Alphen aan den Rijn, september 2016 Dames en heren, Nog één uitstapje naar “ Kent & Sussex “ en het Railhobbyreisseizoen 2016 kan worden afgesloten. Dit jaar zijn we al op bezoek geweest in Zuid Frankrijk (Nice), Mecklenburg Vorpommern (Rostock) en het Zwarte Woud, Elzas & Vogezen (Offenburg). Gelukkig zijn de passagiers van deze drie reizen weer in goede gezondheid teruggekeerd en we gaan er op voorhand maar van uit dat dit ook geldt voor de mensen die o.l.v. reisleider Ger Haaswinders Engeland bezoeken. Momenteel zijn we volop bezig met het reisprogramma 2017, waarover verderop in deze circulaire mee informatie. U bent ook van ons gewend dat we het reisjaar afsluiten c.q. het nieuwe reisjaar inluiden tijdens de jaarlijkse railhobbydag in november. De afgelopen jaren hebben we gekozen voor een dag op locatie. Zo waren wij een dagje in Den Haag & Scheveningen en vorig jaar in Rotterdam. Dit jaar hadden wij het voornemen om de dag in Amsterdam te houden. Dit voornemen is inmiddels in de ijskast verdwenen, want het besluit is gevallen om in 2016 geen railhobbydag te organiseren. Organisatorisch problemen, het financiële aspect en de wetenschap dat het aantal deelnemers de afgelopen jaren eerder af- dan toenam liggen aan dit besluit ten grondslag. Maar wie weet is alles in 2017 weer anders, want we hebben in ieder geval besloten om nog maar een paar jaartjes door te gaan met de organisatie en uitvoering van Railhobbyreizen. En wanneer u besluit om per jaar één of meerdere keren met ons mee te gaan, dan helpt u mee om de aanwezige ideëen ook daadwerkelijk ten uitvoer te brengen. Naast informatie over onze plannen voor 2017 vindt u in deze circulaire ook de reisverslagen van de reeds uitgevoerde reizen. Alle informatie vindt u natuurlijk ook terug op onze website www.railhobbyreizen.nl. Railhobbyreizen Wouter Koopman
Verslag van de 7-daagse Railhobby Special Tour naar de Cote d’Azur (Nice) Donderdag 5 t/m woensdag 11 mei 2016 door Leo van der Werf (reisleider) Donderdag 5 mei, de heenreis Bevrijdingsdag en Hemelvaartsdag, voor ons de vertrekdatum voor een bijzondere reis naar Frankrijk. Tegen lunchtijd verzamelt de groep zich in vertrekhal 1 van Schiphol. De bagage wordt afgegeven via de(ondertussen) bekende machines. Na een hapje en een drankje gaat het naar Gate B36. De KLM vlucht naar Nice vertrekt op tijd en we komen op schema aan op Aéroport Nice Côte d'Azur. Lijn 99 naar de stad rijdt niet deze dagen en we worden verwezen naar lijn 23 naar de binnenstad. Een overvolle bus. Met hulp van een lokale passagier vinden we de meest handige halte om naar ons hotel te lopen, een klein 1
kwartiertje. Na het inchecken en het opzoeken van onze kamers gaan we met de tram op pad naar het oude centrum. Op een pleintje vinden we een terras, waar ze een goede maaltijd serveren met een lekker glas wijn. Om de stad verder te leren kennen en wat gewicht te verliezen lopen we vervolgens door de kleine straatjes naar de kust en dan via de haven naar het plein Garibaldi om daar de tram te vinden die ons weer naar het hotel brengt. Erg comfortabel een tramhalte op twee minuten van de hoteldeur. Vrijdag 6 mei, gereserveerd voor de stad Nice
Zoals gezegd, de tramhalte lag om de hoek, is het vandaag het moment om de stad te gaan verkennen met de tram en de Hop On Hop Off bussen. Eerst de tramlijn van eindpunt tot eindpunt. Een mooie rit door het centrum en de wijken in het noorden en oosten van de stad. Na terugkomst op het station en een bakje koffie vervolgen we de sightseeing met de open dubbeldekkers van de Hop On Hop Off diensten. We zien andere delen van de stad en krijgen zo een mooi beeld van Nice.
Tram op eindpunt Hospital Pasteur Parque de la Colline du Château De middag wordt door iedereen op eigen gelegenheid ingevuld. De reisleider gaat de stations langs om de kaartjes voor de ritten met de trein naar Tende en de stoomtrein naar Annot te bemachtigen. Vooral de laatste kaartjes nemen een aanzienlijke tijd in beslag. Discussie, afdrukken, vastplakken aan een foldertje voor iedereen, extra foldertjes en dat allemaal netjes verpakt in een enveloppe. Maar we hadden onze kaartjes en daar ging het om! Die ochtend hadden we een waterval gezien bij de haven en dat werd ons doel voor de rest van de middag. Maar waar is de lift die ons naar boven kan brengen, want lopen werd niet als alternatief gezien. Eindelijk in een hoekje van een klein straatje hebben we beet. Een wandeling door het parkje op de berg met een magnifiek uitzicht over de stad en de haven is de beloning. Terug naar het hotel en op zoek naar een restaurant voor de avondmaaltijd. Een vriendelijke juffrouw overtuigde ons in de buurt van Place Masséna om een onooglijk steegje in te lopen voor een restaurant. De binnentuin die we toen aantroffen was een oase van rust in de stad, het restaurant bood een magnifiek menu. Zo goed dat we zelfs het restaurant hebben aangeduid als “best of four” en ons afscheidsdiner hier ook hebben gehouden. Zaterdag 7 mei, op chic Met de 100 op weg naar Monte Carlo. Een uur zijn we onderweg langs de kust met magnifieke uitzichten op zee maar ook op de kustlijn Bij binnenkomst in Monaco wanen we ons op een Formule 1 race circuit. De voorbereidingen voor de Grand Prix zijn in volle gang. Tribunes zijn opgebouwd. Vangrails geplaatst. Borden gezet. Het verkeer gaat echter gewoon door. Dus ook de Hop On Hop Off bus. Maar eerst een kopje koffie bij Cafe de Paris, tegenover het Casino. De busrit toont ons de mooiste stukjes van de stad. Prinselijk Paleis in Monaco Na terugkomst bij het Casino gaat we in groepjes uiteen om de stad verder te verkennen, het ondergrondse treinstation is natuurlijk een must voor ons en wordt dan ook door bijna iedereen bezocht. Flanerend langs de jachten, dan wel in het zonnetje op een terras met uitzicht op de haven is een zeer aangename manier om te genieten en te ontspannen. Om vijf uur zijn we weer onderweg naar Nice voor het avondeten, vele foto’s en impressies rijker. 2
Zondag 8 mei, we komen op stoom Rob Heus krijgt “ stoomse bijles “ van Henk Kolkman Vroeg vertrekken van het hotel om er zeker van te zijn de trein van 09.25 van de CP te halen naar Puget. Daar staat de stoomtrein gereed voor een rit naar Annot. Zodra de trein Nice heeft verlaten duiken we het dal van de Var in met grootse rotsformaties en hellingen. Groots om te zien. Na de overstap op de stoomtrein wordt het alleen maar fraaier. Na aankomst in Annot zoeken we de lokale restaurants op. We nuttigen de laatste sandwiches bij het restaurant de Commerce, maar voor iedereen is er wat te eten. Het stadje Annot nodigt uit voor een wandeling door het middeleeuwse vestingstadje. Het lijkt wel of we terug stappen in de tijd. Terug op het station ontdekken we dat de stoomtrein is vertrokken. Met een groep is deze verder het dal ingereden en zal pas later terugkomen. Willen we met de stoomtrein terug dan zullen we pas om negen uur ’s-avonds in het hotel zijn. Dat vinden we te laat en nemen de reguliere dieseltrein en zijn we om zes uur in het hotel. Een maaltijd op het terras van een restaurant bij de kust sluit de avond af voor de meesten. Sommige nemen nog een borrel voor het slapen gaan in een restaurant dichtbij. Een kijkje in Annot ( spreek ook de “t” uit) Maandag 9 mei, de bergen in Een rondje door de bergen staat voor vandaag op het programma. Met een diesel vertrekken we naar Tende. Vooral het traject Breil Sur Roya naar Tende is indrukwekkend met de keerlussen, de tunnel en grote viaducten. Het gaat langzaam, we krijgen mooi de tijd om alles in ons op te nemen. In Tende nemen we tegentrein, na een snelle kop koffie. In Breil is tijd voor een lunch in het stationsbuffet. Om 2 uur zou het museum open gaan, het Ecomusee met een verzameling spoormaterieel, trams en bussen. Wat buiten stond gaf weinig hoop. Maar eenmaal binnen worden we ondergedompeld in een verzameling materieel, foto’s, modellen enzovoort van de Franse spoorwegen en in het bijzonder dit gebied. Een zeer enthousiaste medewerker liet ons alles bekijken en gaf gevraagd en ongevraagd uitgebreide toelichting. Men was vooral trots op de modelbaan van de lijn naar Tende en nog meer op de motorwagen X2808 die betrokken was bij de redding van een groot aantal mensen uit het kolkende water dat de Provence overspoelde na de doorbraak van de stuwdam bij Frejus. L'écomusée du haut-pays et des transports in Breil sur Roya
3
Na afscheid genomen te hebben van de gids zijn we met de trein naar Ventimiglia in Italie gereden voor een Italiaans diner. In de omgeving van het station, maar ook aan de boulevard en later in de trein konden we ervaren wat er zich allemaal afspeelt rond de vluchtelingen die via Italie het noordwesten van Europa proberen te bereiken. In de trein, van het Prinsdom Monaco, keren we terug naar Nice, een laatste afzakkertje en dan naar het hotel. Dinsdag 10 mei, uitrusten, de stad nog verder verkennen en een bezoek aan Vence De oude marktstad Vence De ochtend was ter vrije invulling. Voor een aantal stonden de musea op het programma. Helaas… het museum van Mathis gesloten, zodat een reis naar het noordoosten van de stad tevergeefs was. Andere zochten de winkelstraten op of de parken rond Masséna. In de middag het plan om met bus 94 naar Vence te gaan. De chauffeurs van deze lijn hadden echter het werk neergelegd. Het alternatief was bus 400 die anderhalf uur later, ook door verkeersop- stoppingen, het einddoel bereikte. Vence een oude vestingstad, waar we een korte wandeling hebben gemaakt en op de markt een theepauze hebben ingelast. Met de bus weer terug naar Nice, een rit met mooie vergezichten, waaronder en fraai beeld van St Pauls de Vence, een oude ommuurde stad. Iets wat we zeker voor een volgende reis op het programma moeten zetten. Dit keer kwamen we laat aan in het centrum van Nice. Rob en Ad gingen alvast door naar het restaurant om een tafel te reserveren. Het winnende restaurant was zeer verheugd dat we nog een keer langskwamen, en hebben er weer smakelijk gegeten. Terug naar het hotel. Pakken en slapen. Morgen gaat de trein naar huis om twee minuten over zes. Woensdag 11 mei, de reis terug Vroeg op en geen ontbijt in het hotel. We zijn ruim op tijd op het station om ons te nestelen in de comfortabele stoelen van de TGV de ons in ruim negen uur naar Brussel zal brengen. De voorraad van de keuken aan boord was goed gevuld en kon ons voorzien van een ontbijt. Later op de dag aangevuld met koffie, thee, broodjes en koeken. Na een stop op diverse onverwachte plakken zijn we even na 3 uur in Brussel, waar de Thalys tegen 5 uur vertrekt voor de laatste etappe naar Rotterdam, Schiphol en Amsterdam. Het station van Nice We hebben met een kleine groep weer een mooie vakantie gehad en genoten van de aspecten van de Cote d’Azur, de Povence en de stad Nice. Door het drukke programma en de vele indrukken zijn we vergeten een groepsfoto te maken! En dat is mij nog niet eerder gebeurd. Iedereen hartelijk bedankt voor de mede- en samenwerking en graag tot de volgende reis.
4
Verslag van de 6-daagse Railhobby Treinreis naar Mecklenburg - Vorpommern (Rostock) donderdag 23 t/m dinsdag 28 juni 2016 door Ad Venderbos (reisleider) Donderdag 23 juni De reis naar Mecklenburg-Vorpommern werd volledig per openbaar vervoer gedaan. Om circa 8.00 uur trok een zwaar onweersfront over Amsterdam, wat goed te merken was op CS. Hierdoor reden veel treinen in de plus. De start van de reis vond plaats in Amsterdam Centraal, waar IC 143 richting Berlijn vertrok om 9.06 uur. Een groot aantal deelnemers stapte in te Amersfoort. In Osnabrück stapten we, na de lunchpauze, over in op IC 2216 die met een vertraging van 20 minuten reed. In Hamburg voegde de laatste deelnemer zich bij de groep. Reden we tot dat moment achteruit, na kopmaken te Hamburg reden we vooruit. Om 17.30 uur arriveerden we in Rostock Hauptbahnhof (Hbf), waarna we incheckten in het naast het Hbf gelegen InterCityHotel. Na enige ontspanning en acclimatiseren stond het diner gereed voor ons. We hebben elke avond lekker gegeten. Na het eten ging een aantal deelnemers nog de stad in om van een drankje te genieten. Velen deden dit elke avond. Drie tramhaltes van het Hbf is de fraaie Neumarkt, waar leuke terrasjes zijn. Ook de Kröpeliner Straße met veel oude gevels biedt vele winkeltjes en restaurantjes. Vrijdag 24 juni
Na het ontbijt verzamelden we bij de ingang van het hotel om met tramlijn 5 naar het trammuseum met de naam Depot 12 te gaan. Het Hbf van Rostock heeft bij de ingangshal en op de perrons een niveau 0. Om echter van de ingang naar de perrons te gaan moet je via een grote hal op niveau -1. De tramperrons zijn op niveau -2. Alle niveauverschillen zijn te overbruggen met vele trappen en een aantal liften. Bij Depot 12 in Marienehe aangekomen moesten we ½ uur wachten. Na een telefoontje aan de
Kundendienst van de RSAG kwam de heer Rohde, de voorzitter van de museumvereniging, met spoed aangesneld. Hij was de afspraak vergeten en druk bezig in zijn volkstuin. Als compensatie kregen we allemaal een boekje over de historie van de tram in Rostock. Evenals in 1998 en 2006 vertelde de heer Rohde bijna twee uur lang enthousiast over het museum. Hij opende de deuren en we reden korte stukjes over het emplacement met motorwagen 26, met open balkons. Hierna gingen we ieder ons weegs. Sommigen namen de S-Bahn naar Warnemünde en brachten de middag door aan de Oostzeekust. Anderen gingen terug om in de binnenstad te lunchen en te trammen. Ook werd het nodige aan cultuur gedaan door bijv. mooie kerken te bezoeken. Het diner lieten we ons goed smaken en…..ook vandaag was het weer zonnig. 5
Zaterdag 25 juni Per trein gingen we naar Bad Doberan. Daar namen we de Mecklenburgische Bäderbahn (Molli) naar Kühlungsborn. Stoomlok 992321-0 zette na de doortocht door de smalle dorpsstraat er flink de sokken in. In Kühlungsborn gebruikten we de lunch in het restaurant op het station of aan het strand. Het museum van Molli werd ook bezocht. Dezelfde lok trok onze trein terug. Enkelen namen een uur later de trein van de DB naar Rostock omdat men in Bad Doberan Molli rijdend in de dorpsstraat wilde fotograferen.
De rest van de dag werd gebruikt voor een terrasje of nog een tramrit. zondag 26 juni. We verzamelden ons om 8.45 uur. Om 9.01 uur vertrok de trein om 1 ½ uur later via Stralsund aan te komen te Bergen auf Rügen. Vervolgens reden we in tien minuten met de Stadler dieselmotorwagen van PRESS naar Putbus. Daar was de koffiepauze en gelegenheid om foto’s te maken van de stoomlocs en het materieel. Om 12.08 uur vertrok stoomlok 991782-4 van de Rügener Bäderbahn (Rasender Roland) met de lange trein, die 13.23 uur aankwam in Göhren. Daar hadden we vrij tot 15.53 uur. De hele groep ondernam de wandeling van twee minuten naar het Oostzeestrand. Velen hebben daar, of in de stationsrestauratie, de lunch gebruikt. De trein voor de terugreis vertrok weer keurig op tijd. Lok 994011-5 bracht ons om 17.05 uur in Putbus terug. Daar stapten we snel over in de diesel en na een snelle overstap in Bergen arriveerden we om 19.00 uur op het Hbf in Rostock. Daar wachtte ons het diner in het hotel. Deze dag was het hoogtepunt van de reis. De kruisingen te Binz en Sellin zijn echt een bezienswaardigheid. Maandag 27 juni De trein naar Schwerin vertrok om 9.06 uur en kwam na een uur rijden aan op het Hbf aldaar. Nadat de reisleider dagkaartjes had gekocht bij de automaat nam een aantal leden van de groep direct een tram, terwijl anderen eerst de inwendige mens gingen verzorgen met Kaffee und Kuchen. Onderweg ontmoette je soms andere leden van de groep. Velen namen de rondvaartboot van de Weiße Flotte om 13.30 uur. Om 15.00 uur was deze weer terug bij de aanlegsteiger, gelegen bij het prachtige slot. De tocht voerde naar de kleinere meren aan de noordzijde van de stad. Aan het einde van de vaartocht werd dicht langs het slot gevaren.
6
Anderen hebben uitgebreid gegeten. Allen hebben we de prachtige historische binnenstad doorgewandeld. In twee groepen gesplitst bereikten de laatste deelnemers Rostock, waar we aanschoven bij het al weer vijfde– en slotdiner van deze reis. In een korte toespraak bedankte Ad allen voor de prettige verstandhouding in de groep. We waren goede reisgenoten van elkaar. Wouter Koopman
verblijdde ons met een rondje wegens zijn 70e verjaardag. Dinsdag 28 juni Na het ontbijt was het tijd om uit te checken en afscheid te nemen van het uitstekende InterCityHotel. Onze trein, de IC 2217 vertrek om 8.25 uur. De voormalige zonegrens passeerden we bij Büchen. Met kopmaken te Hamburg Hbf bereikten we om 12.35 uur Osnabrück. Op of nabij dit station werd de lunch gebruikt. Met + 20 kwam IC 146 naar Amsterdam binnen en vertrok 14.12 uur. In Amersfoort bedroeg de vertraging nog 4 minuten. Hier verlieten de meeste deelnemers de IC-trein, om met NS en bus verder naar huis te reizen.De groep bestond uit een aantal gezellige mensen en was bijzonder prettig om zo een paar dagen met elkaar op te trekkken. We hebben gedurende deze periode veel zon gezien en de temperatuur was aangenaam. In Nederland daarentegen heeft het veel geregend.
Verslag van de 7-daagse busreis naar Zwarte Woud, Vogezen & Elzas (Offenburg) donderdag 18 t/m woensdag 24 augustus 2016 verslag: Carel Neijenhuizen Donderdag,18 augustus. Zowel van Rotterdam als van Den Haag werd, met redelijk weer, eerder dan de aangegeven tijd vertrokken. Op weg naar Alphen aan de Rijn liepen we al de eerste vertraging van die dag op. Vanuit Alphen werd dus met een kleine vertraging vertrokken die binnen de stad opliep door het zomerfeest. Dit zomerfeest zorgde voor massa’s kinderen en hun ouders op de fiets. De kruispunten werden met de hand geregeld en dus…. vertraging. In Driebergen/Zeist was dit opgelopen tot 20 minuten en bij de koffiestop in Zevenaar waren we 25 minuten later. Deze vertragingen bleven oplopen door files en verschillende Baustellen onderweg zodat bij de lunchstop in Heiligenroth we al 40 minuten achter waren op ons schema. Na vertrek van ons lunchadres en bij de zoveelste Baustelle (en daardoor wegversmalling) werd onze chauffeur Ben gehinderd door een vrachtauto. Hij werd er niet tussen gelaten, wat de chauffeur met veel geclaxonneer duidelijk maakte, gevolg van dit alles een lichte aanrijding. Wat lakschade op de bus en een kapot achterlicht/remlichtunit. De Duitse chauffeur had al direct de politie gebeld die vrij snel ter plaatse was. Ben kreeg een bekeuring omdat hij niet op tijd was ingevoegd en dus op een te smalle rijstrook reed. De rest moest maar onderling door de verzekeringen worden uitgemaakt. Met een “Tschüss” moest de politie verder, want even verder op de autobahn was een ongeval gebeurd. Beide zaken bezorgde ons nog meer vertraging n.l. ca. vijf kwartier. Verder op weg naar Rodgau om onze laatste reiziger op te halen en het door hem beloofde drankje te drinken. De aankomst was om vijf i.p.v. drie uur. In de tussentijd was ik al gebeld of er iets aan de hand was en hoe laat we ongeveer zouden aankomen. Vertrek uit Rodgau om ongeveer kwart voor zes. Onze geplande aankomsttijd in Offenburg bij ons hotel was even voor zes uur, dit werd vijf minuten voor half negen. Onderweg gebeld met hotel Mercure dat we door allerlei omstandigheden veel later zouden komen. Het was geen probleem, het werd aan het restaurant en de keuken doorgegeven en om negen uur zat iedereen voldaan achter zijn of haar drankje te wachten op de soep. Er was een prima buffet en dat zou de hele reis zo blijven.
7
Vrijdag, 19 augustus. Om half tien op weg naar Straatsburg, waar we netjes volgens planning aankwamen. Gestopt bij het Station, waar Ben ons na afloop weer zou komen ophalen. In de bus rondgevraagd wie er met de door ons geplande trip (tramritten, luchtbandentreintje en boottocht) mee zouden gaan. Dit bleken 20 personen te zijn, waarvan enkelen met een beperking van wel trammen en varen maar geen luchtbandentreintje. Uit een automaat een aantal dagkaarten, geschikt voor drie personen, gekocht.. Hierdoor moesten dus enkele groepjes van drie worden gevormd. Voor de overblijvenden had Ad Venderbos nog enkele kaartjes van een vorig bezoek. De tramlijnen C, E en A werden bereden, maar door wachttijden op de verschillende lijnen en een Schienenersatzverkehr op lijn A vanaf Grand Cru, werd de grote groep opgesplitst in kleine groepjes, zodat elk groepje kon beslissen, na de door velen gewenste koffiestop, of ze ja dan nee met het luchtbandentreintje zouden gaan rijden en/of gaan varen. Later bleek dat niemand met het luchtbandentreintje was gaan rijden en dat de wachttijd voor de rondvaart dusdanig was dat daar maar werd vanafgezien. De terrassen werden benut en de Dom bezocht, maar niet nadat er tascontrole werd gehouden. Om drie uur was Ben met de bus bij het station en gingen we terug naar Offenburg. Om half acht diner. Zaterdag, 20 augustus. Het geplande vertrek van negen uur werd tien over negen omdat één van de deelnemers zich had verslapen. We arriveerden hierdoor wat later in Titisee. Gelukkig was er een kleine marge ingebouwd, zodat we toch noch ruim op tijd op het station waren. Het was hier al best druk want velen hadden het idee opgevat om een rit te maken in de vakantie. De trein van de “ I.G. 3Seenbahn “ , getrokken door stoomloc 52 7596, vertrok zo goed als op tijd, maar bleek overvol. Zelfs in ons gereserveerde rijtuig bleven passagiers die al van Seebrugg kwamen, zitten zodat er enkelen moesten blijven staan. Ondertussen was het gaan regenen. Het Bahnhofsfest viel tegen, er moest € 3,- entree betaald worden, terwijl er niet veel bijzonders viel te zien. Er zat dus niet veel anders op dan te wachten op de terugreis. Op tijd vertrok onze stoomtrein, terwijl er nu wel voldoende zitplaatsen waren. De reis verliep voorspoedig tot het station Feldberg – Bärental, waar op tijd en volgens dienstregeling om 13.32 uur werd gestopt. Na enige tijd kwam de conducteur ons vertellen dat er een stuk verderop tussen dit station en Titisee een vrachtauto, na een aanrijding of bijna aanrijding, van het talud was gegleden en tussen de bomen was blijven hangen en gevaarlijk in de buurt van de bovenleiding hing. (foto door Ben Hoogstraten van internet gehaald) We mochten niet verder en dat zou ongeveer een half uur duren. Het half uur werd drie kwartier, een uur, vijf kwartier, want er moest een deskundige komen. Deze opzichter woonde in Freiburg dus daarom duurde het zo lang. Om ongeveer kwart voor vier (er waren ondertussen broodjes en donuts gehaald bij een bakker om de hoek) werd ons verteld dat er “Schienenersatzverkehr” zou komen boven aan de weg. Een van de treinconducteurs zou op de hoek staan en ons verwijzen naar welke halte wij moesten gaan. Er kwam na korte tijd een bus, maar die zat stampvol. Na enig overleg via de daar aanwezige conducteur een taxi gebeld. Deze bracht Ben, Leo en Sieger Barkema naar Titisee en vertrok om kwart over vier. De rest van de deelnemers dook de Konditorei in of gingen boodschappen doen bij de Lidl. Om vijf uur belde Leo dat onze bus was vertrokken en om ongeveer kwart voor zes bij ons zou zijn. Via een alternatieve route reden we naar Titisee en van daar naar ons hotel in Offenburg. Onderweg het hotel gebeld, dat we half acht niet gingen halen en dat het dus acht uur zou worden, voordat we aan tafel konden. Dit was wederom geen enkel probleem.
8
Zondag, 21 augustus. Vandaag ging de reis weer richting, Frankrijk. Om half negen werd vertrokken via de A5 op weg richting Cernay en later Mulhouse. Aan de Duits/Franse grens controle. Gewapende militairen en politie. Onze bus werd aangehouden met de vraag welke nationaliteit de inzittenden hadden. Nadat we hadden verteld dat allen “Hollandais” waren mochten we verder rijden. Ondanks dit kleine oponthoud waren we toch op tijd in Cernay voor onze rit met de “Train Thur – Doller”. Rijtuig B bleek voor ons gereserveerd te zijn en nadat iedereen door het treinpersoneel van een geldig vervoersbewijs was voorzien vertrok de trein met een gemoedelijk gangentje naar het andere eindpunt Sentheim. Tijdens de rit mocht je niet op de balkons staan en ook het doorlopen naar een ander (bar)rijtuig was niet toegestaan. Na geruime tijd sporen werd een flinke pauze ingelast bij het depot en kon ook gebruik gemaakt worden van het barrijtuig voor een versnapering. Ook de locomotief was dorstig en kreeg een flinke slok. Ben stond ondertussen met de bus in Sentheim op ons te wachten, waar we om twaalf uur aankwamen. Dan op weg naar Mulhouse, het “Cité du Train”, het Franse spoorwegmuseum. Bij aankoop eerst de groepsfoto gemaakt en daarna kaartjes gekocht. Er was maar een kaartje voor de hele groep en dus met zijn allen naar binnen. Als eerste was er een run naar het restaurant en nadat honger en dorst waren gestild werd het museum bezocht. Twee van onze reizigers gingen trammen, terwijl anderen zich op eigen wijze vermaakten. Het was redelijk zonnig wee, wel erg winderig en onderweg een klein buitje. Op kwart voor vijf weer op weg en zonder grenscontrole om zes uur in het hotel. Diner om half acht. Maandag, 22 augustus. Vandaag is onze Zwitserse dag. Mea en Sieger houden een rustdag en gaan dus niet mee. Ons vertrek staat gepland om kwart over acht, maar op verzoek van chauffeur Ben wordt dit een kwartier vroeger in verband met enige afhandeling aan de Zwitserse grens. We gaan met prima weer op weg naar de Waldenburgerbahn en komen om tien voor tien aan bij het station van Liestal. Het kaartjes kopen duurde even en dat had verschillende redenen: voor mij in de rij stonden twee personen van niet Europese afkomst. Deze personen begrepen de lokettiste niet, zodat er een collega bijgehaald moest worden. Toen ik aan de beurt was begreep de lokettiste mij weer niet. Niet dat ze mij niet verstond, maar wat voor plaatsbewijs ik moest hebben, zodat diezelfde collega weer te hulp werd geroepen. Het kwam allemaal goed en met de precisie van een Zwitsers uurwerk vertrok om vijf over tien onze trein (of is het een tram?) naar Waldenburg. Daar aangekomen werden wat foto’s gemaakt en heerlijk buiten van de koffie genoten. Om zes minuten over half twaalf weer op de terugweg naar Liestal en vandaar met de bus naar Basel, waar Ben ons afzette achter het station Basel-SBB. Hier ging ieder zijns weegs, hetzij om te shoppen, de stad te bekijken, te trammen of zomaar op een terrasje te genieten van het mooie weer. Om tien over half zes haalde Ben ons weer op bij het station en begon de terugreis naar Offenburg. Aan de Zwitsers – Duitse grens diende er belasting te worden betaald. Dit verliep niet zo soepel. Met Duitse “gründlichkeit” werd precies uitgezocht hoeveel kilometers we vanaf dat punt (de grens bij Weil am Rhein) in Duitsland zouden rijden. Deze kilometers werden vermenigvuldigd met een bepaalde factor en met het aantal inzittenden van de bus wat de grens overkwam, het geheel duurde ongeveer drie kwartier. Onderweg weer fileleed (bij baustellen) en dus maar weer het hotel gebeld dat we half acht niet zouden halen en het dus weer acht uur zou worden. Wederom was dit geen enkel probleem. 9
Dinsdag, 23 augustus. Een dag met uitstekend weer, de temperatuur zou die dag oplopen tot ca. 31°. Om half negen met de bus naar het station vanwaar onze trein precies op tijd vertrok voor een rit over de Schwarzwaldbahn met (voor ons) bestemming Villingen. Een drietal deelnemers had die dag eigen plannen en gingen dus niet met ons mee. Ben reed met de bus vooruit met Sieger aan boord en zou ons in Villingen opvangen. Onderweg zagen wij hem twee maal rijden en we kwamen praktisch gelijktijdig aan. In Villingen op een terras heerlijk genoten van koffie met gebak. Ben kon geen parkeerplaats vinden en moest noodgedwongen op een industrieterrein aan de rand van de stad zijn tijd afwachten en dus koffiedrinken in de bus. Om elf uur op weg naar Hausach om te gaan genieten van een prachtige modelspoorbaan. Aankomst om twaalf uur. De modelbaan uitgebreid bekeken en in het bijbehorend restaurant wat gegeten en gedronken. De bedienende dame vertelde mij dat ze flink was geschrokken toen onze bus ineens het parkeerterrein op kwam rijden. Ze had n.l. geen melding gekregen dat er een groep zou komen. Nadat ik een en ander had uitgelegd zei ze dat ze haar baas op zijn falie zou geven. Om twee uur vertrokken en via een mooie toeristische route, met een extra toegift door een omleiding veroorzaakt door een baustelle waren we om tien over vier bij het hotel, waarna een aantal deelnemers in de stad werden afgezet. Diner om half acht. Woensdag, 24 augustus. De terugreisdag, vertrek gepland om half tien en de koffers kunnen vanaf kwart over negen in de bus gezet worden. Het werd op deze dag zo mogelijk nog warmer dan de dag ervoor. Onze koffiestop was gepland om kwart over elf bij het Rasthof Gräfenhausen Ost, maar wederom door files werd het tien voor twaalf. Hier namen we afscheid van Jan Vogels. Hij werd hier door zijn vrouw opgehaald. Omdat het AC restaurant in Zevenaar al om vijf uur sloot, besloten om de belangrijkste maaltijd dan maar in dit Rasthof te houden en de pauze dus langer te maken dan normaal. Vertrek om een uur. Het eerste deel van de reis verliep voorspoedig, maar hoe dichter we bij het Ruhrgebied kwamen hoe meer files er waren. De laatste stop gehouden in Hünxe om half vijf. Om kwart over vijf weer vertrokken, op weg naar Nederland en om ongeveer zeven uur waren we in Driebergen – Zeist waar we van een zestal afscheid namen. Vandaar naar Alphen a.d. Rijn en via Den Haag naar Rotterdam. We konden terugkijken op een geslaagde reis. Een reis waarbij de eerste dagen de wet van Murphy ons parten speelde, maar waar we ons niet door lieten kisten. De bus werd vakkundig bestuurd door Ben Hoogstraten en Carel Neijenhuizen was Uw reisleider.
Op bezoek in Wales……………………. In juni van dit jaar zijn wij op oriëntatiereis naar Wales geweest met de intentie om het uitgedachte programma volledig ten uitvoer te brengen…………. De KLM bracht ons in no time naar Birmingham International Airport en even later zaten wij in de trein van Arriva die ons rechtstreeks naar onze standplaats Aberystwyth aan de Cardigan Bay ( onderdeel van de Ierse Zee ) zou brengen. Dat gebeurde ook volgens dienstregeling en na drie uur sporen arriveerden wij in de badplaats. Het weer zat deze eerste dag in Wales niet mee; het regende en daarmee verknalde Pluvius de fraaie uitzichten op o.a. de Cambrian Mountains. Maar…het weer zou de komende dagen veranderen, maar nog niet op de 2e dag. Om 08:15 uur wandelden wij naar het station om de trein van 08:30 uur richting Dovey Junction te nemen. Van hier zouden wij dan “ doortreinen “ naar Tylyn voor een stoomrit met de Tallylyn stoomtrein van Tywyn Wharf naar Nant Gwernol en aansluitend in Fairbourne een retourrit met de plaatselijke Steam Railway. Nou…deze dag viel dus letterlijk en figuurlijk in het water, want de trein reed niet. De machinist had zich ziek gemeld en een plaatsvervanger was niet te vinden. Er reden op dit tijdstip ook geen bussen, dus werd besloten om dan maar de trein van 09:30 uur naar Machynlleth te nemen, want volgens de informatie had dit station ook horeca. Na aankomst bleek dit te kloppen, maar…..niet in het weekend! Na een wachttijd van ruim 50 minuten vertrok de trein richting Pwllheli in het Noordwesten van Wales, in principe een mooie treinreis langs de Cambrian Coast. Maar niet op deze zaterdag…de regen kwam met bakken uit de hemel, de stranden waren leeg en de bergen boden een trieste aanblik. Maar de positieve reismoed was nog steeds aanwezig toen wij in Fairbourne arriveerden voor de retourrit met het ministoomtreintje naar de kop van het strand. De rit duurde 20 minuten; deze tour hadden we beter schriftelijk af kunnen doen! 10
Maar ja, een voordeel was weer dat we nu alles eens met eigen ogen konden aanschouwen. Na een uur wachten werd de terugreis naar Machynlleth aanvaardt. Hier blijkt het treinverkeer hopenloos in de knoop te zitten en laat men bussen aanrukken om de passagiers terug naar Aberstwyth te vervoeren. Tot onze verbazing reed de geplande trein ca. vijf minuten later ook het station van onze standplaats in. En dan dag drie…………….de zon schijnt volop en dat blijft de koperen ploert ook de dagen erna doen….wat een hitte, maar oh oh oh wat is Wales opeens toch mooi! Voor vandaag staat een retourrit met de Vale of Rheidol Steam Railway op het programma. En schitterende tocht door een fraai stuk natuurschoon met in Devils Bridge (leuk station met een shop en horeca) een pauze van ca. een uur. Na terugkeer in Aberystwyth wandelen wij over de boulevard naar de beroemde Cliff Railway, die ons in ca. vijf minuten naar de top van de berg brengt. Bij mooi weer schitterende vergezichten. Deze geslaagde dag werd besloten met een eenvoudig diner bij de plaatselijke Chinees. Aberystwyth is trouwens een badplaats met een lange boulevard (met oude pier) en een aardig centrum; alles is op loopafstand. De hotellerie in dit vakantieoord laat overigens wel wat te wensen over en ruikt op de meeste plekken naar vergane glorie! Het idee om hier een Railhobbyreis te huisvesten hebben wij dan ook al bijna losgelaten! De vierde dag hebben wij bijzonder genoten van rit met de Ffestiniog Railway. “ The Cambrian Line “ van Arriva voerde ons langs o.a. Tywyn en Barmouth naar Minnfford. Omdat de stoomtrein hier ook stopt zijn we hier uitgestapt en na een half uurtje wachten kwam de Ffestiniog puffend en fluitend het stationnetje binnen gereden. Na een bijzonder mooie rit arriveerden wij op het station van Blaeneau Ffestiniog. Er was minder dan vijftig minuten om ergens een lunch te versieren……het station bood geen horeca (wel toiletten), maar in de directe nabijheid was een soort tearoom, waar men ook sandwiches e.d. verkocht. De terugreis eindigde in Porthmadoc en na een wandeling van ca. 15 minuten bereikten wij het station van Arriva. De reguliere trein bracht ons in ca. 2 uren terug naar Machynlleth en wij hadden het plan opgevat om dit stadje meteen maar met een bezoek te vereren in de hoop een aantrekkelijke standplaats voor onze Walesreis te ontdekken. Niet dus!! Een ingeslapen woonstee met hier en daar een pub en oude hotels. De vijfde reisdag hadden wij eigenlijk bestemd voor een bezoek aan Welshpool met zijn “ Welshpool & Llanfair Light Railway “, maar omdat deze lijn door reisleider en Waleskenner Ger Haaswinders al als aantrekkelijk was bestempeld, kozen wij voor een bezoek aan Tallylyn stoomtrein. U weet nog wel het lijntje dat we eigenlijk op reisdag twee zouden rijden. Dit keer namen wij de bus. Eerst met de dubbeldekker naar Machynlleth ( ik struikel nog steeds over deze naam, evenals trouwens over de naam van de plaats Pwllheli - werknaam “ pielemuis “) en
verder met een andere bus ( prima aansluiting) naar Tylyn. De bus stopt precies voor het station van de stoomtrein. De rit zelf was aardig maar behoorde zeker niet tot één van de hoogtepunten. Op de laatste reisdag stopte de trein ook in Shrewsbury en al snel wisten wij dat we de geplande tour moesten “ herindelen ” en dat hebben wij bij terugkeer in Nederland dan ook meteen gedaan. De 6daagse vliegreis naar Wales in 2017 brengt ons nu naar Shrewsbury en vanuit deze aardige Engelse stad nabij de grens met Wales maken wij onze uitstapjes. Wij hebben er nu al zin in, want met de inwoners van dit deel van het Engelse koninkrijk zeggen wij: Cymru am byth (Wales voor altijd). 11
REIZEN 2017 Momenteel zijn wij bezig met de voorbereiding van het reisprogramma 2017 en dit keer hebben wij gekozen voor een drietal reizen, waarvan één vliegreis, één treinreis en één touringcarreis. Hierbij in het kort het overzicht. Het definitieve reisprogramma verwachten wij medio oktober a.s. te presenteren. RAILHOBBY SPECIAL TOUR WALES ( 6 dagen – za. 01/07 t/m do. 06/07/2017) – Reissom €. 1.295,00; toeslag 1 pers.kamer €. 295,00. Premie annuleringsverzekering €. 95,00. Reissom is inclusief alle entree’s, tram- & treinritten e.d. Heen- en terugreis per KLM Cityhopper. Wij vliegen direct op Birmingham en reizen dan per trein naar onze standplaats Shrewsbury, waar wij op basis van half pension logeren in het prima hotel Premier Inn. Alle kamers met bad of douche en toilet. Tijdens het verblijf staan er excursies op het programma naar Llandudno ( Great Orme Tramway), Welshpool ( Welshpool & Llanfair Light Railway), Aberystwyth ( Vale of Rheidol Railway & Electric Cliff Railway), Llangollen (boottocht over het beroemde Pontcusyllte Aqueduc en retourrit met de Llangollen Railway). Een reis om je vingers bij af te likken !! Cymru am byth (Wales voor altijd) Max. aantal deelnemers : 15. Geen kortingsregeling van toepassing. RAILHOBBY CITY RAILTOUR NECKAR, HEILBRON & HEIDELBERG ( 5 dagen – do. 03/08 t/m ma. 07/08/2017) – Reissom €. 795,00; toeslag 1 pers.kamer €. 100,00. Premie annuleringsverzekering €. 55,00.Reissom is inclusief alle entree’s, tram- & treinritten e.d. Heen- en terugreis per ICE en IC naar Heidelberg in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Wij logeren hier op basis van logies & ontbijt in het *** Hotel Bayrisches Hof in het centrum van deze mooie stad aan de Neckar. De tramhalte is in de onmiddellijke nabijheid van het hotel. Alle kamers met bad of douche en toilet. De volgende excursies zijn voorzien : met de Bergbahn naar Schloss heidelberg, boottocht naar Neckarsteinach, rondrit Heidelberg met museummaterieel, per Regiobahn langs de Neckar naar Heilbron, bezoek spoorwegmuseum en terug per trein dwars door het Odenwald. Vrije middag om zelf Heidelberg en de omliggende tramsteden te verkennen. Max. aantal deelnemers: 18. Geen kortingsregeling van toepassing. ROYAL CLASS TOURINGCARREIS : SPOORSE HOOGTEPUNTEN IN WALLONIË (4 dagen – vr. 22/09 t/m ma. 25/09/2017) – Reissom €. 475,00; toeslag 1 pers.kamer €. 75,00. Premie annuleringsverzekering €. 35,00. Reissom is exclusief entree’s, tram- & treinritten e.d. Tijdens deze touringcarreis logeren wij in het Best Western Grand Hotel de Flandre nabij het station van Namen. Wij verblijven hier op basis van half pension (ontbijt & diner). Alle kamers met bad of douche en toilet. Via Luik ( Station Liège Guillemins en Musée des Transports en commun du Pays de Liège) naar Namen. De tweede dag spanderen wij aan het Stoomfestival bij de Chemin de Fer Touristique des Trois Vallées; de derde dag bezoeken aan de tramway de l’Aisne en Chemin de Fer du Bocq en de vierde dag bezoeken wij de metro van Charleroi en het trammuseum ASVi in Thuin. Max. aantal deelnemers : 30 Kortingsregeling van toepassing OP ALLE REIZEN KAN EEN VRIJBLIJVENDE OPTIE WORDEN GENOMEN – DEFINITIEVE RESERVERINGEN BINNEN TWEE WEKEN NA DE OFFICIËLE AANKONDIGING
12
