Boeijend Nieuws. Jou laat ik nooit meer los. Niels werkt 2 dagen per week in de kantine van het Drenthe College. Waarde is van betekenis

Boeijend Nieuws Relatieblad Vanboeijen

Over ons

De oerkracht van Vanboeijen Vertrek bestuurder

‘Waarde is van betekenis.’

Mijn dag

Niels werkt 2 dagen per week in de kantine van het Drenthe College.

Moeder Henriëtte

‘Jou laat ik nooit meer los’

vanboeijen.nl

Kroon op het werk Voor een goed gesprek zijn niet altijd woorden nodig De prachtige foto van bewoner Fokko en medewerker Ilona, raakte me diep. Want dit is één van de dingen die ik in mijn 14 jaar bij Vanboeijen geleerd heb. Voor een goed gesprek zijn niet altijd woorden nodig. In de praktijk hebben we vaak veel woorden nodig om elkaar te bereiken. Toen ik net bij Vanboeijen werkte, ging dat onder andere over hoe de organisatie weer financieel gezond kon worden en ook nieuwbouw in de wijk was een intensief gesprekspunt. Mensen stonden tegenover elkaar. We gebruikten veel woorden, maar verstonden elkaar lang niet altijd. Daarom ben ik blij dat we in onze koers Vanboeijen 2018 veel aandacht besteden aan hoe we elkaar kunnen verstaan en begrijpen. We merken dat elkaar aanvoelen, soms belangrijker is dan de woorden. Toch hebben we woorden nodig om de kern te raken. We zijn samen verantwoordelijk om er elke dag het beste van te maken, verbonden door een onvoorwaardelijk geloof in de positieve krachten van alle mensen. Op die manier ontdekken we hoe we elke dag kunnen bijdragen aan een Goed leven voor alle mensen met een beperking en Mooi werk voor de medewerkers. Om dit waar te maken, staan we bij Vanboeijen altijd open voor andere mensen en doen we ons best door de ogen van de ander te kijken, zodat we elkaar begrijpen. Niet oordelen over elkaar, geen cynisme en geen angst maar open staan voor en met elkaar. En het zijn de kleine dingen die het doen. Voor bewoner Evert is het bijvoorbeeld belangrijk om zelf te besluiten of hij in zijn rolstoel of in een gewone stoel aan tafel wil zitten. En voor Swanehilde of ze eerst nog een bord nasi wil en dan pas het toetje of direct het toetje. Om dit te kunnen verstaan zijn er begeleiders, die de rust en de gerichtheid op de ander hebben om dit te begrijpen, zonder dat de woorden gezegd (hoeven) worden. Ik heb veel respect voor alle mensen van Vanboeijen, die dat elke dag weer doen. Soms onder moeilijke omstandigheden, maar altijd met passie voor hun vak en voor de mensen met een handicap. De medewerkers kunnen dit alleen goed volhouden, als ook zij gewaardeerd worden. Niet alleen door de cliënten en hun ouders/verwanten, maar ook door de mensen van de organisatie. De laatste tijd kom ik steeds meer mensen tegen, die enthousiast vertellen over hun locatie en de zaken die zij aanpakken en bereiken. Dat voel je niet alleen uit de woorden, maar spreekt ook uit de passie waarmee het verhaal verteld wordt. Vorige maand gebeurde dat weer in Utrecht, waar ouder Bonne van der Kooi het verhaal over zijn zoon Steffen vertelde, medewerker Jan Tilburg vol trots zijn verhaal als begeleider deed. En Irene Meerse, Tina Hulst en Jenny Tiemens de resultaten van Regie op locatie neerzetten. Zij staan voor mij symbool voor alle anderen, die elke dag met passie werken aan continue verbeteren. Er is veel bereikt en het kan elke dag beter. Met elkaar voor een Goed leven en Mooi werk, een prachtige boodschap van Vanboeijen, die ik ook in mijn verdere leven meeneem. Bedankt voor alle mooie ontmoetingen en dierbare momenten, die ik zowel binnen als buiten Vanboeijen heb mogen ervaren. Ik weet nu zeker, het kan! Goed leven, Mooi werk, Met elkaar. Pieter de Kroon, Raad van Bestuur Vanboeijen Op 31 januari vertrekt Pieter de Kroon na 14 jaar als bestuurder bij Vanboeijen. Lees het afscheidsinterview op pagina 16

Colofon Boeijend Nieuws is een uitgave voor zowel medewerkers, vrijwilligers als ouders & verwanten, relaties en samenwerkingspartners van Vanboeijen. Dit nieuwe relatieblad is de opvolger van de oude Boeijend Nieuws (personeelsblad) dat voor medewerkers, verwanten en vrijwilligers werd uitgebracht. Vanaf heden is Boeijend nieuws een breder blad, bedoeld voor zowel medewerkers, verwanten en vrijwilligers, als ook externe relaties en samenwerkingspartners van Vanboeijen. Het relatieblad wordt 2 keer per jaar uitgebracht. Redactieadres Afdeling communicatie & marketing Industrieweg 14-16 Postbus 30014 l 9400 RA Assen Telefoon (0592) 305 481 Email [email protected] Redactie Oriana Jippes, Ineke Touwen, Bonne van der Kooi, Gonda de Vries en Willeke Booij Eindredactie Willeke Booij Met medewerking van Heinz Hasslacher, Willemien van Dijken, Bart de Bruin, Yvonne Nederhoed, Jelly Herbrink, Yannick Stevens, Henriette Geurts, Niels van der Middelaar, Stan Jongmans, Bonne van der Kooi, Esther Hadderingh, Tina Hulst, Niek Ferwerda, Albert Hilvers, Henk Schuring, Alex Hovinga, Danny van Dorst, Pieter de Kroon, Marry Wolf, Arna van der Wal en Karen Rietveld. Fotografie Wim te Brake Grafische vormgeving Dizain, Groningen Drukwerk/verpakking/verspreiding Salzman, Groningen Multa, Assen Oplage 3.000

Inhoud

4

9 Vijf vragen

10

Over ons De oerkracht van Vanboeijen Opini Social Media 6 Kort nieuws

8

Landelijke ontwikkelingen

11 Wat mij drijft

Heinz Hasslacher

11

13 Levensverhaal

13 Mijn dag

Niels van Middelaar

14 27 Kijkje in de ziel 27 Kunst

Covermodel Cor, Leroy (cliënten) en Jurriën (medewerker)

#Vanboeijentweet

Stephan Zonderman @SZonderman 1 oktober

Nu gaan slapen, morgen weer vroeg uit bed #vroegedienst #vanboeijen #grolloo

3

Over ons

De oerkracht van Vanboeijen De wereld om Vanboeijen heen verandert. Het werkveld van de gehandicaptenzorg is flink in beweging. Zorgorganisaties concurreren steeds meer met elkaar. Want de vraag naar flexibele, vraaggerichte gehandicaptenzorg neemt toe.

4

‘Samen herinneringen ophalen aan vrogger.’

Nieuwe logo

Vanboeijen wil meegaan met deze ontwikkelingen. Wie is Vanboeijen nu eigenlijk, wat bieden wij en waarvoor kunnen mensen bij ons terecht? We werken actief aan een juist imago en onze presentatie aan de buitenwereld. Het logo van Vanboeijen is aangepast en een nieuwe vormgevingsstijl vormt het ‘nieuwe’ gezicht van Vanboeijen. Deze stijl wordt het komende jaar doorvertaald in allerlei communicatie- en marketingmiddelen. Onze collectieve ambitie: Goed leven – Mooi werk – Met elkaar! Wat doen we voor wie? Alle mensen met een handicap een Goed leven. En alle medewerkers Mooi werk. Vanboeijen ondersteunt en begeleidt in Drenthe en daarbuiten meer dan 700 kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen met een verstandelijke beperking bij wonen, werken, leren en vrije tijd. Vanboeijen richt zich hierbij voornamelijk op de groep mensen met een complexe zorg- en/of begeleidingsvraag. Hierin zijn we specialist.

‘Dit is ons moment, dat vieren we elke dag.’ Goed leven – Mooi werk – Met elkaar We willen het ‘samen verantwoordelijk’ zijn bij Vanboeijen benadrukken. Dat is waar wij voor staan! Vanuit het mensbeeld dat iedereen recht heeft op een Goed leven en Mooi werk (‘jij doet ertoe’), en dat we dit in gezamenlijke verantwoordelijkheid willen doen, luidt de missie van Vanboeijen: ‘Goed leven - Mooi werk Met elkaar’ Financieel gezond is hierbij een belangrijke randvoorwaarde. Hoe vullen we dat in? Vanuit onze diep gevoelde waarden - samen verantwoordelijk, onvoorwaardelijk en ontdekken - voor iedereen in de organisatie. Hier willen en mogen we elkaar in het leven en werken bij Vanboeijen op aanspreken.

Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

Bij Vanboeijen staat de samenwerking tussen cliënten, hun familie en alle medewerkers centraal. Het samen verantwoordelijk zijn (volgens ons model Regie op Locatie) is een belangrijk uitgangspunt. Iedereen heeft een stem en kan invloed uitoefenen. En dan bedoelen we niet alleen meepraten en meedenken, maar ook meebeslissen!

Samen verantwoordelijk In alles wat wij doen, staat de samenwerking tussen de cliënt, zijn of haar familie en onze medewerkers centraal. Iedereen bij Vanboeijen heeft invloed op de dagelijkse gang van zaken: op een locatie, maar ook in de organisatie (een coöperatief werkende organisatie die van ons allemaal is). Iedereen kan invloed uitoefenen. Vanboeijen staat voor ‘wij’ en niet voor ‘zij’.

Hoe zijn we zover gekomen? Dit sluit aan bij de vaste koers die Vanboeijen al lange tijd vaart, om de zorg dichtbij de cliënt vorm te geven; ‘regie bij de klant, professional centraal’. Na de invoering van Regie op Locatie in 2010 is dit verder uitgebouwd en doorontwikkeld. Hiermee leggen we de regie en keuzes echt neer daar waar het hoort, namelijk bij de cliënten, ouders en medewerkers op de locatie zelf. Oude logo

Welke belofte doet Vanboeijen? Vanboeijen heeft een aangepast logo. In het logo vind je terug dat we het bij Vanboeijen ‘met elkaar’ doen, in co-creatie. Het woord ‘persoon’ is in het nieuwe logo vervangen door ‘familie’. De driehoek client – ouder / familie – medewerker staat bij ons centraal.

‘Samen verantwoordelijk’ Het samen, echt met elkaar (in co-creatie) werken aan een Goed Leven voor mensen met een handicap en Mooi Werk voor medewerkers. Nauwe betrokkenheid, invloed en zeggenschap van cliënten, familie en medewerkers in dit hele proces dragen hieraan bij. Dat is wat Vanboeijen echt Vanboeijen maakt!

Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

5

Bij Vanboeijen is altijd sprake van interactie: tussen cliënt - medewerker, cliënt - familie, familie - medewerker, cliënt – vrijwilliger. Ook onze foto’s vertellen dit verhaal

Onvoorwaardelijk Het gaat hier om de diepe overtuiging en het geloof dat iedereen recht heeft op een Goed leven. In onze samenwerking met cliënten geven we nooit op: zelfs

niet bij de meest complexe zorgvragen. De medewerkers van Vanboeijen zoeken samen met cliënten en hun familie naar de beste oplossingen. Ontdekken We beschouwen een situatie nooit als een gegeven. We bekijken deze altijd vanuit verwondering en oprechte interesse. Omdat elke cliënt anders is en wat op het ene moment wel werkt, dat wellicht op het andere moment niet doet. Oplossingen bedenken en eigen initiatief en verantwoordelijkheid nemen, wordt gestimuleerd. Voor meer informatie over dit artikel kijk op onze website www.vanboeijen.nl.

Tim Burgier @timburgier 27 sep

#opening Geelbroek @vanboeijen Pracht locatie!!

Kort

Vanboeijen en Visio werken samen

nieuws

Brunchen tijdens burendag aan Sparrenlaan

6

Op zaterdag 21 september was het Burendag. Dit is een jaarlijks landelijk terugkerend feest dat je samen viert met je buren. Een dag om gezellig samen te komen en waarbij veel mensen iets goeds doen voor elkaar en de buurt. Het trainingshuis voor jongeren van FLINQ (Vanboeijen) aan de Sparrenlaan deed mee aan Burendag. Zij nodigden de buren in de wijk uit voor een uitgebreide brunch. Op deze manier konden de buren zien hoe de jongeren aan de Sparrenlaan nu wonen. In totaal kwamen er negen buren langs. Willemien van Dijken, begeleider op de locatie: ‘Het was heel gezellig en geslaagd, de buren waren erg positief en een buur had zelfs een cadeautje voor ons meegenomen. Er zijn ook plannen geopperd om volgend jaar de Burendag in gezamenlijkheid te organiseren.’ Burendag is een initiatief van Het Oranje Fonds. Meer info? www.burendag.nl

Kennisdeling en informatie op Mijnvanboeijen.nl

De regels loslaten Op donderdag 6 juni won Vanboeijen en Pieter de Kroon de landelijke kwaliteitsprijs voor business improvement manager 2013. Dit is een jaarlijkse prijs waarvoor organisaties en bestuurders in de industrie, dienstverlening, gezond­ heidszorg of overheid genomineerd worden die innovatieve zaken gerealiseerd hebben en deze veranderingen ook daad­werkelijk in praktijk brengen. Vanboeijen won deze prijs door de unieke aanpak van Regie op locatie (ROL) om zo te komen tot de kern van wat belangrijk is bij Vanboeijen: zeggenschap van cliënten, verwanten en medewerkers.

Feest tijdens dierendag Vrijdag 4 oktober: dierendag! Bij Vanboeijen stonden we hier uitgebreid bij stil. Op boerderij de Brinkstal van Vanboeijen in Assen en kinderboerderij Het Erf in Meppel waren er allerlei activiteiten te doen voor klein en groot. Er leven veel verschillende dieren op de boerderijen, die dagelijks liefdevol

  Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

verzorgd worden door mensen met een verstandelijke beperking. Tijdens dierendag kon iedereen die dat maar wilde een kijkje nemen bij de dieren. Met gezellige live muziek, verwennerij van alle dieren, ranja en wat lekkers was het in Assen feest. In Meppel konden bezoekers o.a. een groenteen fruittaart maken voor de dieren, een koe versieren, geiten melken en knutselen.

 

Op werkvakantie naar de Vulkaneifel

In 2014 starten Vanboeijen en Koninklijke Visio met een gezamenlijke woonvoorziening. In het huis zal intensieve zorg en begeleiding worden geboden aan cliënten met een visuele en een (ernstig) verstandelijke beperking. Vanboeijen en Visio bundelen hun kennis en expertise om de bewoners de specifieke zorg te bieden die ze nodig hebben. De woning is op Het Erf in Meppel, aan de Argusvlinder 2. Er komen acht cliënten te wonen. De toekomstige cliënten, ouders/verwanten en medewerkers zijn op dit moment bezig samen ‘hun’ huis te realiseren.

In oktober zijn de mannen van het landschapsonderhoud Anderen van Vanboeijen met een aantal bege­leiders voor de achtste keer op vakantie geweest naar de Vulkaneifel. Zij hebben daar een fantastische week gehad! Van sightseeing in de omgeving, een tocht met een stoeltjeslift en een veerboot over de Rijn tot een bezoek aan een zuster­organisatie in Koblenz en een tocht met een kabelbaan over de Rijn naar kasteel Ehrenbreitstein, de mannen hebben het allemaal meegemaakt. Trots poseren zij hier op de foto met elkaar.

100 wensen in vervulling tijdens wensenweek! In de week van 12 tot en met 18 oktober 2013 organiseerden de Vrienden van Vanboeijen voor de 2e keer de Boeijende Wensen Week. In deze week lieten zij weer een flink aantal wensen van cliënten en locaties in vervulling gaan. De feestelijke start van de wensenweek vond plaats tijdens het Boeijende Wensen Gala op vrijdag 11 oktober met een spetterend muzikaal optreden van Jannes! Ben je benieuwd naar alle wensen die zijn vervuld? Kijk voor een overzicht op www.vriendenvanboeijen.nl of klik naar het sfeer- en fotoverslag op Facebook: facebook/ vriendenvanboeijen.

 

Landelijke campagne tegen agressie in de zorg

Interesse of aanmelding? Neem contact met ons op! Er is nog een plek beschikbaar. Wil jij iemand voor deze woning aanmelden? Neem dan contact op met onze cliënt­ adviseurs via het algemene nummer van Vanboeijen: 0592 305 305. Meer informatie over Visio? Kijk eens op: www.visio.org

 

“Agressie tegen zorgverleners vind ik onacceptabel. Iedereen heeft recht op veilig werk…” Minister Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport neemt duidelijk stelling tegen agressie in de zorg en jeugdzorg. Samen met sociale partners uit de (jeugd)zorg trapte zij op 23 sep­ tember de campagne ‘Wees duidelijk over agressie’ af. Onderdeel van deze bewust­ wordingscampagne is een gezamenlijk

Koninklijke Visio @KonVisio 20 september

statement van werkgevers en werknemers in de zorg en jeugdzorg, voortaan de basis voor de aanpak van agressie:’duidelijk zijn over agressie is het goed toerusten en voorbereiden van professionals, grenzen stellen, bespreekbaar maken, samen voorkomen en als het dan toch gebeurt: zorgen voor goede nazorg en aangifte doen. Medewerkers moeten zich veilig voelen in het werk dat ze doen.’ Zowel de campagne als het symposium is onderdeel van het actieplan ‘Veilig Werken in de Zorg’, uitgevoerd door sociale partners uit de zorg en jeugdzorg en ondersteund door het ministerie van VWS. Meer info: www.duidelijkoveragressie.nl Facebook/duidelijkoveragressie Twitter: @duidelijkoveragressie

Ledenvergadering centrale verwanten­ raad goed bezocht Op zaterdag 12 oktober vond de jaarlijkse ledenvergadering van Centrale Ver­ wantenraad van Vanboeijen plaats. Ongeveer 160 familieleden en verwanten hoorden van Jacob Halma (voorzitter) en Pieter de Kroon over nieuwe ontwikke­ lingen binnen Vanboeijen, o.a. rondom de interactieve site Mijn Vanboeijen. Daarnaast vertelde Ineke Touwen over cliëntenmedezeggenschap en hoe we kunnen luisteren naar cliënten. De ochtend werd afgesloten met een heldere toelichting van Maranke van Santen (hoofd van de Economische en Administratieve Dienst) op de veranderingen in het beheer van de bankrekeningen van cliënten.

Visuele en verstandelijke beperking? Nog plaatsen vrij in woon­ voorziening @KonVisio en @vanboeijentweet #Meppel

7

8

Landelijke ontwikkelingen

wijkverpleegkundige worden ingeschakeld. Mensen die heel veel zorg nodig hebben zoals zwaar demente ouderen of mensen met een ernstige handicap, kunnen blijven rekenen op goede zorg en recht op een plek in een zorginstelling.’

‘De hervorming van de langdurige zorg gaat over solidariteit. We kiezen voor een betrokken samenleving.’

Wensen van mensen en maatwerk ‘Meer nog dan nu houden we rekening met het leven dat mensen gewend waren en spelen we meer in op hun wensen. Voor iedereen geldt, of het nu om lichte of zware zorg gaat, dat deze zorg aansluit op de behoeften van mensen: maatwerk. De hervorming van de langdurige zorg gaat over solidariteit. We kiezen voor een betrokken samenleving.’ Tot slot zegt Martin van Rijn: ‘Vanaf 1 januari 2015 organiseren we de zorg beter en dit bereiden we zorgvuldig voor. Daar zijn cliënten, gemeenten, zorgverleners, zorgverzekeraars en vele anderen nauw bij betrokken. Door beter met ons geld om te gaan houden we samen de zorg betaalbaar.’

Dit vertelt Martin van Rijn, staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in zijn brief van april 2013 aan de Tweede Kamer, waarin hij de hervorming van de langdurige zorg uiteenzet. ‘Als we zo doorgaan met de uitgaven in de zorgwordt de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten) onbetaalbaar. En dat willen we niet! Vanaf 1 januari 2015 organiseren we de zorg beter en bereiden dit zorgvuldig voor.’ Op allerlei zorgorganisaties heeft dit impact. Organisaties moeten rekening houden met deze ontwikkelingen. Ook Vanboeijen. Kwaliteit van zorg in Nederland Martin van Rijn is er duidelijk over. In Nederland werken we aan goede zorg voor iedereen: ‘Ouderen en mensen met een verstandelijke beperking kunnen in Nederland rekenen op goede ondersteuning en zorg. Dat is al decennia lang zo en daar mogen we trots op zijn. 88.000 mensen maken in Nederland gebruik van langdurige zorg, dankzij de inzet van verzorgenden, verpleegkundigen, artsen en vele anderen die werken in de zorg. En niet te vergeten van meer dan 2,5 miljoen mantelzorgers die zich inzetten voor hun kwetsbare naasten.’

met een beperking willen zo zelfstandig mogelijk kunnen leven. Dat maken we mogelijk door de langdurige zorg anders te organiseren. Voor mensen die zorg thuis nodig hebben en voor mensen die wonen in een instelling. Goede langdurige zorg is ons veel waard, maar kost ons ook veel geld. De kosten voor de langdurige zorg zijn bijna 28 miljard euro. Als je dit bedrag verdeeld onder alle volwassen in het land dan kom je op bijna 2200 euro per volwassene. Als we de langdurige zorg op dezelfde manier blijven organiseren en financieren, dan moeten we met z’n allen steeds meer betalen.’

Zorg anders organiseren Toch zijn er hervormingen in de langdurige zorg nodig. Maar waarom eigenlijk? ‘Hervormingen zijn nodig, om deze goede zorg en ondersteuning in stand te houden. We stellen immers andere eisen aan de kwaliteit van het leven. Ouderen en mensen

‘De gemeente ­krijgt een ­ elangrijke taak’ b Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

Dichtbij de mensen en een betrokken samenleving Daarom wordt de langdurige zorg anders georganiseerd, zodat het betaalbaar blijft. Er zijn veranderingen nodig om de zorg overeind te houden in de toekomst. Hoe gaan we het dan anders organiseren voor de mensen die thuis hulp nodig hebben? Van Rijn: ‘We kiezen vanaf 1 januari 2015 voor een nieuwe rolverdeling. De gemeente krijgt een belangrijke taak voor de ondersteuning die mensen thuis nodig hebben. De gemeente staat immers dichtbij de mensen. We willen toe naar een nog meer betrokken samenleving en zorg voor elkaar. Mensen die ondersteuning nodig hebben moeten zich meer dan nu de vraag stellen: wat kan ik zelf nog doen? Wat kan ik zelf betalen en wat kan ik vragen aan familie en mensen in mijn omgeving? Daar kan de gemeente bij helpen. De gemeente zorgt ervoor dat je de zorg en ondersteuning krijgt die je niet zelf kan organiseren. Ook kan een

Wat betekent dit nu voor iedereen? Een afsluitend citaat uit de brief van de staatssecretaris zegt meer over de gevolgen voor verschillende partijen: ‘De veranderingen in de langdurige zorg gaan veel vragen van alle betrokkenen. Degenen die een beroep willen doen op ondersteuning of zorg worden aangesproken op wat zij samen met hun sociale omgeving kunnen doen. Dit houdt voor gemeenten in dat zij als overheid nog meer naast de burger moet gaan staan. Voor zorgaanbieders, en dus ook Vanboeijen, betekent deze hervorming dat zij meer mens- en buurtgericht gaan werken. Van zorgverzekeraars/ zorgkantoren wordt verwacht dat zij samenwerken met gemeenten en meer verantwoordelijkheid nemen voor de kwaliteit van zorg in instellingen. Ten slotte, van de samenleving als geheel vraagt deze hervorming meer betrokkenheid en zorg voor elkaar.’

Vijf vragen

Flinq aan de slag!

1

2 3 4

De totale brief van de staatssecretaris lezen? Kijk op www.rijksoverheid.nl en zoek op: ‘Kamerbrief hervorming langdurige zorg: naar een waardevolle toekomst. Of klik door voor een filmpje met uitleg en illustraties op Youtube: www.youtube.com en zoek op ‘Uitleg Hervorming Langdurige Zorg’.

5

Op 1 oktober 2013 is FLINQ jeugd gestart! FLINQ is een nieuw label voor jongeren met een licht verstandelijke beperking in Noord-Nederland. Bart de Bruin, projectleider van FLINQ, vertelt.. Welke jongeren kunnen terecht bij FLINQ? ‘Wij zijn er voor kinderen en jongeren van 10 tot 25 jaar met een licht verstandelijke beperking. Jongeren die het vaak moeilijk hebben in de maatschappij en soms hulp nodig hebben om zelfstandig te kunnen wonen en leven.’ Wat kunnen jongeren bij FLINQ? ‘Bij FLINQ kunnen jongeren wonen in een appartement of kamer met begeleiding. Zij leren vaardigheden om in de toekomst zo zelfstandig mogelijk te wonen. Ook geven we jongeren trainingen waarbij we hen allerlei vaardigheden leren. En we bieden tijdelijke woonplekken aan als het echt even niet goed gaat.’ Waarom FLINQ? ‘FLINQ is ontstaan uit een samenwerking tussen de zorgorganisaties Vanboeijen en De Zijlen. Gekozen is voor een naam die past bij kinderen en jongeren: FLINQ. Vanuit zorgzaamheid, verbondenheid, respect en vertrouwen richten we ons met de kinderen en jongeren op de toekomst. Meedoen in de samenleving is daarbij het uitgangspunt.’ Wat maakt de hulp van FLINQ nu bijzonder? ‘Wij werken vanuit het zorgprogramma ‘De dialoog’. Dit is een bewezen effectieve zorgmethodiek waarbij we voortdurend het gesprek en de interactie opzoeken met de jongere. Ook als het even niet goed gaat, geven we niet op. Dan is het uithuilen en opnieuw beginnen. Alles om weer tot die gelijkwaardige relatie en het gesprek te komen. Vanuit daar is alles haalbaar.’ Waar zit FLINQ? ‘FLINQ bestaat uit ongeveer 100 woonplekken verdeeld over diverse locaties in de provincies Drenthe en Groningen. De betrokken locaties van Vanboeijen en De Zijlen blijven organisatorisch onderdeel van hun eigen organisatie. Dit geldt ook voor de medewerkers, zij blijven in dienst bij De Zijlen en Vanboeijen.’ Meer informatie of een filmpje over FLINQ? Ga naar: www.flinq-jeugd.nl of kijk op Facebook: facebook.com/flinqjeugd

9

Opinie

Wat mij drijft

Social media: blijf bewust en kritisch

Heinz Hasslacher

Social media zijn niet meer weg te denken uit het dagelijks leven. Ook Vanboeijen maakt sinds kort gebruik van social media. We willen hiermee een goed beeld geven van onze organisatie aan zowel eigen medewerkers als externe doelgroepen en het brede publiek in de samenleving. Hiermee laten we zien wat er zich zoal afspeelt in onze organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking.

10

Blijf nadenken en houd het belang van onze cliënten en Vanboeijen altijd in je achterhoofd.

Ook medewerkers van Vanboeijen maken natuurlijk volop gebruik van social media. In de nieuwe tips & tricks van Vanboeijen staan nuttige aanwijzingen over het gebruik van social media. De belangrijkste? Blijf nadenken en houd het belang van onze cliënten en Vanboeijen altijd in je achterhoofd. Onder social media verstaan we alle websites waar je met een profiel aanwezig bent en online conversaties kunt hebben. De bekendste social media sites van dit moment zijn Facebook, Twitter, Youtube, LinkedIn en Pinterest. Vanboeijen gelooft dat elke medewerker goed in staat is verstandige keuzes te maken bij het gebruik van social media. We gaan er vanuit dat je bij het gebruik van social media ook je eigen verantwoordelijkheid neemt. Privé-persoon Je gebruikt social media waarschijnlijk voornamelijk als privé-persoon. De tips & tricks hebben betrekking op wat je doet tijdens je werk. Door het gebruik van social media is het steeds gemakkelijker voor

JOhan Berends @Metamorfase 1 oktober

anderen om te zien wie je bent en waar je werkt. Daarmee ben je ook in privé-tijd steeds meer een vertegenwoordiger (en vaak ook ambassadeur) van Vanboeijen. Social media is fun! Social media is ook vooral fun! Het is leuk. Daarom organiseren de afdeling marketing & communicatie en de afdeling P&O in gezamenlijkheid een aantal workshops social media voor wie dat wil en interessant vindt: vrije inschrijving voor alle medewerkers van locaties, teamleiders, ouders/verwanten etc. Het doel van deze workshop is drieledig: wat zijn social media en hoe werkt het? Waarom zou je social media gebruiken en hoe kun je ambassadeur van Vanboeijen zijn op social media? Daarnaast maken we (werkgerelateerde) dilemma’s rondom social media in de praktijk en op locatie bespreekbaar aan de hand van een aantal cases.

Pieter de Kroon en Arna van der Wal vertellen over medezeggenschap @vanboeijentweet Regie-team, informele ronde als start OR, vernieuwend!

Volg nu ook Vanboeijen op social media! Wil je op de hoogte blijven van de leukste nieuwtjes en verhalen van Vanboeijen en deze online lezen? Zoek Vanboeijen nu op social media en ‘like’ of ‘volg’ ons!

Wil je mee twitteren over Vanboeijen, gebruik dan de hashtags #vanboeijen en/ of #gehandicaptenzorg Wil je ons laten weten dat je over ons twittert, mention ons dan via @vanboeijentweet en wie weet verschijnt jouw tweet in de twitterlijn van Vanboeijen! Link met de gedragscode Vanboeijen is een professionele organisatie en dat willen we de buitenwereld laten zien. Wij gaan voor Goed leven voor alle mensen met een verstandelijke handicap en Mooi werk voor onze medewerkers. Je hebt de vrijheid om op de sociale media te zijn wie je bent. Als je trots bent op je werk bij Vanboeijen laat dat dan ook zeker weten. Vanboeijen vindt het wel belangrijk om medewerkers te helpen in een bewuste en verantwoorde omgang met social media. Want alles wat een medewerker online publiceert – of het nu in woorden of met beelden is – kan het imago en de belangen van de medewerker(s) zelf, maar ook, in het verlengde hiervan, de belangen van Vanboeijen, cliënten of ouders/verwanten schaden. Bekijk daarom de tips & tricks over social media op het intranet van Vanboeijen of zoek ze op Kwalinet. In principe gelden dezelfde afspraken die in de gedragscode staan ook voor online communicatie.

Wil je meer informatie of heb je nog vragen over social media, neem dan contact op met de afdeling Communicatie. Mail naar [email protected] of bel met 0592 30 55 06. Voor meer informatie over de gedragscode of vragen hierover, neem contact op met een van de P&O adviseurs. Mail naar [email protected] of [email protected].

activiteitenbegeleider dagbestedingslocatie Transport & Logistiek ‘Het gaat mij om de méns. Mijn begeleiding begint bij het leren kennen van de mensen die ik begeleid. Wie ben je? Wat kan je? Wat heb je nodig? Daar kom ik achter door me echt met hen te verbinden. Ik ben mezelf. Ik ben duidelijk in wat ze van mij kunnen verwachten en zo kunnen ook zij zichzelf zijn. Kijk, één van de mannen kwam hier binnen als een ontzettend bang mens, hij durfde niets en wilde niets. Hij sloeg mensen letterlijk van zich af. Nu komt hij hier binnen, groet me en gaat meteen aan de slag met het zetten van koffie. Dat heb ik hem geleerd en iedere dag laat hij me trots zien hoe hij dat doet. Dat kán hij dus. Natuurlijk kan hij dat. Hij kan het als ik ervoor zorg dat er geen chaos is, dat hij zich prettig kan voelen. Dan is er ruimte voor hem om te groeien als mens. Ik begeleid de mannen dirigerend. Dat biedt veiligheid en voorkomt chaos in hun hoofd, het maakt hun leven aangenamer. Vanuit die veiligheid maken we er samen een mooie dag van. Dat betekent voor mij: iedere dag weer scherp zijn op onrust en mogelijke onduidelijkheid bij hen. Doordat ik deze mannen elke dag zie, zie ik heel veel. Soms is het een blik of een beweging. Soms zie ik niets, maar voel ik iets of krijg ik plotseling kippenvel op mijn armen, dan weet ik: “Nu moet ik handelen.” Zo kan ik soms ingrijpen vóórdat er iets gebeurt. Dat is niet altijd makkelijk uit te leggen aan anderen. Het is geen methodiek die je op papier kunt zetten, het is een manier van kijken en aanvoelen. Daar groei je geleidelijk aan in, als je de mannen echt leert kennen. Met deze mensen is het belangrijk vanuit je intuïtie te kunnen werken. De kern van mijn werk is: hén horen, zien en aanvoelen. Ik sta in dienst van hun belang. Ik ben het aan hen verplicht als mens. Bovendien: zíj zijn mijn werkgevers, van hún geld ontvang ik salaris. Zij betalen mij om er voor hen te zijn, dat vind ik een grote verantwoordelijkheid die ik heel serieus neem. Iedere dag. Ik neem geen dag vrij als er geen goede vervanger is. Die mannen rekenen op mij. En ze gaan me aan het hart. Op mijn manier houd ik van deze mannen.’

11

Levensverhaal

Ik hou zoveel van hem ‘Moeder van Marco zijn is het mooiste dat me is overkomen in mijn leven. Niet meer voor hem kunnen zorgen is mijn grootste verdriet. Ik voel me geamputeerd. Ik had ooit de droom dat ik een gezellig gezin zou hebben. Ik zag voor me hoe ik op Sinterklaasavond mijn kinderen en kleinkinderen om me heen zou hebben en hoe Marco daar helemaal bij zou horen. Het is anders gelopen.’ Henriëtte Geurts vertelt het verhaal van haar leven met haar zoon Marco. Ze schreef er een boek over. Een boek waarmee ze hoopt liefde en begrip teweeg te brengen.

12

Jou laat ik nooit meer los ‘Het begon allemaal heel sprookjesachtig. Voor de adoptie van Marco gingen we naar Oostenrijk. Zijn biologische moeder woonde in een berghutje. Mijn man en ik en waren er een maand voor hij ter wereld kwam. Het was een stralend voorjaar. Ik liep iedere dag even de berg op naar het hutje om iets lekkers te brengen. Die maand heb ik de leukste tijd van mijn leven gehad. Het hotel, de mensen en het weer, het was allemaal even fantastisch. Toen ik Marco voor het eerst zag, was ik op slag verliefd. Ik streek ‘m over zijn handje en hij greep mijn vinger. Ik wist: “Jou laat ik nooit meer los.” Ik was zo blij met dat kindje, het was echt van mij.”

‘Ik ben een moeder die zich nog geen dag heeft kunnen neerleggen bij het feit dat mijn zoon niet meer bij mij is maar in een instelling woont.’ Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

Blij om Freddie Heineken ‘Als klein kind was iedereen weg van Marco. Hij was zo ontzettend lief en rustig. Hij was wel veel op zichzelf en leek soms helemaal niet te reageren op wat je zei, net of hij diep in gedachten was. Bezorgd vroeg ik destijds aan de dokter of hij misschien doof kon zijn, maar die zei dat ik een overbezorgde moeder was. Marco had als kind fantastische uitspraken en ideeën. Toen hij acht jaar was zag hij Freddie Heineken op televisie, net vrijgekomen na de ontvoering. Marco reageerde: “Mama, als die meneer zo blij is, dan ben jij toch ook blij? Kan je hem dan geen brief schrijven dat ik ook blij ben?“ Dat deed ik. Ik schreef ook dat Marco zo dol was op fabrieken met pijpen en torens. Tot onze verbazing belde een paar dagen later de president-directeur van Heineken. Hij nodigde ons uit om een dagje langs te komen in de bierfabriek.

We werden opgehaald door een auto met chauffeur. De hele dag werden we als bijzondere gasten rondgeleid.’ Een brief aan de koningin ‘Op zeker moment kreeg Marco buien en die werden in de loop der jaren steeds erger. Halverwege zijn twaalfde jaar raakte hij zo in paniek dat het volledig uit de hand liep. Marco kon niet meer thuis blijven, maar hij kon ook nergens terecht. Ik kreeg het advies om als laatste redmiddel een brief aan de koningin te schrijven. Ten einde raad schreef ik haar: “Van een moeder aan een moeder.” Het werden vier volle kantjes, die leidden tot een plek voor Marco op het Hendrik van Boeijen Oord. Toen we met Marco naar zijn nieuwe woonplek gingen, vroeg hij: “Mag ik weer mee naar huis?“ Ik legde hem uit dat hij hier ging wonen en dat wij hem iedere zaterdag zouden ophalen. Hij vroeg helemaal overstuur: “Ben ik dan zo stout geweest, mama?” Het was hartverscheurend.’ De angst in de ogen van mijn kind Na een paar rustige jaren wordt Marco op 16-jarige leeftijd in een onbewaakt ogenblik op brute wijze aangevallen door een andere bewoner. ‘Toen ik diezelfde dag bij hem kwam, stormde hij op me af en riep: “Mama, ik heb jou zó geroept.” Ik las de angst in de ogen van mijn kind. Ik geloof dat Marco er geen trauma aan over heeft gehouden, maar ik wel. Ik had op dat moment zo’n behoefte aan excuses en ondersteuning. Als ouders hadden we het gevoel er alleen voor te staan. Vanuit onze familie was er geen medeleven. Begrijp je hoe het voelt als je kind niet veilig is? Je wilt je kind beschermen, maar dat gaat niet. Ik heb totaal geen grip op zijn leven. Ik zou zo graag zien dat Marco gelukkig is. Ik zou zo graag willen horen uit zijn mond: “Mam, ik ben best wel gelukkig op mijn manier.” En ook: “Mama, ik vind jou lief.” Maar dat kan hij niet. Die wisselwerking met hem mis ik.’ Afbouw van medicatie Angst lijkt een rode draad in het leven van Marco. Hij krijgt al jong medicijnen om paniekaanvallen te voorkomen. Zijn moeder herinnert zich: ‘Toen hij die medicijnen ging slikken, werd hij rustiger, maar hij werd ook een ‘andere’ Marco. Hij was veel minder alert en zijn motoriek ging achteruit. Een paar jaren geleden deed een arts ons het voorstel om deze medicijnen af te bouwen en ze te vervangen door andere, die ook rustgevend waren maar minder verslavend. We hoopten dat met deze verandering de alerte Marco weer wat terug zou komen. Helaas pakte dit heel anders uit. Marco reageerde onverwacht slecht op de afbouw en werd apathischer dan ooit. Bovendien at en dronk

hij nauwelijks meer. Hij werd broodmager en we vreesden voor zijn leven. Gelukkig gaat het met het eten nu weer beter, maar ik heb ’t idee dat ik mijn Marco niet meer heb. Hij zit maar vastgeplakt op de bank, het enige dat hij nog doet is friemelen met een stokje of een lepeltje.’ Doodgezwegen ‘Sommige momenten denk ik wel eens: Wat is de zin van het leven geweest? Dat wij hem ophaalden uit Oostenrijk en dat we ‘m daarna weer weg moesten brengen… Heeft hij nou ooit de zorg gekregen die hij nodig heeft? Op andere momenten zie ik ook de mooie dingen. Het is geweldig hoe Henk Zuidberg als vrijwilliger allerlei dingen met Marco onderneemt. Het was bijzonder hoe we met hem en Marco een paar jaren geleden naar Mallorca op vakantie zijn geweest. Mensen als Henk moet je met een gouden loepje zoeken. Niemand van mijn vrienden of familie is ooit bij Marco op bezoek is geweest. Wie heeft Marco nog als ik er niet meer ben? Wie kan dan leuke dingen met hem doen? Ik heb wel eens het gevoel dat mijn kind doodgezwegen wordt. Dat vind ik heel erg. Ik hou zo ontzettend veel van hem.’ Een gewoon leven Voor het maken van de foto gaan we naar Marco toe. Als hij de stem van zijn moeder hoort, komt hij met een milde glimlach de gang op lopen. Even later volgen zijn persoonlijk begeleider Hentie Boelens en teamleidster Marja Abdel Alim. Er spreekt warmte uit hun manier van omgaan met Marco. Ze vertellen dat het goed met hem gaat. ‘Vanochtend zat hij te stralen toen we vertelden hoe lief we hem vinden. Het is zo’n lekker jong. We zijn echt blij met hem.’ Marja kijkt de moeder van Marco aan: ’Ik ben ook zo blij dat u laatst zo positief was over hoe wij het doen hier.’ Henriëtte Geurts: ‘Ja, weet je, soms lijkt het misschien alsof ik niet blij ben met jullie. Dat is het niet. Jullie zijn hartstikke lief voor Marco. Maar ik had zo graag gewild dat hij hier niet hoefde te wonen, dat hij een gewoon leven had gehad. Toen ik vanochtend een aantal vuilnismannen bezig zag, dacht ik nog hoe het geweest zou zijn als Marco op die vuilniswagen had gestaan. Hoe zou het geweest zijn als hij een beroep had gehad?’ Marja: ‘Ik begrijp u wel. Iedere ouder wil een gewoon kind.’

Het hele verhaal van Henriëtte Geurts is te lezen in haar boek ‘Mama, ik heb jou zo geroept’. Dit boek is te bestellen via www.boekscout.nl

13

Mijn dag

Niels van

12:00

Middelaar

16:00

Bouwen aan Vanboeijen

Niels werkt 2 dagen in de week in de kantine van het Drenthe College, Filliaal Cicero.

8:00

68 nieuwe woonplekken op Park Diepstroeten

De dag begint met een lekker broodje. Bedrijfskleding hoort erbij. Dat vind ik belangrijk! Mijn werkbegeleidster helpt me met de stropdas. Aan de slag! Hier sta ik in de spoelkeuken.

14

14:30

Achter de balie klanten helpen.

10:00

Ik ga altijd op de fiets. Dat doe ik al jaren !

‘Ik vind mijn werk echt leuk!.’ Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

Feestelijke opening landelijke locatie Geelbroek

bedoeld voor mensen met een zeer ernstige verstandelijke beperking en gedragsproblemen die al langere tijd bij Vanboeijen wonen. Vanboeijen bouwt voor hen vier woonhuizen die volledig aangepast zijn aan wat zij vragen en nodig hebben. Naast gezamenlijke ruimtes krijgt iedere cliënt een eigen appartement met sanitaire voorzieningen. Vanboeijen bouwt de woningen samen met Bouwbedrijf Roosdom Tijhuis uit Rijssen. In de nazomer van 2014 kunnen de clienten waarschijnlijk in hun nieuwe huis trekken!

 

Aan de Geelbroekerweg 8a in Hooghalen heeft Vanboeijen, samen met Actium, een landelijke Bijzondere Leefkern (BLK) gerealiseerd. In juni verhuisden de bewoners van Hendrik van Boeijenlaan 4, 6 en 8 naar dit nieuwe pand. Vrijdagmiddag 27 september vond in een heerlijk najaarszonnetje de officiele opening van de locatie plaats. Alle bewoners, hun ouders / familie en medewerkers van Vanboeijen vierden feest! De Bijzondere Leefkern (BLK) biedt zorg en begeleiding aan 12 bewoners met een verstandelijke beperking en gedragsproblemen. Velen van hen wonen al sinds dat ze kleine jongens / meiden waren bij Vanboeijen. In Geelbroek hebben zij een nieuwe woonplek gevonden. De locatie bestaat uit twee gebouwen: de Finse woning, hier wonen 4 bewoners, en de boerderij, hier wonen 8 bewoners.



 ijk voor het fotoverslag van de opening op de K Facebookpagina van Vanboeijen.

15

Feestelijke opening Grand Café Meppel

18:00 Wat een Mooi Werk! Tot de volgende keer Volg ons op Twitter @vanboeijentweet

Een mooie plek voor ouderen in Meppel

Op Het Erf in Meppel is woensdag 16 oktober het geheel vernieuwde Grand Café, de entree en het Infopunt op feestelijke wijze geopend. Tijdens de openingshandeling werd de nieuwe naam van het Grand Café onthuld: “De Boei”. De naam verwijst naar Vanboeijen maar ook naar de boei waar een schip veilig kan aanleggen, een baken. In De Boei kunnen cliënten, ouders en verwanten elkaar ontmoeten om samen koffie te drinken of een hapje te eten. Ook de mensen uit de buurt zijn van harte welkom om langs te komen.

In juni 2013 vond de officiele opening plaats van De Reesthoeve in Meppel. De Reesthoeve is in samenwerking met Zorgcombinatie Noorderboog gebouwd op het terrein van verpleeghuis De Schiphorst. Het is een locatie waar in totaal 24 oudere cliënten van Vanboeijen in twee woongroepen wonen en ondersteunt en begeleid worden in hun verstandelijke beperking. De bewoners van De Reesthoeve zijn op leeftijd, waardoor zij meer medische zorg nodig hebben. Zij wonen daarom nu dichter bij het Diaconessenhuis in een huiselijke sfeer. Iedere bewoner heeft een eigen woonappartement, helemaal naar eigen smaak ingericht.

 

‘Pas als ik de ander begrijp kan ik van betekenis zijn.’ ‘Een prachtige periode waar ik met dankbaarheid op terugkijk. Mijn eigen leerproces?’ Hij zit (nu nog) op zijn bestuurskamer en kijkt rustig en tevreden voor zich uit. Relaxed. ‘Dat is ook wel eens anders geweest’, vertelt hij later in ons gesprek. Pieter de Kroon is inmiddels 62 jaar en hij werkte 14 jaar als bestuurder bij Vanboeijen.

16

Hij zit in de laatste maanden van zijn werkende leven. Op 31 december neemt hij definitief afscheid van onze organisatie. Wat zijn de mijlpalen die Vanboeijen heeft bereikt? Wat was zijn rol? Wat maakte hem hierin blij, maar ook: welke worstelingen kwamen op zijn pad? Als bestuurder en als mens. We blikken terug en vooruit, want…. is er leven na Vanboeijen? Hoe kijk je in het algemeen terug op je bestuursperiode bij Vanboeijen?

Vertrek bestuurder Pieter de Kroon

‘Heel goed. Ik vond het een prachtige periode waar ik met grote dankbaarheid op terug kijk. Het is niet altijd gemakkelijk geweest. Ik begon hier op 1 februari 2000. Ik kwam op een moment waarop veel mensen ongelukkig waren bij Vanboeijen. Zowel cliënten, verwanten als medewerkers. Dat leek in eerste instantie te liggen aan grote financiële tekorten en een hoog ziekteverzuim. Ook was er een kloof tussen het management en medewerkers. Op den duur kwamen we er achter dat het werkelijke probleem veel meer zat in het feit dat ouders, cliënten en medewerkers het gevoel hadden dat er niet naar hen geluisterd werd. Hierin zit voor mij ook de grootste groei die Vanboeijen de afgelopen jaren heeft doorgemaakt.’ Wat hield die groei in? ‘Ik ben, samen met vele anderen, vanaf 2000 begonnen met het project ‘huis op orde’. Ons huis was niet op orde. Financieel niet, maar ook wat betreft de kwaliteit van zorg niet. Dit was de eerste stap die gemaakt moest worden. Daarnaast heb ik het begrip ‘eigenaarschap’ ingevoerd: wat kan iedereen binnen Vanboeijen nu zelf betekenen in een verandering? In 2004 / 2005 is hieruit een nieuwe missie voor Vanboeijen ontstaan: Samen werken aan persoonlijk perspectief, vanuit inspirerend partnerschap.’ Hier zat het ‘samen’ en het ‘met elkaar doen’ al heel erg in. Na het zeggen dat je een nieuwe missie hebt, moet je deze nog waar maken. Daarom zijn we in 2007 de Expeditie 2012 gestart. Op weg naar 2012 ontstond Regie op Locatie. Tijdens de invoering daarvan en het ROLlen van alle locaties begonnen we echt de kern te raken. De kern voor mij is: cliënten, verwanten en mede­werkers die zeggenschap

Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

hebben, die meepraten en die invloed kunnen uitoefenen op locatie. In die samenwerking ontstonden en ontstaan de beste en de mooiste veranderingen. Inmiddels is er een koers uitgezet voor 2018 die zich richt op Goed leven – Mooi werk – Met elkaar!’ Ging dat allemaal zonder slag of stoot? ‘Helemaal niet. Het ging ook vaak gepaard met moeilijkheden. Er waren mensen die geen vertrouwen hadden in deze ‘bottum up’ verandering en zeiden dat dit een totaal andere manier van denken in de zorg was. Er was cynisme en ook weerstand. Het was nieuw en onderscheidend, vooral in de zorg. Uitreindelijk hebben we samen bewezen dat we met elkaar echt een grote verandering in ‘anders kijken, anders denken en anders doen’ teweeg kunnen brengen. Met Regie op locatie hebben we inmiddels meerdere (landelijke) onderscheidingen gewonnen. Het wordt gezien als een vernieuwend concept in de zorg.’ Welke worstelingen kwam je hier zelf in tegen? Als bestuurder en als mens? ‘Ik voelde me in het begin van mijn bestuursperiode vaak niet begrepen en zat erg in de stand: “Zij begrijpen het niet’. Vanuit mijn professionaliteit dacht ik dat ik wist wat het beste was. Ik schreef de mensen nog voor wat ze moesten doen en communiceerde top-down. Mijn eigen leerproces zat in het maken van een kanteling van: ‘Zij begrijpen het niet’, naar: ‘Ik begrijp hen niet’. Dit was voor mij een belangrijk en mooi inzicht. Ik kwam erachter dat ik (en wij allemaal) beter moesten leren luisteren naar cliënten, medewerkers en verwanten. Wat zeggen zij en wat hebben ze nodig?. Dit deed een beroep op mijn eigen professionaliteit en vakmanschap. Het vroeg zelfreflectie. Pas als ik de ander begrijp, kan ik ook echt waarde toevoegen. Cliënten en verwanten gaven me vaak een nieuwe blik op zaken. Ik dacht regelmatig: “Zo heb ik er nou nog nooit tegenaan gekeken”’ Wat merk je nu van deze verandering? ‘Dat mensen meer samenwerken en beter luisteren naar degenen waar het echt om gaat binnen Vanboeijen: de cliënten, hun ouders/verwanten en de medewerkers op de locaties. Dit hebben we met elkaar gedaan en daar ben ik trots op. Dat betekent niet dat alles goed gaat in de organisatie. Er blijft altijd veel te verbeteren. Er zijn ook mensen die bijvoorbeeld geen goed leven of mooi werk bij ons ervaren. De kunst blijft om deze geluiden serieus te nemen en alle stemmen te horen. Dit doet een beroep op menselijke relaties. Met elkaar komen tot de beste weg, met respect voor ieders standpunt hierin. Samen zoeken naar een juiste oplossing, waar alle partijen zich in kunnen vinden.’

Gertjan Veening volgt Pieter de Kroon op als nieuwe bestuurder van Vanboeijen. Hij zal starten op 1 februari 2014. Gertjan heeft de afgelopen 6 jaren gewerkt bij Stichting Sprank, een landelijk werkende zorginstelling voor mensen met een verstandelijke beperking, kleiner dan Vanboeijen, maar ook met locaties in Assen, Roden en Hoogeveen.

Wat is je mooiste ervaring bij Vanboeijen? ‘Dat zijn er heel veel en vaak de (schijnbaar) kleine dingen. Vorige week nog vertelde Jacob Halma (voorzitter Centrale Verwantenraad) over zijn broer Evert, die al 58 jaren bij Vanboeijen woont. Een begeleider had aan Evert gevraagd: “Hoe wil je aan tafel zitten? Op een stoel of in je rolstoel?” Evert kon zelf beslissen, er werd niet voor hem besloten. Om zó oog en aandacht te hebben voor mensen met een verstandelijke beperking, dat ontroert mij.’

’Cliënten en verwanten hebben me vaak een andere kijk op zaken gegeven.’ Welke toekomstwens wil je ons bij Vanboeijen meegeven? ‘Ik vind het moeilijk om afscheid te nemen van Vanboeijen. Jarenlang was Vanboeijen voor mij veel meer dan werk alleen. Een zin en beeld dat onlangs in het nieuwe imagotraject voor Vanboeijen langskwam, blijft steeds bij me hangen: “Voor een goed gesprek, zijn geen woorden nodig”. Dit geldt voor zowel onze zorg richting mensen met een verstandelijke beperking als voor ons als professionals. Mijn wens is dus dat clienten, ouders en medewerkers bij Vanboeijen elkaar nog beter gaan begrijpen en aanvoelen, zonder altijd (dezelfde) taal te spreken. Eén leven en veertien jaren besturing zijn te kort om dit compleet door te ontwikkelen. Ik hoop dat Vanboeijen doorgaat in deze driehoek van samenwerking. Ik hoop ook dat Vanboeijen de coöperatieve werkvorm doorvoert in de structuur van de organisatie. Ik heb hier straks geen invloed meer op. Maar ik ga weg met een gerust gevoel en vol vertrouwen. Jullie kunnen het met elkaar!’ Hoe neem je afscheid van Vanboeijen? ‘Er komt nog een officiële receptie om afscheid van elkaar te nemen. Tijdens zo’n receptie heb je nooit de gelegenheid om iedereen te spreken. Dat lukt ook niet. Daarom zal ik nog persoonlijk langs verschillende locaties gaan en mensen de komende tijd opzoeken. Mocht iemand mij, om wat voor reden dan ook, nog willen spreken dan wil ik hier graag gehoor aan geven.’ Is er leven na Vanboeijen? Wat ga je nu doen? ‘Ik ga vooral genieten van het thuis zijn. Ik heb 45 jaren hard gewerkt en ik ben weinig thuis geweest. Dat betekent niet dat ik ga stilzitten, want daar ben ik niet goed in. Ik heb het nodige te doen in achterstallig onderhoud (mijn paardentrailer ziet groen) en ik wil veel gaan klussen. Ik sport erg graag en ik heb paarden waar veel aandacht naar uit zal gaan. Bovendien ben ik sindskort opa van een kleinzoon, Jasper. Ik denk dat ik veel ga oppassen. Daar heb ik zin in. Ik wil ook graag vrijwilligerswerk gaan doen, in de zorg. Maar het kan maar zo zijn dat ik dat in Gorredijk ga doen, lekker thuis in Friesland. En ja, als Vanboeijen 60 jaar bestaat dan hoop ik op een uitnodiging.

Irene Post @Irene010277 11 oktober

Geweldige feestavond @boeijendevriend met @Jannesonline, fantastisch om iedereen zo te zien genieten!!

17

Met elkaar is alles mogelijk Stan Jongmans ging tot begin dit jaar altijd met het taxibusje naar zijn werk. Op het taxibusje moest hij wachten. Voor het taxibusje moest hij dik betalen. In het taxibusje was hij afhankelijk. In het taxibusje zat een chauffeur. In het taxibusje zaten anderen. Het taxibusje reed altijd om. Kon dat niet anders? Zijn huisgenoten en begeleiders bedachten dat ze een eigen bus aan gingen schaffen. Stan Jongmans ging tot begin dit jaar altijd met het taxibusje naar zijn werk. Op het taxibusje moest hij wachten. Voor het taxibusje moest hij dik betalen. In het taxibusje was hij afhankelijk. In het taxibusje zat een chauffeur. In het taxibusje zaten anderen. Het taxibusje reed altijd om. Kon dat niet anders? Zijn huisgenoten en begeleiders bedachten dat

in zijn leven. Stan: ‘Ik zal je zeggen, ik kan niet zonder mijn ouders.’ Stan had een fietsmaatje die een jaar lang iedere woensdag met hem naar het werk fietste en weer terug: Marcel Leushuis. Marcel werkt bij de ICT-afdeling van Vanboeijen en wilde dit graag doen met Stan. Stan zegt hierover: ‘Marcel heeft mij goed geholpen.’ En, minstens zo belangrijk: ‘Ik kon goed met hem over voetbal en Ajax praten.’ De leidinggevende van Marcel, Ronald Helder, regelde dat hij dit deels in werktijd kon doen: ‘Het is zo belangrijk dat we als medewerkers van een ondersteunende dienst direct iets

Boeijende vraag Wat heeft jou onlangs het meeste geraakt bij Vanboeijen?

Jelly Herbrink (moeder) Leeftijd: 51 jaar Beroep: zelfstandig ondernemer ‘Het feit dat er zo ontzettend veel mogelijkheden gecreëerd worden aan locatie de Diamantstoep, waardoor de zelfstandigheid van de bewoners nog steeds groeit.’

‘Stan is stappen vooruit gegaan in zijn mens-zijn. Het is zo mooi om daar samen mee bezig te zijn’

18

Bij Vanboeijen werken we in de driehoek client – ouder – medewerker en met Regie op locatie. Met elkaar komen we tot de beste oplossingen en verbeteringen.

ze een eigen bus aan gingen schaffen. Dat vond Stan een goed idee, maar eigenlijk had hij een nog beter plan. Hij sprak de gevleugelde woorden: ‘Ik wil alleen op de fiets in de stad. Da’s heel dichtbij namelijk.’ Dat klinkt eenvoudig. En dat blijkt het ook te zijn, mits je kunt denken in mogelijkheden. Stan en de mensen om hem heen hebben daar een knap staaltje van laten zien. Het begon uiteraard bij Stan zelf, hij wist: ‘Ik kan heel goed uitkijken.’ Hij werd gesteund door zijn begeleider Roelie van Wijk: ‘Stan zocht zijn eigen route uit, dat heb ik niet voor hem gedaan. Hij koos voor de drukste route. Ik had hem kunnen beschermen door een route voor te stellen met zo min mogelijk gevaarlijke punten, maar dan was het niet meer van hem geweest. Het is ‘zijn parcours’, zoals hij het noemt. Dus we hebben er samen aan gewerkt dat hij zijn parcours kan fietsen.’ Stan werd gesteund door zijn ouders. Zij wilden hem graag loslaten hierin. Natuurlijk was dat spannend, maar zij willen dat hij eigen regie kan nemen

Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

betekenen in het leven van de cliënten.’ Stan werd gesteund door zijn werk­ begeleider Wessel Regtop: ‘Stan is stappen vooruit gegaan in zijn mens-zijn. Het is zo mooi om daar samen mee bezig te zijn. Wat een tópper is die Stan. Dat Marcel mijn fiets kon gebruiken op woensdag was niet meer dan logisch.’ Het hele team van zijn huis aan de Diamantstoep stond achter Stan: ‘Het belang van Stan was leidend. Hij moest fietsen, ook als Marcel een keertje niet kon. Dus de vraag was dan niet: kúnnen we het oplossen, maar hóe kunnen we het oplossen? Ook als het lastig was met onze diensttijden.’ De teamleider, Yvonne Nederhoed, stond achter Stan: ‘Dit is zo’n mooi proces geweest. Alle credits voor Stan, Roelie, Wessel en natuurlijk Marcel. Mijn aandeel was slechts het denken in mogelijkheden. Er is enorm veel creativiteit losgekomen.’ En zo is het gekomen dat Stan Jongmans nu alleen naar zijn werk fietst. Het is hem gelukt! Hij heeft het bewijs geleverd dat met elkaar alles mogelijk is.

Blog Medezeggenschapsraad

Invloed op Mooi Werk

Op dit moment zijn we bij Vanboeijen volop bezig met het thema Mooi Werk. Wat is Mooi Werk? We horen het onszelf zeggen en horen je denken “Oh, jee, daar gaan we weer! Een mooi containerbegrip”. Het is een heel ruim begrip en roept tegelijkertijd ook hele concrete dingen op. Want immers, Mooi Werk is voor iedereen verschillend en het ervaren van Mooi Werk zit voor iedere medewerker weer in andere dingen. Sommige mensen ervaren helemaal geen Mooi Werk bij Vanboeijen. Ook dat is reëel. Het vaakste horen wij anekdotes over Mooi Werk als: “Voor mij is Mooi Werk als een cliënt mij heel enthousiast begroet met: “ Ikke heel blij”, maar tegelijkertijd loop ik ook aan tegen al die administratieve rompslomp, die mij beperken in mijn directe werk met mijn cliënten.” Herkenbaar? Voor het jaar 2013 hebben we als MZR speerpunten vastgesteld. Het speerpunt dat bovenaan staat is Mooi Werk. Wij hebben ons niet gerealiseerd dat dit ‘containerbegrip’ eigenlijk bijna alles omvat waar we ons mee bezig willen houden. Want effectief roosteren, de werkkostenregeling, ziekte en verzuim, arbeidstijden, omgangsvormen, mee-eten op locatie enz. zijn allemaal van belang voor Mooi Werk. Of zien wij dat soms verkeerd? Wij denken dat ze er bij horen, maar hoe kunnen we jullie als medewerkers hier zo goed mogelijk in vertegenwoordigen?

Yannick Stevens (cliënt) Leeftijd: 20 jaar Beroep: Medewerker Scholing & Vorming ‘Wat mij het meest raakt bij Vanboeijen is mijn omgang met cliënten die ik Scholing & Vorming geef. Ze zijn erg blij met wat ik voor ze doe en hoe ik ze help. Dit raakt mij en geeft mij een goed gevoel over mijzelf en over mijn werk.’

Naam: Astrid Nieuwenburg (Activiteitenbegeleider) Leeftijd: 42 jaar ‘Begin dit jaar stuurden we als begeleiders en cliënten van Multi-Pack een spontane mail naar zanger Henk Wijngaard. We vroegen hem of hij op bezoek wilde komen bij ons. Tot onze verrassing wilde hij dat. We hadden een geweldige middag samen. Wat me het meest raakte die middag was het respect dat Henk Wijngaard had voor onze cliënten en hoe bijzonder híj het vond om bij óns op bezoek te mogen zijn.’

Dit willen we doen en het is onze taak! En hierbij hebben wij jullie nodig! In de beperkte tijd die we hebben voor ons werk voor de medezeggenschapsraad proberen we jullie zoveel mogelijk op te zoeken en met jullie in gesprek te gaan. We willen graag weten of en hoe medewerkers Mooi werk ervaren. Maar laat ook vooral zelf van je horen! Een van de eerste aanknopingspunten waarin dit kan is het medewerkerstevredenheidsonderzoek. Daarmee kunnen wij iedereen bevragen en hebben jullie de mogelijkheid actief te reageren. In het verleden is al eens vaker een dergelijk onderzoek uitgevoerd, maar niet altijd met de meeste input. Van jullie willen we graag weten hoe we zo’n onderzoek het beste kunnen doen. Dus heb je ideeën hoe we zoveel mogelijk medewerkers kunnen bevragen, laat het ons weten! De arbeidsinspectie verplicht een organisatie ook nog eens om medewerkerstevredenheidsonderzoeken te houden. Hoe mooi zou het zijn als we dit met elkaar op onze eigen manier succesvol kunnen maken. En daarmee verder kunnen werken aan Mooi Werk voor iedereen. Wat is jouw invloed? De medezeggenschapsraad voor medewerkers [email protected] Natuurlijk kun je ons ook altijd over andere medezeggenschapsonderwerpen benaderen. We kijken uit naar jullie reacties.

Henk Oldenbeuving @holden1957 25 september

Nog vier dagen. Dan ben ik 40 jaar bij Vanboeijen. Toch wel een beetje bijzonder.

19

‘ Leiderschap is mensen laten zien dat ze meer kunnen dan ze zelf dachten’

20 Het ontwikkelteam van het leiderschapsprogramma, v.l.n.r: Mark Knopperts, Ineke Touwen, Tina Hulst, Erna van Venrooij, Jennie Sterkenburgh, Arjen Meidam en Esther Hadderingh.

Opnieuw naar jezelf kijken Leiderschapsprogramma helpt leidinggevenden in rol van regisseur Dit voorjaar zijn zo’n 30 teamleiders van Vanboeijen gestart met de module ‘regisseursrol’ van het leiderschapsprogramma. In het najaar volgen er nog eens 30. Regie op Locatie vraagt om een nieuwe manier van leidinggeven. Naast aansturing vraagt het vooral om coaching en ruimte maken voor de eigen kracht van mensen. Je verzint als leidinggevende niet meer zelf de oplossingen, maar ondersteunt anderen om met elkaar de beste oplossing te vinden. Je bent regisseur van wat er binnen je locatie of afdeling gebeurt. Voor veel leidinggevenden een omslag! Vanboeijen biedt alle leidinggevenden een leiderschapsprogramma aan om zich te kunnen ontwikkelen in deze rol. Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

Niet meer van bovenaf maar van onderop Esther Hadderingh, leidinggevende P&O en projecteigenaar van het leiderschapsprogramma: ‘Met het leiderschapsprogramma willen we de teamleiders bij Vanboeijen ondersteunen in een nieuwe rol, die van regisseur. We werken aan Regie op locatie. Dat betekent invloed kunnen uitoefenen en meepraten over de besluiten op een locatie door cliënten, ouders&verwanten en medewerkers. De stijl van leidinggeven die daarbij hoort is anders dan voorheen. Waar we eerder vooral directief van bovenaf leiding gaven willen we nu echt ‘bottum-up’ werken, dus van onderaf. Dit sluit helemaal aan bij onze missie Goed leven – Mooi Werk – Met elkaar!’ Eigen verantwoordelijkheid?! Als Regie op locatie betekent dat iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid neemt, is de teamleider dan alleen nog maar aan het coachen? Je hebt als medewerker toch ook behoefte aan een leidinggevende die besluiten neemt en knopen doorhakt? Esther: ‘Uiteindelijk is het programma bedoeld om meer ruimte te maken voor de eigen ideeën en verantwoordelijkheid van mensen. Voorheen nam de teamleider in samenspraak met de manager vaak de besluiten. Als iedereen meedenkt bij het nemen van besluiten, komen we tot de beste oplossingen en verbeteringen. De teamleider moet er als regisseur voor zorgen dat cliënten, medewerkers en ouders/verwanten te allen tijde kunnen meepraten en invloed uitoefenen. Dan doe je het echt samen. Natuurlijk blijft de teamleider eindverantwoordelijk voor de besluiten die in gezamenlijkheid op de locatie gemaakt worden.’ Anders kijken, anders denken, anders doen is een puzzel Hoe geef je dit nu handen en voeten als je teamleider bent? Het is best een omslag.

Bij de start van het leiderschapsprogramma heeft daarom iedere leidinggevende een 360 graden feedback formulier ingevuld. Tina Hulst, ROL expert bij Vanboeijen en lid van het ontwikkelteam leiderschapsprogramma: ‘Iedere leidinggevende kreeg met dit formulier inzicht in zijn eigen leerpunten en kon bedenken: “Waar wil ik mee aan de slag om mijn rol goed te kunnen vervullen?” De meeste leidinggevenden gaven aan te willen beginnen bij zichzelf en te willen leren regisseren. Daarom is de module ‘regisseursrol’ als eerste ontwikkeld en aangeboden.’ Esther vult aan: ‘Het is echt een puzzel om anders te leren kijken en op een andere manier leiding te geven. Voor de ene leidinggevende is deze omslag makkelijker te maken dan voor de ander. Dat heeft ook te maken met wie je als mens bent en wat van nature in je zit.’ Opnieuw naar jezelf kijken Teamleider Riette Sturing van 3 locaties binnen Park Diepstroeten in Assen vertelt hierover: ‘De krachtige openingszin van de cursus:” Iedere leider krijgt het team wat hij verdient” heeft me aan het denken gezet en me nog meer bewust gemaakt van mijn taak en rol. Ik heb dan ook een aantal werkwijzen voor mezelf aangescherpt. Waar ik vooral veel aan gehad heb is het onderdeel verandermanagement, dit was voor mij de perfecte timing in verband met tijdelijke aansturing van een locatie waar niet alles vanzelf loopt.’ Voor Simone Drenth, teamleider in de Asserwijk in Assen, zit de kern van het leiderschapsprogramma vooral in het opnieuw naar jezelf kijken: ‘Het leiderschapsprogramma brengt mij inspiratie, nieuwe kennis en zelfreflectie naar mezelf als persoon. Hoe doe ik het in mijn rol en hoe sluit ik aan bij de vraag en behoefte van mijn medewerkers? Wie heb ik voor me en wat heeft hij/zij nodig? Instrumenten om

samen het gesprek aan te gaan zijn verfrissend en soms ook confronterend.’ Samenwerking Hanzehogeschool Om een kwalitatief goed programma te maken gericht op de ontwikkeling waar Vanboeijen inzit, koos het ontwikkelteam van het leiderschapsprogramma ervoor om samen te werken met de Hanzehogeschool. Esther: ‘Samen met de Hanzehogeschool zijn we in staat geweest om hun bestaande modules echt op maat te maken voor Vanboeijen. Daarmee is het programma volledig toepasbaar bij ons in de organisatie. Wij willen dat je als leidinggevende, los van onderwijs, ook echt verandering in houding en gedrag kunt oefenen en ervaren tijdens de lessen. Hiervoor heeft de Hanzehogeschool de juiste docenten geleverd die ook in konden gaan op de instrumenten van Regie op locatie, zoals de theorie U. Door het samenwerken met de Hanzehogeschool is het voor teamleiders mogelijk om een erkend certificaat te halen voor de modules.’ Tina: ‘We zijn erg blij dat we deze module samen met de Hanzehogeschool hebben ontwikkeld. We denken, voelen en handelen vanuit dezelfde waarden, waardoor de onderliggende filosofieën van de Hanzehogeschool aansluiten bij die van Vanboeijen. Teamleiders geven aan dat de theorie heel goed toe te passen is in de praktijk. Daar is het ons natuurlijk om te doen!’ Regisseur van je eigen mooie werk En de medewerkers en familieleden bij Vanboeijen? Wat merken zij van de nieuwe rol van de leidinggevende? ‘Als het goed is, merken zij dat er meer ruimte komt voor hun inbreng en ideeën. Ruimte om samen oplossingen te bedenken voor knelpunten en deze ook uit te voeren. Ruimte om als medewerker zelf verantwoordelijkheid te nemen en je te ontwikkelen. Eigenlijk is het de bedoeling dat je als medewerker regisseur wordt van je eigen mooie werk.’

21

Een muziekinstrument voor iedere cliënt: daar zit muziek in!

In beeld ...

Iedereen houdt van muziek. Muziek maken, muziek beleven en muziek luisteren: het beïnvloedt je stemming en is leuk om te doen. Maar niet iedereen kan even makkelijk zelf bepalen welke muziek hij of zij speelt of luistert. Mensen met een verstandelijke beperking kunnen vaak geen apparaat bedienen of een instrument bespelen. Terwijl ze dit misschien wel zouden willen.. Daar willen organisatie STEIM & Vanboeijen samen verandering in brengen.

Door muziek kunnen cliënten zichzelf uiten en genieten. Door muziek kunnen ze communiceren en het helpt in het bevorderen van emotionele en fysieke reacties. Albert Hilvers van het Gezondheidscentrum van Vanboeijen: ‘Zonder een taal te kunnen spreken, doorbreekt muziek barrières en komen mensen dichterbij hun emotie. Door een op maat gemaakt muziekinstrument voor mensen met een verstandelijke beperking willen we hen geestelijk stimuleren, hen eigen keuzes laten maken en ook kan het fysiek therapeutisch werken.’

Goed leven - Mooi werk - Met elkaar

‘Samen aanpakken.’ Vanboeijen heeft verschillende werkplekken zodat iedereen op de juiste plek zit. Neem Martijn, een bewoner van het leefhuis in Grolloo.Hij is dol op buiten bezig zijn. En hij houdt van aanpakken. Zijn begeleider Harry weet er alles van. Regelmatig krijgt hij van Martijn te horen: “Wel even doorwerken, hè!”

Niet altijd Jannes Begin 2012 kwam hij in gesprek met de organisatie STEIM, een stichting die al meer dan 30 jaar elektronische instrumenten maakt voor professionele instrumenten. Nu willen zij hun kennis inzetten om voor bewoners van Vanboeijen het ook mogelijk te maken zelf muziek te beleven of te maken. Stichting Doen! en de Vrienden van Vanboeijen hebben besloten dit initiatief financieel te steunen, en sinds juli van dit jaar is er een project gestart om daadwerkelijk instrumenten te bouwen. ‘We moesten duidelijk maken dat dit nog niet bestond voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking. Vaak (en in het verleden was dit nog meer zo) vullen wij in voor cliënten welke muziek ze leuk vinden. Dan loop je op een locatie en hoor je vaak de muziektonen van Jannes of Jan Smit. Of je nu een verstandelijk beperking

23

hebt of niet, niet iedereen vindt dit leuk. Wij willen verder gaan dan dit en mensen met een verstandelijke beperking eigen regie en keuzes geven over wat, wanneer en hoe ze muziek beleven of bespelen. Muziek bevordert daarmee ook de sociale interactie van cliënten (en vaak met ouders en medewerkers). Dat is wat we willen bereiken.’ De zwaardere doelgroep Het project is bedoeld voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking die wel cognitief en fysiek in staat zijn om te creëren en niet om alleen te beleven. Niek Ferwerda, projectleider: ‘Je hebt een groep Jeroen Sprangers @jmsprangers 12 september

zwaardere cliënten die wel zelf initiatief kunnen nemen en dus zelf een instrument kunnen bespelen door bijvoorbeeld op een knop te drukken of in iets te blazen. Deze mensen willen we juist meer mogelijkheden bieden in muziek, omdat eigen regie zeker mogelijk is bij hen.’ Oefenen en testen met iedereen. Cliënten, ouders en medewerkers! Vanboeijen en Steim zijn op dit moment bezig met het ontwikkelen van een aantal gerichte muziekinstrumenten die cliënten straks zelf kunnen bedienen en/ of bespelen. ‘We zitten nu in de schets-, oefen- en testfase’, vertelt Niek. ‘We willen verschillende soorten instrumenten maken

Wow! Als vriend van Vanboeijen trots op vandaag: 36.475 euro opgehaald voor cliënten van Vanboeijen met cross country golf toernooi!

voor cliënten die meedoen aan het project. Hier kunnen ze dagelijks gebruik van maken en zich hier zelf mee redden, ongeacht de plaats en ook de tijd die begeleiders en/of ouders hiervoor hebben. Natuurlijk doen we dit samen met cliënten zelf, begeleiders en ouders. Zij testen de instrumenten en geven aan wat wel en niet werkt en wat ze graag zouden willen. Ouders, familie en vrienden zijn hierin heel belangrijk, zij moeten het uiteindelijk ook zien zitten en het leuk vinden om samen met hun gezinslid met het muziekinstrument bezig te zijn.’ Bewoner bij Vanboeijen, Johan Nanere, is een enthousiaste deelnemer aan het muziekproject: ‘van muziek word ik ontzettend vrolijk. Straks kies ik zelf waar en wanneer ik naar welke muziek luister.’

24

Een voorproefje Een dobbelsteen met drukknoppen waar muziek uitkomt. Een muziekinstrument die je kunt bespelen middels een joystickachtige bediening met boxjes op je rolstoel. Of een MP3 speler, maar dan net even anders. Dit is alvast een voorproefje van de instrumenten waar je aan kunt denken voor mensen met een verstandelijke beperking. Instrumenten waar iemand echt iets mee kan. Een instrument dat het aangename verenigt met het nuttige. Door te testen zijn er al veel ideeën en verbeteringen door cliënten, ouders, familie en therapeuten van Vanboeijen aangedragen. De ontwerpers van STEIM worden hiermee nog beter geholpen om echte instrumenten te maken die eenvoudig te begrijpen zijn en het leven van mensen met een ernstige verstandelijke beperking gewoon een stuk leuker maken. Muziek verrijkt niet voor niets menig leven. En dat is hier niet anders…!

Schetsen van twee varianten van de MP3 speler: met grote knoppen en om te blazen. En vijf bedieningsknoppen, voor: volgend nummer, vorig nummer, harder, zachter en een aan/uit schakelaar.

Heb je een kind, een broer of zus of ken jij een cliënt die erg van muziek houdt en voor wie dit echt iets kan zijn? Dan kan je hem / haar via de persoonlijke begeleider aanmelden bij projectleider Niek Ferwerda. Stuur een mailtje naar niek.ferwerda@ vanboeijen.nl

Blog ouder

Samen­werking Samenwerkingspartner in beeld

Zorg zonder regels

Samen VanBoeijen

Ik ben allergisch voor regels. Waarschijnlijk doordat mijn moeder me vroeger te veel achter de broek zat. Op 5 september ging ik dan ook vol verwachting naar een conferentie over Zorg Zonder Regels. Het ging over een experiment van de Groninger zorginstelling voor ouderen De Hoven. Waarbij het gezonde Groninger boerenverstand boven alle regels en protocollen ging. Dus weg met het HKZ/ HACCP/Kwaliteitskader Verantwoorde Zorg en hoe het allemaal ook maar mag heten.

‘Twee keer per week repeteert muziekkorps Mecurius Marching en Showband bij Vanboeijen hun repertoire. Op zondagochtend maken zij gebruik van de Kluut en op dinsdagavond klinken de marsnoten en de swingende klanken vanuit het Gezondheidscentrum. Dit wordt natuurlijk opgemerkt door de cliënten van Vanboeijen. Een aantal vaste gezichten komen het korps vaak begroeten.’

Wat bleek? Bewoners werden er gelukkiger van en de werkers hadden meer plezier in hun werk. Dat lijkt verdacht veel op Goed Leven en Mooi werk. Ze waren er bij de Hoven ook achter gekomen dat hinderlijke regels vaak door hen zelf waren opgesteld. En dus niet alleen door de inspectie of zorgverzekeraar, zoals gedacht. Er werd mooi gesproken, bijvoorbeeld door een bewoner over Haagse bemoeizucht: “Als ze in Den Haag geen bloedworst lusten, krijg ik geen bloedworst”. Bij De Hoven hebben ze besloten de inspectierapporten door de bewoners te laten lezen. Daarna worden de opmerkingen van de inspectie met de bewoners besproken, ‘wat vinden jullie ervan?’ en wordt een gezamenlijke reactie opgesteld. Het besef dat eigen regie belangrijk is en dat zorg meer is dan narigheid voorkomen, kwam uitgebreid aan de orde; ‘er is geen welbevinden zonder vrijheid’, en we moeten van ‘noden’ naar ‘wensen’ en van ‘behoeften’ naar ‘verlangens’. Zoals gezegd, ik ben allergisch voor regels. Toch weet ik dat géén regels geen optie is. Onze zoon Steffen woont, samen met 11 medebewoners, op de Diamantstoep. Daar zijn we hartstochtelijke liefhebbers van Regie Op Locatie. Natuurlijk gelden ook daar regels. Maar gelukkig wel zo veel mogelijk ónze regels. Dus regels die in het belang zijn van de bewoners van Diamantstoep. Waar we zelf voor gekozen hebben en waar de bewoners gelukkiger van worden. Op de najaarsbijeenkomst van de Centrale Verwanten Raad was het luisteren naar cliënten een belangrijk thema. Dat is soms ingewikkeld en lastig of op z’n best niet altijd even gemakkelijk. Iemand noemde dat een omslag van zenden naar luisteren. Toen bedacht ik me ineens dat ‘de baas zijn’ ook wel wordt omschreven als ‘het voor het zeggen hebben’. Steffen en de andere honderden clienten van Vanboeijen hebben vele ‘bazen’ die iets ‘te zeggen hebben’ over hun leven. Van het ministerie, de inspectie, zorgverzekeraar, directie en management van Vanboeijen, begeleiders, toeziend voogd/mentor tot ouders/verwanten. Als al die partijen de omslag weten te maken van zenden naar luisteren, gaan we het met elkaar doen, wordt het leven beter en het werk mooier. En maken we waar dat gewenst is een uitzondering op de regel, voor het geluk van de cliënten. Dat heet Regie Op Locatie. En wie weet wordt ik dan verlost van mijn allergie ... Misschien.

Wie zijn de Mecurius Marching en Showband

Vanboeijen wil partner zijn en het met elkaar doen. We werken daarom met veel partijen samen. Maar met wie dan presies?

De Mecurius Marching en Showband is een uniek muziekkorps uit Assen. Zij bestaan momenteel 10 jaar en tellen ongeveer 25 tot 30 muzikanten. Opvallend is dat deze muzikanten een diverse groep vormen van alle leeftijden. De groep heeft een gevarieerde groep blazers, een vijftal tamboers, twee bekkenisten en een grote tromspeler. ‘Sinds ongeveer twee jaar hebben wij het roer omgegooid. Naast de traditionele marsmuziek spelen wij nu ook wat meer populaire muziek’, vertelt Danny van Dorst, voorzitter van de Mecurius Marching en Showband. ‘Wij hopen hiermee een breder publiek te bereiken en vinden het zelf natuurlijk erg leuk om wat meer te experimenteren. De groep bestaat uit mensen van alle leeftijden. Hier hebben we bewust voor gekozen. De jonge generatie enthousiasmeert de oudere generatie en omgekeerd leert de jongere generatie natuurlijk weer een hoop van de ouderen. Wij bieden binnen ons korps ook een laagdrempelige muzikale vorming aan kinderen. Voor een leuke instapprijs beginnen ze met een blokfluit waarna ze na een algemene vorming een instrument leren te bespelen. Dit wordt begeleid door professionele docenten. Het uiteindelijke doel is natuurlijk meespelen in de Meurius Marching en Showband.’

Partnerschap met Vanboeijen Naast de vaste repetitiedagen binnen Vanboeijen treden zij elk jaar op tijdens de Kerstreis op Park Diepstroeten. Ook verzorgen zij de muziek tijdens de Sinterklaasviering in Eetcafe Lombok en hebben ze een vast onderdeel tijdens de Rally zonder Poespas, een oldtimer rally die omstreeks mei ieder jaar speciaal voor de clienten van Vanboeijen wordt georganiseerd. ‘Dit partnerschap is ontstaan omdat wij een oefenruimte zochten voor het korps. Een aantal leden van ons korps werkten bij Vanboeijen. Zo was snel het contact gelegd. De optredens die wij nu verzorgen zijn door de jaren heen ontstaan. Wij vinden het ontzettend leuk om op te treden voor Vanboeijen. Wij worden altijd enthousiast onthaald en de mensen genieten er echt van. Zij doen niet alsof. Een beter publiek kun je niet wensen. Opvallend is dat eigenlijk alle leden van het korps op een natuurlijke manier omgaan met de cliënten van Vanboeijen. Ook de jongere generatie. Het wordt niet raar, eng of spannend gevonden. Wij zien de clienten van Vanboeijen als onderdeel van de samenleving, net zoals wij zelf zijn’, legt Danny uit.

Wij staan altijd open Of er in de toekomst meer samenwerking en partnerschap zal ontstaan doet Danny nog geen uitspraken over. ‘Ons corps is zichzelf erg aan het onwikkelen op dit moment. Daar hebben we onze handen vol aan’, bekent Danny. ‘Wij staan altijd open. Dat vinden wij belangrijk. Je hebt elkaar nodig. Wij vinden het erg fijn dat we over een oefenruimte beschikken binnen Vanboeijen. Het plezier dat wij kunnen geven aan clienten door op te treden is geweldig!’, aldus Danny van Dorst. www.mercurius-assen.nl

Bonne van der Kooi [email protected]

Irena.a @Irena_A 28 juli

Morgen begint mijn vakantie werk... Voor 4 weken op kinderboerderij de beekdalhoeve. #vanboeijen

25

Van betekenis

Kijkje in de ziel

Henk Schuring en Alex Hovinga Alex Hovinga

Hoe lang ken jij Henk al? Ik ken Henk al heel lang. Ik mocht hem wel. Wij zijn gegroeid als vrienden.

26

inspiratie gevonden op locatie

Henk Schuring

Wat doen jullie samen? Stappen in Groningen. In de Herfst en in de Winter. Hoe ziet zo’n dag eruit? Ik vind het heel leuk. Ik koop boeken of knuffels dat mag ik zelf kiezen.

Wat doen jullie samen? Wij stappen in Groningen op donderdagavond van 17:00uur tot 23:00uur.

Wat maakt Henk zo’n leuke vriend? Ik vind Henk een aardige man. Ik kan goed met hem praten. Hij begrijpt me goed. Hij wil mijn vriend zijn.

Hoe ziet zo’n dag eruit? Eerst drinken we koffie drinken, vroeger bij de Hema, nu bij de Korenbeurs. Dan gaan wij boeken kopen bij Slegte en andere boekhandel. Vervolgens sjouwen we altijd door het centrum en gaan we langs een restaurant. Alex kent alle restauranthouders. Alex maakt een keuze waar we gaan eten. We eten altijd buitenlands. Dat vindt Alex het lekkerst.

Hoe belangrijk is Henk voor je? Heel belangrijk. Ik kijk altijd uit naar de uitstapjes. Lekker naar de kroeg en uiteten. Wat is nu typisch Henk? Henk is altijd vrolijk en doet leuke dingen met me. We hebben zoveel lol. Henk is mijn vriend en dat mag zo blijven.

‘Ik kijk altijd uit naar de uitstapjes!.’

Sla om voor het kunstwerk van Karen Rietveld

Anders Ik kan niets zeggen Niet met woorden zeggen wat ik voel, Niet uitleggen wat ik bedoel

Hoe lang ken je Alex al? Ik heb Alex in 1992 leren kennen. Alex woonde toen op de Zwaan. Hij volgde bij mij een computercursus. Toen Alex aan de Tijmstraat ging wonen ongeveer twaalf jaren geleden werden wij vrienden. Wij konden het goed met elkaar vinden.

Hebben jullie wel eens iets grappigs mee gemaakt? Henk maakt veel grapjes. Dan doen we onze hoofden tegen elkaar aan. Hij doet dan zijn bril af en kijkt naar me.

Kunst voor iedereen

Wat maakt Alex een leuke vriend? Het gemak waarmee hij contact maakt met de wereld om hem heen. Alex ontmoet in Groningen overal vrienden. Hij maakt overal een praatje. Dat spreekt mij erg aan. Wat blijft je het meest bij van zo’n avond? Het samen genieten. Wij worden inmiddels overal herkend en iedereen maakt praatjes met ons. Alex mag altijd in de keuken kijken en met de kok praten. Hoe belangrijk is Alex voor je? Heel belangrijk. Alex is een echte vriend voor mij. Wat is nu typisch Alex? Het plezier wat we samen beleven. Ik verheug me op het contact. Door Alex krijg ik contact met mensen waar ik anders geen contact mee krijg.

Ik kan niet lopen Niet zoals jullie van hier naar daar, Vaak denk ik, kon ik dat maar Ik ben afhankelijk Afhankelijk van iedereen, Want bijna niets kan ik alleen Maar ik kan wel genieten Genieten van de kleine dingen, Van mensen die zomaar een liedje Voor me zingen Ik kan wel een glimlach toveren op Iemands gezicht, Vooral als ik een gek gezicht op Iemand richt Ik kan wel op mijn eigen manier Zeggen wat ik wil, Maar daar staat niet iedereen bij stil Want van buiten ben ik anders dan jij, Toch, vanbinnen, Vanbinnen lijk je net op mij

Karen Rietveld

21 jaar

Karen werkt bij kunstatelier Het Kollektief van Vanboeijen in Meppel. Ze liep daar eerder stage, maar ze vond het er toen zo leuk dat ze schilderen weer graag wilde oppakken. Toen heeft ze, samen met haar ouders, besloten om weer te gaan werken binnen een kunstzinnige dagbesteding. Karen werkt nu sinds het voorjaar 2013 bij Het Kollektief. Op de maandag werkt ze op het schildersatelier en de dinsdag op het keramiekatelier. De schilderijen van Karen vallen op door het gebruik van veel kleuren met veelal als onderwerp dieren. Karen is op het idee gekomen voor dit schilderij door een plaatje uit een tijdschrift. Ze vond het er apart uitzien omdat je zo’n vogel niet ziet in de normale wereld. Het is volgens Karen een paradijsvogel die een koninklijk ei beschermd. De vogel houdt het ei stevig vast zodat anderen het niet kunnen stelen. De kleuren heeft Karen allemaal zelf uitgezocht.

Vrijwilligerswerk bij Vanboeijen Bij Vanboeijen werken zo’n 600 vrijwilligers. Zij helpen bij activiteiten, gaan mee winkelen, wandelen, naar het zwembad, doen spelletjes, helpen met boodschappen, organiseren leuke dingen op lactie. Of ze zijn de speciale bezoekvriend- of vriendin van een bewoner. Iets doen voor een ander is een bijzondere ervaring. En onze clienten zijn er blij mee! Interesse in vrijwilligerswerk bij Vanboeijen? Kijk voor alle informatie op www.vanboeijen.nl/vrijwilligerswerk.

Christine Prins @cvandorpen 14 november

#Kunstwerk gemaakt met, door en over cliënt medezeggenschap. Overal lijm en verf op mijn handen, maar dit was #Mooi werk @Vanboeijentweet

27

Kunst voor iedereen ‘Paradijsvogel’ door Karen Rietveld

28