België—Belgique P.B. 2610 Wilrijk 1 BC 9560
Filmgroep Antwerpen
Gesticht op 10 november 1959 Erkenning: P 409484 Afgiftekantoor 2610 Wilrijk 1 Tweemaandelijks tijdschrift van: vtbKultuur filmgroep Antwerpen Afzender en verantwoordelijke uitgever: René Meesters Paviljoenlaan 9 bus 4 2610 Wilrijk
Verschijnt niet in juli en augustus
MeI-JunI 2015
vtbKultuur Filmgroep Antwerpen http://www.vtbkultuur.be/filmenvideo-antwerpen
Gesticht in 1959
Aangesloten bij Provac - CvB - VAC
Bestuur Voorzitter rené Meesters Paviljoenlaan 9 bus 4 2610 Wilrijk Tel. 03 828 25 19
[email protected]
Penningmeester François Verhulst Kroonspaadje 25 2288 Bouwel Tel. 014 50 06 80
[email protected] vtbKultuur: BE66 973-0229123-43
Materiaalmeester en Webmaster Marc theeuws Hans Memlingstraat 26 2900 Schoten Tel. 03 646 18 92 GSM 0499 57 54 32
[email protected]
secretaris
raadslid Herman Vanderheyden Vleerakkerstraat 66 2100 Deurne Tel. 03 289 85 95 GSM 0475 40 59 50
[email protected]
Feestcomité
Jean Paul Grauwels
simonne Willem
Kleine Geeststraat 22
Hans Memlingstraat 26
1933 Sterrebeek GSM 0478 36 16 42
[email protected]
2900 Schoten Tel. 03 646 18 92
[email protected]
Overname uit dit blad mag mits bronvermelding. Ieder auteur blijft verantwoordelijk voor zijn bijdrage. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten, te wijzigen of te weigeren. Lokaal: ‘Keizershoeve’, Centrum Oosterveld, (links achter de kerk Pius X) Groenenborgerlaan 216 Wilrijk-Antwerpen Bijeenkomst elke maandag, behalve tijdens schoolvakanties en op feestdagen. Aanvang te 20.30 uur Lokaal open om 19.45uur
1
InHoud Samenstelling bestuur
p. 1
Speciale prijzen
p. 10 - 11 - 12
Inhoud en voorwoord
p. 2
Onze sponsors
p. 13
Agenda en Kalender
p. 3
Beenhouwerblues
p. 14
Paul Schellekens in de kijker
p. 4 - 5
Palmares Provac
p. 14
Willy Verworst
p. 6 - 7
Familienieuws
p. 14
Prijsuitreiking
p. 8 - 9
Medewerkers aan dit clubblad
p. 14
Films bekijken en bespreken, een gastcineast uitnodigen zijn wederkerende activiteiten in onze club. Maar een toneelavond inrichten was toch een nieuwigheid. Hiervoor zorgde Herman Boets met zijn monoloog “Beenhouwersblues”. Daar de inschrijving voor dit evenement wat traag op gang kwam vreesden we voor te weing toeschouwers. Gelukkig zorgden de bestuursleden nog voor vrienden en kennissen zodat we toch een geslaagde avond hadden in ons lokaal. Vermoedelijk blijft het bij deze éénmalige activiteit. De prijsuitreiking en de gala van de Provacwedstrijd is reeds achter de rug. Proficiat aan onze cineasten voor de behaalde resultaten. (zie verder in ons clubblad). Woensdag 29 april maken we er nog een leuke dag van met een geleid bezoek aan het stadhuis van Antwerpen, en onze feestbestuurder heeft daarna nog een lekker specialleke als afsluiter gepland in het Hilton hotel. De komende maanden zijn reeds verschillende leden en bestuursleden op vakantie. Daarom zijn er nog 3 clubavonden gepland in de maand mei en eindigt ons filmseizoen op 18 mei. Natuurlijk vergeten we niet ons filmpje op te nemen van max. 3 minuten met als onderwerp: Het stond in de krant. Wij wensen alle leden een fantastische vakantie en een aangenaam weerzien op maandag 7 september. René Meesters 2
AGendA Clubavonden van vtbKultuur filmgroep Antwerpen Maandag 20 u 30 Keizershoeve
29 april 2015 (woensdag) Rondleiding in het stadhuis van Antwerpen Bijeenkomst aan Brabo om 13 u 45 4 mei Projectie en bespreking films CvB 11 mei We huren een professionele film: “Brabançonne” is een muzikale romantische komedie. Een Belgisch verhaal in het hart van Europa. De Vlaamse harmonie Sint-Cecilia en het Waalse En Avant zijn allebei geselecteerd voor de grote Europese finale. Wanneer de solist van Sint-Cecilia dood neerstort op het podium heeft Elke, dochter van dirigent Jozef, een idee om alsnog hun finale te redden: de fantastische trompettist Hugues weghalen bij de Walen. 18 mei Reisfilms en vrij podium 25 mei Pinkstermaandag (geen club) Vakantie: tijd om uw camera ter hand te nemen!
7 september Start van het nieuwe seizoen
3
VAndAAG, In onze reeKs een cIneAst In de KIJKer: PAuL scHeLLeKens.
In tegenstelling tot veel van onze leden is Paul iemand die niet begonnen is met de klassieke 8 mm of super 8, maar toen hij begon te filmen is hij direct met video gestart. Als negentienjarige jongeling is hij zoals zovelen van ons gestart met fotografie en was hij reeds in het bezit van zijn eerste reflexcamera. Pas 20 jaar geleden begon hij met Hi8, maar was niet aangesloten bij een videoclub. Later zou hij zich aansluiten bij een videoclub in Aartselaar, waar hij zo’n 2 a 3 jaar zou blijven. Na het overlijden van de voorzitter aldaar, is hij overgestapt naar de videoclub van Oostmalle. Paul is ook een leerling van Tony Jacobs, en wanneer Paul aan Tony vroeg voor advies voor een andere videoclub, vond Tony dat hij zich maar moest richten op ACINA, omdat hij VTB te competitief vond. Dus koos Paul voor ACINA. Nog niet zolang geleden heeft hij dan toch de stap gezet om onze gelederen te vervoegen. Zoals velen van ons heeft hij natuurlijk nog heel wat onafgewerkte films liggen, dat probleem kennen we allemaal. Tegenwoordig filmt Paul met een fototoestel, “wegens gemakkelijk om mee te nemen op reis.” Natuurlijk vraagt dat enige aanpassing, zeker ergonomisch. Paul is iemand die zeer graag in groep werkt, en de meeste films die hij dan ook zal vertonen zijn groepsfilms, verwezenlijkt tijdens zijn ACINA periode. Paul fotografeert nog steeds veel, en bewerkt graag zijn foto’s met Photoshop. De eerste film die hij ons toont is: ”Vertrekkensklaar”. Deze film heeft een miniscenario en vertelt het verhaal van een vertrekkende familie met kleinkind. Zij worden echter geconfronteerd met een lekke band. Het verhaaltje loopt af met een sisser, letterlijk dan, maar het is de buurvrouw die het gazon begint te sproeien. Prettige pointe, goede korte shots, vlot gemonteerd en goed verzorgd. Is het ideale scenario voor een minuutfilm. De volgende film: “Fijn werk …grote pret”, was een opdrachtfilmpje waarbij de uitdaging was een hobby te verfilmen. De idee kwam tijdens het bezoek van een tentoonstelling van modelspoorwegenbouw, maar het bleek onmogelijk om daar tijdens die tentoonstelling deugdelijke opnames te maken. Dan maar contact gezocht met één van de tentoonstellenden en bij hem thuis dan gaan filmen. In zo’n hobbykamer, die volgepropt staat met miniatuurlandschappen en overal gereedschap was echter ook geen sinecure. Het is dan ook een mooi portret geworden van een modelbouwfanaat, met als enige opmerking dat de commentaar nogal moeilijk verloopt. Niettegenstaande dit kleine euvel komt de factor mens in zijn hobbywereld erg goed naar voren. Als derde film schotelt Paul ons een film voor naar een verhaal van Roald Dahl “tot straks meneer.” Deze film met een zeer interessante plot is vrij goed uitgewerkt, soms toch wat te doorzichtig (getelefoneerd) maar toch nog een redelijk verrassend einde.
4
Opvallend was het zeer goede acteerwerk. Wetenswaardig was dat er voor de scenes in de trein er speciaal een treinstel was afgehuurd in de Ardennen (een toeristische stoomtrein) om de opnames in de trein zo natuurgetrouw mogelijk te kunnen maken. Zeer degelijk gemaakte film. De volgende film, ook weer een groepswerk is een film die we al eens gezien hadden toen ACINA bij ons op bezoek was. “Mijn geliefde…” is een zeer mooi gemaakte documentaire over “miniatuurstad Antwerpen”. Ondertussen is deze film echt een tijdsdocument geworden omdat miniatuurstad Antwerpen door allerlei perikelen verdwenen is. Het is een zeer goed gemaakte docu, waar reële beelden afgewisseld worden met beelden van de miniatuurstad. Zeer verzorgd camerawerk, door verschillende cineasten. Prachtig zijn de parallelle beelden, waarvoor eerst de opnames in miniatuurstad gemaakt zijn en daarna nog eens in realiteit zijn opgenomen. Dit alles met een zeer goede begeleidingstekst, met een aangename commentaarstem een uitstekende montage en prachtige opnames, maakt van deze film een uitmuntend document en liefdesverklaring aan de stad Antwerpen. Proficiat voor de makers! Als laatste film voor de pauze, trakteert Paul ons op een typische vakantiefilm. “Al Andaluz“ vertelt het verhaal van een rondreis door Andalusië, met als groot pluspunt dat je niet door data overdonderd wordt, maar dat er met een kunstenaarsoog naar al die mooie architectuur gekeken wordt. Het is dan ook een aangename film om naar te kijken, zeer verzorgd met een goede montage en een duidelijke tekst en gedragen door goed gekozen muziek. Een zeer mooi geheel, aangenaam om naar te kijken. Tijdens de pauze was er dan gelegenheid om enkele van de mooi verzorgde fotoboeken van Paul in te kijken. Hiervan werd gretig gebruik gemaakt. Na de pauze, gaat Paul verder met nog een vakantiefilm. “Plitvice meren”, toont ons romantische beelden van deze mooie meren, met een goed commentaar en aangename commentaarstem. Mooie aangepaste muziek maar ook veel gebruik gemaakt van “bruitage”. Een echte “teaser”. Na deze romantische beelden die ons echt weer in vakantiestemming brachten, brengt Paul nogmaals een groepswerk, “Hart van staal”. In dit verslag tracht de groep een beeld te schetsen van de problemen van de mensen die leven in het asielcentrum van Kapellen. Interviews die echt diep ingaan op die problematiek zijn vaak erg moeilijk, niet alleen door de taalbarrière, maar ook omdat mensen toch niet zo graag een blik gunnen in het innerlijke van hun ziel. Nochtans is dat netjes opgevangen om door een soort van rode draad een ex asielzoekster te gebruiken (Mimoza) die ondertussen goed geïntegreerd is en die daar als vrijwilligster werkt. Hierdoor is deze film een zeer aangrijpende documentaire/verslag geworden die ons een goede kijk geeft, niet alleen op de problematiek van de asielzoekers, maar ook op de werking van zo’n asielcentrum. Zeer leerrijk, echt en zonder franje. Maar het is nog niet gedaan met de opdrachtfilms. Met “Vikingen meesters van de zee” tracht de groep van Paul een inzicht te brengen in het leven van de vikingen. Hiervoor hebben zij niet alleen gebruik gemaakt van individuele reisfilmpjes van de deelnemende cineasten, (beelden uit IJsland enz.) maar zijn zij ook een evenement gaan filmen in Oostende waar een drakkar op bezoek was. Die “drakkar” hebben zij dan ook nog eens electronisch vermenigvuldigd om de indruk van een vloot te geven. Blijkbaar bestaan er ook verenigingen die “noormannen” naspelen en zich trachten in te leven in het dagelijkse leven van deze bevolkingsgroep. Hiervan hebben zij dan ook gretig gebruik gemaakt. Het resultaat is dan ook een goed sfeerbeeld van deze beruchte voorouders, niet echt helemaal volledig maar toch een verdienstelijke poging. In ieder geval was de muziek weer zeer goed gekozen en was het verhaal onderhoudend. Daarmee was deze goedgevulde avond weeral voorbij. Ik ben er van overtuigd dat niemand zich verveeld heeft en dat we er met ons allen werkelijk echt van genoten hebben. Bedankt Paul, en doe zo voort !! Jack
5
WILLy VerWorst steLt Voor:
Op 16 maart laatstleden kregen we bezoek van Willy Verworst, een cineast die overwegend scenariofilms maakt. Willy filmt al ruim 40 jaar en samen richtten zij in de tijd een vereniging op MAFIA (Mechelse AmateurFilmers In Aktie). Deze groep van cineasten, met zo’n 50 tal leden staan dan dus ook aan de basis van een aantal filmclubs in het Mechelse. Later richtten zij dan ook nog de videoclub Vilvoorde op. Vier mensen van MAFIA zijn zich echter gaan specialiseren in het maken van scenariofilms. Deze vier hebben een uitgebreid arsenaal aan materiaal, zoals kranen, dolly’s en al wat er zoal nodig is voor het realiseren van speelfilms. De manier waarop zij werken is de volgende: de aanbrenger van het verhaal wordt de regisseur, en verder hebben zij nog 20 mensen ter beschikking voor de techniek. De uiteindelijke montage gebeurt door de 4 oudgedienden van MAFIA. Als eerste film moet “de vreemde ontmoeting” de spits afbijten. Het is een verhaal van twee professionele huurmoordenaars die een bizar treffen hebben in het bos. Het is een beetje een vreemd verhaal, technisch mooie opnames, maar de duidelijkheid van het verhaal laat te wensen over. De pointe is wel verrassend, maar zonder voorafgaande informatie erg moeilijk te volgen. In ieder geval zijn we nu al wel een beetje opgewarmd voor de volgende prent. “the battle” is eigenlijk een soort van gevechtsreportage van mensen die als hobby hebben “het naspelen van oorlogssituaties en scenes”. Het scenario was deze keer niet van MAFIA, maar voorgesteld door de vereniging die oorlogssituaties naspeelt. De opnames zijn technisch mooi in orde, maar het verhaal is nogal zwak, waardoor er eigenlijk een beetje rommelige film ontstaat. Uiteindelijk krijg je alleen maar een aaneenschakeling van beeldexpressies. Het feit dat de film “gespeeld” wordt door amateurs is er dan ook de oorzaak van dat het geheel erg amateuristisch overkomt. Ter verontschuldiging is er dan natuurlijk ook nog dat de filmers het scenario niet kenden van de “speelscènes” en eigenlijk alleen maar verslag uit konden brengen van wat er voor de camera gebeurde. De muziek die het geheel ondersteunt, bedoeld om bepaalde acties extra in de verf te zetten, was ook redelijk opdringerig. Als reportage van het ”gespeelde” voldoet de film. Met een goed verhaal zou de film veel aan waarde kunnen winnen.
6
Van de oorlog naar de thriller. In “the omen”, het voorteken, verliest een jonge vrouw op een eigenaardige manier twee vrienden. Een film, waarin erg veel gebruik gemaakt wordt van technische middelen. Er is gewerkt met “green key”, en “after effects”. Ook redelijk wat werk met filmkranen. Het verhaal op zich heeft wel potentie, maar het onderwerp “voorteken” komt niet voldoende aan bod. De personages blijven vrij vaag, en het geheel wordt op een bepaald moment nogal verwarrend. Technisch is alles piekfijn in orde, maar het gebruik van after effects is vaak te opzichtig en weinig realistisch. Spijtig, de idee achter de film is absoluut de moeite waard. Thrillers heb je in allerlei vormen, en één van de meest tot de verbeelding sprekende vorm is die van het “magisch realisme”. “de jas” is daar een mooi voorbeeld van. Het is het verhaal van hoe een dood meisje je leven kan beïnvloeden. Een zeer interessant verhaal, je wordt er echt wel in meegenomen. De acteurs zijn erg overtuigend in hun rol. Op het einde worden de scenes toch wel wat te lang, vooral de achtervolging op het kerkhof. Het einde is ook nogal getelefoneerd, iedereen heeft natuurlijk al lang begrepen dat die jas op de zerk van het kerkhof zal liggen. Zwak punt is de scene waarbij de man, nadat hij van de moeder van het meisje heeft vernomen dat haar dochter reeds enkele jaren overleden is, besluit om maar eens langs het kerkhof te rijden. Beter zou geweest zijn dit niet te vermelden maar het domweg te laten gebeuren, zodat, wanneer hij langs het kerkhof rijdt, hij plots het meisje weer ziet. Dit zou de dramatiek verhogen en zou het niet zo voorspelbaar geweest zijn. Prachtige nachtopnames maken deze film interessant en geven heel goed de sfeer weer van deze magisch realistische wereld. Beklijvende film. En toen was er pauze, en in die pauze werd er heel wat gediscussieerd. Na de pauze, gingen we terug de romantische toer op. “If tomorrow never comes” is de clipverfilming van een liedje van Ronan Keating. Het is de boodschap dat je van je geliefde dient te houden alsof het je laatste dag is en dat je haar dat dan ook laat weten. Een filmwijze die door Sabam eigenlijk niet toegestaan is; spijtig genoeg want het gaf de amateurfilmer toch heel wat plezier om dit te kunnen doen. Helaas! De bedoeling was om niet alleen de song te illustreren, maar ook lipsynchronisatie na te streven. Spijtig genoeg is dat niet helemaal gelukt. Het was meer een karaoke poging. De opnames zijn erg mooi, de samenstelling zeker ok, en de boodschap was erg duidelijk. Wij beloven dat we dat zeker zullen doen. En dan was er “Lisa” een uitgeschreven scenario over een onmogelijke liefde tussen de dochter van de plaatselijke verzetshoofdman en een zwaargewonde Duitse soldaat op het einde van wereldoorlog II, mei 1944. Hier werden we eigenlijk teruggeworpen naar de beelden van “The Battle” met eigenlijk dezelfde commentaren. Mensen die oorlogje “spelen” zijn geen goede acteurs. Het verhaal is in orde, en de opnames zijn technisch perfect, maar de slechte acteerprestaties halen de film naar beneden. De dialogen komen niet geloofwaardig over, de acteurs zijn vaak onverstaanbaar en het geluid is dikwijls veel te hard. Een lovenswaardige poging, maar in de toekomst zou het meer opbrengen om naast amateurs toch gebruik te maken van acteurs die zich beter kunnen inleven in de personages die zij moeten vertolken. Film is geen toneel, met film zit je veel dichter op de huid van de personages. In ieder geval, was het toch weer een gezellige avond. We hebben er beslist wat van geleerd en we bedanken dan ook Willy voor deze projectieavond. Jack. 7
PrIJsuItreIKInG VAn onze FILMHAPPenInG Op maandag 23 maart ging de prijsuitreiking door in ons lokaal. We konden 43 aanwezigen begroeten. Dank zij vele helpende handen werden tafels mooi geschikt, en passend gedecoreerd. En zoals gewoonlijk zorgde de mensen van de Palethoeve voor een lekker menu. Korte filmfragmenten met titels en namen van onze cineasten werden geprojecteerd. Dit alles mooi gemonteerd door Rik, waarvoor nogmaals mijn dank. Niet alleen de cineasten, maar ook zij die een prijs schonken konden even naar voren komen. Al de deelnemers van onze filmhappening kregen nadien nog een fles wijn, geschonken door de club.
8
9
sPecIALe PrIJzen VAn de FILMHAPPenInG 2015
De cineasten ontvangen van de club een fles wijn.
Proficiat aan alle deelnemende cineasten en hartelijk dank aan de schenkers van de mooie prijzen 1ste plaats Kunstwerk gemaakt door François Verhulst voor de film diversiteit onder water van Filip Wachters 2de plaats Kunstwerk gemaakt door François Verhulst voor de film Voor een handvol roepia’s van Jean-Paul Grauwels 3de plaats Kunstwerk gemaakt door François Verhulst voor de film l’Ile-de-ré - votre coup de coeur van Paul Lacroix
10
Prijs voor de goede cameravoering wordt geschonken door cvB voor de film Voor een handvol roepia’s van Jean-Paul Grauwels Prijs voor een goede sfeerschepping wordt geschonken door vtbKultuur voor de film op tounee door de 4 Vallées van richard van steenberghe Prijs voor de humor in de film wordt geschonken door vtbKultuur voor de film Bertels bakt ze bruin van Filip Wachters Prijs voor de continuïteit wordt geschonken door vtbKultuur voor de film oude rakker van Jean Pirlet Prijs voor de filmische vormgeving wordt geschonken door Jean-Paul voor de film Prats de Mollo van John Peeters Prijs voor de goede montage wordt geschonken door simonne en Marc voor de film diversiteit onder water van Filip Wachters
11
Prijs voor het menselijk aspect wordt geschonken door Jack en Mieke voor de film Voor een handvol roepia’s van Jean-Paul Grauwels Prijs voor de didactische waarde wordt geschonken door Herman voor de film Lierse tule kant van Jos trappers Prijs voor de creatieve uitwerking wordt geschonken door serre en Paula voor de film l’Ile de ré - votre coup de coeur van Paul Lacroix Prijs voor een goede klankband wordt geschonken door Anne en Frank voor de film diversiteit onder water van Filip Wachters Prijs voor de goede fotografie wordt geschonken door Filip voor de film l’Ile de ré - votre coup de coeur van Paul Lacroix Prijs van de voorzitter voor de laureaat wordt geschonken door rené Meesters voor de film diversiteit onder water van Filip Wachters
12
Begrafenisonderneming C. Vranken Patrick en Veerle D’eer - Vranken
Herentalsebaan 454 - 2100 Deurne
Rouwcentrum: Sint-Rochusstraat 92 - 2100 Deurne
tel. 03/3215184 www.begrafenisonderneming-vranken.be 13
MonoLooG: BeenHouWersBLues Op 30 maart ll. konden we genieten van de ongeveer 1,5 u durende monoloog, gebracht door Herman Boets. Het verhaal gaat over Albert Tytgat die niet binnen mag op de viering van oudweerstanders en politieke gevangenen. Wie wil er naar zijn verhaal luisteren? Hij vertelt het dan maar aan de aanwezigen in ons clublokaal. Het zijn bittere en soms tragikomische oorlogsverhalen, maar het gaat ook over zijn jaren op de pupillenschool van de Saffraanberg, zijn mislukte wielercarrière en zijn succes als slager in Antwerpen.
PALMAres Pro.V.A.c Laureaat non fictie: Jean-Paul Grauwels met zijn film: een handvol roepia’s Hij behaalde 78,60% Hij kreeg tevens de speciale prijs voor de goede uitwerking van het thema en werd genomineerd voor het sociale aspect De 2de plaats was voor Filip Wachters met zijn film: diversiteit onder water Hij behaalde 77,40% Hij kreeg tevens de speciale prijs voor de klankband Paul Lacroix behaalde met zijn film:l’Ile de ré - votre coup de coeur: 72,80% Jos trappers behaalde met zijn film Lierse tule kant: 72,80% John Peeters behaalde met zijn film: Prats de Mollo: 71% Jean Pirlet behaalde met zijn film: oude rakker: 70% Familienieuws Luc Van Echelpoel moest op 19 maart 2015 afscheid nemen van zijn moeder Marie-José Peeters Wij bieden Luc, Christel en de familie onze oprechte deelneming aan
Werkten mee aan dit blad René Meesters Jack Janzen Suzy Cuynen
14