Beste sponsoren en leden van de Club van 50,
Aalst, 27 juli 2009
Het was weer zo ver, onze laatste race was alweer een maand geleden op Oschersleben, en nu stond Lausitz voor de deur! Het zou een flinke rit worden van ongeveer 700km en dat met onze zware bus en volgeladen aanhanger. We zouden flink de tijd nemen, op donderdag ochtend vertrokken we dan ook al om 07.15 richting onze ooster buren. De reis ging goed, zonder file en met mooi weer. Rond 16.15 waren we al op het circuit! Helaas was de poort nog gesloten en konden we de paddock nog niet op, dan maar lekker in het zonnetje in het gras zitten en wat drinken. Om 18.00 ging eindelijk de poort open en reden we met een grote 3DCup colonne de gigantische paddock van de Eurospeedway van Lausitz op! Snel kamp maken, inschrijven voor de trackday en lekker wat eten. Rond 10.30 arriveerde ook Chris en Thomas. Nog even een afzakkertje bij de Kockies en lekker op tijd naar bed, het zou morgen een lange dag worden met 7 training sessies! Het zou vandaag een bloedhete dag worden en dat was al vroeg in de ochtend te merken, al in de vroege uurtjes werd ik mijn tent uitgebrand! Ik had heel veel zin in vandaag en was heel erg benieuwd naar de nieuwe baan. Tegen 10.00 had ik mijn eerste sessie, ik ging vol spanning de nieuwe baan op en hem rustig op mijn gemak verkennen. Na 20 minuten rijden kwam ik van de baan met nog niet een voldaan gevoel. Wat was dit een lastig baantje! Hij was heel erg technisch met veel bochten wat voornamelijk doordraaiers waren, twee rechte einden, breed asfalt en een fantastische grip! Overal waar je om je heen keek waren tribunes, net of je in een gigantisch groot voetbal stadion reed. Mijn tweede sessie ging een stuk beter en had ik de baan in mijn hoofd zitten. De derde sessie ben ik pas wat harder gaan rijden om te kijken wat er mogelijk was op deze baan. Ik kwam in een goed ritme en heb nog een stukje samen met Bernice gereden. De derde sessie kwam ik echt tevreden van de baan! De vierde sessie heb ik overgeslagen omdat er geen pauze ingepland was en het toch belangrijk is even de tijd te nemen voor de lunch, ook was het belangrijk even te rusten in verband met de hitte, de temperatuur meter gaf 37gr aan in de zon en 33gr in de schaduw! Ik besloot alleen de vijfde en zesde sessie nog te rijden. Het was zo ontzettend heet dat ik niet volledig geconcentreerd op de motor zat. Dus iedere sessie lekker mijn rondjes gereden en de baan haarfijn leren kennen.
Ilja tijdens haar training en kwalificatie
Het was de tweede dag dat ik met nieuwe banden reed, namelijk met de nieuwste Michelin Power One. Ik had er al een testdag mee gereden op Spa-Francorchamps waar ze erg goed bevallen waren! Ze voelde beter aan dan de Pirelli’s, meer grip, sneller warm, makkelijker insturen en sneller op het gas, alle redenen voor meer vertrouwen! Ook op deze baan merkte ik gelijk het verschil. Papa reedt ook met dezelfde banden en is er ook helemaal weg van.
Inmiddels waren Ferry en Koos ook gearriveerd en was het kamp weer helemaal compleet! Ferry had thuis een flinke smakkerd gemaakt en zat hierdoor met een arm en been helemaal in het verband.. Niet de beste omstandigheden voor het begin van het weekend. Met zijn alle zijn we wat gaan eten in het restaurantje op de paddock, de typische vette Duitse patat, -schnitzels en -worsten hadden we dan ook gelijk weer genoeg gezien voor een heel jaar! Nog een gezellig avondje gehad en lekker op tijd naar bed! Vandaag konden we vanaf 08.00 inschrijven voor het raceweekend. Het weer was vandaag gelijk een stuk minder dan gister, het had vannacht al flink geregend en er waren de nodige buien voorspeld. Om 9.40 had ik mijn eerste kwalificatie. Mijn eerste sessie wilde ik gelijk een goede tijd gaan neerzetten, helaas kwam ik niet lekker in mijn ritme en lukte het niet om een tijd naar wens neer te zetten, ik had een 2.15,4 gereden. Mijn tweede kwalificatie was om 11.15, ik zou de eerste rondjes samen met papa gaan rijden, maar na 2 rondjes begon het al te spetteren en zagen we binnen een rondje 3 mensen in de grinbak liggen. Vrijwel iedereen besloot om naar binnen te gaan, jammer, weer geen goede tijd kunnen zetten. Om 13.40 had ik mijn laatste kans om een goede tijd neer te zetten. Het was inmiddels gelukkig weer droog geworden en ik had zin in een paar snelle rondjes! Ook deze kwalificatie kwam ik niet in een goed ritme, gelukkig wist ik de slechte tijd van vanmorgen wel te verbeteren met nu een snelste tijd van 2.13,2. Ik had sinds gister al problemen met mijn motor, als ik aanrem voor een bocht begint mijn achterwiel te glijden en als ik het gas er weer op zet de bocht uit begint mijn achterwiel te pompen en naar buiten te gaan. Voor mij is duidelijk dat er iets helemaal niet goed staat in de afstelling van mijn vering. Daarom vroeg ik de twee monteurs van MCT die er dit weekend bij zouden zijn voor technische ondersteuning even naar mijn vering te kijken. Zei zagen aan hoe mijn band tekende en aan mijn vering dat deze inderdaad niet goed stond, en hebben hem zo goed als mogelijk was aangepast. Doordat er geen hoogteversteller in mijn motor zit, kan ik hem niet genoeg op zijn voorkant zetten, hierdoor staat mijn motor te veel op de achterkant en dus ook op de band. Door de druk word mijn achterband ook te warm en gaat hij te veel smeren en rubber oppakken van het circuit. Wat ze omschreven klopt ook precies bij mijn gevoel bij de motor. Dat word weer een leuk winter project! Rond 14.30 begonnen de donkere wolken zich plotseling op te stapelen en trok het helemaal dicht en het begon heel hard te regenen.. Verdorie, om 16.10 zou ik mijn eerste race rijden en omdat ik nog niet over een extra set velgen beschik moest ik nu de keus gaan maken of ik mijn droogweer banden er op zou laten liggen of dat ik mijn regen banden zou gaan omleggen... De lucht was helemaal zwart en het zag er niet goed uit, helemaal toen Cecile kwam vertellen dat het niet droog zou gaan worden... Nou, dit was dan een mooie gelegenheid om voor het eerst op mijn regenbandjes te gaan rijden, en dat gelijk tijdens een race.. Snel ging ik met papa aan het werk om de wielen uit de motor te halen, snel naar de bandenwissel service van fam. Middelkoop en terug de wielen weer in de motor! Om 15.45 stond mijn motor helemaal klaar, snel omkleden en op de motor naar de grid! Toen we stonden te wachten om de baan op te gaan keek ik even om me heen, van de 27 rijders gingen er maar 15 starten, dat betekende als ik de race uit ging rijden dat ik puntjes zou hebben! Omdat ik als 21ste starten stond ik helemaal achteraan van de 15, dat betekende dat ik goed moest starten. De lichten gaan uit en zo snel ik kan probeer ik weg te komen, door de water spray van mijn voorgangers zie ik gelijk niets meer, ik haal er een in en nog een, glibberend ga ik als 11e de eerst bocht in.
Het volgende rechte stuk zie ik helemaal niets meer, gelukkig kan ik me oriënteren door de meter bordjes die aan de muren voor de tribunes hangen. Na het eerste rondje begint het te wennen en heb ik het naar mijn zin in de regen! Ik zit achter Marco en we zijn in aantocht bij het groepje voor ons met daarin ook Thomas en Bernice, met extra veel motivatie ga ik de tweede ronde in.
De start van de regen racen (voor de duidelijkheid heb ik een circeltje om mezelf geplaatst)
We komen nu echt dichtbij als plotseling Marco voor me onderuit gaat, voor ik het weet lig ik ook op het asfalt en glijd met een rot gang het hele rechte stuk af, ik hoor hoe mijn motor met gloednieuwe kuipen over het asfalt gaat, verdomme! Het lijkt wel of het glijden nooit ophoud en ik kijk zelfs nog even achterom of er niemand over me heen gaat rijden.. Vervolgens krijg ik nog een mooie zet van de curbs die me de modderige grindbak in laten vliegen. Heerlijk... Marco en ik kijken onszelf en elkaar even na, maar gelukkig is alles goed. De baco’s halen onze motoren weg en deze worden buiten de baan tegen de vangrails gezet, nu kon ik kijken hoe mijn motor de crash overleefd heeft.. Mijn motor zag er net zo goed uit als ik, het leek wel of we rechtstreeks van de crossbaan afkwamen, de modder en het gras zat echt overal! Ik zag dat mijn mooie nieuwe remschakel set verdwenen was en ook mijn koppelingshendel was nergens te bekennen. Marco had dezelfde soort schade aan zijn motor. Samen bleven we langs de kant staan om onze mede conculega’s aan te moedigen, daar kwamen ze aan, er gaat er nog een onderuit op dezelfde plek, en nog een en oh daar gaan ook Thomas en Bernice! Met 4 tegelijk zijn ook zij onderuit! het is een zooitje in de grindbak en gelijk word de rode vlag gezwaaid waarmee de race wordt afgelast. Gelukkig was iedereen ongedeerd. Binnen 2 rondje 6 mensen gevallen in dezelfde bocht, er moet iets gelegen hebben, olie of rubber van de auto’s die er vaak rijden.. Ik weet wel dat ik heel erg baal! Na een kwartiertje kan ik mijn motor halen, samen met Tim en Andre rijd ik hem terug, het was even duwen omdat hij in een versnelling stond en er niet uit kon. Bij de Kockies voor was een grootse wasplaats opgezet waar iedereen zijn motor aan het strippen en afspuiten was. Toen alles schoon was vond ik de schade erg mee vallen, ik had aan de linker kant kuipschade en mijn voetstepje en koppelingshendel waren weg. Wat ik achteraf van papa hoorde, is dat hij mama een live verslag aan het geven was via de telefoon wat ongeveer zo ging: “Jaa, ze heeft een heel goede start, rondje 1: en nu ligt ze 10e! rondje 2: Hé, ze komt niet langs, oh oh!” Ik heb haar na de race gelijk even gebeld om te zeggen dat alles goed was, ik kreeg nog te horen dat papa maar extra voorzichtig moest doen, ik zou het doorgeven.
Mijn motor was schoon en helemaal gestript, snel zette ik hem terug in de tent en snelde me samen met Tim op de scooter richting het dak van de paddock om de start te kunnen zien van de andere groep waarin papa reedt. Hij had zich heel erg goed gekwalificeerd en starten maarliefst van de 3e plaats achter Martin en Hein. Bij de start moest hij was mensen voor laten gaan, maar ging als 6e de eerste bocht in. Het volgende rondje deed ik mijn best hem te zien, maar hij kwam niet voorbij.. Ook Ferry had ik niet voorbij zien komen.. Voor de zekerheid het volgende rondje nog kijken, maar nee, hij zat er echt niet meer tussen.. na de race op de paddock gaan kijken, daar kwam ik hem tegen. Hij was net 2 bochten verder op precies dezelfde manier als mij gevallen, en inderdaad samen met Ferry. Gelukkig was hij helemaal in orde, en zijn motor zag er ook niet heel slecht uit. Hij heeft identiek dezelfde schade als ik aan mijn motor heb, alleen zijn kuipwerk was er slechter aan toe.. Nadat we ook zijn motor hadden gestript en afgespoeld was het tijd om eerst even aan ons zelf te denken, eerst een warme douche en droge kleren, niets lekkerder dan dat na zo’n dag! We wisten nog niet wat we zouden gaan doen morgen op onze tweede race dag, als het weer zou gaan regenen zouden we beide niet gaan rijden, en dat waren helaas wel de voorspellingen voor morgen.. We besloten te wachten tot morgen ochtend, dan hadden we nog tijd om de motoren race klaar te maken. We zaten net lekker bij te komen bij Chris in de camper toen Hein vroeg of we bij hem wilde komen eten, hij had te veel opwarm maaltijden bij zich en wilde die graag met ons delen. Lekker aan de Paella op een doorweekt Duits circuit, haha. Nog gezellig wat gedronken bij de Kockies en bij Jan, Tim en Martie, en vervolgens naar bed (ik mocht bij Chris in de camper slapen omdat mijn luchtbed alweer lek was..) Het was een slopende dag geweest! De volgende dag lekker iets langer in bed blijven liggen, toen we de rolluikjes naar boven deden zagen we tot onze grote verbazing dat de zon scheen! Ik wist niet hoe snel ik mijn bed uit moest komen en me aan moest kleden, binnen 5 minuten was ik mijn motor aan het klaar maken. Gelukkig had ik zelf nog wat onderdelen en kon ik van Marijn een koppelingshendel lenen, met super hulp van Thomas en Tim wisten we ervoor te zorgen dat mijn motor een half uur voor mijn tweede race helemaal klaar stond! Snel omkleden en nog even snel mama bellen om het goede nieuws te vertellen. Snel naar de grid voor de opstelling, daar vielen een paar gaten in het veld van mensen die na hun val niet meer zouden of konden rijden. We zouden met 21 mensen van de 27 starten. De lichten gingen uit en ik trok zo hard mogelijk weg als ik kon, het leek wel of ik vleugels had! Voor mijn gevoel ging ik overal tussendoor en voor ik het wist was daar de eerste bocht, ik ging er al 11e in, en dat vanaf de 21ste plaats! Ik kon het tempo mooi bijhouden en wilde net de aanval op mijn voorloper gaan beginnen toen ik opeens een ratelend geluid hoorde aan mijn motor, ik besloot even rustiger aan te doen en kijken of ik kon ontdekken waar het vandaan kwam.
Ilja tijdens haar tweede race
Helaas moest ik een paar mensen voor laten gaan en kwam ik op de 16e positie terecht, na een rondje zag ik dat mijn stuurdemper los was geschoten en hierdoor mijn stuur slag naar rechts half geblokkeerd werd, oei.. Ik besloot door te gaan, ik was nu zo dichtbij mijn eerste puntjes dat ik niet wilde opgeven. Ik had in Donington natuurlijk ook al puntjes gehaald, maar daar had iedereen punten gehaald omdat de A en B groep door elkaar reden, dus hadden ze ze netjes verdeeld. Inmiddels begon de lucht weer donker te worden en zag je af en toe al spetters vallen, gelukkig zag ik dat ik nog maar 2 rondjes had en kwam weer aan het achterwiel van Erik mijn voorlopen terecht, ik kon hem er mooi uit remmen, op naar de volgende, nog net in de laatste bocht combinatie kon ik Erwin ook inhalen, vol gas het rechte eind op waar je een gordijn van regen tegen het lijf reed, zodra ik de finish streep over ging liet ik het gas los om niet te hard te hoeven remmen op het natte asfalt met mijn droogweer banden. We feliciteerde elkaar in het uitloop rondje met de mooie race en gingen naar de huldiging van de winnaars. Toen ik aan kwam bij ons kamp was iedereen druk bezig banden keuzes te maken voor de race. Papa besloot zijn droog weer banden er op te laten liggen omdat hij niet weer een regen race wilde rijden. Ook Chris besloot niet meer in de regen te rijden. Uiteindelijk heeft papa na zijn warm-up rondje besloten niet te rijden, de baan was te nat geworden en het risico was te groot om te gaan rijden met droog weer banden. Gezamenlijk hebben we de race gekeken die nog erg spannend was! Helaas wel weer de nodige valpartijen.. Als de wiedeweerga zijn we het kamp gaan inpakken, helaas waren ook daar weer de nodige regenbuien waardoor we veel doorweekt hebben moeten meenemen. Rond 16.00 reden we weer naar huis, nog een lange weg te gaan... We kregen nog de nodige regen, onweer en zelf een bijna gevormde tornado over ons heen en ook bij Hannover was het weer feest, dit keer was er een kettingbotsing met maar liefst 260 voertuigen! Gelukkig konden we nog net op tijd omrijden wat ons slechts 1,5 uur extra koste, maar ook dat kon onze pret niet drukken. Een weekendje arcen met papa, is altijd leuk! Om 02.30 waren we eindelijk thuis, en wat lag mijn bed lekker... ZZzzz....
Een paar foto momentjes onderweg
Het was een heel dubbel weekend, zo jammer van de crash terwijl het zo lekker ging, en toch mijn eerste echte puntjes binnengehaald waardoor ik nu 21ste sta van de 43, ik ben dik tevreden! Ik wil graag Cecile bedanken voord de wederom geweldige organisatie, de jongens van MCT voor de hulp aan mijn motor, Marijn voor de onderdelen en Thomas en Tim voor het helpen bij het klaarmaken van mijn motor, Chris en Hein bedankt voor de overnachting en de catering! Sterkte voor Ferry en alle andere met het weer klaarmaken van lichaam en motor. En papa bedankt voor alles! Groetjes, Ilja #68
