Jaargang 102 H No. 1 H september Successen voor de jongste cricketteams maar HCC 1 degradeert

Jaargang 102 H No. 1 H september 2014

Successen voor de jongste cricketteams maar… HCC 1 degradeert

De Swart, van huis uit drukker. Nu een organisatie die het hele communicatie traject beheerst. En dat allemaal onder één dak aanbiedt. Met als filosofie: Met elkaar, voor elkaar! Deze woorden staan voor wat we doen en vooral ook hoe we het doen. Om met het wat te beginnen: alles op het gebied van gedrukte, geprinte en digitale communicatie in combinatie met mail, fulfilment, warehousing en logistiek. Met professionals die ook interim, gedetacheerd of als consultant voor u aan de slag kunnen. Hoe? We zetten de lijnen uit, adviseren, regisseren. Met maar één doel voor ogen: het realiseren van uw communicatiedoelstellingen.

www.kds.nl

2

DIEPPUT ECHO september 2014

INHOUDSOPGAVE 3 4 5 6 8 14 23 24 27 29 32 35 38

Adverteerdersindex Van de redactie; Column Echootjes Familieberichten Geluiden van het Dakje HCC overige senioren Voorbeschouwing HVV 1 De mooiste klasse ooit HSRC Heren 1 en Dames 1 HC&VV in het buitenland Typisch HC&VV Hoe is het nu met…

ADVERTEERDERS 2 2 2 12 12 12 16 16 16 22 22 22 26 26 28 34 34 36 36 39 40

De Swart Bloemenkiosk Snijder Van Hooft Schilders Pols Stomerij Het Haagsche Hout De Lof der Zotheid Clarus Financieel Adviseurs De Kleine Witte Burger van Leeuwen Garantiemakelaars Uitvaartbloemist Den Haag Camée Hodie Mihi, Cras Tibi Automobielbedrijf Biezeman Free Kick Sport Bazuin & Partners Hofstede Optiek Real Estate Partners Stijl & Traditie Dong Dao Business Club Rabobank

Coverfoto: Een snoekduik van Justin Trijzelaar (HCC U12-2) voorkomt succes voor HCC U12-5. Wicketkeeper Kees van Lindert is te laat voor de run out. Fotografie: Patrick Trijzelaar

Indien u uw lidmaatschap wilt beëindigen dient u dit schriftelijk of per e-mail ([email protected]) kenbaar te maken bij de Ledenadministratie. Cricketleden dienen op te zeggen vóór 1 januari. Voetbal- en squashleden, overige leden en donateurs vóór 15 mei. Bij het niet in acht nemen van deze data is de volledige contributie verschuldigd. Opzegging van uw lidmaatschap wordt door

INTERVIEW 20 Peter

van Arkel

Precies vijftig jaar geleden zorgde het Nederlands cricketelftal voor een sensatie door Australië te verslaan. De Diepput Echo blikt met de toenmalige aanvoerder, ons lid van verdienste Peter van Arkel, terug op die sensationele middag op de Diepput. Ook het cricket en het clubleven toen en nu komen uitgebreid ter sprake.

UITGELICHT 10 HCC

1 degradeert naar hoofdklasse

Mooi en spannend seizoen eindigt in mineur Het seizoen had zo mooi moeten eindigen dit jaar. Na al het harde werk dat de Kroonleeuwen in de sterke, spannende Topklasse hadden verzet met voornamelijk eigen spelers en jonge talenten, moest na het ‘vrije weekend’ de laatste positie worden ontlopen. Het liep echter anders; na 3 verliespartijen werd HCC 1 na 22 jaar weer naar de Hoofdklasse teruggewezen. Toch wordt er positief naar de toekomst gekeken.

13 HCC

2 op de valreep veilig

Century Kloppenburg in beslissende wedstrijd De laatste wedstrijd tegen Ajax Leiden moest HCC 2 winnen om degradatie te voorkomen. Op een tussenstand van 89 voor 8 en 188 runs te maken leek het team op rampkoers. Met de komst van Feiko Kloppenburg werd het in groten getale toegestroomde HCC- publiek getuige van een van de beste run chases ooit.

30 WK

Masters in Hong Kong

De stad van yin en yang Het wereldkampioenschap squash ‘masters’ (35+) bracht Lieke Bootsma naar deze uithoek van de wereld, Hong Kong. Al gauw bleek dat er meer te beleven viel dan squash. Deze reis stond in het teken van evenwicht zoeken tussen prestatie en genieten. Alles was op dit kleine stukje aardbol: natuur en wolkenkrabbers, tempels en markten, drukte en rust.

de ledenadministratie schriftelijk bevestigd. Het verdient aanbeveling deze bevestiging zorgvuldig te bewaren.

september 2014 DIEPPUT ECHO

3

Van de redactie tekst roeland engelen

als bevorderend voor de cohesie binnen de vereniging en essentieel voor de geschiedschrijving. En dat verdiende een frisse herstart. Het was voor Rob meteen ook het sein om de typemachine het huis uit te doen en als bijna-tachtiger over te stappen op de computer, waar hij zich snel in wist te bekwamen. Elders in dit nummer staat een In Memoriam. Overigens een langere versie dan Rob zelf als eindredacteur had toegestaan. Een erelid verdiende volgens hem niet meer aandacht dan een ander lid. In Robs geval vinden we dat toch moeilijk te verkopen. De redactie zal zijn bijdragen, zijn persoonlijke betrokkenheid bij ons allemaal en zijn wijze woorden missen. “Adieu. Met weemoed zetten wij ons neer tot het schrijven van onderstaande gevoelige regels. Immers, een onzer begaafdste redacteuren, Rob Borgers, heeft gemeend reeds thans zijn veelzijdige activiteiten niet meer ten dienste van de geschiedschrijving onzer vereniging te kunnen stellen. Zijn markante persoonlijke stijl sprong telkenmale bij het verschijnen van ons periodiek de insiders duidelijk in het oog. … Een gehavende redactie.” Zo opende ruim vijftig jaar geleden ons clubblad. Met het overlijden van onze eindredacteur Rob Borgers, is de redactie nu opnieuw zwaar gehavend. Samen met Rob nam ik in 2009 het initiatief de Diepput Echo in een nieuw jasje te steken. Wij zagen en zien het clubblad

COLOFON

HCC 1878 H HVV 1883 H HSRC 1978

Diepput Echo is het verenigingsorgaan van de Koninklijke Haagsche Cricket en Voetbal Vereeniging Jaargang 102 H nummer 1 H september 2014

4


In dit nummer veel aandacht voor de cricketers, die het seizoen inmiddels hebben afgesloten. Tegenover een aantal succesvolle jeugdteams en kampioenschappen voor ZAMI 2 en ZAMI 3 stond de jammerlijke degradatie van HCC 1 uit de topklasse. Volgens velen onnodig, want er waren kansen genoeg. Een flink aantal wedstrijden werd met klein verschil verloren, uit tegen Excelsior’20 (15 runs), thuis tegen VOC (6 runs), uit tegen VRA (8 runs) en uit tegen VOC (4 runs). Eén overwinning meer in de eerste fase van de competitie had ons een plek in de kampioenspoule opgeleverd, maar in de beslissende wedstrijd tegen ACC lukte het ons niet 161 runs te maken. Het dubbeltje viel steeds net de verkeerde kant op. Gelukkig wist HCC 2 zich op de valreep net wél te redden. Onze

Redactie adres

VERENIGINGSAGENDA 14 september Dies natalis 21 september Colthoff-beker 24 november Najaars-ALV (19.30 uur) 7 december Sluiting kopij Diepput Echo jaargang 102 nr. 2 25 december Kerstsixes 1 januari Nieuwjaarsreceptie

nieuwe cricketredacteur Thijs Smits doet in dit nummer verslag van de miraculeuze ontsnapping aan de hand van Feiko Kloppenburg. Verder blikken wij vooruit op het komende voetbalseizoen in de tweede klasse en terug op de derde klasse. Met weemoed denkt Maurits ter Kuile terug aan de ‘mooiste klasse ooit’. Ook het squashseizoen gaat weer beginnen, al is bij het ter perse gaan van dit nummer nog niet bekend hoe de Eredivisie Heren er dit jaar uit gaat zien. Wel is duidelijk dat HSRC Heren 1 aan kwaliteit zal inboeten door onder andere het wegvallen van Laurens Jan Anjema. Tenslotte gaan wij in dit nummer de grenzen over: Lieke Bootsma doet verslag van het WK Masters squash in Hong Kong, waar Frederick Mansell toevallig ook oud-HC&VV’er Steve Atkinson tegenkomt. En Thijs Smits gaat in Barcelona op bezoek bij Eward Vermeulen die voor de lezer een speciale aanbieding heeft. Veel leesplezier!

Frederick Mansell (voetbal) en Thomas Smijers (voetbal).

Van Hogenhoucklaan 37 2596 TA ’s-Gravenhage [email protected]

Advertenties

Redactie

Christophe Louwerens (06-53249923), [email protected]

Redactie: Roeland Engelen (hoofdredactie), Marijke Snoeck (eindredactie), Maurits ter Kuile (cricket/voetbal), Max Canters (cricket), Thijs Smits (cricket),

Vormgeving en druk De Swart BV, Den Haag

COLUMN

Het verdwijnen van een ambacht tekst frederick mansell

H

et is tijd om de noodklok te luiden. We worden te soft, kunnen niet meer tegen een stootje en we beschermen onze kinderen tegen alles wat vroeger normaal was. We worden een soort marshmallows. Vaders, moeders, kinderen, maar ook voetbaltrainers doen eraan mee. En hoe uit zich dit alles? De sliding verdwijnt.

kampen leerden we de schaar, en de sliding. En terecht. Het was de tijd dat verdedigers nog stug en vuil waren. Het bikkelharde Duitsland was net wereldkampioen geworden en in alle topcompetities stonden er beulen achterin de defensie. Zonder mensen die een sliding konden maken, was je ten dode opgeschreven.

Het is zaterdagmiddag op een pleintje in Jeruzalem. De sjabbat zorgt voor een serene rust in de straten van de Israëlische hoofdstad, want zaterdag is een rustdag, een familiedag, een buitendag. Op het betonnen pleintje staan twee goals en zeven man in sportkleding. De vorige dag had mijn tante Bea bij de kruidenier op de hoek gevraagd of ik eens mee mocht voetballen. Dat mocht. Het partijtje was pas net begonnen toen mij duidelijk werd: pleintjesvoetbal in Israël is anders dan in Nederland. Panna’s tellen niet, alleen doelpunten. Bij mijn tweede balcontact moest ik het ontgelden. Van opzij komt een jongeman op kniehoogte inglijden. Een sliding, op een betonnen plein. ‘What the f*ck are you doing?!’

Laatst keek ik naar een compilatie van beelden van Frank de Boer als trainer. Hij zei voor de training: ‘geen slidings jongens, we laten elkaar heel’. Een afgrijselijke uitspraak van een behoorlijke trainer. Hoe kan je op het scherp van de snede trainen als iedereen netjes op zijn voeten blijft staan. De volgende stap is dat hij zegt: ‘En ook geen kopduels.’ Het verbaast me niks dat Ajax er elk jaar na één ronde uit ligt in Europa. Geen slidings. Ook veel trainers die ik bij HVV heb gehad menen dat je ‘zo lang mogelijk op je voeten moet blijven staan. De sliding is een noodgreep.’ Bullshit. Laten we kijken naar de absolute Europese top. Met jullie goedkeuren: dat zijn Real Madrid en Barcelona. Niet geheel toevallig spelen die in dezelfde competitie. En vertelt u mij eens wie de huidige kampioen is? Juist, dat is de vechtmachine van Diego Simeone, het enige team met modder op de dijen, Atletico Madrid.

Het moet elf jaar daarvoor zijn geweest toen ik de sliding leerde van trainer Frans Meurs op het derde veld van HVV. Veld 3 was alleen de eerste twee weken van het seizoen groen. Daarna speelde je in een zandbak, waar de keien die de Duitsers na de oorlog hadden achtergelaten naar boven kwamen. Toch leerde Frans ons de sliding. Met gevaar voor eigen benen gleden we over de zandvlakte. Zonder modder op de sokken, had je niet buiten gespeeld. Ook op de voetbal-

Frederick Mansell zet in de wedstrijd tegen Quick een sliding in. Foto Marcel de Kler.

De sliding verdwijnt. Door de aanleg van kunstgrasvelden, de bezorgde moedercultuur (ook bij vaders) en omdat trainers geen slidings willen zien tijdens trainingen, verdwijnt er een heus ambacht, een ambacht waar we ooit goed in waren in dit land. De modder op de dijen is al een tijd terug verdwenen. Wie nu wil sliden krijgt er een mooie brandwond voor terug, inclusief wat rubberen kunstgras balletjes in de open wond. Ouders willen dat niet, niet in de laatste plaats omdat de rubbertjes zo vervelend zijn in de wasmachine. Een hele generatie blijft braafjes op de benen staan en gaat met schone sokken en paars-oranje schoenen netjes weer de kleedkamer in. Ik vind het niks. Bij deze roep ik alle ouders, trainers en voetballertjes op om een oud ambacht weer in ere te herstellen. De sliding is allesbehalve een noodgreep, en ik vertel u waarom. Een sliding maak je om de bal te veroveren, om een doelpunt te maken, een doelpunt te voorkomen, de bal binnen te houden, de tegenstander te intimideren, een signaal te geven en om de weg te versperren. Maar het beste antwoord op de vraag waarom je een sliding moet maken, vond ik op een pleintje in Jeruzalem toen ik riep: ‘What the f*ck are you doing?!’ Het antwoord: ‘I’m trying to win this game.’ Juist, een sliding maak je om te winnen.


5

ECHOOTJES Cees Bijloos Koninklijk onderscheiden Ons lid Cees Bijloos heeft door burgemeester Staatsen van Voorschoten de versierselen opgespeld gekregen behorende bij het Ridderschap in de Orde van Oranje-Nassau. Cees is onderscheiden vanwege zijn activiteiten voor de Paardenmarkt, zijn inzet voor het Bisdom Rotterdam en de Sociëteit De Witte. Ook is Cees bestuurslid van de VVD Voorschoten. Tot zijn pensioen was Cees directievoorzitter van (private bank) Nachenius Tjeenk & Co, jarenlang hoofdsponsor van de vereniging.

Vrouwenvoetbal op HVV Ondanks het tekort aan veldcapaciteit is er toch ruimte gevonden voor vrouwenvoetbal op de Koninklijke. Voor het WK-voetbal heeft Joop van den Ende Theaterproducties een stel tv-commercials opgenomen op de Diepput ter promotie van de musical Sister Act. Een aantal musicalsterren heeft een dag lang onder leiding van Simone Kleinsma op ons hoofdveld muurtjes gevormd en vrije trappen genomen. De reclames waren van korte duur en van een bedenkelijk niveau, maar de oplettende kijker onder u heeft de huisjes en een HVV bal goed kunnen herkennen.

Records voor HCC 1 Ondanks de tweede degradatie uit de hoogste klasse, werden dit seizoen in HCC 1 ook twee heel bijzondere prestaties geleverd. Captain Tom de Grooth scoorde op 6 juli 119 runs tegen VRA en een week later 104 not out tegen Dosti. Hij was daarmee het eerste HCC-lid dat back-to-back centuries scoorde op het hoogste niveau sinds Bart Schuur in 1954. Sindsdien wist alleen speler/coach Johann Myburgh deze prestatie te herhalen. In 1938 slaagde Hugo van Manen er tot nu toe als enige in drie opeenvolgende centuries te scoren. Op 20 juli gooide Excelsior’20 onze Kroonelf voor 98 all out. Sinds de invoering van het limited overs cricket in Nederland (in 1983) lukte het HCC 1 6


nooit een score van onder de 100 runs te verdedigen, maar dit keer wel: door 6 voor 12 in 8 van Reinier Bijloos was Excelsior’20 voor 48 all out. De laatste keer dat een totaal onder de honderd runs winnend was, was in 1973. HCC verdedigde tegen Hercules 93 runs, dat kwam tot 92 runs. De helden van die dag waren Auke Smits (5/29) en Hans Rijkens (3/19). Een jaar later herhaalde HCC 2, toen ook nog spelend op het hoogste niveau, deze stunt tegen dezelfde tegenstander. De eigen 90 runs waren toen ruim voldoende: Hercules was na 20/0 op 37 all out (Huub de Villeneuve 5/17, Sjoerd Keilholz 5/14).

Toque d’Or weer voor Zami II Het jaarlijkse bekertoernooi voor de lagere seniorenteams in de Haagse regio is eens te meer een prooi geworden van HCC Zami II. De organisatie van het hele toernooi was weer in handen van Jan Nuijten. Alles was tot in de puntjes geregeld, met uitzondering van een regenbui hier en daar. Toque d’Or captain Jan Willem van Kampen zorgde voor een zeer uitgebalanceerd team. Quick moest in de eindstrijd het onderspit delven, omdat de ruim 200 gescoorde HCC-runs in 20 overs een

Nieuwe sponsorcommissie Graag stellen wij u kort voor aan de nieuwe sponsorcommissie van de Koninklijke HC & VV. Voorzitter Christophe Louwerens is al jaren lang lid van onze vereniging en een echte clubman. Met zijn 292 wedstrijden in het eerste van HVV was hij al eerder betrokken bij de sponsorcommissie. Christophe voetbalt tegenwoordig in HVV 4. In samenspraak met het HB heeft hij de afgelopen weken een commissie samengesteld bestaande uit: Mirjam Kroemer,, Engeline Moningka (beiden acquisitie), Stan Adam, Jeroen Smits (beiden hoofdsponsoring voetbal & cricket) en Joost Stuurman (penningmeester). Veel bekende gezichten en dus veel ervaring met de club en de mensen daaromheen. Joost Stuurman is relatief nieuw. Als vader van Philip (HVV C6) wilde Joost graag iets doen voor de club. De oud-docent economie van

Christophe werd al snel benaderd om de rol van penningmeester op zich te nemen. Samen met Chris zal Joost contact onderhouden met het HB en zijn penningmeester in het bijzonder. Graag willen wij oud-voorzitter Hans Willinge en zijn medecommissieleden Frank van Ketwich Verschuur, Fons Pasteur en Nils Vermeire bedanken voor al hun inzet de afgelopen jaren. De nieuwe commissie is inmiddels vol aan de slag! Wij hebben er veel zin in, maar in deze economische zware tijd is alle hulp welkom. Voor suggesties, tips, ideeën en uiteraard een bijdrage staan wij u graag te woord. U kunt ons per mail bereiken op [email protected] of telefonisch op 06-53249923. Op de website van de club zijn inmiddels ook alle sponsoropties en tarieven terug te vinden onder het kopje Sponsoring.

De nieuwe SpoCo. Van links naar rechts: Stan Adam, Engeline Moningka, Christophe Louwerens, Mirjam Kroemer, Joost Stuurman en Jeroen Smits.

onmogelijk passeerbaar totaal bleek op de dodelijke aanval van de titelhouder. De overwinning werd traditiegetrouw gevierd met een overheerlijke jenever van Van Kleef.

Lambert van Duuren (zie vorige DE), steward bij de KLM, op weg naar Rio de Janeiro, op de foto (rechts) samen met ons lid Harry Tels. Zijn beste vriend en HVV’er René Flemming ging met hem mee en nam deze foto op Schiphol. Het gaat Lambert goed en hij laat al zijn vrienden op HVV groeten.

HVV 4 zoekt coach(es) Na het succesvolle seizoen van HVV4 hebben coaches Kalis en Snoeck besloten een ‘nieuwe uitdaging’ aan te gaan. De onderhandelingen in deze transferperiode verlopen nog stroef. Het functieprofiel dat de spelersgroep eist van de coaches zorgde tot nu toe nog niet voor een handtekening. Functieprofiel: Lid van HVV, kindvriendelijk, weinig coaching ervaring, in bezit van rijbewijs B en of D. Belangrijkste taak: voorlezen van de opstelling, die meestal door de aanvoerders al gemaakt is. Interesse: meld u op wedstrijd- of trainingsdagen aan het buffet of laat een bericht achter in het gastenboek van hvv5.nl.

Dames 1 “goes high” Onze teamcaptain Roos Kalker had het na haar bevalling van een lieve tweede kleine weer op haar heupen gekregen. Of we zin hadden in een ‘bikkelvakantie’? Een low-budget weekje naar de zon, met veel gezelligheid en zes uur per dag een calorieverbrandende activiteit� Dit lieten Diana (helaas niet meer in staat om te squashen, maar nog altijd onze trouwste supporter), Cocky de Wolf en Lieke Bootsma van Dames 1 zich geen tweede keer zeggen. Het werd een trekking in de Hoge Atlas van Marokko, inclusief de beklimming van de Toubkal. Deze vierduizender daagde

H H H Quotes H H H

STER De redactie hoorde deze zomer weer over veel spelers met goede cricketprestaties. Er was er echter maar één die het meest in het oog sprong. Jayadeep Hiriyalu wist in een en hetzelfde weekend twee keer ‘man of the match’ te worden, eenmaal met de bal en eenmaal met het bat. Op zaterdag rolde hij Quick ZAMI op met 5 wickets en de dag erop sloeg hij de aanval van Hermes DVS ZoMi met 115 runs aan diggelen. Een wel heel bijzondere prestatie en daarom is Jayadeep terecht de ster van deze Diepput Echo!

ons uit. Primitiviteit, 5 uur ‘s ochtends op, bugs in de darmen, joekels van bloedblaren op de hielen en hoogtevrees konden ons allen er niet van weerhouden. In een gestaag tempo maakten we extra rode bloedlichaampjes aan. Op de top wachtte ons een top-of-the-worldgevoel, op een van de hoogste bergen van Afrika. Yes, this is it! We hadden er veel voor over, heel veel! Zelfs Nederland -Spanje dreigden we te missen. Maar het radiootje uit het jaar nul bij kaarslicht was onze redding. Met ons gebroken Spaans hoorden we het temperamentvolle voetbalgeleuter steeds zachter worden en de doelpunten om onze oren vliegen. Niet te geloven! Wat een onvergetelijke ervaring was dit! Gezelligheid ten top en weer superfit voor de squashbaan. “Mission completed”! (Lieke Bootsma)

“Na onze twee mooie promoties in 2007 en 2009 kenden we met HVV 1 de afgelopen jaren op sportief gebied een mindere tijd. Maar dat is inherent aan het beleid van de club om zoveel mogelijk met zelf-opgeleide jongens in de selectie te voetballen. Dit maakt de spelersgroep van HVV herkenbaar voor de trouwe achterban en houdt de HVV-cultuur in stand. Wat ons betreft is dat belangrijker dan geforceerd en versneld naar een hoger niveau willen.” HVV-aanvoerder Jaap Akerboom in Den Haag Centraal van 30 mei 2014. “Today was one of the best knocks in a chase I’ve seen. Hidde Overdijk for NL U19. Composure and real talent. One for the future…” Tweet van @dutchiepdb, Oranje-captain Peter Borren, op 15 juli 2014 over de prachtige 72 not out waarmee Hidde het Nederlands team langs Ierland sloeg. “Jazeker. Namelijk dat het niet het einde van de wereld betekent als je een keer degradeert. Dan was je niet goed genoeg. Wel is het belangrijk dat je de juiste diagnose stelt, waar het aan schort. Als je vervolgens serieus aan die punten werkt, heb je het juiste medicijn. En kom je er heus wel weer bovenop.” Peter van Arkel in AD/Haagsche Courant van 14 juli 2014 in antwoord op de vraag of hij al weet wat hij gaat zeggen bij de uitreiking van de naar hem genoemde prijs voor de ‘most valuable player’. “We hebben hier een prachtige club waarvan we met z’n allen volop genieten.. Er zijn middelen, er zijn materialen en vooral: er zijn leden. Toen we begonnen was de grondgedachte om mensen of groepen die dat kunnen gebruiken, een steuntje in de rug te geven. Niet alleen door een geldbedrag, maar vooral door met onze leden actief bij te dragen. Door zelf de handen uit de mouwen te steken.” Fred Staal in Den Haag Centraal van 1 augustus 2014 over de oprichting van Stichting Leeuwenhart, waarmee de vereniging zich wel inzetten voor de maatschappij. “We hebben veel jonge talentvolle spelers, die op het punt van doorbreken staan, maar misschien nu nog iets te licht zijn. Om wat minder afhankelijk van buitenlandse krachten te worden, hebben we bewust de keuze gemaakt om het team zo veel mogelijk met eigen kweek te bemannen. Die lijn willen we ook doorzetten, maar het heeft tijd nodig.” Huite Hak, voorzitter van de technische commissie van HCC, in AD/Haagsche Courant van 26 augustus 2014.

Een selfie op de pas met van links naar rechts: de gids, Diana, Roos, Cocky en Lieke.

HHHHHHHHH september 2014 DIEPPUT ECHO

7

OVERLEDEN A. (Arthur) Olof Overleden op 29 juni op 56-jarige leeftijd.

Dr. R. (Rob) Borgers Overleden op 26 juli 2014 op 82-jarige leeftijd.

Mevrouw V.A. van der Leeuw Overleden op 17 augustus op 98-jarige leeftijd. Mevrouw van der Leeuw was de moeder van ons lid Folkert Blaisse en diens overleden oudere broer Pieter, grootmoeder van Sweder en overgrootmoeder van onze junioren Tobias en Bastiaan Coolen. Zij was decennia lang een zeer gewaardeerde en betrokken donateur van onze vereniging.

GETROUWD Roeland Engelen en Marlies Reinders Getrouwd op 12 juli 2014 in Den Haag.

A. (Arthur) Olof 1957 – 2014 Arthur had op 20 april 2013 het jubileumboek, waaraan hij nog een fraaie bijdrage (‘Foei HVV!’) leverde over de jaren ’70, in ontvangst genomen. Het was een weerzien na lange tijd met zijn oude vrienden op de club: Kees van den Assem, Fred Staal, Peter Paul Marijnen, Pieter Andringa, Robin Ouwehand en ondergetekende. Arthur vertelde over zijn ziekte (keelkanker) en stelde voor om nog een keer bijeen te komen. Het werd eind 2013 een ouderwets gezellige avond met voldoende eten, drank en verhalen uit de oude (HC&VV-)doos. We overhandigden Arthur een van de voor het jubileum gemaakte posters van de voorpagina van een Clubblad uit de tijd dat hij daarvan redacteur was (1974-1980). Het ging best goed met hem die avond en hij was optimistisch over de nog te volgen behandelingen. In de maanden daarna bleek het een verloren strijd, waarover hij op voor hem kenmerkende sarcastische wijze in mailings berichtte over het gevecht met artsen, ziekenhuizen en verzekeraars. Op 29 juni 2014 overleed hij. De sprekers bij zijn crematie karakteriseerden hem treffend: gepassioneerd tot aan het fanatieke toe, discussies nooit uit de weg gaand, maar ook volop genietend van het leven en (vrouwelijk) gezelschap. Met die eigenschappen vond hij zijn weg in zijn (journalistieke) werk voor onder meer Amnesty International. De kiem voor zijn schrijversloopbaan was gelegd bij het redacteurschap van het Clubblad. Arthurs grootste passie betrof de muziek en in het bijzonder de componist Sjostakovitsj, over wie hij kort voor zijn overlijden nog een boek voltooide. Zijn vrouw José was bij dat alles een onmisbare steun en toeverlaat. Als voetballer was Arthur linksbenig en keihard. Zijn grote voorbeeld was Johan Neeskens, ook qua (lange) haardracht. Hij maakte deel uit van het beroemde C-team ‘circus Ter Kuile’ en maakte een vaantje met de tekst ‘gezelligheidskampioen’ in het jaar dat we een-na-laatste werden. Met cricket kon hij, left arm over en nog zonder restricties, 18 overs van een kant bowlen (en ik 17 van de andere kant). Ooit bowlde Arthur 6 voor 17 in 10 overs, cijfers die hij een seizoen lang tot vervelens toe bleef opdreunen: “waarvan 4 maidens, waarvan 2 wicketmaidens, waarvan 1 dubbele wicketmaiden!”. Tijdens een gezamenlijke fietsvakantie in 1974 was, naast het beroemde WK van dat jaar, het flipperen bijkans nog belangrijker. Arthur was hierin ook zeer fanatiek en als het balletje verdween zette hij uit woede niet alleen de flipperkast op tilt maar ook degene die toevallig naast of achter hem stond. Meestal een van ons, maar vaak genoeg een nietsvermoedende cafébezoeker. Zijn knieën lieten hem tot zijn grote verdriet te vroeg in de steek, waardoor we Arthur vanaf zijn studententijd minder op de club hebben meegemaakt. Toch bleef zijn belangstelling voor de club overeind. Dat onze kinderen nu (met elkaar) voetballen en cricketen vond hij schitterend: “Dat benadrukt maar weer dat HCC (en HVV) een grote familie is. Dat kunnen jullie allemaal koesteren.” Jan Nuijten

8


Dr. R. (Rob) Borgers 1932 – 2014 Op zaterdag 26 juli jongstleden overleed ons erelid en mederedactielid, Rob Borgers. De afgelopen jaren hadden wij vrijwel wekelijks, soms dagelijks, contact. Zo werkten wij nauw samen in de redacties van de jubileumboeken van 2008 en 2013 en de Diepput Echo. Tot het laatst was hij actief, getuige zijn bijdrage, Rectificatie uit Groningen, in het vorige nummer Robs stukken blonken uit in analyse en scherpte en zijn pen werd gekenmerkt door zijn vlotte, anekdotische stijl. Daarbij werden werkwoorden, waar mogelijk, het liefst vermeden en kwam naar eigen zeggen ook zijn ‘dikke duim’ vaak goed van pas. Hoeveel daar precies uit voortkwam en hoezeer onze clubgeschiedenis daardoor is ingekleurd, zal moeilijk zijn te achterhalen omdat Rob sinds 1958 bij vrijwel elk jubileumboek betrokken was. Maar Robs aimabele persoonlijkheid was voor de verschillende redacties van nog veel grotere waarde. Hij was zonder twijfel onze beste schrijver, maar kwam nooit in de verleiding teksten van collega-redacteuren te herschrijven. Dat moest iedereen zelf proberen. Als toch zijn kritische ondergrens gepasseerd werd zou hij dat ‘een goed begin’ noemen. Zo kon hij ook, als hij het ergens volstrekt mee oneens was, met gevoel voor understatement zeggen dat hij het ‘misschien op een andere manier’ had gedaan. Hij liet iedereen in zijn waarde en consensus leek voor Rob belangrijker dan het maken van zijn eigen punt. Daarbij moeten zijn diplomatieke gaven niet onderschat worden. Rob debuteerde op 17-jarige leeftijd in HCC 1, waarvoor hij 113 wedstrijden speelde, en een succesvol spinbowler (172 wickets) was. Maar op de 3 wedstrijden die hij in HVV 1 speelde was hij denk ik nog trotser. Met veel respect keek hij tegen spelers aan die een veelvoud daarvan haalden. Als junior, lid geworden in 1941, met een HVV-das met de

opstelling van het eerste elftal erop geborduurd, zoals hij schreef in een jubileumboek. Maar ook als supporter in later jaren, getuige een felicitatiebericht aan een nieuwe recordhouder. “Meer dan 400 wedstrijden getuigt van talent, toewijding en clubtrouw. Daar moeten wij als HVV het van hebben.” Juist dit speciale karakter van onze vereniging benadrukte Rob vaak. Vooral in zijn latere stukken en ook in zijn speeches, waarvan zijn jubileumrede als algemeen voorzitter bij het 100-jarig bestaan van HVV de belangrijkste was. Rob was een begenadigd spreker en stond bij herendiners steevast op de sprekerslijst. Na zijn bestuursperiode (1980-1984) zette hij zich nog jarenlang in voor de financiële administratie van de vereniging. In 1995 werd hij benoemd tot lid van verdienste. In 2007 volgde het erelidmaatschap. Zijn grootste bijdrage aan de vereniging leverde Rob echter op redactioneel gebied. Zonder hem waren de meest recente jubileumboeken niet tot stand gekomen. Op momenten dat we ons afvroegen waar wij aan waren begonnen, lagen de eerste twintig velletjes tekst al klaar en was er geen weg meer terug. In totaal maakte hij 14 jaar deel uit van de clubbladredactie. Ook in de jaren dat hij voor Unilever in het buitenland verbleef, nam hij veelvuldig de pen ter hand om met ‘Spaanse Pepers’ en ‘Tea Leaves’ de kolommen van het clubblad te vullen. Voor zijn uitzonderlijke prestaties op redactioneel gebied ontving Rob vorig jaar volledig terecht de Vincent Beelaerts van Blokland prijs. Getuige het feit dat die prijs een prominente plek had bij zijn crematie, betekende dit veel voor hem. We zullen Rob missen, als redacteur, als clublid en als mens. Roeland Engelen

Verloofd, getrouwd, geslaagd? Is er sprake van gezinsuitbreiding of bent u afgestudeerd of gepromoveerd? De redactie van de Diepput Echo wil werkelijk alles van u weten. Geef uw familieberichten (eventueel met begeleidende foto) door via het e-mailadres van de redactie: [email protected].


9

MOOI EN SPANNEND SEIZOEN EINDIGT IN MINEUR

HCC 1 degradeert naar hoofdklasse tekst maX canters foto’s Patrick trijZelaar

H

et seizoen had zo mooi moeten eindigen dit jaar. Na al het harde werk dat de kroonleeuwen in de sterke, spannende Topklasse hadden verzet met voornamelijk eigen spelers en jonge talenten, moest na het ‘vrije weekend’ de laatste positie en daarmee degradatie worden ontlopen. Het liep echter anders; na 3 verliespartijen op rij in een toch al treurige en natte augustusmaand was het doek gevallen en werd HCC 1 na 22 jaar weer naar de Hoofdklasse (voorheen Eerste Klasse) verwezen, een enorme domper. Toch wordt er positief naar de toekomst gekeken. “Het is een tegenslag in een verder mooi proces…”

Fase 1 Dat het spannend was bleek wel uit de stand eind juli in de Topklasse. Liefst 5 van de 8 teams stonden na 13 speelronden met 10 punten op de gedeelde laatste plek. Tot dan toe kon de Technische Commissie redelijk tevreden zijn. Er werd voor de jeugd gekozen, die, zoals het beleidsplan voorschrijft, samen met de ervaren en sterke lichting van eigen bodem een basis voor de toekomst moet leggen. Ook wilde (en kon) men niet heel diep in de buidel

tasten voor dure spelers, iets dat veel andere clubs wel doen. Met die wetenschap waren er geen illusies. Met het ontlopen van degradatie (evt. linkerrijtje), het halen van de Twenty20-finaledag (elders meer hierover) en progressie in de individuele prestaties zouden de doelen zijn bereikt. Het liep dus wel aardig. Alleen tegen titelverdediger Quick had men niets in te brengen en thuis tegen ACC werd een slechte wedstrijd gespeeld. De overige wedstrijden waren behoorlijk op niveau. De bowling attack was goed verzorgd. De openers Mark Jonkman (25 wickets) en Reinier Bijloos (27) bowlden vrijwel altijd sterk en legspinner Fawad Ahmed liet vaak zijn kwaliteiten zien. Met Hidde Overdijk, Ali Ahmad en natuurlijk Maurits Jonkman als andere opties en een jonge, sterke fielding side kon captain de Grooth rekenen op een sterk optreden in het veld. Het hoogtepunt was natuurlijk Excelsior ’20 thuis, dat voor slechts 48 all out werd gegooid (Bijloos 6-12-8!). Battend waren er winnende centuries van Tom de Grooth tegen Dosti en Ruben Hattingh tegen VRA en een prachtig partnership voor het een-na-laatste wicket van Ali en Maurits, die de punten voor de poorten van de hel

Reinier Bijloos in actie in de beslissende wedstrijd tegen Hermes DVS.

10


wegsleepten thuis tegen Hermes DVS. Een probleem was wel dat het ook vaak niet lukte om de wedstrijd binnen te tikken. Zo lieten we de punten liggen tegen VOC thuis, Excelsior en VRA uit (Tom weer een century) toen de basis voor winst toch leek gelegd. Misschien daarom had het puntentotaal uit fase 1 eigenlijk hoger moeten zijn.

Augustus Als VOC zou verliezen en wij zouden winnen van ACC in de laatste ronde van de eerste fase, dan zou de vijfde plek en dus lijfsbehoud behaald zijn. Het ging allemaal net verkeerd die 3e augustus. ACC begon met batten en werd uitgegooid voor een zeer maakbare 161 (3 wickets voor Reinier en 2 voor de beide Jonkmannen). HCC begon vervolgens aan slag desastreus met 4 verloren wickets na 16 runs, maar het partnership van Feiko Kloppenburg en Tonny Staal van 76 runs gaf de burger moed. Echter, toen zij na twee onoplettendheden ook moesten vertrekken, was het verzet gebroken en strompelde de kroonelf naar 127 a.o. Omdat VOC ook verloor, ging Excelsior er met de vijfde plek vandoor, een absoluut gemiste kans! Met 4 teams op 10 punten aan het begin van de tweede fase bleef het razend spannend. Het gaf ook aan hoe gewaagd de teams aan elkaar waren. De eerste wedstrijd was tegen VOC. Met een goed resultaat op en tegen het vorig jaar gepromoveerde VOC kon de ergste kou uit de lucht gehaald worden, maar ook hier ging het mis. Nadat de Rotterdammers 88 voor 2 in 25 overs hadden gemaakt begon het te regenen. Na een lange Pluvius-interventie moesten de kroonleeuwen, mede door een niet al te gunstige D/L uitdraai, er in hetzelfde aantal overs liefst 144 maken. HCC bleef steeds in de race en iedereen chipte in, maar de wickets bleven hier en daar vallen. Uiteindelijk kwamen we slechts 4 runs te kort, het kwartje was dus weer nèt de verkeerde kant op gevallen.

De toekomst

Bart Kuipéri en Jeroen Smits in afwachting van de bal.

Nadat de uitwedstrijd op VRA twee keer in het water was gevallen, kwam de dag van de waarheid op 24 augustus thuis tegen Hermes DVS. Als VRA die dag zou winnen van VOC konden we ons geen verliespot tegen de Schiedammers veroorloven. Het werd vanaf bal 1 een zeer lastige wedstrijd, niet in de laatste plaats door de hardslaande oud-HCC’er Stephan Myburgh. Zijn 85 runs in 17 overs legden de basis voor een hoog totaal van Hermes. Iedereen pikte een wicket mee, waardoor de schade nog enigszins beperkt bleef tot 247/7. Het bleek teveel, de Schiedammers waren die dag gewoon beter. Eerst Bart Kuipéri (34) en later Feiko (47 in een aardig partnership

met Hidde) probeerden het nog wel, maar de 169 a.o. waren bij lange na niet afdoende. Omdat VRA het tegen VOC niet liet afweten was het plotseling gedaan. Na een moedig en strijdvaardig seizoen, waarin gek genoeg iedereen zichzelf individueel verbeterde, ging de Koninklijke na 22 jaar weer onderuit in de Topklasse en degradeerde het. Was het allemaal te voorkomen of zijn we gewoon niet goed genoeg? Was het gewoon noodlottig of hebben we de pech over onszelf afgeroepen? En moeten we ons nu zorgen maken over de toekomst? Die vragen kunnen we natuurlijk maar aan één persoon stellen: captain Tom de Grooth.

Twenty20: ‘Gewoon’ weer de finaledag gehaald! Eén van de lichtpuntjes dit seizoen was dat HCC in de T20-competitie voor de zesde keer in 7 jaar tijd weer de finaledag haalde. En dat is toch een geweldige prestatie. Het jonge elftal duldde in de Haagse poule alleen het sterke Quick voor zich. HBS (2x) en VCC werden beide aan de zegekar gebonden. HBS mocht steeds eerst batten, maar kon hun totaal door het geweld van Tom, Ruben (2x), Tonny, Hidde en Thijs Fischer nooit serieus verdedigen. Maurits pakte thuis 4 wickets. VCC werd thuis voor 106 aan de kant gekegeld, wat vrij gemakkelijk binnen 17 overs werd gemaakt (Tonny 27*). Uit werd ondanks 39 van Ruben verloren, maar toen stond er al niks meer op het spel. Voor de kwartfinale kwam Excelsior ’20 uit de koker gerold. In Schiedam gingen de Thurlede-bewoners eerst

battend voortvarend van start, maar na de break through van Hidde namen de kroonleeuwen de wedstrijd over. Excelsior strandde op 98 a.o., Fawad (3-8-4) en Floris de Lange (1-12-4) hadden de mooiste cijfers . Ook HCC had het lastig op de levendige kunstgrasmat en de run rate liep snel op, maar na een paar mooie zessen van Hidde sloeg Bart één bal voor het einde het winnende viertje. In de halve finale op VCC was de tegenstander Hermes DVS en ook nu was het Myburgh (77*) die ons op de pijnbank legde: Hermes 126/4. Tom en Ruben legden een aardige basis met 53-1-9, maar na de val hun wickets ging het snel bergafwaarts en op 94-8 waren de overs op. Hermes won uiteindelijk ook de finale van het sterke Dosti en HCC mag trots zijn op zijn prestaties. Volgend jaar weer eens de titel?

Het is even stil als ik hem vraag of het te voorkomen was. “Tja, een lastige vraag”, begint hij. “Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant niet. We hebben achteraf gezien zeker onze kansen gehad en die niet gepakt. En in deze knotsgekke competitie hebben we het deksel op onze neus gekregen. We hebben ons op cruciale momenten, denk ik, niet voldoende gerealiseerd hoe belangrijk sommige situaties waren en dat komt mede door een stukje gebrek aan ervaring in de batting. En dat zijn fouten. Maar we hebben ook een smalle selectie en best vaak misten we bepalende spelers als Maurits en aan het begin en eind Fawad. En dat ga je voelen. Daarbij konden en vooral wilden we niet veel geld uitgeven aan spelers en daarmee krijg je toch doorgaans niet dezelfde kwaliteit.” Op de vraag of we ons zorgen moeten maken is Tom snel met zijn antwoord. “Nee hoor, het is slechts een vervelende tegenslag, deze degradatie. Als we een beetje compleet blijven kunnen we volgend jaar vol voor promotie gaan, want we hebben gewoon een goed elftal. Daarbij komt er vanuit de jeugd best wel talent aan, dat zich over 3 jaar komt melden bij HCC2. Als we die periode kunnen overbruggen gaan we een mooie toekomst tegemoet!”

Eindstand Topklasse Fase 1 1 Quick 2 Dosti CC 3 ACC 4 Excelsior’20 5 HCC 6 VOC 7 VRA 8 Hermes DVS

14-24 14-21 14-15 14-12 14-10 14-10 14-10 14-10

Eindstand Topklasse Fase 2 1 Quick 2 Dosti CC 3 ACC 4 Excelsior’20 5 VRA 6 Hermes DVS 7 VOC 8 HCC

17-30 16-23 16-17 17-12 17-16 17-14 17-12 17-10

Quick en Dosti spelen best-of-three om de landstitel. HCC degradeert.


11

12


HCC 2 op de valreep veilig tekst thijs smits foto Patrick trijZelaar

N

a de 1e seizoenshelft konden we uit 3 schamele puntjes - een gelijkspel tegen VVV (de wedstrijd verregende) en een klinkende overwinning op VRA 2 - concluderen dat we waarschijnlijk niet om het kampioenschap gingen spelen. Tijd voor plan B: Feiko Kloppenburg. Niet geheel verassend werden de returnwedstrijden vol enthousiasme gestart met USV Hercules uit. De Utrechtenaren kwamen niet verder dan een totaal van 160 hele. Feiko (64) liet nog maar eens een keer zien dat het niet nodig is een bal door de lucht te slaan. Vergezeld door hardhitting Minne Marijnen (44 n.o.) werd het totaal van Hercules ogenschijnlijk gemakkelijk ge-chased. De daaropvolgende wedstrijd tegen VVV stond vooral in het teken van de terugkeer van Ollie Klaus. Hij deed meteen van zich spreken en pakte binnen no time de eerste 3 wickets van de opponent. Met een stand van 18 voor 3 leek HCC 2 te gaan stunten. De middle order van VVV herstelde de opgelopen schade echter knap en posteerde een totaal van 238. Deze berg bleek helaas te hoog voor onze batsmen. Weer was het Feiko die ons met een knappe 85 runs lang in de wedstrijd hield. Een goede innings te veel. Feiko verkaste na deze wedstrijd voorlopig naar het eerste. Maar genoeg positives om mee te nemen naar Amstelveen. VRA werd beperkt tot 134. Ollie Klaus pakte wederom 3 wickets en Sajad Ali was ook nuttig met de bal (2 wickets). De batting innings kenmerkte zich door de nervositeit die een 4-puntenwedstrijd met zich meebrengt. Met een tussenstand van 12 runs voor 3 wickets leek een overwinning ver weg. Gelukkig waren het Maurits Overdijk (41n.o.) en Max (34 n.o.), die met een partnership van 76 nog maar eens het belang van ervaring onderstreepten. De verliespartij tegen Punjab laat ik maar even buiten beschouwing… Tegen Hermes DVS was het de beurt aan de youngsters. Met pace en extra bounce was het ‘kleine’ Lucas Boissevain die de

toporder verraste. Toen Gonzalo Bouter ook steunpilaar Borrani inrekende was het snel gedaan met de Schiedammers. Dankzij verstandig batten van Daniël Trijzelaar pakte HCC een verrassende overwinning. Een verloren pot tegen die andere club uit Schiedam betekende het einde van reguliere competitie. Het team had zich keurig ‘geplaatst’ voor de poulefase van de onderste 4. Dit betekende dat het tweede de strijd om lijfsbehoud aan moest gaan met VRA 2, Hercules en Ajax Leiden. Voor de ontmoeting met VRA werd de ZAMI II-tap weer geopend. Na eerder gebruik te hebben gemaakt van de diensten van Boudewijn van der Ark, trokken we ditmaal met Marnix van der Gun en Maurits ter Kuile in de gelederen ten strijde. VRA werd wederom verpulverd en de eerste stap naar lijfsbehoud was gezet. De winst van Ajax Leiden op Hercules betekende dat de pot in Utrecht gewonnen moest worden. Een mooie uitdaging. Floris de Lange liet de nieuwe bal spreken en pakte er 4! Toen er op het bowlen van Gonzalo ook nog twee keer voor de spin werd gespeeld was Hercules’ battingbeurt snel voorbij. Target: 157. Nu was het tijd voor de show van ’Boom Boom Ali’. De uit het eerste teruggekeerde Ali Ahmad wisselde slimme tikjes af met rake klappen en legde de geweldige persoonlijke score van 82 op de mat! Ondersteund door ‘Big Will de Kempenaer’ (29 runs) werd het totaal uiteindelijk voor 8 gepasseerd. Omdat het allemaal nog niet spannend genoeg was moest ook de laatste wedstrijd tegen Ajax Leiden gewonnen worden om degradatie te voorkomen. Op de postzegel in Leiden gingen onze mannen als eersten de wei in. Uitstekend bowlen van Daniël Trijzelaar, Floris, Joost Leemhuis en ondergetekende zorgde er voor dat 020 uit Leiden voor 187 all out was. Een maakbaar totaal. De versterkte batting line-up had de grootste moeite met het goede bowlen van de Leidenaren. ‘Gevestigde’ namen als Thijs Fischer en Joost Leemhuis konden vroeg

Floris de Lange scoorde als nummer 10 een cruciale 25 runs in de laatste wedstrijd tegen Ajax.

douchen en met een tussenstand van 30 voor 3 leek HCC 2 op rampkoers. Met de komst van Feiko Kloppenburg werd het in groten getale toegestroomde HCC-publiek getuige van een van de beste run chases ooit. Wanhopig op zoek naar een partner die hem kon ondersteunen bouwde Feiko zijn innings zorgvuldig op. De wickets aan de andere kant bleven echter vallen en met een stand van 89/8 leek degradatie onomkeerbaar. Maar toen was daar Floris de Lange. Met een uitmuntend partnership van 76 brachten zij HCC weer terug in de race. Met nog 21 runs nodig uit de laatste 16 ballen moest Floris zich uiteindelijk ook overgeven. Op de hoogte van de battingkwaliteiten van zijn nieuwe partner Thijs Smits nam Feiko het heft geheel in eigen handen. Met zijn befaamde slog-sweep sloeg hij in de 49ste over 3 ballen de tent uit en was de overwinning een feit! Feiko eindigde op 111 not out! Een passend eind van een moeilijk, maar gezellig seizoen waarin HCC beroep deed op maar liefst 30 leden. Hoezo smalle selectie? Op naar volgend jaar!

Eindstand eerste klasse Fase 2 1 VVV 16-26 2 Punjab CC 16-26 3 Excelsior’20 2 15-16 4 Hermes DVS 2 15-14 5 HCC 2 16-14 6 Hercules 16-14 7 Ajax 16-12 8 VRA 2 16- 4 VVV promoveert, Ajax en VRA 2 degraderen.


13

GELUIDEN VAN HET DAKJE

U9-3 kampioen! Nog een aantal ﬁnales te spelen… tekst maX canters foto’s Patrick trijZelaar In de rubriek ‘Geluiden van het dakje’, die dankzij de medewerking van een aantal leiders tot stand is gekomen, een rondgang langs de HCC-jeugdteams. Bijzondere momenten, grappige anekdotes, winnaars en verliezers. Wat ving de Diepput Echo-redactie op vanaf het legendarische ‘Diepput Dakje’? HCC U16 bestond dit seizoen uit: Mateo Brink, Jan Wieger Overdijk, Berend Hilberts, Liam Campbell, Laurens & Lucas Boissevain, Ruben van der Marck, Olivier Lagas, Walid Chaudry, Max Furnée en Pieter de Jong. Omdat Olivier al in de tweede wedstrijd een enkelblessure opliep (rest van het seizoen uitgeschakeld) heeft een groot aantal invallers de gelederen met enthousiasme versterkt. Vooral Felix Vecchi en Daniël Trijzelaar waren regelmatig van de partij! Hoewel het de jongens aan inzet niet ontbrak, was het een wisselvallig seizoen (5 gewonnen en 5 verloren wedstrijden). Er werd bij vlagen goed gespeeld, vooral als de wedstrijd ‘s middags begon en het mooi weer was. Jan Wieger, Berend, Laurens, Lucas, Ruben, Walid en Max vielen regelmatig op door mooie vangballen. Battend stonden de heren hun mannetje. De teller bleef steken op liefst 1425 runs en als er beter was gecommuniceerd (concentratie!) had overigens een nog veel beter totaal kunnen worden behaald. In de top 3 staan Laurens met 169 runs, Mateo (130) en Jan Wieger (127). Bij het bowlen waren de mannen soms te slordig waardoor er in enkele wedstrijden erg veel wides werden weggegeven. Hier is zeker ruimte voor verbetering. Gezamenlijk werden er toch 46 wickets gepakt waarvan 10 door zowel Jan Wieger als Laurens, 6 door Felix en 5 door Pieter. Los van alle resultaten was het een leuk team en een gezellig seizoen. Bij de start van het seizoen had het talentvolle HCC U14-1 het zwaar te verduren. Het weer was die wedstrijd te slecht voor woorden, regenbuien en bitterkoude

wind. Gelukkig was het geen voorbode en werd er 3 maanden lang in de stralende zon lekker en goed gecricket. Met captain Sterre Kalis, Felix Vecchi, Jan Willem Damhuis, Marc Smeekes, Fre Overdijk, Doeke Smulders, Jurre Maaskant, Thijs Verwoerd, Yen Min Haas en Jort Moens als vaste bezetting zit er veel talent in U14-1, dat een erg wisselvallig seizoen kende. Prestaties zijn er teveel om op te noemen, want ieder van deze spelers kende stermomenten, geweldige wedstrijden en minder goede tijden. De sfeer was en bleef altijd prima, al vond een enkele tegenstander dit wel een luidruchtig team. De competitie werd onderbroken door de Engeland Tour, die echt als een groot succes de boeken in kan. Het team genoot met volle teugen! Het seizoen was onverwacht snel afgelopen door de afgelasting van laatste competitiewedstrijd, verregenende oefenwedstrijden en de testmatch die niet doorging. Het is altijd jammer dat de cricketspullen weer even de kast in moeten, maar binnenkort zijn er gelukkig weer de binnentraining en wintercompetitie. HCC U14-2 heeft een uitstekend seizoen gehad! Onder leiding van Tonny Staal hebben de spelers het afgelopen seizoen wekelijks uitstekende prestaties geleverd. Bloemendaal, Quick Haag, VOC en HBS konden niets inbrengen tegen het battinggeweld van dit team. Boris Gorlee spande de kroon en sloeg wekelijks 40 runs. Ook Pieter van den Assem, Philippe Boissevain, Teije Nolen, Dietmar Hennop mochten met 40 runs retired naar de kant. Mikkie Zwilling, Iris Zwilling, Sjoerd Schmitz, Floris Meijer en

Een mooie coverdrive van Jort Moens (U12-3). Justin Trijzelaar (in de slips) en wicketkeeper Sebo Hammer kijken namens U12-2 toe.

Een mooie fieldingactie van Claas van Gellicum (U12-3).

14


Victor Petit scoorden vaak meer dan 15 runs in een wedstrijd. Het veldwerk was goed verzorgd. De bowlingaanval startte steeds met Victor en Teije, waardoor de run rate goed laag bleef. De wickets werden vooral genomen door Boris, Teije, Iris, Floris en Victor. Philippe zorgde voor de meeste verrassing met zijn leg-spin ballen. Het scherpe fielden door het hele team, mooie vangen van Philippe en Victor en vangen stumpingacties van Pieter zorgden voor de rest. Het was duidelijk dat Tonny wekelijks met een enthousiast team op het veld stond! Op 31 augustus werd de halve finale tegen de andere poulewinnaar ACC helaas verloren. HCC U12-1 (in het Afrikaans, dus goed lezen!): Dit was ‘n jaar van snelle lesse leer en individuele ervaring opdoen vir die lede van die U12-1 span. Na ‘n ietwat traag begin en sonder ‘n vol getal spelers het die situasie snel verbeter vir Tim Dekker, Lucas Sluijs, Valentijn Timmermans, Duncan Swens, Roemer van Nispen tot Sevenaer, Douwe Loots en Dietmar Hennop. Teen die einde van die seisoen het die U12-1 span dan ook saamgesmelt tot ‘n hegte klein Gideonsbende en elke individu kan tereg met trots terug kyk op die 2014 seisoen. Vir meeste van die spelers was hierdie jaar die eerste ondervinding met ‘n egte harde krieketbal, ‘leg pads’ en die egte regels van die spel. Maar eens onder hand, het die span groot vordering gemaak en eindelik in die middel van die liga-tabel geëindig. Daar is 10 wedstryde gespeel en in totaal het die span byna 1250 runs teen die opposisie getimmer, insluitende 80 ‘fours’ en vyf reusagtige ‘sixes’. Die sukses van die U12-1 span is dan ook te danke aan die ondersteuning van HCC U12-invallers en hulle ouers wat altyd bereid was om ‘n helpende hand te verleen op korte kennisgewing. Met die ondervinding van 2014 agter ons, sien die hele span uit na nuwe suksesse in die komende jaar as vriendjies en mede spangenote! HCC U12-2 heeft afgelopen seizoen 9 wedstrijden gespeeld (de 10de tegen HBS werd afgezegd door slecht weer), waarvan 3 gewonnen en 6 verloren. Met name tegen de neefjes van HCC U12-1 en U12-3 kwam dit team steeds met of zonder invallers net wat te kort, ondanks reguliere runmakers als ‘boem boem’ Justin Trijzelaar (188 runs, 5 wickets), Sebo Hammer (133 runs, wicketkeeper in opleiding), groeibriljantjes als Benjamin Marey (46 runs, maar toen had hij zijn nieuwe cricketbat nog niet, 5 wickets en een zeer dartele fielder), Max Hagemann (links-over

bowler, ook 5 wickets en met 30 runs wat onder zijn kunnen), Mees van Tielraden (32 runs: daar zit veel meer in! en 4 wickets), Olivier Dalenoord (61 runs, zou hij blijven spelen volgende jaar?), Caspar Wolters (3 wickets, maar een nog niet al te volle tas met runs mee van huis genomen) en Berend Tomesen (de eerste 4 zit in de tas voor volgend jaar en 5 wickets). De winst werd dus behaald tegen Quick en HBS, terwijl Excelsior met een geolied topteam de boventoon in deze competitie voerde. Voor de verdere details zijn er wedstrijdverslagen op de website van de meeste wedstrijden te lezen en actiefoto’s te bekijken. Altijd jammer dat het seizoen zo gauw voorbij is en de opgaande prestatielijn weer in de winterberging moet. Op naar volgend seizoen! Van HCC U12-3 hebben wij helaas geen verslag ontvangen. Voor HCC U12-4 was het in 2014 een leuk, maar lastig cricketseizoen. Het werd helaas met een laatste plaats in de competitie afgesloten. Desalniettemin werd er met veel plezier gecricket onder leiding van de coaches Willem Wassenaar en Ernst Paardekoper. Een ieder deed zijn best de nodige runs te scoren, wickets te pakken en vangballen te maken, maar het resultaat was dus nog te wisselvallig om het verschil te maken. Het was erg gaaf dat HCC U12-4 een aantal wedstrijden met een internationaal tintje speelde. De potjes tegen het Belgische team van de Antwerp Indian Cricket Club, die dit jaar deelnamen in de Nederlandse cricketcompetitie, leverde weliswaar drie keer verlies op voor ons, maar het was een leuke kennismaking met deze fanatieke zuiderburen. Hopelijk spelen we volgend jaar weer tegen hen en kunnen we een keertje winnen. Er wordt sowieso alweer uitgekeken naar het volgende cricketseizoen met nieuwe kansen! Na een prachtig seizoen was HCC U12-5 het enige van alle U12 teams dat tot de landelijke finales was doorgedrongen. We verloren uiteindelijk de halve finale, maar hadden een mooie dag en een fantastisch seizoen om op terug te kijken. Onze jongens groeiden in hun spel (van minder wides tot beter fielden en gevaarlijk scherp oplopen) en werden een hecht team met vooral veel leuke wedstrijden. Onze vaste kern bestond uit : Frank Ansink (die twee HBS’ers in 1 over bowlde), Sebastiaan Boer (de snelle fielder die vele viertjes tegenhield op de boundary), Phelps van den Bosch (de vaste wicketkeeper die het liefst als batsmen not-out gaat), Tobias Coolen (de enige die altijd zijn hele familie als trouw publiek bij zich had), Sebo

Olivier Dalenoord (U12-2) brult als een leeuw.

Jan Wieger Overdijk (U16) haalt uit.


15

&/$586

Ook voor uw bedrijfsborrels en verjaardagen of andere gelegenheden.

),1$1&,((/$'9,6(856

De one-stop-shop voor ondernemers voor alle zaken rond ondernemen die niet met de dagelijkse bedrijfsvoering te maken hebben.

Contact: 070 3601327 of 06 14162202

Clarus verzorgt de boekhouding, adviseert en bemiddelt in bedrijfsverzekeringen en verzorgt de persoonlijke financiële planning van de DGA/ZZP’er (arbeidsongeschiktheid,

Mallemolen 31 www.cafedekleinewitte.nl

overlijdenssituatie en oudedagsvoorzieningen).

VERKOCHT

VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT Adv De kleine witte.indd 1

IN 2014 ZIJN REEDS 40 WONINGEN MET ONZE HULP VAN EIGENAAR GEWISSELD. ZIT UW WONING HIER IN 2014 BIJ? START MET ONZE GRATIS WAARDEBEPALING! Het bepalen van de waarde van uw woning is de eerste stap op weg naar een succesvolle verkoop. Wij komen graag bij u langs om de waarde van uw woning te bepalen. Dit is uiteraard geheel vrijblijvend. Met Garantiemakelaars begint uw verkoop goed voorbereid. Uw huis te koop zetten is immers meer dan een ‘te koop’ bord plaatsen. Welke vraagprijs is realistisch in deze tijd? Hoe trekken wij zoveel mogelijk kijkers voor uw woning? Hoe zit het precies met een koopcontract? Vragen waarover wij u graag meer vertellen. Als makelaars gaan wij doelgericht, enthousiast, maar toch persoonlijk en met passie voor u aan de slag. Onze lokale kennis en feeling met de markt staan garant voor een eerlijk, helder en betrouwbaar advies. Alles bij elkaar zorgt dit voor resultaat! Uw woning wordt verkocht! Wilt u ook snel resultaat? Bel of mail ons vandaag nog voor een afspraak! Uw garantiemakelaars, Ted Luijk en Peter Burger BurgerVanLeeuwen Garantiemakelaars, Stevinstraat 157, 2587 ED Den Haag, T: 070-3502304, [email protected], www.bvl.nl

16


02-06-14 13:01

HCC U10-1 is de groeibriljant van HCC. Van links naar rechts: Bas Tjiptawardana (coach), Floris van Leeuwen, Stijn Keller, Fabian Stiebing, Denis Naudin ten Cate (coach), Senoit Tjiptawardana, Floris Tjan, Sebastiaan Bakkali, Tibor Deutekom, Stein de Kempenaer en Pepijn Naudin ten Cate.

Hammer (onze invaller die niet meer wegging en mooi bijdroeg aan alle scores), Jens Lawrence (die de maximum score van 35 not out liet zien), Pepijn van Leeuwen (de casino-man met hoog-risico-extra-runs, waardoor we wonnen van Kampong), Kees van Lindert (die bowlde meermalen zo hard dat zijn ballen als byes voor vier het veld uit gingen), Rutvik Karupothula (die de mooiste run out tegen HBS maakte) en Justin Trijzelaar (de man van de zuivere hattrick verspreid over twee wedstrijden!). HCC U10-1 is dé groeibriljant van HCC. De coaches zijn erg trots op hun mannen dit seizoen. Allen waren eerstejaars U10 dus iedereen telt nu al zijn knopen met betrekking tot een eventueel kampioenschap volgend jaar. De jongens trainden fanatiek en dat vertaalt zich simpelweg terug in goed cricket. Superbowler Tibor Deutekom bowlde wickets op commando. Iets scherper batten en hij wordt een echte allrounder! Sebastiaan is een speler waar je als teamgenoot op kan bouwen, maakt altijd runs en bowlt heel zuinig. Stijn Keller en Stein de Kempenaer, allebei hard aan het werk om het spelletje onder de knie te krijgen. Ook hadden zij het geluk dat ze dicht bij HCC wonen, dus veel kunnen oefenen. Dat zag je terug in hun spel! Floris Tjan is al

Batsman Benjamin Marey lijkt te ontsnappen aan een wicket in een onderlinge U12-wedstrijd. Bowler Tobias Eversdijk en wicketkeeper Justin Trijzelaar treuren over een gemiste kans.

een allrounder, bowlt erg netjes en kan ook echt met het bat zwaaien als de situatie erom vraagt. Pepijn Naudin ten Cate is een heel nette bowler, neemt zijn wickets en bowlt zuinig en goed! Fabian Stiebing kan alle spelletjes met een balletje, neemt het spel heel serieus en speelt daarom ook heel goed. Een droomspeler voor elke coach! Floris, nog zo’n talent, is zelfs al samen met Senoit Tjiptawardana op Lord’s geweest om de sfeer alvast te proeven. Hij is een uiterst precieze bowler, kan lekker batten en traint ook zeer hard! Senoit is de hardhitter van het team, als iemand kan peren is hij het en dat deed hij dan ook regelmatig! De zessen vlogen om ieders oren. HCC U10-2 bestaat uit zeer getalenteerde cricketers maar de werkelijke kracht is dat elke wedstrijd weer andere spelers de winst binnenhalen. Met zeven overwinningen in acht wedstrijden (de laatste wedstrijd, om des keizers baard, won VOC) en een halve finale op vrijdag 29 augustus wilt u de hoeders van het HCCerfgoed beter leren kennen. Welnu: Zimbabwe had de gebroeders Flower, wij hebben Caspar en Robert Strobos, gevaarlijk met zowel bat als bal en door hun snelheid fieldend erg belangrijk. Emma Lawrence, met haar bedrieglijke snelheid een lastige bowler voor elke batsman, is de Sunil Narine van het team. Fastbowler Valentijn “White Lightning” Buis geeft elke bal alles, het geheim achter zijn succes. Het slowbowlerduo Nicolaas van Aerssen en Tjerk Lippman werd gedurende het seizoen steeds succesvoller, een hoopvol vooruitzicht voor de play-offs! Allrounder en “ijskonijn” Cuno Kerkhoven liet zich door geen tegenstander of umpire gek maken; pakte onverstoorbaar zijn wickets en runs. Floris ‘the Widow maker” van den Berg is zo onberekenbaar als elke linkshandige fastbowler; wisselt moeiteloos levensbedreigende beamers met akelig precieze yorkers af. Bas “de honkentrekker” van Gellicum, lijkt in niets op zijn vader, want kan hooken en fielden en is snel tussen de wickets. Bij winst 29 augustus spelen de heren 9 dagen later de finale om het landskampioenschap. Ik hoop dat u kunt zeggen: “Ik was erbij op 7 september!” Dat cricket een mooi spel is hebben de toeschouwers van HCC U9-1 op de woensdagmiddagen van het afgelopen seizoen mogen aanschouwen. Vier teams met de achtjarige talenten van de Haagsche regio kwamen tegen elkaar in actie met als doel de mooiste zessen en vieren te slaan, daarnaast hebben wij veel mooie vangen en prachige wickets gezien. Het is een zeer spannende competitiestrijd geworden

Jort Moens (U12-3) zet aan voor een run.


17

Justin Trijzelaar (U12-2) raakt hem goed!

Flamingo juniores toernooi: net geen halve ﬁnale Er waren hooggespannen verwachtingen begin augustus tijdens het Flamingo juniores toernooi, maar helaas na de voorronde spatte de droom al uiteen. Na onnodig verlies uit tegen Rood & Wit en een lastige partij op de Diepput tegen het sterke ACC stond de sterkste jeugd van de Koninklijke na drie dagen al met lege handen. Het begon de eerste wedstrijd nog goed met een mooie overwinning op laagvlieger VRA. Met goede bijdrages van topbats Hidde Overdijk (61) en Tonny Staal (78) werd de basis gelegd voor voor een hoog totaal, dat later door Boris Gorlee (16) en Floris de Lange (47*) naar liefst 244/8 in 40 overs werd geduwd. Veel te veel voor de arme Amsterdammers die het dankzij een goed partnership voor het laatste wicket nog tot 67ao wisten te schoppen. Floris had met 4-8-5 prachtige cijfers. In Haarlem moest een plek in de halve finales veilig worden gesteld. Het liep helaas uit op een deceptie. Eerst fieldend werd het totaal van Rood en Wit ondanks, een snelle start redelijk laag gehouden (153/9). Ditmaal liet de battingsite het afweten, want na 130 runs had iedereen een beurt gehad. Om nog in het toernooi te blijven was de opdracht plots loodzwaar: thuis winnen van ACC! Dat de Amsterdammers met de 4 Zulfiqars (samen goed voor 177 runs) een goede battingside hadden, bleek wel uit hun nette score van 214/5 na hun 40 overs. Ondanks zuinig bowlen van Ali Ahmad en Floris, een mooi wicket voor debutant Felix en een prachtige vang van Boris, werd het dus toch een hele kluif. De matige prestatie in Haarlem werd wel rechtgezet, maar de 197 runs waren uiteindelijk te weinig. Tonny maakte een heel gedegen 93 en was het anker in de innings, terwijl Jan Wieger (een mooie 30) en Ali (20) het ook goed deden. Helaas was het dus niet genoeg voor de halve finale, een grote teleurstelling voor het team. Volgend jaar mogen een aantal spelers van deze mooie generatie voor de laatste keer meedoen en in de wandelgangen werd al gefluisterd dat ze erop gebrand zijn toch een keertje met de vogel thuis te willen komen, een mooi doel lijkt ons!

waarin HCC U9-1 met maar liefs 1045 runs in 10 wedstrijden ongeslagen kampioen van de regio zuid is geworden. Op 31 augustus spelen wij tegen de winnaar van regio noord de kampioenswedstrijd. In noord echter hebben ze nog niet kunnen uitmaken wie de kampioen van de regio noord is geworden. Nu heeft noord de regels zodanig aangepast, dat 2 teams van noord en HCC in een drieluik moeten gaan uitmaken wie de uiteindelijke kampioen van Nederland wordt. Als we deze 2 wedstrijden winnen op één dag kunnen we hopelijk op 31 augustus de terechte kampioen van Nederland worden of zouden ze nog wat in petto hebben voor ons..? wordt dus vervolgd! (De eerste wedstrijd op 31 augustus tegen ACC werd gewonnen, red.) HCC U9-2 is een heel gezellig elftal waarin alle spelers voor het eerst competitie gingen spelen, het echte grote mannenwerk. Helaas werd de coaching niet het hele seizoen door dezelfde persoon gedaan, eerst door oud-HCC 1 speler Philip Nijgh en daarna door Reinier Kalis. Het was wel echt gaaf om hem als coach te hebben, een Dutch Lion en de wicketkeeper van het Eerste! Julia Nijgh heeft maar even meegespeeld, zij wilde eigenlijk nu nog alleen VAC spelen. Pietje Raphaël was lang geblesseerd, eerst door voetbal en meteen erna door een fietsongevalletje, echt balen, maar toen hij terug was waren wij compleet en wonnen we veel wedstrijden. Jeremy Okpere played marvelous, and how fast he can run… Like a tiger, wow! Felix Naudin ten Cate wil graag een allrounder worden, en met zoveel inzet moet dat vast en zeker lukken. Willem van Wijngaarden was een gezellige teamspeler en kon de bal al heel lekker ver voor zes slaan, dat was heerlijk om te zien. Oscar Sluijs heeft een oudere broer waar mee hij kan trainen en dat zie je gewoon terug in zijn spel, hij had ook een hele mooie vangbal, Bobby Salomons trouwens ook! Bobby is enorm gegroeid in zijn spel en met het vele trainen dat hij al opbrengt gaat dat een grote cricketer worden! Ouders en oppas, allen heel veel dank voor het

Dietmar Hennop (U12-1) in actie.

18


scoren, rijden en voor alle gezelligheid! HCC U9-3 is met overmacht kampioen geworden. Negen wedstrijden werden gewonnen en pas in de laatste competitiewedstrijd slaagde Quick erin één puntje van de kampioenen af te snoepen. De drie tweedejaars spelers Floris Beck, Olivier Wassenaar en Naud van Huijstee namen elke week de eerstejaars spelers op sleeptouw. Het was een echt team en elke week leverde weer een andere speler een beslissende prestatie. In de kampioenswedstrijd tegen Quick U9-3 viel alles op zijn plaats en leverden alle spelers een grote bijdrage aan een topscore van 146 voor 1 in 16 overs. Toen het tegen HCC U9-2 even minder ging, sloeg Olivier vier achtereenvolgende viertjes. Harry Naylor was een echte allrounder en pakte vier prachtige vangen. Topscorer Teun Kloppenburg beheerst alle slagen uit het boekje inclusief de reverse-sweep en hij introduceerde het scoopshot in de U9-competitie. Naud heeft zonder twijfel de mooiste bowlingactie in deze leeftijdsklasse en Eise Kal veroverde de meeste wickets. Een duikvang van Tom Engelen in de laatste wedstrijd zorgde voor een tie tegen Quick. En Jorrit Deutekom ging steeds aanvallender batten en was als bowler altijd moeilijk te bespelen. Mannen, geweldig gedaan en van harte gefeliciteerd!

HCC U9-3 kampioen! Staand Olivier Wassenaar, Naud van Huijstee, Teun Kloppenburg, Roeland Engelen (coach), Harry Naylor. Zittend: Eise Kal, Floris Beck, Tom Engelen en Jorrit Deutekom.

Prijswinnaars HCC-jeugd Wisselbekers U9/U10/U12: Beste allrounder: 1. Justin Trijzelaar (U12) 266 runs, 13 wickets. 2. Bas van Gellicum (U10) 8 wickets, 191 runs 3. Sten Smits (U9), 164 runs en 10 wickets Beste batsman: 1. Sebo Hammer (U12), 251 runs in 14 innings waarvan 6x not out. Een gemiddelde van 31,4 terwijl je bij 30 retired gaat… HS 33 not out. 2. Teun Kloppenburg (U9), 241 runs in 11 innings en ook hij maar 7 uitjes. 3. Cuno Kerkhoven (U10), 123 runs in 7 innings en maar 4 keer uit. Beste Bowler: 1. Tibor Deutekom (U10), fantastisch in 8 innings 15 wickets en 60 runs tegen. 2. Lucas Sluijs (U12), ook super zuinig, 24 overs, 10 wickets en 99 runs tegen. 3. Nevin van den Bosch (U9) nam dit seizoen 9 wickets in 8 potjes voor maar 68 runs, de zuinigste uit de U9! Beste fielder: Benjamin Marey; katachtig, scherp en vangt alles en sterke arm.

heeft ingezet voor de jeugd. LJ heeft met veel enthousiasme en succes de jeugdcoaching op zich genomen! De Mark Hubert van Blijenburgh prijs zal op een later tijdstip worden uitgereikt.

Wisselbekers U14/16: Beste allrounder: Sterre Kalis Beste batsman: Boris Gorlee Beste bowler: Philip Boissevain Beste fielder: Felix Vecchi De trainersprijs is dit jaar naar Frederique Overdijk gegaan, zeer terecht! De Tonny de Beus beker was voor Laurens Jan Lagas. Deze prijs is er voor het jeugdlid dat zich opvallend

Prijswinnaars Justin Trijzelaar (beste allrounder, rechts) en Sebo Hammer (beste batsman).


19

PETER VAN ARKEL

‘Die overwinning op Australië was flauwekul’ tekst roeland engelen foto bert tielemans

Op 29 augustus 1964, zorgde het Nederlands cricketelftal voor een sensatie door als amateurs het uit semi-profs bestaande nationale team van Australië te verslaan. Het was voor het eerst in de historie dat ‘All Holland’ van een testland wist te winnen. Precies vijftig jaar later blikt de Diepput Echo met de toenmalige aanvoerder, ons lid van verdienste Peter van Arkel, terug op die sensationele middag op de Diepput. Ook het cricket en het clubleven toen en nu komen uitgebreid ter sprake. Australië maakte in de zomer van 1964 na de gewonnen Ashes-serie tegen Engeland (1-0) op de terugweg naar huis een korte stop in Nederland. Een aantal spelers, waaronder aanvoerder Simpson, kreeg rust, maar nog steeds stelden de bezoekers een team op zoals dat ook regelmatig tegen Engelse counties aantrad. Australië batte eerst en was op 197 all out, met twee wickets voor HCC’ers Ernst Vriens. Met een partnership van 99 runs voor het eerste wicket legden Piet Marseille van Quick Hg. (77 runs) en Pim van der Vegt van HBS (33 runs) de basis voor de zege. Captain Van Arkel droeg als nummer drie 45 runs bij. In een poging te versnellen vielen enkele wickets en met twaalf ballen te gaan waren nog twintig runs nodig; in de laatste zes ballen nog negen. Met een zes en een vier op de derde en vierde bal van de laatste over haalde de onverstoorbare Rood en Wit-speler Ruud Onstein (24 not out) de zege binnen: 201 voor 7. ‘Crickethistorie geschreven’ en ‘Aussies gingen af door zijdeur’ kopte De Telegraaf. Het dagblad Het Vrije Volk opende het sportkatern met ‘Nederland verrast de cricketwereld’ en weekblad ‘Cricket’ sprak van ‘Een historie-maken20


de wedstrijd’. Ook internationaal werd de verrassende zege opgepikt: ‘Australians fall to Holland’ meldde de Daily Telegraph. “Wat een flauwekul”, is de eerste reactie van Peter van Arkel als je hem nu vraagt naar die gedenkwaardige zaterdag vijftig jaar geleden. “Het stelde niets voor. Hun echte captain deed niet mee en ze hadden er helemaal geen zin in. Ze vonden het mooi in Nederland te zijn. We hebben van Australië ‘gewonnen’ (Van Arkel plaatst zelf aanhalingstekens in de lucht, red.). Ik vind het nog steeds zúlke onzin. Het is in het geheel niet te vergelijken met de overwinning op Engeland op Lord’s in 2009. Dat was een échte overwinning.”

De cricketwereld zag er vijftig jaar geleden heel anders uit dan nu. HCC was bestuurlijk en sportief de bakermat van het Nederlandse cricket. HCC 1 en 2 overheersten de competitie en werden samen in vijfentwintig jaar tijd zestien keer kampioen van Nederland. Van Arkel zelf zat negen keer in het kampioensteam. Van Arkel: “Ik heb met acht HCC’ers in het Nederlands elftal gespeeld. Een speler van HBS zei recent tegen mij: als we bij jullie voor het hek stonden, hadden we al verloren.” Een hoofdrol was daarbij weggelegd voor Van Arkel zelf. Als vijftienjarige debuteerde hij in 1950 in HCC 1, in 1952 in het Nederlands elftal. Daarin speelde hij - tot hij in 1968 zijn huisartsenpraktijk niet meer met ‘All Holland’ kon combi-

neren - 33 wedstrijden, voor die tijd een flink aantal. Hij scoorde 12.233 hoofdklasseruns, waarvan 8.909 voor HCC, nog steeds een clubrecord. Maar ook die prestatie wordt resoluut door Van Arkel weggewuifd. “Je wint een wedstrijd met bowlers, niet met batsmen. Ernst Vriens was in die tijd een heel felle bowler. We hadden een goed elftal. Een team dat goed fieldt, is de basis.”

‘Een speler van HBS zei: als we bij jullie voor het hek stonden, hadden we al verloren’ Dat Van Arkel zijn eigen prestaties bagatelliseert, moge duidelijk zijn. In maart van dit jaar benoemde crickettouringclub De Flamingo’s hem op basis van zijn sportieve daden tot erelid, zoals hij ook eerder, in 1966, lid van verdienste van de Koninklijke HC & VV werd. En dit seizoen stelde het HCC-bestuur de Peter van Arkelprijs in voor de ‘most valuable player’ van HCC 1. “Dat vind ik best leuk, maar om nou te zeggen ‘moet dat?’ Wij zijn niet opgevoed zo. Als je vroeger met je hoofd boven het maai-

Paspoort: Naam: Peter van Arkel Geboren: 26 juni 1935 Nederlands XI: 33 wedstrijden, 1.565 runs (gem. 30,10, H.S. 101) HCC 1 en 2: 274 wedstrijden, 8.909 runs (gem. 38,24, H.S. 131), 143 wickets (gem. 17,43) en 125 vangen Landskampioen: 1955 (HCC 2), 1961 (HCC 2), 1963, 1964, 1966, 1967, 1968, 1972, 1973 (HCC 2) Belangrijkste spelonderdeel: “Fielden”

Meeste runs voor HCC 1 en/of voor HCC op het hoogste niveau Peter van Arkel Cees Feith Hugo van Manen Willem Hans Gallois Peter Entrop Tom de Grooth Tonny de Beus Auk Schill Gerrit van Laer Willem van den Bosch Lex van de Gun Tom de Grooth Jan Wulf van Alkemade

Periode 1950-1979 1892-1935 1919-1958 1934-1966 1971-1999 1997-2014 1915-1960 1919-1950 1958-1982 1925-1958 1968-1990 1997-2014 1979-1996

veld uitkwam, werd je meteen aangepakt. HCC is gelukkig altijd een kritische club geweest. Soms misschien wat venijnig, maar er zit ook een opvoedkundig karakter aan; op onze club willen wij vooral geen borstklopperij. Ik vind het natuurlijk wel een ontzettende eer dat Denis Naudin ten Cate dit initiatief genomen heeft.” Peter van Arkel is een regelmatige toeschouwer bij de wedstrijden van het eerste elftal. De thuiswedstrijden van HVV heeft hij door bezoeken aan het ziekenhuis aan zich voorbij moeten laten gaan (“Dat is jammer want van het gemopper van de oude mannen achter de goal fleur je wel op”), HCC 1 zag hij regelmatig. “Ik had er de pest over in dat ik in de thuiswedstrijd tegen Excelsior’20 voortijdig naar huis moest voor mijn jarige kleinzoon. Ik heb de 6 voor 12 van Reinier Bijloos gemist, dat was grandioos. En ze hebben in die wedstrijd de vangen vastgehouden. Dat is het belangrijkste.”

‘Hidde Overdijk, die jongen hééft het’ “HCC 1 heeft een leuk team, maar de prestaties zijn te wisselend. Het team heeft te weinig ‘body’. Je moet een goede fieldingside hebben en dat hebben wij te weinig. Je moet een behoorlijke coach hebben en gaan trainen. Pak die jongens bij de lurven,

Wedstr. Runs 274 8.909 279 8.742 246 8.593 322 8.286 372 7.802 276 7.350 369 7.250 342 6.354 294 6.225 226 6.190 283 5.574 211 5.489 251 5.202

Gem. 38,24 28,57 37,69 27,08 26,81 29,52 24,58 20,83 22,47 33,64 22,48 29,04 24,08

want kwaliteit hebben ze. Hidde Overdijk, die jongen hééft het.” “Ik vind het verschrikkelijk dat spelers zoals Myburgh door andere clubs worden weggekocht. Je hebt tegenwoordig ook spelers die een contract met de bond krijgen. Ik begrijp niet dat je dan nog plezier uit het spel haalt. Het streven om het Nederlands cricket steeds hoger en hoger te brengen is erg leuk, maar moeilijk te realiseren. Daar maakte ik veertig jaar geleden al ruzie over met Anton Bakker (VOC, red.).” “Een half jaar geleden had ik gezegd: wat doet het er toe als HCC in de eerste klasse speelt? Als je niet goed genoeg bent, ga je er uit, jammer dan. In principe zeg ik ‘nee’ tegen versterking van buitenaf. Maar nu ben ik bang dat als je onvoldoende kwaliteit hebt, ook het enthousiasme afneemt. Daarom denk ik dat we wel in de topklasse moeten blijven. Het is heel vervelend dat het dan nodig is om spelers te halen.” “De tijd dat het Benoordenhout uitliep voor cricket is weg, maar het leeft wel op onze club en een aardige hoeveelheid mensen heeft er plezier in. Qua sfeer is het te vergelijken met vroeger. Ik heb er ook altijd ontzettend veel plezier in gehad. Twintig jaar lang heb ik met dezelfde mensen opgetrokken. Elke zondag stond ik naast Hans van den Bosch in de slips. En elke week weer hoorde ik naast me ‘Die kerels kunnen er geen reet van…’” september 2014 DIEPPUT ECHO

21

Wat maakt de Uitvaartbloemist Den Haag uniek? Bezoek aan huis

24-uurs bereikbaarheid

Openingstijden winkel

Internet

Zonder meerkosten bezoeken wij u aan huis, op een moment dat het u uitkomt

Uitvaartbloemist Den Haag is doorlopend telefonisch bereikbaar 070 360 08 65, 7 dagen van de week

Op www.uitvaartbloemist.nl vindt u een uitgebreid assortiment bloemwerk en kunt u online bestellen

Ma. t/m vr. 8.00 – 17.00 u. Za. 8.00 - 12.00 u. Zaterdag na 12.00 u. en zondag op afspraak

v

o

o

r

d

e

e

l

C

o

U

P

o

N

Tegen inlevering van deze coupon ontvangt u bij uw eerste bestelling gratis 2 delen bedrukt lint bij uw rouwarrangement. Uitvaartbloemist den Haag Laan van Meerdervoort 7 2517 AB Den Haag t 070 360 08 65 f 070 345 82 10 www.uitvaartbloemist.nl [email protected] 42592_adv_1_4_pagina_juni_2010.indd 1

23-06-2010 15:23:27

Hodie Mihi

Cras Tibi

Begrafenissen

Crematies

est. 1934

Hodie Mihi, Cras Tibi is gespecialiseerd in uitvaarten volgens persoonlijke wens. Uw wensen kunnen in ons archief worden vastgelegd. Wij bieden een uitvaartverzekering en beschikken over rouw- en ontvangkamers in de gehele regio 's-Gravenhage.

www.hodiemihi.nl Kantoor: Jan van Nassaustraat 110, 's-Gravenhage

24 uur per dag bereikbaar: 070-3246651 22


KAMPIOENSCHAPPEN OP ZATERDAG

Zami II Landskampioen! tekst maUrits ter kUile

W

aar het zondagcricket in de breedte langzaam lijkt te verdwijnen, kent het zamicricket al jaren een stijgende populariteit in Nederland. Ook op HCC is deze trend zichtbaar. De eerste twee elftallen op zondag kenden dit seizoen min of meer weinig problemen om een (zo sterk mogelijk) elftal op de been te krijgen. Bij HCC 3 was dat eerder uitzondering dan regel. Het team kwam dit seizoen uit op het recreatieve Zomi niveau, de zondagse variant van de Zami. Dit betekent een verkorte spelvorm, geen ingewikkelde powerplays, en moeilijke Duckworth Lewis – formule. Nee, het Zomi is cricket waarover de Engelsen zouden zeggen: “Very village”. Het team kende veel ervaren krachten zoals Tim Vos, Martin Lamaker en Hugo Maaldrink. Maar ook vele jonge jeugdspelers die hier aan volwassenencricket konden ruiken. Het elftal draaide hoog mee in de competitie en zou volgens de wiskundige logica kampioen zijn, volgens de bond echter tweede. Zami I speelde zoals elk jaar verrassend veel wedstrijden op het hoofdveld. Het oudste Zami-team van HCC met veel ervaren rotten als Jan Nuijten, Paul Tops

en John Verschragen kende een zeer succesvol seizoen waarin Beating Bats in de competitie helaas net iets te sterk bleek. Het hoogtepunt van het jaar was de tour naar Kent in juni. Drie spannende wedstrijden waren het sportieve resultaat, waarin captain Nuijten in de laatste zelfs tot een unbeaten century kwam. Zami I nam dit seizoen afscheid van Jonathan Westbury die het eerbetoon kreeg dat hij verdiende. Na de thuiswedstrijd tegen Rood en Wit werd Jonathan door zijn teamgenoten – door hun leeftijd wel enigszins moeizaam – van het veld gedragen en bedankt voor jarenlange trouwe dienst in Zami I. Zami III maakte na een aantal deelnames aan de Toque d’Or dit seizoen zijn opwachting in de competitie. Captain Michiel van Oosterzee haalde uit vele studentensteden zijn manschappen wekelijks bij elkaar. Het was goed om de gebroeders van Hoogenhuyze, Jochem van Hessen en Maurits de Gou na een lange afwezigheid weer actief te zien op de Diepput. Dat de verloren zonen van geestelijk vader Arnout van Lawick het spel nog niet verleerd waren bewees

HCC ZAMI II met de kampioensschaal. Staand v.l.n.r.: René Smits, Jan Willem van Kampen, Gabriël Troostwijk, Denis Naudin ten Cate, Robert Jan Canters, Boudewijn van der Ark, Ashaan Ismael (speler/coach), Diederik Voskamp en Maurits Overdijk. Zittend: Maurits ter Kuile, Huite Hak, Marnix van der Gun (captain) en Jippe Overhoff.

Bernard van Haeringen. Zijn 116 runs tegen VRA waren de basis van de overwinning. Vele zouden volgen, waardoor het kampioenschap in de vierde zaterdagpoule een feit werd. Zami III zinspeelt op een promotie naar het hoogste niveau op zaterdag en liet op het jaarlijkse Zamix toernooi op Groen Geel zien goed mee te kunnen komen met de zwaargewichten van het zaterdagcricket. Dit hoogste niveau, in Den Haag ook wel bekend als de ‘Topklasse Zaterdag’, is een verzameling van oud-eerste spelers, voormalige wonderkinderen, miskende talenten en een verdwaalde Fries. Met een verloren wedstrijd tegen Angstgegner HBS begon het seizoen dramatisch voor aanvoerder Marnix van der Gun. Het roer ging om en training en wedstrijdinstelling werden op elk moment van de week met elkaar gedeeld in de Whats-App groep. Er werd zelfs een buitenlandse coach aangetrokken in de persoon van Ashaan Ismael. Veel overwinningen werden behaald voor de poorten van de hel, met als hoogtepunt de remonte in de wedstrijd tegen laagvlieger Asvion. Een dreigende spelersstaking, een omgekeerde bowlingorder en een wisselende captaincy tijdens de wedstrijd waren nodig om het team weer de juiste spirit mee te geven. Vermeldenswaardig waren de 27 competitiewickets van Huite Hak, die hiermee vriend en vijand verbaasde, maar niet zichzelf. En de 105 runs van Jippe Overhoff tegen Asvion. Uiteindelijk werd Zami II afgetekend landskampioen met slechts twee verliespartijen. Dit waren er minder dan tijdens het hele Zamix toernooi. Het seizoen werd in stijl afgesloten op zaterdag 23 augustus met drie thuisspelende Zamiteams. Deze heerlijke cricketdag eindigde met een Indische maaltijd. Helaas zagen vele aanwezigen de volgende dag dat HCC 1 het niet redde tegen Hermes. Hierdoor zullen er in het off-season weer veel discussies gevoerd worden welke Zami-namen er volgend jaar staan #opdelijst. september 2014 DIEPPUT ECHO

23

Valse start HVV-selectie tekst frederick mansell foto loek Van Vliet

HVV 1 speelt dit jaar weer in de tweede klasse. Toch zullen de supporters, net als vorig seizoen, niet ver hoeven te reizen om de Kroonleeuwen aan het werk te zien. Bereidt u zich voor op een voetbaljaargang in een Haagse tweede klasse.

Shai Asraf en Ted de Man verlieten HVV, zij voor een avontuur bij HBS en Haaglandia. Jaap Potuijt, speler van het tweede elftal, kan zijn coschappen helaas niet combineren met selectievoetbal en hem zullen we dus ook niet meer kunnen bewonderen op de velden.

Op dinsdag 29 juli stond de eerste training op het programma. Het zal de trainersstaf niet hebben verbaasd dat er van de 35 selectiespelers slechts 14 man kwamen opdagen. Albert van der Dussen (HVV 1), Edmund Vriesde (HVV 2) en Steven Faber (assistent-trainer) lopen inmiddels al wat langer rond bij HVV en zijn wel wat gewend. Bij HVV gaan mensen met vakantie, het liefst zo lang mogelijk en zeker tot diep in augustus. Derick Mekking sprak ooit de legendarische woorden: “Een voorbereiding is voor mensen die niet in de basis staan.” Het komt de voorbereiding op het nieuwe seizoen op zijn zachtst gezegd niet ten goede.

Daartegenover zijn er uiteraard een aantal ‘nieuwe’ gezichten. ‘Nieuwe’ staat tussen aanhalingstekens omdat alle nieuwelingen échte HVV’ers zijn. Marc Engelkamp heeft besloten om na een periode van vijf jaar weer selectievoetbal te gaan spelen. En Marc is niet de enige: ook de kersverse vader Lucas van Rossum (zijn Teun is uiteraard al babylid) gaat weer selectievoetbal spelen. Een ander heuglijk feit is dat Midas Walhain na een jarenlang verblijf in Argentinië weer in Den Haag is komen wonen. En uiteraard: ook hij gaat voor een plekje in HVV 1 . Behalve deze bekende gezichten komt er ook een aantal spelers uit de A-jeugd door. De snelle rechtsback Kevin van den Broek rook vorig jaar al aan het eerste, want hij zat tijdens de promotiewedstrijden op de bank. Dit jaar is hij een volwaardige selectiespeler. Uit A1 komen verder Gijs Friso, Max Burgers, Daniel Wareman en Tjerk Sleeswijk Visser. U zult begrijpen: u kunt dit jaar naar een zéér herkenbaar HVV 1 en HVV 2 kijken.

De HVV selectie kent ten opzichte van vorig seizoen weinig mutaties. Het grootste gemis zal het vertrek van sterkhouder Sanjesh Goeptar zijn. Hij speelde 212 wedstrijden voor HVV en heeft besloten om een niveautje lager te gaan voetballen. Ook

De mensen die al op 3 augustus naar dat zeer herkenbare HVV wilden komen kijken, kwamen bedrogen uit. Doordat het gros van de spelers nog met vakantie was, werd de oefenwedstrijd tegen de Ajax amateurs afgelast. De eerste oefenwedstrijd werd daardoor pas een week later gespeeld, uit tegen competitiegenoot RKDEO. Het improvisatie-elftal van Van der Dussen had weinig balbezit, maar kwam nooit echt in de problemen. Vijf minuten voor tijd kopte Stefan Roos de 0-1 binnen. Dat was ook de eindstand. Het zou de laatste oefenwedstrijd in de voorbereiding zijn die HVV wist te winnen. Tegen eersteklasser HMSH staat HVV na 45 minuten 2-0 achter. Wanneer de spelers de kleedkamer betreden voor de rust, begint het ineens hard te regenen en te onweren. De wedstrijd wordt gestaakt. Een week later staat HVV 1 na 45 minuten met 3-1 voor tegen De Ster. Na 90 minuten staat het echter 3-4 voor de gasten. Misschien hadden de heren selectiespelers het trainingskamp in Bergen op Zoom nog in de benen. Dat was in tegenstelling tot de oefenwedstrijd een groot succes. Er werd drie keer getraind in twee dagen tijd. En het was gezellig, dat zeker. Vooral in bar-dancing ‘geen flauw idee’ lieten enkele spelers zich van hun beste kant zien.

HVV 1 viert een treffer in de promotiewedstrijd tegen GLZ/Delfshaven

24


De spelers druppelen langzaam binnen van verre oorden, maar op zaterdag 23 augustus is de selectie allesbehalve compleet wanneer het voor de ‘Haringserie’ speelt tegen SVC ’08. Het wordt een debacle. Topscorer Jaap Donker breekt al vroeg in de wedstrijd zijn sleutelbeen, en A-speler Olivier Lagas moet het veld ruimen vanwege enkelproblemen. Yoeri Jenner heeft

liesklachten, en Tommie Steens en Clemens Levert kunnen de wedstrijd ook niet afmaken. Met 10 man verliest de Kroonelf met 4-1. Hoogtepuntje: het onofficiële debuut van keepers Olivier Lagas en Tim Nagtegaal. Daar gaan we nog van horen. De eerste bekerwedstrijd gaat in Naaldwijk met 5-2 verloren tegen Westlandia. Ook nu weer ontbraken er veel spelers om uiteenlopende redenen; vakantie, blessures en autopech. Trainer Albert van der Dussen ziet het met lede ogen aan en kan er tegelijkertijd stiekem ook wel om lachen. “Het is toch ongelooflijk dit. Waar maak je dit nou mee. Selectievoetbal op HVV is echt uniek.” Dat klopt wel; er zijn spelers die cricket boven voetbal laten prevaleren, er zijn vakanties en er kwam zelfs iemand niet opdagen omdat hij op een zeilschip zat en ‘er stond te weinig wind’. Geweldig. De voorbereiding is op z’n zachtst gezegd niet ideaal. Nog geen enkele keer heeft Van der Dussen met dezelfde elf man kunnen spelen, en dat is helaas ook nog te zien. Toch heeft de trainer ook een groot voordeel: hij beschikt over een selectie van echte HVV’ers, jongens die elkaar allemaal kennen en voor elkaar door het vuur willen gaan. Op zondag 7 september zullen we pas echt zien waar HVV 1 staat, want dan staat de eerste competitiewedstrijd op het programma, uit tegen Den Hoorn. Een week later staat een schitterende derby te wachten tegen Wilhelmus. Thuis. De doelstelling van dit seizoen is ‘het linker rijtje’. Dat zou moeten kunnen, aangezien er geen degradanten, maar alleen gepromoveerde clubs nieuw zijn in de tweede klasse waar HVV in uitkomt. TAC ’90, BMT en GSC/ESDO zijn clubs waar HVV vorig jaar ook tegen speelde in de derde klasse. Een competitie waar veel mogelijk is dus. Het tweede speelt dit jaar in de

Programma HVV 1 7 sep 14 sep 21 sep 28 sep 5 okt 12 okt 26 okt 2 nov 9 nov 23 nov 30 nov 7 dec 14 dec

U T U T U T U T U U T U T

2e klasse Den Hoorn Wilhelmus Delft GSC/ESDO ROAC ‘79 Foreholte BMT VUC Concordia Schipluiden VV TAC ‘90 Lisse FC RKDEO

25 jan 1 feb 8 feb 22 feb 1 mrt 8 mrt 22 mrt 29 mrt 12 apr 19 apr 26 apr 3 mei 10 mei

U T U T U T U T T U T T U

2e klasse Wilhelmus Delft GSC/ESDO ROAC ‘79 Foreholte BMT VUC Concordia Schipluiden VV RKDEO Den Hoorn Lisse FC TAC ‘90

reserve tweede klasse en moet omhoog kijken. Promotie is zeer wenselijk om het gat tussen HVV 1 en HVV 2 niet te groot te laten worden. Of dat haalbaar is zal de eerste weken blijken. Een voorbeschouwing van het seizoen waar u allicht niet veel wijzer van wordt. Als u echt wilt zien hoe HVV ervoor staat, dan zit er maar één ding op. Dan zien we elkaar op zondag 7 september bij Den Hoorn. Wedstr. / Doelp. Geboren 2013/’14 totaal

Selectie DOEL Douwe Jan Mars Peter Paul de Rotte Daniël Voskamp

12-6-1986 4-1-1990 17-11-1983

32/1

1/0 12/0 253/1

5-11-1984 17-10-1995 12-2-1993 5-9-1995 22-10-1994 28-5-1992 19-7-1988 23-3-1985 2-12-1991 11-2-1992 9-9-1981 9-3-1988

30/7 3/0 22/2 16/0 17/0 23/0 12/0 -

163/33 20/0 52/4 195/2 32/0 58/0 87/4 64/2

20-10-1995 31-12-1990 8-11-1993 19-1-1986 24-6-1982 18-05-1995 21-5-1991 19-7-1994 28-2-1997 27-9-1987

25/9 2/0 23/2 29/9

95/16 21/0 222/37 83/10 1/0 85/18

7-11-1991 1-10-1994 20-9-1991 30-12-1986 22-6-1979 11-2-1994 23-7-1992 11-1-1979 1-1-1986 13-11-1996 11-8-1989 5-10-1987 10-3-1995

31/23 14/1 11/1 12/1 30/14 2/0 25/5 -

23/2 47/25 174/115 19/2 32/3 419/139 30/14 2/0 45/7 -

VERDEDIGING Jaap Akerboom Kevin van den Broek Marnix van der Donk Gijs Friso Ernest Jansen Yoeri Jenner Karsten van Manen Frederick Mansell Scipio de Mol van Otterloo Pieter Bas Noordhoek Hegt Peter Spaargaren Midas Walhain

MIDDENVELD Max Burgers Clemens Levert Dirk Lina Jeremy Rens Lucas van Rossem Tjerk Sleeswijk Visser Tommie Steens Marko Teodosijevic Rick Toonen Alex Youngman

AANVAL Marc Berger Bo de Blank Martijn Canters Jaap Donker Marc Engelkamp Job Gerretzen Max Kranendijk Derick Mekking Rawaz Rashid Boudewijn Renshof Stefan Roos Diederik Voskamp Daniël Wareman


25

Automobielbedrijf Biezeman S E R V I C E

Al 87 jaar een begrip in de regio

ONDERHOUD R E PA R AT I E APK incl. wintercheck VOOR

ALLE

MERKEN met haal- en brengservice ook voor uw leaseauto! AU TO MO BIE

LB ED RIJ

B IE Z E M A NF SIN DS 19 26

Automobielbedrijf Biezeman

Zwolsestraat 263, Scheveningen [het verlengde van de Van Alkemadelaan] Tel. 070 - 351 25 13 | www.biezeman.nl

26


De Derde Klasse: Rijkdom of Armoede? tekst maUrits ter kUile

Na een aantal jaren in de eerste en tweede klasse te hebben gespeeld speelde HVV 1 afgelopen seizoen in de klasse waar ik ze het vaakst heb mogen aanschouwen: De derde klasse. Ik volg het eerste elftal van HVV al sinds begin jaren negentig. Het weekend bestond voor mij uit HVV. Zelf voetballen voor de competitie en met de ZMC, kijken naar Veteranen A en HVV 1. Na de borrels met een ontelbaar aantal flesjes frisdrank en borrelhappen op de zaterdagmiddagen zijn de zondagmiddagen mij het best bijgebleven. En dan de uitwedstrijden in het bijzonder. HVV speelde vaak in de ‘Leidse’ of ‘Goudse’ poule tegen clubs als Altior, Alkmania, Foreholte, Roodenburg en Van Nispen, in dit geval niet tot Sevenaer. Het waren clubs waar ik op zaterdag nooit kwam. Ik speelde altijd tegen clubs in de buurt (HBS, DUNO en LENS) of nog dichterbij (TONEGIDO en DEVJO).

gif-affaire uit de jaren tachtig in het IJsseldorpje nog in het achterhoofd. Tijdens de wedstrijd vertelde ik andere HVVsupporters enthousiast over deze manier van transport. Het resulteerde in een file van Haagse auto’s aan de Gouderakse kant van het water na de wedstrijd. Toen HVV in 2013 voor de tweede seizoen op rij een klasse lager moest gaan spelen was er binnen de vereniging een bedroefde sfeer. Bij mij rees de hoop om weer eens de pont naar Gouderak te mogen nemen om de Kroonleeuwen te aanschouwen. De plaatselijke VV die in de tweede helft een 2-1 achterstand met vabanque aanvalspel richting de eigen kantine probeert om te buigen, mijn hart ging al harder kloppen bij het idee. De poule-indeling zorgde echter voor ritjes naar Wateringse Veld en Celeritas. Toeristische routes naar deze clubs zaten er niet in. “Ga de snelweg op” was steevast één van de eerste navigatietips van de TomTom. Wel werd de trouwe

supportersschare van de Koninklijke getrakteerd op opvallende verschijningen achter de bar die nog opvallendere broodjes wisten te serveren. Het broodje bal bij Vredenburch en het broodje speklap bij Hoekpolder verdienen een eervolle vermelding. De exotische keukens van De Ster, TAC ’90 en BMT werden door HVV-teammanager en ervaringsdeskundige Arnout van Lawick geprezen. Gelukkig promoveerden de twee laatstgenoemde verenigingen met HVV naar de Tweede Klasse. Maar ik kijk ook al weer uit naar het broodje hete kip bij TAC, het broodje ‘warrum vlees’ bij VUC en het broodje bal bij GSC ESDO. Hopelijk heeft HVV nu voorgoed afscheid genomen van de Derde Klasse. Een goede eindklassering moet er in zitten. En misschien zit er dan volgend seizoen weer een overtocht over de IJssel in. Gouderak staat in de rangschikking met dank aan het alfabet nu al in het linkerrijtje van de Derde Klasse B…

De uitwedstrijd die ik halverwege jaren negentig bezocht in en tegen Gouderak is mij het best bijgebleven. Het resultaat van de wedstrijd is me al lang ontschoten. Het was waarschijnlijk een wedstrijd waarin HVV nooit de punten had mogen weggeven, maar vele kenners met mij weten dat HVV vooral in deze jaren zichzelf vaak te kort deed. Nee, het was de reis naar de club zelf. In een tijd waarin het internet en routeplanners nog niet hun intrede hadden gedaan. HVV-supporters waren aangewezen op de routebeschrijving die Harry Jongbloed had gemaakt en aan het begin van het seizoen achter het buffet had gelegd. Maar die bewuste zondagmiddag was mijn vader aangewezen op mij en het stratenboek in de auto en wisten we nog niet wat ons te wachten zou staan. Bij Moordrecht zagen we het verkeersbord dat ons naar Gouderak zou moeten leiden. De overtocht op de allesbehalve solide pont was een waar avontuur met de

De pont naar Gouderak.


27

28


Eredivisie heren seizoen 2014/2015 tekst jacob remijnse

D

e afgelopen jaren heeft HSRC de Diepput zich laten gelden in de Nederlandse Eredivisie. Bij de evaluatie van het afgelopen seizoen was dus ook de vraag of een voortzetting van de deelname aan de eredivisie voor onze club van belang is. Wij willen in de regio de toonaangevende club zijn en deelname aan de eredivisie is dan een soort van ‘must’. In het bestuur is vervolgens besloten om te proberen om met een totaal andere strategie deel te gaan nemen in de eredivisie. Niet langer als een potentiële winnaar. Maar met de bedoeling om wel onderdeel uit te blijven maken van de competitie. Deze keuze heeft wel nadelige gevolgen natuurlijk. Wij kunnen nu dus geen aanspraak meer maken op Laurens Jan Anjema, die nog nooit niet voor de HSRC heeft gespeeld en de laatste jaren zonder meer een toonaangevende rol heeft gespeeld. Maar ook zonder Cameron Pilley. Inmiddels hebben wij afspraken gemaakt met de onderstaande spelers die deel zullen uitmaken van onze hoofdmacht: Sebastiaan Weenink, Sander Kock, Martijn Kock (captain), Rombert Anjema, Tess Jutte en Morten Mikkelsen. De introductie van onze spelers is waarschijnlijk overbodig. Sebastiaan Weenink speelt al zijn hele leven voor onze vereniging en is de afgelopen jaren een vaste waarde voor het eerste team. Hij is staat momenteel nummer 90 op de wereldranglijst. Hij zal in augustus 28 jaar oud worden. Sander Kock is 2 jaar geleden bij onze club gekomen. Hij was toen de leading man in het derde team dat speelde in de 1e divisie. Sander staat momenteel 9e op de ranglijst van Nederland. En dat is ongelofelijk, omdat hij al een aantal jaren geleden afscheid heeft genomen van de wedstrijdsport.

Martijn Kock is de oudere broer van Sander en al vele jaren geleden bij onze club gekomen. Hij heeft de uitdaging opgepakt om het tweede team van de 2e divisie naar de eerste divisie te loodsen. Martijn zal fungeren als teamcaptain. Rombert Anjema is de broer van Laurens Jan. Hij speelt al vele jaren op de grens van de ere- en eerste divisie.

Martijn Kock, de nieuwe teamcaptain van HSRC Heren 1.

Tess Jutte is vorig jaar bij onze club gekomen. Hij is pas 17, maakt een heel snelle groei door en is vastbesloten de top te bereiken. Tess is de huidige kampioen van Nederland onder 19!

met die van de afgelopen jaren. Echter, gelet op de spelersbezetting van de andere teams die afgelopen jaar speelden, verwachten wij zeker positieve resultaten te behalen.

Morten Mikkelsen is de laatste speler die wij op de lijst hebben gezet. Hij is een voormalig topspeler uit Denemarken en hij heeft een professionele zakelijke carrière die hem naar Nederland bracht.

Met de vorming van het nieuwe eredivisie team is er meteen ook een einde gekomen aan het bestaan van het tweede team in de eerste divisie. Na al jaren te zijn geëindigd in de top van de eerste divisie, werd uiteindelijk in het afgelopen jaar de titel van Nederlands kampioen behaald.

Het is duidelijk dat de teambezetting qua ranglijst niet helemaal in verhouding is

Vooruitblik dames 1 tekst lieke bootsma Zoveel als er bij de hereneredivisie verandert, zo weinig nieuws is er onder de zon van dames 1. De leegloop van profs uit de dameseredivise is al een paar jaar geleden in gang gezet. Dat maakt het echter niet minder gezellig! Onze enige echte eigen prof, Line Hansen, bewonderde afgelopen seizoen al het nakletsen onder het genot van een bitterbal, kaasstengel of biertje. In de kern blijft ons team hetzelfde. Line zal wederom drie keer ingezet kunnen worden op topniveau. Groot nieuws is wel dat Roos Kalker en Lieke Bootsma weer helemaal terug van weggeweest zijn. Roos heeft zonder al te veel kleerscheuren haar tweede kind op de wereld gezet en Lieke heeft een engelengeduld opgebracht om terug te komen van haar blessure. Het team is blij weer compleet te zijn! Desalniettemin gaan twee dames ons verlaten. Petra Mouw gaat dames 3 versterken en Lisette Hoekstra heeft haar droombaan in Maastricht gevonden. Ze gaan niet zonder heimwee weg, want ze blijven reserve staan. Cocky de Wolf en Victoria Ellis zullen net als vorig jaar van grote vaste waarde zijn. En last but not least brengen onze Brabantse dames Ingrid Meulenbelt en Petra Cauwels de nodige gezelligheid en doortastendheid voor een paar potjes mee. We hebben er zin in!!!!


29

De stad van yin en yang tekst en foto’s lieke bootsma

H

et wereldkampioenschap squash ‘masters’ (mooi woord voor de ouwetjes boven de 35) bracht mij naar deze uithoek van de wereld, Hong Kong. Al gauw bleek dat er meer te beleven viel dan squash. Deze reis stond in het teken van evenwicht zoeken tussen prestatie en genieten. Alles was op dit kleine stukje aardbol: natuur en wolkenkrabbers, tempels en markten, drukte en rust. Idealer kon het niet om op zo’n ontspannende manier het beste uit jezelf te halen voor een squashwedstrijd.

uitkwam door een ‘bug’ uit Marokko. Waar zou ik de energie in hemelsnaam vandaan gaan halen??? Rolletjes dextro, isostar bananenrepen, Gatorade sportdrank en last but not least een ijskoffie vlak voor het spelen om goed wakker te zijn, openden geheime reservepotjes in mijn lijf en ik kon gaan met die banaan! Kranig verweerde ik me tegen een wereldtoppertje uit Singapore. Ik speelde heerlijk, hoog tempo, maar zij was gewoonweg te scherp en super ‘slim fit’. Met 3-0 eraf, maar zonder hard feelings.

De eerste dagen bleef ik bewust weg uit de drukke stad. Nog tussen de laagbouw en stranden vol buffels toog ik al wandelend tussen het groen naar de big buddha. Het dakterras van mijn appartement leek heel geschikt om te ‘ghosten’ (zonder balletje als een gek naar alle hoeken van de baan lopen om je voetenwerk op orde te brengen). Het oude mannetje van de tempel naast me keek niet op of om; misschien wel een westerse toerist die dacht in rap tempo tai chi te beoefenen?

Dus vol goede moed naar de ‘plate’. Maar eerst de hoogste tijd voor één van de veelbelovende strandjes, en het liefste een stil strandje. Tussen de amandelbomen en een soort grote bonsaibomen in nestelde ik me in het zand met een verse kokosnoot en mijn bounty-gevoel was compleet. Turend naar de zeearenden die boven me op de thermiek rondzwierven, deed ik een ‘powernap’. Als herboren, en dankzij de bewolking niet als een kreeft, kwam ik terug in de drukke stad. Hier was het tempo duizendmaal hoger dan op de ‘outer islands’, maar de stad kon mij nog niet gek krijgen. De stalen zenuwen nam ik mee naar mijn volgende wedstrijd…Het kostte bloed (open knokkels en knie),

Het toernooi kon beginnen. Op naar Hong Kong Football club. De decadentie droop er vanaf. Een groots onthaal met een portier die de deur voor mij opendeed, alsof ik Wimbledon binnenstapte. Alles wat je hartje begeerde, was er: haarborstel, shampoo, conditioner, body lotion, eau de toilette, grote badhanddoeken en een zwembad op het dakterras met uitzicht over de paardenracebaan en de wolkenkrabbers. Stiekem droomde ik al vooruit om de eerste ronde door te komen en daarna tegen een oud wereldkampioen van de profs te mogen. Maar vooruitdromen is funest; beter richt je je op het hier en nu! Zo ontwikkelde ik mijn eigen ritueel vóór de wedstrijd. Opstaan met een warm bad voor mijn spieren, daarna een goed voedend ontbijtje met vers fruit, mijn nooit te vergeten banaan, warme croissant, yoghurt en kamillethee. Het laatste was goed voor de ‘zwie zwie’ (mijn onrustige darmen); ergens maakte ik me toch wel zorgen dat al mijn voedsel er al weken als water en onverteerd weer 30


kilo’s zweet en bijna tranen, maar met 15-13 in de vijfde set en na 4 matchpoints overleefd te hebben, won ik! De ontlading was groot, onnoemlijk groot!! André Driessen, de oud-voorzitter van de Diepput, die tegenwoordig zijn heil zoekt op de ambassade van Peking, moedigde me duidelijk aanwezig tussen het vele publiek aan. Helaas vond André zijn heil minder op de squashbaan. Maar goed aanmoedigend gezelschap was hij zeker. Ook wist hij ons veel te vertellen over de Chinese gebruiken en de politieke situatie. Hij bevestigde mijn vermoeden dat Hong Kong totaal anders is dan de rest van China. De mensen leken hier opener (Facebook en Google zijn niet geblockt), lachten terug naar me, spraken Engels en waren bovenal schoner! Overal waren openbare toiletten, spic en span in orde met wc-papier en hoe vaak ik wel niet het opschrift in het squashcentrum tegenkwam met ‘this handle is disinfected four times a day’. Het squashtoernooi voelde nu al top voor mij, maar de top van Hong Kong lonkte nog. Dus gingen wij ‘the peak’ op om boven alles uit te torenen. Rotjeknor met

Op de ‘peak’ van Hong Kong met van links naar rechts Lieke Bootsma en André Driessen.

platefinale. Het begrip rustdag betekent letterlijk nooit zoveel voor mij. Geef mij maar een wandeling en blij ben ik! We trokken naar het autovrije Lamma Island; daar overheersten de vissen (helaas meestal dood op je bord) in plaats van mens en vervoer. We liepen van zuid naar noord op weg naar het arti farti dorpje waar de bohemian Hong Kong Chinezen bivakkeerden. Terwijl mijn benen in het begin nog soepel als wat voelden door het heerlijk warme klimaat, speelde op het einde van onze relaxte wandeling toch enige stijfheid op. Eens kijken of een Thaise massage daar verandering in kon brengen…De dikke Thaise madame ging gewoon met haar hele gewicht en knieën op mij zitten. Hard kraken natuurlijk en zij lachen. Zo, dit is los!

haar enkele Rem Koolhaas-toren is er kinderspel bij; dit is de stad met de grootste dichtheid aan wolkenkrabbers. Terwijl de schemering inviel en de lichtjes langzaam aan gingen, genoten wij van een eindeloos schouwspel. Later die week zagen we vanaf de overkant hoe deze lichtshow echt tot haar recht kwam. Groene en blauwe laserstralen tuurden over het water naar de koloniale star ferry, containerschepen en vissersbootjes en opzwepende muziek ging gepaard met fluorescerende kleuren op de gebouwen, die in zuurstokken veranderden. Direct de dag na die zenuwslopende vijfsetter mocht ik aantreden tegen een oude Australische rot in het vak. Haar techniek was nog altijd even goed; enige manier om haar te overtroeven was om haar zoveel mogelijk te laten bewegen. Vanaf de derde set kwam eindelijk de agressie uit mijn tenen omhoog gekropen en kon ik in vier sets korte metten met haar maken. Hong Kong bleek voor meer sport de place to be. Ze keken daar niet op een

beeldschermpje of twee om de belangrijkste sportwedstrijden tegelijkertijd uit te zenden. Zo kwamen het WK voetbal, de Tour, de Formule 1, rugby en Wimbledon naast elkaar. Het WK voetbal ging een beetje langs me heen, omdat iedere wedstrijd midden in de nacht gespeeld werd. Zoals een goed sportvrouw betaamt, lag ik dan netjes in mijn mandje. Maar met de halve finale van Nederland tegen Argentinië ben ik 3 uur ’s nachts het huis uitgeslopen om alles live te aanschouwen met Hollandse, Engelse en zelfs Spaanse squashvrienden. Oeps, deze pub was al vergeven van de Argentijnen. Temidden van hun getoeter, gezang en ritmisch tromgeroffel, werd de spanning opgevoerd, zodat deze wedstrijd toch ineens een stuk minder saai werd. Wat een geweldige sfeer! En helemaal toen ik ’s ochtends vroeg in het volle licht met ze buiten op straat uitgenodigd werd om te dansen met hun vlag. Kan mij het nou schelen, zo nationalistisch ben ik niet. Ons knotsgezellige mastersgroepje had een vrije dag; de rest was helaas uitgespeeld en ik mocht me opmaken voor de

Nederland zou niet de finale tegen Duitsland gaan spelen; dus ik hoefde ook niet meer ‘het goede voorbeeld’ tegen de Duitse Steffi te geven. Dankzij de fijne coaching van Eric Kooiman en het hart onder de riem van Paul Turken dat ‘ik vooral niet moest vergeten te genieten’ werd het een mooie platefinale. Ik kwam dichtbij, won ook 1 game, maar er kan er maar eentje winnen en vandaag was dat Steffi. Tuurlijk was ik een beetje teleurgesteld, maar al snel overviel me een algeheel blij gevoel. Ik was tiende van de wereld geworden; heb gewoon mee kunnen dingen op dit topniveau, was nog heel en dik-en-dik tevreden!

‘Miss Holland’ tussen het Argentijnse feestgedruis.


31

Op bezoek in de stad van Xavi, Iniesta, tekst thijs smits

In de rubriek ‘HC & VV in het buitenland’ reizen we ditmaal af naar Barcelona. Barcelona, de stad van Las Ramblas, La Sagrada Familia en de woonplaats van de grote kleine meneren Xavi, Iniesta, Messi en onze eigen Eward Vermeulen. Ons gesprek kent een verrassend begin. We bespreken zijn jeugdige jaren op de Diepput. Eward vertelt dat hij, alvorens hij op z’n 14e naar Singapore vertrok, als voormalig babylid is begonnen in de befaamde Zondag Morgen Competitie (ZMC):“Ik kan me nog goed herinneren dat ons team kampioen werd. Dit lag trouwens slechts gedeeltelijk aan de bijdrage van Diederik Klaus (HVV 3) die dat jaar plusminus 60 doelpunten voor zijn rekening nam”. Na de ZMC vertegenwoordigde Eward HVV in verscheidene jeugdelftallen (F4, F1, E4, E1, D2, D1, C1). Zijn absolute hoogtepunt beleefde Eward naar eigen zeggen in HVV F1: “We werden kampioen en hebben toen ook Feyenoord F1 met 6-1 verslagen”. Hoewel hij het zelf ontkent, beleefde hij zijn werkelijke climax natuurlijk toen hij deze wedstrijd een helft voor het machtige Feyenoord mocht uitkomen. “Mijn invalbeurt was uiteraard niet van invloed op de enigszins geflatteerde uitslag.” In de senioren waagde de technicus zich nog heel even aan het 2e elftal, maar als snel maakte selectievoetbal plaats voor een vriendenteam in de lagere senioren. Terugkijkend op zijn voetbalprestaties denkt Eward iets te vroeg in zijn voetbalcarrière gepiekt te hebben. “Als cricketer heb ik de selectiecommissies langer voor de gek kunnen houden, maar uiteindelijk daalde ik toch af naar de lagere senioren.” Echter, dat hij no mug with the bat is, bewees meneer ruim drie jaar geleden tijdens de India-tour van het HCCtouringteam. Op de grass wickets van Mumbai was Eward de man in vorm en onverwachts zelfs de leading runscorer van de familie. 32


Maar hoe raakt zo een begenadigd voetbalen crickettalent verzeild in Barcelona? “Tijdens mijn studie International business in Rotterdam bemachtigde ik een stageplaats bij Van Hessen BV. Van Hessen is een belangrijke speler in de mondiale darmenindustrie. Het bedrijf is groot gemaakt door HVV-lid Lex van Hessen en met (oud) leden als Elliot Simon, Johan Domela, Peter Arentsen, Jop Abendanon en Alexander van Hessen, die allen werkzaam zijn binnen het bedrijf, is de Koninklijke goed vertegenwoordigd”. Na zijn stage wachtte de beloning: een traineeship bij Van Hessen. Gedurende twee jaar leerde Eward in verschillende landen over de hele wereld verscheidene facetten van de darmenindustrie kennen. Na het traineeship verhuisde hij voor bijna 3 jaar naar Wangaratta in Australië. “Zo ver mogelijk uitzenden, dan zijn we een poosje van hem af, moeten ze bij Van Hessen gedacht hebben.” Vanuit Australië, waar onze globetrotter nog een enkel wedstrijdje samenspeelde in een cricketteam met oud HCC-coach Cristian Seisun, was Eward in Australië en Nieuw

Zeeland verantwoordelijk voor de verkoop. Inmiddels werkt hij alweer anderhalf jaar vanuit Barcelona voor Van Hessen. “Spanje betekent heel veel droge en verse worsten. Een interessante markt dus.” Vanuit Barcelona reist Eward heel Spanje en omringende landen door met als doel Van Hessen op het gebied van in- en verkoop als leider op de kaart te zetten: “Mijn taak is hier zo goed mogelijk invulling aan te geven.” Een antwoord waar de gemiddelde profvoetballer met een beetje mediatraining trots op zou zijn. Al snel na zijn verhuizing werd hij een fanatiek supporter van de plaatselijke FC (Barcelona). Als de tijd het toelaat wordt Camp Nou bezocht om Messi & Co aan het werk te zien: “Er lopen toch wel wat aardige voetballertjes rond hè?” Veel geluk hebben zijn bezoeken overigens nog niet gebracht. FC Barcelona won afgelopen seizoen geen enkele noemenswaardige prijs. Wellicht geïnspireerd door het tikkietakkie-voetbal heeft Eward zijn voetbal-

Eward wordt getest door een mystery spinner uit India. Aan het dode wicket Gustaaf Kout.

HC &

VV in

Messi en Eward Vermeulen

het bui ten land

carrière van een nieuwe impuls voorzien. Iedere maandagavond speelt hij met een aantal Holanders, Engelsen en Catalanen Siete: een partijvorm van zeven tegen zeven. “Dat een helft maar dertig minuten duurt, mag de pret niet drukken, lang zat.” Cricketen zit er voor Eward in Spanje helaas niet meer in. “De sport wordt nauwelijks beoefend in Spanje. Ook vormt tegenwoordig het tijdrovende karakter van de sport een probleem.” Maar, na de succesvolle India-tour, heeft hij zich samen met zijn grote vriend Maarten van Eijck (HVV’er en HCC’er, maar voornamelijk cricketwatcher) wel opgeworpen als organisator van de tour naar Argentinië. Hoewel het enthousiasme zeker aanwezig is, mag gerust gesteld worden dat dit team enige daadkracht ontbeert. De selectie van het HCC-touringteam wacht al ruim 3 jaar op het eerste bericht van de organisatoren. “Door de relatief korte afstand tussen Nederland en mijn huidige woonplaats ben ik gelukkig weer regelmatig in Nederland. Tijdens ieder bezoek probeer ik de Koninklijke dan ook even aan te tikken.” Zodoende, kan hij, bij voorkeur aan de bar, even bijkletsen en tegelijkertijd zijn geliefde teams live in actie zien. Daarnaast is er altijd nog de door hem zeer geroemde wekelijkse nieuwsbrief die hem op de hoogte houdt van de belangrijkste gebeurtenissen en ontwikkelingen op De Diepput. Over de keuken van de Koninklijke is Eward overigens erg tevreden. Als worstengoeroe meent hij echter wel dat de kwaliteit van onze worst voor verbetering vatbaar is. Namens Van Hessen doet hij daarom de Kon. HC & VV een speciaal aanbod (zie kader)! Eduardo heeft het enorm naar zijn zin in Barcelona. Zijn appartement bevindt zich midden in het centrum van Barcelona en dicht bij het strand. Het bevalt hem allemaal wel: de late lunch op een terrasje, avondeten na tienen. “De

Bezoek van Wim de Jong (links) en Diederik Klaus (midden). Tijd voor een uitgebreide lunch.

Catalanen nemen overal net even wat meer de tijd voor en doordat het er bijna het hele jaar door kortebroekenweer is, speelt het leven zich veel buiten af”. Ook heeft hij inmiddels een heel leuk sociaal leven opgebouwd. Hoewel de Catalaanse taal nog wel eens voor problemen zorgt, heeft Eward het Spaans wel aardig onder de knie. Degenen die hem een beetje kennen zullen er dan ook niet verbaasd van opkijken dat E’tje veel nieuwe Catalaanse en Spaanse vrienden en vriendinnen heeft leren kennen. Dit wil echter niet zeggen dat hij zijn Nederlandse vrienden niet meer ziet: “Sinds ik in Barcelona vertoef zijn er bijna wekelijks Nederlandse vrienden over de vloer. Hierdoor fungeer ik in het weekend veelal als tourgids voor mij gasten.” Hoe mooi de toeristische trekpleisters ook zijn, na tig keer Las Ramblas, La Sagrada Familia en/of Park Güell begint dit toch een beetje te vervelen. Het liefst neemt de man met de snelste looppas van Barcelona zijn gasten dan ook te voet mee naar het strand en de vele goede tapas barretjes. Als local meent hij inmiddels te weten waar de beste tapas worden bereid. Ik weet inmiddels dat

Eward gewoon een dure smaak heeft. Voor de gehele (na-)zomer is Casa Vermeulen overigens volgeboekt… “Ik vind het erg leuk dat je mijn verhaal wil opschrijven. Er is niemand zo vaak langs geweest als jij, dus inmiddels moet je wel een idee hebben over hoe het mij hier vergaat. Ik hoop dat het verhaal een (leuke) indruk zal geven van mijn verleden en betrokkenheid bij HVV en HCC. Barcelona is een waanzinnig leuke stad op slechts 2 uur vliegen van Nederland. Ik raad iedereen aan eens een weekend hier door te brengen!” Adiéu! Eward.

Onze worst natuurlijk! “Namens mijn werkgever Van Hessen mag ik aanbieden de worst voor het ‘broodje worst’ op de Kon. HC & VV te sponsoren. Uiteraard zal de worst voorzien zijn van prachtige natuurdarm. Zeer binnenkort zal ik met onze keukenprinsessen Ruud en Tony een geschikte vorm uitkiezen!” De opbrengst blijft vanzelfsprekend voor het cluppie!


33

Exclusieve brilmode

Hoogstraat 37 2513 AP Den Haag T. 070 - 346 16 81 www.hofstede-optiek.nl

Aan- / verkoop

Rentals

Taxaties

Consultancy

Betrokken Betrouwbaar Bewezen Herman Kastelein Lars Olie Cees Lieshout Cindy Wisse

REAL ESTATE PARTNERS BV

makelaars | taxateurs

www.real-estatepartners.nl 34


Frouke de Roo

Beleggingen

TYP

De Koninklijke Bierkaart

ISC

HH C& VV

tekst en foto’s frederick mansell

Het zal u niet ontgaan zijn, de Koninklijke heeft tegenwoordig een serieuze bierkaart. Naast uw ‘gewone’ Heineken Pilsener schenkt buffetchef Ruud maar liefst elf andere bieren. De Diepput Echo redactie proefde voor u het hele arsenaal.

H

et is zaterdagmiddag op een nagenoeg verlaten Diepput. Ruud staat achter het buffet, een vijftal usual suspects staat in het clubhuis en op het terras zit de redactie van de Diepput Echo. Uw redactie heeft zich voorgenomen de zware taak op zich te nemen om alle bieren van de bierkaart te testen, zodat de leden weten wat er te krijgen is in hun clubhuis. Bij het zien van de bierkaart valt direct een aantal zaken op: mooi vormgegeven, negen verschillende bieren met een mooie verscheidenheid in zowel kleur als alcoholpercentages, puike foto’s van de bieren voor de kinderen die nog niet kunnen lezen, en er staat een aantal onbekende exoten op de kaart. De kaart doet me ergens denken aan de kaart die ik vroeger bij dierentuin Artis kreeg met plaatjes van de Rode Vari en de Capibara. Dan raak je toch benieuwd naar exoten waarvan je een minuut eerder niet wist dat ze bestonden. Aan de slag.

een slok: “Dit heeft niets met bier te maken!” Heleen heeft ondertussen de Brand Weizen te pakken en die weigert ze af te staan aan de rest van de jury: “Dit doet me denken aan de wintersport, echt heel erg lekker!” Maurits leest ondertussen aandachtig het label van de Wieckse Rosé en proest het uit: “Wieckse Rosé is een heerlijk zacht en fruitig witbier met een frizoete smaak. De zoetgraad is precies in balans met de fruitzuren, voor een aangename ‘bite’ en een soepele, sensuele afdronk”. Tijd om te testen. “Dit smaakt naar Karvan Cévitam, dit hoort ook niet op de kaart”, is het eindoordeel van de testers. Gelukkig vindt Heleens jongste zoon Tim het heerlijk. Tim is net twee en waardeert ook Jillz hoger dan de voor u geselecteerde vakjury. De Wieckse Witte valt wel in de smaak bij de juryleden. “Een lekker zomerbiertje, maar iets minder smaak dan de Brand Weizen”, is het oordeel.

Ruud komt kijken en ziet dat het tijd wordt voor nieuwe bieren. Binnen een mum van tijd staat de tafel vol. “Ruud, verkoop je wel eens een Jillz of een Wieckse Rosé?” vraagt Roeland zich af. “Nee natuurlijk niet”, lacht Ruud, “als kinderen hier appelsap bestellen dan geef ik ze stiekem Jillz. Daar worden ze snel rustig van en anders raak ik Jillz aan de straatstenen niet kwijt.” De redactie lacht wat ongemakkelijk, maar prijst de ondernemersgeest van de buffetchef. Terug naar de tafel met bieren. Affligem dubbel is een opvallende verschijning op de kaart, het is de enige donkere speler in de opstelling, 6,8% alcohol en een schitterend glas. Op het label lezen we: “De hergisting accentueert de hinten van steranijs en kruidige caramel biscuits.” “Dat is precies wat ik proef”, meent Marijke. “Een geweldig winterbiertje voor de levensgenieter”, wordt er over tafel geroepen. Heleen, die Tim al een tijdje kwijt is, vindt Affligem een typisch Belgisch biertje. Roeland wil graag toch nog zijn oordeel over de Brand Weizen bijstellen: “Ik

“Ruud, we gaan een bierentest doen, mag ik zo vrij zijn om te vragen wat jouw favoriet is?” vroeg ik nog nuchter en vol goede moed. “Hertog Jan”, antwoordt de buffetchef. “Goed, mag ik dan vijf Hertog Jan”, was mijn logische vervolg. “Die hebben we hier niet”, lacht Ruud. De toon is gezet. Een minuut later laaft de redactie zich aan de eerste vijf bieren van de kaart, een Heineken Pilsener uit de tap, een Brand Weizen uit de tap, een Jillz, een Wieckse Witte en een Wieckse Rosé. Maurits ter Kuile drinkt de traditionele Pilsener in één teug leeg, terwijl Roeland Engelen naar het glas Jillz kijkt alsof hij de Capibara heeft ontdekt. “Dit moet van de bierkaart af, dit is geen bier, maar appelsap”, meent Roeland nadat hij een slok Jillz achter de kiezen heeft. Ook Marijke neemt

De Koninklijke Bierkaart


35

® J.S. van der Meer Y. van Gennep Uitvaartzorg

Begeleiding en zorg voor een waardige uitvaart zoals u dat wenst. Met aandacht, tijd en integriteit.

What does Dong Dao mean? The road to the East. The philosophy of the East, for life and for work. What does Dong Dao do? China trade. International marketing. Promotion & merchandising. Design & luxury packaging. Branding of culture related products. Projects connecting the West and the East. Why does Dong Dao choose to be a sponsor of football clubs? Business and football are alike, they are all about competition and team work.

Een DS als rouwauto? De condoleance in het clubhuis? Er is veel mogelijk! Telefoon: 070 - 70 70 007 Dag & Nacht

What is Dong Dao looking for? The people. The right people to join the team and to make a career. The partners. The right partners to share the vision and to make a goal.

www.stijlentraditie.nl [email protected] De Eerensplein 31, 2593 NB,

Dong Dao China Direct B.V. Oranjestraat 2A 2514JB Den Haag

T: 070 311 50 80 E: [email protected] I: www. dongdao.com

Haagsche Hout te `s-Gravenhage, een kleine en onafhankelijke onderneming waarbij u alle tijd en rust ontvangt voor de vele, vaak moeilijke besluiten. Ook wanneer u een uitvaartpolis heeft, u bent vrij in uw keuze. 36


DONG DAO IS NOT ONLY A COMPANY, IT’S ALSO A CULTURE

proef geen verschil met de Hoegaarden.” We besluiten Roeland niet al te serieus meer te nemen. Op de Koninklijke schenken we geen Hoegaarden. Niet veel later waardeert Roeland de Corona met een 9. En we zijn er nog niet. Ter tafel verschijnen twee Amstel Radlers (0,0% en 2.0%), de eerder genoemde Corona, Sol en twee alcoholvrije bieren (Bavaria en Amstel). Het valt de redactie op dat er drie bieren dus niet op de kaart staan. Bavaria 0.0%, Corona en Amstel Radler 0,0%. “Staat niet op de kaart”, roept Roeland als ware hij Lucile Werner van Lingo. De redactie lacht, Ruud niet. Maurits is erg in zijn nopjes met de Amstel Radler, een bier dat is aangelengd met citroensap. “Een geslaagd experiment”. De 0,0% van Amstel Radler is zoeter en heeft meer weg van een frisdrank dan van een biertje. “Sorry, maar ik proef het verschil niet meer”, meent Heleen. De tweede afvaller, Tim niet meegerekend. Vol bewondering kijkt de redactie naar de Sol die op tafel staat. Een vrolijk flesje met een limoen in de hals. Image is everything. De citroen in de hals van een flesje komt oorspronkelijk van Corona. Dat bier werd in een niet al te hygiënische fabriek in Mexico gebrouwen en de doppen waren vaak wat roestig. De citroen of limoen diende ter ontsmetting, niet omdat het nou zo lekker is om een schijf citroen in je bier te gooien. Sol scoort goed, maar doet het minder dan Corona. Leuk biertje voor op het strand, maar als je mag kiezen dan toch maar een Corona, was de algemeen gedeelde mening. Corona doet het dus goed bij de proevers. Een mooie exoot uit Mexico op basis van rijst en mais. Hip flesje voor de snelle jongens; het oog wil ook wat. En bovendien, 330 milliliter, dat houdt de burger toch wat langer van straat dan bij de Heineken Pilsener van 250 milliliter. Marijke heeft net de Sol opgedronken en laaft zich nu aan de Bavaria 0,0%: “Dit vind ik niks.” Maurits spuugt het drankje bijna uit en vergelijkt de smaak met “pannenkoeken met stroop, alleen dan in een glas”. Roeland walgt van de nasmaak en ikzelf vind de smaak veel weg hebben van een maiscracker. De enige reden om dit drankje te bestellen is om te proeven hoe vies het is. Dat geldt niet voor Amstel 0,0%. Amstel laat zien dat het mogelijk is

om een prima alcoholvrij biertje te brouwen. “Knap gedaan”, meent Roeland. Terwijl het later en later wordt, lijkt ook het lawaai uit het clubhuis toe te nemen. Aan de bar staan Bernard Grol en Arnout van Lawick met een groot glas Brand Weizen in de hand. “Wij hebben de test ook gedaan, maar we hebben alleen de echte bieren gedronken”, vertelt een jolige Van Lawick. “Brand Weizen, heerlijk”, voegt Ben Grol toe, “onze winnaar.” Dat kan geen toeval zijn. Ook de vakjury waardeert de Brand Weizen het hoogst. Dat Brand Weizen zo goed uit de test komt, heeft er ook mee te maken dat het biertje uit de tap komt en omdat het in schitterende grote glazen van 0,3 liter wordt geschonken. Tot slot een aantal aanbevelingen en afraders van de vakjury. Probeert u allen eens de Brand Weizen van de tap, een geweldig biertje waarvan u misschien nog niet eens wist dat het er was. Een verborgen pareltje. Denkt u aan een mooi zomerbiertje uit de fles, kies dan voor de Corona en niet voor Sol. Heeft u wat meer tijd en bent u van plan een serieus gesprek met iemand aan te knopen bij de openhaard, bestelt u dan een Affligem dubbel. Meer in een casual bui? De Heineken Pilsener is altijd goed en zal u nooit teleurstellen. Wat u wat ons betreft nooit moet bestellen zijn de Bavaria 0,0%, Jillz en Wieckse Rosé. Laatste twee bieren horen wat de Diepput Echo redactie betreft absoluut niet thuis op een bierkaart. Een appelcider en een cassisdrankje zijn géén bieren, maar een soort Bacardi Breezers om de jongste jeugd aan de alcohol te krijgen. Wij stellen dan ook voor om deze kleurendrankjes te wisselen voor traditionelere bieren, te denken valt

Brand Weizen Corona Heineken Pilsener Affligem Dubbel Wieckse Witte Amstel Radler 2% Sol Amstel 0,0% Radler 0% Wieckse Rosé Jillz Bavaria 0%

De proeverij.

bijvoorbeeld aan de Affligem Blond en de Affligem Tripel. Het is zaterdagavond op een nagenoeg verlaten Diepput. Ruud staat achter het buffet, een drietal usual suspects staat in het clubhuis en op het terras zat de redactie van de Diepput Echo. Heleen zoekt naar Tim en het verdwenen flesje Wieckse Rosé, Maurits hoeft niet meer te eten na zijn glas pannenkoeken met stroop en Marijke vindt alles prachtig. En dat is het natuurlijk ook, zo’n koninklijke bierkaart. Post scriptum: Geen van de redactieleden kwam met de auto naar de Diepput, en niemand had de volgende dag een belangrijke wedstrijd te spelen. Het proeven van de gehele bierkaart is op eigen risico. Om herkenning te voorkomen zijn de namen in dit stuk gefingeerd, maar wel bij de redactie bekend.

Oordeel Gemiddeld heerlijk biertje, top 8 lekker, beter dan sol 7,6 dit is gewoon goed 7,5 lekker winterbier 7,2 biertje voor in zomer 7,2 goed gelukt experiment 6 strandgevoel 5,8 niet slecht voor 0% 5,1 het is net Fanta lemon 4,8 Karvan Cévitam cassis 2,4 geen bier maar cider 2 pannekoeken + stroop 1,6


37

Hoe is het nu met… Steve Atkinson HCC’ER, ENGELSMAN, NEDERLANDER EN HONGKONGER tekst frederick mansell In de rubriek ‘ Hoe is het nu met…’ zoeken we uit hoe het gaat met enkele markante oud-leden van de Koninklijke HC & VV. In deze editie vragen we ons af hoe het is met …. Steve Atkinson: HCC’er, Engelsman, Nederlander en Hongkonger.

Terwijl de redactie van de Diepput Echo zich laaft aan de bieren op de bierkaart, loopt clubmanager Peter Entrop langs het terras. Hoofdredacteur Roeland Engelen reageert direct: “Peter, weet jij nog een leuk persoon voor de rubriek ‘hoe is het nu met…’?” Entrop, speelde jaren voor zowel HCC 1 als HVV 1, dus zou een goede bron moeten zijn. “Je moet eens kijken hoe het is met Steve Atkinson! Hij speelde voor het Nederlands elftal en HCC en zijn zoon speelde laatst voor Hong Kong tegen het Nederlands elftal.” Steve Atkinson is niet de meest Googlebare naam van alle mensen die ooit op de Koninklijke hebben rondgelopen. De zoekopdracht ‘Steve Atkinson’ levert binnen 0,22 seconden 12,2 miljoen resultaten op. En ook op Facebook zijn er honderden Steve Atkinsons. Gelukkig weet Peter Entrop meer over zijn oud-teamgenoot: “We waren een keer aan het trainen in de Kievitenhal en toen was er een Engelsman met een ondeugend brilletje. Hij wilde meedoen, maar hij had al vier jaar niet gecricket. Ik vroeg aan de snelste bowler om eens een bal naar zijn hoofd te bowlen om te kijken of deze Brit wat kon. Dat werd snel duidelijk, want hij sloeg de bal met speels gemak weg.” De zoekopdracht ‘Steve Atkinson cricket’ levert minder hits op. Steve telt mee, want hij heeft zelfs een Wikipediapagina. ‘Stephen Robert ‘Steve’ Atkinson (born 8 December 1952 in Birtley, near Gateshead, County Durham, England) is an English-born cricketer who has represented both the Netherlands and Hong Kong in international competition.’ 38


Dat is interessant. Verder staat er dat Stephen veel wedstrijden speelde voor clubs uit de minor county, amateurclubs. En voor HCC dus. Steve was openingsbatsman en scoorde er lustig op los. 10 wedstrijden speelde hij voor het Nederlands elftal, waar hij een gemiddelde had van 73 runs per wedstrijd. Stephen was een sociaal dier, hield van een drankje en zag eruit als een echte schoolmeester. Dat was hij ook. Naast dat hij behoorlijk kon cricketen, speelde hij in 1982 negen wedstrijden voor HVV 1 en wist hij 1 keer te scoren. Hij was vooral beroemd om zijn verre ingooien tot ver voorbij de eerste paal. En om zijn ‘buffelen’, zoals hij had geleerd van trainer Appie Aalbers. In het begin van de jaren 90 verhuist Atkinson naar Hong Kong. Ondanks zijn hoge leeftijd speelt hij nog 6 wedstrijden voor het nationale elftal van Hong Kong. Inmiddels is Stephen 62 jaar, en heeft hij twee kinderen. Zijn zoon James is 24 jaar en speelt als wicket keeper en batsman voor het nationale elftal van Hong Kong. Aanvoerder bovendien. Op 14 maart van dit jaar speelde hij tegen Nederland, Twenty20. James won wel, maar droeg slechts 1 run bij. Vader Steve is vast apetrots op zijn zoon, maar hoe is het nu met hem? Via Facebook vinden we hem na lang zoeken. Zijn eerste zin is direct het antwoord op de meest prangende vraag: “I’m doing fine.” Verder meldt Steve het volgende: “Ik ben al 25 jaar docent in Hong Kong en ben niet van plan met pensioen te gaan. Ik heb mijn vrouw Gay

Steve Atkinson met zoon James.

ontmoet in Nederland, zij werkte op dezelfde school en hockeyde bij KZ. Samen hebben we een zoon en een dochter. Toen ik bijna 30 was kwam ik in Den Haag en ik wilde graag mijn voetbalen cricketcarrière doorzetten. Dat kon in Nederland prima, maar ik realiseerde me pas later hoe perfect de plaats was waar ik terecht ben gekomen, jullie club. Ik woonde bij een travestietenbar, ‘our local watering hole’, dus ik was snel gewend aan het land. Ik was een betere cricketer dan voetballer, maar ik herinner me mijn doelpunt voor HVV 1 nog als de dag van gisteren. Ik heb enorm veel mooie herinneringen aan mijn tijd in Den Haag. Doe de groeten aan ‘the oldies’ Peter Entrop, Fred Staal, Kees van de Assem en Lex van der Gun. Vraag ze maar niet of ik goed kon voetballen.”

bazuin partners

I.V.N. rs bazuin partners bazuin bazuin partners bazuin bazuin partners bazuin partners partners bazuin partners partners bazuin bazuinbazuin partners partners partners bazuin partners

INTER VASTGOED NEDERLAND

www.intervastgoed.nl

tijl Traditie S I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. I.V.N. UITVAARTZORG

INTER VASTGOED INTER NEDERLAND VASTGOEDINTER NEDERLAND INTER VASTGOED INTER INTER VASTGOED VASTGOED INTER VASTGOED NEDERLAND VASTGOED NEDERLAND INTER NEDERLAND NEDERLAND VASTGOED NEDERLAND INTER INTERVASTGOED NEDERLAND INTER VASTGOED VASTGOED NEDERLAND NEDERLAND INTER NEDERLAND VASTGOED NEDERLAND

www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl

Traditie tijl Traditie tijltijlS Traditie tijlTraditie tijl Traditie Traditie tijlTraditie tijl tijl tijlTraditie Traditie tijl Traditie S tijl S SStijlSS S S STraditie S STraditie

UITVAARTZORGUITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG UITVAARTZORG

online marketing bureau

Willemspark Fiscaal Advies

online marketing online bureau marketing online bureau online online marketing online marketing online marketing marketing bureau online marketing bureau bureau bureau marketing online online bureau online marketin marketin bureau ma

Willemspark Willemspark Willemspark Willemspark Willemspark Willemspark Willemspark Willemspark Willems Willems Will Fiscaal Advies Fiscaal Advies Fiscaal Fiscaal Fiscaal Fiscaal Advies Fiscaal Advies Advies Fiscaal Advies Advies Fiscaal Fiscaal Advies Fisca AA

Tennispark Hanenburg

Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark Tennispark TennisparkTennispark Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg Hanenburg HanenburgHanenburg Businessclub 2012sept.indd 224058_Diepput_5.indd 39 1

31-08-12 09:07 10:34 05-03-13


39

Meer winnen dan de wedstrijd. Dat is het idee. De Rabobank is een bank met ideeën. Ook ideeën over sport. Sport verbindt en inspireert. Daarom sponsoren we niet alleen sporten waar we allemaal naar kijken, maar ook sporten waar we allemaal wat aan hebben. Dus steunen we de eerste teams van de Koninklijke Haagsche Cricket & Voetbal Vereeniging maar ook de jeugd. Want het gaat om meer winnen dan de wedstrijd. Dat is de gedachte. Dat is het idee.

Ook sponsor van voetballertjes die wereldberoemd zijn in Benoordenhout. Rabobank. Een bank met ideeën.

www.rabobank.nl/denhaag

Jaargang 102 H No. 1 H september Successen voor de jongste cricketteams maar HCC 1 degradeert

Recommend Documents