In dit nummer
Colofon
1
In dit nummer
2
Voorwoord van de Voorzitter
4
Notulen ledenvergadering
6
Verslag van de Reggestadrit
10
De Bar
12
Van de Activiteitencommissie
14
Verslag van de Nachtrit
18
Van de Tourcommissie
19
Omschrijving Tourritten
20
Tourkampioen 2014
23
Roadtrip door Europa met de GS
26
De Griffel
34
Ledeninfo
36
2
3
Voorwoord Van de voorzitter Beste Tuffers, Het is fijn u allen als voorzitter te mogen begroeten. Tijdens de jaarvergadering vorig jaar zijn Jan ten Hove en ik in het bestuur opgenomen en na het stemmen op de eerste bestuursvergadering ben ik unaniem tot voorzitter gekozen. Allen bedankt voor het vertrouwen. Nu is mij de eer mij te beurt gevallen om deze gezellige en actieve mensen van deze bloeiende motorclub de komende jaren met de neuzen dezelfde kant op te houden en letterlijk op het rechte pad te houden. Dit was de eerste keer dat ik de jaarvergadering mocht leiden als voorzitter van motortourclub 'n Tuf. Hoe spannend is het om een vergadering voor te zitten voor mensen die je al jaar en dag kent? De eerste bestuursvergaderingen zijn in goede harmonie verlopen. In dit bestuur en bij de club zitten mensen waar ik nog veel van kan leren en die het hart (en soms ook de mond) op de juiste plek hebben zitten. Trots kunnen we zijn op het bestuur die voor het wel en wee zorgt binnen de club, de tourcommissie die zorg draagt voor de vele, voortreffelijke en mooie ritten, de activiteitencommissie die voor ontspanning zorgt buiten de ritten om, de redactie die straks weer een super clubblad in elkaar draait en ook elke maand "de uitlaat" (waar het laatst nieuws in staat) in de digitale brievenbus doet belanden en natuurlijk niet te vergeten de vele vrijwilligers en sponsoren. Al deze mensen zorgen erop de voor- of achtergrond voor dat de motorclub soepeltjes en gesmeerd blijft draaien. Met andere woorden: iedereen draagt zijn steentje bij. Het zal voor mij en jullie misschien nog wel even wennen zijn, maar als we doen zoals we al jaren deden, dan gaat alles goed. Ons motto luidt dan ook al jaren: "Samen zijn we sterk". Het afgelopen jaar is er weer van alles gebeurt wat de gemoederen bezig heeft gehouden: Er kwam een brief binnen over de Drank- en Horecaverordening 2013. Dit ging over de schenktijden en over het melden van de bijeenkomsten. Bij de motorclub mogen we ruim 30 bijeenkomsten houden van persoonlijke aard. Deze bijeenkomsten moeten 2 weken van te voren gemeld worden. Natuurlijk mogen er wel bijeenkomsten gehouden worden voor clubactiviteiten. Enkele bestuursleden zijn naar de informatieavond geweest voor meer uitleg betreffende de regels over deze drank- en Horecaverordening. Met name het schenken van alcoholhoudende dranken aan jongeren onder de 18 jaar is streng verboden. Mocht het toch geconstateerd worden dan krijgen we eerst een waarschuwing, daarna een boete en komt het daarna nog een keer voor dan gaat het slot erop voor onbepaalde tijd. Tijdens een van de bijeenkomsten is er een controle geweest door de ambtenaren die hier toezicht op houden. Ze hebben rondgekeken en een gesprekje gehad met een van de bardienst medewerkers. Alles was in orde en er werd zelfs een compliment uitgedeeld omdat wij hier de zaakjes netjes voor elkaar hadden. Het afgelopen jaar hebben we de sleutels geïnventariseerd en nieuwe sleutelcontracten opgesteld. Er waren meer sleutels in omloop dan verwacht werd. Iedereen die binnen de motorclub een functie heeft mag in het bezit zijn van een sleutel. 1 sleutel rolleert, dit is de sleutel die degene in zijn bezit heeft voor de bardienst. Mochten er onverhoopt toch nog sleutels in omloop zijn wil diegene deze dan alsnog inleveren? Wat natuurlijk niet onopgemerkt is gebleven is dat er onlangs een nieuwe beamer is geïnstalleerd met bijbehorende kabels. De vorige had er volgens mij alweer meer dan 10 jaar gehangen. U hebt de jaarvergadering nu weer extra goed kunnen volgen.
4
22 oktober is er een inspraakavond gehouden. Er zijn een aantal zaken besproken met een aantal aanwezige leden. Voorstellen werden gedaan en sommige zaken werden meegenomen naar de bestuursvergadering en andere zaken konden op de avond zelf besloten worden. Ook de recessie heeft de motorclub niet ongemoeid gelaten. Op dit moment is het ledental dalende. Wanneer er weer contributie geïnd wordt dan kun je ervan op aan dat een aantal leden hun lidmaatmaatschap beëindigen en een aantal adverteerders de club niet meer willen sponsoren. Om nieuwe leden te werven wil ik proberen om de mensen die slagen voor het motorrijbewijs een jaar gratis lidmaatschap aan te bieden. Dit is voor deze mensen een unieke gelegenheid om kosteloos met de motorclub kennis te maken. In september werd er weer een vrijwilligersavond gehouden op locatie 'n lange Jan. Er was een grote opkomst. Wat ook een voordeel van veel vrijwilligers is dat je ook een gezellig feestje kunt bouwen. Mooi om te zien dat er behoorlijk wat vrijwilligers zijn bij de club. Er was ring steken op paard en wagen en ook een heuse goochelaar was aanwezig die toch menigeen voor een raadsel liet staan. Van het warm en koud buffet werd ook gretig gebruik gemaakt. Al met al was het een topavond die voor herhaling vatbaar is. Ik wens iedereen een goed en veilig tourseizoen toe.
Frank Marissink Voorzitter
5
Notulen Ledenvergadering 3 maart 2015 Datum: 3 Maart 2015. Locatie: Clubhuis 'n Tuf Rijssen. Aanwezig: 39 leden. 1. Opening / Jaarverslag: Beste Tuffers, Het is fijn u allen als voorzitter te mogen begroeten. Tijdens de jaarvergadering vorig jaar zijn Jan ten Hove en ik in het bestuur opgenomen en na het stemmen op de eerste bestuurs- vergadering ben ik unaniem tot voorzitter gekozen. Allen bedankt voor het vertrouwen. Nu is mij de eer te beurt gevallen om deze gezellige en actieve mensen van deze bloeiende motorclub de komende jaren met de neuzen dezelfde kant op te houden en letterlijk op het rechte pad te houden. Dit was de eerste keer dat ik de jaarvergadering mocht leiden als voorzitter van motortourclub 'n Tuf. Hoe spannend is het om een vergadering voor te zitten voor mensen die je al jaar en dag kent? De eerste bestuursvergaderingen zijn in goede harmonie verlopen. In dit bestuur en bij de club zitten mensen waar ik nog veel van kan leren en die het hart (en soms ook de mond) op de juiste plek hebben zitten. Trots kunnen we zijn op het bestuur die voor het wel en wee zorgt binnen de club, de tourcommissie die zorg draagt voor de vele, voortreffelijke en mooie ritten, de activiteitencommissie die voor ontspanning zorgt buiten de ritten om, de redactie die straks weer een super clubblad in elkaar draait en ook elke maand "de uitlaat" (waar het laatst nieuws in staat) in de digitale brievenbus doet belanden en natuurlijk niet te vergeten de vele vrijwilligers en sponsoren. Al deze mensen zorgen erop de voor- of achtergrond voor dat de motorclub soepeltjes en gesmeerd blijft draaien. Met andere woorden: iedereen draagt zijn steentje bij. Het zal voor mij en jullie misschien nog wel even wennen zijn, maar als we doen zoals we al jaren deden, dan gaat alles goed. Ons motto luidt dan ook al jaren: "Samen zijn we sterk". Het afgelopen jaar is er weer van alles gebeurt wat de gemoederen bezig heeft gehouden. Er kwam een brief binnen over de Drank- en Horecaverordening 2013. Dit ging over de schenktijden en over het melden van de bijeenkomsten. Bij de motorclub mogen we ruim 30 bijeenkomsten houden van persoonlijke aard. Deze bijeenkomsten moeten 2 weken van te voren gemeld worden. Natuurlijk mogen er wel bijeenkomsten gehouden worden voor clubactiviteiten. Enkele bestuursleden zijn naar de informatieavond geweest voor meer uitleg betreffende de regels over deze drank- en Horecaverordening. Met name het schenken van alcoholhoudende dranken aan jongeren onder de 18 jaar is streng verboden. Mocht het toch geconstateerd worden dan krijgen we eerst een waarschuwing, daarna een boete en komt het daarna nog een keer voor dan gaat het slot erop voor onbepaalde tijd. Tijdens een van de bijeenkomsten is er een controle geweest door de ambtenaren die hier toezicht op houden. Ze hebben rondgekeken en een gesprekje gehad met een van de bardienst medewerkers. Alles was in orde en er werd zelfs een compliment uitgedeeld omdat wij hier de zaakjes netjes voor elkaar hadden. Het afgelopen jaar hebben we de sleutels geïnventariseerd en nieuwe sleutelcontracten opgesteld. Er waren meer sleutels in omloop dan verwacht werd. Iedereen die binnen de motorclub een functie heeft mag in het bezit zijn van een sleutel. 1 sleutel rolleert, dit is de sleutel die degene in zijn bezit heeft voor de bardienst. Mochten er onverhoopt toch nog sleutels in omloop zijn wil diegene deze dan alsnog inleveren? Wat natuurlijk niet onopgemerkt is gebleven is dat er onlangs een nieuwe beamer is geïnstalleerd met bijbehorende kabels. De vorige had er volgens mij alweer meer dan 10 jaar gehangen. U hebt de jaarvergadering nu weer extra goed kunnen volgen. 6
22 oktober is er een inspraakavond gehouden. Er zijn een aantal zaken besproken met een aantal aanwezige leden. Voorstellen werden gedaan en sommige zaken werden meegenomen naar de bestuursvergadering en andere zaken konden op de avond zelf besloten worden. Ook de recessie heeft de motorclub niet ongemoeid gelaten. Op dit moment is het ledental dalende. Wanneer er weer contributie geïnd wordt dan kun je ervan op aan dat een aantal leden hun lidmaatmaatschap beëindigen en een aantal adverteerders de club niet meer willen sponsoren. Om nieuwe leden te werven wil ik proberen om de mensen die slagen voor het motorrijbewijs een jaar gratis lidmaatschap aan te bieden. Dit is voor deze mensen een unieke gelegenheid om kosteloos met de motorclub kennis te maken. In september werd er weer een vrijwilligersavond gehouden op locatie 'n lange Jan. Er was een grote opkomst. Wat ook een voordeel van veel vrijwilligers is dat je ook een gezellig feestje kunt bouwen. Mooi om te zien dat er behoorlijk wat vrijwilligers zijn bij de club. Er was ring steken op paard en wagen en ook een heuse goochelaar was aanwezig die toch menigeen voor een raadsel liet staan. Van het warm en koud buffet werd ook gretig gebruik gemaakt. Al met al was het een topavond die voor herhaling vatbaar is. Ik wens iedereen een goed en veilig tourseizoen toe. Frank Marissink, Voorzitter 2. Notulenalgemene ledenvergadering, 3 maart 2015: De Notulen van deze vergadering zijn toegestuurd, gelijk met de uitnodiging voor deze vergadering. Blz. 1-2-3 en 4 geen op- of aanmerkingen. Verder geen bemerkingen zodat de Notulen aanvaard worden, met dank aan de notulist. 3. Ingekomen stukken: Er zijn geen ingekomen stukken. 4. Mededelingen Bestuur: Eerst even een moment stilte voor diegene die ons ontvallen zijn: Mevr. Schuitert.
Voorstel om met leden die hier behoefte aan hebben op een vaste avond te gaan rijden. Toerkampioen wordt gewoon op de Jaarvergadering bekend gemaakt. Vanaf dit jaar alleen de routes op GPS. Op Koningsdag met vrijwilligers een stand bij het park beheren. Overtollige motorkleding kan bij Frank Marissink worden gebracht, als er iemand mee achterop wil.
5. Financiën: A. Financieel verslag penningmeester: De penningmeester geeft een presentatie van de jaarcijfers, met hier en daar waar nodig een toelichting. Algemeen: Redelijke inkomsten, gaat iets beter. B. Verslag kascommissie: De kascommissie bestaande uit Bert Alberts (voorzitter) en Jan Bakker (lid), doen verslag van hun bevindingen. Alles was goed in orde, geen bijzonderheden. Daarna wordt de penningmeester ‘Decharge’ verleent over de financiën van het afgelopen jaar. C. Benoeming nieuw lid kascommissie: Als nieuw lid van de kascommissie wordt benoemd: Anite Nijkamp (lid). Jan Bakker wordt voor het komende jaar voorzitter. 7
6. Bestuurssamenstelling: Zoals aangegeven in de uitnodiging voor deze vergadering zijn aftredend en niet herkiesbaar: Ben Pijffers (voorzitter Tourcommissie) en Brenda ter Keurst (voorzitter Activiteitencommissie). Onder dank voor hun verrichtte inzet wordt hun een bloemetje en een waardebon overhandigd. Het Bestuur stelt voor: Huug ter Harmsel als voorzitter Toercommissie en Aleida Pijffers als voorzitter Activiteitencommisie. Leden gaan akkoord. 7. Commissies: Toercommissie: Ben Pijffers bedankt als voorzitter van de Toercommissie, de toercommissieleden en haar helpers voor het vele werk wat verzet is. Hans ter Keurst en Johan Pijffers stoppen met de toercommissie. Onder dank voor hun verrichtte inzet wordt hun een bloemetje en een waardebon overhandigd. Wie wil deze functies vervullen? Dit kunt u bekend maken bij de voorzitter van de toercommissie. Gaat daarna over tot de bekendmaking en uiteraard onder uitreiking van een trofee aan de toerkampioenen van 2014, zijnde voor de dames: Marianne Smit en Wilma Nekkers en voor de heren: Jan Wolterink en Hein Hofstede. Daarna geeft hij een toelichting op de toerkalender 2015, de kalenders zijn gesponsord door: Paul Nijkamp motoren en Kopieercentrum Rijssen. Na afloop van de vergadering worden de ritten uitgebreid getoond op het scherm. Activiteitencommissie: Brenda ter Keurst geeft een toelichting op het programma voor het komende jaar. Alle activiteiten worden vanaf nu dezelfde prijs: €6,- per persoon en €10,- per stel. Redactie: De Uitlaat wordt elke maand uitgebracht en blijkt een succes te zijn. Op onze Facebook pagina hebben we al 117 Likes. Het clubblad komt in Maart bij de leden in de bus. Clubgebouw en Beheer: Jan ten Hove geeft uitleg over de “nieuwe“ sleutels. 8. Rondvraag: Of de contributie al is geïnd. Ja. Hoe gaat het nu met de betaling van de ritten? Er is geen route meer op papier. Je moet de rit bij de Tuf inladen en gelijk inschrijven en betalen zoals we gewend waren. Worden de ritten eerder op de site gezet, bijvoorbeeld aan het eind van het jaar? Nee, de informatie van de ritten wordt tijdens de jaarvergadering bekend gemaakt en daarna online geplaatst. We stemmen nu samen met Holten de ritten op elkaar af en blijven dit in de toekomst doen. Van de opbrengst van de verloting worden de prijzen betaald. 9. Sluiting: De voorzitter sluit de vergadering en wenst een ieder nog een gezellige avond en later op de avond, wel thuis.
Frank Marissink (voorzitter).
Wilma Nekkers (secretariaat).
8
9
Verslag van de Reggestadrit 13 september 2014 Het was prachtig zonnig weer op zaterdag 13 september. Het was Open Monumentendag dus een goede gelegenheid voor de eerste officiële themarit van ´n Tuf. We gingen via een mooie route naar het oude stoomgemaal in Genemuiden. Het weer en het thema zorgde voor een mooie opkomst. We hadden er zin in!! Gerrit Webbink, Ben en ik gingen met z´n drieën op pad en in Ommen bij de molen stonden nog drie motoren te wachten. Een collega van onze dochter Inge en twee vrienden van hem. Ze wilden wel eens een ritje meerijden. Dus met z´n zessen op pad. Via Ommen ging het via Punthorst en Staphorst zo richting Giethoorn. Prachtige wegen en mooi veel water overal. In Giethoorn zat het eerste groepje tuffers op een terras achter de koffie. Even gezwaaid en nog een stukje doorgereden. Net na Giethoorn hebben we de motoren even stilgezet, om te overleggen of we voor het gemaal een pauze zouden inlassen, of de eerste koffie in Genemuiden zouden drinken. Niemand was moe, dus dat stukje naar het gemaal was prima te doen. Doorrijden dus!! Bij St. Jansklooster waren ze met de weg bezig, maar je kon er wel langs. Er was een stuk asfalt gefreesd en daar lag wat plakkerig spul op. Iets verderop, waar we links af moesten, hadden ze er grind op gestrooid. We reden net op het grind toen Ben stil ging staan. Z´n motor deed het niet meer, de koppeling weigerde. Met z´n allen rond de motor om te kijken wat er aan de hand was, maar niemand kon de oorzaak vinden. Dus hebben we de motor maar achtergelaten bij een woonhuis. Toen konden we kiezen, Ben bij mij achterop of ik bij hem. Ik heb hem een keer achterop gehad en dat was geen succes. We hebben het zadel wat hoger gezet en ik ben achterop gegaan. Omdat mijn motor verlaagd is, is dat wel even wennen. De eerste bochten ging dan ook de voetsteun aan de grond. Maar het wende snel en het ging verder prima. Via Hasselt en Cellemuiden reden we over een smalle dijk naar Genemuiden en kwamen aan bij het stoomgemaal 'De Olde Mesiene'
Hier werden we hartelijk ontvangen met koffie en iets lekkers en een prachtige uitleg over de werking van het gemaal. Nog even heerlijk zitten aan het water en genieten van het mooie weer. Daarna weer verder richting Kampen en Harderwijk. Een prachtige route. Met de motor kom je vaak op plaatsen waar je nog nooit eerder bent geweest. In Harderwijk stond een broodjeszaak op de route. Ben en ik hadden daar bij het uitzetten van de rit ook een broodje gegeten, maar de rest wilde graag een terrasje pakken aan de boulevard in Harderwijk. Dus hebben we dat maar gedaan. Gezellig buiten in het zonnetje een hapje gegeten op een prachtige plek. Genieten!!! Toen weer verder, richting de Veluwe en daarna zou de dijk bij Deventer nog volgen. 10
Maar het werd al laat en Ben wilde natuurlijk zijn motor nog graag weer thuis hebben. We besloten de rit af te breken en zijn bij Garderen richting de snelweg gegaan en toen met een vaartje naar huis. Rond half vier waren we thuis. Een mooie tijd om weer terug te gaan naar St. Jansklooster. We hebben de honden meegenomen, die waren de hele dag al alleen geweest. De aanhanger van 'n Tuf aangekoppeld en weer op pad. Gelukkig was de heer des huizes thuis en kon en wilde wel een handje helpen. Want het is nog een hele klus om zo´n BMW K1100LT op een aanhanger te krijgen. Maar na een half uurtje prutsen stond hij veilig op het karretje en ging het weer terug richting Rijssen. Motor in de schuur, aanhanger weer naar 'n Tuf en een hapje eten.
Dan weer terug naar het clubgebouw, want onze honden wilden uit!! Natuurlijk vinden wij het ook gezellig om even bij te kletsen. Vanzelfsprekend wilde ook iedereen weten wat er met de motor aan de hand was. Maar iedereen had een mooie dag gehad : een rit met een thema krijgt een vervolg. Maar het zit Ben natuurlijk niet lekker dat z’n motor niet loopt. Dus zondag nog even naar de schuur om alles nog een keer na te kijken. Tot z’n stomme verbazing vond hij een klein steentje tussen de koppelingshendel achter het motorblok en de uitlaat. Het steentje liet zich lastig verwijderen, maar met een lange dunne schroevendraaier, een hamer en wat ijzerdraad werd hij het steentje toch de baas. En de motor was weer beter!! Toch nog even een proefritje gemaakt, maar alles werkte weer normaal. Dus eind goed…..al goed
Aleida Pijffers
11
DE BAR
Hej't al eheurt? De papiern vleengt de duure oet bie 'n Tuf!
Wat noe? Goa'w saamn met de posdoewn Nee man, de roetes op verdan? papier vuur de rittn goat d'roet!
12
Ja, ze hebt temèt alleene nog mar roetes vuur 'n zumo
Jammer, posdoewn lèkn mie net zo oarig!!
13
Van de Activiteitencommissie
Beste leden, Allereerst wil ik even beginnen met een terugblik op het afgelopen jaar. We zijn begonnen met ons jaarlijks terugkomende activiteit: de Nieuwjaarsborrel! Deze wordt altijd goed bezocht, we wensen elkaar allemaal het beste voor het aankomende jaar en wij als activiteitencommissie zorgen natuurlijk altijd voor een hapje en een drankje! Ons tweede activiteit was Spoken in 't Venne! Dit hadden we al een keer eerder georganiseerd, maar omdat er veel lof over was en iedereen het geweldig vond, hebben we het nog een keer als activiteit ingepland. Spoken in 't Venne wordt door een buurtvereniging in LooBathmen georganiseerd in hun eigen omgeving! We werden vriendelijk in hun boerderijschuur ontvangen met een kopje koffie. Toen iedereen zat werd er een verhaal verteld, waarna je met je groep het donkere spookbos in werd gestuurd om een voorwerp te vinden… Gelukkig is er voor zover wij weten niemand achtergebleven. Het Pinkstertreffen was ons derde activiteit dit jaar! We waren allemaal om ongeveer 1 uur bij de Tuf, om vanuit hier met zijn allen op de fiets een prachtige route te fietsen naar onze pauze plaats bij de dag camping! Hier hebben we een heerlijke broodmaaltijd genuttigd, om daarna een aantal oud-Hollandse spellen te spelen! Maar het was tijdens het eten zo zwart boven ons geworden dat we met zijn allen zo snel mogelijk de spellen weer in de bus moesten zetten. En net op tijd, het kwam met bakken uit de lucht! Gelukkig konden we bij de schaapskooi op de dagcamping schuilen. Hier werd het een en ander verteld door de boswachters over de omgeving. Nadat de lucht weer een beetje was geklaard zijn we met zijn allen terug gefietst naar ons clubgebouw, om daar met zijn allen te genieten van een hapje van de barbecue en een drankje. Het weer was weer opgeklaard, bijna heet te noemen zelfs! Het was nog erg gezellig in de uurtjes die daarna volgden. Omdat de activiteitencommissie de afgelopen jaren zag dat de midzomeravond weinig opkomst had, hadden wij het idee om een after summer party te organiseren. Deze was wat later in het seizoen en iedereen had genoeg verhalen beleefd, omdat de meesten er net weer waren van de vakantie! Maar helaas mocht het niet zo zijn. Ook nu was de opkomst helaas mimimaal. Hier hebben we bij de planning van de activiteiten voor dit jaar dan ook rekening mee gehouden. Octoberfest! Eigenlijk niks aan toe te voegen: Bier, Worst en Muziek ≠ gezelligheid! Als afsluiter van 2014 was er de Oliebollenavond. Opnieuw hebben wij met ons overheerlijke recept weer de geweldigste creaties en lekkerste oliebollen gebakken. De sfeer en opkomst was ook goed, het was een gezellige avond!
14
Voor 2015 hebben we ook weer het een en ander voor jullie georganiseerd! Wij als activiteitencommissie zijn weer met veel plezier begonnen met dit aankomende seizoen, de datums zijn bekend! Er zijn zeker nog een aantal vergaderingen nodig om het allemaal op rolletjes te laten lopen, maar dit gaat zeker goed komen! 14 Maart: GPS-Dropping. Aanwezig om 18:30 uur bij het clubgebouw, we vertrekken om 19:00 uur. Dit jaar pakken we het iets anders aan. In plaats van jullie zonder hulpmiddelen in 'the middle of nowhere' te droppen, is het dit jaar toegestaan een zaklamp en navigatietoestel mee te nemen. Jullie krijgen coördinaten van ons, waarmee je zelf de weg terug moet navigeren... Zorg voor goede wandelschoenen! 25 Mei: Pinkstertreffen. We gaan een fietsbingo houden. Meer informatie volgt via de nieuwsbrief, website en facebook. Dit jaar organiseren we geen midzomeravond. Zie ook de toelichting over de midzomeravond/after summer party van vorig jaar. 24 Oktober: Oktoberfest. Net als de afgelopen jaren organiseren we weer een Oktoberfest na de Snertrit. De formule blijft hetzelfde als afgelopen jaar: Bier, Worst en Muziek ≠ gezelligheid! 16 December: Kerstbakjes maken. Met een ieder die nog een tafelstuk wenst voor de Kerst, of gewoon lekker wil knutselen gaan we Kerstbakjes maken. Een mogelijkheid om je creativiteit te laten uiten met hulst, oase en diverse accessoires. Helaas dit jaar geen oliebollenavond. Normaal wordt dit gehouden op de zaterdag voor oud en nieuw, maar dat zou dit jaar op tweede kerstdag uitkomen. Hoe spijtig ook, deze activiteit komt dit jaar dus te vervallen. 2 Januari 2016: Nieuwsjaarsborrel. We beginnen het jaar direct goed en met elkaar! Iedereen is van harte welkom!
Dit jaar zal het er wel wat veranderen in de activiteiten(commissie). Ik heb me met heel veel plezier jaren als bestuurslid van de activiteitencommissie ingezet! In 2008 heb ik deze functie overgenomen van Johan Roosink. De afgelopen zeven jaar heb ik deze taak met heel veel plezier gedaan, maar omdat tijd soms het gebrek is (en ik ben nu eenmaal iemand die alles doet met 100 procent!) heb ik besloten om te stoppen als voorzitter van de activiteitencommissie en als bestuurslid! Ik blijf zeker als lid in de activiteitencommissie aanwezig, dit is gewoon nog steeds geweldig om te doen en we hebben met elkaar ook altijd veel lol en een geweldige commissie! Degene die mijn functie gaat overnemen is nog niet helemaal bekend, maar ik weet zeker dat dit goed gaat komen! Ik wens diegene veel succes, en bedankt voor het overnemen! Brenda ter Keurst Op naar een mooi activiteiten seizoen! 15
De activiteitencommissie: Brenda ter Keurst Jan Arends Jan Nieuwenhuis Jan Wolterink
Marlon Koedijk Jenny Velten Aleida Pijffers
Beste leden, Inmiddels is bekend dat ik namens de activiteitencommissie plaats zal nemen in het bestuur. Brenda heeft het jaren met veel enthousiasme en grote inzet gedaan. Brenda bedankt voor al het werk dat je verzet hebt. Wij zijn blij dat je ons niet gaat verlaten maar gewoon lid van de activiteitencommissie blijft. We vormen een goed team waarin iedereen zijn of haar steentje bijdraagt. Samen proberen we er iets moois van te maken. Ook staan we altijd open voor nieuwe ideeën. Dus mocht er iemand zijn die een goed plan heeft voor een dropping, een gezellige avond of voor het pinkstertreffen, laat het ons weten. Wij zijn blij met jullie inbreng. Ik wens iedereen veel plezier bij onze motorclub. Groeten, Aleida Pijffers
16
17
Verslag Nachtrit 3 oktober 2014 Voor de 2e keer werd in 2014 een nachtrit georganiseerd. Het doel van deze rit? In het donker vertrekken, in het donker rijden, in het donker thuiskomen en genieten met elkaar! Hieronder een kort verslag van de nachtrit, geschreven door Hans Mensink. Om 10 uur 's avonds worden de motoren gestart en na de laatste peuk gerookt te hebben, vertrekken we richting Holten om vervolgens binnendoor te kronkelen richting Wijthmen. Daar staat de warme koffie ons op te wachten in de kapschuur. Na een fijne plak cake naar binnen te hebben gewerkt en een beetje te hebben bij gekletst wordt de tocht weer vervolgd. Na een klein oponthoud moeten we een gewijzigde route nemen en even later, met een klein stukje over het fietspad, kunnen we de juiste route weer oppakken. Na even door Zwolle getoerd te hebben, komen via de brug de prachtige IJssel over en gaat de tocht verder door Wapenveld en andere kleine dorpen, waarnaar we langs Kampen rijden en via de dijk en Zwolle weer terug komen bij het koffiepunt in de kapschuur. Daar hebben we weer een warm welkom met een pan gehaktballen en een beker fris. En na een gezellig half uurtje wordt de terugweg ingezet waar we mooi vlot over donkere wegen weer terug komen bij de club. Hier wordt nog een natje genuttigd en uiteindelijk raken om 3 uur onze neuzen het kussen. Een gezellige duistere tocht en weer een rijervaring rijker.
18
Van de tourcommissie
In de vergadering van de tourcommissie heb ik aangegeven dat ik als voorzitter van de Tourcomissie een keer moet stoppen. Ik zat sinds 2006 in het bestuur en dat is eigenlijk best wel lang. Het werk heb ik al die jaren met veel plezier gedaan. Vorige vergadering heb ik gevraagd wie mij zou willen opvolgen maar toen bleef het erg stil. Na hier en daar wat geïnformeerd te hebben heb ik bij het bestuur voorgesteld om Huug ter Harmsel te vragen. Ik ben bij hem geweest met dit voorstel. Hij moest er natuurlijk wel even overdenken maar een weekje later kwam hij met de mededeling dat hij deze functie wel op zich wilde nemen. Hier waren we erg blij mee. Tijdens de jaarvergadering is hij dan ook worden voorgedragen als voorzitter van de tourcommissie. Natuurlijk blijf ik in de Tourcomissie zitten en zal de nieuwe voorzitter het eerste jaar bijstaan. Groeten Ben Pijffers.
Een stukje van de nieuwbakken voorzitter van de tourcommissie Direct na afloop van de ledenvergadering waar ik zo juist was verkozen als voorzitter van de tourcommissie en zitting te nemen in het bestuur, komt het verzoek van de redactie een stukje te schrijven voor het clubblad. Het zal moeilijk worden de tomeloze inzet van Ben Pijffers te evenaren. Maar we gaan hier een poging voor doen. Samen met de andere commissieleden zullen we de komende tijd weer de ritten gaan verzorgen. De ritten voor het jaar 2015 zijn gereed en de beschrijving hiervan is elders in het clubblad te vinden. Het papieren tijdwerk hoort met ingang van 2015 tot het verleden, ondanks dat een aantal Garmingebruikers nog wat moeite heeft met Basecamp. Misschien is het een idee onze kennis van Basecamp te delen. We hopen dit jaar net als vorig jaar opnieuw een beetje geluk te hebben met het weer. Vorig jaar is maar één rit grotendeels in de regen gereden. Maar dit was wel meteen de langste. Zoals met veel dingen geldt, als je er op gekleed bent en je houdt goed rekening met de omstandigheden, is het prima te doen. De Tuffers die deze rit reden, hebben wel veel plezier gehad onderweg. Het heeft wel wat om met elkaar een visje op te peuzelen onder de luifel van een marktkraam te midden van Gooische vrouwen of in de McDonalds van Beverwijk een bakje koffie te doen. Een bijkomend voordeel van een regenritje is tevens dat er geen fietsers op de dijkweggetjes te vinden zijn. We hopen dat het weer een mooi seizoen wordt. Heb je nog leuke ideeën dan zijn deze uiteraard welkom bij de tourcommissie. Deze kunnen gemaild worden naar:
[email protected]. Tevens zijn we nog op zoek naar nieuwe leden voor de tourcommissie. Vele handen maken licht werk. Met vriendelijke groet, Huug ter Harmsel
19
Omschrijving Tourritten 2015 21 maart
Natte Neuzenrit
140 km
De eerste rit van dit jaar. Om er een beetje in te komen pakken we deze rit alle 'bergen' die hier in de buurt liggen mee. Niet dat ze spectaculair hoog zijn, maar door ze aan elkaar te koppelen belooft het wel een mooie rit te worden. 6 april
Paashaasrit
160 km
De paashaasrit gaat dit jaar binnendoor naar Deventer, waar we de oude IJsselbrug oversteken. Vandaar gaat de rit richting Nunspeet, waarbij eerst het Zandenbosch doorkruist wordt. Daarna gaan we over kruip-door-sluip-door-weggetjes naar het pittoreske haventje van Elburg. De terugreis voert ons dwars over de Noord-Veluwe naar Olst waar we met het pontje de IJssel wederom oversteken en via Middel en Heeten na ruim 160 kilometer terugkomen in het clubhuis. 18 april
1e Avondrit
80 km
De eerste avondrit van het jaar. We vertrekken vanaf ons clubgebouw richting Enter om via de mooie wegen van Ypelo richting Wierden te rijden. Vervolgens passeren we Westerhaar-Vriezenveensewijk en volgen we de route langs Langeveen naar Ootmarsum. Van hier zullen we over Weerselo, Zenderen, Bornebroek en Enter terugrijden naar ons clubgebouw. 27 april
Koningsrit
150 km
We vertrekken vanaf de motorclub richting Bornebroek en Borne om de weg naar Saasveld te volgen. De route loopt vervolgens via het Hulsbeek richting Oldenzaal. We passeren vliegveld Twente om bij de Lutte de grens over te gaan en in Duitsland verder te touren. De rit gaat verder via Gildehaus naar Ochtrup, via Epe en Alstätte om bij de Haarmühle de grens weer te passeren. Vanaf de grens gaat het weer op huis aan. De terugweg leidt ons via Rutbeek en Beckum naar Goor, vanwaar we de weg naar Rijssen zullen volgen. 9 mei
Morsrit
300 km
Deze rit gaat eerst via de A1 om deze bij De Lutte te verlaten om binnendoor Duitsland in te rijden. Via Bad Bentheim slingeren we langs en over de Vechte richting Mesum en volgen we de weg richting Riesenbeck waar we het Dortmund-Ems Kanal passeren. We rijden langs het Teutoburgerwald, via Brochterbeck naar Tecklenburg om bij Hagen-am-Teutoburger Wald aan te komen op de pauzeplaats Biker Kotten (Motortrefpunt). Na het eten en/of het nuttigen van een verfrissing, rijden we langs mooie motorwegen weer terug richting Tecklenburg waar we op de parkeerplaats Munsterlandblick kunnen genieten van het mooie vergezicht. De rit wordt voorgezet om via Emsdetten en Steinfurt naar restaurant Haarmühle te rijden, waar eventueel de inwendige mens versterkt kan worden. Dan gaat het via Buurse en Haaksbergen weer terug naar Rijssen waar in het clubhuis nog even nagepraat kan worden. 30 mei
2e Avondrit
110 km
De tweede avondrit is een rit van ruim 110 km. We rijden eerst dwars door Notter en vervolgens door Ypelo richting Boekelo. Dan leidt de route ons om Haaksbergen richting Gelselaar. Als laatste pakken we nog de Apenberg mee, om rustig weer terug te keren naar het clubgebouw. 20
13 juni
Vroegevogelrit
250 km
Deze rit gaat via Nijverdal richting Luttenberg en Hoonhorst naar Berkum, waar we de Vecht oversteken om via de Genne richting Hasselt te rijden. Via Moespot, Blokzijl en Nederland (dichtbij Muggebeet en Moddergat), komen we in de kop van het mooie Overijssel aan. Door de Weerribben en Ossenzijl, gaat de rit door Friesland en het Drents-Friese Woud naar Drenthe. Als koffiestoppunt is Gebben Motoren (in Rogat) in de rit opgenomen. Daarna gaat het via de Duizendbochtenweg richting Balkbrug en Ommen, om via mooie motorweggetjes weer naar Rijssen terug keren en in het clubhuis nog even na te praten over het toch wel vroege opstaan en de route. 4 juli
3e Avondrit
125 km
De derde avondrit heeft de naam Witte Wieven rit. Nee het wordt geen spooktocht, we gaan een mooi stukje sturen door de Achterhoek. We zullen verschillende plaatsen gaan passeren tijdens deze rit, onder andere Borculo, Epse Harfsen en Zwiep. De rest van de route kun je ontdekken door mee te rijden. We rijden mooie doorgaande wegen afgewisseld met kleinere wegen, er is dus voor elk wat wils. 22 augustus
4e avondrit
120 km
De vierde avondrit heeft als leidraad de IJssel. We gaan vanuit Rijssen naar Holten, waar we parallel aan de grote weg richting Deventer gaan. Net voor Deventer buigen we af richting Olst waar we het pondje pakken en de IJssel oversteken. Op een zomeravond is het absoluut geen straf om een leuk dijkweggetje te pakken, dus rijden we deze dan ook helemaal door tot aan Hattem. Om niet te laat thuis te komen gaan vanaf hier naar Zwolle en proberen zo kort mogelijk langs de IJssel richting Herxen te rijden. We passeren hier een gebied waar meerdere watergaten zijn, beter bekend als de tichelgaten. Op dit punt kunnen we via Broekland, Heeten en Holten weer naar het clubgebouw rijden of eventueel nog een extra lusje pakken, door te rijden via de plaatsen Liederholthuis en Laag Zuthem. De tijd en het weer zullen de doorslag geven het lusje wel of niet te doen. 4 september
Nachtrit
150 km
Dit jaar rijden we voor de 3e keer de nachtrit. Degene die al eens meegereden hebben zijn erg enthousiast. Het tempo is een stuk lager dan bij een rit bij daglicht, maar de saamhorigheid een stuk hoger. Ik zeg: Gewoon een keer doen!!!! 12 september
Reggestadrit
260 km
Thema: Watermolens. Vorig jaar is de themarit in goede aarde gevallen. Om hier op terug te komen is aan de Reggestadrit weer een thema gegeven “De watermolens in Twente”. We breiden dit iets uit, want we rijden ook langs de Haarmühle in Duitsland. Natuurlijk mag de molen van Singraven niet ontbreken, als ook het info centrum van de molen van Frans in Hezingen. Via mooie binnenwegen leidt de route ons vervolgens naar de Noordmolen in Twickel. Dit weekend is het Open Monumentendag. Nader bericht volgt nog via de site, e-mail en facebook welke watermolens geopend zijn voor bezichtiging. Er kan dan zelf besloten worden of/waar de route onderbroken wordt. 21
26 september
Herfstrit
150km
Deze route zal ons leiden door het mooie herfstlandschap van Salland en de Veluwe. We vertrekken vanuit Rijssen richting Holten, om over binnenwegen naar Deventer te rijden. Hier steken we de IJssel over naar Vaassen, vanwaar we over de Veluwe naar Hoog Soeren en Beekbergen touren. Vanaf hier gaan we via Voorst en Gorssel weer langzaam op Rijssen aan. 10 oktober
Lege tankrit
150km
Alweer bijna de laatste rit van dit jaar. We rijden langs de grens met Duitsland richting Drenthe, met als verste punt in de route het plaatsje Gees. Op de terugweg komen we door Noordscheschut en Rheezerveen. We passeren de stuw van Junne, dit is een mooie plaats om nog even te stoppen. Daarna volgen we de route via Den Ham weer terug naar het clubgebouw
24 oktober
Snertrit
Snertstukje
Snertstukje. Haal de motor voor de laatste keer dit seizoen uit de schuur en rij lekker mee met een kort ritje door de omgeving. Bij terugkomst staat de snert en rookworst al klaar om de verkleumde rijders weer op te warmen.
Willekeurige routes in Basecamp
22
Tourkampioen 2014
Eindstand Heren Achternaam
Voornaam
Hofstede
Hein
Totaal km 2.330
Wolterink
Jan
Harmsel, ter
Totaal km 555
Achternaam
Voornaam
Bakker
Jan
2.330
Pijffers
Johan
490
Huug
2.020
Webbink
Gerrit
485
Smit
Gerben
1.935
Timmerman
Henk
460
Klein Koerkamp
Remco
1.880
Marissink
Rick
440
Timmerman
Jan
1.825
Haverkate
Paul
400
Gerritsen
Bert
1.705
Keurst, ter
Hans
365
Nekkers
Henk
1.595
Koedijk
Wilco
360
Nijkamp
Paul
1.315
Marissink
Thom
340
Pijffers
Ben
1.215
Scholten
Jeroen
340
Huzen
Erik
1.150
Verschoor
Herman
320
Huzen
Albert
1.145
Velde, van der
Henk
310
Meijerink
Evert
1.125
Manen, van
Eep
290
Noort, van de
Dick
1.125
Kreijkes
Herman
280
Schuitert
Tonny
995
Kool
Bennie
250
Zandvoort
Henk
975
Lucassen
Bertus
205
Zieleman
Dick
860
Nijkamp
Hans
170
Dannenberg jr
Gerrit
840
Hofman
Henri
160
Dannenberg sr
Gerrit
840
Onderweegs
Berry
160
Dam, ten
Henk
815
Ligtenberg
Martin
150
Nijeboer
H.
785
Voorveld
Andre
150
Mensink
Hans
780
Vossebelt
Berend
150
Bouwhuis
Wim
775
Noort, van de
Rorry
140
Marissink
Frank
735
Veldhuis
Jan
125
Pol, van de
Klaas Jan
710
Altena
Jordan
80
Veneman
Han
710
Huigenbosch, van Maas
80
Veneman
Henk
710
Lohuis
Sander
80
Alberts
Bert
655
Stokkingreef
Stefan
80
Wolves
Bert
635
Tempelman
Albert
80
23
Eindstand Dames
Statistieken
Achternaam
Voornaam
Nekkers
Wilma
Totaal km 2.330
Smit
Marianne
2.330
Nijkamp
Anite
1.485
Pijffers
Aleida
1.105
Marissink
Janneke
335
Verschoor
Anneke
170
Weenink
Regina
170
Aantal ritten: 14 incl. snertrit Totaal aantal km mogelijk: 2.330 Totaal aantal km door leden gereden: 50.195 (dames 7.925 en heren 42.270) Gemiddelde afstand Heren: 716,4 km Gemiddelde afstand Dames: 1.132 km Door 23 niet-leden zijn er 4.220 km verreden
De tourkampioen-overzichten worden met veel aandacht samengesteld. Mocht er echter volgens u een fout zijn gemaakt in het overzicht wilt u dit dan melden bij de redactie (liefst per email). We kunnen dit dan nogmaals controleren. Tevens verzoeken we u om de deelnameformulieren duidelijk leesbaar en compleet in te vullen (inclusief achternaam). Alleen een adres en een halve geboortedatum is lastig zoeken.
24
25
Roadtrip door Europa met de GS. Als beginnende GS-rijders hebben Paul en ik besloten om meteen maar goed kennis te maken met onze motoren. Daarvoor hebben we een reis geboekt via SevenSummits.GS, een organisatie die op ieder continent het hoogste punt opzoekt, the Summit dus. Omdat Europa nog niet in hun rijtje voorkwam is besloten met een klein groepje een ´pilotreis´ te gaan maken. Veel improvisatie, routes globaal uitgezet, geen hotels vooraf bespreken. Het enige wat vaststond was het beginpunt, de Zaanse Schans oftewel het laagste punt van Nederland, en het eindpunt, de top van de Pico Veleta in de Sierra Nevada in Zuid-Spanje. Oh ja, en de reisduur. We doen er 17 dagen over! De Zaanse Schans werd direct na de deelnemersbijeenkomst afgeblazen. Omdat wij het meest noordelijk wonen en de rest allemaal meer richting Zuid-Nederland, werd besloten elkaar in Maastricht te ontmoeten en wel de avond vóór de officiële start van de reis. Het hotel daarvoor werd geboekt dus we stapten woensdag 10 september op onze brommers, voor de eerste ruk. Deze ging via de snelweg, dus niet geheel in de lijn van de reis. Maar eerlijk gezegd, je wilt niet over secundaire wegen door Nederland naar Maastricht rijden. Flitspalen en zo hebben niet onze voorkeur. Tijdens de gezellige, hernieuwde kennismaking op het Vrijthof werden de spelregels vastgesteld. Wie rijdt waar, wat te doen bij pech en het voornaamste: het instellen van ‘de pot’! In totaal zeven motorrijders telt ons groepje. Edwin, de reisleider, Tinus de voorrijder (rijschoolhouder, route-expert), Anja, de vrouw van Tinus op een F800GS, Herbie de gitarist en metalliefhebber met een 1200 GS-special van Van Harten, Leo de avonturier en zoals bekend Paul op zijn F800GS en ik op mijn nieuwe F700GS met een km. stand van 7.178 km. Als voorbereiding hadden we een dagcursus all-road gereden, dus we hoopten op alles voorbereid te zijn. De eerste dagen reden we redelijk bekend terrein, Spa in België, Saarland-Pfalz in Duitsland en de Vogezen in Frankrijk. Via het pontje bij Haguenau staken we de Rijn over om via de B500, de Schwarzwaldhochstrasse, het zwarte woud te doorkruisen. Daar kwamen we er ook achter dat er geen slecht weer bestaat, alleen slechte kleding. Het Action-regenpak van Paul van een tientje hield hem beter droog dan het dure Richapak mij. ’s Avonds in Lindau was er dan ook geen droog stukje textiel meer aan mijn lijf te vinden maar gelukkig hadden onze kamers verwarming en een ventilator. Het leek een uitdragerij met al die kleren uitgespreid, maar het voornaamste was toch om het weer droog te krijgen voor de volgende dag. Helaas, de binnenkomst in Oostenrijk was al even nat en dat was vooral jammer omdat we een prachtige kleine bergpas hebben gereden met waarschijnlijk super uitzichten. Nu zagen we mist en nog meer mist en daarbij een boel regen. Onder het koffiedrinken (ook een afspraak: om half elf het eerste beste café opzoeken) werd overlegd of we wél of niet de Silvrettapas zouden rijden. Het zou jammer zijn om daarvoor geld uit te geven wanneer ook daar het zicht nihil is. Besloten werd om het er op te wagen. En ja hoor, bovenop werd het droog en in de lange afdaling begon de zon te schijnen en vanaf daar werd het een genot om door het mooie landschap te rijden. De volgende pas was de Resiapas, met het ‘meer met de kerktoren’. 26
Verder ging het, Zwitserland in voor de Umbrailpas, gevolgd door de Italiaanse grens en de moeder aller passen, de Stelvio! Natuurlijk was er net weer een wielerspektakel aan de gang dus bij het afdalen werden we links en rechts ingehaald door mannen op de smalle bandjes. In Prato della Stelvio bleken alle hotels ook nog te zijn bezet door deze gasten, dus gingen wij op zoek naar een overnachtingsplek. Een klein uurtje later hadden we dat ook gevonden en ontdekte we ook waarom het ‘improviseren’ zo leuk was. Een gemoedelijk hotel, prima kamers, geweldig uitzicht en lekker bier. En niet duur natuurlijk. Weer ging het Zwitserland in, voor de Ofenpass, de Splügenpass en daartussenin de meest geweldige wegen en landschappen. Koffiedrinken in Sankt Moritz, bij de zeilclub, op zondagmorgen met ons motorkloffie aan tussen de high society in hun deftige kleding. Wij werden helaas bij het weggaan alsnog uitgekleed… € 54 voor 7 koffie en 5 koeken. Laat op de middag over de grote weg rijdend passeerden we Locarno en zagen we plots het subtropische Lago Maggiore voor ons. We waanden ons in het mondaine Zuid-Frankrijk toen we op deze kustweg rijdend de luxe villa’s passeren. Net over de grens met Italië legden we weer aan voor de nacht. Ons avondeten was ditmaal niet Italiaans, zoals de voorgaande paar avonden, maar oosters. Verandering van spijs doet veel en lekker eten! Nogmaals reden we Zwitserland in, maar nu eerst door een nauwe kloof, de Gondoschlucht. Vervolgens de Simplonpas, vanwege alle wegwerkzaamheden de minst mooie die we tot nu toe hebben gehad en daarna het lange, best wel saaie stuk door Wallis. We namen de grote weg om zo snel mogelijk Martigny te bereiken want vanaf daar trokken we de Franse Alpen in! Wat een verschil met het Rhônedal. Vanaf meter 1 alleen maar bochten en stijgen en dalen. In Frankrijk bestelden we ‘grand café au lait’ en die dronken we zowat staande op om maar weer te kunnen rijden! Langs de Mont Blanc, zicht op de Aigeuille du Midi en verder door om-tehuilen-zulke-mooie-bochten naar Ugine. De plaatselijke Auberge heeft plek voor ons en onder de enorme plataan vermaakten wij ons op het terras met fromage-et-salami. Et bierre et vin rouge, naturellement! Bonne nuit! En daarna kwam het…. Le route des Grandes Alpes! Om der tijd wille startten wij niet in Thonon maar gewoon bij de plaatselijke Carrefour. Koffers werden volgepropt met baguette, salami en brie (en fruit, uiteraard) en allez, richting de Col de la Madeleine. Hier werden weer foto’s gemaakt voor het verslag dat Edwin wilde plaatsen in de Moto73, dus als volleerde modellen reden wij baksteensgewijze heel langzaam door het mooie landschap. Dat was geen straf, het was er zo mooi! Verder richting de Col de Telegraph, overgaand in de Col du Galibier. Boven gestopt voor de volgende foto’s, gepicknickt met de franse stoete, en wederom verder naar de Lautaret. Wat een landschap! Wat een dag! Het hoogste punt van Frankrijk, de Col de la Bonnette, nog even aangetikt en daarna via nauwe kloven verder tot we uiteindelijk op de grote weg net boven Nice uitkwamen. Het Servotel aangedaan, luxe kamers gekregen en toen hebben we ons maar eens in het zwembad gestort. Wat een verschil met nog maar vier dagen geleden toen we zaten te vernikkelen van de kou. ’s Avonds in het restaurant geklonken op onze tiende trouwdag. Om nooit te vergeten . Na een verbindingsroute via de snelweg te hebben gereden belandden we de volgende middag al op tijd in Perpignan. Het begin van de Pyreneeën! Maar niet nadat we eerst onze voeten in de middellandse zee hadden gedoopt. Omdat er meerdere deelnemers nog nooit in Andorra waren geweest is besloten de volgende dag via dit stadstaatje te rijden. De weg erin was mooi genoeg maar eenmaal in Andorra-la-Vella zelf wisten we niet hoe we gauw genoeg eruit konden komen. Eén en al commercie! Maar de brandstof was er wel lekker goedkoop… 27
Rijdend op de N260 aan de Spaanse kant van de Pyreneeën haalden we opgelucht adem. En bleven maar zuchten. De bergen waren er niet zo hoog als in de Alpen maar toch zo mooi en groen en met prachtige dorpjes die zich baadden in de zonneschijn. Met het perfecte lint asfalt erdoor konden we er nauwelijks genoeg van krijgen. Dat bleek ook wel toen we vijftien kilometer terug moesten rijden omdat we ons hotel glad voorbij waren gereden. Die avond hebben we lekker Spaans gegeten (keuken open vanaf half negen) en wijn gedronken (per menu hoorde er een volle fles wijn bij). ´s Nachts schijnt het behoorlijk te hebben geonweerd maar wij vernamen het alleen aan het feit dat de stroom eraf was. Onze motoren stonden onderwijl lekker droog in de garage van de moeder van de kastelein. Humor! Verder rijdend door de westelijke Pyreneeën kwamen we, via een koffiestop in Pamplona (geen stieren ditmaal) in de grote stad San Sebastian, of op z’n Baskisch: Donostia. Met zeven motoren achterelkaar door dit verkeer, zoekend naar een hotel was iets dat ik niet graag weer doe. Uiteindelijk kwamen we in het Bloemendaal van Donostia terecht, waar we een peperduur hotel troffen dat nog kamers had. Maar het strand lag dan wel aan de overkant van de straat. De anderen besloten zich daarop te leggen voor het nodige kleurtje. Zelf ben ik nog even wezen stappen en met de Funikular (bergbaantje) heb ik me naar boven laten brengen voor het mooie uitzicht over de baai van San Sebastian. Het achterland met in de verte de bergen, de stad met haar oude gebouwen, op de voorgrond het zonovergoten strand….. gauw ging ik terug om me bij de anderen te voegen. Lekker even zwemmen, dacht ik, maar dat was een snel rondje door het ijskoude water van de golf van Biskaje… ’s Anderendaags reden we over een mooi smal kustweggetje te genieten van de opgaande zon achter ons. Prachtige vergezichten over zee. Totdat de route ons landinwaarts leidde. De Picos de Europe konden we helaas niet door, maar eromheen was het gebied minstens zo mooi. Het had wat weg van de uitgestrektheid van het wilde westen, compleet met rotswanden bovenlangs de heuveltoppen. In een dorpje was een menigte op de been voor een trouwerij en wij besloten daar te eten en te genieten van het gedoe rondom het bruidspaar. Verder rijdend richting Leon zagen we steeds vaker de bordjes Camino de Santiago staan. We waren op de pelgrimsroute naar Santiago aangeland. Ontelbare wandelaars en fietsers zijn we deze dag gepasseerd. Leon is een stad die ik me zal herinneren om haar prachtige kathedraal, en om de festiviteiten die er net werden gehouden en de o-zo-heerlijke vissoep in het o-zodrukke restaurant waar wij aan de grote ronde tafel met het rood-wit geblokte tafelkleed mochten zitten Het laatste stuk rijden naar Santiago was het minst mooi. Maar dat is te verwachten wanneer je een grote stad nadert. De route erheen was gewoonweg weer een plezier. Nooit gedacht dat het in Noord Spanje zo mooi zou zijn! Santiago de Compostella is tevens het eindpunt van de pelgrimsroute en zodoende zagen we veel wandelaars bij de grote kathedraal die, volgens overlevering, is gebouwd boven het graf van de apostel Jakob. Het was er gezellig druk en omdat we niet hoefden te melken of te hooien besloten we ons die avond maar weer in een restaurantje te laten verwennen met de Spaanse lekkernijen. De eerste echte misrekening van onze reis was dat we een kustroute volgden vanaf Santiago naar het zuiden. Het was één lang lint van bebouwing, genieten was er niet bij omdat er veel ander verkeer was. Tot overmaat van ramp verreed onze voorrijder zich en hij schoot zo het centrum van de grote stad Vigo in. San Sebastian was er niets bij! Na bijna een uur te zijn rondgereden, links en rechts gepasseerd door bloedsnelle scootertjes, 28
29
taxi’s, bussen en andere weggebruikers kwamen we er aan de andere kant weer uit. Het enige voordeel is dat wij rond het stadion van de voetbalclub Celta de Vigo hebben gereden. Wie kan dat nog meer zeggen? Het laatste deel van Spanje werd weer groener, de wegen smaller en plots stonden we in Portugal. Waren de wegen in Spanje nieuw of goed onderhouden, in Portugal mankeerde er nogal wat aan. Een weg die als doorgaande route in de Zumo stond was in werkelijkheid een breed fietspad met brokkelend asfalt. Hier heb ik de pech gehad een paniekaanval te krijgen. Moe, toch al niet meer zo zeker op deze motor en dan een dalende weg waarop ik het gevoel had de controle kwijt te zijn… Ik was blij die avond in een obscuur uitziend hotel mijn motor aan de kant te kunnen zetten. Ach, en wat kun je je vergissen op een obscure buitenkant hè. Achter die façade van ‘de zijkant van een grote supermarkt’ lag een keurig hotel met een parketvloer op de kamers die ik direct in mijn huis zou willen hebben. Eten konden we er ook ’s avonds en of we akkoord gingen met drie gangen ‘van de kok’ voor een tientje de man inclusief wijn. Moet ik nog meer zeggen? Het was Portugees eten, met o.a. hartjes en niertjes in saus, en het was heerlijk! Na de misrekening van de dag ervoor was het of Portugal wilde goedmaken waar Spanje ons teleurgesteld had. De weg bleef nog steeds niet al te best maar alles eromheen heen was alleen in superlatieven uit te drukken. Ik had nauwelijks nog tijd om bang te zijn voor een nieuwe paniekaanval. Ik moest kijken naar de wijnranken om de pergola’s, de citrusbomen, talloze varens, palmbomen en believe it or not, hele bossen met eucalyptusbomen met hier en daar een pluk paarse heide! Een smalle kronkelweg voerde ons langs bergwanden en tussen kloven door. Een streek om een keer weer naar toe te gaan. En dan met een cabrio, zodat in ieder geval iemand volop om zich heen kan kijken. Geslapen werd er die nacht in Castelo Branco om de volgende dag via een natuurpark de grens weer over te steken naar Spanje. Onderweg waanden we ons in Midden-Amerika, zeg Honduras of Guatemala. Puntige heuvels, vol begroeiing, wegen die er (nu wel breed) overheen gevleid lijken, in de verte een regenbui en natuurlijk de bijbehorende regenboog. Hoe dichter we bij Sevilla kwamen, hoe droger en warmer werd het weer. Omdat Leo zijn rugzak in Portugal vergeten was, zijn hij en Edwin omgekeerd, dus met vijf motoren naderden wij de smalle straatjes van het centrum van Sevilla. Wat een uitkomst dat er navigatiesystemen bestaan. Die van mij deed het best, meerdere keren leidde ik de groep naar het juiste punt en ook nu kwamen Paul en ik wel 20 minuten eerder bij het hotel aan dan de andere drie die dachten dat de andere kant op sneller ging. Parkeren was een probleem, de hotelgarage had nog maar plek voor twee motoren dus de andere drie hebben we in de stedelijke parkeergarage gestald. Edwin en Leo kwamen later aan en die vonden een plekje op de straat. Vóór het hotel en nog gratis ook! Sevilla is één van de steden die je MOET hebben gezien als je door Spanje reist. Wij hadden niet veel tijd en dus moeten we er nog maar een keer heen. Rijdend naar Cordoba, onze volgende bestemming, hebben we de grotere doorgaande wegen genomen. Niet dat die saai zijn, integendeel, maar behalve mooi om te rijden schieten ze ook nog flink op. EU-subsidies liggen hier letterlijk op straat. Cordoba is de warmste stad van Spanje. Ook wij troffen het met 30°. Omdat we nogal vroeg waren hadden we nu voldoende tijd om de Moskee-Kathedraal te bezichtigen. Als moskee gebouwd, later overgenomen door de RK-kerk en omgebouwd naar een kathedraal is het nu een mengeling van beide. En het bezoeken waard. Trek er vooral een dag voor uit, die twee uur die Paul en ik er binnen rondliepen hadden we net tijd om overal even aan te snuiven maar vooral niet te blijven staan! De omgeving van Cordoba was op dat moment kaal. De grond overal omgeploegd in evenwijdige strepen die golvend de heuvels overgingen. De kleur varieerde van mosterdgeel tot terracottabruin. Verderop richting Granada veranderde de vegetatie. Het rook er ook anders. De geur van olijven. Nooit geweten dat er zoveel en 30
zulke grote olijfboomgaarden waren. De dorpjes in de omtrek waren witte oases in deze groen geurende wijdsheid. Al vanaf grote afstand zagen wij de Sierra Nevada opdoemen. Granada, aan de voet ervan, werd door de hittegolven aan ons zicht onttrokken. Wij passeerden de stad over de snelweg om ons de A395 op te begeven. Een bergweg, soms driebaans breed, die ons al gauw richting hogere sferen voerde. Het werd er zelf fris. Iedereen was een beetje stil toen we de voeringen in de jasjes ritsten. Het betekende toch dat we onze summit naderden, de 3396 meter hoge top van de Pico Veleta. Het einde van onze reis… en het kwam toch sneller dan we dachten want op een goede 2500 meter werd de weg versperd met een slagboom. Edwin kon mooi praten wat hij wou, wij mochten er niet langs met onze motoren. Zelfs niet voor een foto. We konden de Pico zien liggen, 24 km. over de weg verderop, maar we mochten er niet heen! Op de grote parkeerplaats hebben we toch maar onze foto’s gemaakt met achter ons de Pico Veleta. Verder was er genoeg te zien. Het is een bekende plek waar nieuwe automodellen, onherkenbaar gewrapt, worden getest. Paul heb ik op de foto gezet bij een McLaren met remschijven als putdeksels. Hij genoot in ieder geval! Onze reis was ten einde, maar niet heus. We hadden een mooi viersterrenhotel net buiten Granada en de volgende dag vrij! Dat betekende natuurlijk toeristje spelen, naar het Alhambra en de stad door! Het werd een heerlijke relaxte dag, afgesloten met de laatste gezamenlijke maaltijd. De volgende dag stond in het teken van het afscheid. Paul en ik bleven nog een dag omdat het zondag was. Herbie was al eerder vertrokken, Leo ging naar Malaga waar zijn vrouw hem opwachtte voor nog een week vakantie en de andere drie reden naar Benidorm. Daar gingen hun motoren op de vrachtwagen en zelf stapten ze in het vliegtuig. Paul en ik hadden nog een week om weer thuis te komen. Maandagmorgen stapten wij op, na weet ik hoeveel felicitaties voor mijn verjaardag in ontvangst te hebben genomen. Per sms, whatsapp, telefonisch en natuurlijk puur natuur door Paul . Ik had de kortste route genomen en hoopte die avond in de buurt van de Monasterio de Piedro aan te komen, zuidwestelijk van Zaragoza. Van m’n leven heb ik niet zo’n mooie verjaardag gehad. De natuur, de Sierras de Cazorla, nog meer olijfboomgaarden, het Parque Naturel del Alto Tajo met z’n eigen grand canyon, de overgang van de provincie Castilla-la Mancha naar Aragon met z’n rode grond en ‘schotse weggetjes’ en uiteindelijk de Monasterio. Ik wist dat er een hotel bijhoorde, maar het leek heel duur. Toch maar gevraagd en omdat de prijs er naar was direct een kamer genomen. Brede gangen, dikke muren, meubelen van donker hout en robuust. Een eetzaal met hoog plafond dat in een kasteel niet zou misstaan. Een bar in een kelder met gewelven… wat een plek om jarig te zijn! Volgend jaar graag weer !!! Tot Zaragoza hebben we de snelweg gepakt, omdat we een lange afstand voor de boeg hadden en graag op tijd de Pyreneeën door wilden zijn. Na Zaragoza ging het noordwaarts en bij Huesca begon de pret weer. We lieten Spanje achter ons en gingen door in Frankrijk, de Col d’Aubisque. Helaas weer in dichte mist gereden maar toch genoten van de bochten en de ongeziene afgronden. Eenmaal weer beneden stonden we voor Lourdes. Sja, dan toch maar proberen of dat waar is, dat van die nieuwe bandjes. Parkeren konden we bij de kathedraal zelf en we hebben er mooi rondgelopen. Zelfs een flesje water meegenomen als souvenir. Vervolgens weer richting noorden en tegen 5 uur een kamer gezocht. We kwamen terecht op een camping die een soort motelkamers verhuurde, bij een meer. Wel erg rustig maar we waren moe genoeg, dus fijn geslapen. Och, en toen we de andere morgen vertrokken schoten we warempel weer de mist in. Die hield aan tot in de middag en toen het opklaarde zaten we in de Dordogne. Dat was een mooi stuk en daar genoten we ook volop 31
van. Geslapen in een ‘bikershotel’ bij Noyen au Cher (de rivier Cher) en gegeten bij de Mac. Ook wel weer eens lekker! Donderdags vertrokken we op tijd, kwart over acht, en reden we en reden we. Bij voorkeur D-wegen, dat betekende minder verkeer en minder politiecontrole dan de N-wegen. Maar ze waren zo saai. Vijf kilometer rechtdoor, flauwe bocht, weer 8 kilometer rechte weg….. De Champagne door, onder Reims langs (4 km. snelweg met peáge) en toen langs de Maas. Kort onder Dinant schoten we België in. Het was inmiddels vijf uur en we hadden er alweer 500 km. opzitten. What to do….. we besloten door te rijden. Door Dinant, door Namur, door Hasselt. Vreselijk, wat een weg. Vierbaans met om de vijfhonderd meter een verkeerslicht dat op rood stond. En flitspalen ernaast. Brrrrr. Het werd inmiddels donker maar we reden stug door tot we ons op zeker moment beseften dat we in Valkenswaard reden. Nederland dus! Toen was het ook snel bekeken. Bij Eindhoven hebben we hem op de snelweg gezet. Hoewel donker en oktober was de temperatuur nog prima, een graad of zestien, en zo stoomden we door naor Riessen. Om kwart voor tien ’s avonds heb ik ons huisnummer op de foto gezet en een half uur later stonden de motoren binnen en wij lagen in onze stoeltjes met een borrel! Wat een dag! Bijna 850 kilometer grotendeels binnendoor. Maar de GS-en hielden zich best! In totaal zo’n 8.250 kilometer gereden, de mijne drie keer op de kant gelegd maar ze gaven geen krimp en bracht ons vrolijk grommend thuis!
Paul en Anite Nijkamp
32
33
Hallo allemaal! Veel leden kennen het gevoel ondertussen. Ja zeggen op de vraag om de griffel te schrijven en vervolgens urenlang tegen een leeg scherm aan kijken. Wat moet je vertellen, waar begin en waar eindig je en aan de hand van welke foto wil je vereeuwigd worden? Laten we maar gewoon bij het begin beginnen: De naam is Marianne Smit, alweer een tijdje terug geboren in Rijssen en opgegroeid als dochter van Herman en Anite Smit. Het motorrijden is er vrijwel direct met de paplepel ingegoten. Eerst mee in het zijspan van opa (Herman Veldman) en daarna lekker achterop. En ja, als je achterop de motor opgroeit, wil dit nog wel eens gevolgen hebben… Tijdens een mooie rit van 'n Tuf, achterop bij opa, moest er in Duitsland een keer gestopt worden voor een lunchpauze. Na een heerlijke maaltijd moest het weer verder, opa had de motor al gestart en vervolgde de route met de anderen. Marianne bleef op de stoep staan kijken of er nog auto's richting Rijssen gingen. Die lieve opa had niet gemerkt dat ik nog niet opgestapt was, gelukkig kwam hij na een kleine 100 meter alweer terug en beloofde het nooit weer te doen. Maar dan moest ik beloven wat meer te bewegen achterop, zodat hij wist dat ik überhaupt mee was. Die deal was snel gemaakt. En dan wordt je ouder, het autorijbewijs wordt behaald en je wilt toch wel graag het motorstuur zelf eens in handen houden in plaats van altijd de duo te zijn. Met een vriendin had ik afgesproken om na mijn 21e verjaardag te beginnen aan het motorrijbewijs, zo gezegd, zo gedaan! Begin 2009 zijn we samen gestart aan rijlessen bij Te Morsche, waar we onder leiding van Frank Marissink de wegen van Rijssen en Almelo onveilig hebben gemaakt. Frank in zijn sas, lekker op stap met twee dames die in het begin het gas nog niet open durfden te draaien. Gelukkig hebben we alle drie de lessen overleefd en in september was ik de gelukkige eigenaar van het motorrijbewijs! En dan de volgende stap, lid worden van een motorclub. Daar was de keuze makkelijk gemaakt. Ik ben praktisch opgegroeid met 'n Tuf. Wat wil je ook als je halve familie betrokken is bij de oprichting? Toen de bouwketen er nog stonden dronk ik er al spoetnik en ook met diverse Eifel-weekenden mochten mijn zussen en ik mee. Dus sinds 2010 ben ik lid bij ´n Tuf. In 2012 werd er gevraagd of iemand de redactie over wou nemen en daar had ik wel oren naar! In april van dat jaar kwam de eerste maandelijkse digitale nieuwsbrief uit en 'n Tuf was online ook terug te vinden op Facebook. Vanaf 2013 zit ik officieel in het bestuur en met veel plezier bezorg ik maandelijkse 'De Uitlaat' in jullie digitale brievenbus!
34
Maar terug naar het motorrijden. De eerste paar jaar heb ik rijervaring opgedaan met een Yamaha Diversion 600. Een ideale en rustige motor om langzaam mee te beginnen. Ik kon nu zelf mee met de ritjes van 'n Tuf en lekker op vakantie in Duitsland. Wat waren de bochtjes en 'bergen' in Duitsland toen nog eng! Met m'n 'gepimpte' Diversion ging dit echter prima. Ja, ik wou graag een motor die herkenbaar was als damesmotor. Dus werd er gezorgd voor een paar mooie stickers op de kuip en ik kon de weg weer op! Na een paar jaar wil je dan toch wel wat anders en gelukkig voor mij had mijn moeder net een nieuwe motor gekocht! Ik mocht de hare voor een erg mooie prijs overnemen en zodoende werd ik in 2012 trotse eigenaar van een Honda CBF 600. Met deze motor heb ik al de nodige kilometers gemaakt. Bij de club reed ik steeds vaker mee (doel was tourkampioen worden, tot op heden nog niet gelukt), de vakanties werden langer en ik ging er ook met regelmaat alleen op uit. In de zomer van 2012, toen ik de CBF net op Nederlandse wegen had ingereden, besloten we naar de Dolomieten op vakantie te gaan. Om daar te komen, moet je Duitsland en Oostenrijk door. Ik vond het wel spannend om naar de echte bergen met de motor op vakantie te gaan. En dat was het ook! De 'bergen' in Duitsland en Oostenrijk waren erg mooi, veel haarspelden kunnen oefenen! En dan kom je bij de Dolomieten… De heuvels van Duitsland en Oostenrijk waren ineens vergeten en ik kreeg spontaan hoogtevrees. We waren de grens goed en wel gepasseerd en ik legde de motor al neer. De schade aan de motor viel gelukkig wel mee, de deuk in m'n ego was groter. Opstappen en doorgaan! Wat heb ik genoten van die vakantie! Je leert pas echt sturen door je grenzen steeds weer te verleggen (letterlijk en figuurlijk). Ondertussen kan ik de motor al niet meer wegdenken uit mijn leven. Ik sta weer te trappelen om op te stappen (ja, de temperatuur moet er wel naar zijn!) en de motor mooi in de bocht te leggen! Afgelopen jaar heb ik de kilometerteller flink door laten draaien door alle ritten van 'n Tuf mee te rijden en op vakantie te gaan richting Hongarije en Slovenië. Dit jaar wil ik dat proberen te overtreffen! Natuurlijk ga ik weer proberen alle ritten van de club mee te rijden. De vakantie gaat dit jaar richting Kroatië en Bosnië, dat tikt ook lekker aan! En laten we hopen op mooi lente, zomer en herfst weer! Mijn CBF-je en ik hebben dus grootse plannen voor dit jaar! Ik hoop veel kilometers samen met jullie te kunnen rijden en dat we toch maar samen mogen genieten van onze hobby!! Tot ziens bij de club of op de motor!
Marianne Smit
35
Ledeninfo Bijgewerkt t/m februari 2015 Nieuw Lidmaatschap: Bennie Kooi Veneslagen 105 7463 CL Rijssen
Tom Alberts Eerdmanserve 9 7461 GP Rijssen
Martin Ligtenberg Rijssensestraat 274 7441 AN Nijverdal
Evert Meijerink Berkenlaan 29 7461 XA Rijssen
Henk Nijeboer Tweede Kampsweg 19 7442 BV Nijverdal
Thom Marissink Diekjansweg 110 A 7462 JJ Rijssen
Rick Marissink Diekjansweg 110 A 7462 JJ Rijssen We heten de nieuwe leden van harte welkom bij MTC 'n Tuf!
Opzegging Lidmaatschap: Dick Baan Gruttostraat 35 7462 ZH Rijssen
Herald Goorman Erve Wolters 5 7463 CP Rijssen
Henrico Goorman Laan Oud-Indiëgangers 98 7463CD Rijssen
Rob ter Keurst Frans Halsstraat 12 7462 BH Rijssen
Rino Biccai Enterstraat 72 7461 CK Rijssen
Andre Voorveld Breemarsweg 42 7553 HS Hengelo
Harrie Reterink Venekesgaarden 68 7462 TM Rijssen
Jan ten Hove Haarstraat 127 7462 AM Rijssen
Jeroen Kamphuis Jachtvalk 92 7609 JA Rijssen
Bennie Kooi Veneslagen 105 7463 CL Rijssen
Peter Velten Weverstraat 2 7461 CD Rijssen
Mark Fokker Huttenwal 24 7462 AC Rijssen
36
37
