De Lens april

De Lens april 2014

2

Jaargang 56-Nr 2

April 2014

In dit nummer:

Voorzitter Carlo Koemeester Timorlaan 43 1782 DJ Den Helder tel.: 06-44882725 e-mail : [email protected]

4 6 7 8 10 11 12 13 14

Secretaris Gerrit Kooren Folkert Lambertstraat 39 1785 CT Den Helder 0223-630555 e-mail: [email protected] Penningmeester Henk den Bakker Stadhouder Willem 5 straat 42 1785 JB Den Helder 0223-632373 e-mail: [email protected] Rekeningnr.: 539484 t.n.v. Penningmeester Foto-werkgroep Den Helder

16 17 18 19 20 21 23 24 25 26

Redactie van de Lens Dirk en Ria Vet (voor kopij) Ooievaarstraat 75 1781 VL Den Helder Luc Mermuys, Jan Rooijackers Kopij aan de redactie of per e-mail naar: [email protected]

Contributie Lid: Gezinslid: Donateur: Jeugdlid

€ € € €

28 30

80,00 48,00 14,00 30,00

Van de redactie Programma en Wij feliciteren Van de activiteitencommissie Verslag clubexpositie 29 maart 2014 Foto van de maand maart Foto van de maand april Over Ad van Geffen Uitslag bekerwedstrijd geprinte foto’s 2 Uit slag bondsfotowedstrijd 2014 en juryrapport Verslag landenavond en Informatie over formaten In de zoeker … Jan Rooijackers Boekenhoekje Wat is Miksang Contemplatieve fotografie Richtlijnen voor het maken van een AV-serie Portfolio van Willem Melgerd Even voorstellen … Gerard Hellings Gezien: Jeff Wall fotograaf … Luc Mermuys Gedicht Luc Mermuys Beyond Iconic: fotograaf Dennis Stock … Ida Woort Nationaal Park de Veluwezoon … Ida Woort Digitalitis … Luc Mermuys

De bedragen zijn per verenigingsjaar

Website fotoclub: www.fotoclubdenhelder.nl Foto voorblad Wop van Eis - De Blauwbrug

De Lens april 2014

3

VAN DE REDACTIE NEDERLAND FOTOLAND

Is Nederland een fotoland, of het fotoland? Tussen “een” en “het” ligt een wereld van verschil. Vergelijk het met Nederland een schaatsland, of Nederland is het schaatsland. Of Nederland waterland, inderdaad, wie zei het ook alweer? “Een land met meer water en wolken dan grond om op te staan”. Hoe dan ook, Het opinieweekblad Vrij Nederland zegt heel gewoon Nederland fotoland en wijdt daar zelfs een “special” aan (35/2013) En moet dus in een serie artikelen aangeven waarom zij dat vindt. In het redactioneel van de vorige Lens had ik het over het fenomeen “fotograaf des vaderlands”. Daar heb je het dus al. Zeer onlangs was er een wisseling van de wacht en gelijk mochten de oude en de nieuwe aanschuiven bij Pauw en Witteman en ongehinderd vertellen wat ze gedaan hebben en wat ze van plan zijn. En de nieuwe gelijk ook paginagroot in het NHD. Ik hoef daar verder niets aan toe te voegen, iedereen leest immers deze krant, al was het alleen maar om op de hoogte te blijven van de Helderse politieke soap. Zelf vind ik die nieuwe vaderlandse fotograaf maar een raar mannetje; dunne lippen en daaronder een bruin ribfluwelen vlinderdasje, en dat deed me denken aan 40 jaar geleden toen droeg ik wel eens een pantalon van die kleur en in die stof. En dan zijn foto’s. Het is allemaal niet mijn kopje thee. Maar dat mag ik vanaf deze plaats natuurlijk niet zeggen, immers, er is daarover geen overleg gevoerd met mijn mederedacteuren. En ik wil geen ruzie. Ik wil maar zeggen: veel publieke aandacht voor het fenomeen fotograaf des vaderlands, als ambassadeur van de fotografie. Terug naar de special van VN. Welke criteria leg je aan om te beweren dat Nederland een fotoland is? Dat er veel gefotografeerd wordt?, (bv. meer dan in Portugal of Polen) Dat er veel waardering voor is, dat we een paar wereldberoemde fotografen in huis hebben. Dat wij geregeld, zoals met schaatsen, bekers en medailles binnenslepen. Fotografie heeft in ieder geval de museale status bereikt. VN zet de grote 4 op een rijtje. *FOAM, Amsterdam, sinds 2001, 200.000 bezoekers per jaar, budget 3 miljoen euro. Trendy, en energiek, inventiviteit. *Fotomuseum Den Haag, Den Haag, sinds 2002, 60.000 bezoekers per jaar, tentoonstellingsbudget 100.000 euro. De mens staat centraal. *Nederlands Fotomuseum, Rotterdam, sinds 2003, 65.000 bezoekers per jaar, budget ruim 3 miljoen euro . Nadruk op menselijke betrokkenheid en documentaire fotografie. *Huis Marseille, Amsterdam, sinds 1999, 40.000 bezoekers per jaar, budget 1 miljoen euro. Deftig, elitair. Voor fijnproevers. Een buitenbeentje in het rijtje; het is een particulier initiatief, krijgt geen subsidie en hoort bij de stichting de Pont die ook een museum heeft in Tilburg.

De Lens april 2014

4

Wat valt op in de rijtje. *Maar liefst 4 instituten die zich met een eigen invalshoek op fotografie richten middels exposities, archivering, educatie, enz. *Ze zijn alle vier binnen een periode van vier jaar tot stand gekomen, een ware explosie dus, en zitten allen in de Randstad. Het kan toch niet zo zijn dat de “provincie” fotoleeg is. *Ze zijn gehuisvest in representatieve panden op dito locaties. *Het bezoekersaantal voor zoiets gespecialiseerd als fotografie. Menig “ gewoon” museum kan daar jaloers op zijn. Een breed maatschappelijk draagvlak dus; maar waar komt dat draagvlak voor dat betrekkelijk nieuwe medium vandaan? Je zou denken vanuit de basis, een reputatie moet van onderaf gevoed worden, net als bij een tak van sport om maar eens een oneerbiedige vergelijking te maken –alhoewel, fotografie, en zeker in competitieverband is ook een soort sport. Het gaat om je best doen en prestaties neerzetten die niet alleen elitair, maar ook breed gewaardeerd worden. Wat me in die special van VN daarom des te meer opvalt is dat die onderkant, die basis helemaal niet ter sprake komt. Zoiets als de Fotobond en die honderden fotoclubs en andere initiatieven op regionaal niveau worden niet genoemd. Het gaat in die artikelenserie uitsluitend over beroepsfotografie en professionele netwerken. Ook buitengewoon interessant natuurlijk om een kijkje achter deze schermen te krijgen. Maar als het gaat om de stelling Nederland fotoland, dan zou je dat land toch breder moeten bereizen, ik bedoel belichten. De redactie Luc Mermuys

Koen Hauser - Fotograaf des Vaderlands 2014 Bron: Internet De Lens april 2014

5

Programma 2013-2014 Mei 6 13 20 27

Foto van de maand + bespreken + uitslag digiwedstrijd Resultatenavond estafette (drie - en/of meerluiken) Portfolio presentatie Presentatie modelgroep

Juni 3 10 17 24

Resultatenavond jaarthema Jaarwedstrijd externe jury Foute fotoavond Schoonmaken clubgebouw Het bestuur en de redactie van de lens wensen alle leden een creatieve zomer toe. En tot ziens op 2 september.

Wij feliciteren Hierbij feliciteren wij de leden die in de afgelopen maanden hun verjaardag hebben gevierd en zij die dat in de komende maanden hopen te doen. Maart

Mei 4 Frans Rijsdijk 8 Ida Woort 19 Joop Stuijvenberg 22 Wout Heijkamp 24 Dirk Vet 30 Carlo Koemeester 31 Willem Melgerd

April

10 Ben de Hond 14 Taco de Bruin 15 Jan Stoeltjes 17 Ronald Koster 21 Luc Mermuys 25 Minne Dijkstra 30 Peter Leguit Juni

9 Henk den Bakker 12 Thea Groen 14 Jeroen Noot 19 Anton Luksemburg

2 Stephan Vlaming 11 Gerrit Kooren 11 Gerard Krol 19 Willem Jas 20 Geertruud Strooper 22 Jac Siersma 23 Peter de Vries 24 Tjip van der Veen 29 Helma Velthuizen

Mocht uw verjaardag niet juist zijn, stuur dan een mailtje naar [email protected]. Ook bij de redactie worden soms fautjes gemaakt

De Lens april 2014

6

Van de activiteitencommissie Dagtochtjes De voorgestelde foto-expeditie naar het Hembrug gebied komt wegens gebrek aan belangstelling te vervallen. De groep moest uit minimaal 10 personen bestaan wat we bij lange na niet halen. Het aantal personen voor de foto-expeditie naar de Haarlemse Hofjes is vrij. Er hebben zich al enkele personen aangemeld. De bedoeling is dat we op zaterdag 7 juni, start 10.00 uur of zondag 8 juni, start 13.00 uur hier naar toe gaan. E.e.a mede afhankelijk van het weer. Nadere bijzonderheden zullen per e-mail bekend gemaakt worden. Aanmelden kan nog steeds tot enkele dagen voor de geplande datum bij Hans van Ierssel. Expositie Paviljoen van Toen Ons is gevraagd om in het najaar van 2014 (oktober tot december) een expositie te houden door de fotoclub in het Paviljoen van Toen met als thema “Den Helder toen” en “Den Helder nu” eventueel in samenwerking met De Helderse Historische Vereniging. Het paviljoen is gelegen aan de Borneolaan 1. In het paviljoen bevindt zich een museum met steeds wisselend exposities. Nadere bijzonderheden zullen tijdig bekendgemaakt worden. Expositie gemeentehuis Onze volgende expositie in het gemeentehuis is verschoven naar het eerste kwartaal 2015. Aan deze expositie is geen thema verbonden.

Lief-en leedzaken Kent u een lid van de fotoclub waarvan u weet dat deze met ingrijpende persoonlijke omstandigheden te maken heeft (gezondheidsproblemen, huwelijk, geboorte, etc.) geeft u dit dan door aan de activiteitencommissie. U kunt natuurlijk de activiteitencommissie ook in kennis stellen als u persoonlijk in deze omstandigheden komt te verkeren. De "lief- en leedtak" van de activiteitencommissie zullen dan voor een passende attentie zorg dragen. Mocht er meer bekend worden over de geplande activiteiten of als er nieuwe activiteiten gepland worden zal dit via e-mail, clubavonden, de website en "De Lens" bekendgemaakt worden. Namens de activiteitencommissie,

Jan Rooijackers

De Lens april 2014

7

Clubexpositie 29 maart 2014 Zoals elk jaar, laatste weekend van maart, de clubexpositie. Ons clubgebouw was er klaar voor, stoelen en tafels op een andere plek, wat wil zeggen in alle kastruimte die over was, waardoor ook tot 4 keer toe het alarm afging, wat een lawaai. Foto’s waren verzameld, lijsten schoongemaakt, het werk van de leden er in. Genoeg leden hadden zich aangemeld voor de voorbereidingen, maar niet echt genoeg mensen die foto’s hadden ingeleverd. Gevolg daarvan is een kleinere groep fotografen met meerdere foto’s op de jaarlijkse clubexpositie. Zou het niet fantastisch zijn als er van iedere clubfotograaf één foto zou hangen? Dit is zeker een streven en wens voor de clubexpositie in 2015. Of het aan het prachtige weer lag, aan de meerdere evenementen dat weekend in Den Helder, de wat late berichtgeving in de media, maar het bezoekersaantal viel wat tegen,ook de belangstelling van onze eigen leden. Er zijn een kleine 100 bezoekers geweest, opvallend was hun aandachtige belangstelling en enthousiasme. De foto van Dirk zijn eekhoorn kreeg de meeste stemmen, een jong knulletje uit de buurt die we aanmoedigden om te komen kijken, antwoordde op de vraag welke bij hem favoriet was; die van die hamster mevrouw. Een uur later kwam hij met een hele groep vriendjes terug om te vragen wanneer de prijsuitreiking was, er waren meer dan genoeg koekjes. Wie de jeugd heeft heeft de toekomst, dus wie weet is er onder deze boeffies wel een heel goede fotograaf in spé. Zoals elk jaar en toch weer tot onze verbazing was binnen een half uur alles weer opgeruimd en op z’n plaats, bijna alsof er geen expositie had plaatsgevonden. Nog even napraten, met een welverdiend drankje, voldaan, we hadden het weer voor elkaar gekregen! Ida Woort

De Lens april 2014

8

Eline de Haan is winnares van de publiekswedstrijd.

De Lens april 2014

9

Foto van de maand maart 1e plaats Geertruud Strooper - Rhimdat

3e plaats Peter de Vries - Studio

3e plaats Theo van Zutphen - Vork

De Lens april 2014

10

Foto van de maand april 1e plaats Wop van Eist - Blauwbrug

2e plaats Frans Rijsdijk - Model

3e plaats Henk de Graaf - Duinen en strand

De Lens april 2014

11

Over Ad van Geffen In de nieuwe wereld van de Social Media willen wij ons zo goed mogelijk presenteren, toch? Je kan bij mij terecht voor portret en familiefoto's, bruidsreportages, kinderfeestjes, vrijgezellenshoots, bedrijfsfotografie, productfotografie en nog veel meer... Respect is belangrijk in mijn filosofie en eigenwaarde. Ik probeer een ieder zo goed mogelijk en ontspannen mogelijk op de foto vast te leggen. En zo hoort het! Dit zie je terug in mijn foto's. Kijk en oordeel zelf! Ad

http://www.studioxposure.nl

De Lens april 2014

12

Uitslag bekerwedstrijd geprinte foto’s 2 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18

Wop van Eis Gerard Krol Ida Woort Dirk Vet Wop van Eis Gerard Krol Wop van Eis Dirk Vet Gerard Krol Ida Woort Ida Woort Arie Koopman Dirk Vet Arie Koopman Arie Koopman Dirk Vet Ida Woort Wop van Eis

19 20 21

Minne Dijkstra Minne Dijkstra Minne Dijkstra

Solene Violiste Muzikant Ontbijt op het Kuitje Marianne Samenspel Miriam Flamingo waterballet Marmelade Spiegeling Thuiskomst Uitkijktoren Refugium Eeuwigelaan Kaasmarkt Montségur Highlands Roxanne Loodsgracht bij zonsopkomst Quelderduyn Mosterdzaadje

7,813 7,807 7,633 7,507 7,473 7,407 7,347 7,307 7,2 7,127 7,047 6,987 6,96 6,927 6,9 6,827 6,793 6,7 6,327 6,293 5,98

3e plaats Ida Woort - Rijksmuseum

1e plaats Wop van Eis - Solene

De Lens april 2014

2e plaats Gerard Krol - Violiste

13

De fotoclubs in de regio hebben de volgende resultaten behaald: Plaats Fotoclub 12 HAF Heiloo 13 Contrastfotografie 32 Defa 56 Heerhugowaard 100 Fata Morgana 108 FWG Den Helder 129 Schagen

Er waren 186 deelnemende clubs.

De winnende foto van Marjan Rosendahl

De Lens april 2014

14

punten 208 208 204 200 196 195 193

Fotobondswedstrijd 2014 De jury wil beginnen een groot compliment te maken aan de organiserende club, fotoclub Haaksbergen. Er waren veel mensen aanwezig om hoe dan ook de dag vlekkeloos te laten verlopen; alle foto's waren in een grote zaal zeer overzichtelijk op tafels uitgestald, met als extra voordeel dat het (dag)licht uitmuntend was. Het was voor de jury een groot genoegen te kijken en te genieten van al die honderden foto's, van in totaal 186 fotoclubs. Zoals elk jaar waren de inzendingen zeer divers, zowel wat onderwerpen als uitwerkingen betreft. Eerst enkele kleine minpuntjes: - Wanneer een fotograaf twee sterk op elkaar lijkende foto's in de clubselectie heeft gedaan, wordt vergeleken; één foto is dan altijd beter dan de andere; kies dus zelf de beste. - Er was een enkele club die tien foto's met hetzelfde onderwerp had ingezonden; dan gaat een jury steeds vergelijken, en dat kost zo'n club zeker punten. - Nog steeds wordt er te weinig geëxperimenteerd en te weinig gedurfd; veel fotografen zijn te behoudend en te braaf. - Het traject van de HDR-foto's is veelvuldig te ver gegaan; precies de grens opzoeken en dan op tijd stoppen, is het devies. - Wanneer een fotograaf een goede locatie heeft gevonden, blijkt, en dat kun je bijna altijd aan de foto zien, er maar één foto gemaakt te zijn; dat is te zien aan kleine slordigheden, zoals details die beter niet in de foto aanwezig hadden moeten zijn, zoals een mens dat net op de achtergrond door het beeld loopt. Advies: blijf op die locatie en maak meerdere beelden. Dan veel pluspunten: - Er was veel kunstzinnige fotografie te zien, hetzij zo ter plekke aangetroffen, hetzij geënsceneerd. - Er waren, vergeleken met enkele jaren geleden, veel aantrekkelijke landschapsfoto's, waarin vooral de visie van de maker zichtbaar was en gelukkig niet het mooie van het landschap zelf. - Dat argument geldt ook voor de dierfoto's, zowel van grote als van kleine dieren; hierbij moet vermeld worden dat er enkele dijken van koeienfoto's bij waren. - Al jaren zie je steeds meer foto's van vooral jonge vrouwen; bij hen lijken de gezichten vrijwel emotieloos, maar na enige tijd gekeken te hebben blijken die vrouwen juist een heel persoonlijke, innerlijke emotie te tonen; deze foto's hebben heel vaak een intrigerende inhoud. - Dat geldt ook voor de meeste kinderfoto's; hierbij gelukkig niet meer die leuke kinderfoto's die alleen maar interessant zijn voor de familie van het kind zelf. - In het algemeen bleek het kleurgebruik heel verfrissend te zijn; gelukkig geen over bewerkte Photoshop beelden meer. - Gelukkig was er veel minder voorspelbare reisfotografie. - Als minpuntje wordt hiervoor vermeld dat er te weinig geëxperimenteerd wordt; maar daar staat tegenover dat de vele mensen die wél experimenteren duidelijk iets geheel 'eigens' in hun foto's hadden tot stand gebracht. Tenslotte nog twee opmerkelijke feiten: - Opvallend was dat er minder echt documentaire fotografie was. - Eveneens bleek er minder zwart-witfotografie te zijn. De jury: Stan Kerlen Jan Kok De Lens april 2014

15

Landenavond Met een wel zeer mediterraan tintje. De hapjes waren fantastisch bereid met o.a. knoflook, dadels en nog veel meer lekkere combinaties en interessante sausjes. Het werd laat deze avond en daar had de bar geen schuld aan. Meer dan voldoende kunstwerken werden getoond. Voor de pauze hadden we het klassieke gedeelte met de nostalgische diaprojectors door Taco en Ida. Het geluid van het verschuiven van de slede en het soms zeer creatief tonen van de dia’s bracht de sfeer er goed in. Hierna beelden van nog een aantal digitale beelden van Henk, Stephan en Nel. Tijdens de pauze mochten wij, en dat waren er weer velen, ons tegoed doen aan de overheerlijke Italiaans getinte hapjes en drankjes. Ida Woort en Jan Rooijackers hadden hier heel veel tijd ingestoken. SUPER en LEKKER! Na de pauze weer een aantal digitale beelden van Taco en Geertruud . Taco was prominent aanwezig op deze avond, maar zo’n bereisd man heeft ook veel te tonen. Een ieder gaf vooraf of tijdens zijn of haar presentatie enige toelichting op het getoonde werk. Als hekkensluiters kwamen de “Vetjes” met hun AV series aan de beurt. verslag Geertruud Strooper

Over formaten Verhouding: 16 : 9

1920 X 1080 pixels / 72 dpi profiel sRGB

3:2

1620 X 1080 pixels / 72 dpi profiel sRGB

4:3

1440 X 1080 pixels / 72 dpi profiel sRGB

Verhouding: 2 : 3

720 X 1080 pixels / 72 dpi profiel sRGB

3:4

810 X 1080 pixels / 72 dpi profiel sRGB

Staande foto

Pixelgrootte voor het presenteren op de HD beamer, 1920 X 1080 pixels.

De Lens april 2014

16

In de zoeker ...

Springfair 2014 Julianadorp

heerlijk zonnetje. De temperatuur is dan 11 graden met een matige westenwind. Op het terrein aangekomen wil ik zo veel mogelijk demonstraties bijwonen van oude ambachten en hier foto’s van maken. De eerste demonstratie die ik zie is een man die met een kettingzaag een boomstam aan het bewerken is tot een houten vogel. Over het terrein loopt een ganzenhoeder met een aantal ganzen. De ganzen zijn erg volgzaam en tam. Eeuwenlang werden er ganzen door ganzenhoeders naar de stad gedreven voor een ganzenmarkt. Nu is het drijven een unieke vorm van vermaak.

Dit jaar was al weer de negende editie van een jaarlijks terugkerend evenement in Julianadorp: Springfair. Een markt met honderdvijftig kramen en diverse demonstraties kondigen het begin van de lente aan. Dit jaar stond Springfair in het teken van het thema “Polder het Koegras”. In het kader van dit thema ging de organisatie terug naar het jaar 1800 waarin de polder “het Koegras”werd drooggelegd, waarna voornamelijk boerenbedrijven zich hier vestigden, en later zou deze polder uitgroeien tot Julianadorp. Zondag 13 april vond dit evenement plaats. Als ik om 12.00 uur me per fiets naar het evenemententerrein begeef straalt er een

Midden op het terrein staat een oude dorsmachine van 100 jaar oud. De machine is volledig gerestaureerd en behoort tot het agrarisch museum “Weten en Werken” in Julianadorp. Met deze machine wordt een demonstratie gegeven hoe vroeger graan gedorst werd en vervolgens tot meel werd verwerkt.

De Lens april 2014

17

Even verderop is er een demonstratie over het mennen van paarden voorafgegaan door een demo met jachthonden. Het is erg druk op de fair. Veel mensen die genieten van het mooie weer. Ik kom dan ook veel bekenden tegen en niet alleen mensen uit Julianadorp.

Er is ook een demonstratie over schapen hoeden en drijven met bordercollies. Het verschil tussen hoeden en drijven is dat bij hoeden de nadruk ligt op het op een plek houden van de schapen en bij het drijven gaat het om het verplaatsen en bijeendrijven van de schapen. Er zijn kookdemonstraties met “vergeten groentes” en kookwedstrijden. Om 15.30 uur stap ik weer op mijn fiets na genoeg foto’s gemaakt te hebben. Springfair mag terugzien op een jaarlijks terugkerend geslaagd evenement. Jan Rooijackers

Boekenhoekje Nederland vanuit de lucht Nederland als een eindeloos lijnenspel tussen de natuur en de mens. Het landschap tot de laatste vierkante meter gecultiveerd. Op dagen waarop de weersomstandigheden fototechnisch perfect zijn, stapt Frans Lemmens in een vliegtuig om Nederland van boven te fotograferen. Het resultaat is verbluffend. Nederland vanuit de lucht, Nederland op z'n mooist. Frans Lemmens is een ware globetrotter. Hij werkte jarenlang als ontwikkelingswerker in Afrika en reisde vervolgens als reisleider over alle continenten. Sinds 1986 werkt Lemmens als documentair fotograaf, zich voornamelijk concentrerend op reizen en natuur. Niet alleen in het buitenland. Ook Nederland werd dankzij zijn vele fotogenieke en verrassende kanten een belangrijk onderwerp.

ISBN 9048816149 € 24,90

De Lens april 2014

18

Wat is Miksang Contemplatieve Fotografie? Helemaal eerlijk over wat we zien, puur fotograferen. Miksang is een Tibetaans woord dat zich als ‘Goed Oog’ laat vertalen. Deze contemplatieve benadering van fotografie is gebaseerd op de leringen over Shambhala en Dharmakunst van meditatiemeester, kunstenaar en geleerde Chögyam Trungpa Rinpoche, meer specifiek op zijn leringen over de aard van waarneming. ‘Goed’ heeft bij Miksang niet de betekenis van ‘goed’ en ‘slecht’ zoals we gewend zijn dit te gebruiken, maar betekent dat onze geest ontspannen en open is: vrij van interpretatie. Wanneer een kalme geest, een heldere kijk en een zacht hart samenkomen in één enkel moment, dan manifesteert ‘Goed Oog’ zich. We staan onszelf toe meer beschikbaar te zijn voor de dingen om ons heen, zonder de formules en filters die vaak met fotografie worden geassocieerd. Als we ons oog en onze geest synchroniseren, laten we alle concepten en vooropgezette ideeën los en zijn we in het huidige moment, in het nu. De wereld doet zich voor als een magische vertoning van levendige waarneming. Onze ervaring en expressie van alledaagse momenten wordt rijker en oneindig gevarieerd – voorbij aan wat we denken. Vrij en vreugdevol. Door het beoefenen van contemplatieve fotografie kunnen we de vaardigheid ontwikkelen deze ervaringen met grote precisie uit te drukken. Eén moment, één klik!

Foto’s internet

Een site met Miksang fotografie: https://www.flickr.com/photos/helenavink/sets/72157632221276707/show/

De Lens april 2014

19

Enkele richtlijnen voor het maken van een goede AV-productie Het begint met een idee, het kan een vakantie serie zijn, of een documentaire, een zelfverzonnen verhaal of zomaar sfeerbeelden. Kijk of het origineel, boeiend, vernieuwend en uitvoerbaar is. Zorg voor een verhaallijn en goede muziek. Bij gesproken tekst zorgen voor een duidelijke stem, rustig spreken en combineren met de muziek. Maak een draaiboek. Begin met het sorteren van beelden, welke in het begin, midden en einde moeten komen. Zorg voor goede beeldkwaliteit, maar durf ook afscheid van beelden te nemen, een prachtige foto past niet altijd in de serie. Voorkom herhaling van beelden en zorg voor een verrassing af en toe. Maak je serie niet te lang, soms is 1 minuut al voldoende en het maximum is toch wel 5 à 6 minuten. Denk na over de doelgroep waarvoor je een serie maakt. Bij de muziek die wilt gebruiken is het goed het stuk grijs te draaien, zodat je er een gevoel bij krijgt. Eventuele tekst vertalen en omzetten in beelden. In een serie hoef je de tekst niet aldoor letterlijk te volgen, dan voorkom je dubbele informatie aan de kijker. Een instrumentaal stuk ook veel beluisteren. Durf te knippen in de muziek, zodat het einde van de muziek ook het einde van de serie is. Muziek is persoonlijk maar moet wel bij de serie passen en iets toevoegen, want muziek is mede bepalend voor de serie en zo min mogelijk bekende muziek gebruiken. Denk bij het fotograferen seriematig. Maak foto’s met het onderwerp links, rechts en in het midden, dan kan je altijd de mooiste overvloeier kiezen. Gebruik verschillende standpunten en lenzen en zorg voor zover mogelijk voor de zelfde lichtomstandigheden ( kan natuurlijk niet altijd ). Maak voldoende opnames om later niet te kort beelden te hebben. Fotografeer zoveel mogelijk horizontaal. Bij beeldwisseling kan je verschillende overvloeiers maken, mooie langzame of harde, abrupte beeldwisselingen. Er zijn programma’s met allerlei soorten overvloeiers, maar die zijn vaak erg onrustig. Maak tussenbeelden als een overvloeier niet erg mooi is en probeer ook een derde beeld te creëren. Overvloeiers tussen twee beelden geven dikwijls erg mooie beelden op, het derde beeld. Zorg dat de titel van de serie goed is, gebruik rustige kleuren en zet de tekst op een rustige achtergrond. Geef alleen informatie die belangrijk is voor de kijker. Vermeldt altijd je naam, de naam van een eventuele mede fotograaf als je foto’s van een ander gebruikt, de componist en de uitvoerende van de muziek. Bij een voice-over de naam van de spreker vermelden. Bij gebruik van video zorgen dat het functioneel en creatief is en altijd vanaf statief filmen. Samengevat, een AV is geen digitaal fotoboek met wat muziek erachter. Zorg voor een verhaal, rode draad of sfeerimpressie. Gesproken of geschreven tekst kan een serie ondersteunen of achtergrond informatie geven. Zorg voor verrassingselementen in beeld of geluid, eventueel life geluid. Maak een serie niet te lang. En dan nog dit. Zelfkritiek ontwikkelen, is de verhaallijn goed, boeiend, afwisselend, lengte, muziek ? Vraag aan een ander wat hij goed of slecht in je serie vindt. En tegen kritiek kunnen Dit is een samenvatting van een workshop die Dirk, bas en ik in Barneveld gevolgd hebben. Kijk voor de volledige workshop op www.piethuijgens.nl

Ben

De Lens april 2014

20

Portfolio van Willem Melgerd

De Lens april 2014

21

De Lens april 2014

22

wat meer tijd gaan stoppen in enkele hobby’s, zoals saxofoon spelen en natuurlijk fotografie. In het analoge tijdperk, in de vorige eeuw, heb ik met een Olympus om-1 gefotografeerd. Een leerzame tijd, veel lezen, experimenteren met belichting en sluitertijden, bij elke klik je instellingen opschrijven en nadat het rolletje een week later ontwikkeld was nieuwsgierig de resultaten bekijken. Vaak met dia’s om het betaalbaar te houden. Zo’n 10 jaar geleden kocht ik mijn eerste digitale toestel, een Canon compactcamera, die ik eigenlijk alleen gebruikte voor vakantiekiekjes. Toen ik een paar jaar geleden een digitale spiegelreflexcamera kocht, ging er een wereld voor mij open. Inmiddels heb ik veel nieuwe mogelijkheden geleerd en ik leer nog steeds nieuwe dingen bij. Je raakt eigenlijk nooit uitgeleerd in de fotografie. Fotografen zijn naar mijn mening in feite individualisten, die allemaal die ene bijzondere foto willen maken die iedereen mooi vindt. De kracht van de fotoclub is dat je met het uitwisselen van inzichten en ervaringen elkaar verder kan helpen om nog betere of andere foto’s te maken. Onze fotoclub heeft, in positieve zin, soms wel wat weg van de Tweede Kamer, discussies, elkaar overtuigen en er is een linker- en een rechtervleugel. Canon versus Nikon. Met mijn Olympus E-5 beschouw ik mijzelf als neutrale middenpartij. Er zijn zoveel te fotograferen onderwerpen in de fotografie dat je jezelf haast wel moet beperken tot een paar richtingen die je het meest aanspreken. Mijn voorkeur ligt in het fotograferen van mensen, vooral in straatfotografie en portretfotografie. Een mooie gebouwstructuur of ritmisch patroon leg ik ook graag vast. Ik ben lid van de Even voorstellen …Gerard Hellings modelwerkgroep en moet zeggen dat ik aan dat onderdeel het afgelopen jaar door omstandigheden (te) weinig tijd heb besteed, wellicht volgend Inmiddels ruim anderhalf jaar lid van de fotoclub, seizoen beter. maar nog niet in deze rubriek gestaan, dus bij Momenteel volg ik samen met Gerard Krol de dezen. Masterclass voor amateurfotografen van het Bredaphotofestival. Ik had verwacht dat de proMijn naam is Gerard Hellings 57 jaar oud, gefessionele fotografen die ons begeleiden, ons de trouwd en ik woon met veel plezier in Julianafijne kneepjes van de fotografie zouden bijbrendorp. Mijn 2 dochters zijn inmiddels volwassen gen. Niet dus. Het is naar mijn gevoel meer een en het huis uit. Toen ik zo’n 2 jaar geleden meer vrije tijd kreeg ontdekkingstocht naar jezelf in de fotografie. Wel een aparte en soms verwarrende ervawilde ik eerst een lang gekoesterde wens gaan vervullen. Dus, ik ben op de fiets gestapt en ben ring, geen idee wat daar uit komt. In elk geval een bijzondere zijstap in mijn, met ups en met een slingerroute door 9 landen, naar Rome gefietst, een heerlijke belevenis. Daarna ben ik downs, boeiende en het gevarieerde

hobby ...fotografie. De Lens april 2014

23

GEZIEN. JEFF WALL: “TABLEUAX PICTURES PHOTOGRAPHS” 1996-2013. Jeff Wall (Vancouver 1946) is een behoorlijk wereldberoemd fotograaf. Hij exposeerde in München, N.Y, London (Tate Modern) en nu dus ook in ons “Stedelijk”, en dat niet voor de eerste keer. De tentoonstelling toont nu werk vanaf 1996, hij maakte toen zwart-wit foto’s. Daarnaast inkjet prints, maar vooral monumentale “lichtbakken”. Want daar is hij bekend en beroemd mee geworden. Dat zijn ingelijste bijna levensgrote kleurendia’s die aan de achterzijde worden aangelicht door middel van tl-buizen. Een presentatievorm die we kennen uit de reclamewereld. Een radicale breuk met de traditionele fotografie, vooral ook inhoudelijk. Zijn foto’s lijken documentair, maar zijn in feite reconstructies van dingen die hij heeft meegemaakt of gezien. Het is een combinatie van extreem realisme en soms zeer complexe kunstgrepen., en zijn daardoor best spannend. De beelden zijn figuratief en herkenbaar: straatscènes, interieurs, landschappen. Ook de thema’s zijn goed herkenbaar: werk, mensen, sociale kwesties, fantasieën, en vooral de combinatie dan wel de contrasten daarvan. Er is op zo’n immense lichtbak soms heel veel te zien en te duiden De flyer van de tentoonstelling toont schijnboksende jongens in een moderne woonkamer In totaal zijn 37 werken geëxposeerd. En wat vindt uw nederige verslaggever ervan. Behoorlijk “Amerikaans”, door de omvang, de belichting en de thematiek nogal indrukwekkend. Je kunt er niet naast kijken. En dan de onvermijdelijke catalogus. Zo groot, lichtgevend en indrukwekkend de lichtbakken zijn, zo klein en zo flets ze zijn afgedrukt. Er blijft niets meer van over. Hoe krijgen ze het voor mekaar. Hier kan je niet mee thuis komen om er op de club mee pronken.

De Lens april 2014

24

Stedelijk museum, Amsterdam, nog t/m/ 3 aug. Gratis met museumjaarkaart (waardoor je ook niet in de rij hoeft te staan) En als je er dan toch bent, en je hebt nog wat tijd over, daal dan ook eens af naar de kelder voor een kennismaking met MARCEL WANDERS (Boxtel, 1963), en je komt in een heel andere en vooral fantasierijkere wereld terecht van een Nederlands internationaal beroemde vormgever. Fantasie, creativiteit en ambacht komen hier op zeer originele bij elkaar in de creatie en vervorming van alledaagse objecten. Hij ontwerpt ook interieurs Hij ontwerpt voor grote opdrachtgevers, maar uiteraard ook voor zijn eigen bedrijf. “Pinned Up, 25 jaar vormgeving”, heet zijn expositie. Bij Wanders krijg je een warmer gevoel dan bij Wall. Het is maar naar welk gevoel je op zoek bent. Luc Mermuys.

DAG EN NACHT Waar overnacht de dag Als de nacht ontwaakt Waar slaapt de nacht Als de dag herleeft. Misschien hier Langs de rand Van een natte horizon Daar misschien Langs de helling Van verre bergen. Als vrienden die elkaar Dag en nacht ontmoeten Elkaar tot vanavond En toch vanmorgen zoenen. Luc Mermuys.

De Lens april 2014

25

Beyond Iconic : Fotograaf Dennis Stock 1928-2010 Er zijn nog wel eens interessante documentaire rubrieken over o.a. fotografie, zo ook Close-Up van de AVRO. Het leven en werk van deze Amerikaanse fotograaf, om de kost te verdienen ging hij bij de kustwacht werken, op een feestje maakte hij foto’s met zijn boxje met een kleine flitser. Zijn collega’s kochten de afdrukken en zo kwam hij erachter dat er misschien wel geld te verdienen was met fotografie, zich onbewust van zijn talent. Hij kwam in de leer bij Gjon Mili, een Life-magazine fotograaf, die leerde hem het vak en 4 jaar werkte hij dag en nacht, foto’s ontwikkelen en afdrukken. Mili had grote invloed op hem. Hij deed mee aan een wedstrijd voor jonge fotografen,e n maakte een reportage van Poolse immigranten, wel gevlucht maar de angst is er nog steeds, dit bracht hij tot uitdrukking in zijn foto’s. Zijn ouders waren ook immigranten, zijn moeder legaal, zijn vader als verstekeling. Eenmaal in Amerika werd je niet meer weggestuurd, zijn foto’s zijn heel indringend, hij won de eerste prijs. Dit was Robert Capa één van de oprichters van het persfotoagentschap Magnum opgevallen en toen kwam de uitnodiging om zich bij dit collectief aan te sluiten. Zijn werk omvat foto’s uit de hoogtijdagen van Hollywood en de jazzmuziek, zijn foto van James Dean in regen en wind lopend op Times Square is heel bekend. De foto is volgens hem een eigen leven gaan leiden, het is een foto van een acteur die hoopt het te gaan maken op Broadway, hij kan iedereen zijn, het is ook de bepaalde sfeer in de foto en de foto heeft een universeel karakter. Hij is niet op zoek geweest naar dé iconische foto,dat is volgens hem een cliché geworden in de loop van de tijd, zijn fotograferen komt voort uit een diepgewortelde maatschappelijke behoefte om de geschiedenis te vatten, in momenten vast te leggen, de kracht die je met het beeld wilt uitdrukken op het moment dat je het vast legt is aanzienlijk, pas dan heb je een onuitwisbaar beeld,was zijn mening. Als je teveel wilt vertellen met een foto,slaat de verwarring toe zo ondervond hij. Hij kon schrikken van een Photoshop oplossing om een foto te verbeteren, technisch is alles mogelijk, maar het is ook gevaarlijk omdat je er de oorspronkelijke waarneming mee kan manipuleren, de nieuwe intentie kan dan onoprecht en destructief zijn. Elke foto is een meesterstuk maar als je dit achteraf moet croppen of een andere uitsnede bepalen, moet je dat niet proberen weg te beredeneren,het is doodgewoon niet gelukt .Hoe meer je probeert te verdoezelen dat een foto slecht is,hoe verder je van een goede foto af komt te staan. Volgens hem draait het in de hedendaagse fotografie om effectbejag, je moet irriteren, shockeren, en de galerieën doen van harte mee, onze cultuur vraagt altijd om wat nieuws. Dennis Stock heeft tot vlak voor zijn overlijden workshops gegeven gaf zich ook over aan het fotograferen, abstraheren van bloemen. Nog ieder jaar komen de leden van Magnum een keer samen, en maken dan een maffe groepsfoto.

Ida Woort De Lens april 2014

26

Foto’s Dennis Stock

Bron: Foto’s internet De Lens april 2014

27

Nationaal park de Veluwezoom Met storm en regen en voorbereid op een wandeltocht in regenpak en rubberlaarzen vertrokken wij al heel vroeg richting Rheden. Noodweer in het westen maar op de dijk EnkhuizenLelystad klaarde de lucht op en hadden we een schitterende autorit terwijl de zon opkwam en door de mistvelden op de landerijen scheen. De schaapskudde stond te wachten op wat komen ging, alert bij het hek de twee Border-Collies, Kayla en Lynn, die precies wisten wat van ze verwacht werd. Met de kudde een dag mee over de veepaden rondom het Veluwe zoomgebied. Aanpassend aan het tempo van de schapen, als de schapen gingen grazen zaten en lagen wij in de heidevelden. Het Veluws heideschaap is geen wol of vleesschaap, de kudde is er alleen om het gebied te onderhouden, hun vacht is dun. De plaatselijke slager had de lunch verzorgt en dat smaakte heel goed, de wandeling viel niet altijd mee, veel klim en klauterwerk. Het gebied is schitterend met stuwwallen uit de laatste ijstijd, duidelijk zijn deze door het oprukkende ijs gevormde grondruggen te zien. Het was prachtig om te zien hoe de twee honden de kudde bij elkaar hield ,hard werken voor ze,constant op scherp en om de kudde heen. Ida

De Lens april 2014

28

De Lens april 2014

29

DIGITALITIS ‘IK BEN ONLINE, DUS IK BESTA’. Het zal in der afgelopen 2 Lens-jaren wel duidelijk geworden zijn dat de rubriek “digitalitis” bedoeld is om de zin, onzin en de waanzin van het steeds verder doorwoekerende digitalisme in onze samenleving op de korrel te nemen, te relativeren en te ironiseren. Maar deze keer laat is dat aan cartoonisten over, ook zij hebben in het digitalisme een onuitputtelijke en dankbare inspiratiebron gevonden. Toch kan ik het niet laten nog een eigen ervaring te noteren. De Rijksdienst voor het Wegverkeer, of hoe die club ook mag heten, had eerder dan ikzelf in de gaten dat mijn rijbewijs over een half jaar zou verlopen. Ten stadhuize kon ik een nieuwe aanvragen, mits inlevering van een pasfoto die aan zo en zo voorwaarden moeten voldoen en uiteraard het storten van een som geld. De jongens van de Combi weten wel raad met die foto: ogen open, mond dicht, recht naar het vogeltje kijken. Het type; “opsporing verzocht”. De standaardafname is 4 foto’s voor een tientje. Die jongens zijn dan wel zo aardig dat je op de 3 andere foto’s wel mag kijken zoals je graag gezien wil worden –anders dan de genoemde Rijksdienst-, loensend, meesmuilend, verdrietig, stoer, dom, het gevoel van de dag of het moment. Tot mijn opperste verbazing ging het vrij vlot bij de gemeentelijke balie. De niet onvriendelijke mevrouw viste feilloos de verplichte foto uit de aangeboden Combi- varianten. Een krabbel zetten, en kees is klaar. Over ongeveer een week is kan ik kees komen ophalen. Als ik mijn mobiele nummer opgeef dan zal ze mij bellen. Aardig toch. Maar ik heb mijn mobiele nummer niet bij en ook niet in mijn hoofd. Bel de huistelefoon dan maar. Nee, dat kan niet. Tja. Waarom niet, dat zou waarschijnlijk een niet begrepen en overbodige vraag zijn geweest. Later dacht ik aan : instant bereikbaar zijn. En doordenkend kwam ik bijna vanzelf bij de beroemde Franse filosoof René Descartes ( 1596-1650) terecht, de grondlegger van de moderne filosofie. In zijn magnum opus “Discours de la méthode”, “Verhandeling over de methode” (1637), poneert hij zijn wereldberoemd geworden uitspraak “cogito, ergo sum”. Ik denk, dus ik besta. Grofweg gezegd: je ontleent je bestaan, je zijn, aan je denken. Tegenwoordig wordt er niet meer zoveel gedacht, anderen doen dat wel voor je, kan best handig zijn, en in combinatie met het digitale tijdperk zou ik de uitspraak van Descartes willen vertalen als: “ik ben online, dus ik besta”. Dus niet het denken, maar het bereikbaar zijn een teken van bestaan. Als je daar het gigantische volume van de zogenaamde sociale media bij betrekt, dan krijg je de indruk dat de halve wereldbevolking vrijwel permanent met elkaar in contact is, en met elkaar communiceert Je zou daaruit af kunnen leiden dat iedereen goed geïnformeerd is en niemand meer eenzaam. Niets is minder waar, zo blijkt uit onderzoek. Integendeel. Snelle oppervlakkigheid heeft het denken overgenomen. Los van dat filosofisch gepieker is het misschien wel aardig om te weten dat Descartes ook een beetje van ons was. De Lens april 2014

30

Hij verbleef van 1628 tot 1649 in Nederland (Daarna verkast hij op uitnodiging naar Zweden). Waarom Nederland: het klimaat was er beter om te denken. Jawel!!! Hij woonde, werkte (schrijven dus), studeerde in o.a. Middelburg, Leiden, Franeker (toen een wereldberoemde universiteitsstad), Amsterdam. Hij diende zelfs als vrijwilliger in het leger van Prins Maurits, en daarna als officier in het leger van Maximiliaan I van Beieren. Niet omdat hij zo’n krijslustig vechtersbaasje was, maar omdat hij dat krijgsbedrijf van binnenuit wilde observeren en bestuderen. Descartes had overal interesse voor en bestudeerde alles. Het was ook de tijd van de opkomende wetenschap dat zich los wilde maken van de christelijke traditie. Toch veel lees- en kijkplezier. Luc Mermuys

Strips uit de volkskrant van Sigmund door Peter de Wit

Een bijdrage van Luc Mermuys

De Lens april 2014

31