De dispensationele1 (heilshistorische) betekenis van Oorlog tegen de Heiligen Door Jessie Penn-Lewis Deze laatste aflevering van The Overcomer kan niet worden uitgegeven zonder nieuwe getuigenissen aangaande de waarheden in dit boek, en een kort overzicht van wat het dispensationeel - heeft betekend voor het geestelijk deel van de Gemeente, en voor individuele gelovigen sinds de eerste druk in oktober 1912. Wij zeggen dispensationeel omdat het onmogelijk is om de huidige tijd in het juiste geestelijk perspectief te plaatsen tenzij wij de gebeurtenissen van de afgelopen tien jaar beoordelen vanuit een dispensationeel gezichtspunt. Het is het verschil dat mensen van de wereld kennen tussen bijvoorbeeld het denken in ‘lokale’ termen en in ‘globale’ termen, dat is, het verschil tussen het zien van de dingen die in Engeland gebeuren in relatie tot een bepaalde plaats in Engeland, en in relatie tot de hele wereld. Dat Oorlog tegen de Heiligen een dispensationele betekenis had kan worden afgeleid uit de relatie tussen het boek en de opwekking in Wales, en uit de effecten die het boek ook na die opwekking had. Want de opwekking was meer dan alleen een opwekking in Wales vanwege ‘de tijd van het einde’ waarin de opwekking zich voordeed. De profetische gebeurtenissen die zich vandaag voltrekken voor de ogen van een verbaasde wereld, bevestigen het feit - dat degenen die de dispensationele werkingen van God volgen duidelijk zien - dat de opwekking die in 1904 uitbrak in Wales een dispensationele betekenis had en in feite - in algemene zin - het begin was van de periode waarin God een einde maakt aan de christelijke bedeling (dispensatie). De eerste ‘afsluitende daad van God’ was het openen van de hemelen om een sterke stroom van de Heilige Geest op de Gemeente2 te doen neerdalen van gelijke aard als destijds op de Pinksterdag, toen de vroege overgangsperiode3 van de christelijke bedeling4 begon. Een geestelijke opwekking van het leven in de Gemeente, door God; een stroom van goddelijk leven die alle leden van het Lichaam van Christus in heel de wereld zou bereiken, waardoor het Lichaam opnieuw een fris en levend organisme zou worden, en voorbereid zou worden voor de hemelvaart om de Here te ontmoeten in de lucht. Om te kunnen begrijpen wat met deze verklaring wordt bedoeld moeten wij het Lichaam van Christus als geheel in ogenschouw houden, dat door Paulus telkens weer als een geestelijk organisme wordt beschreven, waarin elk lid goddelijk leven heeft ontvangen (1 Kor. 12:27). Dit is de ‘Gemeente’ waar Paulus het steeds over heeft, en waarvoor hij zwoegde en streed. Hij had de brede, universele visie van een man die alles bekijkt vanuit Gods gezichtspunt. Zeker, hij 1
Een ‘dispensatie’ of ‘bedeling’ is een afgebakende periode in de heilsgeschiedenis waarin God op een bepaalde manier met de mensheid omgaat - vertaler. 2 Hiermee wordt in dit artikel altijd het geestelijk deel van de Gemeente bedoeld en niet ‘de belijdende kerk bestaande uit de vele denominaties’. 3 Dat de Pinkstertijd een overgangsfase was tussen de Joodse en christelijke bedeling, waarbij de ene de andere overlapte, zal duidelijk zijn. 4 Het Griekse woord dat met bedeling of dispensatie vertaald wordt heeft de betekenis in zich van besturen, bedienen. Het woord is opgebouwd uit oikos (een huis) en nemo (verstrekken of uitdelen, als bestierder van een huis). In onze taal vinden we het terug in het woord economie. In Kolossenzen 1:25 is het vertaald als bedeling (SV) en bediening (NBG-1951). Waarheid die tot een bepaalde bedeling behoort kan ‘buiten spel’ gezet worden, onwerkzaam worden of ter zijde gesteld worden in een latere bedeling. Zo werd de bedeling der wet vervangen door die der genade. Bepaalde rituelen in ‘het Israël onder de wet’ werden terzijde gesteld werden ‘zwak en armelijk’ genoemd in de bedeling der genade (Gal. 4:9 - NBG-1951 en SV). Wanneer een waarheid ‘dispensationeel’ wordt genoemd betekent dit dat deze speciaal van toepassing is op een bepaalde tijd in het bestuurlijk handelen van God in de heilsgeschiedenis van Zijn Gemeente en de aarde (uit: Dispensational Truth door C.H. Welch). Uit: The Overcomer, dec. 1914 – vertaald door E. Maatkamp © 2007 Gepubliceerd op www.jessiepennlewis.nl
zei dat zich er voor inspande ‘om ieder mens in Christus volmaakt (volwassen) te doen zijn’, maar het is de ‘Gemeente’ waar zijn hart naar uitgaat, en waarvoor hij bereid is aan te vullen wat nog ontbreekt aan de verdrukkingen van Christus. Deze ‘Gemeente’ is het GEESTELIJK ORGANISME van een nieuwe schepping - een hemels Lichaam, bestaande uit alleen de wedergeborenen van God (Scofield). Dat is de ‘Gemeente’ waarvoor Christus zich overgaf, en die de volheid is van Hem die alles in allen is; en dit is de ‘Gemeente’ waar God Zijn Geest over uitstorte op haar op te wekken in 1904, en die ook opgewekt werd in heel de wereld, toen de kracht van God vanuit Wales heel de wereld over ging.5 De dispensationele (heilshistorische) betekenis van de opwekking in 1904 was de opwekking en herleving van alle leden van het onzichtbare wereldwijde organisme dat het Lichaam van Christus genoemd wordt. Degenen die verenigd waren met Christus het Hoofd. Deze leden, waren na door vuur (lijden) gezuiverd te zijn, bestemd om te delen in Zijn Troon, terwijl Hij zou oordelen over de wereld. De bekering van zondaren was niet het hoofddoel van God met de opwekking in 1904 - hoewel zondaren altijd ‘bekeerd’ worden wanneer de ‘Gemeente’ wordt opgewekt. De opwekking had EEN (DISPENSATIONEEL) HEILSHISTORISCH DOEL. Het jaar 1904 lijkt het begin te zijn geweest van het decennium dat God had toebedeeld aan de opwekking, rijping en voorbereiding van hen die tot Christus’ Lichaam behoren - met als uiteindelijk doel de wegrukking (opname) van de Gemeente. Maar er moest meer gedaan worden dan alleen het opwekken van het Lichaam. Het moest niet alleen volwassen worden, maar alle leden moesten gezuiverd worden door het vuur van de beproeving. Er moesten dus niet alleen onzuiverheden worden verwijderd, maar elk lid moest worden getest en voorbereid voor zijn of haar plaats in de nieuwe regering in het Rijk van de komende Christus. Voor deze belangrijke vuurproef waar de overwinnaars die klaar zijn om te delen in de Troon doorheen moeten gaan, kwam er - met toestemming van het levende Woord Gods een lawine van boze geesten die de Gemeente aanviel en overweldigde. Zij die zouden gaan heersen moesten overwinnen zoals Christus overwon. Zij moesten niet alleen de zonde, maar ook de wereld en Satan overwinnen. Zij moesten overwinnen gelijk Hij overwon. De geopende hemel werd gevolgd door de woestijn-ervaring in het leven van de Here, en zo moet het ook gaan in de levens van de wedergeboren kinderen van God. Toen kwamen zeven jaren van ‘Oorlog tegen de Heiligen’ door de legerscharen van Satan; en de echte Geestvervulde gelovigen in het geestelijk deel van de Gemeente werden ondergedompeld in vele onbeschrijfelijke verdrukkingen. Elke waarheid Gods die zij kenden werd door de listige vijand ter hand genomen en dusdanig verkeerd geïnterpreteerd dat velen zonder het te weten in de netten van de misleider verstrikt raakten. De fundamenten van hun geloof werden geschud. Er bleef voor hen niets anders over dan te geloven in de oneindige trouw van God, en in de onwankelbare Rots van Zijn Woord. Het was een dispensationele strijd omdat hij volgde op een dispensationele uitstorting van de Geest, en op een dispensationele vloed van boze geesten die de wedergeboren kinderen van God overspoelde. Een strijd die tot de Tijd van het Einde behoorde, en die dus volkomen onbekend was bij de Gemeente, volkomen nieuw, waardoor zij zich daar ook niet op voorbereiden kon omdat er nergens in de literatuur der Kerk over gesproken werd, maar welke zeker in Gods Woord ontdekt zou worden wanneer de Tijd van de Einde aangebroken was. 5
De schrijfster heeft dit persoonlijk ervaren. Toen zij 300 kilometer van huis verwijderd was en de Geest over Wales stroomde, bereikte deze stroom haar in de geest los van elke menselijke interventie, waardoor haar geest naar een hoger niveau van geestelijk leven werd getild - naar geest, ziel en lichaam - dat nog niet eerder was bereikt. Uit: The Overcomer, dec. 1914 – vertaald door E. Maatkamp © 2007 Gepubliceerd op www.jessiepennlewis.nl
Aan het einde van de zeven jaren ‘Oorlog tegen de Heiligen’ werd uit de verdrukking van die jaren een gedetailleerd tekstboek (leerboek) geboren dat met grote zorg tot stand kwam. In dit tekstboek werden de tactieken van legerscharen van de boze ontmaskerd, en werd ook de weg tot bevrijding getoond voor degenen die in hun netten verstrikt waren geraakt. Het boek werd direct verwelkomd door degenen die het gevaar van ‘die ure’ (h)erkenden, en door anderen die er het antwoord op hun problemen in vonden. En toen, net toen de Geest degenen bereikte voor wie God Hem speciaal gezonden had, werd ook het boek met het licht dat Zijn verdrukte kinderen nodig hadden, door Hem geleid naar degenen voor wie het geschreven was. En in twaalf korte maanden was de eerste druk al uitverkocht. De schrijvers ontvingen dat jaar (1913) vele brieven waarin vanuit elk gezichtspunt de juistheid van de waarheden in het boek bevestigd werden, niet alleen wat betreft de beschrijving van de ervaringen van veel van de meest geestelijke kinderen Gods, maar ook inzake de effectiviteit van de erin aangereikte wapens om te kunnen overwinnen. Dispensationeel volgde het boek op de opwekking in 1904, en verscheen het voor de boodschap over de opname in oktober 1913, die een jaar na de eerste uitgave gegeven werd. We hebben hier geen ruimte om te vertellen over de vele manieren waarop de hevige en bittere weerstand van de boze geesten tegen het boek en zijn auteurs gemanifesteerd werd, maar de Geest van God bedwong hun razernij totdat de waarheid degenen die haar nodig hadden bereikt had, maar TOEN brak de storm van de ‘geweldenaars’ los, die zelfs de wereld in broering bracht. Gedurende zeven jaren was het machtige wapen van gebed tegen het rijk der duisternis aangewend, en de Geest van God had aan een jaar genoeg om de kennis en het inzicht te verspreiden die door de gebedsstrijd vergaard was, en toen werd de weerstand van de boze machten tegen de boodschap van de opname gebroken. De storm van de ‘geweldenaars’ begon vrijwel direct. Tijdens de Adventsweek gebeurden er zoveel rampen in de wereld dat die week ook wel de ‘Zwarte Week’ werd genoemd.6 De tien jaren - overgangsjaren - door God apart gezet om het Lichaam van Christus geestelijk voor te bereiden op de hemelvaart lijken nu voorbij te zijn, en het schijnt dat wij nu de periode zijn binnengegaan waarin God gaat oordelen over de wereld.7 De tijd van verdrukking voor de Gemeente lijkt nu voorbij te zijn. Er kunnen hele boeken geschreven worden over wat het boek heeft betekend voor individuele leden van de Gemeente van Christus. Wij hebben een aantal brieven zorgvuldig geselecteerd en vervolgens gepubliceerd, met het doel de lezers een indruk te geven van het thema van het boek, en we hebben slechts ruimte voor een aantal brieven die ons door zendelingen - werkzaam in heidense landen - toegezonden zijn. De ervaringen in brieven zijn typerend voor de vele Geestvervulde dienaren Gods die zijn bevrijd van de druk van de vijand door het licht dat het boek bevat. Een zendeling schrijft in juni 1914: ‘Toen ik het boek zag was ik eerst te bang om het te lezen ... maar nu durf ik het wel omdat ik het gevoel heb dat het alleen maar van de Here afkomstig kan zijn. God opende mijn ogen zodat ik de waarheden begreep die in het boek geopenbaard worden ... 6
De volgende gebeurtenissen deden zich toen voor: De Senhenydd mijnramp in Wales; het neerstorten van een zeppelin in de Noordzee; het uitbranden van een lijnboot midden op de oceaan; een treinongeluk in Liverpool; een treinongeluk in Londen; en in Rusland zoveel spoorwegongelukken dat een speciale onderzoekscommissie werd ingesteld - en dit alles in één week. 7 Men vergete hierbij niet dat de eerste wereldoorlog gaande was. En omdat men in de kerkgeschiedenis wel vaker bij wereldomvattende rampen dacht dat het einde gekomen was, is het niet zo verwonderlijk dat dit nu ook door sommigen gedacht werd. Zelfs de Thessalonicenzen moesten wat dit betreft door Paulus getemperd worden - vertaler. Uit: The Overcomer, dec. 1914 – vertaald door E. Maatkamp © 2007 Gepubliceerd op www.jessiepennlewis.nl
geleidelijk aan drong tijdens het lezen God door Zijn Geest diep binnen in mijn ziel en geest, en nu zie ik het waarom van deze strijd, depressie, duisternis en mislukkingen in het werk. Dag aan dag wordt het mij steeds duidelijker. Lange tijd heb ik op Rom. 6:11, Openb. 12:11 en Jak. 4:7 gestaan, en ik heb overwinning over de zonde gekend, maar geen noemenswaardige zegen in andere mensen waargenomen, afgezien van het feit dat sommigen zijn beïnvloed, maar er waren geen duidelijke beslissingen. Ik heb groepen tot God of Hij mij toch wilde laten zien waar de fout zat - of ik mischien op het verkeerde spoor zat en verkeerde werkwijzen gebruikte. Ik heb de Here alles verteld dat ik alles gedaan heb wat ik kan, en ik mij afgevraagd waarom Hij na zo'n volkomen overgave aan Hem, niet meer heeft gedaan, want ik leek zoveel te moeten doen. O de verdrukking en vervolging van de vijand. Nu begrijp ik waarom er geen zielen worden gewonnen; waarom het geld niet binnenstroomt; waarom wij van alle kanten worden gehinderd en tegengehouden ... Overal om ons heen zijn zielen die gebonden zijn door zonde en Satan, maar we wisten niet hoe wij ze konden bevrijden. De overtuiging ‘dat er iets mis moest zijn’ werd steeds sterker - of we werken op de verkeerde manier, of er is iets niet in orde ... ik heb gevallen van bezetenheid gehad die ik ook als zodanig herkende. Dat waren mensen die bij mij kwamen voor genezing van een - in hun eigen ogen - normale ziekte, en vanuit het besef van mijn eigen onwetendheid en onvermogen te helpen zei ik tegen hen: ‘Nee, ik kan u niet helpen’. We hebben hen bij Hem die zulke gevallen genezen kan proberen te brengen, echter zonde resultaat ... Mijn ogen zijn nu echt geopend en ik kijk nu heel anders tegen de dingen aan. Al onze methoden moeten gewijzigd worden - die van mij zijn al gewijzigd. En ik heb er geen gras over laten groeien want ik heb al zoveel tijd verspild in al die jaren van vruchteloosheid. Had ik dit alles maar geweten toen ik naar dit land kwam, dat zou veel hebben uitgemaakt. O, de misleiding waarin ik ben geleidt ... maar ik heb de Here gezegd dat ik samen met Hem door zal strijden. Ik vond het echter wel zo verstandig om mijn werk even te onderbreken totdat ik proefondervindelijk had vastgesteld dat mijn nieuwe werkwijze werkte. Ik heb daarom DE TIJD GENOMEN OM DIT ALLES TE DOORGRONDEN. Het gevolg is dat ik steeds meer licht krijg van de Here. Toen ik het boek voor de eerste keer las had ik het in drie dagen uit. Ik voelde aan dat ongeacht hoe erg mijn toestand was, ik simpelweg moest weten hoe ik eraan toe was en moest weten hoe ik herstel kon vinden. Ik heb tijdens het lezen onophoudelijk om licht gebeden voor mijn situatie, en nu ik het voor de tweede keer lees laat ik alles langzaam tot mij doordringen. Ik heb het gevoel alsof ik door een grote wapenkamer loop waar mij, naast het uitgebreide arsenaal, ook de vijand wordt getoond. Ik ben de wapens nog maar pas aan het beproeven, alsook de kracht van de vijand. Een andere zendeling schrijft: ‘ ... Nadat ik mij door artsen had laten onderzoeken constateerden zij dat ik aan een kant van mijn lichaam gedeeltelijk verlamd was en aan een zenuwontsteking leed. Ze schatten mijn toestand ernstig in, en een van hen vertelde mij onder vier ogen dat mijn toestand zich waarschijnlijk nog zou verslechteren voordat ik gezond zou worden. Mijn vrienden dachten allemaal dat mijn werk als zendeling waarschijnlijk voorbij was. Ik werd van het zendingsveld gehaald en moest absolute rust nemen. Ik moest mij zoveel mogelijk isoleren en geen bezoek ontvangen. Gedurende twee jaar zat ik als een invalide aan de zijlijn. Na die twee jaar begon ik de heilzame werking van de rust te ervaren en voelde ik mij in staat om Uit: The Overcomer, dec. 1914 – vertaald door E. Maatkamp © 2007 Gepubliceerd op www.jessiepennlewis.nl
weer aan de slag te gaan. De artsen waren sceptisch maar stonden mij toe mijzelf te testen. Ik deed dat door enkele dorpen langs te gaan voor evangelisatie, en na twee of drie maanden liet ik mijn conditie weer evalueren door de artsen. Zij waren van mening dat de kans groot was dat ik opnieuw door mijn ‘oude’ kwaal geveld zou worden, maar als ik zeer voorzichtig was, en al te grote inspanning bij het spreken, zingen en prediken zou vermijden, ik mocht doorgaan met mijn werk, als ik het maar rustig aan deed. Ze zouden mij ook wat medicijnen geven ter ondersteuning ... Mijn gedachten werden de hele tijd al in beslag genomen door het ‘waarom’ van deze ervaring. Was het allemaal puur natuurlijk? Of zat er een geestelijke oorzaak achter? Ik dacht er veel over na en bad God om licht, maar ik kwam er niet uit. Na mijn doktersbezoek hervatte ik mijn evangelisatiewerk en begon ik ‘Oorlog tegen de Heiligen’ te lezen dat ik een paar maanden geleden had besteld maar dat ik nu pas had ontvangen. Toen ik begon te lezen raakte ik ervan overtuigd dat ik in dit boek het antwoord zou vinden op mijn ‘waarom’. Ik zag in dat Evan Roberts zijn lezers hielp door hen deelgenoot te maken van de jaren van diepe geestelijke ervaring, en hen waarschuwde toch vooral weg te blijven van de gevaarlijke ‘onverkende riffen’ waarin hij zelf bijna verdronken was. En toen ik las wat hij te zeggen had over de ‘grond’ van bezetenheid, begon ik zorgvuldig mijn verleden te onderzoeken om te achterhalen op hoeveel manieren en op welke momenten ik ‘grond’ had gegeven waardoor ik boze geesten de kans had gegeven mij lastig te vallen en mij van mijn werk af te houden. Ik vond vele dingen, maar ik ontdekte ook ‘dat ene’ wat tot mijn huidige toestand had geleidt. Enkele jaren geleden kreeg ik een belangrijke positie binnen het zendingswerk. Dit leidde tot de vrees dat geestelijke trots zich van mij meester zou maken. Daarop sloot ik een verbond zo dacht ik - dat ik bereid zou zijn om volledig op de achtergrond te blijven en zelfs nooit zou hoeven te weten of ik door Hem gebruikt werd of niet, als Hij mij slechts tot een van Zijn verkorenen zou maken die Zijn volk op DE WEDERKOMST zou voorbereiden. Dit was waar ik grond had gegeven, en de boze geest een kans gaf. Ik raakte daar volkomen van overtuigd, en handelende naar het advies in ‘Oorlog tegen de Heiligen’ nam ik deze grond terug en bood ik in de Naam van Jezus weerstand aan de duivel. De medicijnen van de artsen bereikten mij op dat moment maar in plaats van ze te gebruiken legde ik ze onder in mijn koffer, vastbesloten om dit uit te vechten met geestelijke middelen. Het gevolg was dat ik volledig gezond werd ... Ik kan een missie van een maand lang helemaal volbrengen, drie samenkomsten per dag leiden en alle energie gebruiken die ik heb, zonder ziek te worden. Nadat de artsen me enkele maanden hadden geobserveerd zei een van hen: ‘Je lijkt weer de oude te zijn. Hoe verklaar je dat?’ Toen erkende ik dat ik de medicijnen niet had gebruikt en dat de Here zelf mij had genezen. En gedurende de laatste negen of tien maanden hebben mijn medewerkers gezien dat ik weer helemaal gezond ben, en dat ik bij elke zendingsopdracht resultaten boek ... ’ Wij krijgen vele gelijksoortige brieven van gelovigen die niet geholpen of genezen worden door de meer algemene middelen, of door andere aspecten van de waarheid. ‘Ten tijde van een zware strijd bereikte mij het boek’, schrijft iemand anders op 15 juni 1914, ‘en God gaf mij twee weken tijd om het te lezen en de waarheden die er in staan toe te leren passen ... toen was er eindelijk overwinning en bevrijding’.8
8
Deze briefschrijver ontdekte dat de verschijnselen van tuberculose waar hij onder leed van een ‘moordende geest’ afkomstig waren. Toen hij weerstand bood tegen de boze geest en de symptomen die deze veroorzaakte, werd hij genezen, en medisch onderzoek toonde aan dat hij een paar gezonde en ‘goed ontwikkelde longen’ had - vertaler. Uit: The Overcomer, dec. 1914 – vertaald door E. Maatkamp © 2007 Gepubliceerd op www.jessiepennlewis.nl
De genade van onze Here Jezus Christus zij met u allen
Uit: The Overcomer, dec. 1914 – vertaald door E. Maatkamp © 2007 Gepubliceerd op www.jessiepennlewis.nl
