Adelante-honden, p/a Lorentzkade 152, 2014 CD Haarlem
T. 023-5243544
Ingeschreven in de Kamer van Koophandel Amsterdam onder nummer 34300454 Postbankrekening nummer 5447302, tnv Stichting Adelante-honden, Haarlem. E.
[email protected]
Nieuwsbrief nummer 9
W www.adelante-honden.nl
februari 2011
Beste Allemaal, Bijgaand weer een nieuwe nieuwsbrief van Adelante-honden. Met allerlei nieuwtjes en verhalen. Het wordt steeds leuker!! De inhoud op een rij: - Honden in de Filippijnen - Cijfertjes - Gaspar - Financiën - Gastgezin Karla - Het volgende Kynocongres - 4 april: Internationale Zwerfdierendag - Enquête Traumaverwerking bij dieren - Teka geopereerd!! - De volgende regionale wandeling……………… - Witte herder doodgereden op het strand Laat weten wat je van de nieuwsbrief vindt, stuur stukjes in, etc. We stellen de gastgezinnen die dat willen, aan jullie voor, zodat iedereen een beetje meer van de organisatie komt te weten! Deze nieuwsbrief is het woord aan Karla. Veel plezier met de nieuwsbrief! Anneke, Spencer, Erica, Irene Honden in de Filippijnen Een van de adoptanten stuurde het onderstaande door, belangrijk!! Honden in de Filippijnen worden gezien als voedsel!!! De mensen eten ze………………… Sinds 1998 is het officieel verboden, maar omdat de regering niets doet en het goedkope voeding is voor arme mensen, gebeurt het weer meer en meer. Wilt u de petitie ondertekenen? Knip en plak de link in uw browser: http://www.networkforanimals.org/take-action-against-dog-meat-trade.php
Nieuwsbrief 9, pagina 2
Cijfertjes Het jaar 2010 was een raar jaar, in die zin dat we een periode niet in Osona zijn geweest, maar zij wel hier. En natuurlijk het overlijden van Pilar. Inmiddels hebben we een nieuwe werkwijze daar opgezet, wat betekent dat Karma (een aantal van jullie kent haar inmiddels) een deel van de taken van Pilar overgenomen heeft en nu onze vooruitgeschoven post aldaar is. Ook de mensen van het asiel hebben het een en ander op zich genomen, zodat het nu in principe weer loopt, het staat als een klok. In 2010 hebben we 37 honden geplaatst, waarvan 3 teruggekomen zijn. Een daarvan is teruggegaan naar Spanje en is daar herplaatst. Irene heeft haar bezocht en ze doet het daar prima! De 37 waren onderverdeeld in 15 reuen en 22 teven. 6 reuen waren nog niet gecastreerd en 8 teven niet. De leeftijdsopbouw was als volgt: 3-6 mnd 3 reuen, 3 teven 6-12 mnd 2 reuen, 4 teven 1-2 jaar 2 reuen, 4 teven 2-4 jaar 3 reuen, 5 teven 2-4 jaar 4 reuen, 3 teven 4-7 jaar 1 reu, 3 teven 7+ jaar 2 reuen, 3 teven.
Dan het type honden (het blijft leuk): Herder (of x) 9 Gos d’Atura (of x) 11 Jachthond (of x) 11 Waakhond (of x) 1 Kleine kruising 5 Als je deze cijfers zo bekijkt, blijven we in ieder geval redelijk stabiel qua type honden en aantallen. Het is dan ook niet onze bedoeling om 100-en honden per jaar hier naar toe te halen, we willen dit nog steeds weloverwogen en zorgvuldig doen. Voor 2011 zijn er alweer wat honden geplaatst en komen er binnenkort alweer nieuwe honden naar Nederland. Dus: spread the word!!!
Nieuwsbrief 9, pagina 3
Gaspar…………….. een verhaal van een slimme hond. Gaspar kwam voor het eerst in mijn gezichtsveld, toen Dani de achterdeur van de bus opendeed. Hij had net wat honden opgehaald bij de politie. Een plaatje van een hond, wat nerveus en vooral niet blij. Maar zooo leuk!!!! Dat was 23 december 2010. Samen hebben we een goede kennel voor hem uitgezocht, zodat hij rustig bij kon komen en een plekje in het geheel kon vinden. Ik heb hem gelijk geclaimd, want als hij vrij gegeven zou worden (de eerste drie weken kan de oude eigenaar hem opvragen), dan wilde ik hem gelijk reserveren!! Zover kwam het uiteindelijk niet…………… hij is na 2,5 week verplaatst naar een andere kennel. En de dag erop, was hij er niet meer. Dus op de een of andere manier ontsnapt en vertrokken. Wat een pech…….. zou het goed met hem gaat? Leeft hij nog wel? De snelweg is maar 1 km verderop!!!! Op 2/2 kreeg ik een heel fijn emailtje van Karma: Gaspar was in Olot terecht gekomen, een dorpje ongeveer 30 km van het asiel af. Hij heeft daar keurig gebedeld bij de bakker en de slager en gelukkig van alles gekregen. Hij was ook steeds bij de school te vinden en maakte echt contact met sommige kinderen. Als ze dan met mams in de auto naar huis gingen, rende hij achter de auto aan. Een verloren missie……….. Zou je denken!! Maarrrr……….. een gezin heeft hem opgenomen!! In het huis woont Oma beneden en dochter en kleindochter op de bovenetage. Gaspar is niet weg te slaan bij de kleindochter, maar mag natuurlijk niet mee naar school. Dat begrijpt hij inmiddels. Hij is algemeen gezellig en lief, heel zindelijk en super met de kleine meid. Het is bijna een Kerstsprookje, maar zullen we er een fijn februariverhaaltje van maken? Irene Financien We hebben afgelopen jaar gelukkig redelijk neutraal gedraaid. Wel liggen er nog wat rekeningen, maar ook daar hebben we geld voor. Als iemand een uitgebreider financieel verslag wil, mail:
[email protected] !
Nieuwsbrief 9, pagina 4
Gastgezin Karla Het zal nu zo’n 2 jaar geleden zijn dat Irene mij belde met de vraag:”weet jij niet iemand die een hond uit Spanje op zou willen vangen?” Ik kwam toen inmiddels 3 jaar bij haar over de vloer om Carnibest voor mijn Bibi te halen. Nou, ik aan het denken: misschien die vriendin?, of die, nee de buurvrouw op de hoek! Enfin, niemand kon en uiteindelijk dacht ik: waarom zou ik het niet doen? Ik hou van honden. En zo startte ik met mijn eerste hond,Tessa. Maar laat ik me eerst even voorstellen: ik ben Karla Rietdijk. Ben mn hele leven aan honden verslingerd geweest en kreeg op mijn 15de, na heel veel zeuren een hond, Lassie, voor mijn verjaardag. 20 jaar later was ik eindelijk in de gelegenheid om zelf met honden te beginnen. Zo kwamen Joris, Tamar(golden retrievers) en Roza(ruwharige teckel) in mijn leven. Ze kwamen om de 2 jaar en ik kreeg ze als pup. Tamar is 16 jaar geworden en als laatste ingeslapen. Karla en Bibi, met Lucy op de voorgrond
Het was toen weer even “hondstil”, zo’n 6 jaar en ik heb mijn reislust kunnen uitleven. Maar het begon toch weer te kriebelen en 6 jaar geleden kwam Bibi als 7 weken jonge pup mijn leven in. Bibi is weer een Golden Retriever en hij helpt me geweldig met de opvang van de pleeghonden. Hij is rustig en tolerant en ik heb nog nooit een hond binnen gehad die hij niet accepteert. Hij geeft duidelijk aan waar zijn grenzen zijn en tot nu toe respecteren de honden dit. Abel, mijn roodharige kater, kan dat ook prima. Als ze hem te na komen, mept hij ze op hun neus. Inmiddels heb ik zo’n 7 honden opgevangen.. Pipo is zelfs een half jaar bij me geweest voordat hij een baasje kreeg. De andere honden zijn kort geweest, bij elke hond dacht ik, “zal ik hem maar niet houden?”. Gelukkig was er altijd weer een huis waar ze liefdevol werden opgevangen. Tja, als je me nou vraagt waarom ik dit ben gaan doen? Omdat ik van honden hou natuurlijk, omdat ze een kans verdienen om een goed hondenleven te krijgen. Maar ook, omdat ik heel veel van honden leer en bij elke hond die hier weggaat een beetje wijzer ben Karla met Youri, Bibi en Lucy geworden. Dit is in een notendop mijn “pleegverhaal”. Ik ben benieuwd naar jullie belevenissen. Groeten, Karla
Nieuwsbrief 9, pagina 5
Het volgende Kynocongres. Kynotrain is een club, waar een aantal hondenscholen bij aangesloten is, die de filosofie van Kynotrain onderstreept. Net zoals bv de Martin Gaus Hondenscholen. Kynotrain organiseert jaarlijks diverse events en de volgende is het Kynocongres. Misschien leuk om naar toe te gaan? Dit congres wordt jaarlijks gehouden en dit jaar op 21 mei in Lunteren. Het gaat dit jaar met name over ‘hoe gaan we om met de hondeneigenaren’, gezien vanuit het perspectief van de hondentrainers en –gedragstherapeuten. Mocht het u interesseren, schrijf dan in via de website www.kynotrain.nl. Daar vindt u ook meer info. Zwerfdierendag Op de vorige zwerfdierenconferentie is besloten (uiteraard niet door de regering, maar door de diverse stichtingen) om 4 april uit te roepen tot zwerfdierendag. Er zijn allerlei filmpjes, grappen en ICT-zaken bedacht om dit op te luisteren. Heeft u een goed idee? Wij zijn er voor in!! Mail
[email protected] Enquete voor eigenaren van Spaanse honden Een aanstaande collega’s van Erica en Irene wil graag afstuderen op het onderwerp ‘Spaanse honden in Nederlandse mandjes’. Nou vinden wij dat natuurlijk een heel leuk onderwerp en willen we daar graag aan meewerken. Maar dan hebben we wel u nodig!!! De enquête gaat hierbij. Wilt u zo vriendelijk zijn deze (snel!) in te vullen en te retourneren (dus invullen, opslaan en dan als bijlage mailen naar
[email protected]). Dan zorgt Irene ervoor dat die weer snel bij Daphne terecht komt. Daphne moet haar scriptie en resultaten voor een bepaalde datum inleveren bij de opleiding, dus als jullie het zo’n beetje per omgaande willen doen …………. Helemaal goed!!! Tekka dr operatie avontuur. In april 2010 besloot ik Tekka te houden, wat een enige hond!! Lief maar met wel een heel koppie. Mevrouw kan bijvoorbeeld niet los in de duinen omdat zij dan achter het wild aan gaat en mij totaal links zou laten liggen, waarschijnlijk totdat haar hongerige maagje zou gaan knorren. Gelukkig zijn er nog vele uitlaatmogelijkheden in een redelijke straal rond mijn huis dus dat was niet bezwaarlijk voor mij. In die tijd was mij al opgevallen dat zij een raar gekleurde tepel had. Omdat dit door de dierenarts al was gezien maakte ik me er niet zo druk om. Toen we in oktober voor de inentingen gingen vond ik een algemene check ook wel nuttig. De dierenarts bekeek de tepel en kwam vrij snel tot de conclusie dat we hier niet te maken hadden met een talgophoping maar dat dit met grootte zekerheid een melanoom betrof. Omdat die er tenminste sinds april zat wilde zij ook graag Tekka met enige spoed op de operatietafel terug zien.
Nieuwsbrief 9, pagina 6
De zwaarte van de operatie zou pas duidelijk zijn bij het verwijderen van de tepel. Als er doorgroei naar binnen te zien zou zijn dan werd het een behoorlijke operatie en anders zou het ruim verwijderen van haar tepel volstaan. Op 15 november ging mijn Spaanse schone bij mij op schoot onder zeil van de injectie met slaapmiddel. Tussen de middag mocht ik bellen hoe de operatie was verlopen. Het was gelukkig goed verlopen en enkel de tepel hoefde verwijderd te worden. Met een jaap van 6 hechtingen en een kale bast trof ik haar eind van de middag hevig kwispelend bij de dierenarts. Dat verbandje liet ze al gelijk niet met rust en dus hesen we haar terplekke in mijn fleecevest, mouwtjes opgerold en daar liep ze hoor parmantig te zijn. Omdat ze met haar achterpoten veel aan de wond bleef krabben heb ik bij de Hema kinderslofjes gekocht en die voorbij haar enkel gewricht met een leukopor losjes gefixeerd.
Tekka krijgt al veel aandacht in de buurt waar ik woon maar nu stond mevrouw wel heel erg in the picture. Geen 1 keer heeft ze gepoogd het vest of sloffen uit te trekken, wat liet ze dat lief en gelaten toe. Na 10 dagen heb ik tijdens een wandeling het vest uit gedaan en Tekka liet de wond totaal met rust. Toen na een paar dagen de hechtingen eruit gingen was er behalve het korte haar op haar linkerborst en een litteken weinig meer zichtbaar van Tekka dr operatie avontuur. Stichting Adelante heeft de helft van de operatie kosten op zich genomen. Bij deze wil ik hier nogmaals voor bedanken!! De volgende regionale Adelante wandeling……. Wie heeft er zin in? Laat het weten en we organiseren het. Het is dan ook handig om als je mailt, gelijk een plek in gedachten te hebben waar de honden veilig loskunnen!! We zijn benieuwd! Mail naar:
[email protected] Witte herder dood gereden op het strand IJmuiderslag word geteisterd door roekeloze Kitebuggies die zich niet aan de regels willen houden. Dit heeft nu geleid tot een tragisch voorval met fatale afloop voor één van de honden van Conny. Een aantal mensen hebben besloten een petitie te starten om Kitebuggies van het strand te weren voor de veiligheid van mens en dier. Als je hier mee eens bent dan kun je hier online tekenen: http://witteherder.nl/petitie/