N I E U W S B R I E F

K u n s t c lu b B L I K VA N G E R

NIEUWSBRIEF

ACTIVITEITEN 2015 (BVK= BVK-LEDEN) (BL= BLIKVANGER-LEDEN)

VAN DE BESTUURSTAFEL

Nr. sep. 2015

(FR= FRITILLARIA-LEDEN) Koffieochtend.: spreker 1 okt. Jan Breembroek , Imker 1030u en de bijen. Bij fam. HulsBVK hof, vd. Molenallee 46. Excursie naar De Funda- 16 okt. tie en Vrouwenhuis in 09.30u Zwolle.. Vertrelk LTP 16. BL Huiskamerbijeenkomst : muziekavond ten huize van fam. Ebus o.l.v. Sep Troelstra.

19 nov. 20.00u BL

Jaargang nr. 14

3e LUSTRUM BLIKVANGER 2016 Van de voorzitter, In januari 2001 werd door een aantal enthousiaste mensen in Doorwerth de kunstclub Blikvanger opgericht. Inmiddels bestaat Blikvanger al bijna 15 jaar, bestaat nu uit 48 leden en gaan wij volgend jaar het 3e lustrum vieren. Jaarlijks hebben wij vijf activiteiten, die worden georganiseerd door het bestuur en de activiteitencommissie. Wij zijn samen nu al plannen aan het maken voor een apart lustrumjaar, waarvoor de speciale vlinder symbool staat. In mei 2016 zal met een bijzonder evenement een extra feestelijk accent gegeven worden aan het lustrumjaar. Wij hebben er dan ook vijf jaren voor gespaard! Wij verwachten jullie allen tegen die tijd te kunnen begroeten.

EXCURSIE NAAR MUSEUM ‘DE FUNDATIE’ EN HET ‘VROUWEN HUIS’ IN ZWOLLE THEMA VAN DE EXCURSIE: GEVAAR & SCHOONHEID, TURNER EN DE TRADITIE VAN HET SUBLIEME WIJ BLIKVANGERS kunnen er getuige van zijn en onze reacties erop uitwisselen op vrijdag 16 oktober a.s. We bezoeken het museum ‘DE FUNDATIE’ in Zwolle, waar de elementen water en vuur in de tentoonstelling centraal staan; de elementen aarde en lucht zijn in Enschede te bewonderen.

VAN DE BESTUURSTAFEL vervolg Vervolg ‘Excursie…..’

We zien werken van Joseph Mallord William Turner (1775-1851), de man die de Engelse Rembrandt wordt genoemd, de man ook over wie een heel mooie film is gemaakt die begin dit jaar te zien was. Zijn werk wordt gepresenteerd te midden van zijn voorgangers en volgers; werken van de late middeleeuwen tot in deze eeuw. Daarnaast toont ‘De Fundatie’ werk van de fotografen Barbara Klemm (1939) en Ellen Auerbach (1906-2004) en van acht jonge Nederlandse kunstenaars die zich hebben laten inspireren door muziek van: Nick en Simon!!

Na de lunch gaan wij naar het ‘Vrouwenhuis’.

Het ‘Vrouwenhuis’ van Aleida Greve is een bijzonder museum in het hart van Zwolle. Aleida Greve (1670-1742) bepaalde bij testament dat na haar dood haar prachtige huis tot een hofje voor bejaarde dames moest worden bestemd. De benedenverdieping heeft sinds 1987 een museale functie. Wij krijgen hier een rondleiding die wordt afgesloten met thee. Dit alles mag u niet missen !

Op vrijdag 16 oktober vertrekken we om 9.30 uur vanaf het Laman Trip-plantsoen 16. Programma: * 10.30 – 12.30 uur: * 12.30 - 13.30 uur: * 14.00 – 15.00 uur: * na afloop:

Bezoek aan ‘De FUNDATIE’ in Zwolle, met voor liefhebbers een snelle kop koffie boven in ‘De Zeppelin’. Lunch in het Grand Cafė Public, aan de overkant. Bezoek aan het ‘VROUWENHUIS’ in Zwolle. huiswaarts naar Doorwerth.

Opgave: voor 12 oktober 2015 via: [email protected] Gaarne ook vermelden in u zelf rijdt of u bereid bent passagiers mede te nemen.

Kosten excursie: Te voldoen, graag contant, voor vertrek bij reisleiding ter plaatse: * € 18,00 (indien in bezit van Museumjaarkaart). * € 25,00 (indien niet in bezit Museumjaarkaart). (inbegrepen zijn rondleiding, lunch, thee) Wij hopen jullie allen te treffen op 16 oktober a.s., nogmaals het thema wat wij hier bieden mag u echt niet missen!

VAN HET BESTUUR

vervolg

Huiskamerbijeenkomst Pianist Keith Jarrett Lezing door Sep Troelstra op donderdag 19 november 2015 ten huize van Ad en Sietske Ebus, Utrechtseweg 444. Aanvang 20.00 uur (inloop vanaf 19.30 uur).

Pianist Keith Jarrett (8 mei 1945) is dit jaar 70 geworden. Speelde (en componeerde!) als wonderkind al op driejarige leeftijd en gaf, 8 jaar oud, zijn eerste solo recital in zijn geboorteplaats Allentown (Pennsylvania) voor de plaatselijke ‘Women’s Club’; behalve werken van 12 klassieke componisten, sloot hij dit concert af met twee eigen composities, ‘A Walk In The Zoo’ en ‘Mountain Scene’. Na de middelbare school bezocht hij korte tijd de Berklee College of Music in Boston, maar New York had al spoedig een grotere aantrekkingskracht om daar actief in clubs jazz te gaan spelen. Begin 1966, 20 jaar oud, speelde hij kort bij Art Blakey’s Jazz Messengers, waarna zijn doorbraak begon tijdens een langere verbintenis (1966-1968) met het kwartet van tenorsaxofonist Charles Lloyd. Van mei 1970 tot einde 1971 maakte Keith Jarrett deel uit van het Miles Davis Septet, waar hij vooral elektrische piano speelde; een instrument dat hij eigenlijk haatte, maar hij aanvaardde de job uit ontzag voor Davis. Na Miles Davis begint dan een imposante carrière, die eigenlijk nog steeds voortduurt. Een ontwikkeling vooral langs de volgende lijnen: - als improviserend (jazz) solist; - als de leider van respectievelijk een Amerikaans en een Europees kwartet; - als solist/begeleider in vele klassieke uitvoeringen (van Bach tot Bartok); en - als de leider van het befaamde ‘Standards’ trio, dat zich met name toelegt op het standaard repertoire van het ‘American Songbook’. In de presentatie worden de belangrijkste aspecten van Keith Jarrett’s muzikale loopbaan behandeld, hierbij weer gebruikmakend – als bij de Miles Davis huiskamerbijeenkomst van 2012 – van korte muziekfragmenten ‘ter illustratie’.

Graag melden als je wel maar ook als je niet komt, uiterlijk tot 15 november 2015: * per telefoon: 0317-312462, of * email: [email protected]

VAN DE BESTUURSTAFEL vervolg Vervolg Huiskamerbijeenkomst

Deelnemers aan deze Keith Jarrett huiskamerbijeenkomst krijgen gratis en éénmalig een unieke set van 4 CD’s (eigen productie, niet na te bestellen, 1 set per huisadres) met als onderwerpen: (1) de ‘sideman’, spelend in groepen van anderen; (2) de ‘solo recordings’; (3) de ‘group recordings’; en (4) het klassieke repertoire.

COLOFON Hr. Evert van Ravenzwaaij Mw. Janny van Wieringen Mw. Marijke Wessels Hr. Sep Troelstra Mw. Marlies Bennebroek Mw. Judith van Genderen Hr. Erik Priebee

voorzitter secretaresse/red.cie penningmeester activiteiten cie activiteiten cie activiteiten cie redactie cie

0317-318384 0317-310160 0317-318480 0317-312462 0317-318781 0317-313917 0317-316829

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

VERSLAGEN Verslag van ons uitje Winterswijk en witte wijn op 4 juni 2015 Op een prachtige zonnige donderdagochtend rijden we met meerdere auto’s van het Laman Trip-plantsoen naar Winterswijk waar we rond elf uur met 20 leden arriveren bij Villa Mondriaan. Na een kort welkomstwoord door voorzitter Evert wordt uitgelegd dat het de bedoeling is dat iedereen hier zelf gaat rondkijken met behulp van een audiotour en we om 13.00 uur vertrekken naar het lunchadres. Villa Mondriaan is een museum over de jonge jaren van Piet Mondriaan, waar hij van zijn achtste tot zijn twintigste jaar woonde in de Villa aan de Zonnebrink 4 . Hier ontdekte hij zijn passie voor tekenen en schilderen en werkte aan de ontwikkeling van zijn talent dat zou uitgroeien tot een van de belangrijkste vernieuwers van de schilderkunst. Na een grondige verbouwing dankzij inzet van burgers van Winterswijk en met steun van gemeente en provincie en een mecenas wordt in 2013 het museum geopend . Wim van Krimpen (oud directeur van het Gemeente museum in den Haag en de Kunsthal in Rotterdam) wordt aangetrokken als directeur. In de twee nieuw gebouwde tentoonstellingsruimten wordt permanent een belangrijk deel van het vroege werk van Piet Mondriaan tentoongesteld en laat zien hoe hij zich ontwikkelde van een ambachtelijk en conventioneel schilder naar een kunstenaar die experimenteerde met kleur en vorm. In het voormalige woonhuis wordt een indruk gegeven van het gezinsleven van de familie Mondriaan en is ook werk te zien van zijn leermeesters, zijn vader Piet Mondriaan sr, zijn oom Frits Mondriaan en de schilder Jan Braet von Uberfelt. Bovendien zijn er twee videopresentaties te zien. In de aangrenzende tuin worden, evenals in de tijd dat de familie hier woonde groente en fruit gekweekt. Daarnaast wordt in het nieuw gebouwde paviljoen op de begane grond hedendaagse kunst getoond en van 16 mei tot 13 september is dit: Mondriaan en Nolde in de natuur. Dankzij een unieke samenwerking met de Nolde Stiftung Seebull worden nooit eerder vertoonde werken van Emil Nolde (1867-1956) vergeleken met het vroege werk van Piet Mondriaan (1872-1944) en dan blijkt dat er opmerkelijke overeenkomsten tussen de kunstenaars, zowel artistiek als op het persoonlijk vlak zijn. Beide kunstenaars geven de voorkeur aan hun directe omgeving, het witte harde licht in zuidelijk Europa kon hen niet bekoren, zij kozen voor de wisselende lichtinval in respectievelijk het noorden van Duitsland en Denemarken, het rivierenlandschap rond Amsterdam en in Brabant. Dit leverde landschappen met fascinerende wolkenpartijen, de weidse landschappen met hun mystieke, magische sfeer boden bovendien een dankbaar thema om beide hun diepe religiositeit te uiten. Mondriaan schilderde naast landschappen ook bloemen en ook Nolde tekende en schilderde met liefde de bloemen in de tuin rondom zijn atelier en huis in Seebull. Zij deelden ook hun geslotenheid. Nolde kon zelfs als mensenschuw worden getypeerd. Mondriaan zag sociale contacten als afleiding die voor zijn kunstenaarschap als zodanig uiterst nadelig waren. Rondom 1909 kwam voor beiden de artistieke doorbraak. Ik denk dat velen van ons genoten hebben van het bezoek aan Villa Mondriaan en alles wat daar bekeken kon worden.

VERSLAGEN vervolg Dan begeven we ons naar Berenschot’s watermolen, een uit 1652 stammende prachtig en eigenhandig gerestaureerde en volop draaiende waterkorenmolen waar voor ons de lunch al klaar staat. Het personeel zegt dat we niet buiten onder de eikenboom kunnen zitten omdat Duitsers, die vandaag vrij zijn, die plaatsen hebben bezet, maar ik denk dat het veel handiger was voor hen om alles binnen gereed te kunnen zetten. Een prachtig lange tafel stond dan ook gedekt klaar en na een heerlijk kopje tomatensoep volgde een zeer uitgebreide broodmaaltijd met koffie, thee, melk of sapjes. We zaten daar comfortabel en zonder vliegen, die er buiten beslist wel waren. Na ons tegoed gedaan te hebben aan de geboden heerlijkheden weer op weg, nu naar de wijn. Dat was nog een flink eind rijden en mogelijk zoeken, maar de eigenaar Hans Manschot van wijngaard Domein Hof Detharding had twee vlaggen uithangen, zodat de parkeerplaats toch goed te vinden was. Medewerkers en ook Hans kwamen ons al ophalen bij de vlaggen en we liepen met hen langs twee prachtige beplante meertjes en vele wijnstokken naar het op het terrein staande huis. De eigenaar Hans heette ons welkom en stelde de vier andere aanwezigen voor, een dochter, Melanie Manschot, die hier nauw bij betrokken is, Petra Zoomers, die voor 20 uur per week in dienst is, zoals ook Jos Snel en de vrijwilliger Peter v.d. Feltz. Twee van hen weten alles van planten en de andere twee kunnen over het verbouwen van druiven vertellen. De groep splitst zich in tweeën en na een goed kwartier rond geleid te zijn, scharen we ons ook hier aan een lange tafel, waar nu wijn- en waterglazen op staan. Hans begint nu echt te vertellen, na zijn studie in Eindhoven als werktuigkundig ingenieur ging hij hard aan het werk, maar kon op 58-jarige leeftijd stoppen. Hij dacht dat het aardig zou zijn om daarna een aantal commissariaten te vervullen en in diverse besturen te gaan zitten, maar na eindeloos en veel vergaderd te hebben, bleek dat dit voor hem ook niet die vervulling was die hem bevredigde. Hij stopte daarom abrupt met al die functies en volgde een timmeropleiding met het plan iets heel anders te gaan doen. Timmeren is echter een eenzame bezigheid. Wat nu? Een goede vriend wist dat er voor weinig geld in Harreveld een flink terrein te koop stond, waarop niet gebouwd mocht worden, maar een agrarische bestemming had. Hans, koop dat en ga druiven verbouwen en wijn maken was zijn advies. Goede raad was duur, maar na lang beraad en verdieping in de materie werd gekocht en kon men aan de slag gaan. Eerst moesten vele duizenden stokken de grond in en 5 km draad getrokken worden en later volgden de plantjes. Het aanvankelijke stuk grond met druiven was groter, maar in verband met het vele werk hieraan is een derde braak komen te liggen en daar groeien en bloeien nu de mooiste wilde planten (bolderik, campanula, veldsalie, grootbloemige centauri, weelde) en zijn er ook twee meertjes met salamanders en kikkers. Een kleine hectare staat er nu met 1500 druivenstokken., van vijf jaar, twee jaar en een half jaar oud. Het buigen en aanbinden is een van de belangrijkste werkzaamheden in de wijngaard. De naam van de wijngaard Domein Hof Detharding is ontleend aan een havezathe uit 1410 een houten gebouwtje dat hier vlakbij stond en Hoff te Detharding heette. Ook de wijnen hebben oud Nederlandse namen, waarvan Ermegard 2011 is uitgeroepen tot de beste wijn van de Achterhoek in 2013. In totaal zijn er 15 wijnbouwers in deze streek, waarmee goed contact bestaat. Vaak zijn het varkensboeren, velen doen het als hobby erbij, slechts de wijnboerderij ‘t Heekenbroek is echt commercieel met bed and breakfast e.d.

Het gebouw waar wij nu zitten staat er pas twee en half jaar. Hans vertelt dat hij dacht met zijn contacten met b.v. de burgemeester c.q. gedeputeerde en dergelijke notabelen wel een vergunning zou krijgen voor de bouw, maar nul op het rekest, steeds kwam een ambtenaar vertellen, u mag niet bouwen. Dat was niet prettig want het hutje dat er stond was een soort krot. Maar toen kwam toch de oplossing! In het kader van duurzaamheid en milieu op het platteland deed de gemeente ook mee en werd een bouwtekening ingestuurd, die hier aan voldeed en…. gelukkig eindelijk goedkeuring! Het huis heeft zonnepanelen, lemen muren in de oorspronkelijke kleur. Deuren, tafels en andere attributen zijn gemaakt van sloophout, gas- aansluiting is er niet, wel is er een eigen waterzuivering. Zelfs de grasmaaier is elektrisch op een accu die geladen wordt uit de zonnepanelen. Als detail meld ik nog dat de buitenkussens door zijn dochter Melanie zijn gemaakt van paardendekens en dat Hans zelf de houten knopen heeft gemaakt. De schutpatroon van wijnboeren is SintVincentius, waarvan in Nantes een groot beeld staat. Hoe kom je aan zo’n beeldje? Via foto’ s heeft een goede vriendin nu zelf een beeld gemaakt dat prijkt op een console midden in de ruimte en op 22 januari wordt hierop altijd gedronken. Officieel is deze datum het begin van de snoeitijd.

VERSLAGEN vervolg

Maar de oogst kan ook wel eens een jaar minder zijn en dat was vorig jaar, eerst nachtvorst en later het suzukifruitvliegje, dat veel kwaad aanrichtte. Dit jaar zijn er 93 vuurpotten aan te pas gekomen om de vorst niet toe te laten en dat is gelukt. Maar wijn voor verkoop is er dit jaar niet meer. Dan is het tijd om te proeven en Hans doet ons voor hoe we dat moeten doen. Het zijn allen wijnen met spannende mooie zuren. De eerste wijn die we proeven is van hier: Ermegard 2011, een wijn met een lange afdronk, tonen van rijpe appel, witte aalbes en gemaaid gras, de wijn is heel droog. Het druivenras is auxerrois uit Noord-Frankrijk en het is erg knap om dat hier goed te krijgen. De tweede wijn is van een collega uit het Montferland gemaakt van de Johanniter druif. Willem Alexander heeft deze wijn meegenomen op een reis naar Baden-Würtemberg als voorbeeld van een Nederlandse wijn. De derde wijn komt van de wijngaard ‘t Heekenbroek uit Bronkhorst en is tweemaal gegist op eikenhout. Solaris Barrigue 2008 ( hier is het commercieel met bed and breakfast, fietsroute, enz. anders redt men het niet) De meesten van ons vinden deze laatste wijn wat minder, maar over smaak valt niet te twisten. Bij het afscheid nemen zien we nog hoe in twee houten hoge bakken een kruidentuintje is aangelegd. Een jeu de boules baan op dit terrein is ook zelf aangelegd. Hans volgt ook een bijencursus en is van plan bijen te gaan houden hier. Ineke overhandigt hem nog een overdruk van het leven van de honingbij. Dan neemt Peter het woord en nodigt ons van harte uit om een bezoek te brengen, bij voorkeur in november aan het notarishuis in Arnhem, waar hij werkzaam is. Zijn telefoonnummer is bekend bij het bestuur van Blikvanger. Conclusie: wij waren hier op een unieke locatie, die de laatste tijd ook erg in trek is voor feestjes, maar ook dat kunnen ze aan. Er wordt gewerkt met een behoorlijk aantal vrijwilligers en twee betaalde krachten. Maar doorzetting, en vooral liefde, moed en warmte straalt hier vanaf en hopelijk komt er binnenkort weer een prijs voor de beste wijn uit de Achterhoek. Onze voorzitter, Evert, bedankt heel hartelijk en zegt op zoek te gaan naar een kurkentrekker, die bij de grote verzameling van Hans, nog niet hangt. Vol bewondering nemen we afscheid en rijden rond half zes huiswaarts, na een geweldige dag. Thuisblijvers hebben absoluut veel gemist! Ineke Gerritsen