Design door Traffic Media

Design door Traffic Media

Inhoudsopgave Low Parijs | Dag 3

Pagina 2.

Dagdeel 1 Inleiding Sacré Coeur Place du Tertre Espace de Montmartre Salvador Dali St-Piere de Montmartre Wijngaard van Montmartre

pag. 3 pag. 5 pag. 6 pag. 7 pag. 9 pag. 11

Dagdeel 2 Inleiding La Bastille Hotel Sully Place des vosges Maison de Victor Hugo Rue Pavee Rue de Rosiers Rue Ecouffes Rue de Rivoli Rue Saint-Antoine Hotel de Ville Centre Pompidou

pag. 12 pag. 13 pag. 14 pag. 15 pag. 16 pag. 17 pag. 18 pag. 19 pag. 20 pag. 21 pag. 22 pag. 24

Inleiding Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 3.

Montmartre, een beschermd historisch district in Parijs is een van de meest kleurrijke wijken in de stad. Niet alleen lijkt het op een pittoresk dorp, er is ook nog de Sacré-Coeur Basiliek als troef. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de wijk een magneet is voor de vele toeristen die de stad bezoeken. Montmatre is een wijk / heuvel gelegen in het noorden van het centrum in Parijs. Als men het over de heuvel heeft, wordt er vaak gesproken over la Butte Montmatre. De heuvel waar we het over hebben is circa 134 meter hoog. Echter is het niet het hoogste punt van Parijs. De wijk trok vroeger en nog steeds een hoop kunstenaars.

Geschiedenis Het woord Montmatre betekend: ‘’berg van de martelaar’’ en is afgeleid van het martelaarschap van Saint Denis- bisschop van Parijs. In het jaar 250 werd hij midden op de heuvel onthoofd. Een andere verklaring van het woord is: ‘’berg van Mars’’ dit is een verwijzing naar de Romeinse god van de oorlog. Dit omdat er vroeger een Romeinse tempel stond op deze zelfde heuvel. Tijdens de 19e eeuw had Napoleon III heel wat stukken grond in het centrum van de stad aan kapitaalkrachtige vrienden geschonken met de opdracht de gebieden te ontwikkelen. De oorspronkelijke bewoners werden verplicht naar de rand van de stad uit te wijken waar ze al snel hun eigen ‘’dorp’’ creëerden zonder de strikte regels die in de stad golden.

Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 4.

Op deze manier stond Montmarte al snel bekend als een gebied dat bekend stond om zijn vele drankgelegenheden en tegen het einde van de 18e eeuw vestigden zich er ook een aantal minder deftige gelegenheden, denk aan de Moulin Rouge en Le Chat Noir. Tijdens de tweede helft van de 18e eeuw vestigden vele kunstenaars zich in Montmartre aangetrokken door de lage huurprijzen. Vele grote namen zochten hun plekje in deze toen al mooie wijk.

Montmartre vandaag Aangezien de hele wijk historisch beschermd is ziet Montmartre er nog steeds uit zoals vroeger: een charmant dorp op een heuvel in het midden van de stad. Gewoon rondkuieren in deze wijk is een aanrader, maar je kan ook het Musée de Montmartre bezoeken, gelegen in een huis waar de kunstenaar Maurice Utrillo vroeger woonde en werkte. Verder zijn er vele bezienswaardigheden om te bezoeken. Maar alleen al het rondlopen en rondkijken in de wijk geeft al vele impressies. Wandelroute A: Beginpunt: Hotel ‘le regent’ B: Eindpunt: Square Wilette 1. Sacré-Coeur 2. Place du Tertre 3. Espace de Montmartre Salvador Dali 4. St-Piere de Montmartre 5. Wijngaard van Montmartre Tijdsplaning 8.30 – 8.45 verzamelen en vertrek hotel 9.00 – 10.00 Sacré-Coeur 10.00 – 10.30 Place du Tertre 10.30 – 10.45 Espace de Montmartre Salvador Dali 10.45 – 11.15 St-Piere de Montmartre 11.15 – 11.45 Wijngaard van Montmartre

Sacré Coeur Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 5.

Geschiedenis De sacré Coeur is een cadeautje van twee Frans Katholieke zakenlieden. De twee mannen genaamd ALexandre Legentil en Rohault de Fleury, sloten een stille gelofte. Het was in de tijden van de Frans-Duitse oorlog in 1870, de gelofte hield in dat wanneer Frankrijk gespaard zou blijven ze een kerk zouden bouwen gewijd aan het heilige hart van Jezus. Ondanks dat Parijs enige tijd werd bezet door het Duitse leger, bleef het land gespaard en moest de belofte worden waar gemaakt. Zo gezegd, zo gedaan. In 1875 nam de Aartsbisschop van Parijs (Guibert) plan over en werd de hun! bouwtekening gemaakt. Dit werd gedaan door de Architect Paul Abadie, hij liet zich inspireren door Romano-Byzantijnse kerk vam StFront in Périgueux (zie afbeelding). De plaats van de kerk was ook al snel bekend. Dit werd boven op de heuveltop La Butte. Dit was vroeger ook de plaats des doods. Dit was voor veel criminelen de laatste plaats die ze in leven bezochten. De kerk was af in 1914 maar was niet echt geliefd door het volk van Montmatre omdat hij de burgers teveel aan de oorlog terug liet denken.

Toeristische plaats De Sacré Coeur is echter wel erg geliefd bij de toeristen. Jaarlijks komen er duizenden mensen naartoe om van het prachtige uitzicht te genieten. Zoals je in de banner boven aan deze pagina kan zien heb je vanaf de berg een prachtig uitzicht over Parijs. Vooral wanneer het donker is, is het prachtig om alle lichtjes te zien. Verder zitten er ook vaak bandjes op de trappen naar de kerk toe en lopen er natuurlijk ook de typische verkopers die veel te bieden hebben voor vooral veel geld!

Place du Tertre Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 6.

De naam van dit plein, ‘tertre’, betekent grafheuvel. Onder dit plein zijn dus meerdere mensen begraven. Tot de 19e eeuw heeft er ook een galg gestaan die nog echt gebruikt werd. Na de verdwijning hiervan is het pleintje steeds meer bezocht geworden en zijn er veel cafeetjes en restaurants gaan vestigen.

Omdat er veel artiesten in deze buurt van Parijs woonde, begon het in het begin van de 20e eeuw te bruisen van de shows. Cabaret was erg veel voorkomend naast de schilderkunst die je nu nog steeds terug ziet. Elke middag leeft dit plein op en verschijnen schilders uit elke hoeken. Je kan hier kunst kopen maar ook kan je karikaturen of portretten van jezelf laten schilderen. Hiervoor worden wel erg hoge prijzen gevraagd, net als voor de drankjes en hapjes uit de horeca. Naast schilders tref je hier ook veel illegale straatverkopers en straatmuzikanten aan. Vroeger hebben er meerdere bekende schilders in deze wijk gewoond zoals Manet, Toulouse-Lautrec en Picasso. Deze hebben ook nog op ‘Place du Tertre’ geschilderd, dus misschien kom jij hier ook nog wel een zeer belovende schilder tegen!

Espace de Montmartre Salvador Dali Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 7.

Musee de Montmartre Musee de Montmartre ligt aan de Rue Cortot nr. 12 en is sinds 1961 gevestigd in een 17e eeuws herenhuis, House Rosimond. Het ‘kijkt uit’ over de Vigne du Clos Montmartre (de wijngaard) en is gelegen tussen twee tuinen. Het museum is ingericht in de stijl van de ‘boheme artistique’ van Montmartre en de sfeer van cabaret met daarbij informatie over de geschiedenis van Montmartre zelf. In 1886 was er een groep artiesten die constateerden dat het onderhoud van de panden van Montmartre te wensen overliet, wat het straatbeeld niet ten goede kwam. Ze vormden de Society for the History and Archaeology of Montmartre om de artistieke, historische en etnologische grondevesten van Montmartre te behouden. Na de tweede wereldoorlog nam de architect Claude Charpentier dit werk over, wat vanaf 1960 leidde tot het museum Montmartre. Salvador Dali Salvador Dalí was geboren en stierf in het plaatsje Figueres, Catalonië in Spanje. Hij leefde van 11 mei 1904 tot 23 januari 1989 en was in zijn leven een welbekende kunstschilder geworden. Salvador Dalí studeerde in Madrid van 1921 tot 1924. Al in die tijd was hij, waarschijnlijk om de aandacht op zich te richten, een excentriek figuur. In 1926 ging hij naar Parijs. Daar leerde hij Pablo Picasso en André Breton kennen. In 1929 werd hij verwelkomd door Breton en sloot hij zich aan bij het surrealisme. Op 23 januari 1989 stierf Dalí aan een hartstilstand in de Galatea-toren van zijn museum in Figueres, waar hij de laatste jaren van zijn leven woonde. Hij werd daar ook begraven. In zijn vroege periode maakte Dalí hoofdzakelijk werken met als onderwerp het landschap in de omgeving van Figueres en het vissersplaatsje Cadaqués. Zijn vroegste werken tonen al zijn verwantschap met het impressionisme en kubisme. Deze periode wordt gekarakteriseerd door heftig experimenteren. De doeken hebben vaak verschillende texturen, gemaakt

Low Parijs | Dagdeel 1

met verscheidene verfkunstharsen en een collage van grof zand en grind van dichtbij gelegen stranden. Dalí nam hierin ook stenen, kurk en andere materialen op, en werkte later met verschillende soorten hars, wat later de benaming 'plastic' heeft gekregen. De surrealisten geloofden dat logica alleen niet voldeed, dus wendden zij zich tot het onderbewuste en dromen in een poging de grenzen van de rede te overschrijden. De surrealisten werden beïnvloed door de ideeën van Sigmund Freud en Dalí begon zijn eigen angsten en fantasieën te verkennen en legde deze door symbolische beelden op doek vast in een ultra realistische, fotografische stijl. Hij verwees naar deze schilderijen als ‘handgeschilderde droomfoto’s’.

Pagina 8.

St-Piere de Montmartre Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 9.

Saint- Pierre de Montmartre, is een van de oudste kerken in Parijs, als het niet de oudste is! Het is gelegen op een steenworp afstand van de bekendere Sacre- Coeur. Het is het enige overgebleven gebouw van de Benedictijnse nonnenabdij. De kerk stamt uit de 12de eeuw. De bouw, die begon in 1134, werd jarenlang vertraagd door een gebrek aan geld en bouwmaterialen. Uiteindelijk is de bouw pas echt begonnen in 1147. Het is een kleine kerk, die zowel van buiten als van binnen vrij sober is. Voordat deze kerk werd gebouwd bevond zich op dezelfde plaats een Romeinse tempel. Wat een mooie geschiedenis met zich mee brengt. En apart is om te beseffen dat hier dus ook Romeinen zijn geweest. In de kerk zijn aspecten terug te zien van deze Romeinse tijd, denk aan versieringen etc. De meest intrigerende eigenschap van de kerk zijn de vier marmeren zuilen geplaatst in paren tegen de westelijke muur. Er wordt aangenomen dat ze afkomstig zijn uit een van de Romeinse tempels. De moderne glas in lood ramen van de apsis en de zijbeuken zijn ontworpen door Max Ingrand in 1953. Marice Max Ingrand, geboren op 20 december 1908 in Bressuire en overleed op 25 augustus 1969 in Parijs. Hij was een grootmeester glasblazer en een Frans decorateur. Hij heeft meerdere kerken en gebouwen voorzien van glaswerk en glas in lood. Tevens heeft hij ook een flink repertoire in het buitenland. Er zijn drie westelijke bronzen deuren, beeltenis van Saint- Dominique, SintPeter en de Maagd Maria, werd gebeeldhouwd door de Italiaanse architect Gismondi in 1980. Verder bevindt zich in de kerk ook de graftombe van Adélaide van Savoy. Dit was de vrouw van Lodewijk VI de Grote en alsmede de beschermer van de kerk. Ze ligt in de noordelijke vleugel. Zij was ook de stichter van de abdij.

Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 10.

In de 18de eeuw werd de kerk onveilig. De voorgevel stond op instorten. Deze is toen helemaal verbouwd in de 18e eeuw. De gebrandschilderde ramen van Max Ingrand die te vinden zijn vervingen de ramen die in de Tweede Wereldoorlog bij een bombardement gesneuveld zijn. De begraafplaats , opende in de 17e eeuw en het bevat slechts enkele tientallen graven. Tevens is het de oudste begraafplaats van Parijs. Onder andere ligt het graf van Pigalle op de begraafplaats, het hart van de ontdekkingsreiziger Bougainville. Ook liggen er de graven van de Debray broers, de eigenaars van de Moulin de la Galette en Moulin Radet. Een van de broers was de eerste burgemeester van de gemeente Montmartre. Beiden stierven tragisch, terwijl de verdediging van Montmartre tegen de Kozakken gaande was, aan het einde van het Napoleontische keizerrijk.

Wijngaard van Montmartre Low Parijs | Dagdeel 1

Pagina 11.

Vroeger, voordat Montmartre ingelijfd was bij Parijs waren er meerdere wijngaarden op de ‘’bult’’. We spreken over anno 1200. Maar door de bebouwing van de Montmartre werd in omstreeks 1870 geen druppel wijn meer verkocht. De wijngaarden gingen zo goed als dicht. Maar in 1933 ontstond het idee om toch weer een wijngaard aan te planten. Het was op dat moment de laatste. En nog steeds is het de laatste wijngaard in Parijs. Het was een protestactie van de tekenaar François Poulbot tegen modernistische plannen om hier hoge gebouwen neer te zetten. Het heeft maar liefst een opbrengst 300 tot 400 flessen per jaar. In oktober worden hier echte wijnfeesten gehouden en de flessen worden onder grote belangstelling geveild door de burgemeester van Montmartre. In het begin werden de deksels van de kistjes voorzien van een schilderij, uiteraard opgebracht door een Montmatriaanse kunstenaars. De opbrengst in geld is groot, de wijn wordt misschien wel veel te duur betaald, maar gaat naar een goed doel.

Einde dagdeel 1 Door: Hedwig Hübner, Stef Vermeulen, Cas Hefti, Berk Aarts Begeleider: Floor Oomens

Inleiding Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 12.

‘Le Marais’ betekent ‘het moeras’. Vanwege de natte grond werd hier pas laat gebouwd en verschenen hier in de 17e eeuw a stadspaleizen van de adellijken, in navolging van het paleis van Versailles. Er zijn mooie binnentuinen, schilderachtige middeleeuwse straatjes met leuke boetiekjes en eethuisjes, en nog resten van een rijk Joods leven te zien, vooral bijv. in de Rue des Rosiers. Let daar op alle Joodse namen die je op de gevels ziet! Ook ligt er het oudste plein van Parijs: la Place des Vosges met het woonhuis van de schrijver van de Notre Dame en de Misérables: Victor Hugo. Het gebied raakte na de revolutie en werd pas in 1962 gerenoveerd, op aandringen van de schrijver André Malraux, die net als die andere beroemde schrijver – Victor Hugo - er bij het gemeentebestuur op aandrong dat zulke historische gebouwen niet verloren mochten gaan. In veel van de herenhuizen, de hôtels, zijn nu musea gevestigd, waaronder de belangrijkste: - Musée Picasso , Musée Carnavalet over de geschiedenis van Parijs, en Musée d’Art et d’Histoire du Judaïsme. Andere bekende hôtels zijn: Hôtel de Sully, Hôtel de Soubise en Hôtel de Rohan. Route 1. La Bastille 2. Hotel Sully 3. Place de Vosges (Victor Hugo) 4. Rue Pavee 5. Rue de Rosiers (joden straatje) 6. Rue des Ecouffes 7. Rue de Rivoli 8. Rue Saint-Antoine (kerk St-Paul) 9. Hotel de Ville 10. Centre Pompidou 11. (eventueel) Jardin Anne-Frank

La Bastille Low Parijs | Dagdeel 2

De Place de la Bastille is een plein in Parijs. Place de la Bastille was de locatie van het beruchte Bastille bastion waar vijanden van de koning werden opgesloten. De bestorming van dit bolwerk op 14 juli 1789 luidde het begin van de Franse Revolutie in. Vandaag blijft er van de Bastille haast niets meer over.

Pagina 13.

Datum vernietiging: 15 juli 1789 Hoogte: 24 m Geopend: 1383 Oorzaak vernietiging: Plundering Adres: Place de la Bastille, 75004 Paris, Frankrijk Ligging: De grens van de 4e, 11e en 12e arrondissementen: Bastille (M, 1, 5, 8) Bastille Saint-Antoine !

De Bastille Saint-Antoine, bekend geworden onder de verkorte aanduiding La Bastille, was een burcht-gevangenis in Parijs, die bekend werd door de bestorming ervan op 14 juli 1789, die wordt beschouwd als het begin van de Franse Revolutie. Na de nederlaag van de Fransen in 1356 te Poitiers, ten tijde van de 100 jarige oorlog met Engeland, besloot men dat Parijs een bastion nodig had om het te verdedigen tegen een mogelijke invasie. De bouw van de Bastille startte in 1370 en duurde 12 jaar. Het massieve bouwwerk had muren van vier meter breed en had acht 24 meter hoge torens.

Bestorming van de Bastille Op 14 juli 1789 werd de Bastille bestormd door een menigte versterkt met een rebellerende eenheid van de nationale wacht. De weinige aanwezige wachters gaven zich al snel over en de zeven gevangenen werden bevrijd. De inname van de Bastille betekende de start van de Franse Revolutie. Het wordt nog steeds ieder jaar gevierd als de Bastille dag. Sinds 1860 is dit ook de Franse nationale feestdag.

Place de la Bastille Het huidige plein waar voorheen de Bastille stond werd in 1803 aangelegd. Het enige monument dat tegenwoordig op het plein staat is de Colonne de Juillet, een zuil die opgericht werd ter herdenking van een andere revolutie in 1830, waardoor koning Karel X vervangen werd door koning Louis-Philippe. Het standbeeld bovenop de zuil stelt de ‘geest van de vrijheid’ voor.

Hotel Sully Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 14.

Dit is een prachtig herenhuis in Lodewijk de 13e stijl uit de 17e eeuw waar ooit de hertog de Sully woonde. Hij was de eerste minister van financiën van Hendrik IV en tot in de 18e eeuw is het in bezit geweest van de familie De Sully. Sindsdien is het steeds verbouwd en gerenoveerd o.a. door de architect François le Vau, die ook voor het Palais de Versailles ontwierp. Nu is het Centrum voor Nationale monumenten erin gevestigd.

Place des Vosges Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 15.

Place des Vosges is het oudste plein van Parijs. Het plein heet zo omdat het departement Vosges (Vogezen) als eerste belasting betaalde na de Franse revolutie. Het plein werd rond 1605 en 1612 gebouwd toen heette het nog Place royale. Hendrik IV is begonnen met de bouw van het plein het is afgemaakt door Lodewijk de XIII. Van Lodewijk XIII werd een beeld op het plein gezet. Er is een huis voor de koning en de koningin toen stonden er 39 herenhuizen en ieder huis op dit plein heeft een eigen geschiedenis een van die huizen is het huis van Victor Hugo. Victor Hugo is een schrijver en heeft in dit huis geleefd. Hij heeft geleefd van 1802 tot 1885. Waarvan hij een aantal jaar in dit huis heeft geleefd. Hij heeft van 1832 tot 1848 op de tweede verdieping op nummer 6 gewoond. Dit huis is nou een museum en heet ‘maison de Victor Hugo’. Victor Hugo is de schrijver van vele romans en zijn bekendste roman die waarschijnlijk bijna iedereen kent is les Misérables. Deze roman is verfilmd en er is een musical van gemaakt. Victor Hugo was en wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke romantische schrijvers die de 19de eeuw gekend heeft. In dit huis kun je allerlei dingen uit het leven van Victor Hugo zien en vooral uit de tijd dat hij les Miserablés schreef.

Maison de Victor Hugo Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 16.

Victor Hugo is een schrijver en heeft in dit huis geleefd. Hij heeft geleefd van 1802 tot 1885. Waarvan hij een aantal jaar in dit huis heeft geleefd. Hij heeft van 1832 tot 1848 op de tweede verdieping op nummer 6 gewoond. Dit huis is nou een museum en heet ‘maison de Victor Hugo’. Victor Hugo is de schrijver van vele romans en zijn bekendste roman die waarschijnlijk bijna iedereen kent is les Misérables. Deze roman is verfilmd en er is een musical van gemaakt. Victor Hugo was en wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke romantische schrijvers die de 19de eeuw gekend heeft. In dit huis kun je allerlei dingen uit het leven van Victor Hugo zien en vooral uit de tijd dat hij les Miserablés schreef.

Rue Pavée Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 17.

‘Pavée’ betekent ‘geplaveid’. Het was een van de eerste straatjes die verhard werden in Parijs, vandaar de naam. Het is een donker, smal straatje dat ontsnapt is aan de grootscheepse stadsvernieuwing van Baron Hausmann, eind 19e eeuw. Het straatje eindigde bij de ommuring Philipp Auguste, waarvan nog resten te zien zijn. Op nr. 10 zie je een synagoge, opgeblazen in de oorlog, daarna gerestaureerd. Mooie herenhuizen met imposante poorten en deuren van nr. 1113. Nr. 16-22 was de plek van een oude gevangenis. Op nr. 24 vind je de historische bibliotheek van Parijs. ! Toegangspoort Rue Pavée

Rue des Rosiers Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 18.

De wijk rondom de Rue des Rosiers en Rue des Ecouffes staat bekend als de jodenwijk. Al vanaf de 12e eeuw staan die twee straten daarom bekend. In de 19e eeuw nam het aantal Joden weer flink toe vanuit Oost-Europa en Rusland nadat er in de 14e eeuw een verbanning had plaatsgevonden. In 1942 werden hier een heleboel joden opgehaald en weggevoerd naar een concentratiekamp of werkkamp. De Rue des Rosiers is een drukbezochte straat voor toeristen. De straat bevat veel typische jodenwinkeltjes waar je dus ook Joodse producten (voornamelijk eten) kan vinden. Echte delicatessezaakjes en designerboetiekjes vind je hier dus in overvloed.

Rue des Ecouffes Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 19.

Weer zo’n klein straatje tussen de grotere straten in de Marais. Het is donker en loopt niet helemaal recht. ‘Ecouffes’ of vroeger ‘Ecofles’ is een naam voor een pantjesbaas, waarvan er hier vanaf de 13e eeuw veel te vinden waren. Hier zie je trouwens nog veel van het oude Joodse leven in de Marais. Op nr. 18 is een synagoge en een Joods oratorium gevestigd. OP nr. 23 is de oudste Joodse bibliotheek van de wijk te zien. Ook zijn er nog veel typisch Joodse eethuisjes (nr. 16, 17 en 27. De tweede Wereldoorlog heeft hier goed huisgehouden, zie de gedenkplaat op nr. 18 een klein persoonlijk drama, zoals er zovelen zijn in Parijs: « Ici vécurent avec leur mère torturée à mort par la gestapo, les patriotes Marcel, Lucien et André Engros fusillés par les occupants hitlériens. » (= “Hier leefden met hun moeder, die door de Gestapo doodgemarteld is, de vaderlanders Marcel, Lucie en André Engros, die door de Nazi-bezetters zijn gefusilleerd”). Ook grotere drama’s als de razzia van 16 juli 1942, toen veel Joden bijeen werden gedreven in het winter-wielerstadion ‘Vél’d’Hiv’ op nr. 22, waar tijdens de razzia 44 personen werden gearresteerd.

Rue de Rivoli Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 20.

Deze 3 km lange hoofdstraat loopt van Rue de Sévigné tot aan de Place de la Concorde en steekt vooral de Place des Pyramides over. Langs de straat, aan de noordzijde zijn veel arcades (booggewelven) te zien. Het is echt een straat die door stadsvernieuwer (of vernieler? de meningen daarover zijn verdeeld) Baron Haussmann verbreed en verlengd om een grote west-oost as te maken in het centrum van Parijs. De naam herinnert aan een Italiaanse stad die door Napoleon Bonaparte is overwonnen op de Oostenrijkers in 1797. Je vindt er grote winkels, het Ministerie van Economie en Financiën, is brand gestoken tijdens de opstand van Parijs in 1871. We bekijken hier vooral de kerk St. Paul inde Marais en het Hôtel de Ville, het stadshuis van Parijs. Veel verder loopt deze straat langs de Jardin des Tuileries.

Saint Paul Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 21.

De kerk zijn vorige naam was Église Saint-Louis de la Maison Professe des Jésuites (Sint-Lodewijk van het Belijdenishuis der Jezuïetenkerk). De kerk was namelijk gebouwd als thuisbasis voor de jezuïeten. De kerk is gebouwd op bevel van Lodewijk XIII. De Saint Paul is gevestigd aan de Rue StAntoine in Le Marais. Deze roomskatholieke kerk is gebouwd in de jezuïetenstijl. Op het Karmelietenklooster na is dat het oudste gebouw in Parijs dat in deze stijl is gebouwd. De jezuïetenstijl is een religieuze barokstijl. De Saint Paul is tussen 1627 en 1641 gebouwd. De architecten van de kerk, Étienne Martellange en François Derand, lieten zich inspireren door de Il Gesu in Rome die in dezelfde stijl is gebouwd. De voorkant is opgebouwd uit 3 lagen zuilen waardoor de koepel (die normaal altijd goed zichtbaar is) niet meer in beeld is. De kerk heeft veel kunstwerken in zijn bezit, maar helaas niet meer zoveel als voor de Revolutie. Tijdens de Revolutie zijn er veel kunstwerken verloren gegaan zoals de relikwieën van Lodewijk XIII en XIV. Wel hangen er nog schilderijen van Delacroix zoals ‘’Christus in de tuin der Olijven’’. Kardinaal Richelieu deed de eerste mis in deze kerk. Een bekende jezuïtische prediker Louis Bourdaloue is begraven in de crypte onder de kerk.

Hotel de Ville Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 22.

Net zoals iedere andere stad heeft Parijs ook een stadshuis. Dit gemeentehuis wordt volgens vele als een van de mooiste ter wereld beschouwt. Het Hôtel de Ville staat op de plek vanwaar sinds 1357 de stad bestuurd wordt. Tot voor 1357 was er nog geen Hôtel de Ville rond 1540 gemeenteraadsgebouw terwijl de eerste gemeenteraad al in 1246 werd verkozen. Een van de vertegenwoordigers besloot een huis te kopen aan de Place de Grève. Het gebouw stond bekend als ‘Huis met de Pilaren’ en werd gebruikt als vergaderruimte. Dit ging zo een tijd door tot in 1553 Koning Frans I besloot een echt gemeentehuis te bouwen. Dit werd ontworpen in renaissance stijl, en werd pas voltooid in 1628. Tijdens de Commune van Parijs (revolutie) werd het gebouw in 1871 platgebrand door revolutionairen waarbij het bijna geheel werd verwoest. De restauratie van het gebouw begon in 1873 en duurde tot 1892. Het uiterlijk van het gebouw werd zoveel mogelijk hersteld maar het interieur kreeg een nieuwe indeling. Zo’n 230 beeldhouwers kregen de opdracht om beelden van beroemde Parijzenaars en andere sculpturen te maken. Het plein wat om het gebouw ligt heeft de naam Place de Hôtel de Ville en werd pas in 1853 aangelegd. Hiervoor was het de plaats voor volksfeesten en executies. Het gewone volk werd opgehangen, edellieden onthoofd. Ketters en heksen werden levend verbrand, moordenaars kwamen op het rad terecht en wie majesteitsschennis had gepleegd werd gevierendeeld. Op het plein vond ook het feest

Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 23.

van Sint-Jan plaats. Dit feest had de vreemde gewoonte geopend te worden door op een brandende stapel een zak levende katten te leggen en deze werd dan door de burgemeester of koning zelf aangestoken. Tegenwoordig kun je er in de zomer lekker rondom het plein op een terrasje zitten en van het prachtige gebouw genieten en in de winter wordt er een schaatsbaan aangelegd. Nu is Hôtel de Ville de officiele werkruimte en ontvangstruimte van de (pas sinds 1977 aanwezige) burgemeester. Binnen in het gebouw zijn er kunstwerken en schilderijen te bewonderen en kun je privé vertrekken bekijken.

Centre Pompidou Low Parijs | Dagdeel 2

Het Centre Georges Pompidou, officieel het Centre national d'art et de culture GeorgesPompidou ook bekend als Centre Pompidou of Centre Beaubourg, is een centrum voor moderne kunst in Parijs dat toonaangevend is in de wereld.

Pagina 24.

Adres: 19 Rue Beaubourg, 75004 Paris, Frankrijk Geopend: 1977 Oppervlakte: 10 ha Ingenieur: Edmund Happold Architecten: Renzo Piano, Richard Rogers, Peter Rice, Mike Davis !

Het Centre Georges Pompidou, officieel het Centre national d'art et de culture Georges-Pompidou ook bekend als Centre Pompidou of Centre Beaubourg, is een centrum voor moderne kunst in Parijs dat toonaangevend is in de wereld. Het was de bedoeling dat er in Parijs een groot publiekscentrum werd gebouwd waar alle vormen van Moderne kunst, maar ook andere uitingen een plek zouden krijgen.

Architectuur Het Centre Pompidou is een opvallend gebouw. Het is ontworpen door de architecten Richard Rogers uit het Verenigd Koninkrijk en Renzo Piano uit Italië. De gevellijn van het gebouw is een wirwar van pijpen en buizen in verschillende kleuren. De kleuren geven de functie van de buizen aan. De bedoeling van de architecten was dan ook om het gebouw als het ware binnenstebuiten te keren.

Wat kun je er doen? Het Centre Pompidou is niet enkel de thuishaven van een van de belangrijkste musea van moderne kunst, het bevat ook een erg populaire bibliotheek, een boekenwinkel, een cinema en een panoramisch terras. Het museum bevat een van de belangrijkste verzamelingen van moderne kunst in de wereld.

Low Parijs | Dagdeel 2

Pagina 25.

Toen het museum uiteindelijk opende in 1977 was het echter een onmiddellijk succes: oorspronkelijk ontworpen voor het ontvangen van een 5.000-tal bezoekers per dag trok het museum al snel een 25.000 bezoekers per dag aan wat het een van de meest bezochte attracties in Parijs maakt.

Na twintig jaar intensief gebruik was het Centre Pompidou hard aan een opknapbeurt toe. Er waren in de voorafgaande jaren maar liefst 160 miljoen bezoekers geweest en dat had zijn tol aan het gebouw geëist. De renovatie en de interne vernieuwing werd uitgevoerd door de architecten Renzo Piano en Jean-François Bodin. Op 1 januari 2000 werd het gerenoveerde Centre Pompidou weer voor het publiek geopend.

Einde dagdeel 2 Door: Sijtje Blom, Maaike Vermeeren, Chelsea van Oosterhout, Michael Boot Begeleider: Paula Dedden

Colofon Low Parijs | Dag 3

Dagdeel 1 Hedwig Hübner Stef Vermeulen Cas Hefti Berk Aarts Dagdeel 2 Chelsea van Oosterhout Maaike Vermeeren Sijtje Blom Michael Boot

Begeleiders Floor Oomens Paula Dedden

Design & Samenstelling Berk Aarts Traffic Media www.traffic-media.nl

Orion Lyceum Breda Waterloostraat 27 4826 LW Breda 076-5729864 www.orionlyceum.nl

Pagina 26.