DISTRIBUTIE Sonic Rendezvous

BIDONVILLE 1. Ralphie 2. Psychopompe 3. Onderman 4. Harde munt 5. Duet 6. Hovink 7. Een man 8. Lotti 9. Bavink 10. Geld 11. Verdieping nr. 10 12. Witte haring 13. Parnasse 14. Paardjes 15. Taxi 16. Oude harp

DE KIFT Pim Heijne (N.N.) gitaar, drum, basgitaar, farfisa-, flessen- en glasorgel, citer, accordeon, autoharp Ferry Heijne (Bavink, Psychopompe) stem, gitaar, trompet, bastuba, bariton, accordeon, trombone Lot Vandekeybus (Lotti) stem, bastuba, bariton, trombone, fles Wim ter Weele (Parnasse) stem, drum, parnassoscoop Mathijs Houwink (Hovink) stem, basgitaar, gitaar, fles GASTMUZIKANTEN Sanne den Hartogh (Ralphie) stem, fles Niels de Wit gitaar, basgitaar

DISTRIBUTIE Sonic Rendezvous CATALOGUSNUMMER kift2014 ADRES NEDERLAND De Kift, Postbus 14, 1540 AA, Koog aan de Zaan tel.: +31(0)75.614.75.37 / gsm: +31(0)6.29.01.76.10 www.dekift.nl / www.dekift.com [email protected] ADRES FRANKRIJK Aurélie Gagner tel.: +336.98.91.31.03 [email protected] DRUKWERK Drukkerij Raddraaier, Amsterdam

COMPOSITIE Ferry Heijne, Pim Heijne OPNAME/MIX Danny Gras MASTERING-B Hay Zeelen TEKSTKEUZE & -BEWERKING Ferry Heijne, Sanne den Hartogh TEKSTREDACTIE Han Hulscher Lo

tti

VORMGEVING Alexander van Zanten, Wim ter Weele LAY-OUT Jos Kley

BEELDREGISTRATIE Hellen van Harten

WEBSITE Festina Lente Collective

FOTOGRAFIE Anke Teunissen, Herman Nijhof, Bart A. Dekker, Erik Whien, Nora Rotmans, Wim ter Weele, Alexander van Zanten, Yvonne van Scheijen

ZAKEN Marco Heijne

ZAALGELUID Dolf Planteijdt, René de Boer MONITORGELUID Tamar Bakker, Danny Gras LICHT Jeroen Brusche, Rob Verheij KLEDING Eveline Didderen

PUBLICITEIT Sanne den Adel MERCHANDISE An van der Hoorn PLANNING Ber Fontaine BOEKHOUDING Frank van den Bos ARCHIEF Lieuwe Taekema BESTUUR STICHTING MOER-STAAL Peter van Gelderen, Jos Kley, Marcel Haug, Hans van den Pol

DE KIFT CATALOGUS De dag, Vinyl-single (1988) Arm van Jezus, DVD (2003) Yverzucht, CD (1989) Singlesbox , 5x Vinyl-single (2008) Yverzucht, LP (1989) Kees de Jongen, CD (2011) Krankenhaus, CD vilt (1993) Kees de Jongen, DVD (2011) Krankenhaus, LP (1993) Kees de Jongen, CD+DVD (2011) Gaaphonger, CD vilt (1996) Vlaskoorts, CD (1999) Alle titels zijn verkrijgbaar via de Yzeren Hond, DVD (2000) webwinkel op www.dekift.nl Koper, CD (2001) 4voor4, CD vilt (2003) 4voor4, DVD (2003) De Kift, fr. CD (2006) compilatie De Kift, vs CD (2006) compilatie 7, CD (2006) 7, CD fr. (2007) Hoofdkaas, CD (2008) Hoofdkaas, CD vilt (2008) Brik, CD vilt (2011) Proost trouwe vrienden, CD (2013) Bidonville, CD (2014)

12. Witte haring / White herring – (I) André Breton (1896-1966) en Philippe Soupault (1897-1990), Magnetische velden, vert. uit het Frans door Jan Pieter van der Sterre, Sea Urchin Editions, 2002 – (II) Konstantin Paustovskij (1892-1968), ‘De oude kok’, vert. uit het Russisch door Wim Hartog, in: Afscheid van de zomer en andere verhalen, Arbeiderspers, 1993 – (III) Ramses Shaffy (1933-2009), 5 uur (van het album Ramses II, 1966). 13. Parnasse – (I) Georg Büchner (1813-1837), Woyzeck, vert. uit het Duits door Tom Blokdijk en Paul Slangen, Uitgeverij International Theatre & Film Books/Zuidelijk Toneel Hollandia, 2001 – (II) H.G. Wells (1866-1946), De tijdmachine, vert. uit het Engels door Lydia Belinfante en Manuel van Loggem, Loeb, 1989 / The Time Machine, Atlantic, 1924. 14. Paardjes / Little horsies – All the pretty little horses (trad. Amerikaans wiegeliedje), in de versie van Nick Cave en Current 93 (1996), vert. Ferry Heijne. 15. Taxi – zie / see 3 (II). 16. Oude harp / Old harp – zie / see 5 (I).

MET DANK AAN het thuisfront, Erik Whien, Nico Danenberg, Kees Lesuis, Oerol, Oerol vrijwilligers, Jan de Jong, Connie Vreugdenhil, alle vouwers/plakkers, alle koks, Thijs Meijer (Bruynzeelhallen), Toby, Jan Heijne, Emiel (darktrousers) Joormann, Patrick Votrian, Huug van Tienhoven, Ber Fontaine, Tim Heijne, Dies ter Weele, Kristien Magdelijns, Martin Buytendijk, Tiba Bolle, Taco Schreij, Astrid en Reinier den Adel, Marian Janssen, René van Peer, Adriaanosch van ‘t Uilenbosch, Yvonne van Scheijen, Erica Sjoers-Haarsma, Wim Bakker, Peter Zegveld, Marcel van de Vondervoort, Stijn Looman, Bill Bimetaal, Frank van den Bos, Le Phun, Monofocus, Toneelschuur Haarlem ONDERSTEUNING mede mogelijk gemaakt door het Fonds Podiumkunsten

Ralphie

6. Hovink – (I) De worm in het zijn (NL, 1993), een documentaire van Maarten Schmidt en Thomas Doebele – (II) zie / see 5 (II). 7. Een man / A man – zie / see 1 (II). 8. Lotti – (I) Willem Frederik Hermans (1921-1995), Lotti Fuehrscheim, in: Volledige werken 7, De Bezige Bij/Van Oorschot, 2006 – (II) Herbert Achternbusch (1938), Suus, vert. uit het Duits door Martin Hartkamp, in: Toneel, Uitgeverij International Theatre & Film Books, 1992 – gesproken in Kempisch dialect door / spoken in the dialect of the Kempen region by Lot Vandekeybus. 9. Bavink – (I) zie / see 8 (I) – (II) Herbert Achternbusch, Plattling, vert. uit het Duits door Mark van Duijn, in: Toneel (zie 8 [II]). 10. Geld / Money – Daniil Charms / Kharms, Alle mensen houden van geld, vert. uit het Russisch door Yolanda Bloemen, in: Ik zat op het dak (zie 1 [II]). 11. Verdieping nr. 10 / The 10th floor – (I) zie / see 5 (II) – (II) Boris Ryzji / Ryzhy (1974-2001), Wodka schonken ze, vert. uit het Russisch door Anne Stoffel, in: Afscheid in Rusland. Gedichten, Hoogland en Van Klaveren, 2013.

1. RALPHIE Toen ik voor het eerst hier kwam, ik was bang, jongen, als de dood zo bang. Ja, of bang ... ik was niet bang, ik keek gewoon naar die godbeschetese ratteplek hier en ik zei: ‘Shit’. Ik zit hier nu vijf jaar, gek. Op weg naar zes. Niemand voelt de tijd gaan. Zo krampend lang is het al. Ja, joh ... ik heb het hier harststikke comfortabel gemaakt in dat hellegat hier. Gewoon té comfortabel, joh.

Een man verliet een keer zijn huis Met knapzak en met stok, Het was voor lang, Het was voor lang Dat hij te voet vertrok. Hij keek niet op, hij keek niet om En volgde ’t rechte pad. Hij sliep noch dronk, Hij dronk noch sliep, Hij sliep noch dronk noch at. Eens liep hij in de morgenstond Het bos in en sindsdien, Van dat moment, Van dat moment, Heeft niemand hem gezien. Maar als het ooit nog eens gebeurt Dat u die man ontmoet, Vertel het ons, Vertel het ons, Vertel het ons met spoed.

2. Psychopompe – (I) The Imaginarium of Doctor Parnassus (GB, 2009), een film van Terry Gilliam, vert. Ferry Heijne – (II) Martinus Nijhoff (1894-1953), Het uur u, in: Verzamelde gedichten, Prometheus, 2013 / Your Zero Hour, transl. from Dutch by P.K. King, in: Dirk Kroon (ed.), Dit meldt het uur u. Teksten omtrent het uur u van Martinus Nijhoff, Bzztôh, 1986 – (III) Maarten Oudshoorn, De passie van de slager: De Kift, Yverzucht, 1989. 3. Onderman / Downman – (I) Dante Alighieri (1265-1321), De godde­lijke komedie, vert. uit het Italiaans door Ike Cialona en Peter Verstegen, Athenaeum – Polak & Van Gennep, 2013 / The Paradiso, transl. from Italian by Philip H. Wicksteed, J.M. Dent & sons Ld., 1912 – (II) Jack Kerouac (1922-1969), Book of Sketches. 1952-57, Penguin poets, 2006, vert. Sanne den Hartogh. 4. Harde munt / Top dollar – (I) zie / see 1 (I) – (II) Sanne den Hartogh, Broodroosteraar. 5. Duet – (I) Juan Rulfo (1918-1986), Pedro Páramo, vert. uit het Spaans door J. Lechner, Meulenhoff, 2006 – (II) J. Slauerhoff (18981936), Saudade, in: Verzamelde gedichten, Nijgh & Van Ditmar, 2008 – (III) Werner Schwab (1958-1994), Mijn hondemond, vert. uit het Duits door Tom Kleijn, in: Faecaliëndrama’s, De Trust/Uitgeverij International Theatre & Film Books, 1993 – (IV) zie / see 14.

TEKSTEN / LYRICS De voor dit album gebruikte teksten zijn bewerkt door Ferry Heijne en Sanne den Hartogh. Derhalve leze men vóór de hieronder genoemde titels steeds ‘vrij naar ...’. The texts that were used for this album have been adapted by Ferry Heijne and Sanne den Hartogh. The adaptations are based on the titles below. Adaptations to the English texts and translations from Dutch into English where no English title is listed are by Dymph van der Gun. 1. Ralphie – (I) Greg in Dark Days (USA, 2000), een film van Marc Singer, vert. Sanne den Hartogh – (II) Daniil Charms / Kharms (1905-1942), Een man verliet een keer zijn huis, vert. uit het Russisch door Margriet Berg en Marja Wiebes, in: Ik zat op het dak. Proza, toneel, gedichten, dagboekaantekeningen, brieven, Atlas, 2002 / A man once walked out of his house, transl. from Russian by Matvei Yankelevich and Eugene Ostashevsky, in: E. Ostashevsky (ed.), Oberiu: an Anthology of Russian Absurdism, Northwestern University Press, 2006.

1. RALPHIE When I first came here, I was scared to death, man. Scared that ... Not scared – I just looked at this goddamn place and shit and I said: ‘Damn’. I been here for fuckin’ five years, goin’ on six. Who knows it’s been that long, you know? It’s been that fuckin’ long. I got real comfortable here in this fuckin’ dump and shit, man. Got too goddamn comfortable.

16. OLD HARP It was all because of a dream. In my fingers, I kept the sense of his closed eyes when he was sleeping and the beat of his little heart for a long time. How could I have thought it wasn’t true? I took him with me everywhere, but I lost him at some point. In heaven they said they had made a mistake with me.

Hovink

A man once walked out of his house With a walking stick and a sack, And on he went, And on he went: He never did turn back.

Bav

ink

He walked as far as he could see: He saw what lay ahead. He never drank, He never slept, Nor slept nor drank nor ate. Then once upon a morning He entered a dark wood And on that day, And on that day He disappeared for good. If anywhere by any chance You meet him in his travels, Then hurry please, Then hurry please, Then hurry please and tell us.

16. OUDE HARP

e

mp

po

o ych

Ps

Het was allemaal de schuld van een droom. Lang heb ik in mijn vingers het gevoel bewaard van zijn gesloten oogjes als hij sliep en het kloppen van zijn hartje. Hoe had ik kunnen denken dat het niet zo was? Ik nam hem overal mee naartoe, maar op een gegeven moment ben ik ’m kwijtgeraakt. In de hemel zeiden ze me dat ze met mij een vergissing hadden gemaakt.

15. TAXI The months rolled – all the dogs died of the St Vitus dance – in the mud – Only Taxi survived, sitting in wait for his master at gray dusks – The Autumn came, the winter laid a carpet of one inch snow. Downman went from town to town – the heavens don’t care – It had not always been so easy and calm.

2. PSYCHOPOMPE Dames en heren, welkom in Bidonville! Ik, Bavink, eh ..., Psychopompe, geleider der zielen, nodig u uit, nodig u allen uit om hier vandaag, speciaal vandaag, op te lichten, te stralen, tezamen op te lichten, want vandaag precies op deze dag betreden wij de wereld, de weidse, wonderlijke wereld van … Monsieur Parnasse!

15. TAXI

N.N

.

Mr. Parnasse is ouder dan de tijd. Hij is drieduizend … duizend ... vierduizend jaar oud. Monsieur Parnasse! Hij heeft de kracht om te reizen in uw gedachten, de kracht om te reizen in de tijd. Mr. Parnasse staat tussen niets en niemand, ongenaakbaar, in de stormen der tijd. Het uur ... het uur ... u! Nu gaat het beginnen, nu verdwijnt de onzekerheid van de ons gegunde tijd, nu is het voor alles te laat. De stilte die dan ontstaat is een stilte, niet slechts naar de vorm een stilte voor de storm, maar een stilte van het soort waar dingen in worden gehoord die nog nimmer het oor vernam.

De maanden rolden voorbij en alle honden stierven in de modder aan de Sint Vitusdans. Alleen Taxi wachtte op zijn baas in het grijze stof en overleefde. De herfst kwam en de winter legde een wit tapijt. Onderman ging van stad naar stad. Het kan de hemel geen reet schelen. Nee, alles is niet altijd vredig geweest.

Laat Mr. Parnasse uw geest openen en uw fantasieën op gang brengen, laat hem u meevoeren naar een wereld die u zich nog nooit heeft kunnen voorstellen. Wij zijn trots op zijn kunnen! Ralphie, we zijn trots op zijn kunnen. Zeker weten. Overstijg de hoogste hoogtes op de vleugels der verbeelding. Dames en heren, deze wereld, waarin wij leven, zit vol betovering voor diegenen met ogen om het te zien, met oren om het te horen! Naar de hoogste hoogtes en de diepste dieptes, tastend in het duister naar het licht, in triomfen van de geest! Ontmoet de hoogheid, de pracht, het orakel …

14. LITTLE HORSIES Hushaby, Don’t you cry, Go to sleepy, little baby.

2. PSYCHOPOMPE Ladies and gentlemen, welcome to Bidonville! I, Bavink, er ... Psychopompe, guide of souls, invite you, invite all of you, today, on this day then, to lighten, to radiate, to lighten all together, for today, on this day precisely, we enter into the world, the wide, wondrous world of … Monsieur Parnasse!

When you wake You shall have All the pretty little horsies, All the pretty little horsies, Blacks and bays And dapples and greys – All the pretty little horsies. Way down yonder, Beneath the arches, Lies a poor and lonely kiddy. Bees and butterflies Flitting round his eyes, Poor little thing is crying ‘mommy’.

Hushaby, Don’t you cry, Rest your head upon the clover. In your dreams you shall ride, While your mommy’s watching over. Blacks and bays And dapples and greys – All the pretty little horsies, All the pretty little horsies, All the pretty little horsies.

14. PAARDJES Stil maar, jochie, Huil maar niet, Oogjes toe en ga maar slapen. Morgenvroeg Krijg jij van mij Al die lieve kleine paardjes. Zwarte, bruine, Merries en ruinen – Al die lieve kleine paardjes. Ginds beneden, Onder de bogen, Ligt een arm en eenzaam ukkie. Vlinders en bijen, vliegen Rond zijn ogen. ’t Kleine ding roept ‘mammie’.

Stil maar, jochie, Huil maar niet, Leg je hoofd te rusten – slaap zacht. In je dromen zul je draven En je moeder houdt de wacht. Zwarte, bruine, Merries en ruinen – Al die lieve kleine paardjes, Al die lieve kleine paardjes, Al die lieve kleine paardjes.

13. PARNASSE

Mr Parnasse is older than time. He is three thousand ... a thousand ... four thousand years old. Monsieur Parnasse! He has the power to travel in your mind, the power to travel in time. Mr Parnasse stands at unapproachable height in the storms of time. H-hour ... H-Hour ... Here it is: H-hour! H-hour’s begun, no uncertainty now about whatever time I’m allowed, it’s too late to make amends. The quiet which then descends is silence not just in form, a quiet before the storm, but a silence of the kind where things come to mind never heard till then.

se

as

rn Pa

There once was a poor child and had no father and no mother, was everything dead, and was no one ... no one left in the world. Everything dead, and it left and cried day and night. And because there was no one left on earth, it wanted to go to heaven, and the moon looked at it ... looked at it so ... so kindly, and when it finally ... finally got to the moon, it was a piece of rotten wood and then it went to the sun. And when it came to the sun, the sun was a vast dome glowing with a dull heat, which had ceased to set. The sun halted motionless upon the horizon. At times, it suffered a momentary extinction, then reverted to its sullen red heat. All trace of the moon had vanished. And when it wanted to go back to earth, the earth was empty and silent and the child was all alone. Beyond the lifeless sound of the wind, the world was silent. All the sounds of man, the bleating of sheep, the screams of sea gulls, the hum of insects, the stir that makes the background of our lives – all that was over.

Let Mr Parnasse open your mind and bring to life your imagination, let him transport you to worlds you’ve never dreamt of. We are proud of his skill! Ralphie, we are proud of his skill. Absolutely. Transcend the highest heights on Imagination’s wings. Ladies and gentlemen, this world we live in is full of enchantment for those with eyes to see it, with ears to hear it! To the highest heights and the deepest depths, groping in the dark for the light in triumphs of the mind! Encounter the majesty, the beauty, the oracle ...

3. ONDERMAN 13. PARNASSE Er was eens een arm kind en had geen vader en geen moeder, was alles dood, en was er niemand ... niemand meer op de wereld. Alles dood, en het is weggegaan en heeft gehuild dag en nacht. En omdat er op aarde niemand meer was, wou het naar de hemel, en de maan keek het ... keek het zo ... zo vriendelijk aan en toen het eindelijk ... eindelijk bij de maan kwam, was het een stuk verrot hout en toen is het naar de zon gegaan. En toen het bij de zon kwam, was de zon een geweldige dof gloeiende globe die niet meer onderging. De zon hing onbeweeglijk boven de horizon. Af en toe doofde zij even en keerde de sombere gloed weer terug. En van de maan was geen spoor meer te ontdekken. En toen het weer naar de aarde wou, was de aarde leeg en stil en was het helemaal alleen. Afgezien van het levenloze geluid van de wind was de wereld verstild. Alle geluiden van de mens, het blaten van schapen, het krijsen van meeuwen, het gegons van insecten, het geruis dat de achtergrond van het leven vormt ... dat alles was voorbij.

Ik keek door alle zeven hemelkringen En zag beneden mij de ronde aard Zo klein dat ik een lach niet kon bedwingen. Nee, alles is niet altijd vredig geweest. Lang voor Christus waren er al Grieken die wisten waarom mensen sterven van schrik. Tuurlijk, tuurlijk, de donkere regen spetterde op de eenzame. De regen waste het verdriet. En iets rouwde er en iets fluisterde tegen ’m: ‘Jij werd geboren in de bossen, je vader was een boer, zoon van deze regens, en nu zit je hier, in deze stenen wildernis, je zit alleen in de nacht. Laat je hoofd niet hangen, houd je vuisten hoog.

Ondergang is je naam, Onderman is je naam, Nietige in de harde, weidse en lege wereld die jou haat is je naam. Een graf dat zich voor je voeten uitdiept, en je alvast een seintje geeft uit de aarde en op je wacht. Je bent een dier, stervend in de wildernis. Whèè, whèè! Arm jochie, whèè! Alleen de hemels en de bogen zullen je toelaten, maar kennis van de hemel en de bogen heb je niet, dus sterf en wees stil, jongen. Onderman in de nacht, Onderman in de regennacht’.

3. DOWNMAN

The white herring, that arrives early in the morning, polishes the bar ... It’s five o’ clock, the party has come and gone, the sun is rising over the city. There’s nothing as dismal as the light that pours softly over the rooftops at five in the morning. The streets are receding silently and people are appearing. They haven’t seen our dizzy eyes. The numbness lifts at the sound of dustcarts, and birds rise to heaven looking for celestial food.

With my sight I turned back through all and every of the seven spheres, and saw this globe such that I smiled at its sorry semblance. No, all was not always so peaceful. Long before Christ there was a Greek who found out why people die from shock – Sure, sure, – the dark rain splattered on the lonley one. Rain washed the sorrow and something mourned – and something whispered to him: ‘You were born in the woods – your father was a farmer –

son of these rains – this wilderness – you sit alone in night – don’t let your face hang, don’t let your arms fall – Doom is your name – Downman is your name – Nothingness in the big wild, wide and empty world that hates you is your name – a grave that sinks from the foot, that telegraphs in dirt the sinking of a manly chest – awaits thee – and

thou art an animal dying in the wilderness – Groo, groo, poor little boy – groo – only the heavens and the arcs will accept thee – and Knowledge of heaven and the arcs is not for thee – so die, die, die – and be silent – Downman in the night, Downman in the rainy night’.

12. WHITE HERRING Think of the lamplight of bars, of the bizarre balls in those dilapidated houses where we left the days behind. There was a transparent sky like blue glass. Do you remember? At midnight, the windows are still open but the doors are closed. Music’s coming from all the gaps. And further down, ever further down, there are cries so blue they kill you because they move you so. The white herring, that arrives early in the morning, polishes the bar ... Everything is blue, there. The lanes and the grand boulevards are deserted. The night is crowded with stars and people’s songs rise up to heaven the way the sea goes looking for the moon. A circus of sentiments and red flushes, red, in which the heart is beating like a slender, pale bell.

4. HARDE MUNT Jongen, ik maak me klaar voor buiten en ik ga mezelf wat munten maken, Johnny. Ik moet vandaag betaald. Dus, wat is er nou aan de hand? Vrije handel vogelvrij ritselen ik word betaald. Want ik ga me gewoontje doen, vriend. Ik ga naar buiten, ga ik even iets ritselen voor de verkoop. Je weet hoe wij dat doen, toch? We moeten die munten hard slaan!

De witte haring, die ’s ochtends vroeg aanwezig is, boent de tapkast ... Het is vijf uur, het feest is geweest, de zon stijgt in de stad. Niets is zo akelig als het licht dat om vijf uur ’s ochtends zacht over de daken stroomt. De straten wijken zwijgend en er verschijnen mensen. Ze hebben onze ogen vol duizeligheid niet gezien. De verdoving vervliegt bij het geluid van vuilnis­wagens en vogels stijgen naar de hemel, op zoek naar goddelijk voer.

12. WITTE HARING Denk aan het schijnsel van bars, aan de bizarre bals in die bouwvallige huizen waar we de dag achterlieten. De hemel was doorzichtig als blauw glas. Weten jullie nog? Om middernacht zijn de ramen nog open maar de deuren dicht. De muziek komt uit alle gaten. En verderop, steeds maar verderop, zijn er kreten zo blauw dat je sterft van ontroering. De witte haring, die ’s ochtends vroeg aanwezig is, boent de tapkast … Alles is daar blauw. De lanen en de grote boulevards zijn verlaten. De nacht is overbevolkt met sterren en het zingen van de mensen stijgt op naar de hemel zoals de zee op zoek gaat naar de maan. Een circus van gevoelens en rode roezen, rood, waarin het hart slaat als een slanke, verbleekte bel.

Want wat de ene mensen weggooien, dat kunnen de andere nog gebruiken, toch? En als die andere het nog gebruikt, dan kan ik er nog geld voor krijgen. Omdat ik het vind. En de helft van de tijd hepput perfecte condisie om te werken nog: goed als nieuw, jongen. Eerlijk. Je gaat lijp worden als je ziet wat ik hier opduikel en weer verkoop, man. Serieus. En voor een harde munt ook nog. Filmspelers, kleurentelevisies. Kleine zaktelevisies zoals deze. Snappie wa’k bedoel? Ik vind dat. Verhitters, zoals deze. Voel je ’m? De vrije markt. De vogelvrije markt!

11. THE 10TH FLOOR I have so many memories, As leaves rustling on the trees, As reeds murmuring by the streams, As birds singing into the azure. They poured vodka and they kissed me, embraced me all and touched me so. When I left they gave me flowers and they would not let me go. Light shone brightly from the window somewhere up there, on floor ten. Lips and hands were but a stone’s throw somewhere up there, on floor ten. I left smoking, walking coldly, a steady pace to walk away, then I halted for a moment to look back now, on my way. Light shone brightly ... Doused in sadness I keep walking silver light in blackened skies into the maze with red carnations and it’s myself that I despise.

Maar kijk, ik verkoop niet alles. Als ik het zelf kan gebruiken, hou ik ’t toch. Maar verder: alles wat je hebt waar je voor heb betaald ... Negen op tien, ga ik eropuit, ritselaar, duikel ’t op en ik verkoop ’m gewoon. Duikel ’t op en ik verkoop ’m gewoon. Dat zijn de knikkers, zo is het spel. Vrije handel ... Kijk, ik heb hier bijvoorbeeld een zogeheten broodroosteraar. Zal ik even kort uitleggen: deze twee gleuven, daar stop je dus slap brood in – kan oud zijn, kan nieuw zijn – druk je dit ding naar beneden, laat je ’m een, twee minuten zijn werk doen ... Bam! Komt het weer omhoog, is het ineens hard, heet brood geworden, met een beetje zwart erop. Oh, oh, wacht effe. Laat ik nou ... uit elkaar lazeren. Ik eh, maak ’m effe beter, kom ik hier weer terug, is ie van jou. Vijf euro, oké? Vrije handel ...

4. TOP DOLLAR Man, I’m gettin’ ready to go out and make me some money, Johnny. I got to get paid. So, what’s happenin’? Free enterprises free as a bird hustling I get paid. I got to do my normal, man. I got to go out, try to find me something to sell. You know how we guys do it. We got to make a dollar.

11. VERDIEPING NR. 10 Ik heb zoveel herinneringen, Als blaadren ritslen aan de bomen, Als rieten ruisen bij de stromen, Als vogels het azuur inzingen. Wodka schonken ze, ze zoenden en omhelsden; ik was aangedaan. Bij het afscheid kreeg ik bloemen en ze lieten me niet gaan. O, wat zag ik lichten branden op verdieping nummer tien. Lippen waren daar, en handen op verdieping nummer tien. Ik ging rokend en met kille, ferme pas weer bij ze weg, maar ik stond wel even stil om om te kijken, onderweg. O, wat zag ik lichten branden ... Ik loop verder en ik banjer door het zilver van de nacht ’t doolhof in, met rode anjers, droef en door mezelf veracht.

What peoples throw away, other peoples can use. And by them can use it, I get paid for it. Because I find it. And half of the time, they be in perfect working condition, be just like new, you know? But here, man, you be surprised the stuff that I be findin’ and I be sellin’. Getting top dollar for, you know? Like VCRs, color televisions. Little portable televisions, like this. You know what I’m sayin’? I found that. Heaters, like this. You know what I’m sayin’? The free market – Free as a bird!

Now, I don’t sell everything. Stuff that I can use, I keep. But stuff that I just ... Everything you got that you paid for ... Nine time out of ten, I will go out there, hustler, find it and I sells it, you know? Find it and I sells it, you know? That’s the name of the game. Free enterprises ... Now look at this here toaster. Let me explain. See these two slots? You be puttin’ soft bread in there – could be stale, could be fresh – and you push this here thing down. Let it do its thing for one or two minutes and – wham! – it comes back up all hard and hot and looking a little black. Hang on, wait a minute. I just ... it be fallin’ apart on me now. I’ll just go and fix it, I’ll be right back and it’s yours. Five bucks, okay? Free enterprises ...

10. MONEY All people love money: they stroke it, kiss it, press it to their hearts, wrap it up in fancy cloth, spoil it like a doll. Some have bank notes framed and hung on the wall to be worshipped like a saint. They worship it, stroke it, press it to their hearts, they spoil it, kiss it, press it to their hearts. Some feed their money: they open it’s little mouth and feed it the best bits of their own meal. If it’s very hot, they take their money to cool cellars and in winter, when it freezes hard, they throw it in the heater, on the fire. Some just talk to their money or read it interesting books, or they sing their money nice songs ... Me? I don’t pay particular attention to my money. They worship it, stroke it, press it to their hearts, they spoil it, kiss it, press it to their hearts.

5. DUET Een illusie bracht mij hierheen. Illusies komen een mens altijd duur te staan. Door een illusie ben ik langer blijven leven dan goed voor me is. Ik dacht mijn zoon te hebben gevonden, maar die was niks anders dan een van mijn vele illusies, want ik heb nooit een kind ter wereld gebracht. En dat was allemaal de schuld van een droom. Ik heb zoveel herinneringen, Als blaadren ritslen aan de bomen, Als rieten ruisen bij de stromen, Als vogels het azuur inzingen, Als lied, geruis en ritselingen: Zoveel en vormlozer dan dromen.

10. GELD Alle mensen houden van geld: ze strelen het, kussen het, drukken het aan hun hart, wikkelen het in mooie doekjes, vertroetelen het als een pop. En sommigen laten een bankbiljet inlijsten, hangen het aan de muur en vereren het als een heilige. Vereren het, ze strelen het, drukken het aan hun hart, vertroetelen het, ze kussen het, drukken het aan hun hart. Sommigen geven hun geld te eten: ze doen de mondjes ervan open en voeren het de lekkerste hapjes van hun eigen maaltijd. Bij grote hitte brengen ze hun geld naar een koele kelder en ’s winters, bij strenge vorst, gooien ze het geld in de kachel, in het vuur. Sommigen praten gewoon met hun geld of lezen het interessante boeken voor, of ze zingen leuke liedjes voor hun geld ... Ik? Ik schenk geen bijzondere aandacht aan m’n geld. Vereren het, ze strelen het, drukken het aan hun hart, vertroetelen het, ze kussen het, drukken het aan hun hart.

Then I tell her I brought a dress, a black one with a bunch of red and green stripes. And I ask her if I can take her picture in this dress. I ask her if I can take her picture in Paris. In front of the round arches of the Pont Neuf. To distract her, I’d say: Imagine the oldest bridge in Paris being called the New Bridge. It just goes to show it doesn’t really matter if you say old or new.

Nog meer: uit alle hemelkringen Als golven uit de zee aanstromen En over brede stranden komen, Maar nooit een korrel zand verdringen. In die droom ging ik naar de hemel om te kijken of ik onder de engelen het gezicht van mijn kind kon herkennen. En een van hen kwam naar me toe en zonder iets te zeggen duwde hij een van zijn handen in mijn maag, als in een hoop kneedbare was. Toen hij hem weer tevoorschijn haalde liet hij me iets zien dat eruitzag als een notendop, als een samengedrukt schedeltje. Iedereen heeft de samen­gedrukte schedel geschud en iedereen heeft moeten zeggen:

9. BAVINK I don’t know if she’s talking to me. I have understood about three out of ten sentences. One third of her words. That’s how far I’ve come now. I’d actually rather take her photograph. Photography would help me to get through the first seconds I was with her. I’d make a remark about the beauty of the light of the moment. The warm light on her neck. The light on her warm neck. The light on her golden shoulders. The light on her soft mouth. To photograph the light in her eyes, I say: At the count of three, you’ll open your eyes wide because then I’ll press the button! One, two, three! And she opens her eyes wide as I press. The beauty of the light in her eyes reminds me ... reminds me of ... of what country ... of what time ...

Dat wordt niks dat wordt een slecht mens verdwijn en laat je door de honger opvreten verdwijn onder de golfplaat verdwijn in het strontbed in de eeuwige rust dat zou een goed ding zijn Dat was de droom waar ik later uit begreep dat ik nooit een kind heb gehad. Stil maar, jochie, Huil maar niet. Oogjes toe en ga maar slapen.

5. DUET An illusion brought me here. Illusions always cost one dearly. It was an illusion that made me live longer than was good for me. I thought I had found my son, but he was nothing but one of my many illusions, for I have never borne a child. And all of this because of a dream. I have so many memories, As leaves rustling on the trees, As reeds murmuring by the streams, As birds singing into the azure, As song, murmur and rustle: So many, and shapeless as dreams.

Dan zeg ik dat ik een jurk bij me heb, een zwarte met een bundel rode en groene strepen. En ik vraag haar of ik haar in deze jurk mag fotograferen. Ik vraag haar of ik haar in Parijs mag fotograferen. Voor de ronde bogen van de Pont Neuf. Om haar af te leiden zou ik zeggen: Dat is nu de oudste brug van Parijs en die noemen ze dan de Nieuwe Brug. Zo zie je maar hoe weinig het uitmaakt of je oud zegt of nieuw.

9. BAVINK Ik weet niet of ze het tegen mij heeft. Ongeveer drie zinnen van de tien heb ik begrepen. Een derde van haar woorden. Zo ver ben ik al gekomen. Ik zou haar ook liever fotograferen. De fotografie zou mij helpen om de eerste seconden die ik bij haar ben door te komen. Ik zou een opmerking maken over de schoonheid van het licht van het moment. Het warme licht op haar hals. Het licht op haar warme hals. Het licht op haar gouden schouders. Het licht op haar zachte mond. Om het licht in haar ogen te fotograferen, zeg ik: Ik tel tot drie, dan sper je je ogen open, want dan druk ik af! Een twee drie! En dan spert zij haar ogen open terwijl ik afdruk. De schoonheid van het licht in haar ogen herinnert ... herinnert mij aan ... aan welk land ... aan welke tijd ...

More, still: from all celestial spheres As waves flooding from the sea And washing over vast beaches, Without ever displacing a grain of sand. In that dream I went to heaven to see if I would recognise the face of my child amongst the angels. And one of them came up to me and, without saying a word, pushed one of his hands into my stomach, as if it were a lump of soft wax. When he pulled it out, he showed me something that looked like a nutshell, like a compressed little skull. Everyone shook the compressed skull and everyone had to say:

8. LOTTI And now Lotti hasn’t been out on the streets all day. Here she sits, like ... like ... God, if only there wasn’t so much drivel in my head, dammit. Sometimes I feel such pressure behind my eyes that I’d like to grab inside my head. But as impossible as I think, that’s how I live, and I have to realise it, too. I’m thinking all of this. This is where I’ve ended up, being so silly, such a fool, such an idiot. If only I could sit all day, sit still, knit, drink and all that. All nonsense. No, Lotti has nothing else to say. Why would she?

8. LOTTI En naw is o’s Lotti van den ’ielen dag ni op ’t stroat gewist. ’Ier zit ze. As … As … ’Chot, zat er na godverdoemme ma ni zoeveel ziever in menne kop. ’Chot, en soems hemme kik zo ne zier achter men ogen, ’ei. Zo ne zier da kik eilek menne kop zou wille liegscheppe, eilek. Snapte? Iejmol lieghoale, wette? Ma, snapte, zow aarig a da kik denk, zow ljieve kik. En doar moe kik dan nog wiet van hemmen oek, ’ei. Ja, zow zit kik dan zow te denke, eilek feitlek. Zow wijt is ’t naw me mij gekomme, sé. Zow stoem zenne kik, zo’n onnozele, zo’ koei, zo’ kalf. Koste kik naw ma’ gewoen den ’ielen dag stil zitte, gewoen … ja … feitlek op mijn gemak zitte breien en drinken en zow. ’t Is ammel ziever in pakskes, ’ei. ’s Ammel ziever, ’ei! Nieje, iet anders hee’ o’s Lotti eilek ni te zegge, nieje. Woroem zouw z’oek? Eilek … feitlek.

This will come to no good this will be a bad person disappear and let hunger eat you up disappear underneath the corrugated iron disappear in a bed of dung in the eternal peace that would be a good thing That was the dream that later made me understand I have never had a child. Hushaby, don’t you cry. Go to sleepy, little baby.

6. HOVINK

8. LOTTI En nu is Lotti de hele dag niet op straat geweest. Hier zit zij, als … als … God, zat er nou maar, oh godverdomme, niet zoveel zever in m’n kop. Soms voel ik zo’n druk achter mijn ogen dat ik in mijn kop zou willen graaien. Maar zo onmogelijk als ik denk, zo leef ik, en daar moet ik dan nog weet van hebben ook. Dat alles denk ik. Zo ver is het met me gekomen, zo onnozel ben ik, zo’n stuk onbenul, zo’n rund. Kon ik de hele dag maar zitten, stilzitten, breien en drinken en zo. Allemaal onzin. Nee, iets anders heeft Lotti niet te zeggen. Waarom zou zij?

Nou, dit is dus m’n tuin. Het eerste wat ik heb gedaan toen ik hier kwam wonen was eigenlijk de tuin inrichten en dat is nu gedeeltelijk voltooid dus, die inrichting, alhoewel … Dit is dus onkruid. Dat is hier spontaan gaan groeien sinds ik hier ben komen wonen. Ik heb zoveel herinneringen, Als blaadren ritslen aan de bomen, Als rieten ruisen bij de stromen ... Ja, ja, ik ... ikzelf ben dus bezig met het denkbeeld van wat de zin van het bestaan nou eigenlijk is. En dan denk ik: je moet er wel een beetje lol in hebben om er aandacht voor op te brengen. Ze zeggen wel eens: de zin van het bestaan, dat is een ... zekere moraal hebben. Waarvan Ionesco zegt dat je die zelf moet zoeken. ‘De moraal, dat is aan u om die te vinden’. Nog meer: uit alle hemelkringen Als golven uit de zee aanstromen En over brede stranden komen ...

7. A MAN Ja, ikzelf voor mezelf hoop ik altijd dat ik me niet al te veel met de zin van het bestaan hoef bezig te houden, want dat impliceert dat die er ook is, die zin van het bestaan. En als ik hier die tuin zie, nou, dan hoef ik niet ver te zoeken, vind ik zelf dus hè. Die bloemkool die is er, die rozen die zijn er ... onkruid is er. Die twijfel van Descartes, hè, waar ze het wel eens over hebben, daar heb ik zelf over nagedacht en als je gaat twijfelen … twijfelen … als er niets is, maar als er iets is, ja, dan heb ik geen zin om uitvoerig te gaan zitten twijfelen natuurlijk, want dan is er iets. Als er eh ... appels of druiven ... dennenappels aan die boom hangen, dan ga ik niet uitgebreid zitten twijfelen of ze er niet hangen of zo, want ze hangen er gewoon. Nog meer: uit alle hemelkringen Als golven uit de zee aanstromen En over brede stranden komen, Maar nooit een korrel zand verdringen.

A man once walked out of his house With a walking stick and a sack, And on he went: He never did turn back. He walked as far as he could see: He saw what lay ahead. He never drank, He never slept, Nor slept nor drank nor ate. Then once upon a morning He entered a dark wood And on that day He disappeared for good. If anywhere by any chance You meet him in his travels, Then hurry please, Then hurry please, Then hurry please and tell us.

6. HOVINK

7. EEN MAN

This is my garden, then. The first thing I did when I moved here was to design the garden, really, and that design is now partly complete. Although ... These are weeds. They have spontaneously appeared here after I moved in.

Een man verliet een keer zijn huis Met knapzak en met stok, Het was voor lang Dat hij te voet vertrok.



Hij keek niet op, hij keek niet om En volgde ’t rechte pad. Hij sliep noch dronk, Hij dronk noch sliep, Hij sliep noch dronk noch at.

I have so many memories, As leaves rustling on the trees, As reeds murmuring by the streams ...

Well, I ... I myself am working on the notion of what the meaning of life really is. I always think: you should enjoy giving it some attention. People say: the meaning of life is ... having a certain moral. To which Ionesco says that you have to find it yourself. ‘It’s for you to find out what the moral is.’ More, still: from all celestial spheres As waves flooding from the sea And washing over vast beaches ...

Eens liep hij in de morgenstond Het bos in en sindsdien, Van dat moment, Heeft niemand hem gezien. Maar als het ooit nog eens gebeurt Dat u die man ontmoet, Vertel het ons, Vertel het ons, Vertel het ons met spoed.

I always hope for myself that I don’t have to bother with the meaning of life too much, because that would imply that there actually is such a thing as a meaning of life. And seeing this garden, you don’t have to look far, if you ask me. That cauliflower is there, those roses are there ... the weeds are. You know Descartes’ ‘doubt’, as they call it? I thought about that myself and if you start to doubt ... doubt if nothing’s there, but if there is, well, I don’t feel like doubting it thoroughly, of course, because then there’s something there. If there are er ... apples or grapes ... pine cones on that tree, I won’t be sitting around doubting if they’re there, because they simply are. More, still: from all celestial spheres As waves flooding from the sea And washing over vast beaches, Without ever displacing a grain of sand.