Beste leerlingen, ouders en PPW-SLO-sympathisanten

Nieuw begin. Voorzichtig, haast nog breekbaar, verschijnt overal het licht. Maar met een kracht die niemand kent. Die hoop laat kiemen, tuinen aansteekt, grafstenen opzij rolt. Alles wijst naar een nieuw begin. Kris Gelaude

De leerlingen, leerkrachten en directie van Petrus&Paulus, campus West –SLO wensen u allen een Zalig Pasen!

Beste leerlingen, ouders en PPW-SLO-sympathisanten Is er een week in het kerkelijk jaar waar emoties dichter bij elkaar liggen dan in de Goede Week? We voelen de vreugde op Palmzondag waar Jezus zijn intrede doet in Jerusalem, het samenzijn bij het avondmaal met Zijn vrienden op Witte Donderdag, een tafel waar je zo zou willen aanschuiven, maar die in schril contrast staat met het verraad door Judas, de pijn bij de kruisiging en het sterven op Goede Vrijdag, het wachten op Stille Zaterdag, het oude achterlaten en opnieuw beginnen om met volle teugen de vreugde van Pasen op te nemen. Zo ook een waaier aan emoties in de Steenbakkersstraat tijdens het voorbije trimester. Toen het bericht kwam dat een inspectieteam na de krokusvakantie onze school binnenste buiten zou keren, was een gevoel van spanning niet weg te denken. Op weg naar een heel zwaar examen, zo ervoeren de leerkrachten het; een gratis audit waar bedrijven fortuinen voor betalen, zo benoemde de campusdirecteur de nakende doorlichting. Hoe je het ook aanvoelde, erdoor moesten we! Het waren drukke weken waar leerlingen van de aanwezige stress hopelijk weinig gemerkt hebben. We hebben de inspecteurs het binnenste van onze ziel getoond zowel op onderwijskundig als op pedagogisch vlak. Het team, dan nog vergezeld van hun grote baas, de inspecteur-generaal Lieven Viaene, heeft ons na 2 weken grondige studie over onze leerinhouden, beleid, evaluaties, eindtermen, pedagogisch project… een welverdiende pluim gegeven. De leerlingen in de Steenbakkersstraat krijgen onderwijs om U tegen te zeggen. Wat wij normaal vinden blijkt in het Vlaamse onderwijslandschap boven het gewone uit te stijgen. We zijn vooral trots op onze leerlingen omdat zij ons

elke dag uitdagen om onderwijs van de bovenste plank te bieden! Dat de gebouwen van de Steenbakkersstraat niet meer aan de noden van de hedendaagse tijd voldoen, maakte ons dan weer triest. Maar ook hier blijven we niet bij de pakken zitten en worden de mogelijkheden samen met het schoolbestuur bekeken. Het behoort onder andere tot onze onderwijskundige taak om jongeren met die waaier aan emoties te leren omgaan. Ook dat hebben we moeten aantonen. We helpen hen niet door muren om hen heen te bouwen en hen af te schermen van alle problemen. Momenten van vreugde, verdriet, samenhorigheid en spanning worden in de dag gebundeld. ’s Morgens weet je niet wat de dag voor ieder van ons brengt. Dat zullen de 16 studenten en 2 leerkrachten van de school uit Halterm-an-See die bewuste 24ste maart ook niet verwacht hebben. Het leven biedt je kansen maar kan je net zo goed behoorlijk tegenwerken. Net daarmee leren we de jongeren op school omgaan om straks voorbereid de wereld in te stappen. We brengen de wereld binnen in onze school, leren hen omgaan met zoveel culturen, diverse opvattingen, andere gebruiken, slecht nieuws. Uit gezamenlijke initiatieven en projecten maar ook uit misverstanden leren we van mekaar. Hoe we dit in praktijk doen kan je ook dit trimester weer lezen in deze brochure. In alles wat we doen zetten we niet constant een roze bril op maar omarmen we het leven vanuit een positieve invalshoek en met een stevige portie realiteitszin. Dat is ook hetgene wat de jonge Russische kunstenares in het schilderij op de voorpagina wil meegeven. Laat het positieve van de kleurige bloemen op je afkomen, leun achterover in je zetel en geniet van deze lectuur door en voor onze jongeren. We wensen jullie allen een Zalige Pasen! Vanwege het directieteam Frank Travers, Rita Struys, Annik Soete

Leerlingen en leerkrachten stonden stil bij de gebeurtenis die niemand onberoerd liet. Deze tekst werd door de leerlingen van de derde graad geschreven en voorgelezen tijdens een bezinningsmoment. Tekst ter nagedachtenis van de terreuraanslag in Parijs woensdag 14 januari 2015 Het nieuws over de terroristische aanslag in Frankrijk heeft ons allemaal ontzettend veel pijn gedaan. We leven mee: met de getroffen families, vrienden, collega’s, de Fransen. Het doet pijn als we zien dat we onze eigen soort aan het uitmoorden zijn en dat zou niet mogen gebeuren. Maar we mogen niet vergeten dat we niet alleen hierbij moeten stilstaan; dagelijks sterven mensen door ziekte, honger of oorlog. Waarom moeten mensen leven in angst? Geweld is nooit een oplossing. Praat met elkaar, onderhandel. De daders van de aanslag waren moslims, ja. Maar het is heel belangrijk om te onthouden dat we geen foute veralgemening maken: drie individuen mogen niet vereenzelvigd worden met ons allen, met alle moslims. Ook moslims veroordelen deze terroristische daden. Wij geloven dat gelovigen, ongeacht religie, niemand mogen doden. Laten we ook positief zijn: samenleven IS mogelijk en daar is onze warme school het perfecte voorbeeld van. Verschillende geloofsovertuigingen en nationaliteiten leven in respect en vrede met elkaar. Laten we dus een toonbeeld zijn. Kunnen we dat niet overal bereiken? Wij willen graag beklemtonen dat, ondanks religie, geaardheid, geslacht, keuzes, we allemaal één iets gemeen hebben en dat is: mens-zijn.”

Hoe alles begon met een naamplaatje Campus West ontmoet Patrick Lagrou

Een activiteit voor de leerlingen van de eerste graad A van Campus West in het auditorium van de Stuiverstraat

Donderdag 5 maart 13.40u. Eindelijk is het zover: we ontmoeten vandaag een groot jeugdschrijver. Een waarvan je ongetwijfeld al eens een jeugdboek gelezen hebt. Wie kent er immers ‘Het Dolfijnenkind’, ‘Het grote griezelboek’, ‘Verdwenen in de Sargassozee’ en vele andere boeken van hem niet? Zijn laatste boek heet ‘Milans Groote Oorlog’. Of hoe alles begon met het vinden van een naamplaatje ergens in de Ijzervlakte. Een plaats die het strijdtoneel geworden is van een bikkelharde oorlog, de Eerste Wereldoorlog, nu 100 jaar geleden. Was het meer dan boeiend? Lees zelf maar enkele commentaren van de leerlingen uit 1 a. Ik vond het heel interessant dat hij over zijn leven vertelde, want hij heeft volgens mij een heel spannend en avontuurlijk leven. (Laura) Ik ben echt een hele grote fan van Patrick Lagrou. Daarom vond ik het een leuke ervaring. (Mahad) Het verhaal van ‘Milans Groote Oorlog’ vertelde hij met heel veel intonatie, zodat het leek alsof ik er zelf bij was. (Marta-Luna) Een pluspunt was ook dat het een sympathieke man was. Als er nog eens een ontmoeting met een schrijver zou plaatsvinden, dan zou ik dat heel fijn vinden. (Keyentha) Het was goed en tof dat hij een PowerPoint en foto’s bij had. Daardoor kon ik alles beter begrijpen. Het zou leuk zijn als we nog eens naar een schrijver als hem mochten luisteren. (Milana) Ik ga zeker zijn boek lezen, want ik wil weten hoe het verder met Milan afloopt. (Charlotte) Zijn boeken zijn spannend! (Arno) Het leukst vond ik de zoektocht naar het naamplaatje. (Abigail)

Debatwedstrijd 2015 Voor de tweede maal trokken zes zesdejaars van het Sint-Lutgardisinstituut verbaal ten strijde naar Brugge op zaterdag 31 januari. Mariam, Linde en Roya vormden team 1; Neha, Elizabeth en Carmen vormden team 2. Voor 3 leerlingen was het de vuurdoop, voor de andere helft was het dus de tweede deelname. Elke leerling nam een vaste rol op zich: ofwel de opzetronde, ofwel de verweerronde, ofwel de conclusieronde. Elk groepje was één keer regering en één keer oppositie. Dat betekent ofwel dat je pro was, ofwel contra. Maar dat koos je niet zelf. De groepjes moesten dus twee keer debatteren. Om de debaters nog meer het vuur aan de schenen te leggen, was er een timekeeper. Voor de opzet- en verweerronde kreeg de betreffende spreker 3 minuten, voor de conclusieronde 2 minuten. Bovendien kenden noch de leerlingen, noch de leerkracht op voorhand de stellingen. Elk groepje kreeg 15 minuten voorbereiding, maar de leerlingen moesten het wel helemaal alleen redden: leerkrachten mochten geen handje toesteken.

De vier stellingen die onze zes leerlingen voorgeschoteld kregen, waren de volgende:

 Tijdens de schooluren mogen enkel Fairtradeproducten worden verkocht op school. (Door de regering werd de stelling vernauwd naar “lagere scholen”. Een stelling vernauwen was toegestaan.)  Alle niet- taalvakken op school moeten vanaf het vijfde jaar in het Engels worden gegeven.  Tijdens periodes van crisis mogen kunst en cultuur niet meer worden gesubsidieerd.  Geen smartphones voor kinderen onder de 14 jaar. (Hier werd opnieuw de stelling vernauwd naar kinderen onder de 12 jaar.)

Op het einde van elk debat ging de jury in beraad en kregen de leerlingen de punten en feedback. Met prijzen zijn we niet gaan lopen, maar een nederlaag is het zeker niet geweest. De leerlingen hebben zoveel bijgeleerd: omgaan met kritiek, omgaan met stress/ tijdsdruk, verbaal sterk zijn, goede argumenten geven, de argumenten van de tegenpartij onderuit halen, actief luisteren en notitie nemen en leren omgaan met persoonlijke verbale aanvallen. (Dat was toegestaan om de spreker te verstrooien.) Ten slotte nog een commentaar van respectievelijk Neha en Roya over de dag:

Ik vond het wel leuk, maar als er meer scholen zouden zijn geweest, zou de puntenverdeling waarschijnlijk niet partijdig zijn. Een jury moet bestaan uit alle deelnemende scholen zijn. De debatwedstrijd was zeer stresserend, toch was ik deze keer minder zenuwachtig dan vorig jaar. Ik ben zeer blij en dankbaar dat ik de kans gekregen heb om deel te nemen aan een debatwedstrijd. Het zal voor mij een goede herinnering/ervaring blijven, want ik heb er veel van geleerd. Als spreker moet je letten op wat je vertelt en als je stress hebt, is dit zeker niet gemakkelijk. Hoewel we goed hebben gedebatteerd en spijtig genoeg niet hebben gewonnen, ben ik toch trots dat we hebben deelgenomen. Ik raad de derde graad aan om zeker deel te nemen volgend jaar, want je zal achteraf geen spijt hebben.

Het was een vermoeiende dag, maar dankzij het mooie compliment van een leerkracht* uit een andere school heeft dit onze dag goed gemaakt.

* Dat compliment was dat onze leerlingen een dikke pluim verdienden voor hun Nederlands en verbale sterkte, rekening houdende met hun andere moedertaal dan het Nederlands.

Poëzieavond Op vrijdagavond 6 februari gaven de vijfdes en zesdes het beste van zichzelf in een poëzieavond naar aanleiding van de gedichtenweek. De leerlingen kregen in de lessen Nederlands de opdracht om poëzie te verwerken in een stukje toneel. Met een thema als ‘Met zingen is de liefde begonnen’ en ‘Levensgevaarlijke liefde’, kon dat niet anders dan een succes worden. De leerlingen namen het heft dus in eigen handen en kwamen niet zomaar wat gedichten opzeggen. Alle teksten kregen een heel eigen twist en originele omkadering. We zagen jongens vechten en verliefd fladderen en meisjes bedachtzaam flaneren terwijl ze hun eigen gedicht brachten. De vijfdejaars maakten een moderne Doornroosje versie met een rockster en een slapende prinses die moesten opboksen tegen een strenge vader en licht hysterische moeder. Het geheel werd omkaderd door een streepje muziek gebrachte door een leerlinge aan de piano en dhr. Pinson op de saxofoon. Ook de leerlingen van OKAN droegen hun steentje bij: zij maakten een heel eigen versie van ‘Marc groet ’s morgens de dingen’. Het werd een sfeervolle avond die smakelijk werd afgesloten met een hapje en een drankje in Bistro Paris.

We hebben het allemaal, maar toch is het hart van elk van ons anders. Er is het fysieke hart, maar vooral het 'gevoelshart' houdt de mens sterk bezig. Dat we met ons hart voelen, blijkt meer dan ooit als het gebroken is. We vertrouwen met ons hart, we volgen ons hart en we hebben lief met ons hart.

Verwenmiddag voor de leden van Ziekenzorg dankzij vierdejaars Campus West

Op dinsdag 17 maart stonden de leerlingen uit het vierde jaar Verzorging Voeding van Petrus & Paulus West, Steenbakkersstraat, in voor een verwendag. Hiervoor werden de leden van Ziekenzorg Heilig Hart uitgenodigd. De middag begon met een zangstonde, waarna de groep zich opsplitste. Enkele senioren lieten hun nagels lakken, genoten van een handmassage, of speelden kaart in de spellenhoek. Anderen gingen de creatieve toer op met lapjes stof. Bij wijze van afsluiter serveerden de jongeren uit het vierde jaar koffie en gebak. Het initiatief kaderde in Ziekenzorg Open Huis. De leerlingen van Campus West dingen met deze verwennamiddag mee naar de JOHH-trofee, of Jonge Helpende Handen. Dit is een idee van Ziekenzorg om jongeren en langdurig zieken met elkaar in contact te brengen. Op de foto nemen de leerlingen van Campus West, Steenbakkersstraat, plaats tussen de leden van Ziekenzorg Heilig Hart.

KONING(IN) voor één dag. De middageters kregen op 6 januari wel een heel speciaal dessert. Driekoningentaarten werden in stukken verdeeld. Wie de boon had, mocht die dag het kroontje dragen.

De Zee – Salut d’honneur Jan Hoet Onze vijfdes en zesdes bezochten De Zee – Salut d’honneur Jan Hoet. De zee heeft met haar eindeloze spel van licht, ruimte en beweging altijd al een bijzondere aantrekkingskracht gehad op kunstenaars. De vele facetten van de zee spelen dan ook een centrale rol in deze tentoonstelling. Omdat Jan Hoet mee de krijtlijnen uittekende voor dit project, maar overleed voor het afgerond werd, werd het ook een eerbetoon aan de beroemde curator. De omvangrijke tentoonstelling toont dat de zee op 1001 manieren gepercipieerd en verwerkt kan worden in zeer uiteenlopende kunststijlen. Van Cézanne en Matisse tot de beruchte mosselpot, er hing/stond/lag echt van alles wat. Onze enthousiaste gids wist ons geboeid te houden met interessante weetjes en onverwachte verhalen. Ze probeerde ons te doen inzien dat ook heel ‘gewone’ dingen kunst kunnen worden. Al was niet iedereen het erover eens dat ook een visserstouw dat kan zijn, unaniem waren we wel dat deze exhibitie ons aanzette tot nadenken over kunst.

Het verhaal van Hilletje Jans. Toneelvoorstelling voor alle leerlingen van de eerste graad van Campus West

C.C. De Grote Post stelde op 30 januari haar deuren open voor de verschillende Oostendse scholen om naar het aanstormende talent uit het Onze-Lieve-Vrouwe-College te kijken. De leerlingen van OLVO vertelden ons het trieste verhaal van Hilletje Jans, een weeskind dat onterecht voor moord werd beschuldigd en hiervoor wraak wilde. De leerlingen van de eerste graad van Campus West kregen de kans om de try-out van deze voorstelling bij te wonen aan een gunsttarief. Dit muzikale, volkse en spannende avontuur van een heel bijzonder meisje speelde zich af in de 18de eeuw en is een regie van Paul Houwen, de tekst is geschreven door Ad de Bont. Deze voorstelling kaderde eveneens in de eindterm “opgroeien in een socio-relationele ontwikkeling”. De nabespreking en de verwerking van het stuk gebeurde in de week na de voorstelling door de begeleidende leerkracht. De tragedie van Hilletje Jans deed ons allemaal aan het sprookje van Assepoester denken. Zij verloor haar ouders en werd naar Oostende gestuurd om bij haar tante te gaan wonen. Haar tante liet haar al het zware werk in haar herberg doen. Hilletje moest ook de schuld van een moord die ze niet pleegde op zich nemen. Na een lange gevangenisstraf wou ze wraak nemen op haar tante en nicht die eigenlijk de schuldigen waren. We luisteren naar wat de leerlingen van 1Bc van de voorstelling vonden: “Ik wist niet dat er vroeger zoveel miserie was in Oostende. Gelukkig was er een happy end: ze leefden nog lang en gelukkig.” “De emoties kwamen duidelijk over, maar tante Thérèse riep wel erg veel en luid. Ook werd er veel gevloekt.” “Otis uit The Voice Kids viel wel echt op in het koor: haar stem kwam boven alle anderen uit.” “Er was ook live muziek. Mijnheer Dehondt was de dirigent. Dat was echt grappig. Hij was enorm schattig!” “Jammer dat we de chips niet kregen die ze ons voor de pauze beloofd hadden.”

JUMP 2-3 Waag je sprong naar het derde jaar. De leerlingen werden uitgedaagd om hun talenten in te zetten. Daarom werd op vrijdag 6 februari in Campus West een talentendag georganiseerd voor alle leerlingen van het tweede jaar. Straks kiezen er immers 130 jongeren uit onze campus voor een derde jaar op basis van hun talenten. Dit gloednieuwe project kadert in hun studiekeuzetraject en werd op poten gezet in samenwerking met de beide vestigingen van Campus West. De leerlingen proefden van een waaier workshops: hout , bouw, elektriciteit , wetenschappen/TechniekWetenschappen/Industrieel Wetenschappen, economie, SociaalTechnische Wetenschappen , lassen, 3D-printing, schilderen en decoratie, communicatie-presentatie-lifestyle, zorg, sanitair, elektrische installaties, talen (eerste lesje Duits), metaal .

Techno Days voor het zesde leerjaar basisonderwijs. JUMP2-3 voor de leerlingen van het 2de jaar secundair. Verkennende workshops om je talenten te ontdekken en zo de juiste studiekeuze te maken.

Geproefd van een STEM-workshop? Een aantal opties in de eerste graad bieden heel wat STEM-vakken aan. STEM staat voor Science, Technology, Engineering en Mathematics. De STEM-richtingen leggen een duidelijk accent op de wetenschappen, techniek, ICT en wiskunde. Ze bereiden je voor op een STEM-studierichting. Het aanbod in campus West is groot. Het is immers dé campus voor wetenschap en techniek! Afgestudeerden in die richtingen oefenen later een wetenschappelijk of technisch georiënteerde job uit.

Superhelden op school!

Vrijdagmorgen 13 februari. Het was weer zo ver! Iets waar alle studenten van het laatste jaar reikhalzend naar uitkeken. U kan het al raden “100 dagen” . Nog 100 dagen en hun middelbare schoolleven is voorbij. Klaar om de grote wereld in te trekken. Maar voor ze dit kunnen doen, moet deze gebeurtenis eerst uitbundig worden gevierd. De leerlingen wilden absoluut niet onderdoen voor het feest van de voorbije jaren en wilden er opnieuw een grote party van maken in een aangepast thema.

Zoals de titel van dit artikel al doet vermoeden, kregen we dit jaar tal van superhelden over de vloer. Mega Mindy, Superman, Spiderman en nog tal van andere bekende en minder bekende helden waren van de partij. Het moet gezegd worden onze leerlingen hadden flink hun best gedaan om er piekfijn uit te zien. De feestvierders van het 7de jaar hadden zich allemaal uitgedost in zwarte legging met daarop een prachtige boxershort van Homer Simpson en hierbij een passende rode cape. Geen superheld zonder cape natuurlijk.

Ando en Adeel uit het 6de jaar hadden nog iets specialer voor ogen. Zij verkozen zich te verkleden in antihelden, hun gezichten waren dan ook heel toepasselijk geschminkt. Eerlijk, ze zagen er angstaanjagend uit.

Natuurlijk is 100 dagen niet alleen een feest voor 6 en 7, ook alle andere leerlingen hadden het privilege om van de feestelijkheden mee te genieten. Zo waren er op de speelplaats tal van activiteiten georganiseerd. Van Armworstelen met een superheld tot het neerschieten van bekertjes met een waterpistool. Toch was er één activiteit die heel erg populair was. In het midden van de speelplaats hadden de leerlingen een grote mat neergelegd met de daarbij horende sumoworstel pakken. De leerlingen die wilden, konden zichzelf in de gigantische pakken hijsen om daarna een potje te worstelen. Hilariteit alom! Dit alles samen met wat opzwepende muziek zorgde voor een opperbeste sfeer.

Toen alle andere leerlingen om 9u20 terug naar de les moesten was het feest voor onze laatstejaars zeker nog niet voorbij. De volgende bestemming was sportpit 2. Daar werden alle tafels en stoelen aan de kant geschoven om er een grote dansvloer te maken. Met behulp van de projector en het grote scherm kon iedereen deelnemen aan het spel “Just Dance”. Hierin moeten de spelers de juiste dansbewegingen die op het scherm worden getoond zorgvuldig nadansen. Een leuke activiteit om in de stemming te blijven. Eens iedereen zich moe had gedanst was de tijd aangebroken voor een lekkere maaltijd. Onze leerlingen werden hierbij vervoegd door heel wat leerkrachten en de directie. De Vol au vent met frietjes werd door iedereen gesmaakt. Eens alles was opgeruimd werden we om 14u verwacht in de bowling. Onder de felle discolichten en met de bijpassende muziek probeerden de leerlingen zo veel mogelijk kegels te doen vallen. Deze laatste activiteit van de (school)dag was meer dan geslaagd en wat blijkt, er zijn ook superhelden die de bowlingbal vaak in de goot gooien.

Derde trimester 2014 – 2015 April Za 4 april tem zo 19 april: Paasvakantie Ma 20

personeelsvergadering – alle lessen eindigen om 16u – geen avondstudie, huiswerkklas of (begeleide) avondstudie – geen monitoraat Luizenproject in kleuterschool Westdiep met 5 Verzorging (voormiddag) Start snuffeltraject voor OKAN - Start modeweek 6aso gaat naar de operavoorstelling H<3ART2GET! in Antwerpen (NM) NM: klasfoto’s

Di 21

leeruitstap voor 1A-2A VM: selectieve onderzoeken voor afwezige leerlingen

Woe 22

driedaagse leeruitstap naar Parijs voorde 3de graad aso – 6 en 7 bso.

Do 23

leeruitstap naar Doornik voor 5-6-7 mode en voor 3aso

Vr 24

inleefdag 3BVV

Za 25

10u. – 16.30u.: open schooldag voor nieuwe leerlingen

Ma 27

tweede week snuffeltraject voor OKAN

Woe 29

7TBZ en 5bso helpt bij de verhuis van RVT St-Elisabeth naar de Zwaluwenstraat

Mei Vr1

feest van de arbeid - vrije dag

Ma 4

presentatie GIP voor 6VZ Snuffeltraject voor OKAN 17u.: adviesklassenraad voor 6Aa met leerlingen en leerkrachten

Di 5

presentatie eindwerken voor 6aso 17u.: adviesklassenraad voor 6Ab met leerlingen en leerkrachten

Woe 6

frisbee ( 1ste en 2de graad) 13u.-15u.: strafstudie

Do 7

Zee van sporten voor de eerste graad B en OKAN Tweedaagse inleefstage voor 7KZ -Tweedaagse leeruitstap naar Antwerpen voor 4aso

Vr 8

Zee van Sporten voor de lagere scholen – ondersteuning door de leerlingen van 5bso

Zo 10

Opendeurdag in Proviron

Ma 11

12.40 u.:leerlingenraad

Di 12

inleefdag 4BVV 17 uur: ouderavond 2A-2B-4aso-4bso-6aso-6bso

Woe 13

gezond ontbijt voor alle leerlingen - SLO-superstar Woensdagmiddagsport wielerhappening eerste graad

Do 14

OLH-Hemelvaart

Vr 15

vrije dag

Za 16 tem za 23 mei: bezoek van 1 leerkracht en 2 leerlingen van onze partnerschool JFCKaye in Gambia. Ma 18

tweedaagse leeruitstap Westouter – Poperinge voor de eerstejaars (campus West)

Di 19

tweedaagse leeruitstap Westouter – Poperinge voor de eerstejaars (campus West)

Vr 22

inleefdag 3BVV

Zo 24

Pinksteren

Di 26

20u.: ouderraad

Woe 27

DW-rapport 1ste graad A, 2de en 3de graad aso

Ma 25

Pinkstermaandag

Toetsenvrije periode 3de graad aso Do 28

tweedaagse bezinning 2A De Karmel

Vr 29

tweedaagse bezinning 2A De Karmel

Juni Ma 1

toetsenvrije periode voor 4aso 17.30u.: schoolraad

Di 2

toetsenvrije periode 3aso Relationele vorming voor 6bso

Do4

start voorbereidingsperiode 2A

Di9

OKAN-dag voor 7TBZ-7KZ en OKAN

Woe 10

NM: Apotheose schoolsport lagere scholen in De Stallingen – de leerlingen van 4bso/6bso helpen bij deze activiteit.

Do 11

Start voorbereidingsperiode 1A start pw 5 en 6aso GIP 7KZ

Vr 12

GIP 6/ 7 Mode – GIP 7TBZ

Ma 15

start pw 4aso

Di 16

start pw 3aso

Woe 17

start pw 7bso, 2A, 1A (Lat)

Do 18

start pw 1A(Mod - STV) – 5bso

Vr 19

start pw 6 bso Inleefdag 3BVV

Di 23

einde proefwerk 5aso en laatstejaars Gordel voor scholen in Wachtebeke(2de graad bso – project fitte school)

Woe 24

einde proefwerk en lessen voor alle leerlingen – deliberaties

Do 25

19.30u.: proclamatie – deliberatie

Vr 26

deliberaties – strafstudie

Ma 29

deliberaties 17u.-19u.: rapport met oudercontact na afspraak

Di 30

rapporten voor de leerlingen vanwie de ouders niet aanwezig waren op het oudercontact

15 maart Dag van de zorg. Het woon- en zorgcentrum St-Elisabeth zal binnenkort opnieuw verhuizen naar de Zwaluwenstraat. De oude gebouwen werden twee jaar geleden afgebroken en maakten plaats voor eigentijdse leefwoningen. Op de dag van de zorg werd een vleugel opengesteld en mochten een aantal bewoners de dag doorbrengen op de nieuwe locatie. De leerlingen van de derde graad verzorging uit campus west waren present. ’s Morgens haalden ze de bewoners op in de oude site. De meesten onder hen deden de verplaatsing met de rolwagen. De leerlingen hadden een crea-activiteit in de sfeer van Pasen voorbereid. De animatieactiviteit gebeurde in een gezellige sfeer met een aangename babbel. Sommige bewoners mochten zich tussendoor laten verwennen door de leerlingen van campus Centrum in de wellnessruimte.

Ook tijdens het schooljaar helpen onze leerlingen mee aan activiteiten in woon- en zorgcentra. Leerlingen van 5 verzorging aan het werk tijdens een animatiemiddag in WZC St-Elisabeth. De bewoners genieten van een hand- of voetmassage.

Op maandag 23 februari werd het verdraagzaamheidsbeleid officieel gemaakt. Leerlingen, ouders, leerkrachten hebben zich gedurende anderhalf jaar verdiept in de problematiek over pesten. Elke leerling draagt vanaf nu een bandje “ ik draag bij aan een respectvolle wereld”. Hiermee tonen ze aan dat ze achter het beleid van de school staan. Vanuit de leerlingenraad (september 2013) kwam de vraag om na te denken over een antipestbeleid op school. We kozen voor een schoolbrede aanpak. De onderzoeksvraag “Hoe kunnen we aan een school zonder pesten werken?” werd dan ook in deze verschillende werkgroepen voorgelegd. De missie van de school stelt als doel te bouwen aan een verdraagzame school waar iedereen zich thuis kan voelen en zijn/haar verantwoordelijkheden opneemt. Het referaat van Gie Deboutte op de pedagogische studiedag van maart 2014 inspireerde het leerkrachtenteam om het verdraagzaamheidsbeleid uit te werken. The whole school approach bevestigt dat het antipestbeleid steunt op een verantwoordelijkheid van alle partijen. Hierin zijn het herstelgericht werken, ouderbetrokkenheid, speelplaatswerking slechts enkele elementen die hiertoe bijdragen en verankerd werden in de school. Ook de enquête rond welbevinden werd bij alle leerlingen afgenomen in juni 2014. De verwerking hiervan bracht ons heel wat informatie om tot een totaalbeleid te komen. Vanuit deze invalshoeken hebben we ons antipestbeleid positief omgebogen en spreken we voortaan over het verdraagzaamheidsbeleid. De acties “Pimp je speelplaats” en het vernieuwde aanbod middagactiviteiten dragen bij tot een verdraagzame samenleving op school.

Zinvolle vrijetijdsbesteding anderstalige jongeren dankzij SamenDiVers. De vzw SamenDiVers stippelt al vijf jaar regelmatig ontspannende activiteiten uit voor de leerlingen uit de Okan-klas van het Petrus & Paulus Campus West, Steenbakkersstraat. SamenDiVers is een onafhankelijke welzijnsorganisatie die projecten opzet met en voor etnischculturele minderheden met als doel een gelijkwaardig samenleven. Om dit waar te maken werken we rond taal en integratie. Soms kiezen we voor een uitstap naar Antwerpen, een muziekoptreden, een bioscoopbezoek, een kooknamiddag, … In de kursaal was er onlangs een optreden van Belle Perez en Sandra Kim, artiesten die ik voordien helemaal niet kende", zegt Andrius Suchorukovas. "Daarna keken we in de bioscoop naar de film Hoe tem je een draak en bezochten we de Mercator”. Met de trein bezochten wij Antwerpen, een hele belevenis. Schaatsen was heel leuk, en op het dak van het Museum aan de Stroom (MAS) namen we een groepsfoto. Het blijft een leuke herinnering", aldus nog Tina Lokko.

Enkele Okan-leerlingen poseren samen met leerkrachten en verantwoordelijken van SamenDiVers voor de deur van SamenDiVers in de Sint-Catharinapolderstraat. (Foto BVO)

Gedurende één schooljaar volgen de jongeren uit de OKAN-klas intensief Nederlands. Zodra ze er klaar voor zijn, stromen ze door naar de traditionele opleidingen om een volwaardig diploma te behalen. Dit kan in om het even welke school.

Eerste afgestudeerden humaniora Sint-Lutgardisinstituut bezoeken Zuster Pascal

De eerste klas die ooit afstudeerde aan wat toen het modern humaniora van het SintLutgardisinstituut heette, hield op zaterdag 21 maart een reünie. Dat gebeurde tijdens een bezoek aan Zuster Pascal, die de ASO-afdeling van de school oprichtte in 1963. Zuster Pascal woont sinds enkele jaren in het klooster van de Zusters van de Heilige Jozef in de Zilverstraat van Brugge. Er was eerst een herdenkingsmis voor de overleden klasgenoten Nicole Vermeersch, Nadine Claeys en Mietje (Maria) Claeys. Priester Tom was de voorganger. Daarna genoten de gewezen klasgenoten met hun vroegere directrice Zuster Pascal van een maaltijd op 't Zand. Zestien dames studeerden eind de jaren zestig af. Een kleine helft daarvan schreef zich in voor de reünie. We zien ze in het gezelschap van Zuster Pascal. (Foto BVO)

Benieuwd hoe het studieaanbod van de school er nu uit ziet? Kijk in het weekend van 18 april naar FOCUS. Petrus&Paulus campus West stelt zich voor in een filmpje.

Oud-leerling Colijn Verkempinck maakt furore bij Roularta Wekelijks krijgen vele Vlamingen De Streekkrant in hun bus. Weinigen weten dat de edities Middenkust & Westkust geleid worden door Colijn Verkempinck, afgestudeerd aan het SintLutgardisinstituut in 2003. Al in het Sint-Lutgardisinstituut, de vroegere naam van Petrus & Paulus West, was het voor Colijn duidelijk dat zijn toekomst in de media zou liggen. "Ook toen al was er op school een ministerploeg met leerlingen uit de hoogste jaren", weet Colijn (30). "Ik was als minister van Pers en Communicatie onder andere verantwoordelijk voor de samenstelling en opmaak van het schoolkrantje. Dat had toen de naam SLOmotion, verwijzend naar SLO als afkorting van onze school. Het was belangrijk goed te overleggen met de rest van de ministerploeg. Dit zijn kwaliteiten die me in mijn huidige functie als editiedirecteur van De Streekkrant goed van pas komen. Ik volgde op school de studierichting Economie - Moderne Talen en stak veel op van mevrouw Vandierendonck. Ook mevrouw Saveniers (Frans), en de mannelijke leerkrachten dhr. Plasschaert (informatica en aardrijkskunde) en dhr. Ameloot (Bio en LO) brachten me veel bij. Algemeen gesproken was er een warm contact tussen de leerlingen en leerkrachten. Daarvoor staat de school ook vandaag nog altijd gekend."

"Na mijn middelbare studies koos ik voor de opleiding Communicatiebeheer aan de Arteveldhogeschool van Gent. In het tweede en derde jaar lag de optie Pers en Voorlichting voor de hand. Het was namelijk mijn droom om bij het VRT-journaal of bij Radio 1 te werken. Door toedoen van Fabienne Struys, zus van de huidige pedagogische directeur, kon ik stage lopen bij de nieuwsdienst van het VRT-journaal. Na mijn stage mocht ik op interimbasis meewerken aan de programma’s rond de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Om mijn ambitie extra kracht bij te zetten, studeerde ik nog twee jaar aan de Universiteit van Gent. De richting heette politieke wetenschappen, optie Europese Unie. We kregen onder andere les van Hendrik Vos. Deze professor komt dikwijls op de VRT wanneer er een complex probleem rond de EU verduidelijking verdient. In 2008 liepen mijn studies af, maar om wille van de wereldwijde banken- en financiële crisis kondigde de VRT een aanwervingsstop af."

"Een carrière bij de openbare omroep was dus niet voor mij weggelegd en daarom volgde ik een andere jongensdroom van me: Citroënverkoper worden. Zo beantwoordde ik een vacature van een Citroen-garage in Tielt. Alles leek in zijn plooi te vallen, maar de werkgever vond de afstand Oostende-Tielt te ver en de deal ging niet door. Daarna viel mijn oog op een vacature in De Streekkrant waarbij men een Account Manager zocht. In het profiel stond vermeld dat je advertentieruimte moest verkopen. Als kind van zelfstandige ouders leek dit echt iets voor mij. Ik werd aangenomen en liep meteen twee weken mee met een collega. Een jaar lang werkte ik vanuit het kantoor in de buurt van het Leopold I plein ('t Paard) in Oostende. Na korte tijd maakte de toenmalige kantoordirecteur promotie en kon ik zijn plaats innemen. Omdat het kantoor in

Oostende bij dat van Brugge werd gevoegd, spreken we nu van editiedirecteur. Nog altijd is het mijn taak om advertentieruimte te verkopen, vooral bij de grotere klanten. De Streekkrant wordt niet betaald door de lezer maar door de adverteerder. Samen met potentiële adverteerders voer ik een strategisch gesprek: wat is het beschikbare budget en hoe kan je dat best inzetten. De advertentie kan in De Streekkrant komen, maar ook in De Zondag en Steps, twee andere producten van Roularta. De klant kan ook kiezen voor digitale media zoals Facebook, Google of Proxistore. Je moet dus meedenken met de klant zonder daarbij je wil door te drukken. Als editiedirecteur coördineer ik ook actieverkoop, en ben ik het uithangbord van De Streekkrant in de regio. Ook nieuwe collega’s opleiden behoort tot mijn taak. Ik stuur voor de regio Middenkust & Westkust zo’n 4 mensen aan."

"Dankzij het kinderdagverblijf Zo Groot! kom ik nog dagelijks op de speelplaats van mijn vroegere middelbare school. Vroeger zette mijn dochter Alizée hier figuurlijk haar eerste stapjes, nu beleeft mijn jongste dochter Océane er een mooie tijd. Alizée volgt nu les in Leefschool De Vlieger. Achteraf bekeken was mijn schooltijd in de Steenbakkersstraat een goede basis voor het verdere leven, waar ik nog dagelijks de vruchten van pluk", aldus nog Colijn Verkempinck. (BVO)

Colijn Verkempinck is directeur van De Streekkrant Middenkust. Hier zien we hem op de viering van 45 jaar De Streekkrant met staatssecretaris Bart Tommelein en burgemeester Jean Vandecasteele.

Jaarlijks nemen heel wat leerlingen uit verschillende scholen deel aan de Junior Journalistenwedstrijd georganiseerd door het Davidsfonds. De prijswinnaars PPW SLO zijn: 1 Aa: Kim Hoste 1 Ad: Abigail Rayée 2 Ab: Beljita Gurung : Noon Mohammed Hassan 2 Ac: Mara Dessein 3 aso: Imaad Naeem : Marie Marchand : Lauranne Declerck 4 aso: Michael Beuselinck Yara Markey

Onderzoek wijst uit dat bezig zijn met taal de leerwinst sterk verhoogt. Leerkrachten stimuleren dan ook onze leerlingen om te lezen of deel te nemen aan taalwedstrijden. Binnenkort de officiële opening van de bibklas in de Steenbakkersstraat!

5 aso Joke Blancke Deze leerlingen mochten dan ook een mooi boekenpakket als prijs in ontvangst nemen. We laten jullie graag meegenieten van enkele verhalen.

De Vleugels Van Een Engel door Beljita Gurung (2Ab) Het is vandaag koud. Ik stond net op. De zon schijnt nog niet. Ik heb de hele nacht niet kunnen slapen. Van wat er gisteren gebeurde. Ik neem snel een papier en een pen. Want ik niet kan wachten om mijn verhaal met jullie te delen. Waarom ik schrijf, is omdat ik mijn avonturen wilt delen aan de mensen op aarde. Je denkt nu vast waarom ik ,de mensen op aarde zegt. Ik stel me wel eerst voor. Ik ben Elise. Ik ben geen normale aards meisje, maar een engel. Ik woon niet in de aarde maar in de bovenwereld :de hemel. Er is ook een onderwereld :de hel, daar wonen de demonen. Er is een groot verschil tussen die werelden. De hemel is goed en de hel is slecht. Ik ben doodsbang voor de demonen. Want ze zijn heel gevaarlijk en kunnen ook heel sluw zijn. Ik had niet echt veel vrienden. Ik werd vaak gepest en uitgelachen door heel wat gemene engelen. Omdat ik niet goed kon vliegen. Mijn rechter vleugel was gebroken en ik kon er niks aan doen. Ik had natuurlijk ook een droom, de olympische vlieg wedstrijd winnen tussen engelen en demonen. Wie won kreeg de macht tussen beide werelden. Dat gebeurde per jaar. De engelen wonnen 10 jaar na elkaar. Want toen een van de demonen won .Was er een totale chaos in de hemel en dat wouden wij niet nog eens. Voor mij was het zelfs onmogelijk om mee te doen. Want ik kon toch niet vliegen. De volgende dag na school. Begon ik te trainen om mijn vleugels sterker te maken. Ik gaf niet op. Na uren trainen was er niks verandert aan mijn vleugels. Ze waren nog steeds scheef en krom. Misschien had de dokter wel gelijk. Ik begon te huilen en lag op de koude grond. Opeens riep iemand mijn naam. Ik draaide me om en veegde mijn tranen weg .Ik zie een vreemd mysterieuze heks. De heks zag mijn gebroken vleugel en zei dat ze wel wist hoe ik mijn vleugel kan genezen. Ik sprong in de lucht en vroeg hoe ik mijn vleugels kon genezen. De heks zei dat er maar 1 manier was. Er is een magisch drankje dat vleugels kunnen genezen. Alleen was er een probleem. Het drankje lag in de zwarte temple in de hel. Ik wou graag dat mijn vleugels genezen maar ik ben doodsbang voor de demonen. Toch besloot ik naar hel te gaan. De heks gaf me een kaart. Ik wou haar ook iets geven om haar te bedanken maar ze was zomaar al verdwenen. Ik sprong direct op mijn pegasus en vloog naar hel. Toen ik in hel kwam was ik zo bang. Het was veel anders dan in de hemel. Alles was zo donker. Ik bond mijn pegasus aan een paal en aaide haar. Ik nam de kaart en ging op weg naar de temple. Opeens werd er getikt aan mijn schouder. Ik draaide me om en zag een demonen meisje met dezelfde leeftijd als ik. Ik schrokte me dood. Ik wist niet wat ik moest doen. Het meisje zei hoi en vroeg hoe ik heet .Ik zei dat ik Elise heet. Het meisje zei dat ik niet bang moet zijn. Zij heette Daisy. Ik snap niet waarom ze me niet pest of gemeen doet. Ze ziet er wel heel aardig uit.Maar ik weet niet of ik haar moet vertrouwen. Ze vroeg of ik op zoek was naar het flesje. Hoe wist ze dat dat? ik knikte en nu zie ik hoe ze het wist haar vleugel is ook gebroken. Ze zei dat ze ook de olympische vliegwedstrijd wilt winnen. Ik zei dat ik dat ook wou. We werden hele goede vriendinnen en zochten samen naar het drankje zodat we het kunnen delen. Na lang zoeken ,hadden we het eindelijk gevonden. Er waren wel een paar moeilijke raadsels maar samen hebben we het opgelost. Ik was eigenlijk 1 van de valluiken gevallen maar Daisy hielp me om eruit te komen. De fles was best groot en heeft de kleuren van de regenboog. Samen deelden we de fles en dronken het op. Het voelde eerst heel raar maar daarna voelde het beter. Mijn vleugels voelden zo sterk en comfortabel en die van Daisy ook. Het was tijd dat ik terug naar huis gaat. We wensten elkaar veel succes en gaven elkaar een dikke knuffel. Ik en mijn pegasus ging samen naar huis. Ik riep naar Daisy “tot volgoen de maand!”. Toen ik thuis kwam was het net 10 uur. Het was een vermoeiende dag ,dus ging ik gaan slapen. De volgende ochtend stond ik vroeg op om te trainen. Nog een maand en dan begon de

olympische vliegwedstrijd. Niks kan mij nog tegen houden. Ik deed heel wat oefeningen en at gezonde voedingen. Zo ging het de hele maand door. Vandaag was de dag van de wedstrijd. Ik ging samen mijn moeder mee naar het stadium. Zij kwam mee om me te steunen. Mijn Vader kon niet mee door zijn werk maar. Hij had wel belooft dat hij naar de tv zal kijken. Het stadium was gigantisch. De tribune was verdeeld in 2 groepen. Aan de linker kant zaten de demonen en aan de rechter kant zaten de engelen. Ik moest aan de startlijn staan hoog in de wolken. Het was bedoeld om steeds door de wolken ringen gaan. Je mocht er geen enkel missen of anders werd je direct gediskwalificeerd. Wie er het eerst aan de finishlijn kwam ,had gewonnen. Ik stond klaar en opende mijn vleugels. Aan de andere kant zag ik Daisy staan. Ik zwaaide naar haar en zij zwaaide terug. Alle spelers stonden klaar en zwaaiden hun vleugels open. Wanneer de vlag zwaaide begon iedereen meteen te vliegen. Ik ging zo snel. Ik stond net voor Daisy .Het voelde zo goed. Nog een paar kilometers en dan had ik gewonnen. Maar toen ging er iets mis. Ineens had ik kramp aan beide vleugels. Het deed zo zeer dat ik mijn vleugels niet kon bewegen. Ik stortte direct naar benden. Daisy zag me nog een paar meters en ze had gewonnen. Vlak voor de finishlijn stopte ze en keerde terug naar mij. Toen ik bijna op de grond viel pakte Daisy mijn schouders en droeg me naar de finish lijn. Samen vlogen we traag naar de finishlijn. Er was een groot applaus toen we er voorbij waren. Er kwamen tranen van vreugde. Ik omhelsde haar en zei dat zij mijn aller beste vriendin is. Het was de mooiste moment van mijn leven. Het moment dat ik nooit zal vergeten.

De gemakzuchtige sporter door Joke Blancke (5aso) sport (de; v(m); meervoud: sporten) 1 allerlei lichamelijke oefeningen en ontspanning waarbij vaardigheid, kracht en inzicht vereist worden: aan sport doen Zo simpel is het volgens Van Dale: sport. Maar toch ook niet, het is een bezigheid die doorheen de jaren al zodanig is geëvolueerd dat het meer is dan alleen ‘lichamelijke oefeningen en ontspanning’, het is een zaak geworden van geld, competitie, imago en winnen, vooral winnen. Sport is iets dat zich liet kneden door verschillende landen en culturen, om uiteindelijk bij ons te belanden als een belangrijk deel van onze maatschappij. We zijn van sporter veranderd in toeschouwer, en ieder jaar worden er bergen geld verkwist aan de enige vraag die nog schijnbaar meetelt: wie zal winnen? Dit is vooral te merken aan het voetbal. Mensen die nooit een

voetbal aanraken doen er alles aan om op de eerste rij te zitten voor de wedstrijd van hun favoriete ploeg en kritiek te geven op de geperfectioneerde bewegingen van topsporters. Er wordt gezegd dat mannen in het speciaal van voetbal houden omdat het nog in hun natuur zit om strijd te voeren met andere mannen. En misschien verklaart dat ook waarom sommigen het nodig vinden om de hardheid van hun vuist te testen op het gezicht van hun buurman als de uitslag hen niet aanstaat. Zijn we gek geworden of gewoon helemaal verdoofd door de blijkbaar verslavende geur van zwetende oksels? We hebben gezamenlijk het sportieve uit sport gehaald door te beslissen om passief geld te blijven verkwisten aan een aantal van de rijkste mensen ter wereld. Over sportief zijn gesproken.

Een interview met David Belle door Michael Beuselinck (4Economie) Voor ik het interview start, wil ik eerst een stukje geschiedenis vertellen. Parkour stamt af van een ontsnappingstechniek uit de Vietnamoorlog. Het was een methode die toegepast werd door de Franse marineofficier Georges Hébert om zijn leger te trainen zodat ze op elke situatie voorbereid waren. Een van de rekruten was Raymond Belle. Deze heeft na de oorlog de technieken nog verder gebruikt als hobby. En na Raymond heeft zijn zoon, David Belle, wie we nu gaan interviewen deze hobby voortgezet. Ondertussen is deze persoon ook al dood, dus moest ik naar zijn graf lopen en met mijn magische krachten zijn geest terugbrengen. Hallo David?? Hoort u mij? Ja, ik hoor u! Wie bent u!? Komt u mijn leven redden!?? Nee, ik heb slechts 1 uur de tijd voordat ik jouw geest terug naar de hemel moet sturen, maar dat vertel ik je allemaal later wel! Wat zeg jij allemaal? Ik heb geen tijd voor jouw gekke ideeën, want ik moet al om 14:00 u trainen! Ik vrees dat dat niet zal lukken, David... je hebt namelijk jouw benen verloren tijdens een val van een hoog gebouw, maar dat vertel ik je later wel! Laat mij eerst mijn vragen stellen en dan verklaar ik alles. Wat is dit voor gekke droom... oké, laat ons dan maar beginnen ! Oké, de eerste vraag: Waarom was je zo gefascineerd door de sport die je vader beoefende? Ik vond het gek dat je je lichaam tot het uiterste kan gebruiken en speciale bewegingen doen en natuurlijk ook omdat mijn vader er voortdurend mee bezig was. Indien je zo kort mogelijk zou moeten uitleggen wat parkour is, hoe zou je het dan omschrijven? Ik zou het uitleggen als een sport waar je je eigen grenzen kan verleggen. Hoe je parkour doet is simpelweg gebaseerd op een goede conditie, sterke spieren en veel discipline. Natuurlijk mag je ook niet bang zjin om te falen. Wat je nodig hebt om parkour te doen is eventueel een groep, zodat je elkaar kan aanmoedigen, nieuwe bewegingen delen en plezier hebben. Waar kan je parkour doen? Parkour kan je altijd en overal doen. Als je obstakels, muurtjes, bars... hebt kan je sowieso parkour beoefenen. Wat ik zeker wel aanraad is, maken dat je de sport kan vooraleer je buiten traint en gevaarlijkere dingen doet. Oké, dat kan ik begrijpen, hoe is parkour bekend geworden? Dat komt allemaal door Sebastien Foucan, die mijn goede vriend was en aan wie ik de sport ook leerde. We gingen toen veel buiten trainen. Later gingen we uit elkaar en trainden dus niet meer veel samen. Er werden altijd maar grotere groepen gevormd om de sport parkour te beoefenen. Waar beoefende je de sport meestal? Ik begon te trainen waar ik woonde, in Lisses en omgeving. Later ging ik dan met een groep verder reizen om te trainen en om de sport bekender te maken en natuurlijk ook om variatie te hebben van plaatsen om te trainen.

Ben je trots op jouw vader dat hij deze prachtige sport uitgevonden heeft? Natuurlijk ben ik trots! Deze sport heeft mijn leven bepaald, ik ben al bezig vanaf mijn 15 jaar! Moet je voor parkour eigenlijk een heel goede conditie en spieren hebben? Jazeker! Voor mij viel dit mee omdat mijn vader mij altijd getraind heeft als kind. Daardoor had ik de perfecte conditie en het goede aantal spieren, wat je dus zeker nodig hebt om voortdurend te lopen en te springen. Het trainen voor conditie en spieren is sowieso al goed voor discipline, wat je evenveel nodig hebt als conditie of spieren in deze sport. Oké, zijn er nog zaken die wij over deze sport of jouw geschiedenis moeten weten? Ja... zeg! Wanneer mag ik hier nu weg? Door dit alles te vertellen wil ik weer beginnen trainen! Ja... sorry, maar dat zal vast niet lukken, want zoals ik je al verteld heb, heb je geen benen meer door je val van het gebouw... Jaja, wat haat ik deze rare dromen toch. Ik wil nog één iets vertellen en dat is hoe je mijn favoriete beweging kan doen en dat is.... da...tje......... Er viel een stilte, ik keek op mijn horloge en het uur was al om. Ik heb nooit kunnen vertellen hoe hij precies overleden is.

Onze leerlingen scoren hoog op de taalvaardigheidstest van de Leuvense universiteit. Net zoals onze leerlingen uit 6 aso vorig schooljaar een taalvaardigheidstest hebben afgelegd, namen nu ook onze vijfdes hieraan deel, meer bepaald de leerlingen uit de richting Klassieke talen, Moderne Talen en Wetenschappen. Dit gebeurde op 14 oktober 2014 in het kader van het Schoolfeedbackproject (KULeuven). We kregen de resultaten in januari. De resultaten van de richting Klassieke Talen waren opmerkelijk. Het gemiddelde van onze school was 17,49. Het gemiddelde over alle deelnemende scholen heen die tot de groep Klassieke Talen behoren, was 15,81.. De gemiddelden van de andere groepen waren 12,55 een 11,06 resp. voor de Moderne Talen en de groep wetenschappen. Deze scores zijn daarom niet minder goed rekening houdend met leerlingen die een het Nederlands niet als moedertaal hebben. Hierbij ook opmerkelijke verdiensten van een aantal anderstalige leerlingen die boven het Vlaamse gemiddelde scoren. Aan alle deelnemers en hun leerkrachten een dikke proficiat!

Ondernemer voor de klas Het 6e jaar aso kreeg op donderdag 22 januari het bezoek van mevrouw Hellen Vanderbeke in het kader van het Vlajoproject “ondernemer voor de klas”. Mevrouw Vanderbeke is bestuurder van Darco Pack, een verpakkingsbedrijf uit SintEloois-winkel. De klas economie ging op verkenning op het net en stelde een vragenlijst samen over allerlei thema’s : het bedrijf zelf, werken bij Darco Pack, solliciteren, het profiel van een werknemer, innovatie … De vragen kwamen allemaal aan bod tijdens de uiteenzetting. Nadien gooide mevr. Vanderbeke het over een andere boeg en vertelde honderduit over het aanwerven van nieuwe werknemers. Hoe selecteer je goede werknemers, hoe haal je er ‘leugenaars’ uit, hoe controleer je de werknemers op de werkvloer … ? De leerlingen keken met gefronste wenkbrauwen toen ze vertelde dat facebook ook een bron van informatie was over de werknemer. Op het einde bleef er nog wat tijd over om enkele vragen af te vuren. Enkele indrukken van leerlingen: ‘Een voorbeeld van een vrouw met een mooie carrière’. (Inha 6 EM) ‘Haar presentatie over het bedrijf was leerrijk. Ze vertelde ook over haar studies en persoonlijk leven. Het stuk over de sollicitatiegesprekken boeide mij want ook later moeten wij zo’n gesprekken voeren.’ (Emelyne 6 LW) ‘Het volgen van cursussen en het levenslang leren.’ ( Emil 6 EW) ‘Haar werk is zeer gevarieerd want ze weet nooit wat er de volgende dag op het programma staat.’ (Linde 6 EM) ‘Mevrouw Vanderbeke heeft heel wat tijd in haar studies gestopt en heeft verschillende diploma’s.’ (Ibadete 6 EM) ‘Later zal ik mij heel goed voorbereiden op een sollicitatiegesprek.’ (Emily 6EM)

Leeruitstap Brussel Rond zonsopgang verzamelden de leerlingen van 6ASO aan het station om zich als volleerde pendelaars richting Brussel te begeven. Een bezoek aan het federale parlement en het natuurhistorisch museum stonden op de planning. In de voormiddag kregen ze een rondleiding aan de Wetstraat. Eerst bewonderden ze de ruimte van de Senaat en werden ze ondergedompeld in de rijke geschiedenis van België en die van de vergadering in het bijzonder. De leerlingen nestelden zich gewillig in het rode pluche en waanden zich eventjes senator. Gaan zitten in de groene ruimte van de Kamer van Volksvertegenwoordigers kon niet, maar vanop het balkon konden ze technici in de weer zien die de vergadering van die middag smetteloos moesten laten verlopen. Ondertussen bestookten ze de gids met 1001 vragen. Na een bezoekje aan de Grote Markt en de omliggende straatjes zetten ze koers richting Europese wijk en via een passage aan het Europese Parlement belandden ze in het natuurhistorisch museum. Daar konden de leerlingen zelfstanding de evolutie van het leven bestuderen. Hoe ademt, beweegt of plant een dier zich voor? Hoe is flora geëvolueerd? Dit alles en veel meer zijn niet langer een geheimen meer voor onze leerlingen. De vaste collectie was te uitgebreid en te interessant om links te laten liggen dus gingen ze hier zelf ook op ontdekkingstocht. De vertrekkende trein maakte een eind aan deze leerrijke dag.

Complimentendag in de Steenbakkersstraat. De complimentjes werden gretig uitgedeeld. Ook de leerkrachten mochten meegenieten!

Doe je mee aan de volgende schoolactiviteit? Je kan nog steeds inschrijven voor SLO-superstar. Alle info bij de opvoeders.

Iedereen welkom!