op reis |
De Provence Mont Ventoux
(her)ontdekken op de fiets Provence Dentelles de Montmirail Lafare
Vacqueyras
Le Barroux Bédoin Caromb
Beaymes-deVenise
Flassan
Mormoiron
Carpentras
Mazan
In het Gorges de la departement Nesque
Venasque
Provence
Vacqueyras
Lafare
Beaymes-deVenise
Le Barroux Bédoin Caromb
Flassan
Carpentras
Vaucluse, rond de Mont Ventoux, vind je de meest ongerepte versie van de Provence. Laat blikvangers zoals Avignon en Orange links liggen en ga voor het echte Provencegevoel de bergen in: naar de Mont Ventoux, de Gorges de la Nesque en de Dentelles de Montmirail. En doe dit bij voorkeur op de fiets, ik garandeer je: het wordt een unieke kennis making met of herontdekking van de Provence.
Mont Ventoux
Dentelles de Montmirail
Sault
Sault
Mormoiron Mazan Gorges de la Nesque
Venasque
Frankrijk
Frankrijk
› TEKST Ingrid Castelein › FOTOGRAFIE Ingrid Castelein EN HERVé BANQUET
Provence > Grinta! | 135
Provence
D
een tandje bij |
e Provence is in ZuidFrankrijk een vlag die een ruim gebied dekt met een > interview pak populaire steden zoals Arles, Saint Remy de Provence en Aix-en-Provence. Het zijn echter de dorpen en stadjes die je in de Vaucluse vindt, in de ruime omgeving van de Mont Ventoux, zoals Bedoin, Malaucène, Beaumes-de-Venise en Sault die hun authentieke, Franse karakter wisten te bewaren. En dat ondanks
het oprukken van het toerisme en de stijgende populariteit van de Provence.
Kale reus
Bedoin heeft daarbij nog een extra troef. Het is als uitvalsbasis voor de Mont Ventoux een mekka voor fietsfanaten die het beklimmen van de Géant toch minstens één keer in hun leven op hun fietspalmares willen zetten. Op de terrassen van de brasserieën langs de met platanen omzoomde invalsweg naar de dorpskern toe zijn wielertoeristen schering en inslag. Vòòr de klim doen ze er met een laatste pastamaaltijd krachten op terwijl ze hun kansen en prestatie proberen in te schatten. En na afloop van het huzarenstukje en de afdaling van de
kale reus houden ze opnieuw halt in Bedoin. Uitblazend bij een flinke pint – dan mag het opnieuw – doen ze er verslag van hun klauterpartij. Leuk vind ik het om op een van die terrasjes de fietsers in kwestie gade te slaan. Je hoeft echter geen getrainde wielertoerist, bergenvreter of snelheidsfreak te zijn om in de Vaucluse te fietsen. Steeds meer lokt de regio recreatieve fietsers die ontdekken hoe wonderlijk het is om in deze streek met de fiets op verkenning te gaan en de wagen aan de kant te laten staan. En die ontdekken dat er meer af te fietsen valt dan enkel het beklimmen van de Mont Ventoux. Zelf was ik na een eerste ritje al meteen overtuigd: al fietsende heb je veel meer contact met de natuur en het landschap en ervaar je pas echt de uitgestrektheid en schoonheid van de Provence. Wat het fietsen in deze streek verteerbaar
< Op weg naar de top van de grote kale reus passeer je aan het monument ter nagedachtenis van wielr enner Tom Simpson. Ventoux beklimming van de Mont < Fietsfanaten willen de ten. zet res ma pal hun op r graag minstens één kee
< Bedoin is vooral bekend als uitvalsbasis om de Mont Ventoux te beklimmen. 136 | Grinta!
maakt, ook voor wie recreatief het ros op wil en minder getraind is, is de afwisseling. Na een flinke klim komt er steevast een afdaling of een plat stuk in het parcours waar je kunt recupereren. En dat deze sportieve beweging ook nog eens gezond is, is mooi meegenomen.
Diepe kloven
Een uitgelezen tocht om met de pure schoonheid en verlatenheid van de streek kennis te maken, is de Gorges de la Nesque. De rivier Nesque mag op vandaag dan van een bescheiden kaliber getuigen, het werk van eeuwen en weergoden heeft voor prachtige, diep uitgesneden kloven gezorgd. Dwingen bergen al rap een overheersend gevoel af, ik verzeker je: als fietser in een dergelijk landschap als dat van de Gorges de la Nesque voel je je pas nietig. De rotsen en natuur zijn ruw, de rivier bevindt zich onzichtbaar driehonderd meter in de
diepte en bewoning is quasi onbestaande. Zo lijkt het althans want ook hier geldt dat je op de fiets pas echt goed de details ziet en af en toe ontwaar ik onderweg toch een huis.
> Je hoeft geen getrainde wielertoerist, bergenvreter of snelheidsfreak te zijn om in de Vaucluse te fietsen.< Deze fietstocht is een ideale test ook om mijn kuiten eens met het berggevoel te confronteren: ik krijg er een col van derde categorie met hoogte van 734 m gepresenteerd. Dat de zon
ondertussen ongenadig brandt, zowel op het asfalt als op mijn hoofd, moet ik er bij nemen maar het loont zeker de moeite. Eens de top bereikt, word ik beloond met een prachtig weids uitzicht op de omgeving en die witte reus, de Mont Ventoux, in de verte.
Zoete wijn
Van een totaal andere schoonheid zijn de Dentelles de Montmirail, de heuvelkam met zijn grillige vorm die zich als een uitloper van de Mont Ventoux tot voorbij Beaumes-de-Venise uitstrekt. Fietsen vanaf Bedoin naar dit dorp kan in een gemakkelijke rit via het dal. Dan krijg je een overwegend vlak parcours onder de wielen dat leidt via Mormoiron, Mazan, Serres en Aubignan. Enkel naar het eigenlijke centrum van Beaumes-de-Venise toe is het even doorbijten. Het is een rit waarbij je de Dentelles de Montmirail van op afstand en in hun volle grootsheid kunt bewonderen. Mijn voorkeur gaat echter uit naar de route waarbij je halfweg op de heuvelkam fietst: daarvoor kies ik vanuit Bedoin voor een parcours via Caromb en StHippolyte-Le-Graveyron. >
Grinta! | 137
een tandje bij | > interview
< Op de fiets ervaar je pas echt de uitgestrektheid en schoonheid van de Provence.
Dan tref ik onderweg de Dentelles aan mijn rechterkant die dorpjes als Lafare en La-Roque-Alric verbergen en pronkt Le Barroux in het landschap al van ver met zijn kasteel. Tegelijk toont, aan mijn linkerkant, een weids overzicht de vallei met zijn wijn- en olijfgaarden. Aan deze wijnranken bloeien vooral de muskaatdruiven die de bekende Muscat de Beaumes-de-Venise opleveren. Deze zoete wijn kun je zowel als aperitief of als dessertwijn drinken en in het gelijknamige dorp op meerdere plaatsen aanschaffen. Ook hier geldt, net als voor de traditionele wijnen, dat elke
château zijn specifieke en onderling soms erg verschillende Muscat produceert, leer ik bij een van hen. Proeven is dan ook de boodschap! Naar welke Muscat mijn voorkeur uitgaat, weet ik al snel maar jammer genoeg past een fles niet in het achterzakje van mijn fietstrui. Met de wagen hier passeren om een voorraad in te slaan vóór de terugkeer naar België wordt de opdracht. Een paar kistjes van Les Vignerons Du Mont Ventoux staan al op dat boodschappenlijstje. Voor wijnen met iets meer gewicht, ook wat de kostprijs betreft, moet ik in Gigondas en Vacqueyras zijn. De rit vanuit
Fietsen in de Provence De Provence is méér dan de Mont Ventoux. Dat wordt duidelijk onderstreept in de nieuwste gids van Deltas, bedoeld voor de fietser die wel eens wat anders wil dan een rondje Bédoin of Malaucène. Liefst 16 kant-en-klare routes staan erin uitgewerkt, variërend van 56 tot 159 km, vol pure natuur en rust, over niet al te zware beklimmingen, langs schilderachtige dorpjes en lavendelvelden. Tochtjes door de adembenemende Grand Canyon du Verdon of rond het meer van Sainte-Croix zetten je nu al aan het dromen. Of wat dacht je van de eenzame bergwegen ten zuiden van Digneles-Bains? Naast alle nuttige informatie over de rit (kaartjes, profiel, stijgingspercentages, hoogtemeters etc.), bevat de gids ook flink wat toeristische weetjes en tips voor logies. Kortom, alles wat je nodig hebt voor une bonne route! (PC) Beate KACHE en Stefan KÜSTERS, ‘Wielrennen in de Provence’ Deltas, 2011, 96 blz., 15,95 euro. 138 | Grinta!
Beaumes-de-Venise tot deze dorpjes, die bij het grote publiek vooral als wijnetiket bekend zijn, toont me de achterkant van de Dentelles de Montmirail terwijl ik meer dan ooit fiets tussen de wijngaarden en -domeinen. Ik heb mijn rit zo gepland dat ik tegen het middaguur in deze druk bezochte dorpjes arriveer: het biedt me de kans om op het terras van een van de vele etablissementen met een menu du jour uitgebreid te lunchen. Want ook dàt is de Provence.
> Wie fietst in een landschap als dat van de Gorges de la Nesque voelt zich pas nietig.< Rode diamant
Een kuitenbijter van heel wat mindere categorie is de klim naar het pittoreske Venasque. Dit dorpje is mijn eindbestemming na een rustige rit die me eerst via Flassan en Mormoiron bracht. De regio rond Venasque is het hart van de kersenstreek, le terroir de la cerise, waar de kers le diamant rouge van de Provence wordt genoemd. In het voorjaar tref ik tijdens mijn fietstrip deze vruchten in al hun blinkende, rode glorie in overvloed aan de bomen en te koop op markten of straatstandjes. Orgelpunt van de oogst is het Festival de la Cerise et du Terroir dat elk jaar begin juni in Venasque plaats vindt.
>
Het dorp in kwestie bevindt zich op een plateau, flink hoog bovenop een heuvel. Deze ligging mag dan een idyllisch fotoplaatje opleveren, het impliceert voor de fietser een stevige duw om er te geraken. Aan de voet van de klim geeft de naam van het dorp in lavendelstruikjes geplant me nog wat moed. Eens boven word ik getroost door een lieflijk centrum, een fontein met daarin gebeiteld ‘A La France’, een uitzonderlijk weids uitzicht en een kerk met een gemetselde klokkentoren. Daar wil ik vooreerst aan de doopkapel een bezoekje
> Als je in de hoogzomer arriveert, zal het blauw, paars en mauve van de lavendel in de velden rond Sault overheersen.< brengen. “Deze is een van de oudste in Frankrijk en dateert al uit de zesde eeuw”, verduidelijkt de kaartjesverkoper. Na afloop kuier ik door de smalle straatjes van de dorpskern. In een pak van de traditionele panden vonden gezellige winkeltjes onderdak die leuke hebbedingetjes zoals beschilderd porselein en linnenzakjes vol lavendel verkopen. Ze verleiden me net als de fijn geborduurde tafelkleden maar ook hier geldt dat ze jammer genoeg niet in de achterzak van mijn fietstruitje passen.
Blauw decor
Voor meer kleurrijk fietsgenot zijn de velden rond Sault een aanrader. Deze regio wordt gedomineerd door uitgestrekte akkers, niet voor fruit- of wijngaarden hier, wel voor lange rijen lavendel. Als je er in de hoogzomer arriveert, zal het blauw, paars en mauve van de lavendel in het decor overheersen. Geen nood voor wie de kleurrijke velden moet missen, leuk zijn ook de lange rijen kort gewiekte toefjes die na het oogsten op de akkers overblijven. En in deze regio fietsen tijdens de oogsttijd geeft je er op de koop toe de alom dominerende lavendelgeur gratis bij. n
PRAKTISCH De Mont Ventoux en Bedoin vind je op een duizendtal km van België. De A6, ofwel Autoroute du Soleil, verlaten, kan al in Bollène. In dat geval rest je nog een driekwart uur rijden maar je wordt al meteen met het Provencegevoel geconfronteerd. En het is leuk uitkijken hoe de Mont Ventoux langzaam opdoemt in het landschap. Een alternatief is afrit 22 Carpentras/Orange-sud maar deze rit heeft, wat mij betreft, minder charme.
Culinaire troeven
Behalve op uitstekende wijnen en prachtige landschappen kan de Provence ook bogen op een lekkere en gezonde keuken. Naast de olijven en dito olie is er een ruime keuze aan tapenades. Deze worden trouwens niet enkel gemaakt van olijven maar ook van groenten zoals courgette, asperges en rode paprika of in combinatie met sardines, ansjovis en kruiden zoals basilicum. De Provençaalse oogst omvat verder nectarines, meloen van Cavaillon, champignons en look in strengen. Sangliers (everzwijnen) die in de Provençaalse bergen thuis zijn, leveren heerlijke gedroogde hesp en worst. Lavendel wordt niet enkel gebruikt in parfums of om het linnen in de kleerkast een frisse geur te geven maar ook in voedingsmiddelen. Zo is honing met lavendel niet te versmaden.
Naar de markt
De marktdagen in de diverse Provençaalse dorpen gelden als een sfeervol gebeuren. Ze zijn bij uitstek de momenten om met de echte Provence en behalve met zijn culinaire troeven, ook met zijn bevolking kennis te maken. Je treft er de bewoners die de bergen als thuis kozen: boeren die van de melk van hun eigen geiten kaas draaien of van de olijvenoogst overheerlijke tapenades weten te maken en deze te koop aanbieden. Wie een origineel souvenir zoekt: kunstenaars aller< De kers word t de diamant ro hande die in afgelegen bergdorpjes uge van de Provence ge noemd en te ko wonen stellen hun creaties op de op aangeboden op de plaatselijke markten. markt voor. Naast dorpelingen om boodschappen komen er ook gefortuneerde gepensioneerden die zich op een uitgestrekte mas op de heuvelflanken terugtrokken en toeristen die de streek tijdens hun jaarlijkse vakantie aandoen en voor wie de Provence een paar weken lang eventjes thuis is.
Arrangement aan de Ventoux
Wie in mei 2012 een weekje wil verblijven aan de Ventoux om er te fietsen, kan intekenen op het aanbod dat je vindt op bladzijde 108 van deze Grinta!. Het gaat om een sportieve fietsvakantie met professionele begeleiding en met logement aan de voet van de Ventoux, in vakantiehuis ‘l’Oustau du Ventoux’ (Bedoin) of in B&B ‘Au Brabo’ (Mormoiron).
Mijn Ventoux/La Cannibale
Sportief fietsen op en rond de Ventoux: Sporta heeft er een patent op. De voorbije jaren organiseerde Sporta steevast Ventourist/Ventousiast. In 2012 is dat opnieuw het geval, al krijgt het event een grondige facelift. Zaterdag 23 juni 2012 wordt de climax van de Sporta-beweegcampagne. Dan kunnen duizenden Vlamingen hun persoonlijke Ventouxcampagne tot een goed einde brengen. Met het accent op ‘persoonlijk’ want elke deelnemer kan kiezen voor een format dat bij hem of haar past. ‘Iedere fietser zijn Ventoux’ is de slogan van het event: zowel startende fietsers, wielertoeristen als cyclosportieve renners vinden hun gading. De meest uitdagende toertocht is ‘La Cannibale’: 173 km, 6 cols en 4.529 te overbruggen hoogte meters. Alle informatie omtrent inschrijving voor en voorbereiding naar dit fameuze Ventoux-weekend toe, vind je op www.mijnventoux.be.
Grinta! | 139
