PARERA. Society SHARON. Nr 150, oktober 2011

PARERA

Society

SHARON 0

Nr 150, oktober 2011

PSSSSS..... Zouden ze dit gedacht hebben bij de eerst Parera Society? Dat het blad nu 150 nummers later nog zou bestaan? De afgelopen jaren hebben vele gezinnen de Parera Society kunnen ontvangen. Helaas is het lastiger geworden om de boekjes nog in groten getale te verspreiden maar de digitale Parera Society wordt op het moment al naar 500 e-mailadressen verstuurd! Daar zijn we best trots op! In de loop der jaren is er natuurlijk wel wat veranderd maar dat kan ook niet anders als er elk jaar andere mensen in de redactie komen. Hoewel…. Eén iemand zit al jaren in deze redactie. Iemand die de Parera Society een warm hart toedraagt en daarom gaan we haar eens in het zonnetje zetten! De Sharon Parera Society staat weer vol leuke weetjes, persoonlijke stukjes en wellicht met voor u onbekende kanten van Sharon. Op de voorkant van deze ps dan ook de redactie van de ps met een taart voor Sharon. (Op de foto missen we helaas Mark en Chantal.) Veel leesplezier, de redactie.

1

In dit nummer

2

Jubileum of jubelleum? ste

Hier is ie dan! De 150 Parera Society en wat zijn we er trots op! Na elke Parera Society voelt het als een prestatie. We werken er met z’n allen hard aan en dan moet het nummer nog in elkaar geschoven worden. Ik kan u vertellen dat ik daar in het begin slapeloze nachten van heb gehad. Met de computer werken deed ik natuurlijk al een tijdje, maar niet op deze manier. Je moet eigenlijk het wiel weer opnieuw uitvinden. Gelukkig heb ik veel hulp van Tineke en Chantal gehad, waardoor we ook nu weer een prachtige PS konden afleveren. Om u een beetje een idee te geven: een PS in elkaar knutselen kostte ons in het begin al gauw zo’n 100 uur. Ja echt! Alles opnieuw lezen en aanpassen, fouten eruit halen, foto’s invoegen en schuiven totdat het stuk klopt. Het moet allemaal in de juiste maat met het juiste lettertype en dan moet er ook nog een logisch opbouw inzitten. Daarna moeten de puntjes op de i en dat kost de meeste tijd. Ondanks de stress van de beginperiode vinden we het nog steeds erg leuk om de PS te maken en inmiddels zit het nummer vaak al na een uurtje of 20 in elkaar. Niet gek hè voor een stel leken, hahaha. Daarom vonden we het ook tijd voor een feestje. Feestjes kun je toch altijd vieren? We vinden altijd wel een goede reden. Mocht ik laatst nog mijn trouwdag vieren en afgelopen week de verjaardag van mijn man en ste nu de 150 Parera Society…… Kom maar op met de Champagne want ik jubel er al van. Groetjes, Suzanne

3

Lieve Sharon, Ik heb je in 2004 leren kennen toen ik met mijn vader en moeder op Curaçao kwam wonen. Mijn vader vertelde dat er een heel aardige secretaresse bij de Geestelijke Verzorging werkte. Toen ik je voor het eerst ontmoette op Parera, kon ik alleen maar zeggen dat dat echt zo is. Je hebt een aanstekelijke lach en bent altijd in voor een grapje. Je hebt aandacht voor je medemensen en bent belangstellend naar wat zij doen. Het kan natuurlijk niet anders, maar je weet ook veel over Curaçao. Ik heb altijd genoten van je verhalen over ons mooie eiland. Ik herinner me nog hoe we samen in jouw Jeep Cherokee naar de McDonald’s zijn gereden. Papa en mama moesten naar een receptie en jij paste op mij. Jij trakteerde mij en we hadden leuke gesprekken. Ik vind het zo knap dat je altijd maar zo vrolijk bent. Ook herinner ik mij nadat ik na een jaar op Curaçao was, ik een knuffel van je heb gekregen. En weet je, ik heb deze knuffel nog steeds. Hij ligt in mijn bed samen met een aantal andere knuffels. Zo ben je toch altijd een beetje dicht bij mij. Mijn vader heeft het er vaak over om jou als secretaresse naar Nederland te halen. Hij denkt dat heel veel chagrijnige Nederlanders in een keer het leven van de zonnige kant gaan zien als ze jou hebben ontmoet. Hij wil nog steeds graag burgemeester worden alleen wil het niet zo vlotten. Als ik later wat ouder ben, hoop ik naar Curaçao te komen. Ik mis Curaçao wel heel erg. Ik houd van jullie leven, de omgang tussen de mensen en de zon. Hier in Nederland is het altijd zo gehaast, is er competitie en concurrentie en ik word de regen wel eens zat. Ik zou eigenlijk wel stage willen komen lopen en dan samen met jou weer leuke dingen doen. Dan neem ik jou mee in mijn Jeep Cherokee en gaan we eten bij Villa Elisabeth. 4

Ik hoop dat het met je vier kinderen en je man goed gaat. Ik kijk regelmatig in de Parera Society en zie dat je nog steeds druk bent. Volgend jaar ga ik naar de middelbare school en zal een beetje opschieten en mijn best doen zodat ik weer snel naar Curaçao kan komen. Lieve Sharon, ik mis je. Ayo, Joshua Kamp uit Doorn 12 jaar P.S. en natuurlijk ook de groetjes

Lieve Sharon, We hebben je leren kennen tijdens onze term in 2001 en voor ons ben je heel bijzonder! Je bent iemand die altijd klaar staat om andere mensen te helpen .Het is dan ook heel leuk dat we jou nu op deze manier in het zonnetje mogen zetten.Bedankt voor alle fijne en waardevolle momenten die we samen hebben gehad. Ayo, Robert en Mirjam Brink. 5

Leuk voor op een verjaardag of jubileumfeestje Een sappige anekdote of lollig weetje doet het altijd goed op en saaie verjaardag. Als je zulke anekdotes niet voor handen hebt, biedt het laatste boek van Bill Bryson uitkomst. Het boek heet ‘ Een huis vol’ en is te leen in de bibliotheek van OS&O. Bryson werd in een klap bekend toen hij ‘Een kleine geschiedenis van bijna alles’ schreef. In dat boek gaat hij op zoek naar de geschiedenis van het leven op aarde. De verwondering van Bryson geeft de lezer het gevoel dat hij niet de enige is die het soms allemaal niet bevat. ‘Een huis vol’ is net zo aanstekelijk. Bryson strooit met honderden weetjes en vermakelijke anekdotes die te maken hebben met alle kamers in een huis. Leuk om te gebruiken op het feestje bij tante Toos. Laat quasi nonchalant je ijsblokjes rinkelen in je glas, en vraag aan je buurman links op de sofa of hij weet dat in 1840 het allereerste ijsblok in een Londense etalage werd gezet. Je kunt hem nog meer imponeren en zeggen dat niemand in Engeland ooit zo’n groot ijsblok had gezien, al helemaal niet in de zomer. Vertel de ongetwijfeld toegestroomde rest van de familie over de Amerikaan Frederic Tudor, die op het idee kwam om ijs van New England naar verre havens te verschepen. De eerste lading ijs stelde de douanebeambten voor het raadsel hoe zij zoiets moesten classificeren. Dit zal het goed doen bij een verre neef die bij de douane werkt. Vertel hem dat die eerste lading van 300 ton ijs dan ook gesmolten was voor het schip de haven mocht verlaten. Durf de conversatie gerust op scheurbuik te brengen, niet moeilijk

6

als je je onder marine-lui bevindt, en strooi je gejatte feitjes rond als een gulle zwarte piet met een overvolle zak met pepernoten. Bryson schrijft beeldend over de gigantische landgoederen in middeleeuws Engeland en de gewoonte van adellijke families om voortdurend bij elkaar op bezoek te gaan. Middeleeuwse huishoudens waren grote delen van het jaar onderweg. Zo’n reizend gezelschap kon wel uit vijfhonderd bedienden en volgelingen bestaan. Er werden exorbitante diners voor deze bezoekers bereid: dit is leuk om even aan te halen als de leverworst langskomt. In die tijd werden er vooral vogels gegeten: reigers, adelaars, pauwen, leeuweriken en zwanen waren gangbare kost. Exotische vogels waren niet erg smakelijk maar betere soorten vlees waren gewoonweg niet te krijgen. Voor de meeste middeleeuwers was gerookte haring de voornaamste bron van eiwitten. Bryson schrijft met veel humor over alles wat hij na maandenlang speurwerk in de archieven en bibliotheken te weten kwam. Maak goede sier met zijn kennis over de luizen in de pruiken in de pruikentijd ( leuk voor aanwezige moeders die vaak een mail krijgen omdat er weer luizen zijn op school), of kom voor de dag met je knowhow over de ontdekking van mais of de glorietocht van de thee. Leg desnoods even uit waarom een vork zes tanden heeft. Nooit meer een saaie verjaardag. Elly Biesters

Over Sharon is heel veel te vertellen. Ik herinner me in ieder geval dat ze contactpersoon was voor een aantal liefdadigheidsinstellingen die door CZMCARIB/PARERA/GV gesteund werd. Sharon verrichtte goed werk bij die organisaties. Ze was altijd vol hartelijkheid en zeer betrokken. Ze heeft generaties West-gangers gekend en gesteund. Groet van Commandeur F. (Frank) Sijtsma

7

1999: een tijdsbeeld De redactie van Parera Society formuleerde de vraag scherp: kun jij als Sharon’s eerste GV werkgever iets schrijven over het tijdsbeeld van toen? Nou daar gaat ‘ie dan. Al bladerend in de fotoboeken van toen vallen een aantal dingen op. Allereerst zijn dat de eilandbewoners, die, laat ik het voorzichtig zeggen, toentertijd niet direct applaudisseerden als er een Hollander binnenkwam. In de eerste weken na aankomst werd je eerder genegeerd dan geholpen in winkels, bij McDonalds, bij het tanken. ‘Jullie zien er nog ‘te’ Hollands uit’, werd er weleens tegen ons gezegd. Maar ook de verschillen binnen de marine bevolking op het eiland waren verbazingwekkend. Had de een na drie weken al zijn duikbrevet gehaald, een snelcursus Papiamento genoten, de Christoffelberg beklommen, Venezuela in een weekend verkend en een reis naar Miami geboekt, dan waren er weer anderen die hun huis drie jaar lang niet uitkwamen, behalve dan om naar het werk te gaan. De een pikte alles van het eiland op, terwijl anderen stug hun Nederlandse oogkleppen ophielden. Gelukkig woonde ik op Jongbloed te midden van de Curaçaoënaars. Ik leerde veel van deze buren. Vooral dat de Antilliaanse bevolking zich in het algemeen in de steek gelaten voelde door het even rijke als verre Nederland. Een goed voorbeeld daarvoor is hoe het onderwijs, waar Nederland zich niet meer mee bemoeide, in een generatie teloor ging. Tot in de jaren ’70 waren de scholen op Curaçao goed en vergelijkbaar met het moederland. Maar niet veel later in de jaren ’90 was het onderwijs naar een schandalig niveau teruggevallen. Er stonden nog steeds scholen in het landschap, maar vloeren, schoolbanken, borden, normaal lesmateriaal, schoolboeken: alles was verdwenen. ‘Toevallig’ bleken de salarissen van de leerkrachten ook beschamend laag, zeker vergeleken met de lonen waar marinemensen van moesten rondkomen. Dat hier nog 8

steeds mensen in het onderwijs willen werken? - vroeg ik me toen vaak af. De eilandbewoners hadden dus niet veel op met Nederland en de - in hun ogen - zich snel verrijkende macamba’s, omdat zij al jarenlang niet de aandacht kregen, waarop ze dachten recht te hebben. Voeg daar de plotseling schrikbarend snel stijgende – drugs gerelateerde criminaliteit bij, dan heb ik in enkele korte streken het tijdsbeeld geschilderd op het moment dat Sharon Winklaar Etlin Romero opvolgde als ondersteuner van het Bureau Geestelijke Verzorging op de marinebasis Parera. Ik was erg blij met haar. Van Sharon leerde ik dat de gewone eilandbewoners nog veel meer gebukt gingen onder discriminatie en criminaliteit dan hoe wij macamba’s dat ervaarden. Dat merkbaar wegvallen van waarden en normen onder de Curaçaose bevolking werd, volgens haar, vooral in de hand gewerkt door het vigerende opvoedingssysteem. Daar ging een van haar eerste artikelen over in de Parera Society. Kort en goed kwam het er op neer dat er geen moraliteit onder de jeugd van Curaçao kan groeien als ze eerst – tot een jaar of vijf – enorm verwend worden door moeder en grootmoeder om daarna geen aandacht meer te krijgen en alleen nog maar als lastig worden ervaren (vooral de meisjes). Door de inbreng van Sharon kregen we als geestelijk verzorgers ineens de beschikking over de ‘ogen’ van het eiland. Zij kende als geen ander waar de problemen lagen, maar zag ook kansen tot verbetering. Zo vond ze het belangrijk de marine bevolking te vertellen over de veelkleurigheid van de eilandbewoners met hun rijke en bijzondere cultuur. ‘Onbekend maakt immers onbemind’, 9

moet ze hebben gedacht. Vooroordelen over en weer zijn er om te worden doorgeprikt en daar was en is (nog steeds) de Parera Society prima voor geschikt. Kortom: het was een erg lastige periode op het eiland toen Sharon bij de Geestelijke Verzorging begon. Maar er had geen beter iemand op die plek kunnen komen en ik ben blij dat ik daar mede verantwoordelijk voor ben!

Jan Wolters, Vlootaalmoezenier op de Marinebasis Parera van 1997 – 2000

Henk Hortensius zegt het volgende over Sharon: Waar ik hele goede herinneringen aan bewaar uit het afgelopen jaar zijn de verhalen die Sharon houdt bij de nieuwe lichtingen van de CLAS of het Westschip. Ik vind het elke keer weer bijzonder om te merken hoe zij de jongens en meiden weet te boeien met serieuze informatie en leuke anekdotes. Niet zelden zien we de weken daarna weer eens een militair het kantoor van Sharon binnenlopen, met een vraag of een praatje. Zij doet dat heel erg goed! Nog vele jaren in gezondheid en geluk toegewenst! 10

Lieve Sharon Toen we voor het eerst kennismaakten voelde ik al dat je een warm, goed mens was. En die eerste indruk bleek meer dan juist! Gepokt en gemazeld door het leven, Een voorbeeld voor allen die iets ernstigs overkomt, ‘De Kop er voor’ en je ervaringen in positieve zin gebruiken, Het hart op de goeie plaats Er zijn met raad en daad voor je medemens Een trotse moeder én oma Eerlijk, oprecht en verzorgend, zo ken ik er niet veel. Je stukjes uit de PS geven me altijd een gevoel van nostalgie en geborgenheid, want het voelt alsof iemand me een verhaaltje voorleest. Net als vroeger toen ik nog een klein meisje was. De komende 2 jaar zullen we elkaar nog regelmatig spreken. En ook daarna zal ik je niet vergeten. Je bent een mooi mens! Liefs van Tineke

11

Is er nog wat op DVD Zin in een leuke serie? Of misschien heb je wel een aantal afleveringen gemist van je favoriete serie. In deze rubriek nemen we elke maand een andere tv-serie of film onder de loep. Deze maand de tv serie: Criminal minds. In de herfstvakantie hebben we eens ouderwets tv gekeken. Soms is het weer iets minder en is het wel eens lekker om weg te zakken voor de buis. We kwamen uit op het E&A kanaal en vonden daar een erg leuke serie die we u niet willen onthouden. FBI-agenten Jason Gideon (Mandy Patinkin) en Aaron Hotchner (Thomas Gibson) staan aan het hoofd van het beste gedragsanalyse-team van de FBI, een team met experts in het analyseren van de gedachtegang van criminelen. Alle teamleden hebben hun eigen specialiteit. Bij elke verbluffende zaak zetten ze hun leven op het spel als ze het opnemen tegen 's werelds meest meedogenloze criminelen. Veel kijkplezier en u kunt de Dvd’s met een heel seizoen ook bestellen bij o.a. Bol.com voor zo’n € 30.Suzanne van der Biezen 12

Te laat Jubilea en data zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Nou ja, bijna altijd, want in het geval van de Parera Society gaat het om de e 150 uitgave. Voor types zoals ik, is het laatste te prevaleren. Als het op het onthouden van een belangrijke jubileum,-of verjaardagsdatum aankomt, ben ik een vergiet. Eigenlijk onbegrijpelijk want ik ben een vrij gestructureerd mens. Ik ben zo iemand die meestal te laat en soms te vroeg is om iemand te feliciteren. Het lukt me maar niet om zonder hulpmiddelen en hulptroepen zo attent te zijn als anderen van me verwachten. Gelukkig weten de meeste familieleden en vrienden dat ik dit niet expres doe. De wil is er wel, maar het ligt nogal eens aan de uitvoering om op het juiste moment een telefoontje te plegen of een kaartje te sturen. Mijn belangrijkste hulpmiddel is de verjaardagskalender. Helaas werkt dat maar tot op zekere hoogte. De door mijn dochter in het kader van Moederdag gemaakte verjaardagskalender is ongetwijfeld het beste Moederdag cadeau dat ik ooit gekregen heb. Helaas is er maar 1 maand per bladzijde weergegeven. Meestal vergeet ik de bladzijde op tijd te draaien naar de nieuwe maand met het gevolg dat familie en vrienden die in de eerste week van de maand jarig zijn of iets anders te vieren hebben, weer te laat met een kaartje van mij verblijd worden. Een belangrijke “hulptroep” is mijn moeder die regelmatig belt en vraagt of ik aan de verjaardag van bepaalde personen heb gedacht. Zij doet dit echter vaak als de bewuste datum al voorbij is. Het voelt voor haar ondanks het feit dat ik dat bestrijd toch een beetje als bemoeizucht met mijn leven. En ik heb natuurlijk ook een agenda, maar ik merk dat ik daar nu ik niet meer buitenshuis werk, veel te weinig in kijk. Toch is het 13

vreemd dat ik afspraken die ik noteer wel altijd kan onthouden, zonder zelfs maar een blik te werpen in mijn agenda. Ik ben over het algemeen altijd op tijd en kom mijn afspraken na. Zou ik toch eens een psycholoog moeten raadplegen? Mijn dochter weet gelukkig ook hoe ik ben. Ik zal nooit haar verjaardag vergeten maar dat is kennelijk toch een angst die bij haar leeft. Op school maakte ze ooit een werkje met daarop groot geschreven: 11 augustus Julia jarig. Het moest op de koelkast omdat ze dan zeker wist dat ik haar verjaardag nooit zou vergeten. Dit gebrek aan vertrouwen in mij kwam trouwens als een mokerslag aan, maar dit terzijde. En dan heb ik nog mijn vriendin Elly. Zij ondernam actie nadat ze jaar in jaar uit steevast werd geconfronteerd met een telefoontje mijnerzijds, die minimaal 3 weken te laat was. Nu belt ze me ieder jaar ’s avonds op haar verjaardag rond een uur of tien met de simpele mededeling: Tien, ik ben jarig! Daarna verbreekt ze de verbinding.

14

Mijn eigen verjaardag vier ik sinds mijn veertigste niet meer. Ik heb er gewoon niks mee om op mijn geboortedag allerlei visite over de vloer te krijgen. Ik vier graag een feestje hoor, maar bij voorkeur niet op mijn verjaardag. Gelukkig deelt mijn man dezelfde mening. De viering van onze trouwdag is ook zo’n steevast vergeten jubileum. Ergens in de maand september komt het altijd ter sprake: oh ja, we zijn deze maand zoveel jaar getrouwd. En op de dag zelf? We denken er niet aan. Gelukkig is er mijn trouwe vriend en tevens getuige Frans J. Hij sms’t ieder jaar de mededeling: gefeliciteerd met jullie trouwdag. Na 1 jaar huwelijk berichtte hij alleen het woord gefeliciteerd. Ik had geen idee waarover hij het had en sms’te terug: waarmee? Na nog een sms zijnerzijds wist ik dat het onze trouwdag was. Ik stuurde mijn man dezelfde sms. En………..hij belde me met de vraag waarmee ik hem feliciteerde! Nee, geef mij maar de simpele opsomming zoals bij de Parera Society. Na 149 komt 150 en dat is duidelijk. Niks geen gedoe met het onthouden van een datum. Het idee voor een jubileumnummer komt van mijn dochter Julia. Voor haar zijn jubilea kennelijk wel belangrijk. Al in maart van dit jaar kwam ze met haar idee voor een jubileumnummer. Juul, dankjewel! e

In deze 150 Parera Society wordt Sharon in het zonnetje gezet. Zij is het langst zittende redactielid en de steun en toeverlaat van vele PS redacties. Sharon, ik vind het eer om met je samen te werken! Masha danki dushi. Geniet van de mooie woorden in dit jubileumnummer! Je hebt het verdiend. Tineke Idema

Commandeur P.W. (Peter) Lenselink zegt over Sharon: De Kerstnachtvieringen op Parera werden door haar bijzondere inspanningen ieder jaar weer een succes. Sharon was altijd op bijzondere wijze betrokken bij de activiteiten van de GV en leverde prima personeelszorg.

15

Sharon, een rots in de branding! Aan het verzoek van de redactie of ik voor de 150ste uitgave van de Parera Society een stukje wilde schrijven over Sharon, voldoe ik graag. Immers, met zeer veel plezier denk ik terug aan de vele jaren die Sharon en ik samen werkten, feestten maar daarnaast ook lief en leed konden delen! Bij mijn aantreden als CZMCARIB in 1998 kon ik mij gelukkig prijzen met Sharon als secretaresse en manager van de persoonlijke staf. Afgezien van de vele kwaliteiten die zij heeft zoals humor, inzet, betrouwbaarheid en een gave om met mensen om te gaan was zij daarnaast voor mij ook op andere gronden van onschatbare waarde. Juist in een tijd waarin de politieke situatie tussen Nederland en de Nederlandse Antillen op zijn zachtst gezegd uitdagend te noemen was moesten wij goed uitkijken met wie wij extern te doen hadden. Met Sharon in je nabijheid heb je het boek “Wie is wie op Curaçao” niet nodig. Uit haar hoofd was ze in staat alle gevraagde informatie omtrent personen en instellingen te geven daar waar nodig voorzien van de op Curaçao rondgaande roddels. Het heeft mij een hoop onverwachte situaties bespaard. En dan waren er de feesten en partijen bij ons thuis. Op de 50ste verjaardag van mijn vrouw Hélène stal Sharon de show met fancy lichtgevende schoenen die tijdens het dansen voortdurend oplichtten. Wat was het toch altijd een genoegen haar als gast te mogen ontvangen! Jaren na mijn vertrek uit CARIB bezocht Sharon ons in Nederland. Het was een prachtig weerzien waar wij onder het genot van drank en spijs nog eens hebben kunnen terugblikken op mooie jaren. Hélène en ik hopen dat Sharon nog jaren in goede gezondheid een waardevolle bijdrage kan leveren aan de KM in het algemeen en de Parera Society in het bijzonder. mr. Willem A.J. Prins GENMAJMARNS b.d. 16

17

Bananen smoothie voor je (klein)kind Voor 2 personen Voorbereiden:3 min. 280 calorieën 2,8 g vet per stuk Ingrediënten 1 halfrijpe banaan 3,75 dl yoghurt 1 ei 1 theelepel honing nootmuskaat of kaneel naar smaak

Bereiding Meng alle ingrediënten ---behalve de nootmuskaat of kaneel---in een blender of met een mixer. Als u een milkshake-achtig papje hebt strooit u er wat kaneel over heen. Tip: in plaats van yoghurt kunt u ook sinaasappelsap gebruiken. Julia van Antwerpen

18

Een gouden hart Het is nu ruim twee jaar geleden dat ik je leerde kennen. Je vertelde zo mooi op de nieuwkomersochtend. Met heel je hart en in alle eerlijkheid. Ik mag voor de Parera Society met je samenwerken en we mailen regelmatig even naar elkaar. Als ik in het gebouw van de GV moet zijn wip ik even bij je langs want niemand, niemand kan je zo snel een fijn en vertrouwd gevoel geven als jij, Sharon. Met je humor maar ook met een luisterend oor en je zorg voor alles en iedereen. Jij bent een vrouw uit duizenden….. Soms komt er een heel lief mailtje van je uit de lucht vallen, net wanneer ik dat nodig heb en je stukjes voor de PS zijn altijd vermakelijk en herkenbaar. Wie op facebook vrienden met jou is, wordt regelmatig getrakteerd op mooie oneliners en je onvervalste mening over zaken als politiek, liefde en het moederschap. Zijn er ook dingen op Sharon aan te merken zult u zich af vragen, natuurlijk, ze is een mens maar deze zaken zijn te verwaarlozen want we kunnen haar toch niet kwalijk nemen dat ze op veel te jonge mannen valt en dat ze veel en veel te goed is voor deze wereld? Lieve Sharon, je bent een voorbeeld voor velen met een hart van goud. Ik hoop dat onze vriendschap nog heel lang zal bestaan. Heel veel liefs, Suzanne

19

Kinderspellendag 2011

Liesbeth Tuynman

Op 17 september had mijn dochter Julia de jaarlijkse kinderspellendag van Defensie. Ik was weer mee als groepsleider (Julia zat dit jaar bij mij in het groepje). Het was erg gezellig! Er waren ongeveer 50 kinderen. Ook dit jaar waren er weer leuke dingen georganiseerd. We begonnen met Boston Wahler varen, onderweg moesten we nog op letten of we ergens nummers zagen hangen want aan het einde van de ochtend moesten we daar een woord vormen.

Daarna naar het zwembad om allerlei spulletjes op te duiken, en daar kreeg je punten voor en toen snel. door naar de spons-race. Een spons met water naar een emmer verderop dragen en dan uitknijpen en zorgen dat de emmer zo vol mogelijk wordt! Het werd natuurlijk afgesloten met een lekker watergevecht.... Daarna gingen we naar de tennisbaan waar de hele groep moest zaklopen, dat ging erg goed! Ook moest er nog geraden worden wat er in een doos zat en ook dat lukte iedereen.

20

En met een blinddoek voor een vis tekenen is ook heus nog niet zo eenvoudig, waar zat dat oog en die bek nu Julia????

We gingen verder me appelhappen...

En daarna naar de hindernisbaan en het pistoolschieten. Er werd afgesloten met een rondje in de Walibi (een legertruck met stoeltjes in de laadbak) waar er weer opgelet moest worden wat voor cijfers er onderweg hingen. Bij het eerste onderdeel waren er foto's gemaakt van de groepjes en moest je er zo gek mogelijk op staan...... We gingen met zijn allen terug naar de sporthal want daar was de prijsuitreiking. En heel erg leuk, ons groepje was eerste!!! Na de prijsuitreiking zijn we met zijn allen naar het bedrijfsrestaurant gegaan waar we nog lekker patat met frikandel/kipnugget/bitterbal hebben gegeten. En bij het naar huis gaan kreeg iedereen nog een herinneringsmedaille en wat lekkers mee. Het was dus weer een zeer geslaagde dag!!

21

Voordat je het weet ... zijn ze groot!!! To you our son, Nineteen years ago … our dream came true … Cause there on the doc’s screen … there was you … So small and fragile … so perfectly ours … We watched the video for hours on hours … You came two weeks late … and your heart stopped beating ….. Guess you had a blast in there and weren’t planning leaving … That little heart of yours was stronger than they thought … Cause you started breathing on your own and put up quite a fight … Proud and in love we had your name already … And our new life began …as a precious family … A smiling face and always exploring … A practical joker … you made sure life wasn’t boring … Your favorite sport was hugging … your favorite toy a car … Harry Potter your hero and your favorite song ‘bout a star … The oldest of three boys … you made sure that they were safe … Rescued one from an Iguano and learned the youngest do the wave… On a thrillride in Disney ... you saw a great tease … Tricked your dad into coming … he wasn’t that pleased … Made us proud when you showed your courage … Solving arguments all around … with just a single message … Grew up in the tropics and spend your teens in Holland… Playing football …hanging out … met your first best friend …

22

No more fights with bro’s … who gets to be first on grandma’s lap … No more self made presents for us to unwrap … You grew up to be a man … with your own hopes and dreams … We will have to let you go … it’s that day so it seems … And whatever road you choose … We’re right behind you …win or lose … Now you’re on your way … we hope we’ve served you well … For all the wisdom of a lifetime … no one can ever tell … May you grow to be proud … dignified and true And do unto others as you would have done unto you … May sunshine and happiness always surround you … And let the stars guide you … When you are far from home!

A Mother

23

De PS en Sharon. Ik ben altijd al een persoon geweest die er van houdt om achter de gordijnen te werken. Ik zie een paar van u al heel fijntjes lachen, omdat dat in mijn dagelijkse leven beslist niet zo uitkomt, maar toch is dat wel zo. In het zonnetje gezet worden maakt mij altijd een beetje verlegen, en liever doe ik de dingen zonder teveel hop sa sa. Maar ja, alweer u kent me, het lukt niet altijd. Zo kwam het ook dat ik uiteindelijk zwichtte voor een verzoek van de PS Redactie, om redactie lid te worden naast de stukjes die ik al schreef. Op dat moment wist ik het; eigenlijk kan je dit niet erbij hebben, eigenlijk hou je niet van de “spotlight”, maar ik zei toch Ja. Heb ik er spijt van? Het antwoord is NEE. Op geen enkel moment heb ik er spijt van gehad. Ik kreeg de unieke kans om met mensen samen te werken, waarmee ik normaal in een totaal andere setting te maken krijg. Mijn werk bij de GV op de Marinebasis Parera brengt me dicht bij mensen, maar om werktechnische redenen ontstaat er onwillekeurig een professionele afstand. Bij de redactie van de PS kan ik met hart en ziel werken met partners van militairen, collega’s en andere liefhebbers van ons blad. Ik kan lachen en nadenken over de thema’s die wij elke maand moeten verzinnen voor de PS en over het algemeen krijg ik altijd opnieuw een fijn gevoel als de dames, en tegenwoordig ook de heren, bij elkaar komen elke maand. Behalve, bijna van mijn stoel vallen van de slappe lach, wordt er ook serieus vergaderd en van gedachten gewisseld. Het verschil in cultuur is nooit een probleem geweest en toch zitten wij elke maand aan tafel met verschillende culturen en karakters, soms met totaal uiteenlopende ideeën, soms met zin en tegenzin, bij elkaar voor zover het lukt te vergaderen. Het eindresultaat, is een heel mooi blad met interessante artikelen, waarvan de gemeenschap van Parera elke maand kan genieten. ste Nu zijn wij de gekomen bij het 150 nummer, een mijlpaal! Als trots redactie lid wil ik vandaag alle leden van onze geliefde redactie in het zonnetje zetten. Dames en heren, u bent allen uw gewicht in goud waard, voor wat u elke maand geheel vrijwillig presteert, voor 24

het leesgenot van de gemeenschap van Parera. Ik hoop nog heel veel jaren met u samen te mogen werken. Als enige in uw midden afkomstig van dit mooie eiland wil ik u allemaal in mijn taal zeggen: “MASHA DANKI”. En omdat ik altijd een recept meegeeft wil ik u vandaag mijn recept geven voor het: “doorzetten ondanks alles” Neem elke ochtend een volle eetlepel glimlach, meng dit met een glas vol humor en een glas vol geduld, strooi er een handjevol creativiteit en optimisme overheen, garneer dit alles met een snufje “deadline” en VOILA u heeft het recept voor nog heel veel jaar plezier in onze Parera Society! Tot de volgende keer. Sharon

Heeft u een leuke foto van uw huis in kerststijl en zou u die met ons willen delen? Mail uw foto dan naar [email protected] en misschien komt uw foto dan in de volgende PS!

25

Jubilea De definitie van een jubileum is volgens wikipedia: een herdenking van een gebeurtenis (zoals de huwelijksverjaardag van een huwelijk, indiensttreding) die een bepaald aantal (meestal een veelvoud van 5) jaren geleden is. ---------------------------------Ik heb jubilea altijd een raar verschijnsel gevonden. Want waarom vieren we groots, dat we 30, 40 of 50 worden, terwijl we aan 29, 41 en 56 helemaal niet zoveel aandacht schenken? Blijkbaar zijn deze leeftijden van ondergeschikt belang. Als oma 80 wordt, hoor je ouders hun tieners overtuigen dat ze nu toch echt mee moeten naar oma's verjaardag. Want oma wordt per slot van rekening maar 1x 80! Nou sorry maar als oma de afgelopen 3 jaar 3x79 is geworden dan heeft oma gelogen over haar leeftijd en wordt ze dit jaar geen 80 maar 82 en kan kind lief dus net zo goed ook dit jaar gewoon op stap gaan met zijn vrienden. Tja kom op, dat is echt een heel slecht argument. Elke leeftijd behalen we maar 1x in ons leven. Hoe graag we misschien ook diverse malen 18 of 21 hadden geworden. (2 leeftijden die overigens helemaal geen veelvoud van 5 zijn, maar vaak wel groots worden gevierd) Bij huwelijken is het al niet beter gesteld: Hoe meer jaren er mee tellen, hoe meer waarde het krijgt toegedeeld. Letterlijk! Want ben je 1 jaar getrouwd dan heeft je huwelijk de waarde van papier en pas na 50 jaren huwelijk is het dan goud waard. En dit terwijl elk huwelijk, ongeacht de duur daarvan, in feite niet meer is dan een aantal handtekeningen op papier. En de meeste mensen die het huwelijk aangaan zullen, in ieder geval op dat moment, vinden dat hun relatie al voor dat huwelijk goud waard was. Er bestaan heuse lijsten, die je de waarde van je huwelijk kunnen vertellen. De 26

verschillende lijsten wijken op sommige punten wat van elkaar af, maar de meeste komen wel. De lijst die wikipedia hanteert is de volgende: 1 jaar: papier

30 jaar: parel

2 jaar: katoen 3 jaar: leren 5 jaar: houten 6,25 jaar: blik 10 jaar: tin 12,5 jaar: koper 15 jaar: kristal 20 jaar: porselein 25 jaar: zilver

35 jaar: koraal 40 jaar: robijn 45 jaar: saffier 50 jaar: goud 55 jaar: smaragd 60 jaar: diamant 70 jaar: platina 75 jaar: rhodium

Verder zie je vaak jubilea op het werk. Iemand die 5 of 10 jaar in dienst is wordt in het zonnetje gezet. Vaak staat er zelfs een financiële vergoeding tegenover. Ook hier zouden we ons zelf de vraag moeten stellen of het nu echt een zoveel belangrijkere prestatie is dat je 10 jaar in dienst bent of 9 of 13? Lieve mensen het leven is één groot feest, maar we moeten zelf de slingers ophangen. Vier dus ook je 32e of oma's 81e verjaardag, vier ieder jaar je huwelijksdag en waardeer deze op rhodium wanneer je maar wilt. En natuurlijk hoeft hier niet ieder jaar een zaal en band voor gehuurd worden. Vier het met vrienden en mensen die je lief hebt. Bianca van Vuuren

27

Op Fort Nassau Met mijn nieuwe verrekijker in de hand stapte ik het Fort Nassau op. Het was het eind van de middag, de lucht boven Curaçao kleurde al een beetje rood. Het was er rustig en ik kon er heerlijk in mijn eentje op de dikke muur van het fort zitten. Vanaf het fort heb je mooiste uitzicht over de stad. Maar dingen worden pas echt iets als je goed kunt kijken. En daar onderscheiden de liefhebbers van verrekijkers zich van de rest van de mensheid. Willemstad is zoveel mooier door de lenzen van een kijker, een goede kijker welteverstaan. De kleuren, de scherpte en onscherpte, de details. Prachtig, prachtig, prachtig. Zelfs het asfaltmeer lag te glimmen in de namiddagzon. En het terrein van de Isla blijkt bij nader inzien ook heel fotogeniek te zijn. Ook dat halfgezonken bootje is zo mooi om heel lang naar te kijken. Vanuit de hoogte ziet alles er heel anders uit. Er is afstand en vanzelf ga je dan ook anders kijken en denken. Net alsof je naar een film kijkt. Willemstad ziet er in die film mooi uit. De pontjesbrug waar mensen overheen wandelen, de kleurige handelskade, de drijvende markt, de schepen die aangemeerd liggen, de daken van Otro Banda. Zeer pittoresk. Ik stel me voor dat in vroeger tijden de leiders van het eiland vanaf dit fort bekeken hoe zij het eiland gingen opvullen. Blokje huizen hier, weggetje daar, een winkeltje op die hoek, een mooi huisje voor jou op die heuvel, een optrekje voor mij op die andere heuvel, een fabriekje in het midden bij het water. Je ziet grote of slechte leiders ook altijd hoog staan. Hoog boven het volk hebben zij een goed overzicht en met grootse bewegingen leggen zij uit hoe de toekomst er uit moet zien. Het volk met haar dagelijkse beslommeringen strompelt door de straten en struikelt over steentjes en elkaar. Het volk, dat zijn al die mannen en vrouwen en kinderen daar ver weg beneden. Zij houden zichzelf en elkaar op de been. Zij werken en ontspannen, zij feesten, maken ruzie, houden van elkaar, zij huilen en lachen, bedriegen en beloven, genieten en treuren. Zo is het. Daar ver weg beneden in de stad, daar speelt het 28

leven zich af. Hier vanuit de hoogte ben ik een toeschouwer. Ik kan genieten van wat ik zie maar ik neem er geen deel aan. En op eenzelfde wijze onderscheidt de jubilerende PS zich van de grote kranten. De PS duikt al 150 exemplaren lang in de gemeenschappen op het eiland. De PS vertelt de verhalen van dichtbij. En dat maakt de PS zo charmant maar ook zo belangrijk. Welke beslissingen ook worden genomen, of het nu door de lokale politici is, door de Haagse politici, door de defensietop, door een leidinggevende of door jij en ik: het is belangrijk om de verrekijker bij tijd en wijle te laten zakken en langs die lange trap af te dalen. Naar het niveau waar de PS zich ook graag ophoudt. Het niveau van het alledaagse leven waar gewone mensen zoals wij hun leven met vallen opstaan een beetje vorm proberen te geven. Harrie Bols, humanistisch raadsman

29

Pabien vanuit Aruba Terwijl ik buiten in de schaduw van een zachtjes ruisende palm om me heen kijk, zie ik, zelfs zonder dure verrekijker, de suikerdiefjes af en aan vliegen in hun pogingen om op de meest vreemde plaatsen hun nestjes te bouwen. Ik zie de basilicum op alle plekken in mijn tuin groeien behalve in de pot waar ik het geplant heb en besef tevreden dat veel dingen vanzelf gaan en groeien. Maar ik besef ook dat veel andere dingen liefde, aandacht en inzet nodig hebben. De kokosnoot die we 8 maanden geleden in de grond stopten is dankzij talloze emmertjes water en groeistimulerende woorden nu een palm van bijna 2 meter. En onze hondjes zijn geen lieve puppies meer maar 2 goed luisterende viervoeters. Okay, de oudste dan! Liefde, aandacht en inzet zijn ook dé 3 onderdelen die van de Parera Society een succes hebben gemaakt. Zonder de inzet van de talloze vrijwilligers, de aandacht van de lezers en de liefde om te schrijven was de Parera Society 149 edities eerder al roemloos ter ziele gegaan. Een constante factor in het maandelijks samenstellen van de PS zijn de mensen van de dienst Geestelijke Verzorging met Sharon in het bijzonder. Humanistisch Raadsmannen, 30

Dominees, Pastoors en enthousiaste vrijwilligers komen en gaan tenslotte met de regelmaat van de klok. Maar Sharon blijft. Al 150 edities lang. En al die tijd is Sharon degene die de, in mijn tijd tenminste, chaotische vergaderingen notuleert waardoor iedereen bij het verlaten van de vergaderruimte tóch weet wat hij of zijn moet doen. Maar belangrijker nog, haar geschreven bijdrages geven ons een kijkje in het leven van iemand die hier geboren en getogen is en niet na 3 jaar alweer vertrekt. Zonder Sharon had ik niet geweten wat de oorsprong van de Tambú is en zette ik al helemaal niet met speciale gelegenheden de kokosgarnalen uit PS 139 op tafel. Soms ben ik jaloers op haar inspiratie en vraag ik mij af waar zij deze vandaan haalt. Alhoewel ik het antwoord na het lezen van haar bijdrages zelf wel in kan vullen. Deze cougar, moeder van 4 en oma van een prachtige kleindochter staat midden in het leven waarbij ze zich niet laat tegenhouden door welk ongemak dan ook. Tijdens mijn tijd op Curaçao heb ik maar één keer voor een dichte deur van Sharon’s kantoor gestaan en dat was omdat iemand in een ander gebouw op pastechi’s trakteerde. En nu wij niet meer op Curaçao wonen is het helemaal lastig even bij Sharon langs te gaan. Daarom zijn we nu ook vrienden op Facebook en komen haar wijze woorden gelukkig niet alleen via de PS bij ons binnen maar ook via het sociale netwerk. Deze maand daarom niet de Parera Society, maar Pabien Sharon!

Chantal van den Oever, Aruba

31

Mijlpaal e

Met het verschijnen van de 150 editie (!) van de Parera Society is een mijlpaal bereikt. De Parera Society heeft zich in de afgelopen jaren ontwikkeld tot een zeer informatief en professioneel uitziend blad. De thematische aanpak blijkt uitstekend aan te slaan en loopt ook in de pas met de actuele zaken die leven onder de medewerkers van CZMCARIB en het thuisfront hier in het Caribisch gebied. De verschillende invalshoeken om de grote variëteit aan onderwerpen te belichten zijn informatief, herkenbaar, vermakelijk en lezenswaardig. Dat iedere keer weer een goed gevulde Parera Society verschijnt is te danken aan een zeer toegewijde en enthousiaste redactie. Ondanks de regelmatige wisselingen in de West onder het personeel en dus in de reactie is het des te prijzenswaardiger dat de Parera Society er iedere keer weer erin slaagt om met een ijzeren regelmaat en kwalitatief hoog niveau te verschijnen. Menig redactie zou de vele wisselingen niet hebben overleeft. Vele redactieleden kwamen en gingen maar één vast naam stond al die jaren als een rots in de branding en was een constante en toegewijde factor in de redactie: Sharon Winklaar. Sharon weet als geen ander mensen te enthousiasmeren, op een leuke wijze voor haar karretje te spannen en met een zekere vriendelijke volhardendheid te zorgen dat zaken gebeuren en op tijd worden afgerond. Daarnaast heeft zij, die haar wortels op Curaçao heeft, als geen ander de kennis en het inzicht om de thema’s aan te voelen die op dat moment spelen. Naast het feit dat zij de overige redactieleden achter de ‘vodden’ aan zit (voor zover dat nodig is) levert zij ook keer op keer, net als op alle voorlichtingsdagen op het landhuis Ascension, waardevolle bijdragen in de Parera Society waarbij zij ons lezers informeert, soms een spiegel voorhoudt, maar bovenal met volle overtuiging al het moois wat Curaçao en haar bevolking heeft te bieden overbrengt. Bij iedereen laat Curaçao een onuitwisbare indruk achter, vele medewerkers hebben hier in alle intensiteit onder de tropenzon lief en leed meegemaakt. Het is 32

mede aan Sharon te danken dat al die herinneringen bij ons blijvend zijn ingebed in het geheugen. Sharon, namens alle lezers heel veel dank voor jouw jarenlange trouwe en inspirerende inzet in het algemeen en voor de Parera Society in het bijzonder. Je mag trots zijn op het resultaat en het bereiken van deze mijlpaal. Sharon, Pabien ! Kapitein-ter-zee J.P.D. (Jeroen) van Zaalen Plaatsvervangend Commandant der Zeemacht in het Caribisch gebied

33

Op naar de volgende 150 Zoals mede-redactielid Bianca al verwoordde denken de meeste mensen bij een jubileum aan de standaard jubilea die afhankelijk van het aantal ook nog een aanduiding in waardevolle materialen. ste

Voor een 150 editie van een magazine heb ik geen aanduiding ste kunnen vinden en toch ligt op dit moment de 150 Parera Society voor u. Een hele prestatie waarvan veel mensen hopen dat deze toch minimaal verdubbeld wordt en mocht het allemaal goed gaan misschien wel verdriedubbeld. Een mooie opsteker voor alle mensen die er in het verleden aan mee geholpen hebben en voor alle mensen die er in de toekomst aan gaan meewerken. Persoonlijk ben ik nog maar net betrokken bij de Parera Society maar toch hoop ik dat we er in de toekomst nog een groot aantal mogen maken voor u. In de goede hoop dat er de aankomende jaren nog een mooi aantal bij komt hoop ik dat u aan deze Parera society weer evenveel plezier mag beleven als aan alle voorgaande edities. Ik wens u veel leesplezier met de wetenschap dat u in het vervolg weet dat men voor een leuk jubileum niet jaren lang hoeft te wachten, want na 1 jaar heeft men al een papieren jubileum te pakken. En omdat papier heel veel mensen heel veel plezier brengt is dát toch een leuk weetje. Marc van de Brug

34

Ode aan Sharon Denkend aan Curacao loop ik in mijn dromen over het warme asfalt van Parera, bestijg de trappen van Karel Doorman en ontmoet de drie Gratien Detty, Poppy en zoals het een vorstin betaamt in haar boudoir: Sharon Maria, nee Winklaar. Dominee, raadsman, aalmoezenier, generaal: zij komen en gaan allemaal. Maar Sharon bewaakt het fort; zij was er, is er en zal er zijn. Zij kent de geschiedenis van Korsou, zij kent heel Curaçao en iedereen kent haar. Hoe kon het anders dat ik, net op het eiland, met haar bij 'Moru Bon Dia' belandde? Ik denk aan haar zingen in de Noach-kapel en aan de zegen die ik mocht geven over haar liefde. Er blijven nog dingen te dromen: zoals met haar zingen in Tapmaarin. De wens voor nu is: Sharon, voor jou en de jouwen: Dios bendishona bo! Fred Omvlee Dominee 2007-2009 35

Nieuwe sporten bij MSV (Marine Sport vereniging.) Sinds kort bied MSV 2 nieuwe sporten aan. Op donderdagmiddag van 16.00 tot 17.30 uur wordt er in de sporthal van Suffisant Basketbal voor kinderen gegeven. Kinderen in de leeftijd van 7 t/m 12 jaar zijn van harte welkom om samen met Instructeur Dirk Ooms een balletje te gooien. En te leren hoe de bal altijd in de basket komt ! Een andere nieuwe sport is Weerbaarheid voor vrouwen. Deze lessen worden op woensdag van 19.00 t/m 20.00 uur in de Dojo van MB Parera gegeven door Sensei Simon Ganga. Voor meer informatie over deze sporten kunt u terecht bij de instructeurs of mailen naar [email protected] Verder is MSV nog steeds op zoek naar een gediplomeerde Aerobics instructeur/instructrice. Mocht U iemand kennen of zelf gediplomeerd zijn en zin hebben om 1 a 2 keer per week les te geven aan een aantal zeer gemotiveerde dames. Neem dan contact op met het bestuur van MSV, via bovenstaand emailadres.

36

Queen van de Cariben Sharon ken ik sinds 1995 toen ik voor drie jaar werd geplaatst op Curaçao als humanistisch raadsman. Sharon was secretaresse van de toenmalige Commandeur. Ze viel direct op door haar levenslust, scherpzinnigheid en grote dosis humor. Hoe slechter het humeur van de Commandeur, hoe vrolijker Sharon werd, zo leek het vaak. Ze wist precies wat ons te wachten stond als we een afspraak met de Commandeur hadden….. Sharon was voor mij het toonbeeld van de vrouwen op Curaçao. Ondanks allerlei tegenslagen en een moeilijke positie in de Antilliaanse samenleving bleef ze trots en vastberaden. Elk jaar een nieuwe man en een andere auto… Toen ik enkele jaren later terug was op Curaçao als kolonel/Hoofd van Dienst van de HGV was Sharon secretaresse van de het GV-team geworden en dat is ze nog steeds. Dat doet ze echt met verve en schrijft vanuit grote betrokkenheid prima stukjes met actuele inhoud in de Parera Society het blad dat in `mijn` tijd is opgericht. Ik was in 2009 met vakantie op Curaçao met mijn dochters van nu 13 en 14 jaar. Beiden zijn destijds geboren op Curaçao en Sharon was toen al heel betrokken. De meiden zijn nu nog steeds onder de indruk van de Sharon die ze in 2009 terugzagen.…. ik ook trouwens! Sharon is voor mij de Queen van de Cariben zonder wie de GV bij de locals geen voet aan de grond zou kunnen krijgen! Sharon, nogmaals bedankt voor wat je voor al die GV-ers en voor mij persoonlijk hebt betekend al die jaren. Het ga je goed.. Ajo, Marias van Dorp

37

Kortingen met defensiepas en Sedula Voor de nieuwkomers: Met je defensiepas kun je korting krijgen bij : Pro sail, op de zeilboten The Boathouse (wel voor je gaat eten melden dat je van defensie bent) Changes (sportzaak 10%) Restaurant Chinco Voor wie naar Amerika gaat: in diverse parken kun je voor niets naar binnen, military discount, o.a. Bush Garden en Sea World! Op Aruba, bij MCV Eagle Beach. Krijg je korting in het hotel en het restaurant. En verder krijg je bij veel bedrijven korting met je Sedula. Er worden vaak local prices gehanteerd. Bv. Christoffelpark, Sea aquarium, diverse hotels. Dit geldt ook voor Aruba, altijd bij boeking melden dat je een sedula hebt. En voor Palm Island (waterpark Aruba)kun je ook een local rate krijgen. Bij twijfel, gewoon even vragen! En heb je nog interessante tips, laat het de redactie weten en we melden het in de volgende PS. Liesbeth Tuynman 38

Vragen aan Sharon….. Vind je het niet vervelend om elke keer voor andere aalmoezeniers/predikanten/humanistische raadsmannen(vrouwen) te werken? (Diana Meijers) Naast wie zou je wel eens willen zitten op een lange, lange vliegreis? (Elly Biesters) Welk artikel in de PS is je in al die jaren het meeste bijgebleven en waarom? (Bianca van Vuuren) Sharon, als jij een dier zou zijn, welk dier zou je dan zijn en waarom? (Tineke Idema) Waar droom je nog van en gaat deze droom nog uitkomen? (Suzanne v/d Biezen) Ik weet dat jullie regelmatig lol hebben op het werk, kun je een leuk voorval beschrijven?( Liesbeth Tuynman) Hoe zie je toch kans om met al die verschillende geestelijk verzorgers, met hun eigenaardigheden, die ook nog eens om de paar jaar wisselen, goed om te gaan en (meestal) een vrolijke lach te behouden? (Henk Hortensius) Wat houd je op de been? (Harrie Bols) Wat vindt je leuk aan het "werk" voor de ps ? (Mark v/d Brug) In de volgende PS zal Sharon antwoord geven op al deze vragen!

39

De mannen bij de uitgang Als een kind in een snoepwinkel loop ik door de Curaçaose supermarkten. Bij zo’n aanbod moet een AH of Jumbo in Nederland zich toch kapot schamen bedenk ik vaak. Niks kiezen tussen Heinz tomatenketchup of het huismerk, nee, hier staan gewoon een stuk of tien soorten vriendschappelijk naast elkaar. Of overdrijf ik nu? Ketchup in grote flessen, in schattige kleintjes, in glas of ordinair plastic, met een extra blikje puree of een setje doseerlepels als cadeautje aan de hals van de fles geknoopt. Het mooiste van de Curaçaose supermarkten en winkels vind ik de mannen van de beveiliging. Zeven dagen in de week staan ze in een kraakhelder uniform bij de uitgang. Ze bekijken je bonnetje en zetten er dan een paraaf op of maken er met een tang een knipje in. Ze zijn behulpzaam en vriendelijk, aaien je kind over z’n bol, maken een grapje. Nooit te beroerd om nog maar eens voor te doen hoe je een zinnetje in het Papiaments zegt, zoals die ene van Building Depot. Of de breed glimlachende met die pet, die een beetje op mijn opa lijkt, bij Goisco. Laatst zag ik de beveiliger van Esperamos aan de lange tafel bij de broodafdeling zitten. Hij wiste het zweet van zijn voorhoofd en pakte zijn van huis meegebrachte tas met eten uit. Even niks. De hele dag staan is zwaar. Hij had mij een paar dagen eerder ’s avonds de toegang geweigerd toen ik net na achten nog snel een pak koffie wilde kopen. ‘Nee mevrouw, we gaan nu sluiten. Ik heb zojuist een andere dame ook nee verkocht’, legde hij toen verontschuldigend uit. Ik droop af. Aan iedere dag komt een einde. Ook aan de lange, lange dag van een supermarktbeveiliger op Curaçao.

Elly Biesters

40

Binnenkijken bij..

Vind jij het ook zo leuk om bij andere mensen even binnen te kijken? Wij ook! Binnenkort starten wij met het nieuwe item: Binnenkijken bij…… Onze redactieleden Elly en Sasja komen bij u thuis voor een interview en het maken van foto’s. Jouw huis ook in de PS? Laat het ons even weten en stuur een mailtje naar [email protected]

41

Natuurwandeling Curaçao heeft veel mooie plekjes maar de hier ook hele mooie natuurwandelingen kunt maken is minder bekend. Op zaterdag 5 november zal de eerste Natuurwandeling van dit seizoen zijn. We beginnen het seizoen met een van mijn favoriete wandelingen namelijk de omgeving van Groot St. Martha. In kleine groepen zullen gidsen ons de weg wijzen door de rooi en een mansalinabos en komen we uit bij de salina van San Juan. Vervolgens gaan we naar een klein koraalstrand met veel mangroves om tot slot via een smal pad door de heuvels van Groot St. Martha te wandelen. Het uitzicht is er prachtig! Een waardig begin van het wandelseizoen. We verzamelen om 07.00 uur. De wandeling zal ongeveer drie uur duren. Er zijn geen kosten aan verbonden. Opgave: Uiterlijk 2 november bij bureau geestelijke verzorging (gebouw Doorman) of bij de HURA Harrie Bols, tel: 510343 of email: [email protected] NB: meewandelen? Meld je zo snel mogelijk aan! Harrie Bols

42

De wijkwachtmeester SHARON MASHI DANKI Dit is niet mijn eerste term op Curaçao. 10 jaar geleden was ik hier ook al samen met mijn vriendin Gemma en daarna diverse keren voor kortere duur. Tijdens een militaire carrière ontmoet je heel veel mensen, zeker ook tijdens een verblijf op Curaçao. Soms zie ik iemand lopen en dan denk ik “waar ken ik hem of haar ook alweer van?” Curaçao werd door een goede vriend van mij ook wel “The Island of goodbye’s” genoemd. Mensen komen en gaan; sommige blijven kort en andere blijven langer. Het is fijn dat er ook mensen zijn die een soort van constante factor vormen en waarvan je het Douwe Egberts gevoel krijgt (Douwe Egberts gevoel = het gevoel van thuiskomen). Mensen waarbij je je snel op je gemak voelt, een constante factor op een eiland waar alles iedere keer toch net ietsje anders is, Sharon is zo’n rots in de branding op Curaçao. Sociaal, vriendelijk en met een uitgesproken mening. Ik heb de momenten met Sharon altijd als heel leuk en nuttig ervaren. Altijd een lach en vaak ook een tip over welke houding je op Curaçao vooral niet aan moet nemen. Sharon bedankt voor je wijze raad en ik hoop je nog vaak tegen te mogen komen. Iets wat ook vaak terugkomt op Curaçao zijn de vragen van militairen en gezinsleden over de rol van de Koninklijke Marechaussee. Deze vragen hebben vaak betrekking op incidenten waarbij de militair of een gezinslid slachtoffer is geworden van een misdrijf. Wat kan de Koninklijke Marechaussee in zo’n geval voor u betekenen? De primaire taak van de Koninklijke Marechaussee brigade Caribisch gebied is het uitvoeren van de politietaak ten behoeve van de krijgsmacht. Dit komt er kort gezegd op neer dat we optreden wanneer er een misdrijf plaats vindt: op een militair terrein en/of wanneer een militair wordt verdacht van het plegen van een 43

misdrijf. In deze gevallen zal de Koninklijke Marechaussee het strafrechtelijke onderzoek verrichtten. Wanneer u het slachtoffer bent geworden van een misdrijf waarbij de verdachte geen militair is en/of waarbij het misdrijf niet op een militaire locatie heeft plaatsgevonden heeft de Koninklijke Marechaussee in beginsel geen bemoeienis met het onderzoek. U dient zich dan, net zoals in Nederland, te melden bij de lokale politie. Daar kunt u aangifte doen en zij zullen het strafrechtelijke onderzoek voor hun rekening nemen. Kan de Koninklijke Marechaussee dan helemaal niets voor u betekenen? De collega’s van de Koninklijke Marechaussee zijn zich bewust van de bijzondere omstandigheid waarin militairen, al dan niet met gezin, hier op Curaçao wonen en werken. Vanuit onze rol en met onze contacten zijn we soms in staat om het een en ander voor u te betekenen. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van telefonisch advies maar het kan ook voorkomen dat we met 1 of meerdere patrouilles ter plaatse komen en in samenwerking met de lokale politie opsporingshandelingen verrichten. U kunt deze bijstand door de Koninklijke Marechaussee zien als een extra service die wij zo goed mogelijk proberen te bieden. Omdat deze service niet tot onze officiële taken behoort kan het voorkomen dat er soms geen personeel beschikbaar is. In dit geval zullen we altijd nastreven om u zo goed als mogelijk van (telefonisch) advies te voorzien. En de Marinewijken dan? Ook de Marinewijken zijn onderdeel van Curaçao en zijn niet aangemerkt als militair terrein. Formeel heeft de Koninklijke Marechaussee in de Marinewijken geen politietaak (behoudens zaken met een militaire verdachte). Het is van groot belang dat u meldingen welke betrekking hebben op verdachte omstandigheden in uw wijk, niet alleen naar de KMar maar juist ook bij de lokale politie meldt. Ik ben blij dat u mij informeert over zaken in uw wijk maar meld deze zaken altijd als eerste bij de wijkagent van het Korps Politie Curaçao of in dringende gevallen via het alarmnummer 911 en 44

vervolgens pas bij mij of mijn collega’s. Mocht u op de hoogte zijn van criminele activiteiten in uw wijk en weten dat de verdachte militair is, dan kunt u uw melding wel meteen bij de Koninklijke Marechaussee doen. Mocht u behoefte hebben aan meer informatie over de precieze taken van de Koninklijke Marechaussee, criminaliteitsbestrijding op Curaçao, voorlichting over inbraak/ overvallen preventie, of andere politionele aangelegenheden. Loop dan gerust eens binnen op het wijkbureau te Parera of bel 5292121. Tot slot wens ik eenieder weer een veilig en fijn verblijf toe op het eiland! Tom van Kempen Wijkwachtmeester

45

Informatie Landhuis Ascencion RONDLEIDINGEN LANDHUIS Stichting Vormingscentrum Landhuis Ascension organiseert op donderdag 10, 17, 24 November 2011 een rondleiding door het fraai gerestaureerde en gemeubileerde Landhuis. Vanaf 08.30 uur staat de koffie klaar. De beheerder brengt u op de hoogte van de bijzonderheden en wetenswaardigheden van het Landgoed Ascencion en de flora en fauna in het omliggende natuurgebied. De rondleiding duurt ruim een uur. Deelname 10,00 Nafl. per/persoon koffie, caké en limonade bij aankomst inbegrepen. Deelname is uitsluitend mogelijk bij opgave tel: 864 1950, 5187265 of per mail: [email protected]

Op zondag 6 november 2011 is er weer: OPEN HUIS De toegang is gratis. 10.00 uur: oecumenische kerkdienst met voorganger Vlootpredikant Henk Hortensius. Voor de kleintjes is er kindernevendienst. 11.00 uur: rondleiding om en door het fraai gerestaureerde en gemeubileerde landhuis. In en om het Landhuis worden lokaal vervaardigde souvenirs tentoongesteld en verkocht. Er zijn koele dranken verkrijgbaar, lekkere pasteitjes, cake en verse pruimentaartjes. Dagspecial: Mixed Grill “Kwartetto Klassico i Romantico”zorgt voor gezellige muziek en dans Tot ziens, Rita en Dirk 46

BELANGRIJKE TELEFOONNUMMERS Kinderoppas: Yvette Coster, Kaya Grote Berg 12 (05-10-1952) Edna Carlo, George Maduroweg 7 Yacintha Veentjer, Grenenweg 20 (09-08-1994) oppascentrale Curaçao (contactpersoon: Rosemarie) Algemeen telefoon: St. Elisabeth Ziekenhuis Politie en Brandweer Ambulance Kustwacht Hato inlichtingen Aqualectra

864-8717 868-3900 869-5451 6621216

910 911 912 913 868-1719 0800-0135

Marinebasis Parera telefoon: Commandant der Zeemacht Carib 463-7400 Plv. commandant der Zeemacht Carib 463-7403 Bureau Operaties (24/7) 463-7432 Telefooncentrale 463-7100 Commandant MB Parera 463-7125 Hoofd Facilitair 463-7126 Officier van de wacht (07.00 – 15.00 uur) 463-7130 Wachtcommandant MBK 463-7149 Koninklijke Marechaussee (kantooruren) 463-7839 Koninklijke Marechaussee (noodgevallen) 560-1020 KMAR Tom van Kempen 463-7040 Medische Dienst (alarmnummer 24/7) 463-7222 Receptie Ziekenboeg 463-7223 / 463-7225 Verbandkamer 463-7218 Apotheek 463-7229 47

Tandarts Bureau Geestelijke Verzorging VLOP VLAM VLORA DC BMW Bureau OS&O Reisbureau Parera Passage Videotheek / Bibliotheek Bureau Sport Zwembad Bubi Blou

463-7230 463-7140 463-7141 463-7142 463-7136 463-7451 463-7162 463-7090 / 7091 / 7092 463-7161 463-7165 463-7163

MWC Brakkeput (Prosail) Landhuis Ascension

767-2233 864-1950

De redactietelefoon: Sharon Rosario Placido-Winklaar Harrie Bols Frans Kerklaan Henk Hortensius

463-7140 513-0343 513-0342 513-0393

Diana Meijers Liesbeth Tuynman Suzanne van der Biezen Tineke Idema Elly Biesters Marc van de Brug Bianca van Vuuren

697-5522 747-7410 697-4118 511-1414 660-9340 511-5126

48

www.parerasociety.webklik.nl [email protected] www.parerasociety.net www.pscur.hyves.nl

DE NIEUWSTE PS IS WEER UIT! NOOIT MEER EEN UITGAVE MISSEN? STUUR DAN JE E-MAIL ADRES NAAR [email protected] EN WIJ STUREN DE PS ELKE MAAND NAAR JE TOE! 0

1

ACTIVITEITENKALENDER OKTOBER EN NOVEMBER 2011 Zondag 23

Maandag 24

Dinsdag 25

Woensdag 26

Vrijdag 28 Run-swim-Run Porto Marie

Zaterdag 29

02

Donderdag 27 * Aanvang bezoek Koningin Beatrix Benedenwindse eilanden 03 *

30

31 Haloween

01

04

05 Natuurwandeling Info Harrie Bols

06 10.00 kerkdienst Ascension + open dag 13

07

08

09

10*

11

12

14

15

16

17*

18

19

20 10.00 kerkdienst Parera

21

22

23

24* CDK Cross

25

26

27 10.00 uur Kerkdienst Parera 1ste advent 04 10.00 kerkdienst Ascension 2de advent + open dag

28

29

30

01*

02

03

05 Sinterklaas

06

07

08 *

09

10

* rondleiding Ascension. Aanvang 08.30 uur 2

3