Graag wil ik jullie een Pluim geven voor jullie inzet en betrokkenheid!

Juni 2012

Pluim Dit is de laatste nieuwsbrief van het schooljaar 2011- 2012. Een schooljaar waarin, vrijwel traditiegetrouw, weer veel is gebeurd. Dankzij de inzet van alle medewerkers hebben de peuterspeelzalen en scholen de kinderen begeleid, onderwezen en zorg geboden zoals dat mag worden verwacht van een leidster en leerkracht: betrokken, deskundig en werkend vanuit de wil om het beste van kinderen naar boven te halen. We mogen melden dat er momenteel geen zwakke scholen zijn binnen de SCOH. Een feit om bij stil te staan, trots op te zijn, in het besef dat daarvoor veel inspanningen zijn getroost. Met de toekenning van het zgn. basisarrangement door de inspectie is voldaan aan de minimumeis die de wet stelt. Belangrijk element in het toekennen van het basisarrangement is de weging van de CITO eindscores. Een belangrijke indicator. Even belangrijk is echter dat gewogen wordt welke bijdrage de leerkracht/ school heeft geleverd aan de ontwikkeling van het kind. Het zichtbaar maken van leerwinst is waar de school zich op moet verantwoorden. Dit maakt dat ook rekening gehouden wordt met de kenmerken en ondersteuningsbehoefte van de leerling. Dit leidt soms tot een bovengemiddelde druk . Het stelt hoge eisen aan de professionaliteit van de leidsters en leerkrachten. Tijdens mijn (klassen) bezoeken aan scholen heb ik gezien welke vaardigheden leerkrachten moeten bezitten om Opbrengstgericht te werken. Toepassing van het Directe Instructie Model, gekenmerkt door een strakke organisatie en heldere uitleg werd gekoppeld aan hoge verwachtingen van een kind en een ‘warm’ pedagogisch klimaat. Natuurlijk, ik heb niet alles gezien, dat kan ook niet. Toch heb ik vanuit deze ervaringen grote moeite met krantenkoppen als “leraren op de basisschool hebben nauwelijks geleerd om orde te houden”(Trouw d.d. 13 juni 2012). Leidsters en leerkrachten doen hun uiterste best. Indien niet, dan worden ze daar op aangesproken. Maar we moeten af van stigmatiserende uitspraken als zou de opvang en onderwijs elke keer tekortschieten en kwalitatief onvoldoende zijn. Natuurlijk, er zijn verbeteringen mogelijk en noodzakelijk. De SPCP/SCOH heeft zijn ambities geformuleerd. Deze liggen vast in het strategisch plan. Voor de peuterspeelzalen zal de komende jaren veel geïnvesteerd worden in verbetering van de kwaliteit van de Voorscholen.

CollegiTaal is het digitale personeelsmagazine van de Stichting Christelijk Onderwijs Haaglanden. CollegiTaal komt vijfmaal per jaar uit en wordt gemaild naar het algemene mailadres van de SCOH-scholen. CollegiTaal staat ook op de website van SCOH. Mail tips, suggesties en kopij naar [email protected] 1

Juni 2012

Er valt nog veel te winnen. Maar wel vanuit de houding dat er al veel wordt gedaan en in de verwachting dat door verdere ontwikkeling van het professioneel handelen van de mensen voor de groep nog meer leerwinst valt te boeken. Graag wil ik jullie een “Pluim” geven voor jullie inzet en betrokkenheid! Teun Klaver Voorzitter CvB Even voorstellen: Marike van Brakel 15 maart was mijn eerste werkdag bij de SCOH en sindsdien heb ik al veel van jullie ontmoet. Toch wil ik mij graag ‘officieel’ via de nieuwsbrief voorstellen. Ik ben geboren en getogen in Nijkerk (het randje van de Veluwe), en op mijn 18de verhuisd naar Leiden voor mijn studie Bestuurskunde. Het westen van het land beviel mij goed, daarom ben ik na mijn afstuderen naar Den Haag verhuisd. Hiervoor heb ik (financiële) functies gehad bij het ministerie van Financiën en de Willibrordstichting (ook een onderwijsorganisatie) in Utrecht. Werken in het onderwijs beviel mij goed, ik wilde me alleen met meer dan financiën bezig houden. Toen ik deze vacature voorbij zag komen heb ik dan ook gelijk gesolliciteerd. Jullie zullen mij vooral tegenkomen bij de voorbereiding en op de verschillende overleggen, bij de afhandeling van klachten, de voorbereiding op de studiedag en als je een afspraak met Teun wilt maken. Mijn eerste indruk van de SCOH is erg positief. Opvallend vind ik de goede, positieve sfeer en de betrokken collega’s. Ik kijk dan ook uit naar de verdere samenwerking! Marike van Brakel, bestuurssecretaris


Juni 2012

Directiebenoemingen Met ingang van 1 augustus a.s. is Irene de Raad - van Putten, nu nog adjunct-directeur van het Mozaïek, benoemd tot directeur van de Prinses Ireneschool. Zij volgt Stephanie Kasteel op die medio mei jl. directeur van de Ontmoeting is geworden. Wij wensen hen veel success en plezier. “Onze denkwijze over opbrengsten moet bij leerkrachten landen” Van Beekveld & Terpstra onderzocht opbrengstgericht werken bij SCOH en publiceerde het volgende artikel hierover in hun magazine. De Stichting Christelijk Onderwijs Haaglanden (SCOH) maakte opbrengstgerichtheid enkele jaren geleden tot speerpunt van haar beleid. Ze investeerde in draagvlak en kennis bij schooldirecteuren, die het opbrengstgericht werken vervolgens verder in de scholen moesten implementeren. Nu, drie jaar later, wilde het bestuur weten hoe het de scholen is vergaan. Het vroeg Van Beekveld & Terpstra om dat te onderzoeken. Is opbrengstgericht werken daadwerkelijk geland bij de leerkrachten in de klaslokalen? Die vraag is essentieel, vindt Gerard Brasjen, sectordirecteur onderwijs en plaatsvervangend voorzitter van het CvB van SCOH. “Het is niet zozeer van belang dat een bestuur of directeur zegt: dit moeten we nastreven. Uiteindelijk wordt het onderwijs vorm gegeven in het contact tussen leerkracht en leerling; dáár worden de opbrengsten gerealiseerd. Daarom moet het denken over opbrengsten in het onderwijs bij de leerkrachten terechtkomen.” Afgerekend Als sectordirecteur onderwijs heeft Gerard Brasjen weliswaar regelmatig contact met schooldirecteuren, maar zijn contact met leerkrachten is beperkt. Hij kreeg wel signalen dat de scholen met opbrengstgericht werken aan de slag waren gegaan, maar had ook zijn zorgen. “Directeuren vertelden me soms dat ze het lastig vonden om er met leerkrachten over te praten. Leerkrachten kregen soms het gevoel dat ze werden afgerekend.” Het is een van de mogelijke bijverschijnselen van opbrengstgericht werken: een effect dat SCOH koste wat kost wilde voorkomen. “Het gaat ons er niet alleen om of je met een groep de groei hebt


Juni 2012

gerealiseerd die je beoogde, het gaat ons er vooral om dat je daar een verklaring voor hebt. Dan kunnen we het ook aan de inspectie uitleggen.” Verrast Dat kon SCOH vier jaar geleden niet. Toen werd de organisatie verrast door een onvoldoende beoordeling van de inspectie voor drie van haar scholen. “Daar waren we als bestuur echt door verrast. Wij hadden de indruk dat die scholen goed presteerden.” Vanuit het bestuur voerde de sectie onderwijs tweemaal per jaar een gesprek met de directeur en het bestuur volgde de Cito-scores. “Daaruit kwamen geen aanwijzingen dat het niet goed ging, maar bij de beoordeling van de inspectie kwamen ze er toch slecht uit. Dat konden we ons niet permitteren: niet als bestuur, maar vooral niet omdat we daarmee kinderen tekort doen.” Vertrekpunt Die gebeurtenis zette de onderwijskwaliteit en de aantoonbaarheid daarvan hoog op de bestuurlijke agenda. Het bestuur besprak de kwestie uitvoerig met de schooldirecteuren. Conclusie: “We moeten ervoor zorgen dat we goed onderwijs geven en dat we kunnen aantonen dat we dat doen.” Die conclusie vormde het vertrekpunt voor het beleid op het gebied van opbrengstgericht werken. “Daarover bestond toen geen enkel misverstand meer tussen bestuur en directeuren. De rest is uitwerking.” Uitwerking Die uitwerking bestond in de eerste fase hoofdzakelijk uit een nadere bepaling van het beleid en scholing van directeuren en intern begeleiders. De scholen hadden allemaal een leerlingvolgsysteem maar de vraag was of directeuren en ib’ers daaruit ook de informatie konden halen die ze nodig hadden. “Het bleek dat daar veel meer informatie in zat, dan ze eruit konden halen.” Daarna werd aandacht besteed aan de interpretatie van vaardigheidsscores. Daarbij staat bij SCOH niet zozeer de uiteindelijke score centraal, maar het onderwijsrendement. Wat voegt de school toe? “Als kinderen op een bepaalde school met een achterstand beginnen, is het acceptabel dat je die niet in één jaar wegwerkt. Dat geeft niet, maar ik wil het wel beargumenteerd hebben.” Vervolgens was het de beurt aan de schooldirecteuren. “Het is hun verantwoordelijkheid dat het in de scholen landt. Het bestuur heeft immers niet het directe contact met de leerkrachten.”


Juni 2012

In ontwikkeling De schooldirecteuren binnen SCOH zijn tamelijk vrij in de wijze waarop ze opbrengstgericht werken in hun eigen school implementeren. “Je kan er wel een mal op leggen, maar onze ervaring met andere implementatietrajecten is dat dit negen van de tien keer niet werkt. We volgen het proces wel, maar hoe ze de implementatie verder vorm geven, is aan hen. Het enige dat niet mag gebeuren, is dat het proces stil komt te liggen. Werken aan opbrengsten is een continu proces. Scholen moeten in ontwikkeling blijven.” Snappen ze het? Maar doen ze dat ook? En leidt dat ook daadwerkelijk tot veranderingen in de groepen? Dat wilde het bestuur nu, na drie jaar, weleens weten. “Is het proces in gang gezet? Is het bij de leerkrachten terechtgekomen? Snappen ze wat we willen? Heeft iedereen hetzelfde beeld bij opbrengstgericht werken? Leidt het tot gedragsverandering in de klas? Welke interventies waren het meest succesvol? En welke stappen moeten we nu zetten?” Dat waren de belangrijkste vragen waarmee Gerard Brasjen zich tot Van Beekveld & Terpstra wendde. Gemeenschappelijk begrippenkader Om die te kunnen beantwoorden trokken adviseurs van Van Beekveld & Terpstra de scholen in. Ze spraken met bestuurders en directeuren, maar vooral ook met leerkrachten. Ze bestudeerden documenten, maar keken vooral ook hoe het er daadwerkelijk aan toe gaat in de klaslokalen. De resultaten waren bemoedigend. “Wat ik het prettigst vond om te lezen”, zegt Gerard Brasjen, “was dat onze denkwijze over opbrengsten in het algemeen wel is geland bij de scholen. We zijn erin geslaagd een gemeenschappelijk begrippenkader te ontwikkelen, een basis waarop we verder kunnen bouwen. We weten en accepteren dat onze scholen in verschillende stadia van ontwikkeling zijn. We gaan daarom door op de weg die we hebben ingeslagen en in het huidige tempo. En van de aanbevelingen van Van Beekveld & Terpstra bekijken we de komende tijd welke we overnemen en welke consequenties dat heeft.” Alle geledingen Het nieuwe denken over opbrengsten is doorgedrongen in alle geledingen van de school. Gerard Brasjen vindt dat er sprake is van een toegenomen verantwoordelijkheidsbesef voor de uiteindelijke resultaten. Hij vertelt dat de gesprekken met schooldirecteuren tegenwoordig dan ook een heel ander karakter hebben. “Nu praten we veel meer over het verhaal achter de resultaten.” Het gaat bij SCOH nadrukkelijk ook over de verklaring, niet CollegiTaal is het digitale personeelsmagazine van de Stichting Christelijk Onderwijs Haaglanden. CollegiTaal komt vijfmaal per jaar uit en wordt gemaild naar het algemene mailadres van de SCOH-scholen. CollegiTaal staat ook op de website van SCOH. Mail tips, suggesties en kopij naar [email protected] 5

Juni 2012

alleen over het resultaat op zich. SCOH wil beslist voorkomen dat leerkrachten of directeuren het gevoel krijgen dat ze worden afgerekend en dat leerlingen worden gereduceerd tot een cijfer. Zowel directeuren als leerkrachten zijn tegenwoordig veel beter in staat de opbrengsten te verklaren. “Stel dat op een school de resultaten van de eindtoetsen jaar na jaar verslechteren. Als we de directeur een paar jaar geleden vroegen hoe dat kwam, was het antwoord weleens ‘toevallig een slechte groep’ of ‘de wijk gaat achteruit’. Maar dat zijn ontwikkelingen die je ziet aankomen. En als het je overvalt, heb je iets uit te leggen. Is het echt ‘toevallig een slechte groep’? Dat weet je toch al zeven jaar? Wat heb je in die tijd gedaan om te zorgen dat die groep beter wordt? Directeuren vonden dat altijd lastige vragen. De winst van de gesprekken die we tegenwoordig hebben is dat we veel eerder kritisch kijken naar wat er gebeurt en ook ingrijpen.” Heeft beleid effect? Heeft beleid effect? Het is een wezenlijke vraag. Misschien zelfs de meest wezenlijke vraag die beleidsmakers zichzelf dienen te stellen. Inzicht in het effect van beleid maakt het immers mogelijk om (bij) te sturen. SCOH stelde zich die vraag en vroeg Van Beekveld & Terpstra om dat te onderzoeken. De onderzoeksresultaten geven het bestuur de zekerheid dat ze op de goede weg zijn en waardevolle aanwijzingen voor een verdere versterking van het beleid en de uitvoering daarvan. Daarmee gaat SCOH met vertrouwen de toekomst in! Opening van het nieuwe gebouw van de Comeniusschool Op 11 mei 2012 was het zover. De opening van ons mooie nieuwe gebouw aan de Colensostraat 6.Van een groot gebouw met veel ruimte naar een kleiner gebouw verhuizen brengt veel opruimwerkzaamheden met zich mee. Ruim van te voren zijn we, het team, er mee begonnen. Alle kastinhouden kritisch bekijken, wat gaan we nog gebruiken, wat kan er weg. Zolders leeg ruimen, we hadden twee gebouwen, kelders moesten leeg. Containers hebben we gevuld! Containers die ’s avonds in brand werden gestoken. Niet getreurd: we hadden de volgende dag weer ruimte om hem te vullen! Veel spullen hebben uiteindelijk nog een nieuwe eigenaar gekregen tijdens de door groep 8 georganiseerde rommelmarkt. In de CollegiTaal is het digitale personeelsmagazine van de Stichting Christelijk Onderwijs Haaglanden. CollegiTaal komt vijfmaal per jaar uit en wordt gemaild naar het algemene mailadres van de SCOH-scholen. CollegiTaal staat ook op de website van SCOH. Mail tips, suggesties en kopij naar [email protected] 6

Juni 2012

voorjaarsvakantie heeft de verhuizer de spullen overgebracht. De nieuwe computers en de smartborden werden aangesloten, teamleden hielpen met het plaatsen van de bureaus en kasten, de tafeltjes en stoeltjes van de leerlingen werden op zijn plaats gezet en het koffiezetapparaat maakte overuren! De maandag en dinsdag na de vakantie waren de kinderen nog vrij, het team heeft het gebouw gezellig aangekleed. Op woensdag gingen we met gele bouwhelmpjes op en persoonlijke spulletjes van de kinderen in een Comenius rugzakje in een lange rij van de twee oude gebouwen naar de Colensostraat. Daar aangekomen werd door de oudste en jongste leerling de deur open gemaakt. De kinderen zochten hun lokaal op en deden hun spulletjes in hun kastje. De jassen aan de kapstok, een toilet bij je eigen klaslokaal, een inloopkast met de schoolspullen. Ze kregen een rondleiding door het gebouw en een ontbijtje om de opening te vieren. De volgende dag zijn de lessen gewoon begonnen en we voelden ons al helemaal thuis! Op 11 mei hebben we muziek gemaakt, gedanst en gezongen met Het Koorenhuis en Briza. De ijscoman kwam langs met heerlijk ijs. Aan het eind van de morgen hebben we aan de ouders laten zien en horen wat we die ochtend geleerd hadden en ’s middags waren de kinderen vrij. De opening voor team en genodigden was een gezellige en ongedwongen bijeenkomst. Na toespraken van Michael Krul, de hr. W. Deetman en mevr. Van Engelshoven konden de genodigden de nieuwe school bekijken. Daarna hebben we met het team een hapje gegeten. En nu zijn we al weer een maand verder. We, team en leerlingen zijn al helemaal gewend. We denken niet meer aan de oude gebouwen. Dit is onze school! Fransje Steinmetz, adjunct directeur Comeniusschool Twee directeuren op de Alpe d’Huez In de week na de Pinkstervakantie hebben Piet Immerzeel, directeur van de Elout en Kees van Venetië, directeur van De Vliermeent in het kader van de actie Alpe d’HuZes met de fiets de Alpe d’Huez beklommen. Alpe d'HuZes is het wielerevenement waarbij de deelnemers individueel of in teamverband proberen zes maal op één dag de Alpe d'Huez te beklimmen.


Juni 2012

Niet zomaar, maar om geld op te halen voor het Alpe d'HuZes Onderzoeksfonds bij KWFKankerbestrijding. Hier hun verhaal. Het is 9 juni 2011, de verjaardag van Piet Immerzeel en toevallig ook de dag van Alpe d’HuZes 2011. De zwager van Piet belt hem op om hem te feliciteren en vertelt vervolgens ook dat hij net te horen heeft gekregen dat hij niet meer zal genezen van zijn longkanker. Na deze onheilstijding even voor zichzelf verwerkt te hebben, is Piet terug gegaan naar de visite om daar het bericht te delen. Tegelijkertijd kijkend naar de beelden van Alpe d’HuZes 2011 werd tijdens die verjaardag besloten: dat gaan wij volgend jaar ook doen! Het doel liet zich niet moeilijk omschrijven: zoveel mogelijk geld inzamelen voor KWFKankerbestrijding en een waanzinnige fysieke inspanning leveren ter nagedachtenis aan de een maand na de bewuste verjaardag overleden zwager. En dat alles onder het motto: opgeven is geen optie. Onder de naam Fight4you werd een team ingeschreven, bestaande uit dochters Tamara en Desirée en een vriend en diens zus, waarvan de moeder ook kort geleden was overleden. Verder zouden Piets echtgenoot en de vrouw van de overleden zwager de berg te voet gaan beklimmen. Met individuele acties als een spinningmarathon, een sponsorloop op de Elout en het verkopen van logo’s voor op de wielershirts heeft het team zo’n €28.000 opgehaald! Trainingen in de duinen en in de Ardennen, het rijden van tochten als de Waalse Pijl en de Amstel Goldrace, moesten ervoor zorgen dat de juiste spieren op spanning stonden. Op donderdag 7 juni moest het dan gebeuren. ’s Morgens om ½ 4 vertrekken van de camping om om 5 uur te kunnen starten. Met name het eerste stuk was uitermate CollegiTaal is het digitale personeelsmagazine van de Stichting Christelijk Onderwijs Haaglanden. CollegiTaal komt vijfmaal per jaar uit en wordt gemaild naar het algemene mailadres van de SCOH-scholen. CollegiTaal staat ook op de website van SCOH. Mail tips, suggesties en kopij naar [email protected] 8

Juni 2012

aangrijpend. In het donker met zo’n 5000 anderen rijdend door de straten van Bourg d’Oisans op weg naar de eerste van de 21 bochten die je omhoog brengen naar de top. Een parcours dat verlicht werd door duizenden kaarsen, ontstoken ter nagedachtenis aan zo velen. Het medeleven en de aanmoedigingen van de duizenden toeschouwers, de aanmoedigingen op de weg gekalkt en de vele spandoeken langs de bergwanden in de bochten, maakten het een indrukwekkend geheel. Een klim duurt ongeveer 1 ½ uur, om vervolgens in een ½ uur weer af te dalen om aan de volgende klim te beginnen. Dat klinkt eenvoudig, maar blijkt een waanzinnige opgave te zijn. Er is geen meter horizontaal, met een gemiddeld stijgingspercentage van 10 %! Tijdens een van zijn afdalingen kwam Piet zijn wandelende vrouw en schoonzus tegen, juist op het moment dat zij bij het kerkje in de beroemde bocht 7 een kaarsje plaatsten bij de foto van hun man/zwager, voorzien van teksten van de kleinkinderen. Een mooi, intiem moment tijdens een enorm circus op de Alpe d’Huez. Maar liefst vijf keer is Piet naar boven gefietst. Voorwaar een uitzonderlijke prestatie! Kees van Venetië werd in de gelegenheid gesteld om aan te sluiten bij het team van zijn zoon Fabian bij de Academie voor Sportstudies (Halo). In het kader van het 100-jarig bestaan van de Halo was het plan opgevat om met vier ploegen in totaal 100 keer de Alpe d’Huez te beklimmen om daarmee €100.000 op te halen voor het KWF. Onder de teamnaam Halo3x100 werd deze actie opgezet. Voor Kees en Fabian was het beklimmen van de Alpe d’Huez al langer een wens. Ook zij hebben hun verhalen van en herinneringen aan familieleden en kennissen die gestreden hebben. Ook voor hen was een van de doelen geld op te halen om het streefbedrag van €100.000 te halen. Met het geven van een BeneFietsconcert in de gymzaal van De Vliermeent hebben zij daar een behoorlijke steen aan kunnen bijdragen. Amateur en professionele artiesten hebben belangeloos optredens verzorgd en gezorgd voor een zeer gevarieerde en geslaagde middag.


Juni 2012

Getraind is er in de duinen en in de heuvels van Zuid-Limburg. Maar op de Alpe bleek het vermoeden juist dat om te klimmen hele andere spieren aangesproken worden dan met fietsen op het vlakke. Maar ook Kees heeft het gehaald! Eén keer boven komen was voor hem al een ultiem doel. En met in het achterhoofd de wetenschap dat hij pas vanaf oktober vorig jaar volledig hersteld is na een jaar afwezigheid vanwege een hartinfarct, voelde dit ook als een persoonlijke overwinning. Alpe d’HuZes 2012 was een enorme fysieke en emotionele inspanning, maar was vooral een onvergetelijke ervaring, waar beiden directeuren nog lang op kunnen teren. Piet Immerzeel en Kees van Venetie Jubilea In de maanden juli, augustus en september zijn er twaalf jubilarissen; waarvan zeven, 25 jaar werkzaam en vijf 40 jaar werkzaam in het onderwijs . 17 juli, de heer A. Nieuwenhuyzen van de Anema school: 40 jaar 1 augustus, mevrouw A.M.J. Schouten van de Oranje Nassau: 40 jaar 1 augustus, mevrouw J. Caljouw van de Bosch: 40 jaar 1 augustus, mevrouw J. C. Warning van de Prinses Irene: 40 jaar 1 augustus, mevrouw M.C. Koornneef-vd Kaaij van de Horizon: 25 jaar 1 augustus, mevrouw G.G.M. Vogels-Krassenburg van de M.M. den Hertog: 40 jaar 1 augustus, de heer D. Slooter van de J. van Nassau: 25 jaar 1 augustus, mevrouw A.G. Koops van de Poort/Mozaïk: 25 jaar 18 augustus, mevrouw C.B. Jans van de Waalse Louise: 25 jaar 26 augustus, de heer A. Neele van de Anema: 25 jaar 21 september, mevrouw E.M.C. Lemire van de J. van Nassau: 25 jaar 25 september, mevrouw A. van Nieuwenhuizen van de Gerth van Wijk: 25 jaar Alle jubilarissen worden via deze weg van harte gefeliciteerd.


Graag wil ik jullie een Pluim geven voor jullie inzet en betrokkenheid!

Recommend Documents