De afvalrace: de na-gentse feesten

Greet Lybaert - diëtiste & kooklessen

De afvalrace: de na-Gentse feesten De afvalrace: 07/08/2005 Geschreven door Pieter Jan Superstar Tuesday, 16 August 2005 Vandaag is het niet alleen mijn verjaardag, het is ook de laatste dag voor ik met mijn lang uitgestelde dieet begin. Oorspronkelijk was het de bedoeling om vroeger te beginnen, maar als Gentenaar en met 10 dagen Gentse Feesten in mijn vakantieperiode was dat onbegonnen werk. Tijdens die feesten heb ik er dan maar met volle teugen van genoten, de liters bier, Irisch Coffee, Mojito’s, en de kilo’s pitta’s en hamburgers horen daar nu eenmaal bij.

En dan nog het verjaardafsfeestje van gisteren en vandaag en we hebben ons uiteindelijk startgewicht toch eerst nog met ettelijke kilo’s de hoogte ingejaagd. Het zal er de “afvalrace” alleen maar iets langer op maken. Om mijn laatste dag te vieren en waardig af te sluiten trakteerde ik mijzelf op een groot pak friet met stoverijsaus en een Bicky Burger. Met tranen in de ogen nam ik de laatste hap. Vaarwel fast-food , lang leve het dieet

Tuesday, 16 August 2005 We zijn er mee vertrokken. Deze ochtend was al een eerste aanpassing. In plaats van op het werk onmiddellijk naar de broodjeswinkel te lopen om een grote lekkere ronde suisse en een halfwarm chocoladebroodje te kopen , smeerde ik deze ochtend mijn drie sneetjes wit brood met overheerlijke konfituur. Neen geen ligth-versie maar de echte van Materne. Het mag ook niet meteen te drastisch worden he. Terwijl ik dan toch bezig was smeerde ik er nog snel een drietal bij voor onder de middag. De verwachtingen zijn hooggespannen. In plaats van de 7 tassen koffie die ik gemiddeld dronk, schonk ik dit keer amper 3 tassen van het zwarte goud in, nog steeds met halfvolle melk maar in plaats van gewone suiker heb ik mij een reuzenvoorraad Canderel aangeschaft. Alle beetjes helpen naar het schijnt. Een middagmaal is voor mij naar goeder trouw een belegd broodje. Deze keer niet, omdat ik maar laat had ontbeten deze morgen, had ik al niet al te veel honger. Bovendien had ik voor deze middag ook 3 sneetjes wit brood met konfituur voorzien. Ik zit dus al een beetje voor op schema. En dan , het avondmaal. Mijn favoriete moment van de dag. Als u mijn eetgewoonte van pakweg een week geleden eens overloopt, dan weet u meteen ook waarom; Overheerlijke “Tagliatelle Fresca” , grote reuze tijgergarnalen of scampi’s voor in de wok en top of the bill , een heelrlijke roomsaus op basis van mascarpone. Evenveel lekkers maar allemaal al even fout. Mijn portie tagliatelle was namelijk fel overdreven. Als solochef kocht ik steeds het kleinste pakje in de Delhaize, maar dat was al gauw ook 250g of meer. Vermits ik niet van verspilling hou ging het hele zakje meteen helemaal het kokend water in. Aan de scampi’s zelf is niks fout, alleen bevatten schaaldieren nogal wat vet. De boosdoener was het potje , of zeg maar pot, mascarpone van 250g die ook integraal de wok inging. Goed voor meer dan 1000 kcal aan saus alleen. Hoe gebeurt het dan nu . De tagliatelle is gebleven , alleen is mijn hoeveelheid aangepast. In de Italiaan op de Vlasmarkt kocht ik een kilo verse droge tagliatelle die je makkelijk kan bewaren. In plaats van het kwart kilo , gaat er nu amper 80 g de kookpot in. Ik geef toe dat het wel wat weinig leek , maar het viel heel goed mee. De scampi’s heb ik vandaag vervangen door 150 gr mager kalfsvlees voor te wokken. En van saus is al helemaal geen sprake meer. En toch is het lekker. Het kalfsvlees snij ik in kleine blokjes en wok ze in een scheutje aranchideolie. Een beetje peper , zout en italiaanse kruiden en al snel weet je wat voor lekkers je te wachten staat. De tagliatelle , doe in je kokend water een scheut olijfolie, laat je 10 minuutjes doorkoken en laat je daarna uitdruppen. Eens uitgelekt smijt je de deegwaren bij het kalfsvlees in de wok en laat je het nog 5 minuutjes samen wokken. Je zal zien dat het overheerlijk is. Voor wie wil kan je ook nog een witloof in stukjes snijden en die eveneens mee in de wok gooien. Geen fles wijn om de dag mee af te sluiten. Ook de fles cointreau of de pot Advocaat blijft voor een tijdje op slot. Maar met dit minder goede weer smaakt een tas thee ook niet echt slecht; In Dille en Kamille kocht ik allemaal zakjes verse zwarte thee met verschillende smaken ( kokosnoot, kiwi, meloen, bosvruchten, framboos …). Deze avond dronk ik twee tassen met bosvruchtensmaak. Overdag dronk ik ongeveer 1 liter water, maar dat moet beter kunnen.

Tuesday, 16 August 2005 Het ontbijt is gebleven zoals het ook gisteren was. En zelfs al met plezier , want die boterhammen met of kriekenkonfituur of 4-vruchtenkonfituur smaken beter dan verwacht en stillen echt wel de honger . De drie tassen koffie zijn heilig dus daar heb ik niet aan geraakt. Helaas, ik moet al een eerste zonde noteren. Vermits ons bedrijf sinds gisteren voor het eerst weer open is na 3 weken van collectieve sluiting , zijn er heel wat verjaardagen in te halen. Een van de collega’s bestelde eclairs en vermits http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!

Generated: 23 February, 2006, 14:49


ik een heel beleefde jongen ben, kan je die uitnodiging niet weigeren. Het leven kan toch hard zijn he. Het middagmaal. Geen boterhammetjes zoals gisteren. Maar als mijn diëtiste een belegd broodje goed keurt , waarom zou ik er dan niet van profiteren. Normaal gezien zou ik nu al watertanden aan de gedachte aan mijn broodje met parmaham en mozarella, heerlijk bedekt met een laagje olie, kruiden en een klodder mayonnaise als de finishing touch. Het watertanden is gebleven, maar op het broodje lag dit keer wel gewoon wat jonge kaas, een beetje hesp, een hard gekookt eitje en wat versje ajuin. De obligate mayonnaise en de coctailsaus zijn verdwenen. De smaak ook een beetje, maar alle begin is moeilijk en een beetje wennen. Geen pasta vanavond, alhoewel ik er enorme zin in heb. Het wordt witte rijst. Normaal gezien kook in een zakje van 125 gram basmati-rijst en wok ik er een 150 gram witte vis bij. Ook hier moest ik ingrijpen. Voor rijst geldt hetzelfde als voor pasta. 80g is een normale portie. Vermits ik voorlopig maar twee formaten van rijstbuiltjes in huis heb (125 g en 62, 5g) ging mijn keuze uit naar het laatste. Maar voor zij die een gat in de markt zoeken , breng een portie rijst op de markt in zakjes van 80g en het geld zal binnenstromen. De vis , daar werd ik aangenaam verrast. Ik ging er altijd van uit de vis evenredig was met vlees en dat dus voor 150g vlees ook 150g vis gold. Maar ik ben Mama Greet nu al eeuwig dankbaar dat ze in mijn programma noteerde..” witte vis : 300g”. Nog iets dankbaarder ben ik de visverkoopster van de aula die afklopte bij 320g. Het procede ken je. De rijst koken in kokend water met een scheut olijfolie. Daarna voeg je die bij de vis , die je op een laag vuur wokt ; Kruiden met peper, zout en waarom niet een beetje gember. Smakelijk en geniet met volle teugen. Ook vandaag weer een liter water. De voornemens van gisteren om iets meer te drinken heb ik niet kunnen waarmaken. De bosvruchtenthee van gisteren is vandaag vervangen door muntthee.

Wednesday, 17 August 2005 Lezers die goed hebben opgelet , hebben ongetwijfeld gemerkt dat er een aantal dagen verstreken zijn sinds het vorige verslag van 9 augustus. Daar is één goede reden voor en verschillende euh…minder goede redenen zeg maar. Laat ik beginnen met de goede reden. Midden vorige week ben ik twee daagjes ziek geweest en heeft mijn mama, de echte dus niet mama Greet, zich een paar dagen over mij ontfermt en gezien ik danig verzwakt was ( niet van honger lijden, wel van pure vermoeidheid) heb ik twee dagen moeten eten wat de pot schaft. En dat was in de verste verte niet wat op mijn programma staat. Tenzij dat steak met frieten of gebakken sardientjes in botersaus in zo een kleine lettertjes op mijn papier staat geschreven dat ik er overgekeken heb. Maar zoals ik al zei, ik ben eerder braaf dan vastberaden en kon het mijn ma toch niet aandoen om niet van haar kost te eten. Indien u mij niet vergeeft doe ik het zelf wel. Maar de dagen erna moet ik de hand in eigen boezem steken ( nu het nog lukt moet ik ervan profiteren). Alhoewel het ook niet mijn schuld is dat er elk jaar opnieuw op 13 , 14 en 15 augustus Patersholfeesten zijn in Gent. En het is nog minder mijn schuld dat het Patershol nu eenmaal bekend staat om zijn enorm aanbod aan restaurantjes en café’s. Aan het eten heb ik nog wel kunnen weerstaan, maar aan de Westmalle ( zowel de dubbele van het vat als de tripple) niet. Zondigen tegen mijn dieet was de rode draad tijdens het voorbije verlengde weekend. De ribbekes van de “Amadeus” waren het orgelpunt van , op organisatorisch vlak dan toch, geslaagde Patersholfeesten. Het dieet was voor eventjes “nefast voor de feestvreugde”. Een klein geluk…had ik niet ergens gelezen dat paus Benedictus de XVI aflaten ging uitdelen dat het een lieve lust is. Stel je voor , eventjes met de Thalys naar Keulen ( wist je dat er zelfs voordeeltarieven zijn voor gelovige jongeren ) en meteen al mijn zonden vergeven. Maar indien de paus mij als homo even graag ziet als ik hem , vrees ik dat ik mijn aflaat in mijn gat kan steken. Dan maar liever leven met de smet van de zoete zonde. Maar sinds vandaag zijn we dan weer op de goede weg, en zelfs meer. Als ik kan zeuren, moet ik het ook aankunnen van soms eens extra op de tanden te bijten. Ik heb van de hele dag niet één keer gezondigd ( tenzij één klein miniem spruitje uit de kom van mijn roommate kan aanzien worden als een zonde beste mama Greet ? ). Ik heb mij dus braaf gehouden aan de boterhammetjes met konfituur ( 3 stuks) , mijn 4 tassen koffie en mijn belegd broodje zonder sauzen of olie. ’s Avonds heb ik dan ook braaf mijn 80 g tagliatelle afgewogen en gekookt. Iets minder braaf was mijn goede vriendin de slagersvrouw die mij moeiteloos heeft kunnen overhalen om het stukje mager kalfsvlees te nemen van 200 gr omdat het het laatste stuk was. Dan heb ik toch nog een goede daad verricht door deze aardige dame te helpen daarvan af te geraken. Door dat klein beetje “verboden-vrucht” gehalte smaakte het des te lekkerder. Maar waar zit dat extraatje dan. Die 50 g extra kalfsvlees kan je letterlijk als een extraatje beschouwen, maar daar had ik het niet over. Neen, mijn roommate heeft een jaarabonnement bij fitnessclub Passage in Gent. Onlangs was er een actie waarbij hij twee personen mag uitnodigen voor een veertiendaagse trial. Als roommate is hij zowat verplicht om mij tot zijn vrienden te rekenen en nog iets meer verplicht om één van die twee vouchers aan mij te schenken. Ik ben hem er even dankbaar voor als voor die knappe Calvin Klein boxershort die hij mij vorige week cadeau heeft gedaan. Ik dus met veel plezier mee en gelijk een echte fitnessman kroop ik meteen op de fietsen en drukte op het knopje “ververbranding” en dan 40 minuutjes goed doortrappen. Opgepast, om vet te verbranden mag je niet het onderste uit de kan halen. Trainen op een lage intensiteit is aangewezen. Probeer aan 65% van de toelaatbare hartslag http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



te trainen. Het programma berekent die waarden wel obv je leeftijd en je gewicht. Nog beter is het eigenlijk om eerst de krachttraining te doen. Je lichaam verbruikt dan veel meer energie waardoor je daatna bij de cardio-test onmiddeellijk vet verbrandt. Vet verbranden & spierenkweken. Fitness is echt wel het walhalla (voor mensen met karakter). Zelf ben ik er nog niet goed uit hoe ik mijn tijd ga indelen. Ofwel anderhalf uur trainen en dan nog een half uurtje uitzweten on de sauna ofwel, en gezien het knap volk dat er rondloopt misschien iets mer waarschijnlijk, wordt het een half uurtje intensief trainen en daarna anderhalf uur sauna. In elk geval, ik ga ervoor. Want bij het thuiskomen mekte ik dat ik ook een jaarabonnement op de fitness rijker was. Had ik al gezegd dat ik niet altijd evenveel karakter heb? Jullie kunnen er wel bij varen want dat wil zeggen dat jullie nu ook een aantal verhalen uit de fitnesszaal (lees sauna) mogen verwachten in mijn reeks over de afvalrace.

Maar het is allemaal de moeite waard geweest. Gezond en anders gegeten, gesport, gezweet en in de sauna gezeten. Goed voor 600 gr redacteur dat, hopelijk voorgoed, verdwenen is. Nog eventjes en er kan weer een gezond lichaam in mijn gezond lichaam. Tot morgen (Met dank aan mama Greet, Elise van de passage fitness Gent en mijn roommate)

Thursday, 18 August 2005 Zo uitgebreid als gisteren zal het vandaag wel niet zijn hoor. Ik heb niet alleen veel minder gezondigd, om niet te zeggen niet gezondigd, maar ik heb ook maar één dag te overbruggen in plaats van de 7 dagen waarover het verslag van gisteren ging. Voor zij die nu al reikhalzend uitkijken naar het eerste sauna-verhaal, die moet ik teleurstellen. Mijn abonnement bij Passage-fitness gaat pas vanaf 18 augustus in, vandaag dus. Ook voor morgen zal ik jullie moeten teleurstellen. Ik heb vandaag zowel de dag- als de nachtdienst , dat wil zeggen dat ik rond 18.00 uur thuis ben in Gent, maar reeds om 22.00 uur opnieuw in Brussel moet zijn. Veel tijd voor sauna en fitness schiet er dan niet over. In de plaats ga ik met een vriend een terrasje doen. Niets zegt dat dat geen interessante verhalen oplevert. Pas op, het is niet dat ik geen beweging heb als ik niet fitness hoor. Ik ben nu eenmaal de trotse bezitter van zo een lief klein mni-jack-russel hondje , dat luistert naar de naam Mich. De enige vrouw in mijn leven waarvan ik weet dat ik ze nooit zal verlaten. En geloof het of of niet, maar ’s morgens vroeg om 07.00 ga ik een eerste keer met haar wandelen, en dan nog eens als ik rond 18.00 uur thuiskom van mijn werk. Ook voor het slapengaan neem ik haar mee de Gentse binnenstad in. Maar toegegeven, dat komt ook omdat je met een hondje sneller contacten legt. “ Wow wat een schoon hondje mijnheer, en zijn baasje ook ze “ ( of droomde ik dat nu weer ? ) In elk geval, het komt er op neer dat ik elke dag toch meer dan een uur wandel, en dat verbrandt toch ook wat calorieën. Maar het menu dan van gisteren. Net zoals de Rode Duivels gisteren in het Koning Boudewijnstadion de brabanconne konden meelippen, kunnen de eerste lezers nu al moeiteloos de eerste zinnen van mijn ochtendverslag nabootsen. Drie sneetjes wit brood met konfituur. Deze keer ging ik voor de viervruchtenkonfituur van Materne. Nog steeds de echte, niet de light versie. In De Morgen van vandaag stond trouwens een interessant artikel over light-producten. Blijkbaar is het zo, dat mensen die light-producten gebruiken , dat meteen in veel grotere hoeveelheden doen, waardoor het voordeeleffect zichzelf opheft. Ook over het dieet stond er een klein artikel. Volgens een studie is het aangewezen dat mensen die op dieet zijn en eigenlijk voordien veel tussendoor snoepten, eigenlijk altijd een grote kom snoep voor zich zouden moeten hebben. Indien men dan zin heeft in snoep , en men kan weerstaan aan de verleiding die op dat moment letterlijk binnen handbereik is , dan gaat men de volgende keer veel makkelijker kunnen weerstaan. Ander is het gesteld bij de mensen die de kom snoep niet hadden. Zij begonnen al de hele dag te watertanden bij het zien van reclameboodschappen met allerlei lekkers. ’s Avonds bij het thuiskomen kregen veel van hen echte eetaanvallen. Ik moet toegeven dat ik op mijn werk perfect kan weerstaan aan al het snoep tussendoor. Het broodje onder de middag is hetzelfde gebleven. Kaas, hesp, een hardgekookt ei en een beetje verse ajuin. Al moet ik toegeven dat ik een dezer dagen toch nog eens ga bezwijken voor hetté uitnodigende broodje met parma-ham, mozarella; kruiden, olie en mayonnaise. ’s Avonds was het , hoe kan u het raden, 62,5 g witte rijst. Net als vorige keer ook nu weer 300 g kabeljauwhaasje ( ik moet is op zoek naar alternatieven om wat meer afwisseling te voorzien, maar het is zo een lekkere vis, zeg maar de Westfleteren van 12 graden onder de witvis). Toen ik de gekookte rijst bij de gewokte vis in de wok voegde , kreeg ik een onweerstaanbare drang om er een heel klein beetje honing aan toe te voegen. Ik heb het mij nog steeds niet beklaagd. Om 2000u nestelde ik mij dan in mijn baggy-broek en opgetrokken boxershort (ja thuis kan ik ook best sexy uit de hoek komen;-) in mijn zetel want het was voetbal op TV. Tot op heden ben ik nog steeds de enige homo die ik ken die verzot is op voet bal. Bij veel "echte mannen" het ideale moment om het pak chips boven te halen en de blikjes jupiler van de http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



frigo naar de salontafel te verhuizen. (of voor 500 gelukkigen onder ons een flesje van het eerdergenoemde beste bier ter wereld, westfleteren van 12 graden). Maar dat is dus niks voor mij. In plaats daarvan zette ik mij een kom thee, zwarte thee met kokosnoot extracten. Het is eens wat anders, en de Belgen wonnen met 2-0 tegen Europees kampioen Grieknland. Ik moet dus meer thee zetten tijdens het voetbal. Voor de rest heb ik deze keer wel kunnen weerstaan aan de spruitjes van mijn roommate en voor het eerst begon ik ook echt te merken dat mijn dieet werkt. We gaan even ter ug in de tijd. Dinsdagochtend 16 augustus woog ik droog aan de haak (dat is dus naakt op de weegschaal meteen na het opstaan) 70,2 kg. 24 uur later was dat 69,9 kg en deze ochtend nog maar 68,8 kg. We zijn dus op goede weg richting streefdoel 62 kg. En met mijn nachtronde van vannacht zak ik vandaag wat meer calorieën verbranden dan op een gewone werkdag. Het leven lacht mij toe, mijn weegschaal morgenvroeg hopelijk ook. Tot morgen (met dank aan mama Greet, Emile en Mbo Mpenza, vishandel Aula en mijn hond Mich)

Saturday, 20 August 2005 Neen, nog steeds geen sauna-verhaal. Maar uitstel is geen afstel hoor.Op een dag vertel ik hier misschien wel een wild stomend verhaal. Helaas is die dag nog niet aangebroken. Gisteren had ik al aangekondigd dat ik een terrasje ging doen met mijn roommate. Wat doet een mens anders op de enige mooie dag van de week, en van de hele zomer tot nog toe. Spannende verhalen heeft het ook niet opgeleverd. Maar het was wel leuk. Hij met een Kriek van Lindemans voor zijn neus en ik euh...met een Duvel ( of was het toch water ? ). En dat uur terrassen heeft ons geleerd dat er in Gent nog altijd ongelooflijk schoon manvolk rondloopt. Maar lang kon ik niet blijven zitten want zoals gezegd had ik nachtdienst. Ik beschouw het als extra lichaamsbeweging want de nachttoer bedraagt al gauw toch een kleine 5,6 km wandelen. Toch mooi meegenomen he, vermageren terwijl je werkt. Maar net voordien moest ik onverwacht nog meer handenarbeid verrichten. En bijgevolg dus meer kcal verbranden. Mijn citroëntje had namelijk een platte band. Net zoals zo vaak moet ik de hemel en de heer weer prijzen dat mijn roommate weer maar is bij mij was. En toegegeven, hij had echt wel iets sexy over hem toen hij zo een wiel hielp vervangen. Ok het is nog zo geen garageman in ontbloof bovenlijf en een saloped, bezweet en met zwarte strepen over zijn hele lichaam, maar het is toch al een begin. Ik moet meer platte band hebben. Voor de rest van de dag heb ik mij weer eens voorbeeldig gedragen. Gesterkt door de cijfers op het digitaal schermpje van mijn weegschaal dat elke dag een lager getal toont. Het ontbijt , daar raak ik dus niet aan. Drie sneetje brood met konfituur, ik ga er nog aan verslaafd geraken. En toegegeven. Helemaal in het begin dat ik met dit dieët begon had ik echt niet genoeg met die drie sneetjes en had ik soms dat knagende hongergevoel. Intussen is het een gewoonte geworden en echt...dat hongergevoel is weg. Ik kan zonder enig probleem de periode tussen ontbijt en middagmaal overbruggen zonder ook maar naar iets anders te verlangen ( ander eten wel te verstaan). Onder de middag werd ik getest. Mijn twee collega’s probeerden me te overhalen om in de abdij van Vorst te gaan eten zoals we vroeger zo vaak deden. Het was nu eenmaal mooi weer he. Vermits op voorhand vast staat wat we daar eten wist ik dat ik zou zondigen. (Virginie en ik eten steeds tagliatelle carbonara, Bart durft wel eens wisselen ). Maar ik heb kunnen weerstaan. Braaf richting broodjeswinkel . Ik moest al niet meer zeggen wat ik wou “ Jambon, fromage, oeuf dur et oignons frais pour monsieur ? “ vroeg ze. “Et oui, comme d’habitude” antwoordde ik haar , mijn ogen gericht op de mozarella en de parmaham, de olie en de mayonnaise. De verleiding en de dag dat ik daar ga aan toegeven komen dichterbij. Gelukkig kan ik in dit verslag typen dat het mij gelukt is. ’s Avonds was het tagliatelle moment dan weer aangebroken. Was het nu ’70, ’80 of ’90 gram dat ik in de kookpot gooide, precies weet ik het niet meer. De kipfilet, vers van de slager, ging de wok in, met versgemalen peper, zout , en de onontbeerlijke italiaanse kruiden als toetje. Mmmmmhhhh lekker !!! Zoals jullie intussen weten heb ik de nacht gehad en dus geen tijd gehad om thee te zetten of te zondigen. Op die Duvel op dat terrasje na. Tot morgen. Hopelijk voor een feilloze dag. ( met dank aan Mama Greet, mijn roommate voor het hersteken van mijn wiel, en de schone gasten die ervoor gekozen hebben om de blnnenstad van Gent te bevolken) http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



Saturday, 20 August 2005 Vrijdag, een vrije dag. Dat is het grote voordeel als je op donderdag zowel de dag doet als de nachtronde loopt. Omdat ik pas rond 03.00 klaar was met de nachttoer en ik om 12.00 uur weer even op het bureau moest zijn ben ik deze nacht bij mijn ouders gaan slapen. Die wonen in Asse en dat is een pak dichter bij waar ik werk dan Gent. Uiteraard dus geen sauna-verhaal, want welke sauna is er nu nog open om 03.00 uur in de ochtend ( net als dat verhaal van de zakjes rijst van 80 g is ook dit een gat in de markt-item ). Het grappige was , ik heb nu bij mijn ouders thuis ook een pot konfituur achtergelaten voor als ik kom slapen. Anders zou ik veel te makkelijk toegeven aan al het andere lekkers dat ’s morgens op tafel staat. Dus bij het ontbijt al niet gezondigd. Dat ziet er goed uit voor vandaag. Helaas, enkele uren later moet ik al anders praten. Om 12.00 was er een van mijn collega’s die zijn laatste werkdag kwam vieren , alvorens te gaan genieten van zijn welverdiend pensioen. De traditie wil dat dat nogal uitgebreid gevierd werd. Het toeval wil dat Albert , die dus op pensioen gaat, een Moezelwijnfanaat is . Logisch gevolg, het werd dus uitgebreid gevierd met Moezelwijn. Aan de broodjes en de chips heb ik probleemloos kunnen weerstaan. De taart aan mij laten voorbijgaan was al iets moeilijker maar ik heb bewezen dat moeilijk ook gaat. Helaas...wijn, daar heb ik een zwak voor. Zeker als het van die frisse, fruitige Moezelwijn is uit plastieken bekertjes. Mijn hand is zo een 4 keer uitgeschoven richting die bekertjes. Als ik mijzelf wijs maak dat het om een spastische beweging ging, hoef ik mij niet schuldig te voelen. Iedereen die middagrecepties kent , weet dat die ook vaak wat uitlopen. Om 14.30 keerde ik dan terug naar mijn ouders. Honger had ik niet, dus het middagmaal heb ik overgeslagen. Of het een goede zet is weet ik niet, maar ik heb in elk geval een deel van die overtollige Kcal van de wijn goedgemaakt. ’s Avonds zou ik weer eten wat de pot schaft omdat ik bij mijn ouders bleef eten. Maar het lot was mij gunstig gezind want wat had mijn mama klaargemaakt...jawel, kabeljauwhaasje. Ik zou dus niet zondigen. Een beetje verse spinazie en puree ipv van witte rijst , dat mocht toch wel . Later op de avond keerde ik naar Gent terug omdat ik normaal gezien met mijn roommate en een vriend naar de Metropolis zouden gaan in Antwerpen. Twee roekeloze vrachtwagenchauffeurd op de E40 van Brussel naar de kust dachten daar duidelijk anders over. Gevolg, een file van Affligem tot voorbij Merelbeke ( voor kenners ..een kleine 40 km) en ipv de oorspronkelijke 27 minuten, deed ik er dit keer 145 minuten over. Mijn roommate en mijn vriend kon ik toch moeilijk nodeloos laten wachten en zij dus weg zonder mij. In de plaats keek ik naar “Bend it like Beckham”. Als wenen (met de film ) ook inhoudt dat je vermagert, dan moet gisteren een pak zijn afgevallen. De avond helemaal afsluiten deed ik voor het eerst sinds heel lang nog eens in de “Casa Rosa” . Net zoals in de broodjeswinkel aan mijn werk , hoef ik ook hier mijn mond niet open te doen om te bestellen. Ik moet van de ingang maar gewoon naar de toog lopen en daar staat mijn Carslberg in het flesje al op mij te wachten. De knipoogjes van Nico, Olivier en Geertje maken dat hij alleen maar beter smaakt. Een paar oude bekenden tegen het lijf lopen betekent ook dat je niet meteen naar huis kunt gaan zonder het obligate rondje betalen, en de rondjes in ontvangst te nemen. Het viel mee, alles samen ging er maar een kleine liter bier mijn keelgat in. Ja ik weet het, ik had ook water of zo kunnen bestellen, maar ik ben van het principe dat ik op cafe niet betaal wat ik thuis gratis kan drinken. Ik weet dat mijn roommate nu zit te wachten op wat er na de Casa Rosa gebeurde, helaas beste vriend. For me to know , for you to guess, maar nog altijd even goei vrienden !! (Met dank aan Mama Greet, Jonathan Rhys Meyers en Casa Rosa)

Monday, 22 August 2005 Weekend. Je zal al snel merken dat mijn leven dan iets minder geregeld verloopt. Geen wekker om vroeg op te staan. Bijgevolg dus ook geen ontbijt op regelmatige uren. Indien mijn hond zou thuisgeweest zijn zou ik wel verplicht geweest zijn om vroeg op te staan. Dat beestje heeft namelijk een ongelooflijk sterke biologische klok. Wandeling en kaka om 07.00 is wandeling en kaka om 07.00 uur, weekend of niet. Maar Mich was niet thuis. Meestal als ik op donderdag de nachtronde heb neem ik Mich mee en zet ik haar dan even af bij haar “oma en opa” opdat ze de nacht niet alleen zou zijn. Deze keer was dat niet anders. Normaal gezien zou ze dan vrijdag met mij weerkeren naar Gent. Het noodweer beslistte daar anders over. Voor de tweede keer in amper twee maanden tijd stond ons huis onder water. Geen Mich dus mee naar huis en ik mocht lekker uitslapen op zaterdag.

http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



Vermits ik geen brood in huis had moest ik snel even naar de bakker. Die had echter net verse pistolets gemaakt en dus heb ik daar dan ook maar 4 stuks van gekocht. Ik dacht, 2 voor deze ochtend en 2 voor middagmaal, in plaats van mijn 3 sneetjes brood. Ik vermoed dat het wat kcal betreft niet veel meer zal zijn dan die drie sneetjes brood. Maar een mens kan zich vergissen natuurlijk. Maar dus deze ochtend wel 2 pistolets met philadelphia smeerkaas achter de kiezen gestoken.

Eigenlijk was het geen weer om een hond door te jagen, maar indien ik mij niet de stad in zou begeven dan zou ik verhongeren. Ik ben iemand die dagdagelijks naar de winkel ga. Het gebrek van een diepvries zou een aanvaardbare reden kunnen zijn. Dus deze keer verzoop ik maar even ( als mijn roommate zich al afvroeg waarom zijn witte adidassen een beetje nat waren dan heeft hij bij deze meteen het antwoord). In de “contact GB” achter een doosje spaghetti en miracoli pastasaus en een zakje gemalen gruyère ( u weet hier al dat ik ga zondigen). In Dille & Kamille ging ik eigenlijk op zoek naar van die heerlijke zonnebloempitten om op te knabbelen. Die hadden ze niet maar de dag dat ik uit een winkel kom met lege handen die moet nog uitgevonden worden. Dit keer kocht ik dan maar overheerlijke ambachtelijke konfituur ( frambozen met bessen en een soort van kriekenkonfituur). Wist je trouwens dat bessen enorm belangrijk zijn voor mensen die intensief aan sport doen. Ze maken namelijk spierweefsel aan dat je dan natuurlijk ook rapper omzet in spieren zelf. Maar dan moet je wel sporten natuurlijk. Ook pindakaas zou hetzelfde effect hebben , maar een grotere caloriebom dan pindakaas kan je je moeilijk voorstellen.

Het middagmaal werd dus eerder een late namiddagmaal. De twee overgebleven pistolets smeerde ik vakkundig in met frambozenkonfituur. Ik kan mij niet herinneren dat ik koffie gezet had bij het middagmaal. Dus die 7 tassen waar ik helemaal in het begin over sprak die haal ik al lang niet meer. Een kleine opsteker.

Om 18.00 uur was het dan RSC Anderlecht – Germinal Beerschot op Belgacom TV ( ja ik ben een gelukkige eigenaar van digitale televisie, eigenlijk eerder mijn roommate maar we wonen er nu eenmaal met twee ). Anderlecht won met 3-1 en dus mocht ik mij een feestmaal bereiden. Spaghetti !!! en ja zelfs met een beetje geraspte kaas om het geheel af te maken.

Vermits het bleef regenen ben ik heel de avond binnen gebleven en kon ik ook niet in een van de talrijke café’s gaan zondigen. Dus over de hele dag gezien heb ik mijn maximale toegelaten waarde van kcal niet overschreden. Een bank vooruit en een kus van euh…de leraar.

Tot morgen

( met dank aan Mama Greet en de man die de heerlijke ambachtelijke konfituur gemaakt heeft )

De Afvalrace : 21/08/05 Monday, 22 August 2005 Eerst en vooral, ja er is vandaag een sauna-verhaaltje, maar daarvoor moet je eerst wel het hele verslag lezen.

Zondag hoort ook tot het weekend dus ook vandaag een onregelmatig dagverloop.Mich is nog steeds bij mijn ouders, ik ga haar pas deze avond ophalen, dus ook dit keer kon ik weer uitslapen. Het ontbijt werd dus eerder een brunch. Maar dan wel een brave want het waren weer de traditionele boterhammetjes met konfituur ( nog steeds de ambachtelijke ) en twee tassen koffie met melk en canderel.

Normaal ging ik met mijn roommate gaan fitnessen, maar die sliep door zijn goede voornemens door. En hem wakker maken, dat krijg ik niet over mijn hart. http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



Vermits het intussen ook in Gent droog was kon ik dus met de motor naar de fitness en de auto in de ondergrondse parkeergarage op de Vrijdagsmarkt laten staan. Maar op een motor zitten is toch een zalig gevoel hoor. Ik rijd nog maar net want een kleine drie jaar geleden werd ik op de motor omvergereden door een dronken chauffeur. 8 Maanden revalidatie en een C4 later was ik van alle last verlost, behalve van mijn schrik die ik had opgedaan. Maar ook die is nu overwonnen.

Op de fitness had ik goed onthouden dat je eerst aan krachttraining moet doen alvorens aan cardio-training of vetverbranding te beginnen. Ik hield mij er ook aan en begon al gauw aan tal van krachtoefeningen; vooral gericht op armen en borstkas. Als ultieme opwarmer nam ik ook voor het eerst plaats op de roeimachine. Laten we maar eens beginnen met een 5000m training dacht ik , roeien gaat toch snel vooruit , dacht ik alweer. Helaas, tweemaal verkeerd gedacht. Na 1300 meter was de pijp uit. Volledig in het zweet en nog meer buiten adem moest ik opgeven. Mijn conditie is toch niet meer wat het geweest is , maar die zal wel snel terugkomen. Genoeg opgewarmd en dus maar een klein uurtje de fiets op. Aan een constante hartslag van 130 en met een gemiddelde van 85 rpm ( voor de kenners). Intussen keuze genoeg op een van de 7 plasmaschermen. Van Vitaya tot eurosport. Na alles bij elkaar toch wel een kleine 2 uur sporten vond ik het wel genoeg. Joepie …riching sauna. MAAR…het is zondag , dus hoeven we vandaag toch niets te doen . Het is niet alleen een zin uit een clouseauklassieker, het moet ook zowat de gedachtengang geweest zijn van heel Gent en omstreken. Op twee man na was er niemand. En van die twee man was er een die van mij absoluut de sauna niet moest inkomen en een die er absoluut wel zou inmogen , in de sauna dan. Net als bij mijn gedachtengang bij het roeien ook hier tweemaal helaas. Ze keerden de rollen graag om. Ik heb dus twee keer een kwartier lang met gesloten ogen in de sauna gezeten. Maar of het deugd deed. Als het studentenseizoen aangebroken is zal het nog meer deugd doen.

Doordat ik zo lang was weggeweest heb ik het middagmaal overgeslagen. Ideaal is het niet maar een sportman moet nu eenmaal enkele offers brengen. En ik bleef maar offeren. Want ook ’s avonds was het improviseren geblazen. Ik was inmiddels bij mijn ouders in Asse aangekomen maar helaas voor mij, of gelukkig , hadden zij onder de middag reeds warm gegeten en waren ze in de namiddag bij mijn oudste zus als eens op bezoek geweest en hadden ze daar wat patteekes gegeten. Twee boterhammen met wat geitenkaas en honing was de magere, maar lekkere , oogst van mijn zoektocht door de keuken. Ik denk dat ik vandaag nog niet eens aan de helft van mijn toegelaten kcal kom. We zullen het wel merken als we binnen een paar dagen weer eens op de weegschaal gaan staan.

De dag helemaal afsluiten deed ik met Thomas. Neen er is geen nieuwe man in mijn leven. Het is de auteur van “Calfornia Girls” , het boek dat ik aan het lezen ben. Een tas netelthee om mijn lichaam te zuiveren en ik kan weer met gerust gemoed de nacht in.

Hopelijk hebben jullie en ik morgen meer geluk in de sauna.

( Met dank aan Mama Greet en euh ….dat moet het zo ongeveer zijn )

Wednesday, 24 August 2005 Maandag, een nieuwe (werk)week. Dat wil ook zeggen, het begin van een regelmatige week na een uiterst onregelmatig weekend. En dat liet zich meteen al merken in mijn eetgedrag. Weer is niet gezondigd, een applaus voor mijzelf. De pistolets van het weekend hebben weer plaats gemaakt voor de traditionele 3 sneetjes brood. De konfituur is ook gebleven. Alleen ben ik overgeschakeld op volkoren brood in plaats van het “klein wit gesneden” dat ik tot nog toe altijd bestelde. Zoals zo altijd blijven mijn tassen koffie heilig. Maar ik ga mama Greet er eindelijk van op de hoogte brengen dat ze die “ 7 tassen bereide koffie” zoals in mijn programma staat mag aanpassen. Dat wil zeggen dat mijn http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



dagelijkse hoeveelheid kcal ook gaat dalen natuurlijk. Ofwel hou ik dat dan zo aan, ofwel zal ik dat verlies elders moeten recupereren. Ik ben benieuwd of 4 tassen koffie gelijk is aan één snickers.

Op de middag heb ik gezondigd , al is het dan wel maar lichtjes. Ik had echt geen zin in een broodje met kaas en hesp , een hardgekookt eitje en verse ajuin. Maar om nog steeds niet toe te geven aan de sterker wordende verleiding en te bezwijken voor het broodje parmaham met mozarella koos ik een gulden middenweg Een broodje met américain en versje ajuintjes. En een aantal glazen water.

’s Avonds was het weer tagliatelle-time. En ik moet toegeven, het was de beste die ik sinds mijn dieet gemaakt heb. Aan wat het ligt weet ik niet. Het kan zijn omdat ik tijdelijk ben overgeschakeld naar de tagliatelle van “Barilla” of het kan ook zijn dat de 150gr kalfssauté van onvoorstelbare goeie kwaliteit was. Maar ik verwacht ook niets anders van slagerij “Zwaenepoel”. Lekker gekruid met peper, uit een molentje dus ook die is vers, zout en wat Italiaanse kruiden.

Als ik dan al een beetje gezondigd had onder de middag dan heb ik ruimschoots goed gemaakt want jawel, voor de tweede dag op rij ben ik de fitnesszaal ingedoken. De krachttraining is hetzelfde gebleven. Al heb ik voor mijzelf de oefeningen voor de bovenarmen op drie van de vier toestellen met 7 kg verhoogd. Bij het roeien heb ik deze keer iets beter opgelet. Ik koos in plaats van de veeeeel te zware training van gisteren ( de 5000m) nu voor de 2000m. Maar helaas, ik ben gestrand op 700 m van de meet. Maar we bouwen langzaam op. Ook het fietsen heb ik vandaag laten vallen. In de plaats nam ik plaats op de zogenaamde “zweefteven” die zowel de onderbenen als het bovenlichaam trainen. Een dik halfuur, goed voor de verbranding van 200 kcal en het verlies van liters vocht. Maar vocht verliezen is een efficiënte en aangename manier om af te vallen. Dat bleek ook al in de film “ Les Douches froides” , een echte aanrader trouwens. Dus na het fitnessen dook ik opnieuw de sauna in. In de eerste plaats om de spieren te ontspannen; maar u weet natuurlijk ook wel beter he. Het was niet echt een tegenvaller deze keer. Maar om het ook nu twee keer een kwartier vol te houden, zo interessant was het nu ook weer niet.

Onmiddellijk na de fitness reed ik met de motor nog even tot aan de Casa Rosa. Geen Carslberg deze keer. Wel een Ice-Tea. Weer een overwinning op mijzelf.

Vermits ik door die fitness zo actief was als een stier die ze door de straten van Pamplona jagen, maakte ik mij voor het slapengaan eerst nog een tas netelthee en een tas warme melk met honing. Het heeft spijtig genoeg niets geholpen en het werd een nachtje aftellen naar 06.00 zodat ik kon opstaan. Hopelijk kan ik morgen wel slapen.

(met dank aan Mama Greet, fitness passage first )

Thursday, 25 August 2005 Ik heb lang op mijn honger gezeten deze ochtend; letterlijk en figuurlijk. Een aantal mensen van het seinhuis in Brussel vonden er namelijk niets beters op dan voor een uur het werk neer te leggen. De gevolgen in volle ochtendspits laten zich raden. Ik was pas om 10.35 op het werk na een heuse trein-trambus-dag.

Ik heb dus redelijk laat gegeten, maar wel correct. Ahoewel dat ik moet toegeven dat ik een heel klein beetje “gezeurd” heb. Aan het aantal boterhammen heb ik niet geraakt, dat blijven nog steeds 3 sneetjes volkorenbrood. Het beleg is ook niet echt veranderd, wel de manier waarop. Vroeger was het ofwel philadelphia light ofwel konfituur. Deze ochtend was het allebei, en dan nog wel op één en dezelfde boterham. Maar zoveel kan dat ook geen kwaad denk ik. Het aantal tassen koffie bleef steken op 3 , maar gezien mijn ochtend dus een stuk korter was heb http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



ik ze wel in een sneller tempo leeggedronken.

Vermits we vandaag nog eens met het hele team op kantoor waren speelde het idee om nog eens samen te gaan eten in de abdij en dus de onlosmakelijk daarmee verbonden tagliatelle carbonara. Om de een of andere duistere reden is dat vandaag niet doorgegaan. Het klassieke boordje ham, kaas, ei, ajuin wel. Twee maaltijden, twee keer niet gezondigd..we leren bij.

’S Avonds was het weer eens vis. Het recept denkt u te kennen. 62,5 g witte rijst en 300 g kabeljauwhaasje. Wel , u bent dan maar voor 50% juist deze keer. Ik heb het aangedurfd om de witte rijst te vervangen door ….tagliatelle. En dan nog wel de volle 80g. Net zoals vorige keer voeg ik de gekookte deegwaren bij de vis in de wok en kruid het met peper en zout , en net als vorige keer zorgde het beetje honing voor de finishing touch.

Ik heb vandaag ook het Vitalinea-water ontdekt. Ik kocht mij een fles van 1l met citroensmaak en een andere fles met als smaak pompelmoes en groene thee. Voor de mensen die dit dieet willen nadoen….vergeet die tweede fles want echt lekker is het niet. Op die manier komen we toch ook zeker aan ons dagelijks benodigde hoeveelheid H2O.

Na dat ik alles een beetje liet zakken kreeg ik weer zin om te gaan fitnessen. Ik ben sterk bezig , 3 dagen na elkaar. Ook al is het niet echt aangeraden om als je elke dag gaat fitnessen , ook elke dag hetzelfde programma af te werken, toch doe ik het. Maar beter zou dus zijn om afwisselend een dag op kracht en een dag op conditie te trainen. Ik combineer de twee op één dag. Eerst het obligate gedeelte krachtoefeningen ( voor de borst- en armspieren en sinds vandaag ook de bovenbenen). Het roeien liet ik deze keer al helemaal links liggen. In plaats daarvan ging ik deze keer op de loopband. Vanaf nu ga ik die meer gebruiken. In vergelijking met de “zweefteven” van gisteren en het “fietsen” van de dag daarvoor , bekom je met dezelfde inspanningen op de loopband een totaler resultaat en verbrand je bovendien een pak meer calorieën. Een sessie van 25 min aan 9,5km per uur en een afkoeling van 5 min maken dat je ongeveer 350 kcal verbrandt, rekening houdend met je leeftijd en gewicht natuurlijk.

Opvallend vandaag, net als op 10 september ek in Bobbejaanland leekt het vandaag in de fitness ook wel Gay Family Day. Ik heb er absoluut niets op tegen , maar het is gewoon grappig om zien in de kleedkamers. Wij hebben nl allemaal dat zesde zintuig, en onze antennetjes of voelsprieten laten ons zelden of nooit in de steek. Tussen de hele meute heterovolk en de volgespoten macho’s is het welgekomen afwisseling. De sauna was een beetje drummen vandaag. Geen speciaal volk om over naar huis te schrijven. 90 graden en gemiddeld met 6 man in dat kotje, het kwartier heeft nog nooit zo lang geduurd. Het heeft er wel voor gezorgd dat ik nog iets meer zweette en daar doen we het toch voor in de eerste plaats.

Tot morgen

(met dank aan Mama Greet )

Tuesday, 30 August 2005 De dag des oordeels. Neen niet voor mijn dieet , wel voor het Belgische voetbal. Vanavond spelen namelijk zowel Club Brugge als Anderlecht de zoveelste match van de waarheid. Club moet thuis een 1-0 achterstand ophalen tegen het Noorse Valerengen. Anderlecht verdedigt in Praag een 2-1 voorsprong. De inzet…een plaats bij de 32 beste teams van Europa en vele miljoenen euro’s. Wat zich aankondigde als een superdag voor mijn dieet werd uiteindelijk de grootste nachtmerrie. Maar man man man wat een leuke avond heb ik beleefd. http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



De dag begon nochtans normaal. Dat is in mijn geval dus een , heel vroege, ochtendwandeling met de hond. Daarna een ochtendrit van Gent Sint Pieters naar Vorst Zuid ( het is hier dat ik mijn gebrek aan slaap een beetje kan inhalen) om dan uiteindelijk op mijn bureautje mijn 3 boterhammen met konfituur en/of philadelphia light op te eten. En de versgemaakte koffie niet te vergeten natuurlijk. Rond 10.00 uur nam mijn dag dan een onverwachtte maar uiterst aangename wending. Kurt, die hier een verdieping onder werkt. Kwam mij twee gratis toegangskaarten geven voor het CL-duel tussen Club Brugge en Valerengen. En dan moet je weten dat ik lang getwijfeld heb alvorens toe te happen. Zoals jullie wel weten stroomt er paars-wit bloed door mijn aderen en heb ik een afkeer van het blauw-zwarte mengsel. Maar al gauw wist ik mijn principes opzij te zetten. Laat ik het van de zonnige kant bekijken. Twee tickets dus dat wil zeggen dat mijn voetbalminnende vrienden aan mijn voeten zouden liggen om mee te kunnen. De ideale gelegenheid om de ex-beste vriend van mijn ex-lief op te bellen. Meteen raak. En dus mocht ik mij opmaken voor een avondje stappen onder “echte” mannen, want een puurdere hetero dan Steven bestaat er niet echt. Nog steeds overmand door emoties begaf ik mij onder de middag naar de broodjeswinkel en in mijn extase bestelde ik toch wel niet een broodje met americain en uitjes zeker. Had ik dan over de kaas en de hesp en het ei gekeken. Het moet wel zijn. De voorbode van een mislukte dieet-dag. De tagliatelle en het de kalfssautee voor deze avond mocht ik dus ook weer opbergen. Ik had namelijk met Steven afgesproken om 18.30 in Gent. Vermits een wandeling met mijn hond om 18.00 uur niet te missen is, meer voor haar dan voor mij, was er geen tijd om nog eten te maken. Van Gent naar Brugge is namelijk toch iets meer dan een half uur rijden en neem er maar de files in het centrum van Brugge bij en je weet nu al dat het nipt wordt. Het weerzien met Steven was aangenaam. Maar dat is meestal wel met zo een gasten van net 20. Maar euh, ik was aardig onder de indruk want hij zag er ongelooflijk goed uit. In de auto werd het meezingen met Alanis Morisette en Clouseau. Hetero’s hebben ook gevoelige kanten zo bleek. Het eerste wat we in Brugge deden was onze voetbaltruitjes aandoen, Een blauw-zwart met rugnummer 2 en zijn naam voor Steven, een t-shirt in de uit-kleuren en een sjaal voor mij. We zijn er klaar voor. En zo recht naar het hamburgerkot. Eentje met ajuin en tomatenketchup en eentje met ajuin en mayonnaise( rara voor wie ). De avond werd dus goed ingezet. Over dieet werd er niet meer gepraat. Het viel mij meteen op dat de Brugse supporters tot de schoonste van België behoren en dat alles wat men zegt over Noren klopt. Ik heb meer naast dan naar het veld gekeken. Voor de statistieken. Brugge won na de strafschoppen en was dus geplaatst. Anderlecht won met 0-2 in Praag en dus…mission accomplished. Voor hen dan toch. Ik zondigde rustig voort met een pintje tijdens de rust en eentje na de wedstrijd en nog een hamburger op weg naar de auto. En …ik hoefde niet alleen te slapen vannacht. Al heb ik daar niet gezondigd. Mijn brave kant heeft het voor een keer vandaag dan toch gehaald.

Tot morgen

(Met dank aan Dexia, Kurt en Mama Greet )

Tuesday, 30 August 2005 GOOOOOOOOOOOD MOOOOOOOOOOOOOOORNING BELGIUUUUUUUUUM. De euforie na het plaatsen van Anderlecht voor de Champions League komt pas nu goed tot uiting. De loting zit daar voor een groot deel tussen. Chelsea, Liverpool en Betis Sevilla, er staan met mooie avonden te wachten.

Na het overdreven zondigen van gisteren moet vandaag wel een dag volgens het boekje worden. Dat is het denk ik ook wel geweest. Misschien was ik wel te moe om te zondigen want het was maar een korte nachtrust. Heel eerlijk , ik weet niet meer of ik ontbeten heb ja of nee. Maar als het zo geweest is dat was het ongetwijfeld weer boterhammen met konfituur. Sinds het begin van mijn dieet , of laat ik het maar eerder , aangepaste eetgewoonte http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



noemen, is dat de enige maaltijd van de dag waartegen ik nog niet gezondigd heb. Ik heb wel iets meer koffie gedronken want zit met een kleine verkoudheid. Bijna twee uur in de gietende regen zitten eist zijn tol. Onder de middag werd het dan ook een broodje hier in de fabriek in plaats van mij, nog steeds in het slechte weer, naar het centrum van Vorst te begeven. En jawel, de dag is aangebroken. Ik ben gezwicht voor het broodje met mozarella en parmaham. Niet voor de mayonnaise, daar ben ik echt volledig van afgekickt. Zo zie je maar dat het toch wel een beetje zijn vruchten afwerpt. Mijn geheugen laat mij over vandaag echt wel in de steek want ik kan mij niet meer herinneren of ik nu rijst met vis gegeten heb of tagliatelle met vlees. In elk geval is heteen van de twee want iets anders heb ik echt niet meer in huis. En of ik gaan fitnessen ben weet ik ook niet meer, maar als dat het geval geweest is ben ik blij voor mijzelf. Feit dat ik het mij niet herinner wil eigenlijk ook wel zeggen dat er niet interessants te vertellen valt over de sauna.

Laat ik het hier maar bij houden voor vandaag. Ziek zijn is niet leuk

(Met dank aan Nortussine en Mama Greet )

Tuesday, 30 August 2005 Aaaaah bijna weekend. Nog een dagje doorbijten en het is zover. Vanaf vandaag moet ik een uurtje vroeger opstaan om te gaan werken, een gevolg van een kleine ruzie tussen ons drietjes op het werk. Een kleine ruzie maar met grote gevolgen. De wekker gaat nu om 06.00 af en om 06.20 zit ik al in het park met Mich. Een invloed op mijn eetgewoonten heeft het vooralsnog niet. Alleen dat ik deze ochtend mijn 3 boterhammen met konfituur om 08.00 uur heb opgegeten en niet om 09.00 zoals gewoonlijk. Het maakte wel dat ik ’s middags iets sneller honger had. Zoals in een van mijn vorige verslagen gemeld heb ik nu wel een soort van noodrantsoen op mijn bureau in de vorm van Vitalinea-koekjes breakfast. Het stilt ik mijn geval de honger net goed genoeg om het probleemloost tot de middag uit te houden. Het was dus ook net iets voor 12.00 uur toen ik al stond aan te schuiven in de broodjeswinkel hier in het bedrijf zelf. En opnieuw werd het een broodje met mozarella en parmaham. Nog steeds geen mayonnaise. Flink he van mij. Alles gaat goed vandaag. Maar, weekend, en dan dieet ik vrijwel niet. Bewuste keuze hoor. Ik let nog wel steeds op dat ik niet te veel eet, maar in elk geval weet je sinds vorige week dat het weekend bij mij enorm onregelmatig verloopt. Ook dit keer. Ik was iets later terug van het werk, waardoor ik dus pas rond 18.30 aankom in Gent. De meeste winkels zijn dan al toe en om naar de Delhaize te rijden had ik echt geen zin. Het zou dus een tocht door de binnenstad van Gent worden op zoek naar voedsel. Uiteindelijk werd het een nipte nek-aan-nek race tussen a) Een goede steak met frieten in de Aba Jour. b) een groot pak friet met stoverijsaus en een bicky burger bij frituur Jozef of c) Gentse Stoverij met frieten in “Het Keizershof”. Heel even leek het erop dat deze laatste het zou halen. Zeker nu Herman Brusselmans zich in een interview met HUMO heeft laten ontvallen dat Stoverij met frieten in “Het Keizerhof” op nummer drie staat in zijn lijste met dingen die hij niet zou kunnen missen. Maar alleen op restaurant , daar had ik geen zin in. Frituur Jozef kan er alleen maar blij om geweest zijn. Opmerkelijk. Het was zo lang geleden dat ik nog is van die grote porties had gegeten dat ik er echt moeite mee had om het allemaal op te krijgen. Op dat moment ben je heel blij dat je een allesetende hond in huis hebt. Ik heb de rest van de avond alles rustig laten verteren en kon geen pap meer zeggen. Mijn maag is dus verkleind zonder maagring. Hiep Hiep Hoera. Tot morgen Tuesday, 30 August 2005 Dag twee van het weekend, dag twee van het onregelmatig leven. Zoals zo vaak in het weekend is het ontbijt eerder een brunch. Niet omwille van wat er op mijn bord ligt, wel omwille van het tijdstip. En geloof mij ,drie boterhammen met konfituur als brunch is niet meteen om over naar huis te schrijven. Omdat ik ook al twee dagen fitness had overgeslaan ging ik deze keer in de namiddag naar de fitness. Meestal is er dan amper volk dus de kans dat ik een verhaaltje hierover zou kunnen svhrijven leek mij eerder klein. Maar soms zit het leven vol verrassingen, en ook dit keer was dat het geval. We waren met niet veel, een stuk of 4, maar daarvan waren er http://www.greetlybaert.be

Powered by Joomla!



nog 3 teveel want er voor mij was er op dat moment maar 1 iemand in de zaal aanwezig. Zijn naam ken ik niet, en heel lang moet hij , aan zijn figuur en zijn gestuntel bij sommige aparaten te zien, nog niet komen fitnessen. We volgden min of meer hetzelfde parcours maar omdat ik een half uur vroeger was begonnen zou ik ook een half uur vroeger dan hem klaar zijn. De ‘Chest Press” ( 3x 15 keer 35 kg ) , een andere ‘ Chest Press” 3 x 15 keer 42 kg ), iets voor de bicepssen (3x 15 keer 25 kg ) en iets voor de billen en bovenbenen ( 3 x 20 keer 88 kg ) die had ik al lang acher de rug. De loopband stond ingesteld op 30 min, maar na 8 min 37 voelde ik een stevige pijnscheut in mijn linkerbeen en ben daar dan maar uit voorzorg mee gestopt. Op de fiets ging het een stuk makkelijker. Net toen mijn half uur op was kwam die goddelijkheid himself plaatsnemen op de fiets vlak naast mij ( de andere 20 legen fietsen moeten hem zeker afgeschrikt hebben ? ) en begon hij aan zijn sessie. “Nu eraf of voor altijd door”, de zin uit een van de liedjes van Marco Borsato schoot door mijn hoofd. Omdat ik nog best wat van zijn gezelschap wou genieten startte ik een tweede sessie van een kwartier. Goed voor in totaal toch een goede 500 kcal die definitief verbrand zijn. Helaas duurde zijn sessie,intussen had ik wel kunnen zien dat hij bij leeftijd 18 jaar intypte, maar 10 minuten. Vermits ik niet wou opgeven in mijn sessie keerde ik dus pas 5 minuten later naar de kleedkamers terug. En wat bleek. Wie had er het kleedhokje net naast dat van mij ? Zou alles echt zo een toeval zijn. “Ja” is het meest waarschijnlijke antwoord. Hij glimlachte lichtjes en keek heel verlegen, man man man wat een man. Wel iets te verlegen, geen douche voor hem en al helemaal geen sauna. Maar alleen in de sauna zitten is ook leuk, en ik kon rustig nagenieten. Vermits ik het dus langer als normaal getrokken had waren ook dit keer alle winkels reeds toe toen ik uit de fitness kwam. Dit keer geen zoektocht door ’t stad, wel een ritje naar de Delhaize aan de watersportbaan. Anderhalf uur later lag er een heerlijke portie mihoen en twee cordon bleu’s op mijn bord. En net als gisteren was ons Mich de gelukkigste hond ter wereld. Het begrip “een hondeleven” heeft voor haar een heel andere betekenis gekregen. Moe en voldaan kroop ik in de zetel en wachtte tot mijn roommate thuiskwam. Uiteindelijk hebben we nog tot 02.00 uur gebabbeld. Het moet niet altijd feest zijn in het weekend, en we worden natuurlijk ook allemaal een dagje ouder.

Tot morgen

(met dank aan die schone gast van de fitness, gewoon om te bestaan )

Friday, 02 September 2005 Eindelijk, de zomer is in het land. Waarom ben ik daar zo blij mee ? Geef toe dat we echt niet verwend geweest zijn de voorbije twee maand. En 10 dagen voor ik naar het Zuiden van Frankrijk trek wil ik toch ook wel een beetje kleur. Kwestie van wat voorsprong te nemen op de andere vakantiegangers. En vermits ik nog nooit onder de zonnebank ben gegaan haal ik mijn goudbruin tintje van onze natuurlijk warmtekrachtbron, de zon. (Ik heb niks tegen zonnebanken ze, heb het gewoon nog nooit gedaan ).

Maar er is ook een dieet-gerelateerd voordeel aan het warmere weer. Om te beginnen verlies je meer vocht omdat je rapper zweet. Dat is op zich al een voordeel. Daardoor ga je ook wat rapper drinken om dat verlies te compenseren, maar je gaat natuurlijk ook wat vaker naar het toilet. Ik elk geval, ik drink een pak meer dan de voorbije weken. Zit intussen toch aan een goede 3 tot 4 liter drinken per dag , en dat varieert van koffie, water en pompelmoessap.


Powered by Joomla!



Een tweede voordeel is dat je minder honger hebt wanneer het zo warm is. Althans dat is bij mij toch het geval. In de ochtend heb ik dat niet gemerkt want drie boterhammen met konfituur ( nog steeds die ambachtelijke kriekenkonfituur) zijn echt niet veel, maar genoeg om de voormiddag door te komen.

Geen broodje onder de middag. Virginie had er geen zin in en bovendien volgt ook zij haar eigen afvalrace. We trokken dus naar de Delhaize hier in het centrum. Een weight-watcher maaltijd voor haar een een broodje met wat kaas voor mij. Zij wint het op karakter, ik win met het aantal binnengespeelde calorieën. 1-1 dus. Ik kocht ook al meteen wat extra liters pompelmoessap in voor de komende dagen en ontdekte tot mijn grote verbazing ook dat grote grijze tijgergarnalen amper 75 kcal per 100 g bevatten. Dus daar heb ik ook maar snel twee pakjes van ingeladen die ik dan zal klaarmaken met tagliatelle. Een welgekomen afwisseling.

Net toen ik ’s avonds , na de wandeling met Mich, mijn potten en pannen uit de kast haalde om 80 g tagliatelle met 200 gr grote grijze tijgergarnalen klaar te maken, belde een goede vriendin van mij. “ Hej Piejieke, zeg, hebt ge zin om iets te gaan eten in stad, tis nu nog zo schoon weer “ . Als een aantrekkelijke jongedame dat zo lief vraagt dan kan zelfs de meest doorgewinterde homo niet weigeren. Weg dus met de potten en pannen en de grote grijze tijgergarnalen mogen nog een dagje langer overleven in de koelkast. Ik ben toch een man met een goed hart he.

Ik had het eerder al over de “naar het schijnt allerbeste Vlaamse Stoverij” die ze in “Het Keizershof” op de Vrijdagsmarkt maken. Nu had ik dus een excuus om dat ook eens daadwerkelijk te gaan testen. En laat die “naar het schijnt” vanaf heden maar weg want het was overheerlijk. Gezellig tafelend op het tuinterras, een fles witte wijn en als dessert een heerlijke zelfgemaakte crème brulé. Maar nog waren we niet voldaan. De laatste weken gaat er geen avond voorbij of ik schuif mijn voeten de tuintafels van Betty. Deze avond is daarop geen uitzondering. Lisa ging mee en 10 minuten later genoten we onder een open sterrenhemel stilzwijgend van een blonde Westmalle. Maar het is morgen vroeg dag en dus besloten we relatief vroeg huiswaarts te keren ( rond 23.00 ) en gingen nog een nachtwandeling maken met de hond. Dat beest supercontent , wij net iets minder. Na de wandeling kwam ook mijn roommate thuis. Die heeft heel de week de late dus is pas rond 23.30 in Gent. Maar ook hij had zin om een terrasje te laten doen. Uw naasten liefhebben, de hongerigen voeden en de dorstigen laven, drie werken van barmhartigheid op één avond. Kom ik nu in de hemel terecht ?

Betty was niet in het minst verrast mij zo snel terug te zien. Een uur later, twee krieken voor mijn roommate en twee glazen rode wijn voor mij later waren we weer thuis. Het was intussen toch ook weer 01.30. En nog was het niet gedaan. De avond bedoel ik. We zijn nog aan de babbel geraakt en uiteindelijk was 04.03 het laatste uur dat ik op de wekkerradio zag. Opstaan om 6.00 uuur is nog nooit zo moeilijk geweest, maar ik stond op met een zalig en voldaan gevoel. Wie had gedacht dat de zomer nog zo mooi zou worden? (Met dank aan Betty, Lisa, de kok die de stoverij en de crème brulé gemaakt heeft, mama Greet en mijn roommate )


Powered by Joomla!


De afvalrace: de na-gentse feesten

Recommend Documents