buurten 6-7 Van dorstlesser tot godendrank 2-3 Britse dame hijst Vlaamse vlag Een gesprek met Philippa Sarsfield-Keily

Sint-genesius-rode • jaargang 14, nr 3 • maart 2012 • maandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus) Uitgave van gemeenschapscentrum de boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’

2-3 Britse dame hijst Vlaamse vlag Een gesprek met Philippa Sarsfield-Keily

6-7 Van dorstlesser tot godendrank Nacht van de Geschiedenis over bier 8-9 Jan Wets en René Berckmans over 100 jaar Wauterbos 10-11 Few Bits met tapijtconcert in GC de Boesdaalhoeve © TDW

afgiftekantoor sint-genesius-rode

buurten

België - Belgique P.B. - P.P. 1640 Sint-Genesius-Rode 1 BC 3352 P 008347

‘Ken je Café Combinne?’, vraagt Philippa mij al aan het begin van het gesprek. ‘Het is een praatcafé waarin buitenlandse nieuwkomers met lokale inwoners over verschillende onderwerpen spreken. In het Nederlands! Ik vind dat een fantastische formule. Het is een manier om je beginnende kennis van een taal in de praktijk om te zetten en tegelijk leer je alles over het leven in Sint-Genesius-Rode. Helaas valt Café Combinne in onze gemeente op woensdag, en dan moet ik moeke babysit zijn voor de kinderen van mijn dochter. Anders zou ik er zeker naartoe gaan.’

Britse dame hijst Vlaamse vlag

© Tine De Wilde

De uitspraak schetst deze dame uit het meest zuidwestelijke punt van Engeland helemaal. Als ze het kon, zou Philippa zich opsplitsen om tegelijk voor haar kleinkinderen te zorgen en nieuwkomers te verwelkomen. Allicht met gemberkoekjes en cakes met gekonfijt fruit, die wij welwillend naar binnen spelen. Straalt de Britse jonge oma één ding uit, dan is het hoffelijke welwillendheid en jovialiteit. Ze hoeft geen brug te bouwen naar anderen, naar haar gevoel ligt er ook geen sloot. ‘Als je één stap naar een ander zet, zet die er twee naar jou.’

‘Toen ik in Rode aankwam, heb ik besloten geen Engelse contacten op te zoeken. Ik ben direct naar mijn buren gestapt om kennis te maken’, zegt de extraverte Philippa Sarsfield-Keily uit Cornwall. Haar betrokkenheid bij andere mensen tekende ook de loopbaan van deze Britse personal assistant.

2

Zaakjes op orde Philippa is een gescheiden vrouw van bijna zeventig, maar ze heeft niets aan kranigheid verloren. Rug recht, armen strak, en een beetje gelijkend op Bianca Castafiori. Haar stem doet geen glas breken, wel raken haar woorden waar het deugd doet. Een warme dame die contact maakt met haar omgeving, in theemomenten en gesprekken. Britse import uit een goed jaar. ‘Hoe ik naar België ben gekomen? Dat is eigenlijk een romantisch verhaaltje’, zo verwoordt Philippa het. ‘Ik werkte als schoolverlater in de hoofdzetel van Barclay’s Bank in Londen toen daar zo’n aantrekkelijk meneertje binnen kwam gelopen. Dat bleek een Belgische student te zijn die via Bank Lambert in een uitwisselingsprogramma bij ons aan de slag was. Hij heette Jan.’ Jan werd haar man. Na twee jaar vroeg hij haar ten huwelijk, nog wel op kerstdag. Met dezelfde zin voor avontuur waarmee ze in Cornwall de

eerste vrouwelijke boardsurfster werd, sprong ze op de trein naar België om haar liefde uit Mechelen te vervoegen. Ze trouwde op haar 21e. Het jonge koppel vestigde zich in een villa in Sint-Genesius-Rode, waar ook Jans ouders woonden. Een bijbouw aan die woning was voor Jan en Philippa. ‘Dat was allemaal mooi geregeld. Ook had ik meteen een baan als persoonlijk assistente van een directeur van Bank Lambert, die een eigen zaak oprichtte in het financieel beheer van privéportefeuilles. Die job was van tevoren geregeld’, vertelt Philippa. Mensen en potten Persoonlijk contact, netwerken uitbouwen, met een vreemde aan de praat gaan. Die zaken kenmerken Philippa SarsfieldKeily. ‘Mijn dochters zeggen soms: ‘Ma, begin jij nu weer zomaar tegen iemand te spreken?’’ De kwieke kloekmoeder lacht er verontschuldigend bij, maar haar extraverte karakter maakt niet alleen interviewen kinderspel. Het contact met mensen smeerde ook haar loopbaan. Ze werd na haar eerste baan op Belgische bodem nog secretaresse van Lucie Lambert, de zus van de baron, tot ze in 1969 haar dochter Brigje en enkele jaren later haar zus Maija en broer Kaj ter wereld bracht. ‘Helaas werd mijn man door de financiële crisis in 1974 werkloos en moesten we een oplossing bedenken. Ik ging aan de slag voor een Engelse vertegenwoordiger in keramiekgrondstoffen, die zijn goed vooral uit België haalde’, blikt Philippa terug. ‘In 1981 heb ik die zaak overgenomen en is Jan bij mij komen werken. We hebben dat negen jaar gedaan, tot aan onze scheiding. Het was boeiend werk. We leverden onder meer aan academies, psychiatrische instellingen en scholen. Het contact met de aarde heeft een ergotherapeutisch effect, wist je dat?’ Matchmaker Met evenveel overgave stortte Philippa zich na haar scheiding – en verhuizing binnen de gemeente – opnieuw in een job als persoonlijk assistente, ditmaal van een Zweed die in ‘industrial matchmaking’ deed. ‘Bijzonder interessant werk was dat. We zochten Belgische en Franse bedrijven, bijvoorbeeld in de farmacie, die op zoek waren naar kapitaal om uit te breiden en koppelden die aan Scandinavische firma’s die in het hart van Europa voet aan wal wilden krijgen. We onderzochten wat bedrijven met elkaar verbond en stelden samenwerking of fusies voor.’ Opnieuw is dit Philippa: verbinding maken, connecties tussen personen leggen. Ze legt die houding ook in haar engagement in de gemeente. Jarenlang was Philippa bestuurslid bij het Davidsfonds, waarmee ze culturele uitstappen, quizzen of thema-avonden organiseerde. Sinds een tijd volgt ze een cursus aquarel in CC de Meent in Alsemberg. ‘De docenten zijn echt professioneel’, zegt Philippa lovend. Van bij haar aankomst in België zocht ze contact met de lokale gemeenschap: ‘Ik had me voorgenomen geen Engelse vrienden te zoeken, maar meteen aan te bellen bij de buren. Ik vind het ook heel belangrijk om als buitenlander hier Nederlands te leren. Het is een vorm van respect. Ik neem het op voor de Vlamingen in mijn gemeente.’

Sprokkels Koud hé? We hebben er wat op moeten wachten, maar de winter is echt wel begonnen en misschien al terug weer voorbij. Samen met de vriestemperaturen stijgt de verkiezingskoorts. In Linkebeek gaat de niet-benoemde, intussen waarnemende FDF-burgemeester opnieuw voor een mandaat. De kans dat hij verkozen wordt, is groot. De kans dat de benoemingscarrousel weer begint te draaien nog groter. Het kan nochtans veel simpeler. Uit een studie van minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois (N-VA) blijkt dat 18 % van de burgemeesters stopt voor het einde van hun mandaat. De meesten doen dit omdat ‘de burger’ vandaag via verschillende kanalen zijn ongenoegen kan uiten. In onze randgemeenten zijn de mensen blijkbaar niet echt mondig, of zouden de burgemeesters hier uit steviger hout gesneden zijn? Het aantal anderstalige leerlingen in de scholen blijft toenemen. In Sint-Genesius-Rode spreekt tot 48,74 % van de leerlingen in de basisscholen thuis een andere taal dan het Nederlands. In de secundaire scholen van onze gemeente spreekt de studie van het Ministerie van Onderwijs van 40,29 %. Dit gegeven breidt zich steeds verder uit, ook buiten de faciliteitengemeenten en heeft ongetwijfeld een impact op het onderwijs. In Alsemberg is de ene werf nog niet afgewerkt of de volgende wordt al opgestart. Vanaf begin maart – tot het einde van het jaar - wordt de Alsembergsesteenweg afgesloten. Eerst het gedeelte tussen de grens met Linkebeek en het Rondenbos, nadien de zone tussen het gemeentehuis en de Peugeot-garage. Het wordt dus opnieuw een hele tijd omrijden, deze keer richting Linkebeek en Drogenbos. Ook in Rode komt er beweging in een ‘groot dossier’. De aanleg van het park op de Novarode-site kan van start gaan nu de provincie een vergunning heeft afgeleverd. Dit is een eerste fase alvorens met de bouw van de voorziene woningen begonnen kan worden. Goed nieuws voor onze jongeren. Binnenkort kan er in de buurt weer gefuifd worden. We hebben er lang op gewacht, maar nu werd beslist dat er fuiven georganiseerd zullen kunnen worden in de vroegere Colruytgebouwen in Alsemberg. Fuifgangers zullen bij hun terugkeer naar huis dan wel in het oog lopen van de camera’s die op het Winderickxplein worden geïnstalleerd. Diezelfde camera’s zullen trouwens ook gebruikt worden op de ‘grote’ fuiven in de regio. Moesten die nu ook nog gelinkt kunnen worden aan een facebookpagina, dan zou je kunnen zien dat zoon- of dochterlief in aantocht is en kan je de deur al openzetten …

Johan De Crom

3

verenigingsnieuws Zot van Nederlands GLTT Zaterdag 24 maart - vanaf 14 uur De afdeling NT2 (Nederlands als tweede taal) van de GLTT (Centrum voor Volwassenenonderwijs) zet op een speelse manier haar deuren open met een wandelquiz, een binnenquiz, een filmvoorstelling en volksspelen. Wandelquiz Wie graag wandelt en een quiz speelt in het Nederlands, kan vanaf 14 uur deelnemen aan de wandelquiz. De wandeltocht brengt je langs de vijver van Thys, de kapel van O.L.V. van Lourdes en zo veel andere te ontdekken plekjes op de taalgrens tussen Waterloo en Sint-Genesius-Rode. Onderweg krijg je op verschillende plaatsen quizvragen voorgeschoteld. Met enkele foto’s, instructies om het juiste parcours te volgen en een antwoordblad op zak vertrek je (in groep of individueel) op de GLTT-campus. Bij aankomst worden de antwoordbladen afgegeven en verbeterd. De drie groepjes die het best gescoord hebben, maken kans op een mooie prijs. Na deze deugddoende wandeling kan je genieten van een verse kom soep, een boterham met plattekaas en radijsjes en een lekker streekbiertje. Daarnaast zijn er doorlopend frisdranken en hapjes verkrijgbaar voor een schappelijke prijs. Film Wandel je niet graag? Sla dan de wandeling over en pik de film Zot van A mee; een luchtige, romantische komedie over vijf koppels en hun liefdesperikelen. Volksspelen Er zijn de hele namiddag gratis volksspelen. Om 18 uur is het tijd om de winnaars van de quiz bekend te maken en nog even gezellig na te praten met een hapje en een drankje. Alle info op een rijtje: Voor wie? Iedereen die Nederlands leert of spreekt en graag wandelt en quizt. Programma: > Wandelquiz (8 km): vertrek tussen 14 en 15 uur op de GLTT-campus van Sint-Genesius-Rode > Film Zot van A: 15 uur (tot 17 uur) > Volksspelen: doorlopend vanaf 14 uur > Prijsuitreiking: 18 uur > Hapjes en drankjes: doorlopend vanaf 14 uur Prijs: 3 euro voor volwassenen, 2 euro voor kinderen tot 12 jaar (wandeling of film, inclusief een drankje). Je kan best op voorhand inschrijven; het aantal deelnemers is beperkt. Inschrijven kan via www.gltt.be of via het secretariaat van de GLTT: 02 358 28 97. Wie zich inschrijft voor de wandelquiz mag bij slecht weer ook voor de film kiezen.

Sabine De Vos vertelt verhalen over kinderen uit de derde wereld Lezing voor Nederlands- en anderstaligen GLTT & vzw ‘de Rand’ Donderdag 29 maart 19.30 uur GC de Boesdaalhoeve Ben je al eens in de sloppenwijken van Brazilië geweest? Of heb je al eens een kruidentovenaar ontmoet in Congo? Heb je toevallig de minigodin van Nepal gezien? Als je driemaal ‘neen’ antwoordt, dan kan schrijfster Sabine De Vos je vast meer vertellen over deze bijzondere plaatsen en mensen. Ze komt vol passie vertellen over haar reizen en boeken. Sabine De Vos. Haar naam klinkt je misschien bekend in de oren? Ze was presentatrice op de VRT en Radio 2, maar tegenwoordig schrijft ze vooral boeken. Sinds 1990 is Sabine ambassadrice van Cunina, een ngo die kinderen in ontwikkelingslanden steunt. In opdracht van Cunina reisde Sabine naar Nepal, de Filippijnen, Haïti en Zuid-Afrika. In verschillende tijdschriften schreef ze artikels waarin ze rapporteerde over het onderwijssysteem in deze landen. Uit deze artikels vloeiden boeken voort. In 1997 werd haar eerste boek Godin van de Wieg geboren. Dit boek is een reeks verhalen over kinderen in derdewereldlanden. Later publiceerde ze nog gedichten en prentenboeken voor kleuters. In 2009 schreef ze haar eerste roman voor volwassenen, 23 augustus. In deze roman vertelt ze het verhaal van een jonge vrouw die haar levenseinde ziet naderen. Weet je hoe het onderwijs in de derde wereld precies in elkaar zit? Hoeveel kinderen er effectief naar school gaan? Tot welk leven ze zijn veroordeeld als ze niet naar school kunnen gaan? Sabine De Vos vertelt je er alles over. Ga mee op reis en luister naar kleurrijke verhalen over harde waarheden en dromerige fictie. De lezing wordt georganiseerd door de afdeling Nederlands van het GLTT-CVO en vzw ‘de Rand’. Zowel de cursisten Nederlands van het CVO als alle andere lezinglief hebbers zijn welkom. Na de lezing is er tijd voor een gezellige babbel. Prijs: 5 euro of een Randuitcheque

4

Yogasessie kind-ouder Brede School De Puzzel Zondag 4 maart 10 tot 11 uur en 11 tot 12 uur – GC de Boesdaalhoeve

KTV De Noordstar Motie van wanorde

Na het succes in 2011 herneemt Brede School De Puzzel de yogasessies voor ouders en kinderen. Alle gezinnen met kleuters zijn op zondagvoormiddag welkom voor een ontspannende yogasessie in de Boesdaalhoeve. Yoga samen met je kind ervaren. Even alle aandacht voor elkaar. Elkaar op een andere manier ontdekken. Bewust samen zijn en van elkaar genieten. Samen op reis gaan. Elkaar spelenderwijs en liefdevol masseren. Heerlijk genieten van het moment om samen te ontspannen en zelf weer even kind te zijn. Kortom, een ideaal moment voor gezinnen met kleuters van 2 tot 6 jaar! Er zijn ook sessies op zondag 22 april, eveneens van 10 tot 11 uur en van 11 tot 12 uur. Yogalerares: Maryse Decuyper (Ananda) Deelnameprijs per sessie: 5 euro per kleuter Tijdens deze voormiddagen kan je ook terecht in het ontmoetingscafé Koffieklets. Meer info vind je verderop bij de activiteiten van GC de Boesdaalhoeve. Info en inschrijven: 02 358 24 27, [email protected]

Regionale kleuterhappening Sportregio Zuidwest Rand Zondag 4 maart - 14 tot 17 uur - sporthal Wildersportcomplex Kleuters in huis die zich eens willen uitleven? Zak dan af naar de regionale kleuterhappening! Twee keer per jaar organiseert de Sportregio Zuidwest Rand een kleuterhappening. We wisselen telkens van locatie, zodat iedereen eens dicht bij huis terecht kan. Er wacht kleuters van 3 tot 6 jaar een gevulde sporthal met springkastelen, puzzels, treintjes en auto’s, fietsjes, pedalo’s, een doolhof-, klim- en klauterparcours, tatoeages, een ballonplooier … Begeleiding door de ouders is verplicht. Locatie: sporthal Wildersportcomplex, Sportlaan 11, 1600 Sint-Pieters-Leeuw Prijs: 3 euro Inschrijven gebeurt ter plaatse. Meer info: Cindy Van Dijck, 02 381 21 25, [email protected]

Wandeling ‘Langs weiden en akkers’ Pasar Zondag 4 maart Een prachtige wandeling van 7,8 km langs de golvende akkerlanden van Linkebeek, waar je verrast wordt door een reeks uitzonderlijk mooie panorama’s. Afspraak om 14 uur aan het Gemeenteplein in Linkebeek. Meebrengen: stevige wandelschoenen. Parkeren kan je op het Gemeenteplein, op de parking van GC de Moelie of in de omliggende straten. Info en inschrijven: Dominique Lamarcq, 0477 13 38 52, [email protected], www.pasar.be/Sint-Genesius-Rode

Een secretaresse uit de oppositie staat op het punt een scheve schaats te rijden met de kabinetschef van de meerderheid. Maar wat een banaal slippertje had moeten zijn, wordt een zaak van staatsbelang. Een schare kleurrijke personages komt de rust van het statige Albert I-hotel verstoren en drijft de manager bijna tot waanzin. En dan die vrouwen … Bij Christine, de vrouw van de staatssecretaris smeult een vuurtje. De uiterlijk zakelijke, koele verpleegster Kaat blijkt een vulkaan te zijn die op uitbarsten staat. Debbie loopt heel de tijd haar kleren achterna en de roomservice verdient op een avond meer dan tijdens een hele maand. Jos hotst rond met een lijk en wil vurig en hitsig vrijen, zonder zijn mama. Als dat geen motie van wanorde is! Wij hebben al heel wat pret beleefd, nu is het jouw beurt als toeschouwer. We beloven je een ontspannende avond vol gulle lach en leute. Zou het er in de politieke coulissen echt zo aan toegaan? Als je ergens een gelijkenis met bestaande personen of toestanden meent te ontwaren, weet dan dat dit aan puur toeval te wijten is. Speeldata Zaterdag 10 maart - 20 uur GC Nekkersdal, Bockstaellaan 107, 1020 Laken Zondag 11 maart - 15 uur GC Nekkersdal, Bockstaellaan 107, 1020 Laken Zaterdag 17 maart - 20 uur GC de Boesdaalhoeve, Hoevestraat 67, 1640 Sint-Genesius-Rode Prijs: 10 euro (kassa), 8 euro (vvk) Info en reserveren: 02 380 58 98, 0 486 56 53 26 Voor de voorstellingen in Laken kan je ook reserveren via het secretariaat van GC Nekkersdal. 5

Van dorstlesser tot godendrank

Davidsfonds organiseert Nacht van de Geschiedenis over lambiek De derde dinsdag van maart staat al een tiental jaar synoniem voor de Nacht van de Geschiedenis van het Davidsfonds. Ook de afdeling van Sint-Genesius-Rode duikt in het verleden. Zij verdiept zich in de wereld van het bier. En in de Zennevallei denkt iedereen dan meteen aan lambiekbieren. De Nacht van de Geschiedenis is op korte tijd uitgegroeid tot een van de meest succesvolle organisaties van het Davidsfonds. Op dinsdag 20 maart zal het de tiende keer zijn dat zo’n tweehonderd lokale Davidsfondsafdelingen een historische activiteit organiseren. Ook de afdeling van Sint-Genesius-Rode doet mee. ‘Het algemene thema is dit jaar ‘drank’. We hebben dan ook niet lang moeten nadenken over hoe we dat thema hier zouden invullen’, begint Jan Decuypere, de voorzitter van Davidsfonds Sint-Genesius-Rode. ‘Onze streek is bekend voor zijn lambiekbieren. Er waren en zijn in de regio tal van brouwerijen. Daarom leek het ons een goed idee om bier, brouwerijen en bierstekers van Rode in de kijker te zetten.’ Davidsfonds Sint-Genesius-Rode heeft bovendien de ideale persoon in zijn rangen om alles te vertellen over bier. Mia Stoffels is medewerker van ‘De Lambiek’, het nagelnieuwe bezoekerscentrum voor artisanale lambiekbieren in Alsemberg. ‘Het bezoekerscentrum ‘De Lambiek’ is vorig jaar in mei geopend’, vertelt ze. ‘Het is de ideale locatie voor een Nacht van de Geschiedenis die in het teken van bier staat. We geven een algemene inleiding over lambiek in de streek, 6

met wat achtergrond en geschiedenis. Daarnaast gaan we specifiek in op de brouwerijen en cafés die Rode heeft gekend.’ Ezels Lambiek is al eeuwenlang erg belangrijk voor de regio. ‘De geschiedenis van de lambiek gaat erg ver terug, maar de eerste echte attestatie van lambiekbier dateert uit het midden van de zestiende eeuw’, weet Mia. ‘Lambiek kan enkel in de Zennevallei worden gebrouwen. Dat komt door twee micro-organismen die enkel hier in de lucht voorkomen. Het zijn die twee organismen die zorgen voor de spontane gisting, wat lambiek zo uniek maakt. Lambiek kan zo worden gedronken. Het is een wat zurig bier, maar het is wel een perfecte dorstlesser. De arbeiders op het platteland dronken vroeger in de zomer lambiek op het veld. Het was het bier van de gewone man. Lambiek vormt ook de basis voor andere dranken. Als je er kandijsuiker bij voegt, krijg je faro. Lambiek met krieken wordt kriek. Als je jonge en oude lambieken mengt en in de fles laat gisten, krijg je geuze. Dat noem je het ‘steken van de geuze’.’ Over de herkomst van de namen van de bieren bestaat geen

verenigingsnieuws

© Tine De Wilde

eensgezindheid. ‘Geuze’ zou allicht zijn naam te danken hebben aan de lambiekbrouwerij in de Brusselse Geuzenstraat. Die brouwerij zou voor het eerst op het idee gekomen zijn om lambiek in champagneflessen te bewaren. Door de extra gisting in de fles ontstond een nieuwe biersoort: ‘gueuze-lambick’. Alleen … in Brussel bestond geen Geuzenstraat. ‘Lambiek’ zou teruggaan naar de gemeente Lembeek, ofwel zou de naam verwijzen naar de gelijkenis met de alambiek – het distilleertoestel van jeneverstokers. De naam ‘kriek’ ligt meer voor de hand. ‘Vroeger werden krieken van Schaarbeek gebruikt’, zegt Mia. ‘Die werden per ezel naar de brouwerijen gebracht. De bijnaam voor de inwoners van Schaarbeek is trouwens nog steeds ‘de ezels’.’ Erfgoed De Zennevallei stond in de negentiende en twintigste eeuw helemaal in het teken van de lambiek. ‘In Brussel waren er ongeveer tweehonderd brouwerijen’, gaat Mia verder. ‘Ook in Rode en de omliggende gemeenten waren er talrijke brouwerijen, van klein tot groot. Er waren ook veel boerderijen en herbergen die hun eigen lambiek brouwden. Het hoogtepunt situeert zich in de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw. Veel Brusselaars kwamen naar het platteland om er een geuze te drinken, en er een boterham met plattekaas bij te eten.’

‘Rode telde drie brouwerijen’, weet Herman De Geyter, verantwoordelijke voor de geschiedkundige activiteiten van Davidsfonds Rode. ‘Je hebt De Greef, De Dobbeleer en Wets. Vooral De Greef – op het Koningsplein – was een vrij grote brouwerij. In de jaren dertig stelde de brouwerij en mouterij toch een veertigtal mensen tewerk. Er werd ook bier geëxporteerd, naar Amerika bijvoorbeeld. In de jaren zeventig is de brouwerij gesloten. Er was geen opvolging meer, en bovendien werden lambiek en de afgeleiden ervan op dat moment minder populair.’ Dat is vandaag wel anders. De streekbieren hebben de status van erfgoed verworven. ‘Midden jaren tachtig kenden de streekbieren een enorme revival’, vertelt Mia. ‘Ook lambiek heeft daarvan kunnen profiteren. Verschillende jonge brouwers zijn begonnen met het brouwen van lambiek. Ook in het buitenland zijn ze opnieuw wild van lambiekbieren. Geuze is in Amerika een echte godendrank.’ Wim Troch De presentatie vindt plaats op dinsdag 20 maart, om 20 uur, in het auditorium van ‘De Lambiek’, Gemeenveldstraat 1, 1652 Alsemberg. De plaatsen zijn beperkt en reserveren is dus aan te raden op dfrode@telenet of 02 305 75 33. De toegang bedraagt 5 euro (leden van het Davidsfonds betalen 4 euro). Er is ook een tentoonstelling over bier gekoppeld aan de Nacht van de Geschiedenis. Wie interessante voorwerpen of leuk beeldmateriaal heeft, mag zich altijd aanmelden via het bovenstaande e-mailadres.

Concert Gioite Tutti Vocaal ensemble Florilegium Zaterdag 17 maart 20 uur - Sint-Barbarakerk De Hoek Het vocaal ensemble Florilegium gaf al twee gesmaakte optredens in de Sint-Barbarakerk. Davidsfonds, vtbKultuur en het Koninklijk Sint-Ceciliakoor sloegen de handen in elkaar om het koor ook dit jaar naar Rode te halen. Tot op vandaag is Venetië bekend om zijn carnaval. Kleurrijke maskers en intrigerende personages vullen het doolhof van mistige steegjes en romantische kanalen. Ook in de renaissance bestond de traditie van het carnaval, waarbij de wereld even op zijn kop werd gezet. De beelden die het Venetiaanse carnaval oproept, zijn beduidend anders dan wat zich vandaag afspeelt in pakweg Aalst ... Dit concert brengt dan ook geen carnavalsmuziek in volkse zin. Op het programma staat een selectie van fijnzinnige madrigalen van componisten die rond 1600 actief of bekend waren in Venetië en omstreken. Aan de hand van prachtige poëtische teksten bezongen ze gevoelens van vreugde en verdriet, zoals die in de liefde vaak bitterzoet samengaan. De verheerlijking van de ontluikende lente wordt daarbij dramatisch geflankeerd door de treurnis om een vergeefse liefde die – in tegenstelling tot de natuur – niet wil opflakkeren. Nimfen en herders dansen en zingen, terwijl geliefden treuren en elkaar moeten loslaten. En ook het leven zelf duurt niet eeuwig … Dit concertprogramma bevat twee treurzangen op de dood van Adriaan Willaert, een van de grootste componisten uit de Venetiaanse renaissance. Uitgerekend in 2012 zal hij 450 jaar dood zijn. Voor het concert werkte het vocaal ensemble Florilegium samen met Erik De Smidt, die het koor begeleidt op verschillende historische tokkelinstrumenten en renaissancedansen speelt als intermezzo. Marion Folkema verzamelde een groep jonge dansers die de muziek ook tot beweging brengen. Hun choreografie is geen historische reconstructie, maar houdt het midden tussen klassiek ballet en een eigentijdse bewegingstaal. Door ook het koor en de luitist subtiel in de beweging te betrekken, wordt het concert een avontuurlijk en intens samenspel ... in suoni, in canti e in balli! Prijs: 10 euro, 8 euro (leden Davidsfonds en vtbKultuur)

Natuurpunt Sint-Genesius-Rode Gevarieerde taalgrens- en landschapswandeling naar ‘Tout lui faut’ en Odeghien Zondag 4 maart 14 uur - Grote Vijver van Zevenbronnen Op zondag 4 maart wandelt Natuurpunt-Rode, in samenwerking met de Natuurgidsen Zuidwest-Brabant, over de taalgrens. Op het menu staat een zeer gevarieerde landschapswandeling met bos, prachtige vergezichten en betoverende oude paadjes. Afspraak en samenkomst om 14 uur aan het infobord bij de Grote Vijver van Zevenbronnen in Sint-Genesius-Rode. De wandeling is ongeveer 9 km lang en eindigt rond 17.15 uur. Schoeisel aangepast aan de weersomstandigheden is aangeraden. René Marcelis en Piet Onnockx zijn de gidsen. Voor meer informatie kan je bij hen terecht: 02 305 75 02 en 02 380 17 52. 7

gemeentelijke basisschool Wauterbos (deel 2) Rodenaren en leerkrachten Jan Wets (70) en René Berckmans (67) getuigen: ‘De komst van meisjes heeft de jongens gekalmeerd. Het machogedrag was eruit.’ Leerkrachten Jan Wets (70) en René Berckmans (67) hebben in de gemeentelijke basisschool Wauterbos elk meer dan achthonderd leerlingen zien komen en gaan. Ze gaven een groot deel van hun loopbaan les in parallelklassen in het zesde leerjaar. Jan gaf les van 1962 tot 1997, René van 1964 tot 2000. ‘De meest opmerkelijke gebeurtenis? Dat was toen er meisjes in de klas kwamen. Ik had het eerste klasje met drie meisjes. Dat was nogal een verandering’, getuigt René Berckmans. ‘Het was in de jaren zeventig. De komst van meisjes had meteen een invloed op de jongens. Die waren trots omdat er drie meisjes in hun klas kwamen. Drie meisjes in een school tussen tweehonderd jongens, dat was een hele verandering voor de leerlingen. En die drie meisjes konden hun mannetje ook staan. Het machogedrag bij de jongens was in één klap weg. Ze werden heel wat kalmer. Ook voor de leerkrachten was het een kleine 8

aanpassing. Ik denk dat we zelfs iets minder streng waren. Na enkele jaren trad er natuurlijk gewoonte op en de jongens werden opnieuw wat heviger. Nu zijn er zelfs meer meisjes dan jongens in de school’, weet René Berckmans. ‘De komst van vrouwelijke leerkrachten was ook een aanpassing’, pikt Jan Wets in. ‘Het geeft toch een andere sfeer. Het is misschien eigen aan vrouwelijke leerkrachten, maar zij bonden zich toch wat hechter aan de leerlingen. Ik had de indruk dat de dames het ook moeilijker hadden om op het einde van een schooljaar afscheid te nemen van een klasje dan de ‘heren-leerkrachten’. Misschien is dat omdat mannen wat afstandelijker zijn. De mate van strengheid heeft ook wel te maken met de generatie van leerkrachten. Wij droegen nog een stofjas, maar we hebben die daarna ook aan de haak gehangen, bijna als laatste leerkrachten in de school. We droegen

ook nog een das. Dat deden jongere leerkrachten – vaak ook oud-leerlingen – niet meer. René en ik waren op het einde ook bijna de enige leerkrachten die door de leerlingen niet met hun voornaam werden aangesproken. Het was mijnheer of meester Wets en mijnheer of meester Berckmans. Dat was in onze tijd vanzelfsprekend. Tucht was er automatisch. Je kon de leerlingen soms wel iets losser laten, maar ze wisten wel waar het stopte. René en ik zijn oud-leerlingen van Jules De Gelas. Wij zeggen zelf nog altijd ‘mijnheer De Gelas’ als we onze oud-leerkracht tegenkomen.’ Gemeenschap op zich ‘Ik merk dat er een grote kentering is gekomen in al die jaren. Vroeger kenden we de ouders. Dat waren allemaal Rodenaren die naar de dorpsschool kwamen. De school was in feite een gemeenschap op zich. Nu zijn er veel inwijkelingen en gaan veel gezinnen uit Rode weg. De ouders zijn

© Tine De Wilde

100 jaar

koken met greet in het algemeen veranderd. Dat heeft met de tijdsgeest te maken. Het leven is er niet eenvoudiger op geworden. Het verloopt vaak moeilijker dan vroeger op het werk en de agressieve maatschappij uit zich toch vaak op school. Maar we hadden in onze klassen geen probleem met tucht’, verzekert Jan Wets. René Berckmans: ‘We hebben de leerlingen in onze school zo goed mogelijk voorbereid op de humaniora. Daarom hebben we in het zesde leerjaar – toen Jan en ik elk een zesde jaar hadden – het humaniorasysteem ingevoerd. Zo gaf ik zelf wiskunde en aardrijkskunde en Jan gaf taal en geschiedenis. We leerden de leerlingen ook om hun agenda in te vullen volgens de werkwijze in de humaniora. Ze moesten taken en lessen plannen voor de komende weken. Ik denk wel dat we trots mogen zijn op het resultaat. Ik herinner me natuurlijk niet meer alle gezichten. Daarom hou ik een boekje met alle namen – meer dan achthonderd – en alle klasfoto’s bij. Spreekt een oud-leerling me aan, dan kan ik zo terugvinden wie hij of zij precies was. Natuurlijk herinner ik me gemakkelijker de ‘zware gevallen’ van de school. Daarvan kreeg je natuurlijk het meeste respons. Maar het deed wel deugd als ze na al die jaren komen zeggen ‘je had wel gelijk, meester’.’ Niveauverschil Hebben jullie ooit leerlingen gehad die minister zijn geworden of later een andere belangrijke functie hebben opgenomen? Jan Wets: ‘De gebroeders Koen en Kris Wauters zijn hier naar school geweest. Ze zaten in mijn klas, en ik herinner me ze toch als twee heel brave jongens. De familie Wauters is een echte familie uit Rode. De zus van Koen geeft overigens les in de school. Waar ik trots op ben, is dat de oudere generatie van Rode nog altijd spreekt over ‘de universiteit van ’t blokske’. Zo werd Wauterbos hier genoemd, omdat het niveau zo hoog was. Als de inspecteur kwam, dan zei die altijd dat je ‘gerust een schep bovenop het basisprogramma mag doen’. Vandaag is dat allemaal veranderd. Zo is het niveau jaar na jaar naar beneden gegaan. Pas op, daar kunnen de leerkrachten niets aan doen. Dat is het lesprogramma dat van hogerhand steevast wordt uitgehold. Ik heb nog

volledige woord- en zinsontleding gegeven. Dat werd afgeschaft. Er blijft vandaag maar een klein beetje van toen over. Dat doet toch pijn.’ René kan dat alleen maar beamen. ‘Ze voerden plots ‘moderne wiskunde’ in, die ze daarna weer afschaften. De ‘regel van drie’ werd ook overboord gegooid. In de lessen aardrijkskunde was het plots niet meer nodig om de stromen en rivieren in Europa te kennen. Sorry, maar wij konden wel de Donau aanwijzen. Vandaag vrees ik dat heel wat kinderen de Samber en de Lesse niet weten liggen. Ik betwijfel of dat een verbetering is. Maar nogmaals: geen steen naar de leerkrachten van vandaag, want die kunnen daar niets aan doen. Het is opgelegd door het ministerie zelf. En het lessenpakket wordt te veel naar beneden genivelleerd. Kinderen moeten inderdaad zaken kunnen opzoeken op internet, maar ze moeten ook nog iets leren.’ ‘Maar genoeg over de evolutie van het niveau van het onderwijs. Het gaat hier over 100 jaar Wauterbos’, gaat Jan Wets verder. ‘Ik herinner me nog perfect hoe we 75 jaar gevierd hebben. Er was toen ook een tentoonstelling en een quiz. Mooie herinneringen uit mijn loopbaan zijn toch de bos-, zee- en sneeuwklassen. Dan leerde je de kinderen ook eens langs een andere kant kennen. Je bent tien dagen samen en dan komt zowel het goede als het minder goede in de kinderen naar boven.’

Petitbeurretaart Ingrediënten voor 4 personen > 250 g boter > 4 eetlepels bloemsuiker > petit-beurrekoekjes > koude koffie > hagelslag Bereiding > Meng de boter en de bloemsuiker goed met een garde. Werk uitsluitend met echte boter en zorg ervoor dat die zacht is. > Start onderaan met een laag droge petit-beurrekoekjes, zodat je een goede fundering hebt. > Smeer er een laagje suikerboter op. > Dip de koekjes in koude koffie, maar zorg ervoor dat ze niet te papperig worden. Maak laagjes koekje-boter, koekje-boter enzovoort. > Smeer de bovenkant en de zijkanten in met boter en versier met hagelslag. Smakelijk, Greet

René: ‘Een mijlpaal in mijn loopbaan was toch ook de uitbreiding van de school. De zaal die tien meter hoog was, kreeg plots een verdieping met extra klassen. En de bouw van de kleuterschool was eveneens een serieuze uitbreiding. Eerst met twee chalets, later kwamen er echte klassen bij. Ik kijk echt uit naar de viering van ‘100 jaar Wauterbos’.’ ‘We zullen er zeker bij zijn’, bevestigt Jan Wets. Joris Herpol Wie nog (foto)materiaal heeft voor de tentoonstelling, kan contact opnemen via [email protected] of 02 380 93 25.

9

‘We proberen altijd een schoon tapijtje muziek te brengen’ Een titel voor hun gloednieuwe debuutplaat is er nog niet. Toch weet de Antwerpse singer-songwriter Karolien Van Ransbeeck (27) precies wat ze wil. Op elfjarige leeftijd nam ze al haar eerste akoestische gitaar ter hand. Meer dan tien jaar later stampte ze haar eigen vijfkoppige muziekband Few Bits uit de grond. Na een denderend succes als voorprogramma van Admiral Freebee, hoopt ze op hetzelfde elan verder te gaan. ‘Mijn kinderdroom was een plaat uitbrengen. Nu ik dat bijna heb bereikt, zie ik de toekomst alleen maar positief in.’

Dromerige luisterpop, ingetogen en intiem. Dat is de sfeer die Few Bits in zijn muziek wil overbrengen. ‘Ik beeld me onze luisteraar in als iemand die tijdens een lange en vermoeiende autorit even wil wegdromen’, vertelt Karolien Van Ransbeeck. ‘Als we onze nummers opnemen, hebben we het altijd over het tapijtje. Dat is de rustige sfeerlaag die we, door verschillende instrumenten te combineren, telkens willen bereiken. We experimenteren dan ook wel eens met een twaalfsnarige in plaats van een zessnarige gitaar. De basgitaar ruilen we meermaals in voor een contrabas. Of we leven ons al eens uit op een sixtiesorgeltje. Net zoals de Amerikaanse soloartiest Kurt Vile, een van mijn grootste inspiratiebronnen, proberen we met een unieke 10

sfeer de nagel op de kop te slaan. Niettemin blijft onze muziek wel vrij toegankelijk.’ Shell Door het voortdurend willen nastreven van de juiste sfeer en melodie, hecht Karolien Van Ransbeeck minder belang aan de inhoud van een nummer. ‘Ik wil in mijn teksten nooit een statement maken. Als ik naar een liedje luister, vind ik het net fijn om het te interpreteren zoals ik het wil. Ik weet precies waar mijn muziek over gaat, maar voor het publiek hou ik het vrij vaag. Je moet altijd ruimte openhouden om de fantasie te laten werken. Een mooi voorbeeld daarvan is een van onze populairste nummers, Shell. Voor mij gaat dat over het loslaten van je

ouders en al snel op eigen benen leren staan. Toch zijn de teksten zo vaag dat dit nummer voor iedereen een andere betekenis krijgt.’ Kinderdroom Al op zestienjarige leeftijd trok Karolien het huis uit naar grootsteden zoals Gent en daarna Antwerpen om haar droom als singer-songwriter na te jagen. ‘Als tiener was ik een grote fan van de Amerikaanse rockband Nirvana, die ook met heel simpele melodieën werkte. Op school schreef ik voortdurend liedjes en ik lette amper op tijdens de les. Daardoor spijbelde ik vaak, en ik heb mijn diploma secundair onderwijs niet eens behaald. Toch heb ik daar nooit spijt van gehad. Hoewel ik nooit naar de muziekschool ben

© Tine De Wilde

Few Bits in GC de Boesdaalhoeve

nieuws uit de boesdaalhoeve geweest, speelde ik al gitaar toen ik elf jaar oud was. Vanaf dan wist ik dat ik niets anders wou doen dan muziek schrijven.’

Schuurrock 2012 De Marcellekes i.s.m. GC de Boesdaalhoeve Zaterdag 31-3

De Muziekdoos In het voormalige café De Muziekdoos op het Antwerpse Zuid waagde ze haar eerste stappen op het podium. ‘In De Muziekdoos kon je op eender welk moment met je gitaar binnen wandelen en op het podium gaan spelen’, vertelt Karolien Van Ransbeeck. ‘Dat was een enorm verrijkende ervaring, ook omdat ik daar onze huidige gitarist Tim Coenen leerde kennen, die ook nog eens bij Admiral Freebee speelt. Hij gaat nooit een uitdaging uit de weg en heeft een uniek gevoel voor melodie. Ik was dan ook dolgelukkig dat hij samen met mij Few Bits uit de grond wou stampen.’ Ruim een jaar geleden neemt Tom Van Laere, zanger van Admiral Freebee, Few Bits mee op sleeptouw tijdens de befaamde Radio 1-sessies, waarin vijf Belgische topartiesten samen met hun muzikale vrienden de muziek opnieuw uitvinden. ‘Tom was heel enthousiast over mijn nummers en hij gaf me de kans om op te treden in zijn voorprogramma. Na jarenlang in kleine cafeetjes voor de allereerste keer spelen in een uitverkochte concertzaal zoals de Ancienne Belgique in Brussel of de Gentse Vooruit is een onbeschrijflijk gevoel’, zegt Karolien Van Ransbeeck.

De Marcellekes organiseren voor de vijfde keer Schuurrock in de Grote Schuur van GC de Boesdaalhoeve. Het wordt een editie om naar uit te kijken. Schuurrock staat dit jaar immers in het teken van het afscheidsconcert van Mortel, een levende legende onder de coverbands.

Op eigen houtje Hoewel Karolien al voor zo’n tweeduizend man heeft gespeeld, is het niet gemakkelijk om te overleven in de muziekwereld. ‘Platenlabels investeren tegenwoordig nog amper in jong talent. Je moet al met een afgewerkte plaat klaar staan voor je hun aandacht te pakken krijgt. Ik heb dan ook heel veel op eigen houtje moeten doen. Het afgelopen jaar heb ik mijn nummers vooral in mijn huiskamer in Borgerhout opgenomen. Om zoiets te kunnen financieren werk ik ook deeltijds als administratief bediende. Niettemin is het elke cent waard geweest. Ik kijk er dan ook naar uit om voor de eerste keer in een cultureel centrum te mogen optreden.’ Het debuutalbum van Few Bits verschijnt dit najaar. Wie niet zo lang kan wachten, kan op 15 maart het vijftal rond singer-songwriter Karolien Van Ransbeeck gaan bewonderen in GC de Boesdaalhoeve. Julie Desmet Donderdag 15-3, Few Bits 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 12 euro (kassa), 10 euro (vvk)

La Folie Jolie trapt de avond op gang. Deze band bestaat onder andere uit drie swingende ‘zangfoliekes’ en een ‘jolie pianist’. Twee wildharige gitaristen, in samenspel met een energieke saxofonist en een hitsige drummer, vervolledigen de achtkoppige band. Ga helemaal uit de bol tijdens een set vol hedendaagse covers! De Marcellekes staan voor het eerst niet als headliner op de affiche, maar daar maalt de band niet om. Voor een topact als Mortel zetten ze met plezier een stapje opzij. De Marcellekes trekken dit jaar opnieuw de kaart van de eigen nummers, aangevuld met enkele bekende – en intussen legendarische – meezingers. Mortel sluit de avond af met een wervelend concert. De band begon in 1997 eigenlijk als een nevenproject (en ook wel -effect) van cabaretgroep Komma. Niemand had toen durven te dromen dat Mortel op een paar jaar tijd zou uitgroeien tot een begrip in de wereld van de covergroepen. Op basis van stevige covers, eigenzinnige medleys en uit de kluiten gewassen eigen nummers baanden ze zich een weg door jeugdhuizen, rockpodia en festivaltenten. Hun sterkste punt: de unieke driestemmigheid waarmee Mortel zich onderscheidt van de doorsneecovergroep. Tenminste: onderscheidde … of zoals de band zelf een tijdje geleden communiceerde: ‘In juli 2011 hebben we totaal onverwacht en veel te vroeg afscheid moeten nemen van ons Lucske ‘Beton’ De Moortel. Het was een donderslag bij heldere hemel, en het sloeg een behoorlijk gat in onze gelederen. Samen met wat andere triviale beslommeringen zorgde het wegvallen van Lucske er voor dat we het voortzetten van Mortel niet echt meer zagen zitten. Tot de vraag van de Marcellekes kwam om op te treden op hun Schuurrock. Toen dachten we: eigenlijk hebben we niet echt behoorlijk afscheid genomen van ons publiek, en dit is de gedroomde kans om een ‘in memoriam Lucske-concert’ te geven.’ Op 31 maart speelt Mortel ten afscheid in GC de Boesdaalhoeve: met volle goesting, met loeiende gitaren, voor ons trouwe publiek en voor onze kameraad en broer. This one’s for you, Lucske … Programma 19 uur: deuren open 19.30 uur: La Folie Jolie – covers (pop en rock) – www.lafoliejolie.be 20.50 uur: De Marcellekes – eigen werk (nederrock) en covers (rock) www.demarcellekes.be en www.myspace.com/demarcellekes 22.10 uur: Mortel – eigen werk en covers (pop en rock) – www.mortelmusic.be 19 uur – GC de Boesdaalhoeve Tickets: 5 euro (kassa), 4 euro (vvk) Kaarten zijn beschikbaar bij de bandleden, via www.demarcellekes.be of via www.deboesdaalhoeve.be.

11

nieuws uit de boesdaalhoeve ’t Arsenaal Norway.today Zaterdag 3-3 theater

Alain Coninx Coninx’ smaak Donderdag 8-3 lezing

In Norway.today ontmoeten Julie en August elkaar al chattend. Ze vinden het leven schijn en de wereld hypocriet. Ze besluiten samen om er een eind aan te maken. Ze reizen naar Noorwegen om daar van een zeshonderd meter hoge klif te springen. Igor Bauersima schreef Norway.today in

Wedden dat je binnenkort bij kaas alleen nog bier drinkt? Dat je weet hoe je een slagje kan slaan in de wijnhandel? Smaakmaker Alain Coninx is pleitbezorger van het goede leven, zonder al te veel franjes. Gastronomie zonder de astronomische bedragen. Kwaliteit zonder te veel kunstjes. Hij

2000, naar aanleiding van een waargebeurd verhaal. Het stuk werd meteen een internationaal succes. In het voorjaar van 2005 speelde ’t Arsenaal zijn première met Nathalie Meskens en Tom Ternest. Het was de eerste ontmoeting tussen twee talentvolle, jonge acteurs. Het verhaal blijft actueel en beklijvend.

maakt je lekker met zijn persoonlijke culinaire biografie: van zijn eerste spaghetti over zijn eerste echte spaghetti tot zijn allerbeste spaghetti. Met onderweg de blijde intrede van de tiramisu en de herwaardering van de stoofpot en de ossenstaart.

Meer info: www.tarsenaal.be/documents/seizoen-1011/norwaytoday/ norway-inhoud.xml 20 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 15 euro (kassa), 13 euro (vvk) Info en reserveren: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 12 euro (kassa), 10 euro (vvk) Info en reserveren: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

Kinderklanken Muzikale sessies voor baby’s en peuters Muziek, het doet wat met jonge kinderen! Ben jij op zoek naar een leuke invulling van enkele zondagvoormiddagen met je baby of peuter van 12 tot 30 maanden? Schrijf je dan in voor Kinderklanken! Alles draait rond muziek en elke activiteit sluit aan bij de specifieke ontwikkelingsfase van jouw baby of peuter.

Data: zondag 4, 11, 18 en 25 maart, telkens op zondagvoormiddag: 12-17 maanden - van 9.30 tot 10.15 uur 18-23 maanden - van 10.15 tot 11 uur 24-30 maanden - van 11 tot 11.45 uur Prijs: 30 euro (4 sessies) Je kan niet per sessie inschrijven. Een volwassene per baby/peuter is verplicht. Op 4 en 25 maart kan je voor of na de muzieksessies met jouw peuter terecht in het ontmoetingscafé Koffieklets. Tijdens de sessies kunnen ook broertjes en zusjes er terecht, telkens onder begeleiding van een (groot)ouder. Op zondag 22 april is het ontmoetingscafé eveneens open, van 9.30 tot 12.30 uur. Info en reserveren: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

Koffieklets Ontmoetingscafé voor (groot)ouders met jonge kinderen van 0 tot 6 jaar In het voorjaar kan je drie zondagvoormiddagen samen met jouw jonge spruit terecht in het ontmoetingscafé in GC de Boesdaalhoeve. We nodigen je graag uit bij een lekkere kop koffie of thee om andere jonge mama’s en papa’s te ontmoeten.

visje en yogasessies ouder-kind. Voor of na de activiteiten ben je van harte welkom in het ontmoetingscafé. Ook als je niet deelneemt aan een activiteit, ben je welkom voor een gezellige koffieklets! Broertjes en zusjes kunnen ook meekomen.

zondag 4 maart (er is ook Kinderklanken en yoga ouder-kind) zondag 25 maart (er is ook Kinderklanken en kleutertheater) zondag 22 april (er is ook yoga ouderkind)

Tijdens de zondagvoormiddagen zijn er activiteiten voor peuters en kleuters: Kinderklanken, kleutertheater Het rode

Je kan van 9.30 tot 12.30 uur in het ontmoetingscafé terecht voor een gezellige koffieklets op:

Meer info: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

12

Sprookjes En Zo Het rode visje Zondag 25-3 kleutertheater

Hannelore Bedert Uitgewist Vrijdag 30-3 muziek

Een rood visje moet noodgedwongen zijn glazen huis verlaten. Hij bevindt zich plots in een nieuwe wereld, een wereld die bestaat uit lucht. Het visje leert ademen zonder water, verdedigt zich tegen vijanden en probeert te overleven in de wereld van een huiskamer. Dit zoetwatervisje heeft

Hannelore Bedert is ondertussen kind aan huis in de Boesdaalhoeve. Eerst op de graanzolder, daarna een doortocht op Folkin’Ro en een fantastisch tapijtconcert. Hoog tijd om haar eindelijk een (verdiende) plaats op het grote podium te geven. Ze heeft een tweede album uit dat tegen alle

verwachtingen in het succes van haar debuut moeiteloos evenaart. Hannelore staat er meer dan ooit en samen met haar bende heerlijke muzikanten speelt ze alle zalen plat.

Circusstage Van 2 tot 6 april Droom jij er ook van om een echte circusartiest te worden? Schrijf je dan in voor de circusstage! Kinderen van 6 tot 12 jaar leren allerlei leuke kunstjes met Cirkus in Beweging: jongleren, fietsen op een eenwieler, koorddansen, op een bal lopen … Niet enkel circustechnieken komen aan bod, er worden ook leuke circusattributen geknutseld. Op vrijdag tonen de

circusartiesten aan het publiek tot wat ze in staat zijn. De activiteiten starten om 9 uur en eindigen om 16 uur. Er is ’s ochtends opvang van 8 tot 9 uur en ’s avonds van 16 tot 17.30 uur.

Meer info: www.hannelorebedert.be Prijs: 85 euro 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 17 euro (kassa), 15 euro (vvk) een grote wens. Hij droomt van zout water. Zal het visje tot aan de zee geraken? De visuele voorstelling, vol magische speeltjes en kleuren, praat met de kinderen. Water en lucht, bijna helemaal blauw, maar toch ook met een beetje rood. Een verrassend interactief spel van de makers van De Tuin en Sneeuw, twee peutervoorstellingen die al in de Boesdaalhoeve vertoond werden. leeftijd: 3 tot 5 jaar duur: 55 min. 11 en 15 uur – GC de Boesdaalhoeve Tickets: 9 euro (kassa), 7 euro (vvk), leden Gezinsbond krijgen 1 euro korting Info en reserveren: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

Info en reserveren: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

Info en reserveren: 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be

De komst van de oordopjes De Vlaamse Regering keurde op 23 december 2011 een nieuwe reglementering goed die het maximale geluidsniveau bij muziekactiviteiten regelt. De nieuwe regelgeving moet nog in voege treden; 2012 wordt een overgangsjaar voor de organisatoren. De centra van vzw ‘de Rand’ doen alvast extra inspanningen, onder meer met het bewaken en meten van het geluidsniveau. We streven steeds naar het juiste volume voor elk evenement. Maar elk gehoor is verschillend en de beleving is persoonlijk. Daarom stellen onze centra gratis oordopjes ter beschikking voor gebruik bij evenementen met geluidsversterking. Je vindt de oordopjes in een verdeelautomaat bij de ingang van de zaal.

13

Die zes bijzondere gemeenten Die zes gemeenten met bijzonder taalstatuut in de Vlaamse Rand zijn écht wel bijzonder. Eind januari konden we nog eens vernemen dat in geen enkele van deze gemeenten een officiële cultuurraad of sportraad bestaat. Ook op andere vlakken van de gemeentepolitiek zijn deze gemeenten soms heel bijzonder. Een officiële gemeentelijke cultuurraad, sportraad en jeugdraad, een gemeentelijke bibliotheek: de normaalste zaak van de wereld in alle andere Vlaamse gemeenten. Deze verplichting staat in de Vlaamse wetgeving en de gemeenten krijgen er van de Vlaamse overheid subsidies voor. Simpel en logisch. Niet zo in de faciliteitengemeenten. Een officiële gemeentelijke cultuurraad? Geen enkele van de zes faciliteitengemeenten heeft die. Een officiële gemeentelijke sportraad? Geen enkele van de zes faciliteitengemeenten heeft die. Een decretaal erkende gemeentelijke bibliotheek? Twee van de zes faciliteitengemeenten hebben die. Niets nieuws onder de zon, zeggen de mensen die de plaatselijke situatie kennen. Inderdaad, deze situatie bestaat al zo lang als de faciliteitenregeling. Hoewel deze verplichtingen in de Vlaamse wetgeving en de beleidsbrief van de bevoegde minister staan, zijn ze niet afdwingbaar. ‘De faciliteitengemeenten weten maar al te goed dat ze niet aan de decretale bevoegdheden 14

voldoen’, antwoordde minister Geert Bourgeois (N-VA) in het Vlaams Parlement op een vraag van Gwenny De Vroe (Open VLD). De afdwingbaarheid van deze regelgeving zou waarschijnlijk te explosief zijn voor het delicate communautaire evenwicht in ons land. In de zes ondersteunt de Vlaamse overheid wel de officieuze cultuurraden, opgericht door het Nederlandstalige verenigingsleven zelf. Een frappant voorbeeld in dit verband is dat Chris Andries, voor zijn benoeming tot burgemeester in Wemmel eind 2009, bij minister Bourgeois de belofte deed een officiële cultuurraad op te richten. Die gemeentelijke cultuurraad kwam er uiteindelijk toch niet, omdat de Franstalige meerderheid in de gemeenteraad van Wemmel de oprichting ervan niet goedkeurde. Andries was ondertussen wel al benoemd. In een reactie op de website van Het Nieuwsblad lijkt de Wemmelse burgemeester daar niet echt zwaar aan te tillen. ‘Wemmel heeft ondertussen een eigen cultuurcommissie opgericht met vertegenwoordigers

van elke fractie. Cultuurraad of cultuurcommissie: what’s in a name?’, schrijft hij. Het is zoals met zijn allen afspreken dat je bij een groen licht mag doorrijden, maar in een faciliteitengemeente mag dat ook bij rood licht. What’s in een afspraak, nota bene vastgelegd in een wetgeving? De Franstalige meerderheden in de faciliteitengemeenten laten zich niets gelegen aan de wetten en decreten van de Vlaamse overheid. Zij doen wat ze doen: hun zin. Ze stemmen een hele legislatuur moties over het wel heel bijzonder plaatselijke onderwerp ‘de uitbreiding van Brussel’ en constateren dan dat ze niet weten naar welke minister of welk ministerie ze die moties moeten opsturen. Doe wel en zie niet om Nu er een akkoord is over BHV, waarbij de faciliteitengemeenten niet bij Brussel worden gevoegd, en de gemeenteraadsverkiezingen van oktober al stilaan in zicht komen, steken een aantal Franstalige lokale politici nog een tandje bij. Zo hadden

Rand-Nieuws we onlangs die merkwaardige discussie in Drogenbos over de restauratie van de Hoeve De Boeck in de tuin van het moderne FeliXart Museum. Schepen Corinne François (FDF) dacht er goed aan te doen deze restauratie plots in twijfel te trekken. Ze eiste garanties en zekerheid ‘dat onze inwoners, van wie de meerderheid Franstalig is, er mee van zullen kunnen genieten’. Om dat te verzekeren, is in haar ogen een omvorming van het museum in een bicommunautaire instelling noodzakelijk. Nu weten we hoe onze bicommunautaire instellingen werken, maar erger, de gemeenteraad van Drogenbos keurde de beslissing over de restauratie al meer dan een half jaar geleden, op 14 juli 2011, goed, en erger, in het museum loopt momenteel een expo die grote internationale belangstelling wekt. Het museum probeert trouwens een internationale koers te volgen met communicatie in drie talen en heeft bovendien uitgewerkte ideeën om de site dichter bij de lokale bevolking te brengen. Pittig detail in dit verband: Corinne François zit in de beheerraad van het FeliXart Museum. Zonder einde We kunnen andere voorbeelden geven van politiek die geen oog heeft voor de plaatselijke noden, zoals het dramatische verhaal van de Nederlandstalige gemeenteschool in Wezembeek-Oppem, waarvan de Franstalige meerderheid mee de ondergang wilde inluiden. Of de weigering om Nederlandstalige folders over een sportactiviteit te laten uitdelen in de scholen in Sint-Genesius-Rode. Of in Kraainem, waar de consultaties van jonge kinderen van Kind & Gezin, de zogenaamde ‘weeg’, na meer dan vijftig jaar niet meer in de Nederlandstalige school kunnen, zonder dat de Franstalige schepen een oplossing voorstelde. Wie trouwens dacht dat de befaamde wafelijzers in onze politiek stilaan opgeborgen waren, heeft het mis. Het hooggewaardeerde wiskundige principe ‘een euro voor een euro’ wordt in de zes minutieus uitgevoerd. Zo is een euro voor de Nederlandstalige school, een euro voor de Franstalige school. Dat leer je in de eerste les rekenen, toch? Ja, die zes. Sommige romantische Vlamingen noemen het ‘de zes mooiste dorpen van Vlaanderen’. Zo ver zou ik niet willen gaan. Bijzonder, dat wel, en niet alleen omdat je er als Franstalige je papieren in het Frans kunt krijgen. Geert Selleslach

Verduidelijking ‘Buitenschoolse kinderopvang is er in de zes totaal niet’, schreven we in de gemeenschapskranten van januari. In het artikel Faciliteitengemeenten in cijfers gaven we toen een overzicht van de belangrijkste gegevens uit het nieuwste cijferboek van de Studiedienst van de Vlaamse Regering. Dat beeld moet worden genuanceerd, schrijft schepen van Onderwijs in Wemmel, Monique Van der Straeten (Open VLD) ons. Ze meldt dat er in Wemmel in de vier basisscholen een gelijkwaardige ‘binnenschoolse kinderopvang’ wordt georganiseerd in samenwerking met de vzw ’t Breugelkind. De gemeente trekt in 2012 hiervoor 510.000 euro uit.

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. Redactie Sofie Decorte, Jan Decuypere, Greet Lebleu, Anne Sobrie, Johan Stoffels, Pascal Velkeneers Eindredactie Olivier Constant,Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, [email protected] Hoofdredactie Geert Selleslach, 02 456 97 98, [email protected] Redactieadres GC de Boesdaalhoeve, Hoevestraat 67, 1640 Sint-Genesius-Rode tel. 02 381 14 51, fax 02 381 11 34 [email protected], www.deboesdaalhoeve.be Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel Voor info, tickets en reserveringen Pascal Velkeneers en Sandra Meert (onthaalmedewerkers), Cindy Van Dijck (stafmedewerker) en Sofie Decorte (centrumverantwoordelijke). Openingsuren: maandag van 13.30 tot 20.00 uur, andere weekdagen van 9.00 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17.00 uur. Rek.nr. 091-0165013-45, gelieve bij een overschrijving steeds te vermelden over welke voorstelling het gaat. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. Verhuis je uit Sint-Genesius-Rode en wil je op je nieuwe adres gratis buurten blijven ontvangen? Dat kan! Speel je toekomstige adres door aan GC de Boesdaalhoeve en we zorgen voor een maandelijks exemplaar in je brievenbus.

15

activiteitenkalender Wanneer

Wie / Wat

Waar

info

3 20.00

’t Arsenaal: Norway.today

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

4 9.30

Start nieuwe reeks Kinderklanken

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

4 9.30

Ontmoetingscafé Koffieklets

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

4 10.00 11.00

Brede School De Puzzel Yogasessie ouder-kind

GC de Boesdaalhoeve

02 358 24 27

4 14.00

Sportregio Zuidwest Rand Regionale kleuterhappening Sporthal Sint-Pieters-Leeuw 02 381 21 25

4 14.00 19.30

Scouts en Gidsen Jaarlijks scoutsfeest

MAART

Ons Parochiehuis

0478 47 37 21

4 14.00

Pasar Wandeling: Langs weiden en akkers

Gemeenteplein Linkebeek

0477 13 38 52

4 14.00

Natuurpunt Rode Landschapswandeling

Grote vijver/Zevenbronnen

02 305 75 02

5 15.15

Infonamiddag: Communiceren en omgaan met elkaar De Boomgaard

02 305 66 02

6 13.30

KAV Rode Centrum Creanamiddag

02 380 96 02

Ons Parochiehuis

8 14.00

Okra Maandelijkse activiteit

Ons Parochiehuis

02 380 40 94

8

KAV Rode Centrum Krokusactie

Markt Halle (voormiddag)

02 358 15 65

8 20.30

Alain Coninx: Coninx’ smaak

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

Ons Parochiehuis

0479 29 62 68

9 17.00

Zvk De Wittekes Eetfestijn

10 17.00

Zvk De Wittekes Eetfestijn

Ons Parochiehuis

0479 29 62 68

14 15.00

Voorlezen op woensdagnamiddag

de Bib

02 380 56 97

15 20.30

Graanzolderconcert: Few Bits

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

17 20.00

KTV De Noordstar Toneel: Motie van wanorde

GC de Boesdaalhoeve

02 380 58 98

17 20.00

Vocaal Ensemble Florilegium

Sint-Barbarakerk/De Hoek

23 17.30

K-Cre@tion Dance Tiende spaghettifestijn

Ons Parochiehuis

www.k-creation.be

24 14.30

GLTT – afd. NT2 Funnamiddag

GLTT

02 358 28 97

24 17.30

K-Cre@tion Dance Tiende spaghettifestijn

Ons Parochiehuis

www.k-creation.be

25 9.30

Ontmoetingscafé Koffieklets

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

25 11.00 15.00

Sprookjes en Zo: Het rode visje

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

29 13.30 19.30

KAV Rode Centrum Bloemschikken

Ons Parochiehuis

02 331 45 38

29 19.30

GLTT Lezing: Sabine De Vos

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

30 20.30

Hannelore Bedert: Uitgewist

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

31 19.00

De Marcellekes: Schuurrock 2012

GC de Boesdaalhoeve

www.demarcellekes.be

2 9.00

Start circusstage

GC de Boesdaalhoeve

02 381 14 51

2 15.15

Infonamiddag: Impact van senioren op het beleid

De Boomgaard

02 305 66 02

APRIL

Parochie Sint-Genesius viert Wanneer de eerste Genesiuskerk werd gebouwd, is een raadsel. Genesius zou in de 3e eeuw een toneelspeler zijn geweest. In 1190 wordt onze parochie uitdrukkelijk vermeld in een akte van de bisschop van Cambrai. Pastoor Jakob Van Achter liet de kerk vergroten in 1782. Keizer Jozef II schafte de completatieve kloosterorden af, waardoor de priorij van Zevenborren in 1783 werd gesloopt. Pastoor Van Achter kocht heel wat meubilair uit de abdij aan: de preekstoel, de biechtstoelen, het orgel. Tijdens de viering op 5 februari gaf Herman De Geyter een beknopt overzicht van de verbouwing en vergroting in 1782, nu 150 jaar geleden en maakte ons attent op de uitzonderlijke glasramen. De viering werd voorgegaan door pastoor Albert Lefebvre, die binnenkort met pensioen gaat, en werd geassisteerd door onderpastoor op rust Jef Vanderheyden. Het koor werd begeesterd door zuster Hedwig en op orgel ondersteund door Jo Depeyper. Na de viering werd het glas geheven op de onlangs geslaagde verfraaiing van de Genesiuskerk.