Bestuur, coördinator en vrijwilligers Inloophuis biezefke

Voorwoord Inloophuis bieZefke wil kwetsbare mensen die dakloos of thuisloos zijn (of allebei) een veilige plek bieden, opkomen voor hun belangen, hun positie verbeteren en versterken. Ongeacht hun aard, levenswijze, geschiedenis en kijk op het leven. Daarom exploiteren wij een huiskamer, grotendeels gerund door vrijwilligers, waar deze mensen tot hun recht kunnen komen. Iedereen die vindt dat hij of zij dit nodig heeft, mag als gast binnen komen. Voor onze gasten betekent deze openheid en laagdrempeligheid niet, dat zij bij binnenkomst hun eigen verantwoordelijkheid inleveren. Gelijkwaardigheid, erkenning en respect betekent: elkaar serieus nemen, juist ook in ieders eigen verantwoordelijkheid. Daarbij hoort: afspraken maken met elkaar – en elkaar aanspreken op het naleven daarvan. Met eventuele problemen en beperkingen houden wij rekening, zonder ze als alibi voor respectloos gedrag te hanteren. Een belangrijke kracht van bieZefke is, dat we elke dag opnieuw beginnen. Met een andere groep vrijwilligers en met frisse energie voor de dag van vandaag. Niet bezig met morgen, want dan zijn er weer andere vrijwilligers. Voor onze gasten is dat een tamelijk uniek gegeven. BieZefke wil een vindplaats en een verwijzer zijn voor ieder die daar een beroep op wil doen. Niet als concurrent van de professionele hulpverleningsorganisaties, maar als samenwerkingspartner en doorverwijzer. Onze kracht daarbij is onze zelfstandige en onafhankelijke positie in het maatschappelijk netwerk van de regio Sittard-Geleen. In het afgelopen decennium is er veel veranderd en ook de komende jaren zal er veel veranderen. Minder recht hebben op en meer op zoek gaan naar eigen mogelijkheden, met name binnen het persoonlijk netwerk. De WMO, Wet Maatschappelijke Ondersteuning is het beleidskader en de daarin geschetste verantwoordelijkheidsladder het instrument voor het al dan niet bieden van hulp. Voor onze gasten is bieZefke vaak hun enige netwerk. Wij staan daarbij tussen zelfredzaamheid en hulpverlening in. De uitdaging is om op zoek te gaan naar onze positie op de verantwoordelijkheidsladder van onze gasten en op die van onszelf. 1

Het jaar 2013 heeft ons en onze gasten veel gebracht. Een gast die er in slaagt de vierdaagse van Nijmegen uit te lopen en een geslaagd symposium ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan. Talloze momenten van aandacht voor elkaar, samen delen van goede en soms ook minder goede dingen, positieve aandacht uit allerlei en vaak onverwachte hoeken. In dit jaarverslag leest u er alles over.

Bestuur, coördinator en vrijwilligers Inloophuis bieZefke

2

Inhoud Pagina 2013: kijken waar we staan

5

Gasten

6

Vrijwilligers

8

Stagiaires

9

De Vierdaagse van Nijmegen

11

Bestuur

16

Samenwerking

18

Positieve aandacht

19

Tot slot

20

Feiten & cijfers Wie is wie Financiën Netwerk

22

Extra in het midden van dit jaarverslag:

De Vierdaagse van Nijmegen Het avonturenverhaal van een van de 40.000 deelnemers!

3

4

2013 kijken waar we staan In 2013 was het tien jaar geleden dat enkele enthousiaste mensen het initiatief namen, een inloophuis voor dak- en thuislozen in Sittard-Geleen te beginnen. Zij kregen signalen van o.a. priesters en dominees over de concrete noden van mensen zonder dak en/of thuis. Het ontbrak in SittardGeleen aan een plek waar zij aandacht en warmte konden vinden en ervaren. Die plek werd inloophuis bieZefke, genoemd naar Sittards bekende stadsfiguur: Zefke Mols. Onze samenleving is in beroering. Zorg en medemenselijkheid staan onder druk. BieZefkes jubileum was daarom een goed moment om onze zorgen te delen met beleidsmakers (politici), zorg- en dienstverleners, kerkelijke instanties en onderzoekers. Dat hebben we gedaan tijdens een mini-symposium op 4 oktober 2013 in de Johanneskerk in Sittard. Met René Gabriëls, filosoof van de armoede van de Universiteit Maastricht, en met Els Keet van de Stichting Ervaring die St(r)aat in Eindhoven. Jos Mevis (Queresta en Werk aan de Winkel) was voorzitter, Rob Bormans maakte muziek en Madelief Corsius en Annie Nijskens acteerden het leven op straat. We mochten zo’n 100 deelnemers begroeten en met elkaar onze ervaringen, onze observaties en onze verbeelding delen. Dat heeft ons gesterkt en gemotiveerd om ook de komende tien jaar elke dag de uitdaging aan te gaan om van betekenis te zijn voor onze gasten. In 2013 zagen we een nieuwe groep mensen in onze huiskamer. Mensen met een lichte verstandelijke beperking. Opvallend is ook dat we steeds meer jonge mensen en vrouwen in onze huiskamer zien. Als vrij toegankelijk inloophuis is het belangrijk dat wij actief inspelen op deze ontwikkelingen. Het jaar 2013 begon met een strenge winter, waardoor de winterregeling van kracht was om te voorkomen dat mensen buiten zouden moeten slapen. Het zette onze gasten er toe aan veelvuldig gebruik te maken van de warmte in onze huiskamer, maar ook om regelmatig sneeuw te ruimen om het trottoir begaanbaar te houden.

5

In het voorjaar gingen we met onze vrijwilligers op bezoek bij Relim in Landgraaf en zagen daar hoe dit bedrijf mensen in staat stelt weer een plekje binnen de maatschappij te vinden. In de zomer liep een van onze gasten 5 met succes de Nijmeegse Vierdaagse. Middenin dit jaarverslag kunt u lezen hoe hem dat is vergaan. We hadden ook een mooie ontmoeting met de mensen van de Stichting Sittard-Rosa Lima, die een schilderij van Zefke Mols kwamen aanbieden. We luisterden geboeid naar hun verhalen over daklozenopvang in Peru. In de herfst vierden we ons 10-jarig bestaan met het symposium en presenteerden we bieZefke op de Informatiemarkt van Global Exploration bij Scholengemeenschap Trevianum.

Gasten In ons inloophuis ontvangen wij elke dag 20 tot 40 unieke gasten. Niet elke dag dezelfde mensen, want in zijn totaliteit hebben we ongeveer 85 unieke gasten. In de hele Westelijke Mijnstreek zijn er naar schatting 200 tot 300 mensen voor wie bieZefke van betekenis zou kunnen zijn. In onze dagelijkse praktijk worden wij geconfronteerd met heel verschillende mensen die ruwweg in te delen zijn in de volgende groepen: Mensen die vanwege hun problematiek nergens anders terecht kunnen, vaak met complexe problemen, zoals middelengebruik en gedragsproblematiek; Mensen met een licht verstandelijke beperking; Mensen die komen voor warmte en aandacht, omdat ze die in hun eigen omgeving missen. BieZefke is oorspronkelijk in het leven geroepen voor de laatste groep mensen. De eerste groep komt hier, omdat ons inloophuis een plek biedt waar ze goedkoop kunnen eten en waar ze, ondanks hun problematiek, welkom zijn.

6

De tweede groep klopt bij ons aan, omdat zij blijkbaar tussen de wal en schip dreigen te vallen. De derde groep zouden we graag meer willen bieden, maar de mensen uit deze groep vinden het soms moeilijk om binnen te komen, vanwege de nadrukkelijke aanwezigheid van met name de eerste groep. Naast deze groepen zien we regelmatig mensen binnen komen die in de problemen zijn geraakt door de maatschappelijke ontwikkelingen. Zonder hulp en aandacht dreigen deze mensen af te glijden naar de problematische groep. Iedere groep vraagt om een eigen benadering, waarbij samenwerking met netwerkpartners van groot belang is. We hebben in 2013 gezocht naar mogelijkheden om mensen ruimte en huiselijkheid te bieden. Zo zijn we gestart met de filmmiddagen. Ongeveer eens in de zes weken kijken we, voor wie dat wil, samen naar een film op televisie. Dat valt bij onze gasten in goede aarde. We proberen onze gasten ook deelname aan de maatschappij aan te bieden. Een mooi voorbeeld daarvan is een bezoek aan een kapper in Geleen. Dat levert naast een nieuw kapsel ook een mooie middag op en bewonderende blikken de volgende morgen in de huiskamer. Belangrijk is en blijft dat bieZefke een laagdrempelig inloophuis is, waar kwetsbare mensen die dakloos of thuisloos zijn (of allebei) zich veilig voelen, en waar aandacht is voor hun belangen en hun positie.

7

Vrijwilligers Inloophuis bieZefke wordt draaiende gehouden door een groep hardwerkende en plichtsgetrouwe vrijwilligers met een groot hart voor kwetsbare medemensen. De meeste vrijwilligers komen een vaste dag in de week, sommigen zelfs twee dagen. Aan aanwas is zelden gebrek, want regelmatig melden zich nieuwe kandidaten. Zij krijgen een intakegesprek met de coördinator en als zij lijken te passen binnen onze organisatie volgt een meeloopdag. Daarna wordt bekeken of iemand daadwerkelijk hier als vrijwilliger aan de slag kan. In 2013 is opnieuw aandacht besteed aan de deskundigheidsbevordering van onze vrijwilligers. Dankzij een subsidie van een kerkelijke organisatie konden we onze vrijwilligers een training ‘Omgaan met moeilijk gedrag’ aanbieden. Een boeiende middag, waarin we veel hebben geleerd en ook veel ervaringen met elkaar hebben gedeeld. Dat deden we ook tijdens de DoMi’s, het donderdagmiddag-overleg dat we zo’n zes tot acht keer per jaar hebben. Dan sluiten we met elkaar de dagelijkse gang van zaken kort, praten we over wat anders of beter kan en wat ons als vrijwilligers boeit en bezig houdt. Dankzij de al genoemde subsidie konden we onze vrijwilligers in 2013 een uitstapje aanbieden. We gingen op bezoek bij Relim in Landgraaf en zagen daar op welke manieren mensen begeleid kunnen worden om weer een zelfstandig plekje binnen onze maatschappij te veroveren. Tijdens een djembe workshop leerden we hoe we op elkaar kunnen inspelen en met een gezamenlijke maaltijd, verzorgd door Relim, was de middag helemaal compleet. In 2013 mochten we drie nieuwe vrijwilligers begroeten. Er waren ook drie vrijwilligers die het na jaren van trouwe dienst welletjes vonden, ook vanwege hun leeftijd. Wij nemen dan op gepaste wijze afscheid van elkaar. Meestal komen ze daarna nog regelmatig binnen lopen. Ze willen immers weten hoe het met ‘hun’ jongens (en meisjes) gaat.

8

Stagiaires In ons inloophuis is elke dag weer anders dan de vorige. Grote verschillen tussen de gasten, elke dag weer een andere groep vrijwilligers, elke dag weer nieuwe ontmoetingen en verrassende interacties tussen mensen. Er valt daarom veel te leren. Bijvoorbeeld voor studenten die zich voorbereiden op een beroep in de sector Zorg & Welzijn, op mbo- en op hbo-niveau. BieZefke is een Erkend Leerbedrijf en biedt al een aantal jaren stageplaatsen voor zulke studenten. Onze vaste ‘leveranciers’ zijn Fontys Hogeschool, Zuyd Hogeschool, Leeuwenborgh Opleidingen en Capabel. Daarnaast komen er elk jaar leerlingen uit het voortgezet onderwijs voor hun ‘maatschappelijke stage’, bijvoorbeeld van Scholengemeenschap Trevianum en het Graaf Huyn College. Soms zijn er ook andere mensen die ons werk in de praktijk al doende willen leren kennen, vaak afkomstig vanuit diaconale projecten. Ook in 2013 hebben we verschillende stagiaires mogen begeleiden op hun weg naar een diploma. Het was wederom opvallend te zien hoe gemotiveerd en geëngageerd ze zijn. Ze komen soms wat aarzelend binnen, maar al snel zijn ze bijna niet meer weg te denken uit het dagelijks gebeuren. Voor onze gasten en vrijwilligers zijn ze van grote toegevoegde waarde. Hun jeugdige betrokkenheid en groot verantwoordelijkheidsgevoel maken indruk, net als hun vaak verfrissende manier om contact te leggen. Stagiaires leren bieZefke dat de wereld er niet altijd uit ziet, zoals je misschien verwacht of wilt en dat je daar in je doen en laten rekening mee moet houden. Omgekeerd leert bieZefke ook veel van de stagiaires. Ze komen nieuw binnen en kijken daardoor vaak fris en onbevangen naar mensen en situaties. Dankzij de aanwezigheid van stagiaires kan er vaak speciale aandacht aan bepaalde onderwerpen, problematieken en zeker ook aan mensen worden besteed.

9

10

De Vierdaagse van Nijmegen. Het avonturenverhaal van één van de 40.000 deelnemers. Het begint op een mooie, koude winterdag in januari. Tijdens een afspraak met een medewerker van het Huis voor de Zorg. Hij vertelt terloops, dat er iets georganiseerd wordt, waardoor mensen met de een of andere handicap gratis 160 of 200 km kunnen lopen, in juli, in en rond Nijmegen. En als iets gratis is, dan wil je als recht geaarde Nederlander wel eens toehappen, nietwaar? Dat er iets voor gedaan moest worden liet me eventjes letterlijk (het weer: koude, sneeuw, regen en andere viezigheid) en figuurlijk koud. Na zo ruim twee maanden gewikt en gewogen te hebben, door het weer dus, maar ook langzaam maar zeker door het groeiende besef van de enormiteit van de aanstaande proeve van fitheid, kwam ik bij de huisarts. Deze gaf mij het advies om dagelijks één à twee uur stevig te gaan wandelen. Hetzelfde advies had ik eerder al van bekenden gekregen. Dit gaf, eind maart, een paar dagen voor Pasen, de doorslag. Als ik wilde meedoen moest ik NU gaan trainen. Ik had nog maar drie en een halve maand tijd om me voor te bereiden. De volgende dag heb ik de eerste (proef) wandeling gemaakt. Dit viel even tegen. Ik deed een kleine 3 1/2uur over ongeveer 12 tot 15 km en was na afloop doodmoe. Gelukkig had ik in januari een jas met capuchon gekocht, waardoor ook mijn hoofd tegen de koude wind werd beschermd. Zonder die capuchon had ik me na een uurtje omgedraaid, denk ik. De volgende dag liep ik al twintig minuten sneller over hetzelfde stuk en was ik minder moe. Dit gaf perspectief. Toch gaf ik me nog niet op voor de groepstrainingen want die waren toen al 25-30 km lang. Bang om af te gaan. Ik heb geen trainingsschema gehad, behalve dan dat van de groepstrainingen. Goed luisteren naar mijn lichaam en mijn intuïtie. Zo heb ik bijvoorbeeld eind mei begin juni twee weken niets gedaan, omdat ik geen zin had.

11

Toen ik weer begon voelde ik wel dat ik beter was uitgerust en fitter dan voorheen. Half juni heb ik meegedaan aan de nacht van Gulpen. 70 km. Uitlopen was mooi meegenomen, maar hoefde niet voor mij. Het ging om de ervaring ter voorbereiding op Nijmegen. Het verdiende speldje was toch wel leuk. Zo was ik bekend met de nervositeit voorafgaand aan de loop, maar ook de schrik dat het in het begin minder goed of gemakkelijk gaat. Die schrik had ik ook in Nijmegen, maar die was toen ook na twee-drie uur over. Daarna groeide het vertrouwen dat het iedere volgende dag beter zou gaan. Net als in Gulpen liep ik na een twintig kilometer steeds makkelijker. Mijn doelstelling vooraf was om in ieder geval de eerste twee dagen uit te lopen. En alleen op de laatste (vierde) dag in de laatste tien kilometer moeilijk, met pijnlijke voeten en/of benen te lopen. Daarvoor en daarom had ik ook een 120 uur getraind. De belangstelling en het meeleven van enkele vrienden heeft hierbij goed geholpen. Ook de groepstrainingen maar ook de wandeling samen met een bepaalde deelnemer hebben me geholpen om actief te blijven. Ik wist dat in Nijmegen zelf, het verblijf en het eten verzorgd werden, dat ik daar geen omkijken naar had. Op deze manier hoef je ‘s ochtends maar op tijd aan de start te staan, en haal je, bij een goede voorbereiding, vrijwel automatisch de finish. De ervaring leerde me dat ik vaak in een soort automatisme liep. Hierdoor, ook al zie je er ‘s ochtends tegen op, weet je dat je voor je het goed en wel beseft, die dag aan de finish bent en 24 uur later al weer opnieuw aan de start staat. In een, bijna, vorig leven heb ik op een andere manier behoorlijk wat applaus gekregen, dus daar was ik wel een beetje aan gewend. Toch kan het een en ander wel wat met je op de loop gaan als je niet oppast. Als je door rijen studenten de eerste paar honderd meters aflegt, ben je vanzelf wakker en gemotiveerd voor de rest van de dag. Iedereen wil je een high five geven en voor iedereen ben je een held, alleen al omdat je die dag weer aan de start staat en aan de volgende 40 km durft te beginnen. Als je niet oppast, ga je denken dat die mensen er echt alleen voor jou staan. Hierna wordt het wat stiller. Naarmate de ochtend vordert echter, staat er ook meer publiek langs de route. Vanaf dat moment krijg je, behalve voldoende applaus, ook voldoende kleine versnaperingen aangeboden, waardoor je feitelijk geen meegenomen boterhammen e.d. meer nodig hebt. Er worden zoveel snoepjes, zoutjes, koekjes en stukjes fruit aangeboden, dat je er de hele dag 12

op kunt lopen. Ook staan er genoeg kraampjes met fruit en ander meer of minder gezond spul langs de weg. Mijn ervaring was dat de eerste dag het moeilijkst was om uit te lopen, daarna ging het iedere dag beter. Dit was ook de ervaring van anderen die de vierdaagse vaker hebben gedaan. Waarschijnlijk is dit het gevolg van voldoende training, een soort trance met verhoogd adrenaline waarin je onwillekeurig terecht komt. De massaliteit van het gebeuren, zowel qua deelnemers als publiek met hun enthousiasme en plezier, en het gevoel jezelf te overtreffen qua prestatie werkt toch sterk op je in. Dit bleek bijvoorbeeld op de laatste of een na laatste dag toen we over een lange dijk moesten. Door de vele bochten kon je 2, 3 kilometer loopafstand voor je uit kijken. In eerste instantie was dit een enorme ervaring: het zien van die enorme slang wandelaars die over de weg kronkelt. In tweede instantie besefte ik, dat we toch allemaal ergens kudde dieren zijn. In derde instantie vroeg ik mezelf af waarom ik dit niet op een rustige zondagmiddag op mijn gemak liep, rustig, zonder al die mensen om me heen, die bijna claustrofobisch op me in begonnen te werken. Hierdoor zou je bijna om je heen willen gaan meppen om wat ruimte en rust te krijgen en de opkomende benauwdheid te verdrijven. Het werd wel steeds stiller om me heen, wat enerzijds de stompzinnigheid van de onderneming benadrukte, anderzijds een teken was dat iedereen het wel een beetje moeilijk had en krachten wilde sparen. Voor mij was dit in ieder geval het enige, enigszins moeilijke stuk, van al die vier dagen.

13

Nog twee momenten die wat tegengas en relativering geven: 1) De organisatie voor rolstoelsporters die tegen een vrijwillige bijdrage koffie verzorgden en 2) de laatste dag vlak voor de finish: de mensen die vanuit een ziekenhuisbed de doortocht bekeken. Of ik van te voren ergens over gezeurd heb of niet, ik voelde me op de een of andere manier beschaamd, ontroerd, dankbaar en blij tegelijk dat ik mee mocht lopen. Het enige dat je kunt doen is dat je naar enkelen toegaat om hen een hand te geven i.p.v. andersom. Het is vaak een kwestie van geluk of toeval dat de rollen niet omgedraaid zijn. Verder was er nog één bepaalde moeilijkheid over al die vier dagen: het was soms zo gezellig langs de kant, met bier in overvloed, dat ik (stiekem) liever mee deed aan hun feestje, dan nog langer in mijn krankzinnige, volkomen nutteloze, onderneming te volharden. Ik denk dat relativering van beide kanten van de medaille ook hier het toverwoord was om door te gaan. Mede zonder mij geen feestje, en: ik had een feestje van vier dagen, terwijl zij maar een feestje van een dag hadden. Er waren dus feestjes genoeg. Hierdoor was ik voorbereid voor de finish van de laatste dag. Dit was meer van hetzelfde, alleen nog groter en massaler. Ik was toen wel soms meer met mezelf bezig. Opgelucht, jammer, maar ook blij dat het erop zat en toch ook wel (stil, stiekem) een beetje trots en blij dat ik het gehaald had. Dat ik niet voortijdig naar huis hoefde te gaan, en trots dat ik weer eens een medaille en een diploma gehaald had. Of ik nog een keer meedoe? ‘s Avonds op de markt in Nijmegen zag ik een oudere knakker dan ik staan feest vieren die op zijn medaille het getal 41 had staan. Als iets indrukwekkend was, dan dat ook. Over relativering gesproken. Zover een korte impressie. Tot slot: Wie meer wil weten, of interesse heeft gekregen om volgend jaar mee te doen, kan een telefoontje doen naar de Engelenkampstr.27: 046 45 83 164. Misschien ben ook jij voor mij de inspiratie om het nog eens te doen. Groet, Hans

14

15

Bestuur Het jaar 2013 stond voor het bestuur deels in het teken van het minisymposium ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan. Veel tijd ging zitten in de voorbereiding. Een intensief gebeuren voor een kleine organisatie als bieZefke. Maar dankzij de inzet van iedereen, bestuur, medewerkers, vrijwilligers en gasten werd het een mooie en zinvolle middag in de Johanneskerk in Sittard. Het symposium was niet alleen bedoeld om terug te kijken, maar vooral ook om naar de toekomst te kijken. Met de ruim 100 aanwezigen gingen we de discussie aan over onze positie binnen de opvangvoorzieningen voor kwetsbare mensen in de Westelijke Mijnstreek. Dat ging prima, mede dankzij de inleidingen van bestuursadviseur Hub Vossen, Els Keet met haar ervaringsdeskundigen uit Eindhoven en filosoof van de armoede René Gabriëls van Universiteit Maastricht. Duidelijk is dat de toekomst veel veranderingen zal brengen voor kwetsbare mensen in de samenleving. Zaken als zelfregie, participatie, sociaal netwerk en verantwoordelijkheidsladder zullen voor veel van onze gasten moeilijk te hanteren zijn. Inloophuis bieZefke kan voor hen daarin van betekenis zijn en bijvoorbeeld als hun sociale netwerk fungeren. Spannend is of de beleidsmakers daar ook van doordrongen zullen zijn en de toegevoegde waarde van ons inloophuis voor kwetsbare mensen in de samenleving blijven zien en ondersteunen. In 2013 ging ook veel aandacht van het bestuur uit naar de samenwerking in de driehoek bieZefke, Moveoo, gemeente. Er vonden over en weer gesprekken plaats over taken, verantwoordelijkheden en wederzijdse verwachtingen. Daarover zijn goede afspraken gemaakt die het dagelijks functioneren van zowel bieZefke als Moveoo ten goede zijn gekomen. Samen zijn we dagelijks in de weer om van betekenis te zijn voor gasten en bewoners en daar waar nodig en wenselijk vinden we elkaar steeds gemakkelijker. Een gezamenlijke inspanning en uitdaging is het beperken van overlast voor de omgeving en voor bijvoorbeeld de winkeliers in het centrum van Sittard. In 2013 is door het bestuur veel aandacht besteed aan het in beeld brengen van Inloophuis bieZefke. Soms gericht op het genereren van extra gelden, soms op het verkrijgen van meer naamsbekendheid en/of goodwill. In mei

16

2013 was bieZefke een van de genomineerden voor de Dr. Poelsprijs van het Limburgs Diaconaal Fonds. Deze prijs is nieuw en zal elke twee jaar worden toegekend. Tijdens de Sociale Studiedag van de Dienst Kerk & Samenleving van het Bisdom Roermond werd de prijs uitgereikt aan het Exodushuis in Heerlen. In juli was er een uitwisseling met de Stichting Sittard-Rosa Lima. Aanleiding was het aanbieden van een schilderij van Zefke Mols. Hierbij vertelden mensen van deze stichting wat zij doen voor dak- en thuislozen in Peru en lieten wij zien wat bieZefke voor dak- en thuislozen in onze omgeving doet. Uiteraard leverde het al genoemde symposium een belangrijke bijdrage aan het in beeld brengen van ons inloophuis. In november presenteerde bieZefke zich op de interculturele markt van Scholengemeenschap Trevianum in Sittard. Om bieZefke onder de aandacht te brengen van politieke en andere instanties die voor het inloophuis van belang kunnen zijn, hebben bestuursleden of coördinator acte de présence gegeven bij bijvoorbeeld het stakeholdersoverleg van de gemeente, de leefbaarheidsagenda en het Sociaal Café. Daarnaast was bieZefke aanwezig bij bijeenkomsten van de Werkgroep Armoede, het Huis voor de Zorg en bij de Sociale Alliantiedag. In 2013 zijn ook twee bestuursleden op bezoek gegaan bij het graf van onze naamgever Zefke Mols om het schoon te maken en daarmee recht te doen aan zijn nagedachtenis en die van andere overleden dak- en thuislozen die vaak een naamloos graf hebben. Voorzitter Carla Janssen, secretaris Frans Alders en vrijwilligersvertegenwoordiger Ria van Mulken namen in 2013 officieel afscheid als bestuurslid. Wij zijn hen zeer erkentelijk voor alle tijd, energie en betrokkenheid die zij aan bieZefke hebben besteed. Frans Alders en Ria van Mulken stonden mede aan de wieg van ons inloophuis. Gelukkig is het afscheid alleen officieel en lopen zij nog regelmatig bij ons binnen. Als nieuwe bestuursleden mochten we Anno Braaksma begroeten als secretaris en Heidi Mörs als vrijwilligersvertegenwoordiger. Een nieuwe voorzitter werd nog niet gevonden. Lea Geerts-Nacken neemt als vicevoorzitter deze taak waar, totdat er een nieuwe voorzitter is gevonden.

17

Samenwerking De kracht van bieZefke is, dat we onze eigen positie hebben binnen het speelveld van de maatschappelijke opvangvoorzieningen in de regio SittardGeleen. Concreet betekent dat, dat we geen hulpverleningsinstantie zijn en geen verlengstuk van de zorg en hulpverlening van andere organisaties. Het betekent ook dat we waar nodig samenwerken met andere sociale en maatschappelijke organisaties en onze gasten desgewenst naar hen doorverwijzen. Vrijwel dagelijks is er overleg met Moveoo, omdat een deel van hun cliënten ook bij ons te gast is en onze gasten soms een beroep willen doen op hun diensten. Ook het Veiligheidshuis is een vaste overlegpartner van bieZefke. Vanzelfsprekend overleggen we met de gemeente Sittard-Geleen, zowel met de beleidsambtenaren als met het bestuur. Wethouder Berry van Rijswijk was in 2013 wederom een aantal keren in te gast voor overleg met onze gasten. Met het wijkteam van de politie zijn er eveneens goede contacten. Tijdens een vrijwilligersoverleg hebben twee agenten uitgelegd hoe zij, vanuit hun werk en verantwoordelijkheid, tegen onze gasten aankijken. Ook hebben we samen gesproken over overlast en hoe we dat kunnen voorkomen. Een boeiend en verhelderend gesprek voor de politieagenten en onze vrijwilligers. Een andere overlegpartner is Relim. Dit reïntegratiebedrijf biedt mogelijkheden voor gasten die zich uit hun situatie willen bevrijden en op weg willen gaan naar een nieuwe plek in de maatschappij. In 2013 heeft Relim geprobeerd om een samenwerking aan te gaan met de gemeente Sittard-Geleen. Helaas is dat nog niet gelukt. Buro Inkomens Beheer in Brunssum is eveneens een vaste gesprekspartner als het gaat om het begeleiden van onze gasten op het gebied van geldzaken. Daarnaast zijn er contacten met Mensen met mogelijkheden, Werk aan de winkel en de Voedselbank. Ook op diaconaal gebied hebben we de nodige samenwerkingspartners, zoals de Dienst Kerk & Samenleving, Hulp in de Praktijk, Vincentiusvereniging Geleen, Diaconie Protestante Kerken Nederland en het Steunfonds Sittard-Geleen. Achterin dit jaarverslag vindt u een overzicht van alle organisaties waarmee Inloophuis bieZefke contacten onderhoudt. 18

Positieve aandacht In 2013 werden we, net als in de voorgaande jaren, regelmatig verrast door gulle gaven en andere positieve aandacht voor onze gasten en voor onze vrijwilligers. Sommige gulle gevers steunen bieZefke al jaren, anderen sinds kort of eenmalig. Alle positieve aandacht is van harte welkom. In 2013 konden we voor brood weer terecht bij een aantal bakkers in Geleen en in Sittard. Soms voorzien zij ons ook van vlaaien. Ook verschillende supermarkten zijn ons welgezind om de prijzen voor de inkoop van onze boodschappen zo laag mogelijk te houden. Ook helpen ze ons om het boodschappen doen makkelijk te maken. Een weldoener uit Stein heeft in de zomer een barbecue aangeboden aan onze gasten en vrijwilligers en zorgde daarmee voor een bijzondere dag. Rond Kerstmis verraste hij gasten en vrijwilligers met een heerlijk Kerstdiner. Een delegatie van de serviceclub kwam koken en vulde en passant de kruidenvoorraad aan. Rond de feestdagen krijgen we altijd extra aandacht van verschillende kanten. Zo hebben we een vaste leverancier van kerststollen en verrasten de leden van een serviceclub ons voor het derde jaar op rij met een wagen vol Kerstpakketten. Ook vanuit de kerken krijgen we regelmatig gulle gaven. Sommige kerken houden een aantal keren per jaar een collecte voor bieZefke, andere kerken zamelen etenswaren in, bijvoorbeeld rondom de oogst. Direct na carnaval werden we verrast met een grote hoeveelheid haringen. Die werden door onze gasten en vrijwilligers met smaak opgegeten. Met Pasen kregen we een enorm paasei van maar liefst twee en een halve kilo met daarbij een hoeveelheid kleine paaseitjes. Na Koningsdag brachten scholen wat er overgebleven was van het Koningsontbijt. We kregen appels die over waren na een popfestival en maakten er samen appelmoes van. Er werd een gigantische pompoen gebracht waar we heerlijke soep van kookten. Een autobedrijf bezorgde een partij hamburgers en regelmatig kregen we uit allerlei hoeken lekkernijen als cake, wafels en koekjes.

19

In het begin van het jaar meldde zich een echtpaar met de vraag wat onze koks konden gebruiken voor de maaltijd van die dag. Er werd een boodschappenlijstje gemaakt en per ommegaande werden de boodschappen gebracht. Dat leverde een extra lekkere maaltijd op. Soms kan bieZefke ook zelf iets betekenen voor een andere (vrijwilligers)organisatie. Zo maken onze vrijwilligers met St. Joep een pan soep voor de basiliek in Sittard en dat doen ze ook regelmatig voor de netwerklunch van Mensen met Mogelijkheden. Met carnaval serveren we soep aan de toeschouwers van de grote optocht, ook dit gebaar wordt zeer op prijs gesteld.

Tot slot Wij hopen dat u met het lezen van dit jaarverslag een goed beeld heeft gekregen van Inloophuis bieZefke. Misschien bent u onder de indruk, misschien verbaasd, maar hopelijk hebben we uw interesse kunnen wekken voor het werk dat wij doen. Elke dag opnieuw. Ons werk is niet altijd zichtbaar, maar wel van toegevoegde waarde. Voor onze gasten, voor onze vrijwilligers en voor de stad. Door mensen een plek te bieden, er voor ze te zijn en zo te voorkomen dat ze elders in de stad overlast veroorzaken. Als u ons, bijvoorbeeld financieel, wilt steunen, dan zijn we daar blij mee. Als u vrijwilliger wilt worden in ons inloophuis, bent u van harte welkom. Als je interesse hebt in een stageplaats, kom dan eens praten. Kijk eens op de vernieuwde website www.bie-zefke.nl , stuur een mail [email protected] of bel ons op: 046-4512854. Binnenlopen is natuurlijk ook altijd mogelijk, voor iedereen: Engelenkampstraat 27 links achterom de trap af. We zijn elke dag open van 10.00 tot 14.00 uur. In het weekend en op feestdagen van 10.00 tot 12.00 uur. In de winter, van 1 december tot 1 maart, gaan we al om 9.00 uur open.

Van harte welkom! 20

21

Feiten en cijfers Wie is wie Bestuur van Stichting Inloophuis bieZefke op 31-12-2013: Voorzitter vacature Waarnemend (vice)voorzitter Lea Geerts-Nacken Secretaris Anno Braaksma Penningmeester Henk wetzels Vrijwilligersvertegenwoordiger Heidi Mörs Advies en ondersteuning

Hub Vossen

[email protected] Coördinator

Mart Corsius

[email protected] Bestuurlijk ondersteuner

Joan Raaijmakers

[email protected] Aantal vrijwilligers: 28

22

Financieel verslag Exploitatie 2011

2012

€ 65.120

80.397

€ 39.507

10.245

20.482

Totaal

€ 104.627

90.642

117.524

Kosten Inkopen

€ 10.617

12.972

12.795

Personeelskosten Onderhoud/huisvesting Algemene kosten Financieringskosten

€ 65.891 € 16.087 € 25.675 € 34

66.718 23.196 11.757 -/- 247

65.898 21.712 13.338 183

Totaal

€ 118.304

114.396

113.926

-/-23.754

3.598

Ontvangsten Subsidies Donaties, schenkingen, Subsidies

Netto resultaat

-/-€ 13.6

2013 97.042

*De cijfers over 2011 zijn deels het gevolg van de extra uitgaven rondom de verhuizing en de herinrichting.

Netwerk van samenwerkingspartners Overheden Gemeente Sittard-Geleen Gemeente Onderbanken Gemeente Schinnen Hulpverlening, dienstverlening en maatschappelijk werk Moveoo Veiligheidshuis Politie Orbis GGZ

23

Relim BIB Leger des Heils/reclassering Mondriaan Zorggroep Werk aan de Winkel Voedselbank Mensen met Mogelijkheden Huis voor de Zorg Stichting De Pijler WMO-raad Partners in Welzijn Levensbeschouwelijke en diaconale organisaties Katholieke parochies en dekenaat Sittard-Geleen Diaconie Protestante Gemeenten Nederland Congregaties Dienst Kerk & Samenleving Hulp in de Praktijk Vincentiusvereniging Geleen Stichting Sittard Rosa Lima Moskee verenigingen Humanistisch Verbond Steunfonds Sittard-Geleen Opleidingsinstituten Leeuwenborgh-opleidingen (mbo-stages) Hogeschool Zuyd (hbo-stages) Fontys Hogeschool (hbo-stages) Trevianum Scholengemeenschap (maatschappelijke stages) Graaf Huyncollege (maatschappelijke stage) Capabel Locus Trainingen (omgaan met agressie en lastig gedrag) Sense Works (Eerste Hulp bie Zefke) Calibris (branche-organisatie) Werk en inkomen CWI Participatiehuis

24

Colofon Jaarverslag 2013 Stichting Inloophuis bieZefke Tekst en vormgeving Joan Raaijmakers Foto’s bieZefke Pim Ermers (symposium) Drukwerk Sneldrukkerij Pasklaar Oplage 100 exemplaren Sittard-Geleen september 2014