Jaargang 102 H No. 3 H juni HVV 1 met de hakken over de sloot veilig. HVV 2 promoveert naar de 1e klasse

Jaargang 102 H No. 3 H juni 2015

HVV 1 met de hakken over de sloot veilig HVV 2 promoveert naar de 1e klasse

Inhoudsopgave 3 Adverteerdersindex 4 Van de redactie 5 Column Evert Jelgerhuis Swildens 7 Echootjes 8 Familieberichten 15 HVV 2 17 HVV V Ouwe Schoen 19 Jeugdvoetbal 20 Interview Bert Tielemans en Martin van Zaanen 25 Team in Beeld: HVV A4 26 HCC 1 30 De Sponsorcommissie 31 Column Liset Domela Nieuwenhuis 32 Terug naar het jaar 34 Koninklijke HC&VV in het buitenland 37 Eredivisie Squash 38 Hoe is het nu met?

OVERZICHT 11 Kunstgras

Na elf jaar veel voetbal en cricket op kunstgras, was de kunstgrasmat ernstig toe aan vervanging. Een overzicht vanaf de eerste plannen tot de oplevering wordt geschetst.

UITGELICHT 12 HVV

Drukwerk Max Hofstede Optiek Burger van Leeuwen Pols Stomerij Het Haagsche Hout De Lof der Zotheid Bazuin & Partners Real Estate Partners Van Hooft Schilders Free Kick Sport Hodie Mihi Cras Tibi GMW Advocaten Bloemenkiosk Snijder Stijl & Traditie De Kleine witte Clarus Financieel Adviseurs Business Club Rabobank

Coverfoto: Derick Mekking schiet HVV naar een 1-0 voorsprong in de beslissingswedstrijd tegen SV Charlois (Foto: Maaike van Vliet) Indien u uw lidmaatschap wilt beëindigen dient u dit

Drukken zoals drukken bedoeld is. Dat is waar het bij DrukwerkMAX om draait. Modern, groen en 24-uur per dag maken vakmensen de hoogste kwaliteit offset drukwerk voor de laagste prijs. Laat je echte kleuren zien, neem de proef op de som. T +31 (0)85 210 4000

[email protected]

drukwerkmax.nl

schriftelijk of per e-mail ([email protected]) kenbaar te maken bij de Ledenadministratie. Cricketleden dienen op te zeggen vóór 1 januari. Voetbal- en squashle-

1

Handhaving na lang seizoen Na een mooie reeks in de tweede seizoenshelft werd de nacompetitie niet ontlopen. Een overzicht van de bloedstollende ontknoping van het seizoen van de Kroonelf.

Adverteerders 2 6 6 10 10 10 14 16 16 18 18 24 31 36 36 36 39 40

met hobbels

22 Typisch

HC & VV

De ZondagMorgenCompetitie Het is half acht ’s ochtends op een druilerige zondagmorgen. Het heeft de hele nacht geregend. Ik zit al twee uur voor de televisie naar Telekids te turen. Zou het doorgaan?

Interview 28 Hammer

time

Interview met Reinier Bijloos Jeugdlid Sebo Hammer ondervraagt HCC 1-speler Reinier Bijloos. Vragen over cricket, voetbal en de middelbare school.

den, overige leden en donateurs vóór 15 mei. Bij het niet in acht nemen van deze data is de volledige contributie verschuldigd.

juni 2015 DIEPPUT ECHO

3

Van de redactie

COLUMN

Even kennismaken

Over de grens…

tekst maurits ter kuile

T

ijdens de zomer van 2013 kwam Diepput Echo hoofdredacteur Roeland Engelen naar mij toe om te vragen of ik het leuk zou vinden om wat vaker artikeltjes te schrijven voor ons blad. Nog geen twee jaar later schrijf ik deze “Van de redactie” als zijn opvolger. Roeland maakte van de Diepput Echo een zeer toegankelijke glossy. Hierin was meer ruimte voor kleine stukjes, foto’s en illustraties in vergelijking met het iets stoffigere imago van daarvoor. Na zes jaar heeft Roeland het hoofdredactionele stokje aan mij overdragen. Door de nijpende financiële situatie waarin we ons als club bevinden is er een extra penningmeester toegevoegd aan ons Hoofdbestuur. Roeland is bereid gevonden om deze functie te bekleden. Ik wil Roeland namens al zijn redacteuren en oud-redacteuren bedanken voor de enorme inzet en enthousiasme waarmee hij de Diepput Echo heeft gemaakt. En bovenal wens ik hem bijzonder veel succes in zijn nieuwe functie. Een nieuw gezicht, een nieuwe formule? Nee, misschien wat tactische aanpassingen. Als eerste zet heb ik Thomas Smijers weer teruggevraagd in de redactie na een korte afwezigheid. U moet helaas nog tot september wachten om weer iets van hem te lezen. De overige redactieleden zijn dezelfde als in het vorig nummer. Omdat de redactie

COLOFON

tekst evert jelgerhuis swildens

door de jaren heen vaak gewijzigd is, maken we nog een keer met u kennis. Max Canters is actief cricketlid en speelt in Zami 2. Hij is een echte cricketer, maar komt ook geregeld bij HVV 1 kijken. Max is twee jaar geleden begonnen met de studie geschiedenis. Onder zijn bijdragen aan dit nummer: het historische verhaal over scoreborddienst. Thijs Smits is speler van HCC 1 en HVV 4. Een van de laatste der Mohikanen wat betreft het combineren van voetbal en cricket. Thijs is typisch Koninklijke HC&VV. Daarom komt het gelijknamige item in dit nummer van zijn hand. Frederick Mansell is van de huidige redactie het lid met de langste staat van dienst. Als speler van HVV1 op weg naar de 200 wedstrijden, maar hij had in het cricket ook ver kunnen komen getuige zijn 7 wickets in zijn afscheidswedstrijd (in 1997). Fred is naast zijn baan als documentairemaker ook met de pen een fantastisch journalist. In deze editie ondervraagt hij zijn collegae Martin van Zaanen en Bert Tielemans. De eindredactie is in handen van Marijke Snoeck. Deze taak wordt immer onderschat. Marijke zorgt ervoor dat wij als redactie kunnen streven naar een zo fout- en vlekkeloos mogelijk nummer.

Met altijd de klok als grote tegenstander. Marijke brengt naast een hoop gezelligheid veel suggesties en tips mee die de wat jeugdige redactieleden kan helpen en sturen in het kiezen van de thema’s, kritische noten en een historisch perspectief. Want zelf ben ik net als Max, Thijs en Frederick (sinds kort) een dertiger. Een even zo lange tijd lid van de vereniging (of Vereeniging, dat laat ik aan Marijke). Net als Thijs ben ik nog twaalf maanden van het jaar actief op de Diepput in HVV 4 en HCC Zami 2. Genoeg kennisgemaakt. Deze editie heeft al zo lang op zich laten wachten. Aan het seizoen van HVV 1 leek maar geen einde te komen. De competitie duurde tot half mei, vervolgens 4 wedstrijden nacompetitie en nog een zenuwslopende beslissingswedstrijd. Dit heeft ervoor gezorgd dat mijn eerste editie als hoofdredacteur pas half juni kon worden opgemaakt. Het cricketseizoen is al toe aan de terugwedstrijden. Daarom een editie met veel voetbal én cricket. En de squash dan? hoor ik u licht paniekerig denken. Er is ook een bijdrage die het afgelopen seizoen van onze binnensporters beschrijft. Veel leesplezier!

Redactie adres

Advertenties

Van Hogenhoucklaan 37 2596 TA ’s-Gravenhage [email protected]

Christophe Louwerens (06-53249923), [email protected]

Vormgeving en druk HCC 1878 H HVV 1883 H HSRC 1978

Diepput Echo is het verenigingsorgaan van de Koninklijke Haagsche Cricket en Voetbal Vereeniging Jaargang 102 H nummer 3 H juni 2015

4

DIEPPUT ECHO juni 2015

Redactie Redactie: Maurits ter Kuile (hoofdredactie), Marijke Snoeck (eindredactie), Max Canters (cricket), Thijs Smits (cricket), Frederick Mansell (voetbal).

Opmaak: Marcel Elzinga Ontwerp & Dtp Druk: Drukwerkmax

N

ee, ik ga niet 600 woorden verspillen aan het vak en mijn vakbroeders, dat zou echt grensverleggende zelfverheerlijking zijn.

Wat bedoel ik dan? Nou, dat zal ik u vertellen. Wij staan als club voor enkele zeer moeilijke vraagstukken. Een is ons eerste veld. Moet dat gras blijven of kiezen we ook hier voor kunstgras? En met dat laatste woord kom ik op een grens aan, of ga ik er over? Voor de voetbalafdeling zou het een uitkomst zijn, zeker met verlichting. Voor de cricketafdeling een gruwel. Maar als we eerlijk kijken naar de zaken, de voetbalafdeling is vele malen groter dan de cricket afdeling, dan kan je haast niet anders concluderen dan dat het gerechtvaardigd is om kunstgras op veld 1 aan te leggen. Zeker omdat de continuïteit van de vereniging op deze manier gewaarborgd zal zijn. Uiteraard zeg ik niet dat we cricket moeten afschaffen, maar met de huidige stand van zaken, en de voornemens van de KNVB om langer door te gaan spelen na de meivakantie zal het hoognodig zijn om op veld 1 kunstgras aan te leggen. Ja ik weet het, ik ga over een grens, een grens die veelal gevoed wordt door sentimenten en niet door de realiteit En als we dan een keus moeten maken, dan moeten we ook naar de bonden kijken en de toekomstperspectieven. Hoe gezond zijn de sportbonden aan wie wij zijn gelieerd? Wat is hun beleid,en ook hoe passen de normen en waarden van de bonden bij onze vereniging? Biedt cricket de komende jaren voldoende perspectief, en is het financieel gezond te houden? Of is voetbal de kurk waar wij als vereniging het volgende eeuwfeest mee gaan halen? Spelen we dan nog cricket in Nederland?

miljoen leden zich iets aantrekt van een bond met 3500 actieve leden, die heeft het mis. Hier zal de schoen dan ook gaan wringen, en niet zo zeer bij de besturen van HVV en HCC. Maar uiteindelijk moeten wij kijken naar het algehele belang van onze club. En ik kan u nu vertellen dat voetbal de kurk zal zijn waarop wij de 200 jaar als vereniging gaan halen. Dit heeft dus onherroepelijk consequenties voor onze cricketen misschien zelfs de squashafdeling. De samenleving is aan het veranderen, en wij als club moeten mee. Om u een voorbeeld te geven: Volgend jaar zal HVV 1, als veld 1 afgelast is, gaan spelen op veld 2. Maar de KNVB zal over niet al te lange tijd kunnen gaan eisen dat alle wedstrijden van standaardteams op kunstgras gespeeld worden als er een goedgekeurd categorie A veld aanwezig is. Dus dan speelt HVV 1 op veld 2 of leggen we dan wel versneld kunstgras aan op veld 1 als dat de eis wordt van de KNVB? Als u het mij vraagt, dan zal ik zeggen dat kunstgras op veld 1 met licht, noodzaak zal zijn en liever vandaag dan morgen. Misschien vindt u dat ik nu over de grens ben gegaan, zo ja dan kunt u vlaggen!

Wie het weet mag het zeggen. Veel grenzen zijn overschreden, en menig heilig huisje staat nog, maar voor hoelang? Tot op dit moment zijn wij er binnen onze club in geslaagd voetbal en cricket in harmonie met elkaar te laten leven, maar dat gaat echt veranderen. Niet zo zeer omdat wij dat willen, maar de grootste en de kleinste bond op één complex, dat is de bottleneck. 98% van de voetbalclubs deelt zijn velden niet met andere sporten, en dan komt het democratische principe om de hoek kijken. De meerderheid bepaalt. Wie denkt dat de voetbalbond met 1,1


5

ECHOOTJES

Exclusieve brilmode

Aad van Nispen tot Sevenaer wint zilveren broodrooster

Hoogstraat 37 2513 AP Den Haag T. 070 - 346 16 81 www.hofstede-optiek.nl

GARANTIEMAKELAAR VAN HET JAAR

Ted Luijk Peter Burger

BURGER VAN LEEUWEN GARANTIEMAKELAARS HEEFT MET HAAR REVIEWS, LANDELIJK GEMIDDELD, DE HOOGSTE BEOORDELING BEHAALD VAN ALLE GARANTIEMAKELAARS KANTOREN.

Wilt u ook uw huis succesvol aan- of verkopen? Of wilt u een gratis waardebepaling van uw woning? Neem dan contact met ons op via telefoonnummer: 070 - 350 23 04 / [email protected] / www.bvl.nl 6

DIEPPUT ECHO januari 2015 juni 2015

!

Na een jaar afwezigheid is afgelopen februari de traditionele Toepdrive weer gehouden. Organisatoren Bart Kuipéri en Lennaert Nijgh, beiden lid van de onofficïele bond ‘TOOB’ (Toep Over Ouwe, Boks), hadden na het debacle van 2014 wat recht te zetten en dat deden zij met verve. Vooral hun excuses in de pauze waren van hoog niveau. De strijd om de zilveren broodrooster was er ouderwets één om je vingers bij af te likken. Toepkoningen P.P. Marijnen en Marnix van der Gun mochten het uiteindelijk rond 01.00 uur in de finale opnemen tegen youngster Midas Walhain en bridge- en klaverjaskoning Aad van Nispen tot Sevenaer. De youngster werd al snel naar huis gespeeld, waarna Marnix en P.P. het nog dapper probeerden. Maar de vorm van Aad was simpelweg groots en terecht mocht hij de rooster mee naar huis nemen, chapeau! Het bestuur van de TOOB heeft laten weten dat het na de herverkiezing afgelopen mei toch afziet van de organisatie in 2016. Zij blijven echter wel zitten tot een juiste opvolger is gevonden. Dus heeft u interesse, neem dan vooral contact op met de heren!!

Awardsdinner weer succes, Kloppenburg/ Bijloos gezamenlijk winnaar Hans van den Boschprijs. Ondanks de wat magere opkomst (30 personen) was het inmiddels traditionele Midwinter Awardsdinner afgelopen 21 maart weer een mooi startschot voor het seizoen. Max Canters had de organisatie goed op orde en voorzitter Gabriël Troostwijk liet als tafelheer niks aan het toeval over. Maar vooral het 3-gangendiner zelf, bedacht en gemaakt door onze eigen Ruud en Tony en geassisteerd door Lenneke Voskamp en Iris Redegeld (nogmaals veel dank dames!), was van grote klasse. Het massaal opgekomen ZAMI 2 viel met het kampioenschap van 2014 en zijn vele wickets en runs meermaals in de prijzen. Naar de uitreiking van de belangrijkste bokaal, de Hans van den

Boschprijs, werd lang uitgekeken. Immers, zowel Feiko Kloppenburg (111* vs Ajax Leiden) als Reinier Bijloos (6-12-8 vs Excelsior) had een extreem goede prestatie geleverd. Enigszins besluiteloos, maar zeker meer dan terecht werden beiden tot winnaar uitgeroepen. De mooie Mark W. Hubert van Blijenburghprijs (met trainingsstage op Lord’s!) ging dit jaar naar de trotse Laurens-Jan Lagas en Tonny Staal. Heren, allen van harte gefeliciteerd!

STER

Behalve Derick Mekking stopt er nóg een echte clubjongen. Wie de laatste jaren Vrijdag Avond Competitie zei, zei Joep Marijnen. Joep Marijnen is de Vrijdag Avond Competitie. Na elf (!) jaar trouwe dienst neemt hij afscheid van zijn geliefde bezigheid. In deze jaren heeft Joep zich ontwikkeld tot een zeer gevaarlijke bowler. In zijn eerste jaar VAC haalde Joep de krant, maar belangrijker, in zijn elfde en laatste jaar haalt Joep weer de gedrukte pers en is met recht de Ster van deze editie van de Diepput Echo!

Redelijke start voor jong HCC 2 De reserve-kroonleeuwen hebben er dit jaar aardig wat jonge aanwas bij gekregen. Felix Vecchi, Boris Gorlee en Laurens en Lucas Boissevain staan bijna elke week in de basis. En dat is in de doorgewinterde 1ste klasse niet gemakkelijk. Knap is het dan ook dat de mannen van captain Maurits Overdijk hun eerste wedstrijd wonnen van Dosti 2, waarbij de youngsters meteen een grote rol speelden. Na een goede opening van Boris en Laurens en bijdragen van Maurits, Willem de Kempenaer en ‘routinier’ Floris de Lange, moest Dosti door regen en D/L 173 in 26 overs maken. het werden er een

V.l.n.r vieren Laurens Jan Lagas, Floris de Lange, Felix Vecchi, Boris Gorlee, Gonzalo Bouter, Ashaan Ismail, Maurits Overdijk en Willem de Kempenaer een wicket tijdens Dosti/United 2-HCC 2 (Foto Michel Vecchi)

spannende 165 (vooral sterk bowlen Floris en Lucas). De punten bleven op de Diepput. Er werden ook punten gemorst, maar thuis van Hercules (zij: 198, Floris 2-22-10, wij: 199/7, Feiko Kloppenburg 54) werd weer gewonnen. Dat het zwaar ging worden is geen verrassing, maar halverwege de 1ste fase staat HCC 2 er allesbehalve kansloos voor. Dus moedig deze zomer de reserves de veilige haven in, ze verdienen het.

HVV alsnog de boot in? In de terugwedstrijd tegen RVC’33 in Reeuwwijk verdedigde HVV 1 een 1-0 voorsprong. In de rust van de wedstrijd schoten wisselspelers volgens goed gebruik hard of geplaatst richting doel. Het vizier staat bij de meesten dan niet echt op scherp. Een overvliegende kogel van Marko Teodosijevic belandde dan ook in de sloot langs het veld. Even halen dus. Na rust verspeelde HVV de kans om zich in de finale van de nacompetitie in de tweede klasse te handhaven. Diezelfde avond kreeg de redactie van RVC’er Peter Westgeest deze foto toegestuurd met de tekst: HVV toch nog de boot in bij RVC ‘33. (was niet helemaal verdiend maar succes tegen Charlois). Gelukkig werd een week later de barrage van de Rotterdammers gewonnen, zodat HVV wellicht volgend seizoen weer mag spelen tegen de Reeuwwijkse Voetbalvereniging Concordia.


7

Jhr. A.C. (Lex) van Raab van Canstein

A.(Bart) Schuur

H.H. (Henk) Jelgerhuis Swildens

B. (Balten) van Eesteren

1930 – 2015

1927 – 2015

1929 – 2015

1931 – 2014

6 Januari is overleden, op de leeftijd van 84 jaar, Lex van Raab van Canstein, een bijzonder aimabel mens. Hij was voetballid, maar het voetbal had niet zijn grootste interesse. Zijn grootste belangstelling ging uit naar mensen, jong en oud. De uitslag van de wedstrijd was voor hem niet zo belangrijk, het waren de gesprekken met elkaar, in het veld als het spel stil lag. Hij was een hartstochtelijk visser, kon daar eindeloos over praten; altijd de moeite waard om naar te luisteren. Kort na de oorlog moesten onze keelamandelen verwijderd worden. In Bronovo kwamen wij samen op een kamer te liggen. De eerste dagen is spreken geen pretje en daar hadden we nu juist zo’n behoefte aan. Later is dat ruimschoots ingehaald. Ik ben ervan overtuigd dat Lex door velen zal worden gemist. Een bijzonder mens is heengegaan.

Het bericht van Barts overlijden op 17 maart jl. kwam voor mij als een schok, ook al wist ik dat het hem fysiek steeds minder ging. Maar het bracht ook tal van mooie herinneringen naar boven. Bart speelde voetbal en cricket - bij de club een gebruikelijke combinatie in die tijd - en in beide spelsoorten blonk hij uit. Mijn vader en ik, als 12-jarige, zagen hem in 1948 met de befaamde achterhoede DeibertGentis-Dankelman de Zilveren Bal op Spangen winnen mede dankzij een treffer van Bart in de beslissende penaltyserie in de finale - en in het jaar erop, uit bij Unitas, het kampioenschap van de 2e klasse behalen. Toen de een-nahoogste klasse! Een paar jaar later mocht ik voor het eerst met Bart in een elftal spelen, in HCC1. In 1960 werden we kampioen van Nederland na een zinderend slotfase van het seizoen. Daarvoor moest HCC1 de laatste wedstrijd winnen van HCC2, dat sterker werd geacht, en Rood en Wit moest verliezen. Zowaar, het lukte: the glorious uncertainty of the King of Sports. De volgende dag schreef de NRC: “Het was een boeiend gevecht tussen aanval en verdediging, dat mede door de goede captaincy van A.Schuur, die zijn veld en bowlers op kundige wijze dirigeerde, in het voordeel van het fel attaquerende HCC 1 werd beslist. Twee prachtige slipcatches van A.Schuur waren miraculeus”. Later speelden wij ook een aantal wedstrijden samen in HVV 1 en HVV 2. Ook nadat Bart zich als arts in Koog aan de Zaan vestigde en later vanuit België, bleef hij de vereniging trouw, vooral ook bij belangrijke en feestelijke gebeurtenissen. Op de jaarlijkse koffieochtend ontbrak hij nooit. Bart zal gemist worden, door zijn vrouw Tineke en hun kinderen, door mij en op de club, want hij was, in de goede zin van het woord, altijd echt aanwezig.

Henk Jelgerhuis, een kleine grote man, een man bij wie we, als we aan hem denken, zijn nadrukkelijke stemgeluid over het veld konden horen. In het clubhuis zich verkneukelend over zijn zienswijze en zijn vondsten op taalgebied. Een kleine grote man, een vastbijter en een doorzetter. Bovenal moedig. Met name toen kanker bij hem vastgesteld werd, volgde hij niet slechts de reguliere therapie, maar bracht hij zijn huisarts en oncoloog eveneens op de hoogte van Tesla’s stroomtechnieken als wel verschillende voedinginzichten. Henk heeft de geordende medische wereld die zich met hem bemoeide verbaasd over de positieve veranderingen die er in zijn systeem plaatsvonden bij het gebruik van de bio-resonantiegolven. Henk was trouw aan zijn zelfuitgevonden zorg, met als succes dat zijn uitgeputte vitaliteit weer op het geweldige peil kwam dat hij zelfs weer ging squashen. Een hartfalen gooide de hele boel overhoop. Zijn afweersysteem raakte uitgeput en Henk ook. Henk, een trotse, charismatische man, Zelfs wanneer het eigenlijk niet meer kan, blijft hij een onverbiddelijke man. Hij voelde zich een leraar, dat droeg hij uit met onvermoeibare kracht, wie maakte Henk mee lief en zacht? Wat Henk in zijn hoofd had moesten wij weten. Het is vooral daarom dat we hem nooit zullen en kunnen vergeten.

Op 25 oktober jl. overleed Balten van Eesteren in het 66e jaar van zijn lidmaatschap van de vereniging. Baltens verdiensten voor de club lagen niet zo zeer op sportief gebied, hoewel zijn optredens in HVV 2 en 4, maar vooral ook in het befaamde circus Milo niet onvermeld mogen blijven. Zijn kwaliteiten lagen meer op bestuurlijk gebied, niet alleen voor onze vereniging maar ook bij vele maatschappelijke instellingen. Voor onze Koninklijke was hij van 1962 – 1964 tweede penningmeester in het HVV-bestuur, van 1965 tot 1966 penningmeester in zowel het HVV-bestuur als het HCC-bestuur en van 1988 tot 1990 bekleedde hij diezelfde functie in het Hoofdbestuur. Ook was hij lid van de commissie die indertijd de mogelijkheden onderzocht om het aantal sporten op de vereniging uit te breiden, met name met tennis en squash, en die daartoe positief adviseerde. Daarnaast had hij een aantal jaren zitting in de ballotagecommissie en was hij oud-redacteur van ons clubblad. De laatste jaren ging het hem qua gezondheid helaas steeds minder, maar afgelopen zomer was hij nog aanwezig op de Koffieochtend, waar hij er intens van genoot weer eens onder (het restant van) zijn oude makkers te zijn. Dat de club in zijn hart zat bleek ook uit het legaat dat de vereniging ten deel viel. Ons medeleven gaat uit naar de familie.

Annelies Jelgerhuis Swildens

De redactie

Bart Schuur Hoeveel HVV voor Lex betekende bleek ook bij de uitvaart. Hij droeg zijn HVV-das en het leeuwtje dat leden met (meer dan) 50 jaar lidmaatschap uitgereikt krijgen stond op de kist.. De redactie

1951 – 2015 Op 23 januari overleed donateur en oud-lid Philip Das. Philip was evenals zijn broer Rob, die begin 2013 overleed, in zijn sportieve leven vooral actief in de recreatieve elftallen. In 1958 werd hij op zevenjarige leeftijd - voor die tijd vroeg - lid van de vereniging. Bij de senioren speelde hij vele jaren als gedreven laatste man in met name HVV 8 en 9 en als betrouwbare wicketkeeper in HCC 4 en 5. Nadien bleef hij, zeker in de zomermaanden, de Diepput regelmatig bezoeken en was hij een trouw supporter van HCC 1. Helaas verhinderde een slepende ziekte hem in toenemende mate de gang naar de club te maken. Wij zullen hem in ere gedenken.

Koos van Staaij

Geboren Derk Jan Volkert Rijkens Zoon van Derk en Eliane Rijkens-Bijloos Broertje van Emma en Laurens Geboren op 1 maart 2015

Ph.E.N. (Philip) Das

Luc Alfred Sprey Zoon van Gerard-Jan Sprey en Olga Martin-Carrera. Broertje van Marc Geboren op 21 januari 2015

Wieger Roeland Sebastiaan Weenink Zoon van Franklin Weenink en Marjolein Weenink - Kersten Geboren op 2 maart 2015

De redactie

Getrouwd Boukje van Goozen en Alex Jongebreur. Ouders van Bregt en Abe Getrouwd op 1 mei 2015 8



9

Kunstgras met hobbels tekst en foto gijs ter kuile

O

p het moment dat deze Diepput Echo bij u op de mat valt is een start gemaakt met de aanleg van het nieuwe kunstgras op ons tweede en derde veld. Het project dat inmiddels een kleine drie jaar geleden is gestart, heeft - het zal u niet zijn ontgaan - de nodige strubbelingen gekend. Struikelblok bleek in de eerste plaats de uitbreiding van het tweede veld naar een veld met afmetingen waarop ook officiële wedstrijden van HVV 1 kunnen worden gespeeld. Met veel passen en meten werd een plan gemaakt om de benodigde meters te zoeken in de strook langs de Van Alkemadelaan. Tot de gemeente bij de aanvraag voor de kapvergunning met de mededeling kwam dat er een zgn. servituut op rustte. Dat behelsde dat die strook alleen gebruik mocht worden voor beplanting. Een afspraak die bij de ingebruikname van de velden door de toenmalige eigenaar was bedongen, vermoedelijk om toch vooral vanuit het Huis Clingendael niet zichtbaar gehinderd te worden door voetballers. De kapvergunning werd dus niet verleend. Logisch zou je zeggen. Totdat in een later stadium duidelijk werd dat het servituut geheel ergens anders lag: op een strook van 5 meter breed dwars over de velden 2 en 3, zo’n beetje ter hoogte van het zestienmetergebied! Kortom, we hebben ruim 80 jaar dwars over een beplantingsstrook gevoetbald. Volgens sommige geleerden vindt dan ook de term ‘boerenkoolvoetbal’ zijn oorsprong op de Diepput.

Een kleine heftruck rijdt richting de ‘dwarse’ bomen langs de van Alkemadelaan

Het gedoe met het servituut en de kapvergunning betekende dat de aanleg van het nieuwe kunstgras met een jaar moest worden uitgesteld. Een nieuw plan werd ontworpen waarbij de bomen langs de Van Alkemadelaan gespaard bleven en de uitbreiding werd gevonden aan de andere kant van het veld. Het middenpad schuift een paar meter op en door de 3e rang aan de Van Hogenhoucklaankant in te korten behoudt ook het eerste cricketveld zijn huidige lengte. Simpel? Nou nee. Twee lichtmasten moeten een paar meter verplaatst worden. Dat gaat zo maar niet, daar is een vergunning voor nodig. Ballenvangers plaatsen? Vergunning. Screens verplaatsen? Vergunning. En zo geraak je in 10


een ambtelijke tredmolen, waardoor andermaal dreigt dat de planning niet gehaald wordt. De kunstgrascommissie zag bijtijds het gevaar en richtte zich eind vorig jaar in een brief tot burgemeester Van Aartsen, onder de kop “Bejaarde in nood”. Of het geholpen heeft weten we niet, maar het lijkt erop dat dit zetje in de rug van het project nodig was om net op tijd te kunnen starten met de uitvoering. Ondertussen is er in de achterliggende maanden achter de schermen veel werk verzet, ook door de projectmedewerkers van de gemeente. Met de lange lijst van hobbels en strubbelingen kunnen we overigens moeiteloos drie volle Diepput Echo pagina’s vullen, maar daar zullen we de lezer verder niet mee vermoeien. En al zeker niet om daarmee de hoofdredacteur in verlegenheid te brengen! We zien uit naar het moment dat we in augustus de nieuwe velden in gebruik kunnen nemen en weer gedurende een jaar of tien vooruit kunnen. Met of zonder boerenkoolvoetbal.

Overzicht: Najaar 2010 Eerste contacten met de gemeente Den Haag over vervanging van de kunstgrasvelden door de gemeente, incl. vestiging van het recht van opstal December 2013 De KNVB stelt als eis een uitloopstrook van minimaal 3 meter rondom i.p.v. de huidige 2 meter Januari 2014 De Algemene Ledenvergadering stemt in met de plannen van de kunstgrascommissie, incl. vergroting van veld 2 Juni 2014 De gevraagde kapvergunning voor de bomenrij langs de Van Alkemadelaan wordt afgewezen vanwege een servituut uit 1927 waarin is vastgelegd dat de bewuste strook alleen gebruikt mag worden voor beplanting Juni 2014 Het project wordt één jaar uitgesteld Juli 2014 De gemeente meldt na verder onderzoek dat het servituut ergens anders ligt: dwars over de velden 2 en 3, ter hoogte van het 16 metergebied September 2014 Besloten wordt veld 1 iets op te schuiven naar de Van Hogenhoucklaan en het middenpad te verleggen Maart 2015 De KNVB geeft dispensatie voor veld 2 (98x64 meter, categorie A-veld) en veld 3 (94,5x54 meter, categorie B-veld) April 2015 De overeenkomst voor de vestiging van het recht van opstal wordt getekend April 2015 De gemeente rondt de aanbestedingsprocedure af. Als aannemer is gekozen voor de firma A.H. Vrij. Het kunstgras wordt geleverd door Field Turf Benelux, met kurk als “infill” materiaal April 2015 De 3e rang wordt ingekort en nieuwe screens worden geplaatst Mei 2015 Start van de uitvoering van het project op veld 2 en 3 Juli/augustus 2015 Oplevering juni 2015 DIEPPUT ECHO

11

HVV 1:

Handhaving na bizar seizoen tekst frederick mansell foto’s maaike van vliet

B

izar, zo zou men het voetbalseizoen van HVV 1 in één woord kunnen omschrijven. Een samenvatting van hoe de Kroonleeuwen zich handhaafden na een trainerswissel, een verloren penaltyserie, een publiekswissel die te vroeg kwam en na zondagse schiettent in Delft. ‘HVV 1: Hekkensluiter’ kopte de laatste Diepput Echo. Het zag er niet goed uit voor de Kroonelf rond de jaarwisseling. Slechts 10 punten uit 13 wedstrijden, 36 tegentreffers en nul overwinningen op de eigen Diepput. Het was tijd voor verandering en die kwam snel en enigszins onverwacht. Tijdens de voorbereiding op de tweede seizoenshelft kondigde trainer Albert van der Dussen zijn directe vertrek aan bij HVV. Officiële reden: Albert wilde meer tijd besteden aan zijn gezin en daar waren ook goede redenen voor. Van der Dussen gaf het stokje over aan Edmund Vriesde en assistent Steve Faber. Dat betekende dat Vriesde een dubbelfunctie kreeg, trainer van zowel HVV 1 als 2. De nieuwe trainer had slechts één doel: handhaving in de tweede klasse. En hij had daar ook een tactiek voor bedacht. HVV moest leren spelen ‘op de nul’. Als je zelf geen tegentreffers krijgt, dan verlies je in elk geval niet. Aanvallen komt later wel, eerst verdedigen. Vriesdes nieuwe tactiek werpt meteen zijn vruchten af. De eerste competitiewedstrijd na de winterstop wordt uit bij koploper Wilhelmus met 0-2 gewonnen. Een week later lijkt de winst tegen concurrent Delft al binnen te zijn, wanneer de scheidsrechter diep in blessuretijd een omstreden vrije trap toekent aan de gasten. Het wordt 3-3 en de teleurstelling is groot. Wederom geen overwinning op de Diepput. Op 8 februari wint HVV het belangrijke uitduel bij GSC ESDO met 1-2. Zeven punten uit drie wedstrijden, de weg omhoog lijkt ingezet. Toch zijn de thuiswedstrijden nog altijd geen feest voor de Kroonleeuwen en de supporters. Tegen

12


directe degradatieconcurrent ROAC wordt teleurstellend gelijk gespeeld 0-0. De twee daaropvolgende wedstrijden worden ook gelijkgespeeld. Bij Foreholte wordt het knap 1-1, maar tegen BMT speelde HVV haar slechtste wedstrijd van het seizoen, 0-0. Er werd geen kans gecreëerd en in het Algemeen Dagblad van de dag erna wordt HVV beticht van laf spel. Dat klopte enigszins, maar toch leek de tactiek van trainer Edmund Vriesde te werken. Geen tegentreffers. Hij behaalde 10 punten uit zes wedstrijden. Voor datzelfde aantal punten had HVV voor de winterstop dertien wedstrijden nodig. Het eerste verlies in 2015 is op 22 maart op Het Kleine Loo tegen stadgenoot VUC. Een goed spelend HVV verliest met 1-0. In de eerste week van april staat de wedstrijd tegen Concordia op het programma. Een degradatiekraker, want Concordia bezette inmiddels de laatste plaats op de ranglijst. Op de Diepput krijgt Concordia de grootste kansen, maar vindt HVV het net. Acht maanden na de seizoensopening, wint HVV voor het eerst op eigen terrein. Het wordt 3-0. Met nog vijf wedstrijden voor de boeg is alles nog mogelijk voor de Kroonelf; directe degradatie, nacompetitie om degradatie, een plek in de middenmoot, maar ook nog de kans op een periodetitel.

De eerste wedstrijd van vijf is tegen Schipluiden, dat volgend jaar stopt met voetballen op zondag. HVV komt er nauwelijks aan te pas en verliest terecht met 0-1. Één optie vervalt, die van de kans op een periodetitel. Op 19 april wint een vechtlustig HVV in de slotminuten met 0-2 bij mede-degradatiekandidaat RKDEO. Directe handhaving ligt binnen handbereik. Zeker wanneer een week later ook Den Hoorn in de laatste minuut aan de kant wordt gezet (2-1). Met nog twee wedstrijden voor de boeg zijn er nog maar twee opties over: directe handhaving of nacompetitie tegen degradatie. Het wordt het laatste, want HVV verliest twee maal op rij. Tegen Lisse wordt een 0-2 voorsprong weggegeven en verliest HVV met liefst 5-3, en tegen TAC ’90, dat een afgrijselijk kundige voorhoede had, wordt met 6-1 verloren. HVV haalt 29 punten uit 26 wedstrijden en komt daarmee drie punten tekort voor directe handhaving. Ondanks dat is er veel vertrouwen bij de selectie. Na de winterstop haalde HVV bijna het dubbele aantal punten en het kreeg in plaats van 36 doelpunten ‘slechts’ 19 doelpunten tegen in dertien wedstrijden. En daarvan kwamen er 11 uit de laatste twee wedstrijden. De tactiek van Vriesde sloeg dus aan. Met goede moed de nacompeti-

Derick Mekking wordt na het laatste fluitsignaal van de wedstrijd tegen SV Charlois gejonast door Rawaz Rashid, Midas Walhain en Frederick Mansell

tie in. Eerste tegenstander: ESTO uit Bodegraven. Op een druk SVC ’08 waar HVV haar thuiswedstrijden speelt, is HVV de bovenliggende partij. Na een fantastische actie van Derick Mekking aan de rechterkant komt de bal bij Tommie Steens die de 1-0 binnenschiet. Het duurt tot diep in de tweede helft voordat Clemens Levert de 2-0 binnenkopt op een voorzet van Marnix van der Donk. Een goede uitgangspositie voor de uitwedstrijd in Bodegraven. Die wedstrijd lijkt al voor rust beslist, 1-2 voor HVV. Na de pauze bouwt HVV de voorsprong uit naar 1-5. De finale van de nacompetitie is tegen RVC ’33 uit Reeuwijk. De eerste wedstrijd van de finaleronde is een thuiswedstrijd. De eerste twintig minuten zijn voor de gasten uit Reeuwijk, maar vanaf dat moment controleert HVV de wedstrijd. Pas diep in de tweede helft schiet Rawaz Rashid de 1-0 binnen. Dat is ook de eindstand. Een week later reist de Kroonelf af naar Reeuwijk, alwaar het hele dorp is uitgelopen om zijn dorpsclub te steunen. Mekking moet HVV al binnen 45 seconden op 0-1 schieten, maar de keeper redt. Voor rust wordt het 1-0 voor de Reeuwijkers. Het wordt een zenuwachtige

wedstrijd waarbij HVV de bovenliggende partij is. Job Gerretzen weet het veldoverwicht om te zetten in een doelpunt, 1-1. HVV lijkt zich veilig te hebben gespeeld. In de tweede minuut van de blessuretijd gunt trainer Vriesde een publiekswissel aan Derick Mekking. Een eind aan zijn HVV-loopbaan na 435 wedstrijden. Het publiek klapt de handen stuk. Een halve minuut later staat het 2-1 voor RVC ’33. Verlengen. Penalties. Na zeven strafschoppen juichen de Reeuwijkers. Maar, er is een herkansingsronde. Gelukkig maar. Delft. Het is 14 juni 2015, het cricketseizoen van HCC is al over de helft, wanneer HVV het in een ultieme finale opneemt tegen SV Charlois uit Rotterdam. Nog een laatste wedstrijd van Derick Mekking. Bij rust staat het 2-0 (Mekking en Steens) voor HVV dat de wedstrijd volledig domineert. Een deel van het HVV-publiek twijfelt zelfs om naar het Kyocera-stadion te gaan om HVV D1 in actie te zien. Na rust moet HVV de 3-0 maken, maar verzuimt dat tot drie keer toe. Uit het niets wordt het ineens 2-1 en zelfs 2-2. HVV verliest alle grip, maar Charlois verliest twee spelers wegens rode kaarten. De verlenging was er één zoals je die zelden ziet. Een geweldige kopbal van Mekking zorgt voor 3-2 (107e minuut).

Drie minuten later scoort het negental van Charlois, 3-3. Weer drie minuten later is het verdediger Ernest Janssen die de 4-3 binnen schuift. Heisa in het doelgebied en nog een rode kaart voor Charlois. Met 11 tegen 8 wordt het 5-3 door Rawas Rashid. Met nog een minuut op de klok krijgt Derick Mekking wederom een publiekswissel. Het publiek klapt de handen stuk. Een minuut later staat het 5-4. Nee toch?! Denkt het HVV-publiek. In een laatste zenuwslopende minuut van het langste HVV-seizoen ooit wordt niet meer gescoord. HVV handhaaft zich in de tweede klasse, en Derick Mekking krijgt het afscheid dat hij verdient. 436 wedstrijden speelde Derick Mekking voor HVV 1, een absoluut unieke prestatie in het amateurvoetbal en een icoon in de Haagse amateurvoetbalsport. In het volgende nummer komen we daar uitgebreid op terug. Naast Derick nemen ook Lucas van Rossem (bijna 250 wedstrijden), Marc Engelkamp (bijna 200 wedstrijden), aanvoerder Clemens Levert, Alex Youngman, Rawaz Rashid en Yoeri Jenner afscheid van het selectievoetbal. Volgend jaar krijgt u dus een nieuw en jong HVV-elftal te zien. In de tweede klasse, dat nog altijd.


13

HVV 2:

Promoveert naar de 1e klasse tekst martijn canters foto’s loek van vliet

M

et een jong en wisselend elftal is HVV 2 via de nacompetitie gepromoveerd naar de reserve eerste klasse. Een veerkrachtig elftal dat een matig competitie-einde afsloot met een geweldige nacompetitie. In 2012 was het eindelijk zover, HVV 2 promoveerde naar de reserve eerste klasse na een 2-0 overwinning op Quick 3. Naar die promotie was vele jaren uitgekeken. Een jaar daarop bleek het niveau echter te hoog en er volgde direct degradatie. Grote vrees voor wederom een lang verblijf in de reserve tweede klasse. Vorig jaar eindigde het tweede elftal in de middenmoot.

14

Westerstraat 5-9 3016 DG RotteRDam

t (010) 4332488 f (010) 4330786

e [email protected]

Koninginnegracht 14H 2514 aa Den Haag

t (070) 3851815 f (070) 3851710

e [email protected]

Laan Nieuwer-amstel 5 1183 JR amstelveen

t (020) 6406976 f (020) 3452489

e [email protected]


Kort na de winterstop van het seizoen 2014-2015 ziet het er rooskleurig uit voor HVV 2. De tweede periode wordt met overmacht gewonnen. Er wordt acht maal op rij gewonnen. De titel lonkt voor de mannen van Edmund Vriesde, want er is nog maar een verschil van twee punten met koploper Foreholte en nog een onderling duel in het verschiet. Voordat het treffen met de koploper plaatsvindt worden onnodig punten gemorst, maar datzelfde geldt voor de koploper. Op 12 april reist HVV 2 af naar Voorhout. Foreholte - HVV 5-2, weg kampioenskansen. De laatste drie wedstrijden van de competitie gingen zoals ze dat wel eens mooi zeggen in het voetbal, om des keizers baard. Foreholte werd kampioen en HVV was overgeleverd aan een wat kortere zomervakantie en kon zich alvast gaan opmaken voor promotie via de zo geliefde nacompetitie. Een fenomeen waar de HVV-selectie de laatste jaren een patent op blijkt te hebben en wat niet altijd even goed afloopt. Uit het verwarmde lotingsballetje kwam uiteindelijk Haastrecht naar voren als de tegenstander voor de eerste twee wedstrijden. De mannen uit Haastrecht bleken niet makkelijk te verslaan. Tot twee maal toe werd in de laatste minuut een goal gemaakt waardoor er niet verlengd hoefde te worden en het over twee

wedstrijden in totaal 2-1 werd voor HVV. De toon was gezet en steeds meer begon men te geloven in een goede afloop. Voor de laatste twee finale-wedstrijden zou het tweede het sterke RKDEO 2 gaan treffen. RKDEO was in de andere reserve tweede klasse een jaar lang de beoogde kampioen maar verspeelde deze positie op de laatste speeldag. HVV 2 kon zich opmaken voor een lastige tweestrijd.

stond het bij rust 0-0. Het was nota bene Scipio de Mol van Otterloo die aan alle twijfel een einde maakte. Met een prachtig schot in de kruising zette hij de 1-0 op het scorebord. Daarna kwam de doelpuntenmachine op gang en werd het door aanvoerder Martijn Canters snel 2-0 en 3-0. De 3-1 van RKDEO was voor de statistiek. Promotie naar de reserve eerste klasse was hierbij een feit!

In Nootdorp was RKDEO over de gehele wedstrijd veel sterker het kreeg ook meer kansen dan HVV. Keeper Peter-Paul de Rotte redde enkele malen fenomenaal en hield HVV in de race voor promotie. HVV putte vertrouwen uit het feit dat RKDEO maar niet het net wist te vinden. Net zoals in de voorgaande twee wedstrijden maakte HVV in de laatste minuten een doelpunt. Volgens de website van RKDEO werd dit doelpunt gemaakt uit de kluts door de spits van HVV. Even leek het dat het Dongnan Jiang was die het doelpunt maakte, maar het bleek toch Yoeri Jenner te zijn die matchwinner werd op het RKDEO-terrein. Door deze 1-0 had HVV een goede uitgangspositie voor de thuiswedstrijd.

Complimenten aan de hele ploeg voor het behalen van dit resultaat. We gaan ervanuit dat we ons voortaan beter zullen manifesteren in de eerste klasse en niet meer zullen degraderen naar de tweede klasse. Een dankwoord gaat dan nog uit naar de mensen die de promotie mede mogelijk hebben gemaakt: Trainer Edmund Vriesde (die een dubbelfunctie kreeg met HVV 1), leider Erik Smits en vlaggenist Peter de Rotte. Speciale aandacht gaat uit naar de afzwaaiende verzorger Ewald Agaton. Jarenlang is hij verzorger geweest van de HVV selectie en het zal moeilijk zijn om het gat van deze absolute held op te vullen. Ewald namens de hele selectie nogmaals bedankt voor de mooie jaren. Tot slot willen wij alle trouwe supporters en de ook wat minder trouwe bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun.

Thuis (op terrein SVC) was goed te zien hoe HVV is gegroeid gedurende het seizoen. Het tweede elftal was heer en meester tegen RKDEO, dat met een groot aantal eerste elftal spelers speelde. Toch

We gaan uit van een succesvolle periode in de reserve eerste klasse!

Scipio de Mol van Otterloo aan de bal tegen RKDEO. Aanvoerder Martijn Canters kijkt toe.


15

Aan- / verkoop

Rentals

Taxaties

Consultancy

Beleggingen

Ouwe Schoen HVV V tekst sid vollebregt foto rik stikkelbroeck

Betrokken Betrouwbaar Bewezen Herman Kastelein Lars Olie Cees Lieshout Cindy Wisse

REAL ESTATE PARTNERS BV

makelaars | taxateurs

www.real-estatepartners.nl

W

at doe je als jarenlang in de geel-zwarte kleuren getracht hebt om geen kampioen te worden? Wat gebeurt er als zich door de jaren heen een enclave oud-Delftenaren in het Haagse hebben verzameld? Menig HVV’er heeft het inmiddels aan de lijven ondervonden. HVV V, hofleverancier van het eerste, (on)gewenst aanwezig rondom het clubhuis, redders van de Snert Cup en beoefenaars van de meest gevorderde trainingsroutines een team om in de gaten te houden. Maar wie zijn deze allebeibenige jongens?

Frouke de Roo Sta me toe om de toenmalige voorzitter van HVV tijdens een zitting van de ballotagecommissie te citeren:”Oud-studenten uit Delft, wel van de juiste vereniging neem ik aan?” Het is inmiddels vier seizoenen verder en ook een aantal Papen, verloren en vaak onverstaanbare zonen en menig ander yuppentalent heeft zich weten aan te sluiten bij deze beloften. Met een variabel inzetbare selectie van zo’n 25 man is inmiddels een teamledenstop van kracht, maar interesse kan getoond worden bij de buitenkantvoetspecialist en oprichter Voordaen Vastgoed Chris van Bree, dan komt het vast goed. HVV V heeft haar wortels in de Delfste Studenten Voetbal Vereniging de Ouwe Schoen. Deze opleidingsschool heeft de juiste mentaliteit bijgebracht mede dankzij het treffende clublied ‘Ouwe Schoen, Ouwe Schoen, weet je nog van toen? Toen er nog geen voetbal was, toen had je niets te doen.’ Nederlands meest ongecompliceerde voetbalvereniging van het DSC, met haar roemruchte historie sinds 1889, heeft plaats voor tradities die een speciale tactiek en speelwijze gebieden, die zo oud en nobel zijn als het voetbal zelf. Een van de unfairste gebeurtenissen die voor een Ouwe Schoener kan plaatsvinden is het meemaken van een kampioenschap van het team waar hij in speelt. Iedereen weet dat een overwinning het slechtste in de mens boven brengt (chauvinisme, overschatting, arrogantie, etc, etc).

16


boven: Ibrahim Palaz, Chris van Bree, Dies, Sid Vollebregt, Ron van der Beek, Geoffrey Beurskens, Jeroen Dix, Roman Aalbers, Jaring Bouwland beneden: Jan Smit, Johan Becker, Rengko Geurts, Sander Kuijk, Jasper Nota, Paul Bouwens

Omdat de Ouwe Schoen een sportieve vereniging is, worden spelers van een kampioensteam dus direct geroyeerd. We zijn dan ook erg blij voor Jaap Donker. De lat bij HVV V is een stuk hoger gelegd met een hoofdklasse-waardige trainer op woensdag en een coach danwel oudgediende Rik de Stik, die niet alleen elke zondag maar ook op het teamweekend zichzelf sterk vertegenwoordigt. De stijgende lijn in het spel heeft via de grote aantrekkingskracht op het publiek geresulteerd in een aantal stimulerende publieksprijzen: de Pieterje-bokaal en de onbetwiste speler-van-de-maand-award, die

tijdens het herendiner uitgereikt worden. De hersens worden wekelijks op donderdag getraind tijdens de pubquiz om vervolgens op vrijdag cumulatief het verworven resultaat op het Plein teniet te doen. Ondanks dat de HVV’roots nog wel eens mogen ontbreken, voelt HVV V zich al snel thuis op zo’n traditierijke club. Waar tijdens de studententijd gegrapt werd over duur en ongezellig, kunnen we nu gekscherend teren op de kracht van herhaling. Met plezier en plichtsgetrouw worden de tap- en fluitdiensten opgepakt. Flexibiliteit wordt geboden bij plots wisselende bezetting van de velden en creativiteit getoond met het materiaal en met de bal. Kampioen van de 4e klasse gaat HVV V dit jaar traditiegetrouw net niet worden, maar dat zal de pret niet drukken. Zoals je steeds vaker in het clubhuis hoort, HVV V, leuke jongens om te zien, leuke jongens om mee te douchen en ook nog eens leuke jongens om een biertje mee te doen. Tot zondag.


17

Jeugdvoetbal

10 kampioenen, 2 dubbels en een misgelopen promotie tekst maurits ter kuile foto patrick trijzelaar

Hodie Mihi

Cras Tibi

Begrafenissen

Crematies

est. 1934

Hodie Mihi, Cras Tibi is gespecialiseerd in uitvaarten volgens persoonlijke wens. Uw wensen kunnen in ons archief worden vastgelegd. Wij bieden een uitvaartverzekering en beschikken over rouw- en ontvangkamers in de gehele regio 's-Gravenhage.

www.hodiemihi.nl Kantoor: Jan van Nassaustraat 110, 's-Gravenhage

24 uur per dag bereikbaar: 070-3246651 18


A1 leek in het begin van het seizoen lang mee te doen om de titel. Helaas konden de kampioensaspiraties van ons hoogste jeugdteam tegen het einde van het seizoen de ijskast in, toen bleek dat VVSB niet meer in te halen viel. Wat restte was de verdiende nacompetitie, die de mannen van trainer Steve Faber helaas niet om wisten te zetten in promotie naar de Hoofdklasse. De tickets naar Chersonissos waren rond Kerst al geboekt, waardoor de halve ploeg in de beslissingswedstrijd op het Griekse strand zat. Wat A1 niet lukte, lukte A2 wel. Onder de bezielende leiding van trainer Dick Maalsen en leider Arnout van Lawick werd A2 ongeslagen kampioen. In zijn dertigste jaar als jeugdleider vierde “La” zijn zoveelste kampioenschap. Het door het team aangeboden bowlinguitje aan de jubilaris is het opmerken meer dan waard. Jongensboeken worden nog geschreven. Tijdens de laatste minuut je team op het hoofdveld naar het kampioenschap schieten. Het kan bijna niet mooier. Het overkwam Julien Picard in de wedstrijd tegen het in goede vorm stekende BMT. B1 werd door dit doelpunt kampioen in de 1e klasse en hierdoor leidde trainer Cees Hendriks zijn mannen naar het niveau waarop een eerste jeugdteam van HVV thuis hoort: de Hoofdklasse. Na een jaartje Klein Zwitserland besloot Max van Grimbergen toch voor de leukste sport te kiezen. Mede door zijn acties werd B5 kampioen in een wedstrijd tegen aartsrivaal HBS. In deze wedstrijd werd ook de grens van 100 goals gepasseerd. Ook B6 liet zich tot kampioen kronen in een spannende competitie getuige de vijf verliespartijen. Maar onder leiding van de ervaringsdeskundige coach Wim Moningka en aanvoerder en rots in de branding Splinter Advocaat bleef het twee punten voor op concurrent Den Hoorn. D3 verloor dit seizoen geen wedstrijd en was met recht de beste ploeg. Het won maar liefst 15 van de 18 wedstrijden. Het

HVV A2 viert het kampioenschap na de 5-0 overwinning op GOL Sport A1

kampioenschap werd goed gevierd, helaas zonder Mees Jongejan. Hij vertrok halverwege het seizoen naar Australië. Zijn teamgenoten waren hem niet vergeten en speelden in de kampioenswedstrijd in ondershirtjes met de tekst Deze is voor Mees. Chapeau heren! Als je in 18 wedstrijden maar 11 tegentreffers krijgt, dan moeten er rare dingen gebeuren om geen kampioen te worden. Keeper Tjerk Rijkens was schier onpasseerbaar dit seizoen, waardoor de titel in de reserve 4e klasse 10 volledig terecht ging naar onze D4. HVV telde afgelopen seizoen maar liefst 12 E-teams. En laat nou net de laatste in de rij het meest succes hebben gehad, en hoe! E12 kende een waanzinnig seizoen. In de 9e klasse 28 scoorde Alex Donkersloot er lustig op los. In de kampioenswedstrijd mocht hij zich 4 keer laten bejubelen. De inhaalrace op het eveneens makkelijk scorende Forum Sport E9 is bewonderenswaardig. De teller van het team stond aan het eind van seizoen op het waanzinnige aantal van 145 doelpunten. Het beste seizoen van een HVV jeugdelftal gaat dit jaar desondanks naar F1. In de competitie stond geen maat op deze ploeg. Onder leiding van trainer-coach Peter Entrop

werd er van de 18 wedstrijden slechts 1 gelijk gespeeld. Hierdoor werd promotie naar de Hoofdklasse bewerkstelligd. Maar er kwam een kers op de taart. Na thrillers tegen Westlandia, Den Hoorn en Haaglandia plaatste F1 zich ook voor de bekerfinale. De Haaglanden Cup werd na een knotsgekke 4-4 en strafschoppen tegen Voorschoten ’97 F1 naar de Diepput meegenomen. Tobias van den Elshout werd na dit superseizoen beloond met een transfer naar Feyenoord. F3 wist concurrent SVC ’08 F1 van zich af te houden door in de kampioenswedstrijd HBS te verslaan. Er zijn mindere scenario’s om het seizoen af te sluiten. Met namen als Olivier Mooij, Rijk Vos en Alexander van Wouw begin je een wedstrijd eigenlijk al met 1-0 voor. Het kampioenschap werd gekenmerkt door fantastisch samenspel en hard werken. Geen wedstrijd verloren, maar tot de laatste snik spannend. Het overkwam F5 dat het in de laatste wedstrijd van het seizoen concurrent ABF F1 van zich af moest houden. En dat lukte! Hierdoor ging naast de winst in de bekerpoule de titel in de 5e klasse 05 naar de mannen van F5. Gefeliciteerd allen!


19

INTERVIEW met Martin van Zaanen en Bert Tielemans

Het oog en de pen tekst en foto frederick mansell

‘Dan weet je ook waar de openhaard mee gestookt werd,’ breekt Bert lachend in. Martin kan er wel om lachen, waarschijnlijk omdat hij stiekem ook weet dat er een kern van waarheid in rust. ‘Maar het feit dat er hier een openhaard is in het clubhuis zegt toch ook heel veel over de club,’ zegt Bert. ‘Dat maakt dit echt een clubhuis en daar heb je er niet zoveel van in Nederland. Dat nieuwe ding van Quick bijvoorbeeld, dat is ook zo’n voetbalkantine. Prima, maar dit clubhuis heeft charme, en uitstraling.’ Bert maakt elk verhaal dat hij vertelt heel beeldend. Dat is niet vreemd, want hij is de fotograaf van het stel. Martin is de verhalenverteller, de schrijver. ‘Ik denk in beelden, Martin denkt in verhalen,’ meent Bert. Martin en Bert kennen elkaar sinds 2007, toen Bert kwam binnenwandelen bij het bedrijf ‘De bal is rond’ van moppentapper Jeroen Smits. (red.: niet onze Jeroen Smits, alhoewel die ook grappig uit de hoek kan komen. Vraag hem aan de bar maar eens een mop te vertellen.) Dat bedrijf organiseerde voetbalgala’s en had een eigen voetbalkrant. ‘Ik kwam binnenlopen omdat ik de verhalen in de krant goed vond en de foto’s erg slecht,’ lacht Bert. De verhalen, die kwamen uit de pen van Martin. Bert en Martin hebben dezelfde interesse; romantische historische sportverhalen, dus besluiten ze om samen op te trekken en verhalen te maken. En waar in Den Haag kan je voor historische sportverhalen beter zijn dat op De Diepput? Martin: ‘Je hoeft hier nooit te harken naar verhalen. Je moet hier altijd schrappen, dat is echt uniek. En ook belangrijk: je hebt hier nog echte clubvoetballers. Omdat HVV hier al zo lang speelt, kan je altijd mooie historische vergelijkingen trekken. Zoiets als: ‘Mekking scoort in hetzelfde doel waar Constant Feith jaren terug scoorde tegen Ajax.’ En Bert kan daar precies de goede foto’s bij maken. Zonder goede foto leest niemand mijn verhaal.’ Bert vult aan: ‘De Diepput is zo fotogeniek. Het kan geen toeval zijn dat mijn foto’s hier altijd scherper, romantischer en mooier zijn. Je ziet op de Diepput altijd meer dan een duel tussen een aanvaller en een verdediger.’

Precies nul wedstrijden speelden Martin van Zaanen en Bert Tielemans voor zowel HVV als HCC. Erger nog, ze zijn niet eens lid van de Koninklijke HC & VV. Waarom zij toch twee pagina’s krijgen in de Diepput Echo zal u snel genoeg duidelijk worden. Een interview met twee heren die nooit lid waren, maar wel thuiskomen op De Diepput. Het is een regenachtige dag. Martin van Zaanen loopt het terrein van de Diepput op. Hij sjokt een beetje. Logisch ook, het is zondagmorgen vroeg en het weer zit niet mee. ‘Doe maar een bakkie,’ galmt er door het clubhuis in Haags accent. Een HVV-moeder achter de bar kijkt Martin aan en schenkt koffie in. Je ziet haar denken: ‘Die komt niet van hier.’ Dat klopt. Niet veel later loopt Bert Tielemans het terrein op. Hij sjokt niet, maar huppelt bijna omdat hij afzet vanuit de tenen. Een totaal andere verschijning dan de man die zojuist in het Haags een bakkie bestelde. ‘Ik ook een kopje koffie graag’, zegt Bert met licht Brabants accent. Je ziet de voetbalmoeder weer denken: ‘Komt ook niet van hier.’ Wederom juist ingeschat. Als Bert Martin in de hoek van het clubhuis ziet zitten moet hij direct lachen. Ze begroeten elkaar niet met een hand, maar met 20


een ‘boks’; dat doen goede vrienden. Het is niet de eerste keer dat de heren elkaar op deze locatie treffen, want ze delen een gemeenschappelijke liefde, een liefde voor de Koninklijke. Terwijl de koffie koud wordt, vertellen Martin en Bert honderduit over de historie en de schoonheid van de Diepput en haar bespelers. Martin begint. ‘Van mijn zesde tot mijn dertigste jaar reed ik drie keer in de week langs de ingang van HVV. Ik voetbalde op SV ’35 en dan kwam ik er langs. Het had altijd iets indrukwekkends. Eind jaren 90 begon ik een voetbalkrant over Haags voetbal, Hakkie-Tikkie heette de krant. Toen ik bij de drukker kwam vroeg hij: ‘Hoeveel heb je er nodig?’ Ik wist van niks dus ik zei: ‘Doe maar 20.000.’ Weet je hoeveel dat is?! Die drukker dumpte al die 20.000 krantjes bij mijn ouders, dus de hele gang stond vol. Met mijn vader reed ik vervolgens Den Haag door om de krantjes op voetbalclubs te bezorgen. Ik zag dus alle clubs, clubhuizen, kantines en bouwketen uit Den Haag wekelijks. Het duurde een jaar voordat ik de meest effectieve route had gevonden. We eindigden altijd bij HVV, want daar had je een halletje dat altijd open was. Ik kon bij HVV de krantjes dus altijd droog kwijt. En als het winter was, dan was bij HVV vaak de openhaard aan. Daar legde ik de krantjes neer en kon ik zelf ook opwarmen.’

‘Je moet hier altijd verhalen schrappen, dat is uniek’ De omgeving, de clubcultuur en de historie maken de Koninklijke tot een plek waar fotograaf Bert en schrijver Martin graag komen. ‘Het is een club met een sterk eigen karakter,’ zegt Bert. ‘Ik kwam hier ook wel eens omdat mijn zoon Stef bij Wilhelmus speelt. Die spelen ook in het geel-zwart. In de F- en E-jeugd moest er altijd één van de teams de shirts omdraaien. En dat was zonder uitzondering Wilhelmus.’ Martin lacht: ’Logisch. Een HVV’er peinst er niet over om z’n shirt om te draaien. En terecht, zij zijn HVV.’ Bert: ‘Ik begrijp het wel, want ik vind het HVV shirt (samen met dat van Laakkwartier) het mooiste shirt uit de regio. Maar al mijn foto’s van Stef op dit mooie terrein zijn in een omgedraaid Wilhelmus-shirt. Ziet er niet uit.’ Martin vindt de HVV-shirts niet zo mooi als Bert ze vindt, maar daarom is hij schrijver geworden en geen fotograaf. Wanneer de heren naar hun mooiste en hun slechtste herinnering gevraagd wordt, verschijnt er direct een glimlach op de gezichten. Bert: Dat was op één dag. HVV speelde tegen Lucky

Ajax. Dat leverde geweldig beeld op; die kleuren, die spelers, de drukte. Daarna werd ik heel spontaan uitgenodigd op het feest dat zich boven in het clubhuis afspeelde. Dat was druk en gezellig, en het werd steeds gezelliger. Na afloop scooterde ik terug naar huis en werd ik aangehouden. 177 euro boete. Gelukkig hebben we de foto’s nog.’ Martin weet zich nog te herinneren dat hij eens door Engelkamp door z’n stokken is gespeeld. ‘Toen ik hem zag dacht ik: ‘Die kan er geen reet van. Koekoek.’’ Als dat zijn slechtste herinnering is, dan valt het alleszins mee. ‘Het mooiste verhaal met afstand, dat is HVV’s toppunt van tongue-in-cheek humor. Toen PSV voor een vierde keer op rij landskampioen was, stuurde het bestuur van HVV een officiële brief naar Eindhoven om ze te feliciteren, maar wel met de kanttekening dat het wel lang had geduurd. HVV had die mijlpaal in 1903 al bereikt.’

‘Een HVV’er draait z’n shirt niet om, terecht’ En tot besluit hebben Martin en Bert beide ook nog een tip voor de Diepputbespelers. Bert: ‘Vroeger hadden jullie een broodje beenham met honing-mosterdsaus in het clubhuis, die moet weer op de menukaart.’ Bij deze doorgegeven. Martin heeft een wat moeilijker te realiseren aanbeveling. Hij zet z’n serieuze gezicht op: ‘Ik vind het echt oprecht jammer dat jullie niet 2 klassen hoger spelen. Jullie worden een vergeten parel van de stad, dus: hup HVV!’

Biografietjes Naam: Martin van Zaanen Geboren te: Den Haag (Scheveningen) Leeftijd: 42 jaar Getrouwd: Nee, verliefd. Een beetje. Af en toe. Vorige clubs: SV ’35 en Die Haghe Aantal wedstrijden HVV 1: 0 Aantal wedstrijden HCC 1: 0 HVV is: één van de meest karakteristieke clubs waar ik ooit ben geweest Naam: Albertus (Bert) Gerardus Maria Tielemans Geboren te: Rotterdam, opgegroeid in Brabant In Den Haag vanaf: 1994 Getrouwd met: Shadna Kinderen: 3 Annabel (14), Stef (12), Fien (10). Vorige clubs: VV Geldrop Aantal wedstrijden HVV 1: 0 Aantal wedstrijden HCC 1: 0 HVV is: een charmante club, mooi veld midden in de stad. Daarom een geweldige club om te komen.


21

TYP

ISC

De ZondagMorgenCompetitie

HH C& VV

tekst thijs smits foto’s nils vermeire

Het is half acht ’s ochtends op een druilerige zondagmorgen. Het heeft de hele nacht geregend. Ik zit al twee uur voor de televisie naar Telekids te turen. Inspector Gadget heeft Doctor Claw weer verslagen, al moet de invloed van Penny, haar boek en Brain niet onderschat worden. Gelukkig hebben ook Captain Planet en zijn kompanen de wereld weer voor een weekje gered. Zou het doorgaan? Ik besluit het antwoordapparaat te bellen. Na tig keer het bandje van vorige week eerder op de ochtend nu eindelijk met succes: “Dit is het antwoordapparaat van de Koninklijke HC&VV van 24 oktober, alle wedstrijden gaan gewoon door. Dit is het einde van het bericht. U wordt verzocht op te hangen”. Dit moet mijn eerste kennismaking met Evert-Jan Jelgerhuis Swildens geweest zijn. Of was het Allard Korthals Altes? Allebei overigens zeer capabel. Yes! Na twee weken een alternatief programma in de gymzaal van Schoolvereniging Wolters eindelijk weer de velden op.

Mijn HVV-Unibindshirt, toen al met een ingescheurde V-hals en ‘Rucanor’tjes liggen al een paar dagen klaar. Ongewassen, maar in uniform vertrek ik op de crossfiets richting de Koninklijke. De spaken uiteraard vol kraaltjes en Kellogg’s haantjes. De Pluto’s tegen de Donald Ducks staat vandaag op het programma. Vijftig minuten later weet ik het zeker: Ik kan met gemak over de penaltystip heen springen en Veld 3 bestaat uit meer dan 100 grassprieten. Het was nog vroeg in het seizoen. Weer 13-2 verloren. Niet gescoord en als slagroom op de taart een balafdruk op het dijbeen. Later bleek dat deze nog twee weken mijn bovenbeen zou sieren. De penalty na afloop is een koud kunstje. Geroutineerd stuur ik de keeper de andere kant op. Nu nog even gezamenlijk de witte doelpalen opruimen en daarna voor een gulden ‘confettistaven’ en maantjes kopen. Zover mijn herinnering aan de Zondag Morgen Competitie. HVV 4 verzamelt vandaag om half tien ‘s

ochtend. Jezus, wat vroeg. Wie de illusie heeft dat hij zijn of haar auto dichtbij de ingang van HVV kan parkeren komt bedrogen uit. Bij de poort staan enkele SUV’s midden op weg rustig stil. De motors stationair draaiend. Even de kids droppen. De enkeling die de moeite heeft genomen om met de normale fiets te komen vindt met enige inspanning een plaatsje tussen de hordes bakfietsen. Overdrijf ik een beetje? Misschien. Oh ja, dat is waar ook, de Zondag Morgen Competitie staat op het punt van beginnen. Het is wel duidelijk dat het goed gaat met de jeugd op de Diepput. Velden 1,2 en 3 zijn bezaaid met, veelal, blonde helmpjes. De ZMC is een onderlinge competitie voor de jongste jeugd van HVV en heden ten dage naar leeftijd opgedeeld in twee divisies. Kinderen in de leeftijdscategorie van 5 t/m 6 spelen in de Eredivisie, terwijl spelers geboren in jaar 2008 het hoger opzoeken in de Champions League. Ieder team bestaat uit vijf koters. Traditioneel speelt de thuisspelende ploeg in het

Gezamenlijke warming up onder leiding van Feiko Kloppenburg

klassieke geel-zwarte HVV-shirt. Uitspelende teams spelen in een wit shirt. Verspreid over de velden, maar inmiddels slaperig aan de zijlijn, veel coryfeeën van weleer. Of hun (klein-)zonen over hetzelfde talent beschikken wordt niet meteen duidelijk. “Als ze het maar leuk vinden, toch?”, aldus Marnix van der Gun. Tuurlijk Marn. PSV-Utrecht oogt ietwat chaotisch. Alle kinderen lijken verliefd op de bal. Dit resulteert in vermakelijk kluitjesvoetbal. Overspelen bestaat niet en tactiek wordt overschat. Hier is PSV-coach Timon Walhain het overigens totaal niet mee eens: ”We spelen met de linies kort op elkaar”. Op dat moment dwaalt een van zijn mannen af. Vogels zijn soms ook gewoon interessanter. Timon pakt de afgedwaalde vogelspotter op en zet hem letterlijk terug in formatie.

ZMC Kluitjesvoetbal? Nee hoor, een messcherpe counter wordt hier in de kiem gesmoord!

22


Bij de klassieker Ajax-Feyenoord ziet de centrale verdediger van Feyenoord tot zijn grote verbazing zijn grootmoeder aan de zijlijn. “Oma, Oma, hier ben ik!” roept hij

enthousiast. De spits van Ajax maakt dankbaar gebruik van het korte concentratieverlies: 9-1. Hij waant zich voor even een vliegtuig. De sfeer bij FC Groningen tegen SC Heerenveen is wat minder vrolijk. Duidelijk wordt welke invloed leeftijdsverschil nog heeft. De boomlange spits van de Groningers knalt de bal op het doel van de Friezen. De ogenschijnlijk jongste telg van SC Heerenveen staat zichtbaar verkleumd in het doel. De bal komt loeihard op zijn dijbeen. Na een doodse stilte van ruim twee seconden sprint de keeper naar z’n moeder. Hij barst in huilen uit. Begrijp ik! Gelukkig worden er na afloop van de wedstrijden nog steeds penalty’s genomen. Het eigenlijke hoogtepunt voor iedereen. Immers, wie van die mannetjes krijgt tijdens de wedstrijd nou echt de kans om in alle rust op de goal te peunen? Laat staan op een groot doel. Om beurten nemen de junioren een penalty om daarna de eerstvolgende pingel van de tegenstander te keepen.

Geen Panenka’s of geplaatst binnenkantje. Een lange aanloop, verstand op nul en punteren maar! Het is inmiddels een half uur geleden dat HVV 4 moest verzamelen, dus zit ik onder het genot van een kop koffie aan het buffet te wachten op mijn teamgenoten. De vierde ronde van de Eredivisie heeft weer een doelpuntenrecord opgeleverd. Honderdvijftig kinderen genieten al lurkend aan een ranja van hun welverdiende zakje snoep. Terwijl ik me afgelopen zaterdag weer door een stukje voor de Dieput Echo heen ploeter krijg ik een e-mailbericht van de ZMC-commissie. Het antwoordapparaat blijkt helaas passe. De Zondag Morgen Competitie voor morgen is helaas afgelast. De Reden? Verwachte regenval. Typisch HVV?


23

Team in Beeld: HVV A4

Zespuntenwedstrijd met 10 man tekst en foto’s thijs smits

In deze rubriek gaan we nader in op de prestaties van een HVV-jeugdteam. Van onze hoofdredacteur krijgen we hier doorgaans maar één pagina de ruimte voor. Wel zo toepasselijk om dan eens de sterren van HVV A4 nader te belichten. Even vlug wat informatie inwinnen op de website. De jongens hebben twee moeders als coach! Op een club waar vrouwen relatief kort geleden na vijven vriendelijk, doch dringend, verzocht werd het clubhuis te verlaten mag dit toch als vooruitstrevend bestempeld worden! In de reguliere competitie staan de mannen met acht punten uit negen wedstrijden op de zesde plaats. Normaal gesproken de plek van een keurige middenmoter ware het niet dat er maar 7 andere teams in de poule zitten. De grote dag is aangebroken. Vandaag zaterdag 4 april speelt A4 uit tegen Oliveo A4. Gezien de stand van zaken mag het met recht een zespuntenwedstrijd genoemd worden. Winst zorgt er bovendien voor dat ze voorlopig uit de degradatiezorgen zijn.

Onze jongens spelen het vanaf de eerste minuut slim. Voornamelijk teruggetrokken op eigen helft, leunend op de achterste linie met o.a. Albert Kalkman en David Hees, wachten ze geduldig op hun kans. Gedurende de eerste helft gaat de wedstrijd gelijk op. Wat kan de bal op kunstgras af en toe toch hoog stuiteren. Dan ineens een te korte terugspeelbal op de keeper van Oliveo. Dit lijkt het moment waar de sluwe Sieuwe Sleeswijk Visser al een poosje op loert. Met een behendige sliding-tackle ontfutselt de spits de keeper van de tegenstander de bal. 1-0! Oh ja, vlak voor rust schiet de thuisspelende ploeg een afgeslagen corner van veertig meter vol op de lat. Maar die tellen niet. In de rust is het tijd voor een patatje met. Lekker zout, maar erg slap. Cijfer? Een zes min. Snel nog even een fotoshoot met de boys voor dit verslag. Na rust een heel ander spelbeeld. De ruimtes worden groter. Zijn de mannen de avond ervoor misschien naar de Westwood geweest? In ieder geval wordt het numerieke overtal van Oliveo steeds duidelijker.

Toch gaat het spel op en neer. Een schot van de concurrent spat andermaal uiteen op de lat. In de daarop volgende counter van de Koninklijke is het Thomas Hermans die, één op één met de keeper, net mist! In de befaamde 4-4-1 opstelling zijn het o.a. de middenvelders Sweder en Floris die het ondankbare, maar nuttige, loopwerk op zich nemen. Toon, die voor het eerst op goal staat, ontpopt zich langzaam maar zeker tot absolute man of the match met weer een knappe redding. Ditmaal op een kopbal uit een corner. HVV creëert nog enkele uitgespeelde kansen maar vergeet de deur vroegtijdig op slot te gooien. De gelijkmaker hangt in de lucht. Andermaal een schot van Oliveo…weer op de dwarsligger! Is driemaal scheepsrecht? Niet vandaag! Het fluitsignaal klinkt kort nadat Oliveo voor de vierde keer op de deklat heeft geschoten. ‘Latje schieten’ weliswaar hopeloos verloren, maar de punten netjes mee naar huis. Klasse mannen!

Ik kom enigszins bedrogen uit wanneer ik arriveer. Geen vrouwelijke coaches, in ieder geval niet aanwezig. Ook geen supporters. Het lijkt het bekende HVV-liedje: het is Pasen, dus we gaan lekker een lang weekend weg. A4 staat met 10 man op het veld en veldspeler Toon van Hellenberg Hubar staat noodgedwongen op goal. Zal ik de vlag oppakken? Mijn lies begint wat te trekken.

24



25

HCC1 op koers!!

Even voorstellen Misschien is het al helemaal niet meer nodig. U bent ze vast al eens tegengekomen op de club, want ze zijn hier alweer bijna 2 maanden. Maar toch willen wij u onze twee nieuwe aanwinsten graag even aan u voorstellen: Jonathan Vandiar en Werner Coetsee!

tekst max canters foto’s loek van vliet

Eigenlijk is ‘op koers’ nog veel te zacht uitgedrukt, want HCC 1 dendert op zevenmijlslaarzen richting het kampioenschap in de Hoofdklasse. Na 10 wedstrijden staan de Kroonleeuwen zonder puntverlies bovenaan en heeft alleen Rood & Wit onze mannen het vuur na aan de schenen kunnen leggen. De wetten van de sport zijn hard en genadeloos, zo is vorig jaar gebleken. Maar je krijgt ook altijd een kans om je te revancheren. En HCC 1 grijpt die kans met beide handen aan!!

gevonden in Zuid-Afrika. Jonathan Vandiar, met zijn goede coachingskills, kwam de battingorder versterken en allrounder Werner Coetsee werd hoofdcoach. “We halen Jonathan en Werner met hun cricketkwaliteiten voor de juiste balans in het elftal”, vertelt Huite, “en met hun coachingkwaliteiten voor de toekomst. We zouden graag zien dat, als het gevoel goed is, ze zich voor langere tijd aan de club verbinden.” Ook werd er een goede voorbereiding van het seizoen gecreëerd en aan een vast technisch plan gewerkt, dat elke wedstrijd zou moeten worden toegepast.

Het doel voor het seizoen 2015 was duidelijk, de club wilde binnen één seizoen naar de Topklasse terugkeren. Daarom werd er door de Technische commissie, olv. Huite Hak, in de wintermaanden aan een plan gewerkt om dit te realiseren. Tom de Grooth werd met al zijn kennis en ervaring opnieuw aangesteld als captain en Mark Jonkman bleef zijn rechterhand. De coaches (zie verderop in het stuk) werden gezocht, met de intentie om meerdere jaren met hen te werken, en

De selectie bleef nagenoeg intact. Maurits Jonkman (werk), wat natuurlijk een groot gemis is, Max Canters en Thijs Fischer (beiden gestopt) vielen weg en Thijs Smits (HCC 2) en Ashaan Ismail (vorig jaar niet op de lijst) vulden de selectie aan. Vooral de gevreesde bowlingattack zou in de Hoofdklasse het verschil kunnen maken. Met openingsbowlers Mark en Reinier Bijloos, pacebowlers Ali Achmed, Olivier Klaus, Hidde Overdijk en Floris de Lange, en de spinners Thijs en Werner is het

Boven: Arnout van Lawick (teammanager), Floris de Lange, Tonny Staal, Olivier Klaus, Hidde Overdijk, Thijs Smits Onder: Bart Kuipéri, Reinier Bijloos, Mark Jonkman (vice-captain), Tom de Grooth (captain), Werner Coetsee en Jonathan Vandiar

26


vooral op dat gebied dringen geblazen om een plekje in de hoofdmacht te bemachtigen. Battend hadden de kroonleeuwen de beschikking over de weer een jaar verder gerijpte talenten Hidde en Tonny Staal, die samen met de coaches en captain Tom een uitgebalanceerde top-order moesten gaan vormen. De middle-order werd een prooi voor de jonge Reinier Kalis, Bart Kuipéri, Laurens-Jan Lagas en allrounders Mark en Ali.

De voorbereiding en Muntaz Foundation Cup “We denken dat het belangrijk is dat we ijzersterk beginnen, meteen laten zien hoe de verhoudingen liggen”, vertelt Huite ons vlak voor het seizoen. “We willen dominant zijn en blijven dit seizoen, dat zet de juiste toon en sfeer. Met dominant, agressief cricket kunnen we met ons sterke team elke tegenstander onder druk zetten. Elke speler zal de kans krijgen dit seizoen om zijn kwaliteiten te laten zien en het initiatief naar zich toe te trekken. Het is duidelijk dat dit jaar het resultaat voor alles gaat, maar elk individu zal zijn steentje gaan bijdragen.” De daad werd in de winter al bij het woord gevoegd. Tijdens deze maanden werd er hard getraind in de zaal. Ook werden een aantal sessies gehouden met sportcoach Reinier Groenendijk zowel individueel als met de groep, wat als erg nuttig werd ervaren. De oefenwedstrijden in april werden voornamelijk gebruikt om ritme op te doen en evenals vorig jaar werd met de hele selectie de boerderij van Cees Bijloos aangedaan. Het teamweekend, met zowel sportieve als gewoon gezellige evenementen was weer een groot succes. Vervolgens werd de Muntazcup, de prijs bij het pre-season T20 tournooi op VCC, voor de tweede opeenvolgende maal veroverd. Na het gepromoveerde HBS in de halve finale te hebben verslagen (Kraaien 125/5 vs HCC 126-1-13, Tonny 52*, Tom 54), was Quick in de finale de tegenstander. Na een stroeve start kwamen de kroonleeuwen toch tot 123/6 (Werner 34). Na wickets voor Olivier en Mark stond Quick op 79/6. Door hun lange battingside werd het spannend tot

kwam Groen en Wit totaal niet in de buurt, terwijl Bloemendaal, waartegen Tom (53) en Hidde (58) ook een 50+ scoorden, het niet veel beter deed met 136ao (Reinier 3, Olivier 4 wickets). De toon was duidelijk gezet!

Ongeslagen, doelen aangepast

Naam: Werner Coetsee Bijnaam: Vern Leeftijd: 32 Getrouwd: verloofd Bat/bowl profiel: all rounder Teams: Knights, Lions, Holland, Zuid-Afrika A Beste cijfers bat/bowl: 202* en 7 voor 48 Favoriete speler: ND McKenzie Waarom HCC: Omdat Neil McKenzie bij jullie heeft gespeeld Interessante cijfers: Werner heeft een economy rate van slechts 2.34 per over. Beste van de Hoofdklasse

de laatste over. Uiteindelijk bleven de Haantjes steken op 118 en ging de eerste prijs van het seizoen naar de Diepput. Niet alleen een knappe prestatie, het gaf het ook de sterkte van het team aan tegen de Haagse Topklassers.

Naam: Jonathan David Vandiar Bijnaam: Johnny V Leeftijd: 25 Getrouwd: Vriendin Bat/bowl profiel: Left hand batsman Teams: Dolphins, Lions, Zuid-Afrika A, Zuid-Afrika U19 Beste cijfers bat/bowl : 172* Favoriete speler: Hashim Amla Waarom HCC: Mooie uitdaging om naar de Topklasse te promoveren,wilde wel wat verantwoordelijkheid en het is denk ik een mooie, georganiseerde club Interessante cijfers: Jonathan heeft in 9 innings maar liefst 780 runs gemaakt! Uiteraard de meeste in de Hoofdklasse

Veel te veel voor de Capellenaren, die totaal geen antwoord hadden op de sterke bowlingside: 87ao. De cijfers van spinner Thijs (3-15-6) waren het mooist, maar veel belangrijker was dat de kroonleeuwen hun gedroomde start op zak hadden.

De competitie sterk begonnen De eerste wedstrijd mocht HCC aantreden op misschien wel het mooiste veld van Nederland, uit tegen Sparta. Dat werd op een regenachtige zondag een gemakkelijke prooi, voornamelijk omdat de taken goed werden uitgevoerd. Zelfs de licht valse start (32-2-7) weerhield de batsmen niet van dominant en positief batten. HCC eindigde door een goed partnership van Hidde (67) en Jonathan (64) en een flitsende 44 van Ali op 222/4 na 29 overs.

De 2 daaropvolgende wedstrijden werden een waar runfestijn. Het werd ook duidelijk dat we met Jonathan een topbatsman hadden binnengehaald. Hij maakte er 149 van de 338/7 thuis tegen Groen en Wit, waar ook Werner (97) van zich deed spreken, en nog eens 85 op het prachtige veld van Bloemendaal (HCC 273/8). Vooral de tijd die hij heeft als hij staat te batten is een lust voor het oog. Met 131ao, en weer 3 wickets voor Thijs,

Het bleek het begin van een vooralsnog ongeslagen reeks. Een week later werd ook Kampong, dat wel tot 190 runs kwam, -maar daar achteraf fors te weinig aan had - door goed batten van Tonny (58), Jonathan (51) en Hidde (47*):191/3, aan de zegekar gebonden. VCC (323/9 vs 115ao) werd een week later volledig overklast. Tom maakte een prachtige 101, Tonny 58 en Jonathan kon nog maar eens 93 bijschrijven bij zijn inmiddels geweldige totaal. Ook Reinier (4 wickets) deed iets magistraals, hij nam een hattrick! Rood & Wit maakte het de kroonleeuwen als enige lastig. Hun 172 leek een onderschat totaal en na een stand van 108/2 volgde een collapse naar 151/8. Gelukkig bleef Olivier koel, terwijl Jonathan (99*), wie anders, de pot net op tijd binnentikte. Wat volgde waren weer 3 zeer goede overwinningen. De 195 tegen VVV bleken er zo’n 50 teveel voor de gasten, tegen wie collectief goed gebowld werd en Werner (4-16-8) en Olivier (3-23-8) de beste cijfers hadden. Datzelfde gebeurde tegen Sparta (142ao), alleen had Mark nu de meeste wickets, 3. Een eitje voor de kroonleeuwen en Bart (44) kon laten zien ook van grote waarde te zijn. Voor de tweede maal moest G&W ballen rapen door het geweld van Jonathan (140), waardoor de 300-grens alweer werd bereikt (Tonny 69), en Reinier voegde nog 4 wickets toe aan zijn slachtoffertotaal (G&W 132ao). Thuis tegen Bloemendaal werd door uitstekend bowlen (Bloemendaal 144ao, Hidde 4 wickets) alweer de tiende overwinning op rij geboekt, wat een prestatie is die misschien wel de recordboeken haalt. De enige tegenstander van wie dit HCC van kan verliezen blijkt het zelf te zijn. “Daarom hebben we de doelstellingen een beetje aangepast”, aldus Reinier Bijloos, ”want we moeten wel scherp blijven. Gemakzucht moeten we voor waken. Ongeslagen kampioen worden is nu wat we willen bereiken. En nog voor het einde van de 1ste fase kampioen zijn!”


27

IT’S HAMMER TIME

Interview met Reinier Bijloos tekst sebo hammer en maurits ter kuile foto’s maurits ter kuile en patrick trijzelaar

Ik weet dat je ook voetbalt. Maar wat vind je nou eigenlijk leuker? Ik vind het allebei heel erg leuk. Ik heb 100 wedstrijden in HVV1 gekeept, maar dat doe ik nu in HVV3. Ik ben denk ik meer van waarde voor HCC1. Over je beste wedstrijd hebben we het al gehad, maar wat was je slechtste wedstrijd ooit? Een paar jaar geleden tegen Quick. Ik kreeg heel veel runs tegen. Mijn exacte cijfers weet ik gelukkig niet meer.

Wat vraag je een speler van HCC 1 allemaal als je de kans krijgt om hem voor de Diepput Echo te mogen interviewen? Aan de andere kant van de tafel zal Reinier Bijloos zitten. Wat weet ik al van hem? Wat wil ik nog van hem weten? Ik heb een lijstje met vragen voorbereid waarmee ik hem Tweede Paasdag heb bestookt. Hieronder het resultaat.

moet ik proberen hem te ondersteunen. Als er met mij nog een mindere batsman in staat dan proberen we er met z’n tweeën het beste van te maken.

Reinier, wanneer ga je nou eens leren batten? Hahaha, zo we beginnen lekker! Okee... om antwoord te geven op je vraag: Niet, denk ik. Ik bat altijd op positie 9, 10 of 11. De hoogste score die ik ooit gehaald heb is 50 tegen Kampong. Daar spelen we dit seizoen weer tegen, dus wie weet…

Hoe heb je zo goed leren bowlen? In mijn jeugd op HCC hadden we een hele goede coach Chris Pringle. Hij heeft voor Nieuw-Zeeland gespeeld. Hij leerde mij om veel verschillende soorten ballen te bowlen. Bijvoorbeeld een slower-ball. Daar heb ik heel veel op geoefend in de kooien. En nu pak ik daar heel veel wickets mee.

Wat gaat er door je heen als je moet batten en heb je nog een bepaalde tactiek? Ik ben nooit echt zenuwachtig als ik moet batten. Mijn taak in het elftal is namelijk om goed te bowlen. Als ik dan toch een keer moet batten ga ik laat in en ligt het een beetje aan de situatie van de wedstrijd wat de tactiek is. Als er nog een goede batsman zoals Tom de Grooth in staat,

Wat is je beste prestatie van vorig seizoen? We speelden tegen Excelsior ’20. Eerst battend hadden wij er maar 98. Een heel erg laag totaal, maar mede door mijn 6 wickets kwamen zij niet verder dan 48 all out. Mijn uiteindelijke cijfers waren 6 voor 12 in 8. Mijn beste cijfers ooit, en er zat zelfs een hattrick tussen.

28


Ben je wel eens golden duck gegaan? Als ik moet batten komen de betere bowlers van de tegenstander weer terug in de aanval. Het is daarom wel eens voorgekomen dat ik op mijn eerste bal werd uitgebowld.

En met voetbal? In mijn debuutwedstrijd voor HVV 1, kwam ik er in bij 5-0. We speelden uiteindelijk 5-5. Voor een keeper geen fijn debuut dus, al kon ik aan de meeste tegengoals weinig doen. En mijn jubileumwedstrijd was uit bij SJC. Ik haalde in de 33e minuut van de wedstrijd een doorgebroken speler neer in het zestienmetergebied. Rode kaart en een strafschop tegen. Dus die 100 wedstrijden waar je het net over had zijn er eigenlijk maar 99 1/3? Ja. Mis je het keepen in HVV1? Ik vind het wel jammer om niet meer onderdeel te zijn van de selectie. Lekker twee keer per week trainen en de teamuitjes. Maar het is ook wel lekker om op zondag een kwartiertje voor de wedstrijd pas het veld op te stappen, een hele korte warming up te doen en dan wel winnen natuurlijk! Wie is de beste keeper ooit van HVV? Daniël Voskamp, de huidige keeper van HVV1. Daniël is misschien niet de technisch beste keeper van HVV, maar ik denk wel dat hij het meest onderscheidend is geweest. Hij is nu wat ouder dan toen hij mij opvolgde als keeper van HVV1. Hij beseft denk ik nu pas hoe goed hij eigenlijk is.

een hoop moeten nablijven en het schoolplein moeten vegen.

Wie vind jij de beste cricketer ooit van HCC? Oei, wat een moeilijke vraag! Ik denk dat Jeroen Smits de beste speler is geweest waarmee ik ooit gespeeld heb. Hij heeft het Nederlands elftal lang vertegenwoordigd en is zelfs op het WK cricket actief geweest. De beste speler nu is de Tom de Grooth. Dat is zonder twijfel de beste batsman van HCC. Heb je nog een speciaal ritueel voor de wedstrijd? Ik heb geen bijgeloof, maar ik heb wel altijd dezelfde voorbereiding. Ik heb altijd hetzelfde ontbijt. Een uitsmijter en een kopje koffie. En ik zorg ervoor dat ik lekker vroeg op de club ben, zodat ik me niet hoef te haasten en ik zeker weet dat ik niet te laat kom. Wat is de spannendste wedstrijd die je ooit hebt gespeeld? We speelden uit op HBS. Altijd een speciale wedstrijd die je moet winnen. Ik stond te batten met Maurits Jonkman. Hij moet het ook niet echt van zijn batten hebben. Op de laatste bal van de wedstrijd sloeg Maurits de winnende zes. De gezichten van de verliezende HBS’ers zal ik niet snel vergeten. Ben je vroeger wel eens naar een HCC-kamp geweest? Jazeker! Meerdere keren zelfs. Kamp was altijd een mooi feest. Overdag deden we heel veel spelletjes, zongen we veel en hadden een hoop lol. ’s Avonds sliepen we in tenten op het tweede veld, maar

Had je niet liever willen hockeyen, daar zijn immers veel leuke meisjes? Nee joh, hockey is en blijft een sport voor meisjes. Maar gelukkig worden er een heleboel hockeyfeestjes georganiseerd. Je hoeft gelukkig niet te hockeyen om daar te komen. natuurlijk braken we ook uit en zorgden we ervoor dat de leiding een lange nacht had.

Maar op HCC zijn er toch veel meisjes die cricketen? Ja dat klopt.

Ben je wel eens gepakt tijdens het uitbreken en wat gebeurde er toen? Ja tuurlijk ben ik wel eens gepakt door de leiding. Ook tijdens het voetbalkamp trouwens. De gevolgen waren toen iets groter dan jij nu gewend bent. Tijgeren over een nat veld bijvoorbeeld, dat zie ik jou nu niet meer doen ’s nachts.

Als je zou moeten kiezen: Uitgebowld worden door een meisje, of door een meisje voor 6 worden geslagen? Ik denk dat ik het erger zou vinden om door een meisje voor zes geslagen te worden. Ik ben meer een bowler, dus dat mag mij eigenlijk niet overkomen. En jij? Ik denk het ook, gelukkig is het me nog nooit overkomen!

Op welke middelbare school heb je gezeten en ben je wel eens naar de (con) rector gestuurd? Ik heb op het VCL gezeten en daar kenden de conrectoren mij maar al te goed. Ik heb wel eens gespijbeld en wanneer ik wel aanwezig was kon ik net als jij niet echt stilzitten in de klas. Het heeft me een hele hoop gele kaarten opgeleverd. Op een gegeven moment waren er al voorgeschreven gele kaarten waarop mijn naam en klas al genoteerd waren, alleen de reden moest nog worden ingevuld. Ik heb me in al die jaren vaak eerder op school moeten melden,

Reinier, de laatste vraag: Als je iemand moet uitleggen waarom deze club de mooiste is, wat zou je dan vertellen? Het is een echte vereniging waar vriendschappen ontstaan en worden versterkt. Naast dat je je vrienden kent van school, ben je samen aan het cricketen en voetballen. De gezelligheid is heel belangrijk op de Diepput. Je vormt een team en hebt een hechte band, binnen en buiten het veld. Het is gewoon de mooiste club van Nederland!

Paspoort Reinier Geboren: 28-04-1982 Teams: HCC 1, Zuid Holland A, HVV 3 Hoe lang lid? 26 jaar Aantal wedstrijden HCC 1? 86 (T20 niet meegerekend) Aantal wedstrijden HVV 1? 100 Doelstelling 1: Promotie HCC 1 voor het bereiken van de play-offs Doelstelling 2: Meer dan 30 wickets in de competitie

Paspoort Sebo Geboren: 28-04-2003 Teams: U12, U14, Dutch Lions, HVV D2 Hoe lang lid? 12 jaar Doelstelling: Kampioenschap van mijn eigen team en HCC 1


29

COLUMN

Nieuws van de Sponsorcommissie

Cricket……. saai ?

tekst christophe louwerens foto’s roeland engelen

De commissie van start Zoals bij velen van u bekend, is er vanaf dit seizoen een nieuwe Sponsorcommissie van start gegaan. Voor de zekerheid stellen wij ons nog even aan u voor: Christophe Louwerens (voorzitter), Stan Adam, Joost Stuurman (penningmeester), Mirjam Kroemer en Engeline Moningka. En onlangs is ook Marc Engelkamp toegetreden om met name de verkoop van advertenties voor de Diepput Echo een extra stimulans te geven.

Cricket Naast bovengenoemde personen is Jeroen Smits op de achtergrond betrokken om zich, vanuit zijn netwerk, vooral met de sponsoring van het cricket bezig te houden. Zoals de meesten van u zullen weten, is Stills inmiddels gestopt als hoofdsponsor en zijn we dus naarstig op zoek naar een nieuwe hoofdsponsor. Alle tips zijn uiteraard welkom!

helder overzicht te krijgen waar we staan. Sponsoren van wie het contract afliep zijn benaderd, hetgeen veelal geresulteerd heeft in een verlenging, denk aan o.a. Global Factories, Hofstede Optiek, Burger Van Leeuwen Garantiemakelaars, Eclectic Security, een verbeterde afspraak met restaurant De Landbouw en een gentlemen’s agreement met GMW Advocaten. Momenteel zijn we in gesprek met Bazuin & Partners voor een verlenging en zijn er nieuwe koffiebekers geproduceerd door Estata Makelaars in samenwerking met Drukwerk Max. Verder zijn er nieuwe contracten getekend. EY (voorheen Ernst & Young) is, naast bordsponsor, ook partner geworden van het prestigieuze Sterrentoermooi. En er staat tegenwoordig een bord van BizStay bij de huisjes, een bord van Cap Ferrat Real Estate langs het pad en binnenkort een bord van Van den Broek Party-Catering bij het scorebord.

Sponsor- en Business Clubbijeenkomst Lopende zaken De nieuwe commissie is eerst aan de slag gegaan met het in kaart brengen van de lopende contracten, om zodoende een

Tijdens de laatste thuiswedstrijd van HVV 1 in 2014 organiseerde de sponsorcommissie een gezellige bijeenkomst samen met de Business Club. Vanaf 13.00 uur

ontvingen wij onze gasten met een lunch, tijdens de rust verzorgde Mark Wotte een analyse van de wedstrijd en na afloop was er gelegenheid om een borrel met de selectie te drinken. Wij kijken terug op een geslaagd evenement. Wat betreft evenementen is het de bedoeling om deze in de toekomst vaker samen met de Business Club te organiseren.

tekst liset domela nieuwenhuis

I

k zit op de tribune, bovenste rij. Naast mij een meisje en een jongen. Hij kijkt geboeid naar de wedstrijd en probeert onderwijl haar wegwijs te maken in het spel. Uit de vragen die ze stelt valt op te maken dat zij niet geïnteresseerd is . Na korte tijd geen vragen meer. Ze kijkt meer naar hem dan naar het veld. Ze stappen op, ze vindt het saai.

Nieuwe sponsors Kortom, de sponsorcommissie is druk bezig. Maar we zijn nog steeds op zoek naar nieuwe sponsoren. Dit kan op heel veel verschillende manieren, met een advertentie in de Diepput Echo, als ballensponsor, bordensponsor, toernooisponsor. Uiteraard zijn wij altijd bereikbaar om samen met u door te nemen welke vorm van sponsoring het beste aansluit op uw wensen en doelstellingen.

Ook uit de mond van nieuwe ouders hoor je nogal eens dat cricket saai is. Statisch noemen ze het spel, niet genoeg actie. En wat vinden de jonge spelers zelf? Verwacht van mij niet een crickettechnisch verhaal. Ik beweer de spelregels te kennen maar er is nog steeds een heleboel dat ik niet zie. Had ik zelf gespeeld dan zou dat anders geweest zijn. Ik geniet van de ‘King of Sports’ en ik hoop van harte dat cricket voor altijd op onze velden gespeeld zal worden. Hoe heb ik geleerd het spel te volgen? Mijn weg in het leerproces is bepaald niet over rozen gegaan. Harald, mijn man, en ik

En we staan ook open voor leden die ideeën of tips hebben!

hebben vanaf 1980 praktisch iedere zondag op ons klapstoeltje naast de screen gezeten. Om de sport van zoonlief te begrijpen koopt Harald bij De Slegte het boekje ‘Ken uw sport, Cricket’. We kijken naar wedstrijden van jeugd op zaterdag en komen op zondag voor HCC I of HCC 2. Op het veld de praktijk, thuis wordt het boekje geraadpleegd. Als wij het zo’n beetje snappen begint Jan Nieuwenhuyzen Kruseman met zijn les voor nieuwe ouders. Doet Peter Entrop dat niet tegenwoordig ? Harald heeft het eerder door dan ik. Dat illustreert het volgende. HCC 1 speelt thuis. Baldwin Poolman slaat een bal over het clubhuis heen. Een jeugdlid klimt behendig op het dakje en gooit de bal terug naar het veld. Daar wordt de bal gevangen. Ik spring op van mijn stoel en roep enthousiast ”hij heeft ‘m, hij heeft ‘m.” Aan de reacties van de mensen om ons heen zie ik meteen dat er iets niet klopt. Het gezicht van mijn echtgenoot spreekt boekdelen. Thuis tijdens het avondeten wordt mij nog eens de les gelezen door vader en zoon. ‘Weet je nou nog niet wat een zes is ?’ Het scorebord lezen is ook een hele kunst. Vroeger was er een rood lampje bij het levende wicket. Bij het nieuwe bord ontbrak het en daar was ik niet gelukkig mee. Ik kan intussen zonder. Het is wennen om een jochie van acht te horen spreken over gloves, op z’n Oxford Engels uitgesproken. Later komen er innergloves bij. Beide staan vast op de verjaardaglijst. Heeft een speler iets moois gedaan dan moet er geklapt worden. Maar niet zo snel als in concertgebouw of schouwburg. Ook dat is wennen.

De Sponsorcommissie ([email protected])

Het is warm, heel warm. Ik zit als enige toeschouwer op een bank voor de kooi te kijken naar HCC C-jeugd vs Yarlet Hall, de school waarmee HCC in de jaren 70 en 80 jaarlijks een uitwisseling had. Ik draag een zonnebril. Johan gaat (te) snel uit. Ik zet mijn bril af en veeg het zweet weg. Er komt iemand in draf naar me toe, Peter Snoeck. ‘Mevrouw Domela, huilt u ?’. Cricket saai ? Voor mij niet, nooit. Aan bowlen, batten en fielden is zoveel te zien. Iedere actie is anders. Harald en ik vonden de plek naast de screen de beste omdat je daar zo’n goede kijk op het veld hebt. Wij spraken ook nauwelijks tijdens de wedstrijd. Hoogstens ‘zag jij wat er gebeurde ?’ Me concentreren moet ik nog steeds. Ouders, mocht uw zoon of dochter begonnen zijn met cricketen, maak de regels van deze mooie sport u eigen. Zet even door, u krijgt er wat voor terug. Liset is moeder van Johan (bijnaam Matje) die in de jaren 90 als bowler voor HCC1 uitkwam. van links naar rechts: Stan Adam, Engeline Moningka, Christophe Louwerens, Mirjam Kroemer, Joost Stuurman en Jeroen Smits

30



31

TERUG NAAR HET JAAR… 1985

Telegraafdienst! tekst max canters foto’s archief

Tijden veranderen, ook op onze vereniging. Waar een club als de onze 30 jaar terug voor de meesten nog het centrum van het leven was, zijn er vandaag de dag veel meer mogelijkheden en interesses die het clublid bezighouden. Uiteraard is dat een goede ontwikkeling, we moeten immers met onze tijd mee. Maar met de tradities en prachtige verhalen die onze vereniging rijk is, kan het geen kwaad om af en toe eens terug te gaan in onze herinneringen. In dit geval een terugblik op de zomer van misschien wel het meest bejubelde kampioenschap uit onze lange crickethistorie: 1985.

Eigenlijk is het een herinnering aan de gehele jaren ’80, maar de zomer van 1985 was wel het meest bijzonder. Sportief gezien waren het namelijk nou niet bepaald gloriejaren. HVV 1 ging langzaam maar zeker steeds lager spelen en bivakkeerde zelfs even in de nu niet meer bestaande onderbond (later 5de klasse KNVB). En de tijden dat de cricketkroonleeuwen de landstitels aaneen regen lagen inmiddels achter ons. Sinds 1978 speelde HCC 2 ook niet meer op het hoogste niveau, iets waar toch met trots op werd teruggekeken. Het was misschien wel daarom dat het kampioenschap van 1985 zoveel impact had. In die tijd woonden wij als jeugd in de zomer zowat op de Diepput. Computers waren er nog niet echt, net als lange

HCC Kampioen van Nederland in 1985 vlnr. geknield: Menso van Meurs, Jan Wulf van Alkemade, Baldwin Poolman, Toon Hasselman vlnr. staand: Mark van Heijningen, Thomas Hendriks, Patrick Groeneveld, Peter Entrop, Greg Scenery, Gary Langridge, Jaco Sillevis en Lex van der Gun

32


vakanties naar verre landen of andere motivaties die eventueel leuker zouden zijn dan ravotten op HCC. En daar hadden we totaal geen moeite mee. Integendeel! Doordeweeks tijdens de vakantie hadden we vaak het rijk alleen om er te spelen of onderling te cricketen, op zaterdag hadden we competitiewedstrijden en op zondag hingen we met z’n allen van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat langs het veld waar onze helden hun kunsten vertoonden. We keken behoorlijk op tegen de spelers. We wilden net zo hard bowlen als Mark van Heijningen, net zover slaan als Lex van der Gun of net zo goed alles kunnen als Menso van Meurs. Maar eerlijk gezegd keken we maar met een half oog naar de wedstrijd. We waren veel te druk met vieren/zessenspel in de kooi of met ‘de stumpjes’ op de grasstrook naast het 2de veld. Of we hingen ergens onder de oude tribune. En als we ons verveelden dan had buffetbeheerder Rien, die een beetje een vaderrol had, wel een taakje voor ons. Toentertijd zaten de toeschouwers helemaal rondom het veld. We kregen een koelbox met ijs en drank mee en degene die het meest verkocht mocht een ijsje uitzoeken. We kregen natuurlijk uiteindelijk allemaal een ijsje, maar toch tuinden we iedere keer weer in z’n aanbod… Eens in de zoveel zondagen was je de ‘sjaak’. Dan had je dienst, iets dat je je nu helaas nauwelijks meer kunt voorstellen. Dienst bestond eigenlijk uit twee verschillende taken. Allereerst was daar terrasdienst, saai en makkelijk. Moest je je om 10 uur melden bij buffetcommissaris mevrouw Domela Nieuwenhuis om het terras te vegen en het meubilair recht te zetten. Het publiek moest immers een beetje goed ontvangen worden. Na een goedkeurende blik en een dropstengel van mevrouw Domela kon je je gaan opmaken voor misschien wel de meest fascinerende taak op de club: Telegraafdienst! Tegenwoordig is het zo dat naast het veld een niet goedkoop, elektronisch bord staat waarop alles voor de toeschouwers duidelijk wordt bijgehouden. Het zal u niet ontgaan zijn dat er sinds mei jl. weer een mooi nieuw exemplaar te bewonderen is. Het is alweer het 3de sinds begin jaren ’90. In 1985 was deze elektronica nog niet voorhanden en bestond het scorebord, ook wel telegraaf genoemd, nog uit een ingenieus treksysteem, ooit gemaakt door onze nog ingenieuzere terreinmeester Paul Teuthof. Het was een rolsysteem, een soort kastjes met bordjes, dat in beweging kwam door aan een touwtje te trekken. Bij elke ‘trek’ sprong een nummer naar een opvolgend nummer. En omdat er na elke bal vaak veel nummers moesten worden veranderd, was het natuurlijk geen doen voor de dienstdoende scorer om dit bij te houden. En zo ontstond dus het fenomeen telegraafdienst en wie beter dan de jeugd om deze niet onbelangrijke taak te volbrengen. Maar dat was wel iets makkelijker gezegd dan gedaan. Alleen al de ruimte in het scorebord was gering. Het platform waar de scorers tegenwoordig zitten bestond nog niet. Zij zaten in de telegraaf, waar ook het genoemde treksysteem zich bevond, en keken door een niet zo gek groot doorkijkluik naar het veld. Bij aankomst al keken beiden je pissig aan; weer zo’n in de weglopende, herriemakende snotneus. Want u moet namelijk ook weten dat het systeem behoorlijk veel geluid maakte. Zelfs op het terras hoorde je de bordjes klapperen. Al vrij snel kwam je bij het eerste probleem. Bij de eerste de beste run moest je gaan uitvinden aan welk touwtje je in godsnaam moest trekken. Je had vrij snel in de gaten welk kastje bij het totaal en welk bij de batsman hoorde en vol zelfvertrouwen trok

je de nummers op de goede stand. Dacht je… je stond namelijk aan de andere kant van de bordjes, dus je moest in spiegelbeeld trekken. Een licht morrende scorer moest nu opstaan om jouw zooi te corrigeren. En dan te bedenken dat dit slechts de runs waren. Bij de val van het eerste wicket werd het pas echt een bende. Inmiddels was je er na 5 minuten ook achtergekomen dat de bordjes weleens haperden of dubbel doorsloegen. En de enige manier om te checken of de juiste stand op de telegraaf stond was via het doorkijkluik van de scorers. Dat waren niet je beste vrienden meer, dus deed je het met enige haast. Het hielp dan niet lekker mee dat, als je via het luik bekeek of de stand juist was, je net niet meer bij de touwtjes kon! En vice versa! Dus zat er niks anders op: eerst trekken, dan checken of het goed stond. Dat ging natuurlijk vijf keer mis en inmiddels kwamen er geïrriteerde mensen van het terras om te vragen wat je in hemelsnaam aan het doen was. Als je eindelijk een aardig ‘treksysteem’ had gevonden en de rust een beetje was weergekeerd, besloot je maar eens naar het cricket te kijken, want daar was het eerste uur absoluut niet van gekomen. Dat ging maar op één manier, namelijk door dat doorkijkluik. Maar de geïrriteerde scorers hadden echt geen zin in jouw snufferd voor hun zicht, dus dat kon je vergeten. Gelukkig was er nog boven je een ruitje vrij bij de ‘honderdtallen’ van de batsman. Daar was geen kastje voor nodig, hooguit een bordje met een 1. Honderd runs had hij nog niet gemaakt, dus je zag je kans schoon. Met behulp van een kratje en wat extra strekken konden je ogen net bij het 10 cm. brede openingetje. Daar stond je dan… In dat muffe hok, schuifelend op je teentjes, turend door een klein ruitje naar waar je later ook wilde staan. En maar hopen dat die batsman aan jouw kant van de telegraaf geen century ging maken..! Hoe raar dit eigenlijk ook was, het voelde slechts als een kleine prijs die je moest betalen voor de tijd die je doorbracht op de Diepput. Later die zomer viel voor HCC 1 alles op zijn plek. Door het aanwezige talent, maar ook door tomeloze inzet en teamgeest werd het ene na het andere potje gewonnen. Het, naar later bleek enige van die tijd, zwaarbevochten kampioenschap werd behaald uit tegen VOC. Toen het beslissende wicket werd genomen, renden we met zijn allen het veld in om te juichen met ‘onze’ kroonleeuwen. Even was het alsof we allemaal kampioen waren geworden en dat voelde geweldig. Tja, andere tijden. De club was het leven in het weekend. Dat is misschien nog altijd zo, maar je voelt dat het tegenwoordig anders is. Ach, laten we hopen dat onze jeugd, als ze straks in augustus via Twitter vernemen dat HCC 1 kampioen van de Hoofdklasse is geworden, ook heel eventjes dat gevoel krijgen!

De oude telegraaf met op de voorgrond tekenaar Otto Milo


33

De Koninklijke HC & VV in het buitenland tekst en foto’s edward sleijffers

E

n dan word je opeens gevraagd om voor ‘Kroonleeuwen in het buitenland’ wat te schrijven. Een hele eer. Alhoewel, de spoeling is volgens mij aardig dun. Ik ken verder alleen Johan Domela... Had op iets meer guidance gehoopt dan een link naar voorgaande edities, maar uw redacteur weet dan ook eigenlijk niet hoe hij het aan moet pakken, geeft hij in de afgelopen DE toe. Tja, en waar begin je dan? Bij het begin! 25 jaar spelend lid geweest van de Koninklijke. Tot aan ons vertrek naar Dubai in 2008. Eén jaartje er tussenuit. In 2001. Cricketmoe en ook (een beetje) bezig met m’n scriptie. Lid geworden in augustus 1983. We waren op vakantie geweest in Engeland. Ons hotel stond naast een cricketveld en volgens de overlevering heb ik daar iedere dag staan kijken. Terug op het vaste land dus meteen naar HCC. Dat was echter makkelijker gezegd dan gedaan. Ik was pas 5 en dat was te jong. Toch wilde de ballotage commissie mij wel spreken. Edith Vermeulen was de voorzitter. Of was het toch Hans Castendijk? In Niels de Lanoy Meijer had ik in ieder geval een goede referentie! En daar beginnen de herinneringen. Teveel om hier op te schrijven. Vele mooie, ook een paar mindere. Het schrijven van dit stuk brengt ze weer tot leven. Woensdagmiddag onder leiding van Meneer Kruseman. Ik wist zijn voornaam pas toen ik het overlijdensbericht las. Het was gewoon altijd Meneer Kruseman. Mijn moeder heeft nog scoringles van hem gehad, op het dakje (ze was niet de enige!) en heeft een paar jaar gescoord. Ik speelde in korte broek, herinner ik me nog. Als linkshandige bowler had ik meteen een voordeel. Er waren er niet veel van. En mijn toch redelijk luie instelling zorgde ervoor dat ik spin ging bowlen. Op dat moment hadden we geloof ik alleen Patrick Groeneveld die dat ook deed. Waarom ik nooit links ben gaan batten, begrijp ik nog steeds niet. Ik zag een right-hander in de kooi staan, dus ik dacht: zo zal het wel horen. In diezelfde kooien stond een vent te schreeuwen “Don’t step away from your stumps!” Met zo’n lekker Windies’ accent. Bill Bourne was mijn eerste overseas coach. Of was het Gary Langridge? Ik weet het niet meer. Zijn we met hem niet kampioen geworden? Ik zie opeens die foto in het clubhuis voor me. Met die Avantgarde-truien aan! Dat was nog eens een generatie! Lex van der Gun, Peter Entrop, Toon Hasselman, Jan-Wulf van Alkemade, Jaco Sillevis. Deden Poolman en Groeneveld toen al mee? En speelde Maarten Fontein dat jaar niet in 1? Waren mijn helden natuurlijk. Iedere tweede zondag naar het veld om naar het eerste te kijken. En dan de hele dag de kooien in. Met Eltjo Veentjer en Jurriaan Platenburg. Over coaches gesproken. Letterlijk fast foward naar vandaag, 34


terwijl ik dit zit te schrijven zit ik naar Simon Doull te kijken, die de toss doet op de WK finale! HCC heeft altijd illustere coaches weten te halen. Gary Kirsten en Chris Pringle de grootste namen, maar ook Neil McKenzie. Er ligt nog al wat tijd tussen. Van 5-jarig jongetje naar vandaag. Bijna 33 jaar en 25 daarvan op HCC. Er zijn teveel hoogtepunten om op te noemen. De kampen met Lex en Marijke van der Gun in de hoofdrol. Crème de la Crème vs. Fondant de la Fondant. Was een hele eer om daar aan mee te doen! Nieuw-Zeeland op HCC in ’86. Nederlands XI met Peter Entrop als captain. Ik heb het programmaboekje met alle handtekeningen nog ergens liggen. De tours naar Engeland. Yarlet nooit meegemaakt, maar Whitgift meerdere keren en later ook de pre-season tours naar de familie de Grooth. Al waren die op Malta ook niet mis! Vijf keer op rij. Het laatste jaar had coach Geoff Burch bedacht dat we maar niet in het centrum moesten verblijven. Anders zouden we teveel op de ‘pitch’ staan. Resultaat: we waren alleen maar later thuis omdat het zo’n pokkeneind lopen was! Ergens zijn we ook een keer gedegradeerd. Ik speelde toen in HCC 2 dus heb het niet van dichtbij meegemaakt. Was de eerste keer in de historie. Twee jaar daar rondgeploeterd. Een jaar langer dan gepland. En dan komt toch die zwarte bladzijde weer boven drijven...

“Sly, jij hoeft niet te bowlen vandaag. Is slecht voor je cijfers in de Kleefstra.” Positief bekijken achteraf! Ontbijt met beide teams bij Canters in de tuin. Afspraken werden doorgenomen. Ik speelde in HCC 2 die wedstrijd. Volkert Rijkens was captain. Hij zegt tegen mij: “Sly, jij hoeft niet te bowlen vandaag. Is slecht voor je cijfers in de Kleefstra.” Hij zou zelf full tossjes buiten off bowlen op Wulf en geen mensen in de covers zetten. Lex als ball-by-ball reporter naar de andere wedstrijd gestuurd. Nog niet iedereen had toen een mobiele telefoon... Op papier zat het goed in elkaar. Ik pakte nog een vang die wedstrijd. Op point. Helemaal mijn positie niet en juist daarom stond ik daar. Wilde hem op de bounce pakken. Niet dus... Als blikken konden doden was Eddy Snoeck nu een veroordeelde moordenaar! Die winter werd ik opgeroepen voor een tour naar India met het Nederlands XI. De zomer daarop speelde ik in 1, maar wel nog steeds in de eerste klasse. Heb dus één kampioenschap meegemaakt. Maar niet het landskampioenschap. Die kwam in het jaar dat ik stopte. En toen werd meteen de dubbel gepakt met de T20 cup. Balen! Ik zat later dat jaar met Rijkaard in Dubai bij het Westin. Hij was ook gestopt. Hadden we allebei wel een beetje spijt van dat we na

Edward Sleijffers tijdens de Liwa Desert Challenge in de Empty Quarter: De een na grootste zandwoestijn in de wereld gelegen tussen Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië. En ja, dan loopt er wel eens een band af.

13(!) jaar HCC 1 geen landskampioen waren geworden. Wat nog meer? Ja, die tour naar Pakistan! Ik heb het er nog wekelijks over met collega’s hier of met een taxichauffeur. Die geloven er helemaal niks van. Dat we in Peshawar zijn geweest. En door de tribal area naar de grens met Afghanistan. Ze durven er zelf niet eens meer heen! En dat we in al die World Cup stadiums hebben gespeeld. Dokter Lugard die ons voor Ebola en allerlei andere ziektes heeft behoed door zelf in de keuken te gaan checken of de groenten wel waren gekookt en het vlees was doorgebakken. “Five more minutes...” Top geregeld door Geerhard de Grooth en een Pakistaanse vriend van hem. Hoofdredacteur van de Daily Star, als ik het me goed herinner. Enkele jaren later vermoord... Wat een mooie vent. Nog Oud&Nieuw (of was het Kerst) bij hem thuis gevierd. Met echte nepperd Ralph Lauren polo’s. Zal mij altijd bijblijven. Over Pakistan gesproken, mijn persoonlijke hoogetepunt was de wedstrijd met het Nederlands XI tegen Pakistan op de Diepput. Ik pakte 3 wickets. Salim Malik, Waqar Younis en Wasim Akram. Ook dat geloven ze hier niet! Even terug naar het cricket. En het team. Met iconen heb ik gespeeld. Van Alkemade en Poolman noemde ik al. Maar ook Jeroen Smits. Jarenlang de Koninklijke eer hooggehouden in het Nederlands XI en een waanzinnig netwerk opgebouwd in de internationale cricketwereld. Mede daardoor kwamen opeens Feiko (Kloppenburg) en JJ (Esmeijer) naar HCC. Er was al jaren sprake van dat Tim de Leede zou komen, en Groeneveld en Leemhuis waren naar VRA vertrokken. Maar dit was toch wel een mega-dubbeltransfer. We kwamen ook ver dat jaar. Tweede geloof ik. Al hielp Neil McKenzie ook wel mee.

Twee half-trackers van Maison Kelder. Zoooo dannnn! De eerste pot op VCC was voor Essie (Jacob Jan Esmeijer) niet zo’n succes. Zeker niet om de bowling te openen met mij op short leg! Zoooo dannnnn. Begon met twee half-trackers van Maison Kelder! Ik kan mij de aankomst van onze Zuid Afrikaanse coach Neil Mckenzie een jaar later ook nog goed herinneren. Hij kwam die ochtend rechtstreeks van het vliegveld en maakte er meteen een century. Zoooo dannn! Deze zomer keren wij na 7 jaar Midden-Oosten terug naar Nederland. Als u dit leest, zijn we er al! Gewerkt in Dubai, Saoedi-Arabië en in Iran. Ontzettend veel mooie ervaringen opgedaan en bijzondere mensen leren kennen in landen waar ik anders nooit zou zijn gekomen. Geeft je een hele andere kijk op de wereld en aanpassings- en inlevingsvermogen wordt een tweede natuur. Kan het iedereen aanraden, zeker de jongere garde (sjezus, wat klink ik opeens oud!). Het geeft een goed gevoel onderdeel te zijn geweest van de illustere historie van deze club. Wellicht komt er ooit nog een vervolg op, nu ik geen Kroonleeuw in het buitenland meer ben.


35

Eredivisie squash tekst maurits roodhuijzen en lieke bootsma

Ook voor uw bedrijfsborrels en verjaardagen of andere gelegenheden.

J.S. van der Meer Y. van Gennep Uitvaartzorg

Contact: 070 3601327 of 06 14162202

Begeleiding en zorg voor een waardige uitvaart zoals u dat wenst. Met aandacht, tijd en integriteit.

Mallemolen 31 www.cafedekleinewitte.nl

Adv De kleine witte.indd 1

Een DS als rouwauto? De condoleance in het clubhuis? Er is veel mogelijk! Telefoon: 070 - 70 70 007 Dag & Nacht www.stijlentraditie.nl [email protected]

De Eerensplein 31, 2593 NB,

Haagsche Hout te `s-Gravenhage, een kleine en onafhankelijke onderneming waarbij u alle tijd en rust ontvangt voor de

vele, vaak moeilijke besluiten. Ook wanneer u

een uitvaartpolis heeft, u bent vrij in uw keuze. 36


E

r zijn in Nederland slechts twee clubs met zowel dames als heren die uitkomen in de eredivisie. Wij zijn er één van en daarom werd afgelopen seizoen op de club vaak squash op het hoogste niveau van Nederland tentoongesteld voor alle leden. Voor de dames moest een plek in de middenmoot erin zitten. Bij de heren was in de opstelling gesneden, waardoor een strijd tegen degradatie voorspeld werd. Hieronder de verslagen, maar eerst nog een oproep voor volgend seizoen: kom kijken! Het is gezellig, je kan genieten van squash op hoog niveau en het is een inspiratie voor je eigen spel.

Penta-C HSRC de Diepput Heren 1: “We’ll be back!” 02-06-14 13:01

&/$586 ),1$1&,((/$'9,6(856

De one-stop-shop voor ondernemers voor

De optimale opstelling voor het seizoen was als volgt: Sebas Weenink op 1, de gebroeders Kock (Sander en Martijn) op 2 en 3. Heel wat anders dan voorheen, met vaak LJ of Cameron als kopman en Sebas op 2 of soms zelfs 3. Kortom: dit seizoen werd geen gooi naar de titel gedaan, het draaide om lijfsbehoud. In de eerste helft van het seizoen ging dat best goed. Vooral Sebas scoorde als een tierelier en won 6 uit 6 wedstrijden. In de breedte waren de tegenstanders echter sterker, waardoor alleen gewonnen werd van Maastricht. Het probleem werd helemaal duidelijk toen Sebas afwezig was

alle zaken rond ondernemen die niet met de dagelijkse bedrijfsvoering te maken hebben. Clarus verzorgt de boekhouding, adviseert en bemiddelt in bedrijfsverzekeringen en verzorgt de persoonlijke financiële planning van de DGA/ZZP’er (arbeidsongeschiktheid, overlijdenssituatie en oudedagsvoorzieningen).

Vlnr: Petra Cauwels, Lieke Bootsma, Roos Kalker, Ingrid van Schie, Cocky de Wolf, Lisette Hoekstra en Victoria Ellis (afwezig: Line Hansen)

Martijn Kock en Sebas Weenink

om toernooien te spelen en daarna geblesseerd helemaal niet meer mee kon doen. De heren hadden met nog 5 wedstrijden te gaan een minimale voorsprong van 2 punten op Squash Fryslan / Flevoparq. Een spannende tijd volgde, maar helaas, de onderlinge wedstrijd ging verloren en de rode lantaarn was een feit. Hoewel dit resultaat niet is waar we op gehoopt hadden, kunnen we wel blij zijn met het feit dat squash op dit niveau met regelmaat te bewonderen is op de club. Dit willen we graag zo houden en daarom zijn de voorbereidingen voor komend seizoen al volop bezig. Spoiler: er wordt gewerkt aan een opstelling die goed mee moet kunnen draaien. We’ll be back!

“Donaci / HSRC de Diepput Dames 1 is back!” Met de oliebollen nog vers in onze buik maakte dames 1 een vliegende start in 2015. Een magere start in de eerste seizoenshelft werd in rap tempo volledig goed gemaakt. Op één partij na was dames 1 ongeslagen in 2015. Wat een stunt! Hoe deden ze dat? Allereerst waren de revanchegevoelens tegen onze directe concurrent Utrecht

maar wat groot. Het was onze eer te na om die totale off-day van de eerste helft niet weg te poetsen. Het leed geen enkele twijfel meer wie de sterkste is. Van de drie ontmoetingen won Den Haag er dik twee. Vervolgens gaf Line Hansen ons een zetje in de rug door te doen waarvoor ze was ingehuurd: winnen! Dat dit niet vanzelfsprekend was, bewees het spektakel tussen Line en tegenstandster Nathalie Grinham. Voor het eerst in haar leven won ze van deze voormalige nummer twee van de wereld. En we verrasten de uiteindelijke landskampioen Beverwijk door een keer nipt te winnen. Zonder Line wist dames 1 haar flow ook voort te zetten. Vierkante ogen of niet van een te lange werkdag, geloven in onze winst deden we. Zo werd Zwolle, dat nog niet zo lang geleden landskampioen was, ook nog eens overtuigend opzij gezet. En hadden we op een haar na bijna weer gestunt tegen Beverwijk… Het vergde veel van ons lijf, onze overwegend ‘35+ pijpen’ liepen meer dan leeg in de vele spannende vijfsetters. Maar ook in de laatste pot tegen Meersquash trokken wij aan het langste eind. Deze winst mocht helaas niet volledig baten. Slechts één game verwijderd van hen werden we uiteindelijk derde in de eredivisie. Dik en dik tevreden is dames 1, vooral met deze waanzinnige tweede seizoenshelft!


37

Hoe is het nu met… De schoenen van Marty Antonisse? tekst frederick mansell

In de rubriek ‘Hoe is het nu met…’ gaan we op zoek naar mensen en verhalen uit vervlogen tijden. Doorgaans een rubriek waar we oud-leden van de Koninklijke opzoeken, maar niet deze keer. Hoe is het met de schoenen van Marty Antonisse? U leest het goed. Het is 28 april 2002, plaats van handeling: Berensteinlaan 50 te Den Haag. Voetbalvereniging Gezonde Ontspanning Na Arbeid (GONA) kan kampioen worden van de derde klasse B. Dan moet er gewonnen worden van HVV, dat bij winst periodekampioen is en kan gaan spelen om promotie. Grote belangen, veel publiek. Al binnen zeven minuten voetbal lijkt de wedstrijd beslist. Het staat 2-0 voor GONA. Een half uur later zijn de rollen volledig omgedraaid, 2-5 voor HVV. Derick Mekking scoort twee keer en Reinier Bijloos stopt een strafschop. Voor rust wordt het 3-5 en na de rust scoort GONA snel twee maal (5-5). GONA moet met 10 man verder (elleboogstoot) en kort daarop maakt Derick zijn derde treffer, 6-5. Het houdt niet op, want GONA maakt gelijk (6-6), Derick krijgt geen stafschop en de gastheren scoren met tien man zelfs de 7-6. Aan de blessuretijd lijkt geen einde te komen en Mekking scoort zijn vierde in de 10e minuut van de blessuretijd (7-7). In Scheveningen gaat de champagne open, want zij wanen zich kampioen. Niets is minder waar. In de 107e minuut zet de man die de penalty miste voor rust GONA op 8-7 door een heus zondagsschot. Het is het zondagsschot van Marty Antonisse. GONA wordt kampioen en promoveert naar de tweede klasse. Marty Antonisse wordt een lokale cultheld. De schoenen 38


die eerst een penalty misten, maar diep in blessuretijd het kampioenschap binnenschoten, kregen een ereplek in de kantine. Aan een armzalig kruiskopschroefje hangen de schoenen van Marty Antonisse, jarenlang. Het zijn Adidas Kaiser schoenen, vaste nop, maat 44, met het krijt van de lijn nog op de linker wreef. Echte ouderwetse zwarte voetbalkicksen, zwart met drie witte strepen. De veters van de linker- en rechterschoen zijn aan elkaar geknoopt, zodat ze netjes over het schroefje kunnen hangen. Boven het kruiskopschroefje hangt een bordje: ‘Dit zijn de voetbalschoenen van Marty Antonisse.’ De laatste keer dat HVV in competitieverband naar GONA moest was ruim 2,5 jaar geleden. Hoog tijd om uit te zoeken hoe het met de wondersloffen van Marty is. Hangen ze nog aan het kruiskopje? Op een zondagochtend rijdt uw Diepput Echo-redacteur naar de voetbalkantine waar de schoenen van Marty Antonisse zouden moeten hangen. Op de Berensteinlaan passeren we het hek, waarop groot GONA staat. Eenmaal binnen lijkt er weinig te beleven. De kantine die ooit blauw-wit was, kleurt nu rood. Op de zijkant van de GONAkantine staat groot: Haagse Multiculturele Club. Vier bebaarde mannen voor het clubhuis vertellen dat GONA niet meer bestaat. ‘Dat heet nu Wateringse Veld. Succes.’

maar de uitspraak van die naam verschilt blijkbaar per wijk. Charles weet meteen waar ik het over heb wanneer ik hem naar Marty’s wondersloffen vraag. ‘Die zijn opsekâh meeverhuisd. Het bordje ook. Ze legge op zoldâh volgens mij.’ Charles beloofde mij om de schoenen te gaan zoeken, maar daarvoor moet hij een wankele trap naar een zolderberging trotseren. Daar zocht hij liever een paar jonge lieden voor. Hij zou me terugbellen als de schoenen gevonden waren. Donderdag 18 juni 2015. Plaats van handeling: Guido de Moorstraat 35 te Den Haag. Op een zolderberginkje liggen de schoenen van cultheld Marty Antonisse. Stoffige Adidasjes, maatje 44 met het krijt nog op de linker wreef. Het bordje ligt ernaast. ‘Dit zijn de schoenen van Marty Antonisse’. Charles belooft me dat hij er voortaan beter voor zal zorgen. ‘De volgende keer als je weer tegen ons speelt, dan hangen ze weer aan een schroeffie jongen.’ En zo ziet u waar de Diepput Echo goed voor kan zijn. Binnenkort stralen de schoenen van Marty Antonisse weer als nooit tevoren.

Een telefoontje met de fusievereniging SV Wateringse Veld GONA. ‘Wateringse Veld, met Bianc,’ zegt een vrouw in heftig Haags accent. ‘Dag mevrouw, ik ben op zoek naar de schoenen van Marty Antonisse.’ Bianca heeft geen flauw idee waar ik het over heb en gilt door de kantine: ‘Sjaaaaarrrrrrrrel!’ Korte tijd later krijg ik Sjarrel aan de lijn. Na wat onderzoek blijkt hij Charles te heten,


39

Meer winnen dan de wedstrijd. Dat is het idee. De Rabobank is een bank met ideeën. Ook ideeën over sport. Sport verbindt en inspireert. Daarom sponsoren we niet alleen sporten waar we allemaal naar kijken, maar ook sporten waar we allemaal wat aan hebben. Dus steunen we de eerste teams van de Koninklijke Haagsche Cricket & Voetbal Vereeniging maar ook de jeugd. Want het gaat om meer winnen dan de wedstrijd. Dat is de gedachte. Dat is het idee.

Ook sponsor van voetballertjes die wereldberoemd zijn in Benoordenhout. Rabobank. Een bank met ideeën.

www.rabobank.nl/denhaag

Jaargang 102 H No. 3 H juni HVV 1 met de hakken over de sloot veilig. HVV 2 promoveert naar de 1e klasse

Recommend Documents