Bericht
Nr. 8 - Februari 2010
E-mailactie voor Faisal heeft direct succes
Docent Henri Pragt: ‘Techniek is mijn passie’
Twee vriendinnen op weg naar de top
1
Voorwoord
Groot Emmens Dictee
Open huis In deze tijd van het jaar hebben alle scholen voor voortgezet onderwijs weer de open dagen. Zo ook bij ons op school. De beste beentjes worden weer voorgezet, we laten zien waar we sterk in zijn en onze eigen leerlingen zijn de beste vertegenwoordigers. Op 10 februari hebben wij ons open huis gehad. En ook dit jaar was het weer een groot succes! Nieuwsgierige leerlingen die veel zelf hebben kunnen doen en ervaren, kritische ouders die het naadje van de kous wilden weten en collega’s die alles uit de kast hebben gehaald om ‘hun’ vak en ‘hun’ school aan te prijzen. Wat bijna net zo belangrijk is, is de sfeer die er heerst binnen school. Uit de tevredenheidonderzoeken krijgen we iedere keer terug dat er een veilige en prettige sfeer heerst op school. Tussen leerlingen onderling, maar ook tussen leerling en docent. Iedereen heeft zijn/haar eigen denkbeelden over wat een goede school is. Voor de een zal het gaan om de zorg en een andere ouder denkt ogenblikkelijk aan de uitdagingen voor zijn/haar kind. Een leerling ervaart misschien ‘eindelijk’ de veilige omgeving na roerige jaren op een andere school. De opsomming is niet compleet en aan te vullen met talloze andere opvattingen.
Naast de sfeer gaan we natuurlijk ook voor een kwalitatief hoogstaande school. In dit kader zijn we op dit moment ook sterk bezig om de kwaliteitszorg te evalueren. Dit doen we intern, maar we zijn ook benieuwd naar wat ouders van de school vinden. Ook onder deze groep zal een enquête gehouden worden. Dit alles natuurlijk met als doel de kwaliteit van het onderwijs en de organisatie te verbeteren. Wij hopen dat dit intern zijn effecten heeft, maar met name ook op de resultaten van onze leerlingen! Goede resultaten kunnen zorgen voor trots, een drive om iets te bereiken en soms ook om iets te overwinnen. Dit hoort allemaal bij ons onderwijs. Een goede school staat voor goede resultaten, maar is ook bereid om van elkaar te horen en te leren. Dit kan natuurlijk aan de hand van de ervaringen tijdens het open huis, maar ook aan wat uw zoon of dochter aan de eettafel vertelt. Mag ik u uitnodigen?
Kees Versteeg, rector
[email protected]
Op de cover: Start College loopt voor Haïti Rick Adema en Rick Boxem, twee leerlingen uit de tweede klas van het vmbo, organiseerden eind januari een sponsorloop waarbij alle opgehaalde gelden worden overgemaakt op giro 555 ten behoeve van Haïti. Hiermee wilden beide leerlingen hun betrokkenheid bij de slachtoffers duidelijk maken. Rick en Rick hebben de 1e en 2e klassers zo enthousiast gemaakt dat de school ze gedurende een uur de gelegenheid gaf om zoveel mogelijk rondjes te lopen. Door het feit dat het flink sneeuwde, was het programma wel aangepast naar minimaal een kwartier lopen. De sponsorloop leverde uiteindelijk ruim duizend euro op.
2
Burgemeester Bijl: ‘Ik doe zeker stemmetjes‘
Net als de afgelopen jaren leest burgemeester Cees Bijl in maart op het Hondsrug College het Groot Emmens Dictee voor. Aan het dictee mogen scholieren uit de groepen 7 en 8 van alle basisscholen in de gemeente meedoen. De redactie van dit magazine ging een maand voor het evenement even bij de burgemeester langs.
U leest al een aantal jaren het ‘Groot Emmens Dictee’ voor. Waarom eigenlijk, een burgemeester heeft het toch al druk genoeg? Dat klopt, maar ik heb wat met taal. Ik begon al jong met het schrijven van verhaaltjes. Ik wilde journalist worden. Uiteindelijk ben ik later iets heel anders geworden, namelijk fiscaal jurist. En nu dan burgemeester. Maar ook als fiscaal jurist moet je
goede betogen kunnen schrijven. Ik heb daar veel van geleerd. Als ik uitnodigingen krijg vanuit de onderwijswereld ga ik daar bijna altijd op in. Ik vind onderwijs heel belangrijk.
Heeft u invloed op de tekst die u moet voorlezen? Nee, de tekst van het dictee wordt gemaakt door docenten Nederlands.
Vindt u het belangrijk dat kinderen de Nederlandse taal goed beheersen? Taal verbindt. We leven in een land waar we veel verschillende culturen, talen en dialecten kennen. Het is belangrijk dat er één taal is die we allemaal spreken. In ons land is dat het Nederlands. Op wereldschaal is dat de Engelse taal.
Heeft u ervaring in het voorlezen en doet u er ook stemmetjes bij? Ja, ik heb onze kinderen heel vaak voorgelezen. Al was ik door mijn werk ook wel geregeld afwezig. Dus mijn vrouw heeft onze kinderen het meest voorgelezen. Ik vind voorlezen heel leuk. Ik doe dan zeker stemmetjes. Ook verzon ik zelf wel verhalen voor mijn kinderen over een denkbeeldige muis ‘Rikkie’. Ook als ik nu op scholen voorlees - bijvoorbeeld tijdens het voorleesontbijt - probeer ik het met stemmetjes levendig te maken.
Als u zelf mee zou doen, hoeveel fouten denkt u dan te maken? Niet zoveel, denk ik. Alleen met de laatste spellingswijzigingen heb ik wel eens moeite. Rien Menheere, MenZ en Media
3
E-mailactie voor Faisal uit H2G ‘We leggen een digitale bom onder de Tweede Kamer‘ Hoewel zijn klasgenoten strijdvaardig zijn, is Faisal Dindar uit Havo 2G stil als hij met hen, mentor Bert Groenhof en zijn vader Safiulla Dindar bijeen is om over de nieuwe schoolactie met de titel ‘Dit mag echt niet’ te praten. Faisal (15) en zijn familie leven al vijf jaar tussen hoop en vrees: kunnen ze in Nederland blijven of worden ze uitgezet? Door een mailactie naar de Tweede Kamer hoopt H2G ervoor te kunnen zorgen dat Faisal, zijn broertje en ouders hier mogen blijven.
Faisals vader komt uit Afghanistan, zijn moeder uit Rusland. Negen jaar geleden kwam het echtpaar met hem naar Nederland. In 2005 werd bekend dat het gezin geen verblijfsvergunning krijgt. Terugkeren naar Afghanistan bleek echter geen optie, want daar is Faisals
Russische moeder niet welkom. Terug naar Rusland kan ook niet, want dat land laat zijn Afghaanse vader niet toe. Het gezin wil dolgraag in Nederland blijven. “Als besloten wordt dat het gezin Nederland uit moet, staan er twee vliegtuigen klaar op Schiphol”, zegt mentor Bert Groenhof van H2G. “Eén naar Rusland voor Faisals moeder en één naar Afghanistan voor zijn vader. Faisal en zijn broertje moeten dan kiezen met wie ze meegaan.” Onmenselijk vindt hij. Tom de Groot (13), Robin Rietveld (14) en Lianne Baptist (13) uit H2G den-
ken er net zo over. Lianne: “Ik zou nooit kunnen kiezen.”
E-mailactie heeft direct succes
In december hield de klas een handtekeningenactie bij Hotel Eden in Emmen, waarbij ze 2750 handtekeningen voor de regering ophaalden. Het leverde ook veel publiciteit op, maar geen zekerheid voor de familie Dindar.
Vandaag, dinsdag 2 februari, hebben wij een gesprek gehad met een manager van de Dienst Terugkeer en Vertrek over Faisal en zijn familie. In dit gesprek zijn voor ons twee belangrijke zaken besproken :
Nu zeker is dat het gezin binnenkort naar het vertrekcentrum in Ter Apel moet of simpelweg op straat wordt gezet, is er een tweede actie. Op de site ditmagechtniet.nl staat een link, waarmee iedereen een mailtje naar de Tweede Kamer kan sturen waarin aandacht wordt gevraagd voor de situatie van Faisal en zijn ouders. De actie wordt op Hyves gepromoot. “Doordat iedereen het naar zijn Hyves-vrienden kan sturen verspreidt het bericht zich als een olievlek over ons land. Er zit een link naar de site bij, zodat iedereen een mailtje naar Den Haag kan sturen. Daardoor krijgen ze dus heel veel mails over Faisal”, legt Groenhof uit. “We leggen dus een digitale bom onder de Tweede Kamer!” Hij verwacht dat het tot Kamervragen leidt. Mediaaandacht hebben ze in ieder geval alweer.
- Er is ons gegarandeerd dat er geen sprake zal zijn van gescheiden uitzetting van de familie naar verschillende landen.
Faisal en zijn familie waarderen de acties van zijn school enorm. De klas is strijdvaardig: “Hoe langer we de tijd hebben, hoe langer we doorgaan met actievoeren”, zegt Robin, “want als dit niet helpt, verzinnen we wel weer wat nieuws.” Groenhof: “We stoppen pas als dit gezin in een huurwoning in Emmen woont.”
- Bij de staatssecretaris ligt inmiddels het verzoek om de situatie van de familie Dindar te heroverwegen en als een ‘schrijnend geval’ te beoordelen. De Dienst Terugkeer en Vertrek zal aandringen op een spoedige behandeling en beoordeling. Wij hopen binnen ca. 3 weken de conclusie van de staatssecretaris te horen. Naar aanleiding van dit gesprek hebben wij besloten om de mailcampagne voor onbepaalde tijd op te schorten. Bij deze willen we iedereen bedanken voor het meewerken aan deze campagne! Razendsnel en binnen een paar dagen hebben zo’n 5500 mensen de open brief naar alle fracties en fractieleiders in de Tweede Kamer gemaild. Hartverwarmend!! Wij hopen heel erg dat op korte termijn de staatssecretaris inderdaad de situatie van de familie als ‘schrijnend’ zal beoordelen en dat zij zich mogen vestigen in Nederland. Wij houden u op de hoogte!
Rolf Mulder, financieel directeur
Annemiek Meijer, MenZ en Media
4
[email protected]
5
Nieuws uit de sector
vmbo
Maandag 1 februari. De schooldag komt moeizaam op gang. Er is veel sneeuw gevallen. Een docent meldt mij dat hij anderhalf uur heeft gedaan over de weg van huis naar school, terwijl dat normaal in een half uur kan. Enkele leerlingen uit de afdeling Techniek weten er wel raad op. Zij komen met de landbouwtractor naar school. Zo trotseren zij de gladde wegen en zijn ze elke dag op tijd aanwezig.
Personele zaken Mevrouw Van Losenoord (docente Rl) is voorlopig uit de running. Haar lessen worden deels overgenomen door de heer Den Hamer (Jr.) en mevrouw Rorije, die haar M&M lessen in het vakcollege doorgeschoven heeft naar de heer Keuter. Voor de enkele lessen die nog over zijn zoeken we een
6
oplossing. Met mevrouw Bruintjes (Z&W) gaat het beter. Toch is ze nog niet zo ver hersteld dat ze binnenkort weer kan beginnen. Datzelfde geldt ook voor de heer Mensink (kernteamleider).
VCA-diploma Zonder veiligheidsdiploma mag een leerling de bouw niet op of sommige bedrijven niet in. Daarom is het belangrijk dat aan de VCA veel aandacht besteed wordt. Onlangs slaagden 11 van de 19 leerlingen van het vakcollege voor hun VCA. Dat is een goed resultaat daar het examen als moeilijk ervaren wordt. Ook de leerlingen die in de reguliere Techniekafdeling zitten krijgen op de woensdagochtend les in de veiligheidsaspecten. Ook zij zullen binnenkort examen doen.
Actie voor Haïti Twee leerlingen uit het vmbo namen het initiatief tot een actie voor Haïti. Rick Adema (T2g) en Rick Boxem (K2g) bereidden
Twee vriendinnen op weg naar de top samen met enkele docenten een sponsorloop voor. Op vrijdag 29 januari is deze gehouden. Ruim 100 leerlingen namen er aan deel. Onder barre weersomstandigheden en met veel glijpartijen liepen de leerlingen hun rondjes. Het startschot werd gedaan door de heer Eric van Loon, vertegenwoordiger van de gemeente Emmen. We verwachten een opbrengst van ruim duizend euro.
Ten slotte Vanuit mijn kamer heb ik zicht op een bushokje bij Eden Hotel. Via een prachtige poster worden de mensen uitgenodigd om naar de Open Dag te komen. En ik hoop dat er veel komen, omdat wij een vmbo hebben met mooie opleidingen.
Katja Borghuis (T4k) en Annelies Dokter (T4k) doen dit jaar hun examen Tl. Daarnaast werken ze hard aan een andere carrière. Beide doen een vorm van topsport.
der meer te zien in RTL Boulevard. Ondanks deze prestaties blijven ze met beide benen op de grond en werken ze op school hard om hun diploma te halen.
Annelies traint momenteel op Papendal om een plekje te veroveren in de volleybalselectie van Jong Oranje.
Beiden weten al wat ze na onze school willen gaan doen. Annelies gaat in Groningen naar de opleiding Sport en Bewegen en Katja gaat de opleiding Mode en Styling volgen.
Katja liep onlangs mee in de Amsterdam International Fashion Week. Ze showde daar kleding van vijf topontwerpers. Ze was on-
Marchien Folkerts, docent Duits
Tonnis Bos, sectordirecteur vmbo
7
Tien vragen aan: Holly Struikman waard want ik vind het lesgeven geweldig. Het is een nieuwe verrassende fase van mijn leven geworden.
3
Wat zou je graag anders zien in het onderwijs?
1
Ik ga met plezier naar mijn werk omdat... omgaan met jongeren mij veel energie en voldoening geeft.
2
Hoe kom je in het onderwijs terecht? Tien jaar geleden naar Nederland verhuizen was een spannend avontuur voor mijn gezin. Daarvoor hebben we in Zuid-Afrika en Amerika gewoond en ik had al jaren een eigen modebedrijf. Van hard werk wist ik veel af. Ik kreeg per toeval de gelegenheid om Engels les te geven vanwege het feit dat ik een native speaker ben en het is mij zo goed bevallen en de rest is ‘history’. Ik moest natuurlijk de lerarenopleiding volgen om volwaardig docent te worden en dat heb ik ook voor het merendeel met plezier gedaan. Werken, gezin en studeren combineren was niet altijd even makkelijk, maar het was de moeite
8
Meer sneeuwvrije dagen! In Amerika, bijvoorbeeld, wordt er op zoveel sneeuw of ijsvrije dagen per jaar structureel gerekend. Het besluit om een dag dicht te blijven neemt het schoolbestuur niet. Het wordt vanuit de plaatselijke overheid besloten. Ik heb het idee dat het ministerie van het onderwijs het voorkomen van lesuitval voor de veiligheid van de scholieren plaatst. Een van mijn leerlingen kwam vorige week te laat de les in omdat die drie keer van zijn fiets was gevallen!
4
Beschrijf jezelf in vijf woorden. Sportief, spontaan, optimistisch, trouw, doorzetter.
5
Ben je een early riser of een nachtbraker? Een early riser. Als tiener ging ik jarenlang voor schooltijd met een vriendin hardlopen. Ik vind het heerlijk om in de vroege stilte koffie te drinken, de krant te lezen en naar mijn dag uit te kijken.
Paasviering 2010
6
Stel: Je neemt een sabbatical voor een half jaar. Wat ga je doen? Ik zou een rustig plekje ergens aan het water en midden in de natuur opzoeken en mezelf de tijd en ruimte gunnen om de dagelijkse drukte en verplichtingen eventjes los te laten. Veel lezen, schrijven en kijken wat de dag met zich meebrengt.
Afhaken? In ons leven gaat het veelal om keuzes te maken. Voor leerlingen op school de keuze voor het maken van huiswerk of je tijd verliezen in een game achter het beeldscherm. Veelbelovend ben je begonnen met havo, teleurstellend kom je er achter dat te weinig inzet voor school leidt tot zittenblijven of afstroom, afhaken dus.
7
Heb je al plannen voor de zomervakantie? Vorig jaar gingen we twee keer naar Engeland toe en het is heel goed bevallen. We zijn lid van de National Trust geworden en willen dit jaar er weer naartoe. Er is nog zoveel te beleven en het Engels spreekt ons zeer aan.
8
Hoe ziet jouw ideale zaterdagavond er uit? Het kaartspelletje ‘Hand and Foot’ met vrienden of familie spelen. Lekkere hapjes en drankjes horen er natuurlijk bij.
9
Wat staat er vanavond op tafel? Spaghetti bolognese, maar alleen voor de kinderen want mijn man en ik gaan met zijn tweeën uit eten om onze trouwdag te vieren.
10
Ooit wil ik nog eens...
een roman schrijven, in het Engels natuurlijk!
In de Bijbel wordt verteld dat Jezus in de week voor Pesach, één van de belangrijke feesten voor joden, waar zowel het gedenken, de uittocht en de tocht door de woestijn, als het vieren, namelijk leven in het land van belofte, wordt benadrukt, op weg is naar Jeruzalem. Het is een week vol menselijk drama. Jezus zit voor de laatste keer met zijn vrienden aan tafel, wordt de dag daarna beschuldigd van verraad, komt voor de rechter Pontius Pilatus en wordt ten slotte veroordeeld tot de kruisdood. Eén voor één haken Jezus vrienden af. De één na de ander laat
hem in de steek. Judas verraadt hem, anderen laten hem in de steek, ze zouden wakker blijven, maar vallen in slaap. Petrus doet alsof hij Jezus niet kent en dat terwijl hij zelfs beloofd had met hem te willen sterven! Jezus blijft in diepe, diepe eenzaamheid achter… Maar afhaken doet hij niet! En God, haakt God af…? Het wordt Paasmorgen, God zag zijn gemartelde zoon, God ziet hoe mensen elkaar vernietigen en verraden, hoe ze de natuur verpesten, maar ook ziet God een verpleegkundige in een vluchtelingenkamp bij een stervend kind, God ziet twee mensen elkaar de hand schuddend zeggend: Laten we vergeven en vergeten. En God
wist het weer zeker, het moet lukken. De wereld zal worden zoals ik haar heb bedoeld. Paasviering 2010, stilstaan bij de laatste levensdagen van Jezus, stilstaan bij de vele vormen van lijden en onmenselijke situaties van nu. Haken we af of maken we de keuze om de droom van Gods goede wereld waar te maken? In dans en muziek, in spel en beeld proberen leerlingen van onze school het lijden en sterven van Jezus en van mensen in onze wereld te verbeelden en te verklanken.
Janny Maatjes-Hulsing, commissie Vieringen
9
(D)roombeek: Wanhopig wachten op de elo
Foto Thijs Hengstman
Profieldagen worden naar mijn mening zwaar onderschat. Zo is het al een hele tour om te zorgen dat je op deze dagen ook echt kunt doen wat je wilt. Ten eerste moet je zorgen dat je zo wanhopig mogelijk voor de computer zit te wachten op het moment dat de categorie ‘inschrijven’ op de elo beschikbaar komt. En dus wachtte ik dinsdag 19 januari hoopvol tot de klok vijf uur aangaf en ik me kon intekenen. En jawel, mijn eerste keuze, een excursie naar Enschede, was zowaar nog beschikbaar! Hindernis nummer twee was echter om afgelopen donderdagochtend veilig de parkeerplaats van het Eden Hotel te bereiken, zonder uit te glijden over al het ijs dat er lag en zonder blijvend letsel
10
aan een profieldag over te houden. Nu hoef ik maar vijf minuutjes te lopen, dus wist ik ook dit mogelijke struikelpunt te overwinnen. Leuke bijkomstigheid was dat de bus die we aantroffen op de parkeerplaats bestickerd was, ik weet dat dit woord niet bestaat, met mensen op rode skippyballen. De busreizen zijn wat mij betreft altijd wel een leuk onderdeel van een excursie. Dit keer werden we zelfs nog verrast door een verhaal van mevrouw Maatjes over een joodse boer en zijn joodse koe en een niet-joodse boer zonder koe. En uiteindelijk, na anderhalf uur in de bus gezeten te hebben, bereikten we onze bestemming: Enschede. Eenmaal aangekomen werd de groep in tweeën gesplitst en begon ik zelf met een soort rondleiding door de nieuwbouwwijk Droom-
beek, waar we met een GPSsysteem door heen werden geleid. Althans, dit was de bedoeling. Het GPS-systeem liet ons al snel in de steek. Nadat in het jaar 2000 de wijk Roombeek was weggeveegd door een ontploffing in een vuurwerkfabriek, is de wijk opnieuw opgebouwd onder bijzondere architectuur en heet zij nu Droombeek. De huizen zijn inderdaad zeker niet standaard te noemen en absoluut het bekijken waard! Hierna hadden we ruim twee uur tijd voor onszelf en zijn we op zoek gegaan naar het centrum om wat te drinken. Om even een duidelijk beeld te schetsen van de sfeer: het was koud en het regende. Maar, mijn grote kop overstromende warme chocomel maakte alles weer goed. En toen was het tijd voor onderdeel nummer twee: een bezoekje
aan de synagoge die de mooiste van West-Europa zou moeten zijn. Mooi was hij inderdaad. Eenmaal binnengekomen werd aan de jongens gevraagd een keppeltje te dragen, wat lastiger was dan je zou denken. Zo heb ik nog met een haarklipje een keppeltje aan iemands met gel besmeerde en stekelige haar moeten bevestigen, omdat hij anders met geen mogelijkheid bleef liggen. Nadat alle jongens alsnog van een keppeltje waren voorzien, werden we naar een kleiner kamertje geleid, waar een joodse dame het joodse geloof toelichtte en ons ook de kans gaf vragen te stellen. Gezien het feit dat mijn groep voornamelijk bestond uit erg kritische vwo+ leerlingen en gymnasiasten, werden alle mogelijke kritische en moeilijke vragen gesteld. Maar toegegeven, mevrouw heeft zich prima uit deze vragen kunnen redden. Na de toelichtings- en vragenronde kregen we de eigenlijke synagoge te zien, die koud, doch erg mooi en indrukwekkend was. Hier is ook deze prachtige groepsfoto gemaakt. Toen het tijd was om aan de terugreis te beginnen, kwamen we hindernis drie en vier tegen. Zo had iemand zijn mobieltje laten liggen in een paskamer en was er een groep verdwaald in Droombeek, omdat het GPS-systeem zijn werk niet deed. Oftewel, de bus vertrok wat later dan gepland. Over het algemeen kan ik zeggen dat het ondanks de kou en nattigheid een erg geslaagde excursie was en alle obstakels en wanhopige wachten op de elo zeker waard.
Roselinde van der Wiel
Vrijwilligers mediatheek gevraagd! In de mediatheek werken de mediathecarissen samen met vrijwilligers. De vrijwilligers kunnen een aantal dagelijkse werkzaamheden uitvoeren, zodat er voor de mediathecaris meer tijd vrijkomt voor o.a. overleg en instructie aan leerlingen en docenten. Op dit moment zijn wij op zoek naar:
Vrijwilliger mediatheek (m/v) Profiel: Binnen ons mediatheekteam is plaats voor meerdere kandidaten met een veelzijdige, brede belangstelling voor het werken met informatie, gecombineerd met een positieve opstelling naar jongeren. Een voltooide opleiding middelbare school en het kunnen omgaan met de computer en diverse computerprogramma’s strekt tot aanbeveling, alsmede enige interesse in literatuur. Als vrijwilliger bent u bereid om minimaal een dagdeel te werken. De werktijden per dagdeel zijn: 9.00 - 12.30 of 12.30 - 15.30 uur. U dient zich te realiseren dat het werk vrijwillig is, maar niet vrijblijvend.
Taakomschrijving: • Uitvoeren van baliewerkzaamheden en administratieve taken als uitlenen en innemen, uitleenklaar maken van materialen, ordenen, tijdschriftenadministratie. • Beantwoorden van eenvoudige zoekvragen van leerlingen en docenten. • Opruimwerkzaamheden. • Toezicht houden in de mediatheek in samenwerking met de mediathecaris.
Aanvullende informatie: De werkzaamheden worden verricht in de mediatheek in gebouw De Marke. Alle benodigde kennis wordt u aangeleerd door de mediathecaris.
Wij bieden: Een enerverende omgeving, waarin u actief betrokken bent bij het voortgezet onderwijs. U maakt deel uit van de medewerkers van het Hondsrug College en zult kunnen meedoen met de activiteiten die de school voor de medewerkers organiseert.
Meer informatie? Als het bovenstaande u aanspreekt of als u nog vragen heeft, kunt u contact opnemen met de heer Rotermundt (mediathecaris), 0591-657984,
[email protected] (aanwezig op maandag, dinsdag en donderdag).
11
‘De kunst is iedereen tevreden te houden‘
Nieuws uit de sector
havo-vwo De voorbereidingen voor onze Open Dag lopen gestaag door en ik kan u zeggen dat we er naar uitkijken om onze school aan de aanstaande leerlingen te laten zien. We zijn met recht trots op deze school. Zoals u uit de media kunt lezen en horen is er de laatste tijd weer veel gebeurd in de school. Ik noem u de spontane sponsorloopactie voor de slachtoffers van Haïti, waarbij een aantal leerlingen voor de eerste en tweede klassen de actie op touw gezet hadden. Het weer zat behoorlijk tegen, het sneeuwde vreselijk, maar onze dappere leerlingen en een aantal minstens zo dappere ouders stonden in de kou en de sneeuw paraat voor de slachtoffers van de ramp op Haïti. De actie van de leerlingen tegen de uitzetting van Feisal Dindar heeft zelfs de landelijke media gehaald. Ik hoop binnenkort te kunnen melden dat we de morele strijd gewonnen hebben. De dagen zijn kort en het weer zit tegen, de leerlingen komen vaak koud en besneeuwd op school en ik vind dat toch wel heel geweldig. Een grote groep leerlingen komt uit de dorpen om Emmen naar de stad en naar school. Deze leerlingen verdienen van ons en
12
van u een groot applaus. In de tijd dat er over onze kinderen gesproken wordt als de ‘patatgeneratie‘ merk ik groot doorzettingsvermogen en trouw! In de vwo-plus klassen van de eerste drie leerjaren gaat binnenkort een leerjaar overstijgend project van start. De eerste en tweede klas plussers gaan met hulp van de derde klas leerlingen aan het werk met als thema de opwarming van de aarde. Op de Infoavond met Dolf Janson van het APS kwam het project al even te sprake. Dolf sprak verder met de ouders over de communicatie met hun kinderen en dat dit nogal wat voeten in de aarde kan hebben. Ik hoop dat het voor de ouders een leerzame avond was, ik zelf ben met Google op zoek gegaan naar meer informatie over de door Dolf aangeroerde thema’s. De wiskundesectie is druk geweest met het op poten zetten van de Wiskunde B dag. Een groot succes! De leerlingen zaten met de meest uiteenlopende opdrachten te worstelen en vrijwel altijd met een zeer positief resultaat. Het smaakt naar meer, zelfs voor een talenmens als ik! De bovenbouw zuchtte de laatste tijd onder het juk van de tenta-
mens. Het zit er voor de meesten nu weer op en we zijn allemaal erg nieuwsgierig naar het resultaat. Voor de ouders en verzorgers heb ik nog wat ongevraagd advies, de leerlingen die slecht gescoord hebben weten meestal heel goed hoe dat gekomen is. U kunt ze derhalve meer helpen met het zoeken naar een oplossing of verbeterpunten voor de toekomst dan hen uit te leggen dat luiheid de oorzaak van een slecht cijfer moet zijn. We zijn nu ruim over de helft van het jaar en de kinderen kijken al voorzichtig naar het einde van het jaar en de overgang. Laten we de rug voor de komende periode nog eens rechten en alles uit de kast halen. Met de lente in zicht hopen we op en we bidden we voor een resultaat dat klinkt als een klok.
Gerald Bossenbroek, sectordirecteur havo-vwo
‘Buursema bouwt aan uw toekomst’ luidt de slogan van het in de regio bekende bouwbedrijf uit Erm. Bij het Hondsrug College weten ze daar alles van, want de vakmensen van directeur Erik Buursema zijn daar al bijna een jaar hard aan het werk. Na het bouwen van een volledig nieuwe vleugel aan De Es, werd van december tot begin februari een flinke interne verbouwing uitgevoerd. Henry Kuhl is als uitvoerder de spil tussen klant en bouwbedrijf, terwijl hij tevens verantwoordelijk is voor de voortgang van de werkzaamheden. De 27-jarige Zwartemeerder heeft duidelijk plezier in z’n werk. “Dat komt ook omdat het heel afwisselend is. Ik overleg uiteraard regelmatig met m’n baas,
maar ook met de schoolleiding. Verder moet ik ervoor zorgen dat mijn collega’s goed uit de voeten kunnen, dat de materialen op tijd binnen zijn, dat het project op schema blijft. De kunst is iedereen tevreden te houden.”
was ik voornamelijk bezig met utiliteitsbouw, maar ik wilde wel iets anders. Nu werk ik samen met zo’n veertig collega’s vooral voor grote klanten als overheid, scholen en woningcorporaties. Dat bevalt goed.”
Dat hij nog steeds in de bouw actief kan zijn mag een wonder heten, want een aantal jaren geleden kreeg hij tijdens een klus bij z’n vorige werkgever een muur van 850 kilo over zich heen. Hij kwam er wonder boven wonder vanaf met ‘slechts’ een gebroken bekken en een gebroken rug. Hij benutte zijn lange tijd thuis voor een extra opleiding. “Inmiddels kan ik gelukkig alles weer, tot voetballen toe.” Drie jaar geleden solliciteerde hij bij Buursema Bouw. “Tot die tijd
Als het project De Es is afgerond, verhuizen directie en stafafdelingen van De Marke naar De Es en moet de bovenverdieping van De Marke deels worden verbouwd tot een grote werkplaats ten behoeve van de technasiumopleiding. Kuhl: “Ik hoop dat we die klus ook mogen uitvoeren. De samenwerking met directie en docenten verloopt altijd in een prettige sfeer. Ik denk dat we een goede kans maken, want tot nu toe is iedereen zeer tevreden over onze manier van werken.” Rien Menheere, MenZ en Media
13
Leerlingen vmbo in de prijzen
Oud-medewerkers op bezoek in nieuwe Es
Stefan Bos
Tinus Hendriks
Frank Roggen
Tijdens de jaarlijkse beroepenwedstrijd, die eind januari gehouden werd in het gebouw van het Opleidingscentrum Bouw aan de Van Schaikweg in Emmen, hebben leerlingen van het Hondsrug College drie prijzen in de wacht gesleept.Voor Houtbewerken moest een picknicktafel gemaakt worden. “Mooi om te doen”, was de reactie van Tinus Hendriks, die de tweede prijs won. Stefan Bos werd winnaar van dit onderdeel. Frank Roggen werd bij het onderdeel Metselen derde.
Veteranen worden ze genoemd, de oud-medewerkers van het Hondsrug College. Eind januari waren er ruim zestig aanwezig tijdens een speciale middag in De Es. Ze werden bijgepraat over de nieuwste bouwplannen en konden met eigen ogen zien hoe mooi de nieuwe vleugel van het gebouw geworden is. Klaas Hoogenboezem opende de bijeenkomst. Hij stond eerst stil bij de oud-collega’s die in 2009 overleden zijn en bracht na een
kort moment van stilte de groeten over van een aantal mensen dat vanwege diverse omstandigheden niet aanwezig kon zijn. Vervolgens werden de aanwezigen bijgepraat over onder meer pensioenen en verzocht hij hen alvast rekening te houden met de jaarlijkse dagtocht op woensdag 6 oktober. “Ik mocht van de schoolleiding toezeggen dat de school weer bereid is enige steun te verlenen. Hoeveel? Daar mocht ik nog niets over zeggen. U begrijpt dat al die verbouwingen veel geld kosten, maar misschien
dat er toch iets overblijft.” Financieel directeur Rolf Mulder lichtte vervolgens de bouwplannen van het Hondsrug College toe. Hij vertelde onder meer dat directie en stafafdelingen binnenkort verhuizen van De Marke naar De Es, omdat hun huidige kantoren omgebouwd worden tot een grote werkplaats voor het technasium. Daarna werden de gasten in groepen rondgeleid door de nieuwe vleugel van De Es en was er uitgebreid tijd om bij te praten.
Brugklasonderzoek In de maanden november en december konden de leerlingen van de brugklassen van onze school meedoen aan het brugklasonderzoek. De leerlingen zijn door middel van een persoonlijke uitnodiging en een aantal mailtjes via de schoolmail opgeroepen om mee te doen. Van de 367 leerlingen die werden uitgenodigd, hebben er 179 meegedaan aan het onderzoek, bijna de helft dus. We willen alle leerlingen, die hebben meegedaan aan het onderzoek heel hartelijk bedanken voor de medewerking.
14
In de komende weken zullen we de uitkomsten van het onderzoek bekijken en er conclusies uit trekken om de school nog beter af te stemmen op de leerlingen. U zult zeker meer horen over de uitkom-
sten van het onderzoek. Enkele eerste resultaten willen we hier alvast noemen:
• De deelnemers geven het
• 92% van de deelnemers zou
Heel veel leerlingen hebben gebruik gemaakt van de mogelijkheid om opmerkingen te maken. Die zullen we zorgvuldig bestuderen, om er lessen uit te trekken.
• • • • • •
weer voor het Hondsrug College kiezen. 76% van de deelnemers is zeer tevreden over de behaalde resultaten. 85% van de deelnemers geeft aan een goed contact met de mentor te hebben. 90% van de deelnemers is erg tevreden over gebouw De Es. 88% van de deelnemers vindt dat er leuke feesten worden georganiseerd in de brugklas. 90% van de deelnemers heeft geen spijt van de schoolkeuze. 97% van de deelnemers waardeert het Hondsrug College met een cijfer van 7 of hoger.
Hondsrug College gemiddeld een 8,1.
15
Technator Henri Pragt ‘Techniek is niet alleen mijn vakgebied, het is mijn passie‘
Hondsrug College, technasium en Henri Pragt. Drie begrippen die in één rijtje thuishoren, zo blijkt als je leraar en technator Henri Pragt spreekt. Hij loopt over van enthousiasme als hij over het technasium vertelt. “Dit is het, dacht ik, toen Kees Versteeg na zijn aantreden bekend maakte dat hij het hier wilde opzetten.”
“Techniek is zó mooi!” Zelfs de volkomen atechnische interviewster tegenover hem wordt enthousiast van het betoog van de 40-jarige Henri Pragt. Drieënhalf jaar geleden werd hij leraar op het Hondsrug College. Daarvoor werkte hij in het bedrijfsleven. Nu hij als technator samen met een team van docenten het technasium ontwikkelt, komen zijn contacten in het bedrijfsleven goed van pas. “Bedrijven schreeuwen om personeel. Ze kunnen gebruikmaken van leerlingen door hun problemen simplistisch aan hen uit te leggen en er een schoolproject van te maken. Mijn taak is leerlingen enthousiast maken voor techniek en ondernemerschap.” Met het technasium moet je beginnen op de basisschool, meent Pragt. Hij gelooft in doorlopende leerlijnen en geeft daarom ook les aan de groepen 8 op een paar basisscholen. Hij bedenkt projecten waarbij de kinderen onderne-
16
merschap moeten tonen, marktonderzoek moeten doen en met techniek aan de gang gaan. Op zijn eigen school geven Pragt en enkele collega’s het vak onderzoek en ontwerp (o & o) aan alle eersteklassers. Volgend jaar krijgen ook de tweedeklassers het en zo komt er ieder jaar een leerjaar bij. Hun projecten worden bedacht door bedrijven. “ProRail laat onze leerlingen bijvoorbeeld onderzoek doen naar een fietsenstalling voor het nieuwe treinstation EmmenZuid. Waar moet het staan? Hoe moet het eruit zien? Zij presenteren hun uitkomsten uiteindelijk ook aan ProRail.” Pragt barst van de ideeën over het technasium. “Techniek is niet alleen mijn vakgebied, het is mijn passie. Ik ben nu een netwerk van bedrijven aan het vormen. Ook leg ik contact met gemeenten en de provincie. Ik wil de leerlingen een zo breed mogelijk scala aan
projecten kunnen aanbieden.” Zijn doel is om uiteindelijk meer jonge mensen in het bedrijfsleven af te leveren, die kunnen onderzoeken, ontwerpen en ondernemen. “De praktijkervaring die ze opdoen is daarom heel belangrijk. Net als het samenwerken aan een project.” Het technasium slokt best wat van zijn vrije tijd op, geeft Pragt toe. “Aan het eind van de week ben ik bekaf.” Toch heeft hij het er voor over. “De leerlingen zijn enthousiast. Het is zo leuk om te zien hoe ze met de projecten bezig zijn. ‘Kinderen zijn de beste ontwerpers. Zij zijn creatief, durven buiten kaders te treden en zien geen beren op hun weg’ las ik pas ergens. Daar ben ik het helemaal mee eens.”
Annemiek Meijer, MenZ en Media
17
Jij de Baas De stand van zaken en het vervolg
Op dit moment zijn we bezig met de afronding van het project Jij de Baas. Dat wil zeggen dat bijna alle leerlingen hun acties hebben afgerond om een goed idee uit te werken voor een gekozen goede doel.
Welke acties zijn er nu zoal gedaan? De ideeën zijn heel gevarieerd voor een breed scala aan goede doelen. Het aandeel koekjes/cakejes/pepernoten/kniepertjes bakken, deze verkopen en daarmee geld inzamelen scoorde erg hoog. De leerlingen hebben veel geleerd. Ze weten dat je niet zomaar even een evenement of een actie organiseert. Dat je
taken goed moet verdelen, afstemmen en bovenal een duidelijke boodschap moet hebben, anders willen mensen gewoon niets van je kopen. Waarom zouden ze aan het goede doel geven als ze al zoveel voor goede doelen doen. Wat onderscheidt jouw product van al het andere op de markt. Dat vraagt een meer gedegen aanpak dan de leerlingen in eerste
instantie dachten en ze weten dat ze daar hulp voor moeten inschakelen. Ook al is de gunfactor voor kinderen die iets goeds willen doen natuurlijk al best hoog. Met de leerzame ervaringen zijn dan ook goede, mooie acties neergezet. Enthousiaste presentaties met zelfreflectie. Twee bedrijfjes hebben zelfs naast elkaar het Erica Journaal weten
te halen. Onder de kopjes: ‘Drie Hondsruggers sponsoren KWF’ en ‘Bijna vierhonderd euro voor Jij de Baas’ haalden 3 jongens, respectievelijk 4 meiden het Erica Journaal (januari 2010, pag. 4). Ook als klassenbestuurder zijn de ondernemende typetjes duidelijk zichtbaar. Zo regelen zij de communicatie met de klas en houden ze de voortgang in de gaten. Ze hebben alle bedrijven van hun klas, in totaal ca. 80 bedrijfjes, bij de Kamer van Koophandel in Emmen ingeschreven en zijn nu bezig met de organisatie van het eindfeest. Daarbij wordt niet vergeten hun mentoren, die met Jij de Baas heel wat extra inspanningen hebben geleverd, in de watten te leggen. Ze krijgen een verwenarrangement aangeboden bij het Alfa-college . Deze week gaan we de balans opmaken qua opbrengst. Er wordt gekeken naar de totaalopbrengst per gekozen goede doel en naar het bedrijf dat de hoogste opbrengst heeft gegenereerd. Tevens kan een bedrijf in de prijzen vallen. De prijzen worden uitgereikt voor het meest originele idee,
18
het beste bedrijf en de hoogste opbrengst. De prijzen zijn een extra geldbedrag bovenop het opgehaalde bedrag voor de goede doelen. Niet alle bedrijven hebben acties gepleegd om een geldbedrag. Zo staat er bijvoorbeeld nog een grote actie te gebeuren. Dat is de klas van Irma de Brouwer. Van deze klas was een aantal leerlingen de ondernemersdraad wat kwijt geraakt. Als oplossing zijn deze leerlingen in dienst getreden als werknemer bij de 3 ondernemende dames die voor de stichting Paardrijden voor Gehandicapten een Open Dag organiseren op manege de Eekwal. (Zodat de leerlingen toch voldoen aan de eisen van de maatschappelijke stage). Het doel daarvan is bekendheid aan de stichting te geven. Donderdag 18 februari wordt de organisatie van die dag gefilmd in de klas tijdens het 7e uur en op locatie (de Eekwal). 2 februari 2010
Het programma voor donderdag 18 februari, de afronding van Jij de Baas, ziet er als volgt uit: • 14.00 - 14.50 uur:
Filmen van de organisatie voor de Open Dag Paardrijden voor Gehandicapten in klas ht1h, erna wordt op de Eekwal en andere locaties gefilmd.
• 15.00 - 17.00 uur:
Klassenbestuurders bieden mentoren verwenarrangement aan.
• 19.00 - 20.00 uur:
Officiële afronding met prijsuitreiking en overhandigen opbrengst aan de betreffende goede doelen in gebouw De Es met alle 8 deelnemende brugklassen.
• 20.00 - 22.00 uur:
Eindfeest gebouw De Es
Rob Slagter en Marielle Janssen
19
Coen Smit: ‘Door de MR zie ik veel meer van school‘ Vrienden en klasgenoten vonden hem in 2006 een geschikte kandidaat voor de medezeggenschapsraad (MR) van het Hondsrug College. Coen Smit (18) dacht erover na en besloot zich verkiesbaar te stellen toen er een vacature kwam. Coen kreeg tijdens die verkiezing de meeste stemmen en zo trad hij als derdeklasser toe tot de MR. Nu is hij alweer aan zijn laatste jaar bezig. Maar wat doet een MR-lid nu precies? Als hij slaagt voor zijn eindexamen neemt Coen Smit uit Emmen aan het eind van dit schooljaar afscheid van het Hondsrug College. Automatisch dus ook van de medezeggenschapsraad. Momenteel is hij de langst zittende leerling in de MR. Coen zat net in de derde toen hij toetrad. Hij wilde graag in de MR, omdat hij ervan houdt met mensen te praten, te bemiddelen en een brede interesse heeft. “Als lid ben ik een soort verbindingsstuk tussen de leerlingen en de school. Ik zit namens de leerlingen in de MR.” Door het maken van programma’s bij Radio Emmen is hij naar eigen zeggen niet schuw en heeft hij geleerd sneller op mensen af te stappen. “Ik ben iemand die makkelijk
20
contact maakt”, verduidelijkt hij. “Ook doorzettingsvermogen is belangrijk voor een MR-lid.” Medeleerlingen kunnen Coen altijd aanspreken als ze ideeën of klachten hebben over de school. “Dat kan gaan over de normering van een toets, een probleem met een leraar, maar bijvoorbeeld ook over een gebrek aan klokken in lo-
kalen. Veel vwo 6-leerlingen kennen me wel, maar het is belangrijk dat alle leerlingen de MR weten te vinden.” Voor een vergadering komen eerst de leerlingen en de ouders die in de MR zitten bijeen om alvast hun onderwerpen door te spreken. Soms bespreekt Coen van tevoren
ook al iets met de rector of een afdelingsleider. Regelmatig vergadert de ‘brede MR’ gezamenlijk. Er in zitten - naast ouders en leerlingen - docenten en directieleden in. In totaal bestaat de raad uit negentien leden, onder wie vier leerlingen uit verschillende leerjaren. “Wat ik leuk vind, is de verschei-
denheid aan onderwerpen waar we mee te maken krijgen, zoals onderwijsbeleid en financiën. Door de MR zie ik veel meer van de school dan andere leerlingen. Als lid moet je bovendien overal een standpunt over innemen. Dat is ook heel leerzaam. Eén van de leukste dingen vond ik de sollicitatieprocedure voor een nieuw lid
van het managementteam van de school. Als MR-lid las ik alle sollicitatiebrieven en mocht ik bij gesprekken zijn. Er gold zwijgplicht. Heel officieel allemaal.” Saai heeft Coen de MR nooit gevonden. “Het is heel divers. De tijd staat niet stil en de school ook niet.” Annemiek Meijer, MenZ en Media
21
Column 83 miljoen!!! Wat fantastisch om te horen dat er meer dan 83 miljoen euro is opgehaald voor Haïti. En toch krijg ik na zo’n inzamelingsactie altijd het gevoel dat het ons wel erg makkelijk wordt gemaakt. Stap 1: je pakt de telefoon, stap 2: je mag babbelen met een bekende Nederlander (ook lenenkunjealtijdDirk zat achter een desk) en stap 3: je doneert wat geld. Begrijp me goed, het is mooi dat mensen zo gul geven, maar de echte betrokkenheid die er honderd jaar geleden nog wel was in Nederland, lijkt verdwenen. Ten tijde van de eerste wereldoorlog kwamen er honderdduizenden vluchtelingen naar Nederland. In eerste instantie werden deze vluchtelingen opgevangen door particulieren. Gewone mensen die het zelf niet breed hadden, namen mensen in nood in hun eigen huis op. Hun huis werd ook het huis van de vluchteling. De overheid bemoeide zich er niet mee, de burger deed wat in zijn vermogen lag. Later ging de overheid zich bemoeien met het probleem en voor het overzicht werden de vluchtelingen onderverdeeld in categorieën. De rijken kregen meer aanspraak op hulp dan de armen. Een rijk iemand had netto toch meer verloren… Tegenwoordig zijn de vluchtelingen nog slechter af in Nederland. Als het aan sommige mensen ligt, komt er niemand meer in. Het spreekwoordelijke ‘ver van mijn bed’, is nog nooit zo aanwezig geweest, terwijl de wereld in honderd jaar een stuk kleiner is geworden. Nederland blijft bespaard voor ernstige rampen, wij hebben ons voorbereid is de heersende gedachte. Dit gedachtegoed wordt vertaald in menig partijprogram en kan rekenen op een behoorlijk deel van het electoraat.
22
Voor, tijdens en na de inzameling voor Haïti, spelen andere dingen een grotere rol in ons leventje. Jammerende leraren en leraressen in Nederland die balen dat de school zelfs met zoveel sneeuw en gladheid, gewoon open bleef. Wat veel docenten in Nederland bezighoudt, is hoeveel vakantiedagen we krijgen met de kerst. Sommige scholen hebben er voor gekozen om de kerstvakantie te verkorten tot 1 week! Dit stuit natuurlijk op een muur van verzet onder het onderwijzend personeel. Een ander heilig huisje is het inkorten van de zomervakantie naar zes weken! Dit is uit den boze, dit vraagt om actie! In zes weken komen wij niet toe aan onze rust. Nee, daar hebben we die ene week extra absoluut voor nodig. Hoe krijgen wij de befaamde Nederlandse gastvrijheid van 100 jaar geleden weer terug? Als alle docenten die zevende week zouden gebruiken om naar Haïti te gaan om daar de boel op te bouwen, dan zouden er 288.000 paar handen extra zijn! Organisatorisch een beste puzzel maar, waar een wil is, is een weg. Misschien moeten we doen wat onze voorouders deden, haal de slachtoffers naar Nederland en geef ze allemaal een plekje in een Nederlands gezin. De tropische stormen en de orkanen zitten in de wachtkamer om Haïti weer te raken… Een aangeslagen Haïti, met al die tentenkampen wacht op de volgende ramp. En wij? Wij dwalen af en denken: “Hoeveel goud gaan wij winnen op de Olympische Spelen?”
ローザ
TELEFONIE
OVERLIJDEN
Enige tijd geleden zijn we overgestapt naar een nieuwe telefooncentrale. In verband met de uitbreiding van De Es moest logischerwijs ook de telefonie uitgebreid worden. Omdat we al op het maximum zaten van de telefooncentrale is besloten om een geheel nieuw systeem in te zetten. In plaats van een traditionele telefooncentrale hebben we gekozen voor een Voice over IP (VoIP) oplossing. VoIP is immers de toekomst van de telefonie. Alle telefoontjes gaan nu via het netwerk van de school (voor de kenners: via een apart VLAN). De VoIP telefooncentrale is opgezet door middel van Asterisk (http://www.asterisk.org), een opensource software pakket. Elke maand worden er minimaal 12.000 telefoontjes verwerkt door de telefooncentrale. Gemiddeld gaat het om 20.000 minuten per maand! Het betreft hier intern en extern telefoonverkeer. Het Hondsrug College gaat met zijn tijd mee!
Op dinsdag 26 januari bereikte ons het droeve bericht dat de echtgenoot van onze kantinemedewerkster, mevrouw A. Kuipers - van der Kaap, was overleden. Op maandag 1 februari hebben we afscheid van hem moeten nemen. Onze welgemeende deelneming en ons gebed om troost gaat uit naar onze collega, haar kinderen, kleinkinderen en andere dierbaren.
GEBOORTE
Nog net in het jaar 2009, op 29 december, werd Manon van de Sande geboren, dochter van onze lodocent, de heer Van de Sande. Moeder en dochter en gelukkig ook vader maken het uitstekend. Wij feliciteren onze collega en zijn partner van harte met dit nieuwe leven en wensen ze veel succes bij de opvoeding. Als u berichten hebt die in aanmerking komen voor deze rubriek, graag even een mail naar
[email protected], dan worden ze opgenomen in het volgende Hondsrug Bericht.
NK Dammen thuiswedstrijd voor Roel Het Nederlands Kampioenschap Dammen wordt dit jaar van 9 tot en met 17 april gehouden in het bruggebouw van het gemeentehuis in Emmen. Tijdens dit toernooi strijden de beste twaalf dammers om het kampioenschap van Nederland. De Koninklijke Nederlandse Dambond (KNDB) neemt het grootste gedeelte van de organisatie voor haar rekening.
Colofon
Nederland, liever gastland dan gastvrij land?
Personalia
ICT nieuws
3e jaargang - nr. 8 - februari ‘10 Hondsrug Bericht is een uitgave van het Hondsrug College. Het magazine verschijnt vijf maal per schooljaar en wordt verspreid naar medewerkers, oud-medewerkers, ouders van leerlingen en andere relaties van het Hondsrug College.
De gemeente Emmen denkt mee en faciliteert het toernooi. Een van de kanshebbers op de nationale titel is Roel Boomstra uit 6 vwo. Vorig jaar eindigde hij, als jongste deelnemer ooit, op een prachtige derde plaats en bleef hij tijdens het toernooi zelfs ongeslagen. Er had nog meer in gezeten, want tot de laatste ronde voerde hij de ranglijst aan. Redactie: Tekstbijdragen: Ontwerp/opmaak: Fotografie: Eindredactie: Oplage: Druk: Redactieadres:
De maand april staat in de gemeente Emmen helemaal in het teken van dammen. De combinatiefunctionarissen sport brengen de damsport die maand extra onder de aandacht bij de basisschoolleerlingen. Met hen gaat Ton Sijbrands, veelvuldig wereldkampioen dammen en wereldkampioen blind simultaandammen, de competitie aan.
Kees Versteeg, Ben den Hamer, Henk Veninga, Rien Menheere (MenZ en Media). Medewerkers Hondsrug College, Annemiek Meijer (MenZ en Media). Francella Botter-van der Ende (MenZ en Media) Francella Botter-van der Ende en Tharan Goudberg (MenZ en Media), Henk en Boudewijn Benting (Foto Benting). Ank Sanderse, Nanny Menheere (MenZ en Media). 2.750 exemplaren Van Liere Media, Emmen Hondsrug College, t.a.v. de heer B. L. den Hamer, Postbus 66, 7800 AB Emmen
23
Voeggo is ‘Beste idee van Emmen‘ Voor een volle zaal in gebouw De Es werd half januari de Voeggo uitgeroepen tot ‘Beste idee van Emmen’. Het apparaat is een uitvinding van Matthijs Vrieling en Yorick Doek van basisschool De Oliebron uit Schoonebeek. De Voeggo zorgt ervoor dat voegers langer en gezonder aan het werk kunnen blijven, verklaarden de twee jonge uitvinders. Ze kregen het idee toen ze hoorden dat mensen in de toekomst tot 67 jaar moeten doorwerken. ‘Het beste idee van Emmen’ was een wedstrijd voor leerlingen van de groepen 7 en 8 van de basisschool en werd georganiseerd door het technasium en het vakcollege van het Hondsrug College.
Christelijke scholengem eensch
Postadres: Postbus 66 7800 AB Emmen
24
Bezoekadres: Emmalaan 25 Emmen
[email protected]
ij s ap voor v oortgezet onderw
T. (0591) 657 979 F. (0591) 617 469
www.hondsrugcollege.nl
