Periodiek der VCSVU - Jaargang 27, nummer 1

Periodiek der VCSVU - Jaargang 27, nummer 1

.. 008 ncisco. n 2 sium an Fra olecule o p Sym ng to S erse m C PA goi t div tudent e o t r ’ s u g If yo toegan a PhD lle l of Sne journa el Trav

Inhoudsopgave

7 9 18

Bestuurlijk BC Basisonderwijs in Ghana PAC Symposium 2008 ONCS 2008 SCHOP If you’re going to San Francisco Snelle toegang tot diverse moleculen High Resolution screening: drug candidates for neurodegenerative diseases Direct UV shaping voor optimale controle Heme proteins all over the world Chiral discrimination and Vibrational Circular Dichroism Travel journal of a PhD student

4 4 5 6 7 8 9 10 12 14 16 17 18

Colofon

Voorwoord

De Papieren Binding is een periodieke uitgave van de Vereniging van Chemie Studenten aan de Vrije Universiteit (VCSVU).

Nu de temperaturen de tropische grens naderen, zitten enkele redactie leden zwetend achter hun computerschermen om deze papieren binding nog voordat iedereen naar zonnige bestemmingen vetrokken is uit te brengen.

Redactie: Madelon Bijderwieden, Sara Blanken, Marly van den Boom, Inge van Driezum, Philip Hermarij, Paul Jansen, Hans van Schoot, Paul Slobbe, Tjerk Sminia, Galvin Vredenburg & Willem-Jan van Zeist. Redactieadres: De Boelelaan 1083, Kamer M-154, 1081 HV Amsterdam, tel. 020-5987510, [email protected], http://www.vcsvu.nl/pb Met dankzegging aan de Afdeling Scheikunde & Farmaceutische Wetenschappen, Faculteit der Exacte Wetenschappen, Vrije Universiteit Amsterdam. De Papieren Binding verschijnt drie maal per jaar in een oplage van 450 stuks en wordt verspreid onder studenten en wetenschappelijke medewerkers van de afdeling Scheikunde en Farmaceutische wetenschappen aan de Vrije Universiteit. Bent u geïnteresseerd in het plaatsen van een advertentie in de Papieren Binding? Onze SponsorCommissie (SpoC) vertelt u graag over de mogelijkheden. U kunt de SpoC bereiken via [email protected]. © 2008 Vereniging van Chemie Studenten aan de Vrije Universiteit. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd bestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

In deze editie van de Papieren Binding vind je naast commissienieuws een verslag van de ONCS, van het PACsymposium en interessante stukken van de aio’s binnen de afdeling Scheikunde & Farmaceutische wetenschappen. Ook komt er een student aan het woord die in Ghana heeft ervaren hoe slecht het onderwijs daar is en wat de COSMOS voor de educatie in dit soort landen kan doen. Als keerzijde kan je ook wat lezen over het hoge niveau in San Francisco. We willen bij deze iedereen een fijne vakantie toewensen namens de redactie van de PB, Paul Slobbe, Hans van Schoot en Sara Blanken PS: Heb je zelf iets interessants meegemaakt, wil je iets schrijven over je stage of onderzoek of heb je gewoon een mening? Schroom dan niet en mail naar: [email protected].

3

Bestuurlijk Alweer de tweede Papieren Binding van dit jaar, of eigenlijk officieel de eerste van deze jaargang. Hoewel het wispelturige karakter van het weer het soms niet doet vermoeden in ons kikkerlandje is het al bijna weer tijd voor de zomer! Een voor veel studenten welkome verlichting na vele uren zwoegen op de verschillende lab- en/of collegezalen. Sinds het verschijnen van de vorige Papieren Binding heeft er een weer een aantal activiteiten plaatsgevonden binnen onze vereniging. Zo heeft de AC een helaas niet zo druk bezochte maar wel gezellige casino avond georganiseerd. Hier is maar weer eens bewezen dat het oude gezegde blijft voor bestaan: “The house always wins”. Dit concludeer ik uit het feit dat mijn portemonnee wezenlijk minder geld bevatte dan aan het begin van de avond! Ook heeft de BC weer aantal gezellige borrels neergezet zoals de beruchte BBB en de rosé borrel. De eerste uiteraard drukker dan de tweede en ik geloof dat er een heleboel mensen waren die de volgende ochtend iets minder fris ten tonele verschenen. Het bestuur had in al haar wijsheid besloten om op vrijdagochtend, na eerdergenoemde BBB, te gaan vergaderen. Dat dit niet het handigste tijdstip was zal voor de lezer geen verassing zijn! Maar naast al dat bier van de zuiderburen was er ook, zij het een borrel later, rosé. Ongeveer 4 soorten maar liefst en ook nog rosé bier! Dat laatste spreekt mijzelf niet zo aan, maar menig vrouwelijk VCSVU’er (of VCSVUster of VCSVU’eresje of VCSVUrinnetje? Misschien moeten we deze kwestie maar beslechten middels een poll op de website!) liet het zich goed smaken. De COSMOS heeft zich van zijn beste kant laten zien op deze borrel, door heerlijke broodjes te maken die bij de borrelaars goed in de smaak vielen. Dat de opbrengst van deze broodjes en al het andere eten naar educatief gerelateerde goede doelen gaat zorgt er voor dat al dit lekkers nog beter smaakt. Persoonlijk hoop ik dat we vaker van deze leuke en lekkere variaties op de borrels zien! Rest mij echter nog een mededeling van een wat minder vrolijke aard. Op de wisselborrel hebben wij beloofd om de leden middels de PB op de hoogte te houden van het wel en wee van de twee “Carassii auratus auratus”. Het zal voor veel leden geen geheim meer zijn dat er al meerdere goudvissen gekomen en ook weer gegaan zijn in M-154. Uit vrees voor protest van de dierenbescherming hebben we zodoende ook maar besloten om niet nog meer goudvissen aan te schaffen, om deze arme beestjes zo een wisse dood te besparen. Namen het bestuur, Paul Slobbe, Voorzitter

4

BC De zomer begint te naderen, de temperaturen beginnen te stijgen en de vraag naar koude drankjes neemt dan ook exponentieel toe. Sinds de vorige PB zijn er weer een flink aantal borrels geweest. Zo hebben de Wisselborrel, Rosé borrel, Mixjes borrel en onze jaarlijkse klapper de BBB de revu gepasseerd. De jaarlijkse wisselborrel en Rosé borrel waren als vanouds gezellig. Op de Rosé borrel werden vier verschillende soorten van de roze wijn verkocht en zoals vorig jaar bleken deze wijnen goed in de smaak te vallen. Verder was de wisselborrel voor de leden van de vereniging gratis met dank aan ons inmiddels alweer gelouterde bestuur en de borrel ging dan ook door tot de late uurtjes. De nieuwkomer in het gezelschap is de mixjes borrel. Deze borrel is anders dan de Cocktail borrel volledig gebaseerd op mixdrankjes. De rode wodka-redbull en de pisang-7up vlogen over de toonbank en zorgde voor een gezellige drukte op M1. Natuurlijk was ook de BBB weer een groot succes dit jaar. We zijn trots om te melden dat we nog nooit zo veel bier en Belgische frieten hebben verkocht op een naar onze mening geweldig verlopen Borrel.

Op het moment van schrijven moet de SM (spaansmexicaanse) borrel nog plaatsvinden maar we zijn er van overtuigd dat deze themaborrel ook een daverend succes zal worden. Tijden het nieuwe college jaar zal er de eerste donderdag van het jaar wederom een Openingsborrel plaatsvinden. Wij hopen jullie dan allemaal te mogen verwelkomen. Tot snel, De BC Mocht je geïnteresseerd zijn om in het nieuwe college jaar lid te worden van onze mooie commissie stuur dan een mailtje naar [email protected] of spreek één van ons aan op een borrel. We zijn goed te herkennen aan onze commissie shirts en zijn meestal de mensen die te vinden zijn achter de bar.

Basisonderwijs in Ghana De COSMOS in actie!

Voor mijn stage om leraar scheikunde te worden, heb ik drie maanden stage gelopen in Ghana. Daar kwam ik via een collega bij een basisschool, die we ons in Nederland niet voor kunnen stellen. “Een dak boven ons hoofd, dat zou wel fijn zijn”, aldus een leraar van een basisschool in het Ghanese Larthe in een ruimte waar het alfabet op de muur staat geschreven met verf en waar de leerlingen

boeken aan te schaffen voor de studenten. Met geld van de COSMOS heb ik samen met de hoofddocent van de school, Felix, boeken aangeschaft voor de kinderen zodat ze ook eens plaatjes zien bij de verhaaltjes. Omdat Ghana een heel gelovig land is, dankte Felix God ieder uur voor wat hij noemde ‘the miracle from Holland’. Ik zag het meer als toeval dat ik bij zijn school terecht gekomen was, maar

van de plaatselijke school les krijgen. Voor dat dak konden we met het geld van de COSMOS nog net niet zorgen, maar het was duidelijk dat deze school zelfs basisdingen als boeken miste. In Ghana is onderwijs, net zoals in heel Afrika, lang niet vanzelfsprekend. De docenten geven doorA5deadv. heleliggend les lang2 teksten op te dreunen die de z05058lesKNCV 30-09-2005 13:48 Pagina leerlingen moeten opschrijven, omdat er geen geld is om

volgens hem kon alleen God hiervoor zorgen. Wie ben ik om daar dan aan te twijfelen. Namens Felix en de leerlingen uit Larthe zeg ik: blijf frikadellen eten en geld doneren waar mogelijk, zodat kinderen zoals in Larthe beter onderwijs kunnen krijgen. 1

Enak van Essen

DE R EACTI E

START H I E R!

Studeer je chemie, life sciences of procestechnologie? Lid worden van de KNCV is dan een van de reacties die je dan moet starten. Dit netwerk van 10.000 vakgenoten maakt zich sterk voor het vakgebied en helpt je professioneel op weg. Bovendien ontvang je elke twee weken gratis ons lijfblad C2W in de bus. Het eerste jaar van je lidmaatschap is voor studenten gratis. Dus waar wacht je nog op? Start die reactie en meld je aan via: www.kncv.nl Postbus 249 2260 AE Leidschendam T 070 337 87 90 F 070 337 87 99 E [email protected] W www.kncv.nl

5

Begin maart vond op de VU het 14e PAC Symposium plaats met als thema ‘Fatal Attraction’. Als bestuur kunnen we terugkijken op een geslaagde dag met zo’n 195 deelnemers. Goh wat veel mensen... Naast me staat Rob Leurs, dagvoorzitter van het symposium, enigzins verwonderd om zich heen te kijken. M0 vult zich met studenten die deelnemen aan het PAC. Posters worden uitgerold en op de posterborden geprikt, er vormt zich een rij voor de koffie en de inschrijfbalie en aan de staantafels staan deelnemers druk het programma te bekijken. De dag voor het PAC symposium kreeg ik een mailtje van een oud-bestuurslid dat ik vooral niet moest vergeten om te genieten. De dag is immers om voordat je er erg in hebt. Ik begin mijn mantra te murmelen ‘ik moet niet vergeten te genieten, ik moet niet vergeten te genieten, ik moet ....’. Maar hoe moet dat nou als ik zometeen al deze mensen welkom mag heten in de grote zaal waar ze me allemaal aan gaan zitten staren. En waar heb ik eigenlijk mijn welkomstwoord gelaten?!

Na de lunch vervolgen de parallelle lezingen, gevolgd door de plenaire lezing van prof. dr. Ravesloot over de fysiologie van verliefdheid. Na een grappige lezing met praktijkvoorbeelden en vragen van het publiek (Ik ben verliefd maar weet niet op wie!) is het tijd voor de uitslag van de posterwedstrijd. Zowel de jury- als de publieksprijs werd gewonnen door Linde Smeenk van ACD. De afsluitende borrel werd druk bezocht, niet alleen door de deelnemers en sprekers, maar ook mensen van de afdeling: erg gezellig natuurlijk! (Of onze charmante bardames invloed op de hoge opkomst hadden, zal ik in het midden laten). Tijdens de borrel vertrekken groepen richting SKEK voor het diner. Halverwege de borrel is het tijd om te vertrekken met ‘mijn groepje’ dat ter plekke wordt gevormd. Enigszins vertraagd komen we aan in SKEK (ik verwisselde mijn pumps net buiten het gebouw voor heerlijk degelijke, niet met mijn pak matchende ballerina’s) waar we heerlijk hebben gegeten. Na een Italiaanse salade, Marokkaanse hamburger en een brownie met ijs is het tijd voor het eindfeest.

PAC symposium 2008 Na de opening van Rob Leurs en mijn welkomstwoord (waarvoor ik gelukkig op tijd mijn briefje met steekwoorden heb gevonden) is het tijd voor de eerste lezing. Helma Wennemers is vanuit Basel overgevlogen om enthousiast haar lezing over peptide-katalyse te houden. Aan het begin van de speech wil ze het bestuur bedanken, maar helaas wijst ze naar een lege plek in de zaal aangezien het voltallige bestuur op dat moment niet genoeg rust in zijn (Johan) / haar (de rest) kont had om de eerste lezing bij te wonen. Na de plenaire lezing is het tijd voor de parallelle lezingen, waarbij de deelnemers kunnen kiezen naar welke lezing ze willen gaan. Het meest gehoorde commentaar over het programma is dat de keuze zo moeilijk is met al die leuke en interessante lezingen. Halverwege de dag werd het programma onderbroken voor de lunch en de Jong KNCV –posterwedstrijd. Zodra iedereen gestemd had op de publieksprijs was het voor mij tijd om de stemmen eerlijk te tellen (waardoor Anton dus niet met een geldbedrag naar huis ging) en onopvallend de winnende poster te bekijken zodat ik hier misschien wat over kan zeggen tijdens de uitreiking. 6

Moe maar voldaan vertrek ik per bus naar mijn hospita Arjan en als ik in mijn bedje lig voel ik me moe maar voldoen. Onvoorstelbaar hoeveel manuren we er met zijn allen in hebben gestoken.. Maar het is gelukt, was geslaagd en nu zijn we klaar, hoewel ik nog wel een stukje moest schrijven voor deze PB... Bij deze wil ik alle deelnemers nog eens bedanken voor hun komst en het VCSVU bestuur en de vrijwilligers voor hun hulp en inzet. Ik hoop jullie volgend jaar allemaal terug te zien in Leiden!

ONCS 2008

Woensdag 30 april was het weer zover, de ONCS ging van start. Na een gezellige Koninginnedag reisden we met een groep VCSVU’ers af naar Utrecht voor de ONCS, die plaats vond bij het stadion van FC Utrecht. Nadat we ons hadden aangemeld en iedereen een slaapplekje gevonden had in de grote slaapzaal, begon er een gezellige borrel. Na afloop van deze borrel was het voor de meesten van ons nog geen bedtijd, in de slaapzaal werd er gezellig doorgekletst. Na een zeer korte nacht werden we dit jaar gelukkig niet gewekt met luidruchtige doedelzakken, maar met vredig vogelgetjilp. Nadat iedereen zich had aangekleed voor een sportieve dag, gingen we gezellig met zn allen ontbijten. Om 10 uur begonnen de eerste spelrondes. De darters van de VCSVU deden het de eerste dag heel goed, beiden werden eerste van hun poule. De volleybalteams, het voetbalteam, het frisbeeteam en het basketbalteam kwamen helaas niet in de winnaarspoule, ondanks de goede inzet van de spelers. Het knotsbalteam heeft zich wegens ziekte van de teamleden helaas terug moeten trekken. Aan het einde van deze vermoeiende dag stond er een lekker bord eten klaar. Dit jaar stond er nasi (helaas voor menig VCSVU’er geen bami) op het menu wat bij veel mensen erg goed in de smaak viel. Na het eten begon de extra activiteit, deze bestond uit verschillende spelronden. Er werd duo-zakgelopen, er was een negerzoenenrace en een spetterend appeldoorgeefspel. De VCSVU blonk helaas in geen van de onderdelen uit. Het finalespel was een zeepbaan, in elk team werd 1 persoon uitgekozen die de eer had om over deze baan te glijden. Ook hier stelden de prestaties van de VCSVU niet bijzonder veel voor. Toen alle verenigingen geweest waren keek iedereen verbaasd op toen er een naakte ONCS’er voorbij zoefde over de baan. Toen hij uit het water klom bleek het Jan-Hein te zijn, de voorzitter van het ACD.

Na de extra acitiviteit kon het feest dan eindelijk losbarsten. Het feest vond dit jaar plaats op de locatie zelf, dit in tegenstelling tot vorige jaren. Toen het feest een tijdje bezig was was het tijd voor de bierestafette! De VCSVU had zich ingeschreven met twee teams (een goed team en club kansloos), maar door een “administratieve fout” kon er helaas slechts 1 team van de VCSVU meedoen. In de eerste ronde versloegen we het ACD ruimschoots, maar in de volgende ronde legden we het helaas toch af tegen de Japies. Ook dit jaar waren de CB’ers uit Groningen weer de winnaars van de bierestafette. Na de bierestafette ging het feest weer gewoon door tot in de late uurtjes.

Daarna was het tijd om te gaan slapen, of voor sommigen onder ons, gezellig buiten te gaan zitten onder het genot van zelfmeegebrachte alcoholische versnaperingen. De volgende ochtend waren de feestgangers niet zo fris en fruitig meer, menig sporter zat (of lag) liever aan de kant dan dat ze moesten sporten. Gelukkig zaten de meeste teams niet in de winnaarspoule, alleen de darters was dit wel gelukt. Helaas werd dus ook deze ONCS weer niet gewonnen door de VCSVU, maar wederom door de vereniging uit Eindhoven, de Japies. Al met al waren het toch erg geslaagde dagen en ik kan niet wachten tot volgend jaar!

7

SCHOP

(SCHeikunde Ontspannings Pagina) Deze keer een cijferzoeker. In de puzzel zijn een aantal reeksen van cijfers verstopt, links staan de aanwijzingen waarmee je achter de reeksen kunt komen, sommige aanwijzingen staan voor meer dan 1 reeks, dat is te zien als er een getal tussen haakjes achter staat, Reeksen zijn horizontaal en vertikaal te vinden, maar niet diagonaal.Let op: het gaat om cijfer reeksen het kan dus zijn dat er in het werkelijke getal comma’s staan, dat een groot deel is weggelaten of dat het getal is afgerond. Waneer je de overgebleven cijfers achter elkaar zet, komt er een getal uit, stuur het getal, samen met de betekenis hiervan op naar [email protected] en wie weet maak jij deze keer wel kans op een prijs.

14:54:53 16bit 24bit c (2) e (2) fibonacci ly (2) mol pi 6 priemen

9 6 0 2 2 1 4 1 8 1

1 0 1 1 2 3 5 8 7 6

7 4 0 3 7 0 6 4 9 0

1 0 7 9 2 5 2 8 4 2

8 5 4 2 9 7 9 9 2 1

9 3 1 1 1 7 5 3 2 7

1 6 7 7 7 2 1 6 7 6

2 6 3 6 3 2 4 1 0 4

2 7 1 8 2 8 1 8 2 8

The answer to life, the universe and everything, adjusted for inflation. (3)

De winaar van de vorige puzzel is Hanneke Vlaming 8

6 5 5 3 6 9 3 1 4 7

If you’re going to San Francisco… Van iemand die dweept met verhalen over verre reizen naar exotische oorden als Vietnam en Madagaskar, over de oerwouden van Antisirabe en Franse restaurants in het centrum van Saigon, valt te verwachten dat hij op den duur naar het buitenland vertrekt voor een stage. Wellicht naar Taiwan, of misschien zelfs naar Brazilië. En hoewel ik aanvankelijk ook zelf dacht daar te zullen belanden, zit ik nu in het land waar Burger King® de scepter zwaait en CocaCola™ de volksdrank is. Jawel ik zit in de Verenigde Staten van Amerika. Alhoewel Amerika... Onder de Californische vlag preekt trots het credo, “Republic of California”, en mensen schijnen hier dezelfde houding tegenover verkeerslichten te hebben als in Amsterdam. Ook in San Francisco – en dan met name in de wijk Haight and Asbury – stijgt er zo nu en dan die zoete geur op die me herinnert aan onze mooie hoofdstad. Als je dit combineert met het zeer aangename mediteraan klimaat, krijg je echt het gevoel van California Dreamin’. Maar ik zit hier uiteraard niet alleen om te mijmeren over hoe fantastisch Californië wel niet is. In de eerste plaats ben ik hier voor de wetenschap. Het onderzoeksinstituut waar ik mijn afstudeerstage loop staat in het door wijngaarden omgeven plaatsje Livermore, dat ongeveer 60 kilometer ten oosten van San Francisco ligt. Livermore draait volledig op de aanwezigheid van twee grote staatslaboratoria, namelijk het Lawrence Livermore National Laboratory en het Sandia National Laboratory Livermore, waar ik zit. Beide laboratoria zijn indertijd opgericht voor het Manhattan Project en zijn nog steeds – zei het in zeer geringe mate – betrokken bij de ontwikkeling van kernwapens. Dit heeft tot gevolg dat de

weg waaraan beide laboratoria staan, na 11 september is uitgeroepen tot federaal gebied en dat alleen mensen met een pasje naar binnen mogen. Dat iedereen zich aan deze regels houdt wordt afgedwongen door de militairen die, gewapend met machinegeweren, iedereen die naar binnen wil controleren. Daarnaast bestaat er een hele lijst van apparatuur die verboden is op het terrein, zoals camera’s, ipod’s en usb-stick’s. En hoewel mijn onderzoek niets met kernwapens te maken heeft, en zelfs in een heel ander gebouw plaatsvindt, ben ik ook aan al die regels gebonden. Zo was ik twee weken bezig met het doen van cursussen en trainingen voordat ik überhaupt het lab van binnen mocht zien. Inmiddels liggen die eerste twee weken ver achter mij en zijn we begonnen met een experiment waarmee we hopen zeer koud moleculair deuterium (T ~ 500 mK) te produceren. De techniek die we hiervoor gebruiken berust op botsingen tussen een D2 molecuul en een He atoom. Wanneer deze twee deeltjes met elkaar botsen bestaat er een kans dat het molecuul wordt teruggekaatst met een snelheid even groot, maar in tegengestelde richting aan de center-of-mass snelheid van de botsing. Dit heeft tot gevolg dat deze moleculen stilstaan in het laboratorium frame. De techniek werkt ook voor deeltjes met ongelijke massa, doordat de ‘extra’ impuls kan worden opgevangen door het molecuul rotationeel aan te slaan. Kortom een erg interessant onderzoek op een geweldige locatie en een geweldige ervaring. Ik kan iedereen aanraden een deel van zijn/haar studie in het buitenland door te brengen. Paul Jansen

9

Snelle toegang tot diverse moleculen Tijdens mijn AiO onderzoek binnen de onderzoeksgroep van Romano Orru (Synthetische & Bio-organische Chemie bij de sectie Organische en Anorganische Chemie) doe ik onderzoek naar multicomponent reacties. Deze reacties kunnen toegepast worden voor de synthese van een divers scala aan eenvoudige maar ook complexere moleculen. In de maatschappij is er een voortdurende vraag naar nieuwe materialen, katalysatoren, voedingssupplementen, medicijnen etc. Er is daarom een enorme behoefte aan een groot aantal, vaak relatief complexe moleculen met uiteenlopende eigenschappen (moleculair diversiteit & moleculaire complexiteit). Voor de ontwikkeling hiervan wordt een beroep gedaan op synthetisch chemici, dat zijn wij dus. Een voorbeeld van een industriële tak waar een voortdurend vraag is naar nieuwe, complexere moleculen is de farmaceutische industrie. Hier wil men het liefst toegang hebben tot een groot aantal verschillende type stoffen om deze vervolgens te testen op biologische activiteit. Omdat het hier om grote aantallen gaat (>200.000) zijn efficiënte syntheseroutes naar deze verbindingen erg gewenst. Een van de manieren om dit te realiseren is het gebruik van MultiComponent Reacties (MCRs) waarbij minimaal 3 substraten reageren tot 1 product (zie Schema 1). In tegenstelling tot stapsgewijze reacties wordt er bij MCRs geen gebruik gemaakt van tussentijdse zuiveringen wat beter is voor het milieu en de experimentele procedure kan versimpelen.

In de onderzoeksgroep van Romano Orru zijn we bezig met het ontwikkelen van nieuwe MCRs. Een van de MCRs die in onze groep is ontwikkeld is de MCR naar 2H-2-imidazolines (4, zie Schema 2). Hierbij reageert een α-zuur isonitril (1), aldehyde of keton (2) en een primair amine (3) tot het product (4) waarbij alleen water als bijproduct wordt gevormd (Schema 2). Onlangs heeft de voormalig AiO die deze MCR heeft uitgevonden, Robin Bon, de Backerprijs gewonnen voor het beste proefschrift in de organische chemie van Nederland.

Schema 2: De MCR naar 2H-2- imidazolines.

Door het variëren van de 5 restgroepen (R1 tot R5) zijn een groot aantal producten toegankelijk. Als er bijvoorbeeld 20 isonitrillen (1), 20 aldehydes / ketonen (2) en 20 amines (3) gebruikt worden als substraat kan dit theoretisch al een “bibliotheek” van 203 = 8000 producten opleveren. De basis structuur van de producten blijf echter wel steeds hetzelfde, het zijn allemaal 2H-2-imidazolines (5-ring met 2 stikstof atomen en een dubbele binding) wat de diversiteit van de producten beperkt. Vorig jaar hebben we een tweede MCR tussen dezelfde reagentia uitgevonden. In deze reactie reageren de substraten op een andere manier met elkaar waardoor we ook oxazolen kunnen maken (zie Schema 3). Het bleek zelfs mogelijk om de reactie te sturen door het aanpassen van de reactie condities (oplosmiddel, temperatuur, katalysator). Op deze manier is het dus theoretisch mogelijk om het dubbele aantal eindproducten te isoleren uitgaande van hetzelfde aantal substraten (203 x 2 = 16.000).

Schema 1: Schematische weergave van stapsgewijze vs. multicomponent reactie. Schema 3: Het sturen van de MCR naar 2H-2-imidazolines of oxazolen.

10

Niels Elders De ultieme manier om gemakkelijk moleculaire diversiteit en complexiteit te generen is het combineren van MCRs. Een vereiste voor het succesvol toepassen is echter wel dat de eerste MCR volledig afloopt en er geen bijproducten ontstaan. Een manier om MCRs te combineren is door functionele groepen te introduceren die wel in de tweede MCR reageren maar die niets doen in de eerste (anders krijg je bijreacties). Als basis reactie neem ik de 2H2-imidazoline MCR omdat deze erg robuust is en hoge opbrengsten geeft. Twee functionele groepen die bij deze MCR aan de voorwaarde voldoen zijn een carbonzuur en een (niet α-zuur) isonitril. Op dit moment is het binnen onze onderzoeksgroep mogelijk om de 2H-2-imidazoline MCR in een pot te combineren met 4 andere MCRs waarbij tot wel 8 restgroepen gevarieerd kunnen worden. Daarbij hebben we aangetoond dat de functionele groepen die betrokken zijn in de vervolg MCR zowel op het isonitril (1), het aldehyde / keton (2) als het amine (3) geïntroduceerd kunnen worden (zie Schema 4).

Er hoeven geen speciale truckjes, zoals het omwisselen van oplosmiddel of het verwijderen van niet gereageerde substraten toegepast te worden. Gewoon roeren van de eerste reactie tot deze klaar is en later toevoegen van de nieuwe substraten blijkt voldoende te zijn om de producten in redelijk tot goede opbrengsten te isoleren. Dit geeft de theoretische toegankelijkheid tot: 203 (substraten 1e MCR) x 43 (vervolg MCRs op 3 plaatsen) x 202 of 3 (substraten 2e MCR) = een hoop diverse moleculen! Ben je geinteresseerd geraakt in dit werk en heb je nog vragen loop dan een keer bij me binnen op de derde verdieping (N357 of N374). Dan kun je gelijk echte organische synthese in actie zien.

Schema 4: Combineren van MCRs geeft toegang tot grotere moleculaire diversiteit.

11

High Resolution screening: A suitable tool for screening of potential drug candidates for the treatment of neurodegenerative diseases To start with, I would like to introduce myself. I am Lygia de Azevedo Marques. I have received my Bachelor degree at the State University of Sao Paulo and my Master degree at the State University of Campinas, Sao Paulo, Brazil. My master research project was about the application of advanced mass spectrometric techniques for the determination of micotoxins in food and to detect and classify counterfeit perfumes. During the fall of 2006 I have started with my PhD project in the Biomolecular Analysis Group of Prof. Dr. Hubertus Irth at the Vrije Universiteit of Amsterdam. The research project is drug-discovery oriented and is granted by a prestigious scholarship from the European Union Alban program. The goal of the project is to develop and optimize integrated bioanalytical methodologies for the analysis of natural products with respect to their biological activity towards a variety of biological targets. The first biological target studied is the enzyme acetylcholinesterase (AChE). This enzyme is present in the synapse between the nerve and the muscle cell, and is responsible for breaking down acetylcholine - an important chemical messenger for learning and memory - into choline and acetic acid.

on-line post-column bioaffinity screening methodology with parallel biochemical and chemical detection approaches. The instrumentation consists of a reversed-phase highperformance liquid chromatographic (RP-LC) separation system to separate the microsomal mixture of metabolites (Figure 2). After the separation 80% of the total flow is going to the mass spectrometer for structure elucidation purposes. The other 20% of the flow is used for the bioassay, for activity information purposes. The bioassay unit consists of two liquid chromatography-pumps, supplying the water for the superloops filled with the enzyme or the substrate solution. These solutions are pumped continuously into the on-line bioaffinity assay and so providing the fluorescence signal which represents the biological activity.

As a proof of principle tacrine, a reversible and non-competitiveAChE inhibitor used to treat Alzheimer, was metabolized with P450 microsomes in order to generate active metabolites. Tacrine was chosen for the fact that its P450 metabolites are well known. The metabolic mixtures were analayzed with liquid chromatography–mass spectrometry and parallel on-line AChE bioaffinity screening. The first results, presented in Figure 3, show Studying acetylcholinesterase the metabolites of tacrine activity is important due to with profound affinity for AChE. its relation with Alzheimer’s This affinity is determined disease, a neurodegenerative by the negative peaks presented disease for which still no cure in the fluorescence trace of the is present. A comparison of a chromatogram, meaning that Figure 1. Comparison of a healthy brain (left) and healthy brain and an Alzheimer’s the eluted compounds are a brain of a patient with advanced Alzheimer’s patient brain is shown in Figure inhibiting the enzyme AChE. disease (right; Figure taken from Alzheimer’s 1. In this figure the loss of the With the parallel coupled mass association, http://www.alz.org/index.asp). massive cells in the brain of an spectrometer it was possible to advanced Alzheimer’s patient identify the structure of monocan be seen. hydroxylated metabolites of tacrine which were found in the biochemical assay. Nowadays there are many studies to alter the course of the disease and to improve the quality of life for people having In the field of drug discovery it is important to use the dementia. These studies are based on the hypothesis that most advanced tools available in order to fast and reliable the decrease of the cholinergic neurotransmission is due results. Using the technique presented it is possible to to the reaction previously mentioned which is catalysed obtain a separation, structure elucidation and biological by AChE. The drugs used to treat Alzheimer’s disease activity information in a single chromatographic analysis. are called acetylcholinesterase inhibitors. These drugs The fact that this type of systems can be fully automated will inhibit the enzyme acetylcholinesterase and as a and can be used for high-throughput screening means consequence the level of acetylcholine will increase. This that they are well suited for the screening of potential drug will result in an increased cognition between the neurons. candidates. The first part of the project entitled “On-line liquid chromatography-biochemical detection coupled to mass spectrometry for the detection of acetylcholinesterase inhibitors in metabolic mixtures” is the development of an 12

In the near future, metabolic libraries of the most important drugs based on acetylcholinesterase inhibition will be generated by P450 microsomes followed by on-line post column bioaffinity screening.

Lygia de Azevedo Marques

Figure 2. Scheme of the on-line liquid chromatography-biochemical detection system coupled to mass spectrometry for the detection of acetylcholinesterase inhibitors in metabolic mixtures.

Figure 3. Microsomal mixture of tacrine after 1 hour of incubation. The blue trace corresponds to the absorbance detection, the pink trace is the mass spectrometry detection and the black trace represent to the fluorescence trace. Peaks 1 and 3 correspond to tacrine metabolites.

13

Direct UV shaping voor optimale controle Om gedetailleerd inzicht in de dynamica van chemische reacties te verkrijgen, is het noodzakelijk om in het tijdsdomein te meten waarin de atoomkernen bewegen omdat dit de tijdschaal is waarin bindingen worden gemaakt of verbroken. De atoomkernen bewegen op een tijdschaal van een tiental femtoseconden (1 fs = 10-15 s) tot een aantal nanoseconden (10-9 s). Dankzij de ontwikkeling van de afgelopen 20 jaar op het gebied van ultrasnelle laser technologie (tegenwoordig zijn lasers met een tijdsduur van 100 fs commercieel verkrijgbaar) is het bestuderen van chemische reacties in ‘real-time’ routine geworden. Ultrakorte laserpulsen zijn bijvoorbeeld al gebruikt om chemische reacties te sturen1,2. Door de eigenschappen van de laserpuls te veranderen, kunnen bepaalde reactiepaden positief dan wel negatief beïnvloed worden. De meeste organische moleculen hebben sterke absorptiebanden in het UV. Het onderzoek met ultrakorte UV laserpulsen is derhalve een interessant onderzoeksgebied. Met name interessant is het shapen van UV pulsen, waarbij de eigenschappen van de laserpuls gecontroleerd en beïnvloed kunnen worden. De twee meest gebruikte methodes voor het shapen van zichtbaar licht, liquid crystal displays (LCD) en acousto-optical modulators (AOM), kunnen echter om verschillende redenen niet gebruikt worden voor het shapen van UV pulsen. De LCDs absorberen UV licht en de AOMs gaan in het UV al bij zeer lage intensiteit kapot. Voor het shapen van de UV pulsen moet daarom gebruik gemaakt van andere technieken. Een van de state-of-the-art technieken is de MEMS3 (micro-electromechanical mirror system), waarmee ik in de afgelopen 4 maanden in Marburg (Duitsland) kon werken. Pulse shaping Om te begrijpen hoe de eigenschappen van een ultrakorte laserpuls beïnvloed kunnen worden, is het noodzakelijk om te weten hoe een ultrakorte lichtpuls eruit ziet. Om een korte laserpuls te creëren zijn lichtpulsen bij meerdere golflengtes nodig en die lichtpulsen moeten in fase met elkaar zijn (anders doven ze elkaar uit). Hoe meer golflengtes met elkaar in fase lopen des te korter en intenser is de laserpuls.

14

Het principe van pulse shaping wordt in figuur 1 getoond. De golflengtes (de verschillende kleuren) van de laserpuls worden door een tralie gespreid zodat de weglengte en/of intensiteit van de verschillende golflengtes onafhankelijk van elkaar ingesteld kunnen worden. Voor het shapen van de UV pulsen wordt de MEMS gebruikt. De MEMS is een 2D-oppervlak bestaande uit 240 x 200 kleine (van elkaar gescheiden) spiegels. Het principe van de MEMS is vrij eenvoudig: naar gelang de aangebrachte spanning (tussen een elektrode en een spiegel) wordt de spiegel richting elektrode bewogen. Door het aanbrengen van de spanning kan de weglengte gecontroleerd veranderd worden. Doordat elke golflengte op een andere spiegel valt en de spiegels onafhankelijk van elkaar gestuurd kunnen worden, kan de fase (en daarmee de eigenschappen) van de laserpulse als het ware geprogrammeerd worden.

Figuur 1: Principe van pulse shaping. Een tralie wordt gebruikt om de verschillende golflengtes in de laserpuls te spreiden. De kleuren worden vervolgens naast elkaar in een vlak op de MEMS gefocusseerd. De fase van de laserpuls kan precies gecontroleerd worden doordat de weglengte van elke kleur individueel aangepast kan worden.

Stefan Lehmann Karakteriseren van de laserpulsen Om te kijken of het shapen van de laserpulse echt gewerkt heeft moet de laserpuls gekarakteriseerd kunnen worden. De standaard elektronica is echter niet snel genoeg om femtoseconde laserpulsen te kunnen meten. Om de laserpuls toch te kunnen karakteriseren wordt de puls met een andere ultrasnelle laserpuls (of met een replica van zichzelf) in een kristal of detector overlapt. Alleen als beide pulsen tijdelijk en ruimtelijk overlappen (in het kristal of detector) wordt een signaal gegenereerd. Door nu de aankomsttijd van 1 van de twee pulsen te veranderen (variëren van weglengte) kan de tijdsduur en de fase van de laserpuls worden bepaald.

Door het aanbrengen van een sinus fase, φ = A . sin(B . δω), wordt de laserpuls opgesplitst in een ‘trein van pulsen’. Dit is in figuur 3 weergegeven. Zoals te zien is kan de onderlinge afstand (middels de B-parameter) en de amplitude (via variatie van de A-parameter) van de pulsen worden ingesteld.

Als de MEMS uit staat, is de weglengte van alle golflengtes gelijk. Zoals eerder genoemd kan de weglengte van elke golflengte individueel ingesteld worden. Door de weglengte van alle golflengtes evenveel te verkorten of te verlengen kan de laserpuls in de tijd verplaatst worden zonder de vorm van de laserpuls te veranderen. Dit is geïllustreerd in figuur 2a-c. Figuur 3: Experimenteel gemeten autocorrelaties van een UV puls na pulse shaping. Door het aanleggen van een sinus fase kan een laserpuls in een rij van opeenvolgende pulsen worden opgesplitst. De onderlinge afstand en amplitude van de pulsen kan d.m.v. 2 parameters veranderd worden.

Figuur 2: Experimenteel gemeten FROG traces. Gebruikmakende van de MEMS kan de fase van de laserpulse aangepast worden en de pulse in de tijd verschoven worden. De aangebrachte fase is a) φ′ = -100 fs, b) φ′ = 0 fs and c) φ′ = 100 fs.

Toepassing van pulse shaping Deze vorm van pulse shaping is vooral interessant voor zogenaamde pump-probe experimenten: een laserpuls wordt gebruikt om een systeem aan te slaan en dit systeem wordt dan op een later tijdstip (enkele fs tot ns) later via een 2e laserpuls geanalyseerd. Het synchroniseren van 2 lasers (precieze tijdsverlies instellen) is vaak een tijdrovende en saaie taak. Hier kan het pulse shapen uitkomst bieden: door de helft van de golflengtes te vertragen t.o.v. de andere golflengtes, ontstaan er uit 1 puls 2 pulsen waarvan de onderlinge afstand nauwkeurig in te stellen is.

Vooruitblik Ik hoop dat ik heb laten zien dat UV pulsen tegenwoordig succesvol geshaped kunnen worden, waardoor de weg naar een veelvoud aan interessante experimenten in het UV geopend is. Referenties

[1] A. Assion, T. Baumert, M. Bergt, T. Brixner, B. Kiefer, V. Seyfried, M. Strehle, G. Gerber; Science 282, 919-923 (1998). [2] R.J. Levis, G.M. Menkir, H. Rabitz; Science 292, 709-713 (2001). [3] M. Hacker, G. Stobrawa, R. Sauerbrey, T. Buckup, M. Motzkus, M. Wildenhain, A. Gehner; Appl. Phys. B 76, 711–714 (2003).

15

Heme proteins all over the world An interview with Eduardo Vottero Why would anyone move from Argentina, to Canada, to Japan and end up at the Vrije Universiteit in the Netherlands? For Eduardo Vottero, it was his interest in heme proteins. He studied these proteins at quite separate places of the world and has now added the Netherlands to his list: he has just begun to work on the heme protein Cytochrome P450 as post-doc at the Section of Molecular Toxicology, in the context of MetStab, a new Top Institute Pharma consortium. Cytochromes P450 are crucial for the metabolism of drugs: often metabolism means detoxification, but sometimes it means toxicification or serious adverse drug reactions. Eduardo Vottero started moving around the globe quite early in life. ‘I am from Argentina, but I went to study biochemistry and molecular biology in Vancouver, Canada. The University of British Columbia has nice research topics and I had some relatives living in Vancouver. I also did my PhD at the same university. I worked on the human enzyme indoleamine-2,3-dioxygenase (IDO), which is a heme protein. IDO catalyses the first step in the oxidation of tryptophan. My role was to characterize this enzyme and to find new inhibitors for it.’ After his PhD, Eduardo Vottero went to Japan. ‘I worked at the synchrotron in Japan for about nine months. I went there out of academic interest: I could work again on the heme protein IDO there.’ And December 2007 he came to the Netherlands. Why? ‘I found information about this TI Pharma project on Cytochromes P450 at the Vrije Universiteit in Amsterdam, in the group of Prof Vermeulen, a well-known expert in that field. Cytochromes P450 are also heme proteins and that is also a reason I applied for this job. Another reason is that my partner is Dutch and it is time to choose a place to live.’

that we have a larger diversity of products. For this, I will use both random and site-directed mutagenesis. So my project is mostly biochemistry.’ But why has Eduardo moved all over the world to study proteins like this? ‘Heme proteins catalyze loads of reactions in the human body. Some are sensors; others are oxygenases or oxidases, etcetera. They have the same cofactor, the heme, but they are involved in many different reactions. That makes them a very interesting group of proteins. They are also involved in different diseases, so they have much relevance. I like to work with proteins with an application in pharmacology, so that adds to my motivation for this project.’ ‘I also like research in general. I like to be challenged with scientific problems, to be in the lab and do experiments. Also TI Pharma is an advantage of this project. I think it is nice to work with both academia and industry. I am anxious for interacting with the industrial partners. They solve problems in different ways. I think that the integration of academia and industry is where the most important discoveries will take place.’ Is research so nice that Eduardo Vottero will stay doing it? ‘Yes, research is what I like most and I think that that’s where I can also contribute most. For myself, I hope to become a more independent researcher in a collaborative environment.’ And will he stay in the Netherlands or will he keep moving around? ‘I am happy to be here. Perhaps I will settle in the Netherlands.’

So he will now be working on heme proteins again. On what exactly? ‘I will work on Cytochrome P450, which degrades drugs into metabolites. My major goal will be to increase the efficiency in the production of metabolites using bacterial Cytochromes P450. Other groups will use the metabolites to study their biological activities. We also study these metabolites because they can cause sideeffects, and because it is possible that they become leads for new drugs.’ How does he plan to improve the production of metabolites? ‘One thing I will try is mutating Cytochrome P450 BM-3 so that it can use NADH instead of NADPH. Now it uses NADPH and that is expensive for larger scale production. To let the enzyme work with NADH, I need to change its binding specificity for this cofactor. The crystal structure is known, but the mutants based on that are not good enough, so additional mutations are needed.’ ‘I also want to make mutants of P450 BM3 that work much faster than the wild type enzyme. Moreover, I hope to construct mutants that provide different metabolites, so 16

Wild type heme domain of P450BM-3 with N-palmitoylmethionine (retrieved from RCSB PDB, #1zo9)

Chiral discrimination and Vibrational Circular Dichroism Valentin Paul Nicu

The main topic of my PhD project in the Theoretical Chemistry department under the supervision of Evert Jan Baerends was the implementation of the code that calculates vibrational circular dichroism intensities in the Amsterdam Density Functional program package. R−1

The dangers of enantionmers Knowledge of the absolute configuration (AC) is of utmost importance in the pharmaceutical industry, since the enantiomers of chiral drugs can have significantly different biological and pharmacological properties. While one of the enantiomers of a drug can induce the expected pharmacological response, the other may be less active, inactive, toxic or even have a completely different pharmacological response. The most famous example that illustrates the necessity of knowing the AC of the chiral drugs and the properties of the two enantiomers is the tragedy of thalidomide. Thalidomide is a racemic (contains both enantiomers in equal amounts) drug that was administrated to pregnant women between 1957 and 1961. While one of the enantiomers is effective against morning sickness, the other enantiomer is teratogenic and causes birth defects. As a result 10.000 infants were born with severe malformations. This example clearly shows the need of spectroscopic techniques that can effectively distinguish between the optical enantiomers. Determining enantionmers Vibrational circular dichroism (VCD) is the differential absorption of left and right polarized light for a vibrational transition. It is one of the few spectroscopic techniques that can be used for the determination of the AC of chiral molecules. In VCD spectroscopy, the discrimination between the enantiomers is based on the fact that they have VCD intensities of equal magnitude but opposite sign. The AC is established by comparing an experimental spectrum to a calculated spectrum obtained from a DFT calculation. The AC of the enantiomer used in the calculation is known. Thus, if the main features of the experimental and calculated VCD spectra have the same sign, the experimental sample has the same AC as the enantiomer used in the simulation; if the signs are different so is the AC.

S−1

Figure 1.

To illustrate how VCD technique is applied to determine the AC of a chiral molecule, in the following D3-antitrans-anti-trans-anti-trans-perhydrotriphenylene molecule (PHTP) is considered. The two optical enantiomers of PHTP are depicted in Figure 1. The experimental VCD spectrum and the VCD spectra of the two enantiomers of PHTP calculated using the Amsterdam Density Functional program package are showed in Figure 2. As can be seen, the calculated spectra of the two enantiomers exhibit the same mirror image property as the enantiomers themselves. A comparison of the experimental spectrum to the two calculated spectra clearly shows that the experimental spectrum is very well reproduced by the calculated spectrum of the S–1 enantiomer. Thus, one can conclude that the AC of the experimental sample is S–1. As this example has illustrated, the combination of experimental and computational techniques makes VCD a very powerful technique for the determination of AC.

25

Exp. Calc.: R−1 Calc.: S−1

20

VCD intensities (∆ ∗ 103 )

A geometrical figure is called chiral if it is not superimposable on its mirror image. Chirality is an important property of objects in nature, and plays an important role in fields like physics, biology, chemistry and mathematics. The enantiomers of a chiral molecule (the molecule and its mirror image) have identical chemical stability and reactivity in achiral environments, identical physical scalar properties (melting and boiling point, spectroscopic data,etc.), but different optical rotation (the optical activity of the two enantiomers is of equal absolute magnitude, but of opposite sign).

15

10

5

0

-5

-10 1400

1300

1200

1100

1000

Frequencies (cm−1 )

Figure 2.

17

Travel journal of a PhD student From finishing my Master studies in the south of France to starting my PhD in the Netherlands, the distance was not so long. But going from Amsterdam to New York, that was another story. Actually, a great and incredible opportunity for me to give another dimension to my PhD project by working with transgenic mice. Last year, I generated and initiated the characterization of mice that express my favorite protein… US28. US28, that constitutively active molecule The department of Medicinal Chemistry at the Vrije Universiteit in Amsterdam, the lab where I’ve been doing my PhD studies for over three years now, has been focusing on signaling pathways activated by human as well as viral chemokine receptors. Chemokine receptors control the immune response but also play a role in cancer. A few years before I started my PhD, the group of Martine Smit showed that the viral chemokine receptor US28 encoded by the human cytomegalovirus (HCMV) is constitutively active, meaning it is signaling without any ligand stimulation. Since then, a significant number of papers have taken interest in that viral receptor protein as it is suspected to have some implication in pathological conditions induced by HCMV. The goal of my PhD is to determine which signaling pathways are activated by US28 and whether it contributes to major biological processes in cancer or atherosclerosis. During the first phase of my PhD studies, I identified proliferative and angiogenic (vascular endothelial growth factor, VEGF) signalling pathways activated by US28.

18

These findings opened up some very interesting hypothesis on the potential role of US28 in the development of proliferative diseases and we eventually performed some in vivo experiments which demonstrated that injection of cells expressing US28 could lead to the formation of tumors in mice.

Figure 1. Upon HCMV infection, US28 is expressed on the cellular surface and activates multiple signaling pathways that can potentially lead to formation of tumors in mice.

Wanna make a mouse in New York? With such observations, my supervisor got in contact with Dr Sergio Lira who is an expert in the creation of transgenic mice expressing viral chemokine receptors. During a visit at the VU, they both agreed that the next logical step for my project would be to create a transgenic mouse expressing US28. I was offered this amazing opportunity to go and work with transgenic mice in the lab of Dr Lira… in New York! Besides enjoying the Big Apple, it was also an incredible chance to discover a completely new field of biology, which is immunology.

David Maussang Going from in vitro cellular assays to experiments with mice was quite a long stretch. Since I didn’t know anything about the mouse anatomy, my very patient colleagues taught me how to “look inside a mouse”. Thanks to them, I quickly realized that working with the different mouse organs was just like putting pieces of a puzzle together, all parts are always at the same place and look the same. During my stay in New York, I learnt how to make transgenic mice and how long this process can take (at least several months before having animals to work with!). After injection of the DNA containing the genetic sequence of US28 into mouse fertilized eggs, these eggs were put into another mouse until babies were born. Once obtained, transgenic animals were identified by checking for the presence of US28 DNA into the mouse genomic DNA and these animals were subsequently bred with normal wildtype mice in order to generate different so-called “lines” of transgenic mice. During my stay, I worked on two different projects of mice expressing US28 in completely different anatomical areas. Both projects enabled me to become familiar with different locations and functions of several organs and also allowed very interesting observations regarding the biology induced by US28.

To be continued… After a year of hard work and an amazing experience in the Big Apple, I came back to Amsterdam and a former PhD student from my lab is now taking care of the projects over there. This joined effort should enable us to get some very nice work published. In the meantime, I am busy finishing my PhD this year, but after such nice three years and a bit, I cannot complain about any bad life that a PhD student sometimes experiences…

The techniques used in New York were completely different from those in Amsterdam. I got acquainted with multicolor flowcytometric analysis to measure simultaneously the expression of different proteins on the surface of cells or to determine which cells are present in the organs I was studying. I also learnt how to sort single cells using very sophisticated equipment, how to cut sections of frozen organs to perform immunohistochemistry and detect specific cellular subsets. These techniques are widely used in immunology but completely unknown to “in vitro pharmacologists” like us in Amsterdam.

Figure 2. Over the Brooklyn Bridge, on my way to NYC.

19