Bouwverslag Andrea Gail Wie kent er niet de speelfilm ‘The Perfect Storm’ waarin het echt gebeurde verhaal vertelt wordt van skipper Billy Tyne die op de avond van 28 oktober 1991, samen met zijn 5 koppige bemanning, het slachtoffer werd van een zware storm. Het schip –de Andrea Gail- verging met man en muis in de buurt van Sable Island en dit toen de skipper besloot te gaan vissen in de buurt van de Flamish Cap. Alhoewel ik een voorstander ben van de modellen van The Model Slipway, besloot ik toch het model van de Andrea Gail te gaan bouwen, ook al was het een Billing Boats’ uitgave. Sinds ik de film had gezien droomde ik er al van om de Andrea aan mijn (varende) vloot toe te voegen.
Technische gegevens Schaal: 1:30 Hoogte: 550 mm Lengte: 720 mm Breedte: 210 mm
Het begin
Andrea nog volledig in haar doos
De bouwbeschrijving van het model bestaat uit een schema voor de masten en voor de stabilisatoren. Deze zijn op schaal 1:1 wat het maken van deze items relatief heel eenvoudig maakt. Verder vinden we ook nog een inhoudslijst, een boven- en zijaanzicht van de Andrea en een fotoboek. Aan de hand van dit fotoboek kan je dan je model gaan bouwen. Dit is niet altijd even gemakkelijk en voor iemand die de Andrea als 1ste model gaat bouwen kan dit soms wel voor de nodige problemen zorgen. Let op: in fig 12 zien we dat de spanten 6 & 7 verkeerd zijn genummerd. Spant 7 is eigenlijk spant 6 en spant 6 moet dan spant 7 worden. De verscheidene onderdelen van deze kit zijn lasercut. En wat voor één! Aan een goed scherp hobbymesje heeft de modelbouwer genoeg. Deze delen laten zich héél gewillig lossnijden. Een pluspunt voor Billing Boats! Het eerste wat ik heb gedaan was het vervangen van de plastic 3-bladige schroef door een 40 mm messing 4-bladsexemplaar van Raboesh. Waarom willen die fabrikanten toch steeds die plastic rommel aan hun modellen toevoegen? Ware het niet beter elk scheepsmodel standaard van een messing schroef te voorzien? Zelfs al zou het model een statisch leven gaan leiden, dan zou een messing schroef toch het algemene uitzicht van de gebouwde boot torenhoog de hoogte injagen. De 210 mm lange schroefas werd vervangen door een Graupner-exemplaar van 260 mm. De motor die mijn Andrea later door het water zou moeten laten ploegen werd een Graupner 720 Torque. Op de schroefas heb ik dan een smeerpijpje gesoldeerd zodat ik deze dan van het nodige schroefasvet kon voorzien.
De schroefas met het gesoldeerde smeerpijpje.
Ik had speciaal een langere schroefas gekozen zodat ik de schroef, in combinatie met een laag monteerpunt van de motor, zo horizontaal mogelijk zou kunnen plaatsen. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik merkte dat dit niet lukte. Op de onderstaande foto kunnen jullie zien dat dit ondanks alle inspanningen van mijnentwege niet voor de 100% gelukt is. Dit vind ik een groot minpunt van Billing Boats. Ik zou natuurlijk de verbinding tussen schroefas en motor met 2 koppelingen hebben kunnen maken maar om zoveel mogelijk trillingen te vermijden heb ik dat maar achterwege gelaten.
Hier zien we de schroef in haar meest horizontale positie. Verre van perfect! So be it.
De motor rust hier volledig op de kielbalk. Hem nog lager monteren om de schroef horizontaler te krijgen is onmogelijk. Minpunt voor Billing Boats. Eens we het achterdek hebben geplaatst zien we een opening waar we de batterij kunnen in onderbrengen. Men is bij deze gewaarschuwd: er is écht niet veel plaats om je batterij én de nodige elektronica onder te brengen. Uit pure noodzaak was ik verplicht om de dwarsverbinding van spant 7, die dwars over het gat in het achterdek liep, te verwijderen. Anders kreeg ik er de accu nooit ingeplaatst. Ik vaar steeds met een 12v-7Ah loodaccu maar nu was ik gedwongen om door dit plaatsgebrek over te schakelen op een 6v-4Ah accu. Natuurlijk heb ik eerst de hele binnenkant met hout moeten aankleden om zo een bedje voor de accu te creëren.
De accu op z’n plaats. We zien hier nu ook reeds de roerservo. De dwarsverbinding tussen bak- en stuurboord is hier reeds verwijderd.
De stootbanden Na het aanbrengen van het achterdek en de verschansing, werd het tijd voor het monteren van de nodige stootbanden. Die worden bij het model geleverd als houten latjes die men met behulp van water en eventueel een stoomstrijkijzer in de gepaste vorm moet gaan buigen om deze dan zo op de romp aan te brengen. Om het één en ander te vergemakkelijken heb ik deze stootbanden met behulp van heel kleine nageltjes én epoxylijm aan de romp bevestigd.
Na het nodige plamuur- en schuurwerk vonden de stootbanden hun plaatsje op de romp. Na dit klusje, nou ja: zeg maar ‘klus’, heb ik dan de gehele romp ontvet en van een basiskleur voorzien. Het ontvetten heb ik heel eenvoudig met een sopje gedaan. Let er op om geen chemische, bijtende produkten te gebruiken omdat deze anders in de romp kunnen gaan invreten. Als ondergrond voor de laklaag heb ik gewone rode menie gebruikt. Ja, net als bij een echt schip. Ik vind dit gemakkelijk omdat het je gehele scheepsromp van een beschermlaag voorziet en in één beweging heeft het onderwaterschip van z’n gepaste kleur. De 4 patrijspoorten in de romp worden in het model weergegeven door stickers. Dit lijkt natuurlijk nergens op en daarom heb ik geopteerd om de patrijspoorten uit de romp te frezen en deze aan de binnenkant dan te voorzien van doorschijnen pvc. Door die stickers krijgt Billing terug een minpuntje van me. Zo’n model verdient beter!
De Andrea Gail in haar kleuren.
Het voordek Het voordek van dit model is een gesloten geheel. Dit was voor mij een probleem aangezien de motor zich in het voorste deel van de romp bevind en ik in geval van nood daar toch steeds enige toegang wil tot hebben. Zodoende was ik verplicht om in het voordek een gat te maken dat precies te binnenomtrek had van het later te monteren stuurhuis. Dat werd dus eventjes rekenen en passen. Om later het eventuele water dat op het dek zou kunnen stromen uit dat gat te weren, heb ik de omtrek van een kraag voorzien. Dit systeem word zowiezo steeds bij The Model Slipway toegepast maar blijkbaar hebben ze daar bij Billing Boats nog nooit van gehoord. Terug een minpuntje!
Het zelfgemaakte gat in het voordek met daaronder de aandrijfmotor. Door deze aanpassing was ik nu genoodzaakt om de vloer van het stuurhuis te verhogen zodat hij nét bovenaan deze kraag zou passen. Gelukkig zien we daar later toch niks meer van terug.
Het stuurhuis met de verhoogde vloer past precies op de kraag. Perfekt! Let ook op de geplaatste patrijspoorten. Dit is in ieder geval beter dan een goedkoop stickertje.
De dekken in hun kleurtje Om de houten dekken te beschermen tegen het opspattende water heb ik deze voor het aanbrengen van de deklaag, van een goed houtbeschermingsmiddel voorzien. Dit zowel aan de binnen- en buitenkant. Volgens de beschrijving zouden de dekken een witte kleur moeten krijgen maar na enig studiewerk en bekijken van foto’s van het echte schip, blijkt dit niet te kloppen. Daarom heb ik dan een licht grijze kleur genomen die méér met de werkelijkheid strookt.
De dekken in hun kleur.
Hier zien we nogmaals de accu in het achterdek. Om het model mooi op het water te krijgen heb ik wat extra lood onder deze accu moeten aanbrengen.
De testvaart
De Andrea bij ons thuis in de vijver op haar testvaart. Hier was ze nog wat koplastig en daar moest nog aan gewerkt worden. De benaming van de boot moet men met stickers aanbrengen. Daar het lettertype van deze stickers niet klopt met de werkelijkheid, heb ik m’n toevlucht gezocht tot kleefletters van het zelfde type als op de 1:1 boot. De sticker met de benaming voor op de kont heb ik dan wel gebruikt. Door het gebruik van een blanke satijnlak heb ik het ‘stickeruitzicht’ volledig kunnen maskeren. Men zou nu denken dat de letters op d’r kont geschilderd zijn. De Billing Boats-stickers zijn zeer dik en niet gemakkelijk ‘onzichtbaar’ aan te brengen. Men had hier beter gebruik gemaakt van decals die men dan met Micro Sol perfekt kan aanbrengen.
Het stuurhuis Dankzij de schaal van het model kan men zich in het stuurhuis volledig uitleven en z’n fantasie de vrije loop laten gaan. Ik vond het leuk om hier toch wat extra aandacht aan te besteden en daarom heb ik ook maar wat details aangebracht: een scheurkalender op de datum van het vergaan van het schip, foto’s van de échte boot, een klokje, barometer, een zeekaart van de Grand Banks enz. enz. Zelfs een Playboy met de frontpage van oktober 1991! Dank je wel, internet!
Een kijkje in het stuurhuis.Geloof me, jullie willen écht niet weten hoe klein alles is! Toen het detailleren van het stuurhuis achter de rug was, werd het dak erop geplaatst. Natuurlijk mocht ik niet vergeten om eerst aan het plafond een passend lichtje te monteren eer ik het stuurhuis volledig afsloot. Ook werden aan de buitenkant de eerste sporen van verwering (weathering) aangebracht. Dit natuurlijk om later het model ze zo realistisch mogelijk te laten uitzien.
De eerste roestsporen zijn nu aangebracht.
De skipper in z’n verlichte stuurhuis. Nu werd het tijd om me terug op de buitenkant toe te leggen. Op het dak werden de radars geplaatst. Ook de schijwerpers kwamen aan de beurt. De lichten van Billing Boats werden hier ook gedumpt en moesten plaats maken voor meer realistischer exemplaren. Ook de originele navigatieverlichting heb ik achterwege gelaten want die moest plaats ruimen voor m’n zelf gemaakte lampen. Het kwam het model ten goede.
De radars en verlichting gemonteerd. De uitlaat bestaat uit 2 aan elkaar gesoldeerde pijpjes. Na het verven en aanbrengen van de nodige verwering zag het er toch redelijk realistisch uit.
De test van de navigatieverlichting en schijnwerpers. Felle lichtjes!
De relingen Vervolgens kwamen de relingen aan bod. Deze bestaan uit messingdraden die aan de staanders moeten gesoldeerd worden. Ik verkoos deze met SloZap te verankeren. Dit gaat veel sneller dan solderen en is minstens even stevig. Eerlijk gezegd had ik die dag geen zin om m’n soldeerbout te gebruiken. Foei, ik weet het… . Maar gelukkig is het resultaat toch nog meegevallen hoor.
De stuurboordreling. Gelijmd en niet gesoldeerd.
De masten De masten bestaan uit een volledige houten/ABS konstruktie die aan het stuurhuis en het dek verankert zijn. Natuurlijk moest ik hier terug zorgen dat de gehele opbouw terug demontabel bleef. Dus, in plaats van de masten aan het dek te verlijmen heb ik dit met een pin-gat systeempje opgelost. De masten werden dan aan het stuurhuis gelijmd en de onderkanten pasten met hun pinnetjes netjes in het dek. Simpel en toch doeltreffend.
Gezien de Andrea een linefisher was en dus geen netten aan boord heeft, moest ik de winches voorzien van visdraad. Ik moest eigenlijk witte visdraad hebben gebruikt maar om estetische redenen verkoos ik om fluoscerende draad te gebruiken. Het oog wil ook wat, niet? Hier zien we ook aan bakboordzijde de boeien op het achterdek. Let ook op de belettering op de achtersteven. Men kan niet meer zien dat dit een sticker is.
Het stuurhuis is samen met de volledige mastopstelling volledig demonteerbaar. In een oogwenk is alles terug te plaatsen dankzij de pin/gat verbindingen met het dek.
Een kijkje vanaf het achterdek naar het stuurhuis toe.
Mastverlichting Nu de masten en stabilisatoren geplaatst waren moest ik m’n aandacht vestigen op de mastverlichting. Bij het model waren dit terug houten exemplaartjes die in niets op de echte leken en zoals jullie al kunnen vermoeden was dit terug niets voor mij. Enige modificatie zou hier van toepassing zijn. De houten exemplaren werden vervangen door wit-metalen lampen.
Mijn model moest én zou lampen krijgen net als die van de echte boot.
En uit 2 zulke wit metalen exemplaren zouden ze worden gemaakt.
En na het nodige frees- en lijmwerk is dit dan het uiteindelijke resultaat geworden. De behuizing en beugels zijn wit-metaal. De kappen zijn gesneden uit styrene plaatjes en na het plaatsen van de 6 volt lampjes werd het geheel afgesloten met een doorschijnend pvc plaatje. Een gepast verflaagje er op en klaar was kees. Ze lijken nu toch op de echte exemplaren.
En na het aansluiten van de nodige bedrading is dit dan het uiteindelijke resultaat geworden. Mooi, hé?
Bemanning aan boord Om het geheel toch een beetje realistisch te houden werd de bemanning aan boord gebracht. Let op: deze figuurtjes zitten niet bij het model maar heb ik voor een prikje op een rommelmarkt op de kop kunnen tikken.
Aan de bakboord winch zien we Robert "Billy" Shatford (+). Naast hem -in het grijze hemd, met de werkkoffer- ontmoeten we Dale "Murph" Murphy" (+). Als we een beetje hoger kijken dan zien we aan de hoofdwinch David "Sully" Sullivan (+). Naast het stuurhuis, aan stuurboord bemerken we Michael "Bugsy" Moran (+).
Op de boeg zit de enige kleurling van de bemanning -Alfred Pierre (+)- de meertouwen na te kijken. En zoals we reeds gezien hebben heeft de skipper –Billy Tyne (+)- reeds z’n plaatsje in het stuurhuis gekregen.
IJs aan boord Om het geheel nog een beetje aan te kleden, dacht ik dat het leuk zou zijn om ijs aan boord van de Andrea te brengen. Iedere deftige visserschuit heeft toch ijs aan boord? Maar met wat moest ik nou dat ijs gaan maken? Ik zat al een tijdje met dat probleem opgescheept toen ik plots bij ons in de badkamer een zakje badzout zag liggen. Eureka! Dat was het!
Mijn ‘ijs’ in een zakje.
De bakken heb ik gemaakt uit styrene plaatjes. Het ‘ijs’ is er met witte houtlijm ingelijmd en vervolgens is alles verzegelt met een blanke satijnlak. Deze lak is wel nodig om het badzout te beschermen tegen eventueel opspattend water of regen.
De maidentrip Op een zonnige maar winderige zondagmiddag in januari was het moment aangebroken om het model aan de ultieme test te onderwerpen. De maidentrip van de Andrea Gail zou nu gaan plaatsvinden. Om het zekere voor het onzekere te nemen (men weet maar nooit), had m’n zoon de Maggie M mee naar het vaarwater genomen. Plaats van het gebeuren: de Blaarmeersen te Gent (B). De Maggie zou hier in geval van nood als ondersteuningsschip gaan dienst doen.
Andrea Gail en Maggie M zusterlijk naast elkaar op het vaarwater Toen het model nog maar amper in het water lag, bleek dat de 6 volt aandrijving niet genoeg was om haar optimaal te laten presteren. Waar de Maggie met haar 12 volt moeiteloos door de golven ploegde, had de Andrea toch wat meer last om de golven te weerstaan. Waarschijnlijk zal het gewicht van het model er ook wat aan bijgedragen hebben (de Maggie M weegt 13 kg en de Andrea Gail amper 8 kg). Ook het op dreef komen ging niet al te vlot. Misschien dat ik de Andrea toch maar van een andere motor moet voorzien.
De Andrea Gail heeft toch een mooi vaarbeeld en ligt mooi op haar waterlijn. Tot m’n grote verbazing reageerde ze wel uiterst secuur op het roer. Een tikje aan de stuurknuppel naar links deed haar razendsnel naar bakboord keren. Hetzelfde voor een stuurboordkoers. Daar had ik eerlijk gezegd een beetje voor gevreesd en dit gezien de ietwat schuine schroefstand t.o.v. de kiellijn. Uit de testvaart bleek dat ze wat koplastig was en dit probleem was nu –mede door het aanbrengen van extra lood in het ruim- volledig voltooid verleden tijd. Ze lag perfect op haar waterlijn.
Conclusie De Andrea Gail van Billing Boats is niet echt een beginnersmodel en dit is mede ook te wijten aan de niet steeds even duidelijke bouwhandleiding. Doch voor een modelbouwer met enige ervaring mag dit scheepje geen obstakel vormen. Aan de toekomstige bouwers van dit model zou ik de volgende raad willen geven: - Vervang de plastic schroef door een messingexemplaar. - Hou rekening met een schuine schroefstand en vervang de originele schroefas door een langer exemplaar. - Zorg dat je extra toegang tot het ruim krijgt door een toegang onder het stuurhuis te maken. Anders heb je wel héél erg weinig ruimte. - De stickers van de patrijspoorten kan je weggooien en maak zelf de patrijspoorten.
-
Hou ook rekening met wel erg dikke naamstickers.
Maar ondanks die minpunten is er al veel goedgemaakt door de schitterende lasercut van de houten onderdelen. Daar verdient Billing Boats een pluim. Ook het feit dat ze zich goed op het water gedraagt is een stap in de goede richting. Zorg wel voor genoeg ballast omdat ze anders niet goed op de waterlijn gaat liggen. Kortom: al bij al is het een prachtig scheepje geworden die zeker niet zal misstaan op allerlei clubevenementen.
De Weirdt Luc
