DOORBOMEN December 2010
1
Doorbomen verschijnt vier maal per jaar en is een uitgave van vzw Het Anker Beisbroekdreef 12 – 8200 Sint-Andries Tel : 050/39 09 35 – e-mail :
[email protected] Redactieraad : Met dank aan alle vrijwilligers die een bijdrage leverden tot dit nummer. Lay-out : Mietje De Beukelaer – Francine Steenkiste Overname van artikelen of gedeelten daarvan is alleen toegestaan mits bronvermelding en na schriftelijke toestemming van de verantwoordelijke uitgever. Giften kunnen gestort worden op rekeningnummer 474-7093931-67 van vzw Het Anker. Vanaf € 30 krijgt u van ons een fiscaal attest.
2
Inhoud 3 4 5 5 5 7 7 8 9 9 12 12 14 15 16 17 17 17 19 19 21 23 24 24 30 32 33 38 38 39 39 40 41 42 44 46 47
Inhoud Voorwoord Accenten in de werking . Kwaliteit . Fusie De Kade . Afscheid Lut . Afscheid Moniek . 10 jaar Schrijfbaar Handen uit de mouwen . Spel-o-theek Handige tips . Gezonde voeding . Sterrecept . Eco-tips . Computertips Blocnote . Vakantieregeling - Busregeling . Personeelsnieuw – Gebruikersnieuws In de school : nieuws van de school . Sportdag . Boekenproject . Kiwi actie Zoveel te beleven . Verslag Vinari-kamp . Verslag kamp Inge, Danny, Johan . Een reis door België . De discoruimte van de Regenboog . Verslag voetbaltornooi 27/10 . Stapsteen BBQ . Nieuw in Het Anker : verhaal vanuit de kinderen . Bezoek aan de boekenbeurs . Citytrip Londen Vladimir . Verrassingsreis 2010 . Een droomreis naar het zonnige Turkije… . Sint . Ouderavond ’t Plein . Cactusfestival
3
Voorwoord
DAT WE ONZE DAGEN OPENHOUDEN VOOR WAT ONS ONVERWACHT KAN OVERKOMEN : EEN ONTMOETING, EEN VAARWEL, ONTROERING OM DE SCHOONHEID VAN DE MENSEN DIE ONS TROOST KOMEN VRAGEN OF ONS EEN OGENBLIK VREDE SCHENKT
DAT WE ONZE DAGEN OPENHOUDEN VOOR WAT NUTTELOOS IS : GASTVRIJHEID EN WELKOM, DANKZEGGEN , STILTE, ZOMAAR EEN WOORD OF EEN GEBAAR VAN GOEDHEID
DAT WENSEN WE JOU VOOR 2011 Jo Cloet en Jan Mestdagh
4
Accenten in de werking
Kwaliteit In de eerste kwaliteitscel die dit schooljaar doorging, hebben we vooral een aantal teksten die vorig schooljaar nog op de kwaliteitsdag zijn gekomen, goedgekeurd. De stafmedewerkers van de AUTI-afdeling hielden zich deze zomer bezig met het schrijven van de tekst rond de beschrijving van het aanbod van de afdeling ‘Autismespectrumstoornissen’. De tekst werd onder de loep genomen en is ondertussen opgenomen in het kwaliteitshandboek (khb 1.2.2.). Verder stonden we stil bij de invulling van de kwaliteitscel. Dit jaar zullen we het op een andere manier aanpakken zodat we NOG efficiënter aan de slag kunnen. Dit schooljaar mogen jullie je nog verwachten aan een kennismaking met ‘de wereld van de kwaliteit in Het Anker’. Hierover horen jullie ongetwijfeld later meer! Karen Claes
Fusie De Kade Reeds geruime tijd bestaat er een personele unie De Kade. De leden van de raad van bestuur van MPI Het Anker, BO school Het Anker, het revalidatie- en hoorcentrum Spermalie, KMPI Spermalie, secundaire school Spermalie en de basisschool Spermalie zijn dezelfde voor deze zes organisaties. De bedoeling is om de desbetreffende organisaties met een zelfde visie te besturen. Er is dus al geruime tijd een ruim samenwerkingsverband tussen deze units. De personele unie was een eerste stap in de richting van een definitieve fusie. In 2008 besliste de raad van bestuur dan ook om een fusie naar 1 VZW voor te bereiden, die in de loop van 2009 moest gerealiseerd worden, zodat ze van start kan gaan op 1 januari 2011. Hoewel de naam van de overkoepelende VZW “De Kade” luidt, zullen de 6 units hun huidige roepnaam verder gebruiken, namen die stuk voor stuk geassocieerd worden met een kwaliteitsvol aanbod voor onze kinderen en volwassen met een handicap. Waarom een fusie? Hoewel voor medewerkers en voor werkgever de rechten en plichten verbonden aan elke unit blijven voortbestaan, zijn er wel degelijk andere winsten te verwachten als gevolg van deze fusie. Door de fusie zullen we een grotere professionaliteit van de organisatie realiseren, waardoor we betere diensten kunnen leveren aan onze doelgroepen. De voordelen van een fusie zijn talrijk. Enkele voorbeelden:
5
De fusie laat ons toe om een aantal vereenvoudigingen door te voeren die ook geldbesparend zijn, bijv. de patrimoniumtaks moet maar 1 maal aangegeven en betaald worden, er moet maar 1 balans officieel neergelegd worden (vroeger 1 per VZW),... De fusie biedt extra mogelijkheden wat betreft het intern “verkopen” van gebouwen. Vroeger dienden we de dure notariële weg te volgen om een gebouw te laten veranderen van eigenaar. Binnen een fusie wordt deze beweging een interne regeling die niets kost. De fusie biedt mogelijkheden om geld dat tijdelijk beschikbaar is in een unit, ter beschikking te stellen van een andere unit binnen De Kade. Meervoudige partijdigheid zal dus ook financiële voordelen opleveren. Onderlinge uitwisseling van personeel, indien dit gewenst is door het personeelslid, kan op een veel eenvoudigere manier dan vóór de fusie (jobrotatie en interne vacatures). We krijgen een veel betere onderhandelingspositie bij onze leveranciers: een groter afzetgebied betekent lagere verkoopprijzen. Lagere prijzen bij leveranciers betekent ook meer middelen voor zorg en inhoudelijke zaken. Niet alleen de prijs kan verbeteren, maar ook de service, omdat de leverancier zijn diensten beter kan afstemmen op de ruimere samenwerking. Op termijn zullen andere opportuniteiten verder gezocht worden in samenwerking, uitwisseling van gegevens en kennis, gemeenschappelijke ontwikkelingen (bijv voor IT), … De subsidiërende overheid staat achter een dergelijke fusie en vindt dit “de normale gang van zaken in de sector”. In onderhandelingen zullen we als grotere speler nog meer gehoord worden door het beleid. Onze stem zal luider klinken. Samengevat zullen we streven naar een nog beter aanbod voor onze doelgroepen en dit door te leren van elkaar waardoor we een hogere mate van professionaliteit realiseren. We zullen extra middelen genereren die zullen ingezet worden voor onze doelgroepen en onze personeelsleden, zullen een aantal zaken vereenvoudigen en daarnaast zullen we belangrijker worden als gesprekspartner in het beleidsoverleg. Stand van zaken De meeste voorbereidende stappen werden gezet. Er werd overlegd met de subsidiërende en regelgevende overheden. Onze partners werden ingelicht en onze plannen werden bijgestuurd waar mogelijk en gewenst. In de loop van de maand december worden de laatste formaliteiten afgehandeld zodat we per 1 januari 2011 zullen kunnen spreken van VZW De Kade. Alain Nauwelaerts Groepsdirecteur De Kade
6
Afscheid Lut Vanaf 1 september 2010 is er een zeer nauwe samenwerking opgestart tussen MPI Het Anker en KMPI Spermalie. Samen vormen ze nu 1 begeleidingscentrum Spermalie/Het Anker, dat geleid wordt door directeur Jo Cloet. Op 31 augustus namen we afscheid van Lut Catry die haar vroegere job bij het VSPW opnieuw opneemt. Het leiden van het grotere geheel behoorde niet tot de ambities van Lut, een keuze die we vanuit de Raad van Bestuur van de personele unie De Kade en vanuit de directie kunnen accepteren. We hebben uitstekende herinneringen aan de samenwerking met Lut, die zich tot op de laatste dag voor 100% ingezet heeft voor het bereiken van de doelstellingen van Het Anker. De doelgroep maar ook de medewerkers vormden steeds de hoofdbekommernis in het functioneren van Lut. We zijn dankbaar voor het ruim engagement en de grote inzet van Lut en wensen haar veel geluk en succes in haar verdere loopbaan. Alain Nauwelaerts
Afscheid Moniek Wanneer iemand al heeeeeeeeeeeel lang werkt in het Anker… komt een moment dat ze ‘op pensioen’ gaat. Reacties van de kinderen toen we vertelden in de klas dat Moniek Vanderhaegen (individueel therapeute) op pensioen ging :
‘Is zij al echt zo oud’? Dat zou je niet zeggen… ‘Ik ga haar heel hard missen, ik vind het jammer dat ze weg gaat.’ ‘Ze is wel nog altijd klein hé’ ‘Ik wens je nog veel succes en geniet ervan’ ‘Proficiat, hopelijk verdien je nog genoeg…’ Algemene reactie van de volwassenen:
Moniek, tis je gejeund, geniet van de komende tijd… We vinden het jammer dat je hier niet meer rond zal lopen en vooral die enthousiaste lach zullen we missen. Je was voor ons een ‘vaste waarde’ in het Anker, een verbindend iemand tussen verschillende mensen en afdelingen…. Tot ziens…
7
10 jaar Schrijfbaar Op 4 september 2010 bestonden wij exact 10 jaar! Met alle gebruikers, ex-gebruikers, personeel en sympathisanten hebben we er een reuze feestje van gemaakt! We danken iedereen die hier aan meegewerkt heeft en we doen er zeker nog 10 jaar bij !
8
Handen uit de mouwen
Spel-o-theek Beste Spellenliefhebbers, Met de eindejaarsfeesten voor de deur , willen we 2 spellen voorstellen die uitermate geschikt zijn voor alle feesten. In het spel Dixit (werd in 2008 spel van het jaar in Frankrijk en dit jaar in Duitsland …) is het de bedoeling om een woord, gevoel, verhaaltje, liedje, … te koppelen aan één van de 6 kaarten die je in je handen hebt. De andere spelers kiezen op hun beurt ook een kaart die, volgens hen, aansluit bij jouw omschrijving. Daarna gaan de andere spelers op zoek naar jouw kaart… en worden de punten verdeeld. Een spel waarbij je, als je jouw medespelers goed kan inschatten, heel veel punten scoort!! Het is een hilarisch en uitdagend spel dat je zeker eens moet uitproberen. Het snelle reactiespel Jungle Speed is waarschijnlijk door heel veel onder jullie al gekend. Met de uitgave ‘All in’ schaf je de basis en uitbreiding en nog een aantal extra kaarten in 1 keer aan… alles gebundeld in een mooie blikken doos. Voor de liefhebbers van dergelijke reactiespellen is deze uitgave zeker een aanrader!! Namens de Spel-o-teek wens ik iedereen schitterende eindejaarsfeesten en een spelvol 2011 toe. Jef Suykerbuyk Dixit Uitgever: Auteur(s): Jaar van uitgifte: Aard: Aantal spelers: Leeftijd: Speelduur: Moeilijkheidsgraad: Balans tactiek-geluk:
Libellud Roubira Jean-Louis 2008 taalspel, vaardigheid, combinatie 3-6 vanaf 9 à 12 jaar 16’ – 45’ eenvoudig
Recensie: Dixit (aantonende wijs V.T.T. derde persoon enkelvoud, "heeft gezegd"), was in 2008 Spel van het Jaar in Frankrijk en lijkt nu de rest van Europa te veroveren. Terecht.
9
Er zijn zo’n spellen waarvan het spelmateriaal je meteen zin geeft om een partij te spelen. Deze set kaarten is uiterst verzorgd en teder geïllustreerd. Elke tekening roept verschillende gevoelens op en kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. En daar draait het om in dit spel. Elke speler krijgt 6 kaarten in de hand. De startspeler kiest er eentje in het geheim uit en legt die verdekt op tafel. Hierbij vertelt hij zijn medespelers iets over deze kaart. Dat kan door één woord, een volledige zin of zelfs een referentie naar een boek of film. Je creativiteit bepaalt wat je zegt. Maar. Als je een omschrijving uitkiest die te makkelijk is, zal die straks door alle medespelers geraden worden. Ook een te moeilijke of te abstracte beschrijving van je kaart leidt tot moeilijkheden. Wie het spel Barbarossa kent, herkent dit spelsysteem. Want nu moeten alle andere medespelers ook in het geheim een kaart uitkiezen die volgens hen past bij de zopas uitgesproken omschrijving. Als de actieve speler b.v. een kaart selecteert met de uitdrukking “dagdromen” dan zoekt iedereen een kaart uit zijn hand die ook wel bij die omschrijving past. Het kan best zijn dat een medespelers toevallig een betere kaart in zijn hand heeft dan de speler aan beurt. Alle geselecteerde kaarten gaan verdekt naar de verteller die ze nadien open op een rijtje legt. Nu wordt het spannend. De medespelers moeten nu onderzoeken welke kaart van de actieve speler was. Ze zien hun eigen kaart (als afleider) ertussen liggen en weten dat er nog zo’n afleiders open liggen. Wat zou de speler aan beurt gekozen hebben? Met stemkaartjes bepalen de medespelers in het geheim hun keuze. De actieve speler draait die stemkaartjes nu open en legt ze onder de gekozen kaart. Nu volgt de ontknoping: Indien alle medespelers of geen enkele medespeler de kaart van de actieve spelers gekozen hebben, dan scoort de speler aan beurt geen enkel punt, maar alle medespelers juist wel 2p. Een te makkelijke of te moeilijke omschrijving wordt dus afgestraft. In het andere geval (als dus minstens één iemand correct gekozen heeft, maar wel niet iedereen), scoort de verteller en de spelers die de kaart aangeduid hadden elk 3p. Blijven nog de stemmen over voor kaarten die door medespelers toegevoegd werden. Wel, de speler wiens kaart stemmen kreeg, scoort 1p per ontvangen stem. Iedereen vult zijn hand terug aan tot 6 kaarten en de volgende speler in de rij wordt actieve verteller. Zo gaat het spel verder tot de voorraad kaarten op is en wint de speler die dan de meeste punten gescoord heeft. Dixit is een spel waar je een beetje moet aan wennen. Het is soms makkelijker om een kaart te selecteren bij een omschrijving van een medespeler dan om er zelf eentje te formuleren. In een allereerste ronde raadt elke speler meestal wel de kaart van de actieve speler. Maar na enkele ronden, en vooral met meerdere spelers, begint iedereen in de juiste sfeer te komen om net geen te vage omschrijvingen te geven. Elke speler is bij elke fase van het spel betrokken. Daardoor blijft elke ronde opnieuw spannend. Vooral het onthullen van de gekozen kaarten vormt een knap moment. Iedereen is immers benieuwd welke kaarten bij de voorgestelde omschrijving geselecteerd werden. Dat er hier vragen, opmerkingen en soms wel heel vreemde commentaren
10
gegeven worden, is niet verwonderlijk. Zo van: Wat zie jij in godsnaam in die kaart om te passen bij de omschrijving “ruimte”? Totdat je vriendelijk attent gemaakt wordt op de vele kleine sterren die achter het raam blinken... De kaarten zijn voortreffelijk geïllustreerd. Hier krijgt de ontwerper (Marie Cardouat) alle lof. Echt waar. Dixit is een aanrader. En niet enkel als tussendoortje. Ook in het onderwijs (taal, sociale vaardigheden, muzische creativiteit...) mag dit spel zijn plaats opeisen. Jungle Speed – All in ! Uitgever: Auteur(s): Jaar van uitgifte: Aard: Aantal spelers: Leeftijd: Speelduur: Moeilijkheidsgraad:
Asmodée éditions Vuarchex Thomas & Yakovenko Pierric 2008 vaardigheid, combinatie, gezellige sfeer 2 - 15 vanaf 9 à 12 jaar 16’ – 45’ heel simpel
Balans tactiek-geluk:
Korte omschrijving: Alle spelers draaien om de beurt de bovenste kaart van hun stapel open. Telkens als twee naar vorm identieke kaarten verschijnen moeten de betrokken spelers naar de totem grijpen. Wie 'heeft de beste reflexen? Uitgebreid: Deze uitgave in blikken doos is een must voor elke 'Jungle Speed-freak'! Naast de originele basisset (80 kaarten en houten totem) en alle kaarten van de eerder verschenen uitbreiding (nog eens 80 kaarten) is nog maar eens een extra set van 40 spiksplinternieuwe (en knotsgekke) kaarten toegevoegd. Met alle kaarten spelen is alleen bij grotere groepen interessant, bij een kleinere bezetting is het raadzaam om vooraf één of twee 'families' uit het spel te nemen. Wie dit spel wint mag zich zonder enige discussie een concentratiekampioen noemen, niemand van de tegenspelers zal dit op dat moment trouwens tegenspreken want echt evident is dit niet... Het aantal op elkaar lijkende kaarten per familie is in deze doos nl. nog maar eens toegenomen. Zo zijn er per familie nu 7, 9 of 10 varianten op eenzelfde thema én 5 verschillende actiekaarten voorzien. Bron: www.speldatabase.be
11
Handige tips
Gezonde voeding Gezonde voeding: de acht belangrijkste punten Voeding ligt aan de basis van veel van onze gezondheidsproblemen De eetgewoonten in de westerse landen zijn behoorlijk ontspoord. Er gaat geen dag voorbij zonder dat er nieuwe wetenschappelijke bewijzen verschijnen over de rol van onze moderne voeding bij de meeste aandoeningen en andere chronische ziekten. Hoog tijd dus om het geweer van schouder te wisselen. Alleen, er bestaan zoveel richtlijnen, adviezen en uitspraken over eetwaren. Op de duur weet een mens niet meer waaraan hij zich moet houden. Het WCRF heeft alle voor het grote publiek beschikbare informatie daarom samengebald tot 8 voedingstips die we vanaf vandaag kunnen toepassen in ons dagelijkse leven. 1) Drink thee Thee zit boordevol antioxidanten, dat zijn stoffen die veroudering tegengaan. Antioxidanten helpen het lichaam te vechten tegen ontstekingsverschijnselen en de laatste jaren zijn er almaar meer aanwijzingen dat ze een belangrijke rol spelen in de strijd tegen kanker. Vooral de polyfenolen, een van de grote groepen van antioxidanten, zijn cruciaal voor de preventie van kanker. Praktisch: groene thee bevat het hoogste gehalte aan polyfenolen. Gebruik dan wel rechtstreeks de blaadjes en laat die een poos trekken (10 minuten), geen extracten dus van groene thee en ook geen drankjes met groene thee. 2) Doe kurkuma in al uw gerechten Bereide gerechten: weten wat kan en wat niet Snelle, maar gezonde gerechten Lekkere gerechten met kiwi's, het kan! Dit gele kruid met zijn lichte smaak en die de curry's hun okergele kleur geeft, heeft sterke antioxiderende en kankerwerende eigenschappen die almaar beter gedocumenteerd worden. Uit studies is ook gebleken dat kurkuma de afzetting van amyloïd in de hersenen - de oorzaak van ziekte van Alzheimer - kan tegengaan. Redenen genoeg dus om in uw schotels, salades, en zelfs sommige desserts zo vaak mogelijk een mespuntje van dit kruid te doen. Praktisch: gebruik kurkuma bij voorkeur met flink wat zwarte peper. Die combinatie versterkt de antioxiderende effecten van kurkuma.
12
3) Eet minstens twee keer per week vis Vis bevat van alle eetwaren het meeste omega 3 en meervoudig onverzadigde essentiële vetzuren. Beide hebben een heilzame invloed op het hart en het hart- en bloedvatenstelsel. Toch is voorzichtigheid geboden, want door de vervuiling van onze zeeën en rivieren bevatten veel vissen te veel kwik, een zwaar metaal dat vooral heel schadelijk is voor zwangere vrouwen en heel jonge kinderen. Beide laatste groepen doen er dus goed aan om niet meer dan twee keer per week vis te eten en eventueel supplementen van omega 3 bij te nemen. Nog een weetje: omega 3 speelt een rol in de vorming van de celwanden en vooral dan de wanden van de neuronen. Het zou in die context een gunstige invloed hebben op depressies en andere stemmings- en gedragsstoornissen. 4) Eet bio-eieren of eieren verrijkt met omega 3 Vroeger kregen de kippen postelein te eten. Deze plant bevat veel omega 3, en de eieren automatisch ook dus. Met de ontwikkeling van de industriële teelttechnieken is dat helaas niet langer het geval. Sommige producenten hebben daarom de voeding van de kippen aangepast en ze verrijkt met lijnzaad, een andere plant die veel omega 3 bevat. De eieren die deze kippen leggen, benaderen de samenstelling van de eieren van vroeger. Als u dus zin hebt in een ei en tegelijk optimaal wilt profiteren van omega 3, koop dan biologische eieren of eieren die verrijkt zijn met omega 3. Ze zijn misschien duurder, maar ook zoveel gezonder!
5) Gebruik alleen olijfolie en koolzaadolie om te bakken en voor vinaigrettes Ban boter en margarine om te koken en werk voortaan nog alleen met olijfolie en koolzaadolie. Beide olies passen perfect om al uw gerechten klaar te maken en ze zijn ook prima geschikt voor vinaigrettes. Denk erom dat de vetten die het schadelijkst zijn voor de gezondheid dierlijke vetten zijn en vetten die bij kamertemperatuur hard zijn. 6) Eet meer producten van plantaardige oorsprong en minder producten van dierlijke oorsprong Ideaal zou zijn als u zo goed als geen charcuterie zou eten, als u niet meer dan 300 tot 500 gram rood vlees per week zou eten en 600 gram niet zetmeelhoudende groenten en fruit per dag. 7) Wees matig met gesuikerde dranken Overgewicht is slecht voor hart en bloedvaten en vormt een serieuze risicofactor voor diabetes, het metabolisch syndroom en zelfs kanker. Hou dus de hoeveelheid en de kwaliteit van de gebruikte voedingsvetten goed in de gaten en probeer ook de opname van enkelvoudige suikers te beperken, vooral dan gezoete dranken zoals frisdranken en andere dranken waaraan suiker is toegevoegd (bijv. sommige fruitsappen). Gebruik eventueel suikervervangende zoetstoffen om thee, koffie of bepaalde desserts te zoeten. 8) Wees matig met alcohol of ban het desnoods De hoeveelheid alcohol die wetenschappers nog als gezond beschouwen, gaat almaar verder achteruit en zou binnenkort wel eens in de buurt van nul kunnen liggen. De laatste officiële richtlijnen voor het hart zijn: niet meer dan 3 glazen per dag voor mannen en 2 glazen per dag voor vrouwen. Maar volgens de laatste analyses zouden mannen zowel als vrouwen zich beter beperken tot 6 glazen per week. Het rapport van het Wereld Kanker Onderzoek Fonds (WCRF) van november 2007 raadt zelfs algehele onthouding aan ter preventie van kanker. Het lijkt er wel op dat we zullen moeten kiezen tussen een gezond hart en kanker…
13
Maar voeding is natuurlijk niet het enige element dat onze gezondheid bepaalt. Regelmatig sporten of een matig intense lichamelijke activiteit beoefenen is even belangrijk. Het minimale streefdoel zou 30 minuten stevig doorstappen per dag moeten zijn, of twee keer per week voor wie dit doel niet haalbaar is (leeftijd, ziekte, zittend leven…). Sabine Wintein.
Sterrecept Kerstkoekjes voor in de kerstboom of om als geschenkje te geven
Ingrediënten 150 g boter 125 g lichtbruine basterdsuiker 100 g schenkstroop 1 ei 25 g zelfrijzend bakmeel, gezeefd 250 g bloem, gezeefd 3 theelepels gemberpoeder 2 theelepels gemalen kaneel ½ theelepel kruidnagelpoeder ½ theelepel gemalen nootmuskaat 1 volle theelepel baksoda voor het glazuur 1 eiwit ½ theelepel citroensap 125 g poedersuiker (eventueel) zilverpilletjes Bereidingswijze Roer de boter zacht samen met de suiker. Voeg de overige ingrediënten toe en kneed het deeg tot een soepel geheel. Doe het deeg in een stukje huishoudfolie en laat het minimaal een uur rusten in de koelkast. Bestuif het werkblad met wat bloem en rol het deeg uit tot zo’n 5 millimeter dikte. Steek er met koekjesvormpjes of snijd er met een mes allerlei kerstvormpjes uit, zoals sterretjes, balletjes en een kerstboom. Leg de koekjes op een met bakpapier beklede bakplaat. Bak ze zo’n tien minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden.
14
Laat de koekjes afkoelen en versier ze met glazuur. Om het glazuur te maken klopt u het eiwit schuimig. Voeg het sap en de gezeefde poedersuiker toe en ga door met kloppen totdat het glanst. Schep het glazuur in een stevig (boterham)zakje, knip er een klein hoekje vanaf en gebruik het als spuitzakje. Druk eventueel op sommige koekjes een aantal zilverpilletjes in het glazuur voor een extra feestelijk effect. Tip: Als u voor het bakken een gaatje boven in de koekjes maakt, kunt u ze, als ze gebakken en versierd zijn, met behulp van een touwtje of lintje in de kerstboom hangen Sabine Wintein
Eco-tips Vervoertips van het eco-team Maandelijks zet het eco-team een eco-tip van de maand in de mededelingen. In oktober ging onze aandacht naar verantwoord gebruik van vervoermiddelen. We zetten deze eco-tips voor jullie even op een rijtje: Schenk jezelf een ecologische bijverdienste We maakten voor jou een rekensommetje om te zien wat het je opbrengt om voortaan met de fiets naar het werk te komen. Stel dat je voltijds werkt en 10 km van Het Anker woont. Met de auto krijg je hiervoor een maandelijkse vergoeding van 28 €. Indien je met de fiets komt, krijg je voor diezelfde afstand per maand 64,98 € fietsvergoeding: een verschil dus van 36,98 € per maand. Bovendien verbruik je geen benzine, verslijt je auto niet, heeft hij minder onderhoud nodig, kortom: als je alle kosten meerekent bespaar je hier maandelijks ook nog eens 134,29 €. Laten we aannemen dat je zelf ook al wat jaren op de teller hebt en dus recht hebt op Via-dagen, en je nog ongeveer 10 maanden per maand komt werken. Op jaarbasis bespaar je dan (134,29 + 36,98) x 10 = 1712, 70 €. We rekenen dan nog niet mee dat je vervoerskosten met de auto slechts gedeeltelijk vrijgesteld zijn van belasting terwijl je fietsvergoeding volledig belastingsvrij is. Wat houdt je nu nog tegen om deze ecotip van de maand in praktijk te brengen? Oh ja, ook dit nog: in bovenstaand voorbeeld bespaar je 797 kg CO2-uitstoot per jaar. Een indrukwekkend cijfer toch? Dáárvoor willen we natuurlijk dat je deze ecotip van de maand toch minstens ernstig in overweging neemt. Veel fietsgenot! Eco-tip van de maand: verantwoord omgaan met vervoer. Na de uiteenzetting van vorige week over het gebruik van de fiets had je al door dat we deze maand jullie aandacht vragen voor ecologisch vervoer. Ook met de leefgroep of met de klas kun je wellicht het gebruik van de auto’s beperken door uitstappen en boodschappen goed te plannen. Het vraagt wat aandacht, aankweken van een goede gewoonte en vooraf goed nadenken.
15
Maar je krijgt er heel wat voor in de plaats: gezonde lucht, beweging en het plezier van samen er op uit te trekken. En je helpt op die manier natuurlijk ook ons milieu gezond te houden. Bovendien, als iedereen zo redeneert, dan is de kans veel groter dat er voor jou een busje beschikbaar is op het moment dat je het écht nodig hebt! Eco-tip van de maand: verantwoord omgaan met vervoer. Het wordt kouder en natter, dus grijpen we al eens vaker naar de auto, ook voor korte afstanden. Jammer natuurlijk, want zo leren we onze ‘goede gewoonten’ af. Deze eco-tip vooraan in de auto hangen kan je misschien helpen herinneren aan je goede voornemens? Nu we gewoon zijn onze auto wat vaker te laten staan kunnen we onze inspanningen wat uitbreiden. We kunnen de kinderen leren om meer gebruik te maken van het openbaar vervoer. Ook het (leefgroeps-)budget kan er alleen maar beter van worden, want alle kinderen van Het Anker hebben door hun VAPH-erkenning recht op gratis gebruik van alle vervoermiddelen (tram en bus) van De Lijn! Ook voor studiebezoeken, vorming en studiedagen is het natuurlijk evident dat we ons zo veel mogelijk met het openbaar vervoer verplaatsen. Mits wat organisatie kan het zeker lukken om ons op die manier milieuvriendelijker te verplaatsen. Marc Lahaye
Computertips Je hebt waarschijnlijk ooit wel al eens gehoord van Freeware. Wat is dit nu precies? Freeware is software die gratis is. Deze software wordt kosteloos aangeboden op het internet of wordt gedistribueerd op cd-roms. Freeware kan een zeer goedkoop en gemakkelijk verkrijgbaar alternatief zijn voor dure software pakketten. Er zijn veel redenen te bedenken voor het gratis beschikbaar stellen van software. Een belangrijke reden is het promoten van de merknaam. Vaak komen we in het programma een klein linkje tegen naar de website van de makers. Dan hebben we nog de hobbyisten. Programmeurs die het fantastisch vinden om een goed werkend stuk software te schrijven en deze vervolgens beschikbaar stellen voor het grote publiek. Natuurlijk hangt de betrouwbaarheid af van de makers van de software. Hierbij geldt eigenlijk hetzelfde als bij de software met een prijskaartje, er kunnen altijd probleempjes mee zijn. Wat kan ik ermee? Vaak wordt deze vorm van software een beetje gezien als zwak broertje van de commerciële programma's, soms terecht en soms ook onterecht. Wanneer een programma gratis is om te gebruiken hoeft dit nog niet te betekenen dat het minder goed is dan de betalende varianten voor hetzelfde doeleinde. Goede voorbeelden zijn onder andere de bekende gratis browser Firefox, die door velen als beste browser gezien wordt, Open-office als alternatief voor Microsoft Office, Thunderbird als alternatief voor Outlook, enz… . Natacha Gryson
16
Blocnote
Overzicht tweede trimester vrije dagen en bussen .
kerstvakantie tot en met 9 januari 2011; bussen op 10 januari 2011 op het gewone uur
.
4 februari 2011 : pedagogische studiedag; bussen op donderdagavond 3 februari 2011 op het gewone uur
.
krokusvakantie van vrijdagavond 4 maart 2011 tot en met zondag 13 maart 2011; bussen rijden op maandag 14 maart 2011 op het gewone uur
.
paasvakantie van vrijdagavond 8 april 2011 tot en met maandag 25 april 2011 (Paasmaandag); bussen rijden op vrijdag 8 april 2011 op het gewone uur en op dinsdagmorgen 26 april 2011 op het gewone uur
Personeelsnieuws
Hoera een baby ! Jeff, zoontje van Iris Degryse (oud personeelslid) en David Termote, geboren op 29 juni. Uma, kleindochter van Jo Cloet, geboren op 7 juli Robbe, zoontje van Mieke Cuyle en David Callant, geboren op 22 juli Jules, zoontje van Sofie Huyghe en Stijn Vandenbrande, geboren op 5 aug Olivia, dochtertje van Sarah Vergote en Wouter Vanderschaeve, geboren op 10 aug Nore, dochtertje van Lukas Verdru en Tineke Verleyen, geboren op 18 augustus Frauke, dochtertje van Katelijne Vermeersch en Arne Eneman, geboren op 2 september Gus, zoontje van Frenn Boogaerts en Nico Anseeuw, geboren op 22 september Bonnie, dochtertje van Katrien Hanne en David Callenaere, geboren op 4 november
Van harte proficiat ! Saar Deceuninck en Kris De Nil zijn gehuwd op 16 juli Sarah (dochter van Alain Nauwelaerts) en Frederik zijn gehuwd op 31 juli Mary Okyere en Siemen de Lange zijn gehuwd op 10 september
17
Herinnering aan… Jacques Minten, vader van Sonja Ghelen, is overleden op 18 juni Inès Vanhoutte, grootmoeder van Vicky Reyserhove, is overleden op 29 juli Cecilia Verhelst, grootmoeder van Mieke Decoster, is overleden op 31 augustus Paul Vansteenkiste, schoonbroer van Gaby Vandekerckhove, is overleden op 5 september Gabriël Claeys, schoonvader van Alain Nauwelaerts, is overleden op 15 november
Gebruikersnieuws Hoera een baby ! Evy, zusje van Damy (loopbrug) en Amy (oud gebruiker loopbrug) Coolsaet, dochtertje van Franky en Sandra Van Acker – Sarrazijn, geboren op 20 augustus Aïsha, dochtertje van Bjorn en Scan Gevaert – Lydou, zusje van Nikita en Robby, geboren op 11 november
Herinnering aan… Lydia De Klerck, grootmoeder van Brecht en Brent De Soete, overleden op 13 september
18
In de school
Sportdag Sportdag ‘België boven’ 16 september 2010 Een kwakkelende dag in september. Beetje regen, beetje zon, matige temperatuur, maar vooral veel enthousiasme, tomeloze inzet en veel plezier. Dit jaar brachten we een mengelmoes van sport en spel, met vooral de ‘fun-factor’ op de voorgrond. We vertrokken van het uitgangspunt ‘België boven’. Op de sportdag moesten de kinderen van Het Anker moesten bewijzen dat ,wij Belgen, wel degelijk heel bekwaam moesten zijn in verschillende sporttakken. Wat natuurlijk op het eind van de dag een succes bleek te zijn, toen iedereen een groepsfoto van hun klas(ploeg) mocht ontvangen. In een eerste fase moesten de kinderen bewijzen dat ze wel degelijk de ‘skills’ bezitten in de balsporten. De kinderen werden geblinddoekt en trachten op basis van geluid basket te spelen. Niet te onderschatten, maar dit zorgde vooral voor hilarische en onverwachte taferelen. Daarna mochten de kinderen hun traptechnieken demonstreren op het voetbalveld. Met unanieme goedkeuring werd de klastitularis aan het doel vastgebonden, en mochten de kinderen één voor één een doelpunt trachten te scoren. Natuurlijk werd de ene leerkracht wel wat meer en strakker vastgebonden dan de andere. Terug veel hilariteit bij de kinderen. Vervolgens begaven de kinderen zich naar de hockeyarena, waar juf Charlotte een deskundig hockeyparcours had voorzien. De kinderen, die ondertussen wel heel wat expertise hebben, vlogen door het parcours. Daarna moesten de kinderen elk om de beurt, 10 rondjes rond hun stick draaien, vooruit lopen en een doelpunt scoren. Voor de één wat succesvoller dan voor de ander. Na de break, waar de kinderen een stuk fruit en wat water kregen, vlogen ze er weer in. Nu kwamen de ‘funspelen’ eraan. Een groen, opgeblazen gevaarte doemde op op het speelplein. Daar worstelden de kinderen met en tegen elkaar. Natuurlijk niet zomaar, wel gewapend met een masker en een moussen knuppel. Ook de leerkrachten lieten hun kindsheid terug de volle loop, en bekampten met enige voorzichtigheid de kinderen, en lieten daarbij toch één keer de kinderen een superieur gevoel ervaren.
19
Bij juf Karen stroomde het water rijkelijk. Met allerhande waterspelen strijdden de kinderen voor de hoogste eer. Bij heel wat klassen (vooral de oudste) vertrokken de kinderen met natte T-shirts, maar vooral met blije gezichten. In de schapenweide mochten de kinderen enkele stoere boerenspelen proberen. De jongste klassen deden bollo smito, waar de oudere eens met een echte ‘illegale’ katapult mochten schieten. Alles natuurlijk strikt begeleid door onze boer van dienst, Lieven. Daarna mochten de kinderen een ei katapulteren met een wip en die trachten te vangen, wat voor sommigen de gewenste resultaten bracht. K-ei-tof gewoon! Na een versterkende, koolhydraatrijke maaltijd (dank aan Sabine), mochten de kinderen het strijdtoneel weer betreden. In een derde fase werd het wat spectaculairder. De oudste klassen vertrokken naar het avonturenparcours in de Groene Meersen in Zedelgem. Daar klommen de kinderen doorheen een tiendelig hoogteparcours (7m), en sprongen ze naar beneden langs een kabelbaan. Bijna iedereen startte vol enthousiasme, en de meesten waggelden (sterke wind), bibberden, kropen, zongen of jammerden zich een weg naar de start van de deathride. Eenmaal daar aangekomen, was er geen weg meer terug, en was de sprong onvermijdelijk. Ja, voor de één ging het wat vlotter dan voor de ander. Daarna stond meester Dominique klaar om de kinderen te begeleiden bij de fietsbehendigheden, voor sommigen een welkome afwisseling. De jongsten bleven bij meester Wout en daalden het balkon van paviljoen 3 af aan touwen. De kinderen mochten daarbij aandachtig de ‘rappeltechnieken’ aanleren, en toepassen. Vele kinderen overtroffen zichzelf, en waren trots op zichzelf na een afdaling van de Ankergebouwen. Met deze ervaring dalen we misschien paviljoen 1 af de komende jaren!? Daarna repten de kinderen zich naar het bos, waar ze voor een laatste keer (op een sportdag toch) het indrukwekkende mountainbikeparcours onveilig maakten. Haarspeldbochten, sprongen, boomstammen, … kortom een echt parcours waar ze één voor één hun besttijden neerzetten. Eventjes verderop stond een avonturier op wacht om de kinderen te begeleiden naar een geblinddoekt parcours door struiken, onder takken, over en tussen bomen. Voor heel wat kinderen bleek dit een heuse opdracht waar ze toch heel wat zweet lieten.
20
Een welverdiende pauze diende zich aan, en kinderen verorberden met veel plezier hun energierijke suikerwafel en bijhorende drankje. Daarna bestegen de kinderen een 20m lang opblaasparcours. Met veel enthousiasme vlogen de kinderen erdoor en streden ze terug tegen en met elkaar om de meeste punten te behalen. Natuurlijk mochten de kinderen nog wat ravotten, en lieten sommigen heuse supermankunsten zien. Het jaarthema ‘boeken’ mocht natuurlijk ook niet ontbreken. In twee ploegen streden de kinderen tegen elkaar om een zo hoog mogelijk boekentoren te maken. Natuurlijk moest eerst een inspanning geleverd worden, en zorgde dit soms voor de nodige chaos toen de toren voor een zoveelste maal omkantelde. En ja hoor, een oeroud spel diende zich ook aan. Op de prachtige dolomietspeelvloer op de parking, een spel voor jong en vooral oud: petanque of jeux de boules. Geen ricards te bespeuren, maar wel echte metalen ballen, waar de kinderen hun balvaardigheden mochten demonstreren. Enkele variaties van het spel brachten nog extra spelimpulsen, wat de kinderen toch wisten te appreciëren. En overvolle dag, met veel sport, spel en vooral plezier! Hierbij wil ik nog eens de vele leerkrachten en begeleiders bedanken, die me dit jaar extra ondersteunden. Zonder hen was deze leuke en sportieve dag niet mogelijk! Thomas, sportleerkracht
Boekenproject Het was Tom. Daar was ik zeker van. Híj moet ze als eerste gezien hebben. Het kon niet anders … Op die mooie septembermorgen gonsde de speelplaats nog van vakantieverhalen en schuchtere, eerste gesprekjes. Het beloofde een rustige dag te worden. Iedereen leek zich te verzoenen met het gemoedelijke gangetje zo eigen aan eerste schooldagen. Iedereen, behalve Tom dan. ‘Blijf uit zijn buurt’, had men mij gewaarschuwd. Het was mijn derde dag op de nieuwe school en Tom was de enige uit een andere klas wiens naam en faam ik al kende. Ik bleef uit zijn buurt maar hield hem toch angstvallig in de gaten. Het was tijdens dat stiekem begluren dat ik het zag gebeuren. Hij stond net op het punt een of ander kleverig goedje in de boekentas van een nieuweling te droppen toen zijn pokdalige gezicht opeens zo bleek werd als een pot gefermenteerde yoghurt met rozijnen. De schreeuw die volgde, miste zijn effect niet. Het gonzen verstomde meteen. Iedereen stond als genageld aan de grond. Híj had ze gezien! Met hun immense lijf kropen ze uit het struikgewas … ‘de boeken’. Het was een bevreemdend gezicht, niet beangstigend maar wel vreemd, die ‘boeken’. Het besef van wat er zich afspeelde drong door. In geen tijd sloeg de algemene verstomming om in stoet van uitzinnig dansende en joelende kinderen. Tom trok de kop. Ikzelf kon toen werkelijk niet vermoeden hoe ingrijpend en
21
bijzonder die eerste ontmoeting met ‘de boeken’ zou worden. Die derde schooldag veranderde mijn leven. ‘De boeken’ werden mijn leven. (…) Het ik-personage heeft iets met boeken. Misschien is hij wel schrijver geworden of verteller van verhalen. ‘De boeken’ hebben duidelijk sporen nagelaten in zijn leven. Met het boekenproject willen wij als leerkrachten en paramedici de kinderen van Het Anker een gelijkaardige positieve ervaring bezorgen. Een jaar lang kunnen de kinderen ontdekken wat ‘de boeken’ te vertellen hebben maar november werd een intensieve leesmaand! Hier volgt een greep uit ons rijk gevulde aanbod. Elke klas koos een favoriet boek uit een reeks geselecteerde boeken. Dit boek werd dan voor elk kind aangekocht en werd het werkinstrument in de taal-, crea- ICT- en muzische lessen. We lieten de schrijver Marc de Bel vol passie spreken over zijn werk. In een workshop leerde illustrator Sabien Clement onze kinderen het hoofdpersonage uit haar voorgelezen verhaal tekenen. In functie van het gekozen boek werden heel wat uitstappen georganiseerd zoals een bezoek aan het Gravensteen, een struisvogelkwekerij, een drukkerij. De kinderen van GES E gingen op heksenwandeling in Nieuwpoort. De gemeentebibliotheek werd onze tweede thuis want de schoolbieb is onze eerste, die we trouwens in een verrassend en inspirerend nieuw kleedje stopten. Op de apotheose op 3 december kon iedereen zijn creaties aan elkaar voorstellen. Ges G bouwde te veel torens, Ges F schreef een echte schoolkrant, Auti A en B zongen uit volle borst een dievenmusical, in Auti E maakten ze elk een eigen boek, Ges C maakte een fotostrip op pc en een gezelschapsspel, Ges A ontwikkelde een DVD ‘monsters van het bloed’, Ges B bood ons milieutips aan om de ijskap te redden, Ges D creëerde een ‘kind bijt boek’-filmpje, Ges E ontwierp een stripverhaal, Auti D schiep een tentoonstelling en Auti C zorgde voor de catering ! De stapklas bracht een maatschappijkritisch ei-verhaal met een hoekje af. Het was een fantastische slotshow en alle kinderen waren superenthousiast. Een dikke duim voor alle leerkrachten en een kus voor meester Ruben. U leest het, een karrenvracht aan boeiende activiteiten en creaties! Willen jullie daarvan meegenieten, dan verwijzen we jullie graag naar onze website www.boschoolhetanker.be Deze stichting-ter-bevordering-van-menig-leesplezier heeft ook een kostenplaatje. Gelukkig konden we rekenen op een aantal sponsors om ons project te financieren. In februari organiseren we nog een pannenkoekenverkoop om het financieel plaatje wat in evenwicht te brengen. We sluiten af met onze slogan uit het forum :
LEZEN IS HIP, HAAST JE NAAR DE BIB ! Het logo-team Greta Emmery
An Danneels
Karen Lierman
22
Lut Billiet
Kiwi-actie Half oktober krijgen we van meester Jan een mail over “Fruit, een lekkere buit”. Dit lijkt me wel interessant en ik begin de mail te lezen. We kunnen lesmateriaal downloaden over fruit en we kunnen ook deelnemen aan een stickeractie om ballen te winnen. Dit lijkt me wel iets voor onze school. Er wordt bij ons veel gevoetbald en er verdwijnen ook heel veel ballen. Dus … wat extra ballen zouden goed van pas komen. Daarom heb ik onze school ingeschreven. Op maandag 18 oktober krijg ik via de post de spaarposter. We moeten 150 of 300 stickertjes van op de kiwi’s sparen en kunnen dan 10 of 20 ballen krijgen, gratis en voor niks. Een fluitje van een cent, dacht ik. Maar de poster met stickers moet opgestuurd worden voor 1 november 2010. We hebben slechts anderhalve week de tijd om te verzamelen. Maar dankzij de hulp van de kinderen, de leefgroepen, kok Wim en de verzamelwoede van heel veel personeel van Het Anker slagen we er in om in amper 1 week meer dan 300 stickers te verzamelen. Dit tot grote vreugde, en verbazing van de kinderen van de klas. De spaarposter wordt dus ruim op tijd opgestuurd en eind november kijgen we dan ook onze 20 kiwi-ballen. Bedankt aan alle spaarders. Juf Sofie
23
Zoveel te beleven
Verslag VINARI-kamp Het VINARI-kamp stond dit jaar in het teken van de Romeinen. Wegen, geld, sierraden, lezen & schrijven, stenen huizen en een leger… deze dingen hebben wij allemaal geleerd van de Romeinen. Dit volkje kwam uit Italië met als hoofdstad Rome. Het Romeinse Rijk zou in de geschiedenis het grootste rijk worden in Europa en daarom wilden wij eens een week voelen hoe het was om GROOTS te zijn. We vertrokken op zondag 8 augustus richting Gouvy, samen met 7 enthousiaste kinderen : Shanny, Gianni, Sebastiaan, Giovanni, Megan, Chane & Jeroen en dit om het veelzijdige verhaal der Romeinen te ontdekken. Er werd heel wat georganiseerd : Lange wandeltochten ter versterking van de spieren. Zwemmen : niet in de beroemde badhuizen die Romeinse Thermen noemden maar in een echt meer. Het water was er vooral koud – zeer koud – maar dit kon ons niet deren. Naast het zwemmen werd er ook getraind in duiken, soms sierduiken. Er werden spelen (net niet Olympisch) georganiseerd maar ook zandtaartjes gebakken ! Geld was ook belangrijk in het leven der Romeinen. Zo werden er verschillende avonden casinospelletjes gespeeld en leerden we hoe geld moet rollen… Een tocht naar het veelzijdig verhaal van de mens van prehistorie tot het einde van de Romeinse tijd kon niet op de agenda ontbreken. We hebben in Tongeren kennis gemaakt met het Gallo-Romeins Museum waar we ons waanden in lang vervlogen tijden. De moeite waard ! Eten en drinken is ook een belangrijk onderdeel van ons verblijf. De KERS op de TAART blijft de VINARI-PIZZA waar slechts enkelen het geheime recept en het geheime ingrediënt van kennen. Op vrijdag 13 augustus keerden we terug naar de wereld van nu met zijn wegenwerken, omleidingen en files. Het was, dankzij allen die aanwezig waren, een fantastisch kamp. Hier nog enkele reacties van de kinderen die deelnamen aan het kamp. Groeten, VINARI-TEAM
24
25
26
27
28
29
Verslag kamp Inge, Danny, Johan Titel: Ondertitel:
“Is het nog ver?” “Hoeveel kilometer hebben we al gedaan?”
30/7 Vertrekken in de regen, ’t is eens wat anders ! Gelukkig, het duurt niet lang. De donkere regenwolken worden al snel verdreven door het gekwebbel van een troepje enthousiaste kampgangers (Alhoewel de enige “gangster” toch wel de meeste decibels produceert!) De picknick - terwijl wat technisch advies wordt gegeven aan een ‘oldtimer’ die met z’n dito Jaguar in panne staat- smaakt als nooit tevoren. Tegen 15 uur kunnen we het kamphuis reeds verkennen, de kamers verdelen en de valiezen uitpakken. Anderhalf uur later staan we klaar voor een eerste voettocht van een drietal uur. Altijd goed, zo’n verkennend tochtje, om het ‘niveau’ en de stapcapaciteiten van de deelnemers in te schatten……. En deze zijn, ondanks het gebrekkig schoeisel her en der, vrij hoogstaand! Tegen 20u30 starten we de Italiaanse avond; t.t.z.: spaghetti-time. Geen TV in het kamphuis! Door een blijkbaar zeer hevige lokale storm is er begin juli een boom op het dak van het huis gevallen. De schade valt mee doch de distributiekabel is geknakt. De huisbaas beweert dat DI RUPO himself de nodige herstellingen zou komen doen doch blijkbaar heeft hij het momenteel te druk om op een ander te pre-formateren. Geen TV wil zeggen nog meer spelletjes, tekenen en tateren natuurlijk en dit tot 22u30. 31/7 Vandaag, onder een licht bewolkte hemel, stappen we (al dan niet met Franciskanersandalen aan) slechts een kleine 4 uur. De rest van de tijd verblijven we aan de Ourthe om er dammen te bouwen en te … vissen. Het nodige materiaal is reeds op voorhand aangekocht doch de wormen dienen we nog ter plekke te zoeken. Maar … er zij er geen! Danny vindt uiteindelijk iets wat er op lijkt maar hij wil hem niet afstaan of delen. Nood breekt wet! We proberen een nieuwe vistechniek: stampen met de voeten, klappen in de handen, roepen en zingen. Helaas. Giovanni slaat uiteindelijk, uit pure frustratie, letterlijk zichzelf aan de haak! Niets mag baten. Met het vangen van rivierkreeftjes hebben we meer geluk. Blijkbaar zijn deze beestjes hardhorig en/of totaal ongevoelig voor het, in vissersmiddens, overdreven aantal decibels die een aantal kinderen produceren. Op weg terug krijgen een paar gasten een klop van de hamer van het, volgens hen, vele marcheren. Toch geven we de moed niet op en stappen we, de één al vrolijker dan de ander, gezwind langs berg en dal, door weiden en velden, plassen, slijk, uitwerpselen en andere riooltoestanden. En stinken!!! Een douche later eten we de welriekende worst, aardappelen en appelmoes op om dan af te ronden met gezelschapspelen, voetballen en ook weer … lawaai maken. Een paar van onze vogels krijgen al eens een strafje groot of klein vermits inzicht bijbrengen of verwittigen niet het gewenste effect heeft.
30
1/8 Telefonisch afgesproken met de kajakuitbater dat we tegen 11 uur kunnen vertrekken voor een 25-kilometer lange kajaktocht. 5 voor 11 krijgen we te horen dat we slechts 15 km mogen varen vermits we … te laat zijn. Afspreken met een Hollander is blijkbaar niet altijd even makkelijk. Na de eerste ontgoocheling weggepeddeld te hebben blijkt al snel dat 15 kilometer voor nogal wat gasten ruimschoots voldoende zal zijn. Lekker moe, vooral nat en tevreden besluiten we met een terrasje (’t was nu eenmaal mooi weer). Terug thuis: pizza en … tetteren. 2/8 Bij het ontbijt zinkt de moed een aantal kinderen in de schoenen bij het aanhoren van de mededeling dat we vandaag een lekker ouwerwetse dagtocht zullen stappen. Het enthousiasme bij de drie beren van begeleiders werkt echter aanstekelijk genoeg om de nodige broodjes te beginnen smeren voor onderweg. Uit de wandelgids van de provincie Luik pikten we een tocht uit met de klinkende naam: “ Aan de rand van het plateau van de Hoge Venen zwerven langs klaterende veenbeken!” Ik weet het, een mondje vol maar zeker een aanrader voor wie eens in de buurt is en 21 kilometer wil verslinden. De volgende ronkende en exotische plaatsnamen en spectaculaire bezienswaardigheden passeren traag maar dapper de revue: ‘Pont du Belheid’, Passerelle du centenaire’, Bois de Belle Hé’, ‘Rocher de Bilisse’ en vele anderen. Af en toe een stop om boterhammen te verorberen, in beekjes te spelen, ruzietjes tussen zogenaamde ex-geliefden te helpen oplossen en ogenschijnlijk uitgeputte stappertjes extra te motiveren niet op te geven, bracht ons een kleine 8 uur later terug aan het vertrekpunt. De autorit terug zat er tegen 20 uur op zodat we nog mooi de tijd hadden om de hongerige magen te vullen met een kip – curry . 3/8 Vandaag spelen we een groot afscheidsspel. Eerst ruimen we op, maken we picknick klaar en geeft Danny de nodige uitleg over het spel en het gebruik van een kompas. We verdelen ons in 2 groepen en starten een zoektocht in een mooi bos vlakbij het kamphuis. Allerlei opdrachten en rebussen dienden opgelost om zodoende voldoende ingrediënten te verzamelen in functie van de afsluitende BBQ van deze avond. Het is ondertussen oppassen geblazen want sjampetter Danny mag ons niet vinden of zien of me moeten een deel van de verdiende worst, sla, chips, ribbetjes, e.a. terug afgeven. Dergelijk verlies leidt aanvankelijk tot nogal wat ongenoegen en frustratie. Een paar motiverende gesprekjes verder zit de goeie sfeer er weer in en verloopt de samenwerking terug optimaal. Eens terug in het kamphuis doen we nog allerlei ballon- en waterproeven. Hilarisch!!! Vooral toen Chris met ‘een lek in de broek’ (kant poep) blijkt te zitten. De BBQ zelf is veel en lekker, het afsluitend kampvuur is gezellig, dus iedereen is klaar voor een laatste keer slapen. 4/8 Inpakken en wegwezen. Jammer: ’t was een soms te luidruchtig maar zeker een leuk kamp. Door een serieuze file in Luik hebben we niet echt tijd om nog een laatste activiteit te doen. Om heerlijke frietjes te gaan eten hebben we wel tijd gemaakt natuurlijk… Johan, Inge, Danny
31
Een reis door België Hallo ik ben Brent, ik was één van de kinderen die mee was op de reis door België. We gaan eens beginnen met de uitleg van de reis: de maandag waren we nog in het Anker. Maar we hebben ook iets heel leuk gedaan we zijn gaan fietsen op de oude treinroute en dat was tussen de 25 en 30 km, daarna zijn we een ijsje gaan eten in Torhout. Dinsdag vertokken we met de trein naar Brussel. We bezochten er het oorlogsmuseum en gingen zwemmen in Océade. ’s Avonds gingen we eten in de Lunch garden. Doodmoe kwamen we aan in ons huisje, die we mochten huren van de school van Lisbet (die hier vroeger werkte). De woensdag reisden we naar een andere provincie om Bobbejaanland te bezoeken. Het was snikheet. Jammer dat er één coole attractie gesloten was wegens onderhoud. Op donderdag gingen we in de Ardennen kajakken. Het was een lange treinreis maar het frisse water deed zo’n deugd. Ik sprong direct in het water. ’s Avonds aten we frietjes in Brugge. Op vrijdag sloten we af met een BBQ en een diavoorstelling. Het was een leuke week, voor velen de laatste week in de Zunne. Groetjes Brent
32
DE DISCORUIMTE VAN DE REGENBOOG!!!
Het idee. We krijgen in 2009 de kans een project in te dienen bij CERA om iets uit te werken waar de kinderen veel plezier kunnen aan beleven, waar ze nood aan hebben. We steken de koppen bij elkaar om te brainstormen en we zijn het al vlug eens. Op de wekelijkse koffieklets vragen we ook de kinderen wat ze graag zouden hebben. Ze mogen hun fantasie de vrije loop laten zonder aan het budget te denken. Wat blijkt… ze hebben hetzelfde idee. Kan het beter, kinderen en begeleiders die op dezelfde lijn zitten! We zijn het er over eens dat we een echte discoruimte willen. Hoe ziet het er uit voor het project. We hebben in de Regenboog een voorraadruimte die in de loop van de jaren al verschillende functies heeft gekregen : playstationruimte, dansruimte, time-outruimte, speelruimte, … De laatste functie is die van dansruimte, voorzien van een CD-speler en enkele CD’s. Maar de CDspeler is niet bestand tegen het gebruik van soms wel brute kinderhanden en ook de CD’s zelf hebben er onder te lijden. Zo komt al vlug het resultaat van CD’s vol krassen die niet meer kunnen worden afgespeeld en een kapotte CD-speler. We doen nog moeite om die te vervangen maar al vlug is het weer hetzelfde. Daarnaast is de ruimte absoluut niet gezellig ingericht : een vuile, kapotte stoel, een rek tegen de muur vol met gerief, een stoffig tapijt en een bord dat ook dringend een opknapbeurt nodig heeft. Reden te meer om het project uit te schrijven en hopen dat het wordt goedgekeurd.
33
De voorbereiding. We zitten opnieuw samen en denken na over hoe de ruimte er zou kunnen uitzien en wat we nodig hebben. Een TV, want we willen er ook een karaoke van maken, iets waar je karaokecd’s mee kan afspelen, een gewone CD-speler waarop je een MP3 kan aansluiten, zodat je geen CD’s meer nodig hebt, nog liefst met zo’n touchscreen, dan kunnen er geen knopjes stuk gaan, opbergbakken met kussens waarop we kunnen zitten, de muren moeten geverfd en het bord natuurlijk ook. We komen al vlug aan een hele lijst met van alles en nog wat. We informeren ons over wat het allemaal zou gaan kosten en overleggen met de logistieke dienst. Dit alles word in een overzichtelijk dossiertje gestopt, samen met demotivering waarom wij het zo belangrijk vinden dat de kinderen kunnen genieten van een discoruimte en doorgestuurd naar CERA. Nu is het afwachten af het ook zou worden goedgekeurd en voor hoeveel eurootjes. De uitwerking. We krijgen de goedkeuring maar het bedrag is minder dan we hebben gehoopt. Niets aan de hand, maar wel uitzoeken hoe we het toch kunnen realiseren. Dat is ons gelukt en de werken kunnen beginnen. Wij kopen vooral het nodige materiaal aan. Stukje bij beetje stapelen we alles in de leefgroep. De werkmannen schilderen de muren en het plafond. Het bord krijgt een opkikkertje en wordt op een andere plaats teruggehangen. Ze maken een kast en een prachtige zitkoffer, die ze in passende kleuren spuiten zodat sommige werkmannen er zelf gekleurd bijlopen. Ze moeten enkele stopcontacten bijsteken.
34
Opbergruimte. Doordat de voorraadruimte wordt omgebouwd hebben we dus elders wel opbergruimte nodig. We opteren om in de gang een grote kast te laten maken met schuifdeuren. Daar staat nu veel gerief en voorraad netjes opgeborgen. VOOR:
NA:
35
Inspraak van de kinderen. Omdat het ook de bedoeling is dat het een ruimte wordt waarin de kinderen zich goed voelen, hebben we hun ideeën nodig. Zo geven we hen een plattegrond van de ruimte waarop ze zelf mogen tekenen hoe ze zouden willen dat die eruit zou gaan zien, zowel naar inrichting, als naar kleur van de muren. Elk kind ontwerpt zijn persoonlijk spiegeltje die wordt uitgeknipt uit spiegelfolie. Zo kan ieder kind zien hoe mooi ze dansen op het zelf gezongen liedje.
De opening. Uiteindelijk levert al dat werken een prachtig resultaat op dat op een gepaste manier moet worden ingehuldigd. We kiezen ervoor om de ouders, het multi-team en alle werkmannen uit te nodigen op een welverdiend disco-ontbijt. We zetten de leefgroep vol tafels en stoelen, koken eitjes, maken verse fruitsla, bestellen boterkoeken en pistolets, zorgen voor fruitsap en yoghurt, zetten lekkere, verse koffie. Het wordt een heus uitgebreid ontbijtbuffet. De kinderen kunnen na zo’n lange tijd eindelijk hun discoruimte in gebruik nemen. Al vlug nemen de eersten de micro in de hand en het zingen kan beginnen. Ook enkele ouders wagen het hun zangtalent boven te halen. Iedereen is tevreden en amuseert zich.
36
De eerste weken. De discoruimte is nu al enkele weekjes in gebruik en het blijft een succes. Ook de begeleiders hebben de volumeknop gevonden zodat het voor iedereen aangenaam blijft. We kregen ook een gitaar van Moniek zodat we volop kunnen rocken. Elke dag met het 4-uurtje wordt een beurtrol opgemaakt met wie er die avond een half uurtje in de discoruimte wil. Er worden wedstrijden gezongen en we hebben al talent ontdekt. Anderen moeten nog even werken aan hun toonvastheid maar het amusement staat op de eerste plaats. Een dankwoordje. Om dit alles waar te kunnen maken willen we via deze weg een aantal mensen bedanken voor hun inzet of betrokkenheid bij onze discoruimte. Vooreerst CERA zelf voor het voorzien van de financiële middelen, Danny voor de uitwerking van het dossier en de motivering die ervoor gezorgd heeft dat het project ook werd goedgekeurd, Lieven voor de nodige berekeningen en bestellingen, Marc omdat je je logistieke dienst ter beschikking stelde en voor het helpen denken over de praktische uitwerking, alle werkmannen, Gaby, Wim, David, Bart, Hedwig, Peter, voor de vele uren werk want telkens kwam er wel weer iets bij, de kinderen van de Regenboog voor hun inbreng en hun geduld toen de disco nog niet klaar was, en iedereen die op de één of andere manier nog betrokken was bij de realisatie:
DANK U WEL!!! Vicky Reyserhove, Begeleider Regenboog
37
Verslag voetbaltornooi 27/10 Woensdag 27 oktober was het zover… De kinderen konden het opnemen in een voetbalduel om uit te maken welke leefgroep zich de voetballeefgroep van Het Anker zou kunnen noemen! Trainer Philippe van de kraks en Filip Camerlynck waren ingeschakeld als plaatselijke “Frank Debleeckere” en mochten hun stoutste voetbalschoenen en shirt aantrekken om mee te gaan beslissen over de punten. Opmerkelijk was hoe kinderen hiernaar uit keken, hoe fair-play ze echt wel kunnen spelen, hoe enthousiast ze elkaar en hun trainer van dienst in de armen sprongen na een gemaakt doelpunt en hoe ze toch wel met verlies kunnen omgaan! Een dikke pluim! Het was een koude, regenachtige dag, maar was toch wel hartverwarmend! Op het einde van deze dag ging iedere leefgroep met hun welverdiend diploma richting warme douche. Een geslaagd tornooi met als conclusie: iedereen is winnaar, elk op hun eigen manier! Voor herhaling vatbaar! Melissa Verfaillie, Begeleider Vijversbrug
Stapsteen-barbecue op 3 oktober 2010 De voorbije jaren hebben we gemerkt dat onze jongeren een grotere behoefte hebben om deel te nemen aan activiteiten waarbij ze in contact komen met ‘gewone’ jongeren / volwassenen. Eveneens horen we van ouders dat onze jongeren thuis moeilijk tot activiteiten komen. Tijdens vakanties zitten zij vaak urenlang voor de televisie of computer. Vanaf dit schooljaar streven we er dan ook naar om de vakantieperiodes dichter bij de interesses van onze jongeren te laten aanleunen. We houden eveneens rekening met de behoefte en vraag van de ouders en de jongeren zelf. Elke vakantieweek krijgt een bepaald thema mee of bestaat uit een project. Op die manier kunnen de jongeren hun interesse verder laten uitgroeien of kiezen om een onbekender thema beter te leren kennen en zo een talent te ontdekken. Een dergelijke vakantiewerking behoeft uiteraard wat centjes. Daarom organiseerden wij op 3 oktober een Stapsteen-BBQ. Het werd een succesvolle zondag waarbij heel wat ingeschreven ouders, vrienden, grootouders, sympathisanten, … konden genieten van een overheerlijke BBQ, reuze-tombola, Kubb-tornooi, randanimatie, … We haalden hiermee een aardig bedrag op die we zeker goed kunnen besteden. Bedankt aan iedereen die kwam mee genieten en ons heeft geholpen bij de organisatie van onze BBQ! Stapsteen 1 & 2
38
Nieuw in Het Anker Verhaal van Joke Demasure Hallo, ik ben Joke Demasure en ik zit in Auti D bij juf Hilde. Het is een toffe juf. Voor taal zit ik bij meester Wout. Ik ga niet naar een leefgroep, maar ik eet bij de externen. Mijn leukste vakken zijn taal en zwemmen, het saaiste vak vind ik rekenen. Deze maand (november) is een speciale maand op school! Het is namelijk leesmaand. Elke klas koos een boek en werkt de hele maand rond dit boek. Met ons taalgroepje kozen we ‘Het geheim van te veel Torens’. Ik vind het boek erg spannend! We lazen al heel wat en knutselden zelf al een hele boel torens. Op vrijdag 3 december is er de slotshow van de leesmaand, dat wordt leuk! Groetjes Joke
Verhaal van Wout Dejonckheere Ik ben Wout van de Zunne, en ik ben 6 jaar, binnenkort ben ik jarig. Sinds september zit ik in de Zunne. Ik vind het er erg leuk omdat er veel leuk speelgoed is, omdat we er af toe naar een film kijken of activiteiten doen. Ik heb al vrienden in de leefgroep oa. Nienke, Brent, Colin, Raoul en Olivier. Ik verlang om de Sint hier te zien, en ik kijk ook uit naar de kerstvakantie. Ik zit bij meester Pieter, hij is streng, maar ook wel grappig. Ik mag al oefenen in AV6 en AV7. Ik zit al in rekenboek 2B. Groetjes van Wout.
Bezoek aan de boekenbeurs Tijdens de culinaire week brengen we een bezoekje aan de boekenbeurs. Euh? De link is… de kookboeken natuurlijk. Te ontdekken via heuse quizvragen : Noem 5 koks die een boek schreven. Wat is antipasti? Wie is Jamie Oliver? Wat is de bijnaam van Jamie Oliver? Waarom gebruikt hij deze naam? Wat heb je nodig om pannenkoeken te bakken als je “Ons kookboek” gebruikt? Geef 5 titels van kookboeken voor kinderen: Wat is chocolade au moelleux: Wat is conchiglie?
39
De 6 Stapsteenjongeren kunnen deze vragen bijna perfect beantwoorden. En jullie? Soms moeten ze te rade gaan in de vele kookboeken maar ze kunnen ook putten uit eigen kennis! Daarna gaan ze op zoek naar wat hun interesse wegdraagt; de nieuwe strips van Aspe, het grote stripboek van Kabouter Wesley of de computerspelletjes rond dit figuurtje. Hé wauw, al die bekende mensen die hier signeren. Of je gaat op bezoek bij de boekendokter… met een verzonnen verhaaltje… Dokter, ik ben een beetje down, dus wil ik een boek lezen waarvan ik happy wordt. Een boek dat mij laat lachen… En… hij krijgt van de boekendokter een tip voor een heel leuk boek! Maar soms is het ook wat druk en willen enkelen zich wat aan de kant zetten. En het is vooral warm en dorstig… een frisse frisdrank lest de dorst! Na ettelijke uren vertrekken we voldaan huiswaarts. Weet je dat het ronkende geluid van de bus soms een perfect slaapmiddel is…
Martien, voor de culinaire projectweek van Stapsteen
Citytrip Londen Vladimir Op dinsdag 2 november om 12u22 zijn we (OttoJan en ik) vanuit Brussel Centraal vertrokken. Na twee uren komen we in Londen aan. Nadat we door de douane gecontroleerd zijn, nemen we de metro richting het Paddington Lancaster hotel. We hebben het reuzenrad gezien en hebben de grootste cd-winkel van de wereld bezocht. ’s Avonds zijn we Thais gaan eten in een restaurant en heb ik iemand van MTV ontmoet. Ze heet Lisa Good, ze moet kleren maken voor artiesten. Daarna zijn we nog iets gaan drinken in de Irish pub. We zijn dan teruggekeerd naar het hotel.
40
De volgende ochtend zijn we om 7u opgestaan en hebben we ons klaargemaakt. We hebben ontbijt genomen in het hotel, het hotel is fantastisch. We hebben die dag een beetje pech want de metro staakt. Maar gelukkig kunnen we de underground nog nemen. Ik krijg van Otto-jan een T-shirt van Londen cadeau voor mijn verjaardag en koop mij zelf een zonnebril. ’s Middags zijn we dan iets gaan eten en daarna zijn we naar het station gegaan. We hebben eventjes gewacht op de trein. Vanuit Londen vertrekken we terug naar Brussel Centraal en is mijn reis afgelopen. Geschreven door Vladimir Plesivac
Verrassingsreis 2010 De verrassingsreis is alweer een tijdje geleden, voor sommigen misschien al een stukje verbannen uit het geheugen, maar toch willen we graag nog eens terugblikken op deze (voor ons toch) geslaagde dag! De week van de verrassingsreis was het spannend afwachten: Wat als het écht zo hard zou regenen als voorspeld werd? Zouden onze geplande activiteiten wel kunnen doorgaan? Gelukkig viel het al bij al nog goed mee. In Sluis overwonnen we enkele regenvlagen, maar die werden verzacht door de haring, de kaas, champagne en jenever. Sommigen onder ons vonden iets anders om onder te schuilen… later die dag werd ‘de pop’ gedoopt tot mascotte van de verrassingsreis 2010. Ik zou eigenlijk niet weten wat er met de mascotte is gebeurd ondertussen? Hopelijk heeft ze ergens een ereplaatsje gekregen! De zoektocht door Sluis werd een ‘verrijkende’ maar toch speelse activiteit waar de meesten onder ons denk ik toch van genoten hebben. Enkele groepjes vonden zonder problemen het codewoord wat al wat meer verduidelijking bracht over de invulling van de middag. Anderen hadden het er net iets moeilijker mee… we hebben alleszins goed kunnen lachen met de soms creatieve oplossingen ☺ ’s Middags vertrokken we richting Nieuwvliet waar ons een middag vol BOERELEUTE stond te wachten. Na een broodje en een drankje was iedereen klaargestoomd voor de fantastische activiteiten die ons daar te wachten stonden. Ter opfrissing nog eens een opsomming van wat daar allemaal gebeurd is: De eierenregen Hoefijzerwerpen Klompenrace Hooibaalrollen Bierkrattenrace De Melkproef De waterdragerproef Hout zagen …
41
Ik ben er ongetwijfeld een aantal vergeten, maar wat ik wel nog weet is dat elke proef voor hilarische taferelen gezorgd heeft. Jullie zijn ongetwijfeld nog altijd vol ongeduld aan het wachten op de foto’s… we zijn dit een beetje uit het oog verloren, maar maken hier zo snel mogelijk werk van zodat jullie hier nog eens van na kunnen genieten. Om ons thema ‘Holland’ nog wat meer in de verf te zetten, verwenden we jullie in de namiddag nog met poffertjes! Blijkbaar hebben ze enorm gesmaakt want er was geen eentje meer over! Na een middag vol boereleute werd de tocht terug ingezet naar Het Anker, waar de sangria in oranje bekertjes rijkelijk vloeide. Om de sangria wat te compenseren, waren ze daar gelukkig snel met het pizzakraam. Volgens de pizzakramers werd er nog nooit zo snel, zoveel gegeten. Maar wat wil je achter zo’n actieve dag! En dan… le moment suprême… wie wordt de slimste mens van Het Anker?! Om dit te maken, doken we in het archief van Het Anker. Uit de vele verrassingen die we daar tegenkwamen, maakten we voor jullie een selectie die resulteerde in een aantal grappige filmpjes, breinbrekende fotorondes en vragen die jullie kennis op de proef stelden. We willen hierbij nogmaals onze jury bedanken, die zorgde voor goed gepeperde opmerkingen en de (meestal) juiste aanvullingen op de vragen. De slimste mens van Het Anker 2010 werd Linda, waarvoor nogmaals een dikke proficiat! Na de quiz volgde er natuurlijk nog een feestje… Het thema ‘Holland’ verdween een beetje naar de achtergrond, maar de boereleute bleek meer dan ooit aanwezig! Al bij al blikken we terug op een verrassingsreis die heel wat organisatie met zich meebracht, maar voor ons meer dan geslaagd was. We willen iedereen nog eens bedanken voor een onvergetelijke verrassingsreis! KunstVerankerd… we zijn al benieuwd naar volgend jaar! Karen Claes
Een droomreis naar het zonnige Turkije … We trekken met ons achten naar Turkije: Kenzo, Jonas, Patrice, Dimitry, Simon, Freek, Sarah en Erwin.. We hebben één doel namelijk: genieten! van al het moois dat Bodrum ons te bieden heeft. Ons mooie hotel, met zicht op zee, de all-inclusive formule (lekker eten en drankjes de hele dag door) en een heus aanbod aan knallende activiteiten zorgen ervoor dat het genieten alvast kan beginnen! Het water in het zwembad ziet er verleidelijk blauw uit, dus moeten we daar wel in plonzen. Al gauw ondervinden we dat de temperatuur van het water toch iets lager ligt dan het er uit ziet… maar dit zorgt voor een heerlijke afkoeling bij de zalig hoge buitentemperatuur. Rondom het zwembad staan kleurrijke ligstoelen die ons uitnodigen om van de zon te genieten. Dat leren we snel met volle teugen te doen. De Turkse zon blijkt toch iets feller dan de Belgische: we verbranden vlugger dan dat we zonnecrème kunnen smeren. Ach zo, daar dienen die parasols dus voor… We beleven een heel andere zee dan bij ons. Het water is diepblauw en kabbelt in de baai. Hoewel ook hier het water fris is, kunnen we er ook genieten van een duikje. Daarna terug opwarmen in de zon, een heerlijke coctail erbij, wat keuvelen, …. We worden er met zijn allen rustig van. Na al dat zonnebaden is het eindelijk tijd voor wat actie!.
42
Daarom : de jeep in, en op safari! We wiegen heen en weer langs de slingerende bergweggetjes op het Turkse platteland. We mogen recht staan tijdens de rit, wat het avontuurlijk gevoel enorm versterkt. Wel goed blijven opletten: want sommige takken langs het parcours hangen gevaarlijk laag. Je moet je hoofd er bij houden of je bent het kwijt! We stoppen even om echte “wilde” schildpadjes te zien en te voederen, die ons van in hun meer al zien aanstuiven. Bodrum is nu een stadje voor toeristen, maar in de Griekse oudheid was het een belangrijke havenstad. We moeten dus wel even naar het drukke centrum toe, om te ontdekken of er van al die oude Grieken nog iets overgebleven is. We slalommen doorheen een middeleeuws kasteel dat de schatten die in zee gevonden zijn, herbergt. Erg leerrijk en goed om doen op een dag dat het voorwaar…begint te regenen. Vergeleken bij onze Belgische regen stelt het niet veel voor, dus wandelen in het stadje en het eten van een echte Turkse pita zit er nog net in. Uiteraard staat een bezoek aan een moskee ook op het programma en daarvoor moet Sarah een lange rok en een hoofddoek aan. Best een grappig zicht… In Bodrum, net naast de haven, barst het van de winkeltjes, met zo veel mooie, kleurrijke souvenirtjes van Turkse bodem. Een boottocht! Dat moeten we zeker ook nog eens doen ; de baaien door, af en toe stoppen om in de Egeïsche zee te duiken. Dat was wel even durven, maar het went snel. We drogen snel, de boot is voorzien op zonnende mensen, net wat wij ook zijn die dag. Tijdens een stop aan land zien we al van ver een resem kamelen zitten. We hebben al lang en stilletjes gehoopt dat we eens zeeziek kunnen worden op zo’n beest. In alle geval een aparte ervaring, beetje wiebelig. Op de laatste volle dag kunnen we nog kiezen tussen niets doen of een wandeling langs de baai waar het hotel gelegen is. We wandelen liever eerst wat, niets doen kan later nog, naar de andere kant van de baai. Wat ziet die heuvel daar er aanlokkelijk beklimbaar uit en zijn de Turkse windmolens die er op staan niet mooi en waarschijnlijk nog mooier van dichtbij? Tja, dat wordt even overleggen, want niet iedereen ziet meteen een tochtje over een stoffige helling, bezaaid met vreemde stekelige planten, zitten. Dat in de warmte van de intussen bekende Turkse zon. Uiteindelijk besluiten we om met zijn allen toch de uitdaging aan te gaan en de klim naar boven te wagen. Het is best vermoeiend, de zon brandt wel degelijk, onze kelen worden droog, we moeten het stappen volhouden. De heuvel stelt ons op de proef en geeft voor onze volharding zo veel terug: een magnifiek uitzicht over de baai, een glimp van vele eilanden, de verbondenheid met de stoffige natuur. En de verbondenheid met onszelf. We hebben iets overwonnen, we voelen het, we zijn er trots op en het doet deugd! Tja, en dan gaan we naar huis. Sommigen verlangend, anderen willen best wat langer blijven. Maar allemaal, ieder voor zich en allemaal samen, hebben we het gevoel dat dit een super-reis is geweest, waar we van zoveel momenten hebben genoten, van zoveel dingen. Gelukkig : het wordt vervolgd. De mensen van de reismodule zetten zich weldra aan het werk om voor volgend jaar net zo’n fantastische reis te plannen. Je hoort er nog van! Kenzo, Simon, Jonas, Freek, Patrice, Dimitry, Sarah en Erwin
43
Sint
44
45
Ouderavond ’t Plein Tapasavond Op vrijdag 29 oktober nodigden wij alle ouders uit voor lekkere zelfgemaakte tapas. De SOS Piet zou er nog wat van kunnen leren ;) Ten eerste: Je moet toch steeds genoeg tijd voorzien om je tapas te maken! Ten tweede: Denk niet te gauw het zijn maar tapas. Ten derde: Begin steeds met koude hapjes, dan warme en als afsluiter een heerlijk dessert
Zo gezegd zo gedaan: We startten met koude tapas (met o.a. Runderspiesje, bruschetta met salsa,…), daarna een soepje en lekker warme hapjes (zoals mini-pizza’s, scampi’s, een soepje, …). De glaasjes wijn vloeiden rijkelijk, met als gevolg dat het wel een heel gezellige avond werd!!! Er werden al snel leuke anekdotes verteld. Tussendoor toonden we dan ook een diavoorstelling van alle foto’s van ons kamp in De Klijte. De ouders die na de diavoorstelling aanstalten maakten naar huis te gaan, bleven na het zien van deze lekkere desserts toch nog even hangen. De mousses en cakejes gingen zoet binnen, met een kopje koffie of thee. Iedereen was tevreden… En Sergio Herman zou zeggen: “ Dit waren eigentijdse, sexy gerechjes ! Een écht kippenvelmoment” ! De begeleiding van ‘t Plein
46
47
