interieur
Lucht, licht en water
Een ode aan de omgeving, zo ziet Liesbeth Schoonderbeek de karakteristieke villa die ze samen met partner Gijs liet bouwen in het Zeeuwse Kamperland. Een lichte, moderne woonplek, met uitzicht op een oud-Hollands schilderij. Productie Rob Jansen 156
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
Fotografie Dennis Brandsma
Tekst Paul Geerts E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
1 57
interieur
De voordeur geeft direct toegang tot de woonruimte. Rechterpagina Doorkijk langs het trappengat naar de woonruimte. Dankzij de patio in het hart van de woning baden de ruimtes op de benedenverdieping in het licht.
Weloverwogen keuzes Hun villa in Kamperland moest een compleet andere uitstraling krijgen dan hun eveneens modern vormgegeven woonhuis in het Brabantse Best. Toch zijn er zeker overeenkomsten. Zo is in beide woningen beperkt gebruikgemaakt van kleur. Het is volgens Schoonderbeek een simpele ingreep om rust in het interieur te krijgen. Een kleurige woning doet nogal vermoeiend aan, is haar ervaring. ‘Je wordt holderdebolder van alle impressies.’ Ook rustgevend: details die een verlengstuk zijn van de architectuur. In het buitenhuis bijvoorbeeld gaat het plafond in de corridor iets omhoog, een detail dat terugkeert in het blad van de eetkamertafel. ‘Ik hou van een opgeruimd interieur, meer dan van accessoires.’ Om dezelfde reden is de gietvloer overal in de woning doorgetrokken, zelfs tot in de badkamer. ‘Het brengt de woning in balans.’ Alleen waar nodig zijn deuren geplaatst, waardoor de villa enigszins doet denken aan een loft. Schoonderbeek ziet het als uitnodiging om de woning te ontdekken.
Dankzij de zeven meter hoge centrale patio dringt het daglicht diep de woning binnen 158
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
159
interieur
door de vele wittonen ziet het huis er ieder moment van de dag anders uit
160
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
Links Doorkijk vanuit de zithoek naar de televisiekamer. Het beeld op de hoogglanstafels van Tisettanta is van Rabarama (Paola Epifani). Midden, links De televisiekamer met de royale hoekbank Forum van Vibieffe. Midden, rechts Lounge Chairs van Eames. De glazen corridor dient ook als isolatie. Rechts De eethoek met tafel Lance van Burkhard Vogtherr voor Arco en Eames-stoelen. Lamp Mega van Artemide is ontworpen door Michele de Lucchi.
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
1 61
interieur
een van de weinige deuren in huis. meteen maar een wandvullende
Doorkijk vanuit de hal naar de televisiekamer. In de hele woning ligt een gietvloer (DRT Vloeren). Het schilderij links is van Thierry Fuez (Galerie Etienne), de stoel van Charles Rennie Mackintosh. Rechterpagina Een taatsdeur leidt naar het halfronde toilet.
162
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
163
interieur
Zelfs over de kleur van de pilaren is gesteggeld: glanzend wit heeft gewonnen 164
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
Links De foto’s van de Zeeuwse Meisjes in de hal zijn van Frank van Driel. De oranje Low Seats zijn ontworpen door Patricia Urquiola voor Moroso. Midden, links Doorkijk vanuit de hal naar de slaapkamer met twee Barcelona Chairs van Ludwig Mies van der Rohe voor Knoll International. Het bed is van Bed Habits in Amsterdam. Midden, rechts Het sanitair in de badkamer is afkomstig van Van Boven uit Den Dungen. Rechts De badkamer biedt uitzicht op het Veerse Meer.
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
165
interieur ‘De locatie maakt het verhaal. Water leeft, is verfrissend en inspirerend’
Als de mogelijkheid er is, slaat binnenhuisarchitect Liesbeth Schoonderbeek het liefst de handen ineen met een bouwkundig architect. ‘Je maakt tenslotte één product waaraan ieder zijn bijdrage levert.’ Ook architect Jacq. de Brouwer van bureau Bedaux de Brouwer Architecten in Goirle vindt het prettig om met een binnenhuisarchitect samen te werken. ‘Het werkterrein is zo breed, dat kan een architect tegenwoordig al lang niet meer met voldoende diepgang overspannen.’ Dus hoefde hij niet lang na te denken toen Gijs en Liesbeth Schoonderbeek hem benaderden voor het ontwerp van hun vakantievilla aan het Veerse Meer in Kamperland. Nee, hij is er nooit bang voor geweest dat hun karakters zouden botsen, ook al lopen in beide beroepsgroepen genoeg eigenwijze sujetten rond. ‘Eigenwijs? Dat betekent dat je iets op eigen wijze doet,’ relativeert Schoonderbeek. ‘Jacq. heeft een totaalbeeld, ik heb mijn eigen ideeën. Het is mooi als je die verschillende opvattingen kunt samenvoegen.’ Want dat er een klik was, ontdekten de twee al tijdens hun eerste ontmoeting. ‘Gijs en ik wilden graag met Jacq. werken omdat wij de botenloods van roeivereniging Theta, die hij in Eindhoven heeft ontworpen, waanzinnig vinden. Dat gebouw is prachtig in het landschap geplaatst.’ Daarin schuilt uiteindelijk ook de overeenkomst met de villa in Kamperland, die in 2009 werd opgeleverd. ‘We deelden de liefde voor het uitzicht,’ zegt De Brouwer, die naam heeft gemaakt met modernistische ontwerpen.
Uitzicht als cadeau Het uitgestrekte Veerse Meer, de twee eilanden voor de deur met in de verte een historische molen en de skyline van Veere. De Brouwer ziet het uitzicht als een cadeautje dat doet denken aan een oud-Hollands schilderij. Dat moet je koesteren. ‘Daarom is het ontwerp gekoppeld aan de natuur, juist omdat die op deze plek zo sprekend is. Kies je voor een hip ontwerp, dan doe je de omgeving onrecht aan. Dan ben je onnodig modieus en vergankelijk bezig.’ De locatie is bepalend, benadrukt ook Schoonderbeek. ‘Daarmee maak je het verhaal. Water leeft, is verfrissend en inspirerend. Anders dan bos en bergen, die ik eerder benauwend vind. Daarom focussen we ons op het water, laten we als het ware de wereld achter ons.’ Het was ook de voornaamste reden waarom het echtpaar besloot de oorspronkelijke woning uit de jaren zestig op te offeren. ‘Dat was niet eens een onaardig ontwerp, maar er mankeerde van alles aan. We hebben er een seizoen in gewoond, zodat we konden ontdekken wat we wilden.’ Voor zijn ontwerp liet De Brouwer zich mede inspireren door de omliggende villa’s. ‘Het is een intrigerend wijkje met simpele archetypes, zonder architectonisch geweld. Dat beeld wilde ik in stand houden.’ Zo is het volledige ontwerp op de omgeving afgestemd. De gevel aan de straatzijde, opgebouwd uit zwarte bakstenen, oogt gesloten. De afgeronde hoeken vormen een stilistische verwijzing naar de oorspronkelijke villa uit de jaren zestig, maar dragen ook bij aan het mystieke karakter van het bouwwerk. Gezien vanaf het meer heeft de villa met een oppervlak van 360 vierkante meter iets van een glazen doos. ‘Als we met onze sloep komen aanvaren, zie je schittering van het glas,’ aldus Schoonderbeek. ‘Dat beeld is totaal niet protserig, eerder ingetogen.’ Het uitgestrekte terras aan de zuidzijde biedt toegang tot de woonkamer, die 166
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
vanwege het uitzicht evenals de keuken op de bovenverdieping is geplaatst, die een halve etage boven het maaiveld uitsteekt. Het terras vormt tevens de overkapping van de buitenruimte op de begane grond, die grenst aan de slaapkamer. Doordat de glazen gevel aan beide zijkanten is doorgetrokken, hebben de bewoners een vrij uitzicht van 180 graden. ‘Op ieder niveau is het uitzicht anders,’ aldus de architect. Om de invloed van zon en wind te beperken, is een glazen corridor aangebracht die dienstdoet als een buffer tussen binnen en buiten. ‘Daarin is ook de zonwering opgehangen. Die kan, in verband met de wind, niet aan de buitengevel.’ Niet alleen de buitenkant, ook het interieur sluit aan bij de omgeving. Mede door de zeven meter hoge patio in het hart van de villa, die ook is opgetrokken uit glas, waardoor daglicht tot diep in de woning kan binnendringen. Zowel de werkkamer als de slaapkamer op de begane grond grenst aan die patio. Het bad doet denken aan een bootje. ‘Van waaruit Liesbeth naar de boten op het meer kan kijken.’ Om het open karakter van het interieur nog eens extra te benaderen, heeft het tweetal ervoor gekozen zo min mogelijk deuren toe te passen. ‘Een deur impliceert onrust,’ vindt Schoonderbeek. Mede daarom grenst de voordeur direct aan de woonkamer. Het effect daarvan is spectaculair. Direct bij binnenkomst wordt de blik naar het uitzicht getrokken. De toepassing van lichte tinten in combinatie met een witte gietvloer zorgt er bovendien voor dat het interieur bijna letterlijk oplicht.
Lichteffect ‘We hebben nog wel gespard over de kleur van de kolommen in de ruimte,’ zegt Schoonderbeek. ‘Jacq. koos in eerste instantie voor een lichtgrijze tint, terwijl mijn voorkeur uitging naar hoogglans wit. Dat leek me passender.’ Het eindresultaat maakt duidelijk wat ze bedoelt. In de zon lichten de pilaren op, terwijl ze tegen de achtergrond van een grijze lucht bijna volledig lijken weg te vallen. Het is een effect dat aansluit bij haar beeldtaal die ze zelf omschrijft als de kunst van het weglaten. Kenmerkend zijn de solitaire stoelen, zoals de Hillhouse Chair van Charles Rennie Mackintosh, die een opvallende plek in de hal heeft gekregen. ‘De inrichting sluit naadloos aan bij de architectuur,’ aldus Schoonderbeek. ‘Wat Jacq. buiten heeft gedaan, heb ik binnen opgepikt.’ De ronde, met Bisazza-mozaïek belegde wand in het gastentoilet op de benedenverdieping is als een echo van de buitengevel. Maar een hoofdrol is weggelegd voor licht. ‘Door de stand van jaloezieën te veranderen, spelen we ermee. Dankzij de wittonen ziet de woning er ieder moment van de dag anders uit.’ ≤
VO O R V E R KO O P I N F O R M AT I E Z I E PAG I N A 2 3 4
E H & I AU G U ST U S ’ 1 1
1 67
