1
Dames en heren, leden van de Raad,
Mij is ter ore gekomen dat gistermiddag in zijn woonplaats Amsterdam op 77-jarige leeftijd is overleden, onze oud-burgemeester Cees Goekoop. We hebben de goede gewoonte een ogenblik stil te staan bij het overlijden van oud-bestuurders en dragers van de erepenning van de stad. En Cees was beide.
Cees Goekoop werd in 1980 benoemd tot burgemeester van Leiden na het vertrek van burgemeester Vis. Hij werd op 16 augustus van dat jaar geïnstalleerd. Cees kende Leiden goed; hij had hier gestudeerd en kende er prima de weg. Ook Den Haag wist hij makkelijk te vinden. Als oud-wethouder van Amsterdam had hij overal zijn contacten.
In de tijd waarin hij aantrad was Leiden een echte wethoudersstad, waar voor de burgemeester politiek-bestuurlijk slechts een beperkte rol was weggelegd en Cees besefte dat. Officieel had hij
2
slechts de wettelijke taken van de burgemeester: openbare orde en veiligheid. Maar hij ontwikkelde een uitstekend contact met de wethouders, ook die van een andere kleur dan de VVD, de partij waaruit hij zelf afkomstig was. Als vanzelfsprekend werd Cees met zijn Haagse netwerk op allerlei manieren ingezet voor de Leidse Zaak.
Cees had hart voor politie en brandweer en heeft in de grootscheepse reorganisatie van de politie, waarbij de Leidse gemeentepolitie in de regionale Politie Hollands Midden opging, buitengewoon veel en belangrijk werk verricht. Datzelfde gold ook voor de brandweer, waar een professionaliseringsslag werd gemaakt en waar een stevige aanzet werd gegeven voor een regionale samenwerking.
Ook op cultureel gebied had Cees zijn verdiensten. Hij was nauw betrokken bij de komst van het Bachkoor naar de stad en was onder meer lid van de Raad van Cultuur. Hij hield van toneel. In zijn studententijd had hij nog samengewerkt met Paul
3
van Vliet en Floor Kist en bij zijn afscheid heeft hij in de Schouwburg twee avondvullende voorstellingen gegeven, waarbij zijn toneelkwaliteiten uitgebreid voor het voetlicht kwamen. Bovenal was hij een voortrekker van de Pieterskerk. Als voorzitter van de Stichting Pieterskerk Leiden heeft hij de restauratie van het monumentale Van Hagerbeer orgel tot een goed einde weten te leiden.
Hij was een voortreffelijk ambassadeur voor het bedrijfsleven. Hij raakte nauw betrokken bij de start van het Bio Science Park; bestuurders van aankomende bedrijven werden warm onthaald en vonden in Cees een warm pleitbezorger en wegbereider.
Cees was geliefd bij de Leidenaren. Dat kwam omdat hij gewoon Cees was en Cees bleef. Vol belangstelling, innemend, met een grap en een grol, maar ook met compassie als dat nodig was. Hij was een Leienaar met de Leienaren.
4
Ook tot ver buiten de landsgrenzen heeft Cees de stad op voortreffelijke wijze vertegenwoordigd. Zijn speech bij het bezoek van president George Bush senior op 17 juli 1989 in de Pieterskerk heeft niet alleen in Nederland, maar ook in Amerika de aandacht getrokken. Bovendien heeft hij de contacten van Leiden met Japan stevig aangehaald, hetgeen uiteindelijk heeft geleid tot de vestiging van het Sieboldhuis in het gebouw van het voormalige kantongerecht aan het Rapenburg.
Cees Goekoop heeft door zijn opvatting en uitoefening van het ambt groot respect afgedwongen, zo staat in het erepenningbesluit te lezen, de penning, die hij meer dan verdiend, maar tegen de regels in in goud heeft gekregen nadat hij na 6712 dagen de voorzittershamer van de gemeenteraad, tegen zijn wil vanwege zijn leeftijd had moeten neerleggen.
De familie heeft overeenkomstig de wens van Cees besloten dat de crematie in besloten familiekring plaatsvindt. Ook heeft de familie aangegeven in alle
5
rust afscheid van Cees te willen nemen en het spreekt voor zich dat ik deze wens respecteer. De gemeente zal dan ook – behalve met de woorden die vanavond door mij zijn gesproken –voorlopig niet verder naar buiten treden. Uiteraard breng ik onze gevoelens over het overlijden van Cees aan de familie over. Ik verzoek u en alle Leidenaren dezelfde terughoudendheid te betrachten.
Cees eindigde zijn afscheidsrede in de gemeenteraad op 1 december 1998 met Reve’s woorden: Het is genoeg geweest, ik hoop dat het niet onopgemerkt is gebleven. We kunnen dat beamen. Het burgemeesterschap van Cees is inderdaad niet onopgemerkt gebleven. Wij zijn hem dankbaar voor wat hij voor Leiden en de Leidenaren heeft betekend.
Mag ik u verzoeken een minuut stilte in acht te nemen.
