"Dit is niet het Europa waar we van droomden."

Nieuws uit de grensstreek - Nouvelles transfrontalières

maart 2016

Jean-Marie Ghesquiere (Interfiscal, Rekkem)

"Dit is niet het Europa waar we van droomden." Als het woord dieptewerk valt of de Frans-Belgische relaties aan de orde zijn, dan heeft de uit Menen afkomstige ondernemer Jean-Marie Ghesquière recht van spreken. Met zijn bedrijf Interfiscal dat pal op de Frans-Belgische grens ligt, is hij al ruim een kwarteeuw een bevoorrechte getuige van de grensoverschrijdende thema’s. “Belgische bedrijven kunnen maar beter de Franse wetgeving goed kennen.” lees meer †

De zone Auchan Roncq krijgt nieuw winkelcentrum u

Arc International werft jongeren aan, Pas-de-Calais Habitat voorziet logement u

Plan mondial pour Bombardier, 7000 postes supprimés: un«impact limité» pour Crespin?

Vakbonden Bombardier Brugge vragen sociaal plan u

22/03/2016

u

Grensoverschrijdend ontbijt | Petit déjeuner transfrontalier Entreprises innovantes : opportunités fiscales ? Innovatieve bedrijven: fiscale opportuniteiten? 08u00 – BNP Paribas Fortis, Tournai (B)

05/04/2016

Dîner organisé par les Amitiés Franco-Belges du Courtraisis. Invité d’Honneur : Edouard Vermeulen, Couturier de Natan. Informations: [email protected] 19u00 – Het Klokhof, Kortrijk (B)

08/04/2016

La Nuit du Vélo | Nacht van de Fiets

19u30 – STAB, Roubaix (F)

Cross-border debat / Débat transfrontalier u

12/05/2016

Forum de l’Emploi

09u00 – Sceneo, Longuenesse (F)

Kinepolis reprend le cinéma UGC de Rouen

Myldes verhuist van Kortrijk naar Dottenijs u

Le «Franco-Belge» contient des articles des publications suivantes: De «Franco-Belge» bevat artikels uit de volgende publicaties: Journaux: De Tijd (DT), De Standaard (DS), De Morgen (DM), Het Nieuwsblad (HN), Het Laatste Nieuws (HLN), La Voix du Nord (LVdN) Magazines: Trends (Tr), Krant Van WestVlaanderen (KvWV), La Gazette Nord Pas de Calais (LG), Nord – Pas de Calais (NPdC), Eco 121, Le Nord (LN)

26/05/2016

Voka meets CCI Wapi u

31/05/2016

La Légion d’honneur décernée à Stefaan De Clerck u

La Belgique reste un endroit attrayant pour les investisseurs

Coördinatie: Goele Strynck

18u00 – Nog te bepalen / lieu à déterminer

Petit déjeuner transfrontalier | Grensoverschrijdend ontbijt Crédit bail immobilier: intérêt et approche comparée franco-belge Financiële leasing van onroerende goederen: Frans-Belgische benadering

08u00 – Altia Hôtel, Neuville-en-Ferrain (F)

u

Marc Dubaere (Dubaere Group)

01/07/2016

Tournoi de golf transfrontalier | Grensoverschrijdend golftornooi

10u00 – Golf Club Enghien, Petit-Engien (B)

“Eerst moet je delen, pas dan vermenigvuldigen” u

Heeft u zelf grensoverschrijdend nieuws of organiseert u een grensoverschrijdende activiteit? Laat het ons weten op [email protected]! Vous avez aussi une nouvelle transfrontalière ou vous organisez une activité transfrontalière? N’hésitez pas à nous en informer sur [email protected] !

Jean-Marie Ghesquière (Interfiscal, Rekkem)

«Dit is niet het Europa waar we van droomden.»

Als het woord dieptewerk valt of de FransBelgische relaties aan de orde zijn, dan heeft de uit Menen afkomstige ondernemer Jean-Marie Ghesquière recht van spreken. Met zijn bedrijf Interfiscal dat pal op de Frans-Belgische grens ligt, is hij al ruim een kwarteeuw een bevoorrechte getuige van de grensoverschrijdende thema’s. “Belgische bedrijven kunnen maar beter de Franse wetgeving goed kennen.” Hoe begon het allemaal voor u? "In 1993 richtte ik mijn eigen bedrijf Interfiscal op. Interfiscal leverde bijstand aan bedrijven voor fiscale administratie (btw-verplichtingen in Frankrijk voor meestal Belgische bedrijven en in België voor meestal Franse bedrijven). Daarnaast verzamel ik ook de gegevens voor Intrastat van verschillende bedrijven, van beursgenoteerd tot kmo. In 1995 begon ik met de verkoop van het Eurovignet. Transportbedrijven moesten op last van Europa een vignet aankopen aan de Belgische-Franse grens. Nu wordt dat vignet in ons land op 1 april afgeschaft en vervangen door een apparaat aan boord van elke vrachtwagen. In de praktijk kan je het best spreken over rekeningrijden. Maar het is à la Belge: de tarieven zijn anders in Vlaanderen, Wallonië en Brussel. En bovendien blijft de verplichting van een Eurovignet in tal van andere EU-landen gewoon gelden. Dat is het Europa waar we vandaag in leven, maar niet van droomden. Met altijd maar veranderende voorschriften die per land vaak anders zijn." Geef eens een voorbeeld waar bedrijven veel mee te maken krijgen. "Er is tegenwoordig in Frankrijk héél veel te doen rond de ‘sociaal mandataris’ (wet van april 2015). Dat geeft heel wat problemen aan Europese bedrijven die in Frankrijk actief zijn. Een sociaal mandataris is iemand die alle administratieve voorschriften moet bijhouden voor een niet-Frans bedrijf dat in de Hexagoon aan de slag is met gedetacheerd personeel. Ik geef een eenvoudig voorbeeld: een Vlaams bouwbedrijf heeft opdrachten in Noord-Frankrijk. Dan moet dat bedrijf verplicht een sociaal mandataris hebben. Die persoon moet alles keurig bijhouden: plaats en aard van de activiteiten, het aantal werknemers op het terrein, een namenregister, een zogenaamd A1-attest (voor de sociale zekerheid) en een loonfiche. Elk buitenlands bedrijf dat in Frankrijk actief is, moet zijn werknemers ook een loon uitbetalen dat niet onder het Franse minimumloon mag zakken. Die laatste maatregel is uiteraard vooral bedoeld om het fenomeen van goedkope arbeidskrachten uit Oost-Europa te counteren. De verplichting om een sociaal mandataris in huis te hebben, geldt niet alleen in de bouwsector, maar ook in alle andere sectoren. Traiteurs, architecten, tuinmannen, industriële bedrijven, dienstverlenende kmo’s, enz. Ze worden er allen mee geconfronteerd."

Zijn er veel controles op die sociaal mandataris? "Er wordt enorm streng op toegezien. De verhalen zijn bekend van een heel team Franse controleurs van de sociale inspectie die op de autosnelweg naar Rijsel ’s morgens tussen 6 en 7 uur buitenlandse camionettes tegenhouden. De boetes zijn ook loodzwaar: wie niet in regel is, riskeert per dag prompt 1.250 euro per werknemer. Overigens kunnen die boetes ook retroactief toegepast worden. Zo moest een Portugees bouwbedrijf onlangs 80.000 euro ophoesten. De Franse controleurs zijn ook onverbiddelijk. Voor hen is de wet de wet, en de Franse taal niet machtig zijn is géén excuus. Geen Frans spreken wordt beschouwd als ‘obstruction à l’enquête’. Moraal van het verhaal: je neemt het best geen risico’s." U woont en werkt al een leven lang ter hoogte van de grens. Brengt de wet op de sociaal mandataris ook nieuwe business met zich mee? "In principe kan iedereen de rol van sociaal mandataris op zich nemen, maar iemand moet het doen en hij of zij moet verplicht een Frans adres hebben. Wij hebben het grote voordeel dat wij op de hoogte zijn van de moeilijkheden en wensen van de sociale inspectie en dat wij al meer dan 20 jaar Belgische firma’s helpen die in Frankrijk werken. Bij controles, moeilijke dossiers of boetes speelt onze ervaring een enorme rol met soms een verschil in boete van duizenden euro’s. Tientallen West-Vlaamse kmo’s hebben mij al gemandateerd en we zorgen ervoor dat de hele papiermolen perfect in orde is. Het ergste is echter dat zo’n 80% van de West-Vlaamse kmo’s nog in onwetendheid leeft, of toch doet alsof. Het aantal firma’s die ons in paniek contacteren nadat zij een boete ontvingen spreekt boekdelen." Frankrijk, België en de andere EU-landen hebben allemaal hun eigen regels en voorschriften. Bestaat Europa dan nog wel? "België zou in zijn strijd tegen sociale ongelijkheid misschien beter een voorbeeld nemen aan die Franse maatregel inzake minimumlonen. Want in Frankrijk werkt het. Los daarvan herhaal ik gewoon wat ik al gezegd heb in 1993, bij het opengaan van de grenzen tussen toen nog 12 Europese landen: Voordat Europa de grenzen opende, had ze eerst de sociale wetgeving moeten harmoniseren en daarna zo snel mogelijk ook de btw-wetgeving. Maar dat is toen niet gebeurd. Het gevolg is wat we nu meemaken: elk voor zich opnieuw. Het is niet echt toeval dat de grenzen zich nu weer sluiten. Met bijna 25 jaar vertraging heb ik dan toch een beetje gelijk gekregen." Karel Cambien

Home

Next

9/02: Bryo Cross Border démarre avec un jeu d’évasion / Bryo Cross Border van start met ‘escape game’

La troisième édition de Bryo Cross Border a démarré le mardi 9 février à Courtrai par une activité de team building. Les 16 participants (6 de la Flandre, 3 de la Wallonie et 7 de la France) se sont réunis à Cube One pour un jeu d’évasion : emprisonnés dans une pièce, ils ont eu exactement une heure pour s’en échapper grâce à leur travail d’équipe et en résolvant des énigmes.

De derde editie van Bryo Cross Border ging op dinsdag 9 februari van start in Kortrijk met een teambuildingactiviteit. De 16 deelnemers (6 Vlaamse, 3 Waalse en 7 Franse) kwamen samen in Cube One voor een ‘escape game’: aan de hand van raadsels en teamwork moesten ze in exact één uur ontsnappen uit een ruimte waarin ze opgesloten waren.

Bryo Cross Border est un programme franco-belge pour les jeunes créateurs d’entreprises. Le programme a pour objectif de faire travailler ensemble des jeunes français, flamands et wallons. Cela leur permet d’échanger sur les problématiques auxquelles ils sont confrontés, d’ouvrir leurs réseaux réciproques et d’aboutir entre autre à la création de collaborations, de partenariats, voire à des startups transfrontalières. Ils bénéficient aussi de la présence d’experts et d’entrepreneurs qui viennent témoigner de leur expérience.

Bryo Cross Border is een Frans-Belgisch programma voor jonge, startende ondernemers. Het programma is erop gericht om de Franse, Vlaamse en Waalse jongeren te laten samenwerken. Daardoor kunnen zij problemen waarmee ze geconfronteerd worden met de groep bespreken, een beroep doen op elkaars netwerk en misschien wel tot een samenwerking of grensoverschrijdende start-up komen. Daarnaast worden de deelnemers ook geïnspireerd door experten en ervaren ondernemers die hun verhaal delen.

Home

Next

25/02: West-Vlaamse en Noord-Franse studenten op bezoek bij Voka / Des étudiants de la Flandre Occidentale et du Nord de la France visitent Voka

Op donderdag 25 februari ontving Voka West-Vlaanderen een 70-tal leerlingen uit Spes Nostra in Kuurne en uit haar Franse partnerschool uit Marcq-en-Baroeul. Het bezoek kaderde binnen een grensoverschrijdend project van de 2 scholen. “Dat de school de moeite doet om een grensoverschrijdende uitwisseling te organiseren, juichen wij alleen maar toe. Daarom ontvingen we de jongeren uit Kuurne en Marcq-enBaroeul met veel plezier om hen meer uitleg te geven over onze werking”, aldus Voka.

Le jeudi 25 février soixante-dix étudiants de Spes Nostra à Kuurne et du lycée partenaire à Marcq-enBaroeul ont visité Voka à Courtrai dans le cadre du projet transfrontalier des deux établissements. « Nous sommes ravis que les deux lycées se soient donnés la peine d’organiser un échange transfrontalier. C’est avec grand plaisir que nous avons accueilli les jeunes pour leur donner plus d'informations sur nos activités." souligne Voka.

Home

Next

01/03: Cross-border debat Débat transfrontalier

Op dinsdag 1 maart organiseerde Voka - Kamer van Koophandel West-Vlaanderen samen met de Franse partners Dunkerque Promotion en Communauté Urbaine de Dunkerque de eerste grensoverschrijdende ontmoeting van de regio. Zo’n 120 bedrijfsleiders en economische actoren kwamen samen bij Mattheeuws Transport in Veurne voor een debat over grensoverschrijdende samenwerking en een b2b-netwerkmoment.

Le 1er mars dernier a eu lieu, à l'initiative de Dunkerque Promotion, de la Communauté Urbaine de Dunkerque, du GECT West-Vlaanderen/Flandre - Dunkerque - Côte d'Opale et Voka - Kamer van Koophandel West-Vlaanderen, la première rencontre transfrontalière du territoire. Réunis dans les locaux de Mattheeuws Transport à Furnes, les 120 dirigeants et acteurs économiques présents ont assisté à un débat sur la coopération transfrontalière, qui était suivi d’une soirée B2B et qui avait pour objectif de favoriser les contacts entre chefs d'entreprises belges et français de la région de Dunkerque.

Home

Next

03/02: Atelier Franco-Belge à Dunkerque / Frans-Belgische workshop in Duinkerke Dunkerque Promotion et la Chambre de Commerce Franco-Belge ont organisé un atelier Franco-Belge pour les entreprises dunkerquoises le 3 février à Work&Co. Destiné à faciliter les premiers contacts avec un chef d’entreprise belge, Jos Helewaut, Président de la CCFB, et Patricia De Backer, Directeur, ont présenté une découverte des usages courants dans le monde des affaires en Belgique et une approche linguistique du « néerlandais de courtoisie », soit quelques expressions afin d’entrer en relation de façon conviviale avec un décideur belge.

Op 3 februari hebben Dunkerque Promotion en de Frans-Belgische Kamer van Koophandel een FransBelgische workshop georganiseerd voor de ondernemingen in Duinkerke bij Work&Co. Om de eerste contacten met Belgische bedrijfsleiders te vergemakkelijken, presenteerden voorzitter Jos Helewaut en directeur Patricia De Backer (beiden van de Chambre de Commerce Franco-Belge) een overzicht van courante gebruiken in het Belgische bedrijfsleven. Daarbij kwam ook het “hoffelijk Nederlands” aan bod. Zo maakten de aanwezigen kennis met enkele uitspraken die hen toelaten een gemoedelijk gesprek met een Belgische beslissingsnemer aan te gaan.

Home

Next

De zone Auchan Roncq krijgt nieuw winkelcentrum In Roncq wordt één van de grootste vastgoedprojecten van de regio Nord-Pas-de-Calais gerealiseerd. De voorbereidende werken zijn nu al begonnen. Meer bepaald rond de supermarktwinkel van Auchan komt er een grondige facelift. Op een zone van om en bij de 40ha komt er een nieuw commercieel centrum, met tientallen winkels. Alle panden samen zijn goed voor een oppervlakte van 50.000m².

Het project strekt zich uit over de gemeenten Roncq, Tourcoing en Neuville-en-Ferrain. Aan het investeringsproject hangt een prijskaartje van 300 miljoen euro. Op de nieuwe zone die de roepnaam “Promenade des Flandres” meekrijgt, zullen volgens de projectontwikkelaar naar schatting 850 nieuwe jobs worden gecreëerd. (Made In West-Vlaanderen, 6/03)

Home

Next

Arc International werft jongeren aan, Pas-de-Calais Habitat voorziet logement Het in Arques gelegen familiebedrijf Arc International zal jaarlijks zo’n 140 jongen aanwerven via een leercontract om proactief om te gaan met medewerkers die in de toekomst het bedrijf zullen verlaten of met pensioen zullen gaan. Op die manier verzekeren ze een goede overdracht van de kennis tussen ervaren medewerkers en nieuwelingen. Arc International wil vooral aanwerven voor de productieafdeling, maar plant om ook voor hiërarchisch hogere functies een 20 à 30 jongeren per jaar aan te trekken.

Op 18 februari trof het familiebedrijf een regeling met Pas-de-Calais Habitat, die ervoor zal zorgen dat de jongeren in opleiding in de buurt van de site zullen kunnen verblijven. Pas-de-Calais Habitat zal 200 woonruimtes ter beschikking stellen in de omgeving waarvan de maandelijkse huur niet hoger zal liggen dan € 200, alle kosten inbegrepen. (La Voix du Nord, 19/02)

Home

Next

Plan mondial pour Bombardier, 7 000 postes supprimés : un «impact limité» pour Crespin? Le constructeur ferroviaire et aéronautique Bombardier a annoncé la suppression de quelque 7 000 postes dans les deux années à venir, 2016 et 2017, principalement des employés de production, soit plus de 10 % d’un effectif mondial de 64 000 salariés. Le groupe précise que cette réduction sera « en partie compensée par de l’embauche dans des domaines en croissance, notamment pour soutenir l’accélération de programmes et de projets stratégiques à l’échelle mondiale ».

Les 7 000 suppressions portent quasi pour moitié et sur la branche aéronautique, et sur la branche ferroviaire, son autre grand pilier d’activité. La première enregistre 3 800 suppressions d’emploi, le ferroviaire lui, 3 200, dont 2 000 salariés de la société et 1 200 contrats prestataires, explique-t-on chez Bombardier-Transport à Berlin. Selon des informations en provenance du siège européen de Bombardier à Berlin, l’impact pourrait n’être que limité à Crespin, dans le Valenciennois. (La Voix du Nord, 17/02)

Home

Next

Vakbonden Bombardier Brugge vragen sociaal plan De wereldwijde besparingsronde van vliegtuig- en treinbouwer Bombardier, met hoofdzetel in Canada, heeft voorlopig geen gevolgen voor de Brugse vestiging. De vakbonden vragen wel een sociaal plan. Wereldwijd verdwijnen zevenduizend jobs bij Bombardier, voornamelijk in Canada en Duitsland. De Brugse vestiging haalde onlangs nog een groot order van de NMBS binnen. Brugge mag de nieuwe M7-dubbeldektreinen bouwen. Het gaat om maximaal 1.362 rijtuigen. Aan de eerste 445 rijtuigen wordt vanaf eind 2018 gewerkt. Dat betekent dat er tot dan weinig activiteit gepland staat. “Eind april eindigt onze samenwerking met zusterfirma Crespin in Noord-Frankrijk, waar nu heel wat arbeiders dagelijks naartoe reizen”, zegt Steven Bogaert van ACV-Metea. “Dat betekent dat we straks evolueren naar een werkvolume van amper der-

tig procent voor de arbeiders. Tegen eind 2018 zal dat echter weer tachtig procent zijn, maar we zitten wel met een serieuze impasse.” De vakbonden vragen een sociaal plan, maar voorlopig komt dat er niet. “We vragen om uit te kijken naar extra werk vanuit andere Bombardier-sites in Europa. Hopelijk kunnen we ook de samenwerking met Crespin nog wat verlengen. Een andere oplossing zijn meer samenwerkingsprojecten met bedrijven uit de regio.” De directie liet de vakbonden alvast weten dat de besprekingen opgestart worden. In Bombardier Brugge werken 328 arbeiders en 253 bedienden. (HLN 19/02)

Home

Next

Kinepolis reprend le cinéma UGC de Rouen Kinepolis Group, propriété de Joost Bert, reprend l’exploitation du cinéma situé dans le centre commercial de Saint-Sever, au cœur de Rouen, en Normandie. Le cinéma, précédemment exploité par UGC, compte 14 salles et 2 500 places assises, pour une fréquentation de plus de 400 000 visiteurs en 2015. Le centre de Rouen Saint-Sever, cinéma inclus, est propriété de la foncière néerlandaise Wereldhave depuis décembre 2014. La reprise du multiplexe de Rouen Saint-Sever s'inscrit dans la stratégie d'expansion de Kinepolis. Il s'agira de la première implantation Kinepolis en Normandie, et de la dixième en France, après le rachat d'un cinéma près de Lyon et l'acquisition du cinéma Utopolis à Longwy en 2015. (Made In WestVlaanderen.be, 13/01)

Home

Next

Myldes verhuist van Kortrijk naar Dottenijs Het familiebedrijf Myldes verlaat eind dit jaar Kortrijk, om een nieuwe vestiging te openen in Dottenijs. Na een lange maar tevergeefse zoektocht kwamen Jan Desmet en Peter Mylle tot de conclusie dat er in Zuid-West-Vlaanderen niet meteen plaats was voor de beoogde herlocatie dicht bij huis. In Dottenijs, enkele kilometers verderop vonden ze die ruimte om

te ondernemen wel. Myldes ontwerpt en realiseert gebouwen voor zowel de industrie (met een belangrijke plaats voor de retail) als voor de agrarische sector. De activiteiten strekken zich uit langs beide kanten van de landsgrens dus ook in Noord-Frankrijk. (Made In West-Vlaanderen, 23/02)

Home

Next

La Légion d’honneur décernée à Stefaan De Clerck L’ancien maire de Courtrai, Stefaan De Clerck, a reçu les insignes d'officier dans l'ordre de la Légion d'honneur des mains de Madame Claude-France Arnould, ambassadeur de France en Belgique. Une distinction qui vient saluer ses nombreuses années de coopération transfrontalière avec la France. Il a été l'une des figures emblématiques de la fondation de l'Eurométropole Lille-Kortrijk-Tournai en 2008, avant de la présider durant plusieurs années. (Focus | WTV 23/02)

Home

Next

La Belgique reste un endroit attrayant pour les investisseurs La Belgique reste un endroit attrayant pour les investisseurs, soulignent 13 chambres de commerce étrangères en Belgique dans une lettre ouverte en réaction au "Belgium bashing" de ces dernières semaines. En tant que représentantes de la communauté internationale des affaires en Belgique, qui emploie directement quelque 700 000 personnes dans le pays, ces 13 chambres de commerce, qui représentent ellesmêmes plus de 1 000 entreprises, déclarent dans cette lettre ouverte que "la Belgique continue à être un pays attractif pour investir, un endroit sûr pour développer ses activités commerciales et un endroit idéal pour vivre".

solide infrastructure de transports et de logistique donnant accès aux marchés clés"; une place à la pointe de la technologie et de l'innovation; une qualité de vie illustrée par "un système de santé, un enseignement, une cuisine et une culture de renommée mondiale"; et enfin une économie ouverte, à vocation internationale et stable. Autant de facteurs qui "constituent un environnement idéal pour mener des affaires de façon très efficace", jugent les chambres de commerce, non sans souligner "la modestie" qui caractérise la Belgique et qui veut que celle-ci "se vante rarement de ses propres succès."

Elles rappellent également que "statistiquement, la Belgique est un des pays les plus sûrs au monde". Et les chambres de commerce continuent d'énumérer les "atouts uniques de la Belgique en tant que destination d'investissement", à savoir une main d'œuvre "talentueuse, hautement qualifiée, multilingue et diversifiée"; une situation géographique idéale avec "une

"La réalité est que, jour après jour, nous jouissons d'une vie confortable, sûre et professionnellement stimulante en Belgique", concluent ces investisseurs étrangers, qui, au nom de la communauté internationale des affaires, continuent "à dire oui à la Belgique". (La Libre.be, 08/02)

Home

Next

Marc Dubaere (Dubaere Group)

“Eerst moet je delen, pas dan vermenigvuldigen”

Rond deze tijd heeft Marc Dubaere van Dubaere Group de ter ziele gegane oude Bekaert-site in Aalter opgewaardeerd. Met zijn gespecialiseerd staalbedrijf, waar hij betonstaal en staalnetten voor de bouwsector produceert, heeft hij zich vanuit Meulebeke en Aalter incontournable gemaakt. Maar wel volgens de regels van ethisch ondernemerschap: “Ondernemen is vooral anderen gelukkig maken.” Was u voorbestemd om ondernemer te worden? “Mijn familie is altijd bezig geweest met ondernemen. Het werd ons als het ware met de paplepel ingegeven. Op mijn vijftiende was ik al bezig met aan- en verkopen, weliswaar op kleinschalige basis. Mijn familie was vooral actief in de handel van wol en die traditie heb ik verdergezet met Dubatex in Pittem, dat tot op heden nog steeds actief is in die sector. Zelf heb ik de grenzen verlegd in de staalindustrie. 15 jaar lang heb ik op een uitstekende basis samengewerkt met mijn zus en broer, en toen ze in 2003 jammer genoeg beslisten om ermee te stoppen, ben ik alleen doorgegaan met de onderneming.” Wat zou er van u geworden zijn indien u geen ondernemer was? “Goede vraag... Eerlijk gezegd kan ik me momenteel geen ander leven voorstellen dan dat van een ondernemer.” Wat is het meest en het minst aantrekkelijke aan het ondernemen? “Ondernemen is fantastisch. Het is altijd vooruitgaan, altijd proberen te groeien en dat geeft je een zekere voldoening. Het minder aantrekkelijke? Er is altijd de zorg voor je werknemers, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Erger is dat alle wettelijke voorschriften en diverse administratieve beslommeringen je weghouden van je corebusiness.”

In Aalter brengt u de oude Bekaert-site weer tot leven. Is dat uw ultieme ondernemersdroom? “Sowieso is het een heel mooi project waar ik best wel fier op ben. U moet weten dat na het vertrek van Bekaert de tijd als het ware is blijven stilstaan. Als het dan lukt om er samen met anderen nieuw leven in te blazen, geeft dat een grote voldoening. Ik broedde al langer op een “groot plan”. Ooit wilde ik een bedrijf van een leverancier overnemen – noem het mijn eerste plan richting verticale integratie - maar de onderhandelingen zijn afgesprongen. Nu, zoals elke ondernemer wel zal weten: bij de pakken blijven zitten is nooit een optie. In Meulebeke kampten we meer en meer met een logistiek probleem door het aan- en afrijden van tientallen vrachtwagens per dag. Na enige tijd kwam daar reactie op. Op zekere dag kwam de politie zelfs de trafiek opmeten. Dat zet je als ondernemer aan het denken. Toen we met het Oostkampse Global Estate Group de totale Bekaertsite van 10 hectare hadden opgekocht, bleek dat tegelijkertijd een opportuniteit te zijn voor ons staalbedrijf Dubaere. Ik heb onmiddellijk beslist om zelf 5,5 hectare langs het kanaal te reserveren voor mijn staalactiviteiten. Het logistieke zwaartepunt kon op die manier verschoven worden van Meulebeke naar het industrieterrein in Aalter. 16 maanden lang zijn we zeer actief bezig geweest met onder meer de afbraak van enkele gebouwen, diverse renovaties, de installatie van machines,… Een totale investering van18 miljoen euro. Op de rest van het terrein tracht Global Estate Group het ondernemerschap aan te wakkeren via de nodige projectontwikkeling. Ondernemers uit de streek die geen onderkomen vonden hebben nu de ideale locatie en het stadsbestuur is tevreden met de herbestemming van een verloren terrein.” Zou u dit bedrijf een bedrijf in transformatie durven noemen? “Dat is het minste wat je kan zeggen. Onze familie werd decennialang geassocieerd met de business in vellen en wol, textiel dus. Tot op heden zijn we daar nog altijd actief in via Dubatex. Maar dat heeft me er

niet van weerhouden ook andere domeinen op te zoeken, zoals het staal. Mijn eerste functie binnen het familiebedrijf was het uitbouwen van een bestaande kleine afdeling metaalhandel. Al snel groeide het besef dat er in de staalsector, en meer bepaald in het zogenaamde betonstaal voor de bouw, enorme opportuniteiten lagen te wachten. Ik merkte dat 95 procent van alle bouwbedrijven hun wapeningsstaal zelf bewerkte. Door continu te investeren in automatisatie en machines, werd de kostprijs van staalverwerking al snel goedkoper, zodat de bouwaannemer alles begon uit te besteden aan buigcentrales. Het jaar 2000 zorgde voor een keerpunt, met de opstart van een eigen productielijn van bouwstaalmatten. Zowel de afdeling buigcentrale en nettenproductie in Meulebeke, als ons filiaal Dubaere in het Noord-Franse Lens, kenden een grote toename van het verbruiksvolume betonstaal. Dat was de aanleiding voor het doorvoeren van een verticale integratie, onder meer door de oprichting van een draadtrekkerij koudwalsing. Met de ingebruikname van de site in Aalter is er in Meulebeke weer ruimte om de dienstverlening naar de bouwwerven verder uit te breiden.” Mag ik dit bedrijf een “mini-Bekaert” noemen? Of heeft u lak of een hekel aan dit soort vergelijkingen? “Die vergelijking wordt wel eens vaker gemaakt. Ik wil helemaal geen Bekaert zijn, maar je kan niet onder stoelen of banken steken dat we als trekkerij van staaldraad raakpunten hebben. Het grote verschil is dat Bekaert zich toespitst op de hoge kwaliteitsdraden, terwijl wij ons meer begeven op de markt van het commodity good dat betonstaal uiteindelijk is. Dubaere is bezig met betonstaal op de Belgische en de Franse markt, het grote Bekaert is wereldwijd actief. De toegevoegde waarde die wij geven aan de grondstof, walsdraad, is ook veel beperkter dan wat Bekaert doet. Maar wij beantwoorden met onze afgewerkte producten kennelijk toch helemaal aan wat de bouwsector vraagt. Uiteindelijk is dat toch het belangrijkste?” Dubaere Group is gespecialiseerd in bouw- en betonstaal. Op de markt is daar behoorlijk wat aanbod van. Wat maakt dit bedrijf dan toch anders? “Om te beginnen de traditie, denk ik. Dit is een verhaal waar al dertig jaar aan gewerkt is, samen met onze familie en al onze medewerkers. Dat wil dus ook zeggen dat we gedurende al die jaren een vast klantenbestand hebben opgebouwd. We willen ook in de komende jaren een vaste waarde blijven op de markt. Het draait meer dan ooit om kwaliteit en dienstverlening.” Hoe ver kan u daar in gaan zonder rendementsverlies? “Dat heeft te maken met een visie op wat goed ondernemerschap hoort te zijn. Ik geef een concreet voorbeeld: just in time delivery is vrij belangrijk voor onze klanten. Ik heb daarnaar gehandeld door voorraden aan te houden zodat we op afroep meteen kunnen leveren. Van iedere medewerker in huis wordt ook verwacht dat hij met de klant totaal transparant communiceert. Zo wordt bijvoorbeeld belangrijke marktinformatie zoveel mogelijk met de klant gedeeld.” Ethisch ondernemen dus. In welke waarden herkent u zich als ondernemer helemaal? “Ik noem mezelf een believer van de 5 G’s. Eén: je moet geloven in wat je doet en er helemaal voor gaan. Twee: geduld hebben. Dat heb ik in de jaren negentig geleerd van de Chinezen, toen ik nog zelf actief was in de wolhandel. Het heeft drie jaar geduurd vooraleer de Chinezen me helemaal vertrouwden. Met geduld bouw je een gezonde zakenrelatie op. Drie: gedrevenheid. Enthousiasme verdringt een deel van de dagelijkse

sleur. Tegenslagen op je weg moet je onmiddellijk vervangen door oplossingen. Vierde G: geven. Als je iets realiseert met iemand, dan moeten beide partijen tevreden zijn. Het is mijn diepste overtuiging en ook die van mijn zakenpartners bij Global Estate Group: “Je moet eerst kunnen delen, voor je kunt vermenigvuldigen”. Vijfde en laatste kenmerk: geluk. Om gelukkig te zijn moet je eerst een goede gezondheid hebben. Je moet het geluk hebben om met goede medewerkers aan de slag te zijn, maar ook om een goed netwerk te hebben. Door de juiste mensen te kennen kan je problemen op heel korte tijd oplossen. Dat leer je via ervaring.” Hoeveel belang hecht u aan netwerken? “Ik ben de grootst mogelijke voorstander van netwerken en doe er ook echt alles aan. Dat moet u maar eens aan mijn gezin vragen. Ik ben weinig thuis: ik ben altijd op pad om bij te leren van anderen.” Zou u Meulebeke een bedrijfsvriendelijke gemeente durven noemen? Er is met Dirk Verwilst alvast een burgemeester die zelf ondernemer is. “Meulebeke doet het goed. Er is hier veel veranderd de laatste jaren. In samenwerking met Voka hebben we “Ondernemersplatform Meulebeke” opgestart. Bedrijfsleiders zitten vaak met gelijklopende vragen en problemen, waarom dus niet op regelmatige tijdstippen de koppen eens bij elkaar steken? Noem het maar een lerend netwerk. Op politiek vlak heeft dat ook iets losgemaakt. De burgemeester begrijpt perfect onze bekommernissen en het resultaat is dat er dialoog is die naar tastbare resultaten leidt. De aanleg van een nieuw bedrijventerrein is daar een recent voorbeeld van.” Dubaere Group is ook actief in Frankrijk. Hoe anders is het om daar business te doen? “Frankrijk heeft een totaal andere cultuur. België is ondernemersvriendelijker. Frankrijk wordt gedomineerd door de ambtenarij, en dat voel je helaas ook bij de Franse medewerkers. Als ik iets wil verbeteren of veranderen binnen het bedrijf, hoor ik vaak: “La loi nous interdit”, of: “Impossible monsieur”.” U heeft een zoon en een dochter die allebei universitaire studies achter de rug hebben. Worden ze ook ondernemers? “Dat zou u aan hen moeten vragen. Ze zijn alvast dynamisch, een belangrijke basiswaarde voor het ondernemerschap, maar ze zijn ook verschillend. Letterlijk zelfs: mijn zoon zit momenteel in het westen, Toronto, terwijl mijn dochter tijdelijk oostwaarts getrokken is, naar Singapore. Ze vullen elkaar goed aan. Mijn dochter werkt bij ING en is eerder gericht op het financiële en organisatorische. Mijn zoon is consultant bij Deloitte en heeft een sterke ondernemersmentaliteit. Ze krijgen de kans van hun werkgever om nieuwe uitdagingen aan te gaan. In ieder geval hebben we als ouder onze kinderen de juiste bagage meegegeven en nu is het aan hen om de nodige ervaring op te doen en zichzelf te bewijzen. Over pakweg vijf jaar zullen we verder praten.” Tot slot: precies vijf jaar geleden stierf uw vader Lucien, de man die het bedrijf stichtte en groot bracht. Wat heeft u van hem geleerd? “Heel veel. Hij leerde me dat risico’s nemen inherent is aan het ondernemerschap. Durven investeren, ook in medewerkers. Maar hij was ook de man van volharding en was onvermoeibaar. Hij wist: met een nine-tofive-mentaliteit kan je geen bedrijf runnen, daarvoor is meer inzet nodig. En eerlijk gezegd: ik voel ik me daar nog altijd goed bij.” (Ondernemers, 26/02)