Najaar 2011 Blad van de bewoners van sociale woon- en werkbuurt ‘t Groene Sticht
MODERNE MONNIK
„Ik mediteer niet om een concreet doel te bereiken“ BESTUURSWISSEL
Nieuwe bestuursleden stellen zich voor, oude nemen afscheid GRAFMUZIEK EN STEIGERHOUT
Jeroen gaat naar Berlijn en laat zijn Remake achter
Colofon Overburen is een blad van de bewoners van de sociale woon- en werkwijk ‘t Groene Sticht in Utrecht Leidsche Rijn. Overburen verschijnt onregelmatig en is gratis. Redactie: René nr. 38 Mirjam nr. 34
Redactioneeltje Met trots presenteert de nieuwe redactie van de Overburen, tot nu toe bestaande uit René en Mirjam, deze Overburen. In september was het nog even de vraag hoe de toekomst van het buurtblaadje eruit zou zien, maar dankzij wat burenhulp is het gelukt nog voor het nieuwe jaar dit nummer te maken. Dankzij Joost behoudt de Overburen zijn oude jasje; hij heeft het grootste deel van de opmaak dit keer nog voor zijn rekening genomen en werkte intussen de nieuwe redactie in. René en Mirjam
Verder werkten mee: Joost nr. 4 [opmaak] Maria nr. 28 [tekst redactie] Jan nr. 39 Marieke nr. 38 Simone nr. 20 Sabrina nr.23 Martine nr. 30 Joke nr. 18 Sjoerd nr. 20 Annemieke nr. 39 Channa en Iskander nr. 2 Emilie nr. 20 Isaak nr. 41 Peter extern
Meer informatie en oude nummers op www.groenesticht.nl.
De redactie heeft het recht om artikelen in te korten of niet te plaatsen. Joost bezorgt zijn laatste Overburen
De bestuurstafel
In september startte het bestuur van de woonvereniging weer op, na een zomerrust. Net als andere jaren zult u denken, maar dit keer was het toch echt anders. Net nadat we een mailtje van Mirjam hadden gelezen dat alle redactieleden behalve zijzelf er na lange periode van inzet mee stopten, bleek iets dergelijks ook in het bestuur aan de hand. Na overleg stopten Martine, Joke en Edwin per direct; Sjoerd per december als hij verhuist naar buiten GS en Sabrina per begin 2012, zodat de laatste twee met voorzitter Isaak overdracht kunnen doen richting nieuwe bestuursleden. Want die zijn er gelukkig wel: Marieke, Simone, en Joost zijn inmiddels door de ALV benoemd in het bestuur. Het geheel riep wel de vraag op hoeveel draagkracht we binnen GS hebben voor onze ambities en daaruit voortvloeiende activiteiten. Wordt GS misschien ook getroffen door de individualisering zoals die in de hele maatschappij zichtbaar is? Of ligt het probleem anders: hebben we bewoners die wel degelijk graag iets doen, maar sluit hoe we 'taken' of activiteiten aanbieden daar niet goed op aan? Vandaar het concrete plan om dit op de ALV van afgelopen november op interactieve wijze aan de orde te stellen. De aanwezigen gingen eerst, via een papier op ieders rug, elkaar aangeven wat ze eenieder graag zouden zien doen. De uitkomsten werden in drietallen besproken langs de vragen:
1. Wat zou je in 2012 graag binnen GS willen doen? 2. Hoeveel tijd wil je daar aan besteden? Dat wetende realiseerden we met elkaar een vacaturemarkt, gewoon door een rondje te maken langs de werkgroepen (de sprekers hadden zich wel voorbereid). We doen nogal wat, maar het enthousiasme dat ontstond toen we door elkaar heen gingen lopen om te praten met de diverse sprekers over hoe je zou kunnen aanhaken bij hun activiteiten, was voelbaar tot in de tenen. Hoezo individualisering in GS? Nieuwe ideeën bij Sjoerd vonden soms zo vijf of zes mensen die het wilden gaan doen. Noaberbar en Festiviteitengroep gaan samenwerken. Taarten genoeg op het feest van 10 december. Allerlei stukjes in Overburen toegezegd, maar ook foto's. Michel die in gesprek kwam over hulp bij of zelfs overname van het websitebeheer etc. Nu nog de mensen die om een of andere reden niet aanwezig konden zijn op deze ALV. Zij hebben natuurlijk allereerst iets bijzonders gemist, maar kunnen zich met welke bijdrage dan ook vanzelfsprekend gewoon melden bij een van bovenstaande buren. Of zij spreken u aan. Namens het bestuur, Isaak
„De zon schijnt al ... je kunt haar b De zon schijnt altijd en … je kunt haar bellen. Dat wetende namen “de kopers” van de Ab Harrewijnstraat begin vorig jaar contact op met het bedrijf 'Bel de Zon' van Ecostream. Er stond weer een subsidieronde aan te komen en in het kader van het duurzamer maken van ons Groene Sticht zouden zonnepanelen niet misstaan. Onze subsidieaanvragen lagen op tijd op de digitale deurmat, maar met die van ons nog 17.000 andere. Landelijk werden 4200 aanvragen (door loting) gehonoreerd. Bij ons op het plein vielen slechts 3 huishoudens in de prijzen. 'Bel de zon' ging failliet. Mede door het zwalkende duurzaamheidsbeleid van de overheid. Maar de zon bleef schijnen en stichting Urgenda organiseerde een grootschalige inkoop van zonnepanelen in China, medio 2010. Daardoor werden ook de producenten in Nederland genoodzaakt in prijs te dalen en werd zonne-energie ook zonder subsidie haalbaar. Sinds een paar weken sieren zonnepanelen de daken van 3 huizen op 't Groene Sticht. En, toeval of niet, sindsdien hebben we meer zon gezien dan gedurende de hele afgelopen zomer. En zelfs als de zon alleen áchter de wolken schijnt, leveren de Photo Voltaic zonnepanelen schone energie op. Het daarvoor gebruikte uit zand gemaakte silicium is namelijk zo bewerkt dat er een positief en negatief geladen deel ontstaat als er licht op valt. Bovendien wordt alle energie die niet direct wordt gebruikt teruggeleverd aan het net. Bij elkaar leveren alle op ons plein geïnstalleerde panelen per jaar maximaal 6600 KWh op. Zo besparen ze ruim 3300 kg aan CO2 uitstoot. Wij zijn nog blijer dan anders met die altijd maar schijnende zon. En door teruglevering van energie drink jij straks misschien ook wel een kopje koffie, gezet met op je eigen Groen Sticht opgewekte duurzame energie. door: Jan van Dam
zonnepanelen
ltijd en bellen’’
stellen zich voor
nieuwe bestuursleden
stellen zich voor
nieuwe bestuursleden
Marieke
stuur ga e van Selm, nieuw in het be iek ar M ik, t da ng eli do be de voor te Het is it de Overburen om mij even nu va g aa vr de r aa nd Va n. kome mijn doe en iets te vertellen over al ik at w n lle rte ve te n, lle ste verwachtingen. samen 8 jaar) op het Groene Sticht, s du u (n gin be t he f na va al Ik woon vijven maar inmiddels z'n t me en am kw e W . ren de met René en onze kin er meer ruimte voor andere is r oo rd aa D . en log ev tg ui zijn er 2 kinderen het begin was ik op de or vo Al . zin ge en erk w n da dingen gekomen startten werd ik actief in de r hie e w en To . en kk tro be t achtergrond zetten van een tuin, was da op t he bij , en jar ste eer e D tuingroep. t ikzelf vind hem nog an w , at ta ul res t me l we r aa behoorlijk intensief. M nder in werk dan vroeger. mi er ik el ew ho ig, ht ac pr s steed Mirjam de filmavonden t me n me sa en led ge r jaa 2 om Verder heb ik en dan een film kijken. Leuk s ui th d an iem bij en Et . rd zo snel geïntroducee film te kijken die je zelf niet een en n me ko te s ui th ren dit bij je bu r heeft dit nu gedraaid, maar jaa ee Tw . en bb he u zo en oz uitgek om het te en geen initiatief te nemen ev om ten slo be ik b he r jaa na iefnemers zouden opstaan. at iti in re de an er of n ke kij eft organiseren: even t leuk vinden en inmiddels he he ze t da en ns me el ve n va ast Ik hoor wel t jaar heen verleen ik daarna he r oo D . kt pa ge op er ze d aa Gerdi de dr . soms hand en span diensten in eerste instantie voort am kw an ga te ur stu be t he ik Mijn keuze om bij ben ik aan de beurt”. Toen nu , “ja n va zo l; oe ev tsg ch ireerd. uit een soort pli adering werd ik toch geïnsp rg ve een bij n ke kij g gin er goed in de eerste ke ousiasme uit; het staat ook th en t ech lde aa str ur stu be schermen Het oude i om te zien dat er achter de oo M . en ep gr be ik b he rs ige de ste or in het bestuur te zitten do ik t da op ho Ik t. ch rri ve zoveel werk wordt ik iets den. En verder wil ik graag meer mensen nog kan verbin orbeeld als lid van de vo bij , ur stu be t he it nu va praktisch doen niet echt mijn ding. Ik ga er is n ere ad rg ve el ve ie; iss mm buren ballotageco oene Sticht er samen met je Gr 't n va r ne wo be als je t da het vanuit arvoor wil ik mij inzetten in da en n ke ma ilt w n va ks leu iets maar als ur dat allemaal moet regelen stu be t he t da iet N . ur stu be ren. bestuur kun je dit wel facilite
Joost In 1999 spra k ik voor het eerste met N Nieuwe Kerk ico over 't G roene Sticht, aan het Spui in Den Haag. tijdens de da klozendag in voor een soci H ij st on d daar om be de ale woon- en kendheid te ge werkbuurt; ik ve n aan de plan was er vanweg nen e mijn werk bij Emmaus. Het zou nog een paar jaar duren voorda t Judith en de (toen nog) ik met rollers Valeriaanhof en kwasten he te lij f gi ng en. Wij werde steeds wonen t kale beton n de eerste be , met uitzicht aan woners van nr op de si lo en een stukje . 4, waar we vrachtwagens, plantsoen aan nog zeulende men de ene, en w sen, vissers en inkel- en hangjongeren aan de andere kant. In de periode voor de opleve ring was er al ballotagegesp het nodige te rekken met an doen. Samen dere belangst met Christi vo ellenden. Als bij het wijkbu erde ik toekomstige reau invloed bewoners prob te krijgen op eerden Marti de inrichting verenigingstru n en ik van het plein. ctuur en koze n een eerste We bedachten armen uit de bestuur. Nog de mouwen te st steeds vind ik eken, soms in het leuk om over een mili af en toe de he t groen of sjou euvriendelijker w en d m et kramen, so Groene Stich t, over een fe ms in een ov erleg est of misschi en in het best Voor mij is he uu r. t contact met elkaar de basi dat. Het zijn s van 't Groen de alledaagse e Sticht en er dingen die on is weinig proz gebeuren. Dan opgemerkt ge aïscher dan beuren en so kijk ik om en ms even onge mis ik levend merkt niet igheid of voel ik mij net iets m in de r thuis op 't De motor va plein. n 't Groene S ticht zijn voor de Emmaussor mij: de spelle teer met verh tjes aan de N oaberbar, een uisdekens tege het aan mij lig n winters feestj de kou, de (bijn t, helpt het e in a) sp on ta be ne st uu pi r ck in het komen nicks in de tu rol te laten de jaar deze in . spelen in on A ls kleine initiati ze gemeensch even opnieuw ap. Allereerst moe een grote t het bestuu r allerlei orga bij een woonv nisatorische en ereniging hore administratie n: de wachtlij ve klussen do organiseren, en sten bijhoude en die nu eenm n, z. Het valt ni ge aal ld be he re n, et le de al ti nv jd op dat er ergaderingen te laten lope bestuurders dr n, maar het uk bezig zijn is van groot om dat allem belang voor de er nog een be aal soepel etje energie ov vereniging. A ls dat goed ve er is. rloopt, hoop ik dat Vorig jaar he bben we tijden s een ALV ee doen". Ik zou n lijstje gemaa graag zien da kt van "dinge t we dat lijst n-die-we-tenm opdat we daar je in het kom inste-willenende jaar real met elkaar pl is ez er ie en r . aan beleven. In de eerste de uitvoering Daarbij kan he plaats is de inzet va t bestuur init n de hele vere ië re n bijzondere ge en ni gi inspireren. Voo ng nodig. Alle meenschapje, en dan blijven r waar ... "men we vorm geve sen die er vo hebben, samen n aa n he or t wonen en wer kiezen en men ken". Alleen sen die niet toen we voor dan maken w ve el te ki ez en het eerst van e het verschil 't Groene Sti dat ons naar cht hoorden. dit wijkje trok
Simone Beste buren, Sinds ruim twee jaar woon ik met plezier in een studentenwoning binnen 't Groene Sticht. Vanaf het begin met Sjoerd en Barbara en sinds het vertrek van Barbara afgelopen september is Emilie hiervoor in de plaats gekomen. Helaas gaat Sjoerd ons deze maand ook verlaten. Hij heeft zijn enthousiasme over het bestuur op mij weten over te brengen, waardoor ik ben gaan nadenken over een bestuursfunctie. Het is voor mij helemaal nieuw en daardoor een uitdaging. Het lijkt mij een leuk en leerzaam om op deze manier betrokken te zijn bij 't Groene Sticht.
stellen zich voor
nieuwe bestuursleden
Afgelopen september heb ik mijn studie 'Vraagstukken van Beleid en Organisatie' (master Sociologie) afgerond. Ik zou graag met theorie hiervan in de praktijk aan de slag gaan. Dit kan van alles zijn, ik vind het hoe dan ook leuk om in mijn taken contact te hebben met (toekomstige) bewoners en andere betrokken partijen. Verder vind ik het belangrijk dat
het bestuur toegankelijk is en bijdraagt aan de samenhang in de buurt. Hier wil ik dan ook een bijdrage aan gaan leveren.
Tot nu toe help ik zo nu en dan mee met activiteiten zoals Koninginnedag of met cultuurpleinen. Daarnaast ben ik betrokken bij de huiswerkbegeleiding van de MORL (Marokkaanse Ouder Raad Leidsche Rijn). Ik heb ervaren dat het prettiger wonen is door betrokken te zijn in de buurt. Tot slot een verzoekje. Ik zoek een startersfunctie bij een maatschappelijke organisatie: suggesties & tips zijn meer dan welkom!
Jeroen neemt afscheid van Remake
Nadat hij 8 jaar op 't Groene Sticht heeft gewerkt in de Remake, neemt Jeroen afscheid. Voordat hij naar Berlijn verhuist, strikte René hem voor een interview, waarin hij vertelt over zijn weg naar, op en uit 't Groene Sticht. De plek van samenkomst is de mozaïekbank, tussen de eikels, met uitzicht op een geelbruin bladerdek waaronder de jeu-de-boulesbaan is bedolven. Een groepje deelnemers komt om ons heen staan. Als ik wil weten wat ze van Jeroen als “baas” vinden, zijn ze duidelijk. “Hij is een goede coach”, roept ene. Een ander vult aan: “Hij heeft me geleerd om meubels te maken, maar hij maakt wel grafmuziek”, doelend op het grunten dan Jeroen in zijn vrije tijd doet (zie foto). “Hij laat me veel te hard werken”, moppert een derde. Maar allen vinden ze het doodzonde dat Jeroen half december na uit 't Groene Sticht weggaat. Hoe raakte Jeroen betrokken bij 't Groene Sticht?
In 1998 deed Jeroen mee aan de Rafelrandconferentie met Ab Harrewijn, waaruit later het idee van 't Groene Sticht ontstond. Hij woonde en werkte destijds bij Emmaus Haarzuilens. “Ik ben van jongs af aan geïnteresseerd in de alternatieve kant van de samenleving. Toen ik 18 jaar was ik actief in de kraakwereld en woonde ik in een kraakpand. In 1998 verlaat hij Haarzuilens en begint hij aan een studie meubel maken. Hij geeft bij zijn afscheid aan weer aan te willen haken wanneer 't Groene Sticht van de grond gekomen is. De filosofie spreekt hem aan: ruimte voor mensen die elders niet terecht kunnen, midden op een woonerf een plek voor mensen aan de rand van de samenleving, zonder veel gedoe, als onderdeel van het wonen. Nuchter In 2002 gaat Jeroen de coördinatie van de Emmauswinkel in Lombok combineren met het opzetten van Remake, samen met Aldo. Het is de tijd van veel vrijheid en pionieren. Er werden weinig eisen aan de deelnemers
der verder. Met de komst van Klus-Oké komt er een grote verandering in de werkomstandigheden. Veel mensen van Klus-Oké komen voor werk naar de silo, maar er zijn niet altijd genoeg klussen. Zo verandert de ruimte rondom de silo tot 'betaalde hangplek' met rondhangende deelnemers die voor de nodige overlast voor de directe buren zorgen. Jeroen weet van het kwetsbare evenwicht tussen de belangen van bewonen en werkers, en levert een bijdrage in het begrip kweken voor de diverse wensen door het stimuleren van onderling gesprek. Wennen Zomer 2007 vertrok Klus-Oké en in 2009 neemt Reinaerde Remake over. De doelgroep van deelnemers verandert: een enkele ex-dakloze blijft meedoen, maar de meeste deelnemers zijn mensen met een lichte verstandelijke handicap. Door de grotere groep deelnemers (ca. 10 – 15 per dag) is het ook mogelijk om klusjes voor particulieren uit te voeren, waarmee extra geld in het laatje komt. Jeroen moet wennen nu hij op de loonlijst van Reinaerde staat. Een nieuwe doelgroep, een strakkere aanpak, weg met de vrijheid om zelf het werk in te vullen. “Het idee van de meubelwerkplaats was bij de start het bieden van een veilige plek om even alle sores van thuis achter je te laten. Nu vonden de woonbegeleiders dat de verhalen van en naar thuis moesten worden doorgegeven. Zo van: doe er maar wat mee op de werkvloer en koppel dat terug.” Bovendien werd er regelmatig geklaagd over het (te) vroege tijdstip waarop de deelnemers weer naar huis werden gestuurd. “Schoenmakers, houd je bij je eigen leest!”, was de reactie van Jeroen. Steigerhout Vorig jaar kreeg Jeroen te maken met Rein, een nieuwe manager en nog een oude bekende van 't Groene Sticht (ex-manager van de Hoge Weide). Hij werd de nieuwe sparringpartner van Jeroen. Van Reinaerde ontving Jeroen veel credits. Jeroen en Mark in de werkplaats van Remake
„Jij hebt het voor elkaar gekregen om al je deelnemers samen te laten werken.“ gesteld, behalve dat ze nuchter en op tijd aanwezig moesten zijn. Financieel was het spannend om het hoofd boven water te houden. Betaling kwam uit de pot reintegratie van de ABWZ. Maar dat was Nico's pakkie an, omdat het werk onder de verantwoordelijkheid van de Stichting viel. In 2005 vertrekt Aldo en gaat Jeroen alleen als begelei-
Buitenmeubelen van steigerhout werd de nieuwe trend. Makkelijk te maken met de jongens en er is volop vraag naar. Aan deelnemers geen gebrek meer. Een stuk creatiever werk dan alleen de hele dag schuren. Een succesvolle lente en zomer volgen, en daarmee nieuw elan.
KRT NWS Wat heeft Jeroen bereikt, hoe kijkt hij terug? Het ging Jeroen uiteindelijk niet om de meubels die zijn gemaakt, maar dat je samen met de deelnemers dingen doet. Dat werd hem weer duidelijk toen ze met een uitje van Reinaerde – in verband met het 10-jarige bestaan – onlangs de dierentuin van Amersfoort bezochten. “Mijn groep kreeg veel bekijks: stoere jongens, flink uitgedost en daardoor vrij opvallend aanwezig tussen de andere deelnemers van Reinaerde. Rein zei na afloop: 'je hebt iets bereikt met je groep dat vrij uniek is. Vaak zijn mensen op het werk bezig op hun eigen eilandjes. Jij hebt het voor elkaar gekregen dat al je deelnemers samen werken. En dat ze dat graag doen, samen met jou.' Een mooier compliment is nauwelijks denkbaar.”
Nieuwe bomen langs Oosterparklaan De kastanjebomen langs de Oosterparklaan zijn ziek. Een deel van de bomen is zelfs al dood; er heeft deze zomer nauwelijks of geen blad aan de bomen gezeten. De “Park-laan” doet zijn naam daardoor geen eer aan. De sterfte is het gevolg van de kastanjeziekte. Die herken je aan “bloedende” bomen; bruine vlekken en zwarte korsten op de stam. Na verloop van tijd kan de bast loslaten. De boom gaat uiteindelijk dood. De kastanjeziekte verspreidt zich snel door Nederland.
Berlijn Jeroen heeft een mooie tijd gehad. Maar na acht jaar is hij toe aan een nieuw avontuur. De vriendin van Jeroen komt uit Berlijn. “Toen zij naar Nederland kwam, hebben we afgesproken, ooit nog eens in Berlijn te gaan wonen. Vorig jaar Kerst 2010 in Berlijn zeiden we tegen elkaar: laten we volgend jaar hier wonen. Zo gezegd, zo gedaan. In Berlijn ben ik op zoek naar een vergelijkbare baan. Er zijn veel mogelijkheden als ik daar woon, maar op korte termijn start ik bij Vistaprint, op de klantenafdeling. Tot slot showt Jeroen mij met trots de nieuwe productie-lijn: kasten in alle soorten en maten. Zijn erfenis. Het is Jeroen ten voeten uit: een vruchtbare combinatie van vakmanschap en sociale begeleiding. Kortom, uit het juiste GS-hout gesneden. Jeroen, je wordt bedankt! René
Prijsvraag informatiep anele
De gemeente Utrecht en de bewoners langs de Ooster-parklaan hebben een plan gemaakt. Dit plantseizoen worden de oude bomen gerooid en komen er nieuwe bomen.
n
Het heeft even geduurd, maar nu zijn ze er; de fotopanelen aa beide ingangen n de De borden geve van ‘t Groene Sticht. n een levendig beeld van wat er zoal zou kunn op het Ab Har en gebeuren Als je goed kijk re w ijn p lein. t, zie je dat de twee borden ni et precies hetz elfde zijn. Stel, je loopt ´t G ro en e Sticht op vanaf Als je er dan na het winkelcentr een tijdje via de um. W interkersstraat gebeurd op da weer af loopt, t plein. Maar w is er van alles at precies…. D at is de vraag! Die vraag kan jij beantwoord Onder de goed en. e inzendingen wordt een heer zelfgemaakte ta lijke art van Mirjam verloot. Mail je
Joost
Moderne Monnik Het is begin november. Op de mooie kurkvloer liggen Perzische kleedjes en in één van de hoeken van de woonkamer staat een bonte verzameling van stenen, kaarsjes en olieflesjes op de vloer. Sommigen noemen het een huisaltaar, maar voor Martin klinkt dat nogal plechtig. Het ruikt heerlijk naar wierook in huis. Martin is drie jaar geleden gestopt met roken. Nu geeft hij nog meer geld uit aan wierook dan vroeger aan sigaretten. Hij maakt nieuwe kaarsen van restanten uit de Emmauskringloop. Martin heeft zijn betaalde werk vaarwel gezegd en zijn leven als dat van een 'moderne monnik' ingericht. Na zijn studie theologie heeft hij een tijd als 'stadsmonnik' geleefd en na 12 jaar werkzaam te zijn geweest in het Utrechtse landschapsbeheer, trok een stiller leven hem opnieuw. Het fysieke werk in de natuur viel hem de laatste jaren zwaarder. Na enkele jaren meer ondersteunend werk met bureautaken te hebben gedaan – “Ik heb toen zelfs met een computer leren werken” – was hij klaar met dit werk. De creatieve uitdaging was weg. De kern Toen hij nog werkte stond Martin vroeg op om al voor zijn werk twee uur te mediteren. De drang om diepere lagen van zichzelf te ontdekken werd sterker en sterker. “Het voelde of ik er ingezogen werd”. “Door langere tijd op een dag stil te zijn ontdekte ik wie ik wezenlijk ben: een beschouwend en meditatief mens met ook een pastorale, agogische kant.” In een volgende levensfase wil hij actiever bijdragen aan het welzijn van zijn medemens. “Dat kan alleen als je de diepte van de mens, zijn kern of essentie, beter leert kennen. En dus als eerste mijn eigen kern, waardoor ik het vertrouwen krijg om creatief richting te geven aan datgene wat los kan komen”. Heeft de verdieping van zijn innerlijk leven na deze jaren zicht gegeven op activiteiten in de toekomst, wil ik
weten. Martin: “Nee, het heeft nog geen concrete ideeën opgeleverd. Als ik zou mediteren om een concreet doel te willen bereiken, of dat het tot iets moet leiden dan werkt het niet. Vanuit de stilte groeit de belangeloze aanwezigheid. Dat kun je niet forceren.” Martin heeft een vast dagritme. Nu alweer zo'n kleine 3 jaar. Na het opstaan om ca. 08.00 uur gaat hij zo'n 5 of 6 uur in stilte zitten. Daarna vermindert z'n energie en wordt het tijd om naar buiten te gaan en aan het 'gewone leven' deel te nemen. Het omschakelen gaat niet altijd even makkelijk. Een lekkere wandeling helpt daarbij. Twee keer per week zit Martin achter het stuur van de Emmaus vrachtauto. Samen met z'n maatjes: mensen met een heel ander verleden, soms met veel agressie van binnen. Hij denkt dat zijn aanwezigheid een rustgevende werking heeft op de medepassagiers. Regelmatig vallen er stiltes in de autocabine die weldadig aandoen.
“Er is één heilig boek, het geheiligd manuscript van de natuur, het enige geschrift dat de lezer kan verlichten” (Uit: “Tot de ene”, H.J. Witteveen, derde van de 10 Soefi gedachten)
Spiritualiteit Ik vroeg Martin wat spiritualiteit voor hem inhoudt. “In de diepste lagen van je ziel komen en alle belemmeringen uit de weg ruimen die het leven vanuit je bron in de weg staan. Verder gaat het over creativiteit, liefde en zorg voor de ander en de natuur. Voor Martin is leven zonder religie ondenkbaar. Dat besef heeft hij van zijn ouders meegekregen en daar is hij dankbaar voor. Wel is het voor hem duidelijk dat de christelijke traditie niet de waarheid in pacht heeft. “Het is een unieke en spannende tijd: voor het eerst in de wereldgeschiedenis is door de globalisering en het reizen een dialoog mogelijk tussen de wereldgodsdiensten. Er is behoefte aan een nieuwe religieuze mythe die richting moet geven aan het leven. Het beste van 'oost' en 'west'. Maar wat dat is? Misschien wel belangeloze presentie, compassie met je medemens”. 't Groene Sticht Martin vertelt dat hij een sterke intuïtie heeft, wat het goede is, zonder dat altijd onder woorden te kunnen brengen. Hij heeft ervoor gekozen om te blijven wonen op 't Groene Sticht en niet in een klooster te gaan. “Door deel te blijven nemen aan de samenleving, kan ik mijn diepere inzichten in de praktijk brengen”. Tijdens zijn leven op 't Groene Sticht is hij minder gericht geraakt op resultaat. “Het gaat om datgene wat je met aandacht doet en niet zozeer om wat het oplevert.” Het verschil dat gemaakt wordt tussen 'gevers' en 'vragers' vindt hij ongelukkig: “Iedereen is zowel 'gever' als 'vrager' en iedereen moet iets bijdragen aan het geheel. “Buren die alleen profiteren van de inspanning van anderen moeten aangesproken worden”, zegt hij streng. “Aan de andere kant is het belangrijk om de energie op peil te houden en elkaar niet te overvragen bij activiteiten. Dat gevaar lopen we nog wel eens.”
Toekomstvisioen Tenslotte verrast Martin mij met z'n kijk op de toekomst van 't Groene Sticht. Tijdens meditaties, wanneer het tijdsbesef zich verdiept en meer tijdloos wordt, ziet hij een beeld van onze woon- en werkplek over een paar honderd jaar, waarbij hij zijn ritjes naar de Stits ( is de afvalverwerking in Leidsche Rijn, RvB) nog steeds doet, zonder dat het enige moeite kost en zijn we druk met het verbouwen van eigen voedsel. De meest duurzame gedachte die ik tot nu toe gehoord heb. We eindigen een intensief gesprek. Het besef van tijd is ook bij mij vervaagd. Ik zou niet weten hoe laat het is, wanneer ik weer huiswaarts ga. René
Na het stil zijn neemt Martin deel aan divers activiteiten zoals het snoeien van de wadi
en heb geweest d li s r u tu te jaar bes aan wat d ruim 2 e g n s e e b all Ik en en Sjoerd esprekk g ijd met e t g a t ie o d ll in goed t de ba een zo eft me e e h w n n e e k ma en hebb gelen en en. Sam it te re t d js li m t o h c wa opgezet ben we ysteem s jk li e nal heb g e v o mo b r voor aa tvangst uden. M n o o h e e t ig bij . n prett tlijsten naar ee d f e e r de wach t n ges a v n r éé ten voo kandida
Ik heb twee jaar in het be stuu contactperso on voor de st r gezeten als udenten en attentiewerk de groep en als coördinator huiswerkbeg v an de eleiding en d e ballotage. In het bestuu r gaan was e en manier o betrokkenhe mm id te tonen b ij 't Groene S ijn Voorheen w e d ticht. as ik wel een van s estuur a b c m ti a e t a f e r in h d de tuin, at waren vaa n rden va k frustreren een klein o m g lid gewo d d a a e a n t r e e ik g rvaringen, b e n r iet deed wat ik Ik en ande omdat ik s g u v a in a v n e ig m m rw n e m e a z r E chtte. Dit w elf woonve ben tussen erkte gewoo e slaan usiasme O d o rg il n h a t n w n ie n is t. e e je ren, regelen et brugget 09. e lein. M n 0 p m 2 e t n b e n se re a h n n v gen doe ik v bij elkaar rs van zomer anzelf. Het b bewone erd n, in de le e m e e n g ij st n d l u o e e ur was voor g p e e lek om dit vo v aan b rm d heb ik li s te r ik hier u g d e u e v t e la n. We hebbe atste twee ja bes t n ar een gezell tijd als nen. He n in e t In mijn k a ig h e e w n t g e b ro r e jk e st li le p r u u g o n e r. o h e Het beeld da ad mens wel beh t me het me bijstaat is de en veel p vroeg a h e c w st s o t o a n kamer van v slidma Hier waren oorzitter Isa bestuur de vergaderi ak. n g e n ru ; imte waar w een prettige tijd. e steeds gast vrij ontvange werden en w n aar we altijd direct iets te aangeboden drinken kregen. Ook al nam ik me thee vanweg e stal e het late tijd stip, Isaak to elke keer kle verd ine cappuccin o-kunststukje e tafel. Van dit s op beeld heb ik echt genoten ! - Wat waren de belangrijk ste “wapenfe Even een ran iten”? glijst: 1. Was drog en op het ple in! 2. Biertje dri nken in de n oaberbar 3. Feestje m et de studen ten - Welke wen s, aandachtsp unt, vraag, h heb je voor d artenkreet e toekomst va n het GS? Doe vooral de dingen in 't Groene Sti je energie va cht waar n krijgt, en z et daarnaast toe een stap ook af en je extra omd at we dat m allen nodig h e t z'n ebben!
Joke
een terugblik bij het afscheid
oud bestuursleden
Sjoerd
Sabrina Sinds maart 2007 ben ik lid van het bestuur. Destijds ben ik benaderd door Theo die vroeg of ik geen interesse had in een bestuursfunctie. Volgens mij heb ik er toen nog een half jaartje over nagedacht voordat ik definitieve keus heb gemaakt. Ik ben van start gegaan als secretaris onder de voorzittershamer van Judith. Ik heb het stokje van secretaris overgenomen van Michiel. Door deel uit te maken van het bestuur, ben ik veel meer te weten gekomen over de verbanden tussen de Stichting 't Groene Sticht, het coördinatieoverleg en de woonvereniging. Op een gegeven moment was de samenstelling zo veranderd binnen het bestuur dat we een handleiding zijn gaan maken om alle overeenkomsten die er zijn inzichtelijk te houden en hebben we veel mondelinge afspraken die er gemaakt waren ook op papier gezet (ook al was dit niet altijd even gemakkelijk, zeker als intussen de bazen van toen er niet meer werkten). Er zijn hierdoor bij mij veel puzzelstukjes op zijn plek gevallen. Zelf zat ik als secretaris elke vergadering met pen en papier klaar. Maar toen Martine bij het bestuur kwam en de functie als secretaris van mij overnam, was dit tijdperk voorbij. Sindsdien staat er een laptop op tafel en krijgen we de link naar Google Docs gemaild, waar we alle bestuursdocumenten hebben staan. Binnen het bestuur is de functie van penningmeester niet de meest favoriete. Toen Theo had aangekondigd het bestuur te verlaten, zijn we dan ook een jaar op zoek geweest naar een nieuwe kandidaat voor deze functie. Op de valreep dachten we met Sven de opvolger in huis te hebben, maar hij is helaas nooit officieel in het bestuur gegaan. Na lang wikken en wegen heb ik toen de financiën op me genomen. Gelukkig in de wetenschap dat ik voor advies altijd bij Theo of Nico kon aankloppen. Want tot op dat moment wist ik niet van debiteuren, crediteuren en balans, laat staan van het maken van een begroting of realisatie. Maar dankzij goede mondelinge en geschreven instructie van Theo is het allemaal goed gekomen en heb ik het met plezier gedaan. En ik heb deze kennis ook weer kunnen gebruiken op mijn werk, dus het mes heeft aan twee kanten gesneden. Na bijna vijf jaar heb ik besloten om je stoppen met het bestuur, ondanks dat ik het tot nu toe nog steeds met plezier doe. Overigens zal ik de rij bij het postagentschap op zaterdag niet missen als ik eens een keer weer geld moest storten voor de Retourbalie. Ik wil mogelijk nog een tijd gaan werken in Afrika en wil (al heb nu nog geen concrete plannen) alles tijdig en goed overgedragen aan mijn opvolger. Daarom maak ik het boekjaar af en zal uiterlijk maart 2012 stoppen als bestuurlid.
Ik heb twee en een half jaar in het bestuur van
'deelnemers'.
de woonvereniging gezeten, eerst als algemeen
Ik hoop dat we elkaar als Groene Stichters veel
bestuurslid en daarna als secretaris. Mijn
kunnen blijven ontmoeten. Georganiseerd, bij
belangrijkste taak was zorgen voor de agenda en
een activiteit, of spontaan op het hopelijk in
het verslag van de bestuursvergaderingen en
de toekomst nog groenere Ab Harrewijn-plein.
algemene ledenvergaderingen. Verder heb ik als
De leuke, verrassende, persoonlijke contacten
bestuurslid een tijdje het coördinatieoverleg
maken voor mij het wonen op 't Groene Sticht
bijgewoond. Sinds een jaar ben ik ook
echt de moeite waard.
contactpersoon van Portaal (samen met Natascha). Ik denk dat het bestuur de laatste jaren wat 'professioneler' is geworden, doordat we intern een aantal dingen hebben aangepast in onze manier van werken. Zo hebben we de
Martine
ballotageprocedure beter georganiseerd met bijvoorbeeld vaste dagen voor gesprekken, vergaderen we met een 'strakke' agenda en hebben we een gezamenlijk digitaal archief waar alle bestuursleden hun documenten kunnen inzien en bewaren. Dat klinkt allemaal niet zo spannend en misschien ook wel raar als 'wapenfeit' voor een club vrijwilligers. Maar ik ben er blij mee en trots op. Door onze taken efficiënter te organiseren houden we tijd over voor andere zaken die ook belangrijk zijn, zoals het bedenken hoe we de leden vergadering
nauwelijks welke partijen er precies bij 't Groene Sticht betrokken zijn en wat hun rol is. Ook had ik er geen idee wat er allemaal bij komt kijken om een woonwerkgemeenschap draaiende te houden. Dat heb ik allemaal geleerd tijdens mijn bestuurstijd en ik realiseer me des te meer dat 't Groene Sticht een bijzondere buurt is, die niets is zonder de inzet van haar
een terugblik bij het afscheid
Voordat ik in het bestuur ging, wist ik
oud bestuursleden
aantrekkelijk kunnen houden voor bewoners.
&
Nieuwe & oude
BEWONERS
Channa en Iskander
Zoals jullie wellicht hebben opgemerkt bewonen wij, Channa en Iskander, sinds kort nummer 2. Via David en Mirjam leerden wij 't Groene Sticht kennen, en we konden al wat van de sfeer meepikken doordat wij hen regelmatig bezochten. Hierdoor leek 't Groene Sticht ons een leuke en prettige plek om te komen wonen. Voordat wij hier zijn komen wonen, woonden wij in een studentenhuis in Lunetten. Het is dus ons eerste echte huisje en voor het eerst echt samenwonen. We zijn de afgelopen tijd druk bezig geweest met het klussen en inrichten van het huis en zijn daar nu bijna mee klaar. Het bevalt ons heel goed hier. Op dit moment werkt Iskander bij Mentrop Houtbewerking in Utrecht waar hij meubels maakt en andere dingen van hout. Voor hij hier begon, heeft hij de opleiding tot meubelmaker gevolgd in Amsterdam. Channa is nu bezig met de opleiding tot kraamverzorgende en werkt al veel in kersverse gezinnen om de ouders te helpen en te leren hoe om te gaan met de
nieuwe kleine. We houden van fietsen en reizen en dat proberen we vooral in de zomer een plekje te geven, om lekker te kunnen ontspannen na een jaar hard werken. Hartelijke groeten Channa en Iskander
Emilie Sinds september woon ik in één van de studentenkamers van het Groene Sticht, op nummer 20, bij Sjoerd en Simone. Hoog tijd om me even voor te stellen dus! Ik heet Emilie en ben 22 jaar. Oorspronkelijk kom ik uit Leiden en daar ben ik ook begonnen met studeren. De afgelopen twee jaar heb ik in München gewoond, waar ik een master heb gedaan op het gebied van de onderwijspsychologie met een focus op hoogbegaafdheid en excellentie. In september ben ik begonnen als aio aan de Universiteit Utrecht. Met mijn team zal ik een training voor basisschoolleerkrachten ontwikkelen om hen te helpen in te spelen op de verschillen tussen kinderen in de klas. Daarbij richten we ons op het rekenonderwijs. Het doel is om alle leerlingen – dus ook zwakke en sterke rekenaars – maximaal te laten profiteren van de rekenles. Ik ben nu zo'n twee maanden geleden gestart en hoewel ik nog wel een beetje moet
wennen aan de drukte van het werkende leven, heb ik er veel plezier in! Bovengenoemde drukte leg ik mezelf ook wel een beetje op, omdat ik veel hobby's heb die ik het liefst allemaal net zo vaak zou blijven beoefenen als vóór ik begon met werken. Mijn meest uit de hand gelopen hobby is viool spelen. Dat heb ik ook een tijdje aan het conservatorium gedaan als bijvak. Inmiddels is die periode voorbij maar ik heb nog wel steeds les en probeer (soms tot frustratie van mijn huisgenoten) te blijven studeren en wil binnenkort ook weer gaan samenspelen, bijvoorbeeld in een strijkkwartet. Verder
Peter, Jannieke, Perle en June Acht jaar Groene Sticht, acht jaar geschiedenis. Acht jaar leuke herinneringen. In vele levens speelde dit samenlevinkje een voorname rol, in veel méér levens dan er bewoners zijn. Aan het eind van die acht jaar fladderen ´zomaar wat´ herinneringen langs…. In 2003 kwam ik met mijn fiets met gevulde fietstassen in de Emmaus wonen, klaar met mijn theatertour, klaar met Rotterdam: oudjaarsavond in een bijna leeg Emmauspand, een nieuwjaarsborrel met theatersport in een half verzopen silo. In maart openden we de deuren van de kringloopwinkel voor het eerst, in april openden we het plein voor de eerste Koninginnedag, een gouden concept dat nog jaren vooruit kon… Het eerste zomerfeest, was dat met Grieks-Portugese barbecue vanwege de EK-finale? En het jaar daarop dan met die gigantische stoelendans? Zo herinner ik mij vele hoogtepunten uit de bruisende beginperiode. Festiviteiten bedenken en organiseren met (vooral) Theo en Fransien, en maar niet onder de rol van spreekstalmeester uitkomen… Via De Hoge Weide vond ik een bijbaan bij Reinaerde in Woudenberg. Eén heel interessante collega had ik daar: Jannieke de Jong. Na langdurig getwijfel en gedoe verliet ik de Emmaus woongroep in 2006 en kwam ik uiteindelijk - naast het Reinaerdewerk - te wonen in een woongroep in Nieuwegein. Bij Emmaus bleef ik vrijwilligen, bij Groene Stichtse festiviteiten bleef ik actief betrokken. Er kwamen Cultuurpleinen, ik weet nog dat ik als wit
houd ik van sporten zoals schaatsen, zeilen, hardlopen, zwemmen en skiën. Met een baan in Utrecht was het natuurlijk wel zo handig om ook in Utrecht te komen wonen; ik ben dan ook blij dat ik hier zo snel een kamer heb gevonden Het idee achter het Groene Sticht spreekt mij erg aan. Ik hoop dan ook dat ik, als ik hier iets meer gesetteld ben, bij zal kunnen dragen aan de wijk door bijvoorbeeld iets met of voor kinderen te organiseren. Verder heb ik vooral zin om jullie allemaal te leren kennen! Tot snel!
langneusfiguur rondfladderde over een Waterlooplein en Joke van Emmaus voor het eerst ontmoette. En hoe collega Jannieke daar kwam kijken met haar zus. Ook weet ik nog, dat Jannieke met een andere zus haar Moldaviëproject presenteerde op een Kerstmarkt, en hoe Tineke weer op een ander wereldplein haar vertrek aankondigde. In de zomer van 2008 keerde ik terug als bewoner van Tinekes huis op nummer 2; wat een geluk, een benedenhuis dat grenst aan de groene oase bij Joost en Judith… Jannieke was allang geen collega meer, maar afgestudeerd kunstenaar. Zij hielp mij bij de inrichting en kwam in dat najaar al niet veel meer in haar Amersfoortse woongroep. Begin 2009, na een verblijf in Moldavië, gaf Jannieke haar bezwaren op en trok bij me in. Dit werd een vruchtbare samenwerking. In april kwam Alpi Sofie bij ons wonen, nadat we eerst op 1 april een hele kikkerfamilie de deur hadden gewezen… In januari 2010 kwam Perle Athene erbij en omdat we toen toch al krap woonden konden Kadzynski en later June Artemis er ook nog wel bij. Inmiddels gingen we wel steeds meer een beroep doen op de buitenruimte, met een flinke konijnenren en opslagschuurtjes en logeerkamers op wielen. Het beslag op de ruimte werd een beetje te gek, en zo kwamen we
in 'De Zomer van June' uiteindelijk weer in het Gemeenschappelijk Wonen-project te Nieuwegein terecht. De laatste acht jaar heb ik dus afwisselend in GS en GW gewoond, en ik hoop dat de wisselwerking een beetje blijft. Heel actieve vrijwillige inzet is al een tijdje niet meer mogelijk vanwege de drukte van het gezin, maar het gevoel van betrokkenheid is er niet minder om. In mijn leven neemt het Groene Sticht een heel bijzondere plek in. Vele boeiende herinneringen zitten aan het Groene Sticht (en Emmaus!) geplakt, vele warme contacten met medebewoners blijven mij bij, en natuurlijk is het de geboortegrond van mijn kinderen! Ik hoop er nog vaak een kijkje te nemen met mijn meiden! Groeten aan iedereen van ons allemaal, en nog heel veel gezonde en vruchtbare jaren toegewenst, Ook namens Kadzynski, Alpi, Perle, June en Jannieke, Peter Borsje
belangrijke telefoonnummers Alle meldingen van klachten en incidenten binnen 't Groene Sticht worden in behandeling genomen en geregistreerd door de deelnemende organisaties.
Emmaus Parkwijk winkel: Frank van Beuningen 030 - 2342850
Gastenverblijf NoiZ : Frank Geppaart 030 - 2517280
Emmaus Parkwijk wonen: Luuk van Wingerden 030 - 2342850
Vrijwilligerscentrale Danielle van Helden 030 - 2312289
Restaurant de Hoge Weide: Trudy van de Brink 030 - 6702100
Stichting 't Groene Sticht: Nico Ooms 06 - 20241903
Werkplaats Remake: Jeroen van Donselaar 06 - 13744311
Portaal 030 - 2826826 Wijkagent 0900 - 8844
!
Bewoners sturen een ansichtkaart aan hun buren, vanuit huis; een bijzonder plek.
NERUB
it u n e t Groe chelen Me
Ik zit in Mechelen achter mijn laptop, aan het bureautje dat mijn oudtante Thea speciaal voor mij op de logeerkamer heeft laten zetten. Door de week logeer ik hier sinds ik eind augustus begon met een stage bij een uitgeverij in Leuven; het is een woon- of eigenlijk logeersituatie die anders is dan al mijn woonsituaties tot nu toe. Ik kende tante Thea niet voordat ik hierheen kwam. Ze is een zus van mijn opa en zei meteen gastvrij 'ja' toen ik vroeg of ik een paar maanden bij haar zou mogen logeren. Ze zorgt erg goed voor me: mijn ontbijt staat voor me klaar als ik 's ochtends beneden kom en één keer per week krijg ik zelfs een gebakken eitje. 's Ochtends vertrek ik om kwart over acht naar Leuven en tegen zevenen kom ik weer terug. Omdat mijn stage maar vijf maanden duurt en ik regelmatig terugga
naar Utrecht, doe ik niet veel moeite om naast de stage, het wonen en de colleges die ik volg een leven op te bouwen. Door de week geeft deze beperking veel structuur en rust en een zekere mate van afgezonderd zijn die ik wel prettig vind. Het leven hier voelt als een vakantie van het leven in Utrecht. Toch ben ik het ook steeds weer erg blij als ik in de weekends terug in Utrecht ben. Tante Thea is de buurtverantwoordelijke in haar buurt; ze is de contactpersoon voor nieuwe bewoners en bezoekt zieke mensen. Dit doet ze vanuit de parochie waar ze mee verbonden is. Van haar hoor ik over 'mijn' Mechelse buren. Mijn eigen buurtactiviteiten blijven gericht op 't Groene Sticht. Dat blijft mijn thuis, de plek waar ik mijn buren persoonlijk ken en waar ik in investeer.
