De Belgische OrnciEEL OPGAAN OEP ÓVNOIKALC

Nr 10.

20 Oktober 1930.

De Belgische \nrt at ton.

OrnciEEL

J02CP •

O P G A A N OEP Ó V N O I K A L C

KOMMI5SIC

EDITORIAAL

VCR^CHUNt MAAMDElÓKh

331.814.

Voor de Arbeiders vakanties N den loop der geschiedenis van de arbeidersbeweging werd er volgens verschillende / plannen op sociaal gebied gestreden. Doch nooit werd een strijd met een algemeen doelwit aangebonden zonder voorafgaandelijk alles in 't werk te hebben gesteld om er én het grootst aantal proletaren én de openbare meening voor te winnen. Wie zal zich, bijvoorbeeld, de vóór den oorlog gevoerde propagandaveldtochten voor de vefovering van het Algemeen Stemrecht, de afschaffing van het artikel 310 van het strafwetboek, dat. de beoefening van het stakingsrecht en de beperking der arbeidsuren zoo zeer belemmerde, om slechts van die te spreken, niet herinneren? De volhardende en aanhoudende inspanningen der Werkliedenpartij en der vakorganisaties hebben ten slotte de moeilijkheden overwonnen en de hinderpalen geweerd die de behouders op elk oogenblik met des te meer vuur opwierpen naarmate zij terrein verloren. Deze herinnering aan beleefde feiten laat ons toe nadruk te leggen op de waarheid onzer bewering dat nooit één eisch werd gesteld die niet volkomen gewettigd was. Doch de arbeidersvakanties? Er zijn ongetwijfeld nog lieden die meenen dat de werkman slechts op de aarde is om vbort te brengen en voort te planten, en dat het niet noodig is hem al de genoegdoeningen^ te verzekeren die de menschen mogen verlangen t Die verachterden worden, gelukkiglijk, hoe langer hoe zeldzamer, en zij zullen eindigen met te begrijpen dat de gerechtigheidjetsi anders dan een ijdel tfoord moef zijn en dd£ de vakan-* ties moeten veralgemeend worden* / In eW geval Heeft de SyridikèeKmmdssÈe,

die reeds vóór meer dan zeven jaar het vraagstuk der arbeidersvakanties heeft opgeworpen, geoordeeld dat alles diende in 't werk gesteld opdat het recht op de jaarlijksche rust van tpe~ komend jaar af werkelijkheid weze. De in 1923 aangevangen aktie voortzettend heeft zij besloten een massa-petitionnement ten gunste der stemming van het door onzen vriend Delvigne in de Kamer neergelegde wetsvoorstel in te richten. Elders in dit blad zal men den tekst vinden van het verzoekschrift dat aan Jt hoofd der in omloop gebrachte lijsten staat. De Federaties van Vakbonden die met de propaganda en de te treffen praktische maarregelen werden belast zullen in den loop der komende weken een gansch bijzondere inspanning doen om het grootst aantal arbeiders mogelijk te bereiken. Het petitionnement is natuurlijk niet voor de gesyndikeerden voorbehouden. Al de loontrekkenden, zonder onderscheid, werklieden en bedienden beider kunne kunnen en moeten er etan deelnemen. . 't Is nochtans goed verstaan, en wij dringen er op aan omdat in zekere gewesten organisaties de arbeiders op het werk zullen aantreffen, terwijl andere huisbezoek zullen inrichten, dat één zelfde persoon, slechts eenmaal mag teekenen. Men geeft zich rekening dat het petionnement slechts een werkelijke waarde zal hebben wan? neer het een aanzienlijk aantal handteekeningen zal bekomen, en de Syndikale Kommissie rekent opmeerdaneenmillioen. Deze beto'oging moet de uiting zijn van dm eenstemmigen wil der handen geestarbeiders de vakanties te bekomen. ; Zij zullen voorzeker de gelegenheid die hm wordt geboden niet laten ontsnappen-

226

DE BELGISCHE VAKBEWEGING 331.88-14(8).

Het Sociaal Programma van het Internationaal Vakverbond door Corn. Mertens Meer in *t bijzonder sedert een tiental jaren hebben de arbeiders van de. meeste landen een zeker aantal hervormingen veroverd waarvan enkele van hoofdbelang zijn. Het programma van eischen is echter ver van uitgeput te zijn, te meer daar sedert enkele jaren reeds de kapitalistische oppositie en de weerstand der burgersparlementen hoe langer hoe heviger en scherper worden. Men stelt vast dat in vele landen met een wanhopende traagheid wetten tot stand komen en dat de gewichtigste vraagstukken sedert talrijke jaren onopgelost blijven. Eindelijk is de. arbeidersbeweging, ten aanzien van de vervormingen en den vooruitgang verwezenlijkt op het gebied der voortbrengingsstelsels, verplicht haar eischen te wijzigen, nauwkeuriger te bepalen, uit te breiden. 't Is het doel dat het I.V.V. heeft nagestreefd door het Kongres van Stockholm te belasten het sociaal programma op punt te stellen. Het inleidend verslag werd opgesteld door onzen vriend Corn. Mertens, die zich tot eenieders voldoening van zijn zware, taak heeft gekweten. Men zal er zich rekening van geven door het lezen van dit verslag, hetwelk wij hier « in extenso » laten volgen : ÈT was voorwaar een gelukkige gedachte vanwege het Bureel van het I.V.V. het vraagstuk van het sociaal programma van het Internationaal Vakverbond aan het Internationaal Syndikaal Kongres van Stockholm te onderwerpen. Niet dat de^leden van bewust Bureel van oordeel zijn geweest dat U het vraagstuk in een oogwenk zoudt kunnen oplossen. Doch, deze eerste bespreking, dit eerste onderzoek door het Kongres dient beschouwd te worden als het begin van een ruimer, grondiger studie van dit omvangrijk vraagstuk. Bif den aanhef van dit verslag past het te wijzen op het verschil met de politiek vóór den oorlog gevoerd door het Sekretariaat der Nationale Vakcentra-, len, wiens zetel te Berlijn was, en in 1919 te Amsterdam werd heropgericht onder den naam van Internationaal Vakverbond. Inderdaad, vóór 1914 beschouwde de internatio-' nalè vakbeweging, verpersoonlijkt door het Sekretariaat van Berlijn, alsmede de meeste der aangesloten organisaties, dat de aktie ten gunste van de soeiale wetgeving eigenlijk tot het gebied der politieke partijen behoorde, uitgaande van liet standpunt dat de verwezenlijking der sociale wetgeving van den wil der Parlementen afhing. Na 1919 onderging die zienswijze; iêen grondige wijziging. Inderdaad, 4e oorlog die zooveel dingen omwoelde gedurende vier jaten, bracht 'ook de i n -

H

ternationale vakbeweging tot andere gevoelens ten opzichte van de taak der vakbeweging op het gebied der sociale wetgeving. In de vakbeweging was men geheel tot het besef gekomen dat deze zich niet langer aan dit gewichtige vraagstuk kon ongelegen laten. De ontwikkeling der vakbeweging, niet alleen op nationaal, doch ook op internationaal gebied, dezer stijgende macht en invloed '.n het ekonomisch en zelfs politiek leven der volkeren, brachten er haar toe zich bezig te houden met zeer gewichtige vraagstukken van een anderen aard dan de strijd vóór den oorlog gevoerd voor loonsverhooging, werkurenvermindering en verbetering der arbeidsvoorwaarden. Het" zou zekerlijk van ondankbaarheid getuigen zijn, moest men de van 1900 tot 1914 door de wisseling van inlichtingen over de nationale sociale wetgevingen door het Internationaal Sekretariaat der Nationale Vakcentralen ontplooide aanzienlijke bedrijvigheid vergeten, 't Is evenwel geen schande te erkennen dat de uitslagen dier inspanningen zeer onvolledig waren, niet door de fout van her Internationaal Secretariaat, doch bijzonderlijk ter oorzake van de zwakheid der meeste aangesloten organisaties, en dit datgene uitleggend, den mangel aan sociale wetgeving in een aanzienlijk aantal landen.

Een grootsche instelling. Wij meenen niet te overdrijven met te zeggen dat de gebeurtenissen van 1914-18 beslissend zijn geweest voor wat de beschermende maatregelen ten gunste der arbeiders betreft. Wij hebben eerst en vooral de inlassching van het Deel XIII in het Verdrag van Versailles, en de oprichting van het werk der Internationale Organisatie van den Arbeid met haar Internationaal Bureel van den Arbeid en haar Konferenties. Onder den aanstoot en het verlicht beheer van een AÏbert Thomas, is het I.A.B. voor de arbeidersklasse een lichaam geworden dat zijn wéldaden over gansch de wereld verspreidt. Het Internationaal Bureel van den Arbeid is een instelling geworden die een zekere en onbetwistbare doktimentatie over de sociale wetgeving in al de landen verzamelt. Het i s een prikkel vóór de sociale hervormingen geworden, want indien al de landen niet al de Overeenkomsten bekrachtigen, zoo zij er traag bij te werk gaan, gaan zij echter, langzaam doch zeker, desL weg'der sociale wetgeving op. 't Is verheugend vaat' te stellen dat het Internationaal, Bureel van dèn Arbeid met de meeste bereidwilligheid de, arbeidersorganisaties antwoordt wanneer zij ; • op , zijn medewerking beroep doen. / .';. ^ ^ ,

DE BELGISCHE VAKBEWEGING

De arbeidersklasse moet waakzaam zijnl Op het gebied der nationale en internationale vakbeweging mag echter niet uitsluitend op de aktie en den invloed van het Internationaal Biureel van den Arbefd worden gerekend. Inderdaad, als dusdanig zou dit laatste vlug het doode punt bereiken, zonder de minste kans nog vooruit te geraken, zoo de arbeidersklasse zich door een ononderbroken aktie niet beijverde de desiderata der werkende klasse en zijn streven naar een immer betere sociale wetgeving te doen kennen ; zoo te doen dat door een immer grooter drukking op de regeeringen, het I.A.B., in plaats van niet vooruit te gaan, zich ontwikkele ten einde beter dan heden in staat te zijn aan de verzuchtingen der arbeidersklasse te beantwoorden, 't Is voor ons een gebiedende plicht den geest der arbeiders te doordringen van deze waarheid dat : 1° Al hetgeen op nationaal of op internationaal gebied bekomen werd, te danken is aan de krachtinspanningen der uitgebuitenen op het gebied der organisatie in den loop der laatste vijftig jaren ; 2° Zoo men niet wil dat dit alles verloren ga, zoo men wil vooruitgaan, is het noodig dat de arbeiders zich meer dan ooit aaneensluiten, en door een ruimer bewustzijn, door een stijgende macht hunner organisaties, meer invloed op het bestuur van hun land verwerven.

De wetgeving : w a t willen w e ? Ontegensprekelijk, is het vraagstuk der sociale wetgeving zeer ingewikkeld. Inderdaad, te dikwijls werden er broksgewijze wetten gemaakt voor kategorieën arbeiders wier invloed gevreesd wordt in de regeeringsmiddens, met .uitsluiting van zekere kategorieën voor dewelke de krachtinspanningen dienen herhaald en versterkt, wil men dezelfde wetgevende voordeelen bekomen. Enkele voorbeelden zullen deze bewering staven. Inderdaad, onderzoekt men de sociale wetgeving van de meeste landen, dan ziet men dat wetten zijn gestemd die verschillen naarvolgens zij de nijverheidsarbeiders, de bedienden, de mijnwerkers, de landarbeiders, de zeelieden aanbelangen. Kortom, dat zijn inspanningen welke immer dienden herhaald, dan wanneer een goede sociale wetgeving op het geheel der arbeiders zou kunnen toegepast. Natuurlijk is het niet mogelijk op elk gebied op al de arbeiders de voordeelen van een wet toe te passen die soms onder den druk van den wil van zekere kategorieën van arbeiders werd gestemd, 't Is aldus dat zich bijzondere wetgevingen hebben opgedrongen en nog zullen opdringen. Wij denken in de eerste plaats aan de kwestie der afschaffing van den nachtarbeid in. de broodbakkerijen, aan de regeling der arbeidsuren in de kolenmijnen, aan de regeling van de wekelijksche rust in de gtasfabrieken, aan dé regeling van de huisnijverheid, 't Is eyenwel .twijfelloos dat buiten die gevallen die een bijzondere aandacht verdienen, het noodig is

227

dat de sociale wetten al de arbeiders beschermen, ôt welke kategorie zij ook behooren. Tegen de in den loop der na-oorlogsjaren gestemde sociale wetgeving zou nog met veel reden een ander bezwaar kunnen ingebracht. Dat. is dat, omdat niet voor al de arbeiders zonder onderscheid wetten Worden gemaakt, deze zeer dikwijls slecht en ver van doelmatig opgemaakt zijn. Er. wordt meestendeels 'e vlug gewerkt, en 't is daarom dat het beoogde doel niet wordt bereikt. Daarbij komt nog een andere faktor. De wetten worden niet altijd goed toegepast. De hoofdreden daarvan voor tal van landen berust in het feit dat het arbeidsopzicht geen tred houdt met de uitbreiding der wetgeving op wier toepassing dient gewaakt. Vervolgens zijn in de meeste landen de sociale wetten niet in wetboek verzameld. Wij weten wel dat zulks een zeer belangrijk werk is, dat aanzienlijke inspanningen vereischt, doch wij achten het noodzakelijk zoo wij willen dat de sociale wetgeving werkelijk de vnuchten afwerpe die de arbeidersklasse er met recht mag van verwachten.

Ons sociaal programma. 't Is klaar dat, wanneer het I.V.V. een sociaal programma opmaakt, ditzelve over al de kwesties móet loopen. Deze kunnen we in drie verschillende rubrieken rangschikken : v

a) Sociale verzekeringen; b) Bijzondere bescherming ; c) Toezicht en voorkoming. Sociale verzekeringen,

Wanneer wij over sociale verzekeringen spreken, dienen dezelve in den uitgebreidsten zin beschouwd. Wij zouden ze bijgevolg op de volgende wijze willen opsommen : 1° Ziekteverzekering (de genees- en artsenijkundige dienst inbegrepen) : 2° Invaliditeitsverzekering; \\ 3° Ouderdoms- en overlevendenverzekering; 4° Verzekering voor het geval van vroegtijdig overlijden; 5° Verzekering tegen werkloosheid; 6° Moederschapsverzekerihg; 7° Ongevallenverzekering; 8° Beroepsziekten verzekering; 9° De gezinstoeslagen. Bijzondere bescherming. Onder deze rubriek dient d© kwestie der. arbeidsuren op het voorplan geplaatst. Vervolgens:jpa§t^fiet er de vojgende punten bij te voegen : ^C 1° De arbeidersvakanties; 2° De bescherming der kinderen, der onvölwassenen en der vrouwen (b.v. verbod van nachtarbeid door vrouwen en kinderen, verbod van arbeid in ongezonde nijverheden door vrouwen en onvolwassen nen);

•

, i ^ ,,.,.:.'•

.;.:

:

:

•

228


3° Het beroeps- en technisch onderricht, en het leerlingwezen ; 4° De vrijheid van vereeniging, het samenspannings- en stakingsrecht; 5° Het bediendenkontrakt ; 6° Het kollektief kontrakt, en in verband met deze kwestie, die — welke zooveel betwistingen opwerpt — van de samenspanning en de arbitrage; 7° Het arbeidersrecht, rechtbanken, werkrechtersraden, enz. 8° Wekelijksche rust; 9° Beroepsvoorlichting ; 10° Gezondheidsmaatregelen. Toezicht en voorkoming. Onder deze rubriek kunnen we de volgende punten rangschikken : l c Het arbeidsopzicht, vooral in verband met de toepassing der wetten en de gezondheidsmaatregelen in de fabireken, zoowel voorwat de behandeling van het personeel als de gezondheidsmaatregelen voor de inrichting der fabrieken zelven, als de redematige inrichting van hei toezicht op de gezondheidsbescherming der leerjongens ; 2° Het kijkrecht en de medewerking der vakorganisaties aan de vaststelling der voor de bescherming der arbeiders in de-fabrieken 'e treffen maatregelen ; 3° De voorkoming der arbeidsongevallen. In de eerste plaats door de toepassing van immer redematiger maatregelen betreffende de toerusting en vervolgens door de opvoeding der arbeiders bij middel van aanplakbrieven, inlichtingen, afbeeldingen, enz., in de arbeidersen andere bladen.

D e meeningsverschillen. De onderscheidene bestaande en af te kondigen wetten opsommen is zekerlijk niet voldoende, want betreffende de aan te nemen oplossingen bestaan er tamelijk groote meeningsverschillen, zelfs in den schoot der georganiseerde arbeidersklasse. Bij voorbeeld stellen, in zake de sociale verzekeringen, de bijdragen van den werkman een tamelijk kiesch vraagstuk daar. In theorie schijnt het eischen der niet geldelijke tusschenkomst van de arbeiders door in te roepen dat de nijverheid, de handel of de landbouw (volgens het geval) de risikos moet dragen met hoogstens een tusschenkomst van den Staat, zeer logisch en soms zeer gemakkelijk. De aanvaarding van het beginsel- der arbeidersbijdrage, buiten alle doktrinale voorkeuren, is nochtans een volstrekte vereischte in de meeste landen om op heden de invoering of de ontwikkeling van het stelsel van sociale verzekering te bekomen. Door de weigering van de ' arbeidersbijdrage stelt men zich, vanwege de regeeringen en de parlementen waarmede -wij heden in de meeste landen begiftigd zijn, onvermijdelijk bloot aan desjren^ming var* eiken vooruitgang op het gebied dersociale verzekeringen. -aOiîer d^ andere betwiste onderwerpen bevinden 1° De eenvormigev.bijdrage en vergoeding;

f.•..-.,.:

2° Het princiep der min of meer juiste verhouding der vergoedingen tot het loon. Deze tweede oplossing is natuurlijk maatschappelijker, omdat zij in een zekere mate bijdraagt tot de handhaving voor den verzekerde en zijn familie van een gelijk levenspeil gedurende de tijdperken van groote bedrijvigheid en van gedwongen werkloosheid. Vervolgens wordt de vraag opgeworpen : Dienen er verzekeringsinstellingen op gewestelijken grondslag ofwel instellingen van beroepsverzekering te bestaan ? Voorzeker vergeten we niet dat zekere kategorieën van arbeiders aan hun verzekeringsinstelling houden, b.v. de mijnwerkers, de spoorlieden, de zeelieden, de toedienden ; doch is dat goed? Wij meenen het niet. Inderdaad, wanneer wij de b.v. betreffende de bescherming der bedienden gestemde wetten beschouwen, wordt deze wetgeving vooral benuttigd om de arbeidersklasse in twee goed afgescheiden kategorieën van burgers te verdeelen. Wij meenen nog dat gansch de arbeidersklasse slechts bij eer. algemeene wetgeving te winnen heeft, al moest er van zekere bijzondere toestanden rekening worden gehouden. Er bestaat geen reden om te gelooven dat het door de stemming eener algemeene wet niet mogelijk is rekening te houden met bijzondere toestanden waarin zekere kategorieën van arbeiders leven. Bovendien past het, het beginsel te huldigen, dat de vrouw van de algemeene bescherming niet mag uitgesloten.

H e t lot der ingeweken arbeiders. Buiten deze beschouwingen dient een gansch bijzondere aandacht geschonken aan het feit dat zooveel werklieden, door de harde levensomstandigheden gedwongen, in den vreemde een broodwinning gaan zoeken om in het onderhoud van hun gezin te voorzien. Doch zeer dikwijls genieten zij, als vreemdelingen, niet van de voordeelen der sociale verzekering van het land waar zij zich vestigen. Genieten zij er somtijds van, dan is het, in 't algemeen, slechts gedeeltelijk, en het dikwerfst krachtens tusschen zekere Staten afgesloten wederkeerigheids verdragen. Er zou dus dienen gestreefd naar de verwezenlijking op groote schaal van het afsluiten der wederkeerigheidsverdragen er op gericht al de arbeiders, welke ook hun nationaliteit weze, van al de bestaande sociale wetten te laten genieten. Dit, in afwachting dat de nationale wetten geen onderscheid meer maken tusschen de op het nationaal grondgebied werkende arbeiders van onderscheidene nationaliteiten.

Algemeene beginselen. Men diende ongetwijfeld in het huidig inleidend verslag de algemeene beginselen van de sociale verzekeringen te schetsen. Dit zou, naar onze meening, toelaten de gedachten der leden van hét internationaal syndikaal kongres van Stockholm te regelen. De bespreking zal aanduiden of het opstel der algemeene beginselen zal dienen gewijzigd, en desgevallend in weiken zin. Dit zou van groot. nut zijn voor het LV.V. in zijn toekomstige akti© in verband met het

DE BELGISCHE VAKBEWEGING sociaal programma en volgens de richtlijnen die het Kotigres van Stockholm het zeker zal willen geven. In dezen zin stellen we het volgende opstel voor : 1° De arbeiders hebben recht op een voldoende bescherming tegen de beroeps- en sociale gevaren dhe hun bestaan en dat van hun gezin bedreigen, en in de tegenwoordige omstandigheden h de verplichte sociale verzekering het beste middel om deze bescherming te verwezenlijken. a) Het huidig ekonomisch stelsel berust op zulke verdeeling der voortbrengingsmiddelen dat de volksmassa's slechts over de kracht van hun armen en over hun geestesvermogens beschikken ; op de vrijheid der huishoudkunde van de beschikbare krachten te gebruiken of niet te gebruiken, en op de onverantwoordelijkheid dier huishoudkunde ten opzichte der individuen wier krachten ongebruikt blijven of reeds uitgeput zijn. b) De loonarbeider kan op gelijk welk oogenblik van zijn loopbaan (buiten de gevallen gedekt door dewetgevingen op de vergoeding of de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten) door een onbekwaamheid tot werken getroffen worden, die hem tijdelijk of bepaald van de deelneming aan het bedrijvig leven verwijdert. In dat geval, zoo hij niet verzekerd is, valt hij ten laste van de openbare weldadigheid en is hij aan vernedering en ellende blootgesteld. c) Het arbeidsloon moet den arbeider voldoende inkomsten verzekeren, niet alleen om gedurende de tijdperken van beroepsbedrijvigheid in zijn behoeften en in die van zijn gezin te voorzien, doch het moet hem ook toelaten de zijnen ie beschermen tegen de groote gevaren die voor het arbeidersbudget een bestendige bedreiging zijn, zooals ziekten, ongevallen, werkloosheid, moederschap, vroegtijdige invaliditeit, ouderdom, overlijden. En de werkelijke loonen zijn tenauwernood toereikend om Jn de onmiddellijke behoeften te voorzien, en de vorming van waardeerbare voorzorgsreserven is voor de massa der arbeiders onmogelijk gemaakt (1). d) Alleen de verplichte verzekering kan den arbeider en zijn gezin tegen de stoffelijke en zedelijke onzekerheid beschermen. Door een heffing op de vrucht van den arbeid, wordt door de verplichte verzekering een bescheiden, doch duidelijk bepaald deel van de bestaansmiddelen voorbehouden ten bate van hen die niet deel kunnen nemen aan het bedrijvig ie ven. Zij schenkt den arbeider de zekerheid voor de toekomst als een recht gesteund op zijn deelneming aan de voortbrenging. 2° De geldmiddelen der verzekering moeten gevormd worden door de bijdragen der werkgevers, der verzekerden en der openbare machten. Nochtans dient de last der beroepsgevaren (arbeidsongevallen en beroepsziekten) uitsluitend door de werkgevers gedragen. (1) Deze vaststelling is juist voor de groote meerderheid der arbeiders aller landen, de Vereenigde Staten inbegrepen, waar de loonen slechts voor ongeveer een tiende der loonarbeiders werkelijk toereikend zijn.

229

De bijdrage van den werkgever is slechts een deel van het arbeidsloon. De bijdrage van den verzekerde is, uit hoofde van de huidige politieke, ekonomische en sociale toestanden, een praktische noodzakelijkheid voor het bekomen of het ontwikkelen van stelsels van verplichte sociale verzekeringen, welke OOK de leerstellige voorkeur der organisaties of partijen moge wezen. De bijdrage der openbare diensten is tegelijker tijd gewettigd en noodzakelijk, omdat elke nationale samenleving een klaarblijkelijk belang heeft bij de handhaving en de verbetering van de gezondheid en gewinmogelijkheid harer arbeiders. 3° De uitkeeringen der verzekering moeten een drievoudig doel hebben : Zoo ruim mogelijk vergoeding van het geldelijk nadeel dat de arbeider door de verwezenlijking der gevaren ondergaat ; Herstel der gezondheid en inwinning der gewinmogelijkheid, dank aan een gcëigenden genees- en artsenij kundigen bijstand ; Voorkoming der gevaren. De uitkeeringen der verzekering kunnen slechts volledig haar doel bereiken indien zij afzonderlijk beschouwd en vastgesteld worden, rekening houdend met de loonen der verzekerden en hun gezinslast. 4° De sociale verzekering moet worden beheerd door zelfstandige instellingen onder het toezicht geplaatst van de openbare machten en beheerd door de vertegenwoordigers der belanghebbenden. In de besturende lichamen der instellingen van verzekering tegen ziekte, moederschap, invaliditeit, ouderdom, overlijden, moeten de verzekerden de meerderheid der zetels bekomen door tusschenkomst van door de massa der verzekerden gekozen of door de arbeidersorganisaties aangeduide vertegenwoordigers. Het stelsel van verzekeringsinstellingen dient op een redematigen grondslag opgebouwd, t.t.z. in feite op grondslag van het grondgebied die de beste voorwaarden biedt voor een eenvoudige en doelmatige inrichting. De hoofdelementen van het stelsel moeten de plaatselijke kassen zijn voor de ziekte-, moederschapsverzekering en de geneeskundige dienst, de gewestelijke of nationale kassen voor de invaliditeits-, ouderdoms- en overlijdensverzekering. Er kunnen evenwel beroepskassen aangenomen worden voor zekere kategorieën van loonarbeiders die bijzondere arbeidsvoorwaarden hebben : zeelieden, mijnwerkers, spoorlieden. Besluiten. Welke zijn nu de besluiten welke in verband met het vraagstuk waarmede wij ons bezighouden dienen voorgesteld ? Zooals wij bij den aanhef van dit verslag zegden, hebben de leden van het Bureel van het I.V.V. nooit gedacht dat men het vraagstuk in zijn geheel en op een oogwenk ging oplossen. Integendeel, het beoogde doel bestaat in het bepalen der algemeene lijnen van de gedachten waarvan de aangesloten nationale vakcentralen zich in verband met dit geheel van eischen van sociale orde zullen kunnen bezielen.Deze eischen-

230


zouden kunnen opgesomd, en dan, nadat het Kongres er zijn goedkeuring aan gehecht heeft, zou het Bureel van het I.V.V. elk hunner in 't bijzonder bestudeeren. Bij deze studie zouden de leden van het Bureel van het I.V.V. zich kunnen omringen van de verlichte raadgevingen van deskundigen en bevoegdheden, zooals met de vaststelling van den leiddraad voor de ekonomische politiek van het I.V.V. het geval is geweest. De konklusie der werkzaamheden van het Bureel van het I.V.V. zou dan aan den Algemeenen Raad van het I.V.V. worden onderworpen, die zooi besluiten over de voor de toepassing der besluiten te nemen maatregelen. Evenwel dulden zekere eischen geen uitstel meer, b.v. de kwestie der arbeidsuren. Het Kongres zou het volkomen noodzakelijk kunnen oordeelen het ordewoord te verspreiden van onmiddellijk doorheen de wereld een veldtocht ten gunste der 44-urenweek op touw te 'zetten. In dit geval zouden de aangesloten landen zedelijk aangezet worden

aan dezen veldtocht deel te nemen, aan het Bureel van het I.V.V., desnoods gesteund door de beslissing van den bijzonderlijk te dien einde bijeengeroepen Algemeenen Raad, de leiding en de beslissing van de te treffen maatregelen overlatend orn zoo spoedig mogelijk het beoogde doel te bereiken. Dit zijn, onzes inziens, de in onderhavig geval aan te nemen besluiten: Natuurlijk zullen de debatten van het Kongres van Stockholm zelf, alsmede de beraadslagingen die zullen plaats hebben in de bijzondere kommissie die zich met het sociaal programma zal bezig te houden hebben, andere gedachten kunnen doen oprijzen. Doch wij meenen de verschillende punten die de aandacht der kongresleden verdienen te hebben samengevat. Het hoort aan deze laatsten te beslissen en aan het Bureel van het I.V.V., alsmede aan de aangesloten organisaties de noodzakelijke richtlijnen te geven opdat binnen een min of meer korten tijd positieve uitslagen kunnen bekomen worden.

331.88(44)-89.

De Strijd in Noord-Frankrijk door J. Coole N het reusachtig konflikt dat in het begin van Augustus in Noord-Frankrijk uitbrak en een gelukkig en bevredigend einde nam op 8 September, datum van de algemeene werkherneming, waren circa 100,000 arbeiders en arbeidsters betrokken. Deze strijd schijnt ons voor de lezers van De Belgische Vakbeweging de moeite waard toegelicht te worden. De reden van de staking is van eene symbolische beteekenis; ze werpt een treffend licht op de scherpte van het loonvraagstuk in Noord-Frankrijk, dat in zich de kiem bevat voor de toekomst van nieuwe botsingen tusschen arbeid en kapitaal. Inderdaad. De Fransche wet op de sociale verzekeringen, brengt voor de arbeiders en arbeidsters eene verplichte storting mee van 4 t.h., welke de werkgevers verplicht worden wekelijks van het loon af te houden. Het bericht daarvan heeft van meet af het vuur aan de lont van den weerstand gestoken, wat voor gevolg had, maar heel en al ten onrechte, dat eene aan de patroons verhuucde pers, in de verschillende landen uitbazuinde dat de arbeidersstrijd tegen de wet op de sociale verzekeringen gericht was. Onjuister bewering werd nimmer geuit. De openbaar gemaakte dagorden der stakersvergaderingen van de socialistische vakbonden logenstraffen zulks ten stelligste. De heeren kommunisten, die wrj met onze strijdmethode dezemaal in het hoekje stopten, wat voor gevolg had dat ze door niemand gevolgd werden, beproefden deze ekonomische beweging tegen de wet op de sociale verzekeringen te richten.

I

De bevelen van Moskou waren ditmaal met al te grof garen genaaid, opdat het niet zou opgemerkt worden. Hoe kon 't anders? Zij noemden ze « de aftroggelaarswet », maar iedereen wist dat hunne mannen in de Fransche Kamer voornoemde wet stemden, en hunne volgelingen zich in patroonskassen of mutualiteiten die er mee samenheulen, heel braafjes laten inschrijven. Kommentaar overbodig! Het schreeuwend feit is dees, dat de arbeiders het als eene ramp beschouwden, wanneer op hunne loonen, die een heel eind ver van 't peil der levensduurte afgeweken zijn, eene afhouding moest toegepast worden van 4 t.h. Daar ligt het vraagstuk! Veel te ver zou het ons leiden (ofschoon niet van belang ontbloot), moesten wij hier de geschiedenis neerpennen van het loonvraagstuk in Noord-Frankrijk over een tijdspanne van tien jaar. Maar wij onderlijnen, daarin steekt de hoofdoorzaak van een aanhoudend spannenden toestand en een bestendige toeneming van de mistevredenheid der arbeiders, welke op den hoop toe slechts in eene kleine minderheid goed georganiseerd zijn, tegenover een der machtigst en degelijkst georganiseerd oatroonsverbond van Europa. Tegenover de werkerjkheid van het aanhangig vraagstuk geplaatst, schreef « Le Comité FrancoBeige, samengesteld uit afgevaardigden der Belgische en Fransche vakbonden, in Juni 1.1. een brief aan het consortium, eene herziening der loonen vra-

DE BELGISCHE gend, er als argument aan toevoegende dat de toepassing van de wet op de sociale verzekeringen de ontoereikendheid der loonen nog meer zou doen uitkomen. Daarvan kwam niets in huis! Middelerwijl stelde het consortium van Roubaix-Tourcoing zich aan het hoofd der patroons in Frankrijk, om de toepassing der wet te beletten. Want de wet gaf een geweldigen knak aan heel het stel z.g. sociale verzekeringen, kosteloos door voornoemd patroonsorganisme ten dienste gesteld van de werklieden, en waarmee niets anders door de patroons nagestreefd werd, dan hun loonslaven te verdeelen, hun weerstandskracht te vernietigen. Het plan mislukte, de wet op de sociale verzekeringen werd wel toegepast. De heer Ley, bestuurder van het consortium, tegenover wien ons broederorgaan Le Populaire, een geweldige veldtocht inzette, wegens zijn gedrag gedurende de Duitsche bezetting, gedrag welk in beschuldigenden vorm door een zijner vroegere medewerkers, tijdens eene vergadering der meestergasten, openbaar nader omlijnd werd, kwam met zijne beruchte « prime a la fidélité » voor den dag, die eene eerbare plaats hadde kunnen innemen tijdens de middeleeuwen. Deze getrouwheidspremie, die het bedrag wezen zou van de vereischte stortingen voor de wet op de sociale verzekeringen, zou ieder jaar uitbetaald worden, maar voor de minste afwezigheid was ze verbeurd verklaard en op den hoop toe moest ieder arbeider of arbeidster ze ten bureele gmn vragen. Daarmee was 't laatste greintje vrijheid voor d e ' arbeiders naar de maan. Wij laten nog ter zijde het vernederende welke er in stak. De heer Ley stond moederziel alleen om zijne uitvinding te verdedigen; niemand bewoog zijn pen of tong om iets ten voordeele der slavenpremie te zeggen of te schrijven. De Fransche natie was beschaamd over de drijverijen van het consortium. Zelfs in de regeeringskringen verdook men de antipathie niet welke men koesterde tegen gezegde premie, en 100,000 arbeiders en arbeidsters legden den arbeid neer, om hunne vrijheid, hunne waardigheid en hun recht op leven te verdedigen. De christene Textielcentrale van België aanvaardde de premie van Ley ; hare afdeelingen vochten er tegen en vorderden hare verdwijning. Omdat zij een belang had bij die staking, vroeg gezegde Centrale hare leden te zien overnemen door het Krisisfonds. De heer Laval, Fransen minister van Arbeid, en de heer Gervais, divisietoezichter van den Arbeid, hebben, op aanvraag van werkerszijde, alles in 't werk gesteld om beide partijen op het terrein eener overeenkomst te brengen. Het ging alles behalve gemakkelijk. De besprekingen geraakten meer dan eens op *t doode #unt, tot de heer Motte, voorzitter van 't Svndikaat der

Wolkammers, den heer Ley in de statie van Roubaix onzacht tegen 't lijf stootte en hem de schunnige inhoud van zekere zijner « confidentieele » circulairen aanwreef, waarvoor Ley in Le Journal de Roubaix van twee volksvertegenwoordigers van 't Noorden eene wel verdiende bolw&ssching kreeg. De zaken geraakten in een vlugger tempo. De heer Motte had 'besprekingen met zijn personeel, de schema van een bemiddelingsvoorstel werd er getrokken. Het werd aangenomen in eene vergadering van heel zijn personeel. Beide partijen werden naar het Ministerie te Parijs geroepen. De heer Laval nam het vaderschap op zich van het voorstel waarvan hier hooger spraak, legde 't voor aan de afgevaardigden der patroons en der werklieden, om het aan hun wederzijdsche vergaderingen te onderwerpen. Ziehier 't voorstel van den Minister : « De aanwezigheidspremie moet voor den eersten keer aan den werker betaald worden bij de eerste verjaring van zijne intrede in het werkhuis. Nochtans, indien een werker werkloos gesteld is en zijn werk herneemt in het werkhuis na de werkloosheid, zal hij enkel zijne twaalf maanden aanwezigheid in het werkhuis moeten voortzetten, ten einde recht te hebben op de premie. Na de twaalf maanden aanwezigheid, zal de premie in het loon gerekend worden en terzelfder tijd als dhzelve betaald worden. » Dit voorstel werd op Dinsdag 9 September in al de stakersvergaderingen aangenomen; het consortium bestudeerde het in twee vergaderingen, maar de heer Ley draaide bij, omdat hij met eenige « jusqu'auboutisten » van werkgevers op het slagveld alleen zou achtergebleven zijn, en om de scheur in 't consortium niet wijder te maken. De slavernijpremie van M. Ley, met al haar vernederende voorwaarden, is geweerd; eene aanwezigheidspremie, zonder voorwaarden, en waardoor het stakingsrecht ongeschonden blijft, komt in de plaats. Onze menschen zijn met het hoofd in de lucht de fabrieken binnengetreden; 80 t.h. genieten reeds van bij de werkherneming van de voordeelen aan de nieuwe formuul verbonden; de anderen zullen automatisch in de algemeene regeling schuiven, naar gelang de stage die ze nog te doen hebben. Wij zijn tevreden over den uitslag : de staking, in de voorwaarden waarin wij ze moesten voeren (met 2/3 onvereenigden), gaf wat ze kon. Onze organisaties zullen meestal versterkt uit 't gedrang gekomen zijn, en de prestige van het consortium is erg aangetast. Wanneer de werklieden de noodige les uit dezen strijd putten en zich inspannen om onze vakbonden te versterken, zal de uitslag dubbel goed en gelukkig kunnen geheeten worden.

232

DE BELGISCHE VAKBEWEGING 38:32.

Het Protektionisme en de Arbeidersvakbonden door E. Gryson NZE vrienden hebben onlangs in de dagbladen langrijkste bestanddeel daarstelt. Nu het blijkt dat kunnen lezen dat zekere Engelsche syndikale de Engelsche kameraden, waarvan hooger sprake, vooraanstaanden zinnens waren bij de Labourslechts één enkel bestanddeel, den loonvoet, in aanregeering voetstappen aan te wenden, ten einde te merking nemen. bekomen dat beschermende rechten worden gelegd op Wij weten niet welk antwoord de Regeering aan koopwaren 'm Engeland ingevoerd uit landen met lage dergelijke voetstappen zou geven, doch wij nemen loonen. een oogenblik aan dat het voor de protektionistische 't Is zeker dat Tsjeko-Slowakije en België voorstelling gunstig weze; wat zou men gewijzigd hebnamelijk bedoeld zijn en dat het vooral tegen de nijben in het Vereenigd Koninkrijk? Niets of zeer weiverheid dier twee landen is dat Engelsche kameranig ; daar Engeland een uitvoerland is, zouden zijn den zich meenen te moeten beschermen door de tolmededingers weldra ten zijnen opzichte beteugelingsboomen zeer hoog te stellen. maatregelen nemen. De methode is voorzeker zeer eenvoudig; gansch Wij meenen dus niet dat het den weg van het prode kwestie is te weten of zij van aard is de Britsche tektionisme is die men moet opgaan om zijn stelling arbeiders te redden uit de moeilijkheden waarin zij te verdedigen; wij meenen, integendeel, dat hoe wijzich bevinden. Het past in de eerste plaats, meenen der de grenzen voor den internationalen handel zulwe, ons te verstaan over het feit te weten wanneer len open staan, hoe beter dat het voor de arbeidersen op welk oogenblik het loon als laag dient beschouwd te worden. Wanneer is het loon niet laag? klasse zijn zal. De vrije mededinging dwingt de nijNu, het Internationaal Arbeidsbureel heeft reeds desveraars t zich op de hoogte te stellen van de technibetref f end ~ meerdere onderzoeken doen instellen en sche verbeteringen die dagelijks aan de voortbrennooit is het er in gelukt de werkelijke waarde van gingsmethoden worden gebracht, terwijl de behet loon te bepalen in vergelijking met de kosten schermde nijverheid zich tevreden stelt met in de van levensonderhoud. volmaakste onverschilligheid te leven, omdat zij weet Wij willen wel aannemen dat de Belgische loonen dat zij voor de mededinging ongenaakbaar is. Is dat laag zijn, doch wat zijn ze juist waard in vergelijking niet ierwat hei geval met Engeland? Lang heeft het met de Engelsche loonen? Wij zullen ons wel wach- kunnen leven zonder groote inspanningen te doen, ten te trachten dit te bepalen, want er zou een me- en zich steunend op zijn zekeren afzet in zijn overnigte faktors in overweging dienen genomen die wij zeesche bezittingen. En uit dien hoofde heeft zijn in het raam van dit artikel niet zouden kunnen on- nijverheid de evolutie niet opgevolgd die zich in de derzoeken. mededingende landen heeft voorgedaan; heden lijdt In deze kwestie van internationale mededinging het vooral onder de misslagen van het verleden, zijn de loonen niet de eenige bestanddeelen die in want in meerdere nijverheidstakken is het niet meer rekening komen; ziehier een konkreet voorbeeld in staat de mededinging het hoofd te bieden. daarvan. De Holkndsche markt wordt zeer betwist Reeds dikwijls waren' we in de gelegenheid te spredoor Belgische, Fransche, Duitsche en Engelsche ken met Belgische kameraden die gedurende den oormeubelfabrikanten ; nu het loon van den Belgischen meubelmaker is zekerlijk het laagst van de vier be- log in Engeland hebben gewerkt. Hun verklaringen wuste landen, en nochtans vermindert onze afzet in stemmen met elkaar overeen : de voortbrenging is er Holland ten voordeele van de drie andere mededin- veel lager dan die welke wij in ons klein land kengers, die zich op tolgebjed op een voet van volstrekte nen; 't is dus veel meer langs een andere zijde dat onze Engelsche kameraden hun toestand dienden te gelijkheid met ons bevinden. Er zijn, anderzijds, landen die de dumping in- onderzoeken. Indien in landen zooals België en Tsjeko-Slowarichten of die bij den uitvoer van ten hunnent gemaakte produkten premiën toekennen. DuitschLand. kije de loonen lager zijn dan hetgeen zij zouden moeten zijn, hoort het aan de arbeiders dier landen de heeft lang dit stelsel toegepast, en Frankrijk schonk langen tijd toelagen aan zijn meeluitvoerders. Heden noodige krachtsinspanning te doen om ze te verhooschijnt Rusland tot hetzelfde middel zijn toevlucht te gen, doch gelooven dat men er zou kunnen in lukken door hun nijverheid te verlammen door allerlei nemen. Men moet erkennen dat, wanneer wij ons tegen- soorten van protektionistische maatregelen, zou de ergste der dwalingen zijn. over zulke politiek bevinden, het loon niet het be-

O


233 33(8).

Het Vredesvraagstuk en de Wereld Ekonomische Toestand door E. Marchand De voortbrengingswijze van het stoffelijke leven is in 't algemeen een voorwaarde van het ontwikkelingsprocessus van het sociale, politieke en intellektueele leven. KARL MARX.

E ontzaglijke ontwikkeling van het machienwezen na den oorlog en van de werktuigen, de onberekenbare aangroei en de samentrekking der kapitalen gevoegd bij de nieuwe wetenschappelijke methodes van voortbrenging, hebben aan de bepaling van de « meerwaarde » van Marx een realistisch en tegelijk uiterst onrustwekkend karakter gegeven. Inderdaad, nooit is, in den loop der hedendaagsche wereldgeschiedenis en der kapitalistische maatschappij, het regiem zoo onbillijk en onrechtvaardig gebleken. De ikzucht der bezittenden vertoont zich in gansch haar afgrijselijkheid en 't is niet meer gewaagd de voorspelling van Marx en Engels : « Vóór alles brengt de burgerij haar eigen doodgravers voort » aan te halen. Doch, alvorens zij begraven zij, moeten de proletariaten uiterst omzichtig zijn, want haar doodstrijd behoudt hun nog veel lijden voor. De huidige toestand trekt dan ook de aandacht van al degenen die zich om de sociale toekomst bekommeren. De huidige toestand is heel wat meer gespannen dan in 1914. De Arbeiders- en Socialistische Internationale komt den eersten alarmskreet te slaken om den dreigenden oorlog het hoofd te bieden. In al de groote nijverheidslanden der wereld weren de proletariaten zich tegen de ekonomische krisis die hen doet lijden, en in België houden de federaties van vakbonden zich, op aanvraag van de Syndikale Kommissie, bezig met de middelen om ze te bestrijden. In de wereld zijn er vijftien millioen werkloozen! Er is een bestendige oorlogsdreiging tusschen het nieuwe en het oude werelddeel! Er is verergering van een staat van volksarmoede die den vooruitgang der menschheid stremt! Dit is de huidige balans van de burgermaatschappij. Waar gaat zulks ons heenbrengen? Naar den oorlog! Regelrecht naar den oorlog, en naar welken oorlog ? Naar den oorlog der twee werelddeelen, naar den oorlog.der Vereenigde Staten van Amerika tegen de Vereenigde Staten van Europa. Waarom? Zijn er onrustbarende kenteekenen en voorteekenen ? Ja, en zij zijn talrijk en wezenlijk! Zooals Duitschland in 19-14 binnen zijn grenzen

D

versmachtte, versmacht heden Amerika op zijn vasteland. Ontzaglijke financieele krisis wier terugslag in &\ de Europeesche landen is gevoeld geweest. Rampspoedige economische krisis met stremming der markten en meer dan zes millioen werkloozen. Amerika met zijn kapitalen en zijn milliardairs, Amerika met zijn trusts en zijn kartels, Amerika met zijn wetenschappelijke voortbrengingsmethoden, gelukt er niet meer in zijn produkten af te zetten. 't Is de krisis, de ekonomiscfe krisis, met haar erge gevolgen! Er dient bij hoogdringendheid opgetreden, want, zooals het Kommunistisch manifest verkondigt, kan deze toestand geen stand houden zonder de voorrechten der burgerij in gevaar te brengen, « de evolutie der maatschappij die plots tot stilstand is gebracht en tot een tijdelijken staat van barbaarschheid teruggekeerd, is als een hongersnood, een algemeene verdelgingsoorlog die haar plots de bestaansmiddelen kwamen afsnijden ». En daar het bestaan zelf der burgerij een onophoudelijke vervorming der voortbrengingsmiddelen,. dus van de voortbrengingsvoorwaarden, en van het geheel der sociale toestanden in zich sluit; opdat de Amerikaansche burgerij stand houde, moet zij de krisis kunnen oplossen. Hoe zal zij het kunnen? Men weet welke inspanningen zij aanwendt om haar binnenlandsche markt te versterken : sluiting harer grenzen door de aanzienlijke verhooging der invoerrechten om de vreemde mededinging der lage loonen het hoofd te bieden. Handhaving en vermeerdering van de koopkracht der Amerikaansche loonen om de loonarbeiders toe te laten meer te verbruiken. Men weet dat President Hoover enkelen tijd geleden in het Witte Huis een konferentie der vertegenwoordigers der grootnijverheid en der arbeidersvakbonden bijeenriep om een heilmiddel tegen den toestand t^ zoeken, en in tegenstelling met de meening van sommigen, heeft deze konferentie besloten de loonen niet te verminderen, daar zij dezen maatregel als een faktor van verslechting der krisis beschouwt. Daarentegen heeft zich een zeer sterke strooming geuit om de loonen een grootere koopkracht te geven. Doch, als tegenwicht van dezen laatsten maatregel, hebben de Amerikaansche nijveraars een veldtocht aangegaan voor de eenmaking derarbeiderslöonen in de wereld, wat hen onbetwistbaar met hun reusachtige fabrieken en hun tot het uiterste gedreven nationalisatie zou toelaten met de Europeesche landen mede te dingen. Men weet dat desbetreffend -bij het Internationaal Arbeidsbureel een officieele vraag is 'ingediend door

234

DE BELGISCHE VAKBEWEGT^

den grooten Amerikaanschen staathuishoudkundige Mr Edward A. Filene. Men weet ook welke beweging van afkeuring op deze vraag is gevolgd vanwege Belgische en Fransche nij veraars. Amerika geeft zich volkomen rekening dat de ekonomische belangen van Europa tegenover de zijne staan ; het weet zeer goed dat, ondanks al het goud van de wereld dat het tot zich heeft gehaald, dit goud tot niets dient indien het zijn produkten niet kan afzetten. Het moet dus vrije, groote afzetgebieden hebben om de menigte en de ingewikkeldheid zijner produkten af te zetten. Die afzetgebieden, zal het of door de rede, of door het geweld bekomen. Als uiterst beschaafd land, daf ijverzuchtig is op zijn « Standard of life », heeft het de geopende deuren behouden voor de behoeften zijner politiek. Is het noodig, om er zich rekening van te geven, hier een uittreksel te geven van het uiterst belangrijk verslag dat kameraad Th. Leipart over « het ekonomisch programma van het Internationaal Vakverbond » aan het kongres van Stockholm heeft aangeboden, en dat volledig in de Belgische Vakbeweging van 20 September 1.1. is verschenen? Over de door het I.V.V. verwezenlijkte en te verwezenlijken inspanning betreffende de verdwijning der wereld-ekonomische wanorJe, drukt onze vriend Leipart, de ontmoete tegenstand ontledend, zich als volgt nopens Amerika uit : « Nochtans, in tegenstelling met de gissingen van zekere optimisten, kon men niet met den gewenschten omvang die methodische herinrichting verwezenlijken waarnaar men van zooveel zijden verlangde. Men kon het des te minder, doordat de machtigste ekonomische faktor van de politieke wereld, de Vereenigde Staten, zich geenszins genegen toonden aan deze herinrichting mede te werken. » Wij zien dat de Vereenigde Staten integendeel zettelijk de banden verslappen die zij tijdens den oorlog met Europa hadden aangeknoopt. Zij hadden reeds het Verdrag van Versailles niet onderteekend ; later hebben zij niet officieel aan de onderhandelingen nopens het Dawesplan, noch later aan die van het Youngplan deelgenomen ; zij hebben geen officieele vertegenwoordiging gewild in den Beheerraad der Internationale Bank, waarvan de zetel te Bazel werd gevestigd. Om dezelfde redenen hebben zij er niet kunnen toe besluiten tot den Volkerenbond noch tot de Internationale Arbeidsorganisatie toe te treden. Kortom, telkens de gelegenheid zich biedt, doen zij aan Europa gevoelen-dat zij in verband met al de ekonomische en sociale kwesties afgezonderd wenschen te blijven. Het schijnt wel dat over den Oceaan al de lagen der bevolking deze begrippen deelen en aannemen. Zij vinden hun aanhangers zoowel bij het patronaat als in de arbeidersmiddens, bij de landbevolking als bij de magnaten der financie; de overgroote meerderheid van den Senaat en van de Kamer der Volksvertegenwoordigers sluiten er zich ook bij aan. Europa zal wel verplicht zijn den toestand aan te nemen en trapsgewijze de besluiten af te leiden die de bestendige weigering van elke toenadering en alle samenwerking in zich houdt. » Wat is er denkbeeldiger dan die voorbehoudingen ?!

Doch aan deze zijde van den Oceaan, weren de Europeesche landen zich ook tegen een slechten ekonomischen toestand. Duitschland met zijn twee tot drie millioen werkloozen, Engeland die er niet meer toe komt zijn produkten uit te voeren ondanks de uitgestrektheid zijner koloniën waar de opstanden toenemen. Zelfs de landen met lage Ioonen, zooals België, Italië, Spanje, Hongarije, enz., komen er niet meer toe hun produkten uit te voeren en moeten de massa's hunner werkloozen steunen. Zij allen zoeken ook een oplossing! Talrijk zijn hun protestaties tegen de Amerikaansche Regeering in zake haar uitsluitingsmaatregelen van inkomende rechten. De Europeesche nijveraars willen de Amerikaansche handelsafzetgebieden kunnen behouden en de Amerikanen willen op handelsgebied de Staten van Europa veroveren. 't Is de strijd van het « Yankeekapitalisme » tegen het Europeesch kapitalisme. Welke van beide zal zijn voorrechten weten te doen gelden ? Door welk middel zal hij het kunnen doen gelden? Ziedaar twee vraagteekens waarover het nog niet gemakkelijk is te antwoorden, doch alles doet gelooven dat, zoo tusschen het Amerikaansch en het Europeesch kapitalisme geen overeenstemming tot stand komt, wij den oorlog zullen hebben. Buiten deze overeenstemming, kan de druk der proletariaten veel doen ; zij kan het algemeen toezicht van de sociale ekonomie eisenen, zooals Leipart aanbeveelt in zijn verslag van Stockholm. Zij kan de « vrije internationale ruiling opdringen ». Doch zij moet ook opdringen : de internationale eenmaking van den arbeidstijd en den levensstandaard der arbeidersklasse. Door de verwezenlijking van deze drie groote internationale hervormingen, zou de werkerswereld er toe gekomen zijn in een breede mate de oorlogsgevaren te verminderen voor enkele tier tallen van jaren de internationale markt te stabiliseeren. Voorzeker zullen de nijverheids- en handelskrisis niet gedood zijn, gezien zij tot he' regiem behooren ; men zal nog waren voortbrengen, ruilingswaarden, met de eenige bekommernis, niet' van het voldoen van behoeften, doch te verwezenlijken winsten; zooals het heden het geval is, en zooals Vandervelde met veel gepastheid in het voorwoord van zijn boek : Le Collectivisme et VEvolütion induttrielle, schreef. Doch de omvang zal in elk geval verminderd zijn, gezien er kontrool is, en voor den terugkeer van allen, zullen de proletariaten gelijk hebben ingevolge de historische zending die zij ontvangen hebben, zich voor te bereiden om de oorzaak van het kwaad : het salariaat, te bestrijden. Doch wij mogen ons geen begoochelingen maken : om de hooger opgesomde heilmiddelen toe te passen, en om het einddoel te bereiken, opdat er geen oorlog en geen ekonomische krisis meer wezen, zijn de geschiktheid, de wil en de eenheid aller arbeiders van de wereld noodwendig.


235

sm

613.6.

De Vergoeding der Beroepsziekten N de Belgische Vakbeweging van 20 November 1929 gaven we een bondige samenvatting van het eerste verslag van het Voorzorgsfonds ten bate van de slachtoffers van beroepsziekten onder waarborg van den Staat. Dit lichaam heeft ons onlangs het verslag gezonden over zijn werkzaamheden in het jaar 1929 en wij achten het ons tot plicht het aan onze lezers te laten kennen. Het bestaan en de reden van. bestaan van het Fonds, leest men er in, schipen beter gekend door de belanghebbende arbeiders, tt oordeelen naar het toenemen van het aantal terecht ingediende aanvragen en het verminderen van die welke betrekking hebben op ziekten waarvoor thans nog geen vergoeding wordt uitgekeerd. De ruchtbaarheid gegeven door ae pers en de groote syndikale organisaties, aan de hoofdzakelijke bepalingen van de wet van 24 Juli 1927 en van de toepassingsbesluiten, was niet nutteloos, maar heeft nog niet haar volle vruchten opgeleverd. De uitbreiding welke de verrichtingen van het Fonds in 1929 hebben genomen, kan bijgevolg nog meer ontwikkeling krijgen in den loop van het dienstjaar 1930. Zij zal ongetwijfeld een nieuwe herzienkig van den bijdragenvoet noodzakelijk maken, terwijl deze • reeds in 1929 voor sommige bedrijven werd vermeerderd, ten einde het hoofd te bieden aan de uitgaven wegens schadeloosstelling, die merkelijk hebben toegenomen; zij zijn inderdaad gestegen van 50,688 fr. 50 in 1928 tot 170,652 fr. 35 in 1919. Het aantal voor vergoeding vatbare gevallen van ziekte was onderscheidenlijk 26 en 59 voor de twee dienstjaren. Deze kwestie zal aan den technischen Raad voorgelegd worden en zoo noodig zullen eerstdaags voorstellen aan den heer Minister gedaan worden ; daarin zal zooals vroeger rekening gehouden worden met de waarschijnlijke verhouding tusschen de inkomsten en de uitgaven volgens de soorten van bedrijven.

I

* *

*

De eigenlijke werking van het Fonds kan ais volgt samengevat worden : Maatregelen getroffen om de uitvoering van de wet te verzekeren : De besluiten waarop in vorig verslag werd gewezen en die van kracht bleven tijdens het dienstjaar 1929, werden aangevuld of gewijzigd door twee ministerieele besluiten die tot doel hebben : l ö De bijdragen vast te stellen die voor het jaar 1929 door de aan de wét onderworpen werkgevers Hoeven betaald te worden; 2° Sommige wijzigingen te brengen — rekening houdende met de opgedane ervaring —7 *an de lijst

van de verschillende klassen van ondernemingen en van arbeiders die gevaar loopen vergiftigd te worden door kwikzilver of door miltvuur getroffen. Vragen om vergoeding. Het getal aangegeven beroepsziekten die op 31 December 1928 aanhangig waren, bedroeg . Het getal gedurende het dienstjaar aangegeven gevallen van beroepsziekten waa Het aantal onderzochte gevallen bedroeg . . Het getal op 31 December 1929 aanhangige gevallen Het getal voor vergoeding aangenomen gevallen Het getal in 1928 vergoede gevallen van ziekte en waarvoor ook in 1929 vergoeding werd uitgekeerd Totaal getal gevallen van tijdens het dienstjaar vergoede ziekten Waarvan 9 ten laste van het bijzonder Fonds (zie verder). Het getal gevallen van ziekte waarvoor geen vergoeding werd verleend bereikte . . . . Waarvan 8 gevallen van ziekte die thans niet onder toepassing vallen van de in uitvoering der wet betroffen besluiten.

7 82 74 15 48

20 68

26

Voor de 18 andere gevallen, die betrekking hebben op arbeiders in de aan de wet onderworpen bedrijven, werden de aanvragen ofwel ingediend buiten de door het artikel 15 der wet voorziene termijnen ofwel liet de diagnose niet toe bij de zieken de verschijnselen na te gaan van de ziekten welke tot staving van de aanvragen werden ingeroepen. De totale ontvangsten van het Voorzorgsfonds beliepen 288,380 fr. 30, waarvan 273,430 frank de door de bedrijfshoofden verschuldigde bijdragen vertegenwoordigen ; 3,292 fr. 70, de intrest van bankbeleggingen, en 11,657 fr. 60 in 1928 voorziene uitgaven aan niet uitgekeerde vergoedingen. De totale uitgaven van het boekjaar bedroegen de som van 235,970 fr. 06, zoodat er een batig overschot was van 52,410 fr. 24. Ziehier de bijzonderheden der uitgaven : Vergoeding voor tijdelijke, geheele arbeidsonbekwaamheid . . . . . fr. Vergoeding voor blijvende arbeidsonbekwaamheid . . . . . . , . , Lijfrenten en tijdelijke renten voor doodelijke gevallen . . . . . . . . . Begrafeniskosten . . . . . . . .

39,748.00 2,500 00

* Totaalv . .fr. -Beheer ' - . '. " . . - . - V ' ' ^ / ;'::;%fr.

170,652.35 65,317,71

:r : :;:

(^g^l0^^0f^4éi^

96,981.65 31,422.30

s o j k ^ n ^ | ^ ^ r a n j c gegeven

236


op de toelage van 20,000 frank die ter beschikking van het Fonds werd gesteld om oude mijnwerkers bij u» staan die niet kunnen genieten van de bepalingen der wet; zij werd verdeeld tussenin 9 zieken en de weduwe van een dezer bleef de toelage genieten welke aan haar man vóór het overlijden werd verleend. Het is waarschijnlijk dat het subsidie voor 1929 ontoereikend zal zijn. Fvenwel zal het beschikbare van 1929 aan het Fonds toelaten aan onverwachte voorvallen het hoofd te bieden. Vermelden we nog dat de 47 aangegeven gevallen van beroepsziekte als volgt werden onderverdeeld : loocVergiftiging, 55 ; miltvuur, 11 ; huidziekte, 1 : puistziekte, 5; arbeidsongeval, 1; onbepaald, 1, en dat

zij de volgende nijverheden betroffen : metaalemailleering, 14; lood- en zinkbewerking, 21 ; loodpletterij, 1 ; schilders, 8; boekbedrijven, 4 ; accumulatorenfabrieken, 3 ; wapenfabriek, 1 ; aardewerkbedrijven, 2 ; gelatinefabrieken, 2 ; borstelfabriek, 1* scheikundige bedrijven, 2 ; wolspinnerij, 1 ; havenarbeid, 1 ; wolafscheiding, 4 ; mijnen, 5 ; zadelmakerij, 1 ; koperbewerking, 1 ; hoogoven, 1 ; automobielmakerij, 1. De 48 vergoede gevallen betroffen : 38 loodvergiftiging en 10 miltvuur. Eindelijk hadden 6 gevallen het overlijden van de slachtoffers voor gevolg : 3 door loodvergiftiging eti 3 door miltvuur.

331.965.

De Werkloosheidskrisis en de Ondersteuning der Werkloozen

I

N het nummer van 20 Augustus 1.1. is de tekst verschenen van de door het XXVII6 Syndikaal Kongres gestemde resoluties. Men herinnert zich dat die betreffende de werkloosheid, waardoor een immer stijgend aantal arbeiders getroffen worden, o.m. eischte dat het Nationaal Krisisfonds voldoende kredieten ter beschikking zouden worden gesteld om het toe te laten in alle gebeurlijkheden te voorzien ; de verzekering dat de werkloozen de noodzakelijke verlengingen zouden bekomen ; de tusschenkomst der provincies en der gemeenten ten gunste der tusschengemeentelijke werkloozenfondsen; maatregelen betreffende het gebruiken van vreemde werkkrachten ; de strenge toepassing der wet op den achturendag; het uitvoeren van groote werken van openbaar nut, en ten slotte eischte een andere resolutie de hervorming van het arbeidsopzicht. Daar al die maatregelen tot de bevoegdheid der Regeering behooren, richtte de Syndikale Kommissie op 22 Augustus aan den heer Heyman een lang schrijven, waarin over bewuste eischen werd uitgeweid. In dezen eersten brief werd niet uitdrukkelijk een onderhoud met den Minister aangevraagd, doch men verklaarde zich bereid « mondelings de onderscheidene voorstellen en wenken uit te leggen en toe te lichten ». De heer Heyman beperkte zich tot een ontvangstbericht van dezen brief op 26 Augustus, met de mededeeling dat hij de er in vervatte wenken door zijn diensten liet onderzoeken, en hij voegde er bij diat een groot aantal punten waarmede ons Kongres zich had bezig gehouden reeds zijn aandacht hadden gaande gemaakt, dat de Regeering zich bekommerde om de heilmiddelen aan te wenden ten opzichte van den ekonomischen toestand van het land, en eindelijk, dat hij zich in nauw verband met het Krisisfonds hield om zijn beschi^baarheden te kennen en in staat te üijn ten gepasten tijde de aanvullende kredieten te vragen die zouden noodzakelijk blijken om in de behoeften te voorzien. Op 12 September zond de Syndikale Kommissie

een nieuwen brief aan den Minister, ditmaal een onderhoud aanvragend om haar standpunt uiteen te zetten. De heer Heyman gaf geen teeken van leven, doch in Het Volk van 24 September verscheen de uitslag van een onderhoud dat hij had verleend aan den heer R. De Bruyne, voorzitter van der Bond der kristene Arbeiders, en dat juist over zekere onzer eischen Jiep. Wat beteekende dat, en ging de kristen-behoudersminister voortaan de desiderata der Syndikale Kommissie beantwoorden langs het kanaal van de bladen zijner politieke vrienden! 's Anderendaags' kwam Le Peuple levendig op tegen deze doenwijze, terwijl de Syndikale Kommissie opnieuw aan den heer Heyman schreef om bij hoogdringendheid een onderhoud te bekomen. Ditmaal liepen de zaken vlot van stapel en denzelfden dag ontving de S. K. uit de Lamibermontstraat een zeer langen brief waarin de heer Heyman, na kond te hebben gegeven van zijn volstrekte onpartijdigheid ten opzichte van al de groepeeringen, aanduidde « dat in den loop van een aan den heer voorzitter van het Verbond der kristene vakbonden toegestaan onderhoud, hij inderdaad zijn instemming had betuigd nopens zekere wenken die van dit lichaam waren uitgegaan, doch dat het nooit in zijn bedoeling had gelegen ze toe te passen zonder er de Syndikale Kommissie van te hebben in kennis gesteld! » Dit alles is wel mogelijk, doch de feiten bewijzen dat het op 12 September aangevraagde onderhoud slechts werd toegestaan na de in Le Peuple van 25 September verschenen protestatie, en een derden brief van de Syndikale Kommissie. De uit de kameraden Baeck, Mertens, De Vlaemynck, Hellinckx en Caron samengestelde afvaardiging werd op 29 September door den heer Heyman ontvangen, en ten einde onze kameraden te dokumenteeren, laten we hier beknopt de onderscheidene kwesties en eischen volgen die door onze afgevaardigden werden opgeworpen.


237

D e verzekering tegen de werkloosheid.

"De achturenwet.

De Syndikale Kommissie heeft zich verontrust over het feit dat het Krisifonds weldra zonder geldmiddelen zijn zal, dan wanneer klaarblijkelijk in de komende maanden van dit jaar nog, de werkloosheid onrustbarende afmetingen zal nemen. Met de 20 millioen reserven op einde 1929 en het krediet van 10 millioen van 1930, zou het Nationaal Krisisfonds in 1930, alleen berekend op den grondslag der uitgaven van de maand Mei 1.1., hetzij 4 millioen per maand voor de volgende maanden, in een uitgave te hebben voorzien van 44 millioen, hetzij een tekort van 14 millioen. En men weet dat de laatste maanden van 't jaar veel meer dan 4 millioen per maand vereischen. Doch, de Syndikale Kommissie vraagt toereikende middelen voor het Nationaal Krisisfonds, opdat ditzelve regelmatig de terugbetalingen kunne doen aan de werkloozenkassen en de noodzakelijke voorschotten kunnen verzekeren ten einde de werkloozenkassen niet te verplichten voorschotten te nemen op haar andere diensten of bezwarende ontleeningen te doen. Zij vraagt den Minister dat de 66 t.h. op bijdragen met spoed op het krediet der kassen gebracht worden. Te dikwijls gebeurt dit na meerdere maanden en aldus blijft de Staat aanzienlijke sommen verschuldigd dan wanneer de kassen uitgeput zijn en groote uitgaven te doen hebben.

Intrekking der afwijkingen en der toelatingen die de 48-urenweek te boven gaan en weigering van verdere toelatingen overuren te werken. Dit met het doel de wet in haar princiepen van beperking van den arbeidsduur, en van verdeeling van den arbeid over een grooter aantal arbeiders te doen eerbiedigen.

.Ar beids opzicht. De Syndikale Kommissie vraagt de onmiddellijke versterking vsn het kader der kontroleurs en kontroleersters van het Arbeidsopzicht; de hervorming der diensten van het opzicht; de oprichting van een Gelijktallig Nationaal Komiteit van het Arbeidsopzicht, daar de overtredingen der achturenwet even talrijk als klaarblijkelijk zijn.

De werken van openbaar nut. De Syndikale Kommissie is van oordeel dat nog vele werken zouden kunnen uitgevoerd worden. De kredieten van den Staat aan de provincies en de gemeenten voor deze werken dienden zonder verwijl toegekend.

De Minister toonde zich buitengewoon goed gezind, en heeft uitstekende beloften gedaan zoo voor wat de voor het Krisisfonds te bekomen kredieten, als voor zekere aan de verzekering tegen de werkloos* * * ! heid te brengen wijzigingen, de regeling der invoeDe Syndikale Kommissie vraagt aan den Minister ring van vreemde werkkrachten in het land, de de tussehenkomst van den Staat op de werkloosheidsbijdrage van 66 op 100 t. h. te brengen ten einde de strenge toepassing van den achturendag, de hervorming vsn het arbeidsopzicht en de uitvoering van lasten der Werkloosheidskassen te verlichten en openbare werken aangaat. vooral wat de beheerkosten zoo van de primaire als van de bijgevoegde kassen aangaat. In dit verband De toekomst zal uitwijzen in hoever deze beloften diende de verhouding van 20 t. h. op de bijdragenoprecht zijn, en laat ons in afwachting vaststellen ontvangsten ter ontlasting van de beheerkosten op dat op 't oogenblik dat wij dit schrijven — Dinsdag 30 t. h. gebracht. 16 Oktober — de op 2 Oktober aan den Beheerraad " • " van het Nationaal Krisisfonds onderworpen wijziginVoor de leden met statutaire rechten van de uitge- gen aan de K. B. op de verzekering tegen werkloosputte en overgenomen werkloosheidskassen zou het heid, en waarop deze onmiddellijk advies heeft uitden kassen moeten toegelaten zijn de uitkeering van het Krisisfonds te volledigen tot het bedrag der statu- gebracht, door den Minister nog niet werden uitgevaardigd. taire vergoedingen van de primaire en bijgevoegde kassen vereenigd, en niet alleen tot de grens van Wat weerhoudt den heer Heyman? Zou hij nog2 frank met maximum vergoeding van 11 frank. maals bang geweest zijn op het oogenblik van te hanDezelfde maatregel diende toegelaten te zijn voor delen ? de vergoedingen der 30 door het Nationaal KrisisZou hij niet meer akkoord gaan met al de beloften fonds voorziene dagen, alsmede voor de verleende die hij aan zijn geloofsgenoten van het Kristen Vakverlengingen. * verbond heeft gedaan, of zou hij ze slechts met tegen* * * zin hebben gedaan en om zich te ontmaken van bedeDe verlengingen zullen zonder begrenzing voor den laars die tot eiken prijs willen kunnen verkondigen duur der krisis verleend worden aan de uitgetrokken (( wij hebben dit en dat, en nog dit en nog dat bekowerkloozen zonder dat een percent, als krisismaatstaf, vereischt worde, men » ? * * * Ofwel zou hij er genoeg hebben zich belachelijk te De werkloosheidsvergoedingen na den wachttijd laten maken door De Bruyne's en andere Pauwel's van 6 maand en tot voleindiging van den regelmatidie, hun wenschen voor werkelijkheid nemend, overal gen wachttijd voor de vóór 1 Januari 1931 bij een hebben uitgebazuind dat de minister al hun wenken werkloosheidskas aangesloten, arbeiders zullen ten had aanvaard, daif wanneer zij er niet toe waren laste van het N. K. F. zijn. De datum der van krachtgemachtigd, zooals de h. Heyman uitdrukkelijk aan wording der betaling van deze vergoedingen dient de vertegenwoordigers der Syndikale Kommissie heeft vastgesteld te worden. * * * verklaard. Wat er ook van zij, de nieuwe beschikkingen die De duur van den wachttijd zal op 1 dag per maand verminderd worden. Nochtans zullen de feestdagen vóór een veertiental dagen konden bekend gemaakt, die op een weekdag en in een werkloosheidsperiode zijn nog niet gekend. Dit kan nochtans niet blijven vallen voort kunnen vergoed worden. duren, en de h. Heyman zal ons wel willen veroorD e vreemde arbeidskrachten. loven hem te zeggen dat de werkloozen niet kunnen Zou de Minister ons willen zeggen welke de kracht- blijven wachten tot dat zijn krakeel met zijn « beste dadige, en onmiddellijke maatregelen zijn die hij ver- vrienden » der kristene vakbonden is opgelost. Zoo klaart, te treffen voor het toezicht op de vreemde deze laatsten onberaden gestoeft hebben, dan is dat arbeidskrachten, ten einde de belangen der Belgische zooveel te slechter voor hen, doch dezen die volwerklieden te vrijwaren? ledig of gedeeltelijk werkloos zijn willen (kt nj«n De Syndikale Kommissie vraagt de onmiddellijke zich anders met hen bezig hooide dan tfoar hen wat oprichting van eelt Gelijktallig Nationaal Komiteit ijdele beloften toe te zwaaien. ** der vreemde arbeidskrachten.

238

DE BELGISCHE VAKBEWEGING 334.7.

Het Kongres van het Nationaal Verbond der Federaties van Socialistische Ziekenbeurzen

H

ET Nationaal Verbond der Federaties van Socialistische Ziekenbeurzen hield van 20 tot 23 September 1.1., te Luik, zijn jaarlijksch kongres. Het kongres, dat door meer dan 400 afgevaardigden van al de gewesten van het land werd bijgewoond (de Syndikale Kommissie was er door onzen vriend Bondas vertegenwoordigd), was zeer belangrijk en de gestemde resoluties leggen wonderlijk nadruk op de leefbaarheid en de verzuchtingen der socialistische ziekenbeurzen. Het zijn deze laatste die het grootste ledental hebben, en volgens de door Arthur Jauniaux in zijn laatste, onlangs bij « De Wilde Roos » verschenen boek: <( Cent années de mutualité en Belgique », waren de 1,150,000 werkende leden die de ziekenbeurzen aller richtingen in het begin van 1930 telden, in ronde cijfers als volgt verdeeld: Nationaal Nationaal Nationaal Nationaal Nationaal

Socialistisch Verbond . . . . 495,000 Kristelijk Verbond 335,000 Onzijdig Verbond 140,000 Liberaal Verbond 55,000 Verbond der Fabriekskassen . . 70,000 Totaal

. 1,095,000

De 55,000 anderen zijn gegroepeerd in enkele kleine gewestelijke federaties die niet bij een nationaal verbond zijn aangesloten en in onvoldoende ontwikkelde kleine plaatselijke maatschappijen. Buiten een uiteenzetting van Jauniaux over hetgeen het voorwerp van hoogergenoemd boek uitmaakt, ontvangsten op het Stadhuis van Seraing en in het Provinciaal Paleis, bezoeken aan de Mutualistische Kliniek van Seraing en aan den stand van Maatschappelijke Huishoudkunde in de. Tentoonstelling (het Kongres greep in een der zalen van de tentoonstelling plaats), en een kinemazitting in het paviljoen der provincies, behelsde de dagorde; Toelichting en bespreking van het verslag van den algemeenen sekretaris; de strijd tegen de tering; de nieuwe algemeene wetgeving op de ouderdomspensioenen ; de bescherming der moederschap; de deelneming der vrouwen aan de mutualistische aktie; de mutualistische gezondheidsdiensten; de langdurige ziekte en de vroegtijdige invaliditeit; de toelagen der openbare machten, en, eindelijk, hoe in 1931 de tusschenkomst der werkgevers in de lasten der mutualiteit bekomen! Èr werden talrijke resoluties gestemd, welke in de socialistische dagbladpers verschenen zijn in de verslagen die over het kongres werden gegeven, en 'wij" laten er hier deze over de sociale verzekeringen, 4e patroonskassen en de ouderdomspensioenen volgen welke even voor de vakbeweging als voor de mutualistische beweging van be&ng zijn:

De Sociale Verzekeringen. Het Kongres blijft getrouw aan de resolutie van Antwerpen (1, 2 en 3 Oktober 1927), resolutie omgezet in wetsvoorstellen ingediend in den Senaat door Ptg. Jauniaux en medebelanghebbenden, ingediend nadien in de Kamer door Ptg. Van Walleghem en zijn makkers. Het Kongres schandvlekt de houding der Regeering die een Ontwerp van Maatschappelijke Verzekeringen in de Kamer indiende met het klaarblijkend doel de bespreking er van te vertragen. De Regeering wist dat de Senaat over den noodigen tijd beschikte om zorgvuldig haar ontwerp en het socialistisch voorstel te bestudeeren. Het Kongres verzet zich tegen den veldtocht gevoerd door de liberale en katholieke pers met de medeplichtigheid der leiders van het geneeskundig korps, ten einde de Openbare opinie te misleiden ten overstaan der gevolgen der doorvoering eener wetgeving waarbij de verplichte verzekering tegen ziekte en invaliditeit zou tot stand komen. Tegenover deze gehuurde pers, en universitairen zonder ziel die de Belgische arbeiders voorstellen als bedriegers en luiaards, stelt het de officieele redevoeringen van het jaar der honderdste verjaring der Nationale Onafhankelijkheid, redevoeringen waarin de moed van ons werkend volk geprezen werd; aan diegenen nog herinnert het Kongres het standvastig optreden der Belgische arbeiders wanneer het er op aankwam het land te behoeden tegen vreemde overheersching of ekonomische onderwerping. Het Kongres neemt met voldoening akte van het oordeel der aktuarissen welke verklaren dat de technische grondslagen van het socialistisch voorstel onaanvechtbaar zijn; met nog meer voldoening stelt het vast, dat diegene die gewoonlijk de tolk is van het Centraal Nijerheidskomiteit er toe gebracht werd te erkennen dat : « Door de indiening van hun voorstel stellen de Socialisten de patroons dus vóór het volgende dilemna: ofwel deze etatische oplossing aanvaarden en een der stevigst gevestigde tradities verloochenen ofwel het aannemen en dan in het Parlement hooren zeggen dat het door hunne schuld is dat men terugkeert tot het stelsel der vrije mutualiteiten met als gevolg het verstrekken van toelagen der patroons aan politieke organismen. Het zou voor de werkgevers alsdan ten uiterst moeilijk zijn zich met kracht tegen dit stelsel te verzetten en het gebied der maatschappelijke verzekering zou onder den dekmantel der wet, samen met Jiet geld der patroons, overgeleverd zijn aan de propagandisten der vakbonden. » (Observer, Etoile beige van 15-1-1930.) Het Kongres betreurt te moeten vaststellen &*• buiten de onwetende, onrechtvaardige of belanghebbende kritiekere, er mannen zijn, waarvan het den goeden wil en de oprechtheid erkent, die gelooven dat het socialistisch voorstel een instelling vol etatisme zal voor gevolg hebben. Het wenscht da.t dezen tot een grondige studie zouden overgaan opdat ook zij zouden erkennen, dat de rol van den Staat, in het socialistisch voorstel, juist gelijk is aan deze voorzien in het Regeeringsontwerp/

DE BELGISCHE VAKBEWEGING BE—WW

l„,l„

i ,.JI 1 1,. J,. ,"ÜL •

I

i

- ,- .'" .

!-J!!lL!

239

BS» i

gebruiken de patroons een dubbele taktiek. In enkele gewesten, waar zij zich laten verknechten, worden zij door hen begunstigd. Doch, daar zij in 't algemeen vrij willen blijven, ontvangen zij niet alleen geen toelagen, doch men tracht haar haar leden te ontnemen, evenals zij de vrijheid der socialistische en kristen-demokratische arbeiders willen aan banden leggen. Het Kongres herinnert aan al de mutualisten dat de aanzienlijkste katholieke en liberale bladen hun sympathie voor de patroonsmutualiteiten niet verbergen. Le Rappel, katholiek blad van Charleroi, voert iederen dag tegen de christene, onzijdige en socialistische mutualiteiten een waren veldtocht; het looft zonder schaamte de fabriekskassen; de katholieke en liberale bladen van het Luiksche hebben gansene kolommen gevuld • met lof, gewijd aan de patronale kassen ter gelegenheid van hun Kongres in Juli j.l. Het Kongres stipt aan dat arbeiders, met wegzending bedreigd en toegevend aan de dringende noodzakelijkheid hun bestaan en dat van hun gezin te verzekeren, verplicht zijn zich bij de patroonskassen aan te sluiten, nochtans in groot aantal lid van hun oude mutualistische instellingen blijven. Het groet diep degenen die talrijk den druk van het patronaat ten gunste der fabriekskassen moedig weerstand hebben geboden. Het groet al degenen die niet hebben gevreesd zich aan de weerwraak van den patroon bloot te stellen door hun vrijheid en onafhankelijkheid boven alles te plaatsen. Het Kongres is overtuigd de tolk te wezen van alle onafhankelijke mutualiteiten, door den heer christen-demokratischen minister Heyman te verzoeken, ter gelegenheid van de stemming der begrooting voor het dienstjaar 1931, de maatregelen te nemen die zich opdringen ter bescherming der mutualiteiten, waarvan de loontrekkende leden uitgesloDe Patroonsmutualiteiten. ten zijn van de patronale gunsten, doordat zij getrouw i willen blijven aan hun oude mutualiteit. Het Kongres stelt vast: j En bijgevolg, vraagt het Kongres de totstandbren1) Dat de strijd tegen de onafhankelijke mutuali- ging eener volledige gelijkheid tusschen de patronale teiten, aan wier werking het bestaan van een mil- kassen en de nog niet verknechte mutualiteiten, door Iioen mutualisten te danken is, met hardnekkigheid de toepassing van het stelsel, in voege ten bate der doorgevoerd wordt door het patronaat der groot-nij- katholieke beroeps- en nijverheidsscholen die geen verheid, het bankwezen en den handel, en dit dank provinciale toelage ontvangen. aan de medeplichtigheid van den heer Minister HeyHet is dus noodig : de Staatstoelage voor de priman, vertegenewoordiger der christen-demokrati^che maire diensten te brengen op 30 t.h., de toelagen arbeiders, in den schoot der regeering; minister die voor den genees- en artsenijkundigen dienst met tot op heden geen enkelen maatregel trof met het 50 t.h. te verhoogen, het geen fabriekskasinzicht de vrije mutualiteiten toe te laten aan hun sen betreft. Ten einde, wanneer in de mate van het mogelijke, leden voordeelen te verleenen gelijk aan deze aan- de vrijheid en de belangen te beschermen van hen geboden door de fabriekskassen ; die zich verplicht gevoelen zich aan te sluiten bij de 2) Dat de liberale minister Vauthier, en nadien de fabriekskassen, is het gepast de wettelijke erkenning christen-demokratische minister Carnoy, stelselmatig te weigeren of te onttrekken, aan de patronale mualle beraadslagingen van provincies en gemeenten tualiteiten waarvan de standregelen niet bepalen : nietig verklaard hebben, die voor doel hadden de a) De terugbetaling eener rechtvaardig berekende vrije mutualiteiten te beschermen tegen de onrecht- reserve, aan de arbeiders die een nijverheidsinstelmatige maneuvers des fabriekskassen; ling verlaten en er gebruik van maken om hun vrij3) Dat, zoo de leiders der christen syndikaten en heid van vereeniging te hernemen; mutualiteiten protest aanteekenden tegen het optreb) Den waarborg, dat diegenen die een fabriek zouden des fabriekskassen, de minister die hen in 't bij- den verlaten en toch nog lid zouden blijven der fazonder vertegenwoordigt in de Regeering, nochtans, briekskas, geen hoogere bijdrage zouden, te betalen door zijn broeder eereteekens laat verleenen juist aan hebben dan deze geëiseht van de arbeiders, nog alde mannen die zich in dienst gesteld hebben van het tijd gebezigd in de fabriek, en dat zij dezelfde rechpatronaat om te trachten de vrije mutualiteiten te ten zouden genieten als deze laatsten; dooden, en aan zijn broeder toelaat te verklaren dat c) De verplichting minstens vier algemeene vergade fabriekskassen de volledige goedkeuring wegdra- deringen te houden per jaar, bijzonder opgeroepen, gen van den Minister an Nijverheid en Arbeid; in een lokaal volkomen onafhankelijk van de fabriek. 4) Dat de christen vakvereenigingen de fabrieks- Deze vergaderingen moeten minstens de 2/3 der lemutualiteiten beschouwen als een uiting, van pa- den bereiken en alle stemmingen geheim uitvoeren. troonszijde, van den klassenstrijd. Het Kongres doet opmerken dat de heer minister Het Kongres stelt,aan de kaak het dubbel spel van Heyman de gelijkheid tusschen de onafhankelijke het Centraal Nijverheidskomiteit, van het patronaat mutualiteiten en de fabriekskassen kan tot stand brenen van de mannen dié zich tot hun dienaars gemaakt gen. hebben. Zij beweren allen, de onzijdige mutualiteiHiervoor zou het volstaan het Parlement te doen ten te willen aanmoedigen. Welnu, er bestaan in stemmen dat
Het Kongres verzet zich tegen het oordeel van sommigen zeggende dat het socialistisch voorstel zou beteekenen: vernietiging van al de mutualiteiten; er is geen vernietiging, er is samensmelting, samensmelting der plaatselijke, gewestelijke en nationale effectieven, samensmelting der inspanningen der mannen met goede inzichten die aan de wet voor een minimum van opofferingen een maximum van vruchten geven willen. Deze samensmelting van effectieven en geldelijke reserven zal in een zekere mate noodig zijn, welk voorstel ook moge gestemd worden. Anderzijds zijn reeds vandaag de federale en nationale vereenigingen dikwerf genoodzaakt samen te werken om gemeenschappelijke belangen te bespreken of om gelijkluidende eisenen te stellen. Ook op gebied der tegenwoordig bestaande instellingen voor voorbehoeding en verzorging der ziekte wordt niets opgeheven, alles zou kunnen worden benuttigd en verbeterd tot een gemeenschappelijk verbruik. Wat waar is, is dat de leiders der christen mutualiteiten zich niet mogen t'akkoord verklaren met een organisatie die alle godsdienstige of filosophische denkwijze van iedereen zou eerbiedigen; vandaar hun tegenstand. Wat nog waar is, is dat het Belgisch patronaat weigert zijn vertegenwoordigers af te vaardigen in de mutualistische organismen, voorzien door het socialistisch voorstel, omdat het wil voorkomen later verplicht te zijn de bestuurlijke bekwaamheid der arbeiders te erkennen. Het Kongres herinnert de door de Syndikale Kommissie op haar laatste kongres gestemde resolutie, en vraagt met haar aan de socialistische parlementsleden het socialistisch voorstel, dat de beste waarborgen van technische vastheid, en redematige en ekonomische inrichting der sociale verzekeringen biedt, krachtdadig te verdedigen.

240


worden van al 1 Januari 1931 en dat deze dienen zal om alle mutualistische vereenigingen te steunen in verhouding tot hun ledental. Indien de christen-demokratische vertegenwoordigers geen verraders zijn, zal hij hiervoor in het Parlement een groote meerderheid vinden. De opbrengst der bijdrage zou ook nog als reserve kunnen aangewend worden om te beantwoorden aan de nooden der overgangsperiode, die zal volgen op de toepassing van een der wetten op de Maatschappelijke Verzekering. Het Kongres besluit dat de tegenwoordige verklaring zal gericht worden aan het Hoofd der Regeering, aan den Minister van Nijverheid en Arbeid, aan de voorzitters van Kamer en Senaat, aan de voorzitters der onzijdige, christen e en liberale nationale verbonden, aan al de onafhankelijke mutualiteiten en aan de Pers. De ouderdomspensioenen. Het Kongres eischt in 1930 een toeslag voor de ouderlingen die door de bestaande wet recht hebben op het pensioen. Het vraagt de wet van 14 Juli 1930 te herzien, inzonderheid : a) De verhooging van het kostelooze deel;

b) Bij het stelsel van kapitaliseering, zooals de wet van 14 Juli 1930 het voorziet, te voegen, een grondslag van verdeeling der stortingen overeenstemmend met 1 t.h. der loonen voortkomend van een verhooging der patroonsbijdrage zooals voor de bedienden en de mijnwerkers, een einde 6,000 frank aan de twee echtelingen en 3,600 frank voor de ongehuwden, weduwnaars of gescheidenen te kunnen verleenen, met oppensioenstelling op onderscheidene ouderdommen voor hen die in gevaarlijke of ongezonde beroepen werkstellig zijn ; c) 50 t.h. van de kostelooze verhooging zonder onderzoek te verleenen aan de echtgenoote die vóór haar man den ouderdom van 65 jaar bereikt; d) Ten spoedigste te laten kennen wat door het wederkeerigheidsregiem in zake ouderdomspensioen de grensarbeiders zullen kunnen bekomen, en de verplichtingen welke zij zullen na te komen hebben opdat zij dezelfde voordeden kunnen bekomen als zij die hun beroep in het land uitoefenen ; e) De vóór de toepassing der wet van 14 Juli 1930 voorziene koninklijke besluiten te laten verschijnen, vooral voor wat de vóór 1867 geboren ouderlingen betreft ; /) Een verhooging te vragen, met terugwerkende kracht, op de rekening van 1929, op de voor de stortingen der onafhankelijke en vrije verzekerden aan de pensioenkassen toegekende toelagen.

Internationale Vakbeweging 331.88(437) (063). j missie, welke in Tsjekoslowakije bestaat, en die, in een los verband, door het kanaal van de « Odborové Het Syndikaal Kongres te Praag sdruzeni ceskoslovenké », door het I.V.V. erkend zijn geworden. Ook waren voor het eerst aanwezig de afAN 21 tot 24 September hielden onze kamerae den van Tsjechoslowakije hun IX syndikaal gevaardigden van een aantal kommunistische vakbonkongres. Het was een zeer schoon kongres, den, die kortgeleden opnieuw tot de Syndikale Komen de talrijke buitenlandsche afgevaardigden, welke missie toegetreden zijn. er aanwezig waren, zijn na afloop, met de meest De kongresdagorde was zeer belangrijk, en het is gunstige indrukken, naar hun land teruggekeerd. slechts dank aan de vrijwillig opgelegde en goed nageleefde tucht der kongresleden dat alle punten konReeds van bij de opening maakten de honderden afgevaardigden een gunstigen indruk op ons. Lang den afgehandeld worden. vóór den aanvang kwamen zij bijeen, hetzij om reeds Natuurlijk was het zedelijk'verslag, dat over de.javroeger gemaakte kennis te herinneren en te bevesren 1926-1929 liep, een hoofdpunt van de dagorde. tigen, hetzij om nieuwe banden van vrienden broeOnder andere bevat het een zeer uitgebreid hoofdderschap te sluiten. En op het vastgestelde uur kon stuk dat gewijd is aan den ekonomischen toestand in de voorzitter het kongres geopend verklaren, en in de de laatste vier jaren. Een ander hoofdstuk geeft weeerste plaats het woord verleenen aan de zangers, die tenswaardige inlichtingen over de patroonsorganisaniet alleen een krachtige Internationale lieten klintie, die, vroeger verdeeld staande, thans hare eenheid ken, maar tevens ook een schoon en indrukwekkend heeft tot stand gebracht, en dusdoende eene sterke koor,* aan den Arbeid gewijd, td genieten gaven. macht bezit tegenover de arbeiders die nog zoo hoDe vreemde afgevaardigden werden zeer hartelijk peloos verdeeld staan in een twaalftal syndikale komen gemoedelijk ontvangen, terwijl hunne aanspraken missies, de eenen al wat meer gecentraliseerd dan op zeer dankbare toejuichingen onthaald werden. Een de anderen, terwijl nog meerdere vakbonden, over zeer schoon oogenblik was het, toen de algemeéne het land verspreid, afzonderlijk hunne bedrijvigheid sekretaris, onze makker Taye'lé, een schrijven aflas uitoefenen. In het geheel zijn e* (volgens de statisvanwege M. Masaryck, de voorzitter der Tsjechoslotieken voor het jaar 1928 1,671,250 georganiseerde wakische Republiek, waarin deze zijne belangstel- arbeiders in Tsjechoslowakije. Daarvan staan er ling betuigde met de werkzaamheden van onze kame- 219,840 in de niet gecentraliseerde vakbonden. De raden, aan hun kongres een welgemeend welgeluk- door het I.V.V. erkende organisatie heeft een ledenken toewenschend. Rechtstaande aanhoorden de kon- tal van 544,384. Het verslag geeft verder ook een gresleden het schrijven van den eersten burger hunduidelijk overzicht van de ekonomische aktie der vakner Republiek, en onder daverende toejuichingen werd beweging. De tabels met betrek op de gevoerde akbesloten een antwoord te zenden, den oprechten dank tie voor loonsverbetering, enz., laten toe vast te stelvan het Kongres uitsprekend. len dat in de jaren 1926-1929 niet min dan 836 staHet kongres werd voor de eerste maal bijgewoond kingen plaats grepen, en de patroons 28 uitsluitingen, door afgevaardigden van de Duitsche Syndikale Kom- toepasten. In het geheel werden 370,119 arbeiders

V


241

woordiger van het Italiaansche Vakverbond, met zetel in de stakingen betrokken, en 15,219 in de uitsluite Parijs, aanwezig. tingen, terwijl deze arbeiders te zamen 4,657,089 daIn de eerste plaats werden de Bestuursleden Cigen in strijd of uitsluiting stonden. Gedurende het- j zelfde tijdperk werden l,736*kollektieve kontrakten ' trine en Leipart, die na lange afwezigheid voor het afgesloten, zich uitstrekkend over 6,659 onderne- i eerst weer aan de zitting deelnamen, hartelijk welkom geheeten en gelukgewenscht met hun herstel. Daarna mingen met 1,528,836 arbeiders. De inkomsten der aangesloten organisaties bedroegen, in 1928, bij voor- ' ging het Bestuur over tot de bespreking van drie gewichtige organisatorische aangelegenheden, nl. de beeld, 79,558,334 kroon, en de uitgaven 72,308,664 verkiezing van een algemeenen sekretaris, de voorbekroon, terwijl op het einde des jaars een som van reiding van de verkiezing van een sekretaris en de 89,200,134 kroon het vermogen uitmaakte. De « Odvaststelling van den termijn voor de verplaatsing van borové sdruzeni ceskoslovenské » ontving van 1926 rot 1929 in het geheel voor 4,030,806.58 kroon bij- ; het Sekretariaat naar Berlijn. De door de voornaamdragen van hare aangesloten organisaties. ! ste vakverbonden als eenige kandidaat voorgestelde hulpsekretaris Schevenels werd met algemeene stemHet zedelijk en geldelijk verslag werd bij eenstemmigheid goedgekeurd. ] men tot algemeen-secretaris verkozen en zal in funktie treden, zoodra de tegenwoordige algemeene sekreDe verdere punten der dagorde waren : 1° De ekotaris zal aftreden. Wat de benoeming van een nieunomische politiek, rationaliseering en eisenen der vakorganisatie; 2° De uitbouw der sociale verzeke- ' wen hulpsekretaris betreft, zal den Vakverbonden worden verzocht vóór 1 December a.s. kandidaten te ringen ; 3° Kollektieve overeenkomsten en Scheidsraden ; 4° Beschermende wetgeving voor bedienden • noemen, zoodat de verkiezing in de eerstvolgende der privaatnijverheid ; 5° De eisenen der bedienden : Bureelvergadering op 9 en 10 December te Amsterin openbaren dienst; 6° De bescherming in de be- j dam kan plaats vinden. Indien eenigszins mogelijk, roepsopleiding der jeugd ; 7° De aanwervingsarbeid I moet de te benoemen hulpsekretaris op 1 Januari der vrouwen en de sociale beschermingsmaatrege- j 1931 in dienst treden. De algemeene sekretaris Sassenbach heeft intusschen aan het verzoek van het len. Aangaande elk punt, werd door den verslaggever ne inleiding gehouden, waarna eene bespreking i Bestuur gehoor gegeven, om in funktie te blijven tot de nieuwe hulpsekretaris in dienst kan treden. Met plaats greep, en de kwestie dan naar eene bijzondere het oog op de in April 1931 te Madrid plaatsvindende kommissie verzonden werd. Namens deze kommiszitting van den Algemeenen Raad, werd het wenschesies, werd dan naderhand verslag gegeven, en de lijk geacht de overplaatsing naar Berlijn op 1 Juli aangenomen resoluties, waarvan sommigen heel uit1931 te doen plaats vinden. gebreid, aan het Kongres ter goedkeuring voorgeDe besluiten van het Kongres van Stockholm werlegd. Na de reeds plaats gehad hebbende bespreking den zeer uitvoerig behandeld. Met betrekking tot het 'bij de inleiding, en de uitvoerige beraadslagingen in besluit van het Kongres van Stockholm betreffende de onderscheiden kommissies vond het Kongres geene het ekonomisch programma van het I.V.V., werd beaanleiding meer om nog uitvoerige debatten te housloten een Kommissie in te stellen, bestaande uit vier den met betrekking op de resolutie. Slechts hier en vertegenwoordigers van de S.A.I. en vier van het daar eene opmerking, veeleer eene vraag om toelichI.V.V., alsmede eenige deskundigen tot onderzoek ting, en na de uiteenzetting van den verslaggever bevan gemeenschappelijke gezichtspunten. De Sekretatuigde het Kongres eensgezind zijne instemming met riaten van beide Internationalen kregen opdracht nade kommissies. De verkiezingen voor de besturende lichamen lie- dere bijzonderheden voor werkwijze en samenkomst pen eveneens, zonder de minste moeilijkheid van sta- der Kommissie vast te stellen. Voor het I.V.V. hebpel, en bij het sluiten der werkzaamheid kon de kon- ben in deze Kommissie (die vooral ook richtlijnen vcor het werk der arbeidersvertegenwoordigers in de gresvoorzitter er met een zekere fierheid op wijzen dat nooit te voren zulke schoone eensgezindheid was ekonomische organen van den Volkerenbond moet opstellen) zitting : Citrine, Jouhaux, Leipart en Merbereikt geworden, wat voorzeker ten goede komen zoru aan de gansche vakbeweging welke, uit de ge- tens. In aansluiting hieraan werd zeer uitvoerig de nomen besluiten, de noodige kracht en onmisbare vraag der werkloosheid besproken en besloten een afzonderlijk gemeenschappelijke kommissie in te stelonderrichtingen putten zal om in de komende tijden in volle vertrouwen aan den uitbouw der organisatie len, bestaande uit vijf vertegenwoordigers zoowel der S.A.I. als van het I.V.V. alsmede eenige deskundigen. te arbeiden. Corn. MERTENS. Als vertegenwoordigers van het I.V.V. in deze Kommissie, die haar eerste zitting zal houden op 27, 28 en 29 Oktober a.s. te Keulen, werden benoemd : 331.88-14(8) (063.1). Citrine, Jacobsen, Jouhaux, Leipart en Schevenels. Het is de taak van de Kommissie te onderzoeken, Vergadering van het Bureel welke maatregelen tegen de zich snel uitbreidende van het I. V. V. werkloosheid kunnen worden genomen, en bovendien Het Bureel van het I.V.V. heeft op 30 September de doelmatigheid en noodzakelijkheid te onderzoeken en 1 Oktober te Amsterdam een vergadering gehou- van het houden van een Wereld-Konferentie voor de behandeling van dit vraagstuk. In verband hiermede den onder voorzitterschap van W. Citrine. Waren aanwezig : W. Citrine, H. Jacobsen, L. Jou- werd aan de arbeidersgroep van den Beheerraad van haux, Th. Leipart, C. Mertens, R. Tayerlé, Sassen- het Internationaal Arbeidsbureel (I.A.B.) in overbach en Schevenels, de twee laatsten wederzijds al- weging gegeven aan de eerstvolgende zitting van den Beheerraad de volgende resolutie voor te leggen : gemeen sekretaris en hulpsekretaris van het I.V.V. Bij de besprekingen van enkele punten der dag« Met het oog op de tegenwoordige werkloosheidsorde waren ook Fr. Adler, van de Socialistische Ar- krisis die een gevolg is van de over-industrialisatie, beiders-Internationale (S.A.I.), G. S. A. Smit Jr, de vermindering der afzetgebieden en van het ondersekretaris van den Internationalen Bond van Handels- verbruik, verzoekt het Internationaal Vakverbond het en Kantoorbedienden, en Bruno Buozzi, als vertegen- Internationaal Arbeidsbureel eeji onderzoek te willen

242


instellen over den tegenwoordigen toestand, om de mogelijkheid van de invoering der 4nurenweek en vakantie voor de arbeiders te onderzoeken. Het onderzoek moet in het bijzonder op de volgende punten betrekking hebben : veranderingen op de arbeidsmarkt; grondstoffen, eindfabrikaten, kapitaal en werkloozenverzekering. » Met betrekking tot het besluit van het Stockholmsche Kongres betreffende het opstellen van een sociaal-politiek programma, werd het Sekretariaat de uitwerking van een voorloopig ontwerp opgedragen, hetgeen het Bestuur in zijn eerstvolgende zitting zal worden voorgelegd. Betreffende het vraagstuk van de oorlogsbestrijding, de ontwapening en het Vredesverdrag, besloot het Bestuur met de door de S.A.I. ingezette anti-oorlogsaktie in te stemmen en deze aktie op alle mogelijke manieren te ondersteunen. Bovendien werd den sekretarissen der beide Internationalen opgedragen, alle aktiemogelijkheden te onderzoeken en hierover later verslag uit te brengen. Een zeer uitvoerig debat ontspon zich bij de behandeling van de vraag der vakbeweging in landen zonder demokratie. Met het oog op het hieromtrent genomen besluit van het Stockholmsche Kongres, werd besloten, dat het I.V.V., zoowel financieel als wat het beheer betreft, aan het Matteottifonds van de S.A.I. zal deelnemen en werd voor dit fonds een bedrag van 10,000 gulden beschikbaar gesteld. Voor het I.V.V. werden in den Beheersraad van het Fonds benoemd : Schevenels, Jouhaux en Meister (sekretaris van het Zwitsersche Vakverbond). Bovendien zullen de Vakcentralen en Internationale Beroepssekretariaten worden uitgenoodigd vrijwillige bijdragen in dit fonds te storten. Verder werden alle mogelijkheden van een effektieve bestrijding van het fascisme en de reaktie in het algemeen, alsook van een intensieve vakvereenigingspropagan4a in de landen der diktatuur en zonder demokratie uitvoerig besproken, en verschillende maatregelen onder de oogen gezien; ten slotte werden voor dit doel de noodige middelen toegestaan. In dit verband protesteerde het Bestuur tegen de onderdrukking der arbeidersbeweging in Polen en tegen de aanhouding van arbeidersleiders. Het wenscht den Poolschen kameraden alle sukses in hun strijd tegen de diktatuur. Het door het Stockholmsche Kongres besloten onderzoek over de mogelijkheid van een vastere organisatorische opname van de Beroepssekretariaten in het I.V.V., zal thans door het Sekretariaat worden voorbereid. Van de overige punten der dagorde, noemen wij hier de voornaamste : Ondersteuningen : verschillende aanvragen om ondersteuning werden goedgekeurd en voor enkele landen een nieuwe regeling der ondersteuning opgesteld. Erkenning van den Internationalen Bond van Machinisten en Stokers : Nadat de Küüferentie der Internationale Beroepssekretariaten te Stockholm hare toestemming had gegeven tot de erkenning van deze nieuwe Internationale, werd thans ook deze erkenning door het Bestuur bevestigd. Balkankonferentie : Besloten werd, in de tweede helft van 1931 een tweede Balkankonferentie te beleggen. Tweede samenkomst van jongere vakvereenigingsieden : Naar aanleiding van de boven verwachting verheugende uitslagen van de eerste samenkomst, werd besloten, ook in 1931 een samenkomst van jongere vakvereenigingsleden te hooiden en wel in Engeland. Zitting van den Algemeenen Raad in 1931 : De eerstvolgende zitting van den Algemeenen Raad zal op 27, 28 en 29 April a.s. te Madrid plaats vin-

den, terwijl op 30 April de Konferentie der Internationale Beroepssekretariaten zal worden gehouden. Na de behandeling van een aantal organisatorische vragen, werd de zitting ^sloten. De volgende Bureelvergadering vindt op 9 en 10 December te Amsterdam plaats. x 331.88-14(8) (07).

De Internationale Syndika e Week van Jonge Vakbonders ;

De Vorwarts geeft een uitvoerig verslag over de door het I.V.V. ingerichte Internationale Week te Bernau, waaraan het volgende is ontleend : <( Van 24 tot 31 Augustius had in de Bondsschool van het Algemeene Duitsche Vakverbond te Bernau de eerste door het I.V.V. ingerichte bijeenkomst van jongere vakvereenigingsleden plaats. Deze bijeenkomsten zullen jaarlijks in verschillende landen plaats vinden. Haar voornaamste doel is het jongere geslacht in de vakbeweging der verschillende landen met elkaar in kontakt te brengen en een gedachtenwisseling mogelijk te maken. De deelnemers worden door de landelijke vakverbonden, resp. Internationale Beroepssekretariaten benoemd, terwijl ook de kosten door deze lichamen worden gedragen. j Alles wat in deze week werd ondernomen, stond I in het teeken van het voornaamste doel : het verkrijgen van een nauwer kentakt en een elkaar persoonlijk begrijpen van de deelnemers, waartoe ook de Bondsschool, welker inrichting eenig in haar soort is, veel bijdroeg. Het samenzijn was volkomen harmo~h en de geest was buitengewoon kameraadschappelijk. Het was niet de bedoeling theoretische vraagstukken te behandelen ; de deelnemers zouden de vakbeweging en hare instellingen in het land waar de samenkomst plaats vond, leeren kennen. De volgende onderwerpen werden behandeld : Taak en organisatie van het I.V.V. (Sassenbach) ; Het Duitsche Vakverbond, zijn taak en organisatorische samenstelling (Grassmann en Schulze) ; De afzonderlijke vakbonden, hun opbouw en taak (Tarnow) ; Het werk van de bestuurdersbonden (Schlirrime). Alle inleiders hebben hun uiteenzetting zóó gehouden, dat ook de deelnemers, die in hun land een geheel anderen vorm van organisatie hebben, met het wezen van de Duitsche vakbeweging op de hoogte komen. Dat de redevoeringen met belangstelling werden gevolgd bleek o.a. uit de vele vragen, die na iedere inleiding werden gesteld. De kursussen te Bernau werden aangevuld door een tocht door Berlijn, waarbij onder meer het gebouw van het Duitsche Vakverbond, de gebouwen van de Boekdrukkers en Metaalbewerkers en het « Gewerkschaftshaus » werden bezocht. Zeer belangwekkend waren ook de op Vrijdag uitgebrachte verslagen van de afvaardigingen der verschillende landen, waarbij in groote trekken de opbouw van de vakvereenigingen in de verschillende landen werd geschetst. Het harmonische samenzijn in de school en de nuttige uitwisseling der gedachten deden bij alle deelnemers de gedachte rijpen, dat dergelijke bijeenkomsten dienden te worden herhaald. De loop der dingen rechtvaardigt hèt inderdaad, dat het I.V.V. deze samenkomsten voortzet. Daar de konferenties telkens in een ander land zullen plaats vinden, bestaat er voor de bij de deelname belanghebbende vakvereenigingsleden een niet geringe prikkel tot het leeren van vreem-

DE BELGISCHE VAKBEWEGING de talen. Het zou wenschelijk zijn, dat ook aan de andere te Bernau gegeven kursussen nu en dan buitenlandsche kameraden deelnamen. Na het goede slagen dezer eerste samenkomst, mag men hopen, dat er ook meer belangstelling zal komen voor het uitwisselen, gedurende eenige maanden, van jongere vakvereenigingsbedienden. Vooral den leider der kursus, den algemeenen sekretaris van het I.V.V., onzen makker Sassenbach, door wiens bemoeiingen deze samenkomsten tot stand zijn gekomen, moeten wij dank brengen. Reeds gedurende verscheidene jaren werkt hij voor het denkbeeld, leidende personen en jonge menschen van de meest verschillende landen tot elkaar te brengen, ten einde elkaar persoonlijk beter te leeren begrijpen. De A.D.G.B., zijn sekretaris voor arbeidersontwikkeling, kollega Hessler, en het Bestuur van de Bondsschool, hebben naar beste krachten me- ; dege werkt om de kursusweek goed te doen slagen. » : —

i

X . —

331.88:625(8) (063).

Kongres der P. T. T. Internationale. De P.T.T.-Internationale hield van 13 tot 15 Augustus haar vierde kongres te Kopenhagen. Achttien van de 23 aangesloten landen waren door 70 afgevaardigden vertegenwoordigd. Voorts namen vertegenwoord:gers van het Deensche Postwezen en het Internationaal Arbeidsbureel als gasten aan het kongres deel. Nadat vertegenwoordigers van Amerikaansche en Engelsch-Indische organisaties uiteenzettingen hadden gegeven over den toestand der postambtenaren in hun land en ook het jaarverslag was goedgekeurd, behandelde het Kongres het vraagstuk van den arbeidstijd, waarbij een resolutie werd aangenomen, waarin de eisch van een 48-urige werkweek als maximum werd gesteld. Uitdrukkelijk werden de aangesloten organisaties opgewekt, den strijd voor een korteren arbeidsduur aan te binden. Een andere resolutie eischt het vastleggen van de rechten van het personeel, opheffing van iedere belemmering tot internationale aaneensluiting en de mogelijkheid tot het verkrijgen van de volle rechten als Staatsburger. Het Kongres bepaalde voorts zijn standpunt ten aanzien van het doen overgaan van door den Staat georganiseerde post- en telegraafondernemingen in handen van privaatondernemingen. Ten slotte sprak het Kongres zich ten gunste van het stelsel van familietoeslagen uit. x 331.88(42) (063).

243

niet voor op de ledenlijst van het Engelsche Vakverbond. Dit geldt stellig evenzeer voor andere organisaties met een groot aantal werklooze leden, zoodat het aantal werkelijke leden van het Engelsche Vakverbond zeker op 4 millioen kan worden geschat. Het Internationaal Vakverbond werd op het Kongres vertegenwoordigd door zijn hulpsekretaris Walter Schevenels. Behalve Albert Thomas, het Internationaal Arbeidsbureel vertegenwoordigende, waren er afvaardigingen uit de Vereenigde Staten, Kanada, Engelsen Indië, van de Engelsche Arbeiderspartij en de koöperatieve beweging. Kameraad W. Citrine, algemeen sekretaris van het Engelsen Vakverbond en voorzitter van het I.V.V., die, tot herstel van zijn gezondheid, een lange reis had gemaakt, werd bij de opening van het Kongres op geestdriftige wijze welkom geheeten. Het Kongres had zich uit te spreken over het jaarverslag en een groot aantal resoluties. Verschillende kommissies werden ingesteld met het doel een regelmatigen gang van zaken te waarborgen. Onder de belangrijkste kwesties, welke op het Kongres werden besproken, noemen wij : 1) het voorstel van de mijnwerkers, waarin gepleit werd voor een krachtige eensgezinde vakbeweging voor de mijnwerkers. Dit voorstel werd verworpen met 1,946,000 tegen 1,469,000 stemmen ; 2) het verslag van het Ekonomisch Komiteit van den Algemeenen Raad, het tot stand brengen van een ekonomische eenheid in het Britsche wereldrijk bepleitend. De stellingname van den Algemeenen Raad kan op de volgende wijze worden saamgevat : Rekening houdende met de groeiende strekking een ekonomische solidariteit tusschen zekere landengroepen tot stand te brengen, zouden wij wel geneigd zijn dusdanige ekonomische betrekkingen russchen de verschillende deelen van het Britsche wereldrijk tot stand te brengen, voor zoover deze wederkeerig tot voordeel kunnen strekken. Een dergelijke politiek, die ons zoowel het betrekken van grondstoffen als uitbreiding van markten zou verzekeren, zou in geen enkel opzicht^ in strijd zijn met onze politiek ten giunste van een* wereldfederatie door middel van den Volkenbond. Evenmin zou dit in strijd zijn met de goede betrekkingen met de internationale vakbeweging of met andere, voor bepaalde nijverheden, bestaande internationale overeenkomsten. Het eenige verschil is, dat wij in staat zouden zijn als wereldrijk te onderhandelen in plaats van als een aparte natie ; dit zou in vele gevallen een beslist voordeel zijn.

Het hier aanhangige vraagstuk voerde tot een groote bespreking, waarbij bleek, dat het Engelsche HET 62° KONGRES VAN HET ENGELSCHE wereldrijk nog geenszins een ekonomische en nijVAKVERBOND verheidseenheid vormt. Bovendien moet de omvorming van het Rijk in een ekonomische eenheid noodHet 62e Kongres van het Engelsche Vakverbond zakelijkerwijze tot een verscherpte konkurrentie leiwerd van 1 tot 6 September j.l te Nottingham geden, en dientengevolge tot een scherper protektiohouden. Aan het Kongres namen 606 afgevaardigden, 210 aangesloten organisaties, en 3,744,320 leden ver- nisme tegenover andere ekonomische groepeeringen. Overigens zou een dergelijke eenheid slechts een tegenwoordigd, deel. In werkelijkheid is het ledental van het Engelsche Vakverbond aanzienlijk hooger,. gering effekt ten aanzien van den ekonomischen toedoordat vele aangesloten organisaties voor haar werk- stand van Engeland uitoefenen en de krisis op geen looze leden aan het Vakverbond geen bijdrage afdra- enkele wijze verzachten. De Engelsche steenkoolnijverheid, b.v., heeft haar afzetgebieden geheel en al gen, zoodat de werkloozen in dat geval niet als leden in landen die niet tot het Rijk behooren. worden beschouwd. Iedereen weet, dat dit aantal vrij Het verslag van het Ekonomisch Komiteit werd groot is. Zoo betaalt, b.v., de Engelsche Mijnwerkersniettegenstaande deze argumentatie met 1,878,000 bond aan het Vakverbond een bijdrage voor 600,000 stemmen tegen 1,401,000 goedgekeurd. leden, terwijl het werkelijk ledental 850,000 bedraagt. De zaak is hiermede nog niet uit. De sterke oppoMeer dan 200,000 werklooze mijnwerkers, hoewel een minimumbijdrage van 1 penny betalend, komen dus sitie in den boezem van de Engelsche arbeidersbewe-

Groot-Brittanje


244

ging bewijst wel hoe groot de verschillen van inzicht zijn. De vraag is nu wat de arbeidersleiders en nijveraars in de « dominions », die sterk gekant zijn tegen deze plannen, zullen zeggen, gezien het feit, dat hun ekonomische belangen vaak tegenovergesteld zijn dan die van Engeland. Zeker zal men hierover meer vernemen op de op handen zijnde officieele Rijkskonferentie. Verschillende resoluties, betrekking hebbende op de sociale verzekering, sociale hygiëne, enz., werden aangenomen. Eén resolutie eischt een wet, waarbij in geval van ziekte een gelijke schadeloosstelling zal worden gegeven als bij werkloosheid. Andere besluiten wenschen een verbetering van den medischen dienst en een strengere kontrool op de veiligheidsvoorschriften in de fabrieken. Een andere resolutie wil beperking van den huisarbeid van kleermakers. Een groot debat ontspint zich in verband met het verslag van den Algemeenen Raad met betrekking tot de familietoeslagen of de uitbreiding van openbare sociale diensten. Het Kongres toonde zich sterk verdeeld in zijn opvattingen ten aanzien van de keuze van één van beide stelsels. Ten slotte werd de resolutie ten gunste van de instelling van sociale diensten met 2,154,000 tegen 1,347,000 stemmen aangenomen. In twee resoluties verband houdend met de rationalisatie, eischt het Kongres de schadeloosstelling der slachtoffers van de rationalisatie en veroordeelt de anti-ekonomische vormen die deze rationalisatie aanneemt. Een resolutie die een bijzondere zijde van het werkloosheidsvraagstuk behandeld werd met een groote meerderheid aangenomen. Het Mijnwerkersverbond deed vervolgens beroep op de tusschenkomst van het Internationaal Vakverbond ten gunste eener internationale politieke nijverheidsverstandhouding tot regeling der kolennijverheid en de vrijwaring der levensvoorwaarden van de mijnwerkers aller landen. Er waren nog acht voorstellen, Detrekking hebbende op den arbeidsduur. Ten slotte werd met bijna &lgemeene stemmen een resolutie aangenomen, eischende de invoering van de 44-urige werkweek, met inbegrip van de schafttijden. Een resolutie in zake den eisen van de invoering van een wet inhoudende de erkenning van den achturendag voor magazijnbedienden, enz., werd eenstemmig aangenomen. Ten slotte koos het Kongres zijn nieuwen Algemeenen Raad en verschillende andere vertegenwoordigers, nadat nog besloten werd, dat de bijdrage van de aangesloten organisaties aan het Engelsche Vakverbond van 3 tot 2 pennies per jaar en per lid zou worden verminderd. Dit besluit kon worden genomen, omdat de Daily Herald geen financieelen bijstand van de zijde der vakbeweging meer behoeft. Uit dit korte overzicht kan reeds blijken welk een berg van arbeid door het Kongres is verzet. De opmerking zou kunnen worden gemaakt, dat de behandeling van zooveel vraagstukken niet steeds bevorderlijk kan zijn geweest aan een nustige en diepgaande bespreking. Inderdaad moet vastgesteld worden, dat sommige onderwerpen niet voldoende voorbereid en bestudeerd zijn alvorens een besluit werd genomen. Een zekere verwarring was daarvan op sommige oogenblikken het geval. Maar afgezien daarvan, kan de volgende algemeene konklusie zeker worden getrokken •. Een goed kongres, een hecht Vakverbond, getuigend van groote innerlijke kracht. _.—,x

331.88:664(8).

Bestuursvergadering van de Internationale van Arbeiders in de Voedingsnijverheid. Naar aanleiding van het 10-jarig bestaan van de Internationale van Arbeiders in de Voedingsnijverheid, waarvan de oprichting in Augustus 1920 plaats vond, vergaderde het Bestuur van deze Internationale op 18 en 19 Augustus wederom in de stad Zurich, waar dit Beroepssekretariaat werd opgericht. Het jaarverslag leidde ditmaal tot uitvoerige besprekingen. Het beroepssekretariaat telde bij zijn oprichting 18 organisaties, met 284,645 leden. Thans zijn aangesloten 32 organisaties uit 21 landen, met 386,820 leden. Met uitzondering van enkele kleine landen in Oost-Europa, heeft de Voedings-Internationale in bijna alle Europeesche landen aangesloten organisaties. In het laatste jaar ging het ledental met ongeveer 23,000 vooruit. In het begin van die jaar sloot zich de Luxemhurgsche organisatie van Brouwerijnarbeiders aan, waarna de Nederlandsche Bakkersbond volgde. In Tsjechoslowakije is een verdere verbetering in de verhouding tusschen d: verschillende organisaties van arbeiders in de voedingsnijverheid aan te stippen. Uitvoerige besprekingen vonden plaats over den invloed van de reaktie, in verband met het niet-bekrachtigen van de internationale konventie in zake het verbod van nachtarbeid in bakkerijen. Aan de aangesloten organisaties zal een brief worden gericht over de noodzakelijkheid van het beleggen van een buitengewone internationale konferentie van arbeiders in het bakkersbedrijf. Ten aanzien van het vraagstuk van de beperking van het gewicht van zware lasten, eischte het Bestuur, dat de Internationale Arbeidskonferentie zich zoo spoedig mogelijk met dit vraagstuk zal bezighouden ; in het bijzonder werd nog eens vastgesteld, dat het maximumgewicht van door arbeiders te dragen lasten niet meer dan 75 kilo zal mogen bedragen. Voorts sprak het Bestuur als zijn meening uit, dat arbeiders-deskundigen uit den voedingstak deel dienen uit te maken van de kommissie welke de Volkenbond over de agrarische wereldkrisis heeft ingesteld. Met betrekking tot het jeugdvraagstuk, besloot het Bestuur bij de organisaties een onderzoek in te stellen over de arbeidsvoorwaarden der jeugdige arbeiders en over den stand van het leerlingwezen in de nijverheid. De uitslag zal in een geschrift worden neergelegd, terwijl dan aan het eerstvolgende kongres een desbetreffend programma zal worden voorgelegd. Voorts besloot het Bestuur maatregelen te treffen om tot een internationale uitwisseling van jonge arbeiders te geraken, zulks in het belang van hun eigen beroepsvorming. De aangesloten organisaties zullen worden verzocht de mogelijkheid van een dergelijke uitwisseling te willen onderzoeken en daarbij na te gaan in hoeverre de bestaande uitwijkingsvoorschriften kunnen worden gewijzigd. Ook het Internationaal Arbeidsbureel zal hierzij om s'.eun worden gevraagd. Aan het Sekretariaat werd opgedragen een programma te willen uitwerken, dat richtlijnen zal geven voor de ekonomische en sociaal-politieke eisenen van de. arbeiders in de voedingsnijverheid. Dit programma zal aan het eerstvolgende kongres worden voorgelegd. Besloten werd het eerstvolgende kongres in Juni 1931 te Praag te houden.

DE BELGISCHE VAKBEWEGING 331.81(8).

Vereenigde Staten DE EISCH VAN VERKORTING VAN DEN ARBEIDSDUUR KLINKT STEEDS LUIDER Zoowel regeeringspersonen als vertegenwoordigers van handel en nijverheid in de Vereenigde Staten verklaren zich meer en meer voorstanders van een verkorting van -den arbeidsduur. Thans is het h-et lid van den Senaat van New-York, Copeland, die in een konferenti© van zakenlieden uitdrukkelijk verklaarde : 'de komst van een zesurigen werkdag is een zekerheid. Niets is zoo gevaarlijk als steeds maar te voorspellen ; maar, of wij het willen of niet, wij zullen moeten komen tot een vijfdagenweek en een zesurendag. Verbetering van de techniek is hiervoor de reden. Wat zouden wij moeten beginnen met de door de ekonomische veranderingen uitgeworpen arbeiders? « Wij kunnen hen niet vanwege de overproduktie chloroformiseeren ; wij kunnen het teveel niet in de haven smijten. » Eigenaardig voor de sterk van elkaar afwijkende arbeidsverhoudingen in de Vereenigde Staten is wel, dat tegelijkertijd dat bovenstaande eisch wordt gesteld, de Minister van Arbeid, James ] David, ten aanzien van de oplossing van het vraagstuk der werkloosheid, het volgende als zijn meening te kennen geeft : « Wanneer de nijverheden, waarin 12 uren wordt gewerkt, tot den achturendag zouden willen overgaan, dan zou er voor een derde deel van de arbeiders meer werk zijn. Een kortere werkweek voor die nijverheden, waarin nog zeven dagen gewerkt wordt, zou denzelfden uitslag opleveren. •» Beide personen wenschen dus een verkorting van den arbeidsduur. Langen tijd heeft men in Europa gemeend, dat de achturendag of de 5-urige werkweek zoo ongeveer het gemeengoed 'was geworden van den Amerikaanschen arbeider. De onderzoekingen van het Amerikaansche Vakverbond in de Zuidelijke Staten van de Vereenigde Staten hebben echter duidelijk aangetoond, in welk een erbarmelijken toestand een deel der Amerikaansche arbeidersklasse nog leeft. Dit blijkt

245

ook wel opnieuw uit de mededeeling van Davis. Doch hoe dit ook zij — of de arbeidsdag nog bovenmatig '•"Hg of juist dragelijk is — de eenige oplossing is steeds weer opnieuw : verkorting van den arbeidsduur. x, 331.88(47.43).

Letland EEN

ONDERKRUIPERS-INTERNATIONALE VAN SPOORWEGPERSONEEL

Eenigen tijd geleden berichtten verschillende bladen over plannen omtrent oprichting van een nieuwe Internationale, die de op burgerlijken grondslag staande vakbonden der spoorwegarbeiders en -beambten van Skandinavië en Oost-Europa zou moeten omvatten. Zooals we vernemen, worden zulke pogingen inderdaad ondernomen. Het voornemen, om een burgerlijke Spoorweg-Internationale op te richten, is van een spoorwegvereenighig in Letland uitgegaan. De betreffende bond telt ongeveer 4,000 hoogere spoorwegbeambten. Het feit, dat deze bond gedurende de staking der bij het Letlandsche Vakverbond aangesloten spoorwegorganisatie om loonsverhooging voor onderkruiper speelde, zegt genoeg. Verder is kenteekenend, dat de reaktionaire Letlandsche regeering dit jaar den voorzitter van bovengenoemde organisatie als vertegenwoordiger der werknemers naar de Internationale Arbeidskonferentie te Geneve benoemde, waartegen van de zijde van ons Letlandsch Vakverbond heftig werd geprotesteerd. Deze zoogenaamde vertegenwoordiger der arbeidersklasse was ook de eenige werknemersvertegenwoordiger, die het mandaat van een Italiaanschen fascist goedkeurde. Het schijnt niet uitgesloten te zijn, dat op een wenk der Regeering momenteel naar een internationaal verband wordt gestreefd, om bij de eerstvolgende Internationale Arbeidskonferentie sterker te staan. Dit staat in elk geval vast : dat het hierbij gaat om uitgesproken reaktionaire pogingen, met het doel, de modern georganiseerde arbeidersklasse in den rug aan te vallen.

331.814.

Teekent het Verzoekschrift ten gunste der Arbeidersvakanties Ziehier den tekst van 'het verzoekschrift dat bovenaan de in al de gewesten in omloop gebrachte lijsten is geplaatst: Overwegende: Dat het recht op vakanties geen voorrecht mag zijn van door de fortuin of het lot bevoorrechte kategorieën van personen; Dat de; noodzakelijkheid teener jtyxrlijksche rast niet meer ernstig wordt betwist, en dat zij in België reeds door een zeker aantal werkgevers werd erkend door aan hun werklieden- en bediendenpersoneel meerdere dagen betaald verlof te verieenen;

Dat in meerdere Europeesche landen de wet de betaalde vakanties op al de loonarbeiders heeft toegepast; Dat zij des te noodwendiger worden doordat er naar een immer sneller voortbrenging wordt gedreven; » Richten de ondergeteekenden, werklieden en bedienden, tot de Kamers het d.ringend verzoek, in den loop van den aanstaanden zittijd het op 18 December 1929 door de heeren Delvigne en konsoorten neergelegde en op 13 Februari 1930 door de afdeelingen der Kamer aangenomen wetsvoorstel lot instelling der betaalde vakanties te stemmen.

246


Belgische Vakbeweging 331.88-14(063.2).

In het Nationaal Komiteit der Syndikale Kommissie. Het Nationaal Komiteit der S. K. kwam op 16 September bijeen. Daar onze oude vriend Solau op pensioen is gegaan, is hij als voorzitter door onzen uitstekenden kameraad Jozef Baeck vervangen geworden. Deze is genoeg gekend door al de vooraanstaanden opdat het noodig zij er al het goede van te zeggen dat wij van hem denken, en iedereen zal akkoord gaan om te erkennen dat geen betere keus kon gedaan worden. Wij gaan ons dan ook beperken met hem gulhartig welkom te heeten. De kameraden Doutrepont, Bordelais en Roland zijn leden van de Kontroolkommissie benoemd geworden. Het N. K. nam kennis van en bekrachtigde de door het Bureel voorgestelde maatregelen voor de toepassing van zekere kongresbesluiten. Het besloot eenstemmig de bijdrage aan de S. K. van het vierde kwartaal 1930 af van 1 fr. 20 op 1 fr. 60 per jaar te brengen. Ten slotte schonk een debat over den toestand der werkloosheid aan de vertegenwoordigers van de onderscheiden Centralen de gelegenheid zekere aan de ondersteuning der werkloozen te brengen verbeteringen toe te lichten. x~ 331.88(-6).

De betrekkingen tusschen de bij de Syndikale Kommissie aangesloten organisaties. Ingevolge oneenigheid ontstaan tusschen het Bediendensyndikaat van Verviers en de Federatie der Wasscners, afdeeling van de plaatselijke Textielorganisatie, had het Algemeen Bediendensyndïkaat de Syndikale Kommissie aanzocht haar meening te kennen te geven nopens de kwestie der betrekkingen welke dienden te bestaan tusschen hetzelve en de V arbeidersvakorganisatie, namelijk voor wat aangaat de wederzijdsche solidariteit welke diende te bestaan. Na een. rijp onderzoek heeft het Bureel de volgende resolutie gestemd : <( De Syndikale Kommissie verklaart dat het door het Kongres van 1921 aangenomen princiep aan den nijverheids vakbond aanduidt dat al de handen geestesarbeiders van een zelfde nijverheid, en met nog meer reden van een zelfde inrichting, moeten worden gegroepeerd door de Centrale waarvan die nijverheid of die inrichting afhangt. » Zij stelt nochtans vast dat het niet overal zoo is * *en dat in zekere nijverheden de arbeiders gegroepeerd zijn in onderscheidene tevens aangesloten organisaties. » Alhoewel aannemend dat deze strijdige toestand voortspruit uit toestanden die dagteekenen van vóór deii nijverheidsvakbond, meent zij dat alle krachten dienen ingespannen om er een eind aan te stellen. » In afwachting beschouwt zij dat in de onderne- ! mingen waarvan het personeel in onderscheidene or-

ganisaties is gegroepeerd, deze laatste zoo eng mogelijk dienen samen te werken aan het gemeenschappelijk werk der verbetering van de arbeidsvoorwaarden en dat zij geen beweging moeten ondernemen die tot een werkstillegging kan aanleiding geven zonder voorafgaandelijk elkaar geraadpleegd te hebben. » In geval van oneenigheid zullen de partijen er het Bureel der Syndikale Kommissie over inlichten, hetwelk na onderzoek oppermachtig zal beslissen. » Deze resolutie stemt eigenlijk overeen met die gestemd in 1924 door het Nationaal Komiteit (1) ter gelegenheid van het geschil ontstaan tusschen de Centrale der Openbare Diensten en die van het Onderwijzend Personeel en het Algemeen Bediendensyndikaat. x 331.88:35(063).

Het Kongres van de Centrale der Arbeiders in Openbare Diensten In de Belgische Vakbeweging van 20 Juli 1.1., gaven we een bondig verslag over het door de Centrale der Arbeiders in Openbare Diensten op 28, 29 en 30 Juni 1.1. gehouden kongres, en zegden dat wij in een volgend nummer de gestemde besluiten zouden laten verschijnen. Zij zijn buitengewoon talrijk, en wij laten alleen diegene volgen welke van min of meer algemeenen aard zijn en onze lezers als een geheel kunnen aanbelangen. Vermelden we nochtans, dat buiten die waarvan de tekst volgt, de resoluties beoogden : het statuut van het Staatspersoneel, de Verzoenings- en Raadplegingsraden, het wetsontwerp van statuut van het gemeentepersoneel, de Internationale, het ingrijpen der centrale machten op de gemeentelijke en provinciale zelfstandigheid ten opzichte van den toestand van het personeel, en eindelijk, het statuut van het personeel gebezigd door de vergunninghoudende maatschappijen van openbare diensten. Resolutie betreffende de loonen en wedden. Het Kongres : Sluit zich.aan bij de konklusies van het verslag; Is de meening toegedaan dat het, met het vooruitzicht op een waarschijnlijk nabij zijnde ekonorhische stabilisatie, niet zou kunnen aangenomen worden ontoereikend aangepaste loonen en wedden te doen dienen als basis van bezoldiging voor de toekomst, gezien dit de bekrachtiging zou zijn van een deficitairen toestand voortspruitende uit de weigering de door al de syndikale en beroepsorganisaties verdedigde formuul van aanpassing toe te passen; Overwegende dat het maar al te duidelijk blijkt dat zulks het doel is dat, zoowel in het domein der administratieve als dit der kapitalistische ekonomie, nagestreefd wordt door het « Comité central industriel » alsmede door de. openbare mandatarissen der burgerspartijen, die als dusdanig het orderwoord van dit organisme van reaktie volgen; Overwegende dat de ekonomische stabilisatie de (1) Ztei De Belgische Vakbeweging van 24 Mei 1924, tóz. 157.

DE BELGISCHE VAKBEWEGING afschaffing der bezoldigingen met vaste en veranderlijke gedeelten als logisch gevolg moet hebben ; Verklaart dat het, in 't vooruitzicht dezer gebeur1 ijkheid, noodig is de aanpassing dezer inkomsten te eischen door de integrale vermenigvuldiging der grondloonen en -wedden met het index der ekonomische stabilisatie ; Belast de Centrale met het opmaken van voornoemde barema's voor al de aangesloten kategorieën van agenten, niettemin de noodzakelijkheid erkennende in afwachting den strijd voort te zetten, voor de breedst mogelijke verwezenlijking onzer syndikale formuul van aanpassing; Geeft aan haar afgevaardigden bij het Bestendig Komiteit der Intersyndikale van Openbare Diensten opdracht het vraagstuk der loonen en wedden op te werpen op de basissen die in onderhavige resolutie worden ontwikkeld, En gaat over tot de dagorde. Resolutie omtrent de vrijheid van denkwijze en het syndikaal recht. Het Kon gres : Beraadslagende over het schrijven van den Eersten Minister Jaspar aan zijn kollega's der Regeering ; Gezien de Eerste Minister aan de Staatsarbeiders niet alleen de vrijheid van pers betwist, maar tevens beweert hen te verplichten hun klaohter en wenken uitsluitend over te maken aan de overheden waarvan ze afhangen ; Overwegende d&t de vrijheid van uitdrukking, der pers en van denkwijze door de Grondwet aan al de Belgische burgers wordt erkend; Overwegende dat het schrijven van den Eersten Minister een aanslag is op deze grondwettelijke vrijheden ; Overwegende dat de eed van getrouwheid aan de Grondwet en van gehoorzaamheid aan de wetten van het Belgisch Volk voor de Staatsarbeiders niet de verplichting behelst bij te dragen tot de misbnuiken en de konsolidatie der voorrechten die indruischen tegen de gemeenschappelijke vrijheden en rechten ; Blijft bij de resolutie van het Kongres der Syndikale. Kommissie van België van 1928; Eischt voor ganseh het Staatspersoneel de volledige erkenning der vrijheid van denkwijze en de volledige uitoefening van het syndikaal recht; Beschouwt elk ministerieel rondschrijven of gelijk welke maatregelen die aan deze vrijheden beperking brengen als onwettelijk, Et gaat over tot ,de dagorde. Resolutie betreffende, het arbejdstoezicht, de hygiëne en de bescherming tegen arbeidsongevallen.

247

van een jammerlijk geschil tusschen het Arbeidsopzicht en het Mijnopzicht, erwijl voornoemd besluit reeds maar een en dan nog ontoereikend minimum van bescherming brengt; Overwegende den waarlijk buiten gewonen mangel aan hygiëne die in een 'groot aantal bureelen van Staats-, gemeente- en andere openbare beheeren heerscht ; Vestigt de aandacht van het land, over 't algemeen, en der arbeiders, in 't bijzonder, op het feit dat voornoemde beheeren de verwaandheid hebben .zich te onttrekken aan het arbeidsopzicht en aan de toepassing der wetten en verordeningen tot bescherming van den arbeid, dan wanneer de openbare machten de eersten zouden moeten zijn om de door hen- uitgevaardigde wettelijke en administratieve bepalingen na te leven ; Overwegende dat de jongste ontledingen aantoonen dat het verderfelijk karakter van het verlichtingsgas in stede af te nemen nog is gestegen ten gevolge van de zucht naar winst der uitbaters en tot groot nadeel van de openbare gezondheid en dit van het personeel; Overwegende dat de ware oorzaak van dezen ondragelijken toestand ligt in de huidige organisatie en werking van den dienst van het arbeidsopzicht; Eischt krachtdadig : 1° De reorganisatie van dezen dienst in den zin van de scheiding tusschen den dienst van kontrool en den dienst van het technisch opzicht, met administratieve zelfstandigheid voor elk dezer diensten ; 2° De medewerking der syndikale arbeidersorganisaties in de aanduiding der arbeidskontroleurs ; 3° Eerbied vanwege de openbare machten ten opzichte van de wetten, besluiten en andere wettelijke voorschriften tot bescherming van den arbeid ; 4° De onmiddellijke toepassing, in afwachting van zijn herziening, van het koninklijk besluit van 10 Februari 1927 betrekkelijk de veiligheidsmaatregelen ;n de bedrijven van voortbrenging en verdeeling van elektrischen stroom; Met het oog op de herziening van dit koninklijk besluit, bij hoogdringendheid, de samenstelling eener bijzondere kommissie in navolging van die welke op onze aanvraag voor de gasnijverheid in het Ministerie van Arbeid werd opgericht, doch mits bijvoeging van afgevaardigden van de ongevallen-verzekeringsmaatschappijen ; 5° Het dringend tot een goed einde brengen van de werken der Kommissie belast met het zoeken naar voorbehoedmiddelen tegen vergiftiging door het kooloxyde; 6° De gelijkstelling, voor wat haar vergoeding betreft, van de beroepsziekten met de arbeidsongevallen ; Verleent zijn goedkeuring aan de reeds door het Landelijk Bestuur gevoerde aktie met het oog op de verwezenlijking dezer rechtvaardige en billijke eischen, En gaat over tot de dagorde.

Het Kongres, Hernieuwende het protest en de eischen welke door het Kongres van Juni 1928 in zake de hygiëne en de bescherming tegen de beroepsziekten en arbeidsongevallen werden uitgebracht; Overwegende dat zekere openbare beheeren en Resolutie betreffende de sociale verzekeringen. vergunninghoudende maatschappijen steeds het mee.••'•..*. rendeel der wettelijke voorschriften veronachtzamen ; ... Hef Kongres, Overwegende dat wij, in zake sociale verzekerinOverwegende dat de jongste arbeidsongevallen maar gen, de voorkeur geven aan het door kameraad Jaual te zeer het bestaan van de door het Kongres van 1928 aangeklaagde gevaren en risikos komen beves- hiaux in den Senaat neergelegde wetsontwerp; Overwegende-dat er, in de memorie van .toelichtigen; Vaststellende dat het koninklijk besluit van 10 Fe- ting van het wetsontwerp van den heer Heyman, Mibruari 1927, voorschrijvende de zekerheidsmaatrege- nister van Nijverheid en Arbeid, gezegd wordt dat hft : ten diei in ^ -netten:..#g£. iwe^n$chelijk ware d e . verzekering tegen ziekte, ^ > ' nen getroffeii, zelfs niet worden toegepast uit hoofde vroegtijdige invaliditeit algemeen te maken;

248


Overwegende dat er insgelijks in erkend wordt dat de verzekering zich steunt op drie duidelijk onderscheiden kassen ; Overwegende, dat het feit van de verzekering een geheel te willen maken door er zekere beperkingen aan .toe te brengen, als gevolg hebben zal een groot aantal arbeiders te beletten gansch of gedeeltelijk van de voordeden der wet te genieten ; Dnukt den wensch uit de wet op de verzekering tegen ziekte en vroegtijdige invaliditeit te zien toepassen op al de arbeiders van minder dan 65 jaar en die geen hooger gemiddeld loon dan 30,000 frank verdienen ; Aan de arbeiders die, uit hoofde van bijzondere wetten of reglementen, van zekere voordeelen genieten, toe te laten zich te verzekeren, zoo niet voor alle, dan toch ten minste voor zekere der door de wet voorziene voordeelen en namelijk de Herverzekeringskas en den Genees- en Artsenijkundigen Dienst; Geeft aan het Landelijk Bestuur opdracht bij den Landelijken Raad der B.W.P. en bij de Syndikale Kommissie de noodige stappen aan te wenden opdat de socialistische mandatarissen :n Kamer en Senaat tijdens de bespreking van voornoemd wetsontwerp amendementen zouden indienen, waardoor aan al de arbeiders over 't algemeen — geest- zooals handarbeiders — de mogelijkheid zou worden verschaft van de wet in haar geheel of gedeeltelijk te genieten, En gaat over tot de dagorde. Resolutie betreffende de positie onzer organisatie ten opzichte van de financieele samentrekking en de rationalisatie der gasen elektriciteitbedrijven. Na onderzoek van het hem voorgelegd verslag, neemt het Kongres volgend besluit : 1° Een bijzondere propaganda zal gevoerd worden bij de arbeiders der gasfabrieken, der fabrieken van steerikolendistillatie, der cokesfabrieken en elektriciteitbedrijven ; 2° Rekening houdende met het gevaar van werkloosheid of van verslechting der werkvoorwaarden voortspruitend uit de financieele samentrekking in deze bedrijven, geeft het Kongres aan al de instanties der Centrale opdracht geen enkele gelegenheid onverlet te laten om de kameraden in verpachte diensten op de noodzakelijkheid te wijzen toe te treden tot de bijdrage B, die met 1 Januari 1930 werd ingevoerd en recht geeft op hoogere vergoedingen ; 3° Er wordt in de Centrale en onder leiding van het Landelijk Bestuur een. bijzondere raadplegende kommissie opgericht voor elk dezer beide bedrijven. Deze beide kommissies hebben tot opdracht de toestanden en eischen die bijzonder haar wederzijdsche bedrijven aanbelangen, in te studeeren en te bepalen. Haar advies en voorstellen zullen onderworpen worden aan het Landelijk Bestuur dat, in afwachting van het Kongres, oppermachtig zal beslissen. Ze zullen samengesteld zijn uit een afgevaardigde per provincie en de bestendige sekretarissen ; 4° Telkenmale zulks noodig is, zal het Landelijk Bestuur nationale vergaderingen der afgevaardigden van gasen elektriciteit-onderafdeelingen mogen uitschrijven. De leden van het Landelijk Bestuur en de bestendige sekretarissen wonen deze ambtshalve bij. . De bevoegdheden dezer nationale vergaderingen worden bepaald bij artikel 24 van de standregelen der Centrale; 5° Ben eerste nationale vergadering van elk der beide 'bedrijven zal plaats, grijpen in den loop van 1930, ten einde de eenmaking der methodes van aktie

in het stellen der eischen en de aanwerving van nieuwe leden te bewerkstelligen ; 6° Het Landelijk Bestuur is belast bij de Syndikale Kommissie van België een voorstel aanhangig te maken, strekkende tot de inlijving bij de Centrale der Arbeiders in Openbare Diensten, van gansch het personeel der elektriciteitscentralen en -netten, der gasfabrieken, cokesfabrieken en fabrieken van steenkolendistillatiey personeel dat heden over verschillende organisaties i s verdeeld; 7° Het Kongres verleent zijn goedkeuring aan de aktie die door het Landelijk Bestuur werd gevoerd met het oog op het bestrijden van het regiem der gasen elektriciteitvergunningen en die van openbare diensten in 't algemeen, en geeft het opdracht in dien zin voort te ijveren ; 8° Geeft aan het landelijk Bestuur opdracht bij den Algemeenen Raad der B.W.P. een voorstel aanhangig te maken strekkende tot het afteekenen van de gedragslijn van de politieke vertegenwoordiging der B.W.P. voor de oplossing van het vraagstuk dat zich stelt en de vrijwaring van re rechten en het eigendom der gemeenschap, En gaaf over tot de dagorde. Resolutie betreffende het

Wantenfonds.

Het Kongres, Overwegende dat de pers ontegensprekelijk het beste en doeltreffendste propagandamiddel is ; Overwegende de verderfelijke rol die gespeeld wordt door de burgerpers die, bij middel harer 64 dagbladen, de arbeiders bedriegt, hun geestestoestand misvormt, hen tegen bun eigen belangen opjaagt door de waarheid te verminken of te verzwijgen en door de arbeidersorganisaties en hare leiders te belasteren; Overwegende dat dCze pers het publiek ophitst tegen de arbeiders in 't algemeen en in 't bijzonder tegen het personeel in openbare diensten, door stelselmatig hun eischen in een valsch daglicht te stellen ; Overwegende dat deze pers een werkelijk openbaar gevaar is doordien ze over 't algemeen onderworpen is aan de geldmachten, wier pogingen er toe strekken de volkeren ekonomisch en politisch te verdrukken en een bestendig gevaar voor den wereldvrede en de openbare vrijheden daarstellen ; Verkondigt dat al de arbeiders die hun rechten en hun waardigheid bewust zijn als gebiedende plicht hebben uit volle kracht mede te werken aan de verspreiding der socialistische pers, die hen alleen verdedigt ; Heeft de stellige overtuiging dat al de leden der Centrale hun zedelijken en finaneieelen steun zullen verleenen aan het organisme dat geschapen werd door de B.W.P. en de Syndikale Kommissie, met het oog op het versterken en uitbreiden dezer pers, en dat « Wautersfonds » werd genoemd, tot aandenken aan den grooten leider die aan de arbeidende klasse werd ontrukt; Verwacht van al de afdeelingen der Centrale dat ze aan dit prachtige werk den meesten steun. zullen verleenen, door het te verzekeren, bij middel der methodes die voor ^haar het best geschikt zijn, van een bijdrage gelijk aan 2 frank per jaar en per lid gedurende tien jaar; Geeft het Landelijk Bestuur opdracht aan het Wautersfonds een jaarlijksche toelage te storten in overeenstemming met de financieele mogelijkheden, En 2Mt over tot de dagorde. 2602? — San» druk. Lucifer (Best. Vinden Bosch) 8, Kapellem.

De Belgische OrnciEEL OPGAAN OEP ÓVNOIKALC

Recommend Documents