FOUNDATION DE 11 LIJNEN

FOUNDATION DE 11 LIJNEN

SHEILA HICKS INDEED 29.11.15 – 27.02.16 De Foundation ‘De 11 Lijnen’ stelt “Indeed” voor, een tentoonstelling van Sheila Hicks samengesteld door curator Camille Morineau. Sheila Hicks werkt al meer dan vijftig jaar met het eeuwenoude medium van het weven. Om een link te vormen met de omgevende ruimtes, gaat ze artistieke ontmoetingen aan met plantaardige, dierlijke en industrieel gemaakte vezels. Haar muurwerken, sculpturen, installaties en performances zijn gemaakt met natuurlijke en technologisch verfijnde materialen met explosieve kleuren of majestueuze monochrome tinten. De titel “Indeed” drukt een aandrang uit : de tentoonstelling onderstreept het belang van het werk van deze kunstenares die, sinds de late jaren 1950, het gebruik van vezels en weven in zowel design als beeldende kunst heeft herzien. “In deed” is een wettelijke term die wordt gebruikt om eensgezindheid uit te drukken: de tentoonstelling is het resultaat van de reactie van de kunstenares op de bijzondere context van de Foundation, haar landschap, geschiedenis, architectuur. “Indeed” is het resultaat van een toeval. Het gebruik van linnen in Hicks’ werk vormt een echo op de traditie van de historische linnencultuur in Vlaanderen. De toevallige terugkeer van dit materiaal naar de oorspronkelijke site waar het bewerkt werd, wordt benadrukt door de interesse die de kunstenares vertoont voor de essentie van dit materiaal. Zo resoneren de titels van sommige werken met de verschillende stappen van het oogsten en spinnen van het linnen. Het brede vocabularium van structuren dat wordt gebruikt door de kunstenares wanneer ze werkt met linnen, vaak vermengd met andere vezels, ontspint zich in de atypische ruimte van de Foundation. Werken die speciaal zijn gemaakt voor de tentoonstelling palmen de ruimte in, zorgen voor accenten, en gaan die soms zelfs binnendringen. De kunstenares heeft verschillende werken aan de ruimte aangepast – zowel binnen als buiten. De in-situ installaties zorgen voor een link met het omringende landschap. “Indeed” is een mini retrospectieve en illustreert dan ook de ongelofelijke creativiteit van de kunstenares die in 2015/16 alleen al verschillende tentoonstellingen heeft. Een catalogus met afbeeldingen van de tentoonstelling wordt onmiddellijk na de opstelling van de expo gepubliceerd, naast een tekst van de curator. Over de kunstenares Sheila Hicks (°1934, Hastings, Nebraska) haalde haar BFA (1957) en MFA (1959) diploma’s aan de Yale School of Art waar ze studeerde met Josef Albers. Ze kreeg een Fulbright beurs om te schilderen in Chili en fotografeerde inheemse wevers en archeologische sites in de Andes. Dit, en uitgebreide trips naar de vulkanische gebieden van Villarica, het eiland Chiloe, en Tierra del Fuego, blijven tot op de dag van vandaag haar werk beïnvloeden. In 1967 opende ze een studio in Quartier Latin in Parijs, waar ze nog steeds leeft en werkt. Hicks’ recente solotentoonstellingen omvatten Sheila Hicks, Contemporary Art Museum of St. Louis, Missouri (2015), Foray Into Chromatic Zones, Hayward Groenedijkstraat 1, B -‐‑ 8460 Oudenburg T. +32 59 270 757 E. [email protected] www.de11lijnen.com

FOUNDATION DE 11 LIJNEN Gallery, Londen (2015), en Baôli, Palais de Tokyo, Parijs (2014-2015). Haar grote solotentoonstelling in de Verenigde Staten, Sheila Hicks: 50 Years, begon in de Addison Gallery of American Art, Andover, Massachusetts (2010), en reisde door naar het Institute of Contemporary Art, Philadelphia (2011) en het Mint Museum, Charlotte, North Carolina (2011); het Seoul Art Center, Korea; Israel Museum, Jerusalem; Predestined Colour Waves, Espace Louis Vuitton, München (2015-2016). Hicks’ werk werd vaak tentoongesteld in belangrijke groepstentoonstellingen zoals in de Whitney Biennial, Whitney Museum of American Art, New York (2014), Thread Lines, Drawing Center, New York (2014), en Fiber Sculpture: 1960-Present, Institute of Contemporary Art, Boston (die later doorreisde naar het Wexner Center for the Arts, Columbus, Ohio, en Des Moines Art Center, Iowa, in 2014-2015), Wow ! Women? Entering the (sub)Textiles, Künstlerhaus, Graz (2015). Na haar tentoonstelling in Foundation ‘De 11 Lijnen’, heeft ze ook een solo in het Joslyn Art Museum, Omaha, Nebraska (2016). Hicks zal ook deelnemen aan de Biënnale van Sydney (2016), Glasgow International (2016), en de Hangzhou Triennial of Fiber Art, China (2016). Hicks heeft monumentale, site-specific werken gerealiseerd voor New York ‘s Ford Foundation Headquarters (1967, opnieuw uitgevoerd in 2013-2014), King Saud University in Riyadh, Saudi-Arabië (1983), het Federal Courthouse in New York (1986), het Institute for Advanced Study in Princeton, New Jersey (2008), en de Duke Endowment in Charlotte, North Carolina (2015), enz. Hicks’ werk is opgenomen in de collectie van het Metropolitan Museum of Art en het Museum of Modern Art, New York City; Museum of Fine Arts Boston; The Art Institute of Chicago; The Philadelphia Museum of Art; the Victoria & Albert Museum, Londen; Stedelijk Museum, Amsterdam; Centre Pompidou, Parijs; het Museum of Modern Art, Tokyo; en het Museo de Bellas Artes, Santiago, Chili. Over de curator Camille Morineau heeft gestudeerd aan de Ecole Normale Supérieure et de l'institut du Patrimoine en twintig jaar gewerkt in publieke Franse instellingen, waaronder tien jaar in het Centre Pompidou als conservatrice van de hedendaagse collecties. Ze was curator van talrijke tentoonstellingen waaronder "Yves Klein" in 2006, "Gerhard Richter" in 2012, "Roy Lichtenstein" in 2013 en de collectietentoonstelling gewijd aan vrouwelijke kunstenaars "elles@centrepompidou" van 2009 tot 2011. Die laatste expo, die de zalen van de permanente collectie innam met werk van meer dan 300 vrouwelijke kunstenaars, werd in Parijs door meer dan 2,5 miljoen mensen bezocht. De tentoonstelling is vervolgens doorgereisd naar de Verenigde Staten en Brazilië waar ze ook een recordaantal bezoekers heeft behaald. Camille Morineau heeft eveneens catalogi verzorgd in verband met haar tentoonstellingen en talrijke boeken geschreven over hedendaagse kunst waaronder Artistes femmes (2001), bij éditions du Centre Pompidou, en Monique Frydman (2013), bij éditions du Regard. Onlangs was ze freelance curator van de tentoonstelling Niki de Saint Phalle in het Grand Palais en in Guggenheim Bilbao. Ze is ook mede-oprichtster en artistiek directrice van de vereniging AWARE, Archives of Women Artists, Research and Exhibitions, gewijd aan een referentie website over vrouwelijke kunstenaars in de XXe eeuw.

Groenedijkstraat 1, B -‐‑ 8460 Oudenburg T. +32 59 270 757 E. [email protected] www.de11lijnen.com


‘Foundation ‘De 11 Lijnen’ is een tentoonstellingsruimte voor hedendaagse kunst tussen Oostende en Brugge. De stichting wil een inspirerende plek zijn die aanzet tot authenticiteit en een originele reflectie. Baanbrekende kunstenaars worden uitgenodigd om unieke, site- specific projecten te ontwikkelen.’ ‘Als kind en psychiater voor jongeren was ik steeds geconfronteerd met de essentie van het leven. Die zoektocht naar waarheid en vernieuwing beperkt zich niet tot kunst, maar is ook een manier van leven geworden. Kunst en creativiteit zijn volledig geïntegreerd in elk aspect van ons leven, van onze leefomgeving tot agricultuur.’ Griet Dupont


FOUNDATION DE 11 LIJNEN Vorige tentoonstellingen In mei 2002 hadden we ons eerste project in samenwerking met Panamarenko. Dat werd eind 2002 gevolgd door projecten met Helmut Dorner en Mario Sala in 2003. Dieter Schwarz, de huidige directeur van het Wintherthur Museum, was in 2004 de curator van Da Capo. Het centrale werk van dat project was Gerhard Richters glazen paneel, dat de kunstenaar speciaal voor ‘De 11 Lijnen’ heeft gemaakt. In 2005 stelde Franz West Der Ficker voor als eerbetoon aan Ludwig von Ficker (1885–1919), de Oostenrijkse uitgever van het tijdschrift Der Brenner (1910-1954). Von Fickers tijdschrift was een forum voor culturele kritiek en avant-garde literatuur. Franz was zo enthousiast over het project dat hij in 2006 terugkeerde voor een tweede editie van Der Ficker. Aangezien Louise Bourgeois elke zondag haar ‘salon’ hield, vroeg ik haar wat ze ervan dacht om een denkbeeldig salon te cureren, een ruimte waarin werk van kunstenaars die belangrijk voor haar waren werd gecombineerd met dat van haar. Louise hield van het idee en gaf me onmiddellijk een lijst namen. Un salon pour Louise Bourgeois vond plaats in december 2006. In 2007 organiseerde de Foundation een tentoonstelling over Chinese hedendaagse kunst met als titel Energies – Synergy. De tentoonstelling onderzocht hoe hedendaagse, Chinese kunstenaars antwoorden op thema’s zoals traditie, groei en ballingschap. Rose Is a Rose Is a Rose vond plaats in 2008 en was een project dat stilstond bij Japanse kunst van na de oorlog en werk omvatte van Yayoi Kusama, Atsuko Tanaka en Tsuruko Yamazaki. Naar aanleiding van de Triënnale Beaufort 2009 organiseerde ‘De 11 Lijnen’ de openluchttentoonstelling Sculpture in Nature, Nature of Sculpture. Dat liep parallel met de driejaarlijkse sculptuur tentoonstelling langs de Belgische kunst die wordt georganiseerd door Kunstmuseum aan Zee, Oostende. Giovanni Anselmo, Louise Bourgeois, Anish Kapoor, Not Vital, Zhan Wang en Franz West waren elk uitgenodigd om een sculptuur te installeren in het polderlandschap. In maart 2010 zorgde de schilder Niele Toroni voor een fascinerende dialoog tussen architectuur en schilderkunst in de tentoonstellingsruimte. Orientations: Trajectories in Indian Art, een tentoonstelling over hedendaagse Indische kunst, opende in oktober 2010. De werken omvatten twee trajecten die breed waren opgezet: een ‘minimalistische’ benadering en kunst geënt op concreet sociaal realisme. Groenedijkstraat 1, B -‐‑ 8460 Oudenburg T. +32 59 270 757 E. [email protected] www.de11lijnen.com


De tentoonstelling Dan Van Severen in april 2011, toonde een selectie schilderijen en tekeningen van de kunstenaar vanaf de late jaren 1950 in dialoog met werk van de grondleggers van het abstract expressionisme: Ad Reinhardt, Brice Marden, Agnes Martin, Barnett Newman en Ellsworth Kelly. Handprints 1963-2011, een project van Jasper Johns, opende in november 2011. Jasper Johns selecteerde de werken samen met Bill Goldston en bedacht de scenografie van de tentoonstelling. Het resultaat was een unieke en historische tentoonstelling. Not Minimal opende in maart 2012 en focuste op schilderijen die Agnes Martin maakte in 1974. Werk van Marischa Burckhardt, Robert Ryman, Merrill Wagner en Anne Appleby werd getoond naast Martins doeken. Het resultaat was geen minimalistisch ensemble, maar een warme tentoonstelling over natuur, licht en landschap. In april 2013 transformeerde Adrian Villar Rojas de galerieruimte met zijn tentoonstelling The Work of the Ocean. Hans Ulrich Obrist, curator van het project, heeft het perfect samengevat: ‘een verontrustende, huiselijke ruimte met binnen miniatuur kunstwerken die rusten tussen het meubilair en decor.’ De Foundation had het voorrecht om voor een tweede project samen te werken met Hans Ulrich Obrist. Concrete and Dust van Sabine Moritz, een tentoonstelling die de dynamiek onderzoekt van hoe het geheugen werkt, opende op 20 oktober 2013. In 2014 pakte de Foundation uit met een tentoonstelling in twee luiken, met als centrale figuur de Zuid- Afrikaanse kunstenaar Ernest Mancoba. Van oktober 2014 tot januari 2015 liep het eerste deel, Liberated Subjects: Pioneers. Een selectie van Mancoba’s tekeningen en schilderijen werd samengebracht met dat van drie levende vrouwelijke kunstenaars (Etel Adnan, Monir Farmanfarmaian en Carmen Herrera) van zijn generatie die, net zoals Mancoba, vanuit hun niet- westerse achtergrond een eigen blik wierpen op de westerse moderniteit. Het tweede luik, Liberated Subjects: Present Tense liep van april tot juli 2015 en bouwde verder op die thematiek door het werk van Mancoba te combineren met dat van hedendaagse kunstenaars die werken in Afrika of de bredere Afrikaanse diaspora (Yto Barrada, Marlene Dumas, Jack Whitten, Theaster Gates,…).


FOUNDATION DE 11 LIJNEN Geografische en historische setting Foundation ‘De 11 Lijnen’ ligt in Oudenburg, België. De stad werd in de vierde eeuw gesticht als een Romeinse vestiging. De Romeinen bouwden later een fort in de buurt, waarvan het grondplan zichtbaar blijft in het stratenplan van de stad. Archeologische overblijfselen van die periode kunnen tegenwoordig nog steeds teruggevonden worden in de grond. In de zestiende eeuw werden stukken land op zee overwonnen om een polderlandschap te vormen. De talloze zoutwater beekjes die door het land stromen, dragen bij tot de rijkdom en diversiteit van het gebied. Het landschap is mooi. Je krijgt het gevoel van onmetelijkheid aangezien de hemel zich blijft uittrekken en het land daardoor in vergelijking klein overkomt. Bovendien is het noorderlicht uniek, sterk en helder. Het is daar dat we leven, op een boerderij die sinds de zeventiende eeuw van onze familie is. We waren dolblij toen de erkende architect Alvaro Siza akkoord ging om de historische boerderij en het omliggende land te restaureren en uit te breiden. Dat was onze voornaamste bedoeling: de geschiedenis van de site bewaren en haar toekomst vrijwaren. De kunstruimte ‘De 11 Lijnen’ ligt op diezelfde boerderij, in een gebouw dat teruggaat tot 1690. We wouden een discrete plek maken voor kunst die in de eerste plaats bedoeld was voor de kunstenaar en op de tweede plaats voor de kunst. Een plaats waar dingen kunnen gebeuren. De Foundation, die sinds 2002 open is voor het publiek, trekt professionals en kunstliefhebbers aan van over heel de wereld. In 2006 won ‘De 11 Lijnen’ de prijs van de pers voor het beste kunstproject met Un Salon pour Louise Bourgeois.


FOUNDATION DE 11 LIJNEN Contact

Adres

Foundation ‘De 11 Lijnen’ Groenedijkstraat 1 B-‐‑8460 Oudenburg Tel: +32/59/270757 Fax: +32/59/270759

[email protected] www.de11lijnen.com Openingsuren 4/12 > 27/02/2016 Van vrijdag tot zaterdag Van 14u tot 18u en op afspraak Gesloten van 24/12 tot 7/01

Pers contact Hélène van den Wildenberg CARACAS public relations GSM +32/495/22 07 92 [email protected]


FOUNDATION DE 11 LIJNEN

Recommend Documents