De vrijwilligers Van hoempapa tot Er zit muziek in!

Informatieblad van BP voor Eindhout, Oosterlo, Stelen, Winkelomheide en Zittaart

www.bpgeel.be

JAARGANG 16 � NR. 53 � lente 2014

llende nieu e t r s h,

03

E

lig

lan

t

ger

v o oO l b r i c n v e ke �M

i

o r y had ook t s TA et …

De PDeel 2: Hen lopen 8 n � 0 kun and

il w j i r v

p we

na ma

ers

a p a p De m e o h Van rrzzzzz@#! tot g Er zit muziek in!

ers

lders e n e huis tuin

voor terken in de s p i T 1 0 � Veilig w

k op 201ri3jfsbezoeken i l b g u r e T 11 Bed eiligheid,

�V

en Groen

e Telefoo

12 Vers bloed

� Roel Dekoninck (46) is BP’s

nieuwe communicatiemanager

10&15 Milieumeting

n

en

� Geluid en luch t

2

Buren 53 > lente 2014

Colofon

Prettig weerzien

Buren verschijnt drie keer per jaar en is een uitgave van BP Chembel N.V. Amocolaan 2 2440 Geel Tel: 014 864876

kers, maar ook met de streek en de mensen van Laakdal, Geel

Verantwoordelijke Uitgever Roel Dekoninck [email protected] BP Amocolaan 2 2440 GEEL

Het was een prettig weerzien met de fabriek en haar medeweren Meerhout. Het voelde tegelijk vertrouwd en nieuw aan, want het is tenslotte tien jaar geleden. Ik ben overigens niet de enige met een nieuwe functie in Geel: door een toeval worden ook de jobs van commercieel directeur en communicatiemanager ingevuld door nieuwe mensen. Dat zijn Graham Knights en Roel Dekoninck die er, net zoals ik, naar uitkijken om u als buur van de fabriek te leren kennen. Dat kan volgend jaar als we met de fabriek opendeurdag houden, maar liefst vroeger natuurlijk. Ik vertel niets origineels als ik zeg dat een goed bedrijf niet kan zonder goede mensen. En BP in Geel is een uitstekend bedrijf met zeer kundige, gedreven medewerkers. Het is diezelfde drive die vrijwil-

Foto’s BP Eric De Vos essenscia Grete Flies iStockphoto Mensen In Nood Tom Vander Sande … en vele anderen

ligers kenmerkt, mensen die ervoor zorgen dat de vele verenigingen, clubs en andere initiatieven in

Kinderpagina Wendy Onsea

magazine. Dat gaat dit keer vooral over het ontstaan van de PET-fles en de soms verrassende

onze streek floreren. In deze editie van Buren-magazine laten we drie vrijwilligers aan bod die het in de muziek zoeken. Mensen zoals Jan, Stijn en David zijn broodnodig om een maatschappij gezond te houden. En dan heb ik het niet over economische, maar over emotionele gezondheid. Ik denk daarbij ook aan de vele initiatieven die BP in de streek sponsort en die ook veelal op vrijwilligers steunen. Al die mensen hebben mijn bijzondere appreciatie en ik wil ze hier uitdrukkelijk bedanken. Ik vermeld graag nog deel twee van de vierdelige reeks over gezuiverd tereftaalzuur (PTA) in dit wendingen in dat verhaal, dat voor een groot deel door fysici en chemici is geschreven. Dat die mensen broodnodig zijn, hebben we al eerder gezegd, en wij niet alleen. Ook de beroepsvereniging

Vormgeving FM graphics

essenscia beseft dat en probeert de jeugd warm te maken voor de exacte wetenschappen door bijvoorbeeld de Creativiteitsmarathon. Dat is een initiatief waaraan wij als BP met veel plezier hebben

Druk Grafilux Printing

meegewerkt en dat veel enthousiasme wekt bij de jongeren. Het is ook met veel enthousiasme dat ik ben teruggekeerd naar hier. Ik kijk uit naar wat de toekomst

Productie FokZ Communications

brengt voor de fabriek en voor de mensen uit de streek. Ik zal er mijn best voor doen om die toekomst zo positief mogelijk te maken.

groene telefoon 0800/134.59

Maar voor het zover is, wil ik u een vrolijk paasfeest toewensen!

www.bpgeel.be

Mike Olbrich • gedelegeerd bestuurder

Bij de cover

�

De vrijwilligers Van hoempapa tot grrzzzzz@#! Er zit muziek in! Of het nu gaat om lokale toehoorders of een uitgelaten internationaal publiek, het is de ambitie van Jan, Stijn en David om mensen van (hun) muziek te laten genieten. En wat hen betreft mag dit mooie liedje nog heel lang blijven duren. Maak kennis met deze vrijwilligers op pagina 4.

3


Mike Olbrich, de nieuwe plant manager Even voorstellen

In de vorige Buren-editie kon u al kort kennismaken met de nieuwe gedelegeerd bestuurder, veelal als plant manager (fabrieksdirecteur) aangeduid. Dat is Mike Olbrich die in januari 2014 Patrick Van Acker opvolgde.

Mike Olbrich (54) is een joviale Amerikaan, die tien jaar na zijn eerste tour of duty opnieuw zijn opwachting maakt in Geel, dit keer als gedelegeerd bestuurder, al wordt intern veeleer de term plant manager gebruikt.

Zeven patenten Mike is afkomstig uit Michigan in de VS en studeerde chemical engineering. Hij begon zijn carrière in onderzoek en ontwikkeling en dat is allicht niet vreemd aan de zeven (!) patenten die op zijn naam staan. Hij werkte voor Phillips Petroleum en Amoco, later BP, en doorliep in dertig jaar een brede waaier aan functies in de industrie, gaande van onderzoeksingenieur over projectverantwoordelijke tot wereldwijde productieplanningverantwoordelijke voor PTA (gezuiverd tereftaalzuur). Hij werkte tot nu toe voor zes productiesites waaronder Geel, waar hij in de periode 2001-2004 afdelingsverantwoordelijke was.

Familiy man Na tien jaar keert Mike terug naar Geel en België. We mogen dus geloven wat hij zei in een interview in Buren van juni 2001: “Ik vind België prachtig, open, behulpzame mensen … nee, nee, ik zeg dit niet zomaar, voor heel wat andere landen had ik bedankt. Ik ben een echte family man en mijn kinderen gaan voor alles. Tijdens mijn eerdere trips naar Geel, ervoer ik de streek en het land als erg aangenaam en een goeie plek voor mijn zonen Jason (14), Kyle (9) and Curtis (6), om ervaring op te doen met een ‘buitenland’. Ik wil hen laten kennismaken met de wereld buiten de VS en ik vind Vlaanderen daartoe een uitstekende plek.” Die zonen zijn ondertussen dertien jaar ouder en zijn natuurlijk in de VS gebleven om te werken of te studeren, maar vrouw Rebecca – ‘Becky’– is wel terug meegekomen naar ‘het oude continent’. (Overigens zijn Mikes zonen allemaal in vaders voetstappen getreden en hebben ze allen gekozen om ingenieur te worden – twee zijn het al, de derde studeert het.)

Veiligheid

Luisteren

Het minste wat je over Mike kan zeggen is dat hij een enorme ervaring heeft opgebouwd. Dat is het verleden, maar wat ligt er in het verschiet? In het personeelsblad Team lezen we dat hij ”… niet over prioriteiten kan spreken zonder het over veiligheid te hebben. Veiligheid is een pijler van mijn waardesysteem. Ik ben al meer dan dertig jaar actief op productiesites en elk incident waar ik bij betrokken ben geweest, draag ik nog altijd met me mee. ( ) Daarnaast is het heel belangrijk om onze operations goed uit te voeren. Geel heeft op dat vlak een goede reputatie met veel uitstekende technische mensen. Maar er zijn altijd mogelijkheden tot verbetering en daar zullen we aan werken.“

Kortom, het gaat hier goed, maar alles kan beter. Het zal voor de fabriek hoe dan ook wennen zijn om na vele jaren nog eens een Amerikaan als plant manager te hebben. Zoals in 2001 neemt Mike ook nu weer lessen Nederlands en de redactie kon zelf al meemaken hoe hij een zaal toesprak in onze taal, al las hij dat dan af van een briefje. Belangrijker lijkt ons dat hij Nederlands al een beetje beter begrijpt, want zoals we verder in het interview met Roel Dekoninck lezen, wordt de externe communicatie, inclusief die met de buren en lokale overheden, naar een hoger niveau getild. En een optimale communicatie begint altijd met luisteren en begrijpen.

Mike Olbrich keert met vrouw Becky na tien terug naar België en naar Geel.

4


De vrijwilligers Dat wijzelf of onze kinderen allerhande hobby’s hebben, vinden we doodnormaal. Maar dat ettelijke vrijwilligers zich bijna dagelijks inzetten voor het welzijn, de gezondheid, de opvoeding, het amusement … van de gemeenschap, beseffen we vaak niet. In deze reeks plaatsen we de stille (BP-)krachten achter enkele Vlaamse verenigingen in de kijker.

t o t a

zz r r g

z

#! @ zz

! n i k e oe i h z u Van m t i z r E ap p m

Of het nu gaat om lokale toehoorders of een uitgelaten internationaal publiek, het is de ambitie van Jan Verreyt, Stijn Tordoor en David Servaes om mensen van (hun) muziek te laten genieten. En wat hen betreft, mag dit mooie liedje nog heel lang blijven duren.

Jan Verreyt (52), lab co-ordinator uit Laakdal: zit in het bestuur van de Koninklijke Fanfare Concordia in Groot-Vorst.

David Servaes (37), contract co-ordinator uit Paal, is zanger van de coverband Knight Shift die populaire rocknummers uit de jaren zeventig tot nu speelt.

Stijn Tordoor (35), operator PTA3 uit Meerhout is medeorganisator van Groezrock, een punkrock-festival in Meerhout.

5

Er zit muziek in!


Op welke manier zijn jullie actief – en vrijwillig – met muziek bezig? Stijn: Ik ben medeorganisator van Groezrock, een festival in Meerhout. Punkrock is de verzamelnaam voor het muziekgenre dat er gespeeld wordt. Dit jaar vindt de 23ste editie van Groezrock plaats op 2 en 3 mei en er staan bijna zeventig groepen op de affiche. Jan: Ik zit sinds zes jaar in het bestuur van de Koninklijke Fanfare Concordia in Groot-Vorst. Dat is eigenlijk een fanfare met een harmoniebezetting, dus mét houtblazers en het volledige gamma aan slagwerk. Als bestuurslid maak ik ook deel uit van het team dat de Heksentocht organiseert, een succesvolle bron van inkomsten voor onze vereniging.

David: “Een enthousiast publiek doet altijd deugd. Tenslotte verdient niemand er iets aan. Geld is niet onze drijfveer: we willen onszelf én het publiek amuseren.”

David: Ik ben zanger in de coverband Knight Shift. We bestaan nu vijf jaar en brengen populaire rocknummers uit de jaren zeventig tot nu. Knight Shift heeft niet echt een manager. Die taken zoals repetities regelen, praktische afspraken maken voor de optredens, contracten verzorgen, flyers en affiches maken … dat doe ik eigenlijk. Zo heeft elk van de vijf bandleden zijn taakjes. Stijn, hoe kwam jij op je twaalfde bij een punkrockfestival terecht? Stijn: Hoewel we het de 23ste Groezrock noemen, is het destijds niet als punkrockfestival ontstaan. De harmonie Sint-Jorisgilde in Meerhout startte toen met een oude-ambachtenmarkt op zondag om geld in het laatje te brengen. Niet veel later werd dat uitgebreid met optredens op zaterdagavond. Mijn vader is voorzitter van die harmonie en stond dus mee aan de wieg van het evenement. Op die manier ben ik er heel snel bij betrokken geraakt: eerst als helpende hand bij de opbouw en afbraak, nadien mee in de organisatie. Omdat het festivalletje op een grasveld plaatsvond, kreeg het de naam Groezrock: gras heet in ons dialect namelijk groez. En Meerhout kende toen al een indrukwekkende punkrockscene? Stijn: Dat is later toch zo gebleken, ja. Die eerste optredens waren van populaire namen uit die tijd zoals de Belgische Pitti Polak en Dinky Toys. De combinatie van dergelijke optredens en ambachtenmarkt heeft zo’n tien jaar lang bestaan. Tot we met een paar jonge gasten suggereerden om eens punkrock op de affiche te zetten. Het was een muziekgenre dat we zelf konden appreciëren, dus wie weet konden “Typische we er anderen ook wel mannenmopjes gaanmee bij mijplezieren. het ene oor in en het andere weer uit.” Omdat we het maar moeilijk verkocht kregen

aan het toenmalige bestuur, begonnen we met een vrij podium voor kleine groepen. Het sloeg aan en al snel bleek er meer volk te komen voor de punkrockbands dan voor de bekendere koppen. Dus hebben we op een gegeven moment het roer omgegooid en punkrock op de voorgrond gezet. De jaren nadien zijn we volop blijven evolueren: de oude-ambachtenmarkt viel weg, we werkten samen met de jeugdclub voor een activiteit op vrijdagavond, breidden het aantal podia uit, ontvingen mensen van over de hele wereld … Sinds zes jaar bestaat Groezrock officieel uit twee avonden met optredens van verschillende internationaal bekende groepen. En wat zijn jouw taken concreet? Stijn: In de kern zijn we met tien organisatoren en ik ben verantwoordelijk voor de productie, de ticketverkoop en de promotiecampagnes. Productie houdt in: het uittekenen van de terreinen, uitmeten en bepalen waar welke tent of container moet komen, leveranciers aansturen als ze materiaal komen brengen, dat soort dingen. De zes weken voor het festival ben ik voltijds op het terrein aanwezig. Natuurlijk ben ik al veel eerder bezig met het coördineren van de promotie in binnen- en buitenland. Tijdens het festivalweekend zelf is voor mij eigenlijk het grootste werk gedaan. Dan moet ik enkel mee zorgen dat alles goed draait. Jan, wat zijn jouw verantwoordelijkheden bij de Koninklijke Fanfare Concordia? Jan: Ik speel slagwerk: vooral pauken, maar ook tamboerijn, shaker, marimba, xylofoon en klokkenspel. Verder sta ik in voor de begeleiding van de beginners in slagwerk: die hebben nog niet alle ritmes onder de knie of raken de tel al eens kwijt. Repeteren doen we twee

6


en in oktober van dit jaar doen we ons jaarlijks optreden: een dubbelconcert met de harmonie van Beringen. En tussendoor staan er nog een aantal verbroederingsconcerten met andere muziekverenigingen op de agenda. Al gebeurt de verbroedering vooral achteraf bij een pintje. (lacht) Hoor jij bij de anciens in de harmonie? Jan: In totaal zijn we maar met zo’n 29 leden en wat de leeftijd betreft, hang ik nu ergens tussenin. Onze nestor is 84 en speelt tenorsax. Onze benjamin is tien en speelt percussie.

Jan: “De jaarlijkse Heksentocht elke november in Groot-Vorst is een fundraiser die jaarlijks tussen de duizend en twaalfhonderd deelnemers verwelkomt.”

uur per week. En ten slotte ben ik met twee naamgenoten – samen zijn we de drie Jannen – verantwoordelijk voor de organisatie van de jaarlijkse Heksentocht begin november. Klinkt griezelig. Houdt Groot-Vorst van sidderen en beven? Jan: Blijkbaar wel, want we mogen jaarlijks tussen de duizend en twaalfhonderd deelnemers ontvangen. We stippelen een kleine wandeling door het bos uit, maar op dat parcours zitten wel nog zo’n 120 heksen, zombies en andere griezels verstopt. Die

bezorgen de wandelaars een verrassende avond door hen de stuipen op het lijf te jagen. Mijn taak is dus om vooraf mee de tocht uit te stippelen, vrijwilligers te zoeken, hen te voorzien van de nodige kleren en attributen, sponsors te werven, afspraken te maken met gemeente en politie, te zorgen voor eten en drinken… De avond zelf fiets ik rond op het parcours om te checken of alles vlot verloopt. Treden jullie met de fanfare vaak op? Jan: Rond de eindejaarsfeesten hebben we ons Kerstconcert in de kerk van Groot-Vorst

Stijn: “Groezrock is vele jaren geleden gestart als een oude-ambachtenmarkt van de harmonie Sint-Jorisgilde. Nu is het een punkrockfestival met bijna zeventig internationaal bekende groepen op de affiche.”

Jan: “Je bent nooit te oud om met muziek te beginnen.” Wat lidmaatschap betreft ben ik eerder een nieuwkomer, want ik ben nog maar zes jaar bij de fanfare. Ik ben dan ook pas op 44 jaar met muziekschool begonnen. Volgens mij ben je nooit te oud om met muziek te beginnen! David, daar kan jij over meespreken? David: Het is inderdaad amper tien jaar geleden dat ik het in mijn hoofd kreeg om gitaarlessen te nemen samen met mijn beste kameraad. Ach, je moet soms een zekere onverschilligheid hebben om te doen wat je graag doet. Ongeacht wat anderen vinden of zeggen, moet je gewoon je zin doen. Zo is het bij mij ook.

7

Er zit muziek in!

David: “Waar die naam vandaan komt? Het is een afleiding van Monty Pythons ‘Knights who say “Ni”’. De gitaarleraar van weleer noemde ons zo. (lacht)”

Hoe is Knight Shift dan geboren? David: Tja, op een bepaald moment ben je het beu om met z’n tweetjes steeds weer dezelfde nummers te tokkelen aan de salontafel. Dus dan begint de ene wat te zingen en probeert de andere eens een basgitaar uit. Iemand vindt het leuk klinken en vraagt om op te treden op zijn verjaardagsfeestje. Daarvoor trommelen we een gelegenheidsdrummer op. Van het ene feestje komt het andere vrije podium en voor je het weet treed je geregeld op met dezelfde bezetting. Dus waarom geen volwaardige band vormen? Nu spelen we vijf jaar officieel onder de naam Knight Shift. Waar die vandaan komt? Het is een afleiding van Monty Pythons ‘Knights who say “Ni”’. De gitaarleraar van weleer noemde ons zo. (lacht) Treden jullie vaak op? In binnen- en buitenland? David: We blijven meestal rond de kerktoren om te spelen in cafeetjes, op privéfeesten

David: “Voor het goede doel treden we graag gratis op.” of op benefietconcerten. Aan Covers Against Cancer doen we elk jaar met veel plezier mee: voor het goede doel treden we graag gratis op. Gemiddeld spelen we een keer per maand, denk ik. In augustus staat er een optreden in Oostende gepland. Dat is voor ons toch al bijna buitenland. (lacht)

Jan: “Ik speel slagwerk: vooral pauken, maar ook tamboerijn, shaker, marimba, xylofoon en klokkenspel. Verder sta ik in voor de begeleiding van de beginners in slagwerk.”

Hoe zit het met de fans? Zijn je vrouw en kinderen je grootste fans? Of collega’s misschien? David: Vrouw en kinderen zeker. Ze moeten wel! (lacht) Al komen Lotte (6) en Liene (4) enkel bij optredens overdag eens kijken. Van collega’s krijg ik over het algemeen ook positieve reacties. Al schrikken ze soms wel als ze me bezig zien: dat verwachten ze blijkbaar niet van mij. Stijn: Mijn zoontje Vince (5) kan bepaalde punkrocknummers ook zeker appreciëren. Dan vraagt hij om nog eens een ‘Groezrock-

Stijn: “Mijn zoontje Vince (5) vraagt wel eens een ‘Groezrock-liedje’ op te zetten.” liedje’ op te zetten. (lacht) Tijdens het festivalweekend komt mijn vrouw altijd wel even langs met hem en Lucille (3). David: Een enthousiast publiek doet altijd deugd. In het kleinste cafeetje heb je vaak het meeste sfeer en dat is soms kicken. Tenslotte

David: “In het kleinste cafeetje heb je vaak het meeste sfeer en dat is altijd kicken. “ verdient niemand er iets aan: het geld van de optredens gaat in een kas om voornamelijk de huur van de repetitieruimte te bekostigen. Geld is niet onze drijfveer: we willen onszelf én het publiek amuseren. Sowieso steek je er altijd meer in dan je eruit haalt.


Stijn: “Omdat het toenmalig festivalletje op een grasveld plaatsvond, kreeg het de naam Groezrock: gras heet in ons dialect namelijk groez.”

Jan: Dat is inderdaad zo. Maar het applaus aan het einde van een goed concert geeft altijd veel voldoening. Individuele schouderklopjes krijg ik niet, wel als team. Tenslotte doe je ook nooit iets alleen, maar altijd als groep. Voor de

Jan: ”Het applaus aan het einde van een goed concert geeft altijd veel voldoening.” medewerkers van de Heksentocht doen we ook steevast een dankfeest. Het is immers belangrijk die in de bloemetjes te zetten. Stijn: Dat vinden wij ook. Zowel voor de opbouw als tijdens het weekend zelf zijn de vrijwilligers van groot belang voor Groezrock. Dat zijn er in totaal zeker tweeduizend. Tijdens het festival loopt er een fotograaf rond die enkel en alleen medewerkers fotografeert. We vinden het namelijk belangrijk dat de camera

Stijn: “Vrijwilligers zijn van groot belang voor Groezrock.” ook eens op hen gericht staat. Tijdens het dankfeestje projecteren we die op een groot scherm. De opbrengst van Groezrock gaat nog steeds deels naar de harmonie Sint-Jorisgilde. Het andere deel is werkingsgeld voor het jaar nadien. Afgezien van de onkostenvergoeding verdien ik er dus zelf ook geen cent aan. Tja, ik doe het gewoon graag. Het is iets waar ik me al jaren voor inzet en mee heb doen groeien. Dat laat je niet zomaar los.

8


De PTA-story deel 2: geschiedenis

In 2013 was het vijftig jaar geleden dat de grondstof PTA voor het eerst op de markt werd gebracht. Een prima aanleiding voor Buren om dieper in te gaan op het wezen van die PTA ofte gezuiverd tereftaalzuur. Dit is deel 2 van de reeks.

De PTA-story deel 2: geschiedenis

Het had ook helemaal anders Vijftig jaar nadat PTA op de markt is gebracht, neemt de vraag naar die basisgrondstof voor polyester of PET nog altijd toe. Dat is goed nieuws als je zoals BP in Geel in de PTA-business zit. Maar het had ook heel anders kunnen lopen … Het was de Amerikaanse wetenschapper Del Meyer die in 1963 in dienst van Amoco (nu BP) het proces uitvond waarmee PX (paraxyleen) op industriële schaal kon worden omgezet naar PTA. Amper twee maanden na de succesvolle experimenten van Del Meyer zette Amoco de productie en de commercialisering van PTA op en toen Amoco Chemicals Belgium in 1967 werd opgericht, stond de productie van PTA dan ook al meteen op het programma. In 1969 werd in Geel de eerste PTA-eenheid (PTA1) opgestart, PTA2 en PTA3 volgden later. Hoewel de PTA1-eenheid al een poos is stilgelegd, is de jaarcapaciteit van de overblijvende PTA-eenheden blijven toenemen tot ondertussen 1,3 miljoen ton. De BP-vestiging in Geel is daarmee uitgegroeid tot de grootste PTA-fabrikant van Europa.

Steeds betere technologie Het productieproces van PTA is sinds de experimenten van Del Meyer stelselmatig verbeterd wat heeft gezorgd voor een betere variabele kostprijs en kleinere ecologische voetafdruk. Ook het productieproces in Geel is er flink op vooruitgegaan zodat de installaties meer kunnen produceren dan ooit tevoren terwijl tegelijk het energieverbruik en dus ook de CO2-emissies bleven dalen.

Het productieproces is er flink op vooruitgegaan zodat het energieverbruik en de CO2-emissies bleven dalen.

Het ontstaan van de PET-fles Het gros van de Europese PTA-productie wordt verwerkt tot PET-granulaat. Een van de vele toepassingen is de sterke, lichte, glasheldere en splintervrije water- en frisdrankfles. Het was in de jaren 1970 dat de Amerikaanse onderzoeker Nathaniel Wyeth in dienst van het chemiebedrijf DuPont de weg zou effenen voor de ontwikkeling van de PET-fles. Wyeths proces bestond uit het vormen van een PET-preform die na verhitting kon worden opgeblazen tot een volwaardige fles. Dat procedé is tot op vandaag in essentie hetzelfde gebleven.

Styreenacronitril Terwijl Wyeth bezig was voor DuPont, zat ook concurrent Monsanto niet stil. Coca-Cola wist dat er een gigantische markt open lag voor plastic flessen in de plaats van het zware en breekbare glas en had Monsanto ingeschakeld om er onderzoek naar te doen. Die zag op dat moment

9


In 1969 werd de eerste PTA-eenheid (PTA1) in Geel opgestart. Deze foto stamt uit 1974.

kunnen lopen … meer heil in het gebruik van styreenacrylonitril (SAN) dan van PET. In 1975 bracht Monsanto zijn eigen plastic fles op de markt, maar twee jaar later, in 1977, gooide de Amerikaanse voedingsinspectie (FDA) roet in het eten: styreenacrylonitril bleek mogelijk schadelijk voor de gezondheid. De PET-fles van DuPont daarentegen, kreeg wel groen licht van de FDA.

Flessen met een voet DuPont had op zijn beurt team gevormd met die andere Amerikaanse frisdrankgrootheid, Pepsico, en samen brachten ze in 1977 hun eerste PET-fles op de markt. De oudere jongeren onder ons die die jaren bewust meemaakten, herinneren zich misschien dat de PET-flessen toen voorzien waren van een soort ondoorzichtige voet. Op dat moment was het immers technisch nog niet zo gemakkelijk

De Amerikaanse frisdrankproducent Pepsico was in 1977 de eerste om zijn frisdranken in een PET-fles op de markt te brengen, toen nog met een base-cup aan de voet.

om een fles voor koolzuurhoudende dranken zoals limonade en cola een ‘eigen’ voet mee te geven. De beste oplossing tegen de druk van het koolzuurgas was immers een fles met een bolle bodem. Onderaan kleefden de fabrikanten dan een base-cup zodat de fles rechtop kon staan. Dat was een dure oplossing en al snel ontwikkelden de onderzoekers een fles met een ‘ingebouwde’ voet die wel tegen de interne CO2-gasdruk kon.

Toch maar pvc? En wat deed Europa? Terwijl de Amerikanen zich volop toelegden op PET, waren er in Europa enkele chemische bedrijven die meer geloofden in de toekomst van pvc als grondstof voor glazen verpakkingen. Gedurende een tiental jaren met succes overigens, maar gaandeweg verloor pvc toch het pleit ten voordele van PET. Dat had meerdere redenen waaronder de slechter wordende reputatie van pvc. Ook het feit dat die kunststof onder invloed van de UV-straling in het zonlicht afbreekt en niet helemaal inert is, deden de kansen keren in het voordeel van PET. In 1990 was het pvc-verhaal uit.

De uitdagingen Zo goed als alle PTA die wereldwijd wordt geproduceerd gaat naar de polyester en PET-industrie. Het PTA-verbruik stijgt nog altijd met zes tot acht percent per jaar omdat PTA goedkoper is dan de alternatieven en door de nog altijd groeiende vraag naar polyestervezels en PET-flessen. Tegelijkertijd staat de wereldwijde vraag onder druk door de huidige economische crisis. Gecombineerd met een toenemend aantal productiesites in Azië zorgt dat voor overcapaciteit. Hoe de toekomst eruit ziet, weet niemand, maar in het vierde deel van deze artikelreeks bekijken we wat er momenteel speelt in de sector en hoe dat de toekomst kan beïnvloeden. Maar eerst gaan we in het derde en volgende artikel wat dieper in op het fenomeen PET.

Bronnen: Bart Vansteenkiste, Horizon October 2013, Plastics Technology (ptonline.com), Wikipedia, Ezine articles, en andere.

10

T ip s v

s r ti p M ee we r van ze wa a t da u e f t n e p ho ho o d ig n t i en noo ebb te h

ers

Ook in de tuin horen persoonlijke beschermingsmiddelen bij de standaarduitrusting.

t h u is e n r o

e ld

o


Veilig werken in de tuin Wie denkt er nu aan gevaren en risico’s bij het klussen in de tuin? Da’s toch puur genieten (als je het graag doet natuurlijk)? Klopt, maar toch gebeuren er bij het werken in de tuin bijna evenveel ongelukken als bij het klussen in huis. En dat is niet onlogisch als je er even bij stilstaat: je werkt soms op hoogten, je bent veel met scherp gereedschap in de weer en dan spreken we nog niet over bosmaaiers, grasmachines en kettingzagen … Daarom:

Tips • Bescherm uzelf! Ook in de tuin horen stevige (veiligheids)schoenen, gehoorbescherming, gepaste handschoenen en veiligheidsbrillen bij de standaarduitrusting. • Pas uw kleding aan de klus aan: ga niet in korte broek met de kettingzaag werken, om maar iets te zeggen. • Gebruik veilig gereedschap, onderhoud het goed en gebruik het waarvoor het dient. • Ook in de tuin geldt: een veilige werkplek is een opgeruimde werkplek. • Doe risicovol werk niet alleen zodat er iemand hulp kan inroepen bij een ongeval. • (Kleine) kinderen gaan niet samen met gemotoriseerd tuingereedschap (bosmaaiers, zitmaaiers, kettingzagen …). • Op een ladder staan in de tuin is risicovol: de ondergrond is oneven, de ladder kan wegzakken, de tak waartegen de ladder leunt, kan breken … • Wees zen! In de tuin werken, moet zo veel mogelijk genieten zijn. Neem uw tijd, laat u niet opjagen. Zeker om een wat moeilijkere klus tot een goed einde te brengen, moet u gefocust zijn. En, o ja, een goede voorbereiding is de halve (tuin)klus. • Luister naar uw lichaam: vele tuinklussers hebben een kantoorbaan, misschien u ook. Overdaad schaadt en wie in de week niet van zijn stoel komt, moet in het weekend geen akker eigenhandig proberen om te spitten, om het wat overtrokken te zeggen. • En tot slot, neem geregeld een pauze en vergeet niet te genieten!

Jaarlijkse campagne immissiemetingen(*) geluid

Onvolledige meetresultaten door afwezige noordelijke wind Ook in 2013 ging het onafhankelijk onderzoeksbureau Vinçotte aan de slag met geluidsmeters om een beeld te krijgen van de geluidsimmissies op de vier vaste punten rond de fabriek (A, B, F en G). De metingen gingen door van 13 januari tot 10 februari 2014. • In die periode van bijna een maand tekenden de onderzoekers maar twee uren met noordwestelijke wind op bij representatieve meet- en productieomstandigheden. Er waren zelfs helemaal geen uren met noordelijke of noordoostelijke wind. Geen of bijna geen wind uit die windrichtingen betekent dat er geen bruikbare resultaten zijn op de punten ten zuiden van de site (B en G). Er kan daar dan ook geen vergelijking gemaakt worden met vorige jaren. • Voor de meetpunten ten noorden van de site, A en F, lagen de resultaten in dezelfde lijn als vorig jaar bij zuidwestelijke en zuidoostelijke wind. Bij zuidenwind is er een stijging van het totale geluidsniveau met 1,5 dB(A) op beide punten. (*) Een immissie is wat er ‘toekomt’, een geluidsimmissiemeting is een meting bij de ‘ontvangers’ van geluid, meestal woonkernen.

11

Sponsoring & Kerncijfers


Het jaar dat geweest is

Kerncijfers uit 2013

Veiligheidsresultaten medewerkers BP en partn aantal ongevallen per miljoen uren blootstelling (grote projecten mee inbegrepen / telling volgens OSHA-richtlijnen)

(Frequentie)

10

8,15

8 6 4

2,89

0

3,90

1,63

2 0

0

2009

2010

1,60 0,85

0

2011

2012

2013

Frequentie ongevallen met werkverlet + doktersverzorging + alternatief werk Frequentie ongevallen met werkverlet

Een delegatie van Sint-Lambertus, een van de bezoekende scholen.

WEB CHECK Gezondheid, veiligheid, milieu en kwaliteit > veiligheid > veiligheid in cijfers

Bedrijfsbezoeken Twaalf scholen, vier clubs Bezoekers tijdens bedrijfsbezoeken

Groene Telefoon 0800/134.59 (*)

800 600 400 200 0

343

607

400

442

418

2009

2010

2011

2012

2013

WEB CHECK Voor de omwonenden > Bedrijfsbezoeken

Veiligheid Één ongeval met werkverlet

1

2 1

0

0

20 15

0

10

21

27

23

5

0

12

15

2012

2013

2013

25

Oproepen Groene Telefoon

2012

3

Privé-ongevallen BP-medewerkers 30

2

(*) De Groene Telefoon is een gratis 0800-lijn waarmee iedereen van de buurt het bedrijf 24 uur op 24 kan contacteren in verband met eventuele hinder vanwege de fabriek.

2011

Ongevallen met werkverlet medewerkers BP en partnerfirma’s

bepaalde periode (= frequentiegraad), krijg je een veel beter beeld van de veiligheidsprestaties in een bedrijf. In het geval van BP, merken we dat dat cijfer het beste is van de laatste vier jaar. Het aantal privéongevallen was met vijftien minder goed dan het jaar ervoor, maar blijft duidelijk onder de cijfers van de voorgaande jaren.

2010

Elk ongeval (met werkverlet) is er één te veel, maar toch zegt dat absoluut cijfer niet alles. Je kunt beter ook rekening houden met de ongevallen die resulteerden in aangepast werk en/of ongevallen die doktersverzorging vereisten. Als je die cijfers met elkaar optelt en die som dan afzet tegen het aantal gepresteerde werkuren in een

Opnieuw daling aantal oproepen Opnieuw is het aantal voor BP relevante oproepen via de Groene Telefoon gedaald tegenover de voorgaande jaren (zie tabel). • Wat geluidshinder betreft, blijft het lossen van binnenschepen de voornaamste oorzaak van klachten met vier van de vijf klachten • De klachten over geur hebben te maken met de afvalwaterzuivering. • Vier van de zes andere klachten handelden over lichthinder ter hoogte van de waterzuiveringsinstallatie, één klacht ging over zwarte rook veroorzaakt door de fakkel die BP gebruikt om gassen tijdens beladingen van boten te verbranden. Eén klacht handelde over het kappen van bomen, nodig om voor JBF een hoogspanningskabel in te graven.

2009

In 2013 ontving BP 418 bezoekers in het kader van zestien bezoeken, een lichte daling tegenover het voorgaande jaar. Zoals altijd maakten onderwijsinstellingen met twaalf visites het overgrote deel uit van de bezoekende instellingen. De overige vier bezoeken kwamen uit de (service) clubhoek. Een bedrijfsbezoek duurt in de regel een drietal uren. Meer informatie en een inschrijvingsformulier kunt u vinden op de website van BP in Geel.

Geluid

54

26

19

13

5

Geur

11

13

4

4

3

Andere

0

1

1

5

6

0 2009

2010

2011

2012

2013

2009

2010

2011

WEB CHECK Voor de omwonenden > Groene Telefoon

12

V ers bloed


Roel Dekoninck (46) is BP’s nieuwe communicatiemanager

“ Ik heb er enorm veel zin in.” Ook al omdat ik geen BP-veteraan ben, ben ik verplicht om de dingen onbevooroordeeld en met een open geest tegemoet te gaan.

Roel Dekoninck is geboren en getogen in Hasselt, studeerde in Brussel en Leuven, woont in Vilvoorde en houdt kantoor bij BP in Geel. Niet op één plek vast te pinnen dus. Gelukkig maar, want sinds 1 januari 2014 is hij communicatiemanager en woordvoerder van heel BP in België en dat is buiten Geel ook Gent, Antwerpen en Brussel. Niet direct een job van rond de kerktoren al zal Geel als grootste vestiging wellicht de meeste aandacht opeisen. Roel Dekoninck: Ik ben geboren en getogen in Hasselt, maar mijn grootouders zijn afkomstig van Kwaadmechelen, Olen en Mol. Het Kempens klinkt me dus vertrouwd in de oren. Op mijn achttiende ben ik naar Brussel verhuisd om er geschiedenis te studeren; mijn licenties heb ik in Leuven gedaan. Na extra opleidingen Zweeds, aggregaat en creatief schrijven, was ik toe aan een baan, maar niet voor ik nog eens drie maanden tabak ging plukken in Canada. Een geweldige ervaring. Ik ben daarna in de Brusselse rand blijven hangen. En hoe verliep je professionele parcours? Na mijn avontuur in Canada ben ik in 1992 gestart als planningverantwoordelijke bij Universal Communication, een reclamebureau dat jobadvertenties maakt. Ik deed er ook copywritingwerk en correcties. Achteraf ging ik schrijven voor De Standaard en De Morgen, onder andere als sportverslaggever. Een opleiding Marketing en Communicatie voerde me naar een communicatiefunctie bij Canon, waar ik elf jaar met veel plezier heb gewerkt. Daarna heb ik een ommetje gemaakt via een

familiebedrijf in de retail, maar dat was achteraf bekeken niet meteen mijn droomjob. Niet dat ik spijt heb van die zijsprong: ik noem het een extra jaar in de leerschool van het leven. (lacht) Bij Philips in Brussel vond ik tijdelijk een nieuwe baan als PR-manager van de afdeling Consumer Lifestyle: koffiemachines, strijkijzers, soepmakers … Aan dat laatste apparaat ben ik trouwens volledig verslingerd geraakt! Zo’n handig ding kan ik iedereen aanraden. In november 2013 kwam er dan een einde aan die interimopdracht. Even later kwam me de vacature voor communicatiemanager bij BP onder ogen en de rest is geschiedenis. Dan moet het vanaf dan heel snel gegaan zijn voor jou. Inderdaad. Op drie dagen tijd heb ik met vijf verschillende mensen gepraat, onder wie mijn voorganger Geert Paumen, de toenmalige gedelegeerd bestuurder Patrick Van Acker en de personeeldirecteur Rudi Das. Met iedereen had ik meteen een heel goed contact, wat me een positief gevoel gaf. Even later kreeg ik bericht dat ik op 1 januari bij BP kon beginnen. Het was

als in een droom. (lacht) Het gaf me ook wel een gerust gevoel dat ik 2013 kon afsluiten met het idee 2014 goed te kunnen starten. Na nog geen drie maanden maken we al een eerste balans op. Hoe gaat het? Ik voel me hier een beetje Alice in Wonderland – op een positieve manier dan. Mijn baan draait rond interne en externe communicatie, een wereld die me vertrouwd is. Maar de chemische sector was me tot nu toe onbekend en daarover leer ik elke dag bij. Ik heb al met veel mensen gepraat en heb al heel wat gelezen over de branche en BP in het bijzonder.

“Ik voel me hier een beetje Alice in Wonderland – op een positieve manier dan.” Toegegeven: soms raakte mijn hersenpan wat oververhit, (lacht), maar het gevoel dat overheerst, is dat van een kind dat op schoolreis gaat: enorm veel zin, maar ook gespannen over wat er gaat komen. En eigenlijk hoop ik dat dat gevoel nooit weggaat. Het is dus geen nadeel dat je geen scheikundige met jaren BP-anciënniteit bent? Integendeel zou ik zeggen. Om goed te communiceren moet je je blik zoveel mogelijk open houden. En ook al omdat ik geen BP-veteraan ben, ben ik verplicht om de dingen onbevoor-

13

Vers bloed

Die One BP-gedachte spreekt me erg aan en ik zie het als mijn verantwoordelijkheid om meer als groep naar buiten te komen.

oordeeld en met een open geest tegemoet te gaan. Ik ben een spons. Ik slorp alles op om het dan zo goed mogelijk te communiceren. Daarnaast kan ik mijn expertise van buitenaf

Welke taken heb je zo nog? Ik wil dus de interne en externe communicatie van alle sites naar een nog hoger niveau tillen en dat geldt ook voor de omgang met de buren en lokale overheden. Momenteel loopt het buurtonderzoek van de marketingstudenten van Thomas More opnieuw, een initiatief dat om de twee tot drie jaar doorgaat. Het helpt de studenten bij hun studies en geeft ons een beter inzicht in wat onze buren vinden van chemie en BP in het bijzonder. Nog een taak die ik me stel, is jongeren warm te maken voor de chemische sector: ervoor zorgen dat ze bij hun studiekeuze ook scheikunde en aanverwanten in overweging nemen. Bij mijn zoon is het alvast gelukt (lacht). Op grotere schaal hebben we in maart meegedaan aan de Creativiteitsmarathon van de beroepsfederatie essenscia. Daarin mocht een honderdtal jongeren zich creatief laten gaan over een stelling die met onze business te maken heeft. Helaas hebben we niet gewonnen, maar het enthousiasme van de jongeren was deugddoend! Een heel andere thema uit mijn takenpakket is crisiscommunicatie, een onderwerp waarin ik mezelf nog graag wil vervolmaken. Ik ben het eens met hoe de nieuwe fabrieksdirecteur Mike Olbrich het onlangs zei: ik zou de grootste investeringen willen doen in instrumenten voor crisisbestrijding en dan hopen ze nooit te moeten gebruiken. Ik wil hier ook een nieuwtje kwijt: in mei 2015 houdt de chemische sector opnieuw opendeurdagen. BP gaat daar als vanouds aan deelnemen en binnenkort wil ik starten met de voorbereiding. Het wordt een bijzondere editie waar hopelijk veel volk op afkomt, want er is sinds de laatste editie in 2011 veel veranderd.

“Om goed te communiceren moet je je blik zoveel mogelijk open houden.” hier creatief gebruiken. Ik heb jarenlang een andere lucht gesnoven en daarmee kan ik een frisse wind laten waaien door BP. Geen drastische veranderingen, maar wel creatieve impulsen die ik hier tot leven kan brengen. Zijn er zaken waar je nog moet aan wennen? De afkortingen die hier welig tieren. (lacht) Ze zijn bedoeld om de communicatie te vereenvoudigen, maar ik vrees dat dat door hun enorme aantal niet altijd het geval is. Volgens mij is dat iets dat we kunnen optimaliseren. Ik zet het misschien wel op mijn to-dolijst. (lacht). Wat me ook opviel, was de gedegen kennis van de medewerkers hier over hun business. Het zijn stuk voor stuk specialisten in hun domein, die bovendien trots zijn om in deze fabriek en voor BP te werken. Dat kan ik als communicatieverantwoordelijke enkel toejuichen. De grote aandacht voor veiligheid is ten slotte nog iets dat me verrast heeft. Toen ik na mijn sollicitatiegesprek de trap afliep, werd me gevraagd om de leuning vast te houden. Ik geef toe dat ik me daar eerst vragen bij stelde. Maar nu besef ik dat die verregaande veilig-

“De grote aandacht voor veiligheid stond eerst nogal ver van mijn bed, maar eigenlijk is het de logica zelve.” heidscultuur gewoon nodig is. In een bedrijf als BP heeft veiligheid de topprioriteit, dat is eigenlijk de logica zelve. En het is geruststellend te weten dat je in een veilige omgeving aan het werk bent.

Het leukste is meteen ook het meest uitdagende: de variatie in mijn baan. Omdat ze zo veelzijdig is, ben ik momenteel nog een beetje aan het zoeken naar hoe ik mijn tijd het best verdeel over de site in Geel, de fabrieken in Gent en Antwerpen en de kantoren in Berchem en Brussel. Ik vind het namelijk belangrijk om die contacten allemaal goed te onderhouden en samen een team te zijn.

©Thomas Steffan

Wat vind je het leukst aan je job?

Roel wil tegen zijn vijftigste verjaardag de volledige Bohemian Rhapsody van Queen op de piano kunnen spelen. Op de foto Queen in concert in 1984.


Roel Dekoninck 1 Werd geboren in … 1968 in Hasselt 2 Heeft een vriendin in Antwerpen en twee kinderen uit een vorige relatie: Fee (12) en Basten (14) 3 Omschrijft zichzelf als … een eenvoudige en nuchtere man, die bij momenten ook een creatief en gek jongetje kan zijn. 4 Houdt van … muziek, sport (voetbal, tennis en fietsen) en een goed glas wijn 5 Heeft een hekel aan … taal- en spellingfouten, maar geeft als eerste toe ook niet vrij van zonden te zijn. 6 Op zijn nachtkastje ligt … Het diner van Herman Koch. 7 Luistert naar … Alles en veel: van Bob Dylan en Serge Gainsbourg over Sex Pistols en Flip Kowlier, en via Farell Williams en Stromae tot de Johannespassie van Bach en Het Duitse Requiem van Brahms. Met Queen als absolute topfavoriet! 8 Kijkt op tv naar … Belga Sport, Extra Time, Tegen de sterren op en Scheire en de schepping. 9 Houdt van films zoals …The Great Gatsby, Now you see me, Behind the candelabra en Gravity. 10 Reist in een teletijdmachine naar … de Olympische Spelen in het oude Athene. 11 Komt naar een verkleedfeestje als … Stromae. 12 Heeft aan zichzelf beloofd … om tegen zijn vijftigste verjaardag de volledige Bohemian Rhapsody van Queen op de piano te kunnen spelen. Kan momenteel echter geen noten lezen noch piano spelen … 13 Ligt ’s nachts wakker van … weinig, maar binnenkort mogelijk van de finale die de Rode Duivels volgens hem gaan spelen tegen Brazilië. Roel: “Er moet immers nog gerechtigheid komen voor het afgekeurde doelpunt van Marc Wilmots tijdens het WK in 2002 tegen Brazilië.” 14 Zou de geschiedenis lichtjes aanpassen door … het doelpunt van Marc Wilmots tegen Brazilië tijdens het WK in 2002 te laten goedkeuren. 15 Nodigt uit aan zijn droomdiner … Freddie Mercury, Serge Gainsbourg, Catherine Deneuve en Barack Obama. Stromae niet, want die is hij zelf al (zie hiervoor, nvdr). 16 Speelt op zijn begrafenis … het levenslustige Don’t stop me now van ja, opnieuw Queen.

14


Kort

Creativiteitsmarathon

Out of control

In het interview met communicatiemanager Roel Dekoninck elders in dit blad, vertelt hij dat het een van zijn ambities is om jongeren warm te maken voor de chemische sector. Een van de manieren waarop de beroepsfederatie essenscia dat probeert te doen, is de Creativiteitsmarathon. Daarin worden jongeren uit het secundair onderwijs gestimuleerd om na te denken over een probleemstelling uit de industrie en daar een creatieve oplossing voor te verzinnen.

Tijdens de tweedaagse marathon in de provincie Limburg kregen 97 leerlingen uit zeven scholen de opdracht om een creatieve oplossing te bedenken voor vier uitdagingen. Die kwamen van evenveel ondernemingen uit de chemische industrie en een ervan was BP in Geel. Die formuleerde de volgende probleemstelling: Meer pret met PET: Welke toepassingen kunnen jullie nog meer bedenken voor PET?

En de winnaar is … Het winnende team Out of control bestond uit jongeren van zes scholen in Sint-Truiden, Tessenderlo, Diest en Leopoldsburg

De andere bedrijven waren Borealis (Wat zouden jullie doen met de laatste druppel olie?), Ineos ChlorVinyls (Ontwerp een campagne die de duurzaamheid van PVC benadrukt en

het gebruik ervan promoot) en Chevron Phillips (Ontwikkel creatieve ideeën om de systemen op onze schermen in de controlekamers grafisch eenvoudiger voor te stellen). Het was met de presentatie over het laatste probleem, dat het team Out of control de meeste appreciatie kreeg van de jury, onder leiding van weerman Frank Deboosere. Dat team bestond uit jongeren van zes scholen in Sint-Truiden, Tessenderlo, Diest en Leopoldsburg. Roel Dekoninck getuigt: “Onze stelling heeft het uiteindelijk niet gehaald”, maar het enthousiasme van de jongeren voor de chemische industrie was deugddoend!“ Meer info op www.essenscia.be

BP-websites vernieuwd Alle websites van BP wereldwijd krijgen momenteel een grondige opknapbeurt. Ook de twee websites van BP in België (www.bpgeel en bp.be) zijn serieus vernieuwd. Ze zien er niet alleen een stuk beter uit, ook achter de schermen is er een en ander veranderd.

vertrouwde pc naar de websites van BP in België kijken, zal het u niet ontgaan dat die er een stuk frisser en vooral moderner uitzien: de foto’s zijn groter en sprekender, de websites zijn sneller en de inhoud is bij de tijd gebracht.

Probeer het eens op www.bpgeel.be en www.bp.be. Tip: gebruik bij voorkeur webbrowsers als Firefox en Chrome in plaats van Window’s Internet Explorer. Veel kijken leesplezier!

De BP-websites zoals die tot voor kort online stonden, zijn zes of zeven jaar geleden ontworpen voor de toenmalige gebruikelijke media: pc’s en laptops. Het is een understatement om te zeggen dat er sindsdien op computergebied een en ander veranderd is. Smartphones en tablets zijn ondertussen gemeengoed geworden en mensen gebruiken die toestellen ook meer en meer om op het internet te surfen. Alleen is het gros van de websites niet aangepast aan die nieuwe toestellen en dat was ook van toepassing op de websites van BP. Tot nu dus. En dat is er aan te zien. Maar mocht u toch nog gewoon op uw

Ook www.bpgeel.be ziet er nu een stuk frisser en vooral moderner uit.

15


BP en de gemeenschap

Sponsoring 2013

Naar jaarlijkse gewoonte heeft BP in Geel in 2013 een aantal evenementen, stichtingen en initiatieven gesponsord. Naast de jaarlijkse verkeersdag voor de kinderen van de buurgemeenten, waren dat onder andere Mensen in Nood in Geel, Chiro in Laakdal en KWB in Meerhout. Het zijn maar drie voorbeelden van de tientallen gesponsorde initiatieven. Zoals elk jaar herhalen we hier enkele sponsorrichtlijnen die de visie van de onderneming illustreren.

Mensen in Nood

• BP’s externe sponsoring richt zich vooral op de directe omgeving: Geel, Laakdal en Meerhout; • BP vindt de vorming van de jeugd belangrijk. Een voorbeeld daarvan is de jaarlijkse verkeersdag; • BP steunt enkel verenigingen zonder winstoogmerk en bij voorkeur die waar de inkomsten gebruikt worden voor een goed doel; • Elementen zoals milieubescherming en/of veiligheid worden hoog ingeschat bij de beoordeling van een initiatief; • Ook de mening van de lokale overheid speelt mee zodat BP beter kan peilen naar de behoefte van een specifiek project, de doeltreffendheid of het maatschappelijk draagvlak. • Continuïteit ten slotte, is een belangrijke factor bij de toekenning van sponsoring.

Meetcampagne VITO

Gelijklopende resultaten

Een schone lucht willen we allemaal. Naast BP’s eigen bewaking van de emissies in de fabriek en de vaste meetstations van VMM in Eindhout en Winkelomheide, voert VITO(*) elke twee jaar meetcampagnes uit. Dat gebeurt op elf plaatsen rond de fabriek. De onderzochte producten zijn benzeen, tolueen, xylenen, methylacetaat en methylbromide.

Waarom die producten? Benzeen, tolueen en xylenen zijn overal in Vlaanderen in de lucht aanwezig door vooral het verkeer en de industrie. Ook methylbromide komt op meerdere plaatsen voor. Methylacetaat is in de regio typisch voor BP.

Resultaten De gemeten resultaten lopen gelijk met de voorgaande jaren en liggen ver, meestal heel ver, onder de grenswaarden vastgesteld door de WHO (WereldGezonheidsOrganisatie). (*) Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek WEB CHECK GVMK > Milieu > Lucht > Meetcampagnes VITO

Resultaten meetcampagne VITO Evolutie van de gemiddelde immissieconcentratie (1) in de omgeving van BP en in functie van de tijd (waarden in microgram per kubieke meter) dec-97 okt-99 jun-00

jan-02 okt-03 okt-04 sep-05 nov-07 nov-09 nov-11 nov-13

mrt-98 jan-00 sep-00 apr-02

jan-04

jan-05

Grensjan-06 feb-08 feb-10 feb-12 feb-14 waarde (2)

methylacetaat gem (3)

geen

2,3

1,6

3,3

2,3

1,6

1,0

2,7

2,3

1,5

2,3

max (4)

geen

15,9

16,6

31,6

22,9

8,7

4,3

24,8

7,7

7,8

6,9

benzeen tolueen o-xyleen m/p-xyleen

gem

2,3

1,4

1,0

0,8

1,7

1,6

1,5

1,3

1,7

1,3

1,0

max

3,1

1,9

2,4

2,2

2,9

2,6

2,7

2,0

2,7

2,4

1,9

gem

5,5

4,5

max

19,9

10,3

3,3

2,3

2,9

2,9

2,9

1,9

1,7

1,3

1,5

7

5,8

4,4

4,6

3,8

3,4

2,8

2,2

6,8

gem

1,0

0,8

0,7

0,5

0,7

0,7

0,9

0,5

0,5

0,4

1,8

max

3,3

2,1

3,1

1,5

1,7

1,9

5,0

1,4

2,1

0,8

8,1

gem

6,1

3,1

2,6

2,2

4,1

2,7

4,7

2,7

2,6

1,3

0,5

max

80,9

11,0

12,4

8,7

12,5

6,4

20,5

9,0

9,7

3,5

1,6

(1) Immissie is ‘wat er toekomt’. Een immissiemeting is een meting aan de kant van de ontvanger. (2) Grenswaarden/richtwaarden aangegeven door de WereldGezondheidsOrganisatie (WHO) of bestaande wettelijke grenswaarden in Vlaanderen of omringende Europese landen (3) ‘gem’ staat voor het gemiddelde over de volledige periode en over het volledige gebied. (4) ‘max’ staat voor het absolute maximum over één maand op één punt.

200 5 260 870 870

16


‘t Buurtje

Pandagoed

Cupcakes

Hao Hao en Xing Hui zuchtten opgelucht eindelijk was die lange reis voorbij panda’s houden niet van transport of vlucht en ze staan al helemaal niet graag in de rij.

1. Maak eerst chocoladecupcakes (zoek zelf een recept) 2. Vries de cupcakes even in. 3. Spuit met een spuitzak witte suikerglazuur erop en verdeel mooi (dop onmiddellijk in een bakje kristalsuiker) 4. Duw chocoladestukjes als oogjes en oortjes (je kunt die zo kopen) en neem hagelslag voor het mondje.

En dat hadden ze moeten doen, dagenlang eerst zette men hen bij de ‘vreemde objecten’ mensen liepen haastig voorbij en leken bang alsof ze zware criminelen ontdekten. Men verschoof hen vervolgens - met het nodige voorzicht naar de goederen ‘pas op, breekbaar’ daar zagen de panda’s 2 dagen geen licht tussen al dat isolatiemateriaal.

‘Aiaiai maak deze velgissing ongedaan!’ Meteen werden de panda’s bevrijd, er kwam een bezorgde dierenarts aan met een korf bamboe als ontbijt… De beren verhuisden en werden publiek erfgoed, half de wereld werd panda-fan. Wie ermee spotte kreeg een GAS-boete en niemand ontsnapte aan de zwart-witte ban. Staatshoofden en dokters begonnen zich te onteren en gooiden alles in de strijd als perfecte pleegouders voor de luie, vette beren want zeg nu zelf, zo’n schatjes wil geeneen toch kwijt!

Minireuzenpandaquiz 1. Hoeveel weegt een pandajong? (1 kg, 500 g, 100 g) 2. Waarvoor dient het staartje van de panda (tot niets, als borstel voor geurverspreiding, om hun kleintjes te aaien) 3. De beer is het symbool voor een vereniging (Pandaworst, Planckendael, WWF) 4. De panda is (een roofdier, een viseter, een planteneter) 5. Wat doet de panda het meest? (kleintjes maken, bamboe eten, klimmen) 1. 100 g / 2. als borstel voor geurverspreiding 3. WWF / 4. roofdier / 5. bamboe eten

Gelukkig was er een Chinese ambtenaar die de dieren zachtjes hoorde klagen over ‘die bamboe is hier zo zwaar’ en hij zag hen moeizaam piepschuim knagen.

Doe mee Stuur ons een tekening, gedichtje of verhaal op zoals Amber Geerts (6) uit Mol. Je kunt een bon van 15 EUR verdienen. Stuur jouw werkstuk naar: REDACTIE BUREN - jeugdwedstrijd BP, PR-secretariaat, Amocolaan 2, 2440 GEEL Vergeet je naam, adres en leeftijd niet te vermelden! De winnaars worden schriftelijk verwittigd.

De vrijwilligers Van hoempapa tot Er zit muziek in!

Recommend Documents