M A G A Z I N E V O O R Z E I L E R S

Z

ilt

MAGAZINE VOOR ZEILERS

18 - 6 december 2007

foto: © Istockphoto

nummer

---

Bondsvoorzitter Hugo Snoekc: ‘Alles moet transparanter’ ---

Eenhoorn verkent Caledonisch Kanaal --- Rondje Roggeplaat --- Supertri in 6,5 dag bij de evenaar... --- Barcelona World Race --- Plus: video!

1

dit is zilt... Ziltilt Z

Belangen behartigen Als je de onlangs verschenen Watervisie van het ministerie van Verkeer en Waterstaat leest, slaat de schrik je als zeiler wel een beetje om het hart. Staatssecretaris Huizinga maakt in deze visie de waterstaatse koers voor de komende jaren duidelijk. De ambities zijn groot. De Afsluitdijk bijvoorbeeld zou beter benut kunnen worden. De aanleg van een zoet/zout-energieinstallatie is een serieuze optie. Hartstikke mooi, maar je vraagt je als zeiler onmiddellijk af: ten koste van hoeveel vaarwater gaat dat? De plannen voor het IJmeer zijn nog verontrustender. Denk aan het voornemen dit water af te koppelen van het Markermeer en als ‘stadsplas’ uit te leveren aan speedboten en jetskies. En het Markermeer zelf? De politiek zet in op multifunctioneel gebruik en zeilwater staat bij dergelijke plannen nimmer bovenaan. Natuurontwikkeling in de vorm van eilanden en vooroevers kan nog wel boeiend zeilwater opleveren, mits Brusselse natuurwetgeving zulke gebieden voor zeilers niet hermetisch afsluit. Echter, Almere’s gretigheid om er buitendijks te gaan bouwen staat natuurlijk haaks op zowel de schepping van nieuwe natuur als op natuurbeleving van zeilers. Ook zeezeilen zal misschien veranderen. Er zijn allerlei plannen voor een eilandenreeks voor de kust en nog meer windmolenparken. Opnieuw rijzen er vragen. Hoe zal onze beleving van dit vaargebied veranderen? Kunnen we er straks überhaupt wel blijven zeilen?

18/2007 1/2007

2

Een belangenbehartiger voor de watersport is al sinds jaar en dag het Watersportverbond. Alleen, de bond is de afgelopen jaren vooral bezig geweest met zichzelf; met verhuizen en met megalomane projecten als het bondsblad. Dat heeft niet veel goeds gedaan voor de geloofwaardigheid van de organisatie en wij van Zilt volgen de bond met gepaste afstand. Maar als we de nieuwe bondsvoorzitter mogen geloven (beluister het Zilt-gesprek), ligt de bond weer op koers. Het eerste wapenfeit: de ondertekening van het Wadden-convenant op 3 december jongstleden. In 28 regio’s zijn bondsvertegenwoordigers in de weer om op te komen voor watersportbelangen. En daar mogen we wel blij om zijn, want de gevaren voor de vrije zeilvaart zijn groot.

de Zilt bemanning

Zo lees je Zilt gemakkelijk Download om te beginnen de jongste versie van de Acrobat Reader. Op dit moment is dat versie 8.1 Je vindt een link linksonderaan de website www.ziltmagazine.nl. Met enkele knoppen op de pagina's kun je vlot bladeren en filmpjes bekijken. Een overzicht van die knoppen vind je hier.

3

Zilt

18/2007

foto: © Ruud Kattenberg

Hoe houd je de donkere dagen voor kerst een beetje dragelijk? Misschien door deze herinnering aan zonniger tijden, de komende veertien dagen je bureaublad te maken. Ruud Kattenberg legde het middel tegen winterdepressies vast, ergens aan de Middellandse Zee

Download deze foto als bureaublad

DOWNLOAD

in deze zilt... Zilt

2

Belangenbehartigen Een overpeinzing van de Zilt-bemanning.

4

Download

8

‘Alles moet transparanter’

Je zeilende uitzicht op het scherm voor de komende twee weken.

Aldus de nieuwe bondsvoorzitter Hugo Snoekc.

10

Door de Grote Kloof

20

Verstaging doormeten

Het is een manier om de staat van het staand want te controleren.

26

In de Wind

36

Rondje Roggeplaat

Met zijn Eenhoorn verkent Michiel Scholtes het Caledonisch Kanaal.

Nieuws uit de zeilwereld. Met: supertri IDEC. Barcelona World Race en overbevissing in de ARC. Een late najaarstocht ‘om de hoek’, door Erna Vader en Olav Cox.

18/2007

6

42

Zoute Noten Over wind- en watergerelateerde muziek.

Zilte Spullen

44

Nuttig of leuk, goedkoop of duur: de etalage van Zilt.

46

Zilte Zintuigen

Het gevoel van Zilt in twee

dimensies.

48

Aangewaaid Jullie eigen zeilnieuws.

54

Zilte Wereld

Volg de Zilt-zeilers op de zeven

zeeën.

58

Weer & Wind Storm, windstilte of een lekker lopend windje? Henk Huizinga bericht.

60

Bemanningslijst Wie maken Zilt...?

Zilt

18/2007

7

foto: © Laurens van Zijp

'Alles moet transparanter'

8

Zilt gesprek: Laurens van Zijp

Het Watersportverbond heeft sinds de jaarvergadering van 24 november een nieuwe voorzitter: Hugo Snoekc. Een man met ruime bestuurlijke ervaring en -minstens zo belangrijk- met hart voor de bondszaak. Geruststellend detail voor ons Zilters: hij is zeiler. Een kennismakingsgesprek.

Over zeilen.... ‘Altijd zeiler geweest, vooral fervent Valken-zeiler; in de 161 uit 1940.'

Over het voorgaande jaar... 'Er is erg veel tijd besteed om een compleet nieuwe organisatie op te tuigen. Om alles transparanter en veel effectiever te maken.'

Over het bondsblad... 'Het bondsblad was het grote echec vorig jaar. We gaan de communicatie opnieuw opzetten.'

Over belangenbehartiging... 'Wij zitten echt overal aan tafel. Als je er niet bij zit, ben je zo wat vaarwegen kwijt.'

Over vaarbelasting... ‘Als wij daar niks aan doen, wordt die straks gewoon vastgesteld.'

Over de eeuwige controverse tussen toer en wedstrijd... 'Waar gaat het geld naartoe en waar komt het vandaan? Dat willen we zo transparant mogelijk maken.'

Over het lek... 'Jazeker, dat is boven water‘. Klik hier en luister naar het Zilt-gesprek

9

Door de Grote Kloof Eenhoorn verkent het Caledonisch Kanaal Sommige kanalen zijn veel meer dan alleen een efficiënte route tussen vaarwaters. Denk maar aan het Panama- of het Suezkanaal. Maar je kunt ook dichter bij huis terecht. Michiel Scholtes zeilde naar de verbinding tussen de Schotse oosten westkust en verkende het Caledonisch Kanaal.

foto: © Catherine Dumont de Chassart

et welkom in de zeesluis van Clachnaharry is allervriendelijkst. De sluiswachters nodigen je uit in hun sluiskantoor. Ze leggen uit hoe het op het kanaal toegaat en dat je er voor 150 pond een lange week over mag doen. Douane? Geen douane; heerlijk land. Na betaling krijg je een sleutel aan een stukje hout. Die past op alle sanitair langs het hele kanaal, in te leveren aan de Atlantische kant. Ik vroeg of ze de boot nog moesten controleren op kanaalwaardigheid – de folders maken daar melding van. De sluiswachter schudde zijn hoofd. Dan tuf je door een spoorbrug en omhoog via Clachnaharry Lock naar

10

tekst: Michiel Scholtes

Seaport Marina, de enige ware jachthaven aan het kanaal. Even verderop ligt de eerste trap: Muirtown Locks. et Caledonian blijkt een waterloopkundig attractiepark waar je tijd voor moet nemen. Dagelijks een stukje. De ene plek is nog schilderachtiger dan de andere, dus waarom haast? De gegraven delen van het kanaal slingeren langs een zorgvuldig gemeten hoogtelijn door wild begroeide heuvels, langs ommuurde weiden en dichte bossen. Hier en daar stort het water zich over een (overloop) in een lagergelegen rivier die ongeveer dezelfde bochten maakt. Wie zijn benen wil strekken, gaat van boord, loopt langs het jaagpad mee met de boot, plukt onderweg bloemen en

11


bramen en scheept weer in bij de volgende sluis of brug. Je kijkt steeds uit op zompige groene hellingen, doorsneden door duizenden stroompjes die uitkomen op beekjes die weer samenkomen in ruisende rivieren. Neem bergschoenen mee. Ga wandelen. Je voeten zakken er weg in mos en veldbloemen. Vlinders dansen er boven glinsterende stenen en vogels zingen in kromgetrokken bomen. Roofvogels bidden er boven kammen en in de verte steken pieken van de Grampians omhoog. vernachten doe je meestal bij een sluis. Die van het Caledonian zijn onhollands. De kolken zijn van bergstenen moppen, uit de groeven pist

12


het als het water zakt. De houten deuren zijn pikzwart, de ijzeren hekken smetteloos wit. Ze liggen in kleurige tuinen, met liefde onderhouden door behulpzame sluiswachters. Die wonen in stokoude huizen met schoorstenen waaruit ook ‘s zomers rook kringelt, tegen vocht en kou. Vredige plekken waar de wereld langstrekt in jachten van steeds andere nationaliteit. De jonge sluiswachter van Cullochy Lock vertelt: ‘Negen jaar geleden kwam ik hier voor een vakantiebaan, nu krijg je me hier met geen tien paarden meer weg.’ ij elke sluis liggen drijvende steigers. Er staat altijd een sanitair gebouwtje van hout, leisteen en graniet,

13

14



Caledonian Pilot Het Caledonisch Kanaal is ongeveer 60 mijl lang, 22 mijl daarvan is gegraven. Het is ruim 4 meter diep en op 35 meter hoogte hangen een paar hoogspanningsleidingen. Het heeft 29 sluizen, 14 ten oosten en 15 ten westen van het hoogste punt halverwege CALEDONIAN CANAL het kanaal. INVERNESS Ze overbruggen Loch Ness een hoogteverschil van zo’n FORT WILLIAM 30 meter, ruim Loch Oich 2 meter per kolk. Loch Lochy Het sluispersoneel is vriendelijk, FORT WILLIAM geduldig en doelmatig. Bediening ’s zomers: tussen 08.00 en 18.00 uur, behoudens de middagpauze. Binnen deze ‘kantooruren’ draaien de zeesluizen +/- 4 uur HW. Hier en daar ligt betonning. Rode boeien langs de noordwestelijke, groene langs de zuidwestelijke oever. De overnachtingsplaatsen bij sluizen hebben drinkwater en soms ook stroom op de drijvende steigers. Scheepsbenodigdheden (zeekaarten) bij Caley Marine, aan de westkant vlak na Muirtown Locks en bij Gael Force in Anderson Street aan de oostoever van de rivier Ness, dicht bij de monding. Bevoorraden doe je in Inverness, Fort Augustus en Corpach. Het internet levert alle denkbare informatie: b.v. www.scottishcanals.uk

15

foto: © Hil Boerman

opgetrokken uit wat de natuur daar biedt. Brandschoon. Bij Dochgarroch komt twee keer per dag een vrouwtje met een bezem uit het bos. Ze wast en dweilt en verdwijnt weer zwijgend in het groen. p drie plekken zijn de sluizen als ‘vistrap’ gegroepeerd: van oost naar west bij Muirtown, Fort Augustus en bij Banavie. Als er veel water van de bergen komt, stroomt het in brede gordijnen over de deuren en valt ruisend van kolk naar kolk naar kolk. Het complex bij Banavie, , is het langst; acht kolken. Wij schutten er naar beneden in een uur met welgeteld twee jachten, want deze zomer is zelfs naar Schotse begrippen nat en koud en het aantal buitenlandse jachten ligt laag. Soms schut je mee met huurmotorjachten, een soort plastic

16


boterhamdozen met rubber strips rondom. De meeste hebben een Engelse stadsbemanning, op andere hoor je Frans of Italiaans of Pools. Ze manoeuvreren beroerd. Een Italiaan vaart de stootrand van zijn boot bij het invaren van een kolk. Een Engelse huisvader springt te vroeg van boord en raakt te water, gezin in paniek. Sluiswachters helpen ze zonodig apart de kolken in en uit. ier lochs maken deel uit van het Caledonisch Kanaal: het kleine Loch Dochfour, Loch Ness, Loch Oich en Loch Lochy. Loch Ness is het indrukwekkendst. Hellingen aan weerszijde rijzen tot 500 meter hoog. Het meer is zo lang dat je het eind niet kunt zien en je blik stuit pas op de achterliggende bergen, waaronder de grimmige Ben Nevis (1344 m).

17


Buien smeren af en toe het vergezicht dicht. Soms regent het hard boven de noordwestelijke hellingen, terwijl de zon fel op de zuidoostelijke schijnt. Als wij bij Dochfour Loch Ness opvaren, zetten we zeil. Gereefd, want af en toe raast er van een helling koude lucht die witte kopjes op het water waait. Diezelfde dag nog kruisen we naar Urquhart Bay en overnachten aan de voet van het gelijknamige kasteel. De volgende dag kruisen we naar Fort Augustus, een toeristisch dorpje waar Poolse caissières de grootste attractie zijn. Het grootse landschap lijdt hier aan een mercantiel vetrandje, maar hervindt zijn zuiverheid zodra je het dorp verlaat. et smalle Loch Oich ligt in de bossen, is charmant, intiem en heeft de

18


meeste ankerplekken. Loch Lochy is een kleinere uitvoering van Loch Ness, maar met nog hogere oevers (700 m). Laggan Locks aan de oostkant liggen in een landschap waar je stil van wordt. Toch overvalt me op Loch Lochy een zekere kanaalmoeheid. Het Caledonische prentenboek is prachtig, maar de levendigheid van de zee ontbreekt. Ik mist het getij, de drukke zeevogels en zeezoogdieren, de krabben en makrelen. En het westelijkste stuk kanaal is het mooiste niet. Als de zeesluis bij Corpach zijn deuren opent, Eenhoorn het zoute Loch Linnhe opvaart en roepende scholeksters opvliegen van de slikrand van Eilean na Creiche, heb ik het gevoel zelf weer mijn vleugels uit te slaan.

19

Verstaging doormeten

foto: © Istockphoto

Wanneer vervang je oude verstaging? Voor eigenaren van oudere schepen is er onzekerheid en onwetendheid over de vereisten en de risico’s. Bovendien hanteren verzekeraars verschillende criteria en regels. En wat is nu eigenlijk een goede manier om je stagen te controleren? Jan Immink vertelt over zijn ervaringen.

20

tekst: Jan Immink

21

I

n het verleden heb ik uiteenlopende jachten gehad. Ik vergeet niet licht het moment dat de mast zich als een duimstok opvouwde en met een zucht naar beneden kwam, keurig aan lij, bij windkracht 2! Oorzaak was waarschijnlijk een weggelopen zaling, gevolg van een partijtje boomschudden in Friesland. Sindsdien ben ik extra alert op verstaging en zalings. Mijn verzekeraar stelt geen leeftijdsgrenzen aan de verstaging, maar wel de voorwaarde dat je de verstaging goed onderhoudt. Een mooi uitgangspunt, maar ook een potentiële bron voor discussie door een arbitrair criterium. Wat is goed onderhouden, en hoe ‘Het moment dat de toon je dat aan? Mijn huidige schip, mast zich als een een Zweeds ontwerp van 21 jaar duimstok opvouwde’ oud, heb ik drie jaar. Omdat het schip toch de wal op moest voor onderhoud, vroeg ik een grote maritieme dienstverlener aan het IJsselmeer meteen om de verstaging na te zien. Hij nam hiervoor een performance rigger in de arm. De uitkomsten waren verbluffend. De verstaging was visueel gecontroleerd en zag er prima uit. Desondanks kreeg ik het advies de totale verstaging inclusief spanners te vervangen, à raison van een flinke bom duiten. Dat ging me allemaal wat te snel. Onze zoon kwam op de proppen met een brochure van een bedrijf dat de oplossing had voor mijn knagende wantrouwen in combinatie met mijn Hollandse zuinigheid. Zij kunnen verstaging doormeten en de staat ervan aangeven. De meeste masten gaan overboord door breuk bij de ‘Knagend terminals, dus het lijkt voor de hand wantrouwen in te liggen om hier de aandacht op te combinatie met richten. Hollandse zuinigheid’ De breuk die ontstaat is op de draad ongeveer 5 mm in de terminal. De kabel blijft in de terminal, dus je ziet het niet. Daar is de overgang tussen het massief gewalste gedeelte en de flexibele kabel, daardoor ontstaat er een vermoeiingsbreuk. Deze kan op verschillende manieren ontstaan:

22

tekst: Jan Immink

‘Gemeten wordt de overgangsweerstand tussen de staaldraad en de terminals’ door een te los staande verstaging, door een verkeerde hoek waaronder de terminal trekt en door veelvuldig gebruik (ouderdom). Het opsporen van potentiële breuk is een kwestie van meten. Gemeten wordt de overgangsweerstand tussen de staaldraad en de terminals. Een eventuele breuk in de terminal geeft een hogere weerstand (elektrisch) dan bij een goede overgang tussen draad en terminal. Het bedrijf hanteert per diameter draadsoort een reeks van weerstandswaarden waartussen de meting zich moet bevinden.

23

tekst: Jan Immink

Ga je een drempelwaarde over dan is dat aanleiding voor extra aandacht de komende jaren. Overschrijd je een tweede drempel, dan is het advies om meteen te vervangen. Op die manier weet je met vrij grote zekerheid dat je vervangt wat nodig is en niet met een ondeugdelijke tuigage rondvaart. Opsporing van beschadigingen van de staaldraad buiten de terminal zelf, blijft een zaak van visuele inspectie. Het meten van de verstaging kost 8 euro per terminal, dus 16 euro per stag. Het afnemen en weer opzetten van de mast kost een uurtarief, plus een bedrag voor de kraanhuur. Van de meetresultaten wordt een rapport opgemaakt, dat je kunt gebruiken als bewijs van goed onderhoud voor de verzekering.

€

De meting van het tuig leverde drie te vervangen stagen op en twee met een eerste aandachtsdrempel. De drie wanten zijn vervangen. Bovendien heb ik het andere hoofdwant preventief vervangen. Al met al was ik nu minder dan een derde kwijt van de kosten die ik anders had gemaakt. Bovendien heb ik objectief inzicht in de staat van mijn staand want.

Wat mij opvalt is dat, net als het eerste adres waar ik terecht kwam, ook deze tuiger gelijk met de verstaging ook de wantspanners vervangt. Navraag maakt de reden duidelijk. Ik heb volledig RVS Hasselfords wantspanners. Als daar een nieuwe verstaging aan komt, vreten de spanners zich vast in hun eigen draad. De industrie is teruggekomen van RVS spanners en monteert nu weer verchroomd bronzen spanners met RVS draadeinden/terminals.

‘De industrie is teruggekomen van RVS spanners’

24

Verschillende meningen Door zijn eenvoud en het feit dat de meetmethode al ruim tien jaar geleden werd geïntroduceerd, zou je verwachten dat de door Jan Immink beschreven methode inmiddels algemeen geaccepteerd is. Toch is dat niet het geval. Op zoek naar de reden daarvan, constateerden we dat het een onderwerp is waaraan lang niet iedere deskundige zijn handen wil branden. Zilt's technische vraagbaak, ingenieur en rond-de-wereld zeiler Jimmy Lengkeek (foto) vertelt wel hoe hij er over denkt. 'Hoewel het verhaal feitelijk klopt, zijn er wat mitsen en maren,' reageert Jimmy. 'Het probleem is, dat het proces dat leidt tot breuk van een RVS-stag heel wat ingewikkelder is dan hier wordt verondersteld. Op het moment dat je met een elektrische meting een probleem constateert, ben je er nog net op tijd bij. Er zijn dan al tieren gebroken of gescheurd, en het stag staat op breken. Een verborgen breuk constateren of vaststellen hoe lang je verstaging nog mee gaat, zijn echter twee verschillende dingen. Zo'n meting zegt niets over de nog niet gebroken stagen. Het toont immers niet aan hoever het vermoeidheidsproces - de kristalstructuurverandering in het materiaal - is gevorderd. Dat betekent dat het kan gebeuren dat een elektrische meting vandaag geen aanwijzing van problemen geeft, maar dat morgen, op een woelige zee je mast toch overboord gaat. Daarom is het naar mijn mening toch beter om stagen na een bepaalde levensduur of gebruiksgeschiedenis te vervangen.' Als het artikel van Jan Immink en Jimmy Lengkeek's reactie het begin van een openbare discussie zijn, ruimen wij daar graag ruimte voor in. Stuur jouw ervaringen of visie over dit onderwerp naar: [email protected] Redactie

25

in de wind

foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris Cameron

Alleen rond de wereld Op 23 november opende Francis Joyon het recordseizoen met zijn enorme trimaran Idec. De Fransman doet een aanval op het solo rond de werld record dat nu op naam van Ellen McArthur staat met 71 dagen. Lees verder op de volgende pagina’s.

foto: © Jean Marie Liot

In de wind

26

tekst: Ruud Kattenberg

In de Wind

IDEC Bouwjaar Lengte over alles Lengte rompen Breedte Gewicht Zeil aan de wind Zeil voordewind Mast Ontwerpers

27

: : : : : : : : :

2007 29.70 m 24.5 m 16.5 m 11 tonnes 350 m2 520 m2 32 m Nigel Irens/ Benoît Cabaret

in de wind


Weer thuis voor eind januari Het tijdschema van zeilende recordpogingen rond de wereld wordt bepaald door de weerscondities op het moeilijkste traject van de route: de Zuidelijke Oceaan. Om daar tijdens de zuidelijke zomer te kunnen zijn, moet je halverwege de winter op het Noordelijk Halfrond vertrekken. De komende maanden staan er drie recordpogingen op het programma. Naar verwachting zal de megatrimaran Groupama zeer binnenkort de Jules Verne trofee - de prijs voor de snelste nonstop wereldomzeiling met bemanning - in de wacht proberen te slepen. Franck Cammas en zijn bemanning vallen het record aan van het team Bruno Peyron die met Orange 2 al na 50 dagen weer thuis waren. Voor het zover is, wil Francis Joyon met IDEC (zie vorige pagina’s) de snelste solozeiler worden. Zijn landgenoot Thomas Coville met Sodebo wil dat ook. Beide zeilers willen eerder terug zijn dan de recordtijd van 71 dagen van Ellen McArthur, twee jaar geleden.

foto: © onEditionz

Op 23 november jongstleden was het Joyon die zijn enorme trimaran IDEC als eerste van de aanvallers over de startlijn -tevens finish - voor Brest zeilde. Het blijkt een goed gekozen moment. De eerste dagen na vertrek noteert Joyon constant dagafstanden van meer dan 500 mijl!. Desondanks heeft hij wel wat te klagen. Omdat het snelheidsalarm op zijn splinternieuwe boot luidt begint te protesteren boven 30 knopen, doet hij geen oog dicht. De voorsprong op het bestaande record neemt toe met elk volgend positierapport. De zesenhalve dag (!) die Joyon nodig heeft om de evenaar te bereiken, is zelfs sneller dan het Jules Verne schema van Orange 2. Als we deze Zilt versturen, is Ellen McArthur's virtuele achterstand tot ruim 800 mijl opgelopen en heeft Joyon de koplopers van de veertien dagen eerder gestarte Barcelona World Race in zicht. IDEC zal binnen enkele dagen Kaap de Goede Hoop passeren en aan het lange lastige traject in de Zuidelijke Oceaan beginnen. Als de 51-jarige Fransman zijn boot heel weet te houden, zou er wel eens een heel opmerkelijk record uit kunnen rollen.

28


In de Wind

Of dat voldoende is om lang van te genieten, zal echter vooral afhangen van Thomas Coville die net als Joyon speciaal voor zijn recordpoging een supersnelle trimaran liet bouwen. Coville is helemaal klaar en wacht op een geschikt moment om te vertrekken.

Vertrek uit Brest

video

Over de evenaar

video

29

in de wind


Stuivertje wisselen in de Barcelona World Race

foto: © Benoit Stichelbout

In de vierde week van de Barcelona World Race speelt de strijd zich af op het zuidelijk deel van de Atlantische Oceaan. Ook na zesduizend mijl zijn de onderlinge verschillen nog klein. Aan de kop van de wedstrijd wisselt de leiding voortdurend tussen Virbac-Paprec en PRB. Bij het versturen van dit nummer zijn Vincent Riou en Sebastien Josse in het voordeel en daarom mogen zij op de foto. Bekijk ook de race-update op de volgende pagina’s.

30


In de Wind

31

25 dagen onderweg Pas aan het eind van de 2e week van de Barcelona World Race konden de negen teams de teugels van hun Open 60’s laten vieren. Na het dagenlange gehak aan de wind kwam de noordoostpassaat als een verlossing. Voor de rangschikking had het echter weinig consequenties. PRB en Paprec-Virbac wisselden voortdurend van koppositie en leidden de vloot naar de eve naar. Ook de lastige condities van de Doldrums konden de beide koplopers niet bedreigen. Eenmaal op het zuidelijk halfrond stormden de boten op topsnelheid naar het verplichte waypoint bij Fernando de Noronha. De achtervolgers worden aangevoerd door Roland Jourdain’s Veolia, maar ook Alex Thompson’s Hugo Boss weet de aansluiting te behouden. De afgelopen week is de vloot langs de westflank van het weerbepalende hogedrukgebied gezeild, wachtend op de westenwinden. Vele dagen werden gekenmerkt door te weinig wind, maar als we deze update afsluiten, lijkt de situatie te verbeteren. Met hun grote gennakers en windkracht 4 tot 6 lopen de boten op topsnelheid in de richting van Kaap de Goede Hoop. Met het passeren van de 40e breedtegraad zijn de eerste boten al in de ‘Roaring Forties’ terecht gekomen. In de komende twee weken zullen de kou en wind van de Zuidelijke Oceaan hun eerste stempel op de wedstrijd gaan drukken.

update

32

In de Wind

video

Kaap de Goed Hoop

update 2 33

in de wind


Vaargeul naar Monnickendam uitgediept Rijkswaterstaat baggert de toegangsgeul bij Monnickendam verder uit. Afgelopen voorjaar bleek uit metingen dat de geul nog te ondiep was, ondanks eerdere baggerwerkzaamheden. De Hiswa en de vier grootste jachthavens in Monnickendam trokken daarom aan de bel. Volgens een convenant uit 1932 is RWS verplicht de vaargeul op de gekarteerde diepte te houden. De waterbeheerder heeft dit toegezegd en zal rekening houden met het vaarseizoen. Naar verwachting is Monnickendam voorjaar 2008 weer goed bereikbaar. De gemeente telt ruim 2000 ligplaatsen.

Van Rietschoten Trofee weer naar 470-team 470-Zeilsters Marcelien de Koning en Lobke Berkhout veroverden dit seizoen voor de derde achtereenvolgende maal de wereldtitel. En eind november kregen ze tijdens een besloten feestje bij De Maas in Rotterdam voor de derde achtereenvolgende maal de Conny van Rietschoten Trofee uitgereikt. Pech voor de overige genomineerden in de verschillende categorieën. Dat waren wedstrijdbaanveteraan Fred Imhoff en ontwerpgrootheid Gerard Dijkstra (categorie bijzondere verdiensten). Margriet Fokkema/Marieke Jongens en Nina Keijzer/Anneloes van Veen (jeugd) en America’s Cup-winnaar Piet van Nieuwenhuizen en ‘speed doctor’ Jochem Visser, in de categorie Zeezeilen. Als Marcelien en Lobke hun ambitie op de Spelen in China waarmaken, zijn ze volgend jaar weer torenhoog favoriet voor de Van Rietschoten Trofee. foto: G.P. Wisgerhof

34


In de Wind

Overbevissing op ARC route De 240 deelnemers aan de ARC leggen momenteel de laatste mijlen van hun Atlantische oversteek af. Dat de boten een kleine drie weken op zee zijn wil niet zeggen dat we niet precies weten hoe het ze aan boord vergaat. De moderne vertrekker mailt, blogt en belt zijn weg over de oceaan. Op de website van de ARC staan dagelijkse updates over het wel en wee van de deelnemende bemanningen. Soms gaat dat over heftige zaken als een redding van bootvluchtelingen of het aan boord nemen van zeilers uit een reddingsvlot. Meestal echter gaan de berichten over de basale zaken van het zeilersbestaan. In de veelvuldig ververste fotogalerie zien we menig happy hour vastgelegd, maar vissen is met afstand het populairste fotoonderwerp. Honderden tonijnen en dorades (mahi mahi) die de pech hebben op de route van de ARC te zwemmen, kunnen de passage van de vloot niet navertellen. De deelnemers aan dit evenement houden zich al aan veel regels van de organisatie. Het lijkt ons tijd worden voor het instellen van vangstquota bij deze groepsoversteek. In de ARC van 2008 nog maar 1 tonijn en 1 dorade per deelnemer lijkt ons een nobel streven.

35

Rondje Roggeplaat

Najaar 2007. De meeste boten bereiden zich voor op de winterberging, wij maken ons klaar voor een groots avontuur: we zullen met de Ritme na zoveel jaar eindelijk een rondje Roggeplaat varen. Om dit te kunnen doen moet je gebruik maken van de Oliegeul, een stukje vaarwater ten westen van de Roggeplaat net voor de stormvloedkering in de Oosterschelde langs. De Oliegeul is van maart tot oktober echter niet toegankelijk voor recreatievaart, om verstoring van de zeehonden die daar op de plaat hun jongen werpen te voorkomen. Maar nu, in het late najaar, mag het eindelijk. Onze verwachtingen van het verboden gebied zijn gespannen, zeilend van de Zeelandbrug naar het westen borrelen vragen op. Is het betond? Zou het wel gaan met bijna twee meter diepgang? Ligt het geultje nog wel op de plaats waar onze kaart het aangeeft?

36

foto’s: Erna Vader tekst: Olav Cox

37

38


]

De route Etappe 1: Zeelandbrug, net onder Zierikzee door, pal langs de westpunt van de Roggeplaat en via het vaarwater ten noorden daarvan naar het haventje van Burghsluis. Etappe 2: vertrek Burghsluis naar het westen, door de gele tonnenlijn, door de Oliegeul in oostelijke richting verder onder de Roggeplaat langs, richting Zierikzee.

39

Zintuigen geprikkeld Vertrek uit het haventje van Burghsluis, een uur voor hoog water. Met de waterkaart in tintelende vingers zetten we koers naar de tonnenlijn die aangeeft dat de doorvaart verboden is, en het voelt onwezenlijk om deze vervolgens voorbij te varen. Strakblauwe heldere najaarslucht, laag zonlicht, wolkjes adem, het bruisen van de Oosterschelde, de golfbeweging; onze zintuigen worden geprikkeld. Zoon Robin van vijf kijkt mee, Erna vangt de momenten met haar fototoestel, ik sta wijdbeens in de kuip en voel me op wereldreis. Alles onder controle. In mijn ooghoek zie ik een zeehondensnuit boven water komen, de snorharen ongeordend rond de neusgaten, maar voordat ik er goed naar

40


kan kijken maakt de kiel contact met het zand. Een moment van weke knieën, maar de Ritme drukt door, zeilt zich los en verder gaat het. Geconcentreerd, zoekend naar een patroon in het wateroppervlak dat de ondiepte verraadt, naar verkleuringen, stroomrafelingen. Nog een paar keer voelen we het altijd bewegende zand onder ons, de helmstok stevig in de hand geklemd. De twee mijl lange Oliegeul schuift onder ons door, tot we de koers meer naar het oosten kunnen verleggen. We laten de onzekerheid achter ons, voor ons ligt vrij water en de overwinning blijft aan boord. Warme erwtensoep met brood, koude wangen, Zierikzee wacht. Het late najaar is geweldig. Zie ook www. ritmevandeoceaan.nl en www. evafotografie.nl

41

The Wind Cries Mary De zee inspireert! Dichters, schrijvers en ook muzikanten. Laurens van Zijp speurt naar wind- en watergerelateerde liedjes. Deze aflevering: The Wind Cries Mary Door: Jimi Hendrix LP: Are You Experienced, 1967 Het wordt wel weer eens tijd voor een lekker potje gitaarwerk. En wie kunnen we daar beter voor uit de kast trekken dan de oervader der snarenranselaars: Jimi Hendrix. Onnavolgbaar hoe deze linkshandige gitaargod zijn Stratocaster bewerkte. Gesteund door slechts bas en drums. De eerste bezetting van zijn begeleidingsband Experience was de beste: Noel Redding op bas en Mitch Mitchell op drums. Mooie naam voor een drummer trouwens. Hij klinkt alsof je brushes op bekkens hoort.

foto: © Laurens van Zijp

Maar goed, weinig zilt natuurlijk, die Hendrix, eerder: op tilt. Toch is er een nummer waarin hij het belangrijkste element van het zeilen - wind bezingt. Althans, met een beetje fantasie. De regel Will the wind ever remember the names it has blown in the past is heel poëtisch en voert je prompt mee naar dromerige oorden waar een zachte passaat je langs de slapen aait. Het is mooi meegenomen dat The Wind Cries Mary – want daar hebben we het over - een ingetogen nummer is. Waar Hendrix normaliter van leer trok met distortion, wah-wah, fuzz en de hele andere santenkraam aan effecten, speelt hij dit nummer heerlijk naturel met frisse licks. Zet open die boxen en laat het even aangenaam waaien. Tzum-tzum-tzum, Tzum-tzum-tzum..

42

Zoute Noten

After all the jacks are in their boxes, and the clowns have all gone to bed, you can hear happiness staggering on down the street, footprints dress in red. And the wind whispers Mary. The traffic lights they turn blue tomorrow And shine their emptiness down on my bed, The tiny island sags downstream 'Cos the life that they lived is dead. And the wind screams Mary. Will the wind ever remember The names it has blown in the past, And with this crutch, its old age and its wisdom It whispers, "No, this will be the last." And The Wind Cries Mary.

Klik hier en luister naar een fragment:

43

in de wind Stop het lekker in je Harken! Tassen heb je als zeiler nooit genoeg. De nieuwe serie Harken-tassen komt vast van pas. Is het niet voor jezelf, dan wel als cadeau voor je zeilmaat. De Harkenzeiltassen zijn gemaakt van waterdicht, stevig materiaal dat kleurvast en UV-bestendig is. Natte spullen stop je in een apart vak. De Roll-Top Wet/Dry Bag heeft een ontluchtingsventiel, zodat je de omvang kunt verkleinen. Prijs: 39 euro. De Squall Bag is een waterdichte schouder- en reistas. Met verstelbare draagriemen maak je er een rugzak van. Prijzen: 79 euro (medium) en 109 euro (large). Importeur van Harken is On-Deck: www. on-deck.nl

Gekker bij Dekker Onder het motto ‘Het kan gekker bij Dekker’ houdt Dekker Watersport op 15 en 16 december het jaarlijkse 'open weekend'. In de Zaandamse winkel geven leveranciers uitleg over hun producten. Er zijn onder andere demonstraties van Raymarine, Garmin en Webasto. Interessant is ook de uitgebreide lieren servicedemonstratie. Je hoort van een expert hoe je deze typische winterklus moet aanpakken. Dekker blijft natuurlijk vooral een winkel, dus scherpe aanbiedingen zijn er dit weekend volop. De vroege vogel aanbieding dit jaar is een Leatherman Wave multitool voor 79 euro (normaal 149 euro). Op alle landvasten geldt de aanbieding van ‘twee halen, een betalen’. Voor schoten en vallen haal je drie meter en betaal je er twee. www. Dekkerwatersport.nl

44

Zilte Spullen Luchtbellen uit de diepte De kans dat je de Belgische wereldzeiler Jean Heylbroeck kent is groot. gingen ruim 25.000 exemplaren over de Van zijn boek toonbank en ook vond zijn weg naar de Nederlandse en Vlaamse zeilers. Met zijn nieuwe boek toont Jean aan hoe veelzijdig hij is. In is hij niet alleen verantwoordelijk voor de tekst, maar ook voor de vele tekeningen. En ook het onderwerp is een heel ander dan we van hem gewend zijn. Volgens de auteur is het een sprookje voor grote en kleine kinderen. Waar het over gaat omschrijft hij als volgt.

Luchtbellen uit de diepte is een gebonden uitgave van 72 pagina’s. Het boek ligt niet in de winkel, maar is alleen bij Jean zelf te bestellen. Woon je in België dan kun je 15 euro (12 + 3 euro porto) storten op rekening 001-3015854-06. Vanuit Nederland maak je 17 euro over op: BIC GEBABEBB/IBAN BE85 0013 0158 5406 tnv Jean Heylbroeck. Elk verstuurd exemplaar wordt door Jean gesigneerd.

45

in de wind Zilte Zintuigen Hoe ruikt de zee? Hoe voelt een storm? Hoe klinkt een windstilte? Zelfs in onze multimediale wereld zijn er nog talloze schijnbaar onmogelijk te beantwoorden vragen. Maar dat weerhoudt ons er niet van naar antwoorden op zoek te gaan. Zintuigen in twee dimensies...

46

foto’s en tekst: Laurens van Zijp

foto: © Michiel Scholtes

Zilte Zintuigen

Winterzeilen Een verlaten IJsselmeer in de laatste week van november. Dit keer is het Michiel Scholtes die het gevoel van zeilen in de winter verbeeldt.

47

Vijftig jaar oude Solo nog altijd in trek Wie Jack Holt zegt, zegt stitch and glue. En vice versa. De Engelse jachtontwerper was vermaard om zijn eenvoudige bouwmethode: knikspantrompen die je met draad aan elkaar zette en vervolgens verlijmde. Een van zijn ontwerpen is de Solo. In vijftig jaar tijd zijn van deze eenmansboot circa 5000 exemplaren gebouwd, zowel in hout als in kunststof. Afgelopen jaar werd een nieuw schip aan de Nederlandse vloot toegevoegd. Yme Bosma liet zijn nieuwe boot bouwen bij Jan Arends in Giesbeek. Kenmerkend voor de Solo zijn het doorgelatte zeil, de dubbele knikspant romp, de stompe neus en de afgevlakte gangboorden die voor hangcomfort zorgen. De belangrijkste maten: 3,78 x 1,50 x 0,11/1,10 m. Gewicht 70 kilo. Zeiloppervlak 8,4 m2. Zie ook www.soloklasse.nl

Kenmerkend voor de Solo zijn het doorgelatte zeil, de dubbele knikspant romp, de stompe neus en de afgevlakte gangboorden. foto jan arends

48

Aangewaaid

boterletter Grote deelname aan ABN Amro Boterletter De Boterletter is een klassieker, van oorsprong de seizoensafsluiter. De prijzen zijn felbegeerd: boterletters! Tijdens de afgelopen editie op 1 en 2 december -inmiddels gesponsord door dé bank - kwamen volgens de organisatie bijna 300 boten aan de start. Onder ideale omstandigheden kon de organisatie van RZV zaterdag twee wedstrijden laten varen met een stevige zuidelijke wind. De Kralingseplas is berucht om zijn verraderlijke winddraaiingen en vormt daarom een bijzondere uitdaging. Ook dit jaar werd menig zeiler verrast en gingen tientallen boten om. Zondag scheen bijna de hele dag een waterige zonnetje en met iets minder wind werden weer twee wedstrijden afgewerkt. De eerste druppels vielen toen de laatste Optimisten over de finish voeren, en in stromende regen werd het evenement afgesloten. Floris Wijnbergh stuurde ons zijn prachtige fotoreportage. 49

Jan Luyendijk overleden Op 28 november is Jan Luyendijk op 66-jarige leeftijd overleden. Jan was niet alleen een gepassioneerd zeiler, maar sinds 1996 ook de initiator en organisator van de 200 Myls race. Onder zijn leiding groeide de wedstrijd voor solozeilers uit tot een van de meest succesvolle evenementen op de zeilkalender. Niet zelden meldde zich een veelvoud aan van de ongeveer 80 zeilers die de organisatie aankon. In de afgelopen tien jaar maakten ook wij kennis met Jan’s nooit aflatende inzet. Geregeld meldde hij zich bij de redacties van de zeilbladen met nieuwe ideeën om zijn evenement onder de aandacht te brengen. Dikwijls vergezeld van een technologische vondst die de race ook voor toeschouwers thuis aantrekkelijk maakte. We zullen het voortaan zonder zijn creativiteit en enthousiasme moeten doen. Maar nog meer dan dat, zullen we ons Jan herinneren als een ontzettend aardige man. Door Jan’s ziekte moest de 200 Myls race dit jaar worden afgelast. Inmiddels zijn de activiteiten van de 200 Myls, nog onder auspiciën van Jan, ondergebracht in een stichting. Daarmee is het voortbestaan van de race gewaarborgd. Precies zoals Jan dat wilde.

50

Aangewaaid Goofies Race profiteert van pauze in stormweer Regen, zon en wind zijn bij zeilers voor tijdens en na de wedstrijden een dankbaar onderwerp van gesprek. Bij de Goofies zeilwedstrijden op 1 december was dat nog extra het geval. Zaterdagmorgen vroeg stond er nog een stormachtige wind. En ook voor zondag werden er buien, regen en zelfs storm met windkracht 9 voorspeld. Daar tussenin, precies in de periode van de wedstrijd, hadden de 88 deelnemers prachtig zeilweer. Droog, zonnig en met een windkracht 5 uit het zuidwesten. Zodra de laatste boten gefinisht waren, kwamen de eerste buien weer met wind en regen. foto: © frans hinfelaar

Pure mazzel dus voor de organisatoren en de deelnemers. Door de windrichting kon er ook een prachtige baan worden gezeild met een tweetal rakken. Daarin moesten de zeilers kruisen en het tactische spel spelen met stroom en tegenstander. Daarnaast waren er voor- en ruimewindse rakken waarop de deelnemers hun vaardigheden met de spinnaker konden laten zien. Een prachtige zeildag op de Oosterschelde. Zie ook www. wsvnb.nl

51

Winterzeilen met voorgift Het is weer tijd voor het winterzeilen. Op allerlei stekken in Nederland varen doorzetters de winterse varianten van de zomeravondwedstrijden. In Hoorn bijvoorbeeld kwamen half november maar liefst 44 boten aan de start. Dat is toch een serieus veld. Leuk detail, de wedstrijdorganisatie laat het veld volgens het aloude 'voorgift-systeem' starten. Dat wil zeggen: de langzaamste boten het eerst, daarna volgen de snellere types. Joop ten Bokkel wees Zilt enthousiast op deze serie. Joop: 'Wij zeilen op de Vuurflits, een Archambault Grand Surprise. Door onze handicap starten wij laat en moeten zoveel mogelijk boten inhalen. Er wordt technisch goed gevaren. Het leuke aan de wedstrijd is dat je heel anders zeilt, omdat je veel meer bij andere boten komt, die je normaal niet veel ziet. Nu is het een grote inhaalrace en kom je dus veel meer boten tegen. Bij de boeien kan het aardig druk worden! Je komt bijna allemaal tegelijk in de haven, dus daar is het een gezellige drukte. Het wedstrijdcomité heeft snel de uitslag klaar, zodat een grote groep nog op de prijsuitreiking wacht.'

Bikkels aan boord van de Vuurflits. Rechts Jolanda Korbee, met zonnebril Mike van den Brom, met baard Robert Zomerdijk en aan het roer Joop ten Bokkel. foto: Gerry van der Bruggen

52

Aangewaaid Vijf mille bij elkaar gezeild voor WNF Kees de Walle heeft met zijn Fandango Sailing Team 5000 euro bij elkaar gezeild voor WNF campagne ‘Kies voor een levende zee’.

In totaal zamelde De Walle tien mille in. De helft schenkt hij aan het Wereld Natuur Fonds, de rest gebruikt hij voor onderhoud en bevoorrading. Kees de Walle : ”De afgelopen 25 jaar heb ik veel veranderingen in en op het water zien plaatsvinden. Veranderend klimaat, vervuiling, terugloop van de visstand. Ik vind het belangrijk dat ook de generaties na mij kunnen zeilen op oceanen en zeeën die niet vervuild zijn en kunnen genieten van dolfijnen. Daarom heb ik het Fandango Sailing Team opgericht.” Onder de naam sailing4nature zeilt Kees de Walle belangeloos met het Fandango Sailing Team wedstrijden om geld in te zamelen voor het Wereld Natuur Fonds. De WNF-campagne Kies voor een levende zee richt zich op de ondersteuning van het MSC viskeurmerk, het terugdringen van overbevissing en bijvangstvermindering. Zie ook www. sailing4nature.com

53

Halverwege

Twintigers Ilse en Joost zijn onderweg met hun stalen 9,60 meter lange Jan Haring Hafskip. De meeste jonge vertrekkers zeilen een rondje Atlantic in een jaar, maar de Hafkip bemanning stuurde ons deze foto van hun huidige ankerplaats, Opua, op het noordereiland van Nieuw-Zeeland. Joost en Isle zijn nu halverwege hun wereldomzeiling.

54

foto: © bemanning Hadskip

Zilte Wereld

55

Vijf jaar sparen Zo jong en dan al vertrekken voor een lange wereldreis? Het kan volgens de eenvoudige formule die Ilse en Joost vijf jaar lang consequent hanteerden: beiden full-time werken en bestedingen aan materiële zaken minimaliseren. Ilse: “Hoe gelukkig word je van een bank van tweeduizend euro? Eventjes heel erg, maar ja, dan ben je eraan gewend en weg is het geld. Hetzelfde geld

voor de auto. Een oud barrel brengt je ook waar je wilt.” Op 'ervaringen' zoals vakanties, restaurant- en cafébezoek hebben Ilse en Joost nooit bezuinigd, dat gaf hun meer waard voor hun geld. Alles wat er na deze formule overbleef ging op een spaarrekening en na vijf jaar was er genoeg voor de boot en de reis. Geen geheime potjes, geen slimme aandelendeals. Nu liggen ze met hun Hafskip voor anker in Opua, in de groene Bay of Islands. Deze Nieuw-Zeelandse haven is deze maand een verzamelplaats voor zeilers die de tropische eilanden in de Pacific verlaten voordat het orkaanseizoen daar begint. De Hafskip is de kleinste, maar niet de enige Nederlandse boot in Opua. Op de nieuwe Zilte Wereldkaart hebben Ilse en Joost gezelschap van de bemanningen van de Pim, Angelique, Sea Beryl, Noorderzon en Happy Monster. Daarom verbaast het ons niet dat de bemanning van de Happy Monster hun aankomst in Opua 'een soort thuiskomen' noemt.

56

Zilte Wereld Zoom in op een desolate ankerplek in Patagonië of een tropische baai in de Pacific en zie welke boten daar in een droomdecor liggen. Of tik de naam in van de boot die vorig jaar nog naast je in de marina lag en nu onderweg is naar de zon. Met een muisklik ga je door naar de website van de wereldzeiler om de laatste logboekbijdragen te lezen en de jaloersmakende foto’s te zien.

Google Earth In Zilte Wereld is slechts ruimte voor een deel van de wereldkaart. Door op de punaise in de kaart te klikken open je alle posities in Google Earth. Staat Google Earth nog niet op je computer, dan kun je het gratis downloaden.

Geef je positie door Alle zeilers die Nederland voor een jaar of langer achter zich laten kunnen een plek krijgen op de Zilte Wereldkaart. Mail daarvoor je positie naar [email protected]. In de pop-up bij de positie is ook plaats voor een of twee korte zinnen over jezelf, je boot of de plek waar je bent. Een link naar je eigen website past daar ook in. De positie en begeleidende tekst veranderen elke twee weken.

Nieuw Zeeland

57

in de wind Wekelijks vertelt Zilt huismeteoroloog Henk Huizinga hoe het zeilweer voor het komende weekend wordt. Kijk en luister naar zijn verhaal en klik daarna op je eigen vaarwater in de kaart hieronder.

Waddenzee

IJsselmeer Noordzee kust

Zeeuwse Delta

Klik op een zeilgebied voor een gedetailleerde 3-daagse prognose... Gebeurt er niets? Download dan hier Acrobat Reader versie 8.1

Vrijdag

Zaterdag

58

Zondag

Weer & Wind Weerbericht voor 7, 8 en 9 december 2007

video

Het ene laag na het andere Hoewel de meteorologische winter alweer een week oud is, blijft najaarsweer het weerbeeld bepalen. Vrijdagmiddag +36: een complex lagedrukgebied is boven Scandinavië aangekomen. Het bijbehorende koufront is ons in de vroege ochtend gepasseerd en ligt nu al ver naar het oosten opgeschoven. Onstabiele lucht met buien komt met 25-30 knopen uit het west-noordwesten. Ver op de oceaan komt de volgende storing aan. Zaterdagmiddag +60: deze depressie ligt al ten westen van Ierland met de fronten ervan over Engeland en Frankrijk. De wind zal bij ons geleidelijk krimpen naar het zuidwesten en in de namiddag en avond weer opnieuw aantrekken van 20-25 naar 35-40 knopen. Zondagmiddag +84: het laag ligt nu in Het Kanaal met een tweede kern op de Noordzee. Wij zitten daar tussenin met een zuidelijke wind van rond de 15 knopen, terwijl langs de Franse kust een stevige storm staat. Na het weekend verandert er weinig en blijft het tamelijk zacht. Het Zilt weerbericht wordt verzorgd door NIMOS Meteotraining www. nimosmeteo.nl

59

bemanning Zilt

18/2007

Bemanning De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit: Ruud Kattenberg, Sjors van der Woerd, Laurens van Zijp, Michiel Scholtes, Henk Huizinga, Jimmy Lengkeek, Pieter Nijdeken en vele opstappers. Advertentie-verkoop: Robert van der Weerdt

Aan de kajuittafel Onze manier van werken is even onconventioneel als Zilt zelf. Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijn het liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goed verhaal. De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- en keukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat en Skype. De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan: [email protected]

De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de makers. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie.

60

Zilt Zoekt Zeilers


Abonneer je nu en ontvang gratis: -elke week het zeilersweerbericht -elke veertien dagen Zilt Magazine Surf naar www.ziltmagazine.nl en vul je e-mailadres in

Of klik hier om Zilt naar een zeilvriend te sturen 61

M A G A Z I N E V O O R Z E I L E R S

Recommend Documents