Beste vrienden van stichting Setia,
één van u belangstelling heeft voor zo’n reis, neemt u dan contact op met het bestuur van Setia.
In 2015 zijn er drie schooltjes bijgekomen die we als stichting Setia mogen ondersteunen: de Ceria school in Malang, de Setiaschool in Lebakharjo en de Immanuelschool in Dungkan. De Surya Martha school in Jokjakarta is gegroeid van 19 naar 82 leerlingen. Dankzij uw steun heeft Setia in het verleden al veel voor deze school kunnen doen: er is een administratieruimte gebouwd en het dak is gerepareerd. Op al deze scholen wordt ook aan kinderopvang gedaan. Kinderen tot 12 jaar kunnen zo in aanraking worden gebracht met het evangelie. Ook hebben we aan verschillende scholen geld kunnen geven, zodat er cursussen kunnen worden gevolgd door de leerkrachten.
Normaal mogen de kinderen als zij dat kunnen en willen tot de leeftijd van16/17 jaar studeren. Wij zouden zeggen ze mogen de Mavo/Havo afmaken en dan werk zoeken. Als een bepaald kind heel goed kan leren en dat ook graag wil, kan in overleg met de sponsorouders de stap naar de universiteit worden gemaakt. Een universitaire studie is niet goedkoop. Alleen het eerste jaar (entrance fee) kost al 8/9 miljoen Rupiah (ongeveer € 575,00). Elk jaar groeit de economie in Indonesië met 3 tot 6 procent. Er is voor afgestudeerde jongelui snel werk te vinden.
Ander nieuws is dat stichting Setia in noodgevallen kinderen helpt en sponsort. Dat is ook nu het geval met de vier kinderen die bij ds Yehuda zijn onder gebracht.(Zie het artikel verder in de brief)
Malang/ Oost Java
Ik heb op mijn rondreis van mei/juni zelf met verschillende kinderen en leidsters kunnen spreken. Het is fijn dat ik met mijn broer een aantal weken op Java kon door brengen. Er zijn veel foto’s genomen. Er is gesproken over hulp en opvolging van Petrus Widjaja, die steeds meer kinderen onder zijn hoede krijgt. Zijn schoonzoon Denny heeft zich bereid verklaard zoveel mogelijk te helpen met de correspondentie en computerzaken. Aan u de vraag om correspondentie naar Indonesië zo veel mogelijk in het Engels te doen. Eén en ander is een enorme verlichting voor Petrus die dit jaar 75 hoopt te worden. Denny en Terezia wonen naast Petrus. Ze zijn helemaal vertrouwd met het werk van Setia. Terezia werkt als administrateur vier dagen in de week bij een groot winkelbedrijf .Denny is afgekeurd om gezondheidsredenen. Zij hebben twee kinderen. Vaak treedt Petrus op als reisleider. Onze reis heeft hij ook keurig begeleid. Hij doet dat ook voor Australische gasten die hun sponsorkinderen willen bezoeken en willen genieten van de tropische eilanden van Indonesië. In totaal verzorgt de Indonesische stichting “Hope for the Children”,( waarvan Petrus voorzitter is) 350 kinderen waarvan er 130 door Setia gesponsord worden. Toeristen begeleiden tijdens hun reis over Java is iets wat Petrus graag doet. Hij wil dat ook graag doen voor u als sponsor of donateur. Als
Jan Rietkerk/ voorzitter
Petrus Widjaja schreef ons iets over wat hij meemaakt in zijn dagelijkse leven in Malang. Voor arme ouders is het soms erg zwaar om hun dochter uit te moeten huwelijken om financiële redenen. Dit overkwam ook Wahya Octavia, net 15 jaar oud. In plaats van verder te leren is ze nu huisvrouw. Erfan en zijn vrouw Elita studeerden drie jaar theologie aan de universiteit in Jakarta. Na die jaren keerden ze terug naar hun geboorteplaats Lebakharjo, aan de zuidkust van Oost Java. Vanuit een kleine hut begonnen ze het evangelie te vertellen aan steeds meer kinderen uit het dorp De kinderen kwamen elke dag opnieuw om verhalen te horen. Van toeristen die dit dorp bezochten, kreeg het echtpaar geld om een stuk land te kopen. Na twee jaar kon er op dit land een kleine kerk gebouwd worden! Stichting Setia doneerde een geldbedrag waarvan men een klaslokaal liet bouwen. Als dank noemt men deze school:” Setia Kindergarden”. Tegenwoordig bezoeken dagelijks 31 kinderen deze school. Een hartelijke groet, Petrus Widjaja
Een zondagochtend in Malang tijdens de Indonesiëreis 2015
Malang/Karangkates
De eerste zondagmorgen in Malang gingen mijn broer en ik naar het kerkje van ds. Oktavianus in een buitenwijk van Malang.
Eind januari 2015 werd Petrus Widjaja gebeld door ds. Yehuda uit Karangkates. De Loerah (dorpsoudste) had vier kinderen bij deze predikant gebracht. De vader van de kinderen was overleden. De moeder kon door al haar verdriet en ook haar geestelijke labiliteit, niet voor haar kinderen zorgen en verdween uit de dessa. De kinderen ( 3 jongens, de oudste is 12 en heet Deni Samuel, en een meisje ) zwierven 60 kilometer door het woud en kwamen toen in een vervallen huisje op een begraafplaats terecht. Daar werden ze opgemerkt door dorpsbewoners en naar de Loerah gebracht
De gemeente gaat uit van de Oost Javaanse kerk en maakt deel uit van de P.K.I. ( Protestantse Kerk Indonesië). Er werd op ons gerekend! Men wilde onze komst en de viering van het 35 jarig bestaan van de kerk laten samenvallen. De kerkdienst verliep zoals gewoonlijk. Omdat ik zelf een aardig woordje Maleis spreek, kon ik voor mijn broer als tolk fungeren.
Deze man merkte dat de kinderen christelijke namen hadden. In plaats van de kinderen te laten plaatsen in een islam pleeghuis, nam hij contact op met de christelijke predikant in de dessa. Ds. Yehuda woont met vrouw en dochtertje in een klein huisje achter de kerk. Het dominees echtpaar wilde ook graag voorkomen dat de kinderen in een islam pleeghuis zouden worden geplaatst en namen de kinderen op in hun gezin. Contact maken met familie van de kinderen is op niets uitgelopen. Ds. en mevrouw Yehuda zijn nu de officiële pleegouders van de vier kinderen. De regeling is eerst voor twee jaar.
Na afloop werd door een groepje kinderen gezongen.
Toen volgde de verrassing! De hele gemeente werd uitgenodigd de herinneringsmaaltijd mee te maken. De dames, onder leiding van de domineese, hadden een maaltijd gekookt voor meer dan vijftig gemeenteleden. Een geweldig opgave. In de bijzaal van de kerk stonden borden met eten klaar: rijst met groente en kip. Het smaakte verrukkelijk. Gedurende de maaltijd werd God gedankt voor de zegeningen van deze dag en de afgelopen 35 jaar. We hebben als stichting Setia met deze kerk te maken omdat veel kinderen uit deze arme gemeente gesponsord worden. Men is altijd erg dankbaar voor de gegeven hulp. Jan Rietkerk
Deni, Deta, Yogik en Estu
De namen van de kinderen zijn: Deni Samuel Kristiono (25-10-2001) Deta Putri Anggraini (24-11-2003) Yogik Kristiono (07-10-2005) Estu Lapian (01-09-2007) Ondertussen blijft men zoeken naar familie van de kinderen en komt er een definitieve regeling. Petrus Widjaja kon op korte termijn helpen met vier bedden. Gelukkig heeft stichting Setia een fonds voor noodhulp. Hieruit krijgt het gezin de komende twee jaar 100.000 roepia per maand ( ongeveer 8 euro). Dit is voldoende om de kinderen een maand lang te voeden. Misschien is er onder u wel iemand die dit bedrag voor de komende twee jaar wil schenken………… De door Petrus vertaalde bedankbrief van ds. Yehuda
Polikliniek geopend Bij het kindertehuis Griya Kinasih is een dokterspost gevestigd. Twee dokters ( een vrouwelijke en een mannelijke) zijn vier dagen in de week aanwezig om hulp te geven. Elke ochtend zijn er tien tot veertig patiënten die de polikliniek bezoeken. Er is ook een apothekersassistent aanwezig om de nodige medicijnen klaar te maken. Met Hananto, de leider van het tehuis en broer Piet, konden wij de post bezoeken. Ruim twee jaar geleden hebben wij voor deze polikliniek actie gevoerd. Een jaar geleden was het gebouw klaar en mocht de voorzitter van Setia de polikliniek openen. Door de activiteit van Mr. Hananto zijn de vergunningen nu afgegeven en kunnen er twee doktoren hun werk doen. Het is niet alleen voor het kindertehuis een uitkomst (er wonen nu 50 kinderen) maar ook de islamkampong kan van deze post gebruik maken. Dit werk wordt ook door de leiding van de kampong gesteund en iedereen is blij dat na zo veel jaren de nodige medische zorg aan al deze mensen kan worden gegeven .Dit leidt ook tot een goede verstandhouding met de omgeving. Seminar in Malang. Het werk van Setia in Indonesië, concentreert zich hoofdzakelijk in de wijde omtrek van Malang op Java. Setia faciliteert er diverse scholen en de meeste kinderen die gesponsord worden, wonen in dit gedeelte van oost Java. Petrus Widjaja heeft er veel contacten met predikanten en
Het uitreiken van de Kijkbijbel
leerkrachten. Aan het begin van deze eeuw heeft de Indonesische stichting “Hope for the children” , samen met Setia, rond de “Kijkbijbel” , een aantal seminars georganiseerd. Ook afgelopen zomer deed zich hiervoor weer een mogelijkheid voor.
Kalimantan. Max Tlonaen schreef ons: Opvoeden en evangeliseren.
Meer dan veertig predikanten en leerkrachten kwamen samen in Malang voor een driedaags seminar. Br. Henk Oostra, van “De Verre Naasten” heeft de lezingen verzorgd waarvoor de cursisten zelf de onderwerpen hadden aangedragen. Men wilde graag meer weten over christelijke ethiek, over de gemeente als zendingsgemeente en over contacten met moslimburen. Mijn broer en ik hebben het grootste gedeelte van het seminar kunnen bijwonen. Er werd erg geïnteresseerd meegedaan en veel gezongen. Aan het einde van de cursus kregen de deelnemers de Kabar Baik/ Kijkbijbel uitgereikt. We hopen dat alle deelnemers nu nog meer kennis hebben om de Blijde Boodschap te vertellen aan jong en oud. Semarang, Selatiga, Yogjakarta Sylvia houdt nauw contact met Asih over de voortgang van het onderwijs van de gesponsorde kinderen. Het sponsorgeld dat binnenkomt wordt overgemaakt naar Asih en de ouders, zodat de kinderen het onderwijs kunnen blijven volgen. Regelmatig krijgt Setia bericht dat kinderen afgestudeerd zijn en blij zijn dat ze door sponsoring onderwijs hebben kunnen volgen. Dit biedt hun mogelijkheden voor de toekomst.
Waar we ook zijn, onderwijs en evangelisatie gaan altijd samen. Dat is wat tot op vandaag mijn doel en hoop is geweest. Om die reden ben ik vroeger samen met mijn gezin veel verhuisd. Nu wonen we al 15 jaar in Dungkan waar we zijn geroepen om een Gereformeerde gemeente te dienen als predikant. Op veel manieren kun je gevolg geven aan de opdracht om het evangelie te verkondigen tot Christus terugkomst. Sinds onze komst in Dungkan organiseren wij een zondagschool. In 2012 hebben we de beslissing genomen om te starten met een kleuterschool (leeftijd 2-6 jaar). De kleuterschool heet ‘Gereformeerde kleuterschool Immanuel. Deze kleuterschool bestaat nu 3 jaar, niet alleen voor kinderen van de kerk, maar ook voor kinderen uit de buurt die Christus nog niet kennen. In het begin was dat moeilijk, er waren geen tafels en stoelen, geen boeken en geen handleidingen, geen speelgoed voor binnen en geen spelmateriaal voor buiten. Maar we moesten beginnen, dan met een eigen doel en visie. Oktober 2014 hebben 3 leden van Setia ons bezocht (Marja en Albert den Ouden en Bert Kuiper). Ze hebben onze omstandigheden gezien en gerapporteerd aan de stichting Setia. Vervolgens hebben we hulp gekregen in de vorm van spel- en leermateriaal. We zijn daar erg dankbaar voor.
Sponsorkinderen bij Asih thuis
Als een kind afgestudeerd is, krijgen de sponsorouders hierover ook bericht en worden ze gevraagd of ze een nieuw kind willen sponsoren. Er zijn nog genoeg arme ouders die dankbaar zijn dat hun kind op deze wijze onderwijs kan volgen. We hopen dat het werk goede voortgang mag vinden.
Om deze kleuterschool te organiseren hebben vanaf het begin drie mensen zich ingezet, ikzelf, mijn vrouw Alet en een lid van de gemeente. Helaas heeft deze laatste na 6 maand afscheid genomen omdat dit werk geen salaris oplevert. Mijn vrouw en ik zijn door gegaan. We hebben een cursus gevolgd in Jakarta, waarin de regels van de overheid werden uitgelegd en ons geleerd werd hoe we les moeten geven. Inderdaad vragen we een klein bedrag van de ouders, maar dat loopt niet goed. Veel ouders hebben niet door dat kleuteronderwijs van belang is. Veel ouders hebben ook weinig te besteden. In het derde jaar van de kleuterschool waren er 28 kinderen in twee kleine klassen. De kinderen komen uit protestantse, katholieke, boeddhistisch, chinees (Kong Hu Shu) en Islamitisch gezinnen. We zijn blij dat we er mee door kunnen gaan.
financiële middelen om Yacob weer naar school te kunnen laten gaan, terwijl hij dat wel erg graag wil.
Om door te gaan hebben we wel ideeën zoals; meer leerkrachten, bevoegdheden en competenties van leerkrachten uit te breiden, de licentie van de overheid voor elkaar krijgen, verhalenboekjes van de Bijbel (Ceria) gaan gebruiken, een eigen lokaal en speelplein. De afgelopen drie jaar hebben we de kerk gebruikt, 5 dagen per week. Dat betekent dus ook dat we niet zomaar wat aan het gebouw kunnen doen, het is ook een kerkzaal. Met als doel evangeliseren zijn dit heftige plannen die veel doorzettingsvermogen vragen, geld, tijd en inzet. We hopen dat dit een weg mag zijn in Gods plan.
Derbi Aprian Zij is enig kind. De ouders trouwden op latere leeftijd. De vader is 55 jaar. Zij wonen in een klein huis op hun tuin in het bos. De ouders verdienen door bosproducten te verkopen. Als de tijd daarvoor voorbij is werken ze als schoonmaker in tuinen en verdienen dan 25.000 Rp per dag Derbi ging naar de lagere school en moest daarvoor elke dag 6 km lopen. Soms werd ze gebracht door anderen. De ouders hebben niet veel inkomsten uit hun werk. Als beide ouders druk zijn moet Derbi alles zelf regelen. Toen ze van de lagere school af was, hebben de ouders haar niet verder laten leren omdat er geen middelen voor waren en omdat de school te ver weg was. Daarom stel ik haar voor aan Setia zodat ze naar de SMP kan. Ze heeft daar ook een fiets voor nodig. De ouders hebben gekozen voor een SMP dichtbij hun woning, zodat hun dochter op en neer kan en niet in een internaat hoeft te wonen.
Groet van Max Tlonaen. Ds. Max en zijn vrouw Alet Nieuwe sponsorkinderen op Kalimantan. Silla Shawita Zij komt uit een gezin van 5 kinderen, allemaal meisjes. Eén gaat naar de SMA, één naar de SMP en één begint aan de basisschool. Hun ouders werken op de ladang, waar ze eenmaal per jaar een oogst kunnen binnenhalen. Daarnaast werkt de vader als illegale houtwerker in Maleisië. Helaas is de moeder op dit moment vaak ziek. Ze leven zeer eenvoudig maar als Christen. Ik stel haar voor aan Setia op grond van mijn overwegingen gezien hun financiële positie. Yakob Dit is het tweede kind uit een gezin van drie. De oudste gaat naar school maar krijgt daarvoor hulp van een andere persoon. Yakob is al in 2013 van de basisschool gekomen, maar kan zijn studie niet voortzetten. Toen ik hem ontmoette werkte hij als houtdrager. Hij werkt om zijn ouders te helpen die boer op hun ladang zijn. De ouders hebben geen
Kleuterschool Immanuël Het kleuterschooltje in Dungkan op Borneo/Kalimantan werd in 2015 door Setia gesteund. Men werd in de gelegenheid gesteld kleutermateriaal aan te schaffen. Het mag nogmaals gezegd worden dat men erg dankbaar is dat dit mogelijk is dankzij al uw financiële bijdragen. Aan dit kleuterschooltje geeft Alet, de vrouw van Max Tlonaen, les. Op het buitenterrein is eenvoudig en doelmatig klim en klauter materiaal geplaatst in uitnodigende kleuren. Kinderen die thuis weinig of geen speelgoed hebben, vinden het heerlijk om naar school te mogen gaan. Aan de leiding de mooie taak om deze kinderen van de Here Jezus te vertellen. Eenmaal per week wordt de kinderen een gezonde maaltijd aangeboden. Broodnodig, nou ja “rijstnodig” als de oogst thuis bijna helemaal op is, het veel regen, er geen rubber getapt kan worden en er dus op die manier ook niets te verdienen valt! Bij deze school ligt ook een internaat. De sceptictank is verzakt. De kinderen konden daardoor de toiletten niet meer gebruiken en deden hun behoeften buiten in de bosjes rondom het gebouw. Een erg onhygiënische situatie!
Fase 1 van de restauratie van de sceptictank is voltooid. De kinderen kunnen nu van de nieuwe toiletten gebruik maken. Ook hieraan heeft Setia financieel kunnen bijdragen.
Financiële verantwoording over 2014
Inkomsten
€
giften sponsorgelden vrijval legaat markten rente akties projecten akties scholen
De verzakte afvoer
10.872 17.496 10.000 700 399 245 180 39.892
Uitgaven adoptiegelden project Kalimantan project Kindertehuis steun scholen kosten in Indonesië kosten in Nederland
€
Kosten Indonesië: personeeskosten scholen kosten medewerkers reiskosten medewerkers administratie-en bankkosten
€
Kosten in Nederland: nieuwsbrief bankkosten bestuurskosten
€
19.345 3.530 897 6.026 6.437 1.427 37.661
Na de herstelwerkzaamheden
Projecten: - Financiële tegemoetkoming voor ds. Yehudi i.v.m. voeding van de vier pleegkinderen - De Surya Martha school is gegroeid van 19 naar 82 leerlingen. Graag zou men extra lokalen bouwen en onderwijsmateriaal aanschaffen. Men denkt 1400 euro tekort te hebben. - De Brawyaya school vraagt voor boeken en kasten 600 euro. - Restauratie kinderhuis bij kleuterschool in Dungkan op Kalimantan (fase twee). - Sponsoring van kinderen die nog op de wachtlijst staan.
1.973 2.296 1.526 642 6.437
294 308 825 1.427
Indien u geen prijs meer stelt op toezending van de Nieuwsbrief, wilt dit dan doorgeven aan het secretariaat? Zie de contactgegevens hieronder.
inkomsten 2014 rente; akties 399,06 projecten;
vrijval legaat; 10000
markten; 699,69
245
akties scholen; 180 giften; 10872,46
sponsorgelde n; 17496,28
kosten in nederland; 1426,96
uitgaven 2014
kosten in indonesië; 6437,03 adoptiegelde n; 19344,94 steun scholen; 6025,5 project Kindertehuis; 897,03
project Kalimantan; 3529,8
Stichting Setia Strielandsebeek 1 8033 DT Zwolle E-mail:
[email protected] www: stichtingsetia.nl KVK nummer: 41004223 RABO bank NL61 RABO 0321 4429 89 t.n.v. Stichting “Setia” te ’t Harde
