Onvoldoende Wijziging

N< 5.

28 FEBRUARI

Opstel en Administratie : VOLKSHUIS (ZAAL 57) BRÜSSBL

OFFICIEEL ORGAAN van de Syndikale Kommissie der Werkliedenpartij en der Onafhankelijke Vakbonden.

Onvoldoende Wijziging De minister van Geldwezen komt, zooals de Regeering beloofd had, op het bureel der Kamers een ontwerp neer te leggen, dat wijziging brengt aan zekere besluiten der wet van belasting op het inkomen. Uiteenzettingen die er tot nutoe reeds over verspreid werden, toonen aan dat de minister de door hem genomen verbindingen schijnt eer aan te doen, maar die gedaan heeft op de meest vernepen manier. De arbeidende klas is krachtdadig opgetreden om de*totale ontlasting te bekomen van het gedeelte van het loon, dat volstrekt noodzakelijk is tot het leven. De Syndikale Kommissie had die eerste indeeling bepaald óp 3,500 frank per jaar voor de jongmans, 5,000 frank voor een huisgezin van twee en drie personen, en 6,500 frank te beginnen Van vier personen, met een voorziene vermindering van 25 t. h. op deze cijfers voor den buiten. Er is dus ernstig geredeneerd geworden. Niettegenstaande voorziet het ontwerp veel lagere cijfers, bijzonder voor de landelijke gewesten. In de steden van meer dan 60,000 inwoners, voorziet zij 3^000 frank voor'de jongmans en 3,900 frank voor een huisgezin van drie personen ; zulks is reeds meer dan onvoldoende. Maar voor de plaatsen van minder dan 5,000 inwoners vervalt $ e uitsluiting respektievelijk op 1,800 en, .2,520 frank. Wie zou er durven" beweren dat men, zij het dan nog op den buiten, met zulke beperkte sommen kan rondkomen? Wanneer niemand dien moed heeft, dan zou men wel gelooven dat men zich voorbereidt met de arbeiders te verplichten aan den Staat een deel af te staan van datgene wat hun hoogst noodzakelijk is, om die flnancies in evenwicht te houden, die op andere verschillende wijzen tot den val gebracht werden. Men -moet niet denken dat de arbeidersorganisaties zullen een last dragen, die niet eens kan verrechtvaardigd worden. Anderzijds heeft de heer Delacroix aangenomen voor den sufvertaks eerie veelv snellere vordering dan die der gestemde wet toe te passen. Dé eerste indeeling van 5,000 frank zal slechts geslagen worden met 1/2 t. hu in plaats van 1 t. h . ; dé taks-aal verhoogd worden met 3/4 t.h. per indeeling van 5,000 frank, te fbeginnen met 20,000 frank, en met 1 t. h. te beginnen tnet 60,000, terwijl vroeger de verr hoo^lng vastgesteld was op l/25t. h. per indeeling. Maar waarom gaat men^die 20 t. h. op den taks niét té tooven? Is het niét öp"de buitengewone inkomsten

,'j-

1920;

VERSCHIJNT OM DE VEERTIEN DAGEN

der kapitalisten dat er een bijzondere belasting moet geëischt worden, die, hoe aanzienlijk ze ook schijnt, niet opwegen kan tegen de 2 t. h. die van de arbeiders verlangd worden? Ook, daar men de arbeiders de verzekering gegeven heeft dat er geene belasting op hun loon zou afgehouden worden, kan men zich aan een krachtige tegenwerking vanwege de vakbonden verwachten. Maar er zijn ook nog andere leemten die moeten gevuld worden. Onder het oude regiem waren de arbeiderswoningen, die in bezit waren onder bepaalde voorwaarden, van belasting ontslagen. De nieuwe wet stelt ze bloot aan belasting. Wanneer zij in voege gebracht werd, zouden de arbeiders, die zich zulke groöte opofferingen getroost hebben om zich eene behoorlijke woning aan te schaffen, op buitengewone wijze getroffen worden. Daar er gaat Jierzien worden, moet die uitzondering van voorheen ook nu in voege blijven. Eindelijk nog, is het in 't geheel niet mogelijk aan de landbouwers het voorrecht te laten, dat hun door de laatste Kamers van het meervoudig stemrecht zoo welwillend verleend werd. Veronderstellen dat de inkomsten eener landbouwonderneming gelijk zijn aan het dubbel zijner huurwaarde is onzin, bijzonder op dit oogenblik, wanneer de landbouwprodukten tot nogtoe verkocht worden aan^ ongehoorde prijzen. Het huidige Parlement staat niet meer — zooals dit het geval was met zijn voorgaande — onder kommando der heeren landbouwers. Men hoeft hun slechts té herinneren dat, wanneer er sprake was van oorlbgs-' winsten te betalen, die winsten die niet vijfmaal de huurwaarde te boven gingen, als normaal aanschouwd werden, en dat, tot staving van het tegenovergestelde,, die schatting dienen moet voor het vaststellen van den. taks. ; De vertegenwoordigers der arbeiders zullen uit al hunne kracht ijveren om déze verbeteringen aan deJ wet van belasting, op het inkomen er door te krijgen. • Maar, er mag niet vergeten worden dat hüntusschéi^ komst slechts een wezenlijken invloed hébben kati/ wanneer zij rekenen kunhen op dé georganiseerde ar«'; beidende klas. -* De vakbonden vooral zijn betrokken in deze hervorming ; dat zij ze bestudeeren, dat zij hunnen wil klaar uitdrukken, dat zij hunne schikkingen nemen om hunne meening te steunen door een aktie, zoowel methodisch als energiek, en hunne hervormingen zullen zegevieren. •' •••••*'.'

38

DE BELGISCHE VAKBEWEGING 996

Rationalisatie, daarna Socialisatie

—

K

—

,

_

_

9

Ziehier nu waar het fameuse kapitalistische dogma van den vrijhandel ons gebracht heeft, en zie welke uitslagen wij bekomen hebben door de vergunning De dagbladen hebben dus het publiek bekend gevoor uitbating van nijverheden van openbaar belang makt dat de « Société d'Electricité UAjiversoise » de aan private personen. De arbeidende klas, in hare levering van elektrieken stroom heeft moeten onderbroodwinning bedreigd door die anarchistische organibreken, te beginnen van 9 Februari, des middags. satie van voortbrengst en verdeeling, is alleen bij Anderzijds liet de Maatschappij den burgemeester machte zich boven cüe beschouwingen van privaat bevan Antwerpen weten dat, te beginnen met Dinsdag lang te plaatsen en moet, door hare macht van vereeni10 Februari, zij de strooming zou onderbreken van zes ging, een einde stellen aan een maatschaptyelijk reuur 's morgens tot vijf uur 's avonds. Kolennood was giem ,dat slechts wanorde en on rechtvaardigheid-bijde schuld van deze genomen maatregelen. brengen kan. Men hoeft even in aanmerking te nemen, dat deze maatschappij den stroom leverde aan de kranen der De oorlog, onvermijdelijk gevolg van de kapitalisnieuwe kaaien, aan de Royerssluis kngswaar de groote tische maatschappelijke organisatie, heeft onze nijverschepen hunnen toegang hebben tot de Schelde, aan heid vernield, de voortbrengst gedurende vijf jaren de gansene diamantnijverheid, aan een groot gedeelte stopgezet, miljoenen menschelijke wezens vermoord, der metaalnijverheid, aan de gasthuizen, enz., zonder gekozen tusschen de sterksten en bekwaamsten onzer nog de openbare verlichting en de dagbladen te rekevoortbrengers, en een ekonomische wanorde geschanen. pen waaruit de bezittende klas te vergeefs tracht los te komen, zonder te willen afzien van het anarchistisch Deze onderbreking was dus oorzaak van een geuitbuitingsstelsel dat hun bestaan verzekert, maar tedwongen werkeloosheid van duizenden arbeiders, had vens de ekonomische en nijverheidsopbeuring onmogeeen gedeeltelijke verlamming der have voor gevolg en lijk maakt. bracht een aanzienlijke schade aan den handel bij. Men kan zich afvragen welke de gevolgen van een Onbevoegd om een deel hunner ekonomische voorlangere stoornis van dien aard zouden geweest zijn, rechten op te offeren aan het algemeen welzijn, hpuniet alleen voor Antwerpen, maar voor het gansche den ze niet op, beroep te doen op de arbeidende Mas, land, waarvan de bevoorrading hoogst aan te stippen opdat deze hare voortbrengst zou vergrooten; alsof vertragen zou ondergaan hebben. ze nog niet genoeg blijken gegeven heeft van verDe Minister van Ekonomische Zaken, die daarover knechtheid, waaraan eenige enkelen ,meer rechtschageïnterpelleerd werd in de Kamers, verklaarde dat hij pen en moediger, een welverdiende hulde brachten. niet verantwoordelijk kon gesteld worden, daar de Maar de voortbrengers hebben er genoeg van zich Maatschappij hem niet verwittigd heeft dat zij tekort te dooden voor een zaak die voor eenigen uitslag had aan brandstof of dat kolen hen gingen ontbreken. geeft, de verrijking der parasieten, die zich vergenoeAnderzijds verklaarde hij, de noodige maatregelen gen met het knippen van koepons, en die voor hen genomen te hebben om oogenblikkelijk ter bestem- zelf de voortdurende vrees overlaat, blootgesteld te ming der elektriekmaatschappijen eene zekere partij worden aan een verplichte werkeloosheid, veroorkolen verzonden te hebben. Als antwoord aan de sozaakt door incidenten, zooals dit te Antwerpen, dat cialistische afgevaardigden, die de inbeslagneming der hierboven aangehaald werd. kolen aanwezen, als middel om in dien gevaarlijken De verdeeling der tot het leven hoogst noodzakelijke toestand te helpen, herinnerde hij, dat de kolenhandel produkten, waarvan, wanneer het den uitbuiters bein België vrij was en geene kolen heeft kunnen levehaagt, den omloop van tegengehouden v word om een ren dan van de partij die te Antwerpen, wegens smokstijging der prijzen te verwezenlijken, of nog kolenkelarij, aangeslagen werd. nood, wanneer de hoeren aandeelhouders de stocks Zekere bestuurders van gazfabrieken verklaarden voldoende achten om vrijen teugel te geven aan hunne eveneens vóór eenige dagen, slechts nog voor vier dazucht naar uitbuiting van het publiek, maken deel van gen kolen te hebben en dat de minste vertraging hunhetzelfde stelsel. ner aankomst ontegensprekelijk de stillegging hunner Op hunne eisenen naar loonsverhooging, om te werkhuizen zou voor gevolg hebben. Dat« beteekent» kunnen weerstaan aan de levensduurte, antwoordt men dat talrijke werkhuizen en tienduizenden arbeiders, dat de loonsverhooging tot niets baat en dat er enkel door een eenvoudige hindernis in de aankomst van moet getracht wordten de prijzen der levensmiddelen brandstoffen, niet meer kunnen voortbrengen. in de laagte te drukken. Dit alles doet ons nadenken! Ziedaar dus tienduiHet is reeds sedert lang dat men zich op een slecht zenden arbeiders tot werkeloosheid gedwongen ; de arterrein voortbeweegt en dat wij hun de middelen aanbeid in de haven, die het gansche land laat voortleven, wijzen om hieruit te geraken. in groote mate stilgelegd, een groot gedeelte van het De kolenvoortbrengst is nagenoeg dezelfde als die ekonomisch leven der metropool stopgezet, een overvan vóór den oorlog, en wanneer de nijverheden van groot deel van nijverheid en handel van het land met eerste noodzakelijkheid, zooals diegenen die drijfwerkeloosheid bedreigd; en dit alles ; kracht en verlichting bezorgen aan een groot gedeelte a) Omdat de kolenhandel vrij is in België ; van de nijverheid en den handel, er geene voorhanb} Omdat het eenige maatschappijen en aandeelhouden hebben of ze duur moeten betalen, dan komt dat ders, die het monopool in handen hebben van elektriomdat diegenen die er over beschikken, ze niet wilsche strooming en gaz, belieft, de openbare besturen len leveren of winsten eischen die deze van vóór den voor een voltrokken feit te stellen, met niet te waaroorlog verre te boven gaan. Wanneer de drijfskracht schuwen geen kolen te kunnen bekomen vanwege een — elektriek of gas — ontbreekt of te duur kost om ander deel kapitalisten, die het monopool van kolenhet overige der nijverheid en handel toe te laten zich leVering in hinden hebben, kolen die onontbeerlijk op de meest gemakkelijke wijze herin te richten, dan zijn bij het voortbrengen van gas of elektriciteit. komt dat nogmaals omdat diegenen die deze'diensten Dat men niet. zegge dat wij overdrijven ; het gevaar van openbaar belang uitbuiten niet voldaan hebben aan bedreigt een groot deel der elektriek- en gasnijverheid de zending die zij meenen te vervullen, of zich iiiet in verschillende gedeelten van het land. willen tevreden stellen met de aanzienlijke winsten En vóór zulke feiten is de vertegenwoordiger der van vóór en zelfs van tijdens den oorlog. Zekere gascentrale macht, diegene die geroepen is om de belangen der nationale gemeenschap te verdedigen, ver- en elektriekmaatschappijen hebben gedurende de oorplicht zijne onmacht te erkennen, «omdat de kolenhan- logsperiode hun kapitaal verdriedubbeld,'dank aan een kostelooze uitdéeling van aandèelen aan hunne aandeeldel vrij is in België, terwijl de burgers, die nog immer het gemeentebestuur van Antwerpen in handen heb- houders, met het doel hunne abnormale winsten niet te moeten bekend maken 11 bén, .niets doen om dien openbaren dienst los te. ruk^ ken uit de handen der Elekitiekmaatschappij, die verWanneer dus die heeren de ekonomische en nijyerr waarloosde de openbare macht op de hoogte te stelheidseropbeuring op zulke wijze prijsgeven, worden lenvande onderbreking die/dreigend was! zij een openbaar gevaar .en moeten wij er óns yan

DE BELGISCHE VAKBEWEGING

39

ontmaken, met alle nijverheden die ze tot nutoe uitverzekeringskassen tegen werkeloosheid gesticht worgebuit hebben, uit hunne handen los te rukken. den, bestuurd door provinciale werkeloozen- en plaatDe Staat ziet in, dat hij juist handelt met ons stelsingskomiteiten./EIk arbeider kan slechts op één ensel van transport per spoorweg te verzekeren, en met kele kas ingeschreven worden. Wanneer buitengewone aanleggen van wegen te land en te water. Waarom dan gevallen ter plaatse of bijzondere gevaren het zouden zou hij zijn werk niet voltooien met de vrije ontwik- eisenen, kan de Minister, bij dekreet, de inschrijving keling van handel en' nijverheid te verzekeren, met verplichtend maken, voor de arbeiders van bijzondere aan de aleas en den willekeur der private ondernemig kategoriën van ééne of meerdere provincies, in bijzonde levering van kolen en drijfskracht te onttrekken? dere beroepskassen tegen onvrijwillige werkeloosheid ; I Ziet men dan niet wat er in Duitschland gebeurt, i die kassen zouden beheerd worden door belanghebwaar voorzien wordt in de levering van drijfkracht aan II bende arbeiders en door afgevaardigden van den Staat. De Minister karr zelfs de inrichting toelaten van bijgansch Oost-Pruisen en waar de Staat of de Provincie zondere beroepsafdeelingen, nevens de gemengde probeschikt over het monopool der elektrische strooming ? vinciale kassen, wanneer de arbeiders van bepaalde Is het niet diezelfde Staat die de waterdrukking van beroepen zich in overheerschende meerderheid bevinzekere stroomen gaat gebruiken om die strooming den. De beroepskassen zullen beheerd worden door voort te brengen, die op zulke wijze deze belangrijke een provinciaal Bestuur. nijverheid nationaliseert en tegelijker tijd een aanzienlijke hoeveelheid kolen bespaart? Eindelijk de- beroepskassen die ingericht zijn door de arbeidersvereenigingen of in gemeenschap door de Dat men ons niet kome zeggen dat zulks bij ons groepen van gebruikers en loóntrekkers, kunnen toeonmogelijk is! gelaten worden de verzekering tegen werkeloosheid Wij hebben een aanzienlijke voorraad « witte kotoe te passen, in overeenstemming met het huidige len », die zullen toelaten dat de Staat, die er meester dekreet. van is, met een klem gebruik van kolen, elektrische De provinciale plaatsings- en werkeloozenbureelen drij f kracht bezorgt aan prijzen die veel lager zijn dan zullen voorgezeten worden door een magistraat, en sadie van het stelsel der private uitbating en van de huimengesteld zijn uit een boekhouder, die gekozen dige anarchistische voortbrengst. wordt tusschen de ambtenaars der prefektuur of van Moet dan het uitvindend genie onzer techniekers en het bureel der flnancies; een vertegenwoordiger der de ijver onzer arbeiders immer en altijd dienen om die eventueele bestaande beroepskassen tegen werkeloos« heeren nietsdoeners » winsten te bezorgen? heid ; den ingenieur-bureeloverste der openbare werWat waar is voor de kolen, de elektriciteit en de gas, ken ofwel zijn vertegenwoordiger; een afgevaardigde is waar voor de andere nijverheden van oogenblikkeder « Vereeniging van Oud-Strijders » vart elke prolijk openbaar belang. Onze ekonomische heropbouwing vincie, aangeduid door den raad dier instelling; drie zal geen plaats hebben, het « dure leven » zal niet opafgevaardigden der werkgevers en eveneens van de houden, de wereld zal niet loskomen uit den door het arbeiders. kaprMism ontstanen warboel, dan -door de socialistische oplossingen. De arbeiders begrijpen het wel. De provinciale komiteiten zullen voor opdracht hebHunnen toeloop naar de vakbonden bewijst het! Het ben : is de beteekenis van het wezenlijke getier dat opgaat 1° Te waken op de werkzaamheden der gewestelijke uit de massa's van alle nijverheidslanden en die, meer plaatsingsbureelen en der gemeentelijke aanwervingsen meer dreigend, de bezittende klasse tot het besluit kommissies; brengen zal, de voortbrengstmiddelen aan de gemeen2° De in de provincie gedane plaatsingen te doen schap over te laten. overeenstemmen met de Kamer voor SchadeloosstelHet oogenblik is gekomen waarop onze organisaties ling van den Arbeid, bij middel van een uitvoerend be r met de meeste kracht en vastberadenheid zullen ijvestuur; ren naar de nationalisatie der nijverheden, beginnend 3° De gemengde provinciale verzekeringskas en zijne met de meest noodzakelijke. Gansch hunne' handelberoepsafdelingen te beheeren; te waken over den wijze toont overigens dat zij in 't geheel niet van plan dienst van uitkeering der vergoedingen, ofwel de kas zijn dit gunstige oogenblik te verwaarloozen. zelf, ofwel de beroepskassen; En daar zij weten nut te trekken uit de lessen van 4° Voorstellen te doen, en hunne meening te uiten voorheen, zullen zij zich niet bepalen met dit alles over de verleening van voorschotten voor het uitvoein handen te geven van eene onbenullige buTeaukratie, ren van openbare werken ; te waken over de vooruitmaar zullen hunne aktie voortzetten, om alle middelen betaalde gelden en te zorgen voor hunne terugbetaling ; van voortbrengst te socialisceren. 5° Voorstellen te doen, en hunne meening te uiten I . UYTROEVER. ov.er de toe te kennen voorschotten aan samenwerkende instellingen; 6° Voorstellen te doen, die zij zouden van aard vinDe Plaatsing en den Strijd tegen de Werkeloosheid den om de werkeloosheid in de provincie tegen te gaan. in Italië De plaatsingsbureelen waarvan hierboven sprake is, kunnen provinciaal of gewestelijk zijn, afhangend van Vóór den oorlog bekommerden de meeste Staten zich zeer weinig om het vraagstuk der werkeloosheid eene arbeidersorganisatie die erkend is door de pa* tronale organisaties, opgericht in gemeen akkoord tusen der plaatsing. Dezen die het on de meest voldoende schen patroons en arbeiders, of gesticht door liefdawijze hadden opgelost waren Denemarken en Engedigheidsinstellingen. land, zich steunend op de syndikaie organisaties. Er mogen geene plaatsingsbureelen bestaan dan Sedert den oorlog zijn buitengewone maatregelen deze die erkend zijn door de provinciale komiteiten. genomen geworden om het noord te bieden aan de alDe samenwerkende groepementen die voerschotten gemeene werkeloosheid, die veroorzaakt werd door de totale ontreddering der nijverheid. Op dit oogenblik, kunnen ontvangen zijn arbeiderskooperatieven, talrijk in Italië, die, zonder het minste kapitaal te bezitten, terwijl men immer wacht op den terugkeer van den werken ondernemen van openbaar nut, voor rekening normalen toestand, vaardigen meerdere regeeringen der administraties van gemeente of Staat. reglementen uit, om de instellingen van den oorlog te reglementeeiien. De Italiaansche regeering komt een De koèperatieven hebben grootelijks het hunne bijbesltrit-wet te stemmen over de verplichte verzekering gedragen in den strijd tegen de werkeloosheid. Het tegea werkeloosheid en plaatsing van werfcejoozen. is dus in 't geheel niet verwonderlijk dat men ze officieel opneemt in de nieuwe instelling en dat men de Krachtens dit besluit, zijn alle loóntrekkers van beistichting van andere zulkdanige kooperatjeven voorde geslachten, van 15 tot 75 laar, verplicht zich te verziet,, telkenmale moeilijk te plaatsen werkeloozen kunzekeren, uitgezonderd wanneer zij te huis werken of nen gebruikt worden door openbare besturen. deiidtenst van huisknecht waarnemen, zoo ook voor de Dè wëkelijksche stortingen aan de verzekeringskasloontipekkérs aan openbare besturen gebezigd. Er zullen in elke provincie gemengde verplichte ' sen bedragen :

40

DE BELGISCHE VAKBEWEGING

0.35 L. voor de loonen van 4 lira's en minder ; 0.70 L. voor de loonen van 4 tot 8 lira's; 1.35 L. voor de loonen van meer dan 8 lira's. De werkgevers en de loontrekkers komen elk voor de helft tusschen ; de stortingen der arbeiders kunnen door de patroons, die er verantwoordelijk voor zijn, op de loonen der arbeiders afgehouden worden. De vergoeding voor werkeloosheid is bepaald op : 1.25 L. voor de eerste kategorie ; 2.50 L. voor de tweede, en 3.75 L. voor de derde. Zij wordt slechts uitgekeerd te beginnen met den achtsten dag der werkeloosheid, gedurende ten hoogste 120 dag*n. Om recht te hebben op de vergoeding, moet de werkelooze zich terstond laten inschrijven op het plaatsingsbureel. Hij verliest alle recht op vergoeding wanneer hij eene hem door het bureel aangewezen betrekking, die zijn vak — of onderdeel daarvan — aanbelangt,-van de hand wijst. Het budjet van den Staat voorziet eene som-van 50 miljoen lira's,, om voorschotten te doen aan werkeloozenkassen en plaatsingsbureelen, 'tzij voor betaling der reis- en verblijfskosten der werkeloozen, die men op een zekeren afstand te werken zendt. Men ziet dat, met hetgene men voor den strijd tegen de werkeloosheid in andere landen gedaan heeft, hier in vele punten een merkelijk verschil is aan te stippen. De wet bevat meerdere belangrijke besluiten. Nochtans schijnt zij, op 't eerste zich, een administratief karakjter te hebben en aan de arbeidersvereerïigingen een minderwaardigheid te geven; zij voert opnieuw het verplichtend werkboekje in, waartegen de arbeiders zoo langen tijd gestreden hebben. Wij zijn daarom ook benieuwd de houding der Italiaansche vakbonden te kennen, tegenover dit aanzienlijk organisme.

Het Internationaal Arbeidsbureel EERSTE ZITTING VAN DEN BEHEERRAAD 'Op het oogenblik dat de Konferentie van Washington zijne werkzaamheden eindigde, was het vredesverdrag nog niet bekrachtigd geworden en was er nog rede om de wettigheid zijner besluiten te betwisten. De onlangs gehouden vergadering van den Beheerraad van het Bureel, dïe plaats greep te Parijs op 26, 27 en 28 Januari, heeft een einde gesteld aan dien onzekeren toestand. Krachtens het vredesverdrag bestaat dien Beheerraad uit vier en twintig leden : twaalf afgevaardigden van de Regeeringen, zes van de patroons en zes van de arbeiders. Deze afgevaardigden werden gekozen te Washington, maar zekere wijzigingen hebben plaats gevonden, derwijze dat de aanwezigen te Parijs waren : Voor de regeeringen : de heeren Arthur Fontaine (Frankrijk), voorzitter; Mayor des Planches (Italië) ; Malcolm Delvingne (Engehnd) ; de Eza (Spanje( ; Nagaska (Japan) ; Rufenacht (Zwitserland) ; Sokal (Polen) ; Mahaim (België) ; de Alyaer (Argentinië) ; Leymann (Duitschland) ; Vedel (Denemarken) ; Voor de patroons : de heeren Guérin (Frankn'k) ; Majoribanks (Engeland) ; Hodaez (Tcheco-SlowaKië); Schindler (Zwitserland) ; Carlier (België) ; Pirelli (Italië) ; Voor de arbeiders: Jouhaux (Frankrijk) ; Oudegeest (Nederland) ; Stuart Burming (Engeland) ; Legien (Duitschland) ; Thorbern (Zweden). Een officieel Afgevaardigde en een arbeidersafgevaardigdê waren niet op tijd toegekomen. De aanwezigheid der Duitsche afgevaardigden wettigt de toetreding van Duitschland, dat zich te Washington niet heeft kunnen laten vertegenwoordigen. De eersfe zitting is slechts eene formaliteit voor inrichting geweest> In den loop van den tweeden dag, heeft het Bureel \/ö8tiesteldi dat dé beslniten van de Konferèntoo ma. Washington,; 4ie;niet geldig waren zoolang de vrefe nïè* bekrachtigdWas, nu mochten Ntoegepast: worden.

Het heeft besloten de verdragen en aanbevelingen aan den Volkerenbond bekend te maken, die ze den regeeringen en parlementen zal overmaken. Dit heeft . den heer Carlier, Belgisch patroon, stof gegeven om zich aan te sluiten bij zijn Franschen kollega, M. Guérin, om voorbehouden te maken ort zekere voorstellen, die, naar hunne méening, de parlementen op hunne manier konden « uitvoeren ». Albert Thomas, die aangeduid werd als voorloopig bestuurder der bestendige Arbeidsorganisatie, is be- , paald bestuurder genoemd geworden. De Raad heeft besloten dat de toekomende Konferentie van zeelieden, die de werkvoorwaarden van dezen te bestudeeren heeft, zal plaats hebben op 15 Juni, * te Genua. Zij zal zich bezig houden met de werkuren der zeelieden en aanverwandheden, de herberging aan boord» den kontrool op de monsteringen, de loonen, eene internationale wetgeving der zeelieden. Op aanmerkingen van Jouhaux, wordt besloten dat het.princiep van den achturendag niet meer in betwisting komen zal. Men zal alleenlijk de manier van toepassing bespreken. ' De eerstkomende internationale Arbeidskonferentie zal waarschijnlijk plaats hebben te Geneve, in de Lente van 1921. Een voorstel van Sokal, Poolsch afgevaardigde, om den toestand in Rusland te onderzoeken, is naar het Bureel verzonden geworden, die in verbinding zal treden met den Volkerenbond, ten einde de mog^lijkhedn van verwezenlijking te onderzoeken. Op bijna alle kwesties, heeft de regeeringsaigevaardigde van Italië, M. Mayor des Planches, zich eens verklaard met de arbeidersafgevaardigden. Hij heeft namelijk Jouhaux gesteund, wanneer deze de meening vooruitzette, dat de besluiten der internationale' Arbeidskonferentie den nationalen parlementen moeten opgelegd worden.

•

De Internationale Vakbeweging De Vakbeweging in Teheko-Sloyakië Zooals gekend, omvatte het Oostenrijksch-Hongaarr sche keizerrijk vóór den oorlog eene gansene . reeks nationaliteiten, die, de eene al wat scherper/ dan de andere, tegen elkaar en onderling een om zoo te zeggen onafgebroken strijd voerden. Dit moest natuurlijk zijn terugslag hebben op de werkersbeweging welke onder dien ongelukkigen toe^stand erg gebukt ging. In de vakbeweging vooral werd er een vinnige strijd gevoerd. Er waren niet min dan vier-Syndikale Kommissies, namelijk deze van Oostenrijk (de grootste), Hongarië, Bosnië-Herzegovina en Kroatië. In de drie laatsten heerschte min of meer eenheid, doch in de eerste was dit niet het geval. De groote oorzaak daarvan was her taalverschil, en den hardnekkigen strijd tusschen de nationaliteiten. De vakbonden trachtten zooveel mogelijk dien strijd te temperen door in de mate hunner krachten voldoening te schenken vooral voor wat de talenkwestie betrof. De meeste vakbonden, tot zelfs heel kleine, hadden vakbladen in meerdere talen. We kennen eene organisatie waar telkens, wanneer er vanwege het hoofdbstuur een rondschrijven 'tot de leden gericht werd, dit in zeven talen geschiedde! Tusschen de nationaliteiten welke veel spel leverden aan de Oostenrijksche « Gewerkschaftskommission », was de voornaamste wel deze der Tcheken. Deze leverden een strijd op leven en dood voor dé onafhankelijkheidhunner vakbonden; In 1897, stichtten zij eene afzonderlijke Syndikale Kommissie, nadat deze van Oostenrijk geweigerd had , de noodzakelijkheid te erkennen van bijzondere vakbonden voor de Tcheken die hunne eigen autonomie zouden hebben. • • ,\' Op de Internationale Syndikale Konferentie iik 1905 . te Amsterdam gehouden, werd geweigerd aan dttTcftfir.

DE BELGISCHE VAKBEWEGING ken eene afzonderlijke plaats als natie irt het Internationaal Vaksekretariaat toe te staan, dit op grond dat in elk land slechts één centraal vakorganisme kan erkend worden. Van dit oogenblikaf werd de strijd aangebonden ten voordeele der stichting van zelfstandige Tcheeksche vakbonden. In 1910, riepen deze laatsten zich gansch onafhankelijk uit van de Oostenrijksche vakbeweging. Zij begonnen tevens den strijd op internationaal gebied, en in menig internationaal vakkongres werd hunne vraag tot erkenning als autonome beweging besproken. Wij zelve waren hier in Brussel, in 1913, op het Internationaal Kongres der Steenbewerkers, getuige van zulke vraag, die* na bespreking, verworpen werd. De Tcheeksche afgevaardigde bewees, met statistieken, dat zijne beweging leefbaar was en op grooten vooruitgang zou. kunnen bogen, indien ze maar bevrijd werd van dien kneilenden druk der Duitschsprekende Oostenrijkers. Zijne vraag werd nochtans verworpen. Zoo stonden de zaken toen den oorlog uitbrak. Het Vredesverdrag, dat' gansch Ooétenrijk-Hongarië verbrokkelde, heeft de Tcheken een Staat gegeven, waarin nu op hunne beurt een zeker aantal Duitschsprekenden zich verongelijkt gevoelen en afzonderlijke vakbonden willen stichten, gansch autonoom en niet van de Tcheeksche Syndikale Kommissie afhangende. Het stichten van den nieuwen Staat heeft deze laatste de gelegenheid tot eene prachtige uitbreiding gegeven. In 1914 telde zij 50 vakfederaties of Centraiep, tellende 1,135 plaatselijke af deelingen, met te zamen 55,175 leden, waaronder 5,268 vrouwen. Einde 1918, hadden die 50 nationale organisaties 1,178 afdeelingen, met 161,247 leden, waaronder 23,824 vrouwen. Op het einde van Juni 1919, dan hadden 42 dezer federaties reeds een ledental van 450,896 vereenigden, waaronder 98,150 vrouwen. De sterkste vakbond is deze der Metaalbewerkers, met 95,130 leden; daarop volgt deze der Landbouwarbeiders, met 90,000 leden, waaronder ongeveer 50 duizend vrouwen; dan komen de Mijnwerkers, met 49,654 leden, enz. In 1918 hadden de groepen een totaal inkomen van 2,544,846 kronen, gaven 1,823,903 kronen uit en hadden, op 31 December, een totaal inkas van 2,875,077 kronen. Buiten den steun dien de vakbonden hunnen leden verleeneh in geval van strijd, werkeloosheid, ziekte, pensioenen, enz., wijden zij eene bijzondere zorg aan de opvoeding hunner leden. In 1918 alleen gaven ze met .dit doel 234,265 kronen uit. In dit jaar hadden ze 34 vakbladen, waaronder 2 wekelijksche en 10 halfmaandelijksche; de overigen kwamen alle maanden uit. De Syndikale Kommissie geeft een maandschrift uit. Zij wijdt ook bijzondere zorg aan de organisatie der vrouwen, ter wier intentie zij een bijzonder blad uitgeeft : De Belangen der Vrouw, en dat voorloopig slechts op 17,000 exemplaren getrokken wordt. H ' De vrouw speelt bij de Tcheken een zekere rol in de beweging en zij maakt heel dikwerf deel van de hoofdbesturen der groepen. De vakbonden hebben vooral hunne krachten aangewend in de richting der kollektieve overeenkomsten. In 1918 alleen hebben zij er 2^0 met de patroons afgesloten en die bijna 250 duizend werklieden betroffen. Men mag het aantal arbeiders op één millioen schatten welke' hunne werkvoorwaarden, loonen, enz., door eien kpllektief kontrakt^geregeld zien. Deze laatsten hebben al meer; en- meer eene strekking om voor gansch het land geldig te ^ijn. Zoo voor de werklieden der suikerfabrieken en der: brouwnijverheid, alsook voor deze van het landbouwbedrijf en der glasblazerijen. Het nationaal kóntrakt legt de algemeen© princiepen vast; het wordt per streek of gewest aangevuld door een bijzonder kóntrakt, betreffende de loonen en de werkre-

41

parlementaire groep. Dit heeft reeds goede uitslagen opgeleverd. Alzoo is de wet op den achturendag gestemd, met toepassing op de nijverheid, handel en landbouw ; eene wet op de sociale verzekeringen, vergoedingen in geval van ziekte of ongeval aan de landbouwwerklieden ook toekennende. In een syndikaal kongres van 28 September tot 1 Oktober 1918 gehouden, werd de socialisatie der voortbrengst besproken ,* ten slotte werd eene resolutie aangenomen waarin wordt verklaard dat : « eene doelmatige hervorming slechts mogelijk is door het aanvaarden van een nieuw stelsel van voortbrengst, het socialistisch stelsel, waarvan de grondslagen zouden zijn de vervorming der private kapitalen in kollektieven eigendom ». Op 30 Augustus 1919 kwamen de hoofdbesturen te Praag bijeen en namen, bij eenstemmigheid, eene resolutie aan, waaruit we het volgende aanhalen : cc Voor wat betreft de kwestie der socialisatie, we blijven in princiep partijgangers van de onteigening der private ondernemingen van voortbrengst, welke, zoolang deze onteigening niet heeft plaats gehad, van ons standpunt gezien, een bestendig gevaar daarstellen voor de normale ontwikkeling van het ekonomisch leven en eene der oorzaken van de maatschappelijke ongelijkheid. We zullen dus alle methodieke krachtsrinspanningen ondersteunen aangewend met het oog op de socialisatie en die zich zullen steunen op wetenschappelijke gegevens en wel omschreven ekonomische voorwaarden. » De Tcheeksche Staat is een jonge Staat, welke nochtans eene schoone toekomst heeft. De oorlog heeft daar, evenals in de andere landen van Europa, de zaken en het ekonomisch leven ontredderd. Gebrek aan grondstoffen is de oorzaak van nog veel werkeloosheid. De vakbonden hebben zich. thans tot taak gesteld mede te werken aan het versterken van het ekonomisch bestaan der nieuwe natie. Zij doen .dit, maar strijden tevens voor een rechtvaardig maatschappelijk regiem en om den werkman de gelijkheid in het burgerlijk leven te verzekeren; zij verliezen hierbij niet uit het oog, dat hunne verzuchtingen naar de demokratizee- ^ ring van het ekonomisch leven zich moeten steunen • op de politieke demokratie. C. M.

Naar de Herinrichting der Internationale van Mijnwerkers

Het §estuur der Internationale Federatie van Mijnwerkers heeft in het Volkshuis van Brussel vergaderd op 11 en 12 Februari. Engeland was vertegenwoordigd door Smillïe, voorzitter der Internationale Federatie; Ashton, sekreta-t ris; H. Smitb, J. Robson en W. Unsey; Frankrijk, door C. Bartuelen Quintin; Holland, door Smid, en ' België, door Dejardin, Lombard en Delattre. I De Duitsche en Oostenrijksche afgevaardigden,yoor wiens paspoorten de Belgische mijnwerkers waren tusschengekomen, waren niet aanwezig. Op voorstel van Smillie, heeft Dejardin de vergadering voorgezeten^ Na een redevoering yan Dejardin, die aandrong op de noodzakelijkheid van het tot stand brengen eener Internationale van Mijnwerker^, besloot het Komiteit, dat op de komst der Duits£hers en Oostenrijkers rekende, zijne werkzaamheden tot den volgenden dag uit te stellen. Den volgenden dag besloot het Komiteit dat het aanstaande internationaal kongres zal plaats hebben op 2 Augustus. , De keus voor den zetel van het Kongres gaf aanleiding tot heftige debatten. De Engelschen stelden Gene ve voor, dat volgens hun de voorkeur hebben moest omdat het gelegen is in een onzijdig land, en men alles; moet in 't werk stellen tot welgelukken van het Kongres. Zij werden gesteund door den Nederlaridschen afgevaardigde, die hunne meening deelt. De geling»; • : -.V ••."- • . . . . ' • • • < • ' Belgen, die Lvon, en de Franschen, die Brussel hadBe vSync(|kale Kommissie oefent ook druk uit op.de den-voorgesteld, deden opmerken dat, na de houding wetgeving en dit in samenwerking met de socialistische van elke nationale federatie, de middelrijken slecht

42

DE BELGISCHE VAKBEWEGING f

figuur zouden maken, moesten zij zich beroepen op hunne ilichtgeraakheid om van het Kongres afwezig te blijven wanneer het in Frankrijk of België gehouden werd. Zij hebben zich onthouden, en de Engelschen met den Hollander, hebben Geneve aangeduid. Het Kongres zal voor taak hebben de statuten der Internationale te herzien, eene bespreking aan te gaan over de socialiseering der mijnen, de werkvoorwaarden in de mijnen, het minimum van dagloon. België zal verslag maken over het eerste punt, Engeland over het tweede en Frankrijk over het derde. Vooraleer de werkzaamheden te sluiten, vraagt Dejardin dat er aan het proces-verbaal der vergadering zou toegevoegd worden, een nota over de houding der Centrale van Duitsche mijnwerkers gedurende den oorlog, waarvan hij lezing zou gegeven hebben, ware de Duitsche afvaardiging aanwezig geweest. De Engelsche afvaardiging teekent verzet aan en verklaart dat dit niet de middelen waren om de internationale betrekkingen terug aan te knöopen. De Franschèn en de Belgen geven daarop een gepast antwoord en zeggen dat de Internationale niet zal ingericht worden, dan wanneer den geest van solidariteit zal sterk wezen, en dat het een slechte taktiek is, systematisch de kwestie te verwaarloozen, wanneer men weet dat daarover eene strijdige meening blijft voortbestaan. Daar de Engelschen bij hun standpunt blijven, deelen zij mee te Geneve een debat te zullen hernemen dat ze liever zouden vermeden hebben. Op het oogenblik dat de vergadering plaats green, stonden de Fransche mijnwerkers op het ^unt de staking uit te roepen, om een pensioen te bekomen van 1,500 frank per jaar, dat dé Regeering hun niet wilde toekennen, dan wanneer zij van een grooter deel van hun loon afstand deden. Zij vroegen den steun van de Internationale Federatie. Het Komiteit deed hun die beloften en stemde de volgende dagorde : « De «herhaalde weigeringen vanwege de Fransche regeeHng, ten einde te aanvaarden, de gewettigde hervormingen der mijnwerkers, strekkende tot de herziening der wet op de pensioenen, in overweging nemend ; » Raadt het Internationaal Komiteit van Mijnwerkers, vergaderd te Brussel, alle mijnwerkers der landen van kolenvoortbrengst aan, zich te verzetten tegen elke levering die de op dit oogenblik naar Frankrijk gezonden tonnenmaat te boven gaat, en in geval van staking der Fransche mijnwerkers, te weigeren overwerk te doen, met het oog op kolenvoortbrengst voor Frankrijks gebruik. »

Het Pensioen der Fransche Mijnwerkers De Fransche mijnwerkers zullen zonder twijfel de eersten zijn die, bij middel van wet, een pensioen van 1,500 frank per jaar zullen bekomen. Vóór den oorlog bestond hun pensioen uit twee verschillende fondsen : een persoonlijke verzekering voor kapitaalvorming, onderhouden door verplichte stortingen van 2 t. h. op het loon en een zelfde storting vanwege den patroon, en een verdeelingsfonds, onderhouden op de wijze als de voorgaande, die tusschenkomt wanneer de eerste onvoldoende ware. De stijging der loonen zou kunnen voorzien hebben in de uitgaven, die noodzakelijk zijn voor het pensioen van 1,500 frank, dat door de mijnwerkers geeischt wordt, ware het totale kapitaal niet in zulke groote mate verminderd, ten gevolge de vernieling der kolenmijnen. De Regeering wilde haar defecit dekken door de tusschenkomst der arbeiders van 2 t. h. te brengen op 3 t. h. op hun loon. De mijnwerkers, die van meening zijn dat ze aneeds geaofeg zijn tusschengekomen, hebben kortaf geweigerd «én dreigden met algemeene werkstaking. ©Ie krachtige houding en misschien den steun der Internationale Federatie, hebben de Regeering doen nadenken, en haar de ingeving der arbeiders, om voorlopig het tekort aan te vullen, cjoen aannemen.

De Vorderingen der Nederiandsche Vakbonden De Hollandsche vakbonden, die niet in zulke mate als de onzen vooruit gegaan zijn, zetten echter op zulke. wJjze hunne schreden voort, dat zij met een gunstig oog de toekomst kunnen tegemoet zien. Eenige cijfers zullen ons dezen vooruitgang beter kunnen weergeven : Aantal aangeslotenen

Op I Januari 1915 » 1916 . » 1917 » 1918 » 1919 Op 1 Juli 1919 . . . . . . . Op 1 December 1919

86,899 99,320 129,809 166,522 200,268 232,654 255,057

Op dit totaal waren 9,500 geheele, en 3,291 gedeeltelijke werkeloozen. De organisatie van transportarbeiders spant de kroon met 27,750 leden ; dan volgen de metaalbewerkers met 26,000, de spoorwegbedienden en de fabriekarbeiders met elk 20,000 leden. Een feit dat wel de moeite waard is aangehaald te worden is de bekomen macht der landarbeiders, die met 17,000 leden de vijfde plaats innemen. Om het werkelijke dezer cijfers naar waarde te schatten, heeft men een paar oogenblikken de aandacht te vestigen of verschillende faktoren, die wij in België niet kennen : ten eerste telt het land minstens één miljoen inwoners minder; ten andere, is er veel minder nijverheid!, daar handel en landbouw sinds geruimen tijd de bronnen zijn van den gansenen rijkdom ; de samentrekking der nijverheid is een nieuw verschijnsel; eindelijk bestaan er ook mededingende organisaties als het Nationaal Arbeidssekretariaat, of tegenstrevers als de kristene, katholieke en onzijdige vakbonden. Al deze hinderpalen geven meer luister aan de syndikale ontwikkeling.

Staking van een Jaar in Australië In „Australië duurt een staking van mijnwerkers reeds bijna een geheel jaar. In den beginne waren er 3,000 mijnwerkers en hunne familie in deze staking betrokken, maar in den loop van het jaar hebben er een achthonderdtal de mijnen verlaten. De anderen worden gesteund -door hunne vakbonden, wat hun per week 1,500 pond sterling kost. De stakers weigeren alle huishuur te betalen. Zij hebben zich vereenigd en leiden « het eenvoudige leven ». De jongmans, ten getalle van 180, hebben zich in een kamp vereenigd; op hunne beurt worden zij gelast met de verschillende werkzaamheden van het huishouden ; eenigen onder hun herstellen de schoenen, enz. Anderzijds hebben de vrouwen een instelling voor kleerenvervaardiging ingericht, op basis van kooperatief. De levensmiddelen worden te Adelaïde in 't groot gekocht en per spoorweg naar « Brofcen Hill », het centrum der staking, gezonden, waar zij door de stakers gelost en onderdak gebracht worden. Een komiteit is gelast met het verdeden van bons die een geldwaarde vertegenwoordigen, verschillend van 7 shilling per week voor de jongmans, tot 24 sh. 6 p. per week voor de gehuwden, vader van vier kinderen, en dat hun toelaat het noodzakelijke aan te schaffen. De spaarmaatschappijen verklaren dat hunne, rekeningen slechts met 15 t. h. gedaald zijn. Men rekent dat die staking nóg een onbepaalde tijd zou kun* nen voortduren. Wij hebben in België ook stakingen van negen en elf maanden gehad, bij de steenbewerkers, maar zij duurden slechts zoolang, dank aan de totale uitwijking der stakers. En daarbij, wij zijn niet een « land zonder staking ».

DE BELGISCHE VAKBEWEGING «——fmi^—••

in "mi

#3

.lvmmmmitmmmmmmmmmÊÊmaamÊm0mmmmam

De Belgische Vakbeweging De Afschaffing van Artikel 310 en de Syndikale Vrijheid Overeenstemmend met de verbintenis die door de Regeering aangegaan werd wanneer ze zich vertoond heeft vóór het eerste Parlement van het algemeen stemrecht, heeft gezel Vandervelde een wetsvoorstel ingediend voor de zuivere en eenvoudige afschaffing van artikel 310, die eene der voorwaarden was der deelneming van de socialisten aan de regeering. Maar wanneer het ontwerp vóór de Kamers kwam voor de « in aehtneming », vroeg een liberaal afgevaardigde, M. Meehelynck, de verdaging ervan, ten einde een ontwerp op te maken dat boetstraffen voorziet om de syndikale vrijheid te vrijwaren. Tijdens de aangegane onderhandelingen voor de samenstelling van het kabinet, werd formeel overeengekomen dat de syndikale vrijheid niet zou gevrijwaard worden door uitzonderlijke boetstraffen, maar wel dat zij het zou zijn door dezelfde middelen als de vrijheid "van vereeniging in 't algemeen. Gezel Vandervelde verklaarde ontslag te zullen nemen, wanneer deze motie van verdaging zou gestemd worden. De eerste minister deed dezelfde verklaring, en voegde er bij, nog in den loop derzelfde week een ontwerp over de vrijheid van vereeniging te zullen neerleggen. Men zette zich aan 't werk in de ministerieele kringen, en eenige dagen later, den 2611 Januari, werd het Nationaal Komiteit verzocht te willen verklaren of Wauters, minister van Arbeid, bereid was een ontwerp te teekenen, waarvan men hem de groote trekken reeds voorgelegd had. Na een lang debat werd er besloten dat het ontwerp, gewijzigd na zitting der bureelen van den Algemeenen Raad en der Syndikale Kommissie, door Wauters kon geteekend worden, maar onder voorwaarde dat dit besluit aan de Syndikale Kommissie alle vrijheid liet er amendementen aan voor te stellen. Op 27 Januari legde M. Delacroix het volgende ontwerp neer, voor vrijwaring der syndikale vrijheid : Artikel één. — De syndikale vrijheid, 't is te zeggen de vrijheid «van vereeniging tot de studie, de verdediging en de uitbreiding det beroepsbelangen, is gewaarborgd. Art. 2. — Niemand kan gedwongen worden deel te maken of op te houden deel te maken, tegen zijnen wil, van een syndikaat. Art. 3. — Alwie lid wordt van een syndikaat, aanvaardt, door zijne toetreding, zich aan het reglement van het syndikaat te onderwerpen alsmede aan de krachtens dit reglement getrokken besluiten en strafmaatregelen. Art. 4. — De syndikaten mogen hunne leden aanzetten een werkhuis te verlaten bij inachtneming van de gebruikelijke Üjdbestekken tot vooraf gaandelijke kennisgeving, zoodra één of meer werklieden van een ander syndikaat of niet gesyndikeerd, aanvaarden aldaar te arbeiden op andere voorwaarden dan die dóór de leden van het syndikaat bekomen. Art. 5. — Worden gestraft met eene gevangenisstraf van acht dagen tot één maand of met eene boete van 26 tot 200 frank, alle werklieden, bedienden, patroons, ondernemers van werken, afgevaardigden der patroons of der ondernemers die inbreuk zullen gemaakt hebben op de syndikale vrijheid zooals zij bij deze wet wordt omschreven, door jegens bepaalde personen feitelijkheden, geweld of bedreigingen aan te wenden, door één of meer personen van hunne bezigheid te berooven of ' door ze aan het verlies hunner bezigheid bloot te stellen, AH» 6. — Worden met dezelfde straffen1 gestraft, alle werklieden, bedienden^ patroons, ondernemers van werken of afgevaawügden der patroons of der ontferneitós,
'beids- of dienstverhuringsovereenkomst ondergeschikt maken aan de voorwaarden van toetreding of niet-toetreding van één of meer werklieden of bedienden tot een bepaald syndikaat. De bekendmaking van het ontwerp bracht groote beroering teweeg in talrijke werkersklingen. Men stelde vast dat er geen sprake meer was van « vrijheid van vereeniging » maar van « syndikale vrijheid »;. zoodoende deed het ontwerp zich weer gelden als een nieuwe maatregel van uitsluiting. , , Artikel 5 was bijzonder zeer beschuldigend. Het doet een vergrijp aan de staking, om de wegzending of de niet-aanneming der « gelen » te verhinderen. Overigens herinnert men zich de door de onruststokers der gezegde kristene syndikaten veroorzaakte incidenten, waarvan er velen op staking uitliepen. Anderzijds was men in vele vakbonden van meening dat het monopool van den arbeid eene noodzakelijkheid was voor de vereeniging en artikel 6 zou het verbieden. I Het vraagstuk was zoo belangrijk dat de Algemeene Raad en de Syndikale Kommissie, die te zamen de | kwestie van het dure leven onderzochten, dit nochtans ' dringend werk onderbraken om de te nemen houding ten opzichte van het ontwerp te bespreken. Die besprekingen, welke drie zittingen noodig hadden, zijn tot menige belangrijke vaststellingen gekomen. Ten eerste de bevestiging als zou het wetsontwerp een nieuw artikel 310 zijn, veel gevaarlijker nog dan dit, is een klaarblijkelijke overdrijving. Niet alleen zijn de strafbepalingen gebracht op maximum één maand gevang, in plaats van twee jaar, maar nog, terwijl artikel 310 toepasselijk was voor alle stakingen, wordt het ontwerp slechts toegepast voor zeer zelden voorkomende stakingen^ namelijk voor uitsluiting van werklieden in eene fabriek. Daarentegen bevat zij gevaarlijke schikkingen : het einde van artikel 5, waarvan wij zoo even spraken, is een leemte in de verwezenlijking der arbeiderseenheid, die er zoo noodig is om tegen den patroon een afdoenden strijd te leveren, en zou de arbeiders verplichten de plagerijen van eenige omgekoehten hunner tegenstrevers te verduren; artikel 6, dat de werklieden verbiedt verdragen te sluiten, die het monopool van het leveren van arbeidskrachten voorzien, is ook nog een uitzonderingsmaatregel, daar in andere domeinen zulke verdragen volstrekt toegestaan zijn. Artikel 4 brengt een nieuw princiep in toepassing dat tot nu toe nooit toegelaten werd door de vakbonden : de vooraf gaandelijke bekendmaking in geval van staking. De bespreking is zoo van stapel geloopen dat de minister van Arbeid gehandeld heeft volgens de geno^men besluiten. Zij heeft een einde genomen door de stemming der volgende dagorde, aangenomen met 44 stemmen tegen 17 en 3 onthoudingen. « De vergadering oordeelt dat het noodig is de bepalingen van het neergelegde wetsontwerp uit te breiden en het toe te passen op aUe vormen van vereeniging; )>. Zij' noodigt de socialistische parlementaire groep uit de meest energieke poging te doen om het neergelegde ontwerp merkelijk te verbeteren vooral in dëü. zin om voor de arbeiders het recht te verkrijgen mét 'étè patroons kontrakten te sluiten, hét monopool vaststellend van de arbeidsvoorwaarden; » Daarenboven beslist de vergadering dat, met dat doel de parlementaire groep in bestendige betrekking zij met den Algemeenen Raad en de 'Syndikale Kommissie, die, zoo het noodzakelijk is, bij dringendhéiii zullen vergaderen om de houding vast te stelten, J> De tegenstrevers dezer dagorde stemmen er eenan* dere, voorgesteld door Jacquemotte, die de socialistische af geyaardigden mandaat geeft tegen het geheefe van het ontwerp te stemmen, en uit het ministerie ie treden, wanneer artikel 310 niet gansch en zuiver afgeschaft werd. .""';> Er werd overeengekomen dat de socialistische afgè- ^ , vaardigden zullen werken om artikel 310 oogenblikke-, . lijk af te schaffen, vóór de bespreking van het nièuyè ontwerp over de vrijheid van vereeniging aanvangt. \

44

DE BELGISCHE VAKBEWEGING

De Nationale Kommissies Vóór eenige maanden, sprekende over de nationak gemengde kommissies, deden wij den twijfel over de waarde der vakbonden uitschijnen en zegden wij dat, om hun een hoogere zending te geven, onze organisaties eene zedelijke en stoffelijke macht moeten bereikt hebben als de Engelsche Trade-Unions. Is het omdat de syndikale drukking een getal manschappen in onze rangen heeft gevoerd, dat de meest optimistische voorzieningen -te boven gaat? Is het omdat 'de patroons, dichter vereenigd nog dan de arbeiders, meer en méér die drukking gewaar worden ? Wat zeker is, is dat de gemengde kommissies zich vermenigvuldigen en dat de uitslagen van zulken aard zijn, dat wij niet aarzelen onze toenmalige pessimistische beoordeeiling ietwat te wijzigen. De voornaamste oorzaken der overwinning zijn waarschijnlijk dat, van eenen kant, in deze kommissies de regeeringsafgevaardigden een zeer ondergeschikten rol spelen en dat in feite de diskussies slechts tilaats grijpen tusschen patroons en arbeiders ; anderzijds, dat de kristene afgevaardigden den rol van stomme personaliteiten vervullen, zich tevreden stellend met zich de werkelijkheid der veroverde voordeelen toe te eigenen — dat ook niemand betwijfelt. Wij hebben de besluiten bekend gemaakt, die genomen werden door de kommissies der mijnen en die der ijzerbearbeiding. De kommissie der mekaniek beraadslaagt op dit oogenblik over de acht en veertig uren-week en de Engelsche week, over de minima van dagloonen die voorgesteld werden door de Centrale van Metaalbewerkers en die voor basis hebben : 2 frank per uur voor de geschoolde arbeiders, 1 fr. 75 aan de maneuvers, 1 fr. 25 aan de vrouwen. De nationale kommissie van openbare diensten, gas en elektriciteit, ingericht op aanvraag der patroons, heeft twee af deelingen gevormd : eene voor de gas en eene voor de elektriciteit. Elke der twee kommissies heeft, tijdens zijn eerste vergadering, de volgende besluiten genomen : 1° Het princiep der vaststelling van den arbeidsduur op acht uren per dag, is bij algemeenheid aangenomen. De kwestie van den arbeidsduur die betrekking heeft op de afwisseling der ploegen ligt ter studie ; 2° Het bedrag der minimumloonen zal het onderwerp uitmaken der beraadslagingen in den loop e ener komende zitting. De toepassing der loonen, die zoodoende zullen bepaald worden, hebben terugwerkende kracht, te beginnen met 1 Januari van dit jaar. De tijd die noodig is voor de verplaatsing naar bevolen werken, zal volgens denzelfden loonrooster betaald worden. In den loop eener latere zitting neemt de afdeeling der elektriciteit het princiep aan van het minimumloon * van 12 fr. 50 voor alle ondernemingen van het land. Zij bestudeert de loonen der geschoolde arbeiders, die verschillen volgens gewest. De nationale kommissie van het bouwwerk heeft drie afdeeliiigen gesticht : bouwvak, houtarbeiders en schilders. De nationale kommissie van het bouwvak is de eerste geweest. om algemeene princiepen te\..bepalen : den Ï8 n Februari heeft zij, te beginnen met 15 Maart, voor gansch hef land het loon van 2 frank per uur aangenotnen, voor dewelke de Centrale van het Bouwvak ï re$cj® gedurende eenige weken strijd voerde. I>ei afdeeüngderhoutbewerkers is verder gegaan: zi) heeft het minimum aangenomen van 2 fr. 50 per VLiit voor Brussel, 2 fr. 30 voor de andere belangrijke „steden en 2-frank voor de kleinere plaatsen. .' De besprekingen gaan voort voor die loonen der* ma* ineuyers, voor de' werkuren en de andere arbeidsher-

Andere kommissies komen samengesteld te worden — namelijk zinknij verheid en tramways —, waarvan de besluiten zeker niet minder belangrijk zullen wezen. Maar een veel uitgestrekter terrein biedt zich aan de aktie der kommissies : de strijd tegen het dure leven. De voortdurende opslag der loonen geeft, meer en meer ingebeelde uitslagen, daar zij immer gevolgd is van een veel snellere stijging der levensmiddelen. Om hiertegen te strijden, zou met de bespreking der patronale winsten moeten aangevangen worden, zoo ook met dezen der tusschenpersonen, zóoals reeds de kommissies der maalderijen en der bakkerijen en die der kolenmijnen gedaan hebben. Maar dan zou ook de bevoegdheid der gemengde kommissies moeten uitgebreid worden, en op dit oogenblik zou de huidige goede verstandhouding kunnen plaats maken voor hevige twisten.

De Kongressen DE BOUWNIJVERHEID De Centrale der Bouwarbeiders, die, zooals men weet, de (houtbewerkers en de schilders bevat, heeft, op 22 Februari, te Brussel, een nationaal kongres gehouden, om besluiten te nemen betreffende het minimum van dagloon. Drie en zeventig'af deelingen, met ongeveer 6Q,000 leden, waren vertegenwoordigd. De Centrale had destijds strijd gevoerd voor een minimumloon van 2 frank per uur voor de geschoolde arbeiders en eischten de toepassing op 1 Maart. Een nationaal komiteit was door de Regeering samengesteld geworden om een terrein van overeenkomst te zoeken. '• De patroons waren eensgezind in het verhoogen der loonen in dezelfde verhouding als de levensduurte. Maar zulks had voor gevolg dat zekere loonen te wenschen over lieten, vooral in die gewesten waar de Centrale een merkelijke verhooging wilde doorgevoerd zien. De afgevaardigden bleven bij hun minimum van 2 frank, waarbij ten slotte de patroons zich aansloten. Dezen, van hunnen kant, drongen ten zeerste aan, opdat de datum van vankrachtwording zou verschoven worden naar den 15D Maart. Het was onder deze omstandigheden dat de zaak vóór het Kongres kwam. Zooals dikwijls het geval is dn dergelijke omstandigheden, bleven de afgevaardigden van zekere gewesten, waar dit minimum reeds overtroffen werd, tamelijk koud tegenover het akkoord, meenende dat hunne aktie er door zou geschaad worden. Het meerendeel was er echter over voldaan. Na een debat dat nagenoeg den gansenen dag geduurd heeft, werd het akkoord bekrachtigd door 52 stemmen tegen 10 en 9 onthoudingen. Eenige afgevaardigden hadden gewild dat het Kongres eenige richtsnoeren aanwees voor de ,te volgen taktiek betreffende eene algemeene toepassing van het akkoord ; maar men gaf foe dat aan het nationaal komiteit de vrijheid moest gelaten worden ,de aktie te voeren naar dikwijls veranderlijke omstandigheden. Op het einde van de zitting stemde het Kongres drie dagordes, de eene, den wensche uitdrukkend, de socialistische afgevaardigden het ontwerp der wet van vrijheid van vereeniging eenvoudigweg te zien verwerpen ; een ander, van meening zijnde, dat de arbeidende klas niet van plan is aan den Staat te weigeren een deel zijner inkomsten af te staan, maar tevens" eischt dat vóór alles een zwaardere belasting zou geslagen worden op het inkomen der kapitalisten, een taks op de koncessies, gaande in zekere gevallen tot verbeuring, en een taks op het kapitaal; een'derde pro,-testeerde tegen de verschillende soorten/van brood. Het Kongres heeft een uitstekend verloop 'gehad. 7688. Samenw. drukk. M i e t e r / 8 ^ ^