De kranig die elke uitbuiting en slavernij, oe van de geleide economie, bestrijdt. We on* gi lijk wapent tegen de dreigende nieuwe wèreldo Redacteur i .
R. H U L S M A N
Proletariërs aller landen, vefenigi
y y v, ? ' s ' ------------------------------------- p r---------------- — .v.-
^
De krant die ons de ogen opent voor « verhoudingen waarin liet ' kapitalisme v<
De krant» die 09s leert, dat de bevrijdt) arbeidersklasse het werk moet zijn van die
De krant, die onder de nieuwe kapitalistische v< houdingen« de nieuwe strijdmiddelen en strij oraanisaties aan ons •duidelijk maakt*
van de arbeiders, die de organisatie van de arbeiders propagen
De krant, die de wég wijst van kapitalisme n Communisme, f^aar een Maatschappij van vrije gelijke werkers.
K k *
Uil de Intioüd: 1. De strijd In China. 2 . De Dóorbraak . . . 3 . O ver ofitevracljtólu •n nog wat. 1 Mei In Spanje, ,•
Amsterdarn
wijl dc regelmatig op één doel gerichte handelingen, de grondslag op de lange duur óp een onveranderde en onveran derlijke grondslag doen gelijkén. *VWat de Amerikaanse bourgeoisie dan ook met de uitvoering van art. 14 beoogt is niet anders dan het betrek ken en Het consolideren van de Indische productiekrachten in de kapita listische productie en ru&sfeer. Zijn eenmaal de eigendommen aan de recht matige eigenaars teruggegeven (waar bij in het oog dientf te worden gehou den, 4 at ook de Sjahrirs en Soekarnos niet de rechtmatige eigenaars zijn) dan is de Indonesische regering, om het ' productie-proces voort te zetten, ge bonden aan verdere transacties, wil zij haar productiekrachten tot ontwikkel ling brengen. Een voorwaarde tot ver dere ontwikkeling is echter slechts mo gelijk, indien nieuwe kapitalen worden geïnvesteerd. En wie kan dat beter dan de< Amerikaanse bourgeoisie? De ongeduldigheid, die voortdurend spreekt uit de «tappen die de Ameri kaanse regerikg al meerdere malen heeftVdndernomex»; komt hoofdzakelijk voort uit het feit, dat men in het Verre Oosten een '„gestabiliseerde” ; toestand wil scheppen. W at men onder iets dergelijks verstaat, is overduidelijk. Ten eerste is het een meerwaarde-bron. Ten tweede en dat lijkt ons belangrijker ten aanzien van de directe bedoelingen van het Amerikaanse kapitaal, wil men in het gehele gebied van het Verre Oos ten een basis hebben, waar êfcnüovervloed van grondstoffen en bcdiJflfc* invèntaris aanwezig is, welk?geheel ik een toekomstige' oorlog kan worden g é bruikt. Het is zeer waarschijnlijk/ dat: de be doelingen van het Amerikaanse kapi taal een verder liggend doel beogen: namelijk, dat het er nélar streeft de vroegere positie van Jfëjtëun^zelf in te neme». Concreet Wil ‘3daV léggen, dat Amerika het Verre onder zijn contröle behoeft en • dièriifeér dus een aan haar onderhorige industrie. Dit is natuurlijk alleen •a tt £Amërika. zelf de grootste ~bé%iftér Van M!ë eigen dommen is. Bezitter r^ a^ T,èile eiqendommeri of van het #éel der eiaen^
ff
g il
beweging de* arbeiders, die gel»el( V ---- —¥ TT ' ' de V Iook I genoodzaakt W V V» W M ««*« V om W «AA op deze ke macht wil veroveren eti doorbraak in te gaan. uitoefenen1, al was het alleen maar ofnda dit niet- volgens hun democratisch ge.■ j w L , AkS».'; • <$93Ls •;.<«,Ä S8SS%, vele zendbrieven op gewezen, dat de ar zelschapsspel ‘ .............. “ :1 zal za gaan, waarbij *hun po Er was een tijd,1iet is lang, heel lang beider in dezè maatschappij ook zijn sitie zo veilig is. geleden, dat godsdienst en socialisme, als >lichten te vervulfcsi heeft en dat de opgu In het maatschappelijk beeld «Vä Water en vuur tegenover elkai _ossing- v-aa-- het -jaaa tschappelijk — CQüulQt— -aationale spcialisteny-die- de 'tfên7 Ttë "Christelijke godsdiensi te.; vinden is in de corporatieve stan- icjders willeti zijn, passen diénen van een alwetende Godheid, die in zijn wijsheid alles geregeld had, zoals denstaat, mits deze „de. rechten van de , heid aan de overheid prediken en het was en aan ons aardse bestaan* de kerk” garandeert. < Voor christendom en socialisme gold blijken dan ook bereid hun een go« iin had gegeven van voorbereiding ea de oude ballade Van, twee koningskinde plaats aan te bieden. De vrijage is ni< proeftijd voor het eeuwige leven. Na' de dood, in hemel of hel, al naar gelang de ren: Si conden bijeen niet komen; het zonder berekening. Van de vele symptomen in deze ricl mens de geboden al dan niet onderhou water was veel te, diep. Sedert dien is er evenwel veel ver ting vermelden wij het Paasnummer v< den heëft en gelooft in de verzoening anderd en v!rwo*jctenHet water is zo „De Vlam" jnet de tekening van < met God in Jezus Christus. ‘ * diep niet meer. In, een veeljarig proces grote dichteres, die zo droevig demoi De bvertuiging, dat dit aardse tranen van reformisme hebben de partijen, die dal -sleêhts een doorgangshuis naar be streert, waartoe jmen al niet kan k< tere gewesten % is, bracht mede, dat de eens de loodsster y$n de werkers waren, na het verlaten, der eens m berusting in het aardse lot een'deugd zich afgekeerd v£n internationale verthode, ie was, evenals de onderdanigheid aan de- bondenheid en zich tot nationale eenheid m de. Al is de neiging groot om in door God gestelde machten. Zoals de beperkt. W at in 1899 aan ving met Bern- gaan op de beschouwingen van .Rqpjxu wereld was, met zijn armen en« rijken, steins revisionisme,, strijd om ministeria- over „Religie en Socialisme”, over was hij door de almachtige gewild. Al lisme en samenwjesking met de burgerij, Kerk aan het werkv van dominee El« hadden de rijken de plicht om de armen werd eerst aarzelend en later onomwon ring en over de woodbrokers, Tfrij zulle te steunen, die daarvoor dan weer dank den gepropageerd1»u Het •reformisme, dat ons beperken tot het artikel van Jef Laf baar moesten zijn aan de met aardse eens protest ontlokte, of verbazing, en „Arbeiders aller landen! »«aar aidt i goederen gezegenden, * de verhouding ergernis wekte is over de hele linie gelovige?” tussen beiden was er een, die door »de schering en inslag: jde heren zijn nu per „Vergis ik me ih de Nederl sonalistisch geworden. liefdadigheid geregèld werd. draagzaamheid wanneer ik vrees dat Tegen een „socialisme’' dat de klas 'nummer Het socialisme daarentegen was van ons weer verscheidene b< deke wéreld, bemoeide zich niet met senstrijd als een (Volkomen verouderde brieven van abonné’s zal »bezorgen? hemelse, maar met aardse aangelegen opvatting heeft laten varen en bestrijdt, geen enkel land ter wereld is hét gelul heden en vroeg zich af, hoe de bezits- de loonarbeid als een normale zaak be de christelijke arbeiders van hun kerke > ^ ... ' 1 i.1* * ^ verhoudingen ontstaan waren, en ge schouwt, en de historisch-materialistische handhaafd werden. De socialisten gin " Ï Ï ° d dVat a 5 S “ tk k m l Ä ' t a ' " l Ä S 3 t he»° niet kunnen n. gen onderzoeken, hoe de tegenstellingen t , k“ i 4 * S ‘ w ; in het maatschappelijke leven zich in de ä r t o e t e “ “ zonder rozenkrans geen overwegends, voor wxj strijden, gewlchüger zijn * loop der eeuwen hadden ontwikkeld en door welke oorzaken dat gescHiedde. Zij principiële bezwaren hebben. Vele 9e- da‘- wat ,2i) het eeuwig be ang van h L_ i go_ e n_ tijn ook erg v6ór *etev achten. i m H R i w „progressief”. ogi M vroegen zich af, waar de *adefr adel wel begon, _ dè socialistische partijen hebben t. a. sedert Adam spitte en Eva spon? D it een ^.rechtvaardige” wereld, waar allerlei de godsdienst een frontwijziging moei onderzoek bracht aan het licht, dat in wantoestanden verdwenen zijn, want dat maken. De leuze „Godsdienst is opit het groot gezien, de rfaatschappelijke raakt hun christelijke wereldbeschouwing voor.het volk" wordt algemeen verlc ontwikkeling gekenmerkt werd door de niet en kan er zelfs deel van zijn. chend en ook de Sovjet-Unie heeft strijd van bezittende en niet-beZiitende klassen. Doch bij dit inzicht alleen bleef om tot christenen kunnen geen vertrouw het niet. Hadden de utopische socialis rit ton ftnnMAppnt zndat wii ten de verlossing uit de verdrukking nog goed begrip van elkanders opvatting te *n ons hebben, zolan> zij weten, dat van de goede gezindheid van de bezitters komen, steeds moeien vragen: wat ver- hun geloof hoogstens dulden, maar zei met van harte eerbiediger, o 9 verwacht, de Marxisten zagen de red sta Je daar eigenlijk precies onder? Zo heeft het woord socialisme voor hun beginselen met kennen en beg™ ding in de onverzoenlijke strija om de de Partij van de AfbeiJ en de Commu- ^ flevolflen. dje ons wel degej maatschappelijke macht te veroveren. is darzetfe een vereniging « •Daarbij tastten zij het door der christe nistische Partij N eerlan d 'een heel an- aangaan, N.V.V. en E.V.C. geen eenheid in nen God gewilde eigendomsrecht aan. dere inhoud dan voor ons. De eersten vakbeweging brengt, zolang de chri W el was Leo XIJI, die van 1878 tot zijn voorstanders van een Ngeordende lüke arbeiders elders georganiseerd 1903 Paus was, in zijn encycliek „Re- kapitalistische maatschappij, waarin iij Omdat wij de eenheid aller arbei rum Novarum” met Paulus van mening,, een regelende functie vervullen. Als in willen, tracht dit nummer een weg dat dè arbeider zijn loon waard is, maar tellectuelen, winkeliers en burgers hebben hij en zijn vier opvolgers hebben er in zii de gloeiende pesé aan een zelfstandige béter wederzijds begrip Ie banen, anti-religieuze gezindheid der oude -----------'*—f --- : * cialisten, die in de eerste plaats _ dommen kan het in deze tijd slechts den of h^t te rechtvaardigen is om aian anti-clericale gefindheid was, kwam zijn, als het een macht heeft, dus een 'dè laatste stap ^Én het Amerikaanse zoals men wel doet vóörkomëii,*uit kapitaal in Indonesië zulke verstrak haat jegens God .voort,'zij kwam v :tr'* e macht, die dit kan verwerkekende 'yerondérsteïfing en vast te knopen.? uit ht t zeer rèële feit, dat de ker Dit veronderstelt echter weer de b ^ is waaruit zij haar militeire macht Wij menen, dat dit zeker gedaan mag telkens weer de zijde der zwartste r® . kan ontplooien. Zo lig gei? in de prac- worden, indien wij niet alleen naai In •ïjk nabijzijnde en verder liggende doe- donesië maar ook naar China kijken, tie kozen.,f O nie „Nederlandse^' Verdraagz waar het Amerikaanse kapitaal reeds :n in elkaar verweven. De vraag kan nu aan het eind ven voor milliarden en " dat ’voOral in oor heid, die wij niet als een deugd besch wen, zo groot en wij werden :e korte beschouwing; gesteld wör- log sbenodi gdheden, heeft belegd.
OË DOOR
v8
|
l
r Ä
" v
*
«f'i', Hm e'■wS&
.ä&.w>•.- "Hg,
Iadsittm»
r ■ XL ■J
onmogelijk. Dan doet naar de wer« zoals Chamuit angst willen er
U'S
_
mWm
ijxm ‘wy m
Mi* '
•
w
Steden hadden in China bestaan gedurende zijn gefiele geschiedenis. M*ar niet als in Europa, kodden ze het cemeat - vormen- da t de.- boexgnopatandéfl. samensmeedde. W ant China was geen Middeleeuws Europa. De boeren kwamen niet in opstand tegen adellijke land" heren, die ook voor de burgerij in de steden een bedreiging vormdfen. Zij kwamen in opstand tegen uitbuiters die .in de steden woonden, die daar de heersènde laag vormden. En de handwerkers. die verder in de steden hun bedrijf uitoefenden, hadden Weinig te wïnnen bij, een steunen van de beweging der boeren, want hun Sedrijf steunde volkomen op de rijke bezitters in de steden, De boeren hadden de handwerkers niet nodig, want zij maakten hun eigen kleren en werktuigen en de handwerkers hadden de boeren niet nodig. Daardoor konden de steden nooit tot een actieve factor worden in de opstandige bewe gingen der Chinese massa’s. En zo kon er nooit sprake zijn van iets anders dan plaatselijke opstanden, en bleef het uitbuitingssysteem in wezen gehandhaafd. Maar in 1911 was het anders. Het is’
Bij de dood van Weinig arBfeiderS; zullen de dood van H. Ford betreurd hebben. Van hem kon, misschien meer dan van welk andere kapitalist, gezegd worden, dat hij verantwoordelijk is voor de moderne, gemechaniseerde slavernij, welke, ^door de fantastische productie cijfers, de moder ne, gemechaniseerde oorlog heeft mogeIqk gemaakt. Weinigen hebben* beter' voor zich zelf gezorgd, ten lebste van de arbeiders, dan hij. Zijn persoonlijk kapitaal bedroeg ongeveer £ 20.000.000, zijn familiebezit É l l meer dan het dubbele. W aar hij een groot voorstander van het Taylor-stelael
i|p
slechte tot het kenmerk van het leven in de 20ste eeuw, het aanvaarden van alles, wat derde rängs en algemeen is, tot een hoofdtrek van de mentaliteit van onze tijd te maken. Het zal wel niet uit te makep zijn, hoeveel* arbeiders een vroegtijdige dood zijn gestorven, of lichamelijk èn geestelijk'zijn ondermijnd door /het tempo* vereist bij het werken aan de „lopende band". , Maar wel weten we, hoe de methoden, die Pprd ontwikkelde, een gretig onthaal vonden bij de vroegste heersers in de eerste z.g. socialistische staat. 4
waar, dat het oude handwerk in de steden nog steeds bestond en ook waren er nog de oude heren. Het verband .tusêm fen'.cfc, ha^w grkers J n ; de, steden was éven onbelangrijk als, voorheen. Maar de ontwikkeling van het ka pitalisme had in dé steden een nieuwe klasse gebracht, die van het "proletariaat, En al had deze klasse geen enkele directe verbinding met de bóeren, haar opstand ging daaraan parallel, De opstacd der arbeiders in de steden kreeg ijieuwe kracht van de revolutionnaire beweging die1 in 1917 in Rusland losbarstte. De Chinése revolutie streefde naar een nieuw hoogtepunt. Een van zijn prachtige uitingen was de grote havenstaking van Hongkong en Kanton,, waarin de Chinese koelies het machtigste rijk ((Engeland) ter wereld, pas zegevierend uit een wereldoolog te voorschijn geko men, uitdaagden. Maa*. reeds in die dagen was de Chi-
in aansluiting op jietgeen wij schreven over „De Onderdaan" van Heinrich Mann in het nuqjmef. van 3 Mei '47 laten wij nu een fragment uit dit merk waardige boek volgen. Het is vooral van waarde, omdat het $e mentaliteit tekent van de onderdanigs mens, ongeacht in welk land hij zich bevindt, die de vergoeding voor allerlei onaangenaamh eden rijkelijjc beloond vinät in het besef, dat hij deel uitmaakt v$n de macht. Samengebracht i$ , hui?, hogere scholen m et'internaat en studentenkringen ver-1 * eenzelvige» de onderdanen zich met de macht, die hen overheerst. 1 Dit deel laat zien hoe de hoofdpersoon reageerde op de eerste confrontatie met wand e wereld komt. te v e rk e re n .
^
nese Revolutie gecompliceerd. Zijn krachtcentrum lag in de steden. Van de boeren kon weinig kracht uitgaan. . Zij konden weigeren pacht of interest of be lasting te betalen maar dat was alles. Zij hadden steeds het land bebouwd en gingen voort het te bebouwen. De maatsc happeUjke—laagT—waartegen-, -hunactie gericht was, <woonde niet in hun midden, maar was geconcentreerd in de steden. Hun actie op het land slpeg als het ware in het Juchtledige. Zij zich tijdelijke \voordelen v w eei maar deze kondén ieder mo afgenomen worden ook. In de steden was het anders, stonden als machtige groepeii elkaar de-bourgeoisie, voort gekomen de rijke landwoekeraars en het poleta-j riaat, samengesteld uit verarmde, doof de honger naar de steden gedreven boeren. Daar tussen bevond zich dc | kla$se der handwerkers en de nieuw op komende klasse der intellectuelen. Ond< deze verhoudingen is het gecompliceerd^ Chinese partijstelsel geboren,
kransen gehangen aan katheder en bor Diederich omwond zelfs de In de loop van het jaar werd hij een heilige, zalige huivering o fjf toen twee, van de machthebbers catastrofes» werden overvallen. Een ti; lijke leraar werd voor de klas uitgeschal*^ den door de rector en ontslagen, léraar/w erd krankzinnig. Nog h< machten ,de rector én het krankzinnij gesticht, hadden hier gruwelijk hui* houden onder degenen, die tot kort zoveel macht bezaten. Van omlaaj mocht je, als klein ^maar heelhuids bleven mensenkind, naar de lijken kij) en daaruit een lering trekken, die je eig< positie ten goede kwam, De macht, die hem jn haar raderwerl had, werd door Diederich vèrtegenwooi digcj ten opzichte van zijn jongere zi jes. Zij moesten schrijven wat hij dicteerde en opzettelijk hog meer fou! maken, dan zij uit zichzelf gedaan z< den hebben, opdat hij met rode inkt keer kon gaan en straffen kon uitdel Die straffen waren verschrikkelijk, kleintjes huilden — en dan was het d beurt van Piederich om zich deemoedig te gedragen, teneinde niet verraden te 'worden.’’ <
„Na zoveel vreselijke machten, waar aan je was onderworpen, na de padden uit het sprookje, na vader, na Onzen Lieven Heer, na het sprookje van het na de schoorsteenhele schoorsteen dokter, die. je in je keel mocht penselen en je door elkaar mocht schudden als schreeuwde ha al *die machten kwf^n Diederich nu te staan onder een nog vreselijker macht, cBe een mens opeens^ met huid en haat ' verslond: de school. Diederich was van nature zo, dat zijn saamhorigheid met dtt on----heel, met dit onverbiddelijke, m e n s L R ^ studee? verachtende, machinale organisme, dat f " na men gymnasium noemde, hem gelukkig hJ ' T ï l maakte, dal de macht, de koude macht ^ e u t o n e n toegelaten. als „kroeg.& waarvan hij zelf detf uit maakte, zij het slecht? passief; zijn trots was. Op de'ver,;En voor deze functie voelde Bij jaardag van de klasse-voogd werden er uitverkoren. Hij zag zich verplaatst 1» mm pi
mm
m m
■
V.:
sm
l
V1iF * f• ;> m , 54 5
WhKB
was een typische vertegenwoordiger dér intellectuelen klasse. Intellectuele functies waren tot daar aan toe* steeds waargenomen door de mandarijnen én regeringsambtenaren, die direct uit de woekeradel voortkwamen. Deze waren steeds de onmiddellijke handlangers weest van de keizerlijke macht en bezittende klassp in het algemeen, i n u echter kwamen voor China nieuwe wegen open te liggen, wegen van kaontwikkeling en macht. Dé intellectuelen kregen nu andere verlangens dan bij de keizer pp de mat te liggen. Zij wilden nu zelf de zaak ter hand nemen, ais leiders van de natie optreden« Maar hun klassepositie zelf bracht hun daarvoor geen steun. Kennis of geleerdheid is niet voldoende om een
was zetf ook te z deze uitbuiting 'der als werkelijke nen. Een < ten zou de hankelijke Minstens een prol moest beide t gelijk te verenigen. Deae Tang. Het biadende ,
{‘r'
tussen
een grote kring van mensen, die niets Ianders van hem verlangden dan dat Jiij dronk. Vol dankbaarheid en welwillend heid hief hij zijn glas op tegen iedereen. e hem daartoe opwekte. Het drinken i niet drinken, helt zitten, staan, spreken H zingen hing meestal niet van hemzelf af. Alles vrètf met lulde stem gecommandeerd eri wanneer je Het correct uitvoerde, leefde je in vrede met jezelf en met de wereld. Hoe wel voekje hij zich te moede, be haaglijk geborgen in het halfduister van et lage, oud-Duitse lokaél, met de mut sen aan de muur, met rondom hem de van, open monden, ;die allemaal itzelfde dronken en dongen, bij de geur in he#bier en van de lichamen, die het de warmte w*ftr uitzweetten. Als het »aat werd, was het hem, alsof hij met hen allen uit hetzelfde lichaam zweette. Hij l^as ondéraegaan in de corporatie, die ivoor hem dacht en wilde. Eö hij was een t hij mocht zichzelf hoogachten en hij t aanzien, omdat hij er deel van uitikter
„Hoera!" want dat schreeuwden van een grote onder de Twee passen voor onderdoor. D zicht zien. in flikkerend oog, voor ogen, zo haxd schreeuwde een roes; hoger ei^fcerlijker dan ooit zoukunnenschenken, werd hooggeheven, eerst op zijn tenei toen was het of hij door de. Hij ' “i.111_i _r ljl hoofden, in een razernij, door eetf hoogste gevoelen® rond waren. Op ebt paard da«f, onder de poort der zegevie rende opmarsen, refed de Macht* met trekken als uit flikkerend oog! De heenwaart en wier hoeven Die over honger, weerbarstigheid en hoon heengaat W aartegen wij niets ver mogen, omdat wij haar liefhebben! Die we in ons bloed hebben; omdat we de onderwerping in ons bloed hebben! Een atoom zijn we van haat, een nietig mok' cuül, van iets. dat zq üitgespurwd heeftl
iA Een m ii 1jaar latêr .— Dzijn er demonstraties ----- van . /
^ e l v o m ^ omnoog. j ^ o o g m rij ïd * als Kegelvorm rij «n en ^jd gelid ais
y.-.Ü r K ¥ r(yn- 3 be9?v e n *!ch m dichte drommen, naar het Paleis den Keizer en roependéar om brood «'»a. iywiUM^H
*
^ vorm omno° 9> m ”• en 9*na als Neuteutonen, als miUBUrem ambtenaren, . . . helemaal bovenaan. want macht. i. 3Hebben deel *aa È ddi verbiddelijk van haa wanneer wordt onze Hefde gerechtvaardigd!
en de
van het bezet. Een baden uit de beweging v< niet alleen muni8tische Partii. maar ook den arbeiders, dié niet tot dMe hoorden, maar
cotnAun verband nese commun;[sten en nese communisten Die)
ï'5»-fe
land van de zegevierende revolutie zien, de regering in qMos}toü zag met er in hen de boiKlgeiioot. In Rusland was liet staatskapitalistische bewind *-stevig flevestigd^e»f dit vond in. niet in de Chinese communisten,'
Slot. ’ï#W tP : ™ wr J c roes der bevrijdingsfeesten werkkrachten te werk gesteld, of de over vwas, en de massa's ontwaakten uit moeilijkheden kwamén aan alle zijden fe •S--------—---------3—-■■■'.i-'-'-i.' ■* '— 2ich voorschijn;-•Het -regende klachten bij. de
W e wilden het ditmaal eens over on belicht. Laten we het ditmaal dus eens tevredenheid hebben. W ant het is wer hoperop gaan zoeke^ kelijk opmerkelijk zo veel ontevreden we, zoals mensen j e tegenwoordig hebt. jPe- arbei- - die'1 liét ' daar ook -w f der is ontevreden omdat zijn loon niet die helemaal onder nan de 1 h t Robaver maakt over 1946 zo veel redenen tot Hebben die hoog genoeg is, of omdat hij er niet * * * » van de slachting was ontkomen, ging weg Na a M ^rdfee aan ons arbei- strijd voor verbetering van hun positie de voldoende voor kan kopen, wat zo on kankeren? W e *$lecbts,, van de stad. trok naar het Westen. Han- overkant J e r - N f e r d z t t ^ a n <ms. ar ^ ^ 'voeren Dat deze Vakcentrale in de van A’geveer in de practijk op het zelfde' neer nomen verschillende jaarve kau was een tijd lang het centrum van ders■««*“ }- ^ P ^ L K , £ & tL c h t aanvang zich uitbreiode over het gehele komt. De huisvrouw is ontevreden, ow» banken en andere industriële instellingen de Communistische Partij, tot ook deze « van a « , d propaganda land, was een gevolg van het verlangen dat haar man zo weinig thuis brengt, dat er op na te .slaan en kwamen daarbij tot stad door Tsjang w e r d veroverd. Hier- zou . het L-oorlogse en de wil van de arbeiders met meer ivoigenae opmerkelijke bevindingen. 3 5 zij er niet mee rond kan komen. De le de navolaende mee was de laatste band van de Com- Rechte in de tot de verhöudmgen van verancier is ontevreden, omdat de huis fB Bank. Slavenburg s Bank .T'Mi Slavenburg’j ütterend jaar achter de rug. vrouw er geen v^ede mee heeft, dat zijn heeft een schil broken. waren zo duur zijn en steeds maar duur De winst is verreweg de grootste, die 25 pCt. u it P" U I s,ed“ ^ - - _ De ehioese communisten waren hierder worden. De fabrikanten, de gros- ooit ia de 2CMarig* geschiedenis is ge vorm vant ‘ ' lagen van hun massabasis in de groothandelaar ten slotte mop- maakt. Zij is meer dan verdubbeld, n.I. langrijk h oodgedwongen en ,en kankeren op hun beurt op aller van ƒ 317.974.-—= tot ƒ 6 7 6 .9 2 7 ; de teerd. r°N a vele uren wachten, in rijen vaa dam de eerste staking, na de bevrijding, lei beperkende bepalingen, die het hun vooruitzichten laten zich, volgens de is dus aan van hu ai hun gehele —T_-. het Chinese platteland. Hier vonden zij ónmogelijk maken of althans moeilijker directie, gunstig aanzien. \in de een giretige bodem. De boeren'waren op believen zelf de~hoogte van het | p | ’Ned. Bank voor Zaid^Afcrika. Per 30 van circa w' centage vast te stellen. Ben Sept. *46 een winst van *ƒ 5.214.000.— standig, zij haatten de uitbuiters uit de keten van mopperaars en kankeraars tegen vorig jaar ^ ; 3.521.000.—. De re'sleden en wilden niets liever dan zich dat dit lang niet voldoende was, in ver- derden samengeperst. werden ^ J ^ o o r een het IJ gesleept, Op het werk aangekodus. dié allen op hun beurt tegen werke-» serve Weef gehandhaafd op ƒ 5.000.000. van hen bevrijde*. Maar zij hadden geen band met de prijzen der levensmiddelen. lijke of, vermeende grieven kankeren. eenheid van actie, gevolg van hun econo- Aan alle zijden kwam dan ook de ont- men, werd het hun al s p o e d i g duidelijk, bij een geplaatst kapitaal ~van Nu is het onder de huidige maatschap ƒ 5.622.000.—. mische versplintering. De Chinese com- ,ste minfl cö ontevredenheid over deze dat> wat werkmethode betrof, Heide .5 Bank voor 2^eebnd. H et afgelopen van pelijk^ samenstelling zo, dat al heb je munistén kwamen hietjpet hun-bolsjewis.- ^ uitkering voor dë dag. Het was Maatschäppij en D.U.W . niet veel yan maar één sport van dp maatschappelijke jaar heeft zich gèkenmerkt door een troost, dat' w wee geen w ^ c - dfaurfer een schrale tr ^ s t. dat’ werkenigden de boeren in dorpscomité's, leer lozen meer waren, maar arbeidsreservis- of verbetering was ten minste niets , • ladder beklommeii, je reeds iemand zeer grote bedrijvigheid. Het winstcijfer de» hen hoe «ich te organiseren. En het ten. Maar alle mooi gevonden naamsVer- bespeuren. onder je hebt, waarop je kan trappen. i« \«m record in pde geschiedenis der uitzichten j v, t f _ belangrijkste van aHes: zow aren de ver anderingen, die zouden moeteh beletten, De arbeidersklasse staat helemaal onder bank. Dit was het, wat de ar^cld^ s ^ 9 _ bindende schakel tussen de verschillende ons de toestanden va* voor de oorlog te maakte, hen tot morren bracht en ten, Ned. Oédietbank. Over 1946 is de in dc or< äan die ladder, die wordt dus altijd ge Ten slotte nog een bericht uit dorpen en de delen van het land. De herinneren, kontfen niet verhinderen, dat slotte tot een staking deed trapt. W e hebben dit al dikwijls genoeg winst groter geweest dan in enig ander Street, het bekende i metrjbij-:. d eg jicu e^ ^ c^ a boerenbeweging, tot daaraantoe een vrij-t over de week van 24—29 .„jö . Overal in het land, ■wel ‘<Ä'... '*"****' ■■* bureau van de D.U.W . verwezen. W aar ongeval verzwegen. Maar ook werden waarin steekproeven -arbeiders werkten, kwa«* en *:in> door dan weer een dag loon ingehouden geen maatregelen getroffen een dergdijk omtrent dè bui ■' iar zoals ae invioea van u t werd. ongeluk te voorkomen. waarin tot * veler v Lomuiunisten dfe beweging der boeren Verschillende arbeiders, die aan de ‘JW ij zouden zo door kunnen gaan en dat de Nederlandse veranderde, zo veranderde deze beweging idskrachteh. J ■. i . ^ t De „deftige burgen, w ai m « e haven werkten, wérden van laarzen meer voorbeelden kunnen noemen van zo gioot waren henzelf. De oudé. bolsjewistische theorie De D U W . kreeg de taak toegewezen, diep verontwaardigd o v e r die onveran voorzienr diè soms twee tot drie maten te I # manier, hoe er |a het gehele land bij maai zó groot als van een Centralistisch georganiseerde deze arbeiders te verzamelen, en onder wo0rdelijke, stakende arbeiders W at beAls *w s even « ii dele »y zielde die lui toch, te staken, terwijl het groot waren.fZij stonden daar geregeld de D.U.W . wordt opgetreden, lïitbui** partij was hier nogj siecnts slechts ten op ia het water en werden in hun bewe. ting, willeken^ en wev onrechtvaardigheid, éht van de beweging Nauwelijks waren de eerste duizenden land in nood verkeerde? Zij moesten toch zijn plaats. De kracht dan eid: werwauwc j m dankbaar, zijn. dat zij bevrjjd waren, gingen ten zeerste dpor. deze niet pas- j at is jje| wat ^ ß .u . W.-arbeiders dalag 2u niet meer in in ondergronds r . sende voetbekleding belemmerd. Ook kander aaneen gelijks ond ken maar tn organisatie van massa s.,ün van de Chinese communisten aan niet waar? * hiertegen weiQ geprotesteerd, met het De V a k de E.'mC^ fndiris, af, wat die daarbij ging het niet om de organisatie de daa legt. De. Russische communisten Zo jammerden en scholden zij op gevolg, dat twaalf arbeiders weer e$a van een gecentraliseerde productie, mäar hebben Marx lang" gènoég vervalst om arbeiders en hitsten de regering hebben*^ opbouw-politiek der keren hebben, P- dag loonschade leden. Nede Het zó . beboerd nog niet van een groot gebied van vrijwel op hem grondig te kennen én zij weten, dat scherpe ■H i p '- maatregelen te ---k nemen. t ' J Als staaltje, hoe er met het leven van meer, dan die paar sloi zichzelf staafde producéttten. Daardoor wanneer de materiële verhoudingen, die Maar de arbeiders dachten er «anders de bij de D.U.W . betrokken werkkrach stelsel van tariefwerk wordt weer in ere die Wij €r elke kréég de beweging eén véél meer anar over. Zij konden al he*l gauw constate ten wordt omgesprongen, vermelden wij hersteld met behup dezer organisaties. pakfe tabak of reen aan een beweging téh grondslag liggen; chistisch, of beter, anèfcho-syndicalisEn dat is hetzelfde ^telsel, dat door den- ren, dat in de manier, waarop ,zij behan og het volgende. tisch karakter. Straffe discipline was een zijn karaktèr wijzigén, elke poging opa. deld werden, niet de minste verbetering kende arbeiders v^x^ntwaardigd van de V Waarom, vraag je,, kankeren * Enige maanden gelebeh reikend voor de scherpste , ^ ?dé Z dproductieveru c t t e v « r - tt Je U a. Het M Chln«« co»»u«« »J % materiële grondslag in mstische beweging niet én laat hem niet werkt trap ik je de Put. u“ ; arhade, tot een gevaarlijke onderneming* W aarstrijd, die Op die-pl nen wij m< ït ons teiidingen ontbrak, bleef het oudé los en zodoende blijft deze min of meer Ook ondervonden wij dikwijls seftaa VQoi gevreesd werd, gebeurde dan 00$^ allen de middelen I wegen zoeken, die naar zij weten, jrbaitd zijn grote beteken^ be: gevangen in een halve Rusland-sympa- door het willekeurigtornen aan e 0p een donkere ochtend werd een der moeten leiden tot ^ Verandering der be er niet hard Hnnr A? orw*nliik viian- rieven door de 1 arbeiders door een trein gegrepen en staande toestanden; De werkelijke bevrü- de lonen te h< is dit veranderde karak- A.U:» Aio ’ ^ood*/:; & houding ÄkerikB »o» . o H , ding der arbeidersklasse moet het wei» ook z driikf! o\ Betekenis terugJv ic iv c iiia voor v U v i d^ ^ gróte o o ü )m Natuurlijk werd de oorzaak van dit insl van de arbeiders zelf zijp. die de Russische regering ten^ versterkt WÊmsM
*^rS£2r£ïïSfe'b^>««i pv5v2jssru$r^i »nat sssss^arB»aB# * t e
r
u
g
t e
k
e
r e
n
s
h ts s « »
a
a
n
z
i e
Sjr#
Vs=
947, en
n
m m ®*1 Mi
» fT - •
--V*'J*3T>w
‘
4 B
'■'V/
, grondstoffen ons schema ,„ „ r ,,a ió d5 la~ Wij^za^en ac tnodcrac W ‘i:' er, anders dan de gifde-meester der middeleeuwen, gescheiden is van de werktuigen, van
' ïn de kortst mogelijke tijd zo veel re ^ v e ls te kweken. Daarom Le arbeidersklasse zo hoogst noodzakelnk hartfer v/erken tegen een zo laag mp^eäijjcvloon. Daarom, moet de productie verhpogd worden. W at het lot van die arbeidersklasse zal zijn interesseert nen ipiet. p Maar, kpl?*.**: de verwon^ ~derde vraag;, als dit allés juist is, waarojn velen dan.®" dié jspcialistén en commuvan aivérsë schakeringen ons de eropbouw van dat kapitalisme als de redding \yoor de? arbeidersklasse n
i-i • 5.
ï
1 |
moet het antwoord luit”.. Angst vöör dè toekomstige z$évé ö ö r %un partijHing- dusdanig met het katóe^ij zonder dat _ kunnen leven. i^ ^ ë ^ " fe f$ ita h siié tónnen zij de tr^eMersklSètófe^lfeéla perspectief meer ftTdéfr' kapitalisme ktinnen zfl nog 1W ér nMtionalisatie, socialisatie zij / In dat kapitalisme ^^teS^dierskfasse nog voor a f zij aldu$- langzaam maar êèn iocialistische maatschap^schrijden. Maar wat nu, als §‘m£ eetts wèïkeli)% ineen ï)aft zouden zij zich zelven , . ^ vn stoten? Dan zou toch imijleen, d at zij géén Socialisme, doch van de arbeidersklasse toch 6n tytjirm yan staatssocialisme W ^% i?f% krkelijk socialis^^èrkelijk ^cdtomunistische ^ të k è h t^ M '^ ^ f e d ia p p ij féiiP Sr^.fe éefidé hilö^érb^n?Väi*&ar6<&' Wec$èrobfeöU^ $ % tu4tefe^oASfi*fetf Ö8|p y s » ta tt^ ,h ijw p :^ £ & S z ë .kapitalistisch# 4L* sdödPPodt sociali^ < re(hriifélf^tóflurförfitóe!^>r\
mm
- -.4 krijgt met het recht tot beheer, wani**r hij met hen twist over het stukwerkloon en tarief; en hoe grote* hé* bedrijf, hoe '*W‘ minder dat de arbeider te doen krijgt len? Omdat andere^ daarover het be- inet de eigenaar, de bezitten; hij1 kent heer hadden. Of deÄe anderea zijn: een hem dikwiHj paxticulier onderneuaer, eèn naamloze Het kan hem dan ook onverschiBig veanoötschap of dêTslalt, maakt geen zijn of dit is één përsoon meerdere pér* j verschil u it Vervaag* mefi in het schema sonen of de staat, die het beheer op prjv£ ondernemer door iets anders, # draagt aan een stel burocraten. Hij is en wat ^ an ^ het geheel zouden wij op blijft verkoper van zijn arbeidskracht zelfde manier, in^ een zelfde schema, omdat hij niet heeft het recht van beheer. m0eten samenvatten. Niet hij heerst daardoor in dé fabriek, | Doch de ondernemer ontleent zijn maar een stel vreemde personen, die er aan cen zeker recht De wet laat zijn/ondanks hem en waarover hij niets hem namelijk het reek om het beheer uit te vertellen heeft. In, fabriek of bedrijf te ^ Hij ontleent dit recht tot be- heerst de.meest onvervalste diktatuur, al heer aan het bezit, het eigendom van de mocht hij ook eens in de zoveel tijd Hen productiemiddelen. Hierop mag geen-in stemmen tegelijk in de bus werpen om de breuk gemaakt worden. Alleen kan hij 'meest'progressieve van alle progressieve I z t niet beschermen. Daarvoor is nodig regeringen te kiezen, die de wereld ooit politie, justitie en ook soldaten én de aanschouwd heeft. Zo heeft de arbeider, gangbare opvatting, dat dit alles juist en ook niets te zeggen - over het product, goed is. Du« de moraal ,komt er ook aan over de vruchten vari zijn eigen arbeid, j te pas- Evènmin a h hij, de ondernemer, • Hoezeer komt hier het recht op behee? het bedrijf zdf kan beschermen, kan hij in tegenspraak met zichzelve. Door het j het ook zelf beheren; daarvoor heeft hij beheer óver bepaalde zaken op té dragen aan bepaalde personen, ontneemt -zij de j nodig een staf van aan • hem ondergleschikt personeel. Bedrijfsleiders, bureau- arbeidende mens het recht op datgene, cltefc bazca en onderbazén en werk- wat het-meest eigen aan hem is: hei j veardders. Het is dóór deze bazen en recht op de vruchten van zijn arbeid, f j (W ordt vervolgd.} \ onderbazen, dat de arbeider te doen
i
m
\_ ■ • De eerste Mei hééft dit jaar in Neder- les van 1937 niet vergeten zijn. Ze kun- | land in hét teken van de klassevrede ge- nen äslechts ve:rtrouwen op^eigen kracht staan/ De C.P.N. marcheerde met vele en als het werkelijk op een strijd om de macht uitloopt, een beroep doen op de rood~wit4>lauwe vlaggen. In Spanje daarentegen, het land waar arbeiders van Europa. Niet alleen in Spanje staat de vijand het bloèdige?fascisme heerst ^ in tegen in eigen land. Ondanks d j poging van stelling tot het onbloedige fascisme, dat we hier kennen — hebben de; Baskische vde regeringen der democratische landen metaalbewerkers op de eerste Mei het om de strijd in banen te léiden, die voe«* werk neérgelegd. Toen de Spaanse auto ren tot èen compromis, laait de klassen- j riteiten daarop hun - ontslag gelastten, strijd overal op. In Frankrijk heeft de kwam het antwoorkufi^tf< inacteévöètótó|3^a?fl d é ^ ^ tb è id éif^ ^ êif ^iDit^^wij^éh de Spaanse, Franse, isb prub gelse en ook Duitse arbeiders. Zij geven dïfe ïftbéd Vti VèirtroWen ifl de toekomst.. Laten wtlhopétf, dat -äa^ekitts
■'4
7* Jaargang No. 21
SPARTACUS” A
R. H U L S M A N
Proletariërs aller
•Hon-gerl Dat is de kreet die we in alle talen horen weerklinken. In Duitsland vulden zich de straten van de industriesteden in het Roergebied met letterlijk de grauwe massa-, grauw van honger en diende Het bezettingsleger had order gekregen zich niet op de straten te* vertonen, de Duitse politie was extra bewapend, maar kreeg het consigne, alleen in uiterste noodzaak va# de wapens gebruik te maken. \ In Frankrijk staakten de arbeiders van \de Renaultfabrieken en van andere metaalbedrijven, terwijl het ook in de provincies onrustig was. Ook zij verzetten zich tegen de . honger. Ze willen een loonsverhoging om op de zwarte markt hun magere rantsoenen te kunnen, aanvullen. In Turijn en ook in overige dd^n van Italië zijn hongerdemonstraties en -stakingen gehouden, de arbeidéts eisten meer en eetbaar brood! ^ Dete stakingen en demonstraties zijn tet bewijs, dat de grens van het bestaansmïnimum bereikt ;*is, In de atfdere landen van Europa zijn de rantsoenen voor de werkende bevolking ook schraal, maar tót de grens is men daar blijkbaar nog niet gekomen. De bezittende klasse vat déze demonstratiès ep stakingen inderdaad als waarschuwingsteken op. Naar Duitsland worden graanschepen gestuurd, aan de eisen fvan de Franse arbeiders wordt tegémoer gekomen, maar de werkelijke nood wordt «oiet opgeheven, Om deze nood .op te heffen, zou men de Ofcfzaak van de ellénde weg moeten nemen, en daartoe is de bezittende klasse nimmer in staat. W ant die oorzaak is set bestaan van de bezittende klasse rtlf. * ^ De honger is oud. Ze is zo oud als de I klassenmaatschappij zelve. Het verzet is ! *Ven oud. • [ Steeds zijn de onderdrukte klassen in | opstand-gekomen als de grens bereikt |was, als het er om ging, 'dat hun naakte 'bestaan, in gevaar kwam. - W e hoeven I ^us niet zo ver in het verleden te zoeken.* De honger demonstraties van de Londense werklozen liggen ons nog vers in het
en. verenigt U l
SStk
diëten verstrekt worden. Hetgeen be tekent economische en politieke afhan kelijkheid. «De hulp, die Amerika ver-' «treibt aan de honger gebieden is een machtsmiddel. ^D#4kniging van de hni-^ . dige nood, de opheffing van het tekort is geheugen. In de criaiurén, die in 1929 een kwestie van machtsverhoudingen, inzetten, hebben we ovér de gehele we reld de hongeropstootjes van de werk- vaa de grote kapitalen en hun^wiaat. ___ lozen 'gekénd; die mét militair geweld behoeftenu J D it wordt wel duidelijk gedemonstreerde onderdrukt werden. Toén waren het dedoor de FJV.O., dé voedsel en landbouw genen, die niet in het productie-proces konden worden opgefomen, die niet te organisatie van de Verenigdet Naties. JD e FA .O . wordt genoemd een ;&ietrw [ eten hadden. „Die niet werkt, zal niet eten", was de leus yan de bezittende handvest voor men selijke wdvaart. Het wil komen* tot samenwerking der naties klasse. Dat gold natuurlijk niet voor haar zdf, alleen voor de niet-bezitters. voor essentiële doeleinden, zoals de voed» sdproductie. Maar, zo zegt Sir pohnpNu is haar leus: hard werken en weinig Boyd Orr, directeur-generaal vaa de eten. Het zijn nu niet meer alleen di werklozen die honger hebben, maar ook voedsel- en landboow-organisaties der V. N.. in een boodschap aan het Inter dé werkers. Congres voor LandbouwaanVoor de oorlog wafèn de pakhuizen nationaal gelegertheden, dat te Scheveningen bij en schuren overvuld met voedsel. Er was is: „zij is een organisatie van rege overvloed. Er was zdfs te veel. Het is een ringen en kan dus‘alleen dat bereiken, algemeen bekend, d a i' locomotieven met waartoe de regeringftn bereid zijn.” graan gestookt, groente en fruit met gif-* f h V JU fM (Intern. £ongr*jr van tiq t stoffen o vergoten werden, tenvijl Landbouwaangelegenheden) kan, volgfns millioenen aan overvoeding leden. bereiken dat haar stem gehoord en Nu is de situatie in dat opzicht enigs- Orr. haar invloed gevoeld wordt bij de vor zins anders. De oorlog heeft de overvloed ming van de politiek der regeringen. te niet gedaan. Grote gebieden zijn ver Voorstellen zijn gedaan om te komen woest, lahderijen qeïnupdeerd. Er is een tot een wereldvoedselbureau met het doel tekort aan arbeidskrachten, machines, om productie en markten uit te breiden, meststoffen en de grote Voedselvoorraden de economische ontwikkeling te stimule zijn ingeteerd en opgeslpkt door het miliren en de landbouwprijzen in de wereld taire apparaat. te stabiliseren op een peil, dat Toch is dat niet de oprzaak van de handel huidige nóód. Landen als Amerika en redelijk is voor producenten en consu menten. De conferentie van de F.A.O. Canada b.v. zouden door graan-export besloot een commissie in te stellen om zeker een ded van de Europese voedseldeze gedachte te bestuderen en kwam tot nood kunnen opheffen« Amerika exporde aanbeveling van d è instdling van een teert zijn producten echter niet naar die wereldvoedselraad. De boeren zullen niet landen, waar de bevolking er behoefte alleen moeten streven n aar' vergroting aan heeft. Het zendt het voedsel niet om van de productie, doch ook aandacht die de nood te lenigen, maar om zijn voor nen te schenken aan de distributie en deel er mede te doen. Hét Amerikaanse kapitaal importeert rtaar die landen, de stabiliteit van hun inkomen. Dit was de boodschap van de ^direc waar het zijn politieke» invloedsfeer kan, teur van de voedsd en landbouworgani vestigen. Het zenden vèn voedsel is een economische transactie/ Er moeten cre- satie van de V.N., aan het intern, land*, bouwcongres. ,v% - . ^ „ ffijflp iVffcM i Bij de juiste beoordeling yan de voor stellen van de F.A.Q. moeten we in het 1. Duister Spel. oog houden, dat de landbouw niet een 2. Strijd In China. aangelegenheid is van een of andere 3 . Massaihklngen In Duitsland. boer, maar een zeer wezenlijk deel van 4 . O vnr „E enheid" in d e S.V.C he* kapitalistisch bedrijfsleven. De mo:' > .i ■■■■■■.