Welkomstwoord Gouverneur Bovens woensdag 2 oktober 2013
60 jaar Limburgse vlag
De Limburgse vlag. Ze is zo vertrouwd in het Limburgse straatbeeld, dat je er eigenlijk niet bij stilstaat dat er heel wat water door de Maas is gestroomd voordat Limburg eindelijk een eigen vlag had. Onze Maas, beeldbepalend voor Limburg, stromend langs ons Gouvernement en een belangrijk element in onze vlag. Die vlag kwam er pas in 1953. De voorgangers van onze huidige Provinciale Staten hebben er uren over gedebatteerd, er werden, zo ging dat toen ook al, speciale commissies voor ingesteld, er werd her en der advies gevraagd, er kwamen spontane inzendingen -dat zouden we nu burgerparticipatie noemen- en de kranten deden volop mee in de discussie. Eigenlijk is er in 60 jaar dus niet zoveel veranderd.
2
Wat echt anders is, is het verschil in de locatie waar de vlag door de Staten werd vastgesteld, in het voormalige Gouvernement in de Maastrichtse binnenstad, en de plek waar wij nu haar jubileum vieren: het nieuwe Gouvernement aan de Maas, de plek waar ik u allen vandaag graag welkom heet: leden van ons provinciaal bestuur, historici, vlaggendeskundigen, familie van vlagontwerper Louis Maris, schrijvers en anderen die betrokken waren bij de uitgave van een boek over onze vlag, dames en heren. Dag-in-dag uit zijn vlaggen in beeld: nationale vlaggen, provincievlaggen, gemeentevlaggen, bedrijfsvlaggen, reclamevlaggen, evenementenvlaggen, noem maar op. Iemand die alles van vlaggen weet is publicist en vlaggendeskundige Jos Poels, Limburger van origine, en vanuit die beide invalshoeken door ons benaderd een boek over de Limburgse vlag te schrijven bij gelegenheid van deze bijzondere verjaardag. Hoog aan de masten van handelsschepen wapperen vlaggen. Ik zeg het auteur Jos Poels na in zijn andere boek over vlaggen, getiteld Provinciaal Vlagvertoon, “vlaggen waren een identificatiemiddel. Ze lieten vriend en vijand zien wat de thuishaven was van schip en de bemanning”, einde citaat.
2
3
Het wezen van die oorsprong van het fenomeen vlag is overeind gebleven, namelijk het identificatiemiddel. In mijn voorwoord voor het zo dadelijk te presenteren boek heb ik al aangeduid dat onze vlag zichtbaar is, overal waar mensen uitdrukking willen geven aan het feit dat men Limburger is, daar trots op is en dat wil uitdragen. De verscheidenheid in uitingsvormen van ons Limburgs dundoek, geeft er blijk van dat Limburg en haar vlag echt bij elkaar horen. Ik zie onze vlag als krachtig symbool voor een krachtige provincie. De betekenis en die symboolfunctie van onze vlag vereisen dan ook dat we respectvol met onze vlag dienen om te gaan. Het vlaggenprotocol is daarbij de leidraad. Net zoals ons volkslied heeft ook de vlag als uiting van onze identiteit, onze ziel, een plaats gekregen in het dagelijks leven. Het is een herkenningsteken voor plekken, waar ook ter wereld, waar Limburgers zich thuis voelen. Daarmee is de vlag tevens een teken van verbondenheid over sociale en politieke grenzen heen. Ik herinner me dat ik een paar maanden geleden bij de doortocht van de vierdaagse door Mook duizenden wandelaars in Limburg welkom heb geheten en hen een Limburgs vlaggetje in de vorm van een vaandel heb uitgereikt. Verbazing bij de lopers dat de vierdaagse kennelijk ook door Limburg voert. En bij vele Limburgers het feest der erkenning en herkenning.
3
4
Vlaggen als vaantjes, vlaggen in allerlei gedaanten en toepassingen. De vlag is ook de achtergrond van de borden langs de invalswegen naar Limburg met de tekst: “de Limburgers heten u welkom”. Ik hoor van velen dat zij bij het zien van dit bord en dus bij het binnenrijden van Limburg een gevoel van thuiskomen hebben, een vertrouwd gevoel. Moge u dat gevoel van welkom ook hebben hier, vandaag in dit huis van Limburg. Nadat wij eerder al de geschiedenis van onze volkslied en ons provinciewapen hebben geboekstaafd, was de 60-ste verjaardag van onze vlag een mooie aanleiding ook de historie van dit icoon van Limburg op een toegankelijke wijze vast te leggen. U begrijpt dat ik als historicus-van-huis-uit, daar veel waarde hecht. Ik dank iedereen die zich hier voor heeft ingezet. Veel dank ook aan degenen die op zo’n bijzondere manier hebben ingezet om deze bijeenkomst kleur geven. Ik doel dan op de vendelzwaaiers van de volgende schutterijen: Bussen schutten Neer, St. Antonius Stramproy, St. Catharina eveneens uit Stramproy, St Lambertus Helden, St. Urbanus Belfeld en het St. Sebastianusgildeuit Beegden.
4
5
Er zijn in het veelkleurige palet van Limburgse schutterijen maar weinige die ook het vendelzwaaien beoefenen. Door dat nu ook met de Limburgse vlag te doen, verbinden zij cultuur, folklore en Limburgs vlagvertoon op unieke wijze. Dank voor uw inzet en uw aanwezigheid vandaag. En graag spreek ik de hoop uit dat u nog vaak op deze wijze Limburg zult uitdragen!
5
