Cultuurbereik Rotterdam

Nieuwsbrief 12 | mei 2012

Cultuurbereik

Rotterdam

‘Wat de boer niet kent, dat vreet hij niet.’ Een waarheid die kunstinstellingen in hun zoektocht naar (nieuw) publiek zullen (h)erkennen. Als u omslaat leest u over nieuwe kansen en mogelijkheden voor het project Cultuurbuur om ook mensen die nooit in een theater of concertgebouw komen, te laten genieten van iets wat hij nog niet kende. In dit verband tipt de redactie graag álle projecten in deze nieuwsbrief. Maak kennis met Rozenburg, Rotterdam Noord, het Brienenoordeiland met een natuurkunstproject voor basisscholen, de week van de amateurkunst en muziek en andere kunstvormen uit Turkije. Of wandel gewoon door de stad (pag. 4) en leer (opnieuw) waarderen. Jaad Alaka en Joost Bestebroer, beiden geboren Rozenburgers, tijdens de fotoshoot voor het project ‘Uit je klei getrokken’.

©Martijn Boom

Baardman Ik was dertien. Een docent op de

of: ‘Ik ben nu die’, werd alles mogelijk. Ik kon verhalen maken,

middelbare school droeg in die tijd

beelden, situaties, sferen oproepen. Geheimzinnig, ongrijpbaar,

meestal een jasje met een stropdas.

subversief, maar altijd verbonden met wie ik was of wilde zijn. Ik

Op die bewuste voor mij immens

leerde mijn leven spelen en vormgeven. En dit vermogen ben ik

belangrijke dag, kwam er een man met

nooit meer kwijtgeraakt.

een baard de klas binnen. Mijn ouders zouden zeggen: rommelig, onverzorgd en met een veel te uitbundige lach. © Sanne Peper

Onder zijn leiding schoven we de

‘Kijk uit! Dit product kan onverwachtse effecten sorteren’

banken aan de kant en maakten we een kring. In die tijd was dat een extreme daad van verzet.

Nu is natuurlijk alles anders. Theater als revolte, als verbond

Vanaf dat moment was die kring en die man met die baard onze

tegen de gevestigde orde, als vrijplaats of vluchtweg: het is

vluchtweg, onze vrijplaats. We improviseerden, namen rollen aan,

niet meer de gewenste functie van kunst. Er is behoefte aan

speelden de meest bizarre ontmoetingen en situaties. Baardman

verpozing, educatieve doelen en lange leerlijnen. Resultaat

nam ons mee naar de meest exotische plaatsen in ons hoofd,

moet direct ervaren en gemeten en liefst binnen de kaders van

geen idee wat voor oefeningen hij met ons deed, hoe vaak hij op

een duidelijk afgebakend pakket. Bij Max. geven we de acteurs

school kwam en wie bedacht had dat hij mocht komen. Ik verdenk

een cursus klassenmanagement en iedere voorstelling krijgt

die leraar Nederlands. Baardman ging zoals ie gekomen was,

waarschuwingsstickers: Kijk uit! Dit product kan onverwachtse

plotseling. Er was geklaagd.

effecten sorteren. Maar we kunnen niet garanderen dat we geen subversieve impact hebben op de tere kinderzielen. U bent bij deze

Vanaf die tijd leefde ik in allerlei parallelle werelden. Ik had ontdekt

gewaarschuwd.

hoe je met een zeer kleine beslissing, gedachten in ieder gewenst gebied kon brengen. Door gewoon te zeggen: ‘We zijn nu hier’,

Moniek Merkx, artistiek leider Theatergroep Max. 1

nieuwsbrief cultuurbereik rotterdam | NUmmer 12 - mei 2012

Op Rozenburg Cultuurbuur krijgt nieuwe impuls

Scène uit Kamp Noord, een voorstelling van Theatergroep Siberia, één van de inmiddels 17 deelnemende gezelschappen aan Cultuurbuur. © Greetje Mulder

Rozenburg, gelegen aan de Nieuwe Waterweg tussen Rotterdam en Hoek van Holland, veranderde in de jaren ’60 van boereneiland naar een gemeente midden in een industriegebied en is sinds 17 maart 2010 de jongste deelgemeente van Rotterdam. Cultuurscout Carolien Ruigrok-Nieuwland laat de bewoners de culturele kansen zien van de samenvoeging. ‘Rozenburg is een hechte gemeenschap met een rijk verenigings -leven en een bijzondere geschiedenis’, vertelt Carolien Ruigrok-

Het project Cultuurbuur presenteert het werk van

Cultuur mij gevraagd te onderzoeken in welke vorm Cultuurbuur

Nieuwland, sinds 1 januari 2011 cultuurscout van deelgemeente

© Martijn Boom

professionele Rotterdamse kunstinstellingen op

een vervolg kan krijgen in 2013 en de jaren daarna.’

Rozenburg. ‘Maar ik merkte ook veel weerstand, de samenvoeging

Oer-Rozenburger Jaap Ouwendijk aan het woord, ook wel ‘mister Rozenburg’ vanwege zijn goede geheugen, tijdens de repetitie voor de voorstelling ‘Uit je klei getrokken’.

met Rotterdam werd met argusogen bekeken. Inmiddels heb ik

diverse wijkpodia in de stad. Conny Janssen: ‘De lokale cultuurcentra staan midden in woonwijken en

Ambassadeurs

in de praktijk kunnen brengen dat het horen bij de stad ook veel

functioneren als een ontmoetingsplek waar veel be-

Met helderheid, haalbaarheid en enthousiasme als motto biedt

voordelen heeft. Er zijn nieuwe subsidies beschikbaar, er zijn meer

momenteel aan een bijzonder locatieproject. Jasmina: ‘Tijdens de

woners gebruik van maken. Wanneer Conny Janssen

het onlangs gepresenteerde marketingplan vooral concrete en

mogelijkheden om het culturele leven van Rozenburg nieuw leven

voorbereidingen gaf cultuurscout Carolien waardevolle adviezen

Danst voorstellingen speelt in de LCC’s, is het bijna

praktische handvatten met onder meer een heldere taakverde-

in te blazen en nieuw talent te ontwikkelen. Dat is het mooie van

en bracht me in contact met de juiste personen. Met de vraag:

alsof we bij de mensen thuis komen. En dat geeft een

ling tussen alle partijen en direct uitvoerbare acties. Femke: ‘Zo

mijn werk, ik kom iets leuks brengen. Ik ben er voor de bewoners

“Wie is de Rozenburger?”, ben ik vervolgens op zoek gegaan naar

heel vertrouwd gevoel.’

lanceren we dit jaar twee koepelcampagnes om het merk Cultuur-

en wil samen met hen nieuwe initiatieven ontwikkelen.

bewoners met mooie en bijzondere verhalen over Rozenburg. De groep bestaat inmiddels uit vijftien personen, een mix van jonge,

buur te promoten en de toegankelijkheid te benadrukken van de Cultuurbuur is ontstaan als een van de projecten in het Rotterdam-

cultuurbuurvoorstellingen. Ook pleiten we voor het inzetten van

se actieprogramma ter bevordering van cultuurbereik in de wijken.

ambassadeurs die wijkbewoners informeren en enthousiasmeren

De samenwerking tussen de professionele gezelschappen en de

over de voorstellingen en proberen we duo- en randprogrammering

wijkpodia biedt de kunstinstellingen de mogelijkheid hun publieks-

extra te stimuleren.

oude, oorspronkelijke en nieuwe Rozenburgers. Sinds januari komen we iedere week bij elkaar in Muziektheater de Ontmoeting en onderzoeken we door middel van improvisatieopdrachten of mensen zich een Rozenburger voelen en waarom wel of niet. We

Uitmarkt

proberen er achter te komen hoe gebonden we zijn aan de grond

meer culturele diversiteit aan te bieden aan de wijkbewoners. Voor-

Babystapjes

De eerste Uitmarkt vorig jaar was een groot succes. Het bleek

waar we wonen of waar we zijn geboren. Zo leren we niet alleen ‘de

stellingen met als kernwaarden: intimiteit, kwaliteit, interactiviteit

‘Wat de boer niet kent, dat vreet hij niet, dat heb ik door de jaren

een goede stap om de bestaande kunstmarkt los te weken van

Rozenburger’ kennen, maar ook elkaar.

en drempelverlagend.

heen, onder meer bij het Rotterdams Wijktheater, wel geleerd.

de gelijktijdige vrijwilligersdag. En door naast presentaties van

Mensen staan argwanend tegenover iets wat ze niet kennen, dus

lokale culturele verenigingen ook optredens van het Rotterdams

Uit je klei getrokken

moet je er voor zorgen dat je de argwaan wegneemt. Dat gaat

Volkstheater te programmeren, hebben we de bezoekers kunnen

Wie is de échte Rozenburger, en waarom? Wie ben je als de grond

gepaard met geduld en het zetten van soms kleine babystapjes:

verrassen en inspireren. En dat is toch waar het om gaat bij kunst

waaruit je bent gegroeid van iemand anders wordt? Of als je je

kennismaken, luisteren naar bestaande wensen, vertrouwen

en cultuur. De voorbereidingen voor de komende Uitmarkt zijn al

geboortegrond moet verlaten? Wat bepaalt je identiteit als je uit je

creëren en minder ervaren cultuurbezoekers proberen te overtui-

in volle gang, het festival zal dit jaar plaatsvinden op zaterdag 15

klei getrokken wordt? De uiteindelijke voorstelling, een wandeling

gen dat het aanbod de moeite waard is.

september. Ik heb alle vertrouwen in dit nieuwe jaarlijkse feestje

met gidsen en diverse scènes op locatie gespeeld door de bewo-

‘Iedere Rotterdammer de kans geven om in contact te komen

als opening van het culturele seizoen. Ook heel blij ben ik met de

ners zelf, vertelt de geschiedenis van Rozenburg afgewisseld met

met professionele podiumkunsten, dat is het uitgangspunt van

Marjolein Meijers Band

LCC functie van zowel Muziektheater de Ontmoeting als van De

persoonlijke verhalen. Het theaterproject biedt Rotterdammers uit

Cultuurbuur’, zegt de vorig jaar aangestelde projectleider Femke

Cultuurbuur wil een kring zijn van organisaties die zich actief

Nieuwe Schans waar momenteel workshops worden gegeven door

andere deelgemeenten de gelegenheid kennis te maken met

Bouwer. ‘Cultuurbuur maakt het mogelijk voorstellingen variërend

bezighoudt met het bereiken van nieuw publiek. Aan ons de taak

het Rotterdams Hiphophuis. Zo krijgen steeds meer bewoners de

Rozenburg, zijn geschiedenis en cultureel erfgoed. Mijn persoon-

van moderne dans tot klassieke muziek en opera ook aan te bieden

alle partijen te blijven voeden en prikkelen, nieuwe initiatieven te

mogelijkheid kennis te maken met culturele activiteiten.’

lijke doel? Mensen naar elkaar laten luisteren, laten inleven in

op plekken waar mensen komen die niet of nauwelijks naar de

stimuleren en momenten te creëren om ervaringen uit te wisselen

schouwburg of de Doelen gaan. Cultuurbuur faciliteert door een

en van elkaar te leren. Met uitbreiding van gezelschappen als het

Wie is de Rozenburger?

kennen er geen reden meer is om de ander pijn te doen. Wees niet

tegemoetkoming in kosten voor de deelnemende gezelschappen,

Rotterdams Wijktheater en de Marjolein Meijers Band wordt het

In het jaar dat Rozenburg werd opgeheven als zelfstandige

bang, kom uit je schulp. We zijn allemaal mensen.’

coördineert communicatie- en promotiemiddelen en denkt mee

deelnemersveld bovendien steeds veelkleuriger. Het biedt Cultuur-

gemeente, behaalde theatermaker Jasmina Ibrahimovic haar

over extra activiteiten als workshops en inleidingen. Alle betrokke-

buur nog meer kansen en mogelijkheden om een groot publiek te

diploma Theaterwetenschap aan de Universiteit Utrecht en speci-

Speeldata Uit je klei getrokken: 14 t/m 17 juni 2012,

nen hebben de afgelopen jaren geknokt voor een groter publieks-

bereiken.’

aliseerde zich in community art. Uit fascinatie voor dit stukje land

voor aanvangstijden en meer informatie kijk op

en zijn mensen, het dorp waar zij op haar 10 terecht kwam na haar

www.oprozenburg.nl.

bereik te vergroten, tegelijkertijd krijgen wijkpodia gelegenheid om

‘Mensen staan argwanend tegenover iets wat ze niet kennen’ Professionele podiumkunsten

bereik. Nu de subsidie eind dit jaar afloopt heeft de dienst Kunst en

de ander. Ik ben ervan overtuigd dat als we de ander echt leren

de

www.cultuurbuur.nl 2

‘Ik wil mensen naar elkaar laten luisteren, zich laten inleven in de ander’

vlucht voor de burgeroorlog in voormalig Joegoslavië, werkt zij 3



Kunst op onverwachte plekken

Zes vragen aan…

Foto boven: Het portret van Multatuli hangt sinds 1975 in de Van Oldenbarneveltstraat. Foto beneden: Het tekstbeeld van Marcelle van Bemmel uit 2004 bestaat uit twee delen en is te zien aan weerskanten van de voetgangersbrug over de Bergsingel.

Marijke van Velzen, ondernemer in de culturele sector en dansdocent. Sinds januari 2012 is zij projectleider in Rotterdam voor de tweede editie van de Week van de Amateurkunst (WAK, 2 t/m 9 juni a.s.).

dat de WAK steeds meer een vanzelfsprekend evenement in

begraafplaatsen. In deze serie laten we zien waar

Na haar studie aan de dansacademie in Arnhem (nu

03. Wat vind je zelf je meest succesvolle project

kunst zoal kan opduiken. En schrijven we over het

ArtEZ hogeschool voor de kunsten) keerde Marijke

tot nu toe? Het opzetten van de CultuurWijzer, de intermediair

hoe en waarom van de aanwezige kunst.

van Velzen (1958) terug naar Rotterdam en hield zij

tussen kunstinstellingen en scholen met als doel het ontwikkelen

zich twintig jaar nagenoeg alleen met dansen bezig:

en coördineren van cultuureducatieprogramma’s voor primair en

als danser bij de zang- en dansgroep The N7 Dance

voortgezet onderwijs in Capelle aan den IJssel. Alle leerlingen

Wie kunst wil zien en van kunst wil genieten, gaat naar een museum. Musea zijn er in alle soorten en maten en voor alle leeftijden. Maar ook buiten het museum is er genoeg te ontdekken. Denk aan buitenkunst, kunst in openbare gebouwen, kunst op

Woorden in beeld

amateurkunstenaars te verleiden, activeren en inspireren.

Company en als dansdocent bij de dansacademie (nu

kennis laten maken met kunst en cultuur en alle scholen laten

Van de maan af gezien zijn we allen even groot. Een geliefde tekst bo-

Het gedicht is een bericht

Codarts). Met het coördineren van het Binnenste-

ontdekken wat de voordelen zijn van kunst en cultuur in het les

ven een metershoog portret van de schrijver Multatuli op een door

Rotterdam heeft de interesse voor teksten en gedichten door de

Buitenfestival in Capelle aan den IJssel startte zij in

programma, dat wilden we bereiken. En dat is gelukt. In 2004

de Rotterdamse kunstenaar Mathieu Ficheroux ontworpen paneel

jaren heen met bijzondere projecten weten te stimuleren. Zo voor-

2000 een nieuwe carrière. Marijke: ‘Ik ben niet goed

zijn we gestart en sinds een aantal jaren is er sprake van een door-

in de Van Oldenbarneveltstraat. En dat daar dagelijks door honder-

ziet het project Het gedicht is een bericht vuilnis- en veegwagens

in het omschrijven van mijzelf. Het geeft tegelijker-

lopende leerlijn.

den voorbijgangers wordt gezien. Maar ook: Dank u wel, gewoon ap-

van dichtregels en wordt poëzie nagenoeg aan huis bezorgd. Het

tijd ook zo weer wie ik ben. Die beweeglijkheid die

plaus is voldoende van de Vlaming Roland Jooris, een dichtregel op

project is gestart in samenwerking met Poetry International in 1988

ik heb als danser heb ik ook als mens. Ik kan veel

04. Wat is naast dans je favoriete kunstdiscipline?

een vuilophaalwagen uit het samenwerkingsproject van de Roteb

en elk jaar komen er zes nieuwe gedichten bij. Deze ludieke manier

dingen tegelijkertijd, ik switch en ik schakel en hou

Geen discipline in het bijzonder eigenlijk. Theater vind ik fijn. Ik

en Stichting Poetry International. Dichtregels fungeren als beelden

van het bij elkaar brengen van kunst en publiek heeft ongetwij-

mij bezig met verschillende zaken, zowel uitvoerend

hou van musea, daar kan ik uren ronddwalen. In feite hou ik van

en staan in de hoofden gegrift van vele Rotterdammers.

feld een positief effect op de waardering voor poëzie. Het laat de

als beleidsmatig. Maar wel altijd binnen de wereld

alles dat mij nieuwsgierig maakt. De kunsten in zijn geheel bieden

‘Woorden en poëzie vragen aandacht en zetten aan het denken’,

schoonheid en waarde ervan inzien.

van de kunst en cultuur. Zodra ik daar uit stap word

mij veel ethisch genoegen, daar raak ik van in vervoering. Dat

ik ongelukkig.’

gebeurt mij overigens ook als ik naar mijn leerlingen kijk.

05. Welk boek ligt er op je nachtkastje?

beaamt Marjolijn van der Meijden, adviseur Beeldende Kunst in de Openbare Ruimte bij het Centrum Beeldende Kunst. ‘Zo was ik als

Haiku

kind gefascineerd door de dichtregel van Lucebert Alles van waarde

En schuilt niet in elk mens een dichter? Op initiatief van toenmalig

01.

is weerloos, dat sinds 1978 in neonletters de dakrand van een van

gemeenteraadslid Manuel Kneepkens schreef het Centrum Beel-

jaar? Rotterdam heeft een actieve vrijetijdssector. Er gebeurt hier

Er liggen meerdere boeken. En zeer uiteenlopende, (lachend) ook

de panden aan de Blaak siert. Wat betekent het, vroeg ik mij af. En

dende Kunst in 2004 een wedstrijd uit waarbij alle Rotterdammers

ontzettend veel op het gebied van amateurkunst en het is goed ge-

hierin uit zich mijn beweeglijkheid. Naast de biografie van Eleonore

hoewel er door de jaren heen veel omheen is gebouwd blijken de

werden uitgenodigd een eigengemaakte haiku in te sturen – een

organiseerd. Ik merk bovendien dat er vorig jaar bij de eerste editie

van Aquitanië – over het leven van een sterke vrouw in de 12e eeuw

woorden voor nog meer Rotterdammers nog steeds een markant

eeuwenoude Japanse dichtvorm van drie rijmloze regels in respec-

van de Week van de Amateurkunst al heel veel is bereikt. Bij het

die onder meer de opkomst van kunst en cultuur stimuleerde in het

herkenningspunt.

tievelijk vijf, zeven en vijf lettergrepen. De zes beste haiku’s kregen

zoeken naar nieuwe samenwerkingsverbanden is dat heel prettig.

Franse hof, ligt ‘Het Familieportret’ van Jenna Blum, de Elegance en

vervolgens een eigen tegel en liggen verspreid op het trottoir van

Ik leg contact, zeg ‘WAK’ en er gaan weer nieuwe deuren open! Er

‘Nooit meer slapen’ van Willem Frederik Hermans. Ik lees minstens

de Karel Doormanstraat. Dichtkunst op straat van Rotterdammers

is veel enthousiasme, veel bereidwilligheid en de lijnen zijn kort.

vijf boeken tegelijk en weet van elk boek precies waar ik ben geble-

‘Woorden en poëzie vragen aandacht en zetten aan het denken’

Wat is je vooral opgevallen in het afgelopen

ven.

voor Rotterdammers. TIP | Kijk eens op www.openbarekunst.nl voor achter

Betekenis geven

grondinformatie over de (woord)beelden waar u

In Rotterdam zijn gedichten en teksten die zijn ontstaan in de

wellicht dagelijks langsloopt of fietst, of om

openbare ruimte net zo te beschouwen als beelden. Ze komen tot

nieuwe werken te ontdekken.

stand vanuit een zelfde soort drijfveer, namelijk: betekenis geven

‘De WAK is voor mij een actief platform om amateurkunstenaars te verleiden, activeren en inspireren’

02. Wat is je belangrijkste doel voor de WAK?

06. Wat staat er bovenaan je verlanglijstje? Een nieuwe fiets! Toen de vierde fiets van mijn oudste zoon werd gestolen, gaf ik hem mijn fiets. Zelf reis ik nu met de metro van mijn woonplaats Capelle naar Rotterdam. Vind ik trouwens wel iets heel wonderlijks hoor zo’n metro. Een soort tijdmachine. Ik woon hier

aan de openbare ruimte. Vaak op initiatief van burgers en gemeen-

www.cbk.rotterdam.nl

Het ontmoeten en verbinden van amateurkunstenaars en het

aan de rand van een natuurgebied, verdwijn onder de grond en kom

te die lokale helden willen eren, uiteenlopende stichtingen, fond-

www.poetry.nl

bereiken van een groter publiek. Samenwerking zie ik als één van

middenin de Grote Stad weer boven. De metro is prima en snel,

sen, organisaties, maar ook op initiatief van commerciële bedrijven

de belangrijkste middelen daartoe. Samenwerking versterkt het

maar nu het voorjaar er weer aankomt, wil ik weer fietsen.

die zich willen profileren met poëzie, die boven het gemiddelde

product en vergroot het publieksbereik. Via de consulenten van

willen uitstijgen.´

de SKVR en de cultuurscouts komen we tot in de haarvaten van de stad en bereiken we ook de individuele amateurs. Wat ik hoop is

4

de stad wordt. Een actief platform om huidige en toekomstige

www.wakrotterdam.nl www.doedok.nl 5


Kijk op de wijk Het actief meedoen van Rotterdammers aan onder


De Noorderlingen Na de voorstelling ’n Bries gaan de leerlingen op ontdekkingstocht over het Brienenoordeiland. © OBS Samsam

Na het succes van De Zuiderlingen maakten

We vragen mensen gezamenlijk in de lens te kijken en net even een

conceptontwerper Linda Malherbe en fotograaf

beetje óp te kijken, dat geeft de juiste energie. Ieder individu is

Joop Reijngoud groepsportretten in Rozenburg, de

belangrijk in een groep, iedereen moet worden gezien. Zo ontstaat

Afrikaanderwijk en van de Chinese gemeenschap

een staalkaart van mensen en sturen we aan op kennismaking en

in Rotterdam en Utrecht. In 2011 gingen de twee op

ontmoeting.’

Badkonijn

ontdekkingstocht door het Oude Noorden, maakten

om dat doel te bereiken. In elke nieuwsbrief lichten

Een drijvend kunstobject dat jongeren aanspreekt. Zo luidde in

we steeds twee projecten uit die we ondersteunen. De pareltjes in de wijken komen aan bod in de serie

Kijk op de wijk.

meer culturele activiteiten is een van de doelstellingen van het gemeentebestuur van Rotterdam. Het Rotterdamse Programma Cultuurbereik wordt ingezet

vijftig groepsportretten en presenteerden de foto’s

Boegie Carcenter

dit voorjaar tijdens een reizende tentoonstelling. De

‘De leukste en meest waardevolle contacten ontstaan als we net

komende maanden verkennen zij de Agniesebuurt en

even langer blijven hangen’, vervolgt Linda, ‘nog even wachten

de Provenierswijk voor nog eens vijftig portretten.

op iemand die verlaat is of blijven mee-eten. Dan is er ruimte voor

2009 de opdracht van Galerie op de Rotte. De kunstenaars Niels

Eind dit jaar verschijnt het fotoboek met als werktitel

echt contact en doen we mooie ontdekkingen. Zo ontdekten we dat

Lakens en Kwannie Tang maakten een Badkonijn, een combinatie

De Noorderlingen. Bewoners en bezoekers aan Noord

Noord een eigen Surinaamse aflegvereniging heeft en dat auto

van een badeend, zwemband en hip designer toy van 4,50 m hoog

komen de foto’s ondertussen gewoon tegen in de

liefhebbers door heel Nederland speciaal naar Boegie Carcenter

en 3,75 m breed. Na adoptie door de gemeente Vlaardingen is het

wijk op de locaties waar ze zijn gemaakt.

komen voor het pimpen van hun auto. Met de groepsportretten

kunstwerk weer terug in Rotterdam en dobbert tot oktober in de

proberen we een inkijkje te geven in de wereld achter een In 2007 startten Linda Malherbe en Joop Reijngoud met het foto-

specifieke groepsgemeenschap. En laten we zien: kijk, dit zijn al

graferen van groepen mensen die met elkaar het gezicht bepalen

die werelden die met elkaar samenleven in één wijk. En elke keer

Niels Lakens: ‘Kwannie en ik gunden het konijn een langer en zin-

van Rotterdam-Zuid. Het hele proces van research, inventarisatie,

weer worden we hartelijk welkom geheten. We laten zien hoe

vol leven. Naast een mooie locatie wilden we kinderen uit de wijk

kennismaking met wijkbewoners tot aan de presentatie van de

gemakkelijk het is om contact te maken met anderen. Want de

betrekken bij het project en hen laten meedenken over hun eigen

groepsportretten bleef niet onopgemerkt en resulteerde in trotse

wereld wordt mooier als je met elkaar in contact komt.’

woonomgeving. We schreven een wedstrijd uit voor een nieuw ont-

bewoners, saamhorigheid en gemeenschapszin. En toen dacht

Natuurtheater ‘n Bries

vijver van het Vroesenpark. Gerestyled door kinderen uit Blijdorp.

werp voor de beschildering, passend bij de wijk en organiseerden

Noord: dat willen wij ook! Met groepsportretten de onderlinge

Er is een kikkerpoel, er grazen Schotse Hooglanders, er groeit wilde

workshops. Alle inzendingen waren verrassend goed, uiteindelijk

relaties en gedeelde passies laten zien. En tegelijkertijd bewoners

marjolein, er staan geweldige klimbomen en dit voor- en najaar

hebben we gekozen voor het vrolijkste ontwerp dat erbij zat. Het

betrekken bij de veranderingen en verbeteringen in de wijk.

is het natuurgebied het decor voor een locatievoorstelling voor

Badkonijn is nu een symbool voor de wijk waar het ligt.’

dertig Rotterdamse scholen. Theatermaker Joke Olthaar: ‘Het

Ontmoeting en uitwisseling

Brienenoordeiland is een prachtig struingebied waar kinderen alle

‘Het effect van de groepsportretten op Zuid heeft een hoop teweeg

hectiek van de stad even kunnen loslaten.’

Rotterdams Volkstheater

gebracht’, beaamt Linda. ‘Naast het zichtbaar maken van groepen

scholen hebben zich inmiddels aangemeld. Bovendien staat er voor

Wat in 1986 begon met een tweedehands circustheatertent en

gemeenschapszin begint bij het leren kennen van de ander, het

eind juni een open weekend voor individuele bezoekers gepland.

een oude vrachtwagen, is anno 2012 uitgegroeid tot een theater

blijkt dat de groepsportretten hier aan bijdragen. En hoewel het

festivalinstituut binnen de Rotterdamse wijken met een eigen

uitgangspunt steeds hetzelfde is blijven we voor elk nieuw project

Joke: ‘De voorstelling gaat over de beleving van de natuur. We

tentenpark en een vaste groep artiesten en beeldend kunstenaars.

doorzoeken naar de best passende vorm.’

willen de bezoekende kinderen meer verbinden met hun natuurlijke

Het Rotterdams Volkstheater verbindt mensen en cultuur door

omgeving, ze de schoonheid ervan laten zien en hen stimuleren

middel van festivalactiviteiten in de openbare ruimte. Van klein-

Juiste energie

vaker in de natuur te zijn. Uit de reacties van de kinderen merkten

schalige bewonersinitiatieven tot grote stadsevenementen, van

De bewonersvereniging Top van Noord, de Surinaamse vrouwen

we dat velen het gebied niet kennen en hoe fijn ze het vinden om

kleine zeshoekige tenten tot een theatertent compleet met tribune

van Tori Oso, de zondagavondmuzikanten van Café de Bel, de

lekker buiten te zijn. Het project verbindt cultuur, natuur en milieu

en speelvloer: iedereen kan bij het Volkstheater terecht en alles

leden van de Sagrada Familia, de aardappeleters van Pakhuis De

op een speelse manier.’

is te huur.

Aardappel. Joop: ‘Er zijn allerlei redenen voor mensen om zich te

www.nbries.nl

www.volkstheater.nl

Vorig jaar ontwikkelde Joke samen met collega Bart van Lieshout de voorstelling ’n Bries voor de groepen 5, 6 en 7 van het basis onderwijs. Een theatervoorstelling midden in het groen met aansluitend workshops om het eiland te verkennen en van de natuur te leren. De succesvolle pilot is dit jaar verder uitgewerkt en dertig

mensen en het vastleggen van hun verhalen, werden de geportretteerden zich ook meer bewust van hun eigen waarde en activiteit. De groepsportretten bleken een stimulans voor nieuwsgierigheid naar zichzelf, naar elkaar en naar de omgeving. En dat leidde weer tot ontmoeting en uitwisseling. Natuurlijk is dat goed voor een wijk, goed voor onderlinge verbondenheid. Betrokkenheid en

groeperen. Natuurlijk omdat mensen met elkaar werken, een sport,

Vragen over één van deze initiatieven? Zelf ook een mooi kunstproject ontwikkelen? Stuur een e-mail naar de cultuurscout in uw deelgemeente. De e-mailadressen van de cultuurscouts zijn te vinden via www.sbaw.nl/diensten/dienst/cultuurscouts. 6

www.degroepsportretten.nl

hobby of andere interesse delen. Maar er zijn ook minder voor de hand liggende groepen die minder zichtbaar zijn maar wel bijzonder of interessant.

© Joop Reijngoud en Linda Malherbe

De mannen van Boegie Carcenter. Joop Reijngoud: ‘Een serie groepsportretten is eigenlijk als een receptenboek met verhalen. Het toont de diversiteit van een wijk in leeftijd , achtergrond en culturen.’

Colofon Deze nieuwsbrief is een uitgave van het Rotterdamse Programma Cultuurbereik en is bestemd voor iedereen die geïnteresseerd is in verbreding van cultuurbereik. Voor de culturele agenda zie: www.culturelekaartrotterdam.nl. Wilt u de nieuwsbrief op uw postadres ontvangen? Stuur een e-mail naar [email protected] Samenstelling: Nathalie de Korte en Olga Smit (Gemeente Rotterdam, dienst Kunst en Cultuur (dKC)) en Marketing en Communicatie Stichting Rotterdam Festivals | teksten en eindredactie: Marleen Bos | ontwerp: Annemarie Mosterd (annemariemosterd.nl) druk: Platform P, oplage: 800 | digitaal exemplaar: www.rotterdam.nl | reacties/suggesties: Marleen Bos, [email protected]

7


Turkey Now! Het Metropole Orkest begeleidde tijdens het openingsconcert een trio van geliefde topzangeressen uit Turkije: Leman Sam, de diva van de Anatolische volksmuziek en haar dochters Sevval Sam en Sehnaz Sam. Samen bezongen ze de muzikale geschiedenis van Turkije. De vierde editie van het festival Turkey Now! viert dit jaar 400 jaar diplomatieke

foto’s: Elko Westervaarder

8

betrekkingen tussen Turkije en Nederland en toont nog t/m 23 mei a.s. een veelzijdige staalkaart van Turkse muziek en andere kunstdisciplines. Jazztrompettist Eric Vloeimans: ‘Ik hou erg van de lyriek die Turkse muziek vaak heeft. De klank van de ney heeft me absoluut geïnspireerd bij de ontwikkeling van mijn trompetgeluid.’ www.turkeynow.nl

Cultuurbereik Rotterdam

Recommend Documents