Ondernemen in crisistijd. Grote verschillen in buitenlandse incassopraktijk. De eerste armoedegezant van Nederland. Microkrediet slaat aan in Nederland. Wat doet een curator?
CreditMind is een initiatief van GGN Incassospecialisten en Gerechtsdeurwaarders. Maart 2010, nummer 4.
1
GGN Academy verbindt opleidingen met de praktijk. GGN weet wat er speelt als het gaat om creditmanagement. Nu, maar ook in de toekomst. Deze kennis deelt GGN graag met u. Via GGN Academy bieden we een breed scala aan gespecialiseerde kennis- en vaardigheidstrainingen. Van het effectief inzetten van incassomaatregelen tot interculturele communicatie. Deze trainingen zijn op open inschrijving beschikbaar of kunnen volledig afgestemd worden op de specifieke behoeften van uw branche of organisatie. De grote kracht van GGN Academy is immers de directe koppeling met de praktijk. Met een optimaal rendement voor u én uw medewerkers. Kijk voor het volledige cursusaanbod op www.ggnacademy.nl
t r a i n i ng & o p l e i d i ng i n c r e d i t manag e m e n t 2
www.ggnacademy.nl
De financiële crisis: theorie en praktijk
Hoogleraar Sylvester Eijffinger trekt lessen uit de onvoorspelbare crisis die de wereld overviel. Ton Geerts, Kamer van Koophandel, ziet ondernemerschap opbloeien.
>>> 4
Creditmanagement voor hogeschool: last minutewerk
Bij de Hogeschool Rotterdam moeten 28.500 studenten op 1 september hun studiegeld hebben betaald. Ondanks alle voorlichting en herinneringen moeten elk jaar weer studenten hun studie stoppen voordat zij zijn begonnen.
>>> 8
Praktisch en praktijkgericht opleiden: GGN Academy (P.9) Tegen-stelling: burgemeester laten ingrijpen bij grote schuldproblemen (P.10) Werkportret van kandidaat gerechtsdeurwaarder Anique Berghuis (P.17) Het laatste woord van Henk Keizer: graag wetgeving voor incassobureaus (P.23)
Eindhoven komt met nieuwe aanpak armoedebestrijding: de armoedegezant Gerrie Vermeulen gaat er de komende twee jaar voor zorgen dat het geld voor armoedebestrijding bij de juiste mensen terecht komt en daadwerkelijk bijdraagt aan de oplossing van het armoedeprobleem.
>>> 14
Werk met een gezonde dosis wantrouwen: de curator
Het is elke keer weer spannend wat Robbert Roeffen aantreft bij het bedrijf dat net failliet is verklaard. Curator is een vak waarin alle aspecten van het recht samenkomen, maar dat altijd één doel heeft: het beste voor de crediteuren bereiken.
>>> 18
Zo betaalt Avalon-Chanel Weyzig: Miss Nederland
Een meisjesdroom werd werkelijkheid. Vorig jaar zomer behaalde Avalon-Chanel de titel Miss Nederland. Wat is Avalon-Chanel wijzer geworden van de deelname aan de missverkiezingen?
>>> 22
C
Over de crisis De crisis heeft het effect van een voetbalwedstrijd. Iedereen praat erover en heeft een eigen kijk op de voorspelbaarheid, de oorzaken, het verloop en de aanpak die nodig is om de gevolgen te boven te komen. Wie houvast zoekt - en wie doet dat niet? - heeft het moeilijk. CreditMind peilt de mening van twee deskundigen uit de praktijk die op verschillende manieren bij de financiële crisis betrokken zijn. De econoom Sylvester Eijffinger, die in de commissie Maas de rol van de banken heeft onderzocht en daaruit lessen heeft getrokken. En de directeur van de Kamer van Koophandel Rotterdam, Ton Geerts, die weet wat de crisis teweeg heeft gebracht bij ondernemend Nederland. Crisis of geen crisis, er zijn altijd nog heel veel mensen die het lef hebben om een onderneming te starten.
De financiële crisis: een zegen voor de economie? De Tweede Kamer zoekt naar duidelijkheid over de oorzaken en het verloop van de financiële crisis. De bankwereld in Nederland moet leren leven met een gedragscode. Terwijl de crisis ons leven nog steeds beheerst, legt econoom Sylvester Eijffinger uit hoe Nederland de gevolgen van de financiële opdoffer het beste te boven kan komen. “Bezuinigen, structurele hervormingen én investeren in de kenniseconomie. Als Nederland die drie paden volgt dan komt zij uit op het groeipad. En kun je achteraf concluderen dat de crisis een zege is geweest. Of het zover komt, hangt af van wat het volgende kabinet doet. Met alleen bezuinigen blijft de crisis lang doorwerken. Als ik zie dat innovatie één van de aandachtspunten is voor de werkgroepen die aanbevelingen moeten doen voor de bezuinigingsplannen houd ik mijn hart vast, omdat innovatie en kennisontwikkeling belangrijk zijn om de gevolgen van de 4
crisis snel te boven te komen,” zegt prof. dr. S.C.W. Eijffinger, hoogleraar financiële economie en bestuurslid van het European Banking Center aan de Universiteit van Tilburg. “Voor een vitale economie is het nodig te investeren in kennis en innovatie. Daar liggen kansen voor ondernemers. De bereidheid daarin geld te steken, is in Nederland de afgelopen jaren afgenomen.” Soepeler ontslagrecht Eén van de noodzakelijke, structurele maatregelen is volgens Eijffinger de verhoging van de AOW-leeftijd, die op de
lange termijn gunstig uitpakt voor het begrotingstekort. Hij pleit ook voor een soepeler ontslagrecht om de door stroming in de arbeidsmarkt te bevorderen. “Dynamiek in de arbeidsmarkt is nodig om het aantal werklozen omlaag te brengen. Daarvoor moet je mensen van werk naar werk brengen. WW moet een zo kort mogelijke overbrugging zijn voor de periode tussen twee banen.” Eijffinger pleit verder voor een versimpeling van het belastingstelsel. Met één tarief (vijfen dertig procent) voor iedereen. “Die verandering is budget neutraal uit te voeren, maar
dan moeten wel de hypotheekrenteaftrek en de ouderenaftrek uit het belastingstelsel worden gehaald.” Het huidige subsidiebeleid is volgens Eijffinger dringend aan herziening toe. Als het aan Eijffinger ligt, investeert Nederland het grootste deel van het geld dat nu in subsidiepotten zit in kennis, wetenschap, nieuwe producten en innovatie. In plaats van subsidiëren moet de overheid de belastingdruk voor onder nemers verminderen door middel van heffingskortingen. Meer richten op klanten Collega-econoom Sweder van
Sylvester Eijffinger: ‘‘Crisis heeft aangetoond dat aandeelhouderswaarde op korte termijn volkomen fout uitpakt.’’
Wijnbergen ziet weinig heil in het terugblikken op de oorzaken en het verloop van de financiële crisis. “Met terugkijken op de vorige oorlog, kun je de volgende oorlog niet winnen.” Toch blikken we terug met Eijffinger, omdat hij betrokken was bij de les die uit de crisis is getrokken voor de banken en de bankiers. Geconcludeerd is dat het
‘In plaats van subsidiëren moet de overheid de belastingdruk verminderen’ toezicht op banken beneden de maat was, waardoor de ontwikkeling van de financiële crisis als het ware vrij spel kreeg. “Hier zie je de onderschatting van het bankieren als een complex vak. Door gebrek aan kennis en ervaring hebben bankiers risico’s niet onderkend en ontbrak het aan effectief
risicomanagement. De crisis heeft ook duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is om een buffer aan eigen geld te hebben voor noodgevallen. Dat is geld waar je als bank niets mee kunt doen en dat niet bijdraagt aan het rendement, dat net zo heilig was als aandeelhouderswaarde. Door de juridisering van de samen leving waren bankiers meer bezig met zich indekken tegen alle mogelijke risico’s dan met het nemen van besluiten.” Eijffinger maakte deel uit van de commissie Maas die in haar rapport - de adviescommissie Toekomst Banken - een groot aantal aanbevelingen heeft gedaan om het toezicht op en de professionaliteit van banken te verbeteren, en de beloningsstructuur te normaliseren. Banken moeten zich meer richten op de klanten en minder op de aandeelhouders. De aanbevelingen zijn overgenomen in wetgeving die op 1 januari van kracht is geworden.
Niets geleerd van de crisis Wat is de waarde van de aanbevelingen en van wet geving als je leest dat banken in Amerika aandeelhouders al weer rendementen van twintig procent voorspiegelen? En in Nederland geklaagd wordt dat bankiers vertrekken vanwege te lage bonussen? Eijffinger: “Die banken hebben niets geleerd van de crisis. Die crisis heeft aangetoond dat aandeelhouderswaarde op de korte termijn volkomen fout uitpakt. Een bank die van de crisis heeft geleerd, streeft naar een rendement van tien tot vijftien procent.” Ondernemers klagen dat zij weinig terugzien van de financiële steun van de overheid aan banken. Is dat terecht? Eijffinger: “Bij een neergaande economie is het gezond dat banken terughoudend zijn met kredieten en extra aandacht schenken aan het beoordelen van wat wel en geen aanvaardbare risico’s zijn. Die verhoogde
terughoudendheid is één factor. Verder moeten zij hun eigen kapitaalpositie versterken. Naarmate die omhoog gaat, nemen de kredietfaciliteiten af. Het interbancaire geldverkeer functioneert nog altijd niet. De kosten van het aantrekken van geld zijn hoog, omdat door de concurrentie op de spaarmarkt de spaarrentes te hoog zijn. Deze ellende moeten wij uitzitten totdat de balansen van de banken weer gezond zijn. Heel vervelend voor ondernemers, maar het is niet anders.” >
5
C
Crisis, maar me Onder het motto ´Sneller betalen: dat loont!’ wil de Kamer van Koophandel de betaalmoraal veranderen. Door het massaal overschrijden van betalingstermijnen - met gemiddeld veertien dagen - gaat ruim een miljard euro verloren voor de economische groei. Dit betekent concreet dat ondernemers vijftig procent meer krediet in hun debiteurenportefeuille moeten steken dan nodig zou zijn als iedereen netjes op tijd zou betalen. De Kamer van Koophandel geeft het goede voorbeeld door rekeningen van klanten binnen twintig dagen te betalen.
Ton Geerts: “Veel belangstelling voor slimmer ondernemen.”
“Het is een prisoner’s dilemma,” zegt Ton Geerts, algemeen directeur van de Kamer van Koophandel Rotterdam. “De ondernemer die laat betaald krijgt, wacht ook lang met het betalen van zijn rekeningen. Die reactie is begrijpelijk, maar heeft macro-economisch gezien grote gevolgen. We lopen miljarden euro’s mis, waarmee veel toegevoegde waarde is te creëren. Lang wachten met betalen, is rijden met de handrem erop.” De politieke wil om dit probleem op te pakken is aanwezig, maar daden blijven tot nu toe uit. Dat is de reden dat de Kamer van Koophandel partners zoekt om dit probleem daadwerkelijk aan te pakken. Extra debiteurenrisico Uit onderzoek blijkt dat een kwart van de faillissementen is terug te voeren op te late betalingen. De belangrijkste oorzaken van een betalingsachterstand zijn financiële
6
problemen en het welbewust te laat betalen, omdat ondernemers lang op betalingen moeten wachten. Uit de ConjunctuurEnquête Nederland (COEN) over het vierde kwartaal van 2009, blijkt dat elf procent van de ondernemers - in het gebied van de KvK Rotterdam - het extra debiteurenrisico als belangrijkste effect van de kredietcrisis ervaart. Ongeveer een vijfde van het totaal aantal onder nemers ondervindt hiervan hinder als zij bij de banken aankloppen voor krediet. Deze en andere cijfers komen ter tafel in het gesprek met Ton Geerts. De invalshoek is: wat heeft de crisis teweeggebracht bij ondernemend Nederland en hoe kunnen ondernemers daarop anticiperen? Een deel van wat Sylvester Eijffinger noodzakelijk acht om de gevolgen van de financiële crisis te boven te komen - innovatie en ontwikkeling van de kenniseconomie - is
et een positieve onderstroom praktijk in Rotterdam. Er was bij ondernemers veel belangstelling voor het programma ‘slimmer ondernemen’ dat samen met Syntens aan de man is gebracht (Syntens is in het leven geroepen om innovatie bij het midden- en kleinbedrijf te stimuleren). “In tijden van economische voorspoed is er niet zo’n drang om nieuwe producten te ontwikkelen of andere markten te zoeken. Die bijeenkomsten waren bedoeld om dat juist te stimuleren. Om de creativiteit te activeren en ‘out of the box’ te denken. Na anderhalf jaar van teruggang begint de export voorzichtig weer te groeien. Als die trend zich zo doorzet dan komen we dit jaar uit op het niveau van 2007, het laatste jaar met goede exportcijfers.” Tranen Het is de kern van wat Ton Geerts wil overdragen: de financieel-economische crisis bagatelliseert hij niet, maar we moeten de ogen ook niet sluiten voor een positieve onderstroom die aan kracht wint. Het aantal faillissementen neemt toe, maar niet in die mate die je zou verwachten bij een crisis van grote omvang. In het vierde kwartaal 2009 bedroeg het aantal faillissementen in Rotterdam 235 tegen 162 in dezelfde periode in 2008. “Zevenhonderd faillissementen op jaarbasis zijn zevenhonderd persoonlijke drama’s die trauma’s achterlaten. Bij onze balies zijn heel wat gesprekken gevoerd waarbij tranen vloeiden. Maar je praat over zevenhonderd faillissementen op 126.000 onderne-
mingen. Dat is 0,6 procent.” In de regio Rotterdam waren de bedrijfsresultaten over het derde kwartaal nog niet positief, blijkt uit de COEN, maar de opgaande lijn lijkt ingezet. De verwachtingen voor het vierde kwartaal zijn positief: steeds minder ondernemers verwachten een verdere verslechtering van het economisch klimaat.
‘Ondernemers die nu starten hebben in ieder geval lef’ De industrie, de groothandel en de dienstensector lijken aan een positieve ontwikkeling te zijn begonnen. De bouw en de landbouw daarentegen zitten nog midden in de economische crisis. In de winstgevendheid tekent zich een positieve tendens af, maar die is wel zwak. In het derde kwartaal heeft 35 procent van de ondernemers een verdere daling van de winstgevendheid ervaren, tegenover 12 procent die een stijging meemaakte. Netwerken Ton Geerts: “Ondernemers die nu starten hebben in ieder geval lef. Daar zijn veel zzp’ers bij. Dat aantal groeit nog steeds. Een deel van deze groep doet dat met het oogmerk uiteindelijk een grotere onderneming te beginnen. Ze kijken de kat uit de boom en beginnen één dag per week een eigen activiteit naast hun baan. Als zich dat
goed ontwikkelt, zetten ze de stap naar het ondernemerschap. Negentig procent van de zzp’ers is gemotiveerd door het voor hen aantrekkelijke idee eigen baas te zijn. Tien procent doet dat vanuit een ontslag situatie.” Netwerken blijken een belangrijk middel om ondernemers verder te helpen bij het verwezenlijken van hun droom of ondernemingsplan. Een netwerk is bovendien een belangrijk middel om nieuwe opdrachten binnen te halen. In de regio Rotterdam vormen jonge ondernemers netwerken, waarbinnen zij kennis opdoen door thema’s aan de orde te stellen, ervaringen uit te wisselen en met elkaar te praten over problemen en successen. De rol van de Kamer van Koophandel is in crisistijd niet anders dan in andere jaren: mensen zó begeleiden dat zij goed voorbereid de stap naar
een eigen onderneming zetten. “We maken starters altijd bewust van de risico’s die zij kunnen verwachten. Als het economisch heel goed gaat, sta je niet zo stil bij de noodzaak om een financiële buffer te vormen. Als je je plannen en investeringen hebt gebaseerd op groei van omzet en winst, zoals gebruikelijk was, dan is het moeilijk om een paar stappen terug te moeten doen. Om ambities bij te stellen en ingrijpende maatregelen te treffen. Slechte tijden zijn een zwarte test voor het ondernemerschap. De starters van nu zijn zich meer bewust van de risico’s die het ondernemerschap met zich meebrengt.”
Tips voor goed ondernemerschap In de brochure ‘Financiële tegenspoed? Neem de juiste stappen!’ geeft de Kamer van Koophandel een aantal tips voor het goed runnen van een onderneming: • Zorg dat de administratie goed op orde is. • Zorg voor een kredietverzekering. • Zorg voor een klankbord. Dat kan de accountant zijn, maar er bestaan ook netwerken met oud-ondernemers die starters coachen. • Kijk kritisch naar de kosten. • Houd zakelijk en privé zoveel mogelijk gescheiden. • Doe aan relatiebeheer en acquisitie. Ondernemers die deelnemen aan netwerkbijeenkomsten trekken meer ‘new business’ aan dan collega’s die dat niet doen. • Reserveer maandelijks een bedrag voor de belasting. • Vorm een financiële buffer voor slechte tijden. • Toets tussentijds de resultaten en de begroting. • Blijf op de hoogte van ontwikkelingen in de branche. • Herzie om de drie jaar het ondernemingsplan. • Controleer of de onderneming de juiste rechtsvorm heeft. 7
C
Vrouwen in creditmanagement Jacqueline Lavooy manager Service Center Financiën en Studentenregistratie bij de Hogeschool Rotterdam. Jacqueline Lavooy is manager Service Center Financiën en Studentenregistratie bij de Hogeschool Rotterdam. De school biedt een lesprogramma dat tachtig hbo-opleidingen omvat. Het aantal studenten bedraagt 28.500; het aantal medewerkers meer dan tweeduizend. De Hogeschool Rotterdam is een praktijk gericht kennisinstituut in het hart van Rotterdam dat zich onderscheidt met typisch Rotterdamse kernwaarden: pragmatisch, oplossingsgericht en initiatiefrijk.
‘Bij de Hogeschool Rotterdam is debiteurenbeheer last minutewerk’ Creditmanagement is één onderdeel van het werk van Jacqueline Lavooy. Haar afdeling zorgt ervoor dat zoveel mogelijk studenten op tijd voor 1 september - hun collegegeld betalen. Doen zij dat niet dan mist de school inkomen in de vorm van een bekostiging door het ministerie. “En dat is niet in het belang van onze core business: onderwijs van een hoge kwaliteit,” zegt Jacqueline Lavooy. Bij ons betalen studenten voordat zij het onderwijs hebben afgenomen. Ons doel is om zoveel mogelijk betalende studenten te krijgen om de bekostiging veilig te stellen.” Dat klinkt logisch, maar in de praktijk gaan veel studenten zorgeloos om met die verplichting. Zij gaan eerst op vakantie en dan lijkt de start van het schooljaar rond 1 september ver weg. “Door die mentaliteit is debiteurenbeheer last minute-werk. Wij moeten er in drie maanden voor zorgen dat het innen van het collegegeld van 28.000 studenten goed verloopt en zoveel mogelijk geld oplevert. Dat is al een ingewikkelde opdracht door 8
verschillende regelingen in het onderwijs. Daarbovenop moeten we ook duizenden mutaties verwerken van studenten die zich hebben ingeschreven, maar op het allerlaatste moment van school of opleiding veranderen.” Studenten zijn nu steeds meer zelf verantwoordelijk voor de betaling van het collegegeld. Dat maakt het innen lastiger dan een aantal jaren geleden toen de ouders dat vaak al voor de vakantie deden. “We maken het de studenten makkelijk door de mogelijkheid te bieden in vijf termijnen te betalen. Bij de inschrijving krijgen zij een informatiepakket over de financiële gang van zaken. In die periode van drie maanden versturen wij volledig geautomatiseerde aanmaningen. Kort voor de sluitingstermijn belt een callcenter om studenten te herinneren aan de vervaldatum en de noodzaak om voor die tijd te betalen. We merken dat een grote groep studenten financiële problemen heeft. Steeds vaker worden betalingstermijnen niet afgeschreven vanwege een saldotekort.” Komt het voor dat studenten
met hun studie moeten stoppen, omdat zij niet betalen? “Ja, vaker dan ons lief is. Studenten ontdekken de ernst van hun betaalgedrag pas als wij hebben gemeld dat zij zijn uitgeschreven. Dan staan zij - of hun ouders - nog dezelfde dag bij de studentenbalie. Als wij alles hebben gedaan om het geld te innen, dan is het daarna echt afgelopen. Dan kan de student nog maar één ding doen: zich volgend jaar opnieuw inschrijven voor de studie.” Wat zou beter kunnen in het betalingsproces? “De mensen op de afdeling zouden zeggen: een beetje meer begrip bij studenten, maar ook binnen de organi satie. Veel mensen vinden het aandringen op betaling vervelend en ervaren dat als bureaucratisch. Er ontstaat begrip als we uitleggen dat een accountant ons controleert en dat elke betaling na de vervaldatum niet meer meetelt voor de bekostiging. Daarom richten wij onze communicatie hierover ook op de medewerkers van de hogeschool.”
Moet u zich meer inspannen of meer bewijzen dan uw mannelijke collega’s? “In een mannenorganisatie als het onderwijs moeten vrouwen meestal net iets meer hun best doen en zich net iets langer bewijzen voordat de waardering komt. Ik ervaar hier geen glazen plafond. Ik werk nu twintig jaar bij de hogeschool en heb in die tijd veel en verschillende taken op mijn bordje gekregen. Het is wat je er zelf van maakt.” Welke ervaring zou u willen meegeven aan uw mannelijke collega’s? “Lastige vraag. Ik heb genoeg mannen om mij heen waarvoor ik bewondering heb en waar wij vrouwen nog iets van kunnen leren. Ik vind wel dat sommige jonge, ambitieuze mannen erg gericht zijn op hun carrière en iets te snel wat te veel willen bereiken. Die instelling schrikt mensen af. In deze functie is het belangrijk onderdeel te zijn van de groep. Daarvoor moet je jezelf weg kunnen cijferen. Alleen bereik je niets. Maar dat geldt even hard voor mannen als voor vrouwen.”
Opleidingen GGN Academy slaan brug naar de praktijk Een opleidingsaanbod dat direct aansluit op de dagelijkse praktijk en je op de hoogte brengt van de laatste ontwikkelingen in creditmanagement. Of gericht aansluit op een specifieke branche of op individuele wensen van de deelnemers. Dat is de basis voor alle trainingen die GGN Academy op het programma heeft staan. Cursisten delen in de kennis en ervaringen van specialisten uit de GGNorganisatie of verwante vakgebieden. De trainingen ‘Telefonisch incasseren’ en ‘Actualiteiten vastgoed’ zijn een goed voorbeeld van die aanpak. Telefonisch incasseren brengt geld op Effectieve telefonische incasso brengt geld op, omdat debiteu-
ren ervan overtuigd raken dat zij maar beter kunnen betalen. In de praktijk worden de scoringsmogelijkheden onvoldoende benut. Telefonische incasso is vaak het plichtmatig voeren van een routinegesprek. “Als je vooraf niet bepaalt wat je wilt bereiken, levert het contact weinig of niets op,” zegt de trainer van GGN Academy. “Belangrijk is dat je in de eerste minuten van het gesprek al vaststelt met wat voor type debiteur je te maken hebt en welk gedrag daarbij hoort. Dat is onmisbare informatie om te bepalen hoe je de persoon het beste kunt benaderen en hoe je het gesprek moet sturen in de richting van een afspraak over de betaling.” Telefonische incasso is een gesprek voeren; is vooral luisteren naar wat de debiteur zegt en daarin haakjes zien te
vinden om hem of haar naar de doelstelling te halen. “Luisteren moet je leren. Het is de meest onderschatte eigenschap als het gaat om onderhandelen.” De training telefonische incasso is een combinatie van het leren onderkennen van verschillende soorten gedrag, doelstellingen bepalen en het gesprek sturen op het beoogde resultaat. De training kan worden aangepast aan de specifieke omstandigheden van een branche, zoals bijvoorbeeld wordt toegepast bij woningcorporaties en kinderdagverblijven. “Hier kunnen de emoties hoog oplopen,” zegt de trainer, “omdat het om een huis of kinderen gaat,dus is het extra belangrijk om hier goed mee om te kunnen gaan.”
kelingen in het vastgoedrecht een speciale cursus samengesteld voor mensen die betrokken zijn bij het beheren van vastgoed. Vanuit de wetgeving en de notarieel-juridische invalshoek wordt in één dag een brug geslagen naar toepassing in de praktijk. In korte tijd krijgen de deelnemers een overzicht van wat er speelt in het vastgoed. Daarbij komen de meest uiteenlopende onderwerpen aan bod: van splitsing in appartementsrechten tot parkmanagement, en van publiekrechtelijke beperkingen tot kabels en leidingen. Met deze cursus breidt GGN Academy haar branchegerichte opleidingsaanbod uit in de vastgoed- en huursector.
Actualiteiten vastgoed GGN Academy heeft naar aanleiding van recente ontwik-
Cursusagenda 2010 Cursus Algemene Wet Bestuursrecht 4e Tranche Actualiteiten vastgoed Effectief communiceren met debiteuren Effectief inzetten van incassomaatregelen Faillissement & Wsnp Kennismaking incassotraject Optimaal debiteurenbeheer Telefonisch incasseren
Datum
Plaats
donderdag 8 april Zwolle maandag 10 mei Rotterdam dinsdag 8 juni Den Bosch dinsdag 27 april Amsterdam dinsdag 11 mei Amsterdam dinsdag 29 juni Den Bosch donderdag 25 maart Tilburg maandag 19 april Rotterdam dinsdag 18 mei Zwolle donderdag 3 juni Tilburg donderdag 3 juni Rotterdam
Telefonische incasseren (kinderopvang)
dinsdag 8 juni Amsterdam
meer informatie Voor het volledige cursusaanbod en de inschrijfmogelijkheden: www.ggnacademy.nl
9
C
tegen-stelling
Burgemeester moet k ingrijpen bij grote s “Voor het oplossen van betaalproblemen moeten we meer doen dan het gedrag proberen te veranderen. We moeten ons veel meer richten op de omstandigheden die schulden in de hand werken.” Dat was de conclusie van Henk Keizer in zijn column in het vorige nummer van CreditMind. Daar sluit de nieuwe stelling op aan. Die is ontleend aan de praktijk van de gemeente Zaanstad. De burgemeester moet kunnen ingrijpen in gezinnen die bij herhaling schulden maken. Zij zouden onder financiële bewindvoering moeten worden geplaatst. Continu met schulden en in armoede leven heeft een groot effect op mensen. Kinderen kunnen het gedrag van hun ouders overnemen. Jo Jeukens
GGN Limburg, participant GGN
Elly Blanksma
Lid CDA-fractie Tweede Kamer en woordvoerder schuldhulpverlening “Het CDA is er niet voor om burgemeesters de mogelijkheid te bieden gezinnen financieel onder curatele te stellen. Dat gaat ons te ver. Wij geloven dat mensen ook in die situatie hun eigen verantwoordelijkheid nemen voor het oplossen van hun problemen. Het ingrijpen door een burgemeester is ook niet nodig als de problemen maar tijdig worden gesignaleerd en de schuldhulpverlening snel in actie komt. Daarbij is voldoende nazorg als het gezin schuldenvrij is essentieel. Het CDA verwacht meer heil van snel ingrijpen, van een soort financiële huisartsenpost die meteen hulp biedt bij financiële problemen. Daarbij moeten gezinnen met kinderen wat ons betreft altijd voorrang krijgen. Een dergelijke hulppost maakt een eerste scan van de financiële situatie en geeft richting aan wat schuldhulpverlening moet doen. Dat lukt nu niet omdat er zoveel lange wachtlijsten zijn. Als mensen om begeleiding vragen, moeten zij niet maanden op begeleiding hoeven wachten. Dat motiveert niet, want hoe langer je wacht des te moeilijker het wordt om mensen weer financieel op de rails te krijgen. Het CDA pleit voor een Postbus 51-campagne om de drempel naar de schuldhulpverlening te verlagen en mensen te bewegen tijdig om hulp te vragen. Verder is een belangrijke stap om de effectiviteit van de schuldhulpverlening te vergroten de invoering van een moratorium: de juridische mogelijkheid om bij schuldhulpverlening de vordering van schuldeisers tijdelijk te bevriezen. Zo breng je rust in een chaotische situatie en schep je de voorwaarden om alle problemen in kaart te brengen en tot een goede oplossing te komen. Staatssecretaris Klijnsma staat daar positief tegenover, maar zij maakt geen tempo.”
10
“Ik ben altijd huiverig als de overheid wil ingrijpen in privaatrechtelijke zaken. De wethouder heeft gelijk: bij chronische financiële problemen moet je iets doen om nieuwe schulden te voorkomen. Die mensen moeten tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Daar heeft de burgemeester geen speciale bevoegdheid voor nodig. De wet biedt die mogelijkheid al. Bij verkwisting en het lichtvaardig maken van schulden kun je een persoon, buiten hem om, onder curatele laten stellen. Daarvoor kan het Openbaar Ministerie een verzoek indienen bij de kantonrechter. Dat moet een burgemeester niet zelf willen bepalen. Dat is strijdig met mijn rechtsgevoel. De betrokkene moet gebruik kunnen maken van rechtsmiddelen als hoger beroep of verzet. Als je onder curatele staat, wordt het moeilijk om nieuwe schulden te maken. Als je dat toch doet, buiten de curator om, dan is die overeenkomst nietig. Wij doen nu dertig jaar aan financiële bewindvoering in de oostelijke mijnstreek. Die ervaring leert dat schuldhulpverlening alleen werkt als de betrokkenen leren budgetteren. Dat is voor de meeste het moeilijkst. Het kost veel tijd om af te leren € 1,10 uit te geven als er € 1,- binnenkomt. De noodzaak om dat te veranderen moet je laten voelen: bewindvoering en ondercuratelestelling zijn daar goede middelen voor. Je lost de schuld af en je leert mensen rond te komen van een bescheiden vast bedrag per week. Als je goed kunt budgetteren, kun je van elk inkomen rondkomen. Het is voor kinderen van eminent belang te leren dat zij geen schulden mogen maken. Dat zij anders moeten omgaan met geld. Dat maak je duidelijk door de ouders te dwingen om te budgetteren.”
kunnen schuldproblemen
Piet Keijzer (SP)
Wethouder gemeente Zaanstad voor Werk, inkomen en integratie, Ruimtelijke ontwikkeling en Wonen “We hebben in Zaanstad te maken met een tiental mensen die hun financiële situatie chronisch niet op orde hebben en in armoede leven. Het zijn recidivisten waar de schuldhulpverlening geen vat op heeft. Dat probleem wordt nog schrijnender als er kinderen bij betrokken zijn. Die staan helemaal machteloos in een armoedesituatie. Van volwassenen kun je zeggen dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor wat hen overkomt. Voor kinderen geldt dat niet. Hun toekomst staat op het spel. Bovendien is de kans groot dat zij het gedrag van hun ouders overnemen. Deze problematiek houdt mij erg bezig. Zo is het idee ontstaan om in gevallen van chronisch grote schulden de burgemeester in staat te stellen in te grijpen en die gezinnen onder financiële bewindvoering te plaatsen. Ik ben helemaal niet zover dat er al een plan ligt. Maar ik zie het wel als mijn politieke verantwoordelijkheid om de maatschappelijke discussie hierover op gang te brengen. Dit is de laatste stap in het proces van schuldhulpverlening. We hebben in Zaanstad een meldpunt Betalingsachterstand. Daarin werken wij samen met woningcorporaties, het energiebedrijf, een zorgverzekeraar en de GGD. De partners informeren elkaar over iedereen die twee maanden betalingsachterstand heeft. Zo willen we bereiken dat de schuldhulpverlening er vroeg bij is en mensen niet nog dieper in de schulden raken. De tweede stap is de vrijwillige en de verplichte schuldhulpverlening. De laatste mogelijkheid is mensen onder financiële bewindvoering plaatsen. Ik noem dit geen betalingsprobleem, maar een koopprobleem. Kinderen leren omgaan met geld behoort een onderdeel te zijn van de opvoeding. Dat is niet meer de praktijk, want een groot aantal ouders kan dat zelf niet eens. We sparen niet meer, maar kopen gewoon wat we willen hebben. Door ingrijpen voorkom je niet alleen een groeiende armoede. Ik hoop hiermee ook te bereiken dat minder kinderen bij Jeugdzorg terechtkomen.”
11
C
Het juridische doolhof van buitenlandse vorderingen Nederland is voor veel landen in en buiten Europa het voorbeeld geweest voor een betrouwbaar en vooruitstrevend systeem voor de uitvoering van gerechtelijke vonnissen. De gerechtsdeurwaarder is hier een onafhankelijke en professionele spil die zijn werk, als vrije ondernemer, tegen lage kosten verricht. Ondernemers die internationaal zakendoen ontdekken hoe goed het hier geregeld is als debiteuren in het buitenland niet betalen. Het uitvoeren van gerechtelijke vonnissen en het betekenen van vorderingen wordt in de Europese Unie voetje voor voetje makkelijker, maar er is nog lang geen sprake van een juridische eenheid. Alleen voor niet-betwiste vorderingen geldt binnen de EU een vereen voudigde en daardoor snellere procedure. In principe moet een vonnis dat een Nederlandse rechter heeft uitgesproken in elk EU-land worden uitgevoerd. Dat klinkt eenvoudig, maar dat woord is bijna nooit van toepassing op juridische zaken. Want voor de executie van vonnissen geldt de wetgeving van het desbetreffende land. En daardoor duurde het bijvoorbeeld 4,5 jaar voordat een echtscheiding tussen partners in Frankrijk en Spanje formeel zijn beslag had gekregen. Ook voor incasso’s geldt de wetgeving van het 12
land van de debiteur. Als er tenminste wetgeving is. Het aantal vorderingen op klanten in het buitenland neemt nog steeds toe. Niet alleen omdat Nederlandse onder nemers gretig buitenlandse markten opzoeken voor hun groei, maar ook door de onbegrensde mogelijkheden om via internet makkelijk producten te verkopen. Hoe kun je als ondernemer voor komen dat je kunt fluiten naar je centen in het buitenland? Ken je debiteuren “Als de deurwaarder wordt ingeschakeld op het moment dat een klant in het buitenland niet betaalt dan begint de incassoprocedure met een achterstand. Ga er maar vanuit dat het resultaat van buitenlandse incasso’s de helft bedraagt van wat in Nederland gangbaar is,” zegt Leo Netten.
Leo Netten: ‘‘Het aantal vorderingen op klanten in het buitenland neemt toe.’’
Als gerechtsdeurwaarder en voorzitter sc van de UIHJ, de internationale overkoepelende belangenbehartigende organisatie van gerechtsdeurwaarders, heeft hij een lange staat van dienst als het gaat om internationale contacten en ervaringen. “Het allerbelangrijkste is je debiteuren heel goed kennen en je goed op de hoogte stellen van de wetgeving in de landen waarmee je zaken wilt doen. Je moet vooraf een deugdelijke risicoanalyse maken. Het
gaat vaak om ogenschijnlijk kleine dingen, maar die kunnen grote gevolgen hebben. In Frankrijk kun je de kosten van de incassoprocedure alleen juridisch proberen te verhalen als je in je leveringsvoorwaarden hebt opgenomen dat die voor rekening van de debiteur komen. Of de rechter die vordering toekent, is weer een heel ander verhaal. Het is in Nederland vanzelfsprekend dat degene die de schulden veroorzaakt ook opdraait voor de kosten van het innen. In het
buitenland denken ze vaak heel anders over dat principe. In Duitsland vinden ze het niet zo sociaal om iemand die toch al financieel in de sores zit verder te belasten met kosten.” Gerechtsdeurwaarder als ambtenaar In een afnemend aantal landen is de gerechtsdeurwaarder een ambtenaar. Hij wordt gefinancierd door de staat en vaak aangestuurd door de rechter, waardoor zijn/haar onafhankelijkheid in het geding is. Hij heeft ook niet de mogelijkheden en de financiële middelen om het werk op een professionele en efficiënte manier te doen, met goed opgeleide medewerkers en goed werkende informatie systemen. In tegenstelling tot vrije ondernemers hebben ambtenaren meestal niet de drive om voor hun klanten het onderste uit de kan te halen. Zij hebben niet met klanten te maken, maar met burgers. Er bestaat geen algemeen geldende handleiding voor het incasseren van vorderingen in het buitenland. “Dat hoeft ook niet,” zegt Leo Netten, “want GGN heeft in heel veel landen netwerken en contacten met instanties die precies weten hoe je met succes vorderingen moet afwikkelen. Als je zaken wilt gaan doen met buitenlandse klanten, kun je vooraf contact met ons opnemen over wat gangbaar is in dat land.”
Een indicatie van de gangbare incassopraktijk in een aantal landen: België België, Nederland en Luxemburg zijn wat uitvoering van vonnissen en incasso’s betreft te vergelijken. In België moet de schuldeiser altijd vertegenwoordigd worden door een advocaat. Waar Nederland aan werkt, is in België al beschikbaar: een centraal register waarin alle beslagleggingen zijn vastgelegd. Duitsland De gerechtsdeurwaarders in Duitsland zijn ambtenaren, maar zij hebben zich zes jaar geleden uitgesproken voor het vrije ondernemerschap. De federale regering blokkeert de uitvoering van die wens. In Duitsland kan een gerechtsdeurwaarder alleen via een advocaat ingeschakeld worden. Daarom werkt GGN in Duitsland nauw samen met een advocatenkantoor met een landelijk netwerk. De kosten zijn lager dan in Nederland, maar het innen van een vordering kost heel veel tijd en levert doorgaans minder op dan het bedrag van de schuld. Dankzij de technologie is het voor iedereen vrij gemakkelijk om met een PC een formele vordering in te dienen. Dat levert zoveel vonnissen op dat deurwaarders die nauwelijks kunnen verwerken. Daardoor blijven veel vonnissen liggen. Engeland Engeland en Wales hebben wetgeving, maar werken
volgens het ‘piep-principe’. Zolang niemand piept, gaat iedereen zijn eigen gang bij het uitvoeren van incasso’s. Alle partijen kunnen na de executie alsnog een procedure beginnen. Er zijn twee soorten deurwaarders: zij die werken voor het High Court en zij die werken voor de lagere rechtbanken. Het is praktijk een vordering op te waarderen voor het High Court, omdat het meer gewicht in de schaal legt. Er zijn speciale deurwaarders voor bijvoorbeeld het innen van huurschulden, bijzondere belastingen en gemeentelijke belastingen. Deurwaarders hebben niet het recht om het huis van de debiteur binnen te gaan of om informatie in te winnen. Engeland heeft geen bevolkingsregister en daarom kost het achterhalen van het adres van een debiteur veel moeite. Bronnen daarvoor zijn bijvoorbeeld het kiesregister en de kentekenadministratie. Gezien de ondoorzichtige situatie is het verstandig een vordering over te laten aan een goed ingevoerde advocaat. Frankrijk Het voeren van een gerechtelijke incassoprocedure en het inschakelen van een deur waarder kost de schuldeiser geld. Verder is de gang van zaken vergelijkbaar met die in Nederland, maar vergt wel veel meer tijd. Dat komt omdat gerechtsdeurwaarderskantoren kleiner zijn dan in Nederland en niet zo goed geoutilleerd. “De situatie is te vergelijken met de jaren negentig in Nederland,” zegt Leo Netten.
“Het opleidingsniveau is hoog. Om gerechtsdeurwaarder te kunnen worden, moet je een universitaire opleiding volgen.” China Booming China is een goed voorbeeld van een land waar de vrije markteconomie leidt tot een onvermijdelijke hervorming van het rechtssysteem. Dat gebeurde ook in Oost-Europa na de val van de muur. Een vrije markt, en de investeerders die daarin een rol spelen, vragen om juridisch afgedekte zekerheden. China noemt zich een rechtsstaat; dat is in 1999 vastgelegd in de grondwet. De invloed van de partij neemt af. Rechters volgen opleidingen in Australië en Duitsland. De advocatuur neemt explosief toe en begint zich professioneel te ontwikkelen, maar veel advocaten staan nog onder invloed van de partij. Er bestaat nog corruptie. Het regent handelsregels nu China lid wordt van de Wereldhandels organisatie. De rechtshervorming is begonnen, maar heeft nog haar beperkingen: in de cultuur van het land geniet justitie een lage waardering en nemen rechters een lage positie in. Zij worden benoemd door de partij. Communistische principes staan op gespannen voet met juridische principes zoals wij die kennen. Het zal nog wel enige jaren duren voordat het incasseren van vorderingen op Europees niveau staat.
13
G e r r i e Ve r m e u l e n e e r s t e a r m o e d e g e z a n t v a n N e d e r l a n d
In twee jaar sluitende aanpak voor hulpverlening bij armoedebestrijding Eindhoven Gerrie Vermeulen is de eerste armoedegezant van Nederland. Zij moet er de komende twee jaar voor zorgen dat de middelen die beschikbaar zijn voor armoedebestrijding bij de juiste mensen terechtkomen en het armoedeprobleem daadwerkelijk oplossen. “Ondanks alle instanties, alle middelen en alle hulpverleners die vreselijk hun best doen, vallen nog steeds te veel mensen tussen de wal en het schip. De effectiviteit van de hulpverlening is onder de maat. Over twee jaar moet er in Eindhoven een sluitende aanpak zijn voor de hulpverlening en rondom de voorzieningen van rijk en gemeente.” Gerrie Vermeulen is half oktober vorig jaar als armoedegezant begonnen met overleg met alle instanties die zich bezighouden met de sociale voorzieningen, maatschappelijk werk en schuldhulpverlening.
‘Zij weten van elkaar niet wat zij voor mensen doen.’ Die eerste verkenning heeft al duidelijk gemaakt dat het schort aan samenwerking tussen al die instanties, aan 14
een goede aansluiting op de praktijk en aan regie op wat zij doen. “Zij weten van elkaar niet wat zij voor mensen doen.” Een lastige hindernis is de ingewikkelde, vaak conflicterende regelgeving. “We hebben het systeem zo ingewikkeld gemaakt dat mensen het niet snappen en de moed opgeven. Je kunt als overheid nog zoveel mensen inzetten om daar verandering in te brengen, maar dat werkt niet als je niet kijkt naar de oorzaak en wat daar achter zit. Het vervelende is dat we vaak geen invloed hebben op de regelgeving. Wel kunnen we invloed uitoefenen
door bijvoorbeeld met staatssecretaris Klijnsma te gaan praten.” Uit eerste signalen blijkt dat mensen het moeilijk vinden een beroep te moeten doen op voorzieningen of te veel van hun privacy prijs te moeten geven. Of zij gaan gebukt onder een grote administratieve last doordat voor elke voor ziening weer een aanvraag moet worden ingediend. “Voor mij staat vast dat automatisering een belangrijke rol speelt bij een sluitende aanpak voor de voorzieningen. De overheid weet al zoveel over de mensen in kwestie dat het niet meer
Gerrie Vermeulen: “Nog steeds vallen te veel mensen tussen de wal en het schip.’’
nodig zou moeten zijn te bewijzen dat zij in aanmerking komen voor een voorziening.” Luis in de pels Gerrie Vermeulen ziet de armoedegezant als een luis in de pels.
‘Het lijkt wel of wij de weg kwijt zijn.’ Iemand die bij de overheid en de instanties “gaat porren en prikken om cirkels te doorbreken die niet te doorbreken lijken.” Zij heeft een onafhankelijke positie die haar in staat stelt wantoestanden aan de kaak te stellen. In een functie die het midden houdt tussen een mediator en een ombudsman. “Net als de ombudsman geef ik gevraagd en ongevraagd advies. Maar ik ben geen aanspreekpunt voor mensen die problemen hebben. Ik wil wel hun verhalen horen, omdat die duidelijk maken hoe het komt dat zij vastlopen bij de hulpverlening. Hun ervaringen kunnen aanleiding zijn om zaken te onderzoeken.”
“Het lijkt wel of wij de weg kwijt zijn.” Dat was een van de conclusies die de hulpverleners zelf trokken tijdens het Armoede-ontbijt. Het was het eerste moment waarop de armoedegezant verslag deed over haar ervaringen en bevindingen. Daarbij waren ook zakelijke partijen aanwezig zoals banken, gerechtsdeurwaarders, incassobureaus, nutsbedrijven, woningcorporaties en telefoonbedrijven. Eén van de acties van Gerrie Vermeulen is het maken van een routekaart die de weg aangeeft naar de verschillende voorzieningen. Ook brengt zij de consequenties van gedrag in kaart. Daarin moet duidelijk worden wat de consequenties zijn van te laat of niet betalen, wat een incasso kost en wat een gerechtsdeurwaarder doet (en niet doet). Snel in actie Uit eigen ervaringen (bij de sociale diensten, maar ook ruim een jaar bij een incassobureau) weet Gerrie Vermeulen hoe belangrijk het is om bij problemen snel in actie te komen. Eén van de thema’s die
zij de komende twee jaar gaat aanpakken heet niet voor niets ‘Vroeg eropaf’. “Als je met een inkomen van 900 euro een huurschuld van een maand hebt, dan weet je één ding zeker: die kun je de volgende maand echt niet dubbel betalen. Ik denk dat gerechtsdeurwaarders dezelfde ervaringen opdoen als maatschappelijke instellingen: mensen hebben de neiging om onder te duiken als het water tot aan de lippen is gekomen. Dat mag niet gebeuren, want mensen die je niet kunt bereiken, kun je ook niet helpen. Hun problemen stapelen zich alleen maar op.” Gerrie Vermeulen heeft twee jaar de tijd gekregen om haar opdracht uit te voeren. “Ja, dat is kort dag voor al mijn ambities. Dat is maar goed ook, want dat dwingt me haast te maken. Die korte tijd voorkomt ook dat de armoedegezant een instantie wordt en een onderdeel van de structuur. Als dat gebeurt, kun je niet meer functioneren als luis in de pels.”
Thema’s Armoedegezant Gerrie Vermeulen werkt aan een kalender en aan thema’s die staan voor de belangrijkste problemen van de stad Eindhoven. De thema’s die op basis van de eerste ervaringen zijn vastgesteld: • Wegwijs maken in het doolhof van de hulpverlening. • Vroeg ingrijpen. Vroeg eropaf. • Kinderen en armoede: kinderen goed leren omgaan met geld. • Chronisch zieken en gehandicapten: bij deze groep nemen de problemen toe. Door veranderingen in de belasting en het persoonsgebonden budget weten zij niet waar zij aan toe zijn. • Daklozen, met name ‘verborgen’ daklozen, zoals jongeren die van kraakpand naar kraakpand trekken en in het bijzonder uit huis gezette gezinnen die uit elkaar vallen om onderdak te krijgen. 15
C
>>> Microkrediet, de eerste stap naar succes Qredits verstrekt geld en biedt persoonlijke begeleiding
Vijfhonderd mensen met een idee voor een eigen onderneming hebben in 2009 de kans gekregen daadwerkelijk de start te maken. Dankzij een microkrediet dat is verstrekt door Qredits, de handelsnaam van Stichting Microkrediet Nederland. Na de start op 1 januari 2009 ontdekte Qredits al vrij snel dat de belangstelling voor micro krediet in Nederland onverwacht groot was. Directeur Elwin Groenevelt maakt de balans op: Qredits begon met vier medewerkers; nu zijn dat er 22. Er kwamen in totaal meer dan 3.000 aanvragen binnen waarvan er 2.200 in behandeling zijn genomen. Inmiddels zijn er ruim 500 aanvragen gehonoreerd en 1.200 afgewezen. De overige zijn nog in behandeling. Het gemiddelde krediet per ondernemer bedraagt e 20.000. Dit jaar wil Qredits uitkomen op 1.000 kredieten. In 2011 kan Qredits dan op eigen benen staan, zonder subsidie. “Die groei is het resultaat van mond-tot-mondreclame. We hebben geen campagne gevoerd,” zegt Elwin Groenevelt. “En prinses Máxima heeft ons erg geholpen door haar betrokkenheid bij microkredieten.”
Intensieve samenwerking Veel ondernemers in het kleinbedrijf hebben moeite een krediet te krijgen. Banken zijn vaak niet geïnteresseerd, omdat de kosten van kleine kredieten groter zijn dan de opbrengst. Zij vinden de risico’s te hoog, omdat starters meestal laag opgeleid zijn, niet over de juiste diploma’s beschikken en geen ondernemerservaring hebben. Die risico’s gelden ook voor
‘Een vertrouwensrelatie komt ook betaalgedrag ten goede’ Qredits, maar in het concept van kredietverlening zit een mechanisme om die te beperken. Elwin Groenevelt: “Wij werken niet met een model, waarin je de gegevens van de klant invoert en dan als uitkomst wel of geen krediet krijgt. Bij het eerste contact begint een intensieve samenwerking met de bedrijfsadviseur van Qredits. We beoordelen en coachen tegelijk. Voor het eerste gesprek bezoeken we de aanvrager altijd thuis. In zo’n gesprek heb je gauw door of je te maken hebt met iemand met ondernemers capaciteiten en met de
Elwin Groenevelt
competenties om waar te maken wat hij van plan is.” Goed ondernemersplan Qredits verwacht wel een aanvraag met een goed ondernemersplan. De bedrijfsadviseur kijkt vooral hoe steekhoudend de aannames en de onderbouwing zijn. Zij vragen door en spelen de rol van de advocaat van de duivel. “We kijken naar de markt en de vestigingsplaats: waarom denk Elwin Groenevelt je die omzet te kunnen halen? Wat doe je als dat niet lukt? Hoe vang je tegenvallers op? Vaak blijkt dat zij met minder krediet toe kunnen. Dat scheelt onmiddellijk in de maandelijkse lasten. Als er goed over nagedacht is dan zijn die paar taalfouten in een ondernemersplan niet zo erg.” Als een krediet is toegewezen dan heeft de bedrijfsadviseur ten minste tweemaandelijks contact met zijn klanten en spreekt hij de gang van zaken door. De ondernemers betalen maandelijks aflossing en rente. “Een vertrouwensrelatie komt
ook het betaalgedrag ten goede,” zegt Elwin Groenevelt. “Als we zien dat er niet wordt betaald, dan springt de adviseur daar meteen bovenop. Hij belt onmiddellijk om aan de weet te komen wat er aan de hand is en wat we kunnen doen. Het gesprek is ook bedoeld om de ondernemer te motiveren als het tegenzit. Als mensen niet willen betalen, dan zijn we streng. Daarvoor hebben we een procedure afgesproken met de gerechtsdeurwaarder. De ondernemer gaat een verplichting aan en moet de financiële consequenties daarvan nakomen. Als het verantwoord is, zijn we flexibel.”
Qredits De Stichting Microkrediet Nederland werkt samen met de grootbanken in Nederland: ABN AMRO, Fortis Bank Nederland, ING Nederland en Rabobank. Ze wordt gesteund door de ministeries van Economische Zaken en Sociale Zaken en Werkgelegenheid (20 procent van de klanten heeft een uitkering). Qredits werkt vanuit acht vestigingen in het land en behandelt aanvragen van zowel startende als bestaande ondernemers die moeite hebben een bedrijfskrediet bij een reguliere bank te krijgen. Kijk voor meer informatie op www.qredits.nl.
>>> Studenten hebben steeds hogere studieschuld De gemiddelde schuld van studenten is opgelopen van 10.000 euro in 2005 tot 12.500 euro in 2008. Het Nibud, het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting, verwacht op basis van onderzoek dat de schuld van de huidige eerstejaars zal oplopen tot ruim 15.000 euro, exclusief rente. Uit gegevens van de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO) blijkt dat de helft van de studenten gemiddeld bijna 400 euro per 16
maand leent. Een kwart van de eerstejaars heeft al een rentedragende lening aangevraagd. Eén op de drie maakt gebruik van collegegeldkrediet. Zestien procent heeft, naast de studielening, één of meer andere leningen afgesloten. Negentien procent van alle studenten staat regelmatig of altijd rood, met een gemiddelde van 652 euro. De belangrijkste redenen om geld te lenen zijn: te weinig financiële ondersteuning van de ouders en ‘gewoon’ een tekort aan geld. Het merendeel van de studenten zegt goed
om te gaan met geld en overzicht te hebben over de inkomsten en uitgaven. Het Nibud constateert echter dat studenten niet goed op de hoogte zijn van de voorwaarden van DUO voor studiefinanciering. Slechts 45 procent van de respondenten wist dat studenten tijdens hun studie al rente betalen over hun lening bij DUO. Een kwart heeft geen idee hoeveel de rente bedraagt (3,58 procent in 2009) en zeven procent denkt dat er geen rente betaald hoeft te worden.
Toegevoegd kandidaat gerechtsdeurwaarder in de praktijk
‘Ik wil niet afstompen voor menselijk leed’ “Ik ben door toeval via een uitzendbureau op de administratie van een gerechtsdeurwaarderskantoor in Emmen terechtgekomen. Daar ging een wereld voor mij open. Ze moesten me uitleggen wat een gerechtsdeurwaarder was. Ik had van huis uit meekregen dat je geen schulden maakt en alles altijd betaalt. Ik had er geen benul van dat dat bij anderen niet altijd zo vanzelfsprekend is. Heel naïef, maar ik was verbijsterd toen ik geconfronteerd werd met totaal andere financiële situaties. De stap naar de buitendienst was voor mij ook een bijzondere ervaring. Ik had op kantoor veel contact met mensen met schulden. Contact op mijn eigen terrein, in de veiligheid van het kantoor. Als iemand aan de balie kwam die zei dat hij echt niet meer dan vijftig euro per maand kon aflossen dan dacht je alleen aan de opdrachtgever. Die wilde honderdvijftig euro per maand en zo’n bedrag kon geen probleem zijn? Zo reageer je als je niet beter weet. Als je bij iemand thuiskomt, dan betreed je een ander gebied, waar jij niet de baas bent. Dat geeft soms een ongemakkelijk gevoel. En als de deur opengaat dan word je soms geconfronteerd met een huis dat niet zo schoon en niet zo netjes opgeruimd is als jij gewend bent. Je komt in een kamer zonder vloerbedekking, met één bed en een gammel tafeltje met een oude PC. Zo ontdek je hoeveel geld vijftig euro voor mensen kan zijn. Nee, ik heb door die ervaringen nooit gedacht: waar ben ik aan begonnen? Ik spoor mensen op kantoor wel vaker aan om een dag met mij mee te gaan en te ervaren wat we allemaal tegenkomen. Daarna zijn ze niet meer zo verbaasd als ik ’s ochtends met twintig potentiële beslagadressen wegga en ’s avonds met slechts twaalf gelegde beslagen terugkom. Je hebt te maken met mensen waarbij je, met de beste wil van de wereld, niets in beslag kunt nemen omdat hun situatie zo hopeloos is. Je moet dan ter plekke beslissen dat het geen enkele zin heeft de executie voort te zetten. Dat is soms moeilijk uit te leggen op kantoor, maar ook aan opdrachtgevers. Ik ben wel in staat afstand te nemen van nare ervaringen, maar ik kom er nooit helemaal los van. Gelukkig maar. Ik wil blijven zien wat er om mij heen gebeurt, omdat ik anders misschien afstomp voor menselijk leed. Ik kan mensen met financiële problemen wel helpen door te verwijzen naar instanties, maar ik kan geen oplossing bieden. Daar moeten ze zelf voor zorgen. In sommige situaties kan het noodzakelijk zijn om de uiterste consequentie te trekken en over te gaan tot een huisuitzetting. Dan is het probleem zo onherroepelijk en de situatie zo hopeloos dat men iets moet doen om er uit te komen. Ik heb voor het Bureau Schuldhulp van de gemeente Emmen uitgezocht hoeveel problematische financiële situaties in acht maanden daadwerkelijk tot een huisuitzetting hebben geleid. Ik heb in kaart gebracht hoeveel mensen we hebben doorverwezen en wat er aan regelingen is getroffen. Voor Bureau Schuldhulp is dat nuttige informatie om de capaciteit en de rayonindeling beter te kunnen bepalen.
Dat was een mooie aanleiding om voor de medewerkers een presentatie te houden over het werk van de gerechtsdeurwaarder. Het beeld van een incident blijft hangen. Het beeld van een kraan en een container die worden ingezet om een gezin met kinderen uit een flat te zetten. Niemand weet hoe uitzonderlijk dat is. Het komt bijna nooit tot ontruiming als er kinderen bij betrokken zijn. In veel gevallen kan dat worden voorkomen door de inspanningen van de verhuurder, de hulpverlenende instanties en de gerechtsdeurwaarder. Tegenover één uitgevoerde ontruiming, staan tien gevallen waarin de ontruiming wel werd aangezegd, maar uiteindelijk niet door hoefde te gaan, omdat er een oplossing was gevonden. Er valt nog veel te verbeteren aan ons imago”
Anique Berghuis Sinds 1994 werkzaam bij GGN Tijhuis & Partners, op de vestiging Emmen 17
C
De curator staat elke keer weer voor een verrassing. Wat treft hij aan in de onderneming die net failliet is verklaard? Een bestuurder die de papieren voor de doorstart al klaar heeft liggen voor de handtekening van de curator? Een goed bedrijf dat de pech had van liquiditeits problemen? Een kantoor met honderden dozen administratie en archief, omdat de fiscus de gehele inventaris al heeft verkocht? Mr. Robbert Roeffen: ‘‘Gezonde dosis wantrouwen belangrijke eigenschap voor curator.’’
De ervaringen van curator Robbert Roeffen met faillissementen
Een noodzakelijk kwaad om met een schone balans verder te kunnen
Een curator heeft altijd haast, want hoe langer de afwikkeling duurt des te minder het bedrijf opbrengt. Zijn primaire opdracht is zoveel mogelijk geld halen uit wat over is van de onderneming om crediteuren zoveel mogelijk te kunnen betalen. De wet bepaalt de volgorde van de uitkering: de fiscus en het UWV zijn preferente crediteuren; banken hebben doorgaans een voorrecht door de zekerheden die aan de financiering zijn verbonden. Eén partij kan een faillissement aanvragen, maar die moet dan wel aantonen dat hij niet de enige crediteur is die niet betaald wordt. De rechter-commissaris stelt in een zitting vast of ‘de onderneming verkeert in een toestand van te hebben opgehouden te betalen’. Na de uitspraak benoemt de rechter-commissaris een curator.
18
Liefde voor het vak Voor het arrondissement Den Bosch kan de keuze vallen op mr. Robbert Roeffen van Van Iersel Luchtman Advocaten. Hij staat op de lijst van curatoren die voldoen aan de kwaliteitseisen van de rechtbank. Hij is een curator met veel ervaring en - hoe gek dat misschien ook klinkt - met liefde voor het vak. “Het boeiende is dat bij een faillissement alle aspecten van het recht samenkomen: faillissementsrecht, vennootschapsrecht, zakenrecht, intellectueel eigendomsrecht, huurrecht. Om die reden heb je een jurist nodig om een faillissement af te wikkelen en kun je dat niet laten doen door een accountant of een ondernemer. Het is altijd weer spannend om te ontdekken wat je aantreft. En wat de mogelijkheden zijn om het beste voor de crediteuren te bereiken.”
Je hebt medewerkers hard nodig om de onderneming na het faillissement draaiende te houden en zo nog inkomsten voor de boedel te verwerven. Als curator hou je je niet bezig met de operationele bedrijfsvoering. Je houdt wel toezicht op de gang van zaken.” Eén van de eerste acties van een curator is het ontslaan van de medewerkers. Hij kan dat buiten instanties als het UWV om doen. Hij is beperkt gebonden aan contractuele afspraken. Voor iedereen geldt een opzegtermijn van maximaal zes weken. “Dat is hard, maar noodzakelijk in het belang van de crediteuren waarvoor je als curator staat,” zegt Roeffen. “Als je de mogelijkheden hebt om rekening te houden met de belangen van medewerkers dan maak je een afweging. Soms neem je genoegen met een lager bod als dat gunstiger is voor de werkgelegenheid. Ontslagen kosten de samenleving veel meer.”
Wat Robbert Roeffen hierover vertelt, klinkt als een speurtocht naar vooral verborgen bronnen. De administratie is één van die bronnen. Hij kan terugvallen op een afdeling met drie gespecialiseerde faillissementsmedewerkers die de kennis hebben om een administratie te ‘lezen’. “Daarin zie je al gauw of vermogen is verdwenen. Of verrekeningen zijn gedaan die niet mogen. Je legt een aantal jaarrekeningen naast elkaar en je zoekt naar opvallende verschillen. Je ontdekt bijvoorbeeld dat alle vaste crediteuren op tijd zijn betaald, maar dat in het zicht van een faillissement bestellingen zijn gedaan bij andere leveranciers die vervolgens het nakijken hadden,” zegt Roeffen. “Als curator heb je een speciale postdoctorale opleiding gevolgd die je in staat stelt de jaarrekeningen en de balansen te beoordelen. De belangrijkste eigenschap is een gezonde dosis wantrouwen. Je begint altijd vanuit een achterstand. De bestuurder en de medewerkers van de failliete onderneming weten veel meer dan jij. Een bestuurder weet heel goed wat hij liever niet wil vertellen. Hij heeft er soms belang bij om de curator niet meteen alles te vertellen.”
Concurrent uitschakelen Het gezonde dosis wantrouwen komt weer van pas als de curator kopers zoekt en dan bij concurrenten terecht komt. “Je weet dat ze vaak geïnteresseerd zijn met maar één belang: een concurrent definitief uitschakelen. Zij krijgen de gelegenheid om in de boeken te kijken en zien wie klanten zijn. Hun reactie is voorspelbaar: curator, u vraagt veel te veel. Dit bedrijf stelt niets voor, want het is niet voor niets failliet gegaan. Dat is het spel van onderhandelen en risico’s beoordelen.” Een doorstart is in veel gevallen de beste oplossing bij een faillissement. Het kantoor van Roeffen adviseert dat ook aan ondernemers die advies vragen als zij financiële problemen hebben en een faillissement op zich zien afkomen of willen voorkomen. “Een faillissement is dan een noodzakelijk kwaad om van schulden af te komen en met een schone balans verder te kunnen gaan. Ja, dat vraagt offers van crediteuren. Grote ondernemingen kunnen die klap meestal wel dragen. Die komt het hardste aan bij kleine ondernemingen. Het is een keuze uit twee kwaden: geen of heel weinig geld krijgen of een deel, maar met het vooruitzicht dat je leverancier kunt blijven van de nieuwe onderneming. Dat laatste is een gegeven dat in deze tijd zwaar meetelt. Het verschil tussen een klant verliezen en behouden is groot. Nee, een directeur wordt meestal niet beter van een faillissement of doorstart. Hij moet voor een krediet vaak een persoonlijke borg bij de bank afgeven. Daarmee wil zij bereiken dat de ondernemer zijn best doet om het krediet netjes op tijd af te lossen. Die borg moet hij betalen als zijn zaak failliet is gegaan en de bank nog een vordering heeft. In het uiterste geval valt hij onder de Wet Schuld Sanering Natuurlijke Personen: moet hij drie jaar lang op bijstands niveau leven en alles wat hij meer verdient afdragen aan de curator.”
Geen tegenspeler De faillissementswet verplicht te bestuurder ten allen tijde alles te vertellen. De curator heeft één dwangmiddel: hij kan een onwillige bestuurder laten gijzelen totdat hij de informatie verschaft die de curator heeft gevraagd. Dat kan onbeperkt, want de wet geeft geen limiet aan. Hij moet alleen de rechter-commissaris - die toezicht houdt op de afwikkeling van het faillissement - met argumenten overtuigen van de noodzaak. “Ik probeer altijd een band op te bouwen met de directeur en de medewerkers. De curator is niet hun tegenspeler. Hij heeft in zeker zin het beste met je voor, waarde genereren om een groot financieel probleem op te lossen. Het is nuttig om het personeel daarover te laten meedenken. Zo kom je er achter of er waardevolle kennis aanwezig is, in de vorm van bijvoorbeeld octrooien of eigendomsrechten. 19
C
>>> GGN steunt topsport in Rotterdam GGN Maas-Delta is een van de partners van de stichting Rotterdam Topsport, waarmee het sponsorcontract is verlengd. Hans den Oudendammer, directeur Rotterdam Topsport, en Jan van Doorn, regio Salesmanager van GGN, ondertekenden het contract in het vernieuwde en gerenoveerde Holland Casino in Rotterdam. Rotterdam Topsport is in het leven geroepen om samen met
partners en organisaties het topsportklimaat in Rotterdam te verbeteren. De activiteiten richten zich op topsportevenementen in Rotterdam, het ondersteunen van verenigingen en de combinatie topsport en breedtesport. Als Rotterdamse vestiging voelt GGN zich betrokken bij dit initiatief. “En we hebben iets met sport,” legt Jan van Doorn uit. “De samenwerking met Rotterdam Topsport heeft daarom voor ons en voor onze relaties een meerwaarde die verder gaat
>>> GGN kennispartner Ondernemers Congres 2010 Om succesvol te ondernemen heeft iedere ondernemer inspiratie nodig. Waar haalt u de inspiratie vandaan? GGN deelt uw ondernemersgeest en is kennispartner van het Ondernemers Congres in 2010, hét regionale event voor bevlogen ondernemers in het middenen kleinbedrijf. De initiatiefnemers zijn ING, MKB Nederland en Synpact. De congressen vinden plaats op woensdag 19 mei in Almelo, donderdag 27 mei in Eindhoven, donderdag 10 juni in Rotterdam en op woensdag 13 en donderdag 14 oktober in Amsterdam. Voor meer informatie kunt u de site www.ondernemerscongres.nl of www.zakenfestival.nl raadplegen.
dan andere vormen van sponsoring.” De sponsoring stelt GGN Maas Delta in staat relaties te ontvangen tijdens typisch Rotterdamse evenementen, zoals het ABN Amro tennistoernooi, de Rabobank Zesdaagse van Rotterdam en straks bij de start van de Tour de France. “Dat zijn goede gelegenheden om te netwerken,” aldus Jan van Doorn. “Wij kunnen ons in de regio breed afficheren. We zijn erg tevreden over de samenwerking.”
Hans den Oudendammer (links) van Rotterdam Topsport en Jan Doorn van GGN bezegelen met een handdruk de ondertekening van het sponsorcontract. Foto: Van der Graaf Fotografie/Steven Ensering.
>>> Jaarcongres Credit Management Op donderdag 25 maart 2010 organiseren het Tijdschrift Financieel Management en Alex van Groningen het 7e Jaarcongres Credit Management in het congrescentrum NH Leeuwenhorst in Noordwijkerhout. Het centrale thema van het congres is Duurzaamheid. Dit thema loopt als een rode draad door het programma. Het programma van het Jaarcongres Credit Management wordt ontwikkeld in samenwerking met diverse credit professionals, met de hoofdredactie van Tijdschrift Financieel Management en met tal van toonaangevende marktpartijen. GGN is ook in 2010 partner van dit jaarlijkse congres. Voor meer informatie kunt u kijken op www.creditman.nl.
>>> Seminar leidt tot speciale cursussen voor Verenigingen van Eigenaren Samen met GGN Academy gaat GGN een speciale cursus organiseren voor beheerders van Verenigingen van Eigenaren. Deze staat voor het voorjaar op het programma. Het betreft een cursus Actualiteiten vastgoed. Dit initiatief is het resultaat van een seminar dat GGN heeft georganiseerd voor VvE-beheerders in de regio Zuid-Holland. GGN kent de wereld van de Verenigingen van Eigenaren. Weet dat daar soms heftige discussies gaande zijn over het betalen voor gemeenschappelijke faciliteiten, waarvan sommige eigenaren geen gebruikmaken. Het niet betalen van de bijdrage aan de VvE is dan een middel om de ernst van het ongenoegen duidelijk te maken. GGN heeft speciaal voor VvE-beheerders in de regio Zuid-Holland een seminar georganiseerd. Tijdens de bijeenkomst in Madurodam is in kort bestek een aantal ontwikkelingen en problemen toegelicht door specialisten uit het notariaat, de advocatuur en de automatisering. Aan de orde kwamen de algemene beginselen van het appartementsrecht, insolventie en executie en effectief debiteurenbeheer. Het werk en de problematiek van de klant kennen, is een belangrijke voorwaarde voor een effectieve incasso-aanpak. GGN sluit met zijn dienstverlening aan op wat in de VvE-praktijk nodig is. “We kunnen het 20
gehele proces verzorgen. Van het ontwikkelen van een debiteuren beleid tot en met de incasso en het gerechtelijke traject,” zegt Matthijs Brekelmans, contractmanager Huurincasso bij GGN. Meer informatie: www.ggnacademy.nl.
VvE in handelsregister De 118.000 Verenigingen van Eigenaren moeten zich laten inschrijven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel. Ruim dertig procent heeft aan die verplichting voldaan. Verenigingen van Eigenaren nemen deel aan het economisch verkeer, hebben een bankrekening omdat zij verplicht zijn een onderhoudsfonds te vormen, hebben soms personeel in dienst en sluiten overeenkomsten met bijvoorbeeld schoonmaak- en schildersbedrijven. Er gaan vaak grote bedragen om in een VvE. Daarom is het belangrijk te kunnen nagaan wie de bestuurders zijn.
>>> ‘Check Sociaal’ voor woningcorporaties bespaart veel geld en sociale ellende Woningcorporatie Vestia Rotterdam Zuid heeft in drie jaar tijd het aantal huisuitzettingen met tweederde teruggebracht. Van negentig in 2007 tot dertig in 2009. Die drastische daling is ondermeer het resultaat van een beoordeling vooraf van de financiële positie van potentiële huurders en overleg over hun situatie. Een screening van huurders bij wie twijfel bestaat over de financiële draagkracht, is een beladen onderwerp in corporatieland. Het raakt de privacy van mensen en de sociale verantwoordelijkheid van woningcorporaties om ook minder draagkrachtigen huisvesting te bieden. “Wij weigeren niemand,” zegt Ad Holster, manager financiën, beslist. “We voorkomen alleen financiële problemen, en dat is ook een belangrijke sociale verantwoordelijkheid. Een huisuitzetting kost een huurder al gauw vijfduizend euro. Als je al zwaar in de financiële problemen zit, is dat geen aangenaam vooruitzicht. Dat is ook de insteek van het gesprek met huurders: we confronteren ze met hun financiële situatie, hun betaalcapaciteit en de consequenties van wat zij willen huren. In de meeste gevallen zijn we zo duidelijk dat zij zelf tot de conclusie komen er maar niet aan te beginnen.” Rood licht Vestia gaat praten met de potentiële huurders die rood licht hebben gekregen van Check Sociaal: het signaal om actie te ondernemen. Bij een huurder die ‘oranje’ krijgt is het opletten geblazen en bij groen is er niets aan de hand. “Maar ook bij groen licht kijken we bij nieuwe huurders even naar hun financiën. Groen betekent dat zij geen problematisch
betaalverleden hebben. Maar als je met een studiefinanciering van zeshonderd euro een woning van vierhonderd euro wilt huren, dan is een gesprek echt wel op zijn plaats,” aldus Ad Holster. Overleg bij rood licht kan ook tot de conclusie leiden dat de huurder het voordeel van de twijfel verdient, omdat hij zijn financiële situatie onder controle heeft. Ad Holster: “Die huurders houden wij wel extra goed in de gaten. Zodra er betalingsachterstand ontstaat, komen wij in actie. Helaas blijven er altijd wel een paar over die hun afspraken niet nakomen. Bij het merendeel gaat het goed. In twee jaar hebben bij ons zestig klanten ingezien dat zij door hun financiële situatie de woning beter niet kunnen huren. En dat zijn toch zestig potentiële uitzettingen. Tel uit je financiële en sociale winst.” Simpel en duidelijk Check Sociaal is ontwikkeld door GGN Maas-Delta en Vestia. Het is een onlinesysteem dat corporaties à la minute voorziet van een beoordeling van de financiële situatie van potentiële huurders. “We hebben gekozen voor het principe van het stoplicht, omdat het simpel en duidelijk is. Iedereen weet wat de kleuren betekenen. Die zijn niet vatbaar voor verschillende interpretaties. Dat was het bezwaar van een beoordeling in cijfers,” zegt Matthijs Brekelmans, contractmanager Huurincasso bij GGN. Kredietinformatie Voor de informatievoorziening werkt GGN nauw samen met Experian, wereldwijd markt leider op het gebied van kredietinformatie. Voor het stoplichtmodel moest een speciale zoekfunctie worden
gecreëerd om dié informatie uit de database te halen die nodig is om de risico’s van potentiële huurder te kunnen beoordelen. Experian heeft informatie over kredieten, schulden, verhuizingen en faillissementen en combineert die met kadaster informatie. “Onze werkwijze is strikt conform de privacywetgeving en al onze producten zijn om die reden aangemeld bij het College Bescherming Per-
dat een gerechtsdeurwaarder onze partner is, betekent een extra garantie voor de betrouwbaarheid van de informatie en de zorgvuldigheid waarmee wij werken.”
soonsgegevens. Dit geeft consumenten en huurders de zekerheid dat er veilig met hun gegevens wordt omgegaan”, zegt Jeroen Vis van Experian. “Wij kunnen dit werk doen, omdat het bijdraagt aan het voorkomen van kredietrisico’s en het een preventief instrument is om het aantal problematische schuldgevallen te verminderen. Onze manier van werken is zorgvuldig en transparant. De betrokkenen weten dat wij gegevens verzamelen en hebben inzage in wat wij vastleggen. Het feit
Sociaal. Er zijn nu in totaal vijftig woningcorporaties op aangesloten. “De ontwikkeling staat niet stil,” zegt Matthijs Brekelmans. “Wij kijken bijvoorbeeld constant of we informatie nog kunnen verrijken met andere openbare bronnen; bijvoorbeeld overlast in de wijk.” “Voor de klant én voor ons is het dubbele winst,” zegt Ad Holster. “Financieel, omdat er minder uitzettingen zijn. Sociaal omdat we veel narigheid voorkomen voor een kwetsbare groep in onze samenleving.”
Grote vlucht Wat als een pilot met Vestia is begonnen, heeft in korte tijd een grote vlucht genomen. Binnen Vestia (72.000 huurders) maken steeds meer vestigingen gebruik van Check
21
C
ZO BETAALT
Weyzig
avalon-chanel
Avalon-Chanel Weyzig (19) behaalde vorig jaar zomer de titel Miss Nederland. In de strijd om de Miss Worldkroon slaagde zij er niet in bij de laatste tien te eindigen. Ze studeert Media & Entertainment Management aan de Hogeschool INHolland in Haarlem.
Welk betaaltype ben je? “Van alles een beetje. Ik ga nu behoorlijk goed met geld om. Sinds ik op mezelf woon kan ik zuinig zijn en zelfs sparen. Dat is een nieuwe ervaring, want ik gaf altijd nogal makkelijk geld uit. Als ik nu boodschappen doe, dan kijk ik wat het kost. Ik heb ontdekt dat het meestal goedkoper kan. Je moet wel, als je moet zien rond te komen van een studiebeurs en ook nog daarvan leuke kleding wilt kopen.” Heb je een bijbaan? “Nee. Ik krijg af en toe wat financiële ondersteuning van mijn vader. Hij zegt dat ik me beter kan richten op mijn studie dan op een baantje. Naast alle promotionele activiteiten als Miss Nederland, verdien ik natuurlijk wel wat met het werk als Miss, bijvoorbeeld bij modeshows, commercials en fotoshoots. En daar ben ik ook druk mee.” Controleer je rekeningen? “Ik krijg niet zo veel rekeningen. De rekeningen die ik krijg zijn kosten die automatisch worden afgeschreven als internet etc.” Sta je wel eens rood? “Ja, dat komt helaas wel eens voor. Ik voel me dan niet prettig en probeer daar dan snel wat aan te doen.” Wat heb je van huis uit meegekregen op het gebied van betaalgedrag? “Ik kreeg altijd zakgeld voor een week of een maand. Daar moest ik alles van doen. Meestal was het al heel snel op. Als ik dan om een extraatje vroeg, was het antwoord altijd: nee dan moet je maar beter uitkijken. Ik vond dat toen helemaal niet leuk. Nu begrijp ik het.” Heb je een beeld bij een gerechtsdeurwaarder? “Een gerechtsdeurwaarder… Iemand die je helpt als je mensen hebt die niet kunnen betalen. Of als je klant je rekeningen niet betaalt. Gelukkig heb ik beide situaties niet mee hoeven te maken. ” Waar geef je je geld vooral aan uit? “Kleding, schoenen en cadeautjes voor mijn kleine zusje.”
Wat is Avalon-Chanel wijzer geworden van de deelname aan de missverkiezingen? “Ik ben een jaar lang Miss Nederland. Ik heb een leuke tijd, ik doe veel nieuwe ervaringen op en ik hou er ook veel contacten aan over. Ik ben meer over mezelf aan de weet gekomen. Ik ben veranderd. Ik heb nu wat meer regelmaat in mijn dagelijks leven, voorheen had ik bijvoorbeeld vooral moeite met opstaan. Discipline krijg je wel van dit vak. Ook heb ik geleerd om helemaal voor een droom te gaan.” Wat was je droom? “Als klein meisje droom je er natuurlijk van om een model of stiekem zelfs Miss Nederland te worden. Mijn droom is uitgekomen! Miss Nederland! Natuurlijk stel ik mijn dromen vaak bij. Mijn droom werd daarna het behalen van de titel Miss World. En dromen moet je proberen te verwezenlijken. Deze droom kwam helaas niet uit maar nu heb ik weer genoeg andere dromen.” Is dat een nachtmerrie geworden? “Nee hoor, op het moment dat je te horen krijgt dat je niet zover geëindigd bent als je gehoopt had, dan is er wel even een behoorlijke teleurstelling, maar dan realiseer je je: ik verander er toch niets aan.”
22
Merkkleding? “Ja, eigenlijk wel, ja. Ik vind het nou eenmaal leuk om met trends mee te gaan. Het allerliefste koop ik sieraden. Ik ben gek op de kristallen broches van Swarovski. Ik heb de hele wintercollectie. Ik ben nu aan het sparen voor de zomercollectie.” Doe je wel eens een miskoop of heb je ooit iets gekocht waarvan je nu nog steeds spijt hebt? “Ik koop wel eens heel snel kleding. Als ik haast heb dan pas ik het niet. Bij het aantrekken ontdek je pas dat het niets is. Of niet staat. Dan gaat het de kast in en draag ik het nooit meer. Als ik die kleding later zie dan baal ik enorm.”
CreditMind is een uitgave van GGN en verschijnt 3 maal per jaar. CreditMind richt zich op relaties van GGN en personen die werkzaam zijn in de gerechtsdeurwaarders- en incassobranche. Niets van deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. De redactie is niet aansprakelijk voor gegevens die door derden zijn verstrekt. GGN heeft de inhoud met grote zorgvuldigheid samengesteld, maar aan de informatie in dit magazine kunnen geen rechten worden ontleend. Maart 2010 Nummer 4 Uitgever GGN Hoofdredactie Maxine Vanmeulebrouk Concept en Realisatie HuddlesHoogsteder Productie PreVision Graphic Solutions Tekst Jaap de Jong HuddlesHoogsteder Redactie Maxine Vanmeulebrouk, Sabine Weppner, Astrid Rutten, Arjan Rattink, Jaap de Jong, Natasja Gerritzen Redactieadres Stationsplein 50, 5211 AP ‘s-Hertogenbosch
[email protected] Oplage: 9.500 exemplaren www.ggn.nl
Henk Keizer
Colofon
COLUMN
HET LAATSTE WOORD
Wettelijke regeling incassotarieven
voor mij geen vraag meer
Wat zou er tegen een wettelijke regeling voor incassotarieven kunnen zijn? Waarom zou je opdrachtgevers, debiteuren en incassobedrijven geen duidelijkheid verschaffen over de werkzaamheden die onder incasso vallen en de kosten die daarvoor in rekening mogen worden gebracht? Wat is er mis met het bestrijden van uitwassen? Waarom zou je niets doen aan gelukzoekers die snel geld willen verdienen en met hun slechte reputatie ook de naam van professionele en integere incassobedrijven bezoedelen? Hoe eerlijk is concurrentie als je ongehinderd en ongecontroleerd de prijs voor het incassowerk kunt opdrijven? Is dat geen misbruik maken van macht tegenover een weerloze debiteur? Ondernemers doppen graag hun eigen boontjes. Ook als ze geen groenten in blik produceren. Eigen verantwoordelijkheid en gezond verstand zijn vaak een goed alternatief voor regels en formali teiten. Dus wie ben ik om bovenstaande vragen te stellen en er ook nog antwoord op te geven? Toch blijkt soms dat die eigen verantwoordelijkheid, ondanks alle goede bedoelingen, tekortschiet. Wat er dan kan gebeuren, is te zien in de incassobranche. Daar lijden de
vele goeden onder enkele kwaden. Vrije jongens die afkomen op het groeiende aantal schulden en geen middel onbeproefd laten om te scoren. Om schulden te innen en daarvan vooral zelf financieel beter te worden. Ik vind het een goede zaak dat er wetgeving komt voor de tarieven van incassobedrijven. Om de simpele reden dat schuldeisers, schuldenaren én incassobedrijven gebaat zijn bij transparantie. Door duidelijkheid, over de werkzaamheden die onder incasso vallen en de daaraan verbonden kosten. Wettelijke regels zijn een goed middel om de malafide en de bonafide praktijken te scheiden. Ze maken ook een einde aan het frustrerende gevoel van al die incassomedewerkers die zich voortdurend moeten verdedigen tegen praktijken waaraan zij zich niet schuldig maken. Dat regelgeving zuiverend kan werken, blijkt wel uit de ervaringen van gerechtsdeurwaarders die al jaren werken met duidelijk omschreven werkzaamheden en tarieven die de beroepsorganisatie elk jaar vaststelt. Dat gelijkheidsbeginsel heeft beslist geen einde gemaakt aan een gezonde concurrentie tussen gerechtsdeurwaarders. We voeren die op basis van gelijkwaardigheid. Waarom
zou je niet langs wettelijke weg hetzelfde willen bereiken voor de buitengerechtelijke incassobranche? GGN laat zich voor de buiten gerechtelijke incasso - net als andere gerechtsdeurwaarders - leiden door de aanbevelingen uit het rapport ‘Voorwerk II’ dat richtlijnen geeft voor de hoogte van de kosten die incassobureaus redelijkerwijs in rekening mogen brengen. Deze richtlijnen worden in de praktijk vrijwel altijd gevolgd; wat mij betreft een ervaring die vertrouwen geeft in de gezonde werking van een wettelijke regeling voor incassokosten. De invoering van zo’n wettelijke regeling is voor mij dus geen vraag meer, maar een vanzelfsprekendheid. Het is terecht dat er strenge eisen worden gesteld aan de betrouwbaarheid en de financiële positie van bedrijven als de onze, die vanuit hun dienstverlening een maatschappelijk verantwoorde bijdrage willen leveren aan het beperken van de schulden problematiek in ons land. Henk Keizer Voorzitter Raad van Bestuur GGN Reageren? We zijn benieuwd naar uw reactie of opvattingen. Stuur een e-mail naar
[email protected] 23
Een hoog rendement vraagt om een topprestatie Een centimeter hoger is een wereld van verschil. Ook in zaken geldt dat een kleine marge de doorslag kan geven. Dat vraagt om een professionele mentaliteit, de juiste aanpak en het beste materiaal. Bij een incasso- en gerechtsdeurwaardersorganisatie gaat het ook om details. GGN, de marktleider met 28 kantoren verspreid over het hele land, beheerst die als geen ander. Door uitgekiende dienstverlening, jarenlange ervaring en grote regionale kennis. Daar kunt u dus volledig op vertrouwen. Als grootbedrijf of als MKB-ondernemer. Kijk voor een vestiging bij u in de buurt op: www.ggn.nl
INCASSOSPECIALISTEN EN GERECHTSDEURWAARDERS 24
Reken op meer rendement
