Wisten jullie dat twee jeugdspelers van KMT op dit ogenblik hun carrière aan het uitbouwen zijn in de Verenigde Staten. Marcin en Thano Del’Haye zijn iets meer dan twee jaar geleden met hun ouders en zus omwille van vaders beroepsredenen naar het stadje Minnetonka in de staat Minnesota getrokken. Marcin speelde bij de BU11 en Thano bij de GU8 van KMT. Voetbal is hun passie en het duurde dan ook niet lang vooraleer ze ook daar hun geliefkoosde sport uitoefenden. Maar ze doen nog veel meer hebben we gemerkt toen we even bij hen mochten langskomen, althans toch via het internet!
DE FAMILIE DEL’HAYE Marcin, stel jezelf en de rest van de familie eens voor. Ik ben geboren op 28 december 2004. Ik hou heel veel van sport en speelde in Belgie niet alleen voetbal maar ook badminton. Ik wil altijd winnen maar vind sport ook altijd leuk. Mijn eerste voetbalpasjes heb ik geleerd bij Dosko Beveren en net voor dat we naar Amerika verhuisden, heb ik mij aangesloten bij KM Torhout samen met mijn broer Thano, die twee jaar jonger is. Ik heb ook nog een oudere zus, Catharina. Zij houd vooral van turnen. Mijn ouders heten Els en Bjorn en spelen ook graag badminton.
Vonden jullie het moeilijk om te verhuizen en vrienden en familie voor lange tijd te moeten achterlaten? Marcin – Zeer zeker. Ik was vooral bang omdat ik in Amerika niemand kende en dus nieuwe vrienden moest maken. Ik vond het ook erg om mijn vrienden, voetbalclub en familie achter te laten. Wij verhuisden in november en al na enkele dagen moest ik naar de lokale school. Ik sprak toen slechts enkele woordjes Engels. De school was heel groot in vergelijking met de Kapelhoekschool in Beveren. Gelukkig hadden we na enkele weken ook internet thuis, zodat ik via skype met de familie en vrienden kon blijven contact houden. Via skype kan je elkaar ook zien en dat is best leuk. Thano – Ja, dat was best lastig want ik was bang om mijn vrienden te verliezen. Nu heb ik hier heel veel nieuwe vrienden gemaakt, maar als ik terugkeer naar Belgie moet ik die opnieuw achterlaten. Dat is niet zo leuk. In de school kan je wel veel vrienden maken want de school is veel groter dan de school die ik in Belgie volgde. Marcin, bij welke ploeg speel jij nu en met welk niveau valt dat hier te vergelijken? Ik speel bij Fusion. Dat is een fusieclub, want toen ik hier aankwam speelde ik bij Plymouth Soccer Association, kortweg PSA. Dit is een club op een kwartiertje rijden van mijn thuis. Een beetje te vergelijken met de afstand van Beveren naar Torhout in Belgie. Vorig jaar fusioneerde onze club met Wayzata, een stadje net naast Plymouth. Als nieuwe naam kozen ze Fusion, wat Engels is voor fusieclub. Onze club speelde vorig jaar in de top zes clubs van Minnesota en wonnen we ook enkele belangrijke tornooien. In Minnesota wonen evenveel mensen als in Vlaanderen, maar ze hebben wel heel wat minder voetbalclubs. Het is hier namelijk niet de bekendste sport. Dat is football, basketbal en basebal. De meeste van mijn teamgenoten spelen dan ook nog een andere sport. In het begin was het vooral aanpassen aan de manier van spelen, want het spel is veel lichamelijker, er wordt veel geduwd en hard getackeld.
FUSION SOCCER CLUB
Thano, ook voor jou dezelfde vraag. Ik speel bij Tonka United. Het is niet hetzelfde als in Belgie omdat KM Torhout op vaste dagen traint en in Tonka is dat niet zo. De club is niet zo ver van ons thuis, want wij wonen hier ook in Minnetonka. Toch zijn er weinig spelers die ook in mijn klas zitten, want Minnetonka is groot en heeft heel wat scholen. Bovendien zijn er niet zoveel kinderen in mijn klas die voetbal spelen. Hier spelen vooral meisjes voetbal. Waarom spelen jullie in twee verschillende clubs? Ik ben ook begonnen het eerste jaar bij Plymouth Soccer Association. Hier wordt enkel competitie gespeeld vanaf de leeftijd van 9 jaar. Ik kon hier dus geen matchen spelen tenzij ik bij een twee jaar ouder team wou spelen. PSA is evenwel een zeer goed team, ik was wat te klein om in de goal te staan. Na een jaartje hebben we dan een club dichter bij huis gevonden. Ik speelde er met jongens van een jaartje ouder en dat liep heel vlot. Ik scoorde regelmatig maar mocht ook af en toe in de goal staan. Dit jaar speel ik met mijn leeftijd mee bij het beste team van Minnetonka. Thano, jij speelde al eens tegen de club van Marcin en scoorde zelfs. Hoe voelde dat? Dat voelde heel leuk. Ik had nog nooit tegen het oude team gespeeld en we speelden 1-1 gelijk. Ik scoorde het enige doelpunt van ons team en dat vonden mijn ploegmaten dus echt leuk. Het was een lastige match. Bij het scoren van het doelpunt was ik wel blij maar ik juichte niet te veel omdat je dit niet doet als tegen je ex-team speelt. Dat doen de spelers in de eerste klasse ook niet. Ik was wel blij dat we niet hebben verloren omdat Marcin mij anders de ganse week geplaagd zou hebben.
THANO TEGEN FUSION Thano, jij was niet alleen veldspeler maar ook een goeie doelman bij KMT, doe je dat nu nog steeds? In de zomer spelen we veel in de tuin en dan moet ik van Marcin altijd in de goal staan. Ik krijg dus nog heel veel oefening. In het team speel ik meestal een helft als speler en een helft als keeper. Ik doe dat nog altijd heel graag, maar de trainer wil hebben dat ik ook op het veld speel omdat ik in het team veel goals scoor en goed kan passen.
Marcin, jij was meer een spelverdeler, is dat ook nu nog je taak? Ja. Al heel snel werd ik op het middenveld gezet en we speelden al snel matchen met elf tegen elf, waardoor het middenveld belangrijk is. Meestal spelen we acht tegen acht, maar ook dan spelen we al met offside en gele en rode kaarten. Als middenvelder is het dus wat anders spelen dan in Belgie want je moet op het juiste moment de pas naar de spits geven. Ik heb enkele keren ook op de flank gespeeld, maar ik speel nog altijd liefst in het middenveld. Volgen jullie het reilen en zeilen nog van KMT? We volgen de club nog via de website en daarnaast skype ik af en toe ook eens met Dante. Hij speelde vroeger bij mij in Dosko Beveren en is intussen ook al naar Torhout gaan spelen. Via hem weet ik ook hoe het team het doet. Daarnaast houden ook mijn mama en papa nog contact met mijn vroegere coach, Alexander Dedeyster, zodat ik ook weet wat er nog gebeurd bij jullie. Wordt er in de VS ook vijf tegen vijf en acht tegen acht gespeeld in de onderbouw, of hoe gaat dat daar? We hebben hier verschillende competities. De normale competitie loopt van april tot juli, omdat dit de enige maanden zijn dat we buiten kunnen voetballen. In de winter is het namelijk veel te koud en ligt er altijd sneeuw. Tijdens deze competitie spelen wij acht tegen acht, maar de jongere leeftijd zoals Thano speelt zes tegen zes. Daarna spelen we meestal tornooien, en afhankelijk van het tornooi kan het ook elf tegen elf zijn dat we moeten spelen. In de winter spelen we indoor. Er zijn twee soorten indoor tornooien. Het eerste heet Ralia. Dat is voetbal op een hockyveld met kunstgras. Zoals bij ijshockey zijn er omrandingen die je kan gebruiken om via de band te spelen. We spelen dan zes tegen zes. Vorig jaar wonnen we dit tornooi, en we speelden zelfs tegen U14. Daarnaast spelen we ook futsal, wat ook populair is in Engeland. Dat is te vergelijken met zaalvoetbal, maar op een kleiner veld en met een kleinere bal. Door de kleine bal en het kleine veld, moet je vooral veel techniek en trucjes gebruiken. We spelen dat met vier veldspelers en een keeper. Deze competitie is net gestart en we hebben onze eerste twee wedstrijden al gewonnen. Ik scoorde al in elke wedstrijd. Jullie waren tijdens het vorige WK in de VS, hoe hebben jullie dat daar beleefd en zeker de wedstrijd tussen België en de VS? Het WK was fantastisch voor ons omdat alle matchen gespeeld werden overdag en de school hier in Amerika al ten einde is begin juni. Ik heb dus heel veel wedstrijden van het WK kunnen bekijken. De match van Belgie tegen Amerika was uiteraard de belangrijkste wedstrijd die we echt niet mochten verliezen. Ik had gans mijn voetbalteam van Amerika uitgenodigd bij ons thuis. Na afloop hebben we ze allemaal met facepaint een Belgisch kleurtje gegeven, want dat was de afspraak als Belgie zou winnen. Mijn papa is de dag er op met een Rode Duivels T-shirt gaan werken…
WK BELGIUM - USA Volgen jullie de Belgische competitie nog, en voor welke ploeg supporteren jullie? Ik volg de Belgische competitie via www.vivoball.me waar je veel wedstrijden van de Belgische competitie (maar ook van andere buitenlandse competities) live kunt bekijken. Door het tijdsverschil tussen Amerika en Belgie, kan ik alle wedstrijden in de ochtend of namiddag bekijken, zelfs al worden ze laat gespeeld. Daarnaast kijk ik ook altijd naar stadion, want we kunnen de Belgische televisie hier ook bekijken via Stievie. Dat is een app op de Ipad die toelaat om televisie een week lang te bekijken wanneer je maar wil. Uiteraard supporter ik nog altijd voor Club Brugge, wie anders? Ook Thano doet dit. Mijn papa vindt dat minder leuk want hij is fan van Anderlecht…. Toen hij zijn voet in het gips had, koos hij zelfs voor een paars kleur… gelukkig veranderde hij na twee weken naar blauw…
CADEAUTJE VAN OMA
Marcin, toen je even terug in België was mocht je meespelen tegen je ex-club Dosko Beveren. Hoe voelde dat? Dat was een heel leuke ervaring. Vooral omdat we de match hebben gewonnen en ik achteraf mijn vroegere trainer heb kunnen plagen. Hij nam wel revanche met water over mijn hoofd te gieten. Ik vond het ook tof om mijn ploegmaten van Dosko terug te zien. Thano, speel je ook nog tennis? Ik speel elke week tennis en volg twee keer per week tennisles. Ik doe dat heel graag en speel ook tornooien. Ik moet wel spelen tegen kinderen die een of twee jaar ouder zijn, want dat is de enige leeftijd die competitie speelt. Ik speelde al drie tornooien en won daar enkele wedstrijden maar heb nog geen tornooi kunnen winnen. Mijn foto hangt wel uit in het fitnesscentrum van Minnetonka en veel vrienden hebben die al gezien. Ik ben daar wel trots op.
EEN NIEUW DAVISCUP TALENT? Hoe verliep de aanpassing op school, wat waren de grootste veranderingen? Thano - De school is veel groter en de eerste paar weken spraken we geen enkel woord Engels. We volgden daarom speciale lessen Engels. Die hebben we inmiddels niet meer nodig. Zodra we wat Engels konden, moesten we met de schoolbus naar school. Dat is zo’n gele bus zoals je in de films kan zien waarmee alle kinderen van de school thuis opgehaald en weer afgezet worden.
Marcin – Het grootste verschil is dat onze school heel wat sportmogelijkheden heeft. De school heeft een eigen gymzaal, tennisvelden, voetbalvelden, atletiekpiste… Tegelijk eten de kinderen hier heel ongezond. Iedereen krijgt een ontbijt bij aankomst op school en eet dit op in de klas. Tussendoor mogen we snoep en chips als snacks eten. Chips worden hier zelfs als aardappelen gegeten bij vlees over de middag. In de school krijgen we ook muzieklessen – ik speel nu tuba! In de klas zitten ook kinderen met een beperking. Die gaan niet naar andere scholen. Omdat wij alle twee in december geboren zijn, moesten we ook allebeide naar een lager leerjaar gaan dan in Belgie. Dat was goed om Engels te leren, maar intussen volgen we wel wiskunde bij een leerjaar ouder zodat we bij terugkeer naar Belgie geen achterstand zouden hebben. Jullie gaan daar dus met zo’n typisch gele Amerikaanse schoolbus naar school, is dat een speciaal gevoel om zo elke dag naar school te gaan. Marcin - In het begin was dat wel een speciaal gevoel, maar intussen zijn we dat al gewoon. De bus heeft geen gordels en rijden bijzonder hard. Je hebt geen afzonderlijke stoelen, maar enkel zitbanken aan beide zijden van de bus. Als de bus stopt gaan rode lichten branden en moeten alle auto’s stoppen. Er zijn ook kleinere bussen voor mensen met een beperking. Thano- Op de bus mag je kiezen waar je gaat zitten. Je mag er ook praten en je zit met kinderen van alle klassen van de school samen volgens de buurt waarin je woont. Er zijn wel meer dan twintig bussen die de kinderen van en naar school brengen.
SAMEN VERTREKKEN MET DE SCHOOLBUS, EN DAT UITERAARD IN VOETBALKLEDIJ!
Kennen ze daar ook vakanties zoals hier op school? Vakanties zijn helemaal anders. We hebben geen krokus- of herfstvakantie, maar zijn tijdens de zomer bijna drie maanden thuis. De vakantie start de tweede week van juni en loopt tot de laatste week van augustus. Daarnaast hebben we ook op andere dagen vrijaf, zoals bijvoorbeeld op Presidents Day en Memorial Day. We hebben ook een keer per maand een late start. Dan start de school twee uur later, en is op hetzelfde uur op einde van de dag gedaan. Tijdens de vakantie krijgen we wel thuis nog les. Om terug te kunnen keren naar Belgie krijgen we Nederlandse les via de wereldschool. Onze mama geeft ons elke week en in de vakantie Nederlandse les en onze toetsen worden via email verstuurd naar Nederland waar een leekracht alles nakijkt en ons helpt. Marcin – ik krijg intussen ook Franse les op die manier. Welke taal spreken jullie nu thuis en op school? Thano – Thuis moeten we nederlands spreken zodat we dit niet zouden vergeten. Op school spreken we Engels want daar begrijpen ze geen Nederlands. De mensen hier zeggen dat ik zelfs geen accent meer heb als ik Engels spreek. Marcin – Als er vrienden komen spreken we thuis ook Engels en stiekem spreken we ook Engels thuis als we spelletjes spelen. Met welke stad in België kunnen we Minnetonka eigenlijk vergelijken en hoe groot is de staat Minnesota eigenlijk? Minnetonka is te vergelijken met Torhout. Er is wel veel meer natuur en de straten zijn veel breder. We hebben ook geen marktplein met kerk en cafeetjes zoals er in de Belgische steden zijn. Minnesota heeft evenveel inwoners als Vlaanderen, maar is vier keer zo groot als Belgie. Er is dus veel meer natuur en wilde dieren. In onze tuin komen bijvoorbeeld regelmatig herten op bezoek. We zien ook heel veel eekhoorntjes en andere dieren. Wij hebben zelf een bos in onze achtertuin met heel veel bomen. Het is hier ook niet vlak. Als we gaan fietsen moeten we op en neer. Het is dus een beetje te vegelijken met de Ardennen. We kunnen in de buurt ook gaan skien. Het zijn wel kleine bergjes met maar een tiental skipistes. Jullie kijken daar ook films vanuit de auto, vertel eens hoe dat gaat? Dat noemen ze hier een drive-in cinema. Als je aankomt dan rij je met de auto een groot veld op en moet je een plaatsje zoeken voor een reuzescherm. Voor de film begint speelden we zelfs eventjes wat voetbal en sommige mensen steken hun barbecue aan. Om te kijken naar de film moet je de radio afstemmen op het juiste kanaal an dan hoor je de muziek en klank via de autoradio. Sommige Amerikanen keken naar de film vanop het dak van de auto of vanuit de koffer van een grote pick up truck. Wij zaten in de koffer van onze jeep. De film start als het donker is buiten. Je kan drie films bekijken, maar wij vertrokken na een film naar huis omdart het anders wel veel te laat zou worden. Je kan er op het terrein ook eten en drank kopen. Typische vettig Amerikaans eten zoals hotdogs, hamburgers en pizza.
Er wordt wel eens gezegd dat alles groter en beter is in de VS, merken jullie daar iets van? Alles is inderdaad veel groter. Je hebt immers veel meer plaats en dus zijn straten, huizen en auto’s veel groter. Zelfs de verpakkingen van de cornflakes zijn hier dubbel zo groot en de melk komt in flessen van een gallon. Dat is 3,78 liter! Ik weet niet of alles daarom hier beter is. Er zijn bepaalde dingen die wij beter vinden in Belgie zoals bijvoorbeeld het eten. Dat is veel gezonder en veel meer keuze. We missen hier ook de voetbalkantine… We voetballen hier namelijk in stadsparken en niet in een vast stadion. We hebben hier dan ook geen douche die we na de match kunnen gebruiken. Daarom gaat iedereen na de wedstrijd meteen naar huis. Dat is jammer. In Amerika vinden we het wel veiliger. Waar wij wonen kan je dingen in de voortuin laten staan zonder dat die gestolen worden. Hebben jullie al veel gezien van de VS en wat zijn dan de bijzonderste dingen die jullie zullen bijblijven? Wij hebben al heel veel gereisd in Amerika. Vooral de pretparken zijn hier heel groot. Zowel pretparken als waterpretparken zijn hier echt leuk. We hebben al meer dan tien staten van Amerika gezien. Maar er zijn er wel vijftig in totaal! De natuurparken in California zullen ons bijblijven. Er zijn al zoveel dingen die we hier beleefd hebben dat het moeilijk is om er iets van te kiezen.
NATUURPARK CALIFORNIA Het Amerikaanse continent staat ook gekend voor zijn Tornado’s. Jullie mochten dat al aan de lijve ondervinden. Hoe voelde dat en wat deden jullie dan? Marcin – Ik herinner mij dit nog heel goed, want het was de avond voor de finale van de USA Cup. We waren daarom op tijd gaan slapen, tot papa mij plots wakker maakte. We moesten onmiddellijk naar onze kelderverdieping gaan in een ruimte waar geen ramen zijn. Daar moesten we op de grond liggen, we hadden geen tijd om onze kledij aan te trekken en dus zaten we er in onze pyjama’s onder een deken. We moesten er meer dan een half uur wachten. Papa was gewekt geweest door een sirene in de stad en door een bericht op de GSM. De tornado had 30 km van ons huis schade aangericht. Na een half uurtje mochten we terug in bed, maar toen begon het plots opnieuw hevig te stormen. Ons huis stond te trillen en de bliksems kwamen zo snel na elkaar dat het buiten permanent licht was in het midden van de nacht. In onze tuin sloegen twee bomen neer door de wind. We bleven samen in een kamer wachten tot het ergste voorbij was. Er viel ook heel wat regen. We waren niet zo bang omdat we wisten dat we veilig waren in de kelder.
Feestdagen in de VS worden ook heel anders beleefd dan in België, wat zijn de grootste verschillen? De grootste feestdag in Amerika is de nationale feestdag op 4 juli. Dan is iedereen in rood, blauw en wit gekleed en zijn er heel veel feesten, optochten en vuurwerk. De optocht is zoals de doortocht van de Tour de France waarbij heel wat snoep uitgegooid wordt. Bijna overal kan je dan ook bingo spelen, iets waar de Amerikanen dol op zijn want bij elk feest is er een bingo avond. Zelfs op school. Een andere grote feestsdag is Thanksgiving. Dan eet iedereen kalkoen met veel groenten. Iedereen nodigt dan familie en vrienden uit. We zijn al twee keer bij Amerikanen Thanksgiving gaan vieren. Na het eten gaat iedereen gaan shoppen want dan beginnen de solden met heel goede deals en zijn winkels vaak de ganse nacht open.
FEESTDAG = ETEN IN USA Was het moeilijk om jullie aan te passen aan de Amerikaanse levensstijl zoals onder andere de voeding? Het aanpassen is niet zo makkelijk. In school krijgen je bijna enkel vettig voedsel. Op restaurtant is er ook heel weinig variatie in keuze van menu’s. Gelukkig bakt onze mama elke dag vers brood, soep en eten. Het brood hier is niet zo lekker en mama probeert zoveel als mogelijk het Belgische eten hier voor te schotelen. Sommige producten bestelt ze dan via een website uit Belgie en Nederland. Jullie dragen nog veel kledij van KMT. Is dat bewust of gewoon omdat je die kleren toevallig mee had naar de VS? We dragen die kledij omdat het voor ons een herinnering is aan vroeger. Ze zijn ook heel speciaal want niemand anders heeft die kledij hier natuurlijk. Tot slot, komen jullie nog terug naar België en zoja gaan jullie dan opnieuw bij KMT spelen? We willen nog altijd terugkeren naar Belgie en zullen dan zeker bij KMT spelen. Als we dat tenminste nog plaats hebben in het team. We weten nog niet wanneer we terug zullen keren. Mijn papa moet hier nog tot volgende zomer blijven voor zijn werk. Maar in januari gaan onze ouders beslissen of we hier langer blijven of als we in augustus naar Belgie terugkeren.
Dankjewel Marcin en Thano voor dit openhartig gesprek, en tot op De Velodroom! Iedereen kan de Amerikaanse avonturen van de familie volgen op hun blog: http://www.bloggen.be/familiedelhaye Peter Verplancke
