Belgian Oldtimer Caravan Club

Belgian Oldtimer Caravan Club

Juni 2015

Bestuur en medewerkers Voorzitter Patrick Pelckmans Tel.+32 (0)3 60 52 301 (18.00 tot 21.00 uur) M: +32 (0)485 78 14 55 E: [email protected]

Redactie/opmaak clubblad Kascontrole Wilma van de Gevel Tel.: +32 (0)11 71 78 99 E: [email protected] E: [email protected]

Ondervoorzitter Yvan Marchand T: +32 50 38 99 61 M: +32 E: [email protected]

Database onderdelen/redactie Francis Hendrickx Tel.+32 (0)473 62 97 82 E: [email protected]

Secretariaat/penningmeester Heidi van Belle Tel. +32 (0) 476 84 95 82 E: [email protected]

Clubfotograaf Karl Zijlstra Tel.: +31 (0)416 54 33 04 E: [email protected]

Bestuursmedewerker. Valère Volders Tel.: +32 (0) 495 25 38 32 E: [email protected]

Clubfotograaf Mario de Bruyne Tel.: +32 (0) 478 45 55 49 E: [email protected] Leden die geïnteresseerd zijn in de BOCC foto’s van onze clubfotograaf Mario De Bruyne graag een mail naar Mario zodat hij juist uw mailadres kent.

Bestuursmedewerker Gino Desmet Tel.: +32 (0) 477 59 37 29 E: [email protected]

Webmaster Matt Hendriks Tel.: +31 (0)76 50 38 049 E: [email protected]

Evenementen Coördinatie BOCC vzw Anneleen Maesen Waarneming tot nieuwe kandidaat zich meldt. M: +32 (0)476 25 13 32 E: Evenementen Coördinatie

Lief en Leed van “tante Vit”. Yvette Calenaere Berkenhagestraat 86 B-8210 Zedelgem Tel.: +32 (0)50 20 85 49 E: [email protected]

Contacten buitenland Twan Vinders Tel.: +31 (0) 433 64 30 00 Tel.: +31 (0) 622 84 47 98 E: [email protected]

Kascontrole Jean Marie Coenegrachts Tel.: +32 (0) 477 76 49 40 E: [email protected]

Boetiek en Clubartikelen Goedele Jacob Tel.: +32 (0) 472 79 37 22 E: [email protected]

E.H.B.O. bij Treffens Klaus Kadereit Tel.: +32 (0) 12 26 19 46 Tel.: +32 (0)476 31 60 55 E: [email protected]

Redactie/opmaak clubblad Leon Janssen Tel.: +31 (0) 464 51 63 23 E: [email protected] E: [email protected]

In Memoriam Dennis Van Den Langenbergh Evenementen Coördinatie BOCC-vzw Fotograaf vele ECCR Treffens

na een noodlottig ongeval overleden op 8 april 2015

Colofon -

Belgian Oldtimer Caravan Club - VZW

Den Trekker verschijnt 4 keer per jaar en is een uitgave van VZW Belgian Oldtimer Caravan Club. www.BOCC.be Het volgende clubblad verschijnt eind september 2015. Inzendingen voor de redactie moeten toekomen bij de redactie, ten laatste op 6 september 2015. Redactie: Redactie Leon Janssen en Wilma van de Gevel; Eindredactie en verantwoordelijke uitgever: uitgeve Patrick Pelckmans.. Heeft u ook een leuk verhaal of idee voor ons clubblad, laat het ons weten !!! Fotograven Fotograven : Karl Zijlstra en Mario de Bruyne. Secretariaat en lidmaatschap: Heidi van Belle: [email protected]. Kasbeheer: Heidi van Belle; Rekeningnummer: BE62 7380 1633 87 61 op naam van BOCC-VZW

2

In deze editie: Inhoud Bestuur en medewerkers

Pagina 2

Woord van de voorzitter en mededeling

3

Lief en Leed van tante Vit

4

Verslag openingstreffen Kinrooi (Daniel Helsen)

5

Agenda Treffens BOCC en uitnodigingen

8

Verslag Treffen Werchter 2007 (Dennis Van Den Langenbergh)

10

In Memoriam: Dennis Van Den Langenbergh

11

Postkaart

15

Hobby’s van de Leden: Fam. Vos

16

Verslag ECCR—Poix de Picardie—Frankrijk (Leon Janssen)

18

Blikwerk….

22

Eerst bekende mobilhome

23

Erwin Hymer Caravan Museum

24

Woord van de voorzitter BOCC’ers ! De zomer is aangebroken!!! Iedereen heeft nood aan rust en ontspanning en wil wel eens met een lekker hapje en drankje, in goed gezelschap, onderuit gezakt zitten naast zijn geliefde oldtimer caravan. Maar helaas is er die leegte in de club, de leegte van een vrijwilliger die er nu niet meer is. Dennis, een vrijwilliger die de anderen wist te helpen waar nodig. De vele reacties per mail, op BOCC –face-book, de druk bijgewoonde uitvaartdienst, het zegt allemaal meer dan genoeg. Daarom hebben we besloten om een groot deel van deze Trekker aan Dennis te wijden, en hopen dat dit ook een steun mag betekenen voor zijn echtgenote Hilde. Dat de BOCC nu anders zal zijn lijdt geen twijfel; iedereen die recent de grote saamhorigheid heeft mogen voelen weet dat we dit te boven zullen komen. Ik weet zeker dat onze club andere, nieuwe helpende handen zal vinden ... met vriendelijke groeten, Patrick Pelckmans | voorzitter

Belangrijke mededeling !!! Leden, die geen nieuwsberichten/ annonce meer willen ontvangen kunnen zich afmelden door een link helemaal onderaan ieder bericht dat men ontvangt: Deze E-mail is verstuurd aan (uw E-mailadres). Als u geen nieuwsbrief meer wilt ontvangen kunt u zich hier afmelden (in rood). Leden, die graag de BOCC op Facebook willen volgen, kunnen zich aanmelden via de BOCC-website door op de daar aanwezige knop te drukken en zo lid te worden van onze groep.

Beste, indien jullie graag nieuwsberichten/annonces van de BOCC willen ontvangen is het belangrijk, dat we steeds over jullie correcte en up to date E-mailadres beschikken. Ook bij het inschrijven van treffens dienen jullie een E-mailadres te gebruiken waar de evenementencoördinator je snel kan bereiken. Nieuwe leden kunnen zich voor de nieuwsberichten/ annonces via de BOCC-website zelf aanmelden onderaan links op elke pagina.

3

Lief en Leed

door Tante Vit Al is er deze keer meer lief en leed, wil ik toch beginnen met het heuglijk nieuws dat net te laat kwam voor het vorig boekje. Jan en Kim Humblet-Castro werden ouders van de kleine Tia op 14 Maart 2015 Wij wensen hem en zijn vrouw, een dikke proficiat. Weet je wel Peter Mario, hou de centen maar klaar op de feestdagen.

Op 8 April stierf Dennis bij een motor ongeluk. Of je nu jong of oud sterft, voor de nabestaanden is dit altijd heel erg. Dennis, dat het zo plots zou zijn is voor alle BOCC-ers een vreselijke schok. Ik denk dat ik geen betere tekst kan bedenken, dan de woorden van zijn vriend Valere. Wij hopen dat de familie zich aan elkaar kan optrekken in deze moeilijke tijden. Onze innige deelneming. Op 16 april stierf de mama van Heidi. Geen mooiere blijk van liefde, genegenheid en verdriet van een dochter aan haar moeder. Deze tekst werd voorgelezen in de aula en velen lieten een traantje vallen. Sterkte aan Heidi en familie. Hier zit ik nu te staren op een leeg blad papier…Dit had je waarschijnlijk niet verwacht van mij, maar ik krijg weinig woorden op papier…. Plots is alles zo stil; zo’n raar gevoel…. Mama; het doet zo’n zeer…. Je niet meer te zien…aan het raam….zwaaiend naar ons, Om Nona te zien…treurend om haar baasje; Om niet meer iedere dag, na het werk, te kunnen zeggen “Mama, oe ist?” Om niet meer te kunnen te kunnen…. Oh lieve mama; Ik troost me met jouw woorden… “Doe voor iedereen goed, zorg voor elkaar en geniet van het leven zolang je kan!” Merci mama, zoals jij was, was er maar é én…. Heidi

27 jaar geleden was het feest bij de familie Desmedt, jawel een dubbel viergeslacht. Vader August, Bob, Piet en de kleine Antony Ook langs moeders kant, maar dan in vrouwelijke lijn. Nu in mannelijke lijn, terug een viergeslacht, want destijds de kleine Antony kreeg een zoon Gabriel genaamd. Dus Bob kreeg terug een achterkleinkind en tevens een viergeslacht. Hij staat nu aan de kop van het peloton, maar of hij daar zo gelukkig mee is......??? Ja de jaren vliegen voorbij…….

Benny en Tessa zijn op 5 juni 2015 getrouwd ! Proficiat !

Tante Vit 4

Verslag B.O.C.C. openingstreffen 2015: Kinrooi at zegt het weerbericht? “Het weekend zal er eentje zijn zonder veel zonneschijn. Zondag, wanneer W Gent-Wevelgem wordt gereden, is er veel bewolking en er zijn perioden met regen, later overgaand in buien, mogelijk met onweer en zware windstoten. Er staat gemiddeld een vrij krachtige, aan zee een krachtige tot stormachtige zuidwestenwind.” Die zondag hoor ik in Antwerpen al van in de voormiddag windstoten om u tegen te zeggen en zie ik zonder ophouden bakken water uit de hemel vallen. Dat is het “on”-weer van het weekend voor Pasen… zelfs de hond wil er niet door. Wat gaat dat volgende week geven? Ik hou mijn hart vast voor de staat van het kampeerterrein, zeker als het deze week zoals verwacht blijft voortregenen. Voorspelt niks goeds. Op de computer lees ik alvast even wat over Kinrooi en de Maasvallei. Donderdag namiddag ziet het er al wat beter uit, bij mij thuis schijnt hoopvol de zon! Alles ingepakt, dus bollen we met onze oldtimercombinatie vrolijk de E313 op. Een dik uurtje later zitten we al volop in de Limburgse sfeer, en netjes zoals de GPS het voorspeld had, arriveren we om half acht op camping Nieuw Geerensheide. De dames van het welkomstcomité staan me op te wachten: o.a. Valère en Dennis staan hier al van gister. Op the place to be aangekomen, wacht Dennis me op. Aangezien we een paar dagjes langer blijven, heb ik de chance om een plekje met een stukje betonklinkers voor onder de luifel te bemachtigen… geen overbodig luxe met de hond erbij, want de rest van het terrein is een waar moeras. Het linkse wiel van de toch niet al te zwaar geladen Bourgeois verdwijnt óók op mijn plekje compleet in de modder. Ik hou nogal van horizontaal slapen, en vooral ook ifv mijn kookvuur ga ik op zoek naar een voldoende groot stuk houten plaat of iets dergelijks, en vind bij een van de stacaravans een grote betonnen dal. Die gaat onder de krik en in geen tijd staan we waterpas… Vrijdag voormiddag. De meute komt stilaan toe. Het is een blij weerzien voor iedereen, na weer een paar maanden winterstop. Wie enkel het weekend blijft, wordt met de kleine 4x4 tractor vakkundig door Dennis op het voorziene veld neergepoot. Letterlijk, want met de hand verplaatsen is een onbegonnen zaak. Auto’s blijven noodgedwongen op verharde stukken. Dennis neemt me mee om te laten zien waar gister een auto, ondanks een flinke aanloop, in het veld aan de overkant van de weg is vastgelopen. Het spoor liegt er niet om, niet voor herhaling vatbaar. Veel werk dus voor Dennis en Valère, die bij iedere nieuwe aankomst opnieuw moeten uitrukken. Maar het tractortje doet het fantastisch en zet iedere caravan probleemloos op zijn plek. En de campingbaas wilde ook graag wat typische oude caravans vooraan aan de zwemvijver bij de inkom van de camping zien staan, en vermits daar geen voorzieningen qua stroom zijn (dit zijn dan ook geen voorziene kampeerplekken) heeft hij daar speciaal een grote diesel generator en verdeelkasten laten aanrukken. Want ja, ook oldtimers gaan mee met de tijd…Maar ook daar is het geen lachertje met al dat nat. Het tractortje bewijst dus ook hier zijn diensten. Maar kom, een beetje zompige ondergrond zal ons toch niet tegenhouden?

5

Vrijdagavond ietsje later dan voorzien is er dan receptie. Zowel de Brusselse als de Antwerpse ring gaven blijkbaar problemen, zodat sommigen hun reistijd zagen oplopen tot meer dan 4 uur…

De ruime en gezellige brasserie wordt lekker warm gestookt met het centrale houtvuur, en na de opening van het treffen en het kampeerjaar door de voorzitter, de noodzakelijke mededelingen over het verloop van het weekend, een dankwoordje aan de campingbaas en de verwelkoming van nieuwe leden, kan dan de receptie van start gaan… de modder aan onze schoenen is dan ook héél snel vergeten! Zaterdag is er o.a. petanque voorzien. De banen zijn nog maar net opnieuw aangelegd (de BOCC mag ze inwijden) en “veren” nog redelijk heftig, wat soms tot nogal verassende resultaten leidt…

Zondagochtend huppelt de paashaas vrolijk over het kampeerterrein! Als je het mij vraagt lijkt hij verdacht veel op Patrick, en wordt hij zelfs geassisteerd door lookalikes van Valère en Dennis? Kan dat nu?

Vanaf 9 uur wordt iedereen verwacht in de brasserie voor “spek en eieren”. En of dat smaakt!

6

Terwijl de eitjes nog naar binnen gewerkt worden, gaat het TV scherm aan voor de start van de Ronde Van Vlaanderen. Wim zorgt voor de organisatie van een pronostiek, nu er bij gebrek aan Boonen en Cancellara in deze 99e editie van de Ronde toch wel wat kanshebbers zijn op de overwinning.

De liefhebbers van een stevige wandeling komen in de namiddag aan hun trekken. We doen een toertje in de onmiddellijke omgeving van zowat anderhalf uur. Het weer op zaterdag was al de hele dag best te genieten, en ook vandaag schijnt de zon volop tussen de paar wolkjes door en de meesten schieten na enige tijd dan ook hun fleece uit…

De weersvoorspelling geeft 11°C aan, en die temperatuur halen we vast ook wel.

En ja, na een gezellige zondagavond met een paar lekkere Vinken biertjes en veel lachende gezichten is dan maandag voor velen het moment van de terugweg stilaan aangebroken. Het tractortje en Dennis doen weer de hele dag met plezier hun job om alle caravans van het veld tot op de verharde weg te trekken. Dank je wel hoor voor het vele werk! Hard was het dan ook om bij thuiskomst enkele dagen later te moeten horen dat jij ons ondertussen ontvallen was, lieve Dennis. We gaan velen net iets eerder dan gepland terugzien op je begrafenis! Met vast en zeker héél mooie herinneringen aan jou en dit paastreffen… maar het zal natuurlijk nooit nog hetzelfde zijn.

T 7

ekst en foto’s: Daniël Helsen

WG

Agenda Treffens 2015 17 t/m 21 juli: Locatie: Organisatie:

BOCC-Zomertreffen Camping Kristoffel, Essenweg 14, B-3945 Ham BOCC-VZW, Valère en Lea Volders , en ...? Info: Via de nieuwsbrief en FB

15 en 16 augustus: Locatie: Organisatie:

32nd International Oldtimer Fly– and Drive-in (Tussendoortje) Vliegveld Schaffen, Diest Diest-Aero-Club (DAC), Mario America en Wendy Kuijpers, Jan Humblet en Kim Castro. Info: In deze Trekker.

juli m d

21 t/m 23 augustus: Locatie: Organisatie: Inlichtingen:

Camping Knuffel (Tussendoortje) Emelgem Speelplein 1200, Reperstraat 36, B-8870 EMELGEM KWB-Emelgem, Info: In deze Trekker. Yvan Marchand.

11 t/m 13 september: Locatie: Organisatie:

BOCC-Najaarstreffen Camping Fort Bedmar, Fort Bedmarstraat 42, B-9170 DE KLINGE Patrick & Anneleen Pelckmans , Yvan Marchand en Goedele Jacob. Info: In deze Trekker.

d 2 9 16 23 30

v 3 10 17 24 31

z 4 11 18 25

z 5 12 19 26

d

v

5 12 19 26

6 13 20 27

7 14 21 28

z 1 8 15 22 29

z 2 9 16 23 30

september m d w 1 2 7 8 9 14 15 16 21 22 23 28 29 30

d 3 10 17 24

v 4 11 18 25

z 5 12 19 26

z 6 13 20 27

6 13 20 27

7 14 21 28

w 1 8 15 22 29

augustus m d w 3 10 17 24 31

4 11 18 25

Schaffen 15 en 16 augustus 2015 (Tussendoortje) Een tussendoortje op een treffen, dat de laatste jaren is uitgegroeid tot een volwaardige bijeenkomst van oldtimer vliegtuigen, maar waar oldtimers van alle soort welkom zijn. Een overnachting is gratis en er is eten voorzien voor de kampeerders. Meer informatie op http://flyin.dac.be We zijn er met de BOCC al een aantal malen geweest en dit heeft overwegend positieve reakties opgeleverd. De Diest Aero Club doet haar best om het een ieder naar de zin te maken. Plaats: WWW: Aard: Organisatie: Organisatie BOCC: Aanmelding:

8

32-ste "Int. Oldtimer Fly & Drive In" Vliegveld Schaffen - DIEST dac.be BOCC vzw Diest Aero Club organiseert de 32-ste editie van de International Oldtimer Fly-In op het vliegveld van Schaffen-Diest. Mario America en Wendy Kuypers, Jan Humblet en Kim Castro E: BOCC vzw Inschrijfformulier

11-12-13 september 2015: Najaarstreffen te De Klinge-Waas

51°16'0"N 4°6'40"E

Locatie : Adres :

Camping Fort Bedmar Fort Bedmarstraat 42 – B-9170 De Klinge Waas

Tel.: Fax :

+32(0)37/ 70 56 47 +32(0) 37 07 07 12

Internetsite : www.fortbedmar.be

Tarief per nacht per combinatie : 17,50 € (elektriciteit 10 amp inbegrepen), vroeger komen en langer blijven aan dezelfde prijs.(zondag tot 18:00 uur). Gratis : honden ( max 2 aangelijnd ), WIFI, vuilniszakken. Niet inbegrepen : warm water en douches (douchemunten 1 € voor 7 minuten). Het verwarmde zwembad is geopend. ( tot 15 september). Fort BEDMAR maakte onderdeel uit van de Bedmarlinie in de 80-jarige oorlog (1568-1648).

In de omgeving : Het verdonken land van Saeftinghe: www.saeftinghe.eu Hulst: www.hulstvestingstad.nl Fiets en wandelroutes. 51°16'0"N 4°6'40"E

Inschrijven via het inschrijfformulier op de website, ten laatste 3 weken

Neem ook eens een kijkje op: www.staatsspaanselinies.eu

vóór het treffen. Het definitieve programma en verdere informatie met betrekking tot dit treffen zal worden bekendgemaakt op het treffen zelf, via de nieuwsbrief, website of evenementencoordinator.

Organisatie: Patrick Pelckmans & Anneleen Maesen, Yvan Marchand & Goedele Jacob

Boetiek Clubartikelen Onderstaande artikelen zijn te koop in de clubwinkel van Goedele Jacob: Kleding:

T-shirt

€ 10,00

T-shirt kind

€

Polo

€ 15,00

Sweater

€ 20,00

Damestopje

€ 20,00

Fleece vest € 30,00

8,00

Goedele heeft bij treffens diverse spullen bij zich, maar als je zeker wilt zijn van een bepaalde maat van een kledingstuk, dan is het aan te raden, dit vooraf bij haar te bestellen.

Nieuw

BOCC-Kurkentrekker € Scker klein € 2,00

Nieuw

Vaantje € 11,00 BOCC-tas 3,00

Scker groot (logo) € 13,00

9

Telefoon: +32- 479 45 85 11 of E-mail: [email protected]

Verslag Midzomertreffen Camping De Klokkeberg Werchter 15-16-17-18-19 augustus 2007 Organisatie: Wilfrid François / Linda Struys - Chris Mermans Werchter... en dat is niet Torhout-Werchter! Als je op 1 van onze camping treffens iemand ziet afkomen met een stevige pijp in zijn handen die dan nog vraagt of je kan schrijven, altijd 'nee' antwoorden, anders ben je meteen bevorderd tot het schrijven van een verslagske van het weekend. Pre-dag 1: Omdat ik tijdens het paas-weekend het treffen een dagje vroeger moest verlaten om dan voor een viertal maanden effe mijn job te doen in Kosovo en pas terug kwam eind juli hadden wij besloten om een paar dagen vroeger naar de camping te vertrekken om alzo toch nog iet of wat van een extra vakantie te hebben samen met de ganse familie. Toen dit ook ten hore kwam van wilfrid en linda en Valere en Lea was de keuze voor hen vlug gemaakt en stonden we al snel met een drietal caravans op de camping de zaterdag ervoor. Toen in de loop van de dag ook nog Carl en Frieda daar aankwamen begon de hoop al redelijk presentabel te worden. De dagen erna arriveerden er nog leden vanuit Nederland die hetzelfde gedacht hadden als ons voor wat extra dagen te vertoeven op de camping. Ikzelf ben dan de Dinsdagavond effe via huis gereden om dan met een extra wagen langs Kris en Katja te gaan om alzo hun gehavende caravan te gaan halen die ondertussen de zaterdag ervoor goed en wel thuis werd gebracht door Jos vanuit Frankrijk en die toch iet of wat tijdelijk werd opgelapt om het weekend door te komen. Zijzelf hadden op dat moment geen vervangwagen ter beschikking dus werd daarvoor deze oplossing gezocht. Woensdag dag 1:Nu begint het echte treffen pas echt en dat zie je direct aan de constante toestroom van caravans met dan ook het nodige pas en meetwerk om ze toch zoveel mogelijk samen op hetzelfde veld te krijgen omdat het verwachte aantal redelijk groot was. Toch ook altijd een plezante bedoening om terug de leden te zien die ikzelf een paar maanden moest missen en die je dan ook nog eens terug ziet met een andere caravan dan voordien. De eerstse dag werd goed begonnen met iets beter weer dan dat wijzelf al de voorgaande dagen konden ervaren met om 1800hr een kleine degustatie van wat aangeboden wijn die een kleine bijdrage vereiste voor een op dat moment niet nader genoemd goed doel. En zoals steeds werd wat later op de avond, bij de 1 wat vroeger als de ander, het warme bed opgezocht om de eerste dag af te sluiten. Donderdag dag 2: Omdat er door de organisator, Chris "de Merre" (en bijgestaan door Wilfrid en Linda), geen programma werd voorzien voor dit volledig vrije treffen heeft iedereen zijn dag zelf wat ingevuld met natuurlijk de gekende verbroederingen en bezichtigen van de aanwezige caravans. De vrijgezel(lige) mannen onder ons deden een toerke met hun fietske, waarschijnlijk op zoek naar drank of....... En als je dan de Gino af en toe ziet op en af rijden met zijn busje, dan weet je dat ie iets van plan is. Wat later bevestigt door de rook en geuren die uit zijn camping-car kwamen van de heerlijke soep die hij dan aan al de mensen aanbood die er behoefte aan hadden. Altijd een plezante gelegenheid als die Gino aan het koken geraakt, ofwel heeft ie veel over van het vlees dat ie dan altijd vlot uitdeelt, ofwel kookt ie gewoon effe een soepke voor iedereen. Ik heb al tegen Hilde gezegd dat we bij een volgende meeting niet te ver van deze vriendelijke man gaan staan met onze caravan. En voor het avondeten word door de ene groep alle pakken spaghetti bijeen geschud en door anderen alle barbeqeus bij elkaar gezocht om alzo de dag gezellig en smakelijk te kunnen afronden, natuurlijk gevolgd door de nodige drankjes voor het slapen gaan (met de nodige alcohol in je lijf hoor je die vele vliegtuigen niet meer die boven onze hoofden scheren op de aanvliegroute voor de landingsbaan!) Vrijdag dag 3: Vandaag niet echt iets speciaals gedaan buiten dan mijn geliefkoosde bezigheid, zijnde luierikken. Diverse andere leden hebben zich wat geamuseerd met het gooien van ijzeren bollen, in Nederland noemen ze dat blijkbaar "Jeu de boelle". Ziet er een ingewikkeld spel uit, eerst gooien ze een klein balletje naar de linker kant van het veld gevolgd door een bende grote ballen en wat later gooien ze die spullen gewoon terug de andere richting uit. Maar gezien de verschillende vreugde kreten bij som- mige worpen hebben die mensen zich blijkbaar ook goed geamuseerd en tis dat dat telt op zo een weekendje samen. En zelfs op deze dag komen er nog leden toegestroomt die zich laten opmerken door hun speciale en toffe combinatie van wagen en caravan, zijnde de trabant met WA-WA van Theo. Later op de dag werd de receptie gestart, met op datzelfde moment net dat ene buitje van de dag, maar direct opgelost door een grote party-tent geleverd door de eigenaar van het rode Falter vouwcaravanneke, altijd tof dat er via de leden toch voor de problemen wel iets van oplossing gevonden wordt. Hier werd dan ook ineens het goede doel verduidelijkt van de eerste dag, zijnde een kleine ruggesteun voor Kris en Katja ivm hun recent ongeval in Frankrijk met de Mostard-caravan, door bepaalde onkosten van het kampeerweekend te laten wegvallen voor hun. Zo een receptie zorgt er dan ook meestal voor dat de avond iets langer duurt door aan verschillende caravans de uitlopers van zo een drank-festijntje. En dan ook iets later onder de wol dan anders op deze drie sterren camping, die volgens de Jos wel zijn sterren al kwijt is door, voor de eerste ster de te verre sanitaire blok, de tweede ster door de iets te geurige waterbeek net achter onze caravans en de laatste en derde ster door de constante passage van vliegtuigen boven ons. Zaterdag dag 4: En de vierde dag ingezet zoals de derde, rustig wakker worden en een nog rustiger onbijtje nemen. Het ballespel van gisteren ging blijkbaar vlot want voor vandaag hebben ze al een klein tornooike ingericht, moet dan toch plezant zijn denk, ik ga ook zo een stel bollen kopen tegen de volgende keer. In de namiddag hebben enkelen onder ons een kleine rommelmarkt bezocht in een nabij gelegen ontmoetings-centrum waar ze dat weekend allerhande festiviteiten hadden wegens een opendeur-dag. En dan later op de dag werd een colonne gevormd om dan onder leiding van de rode Beetle met zen allen naar een mooie oude molen, de moedermeule, te rijden om daar te kunnen genieten van een gezamelijke maaltijd. Na het nodige pas en meet- werk weeral konden we allemaal samen op een zeer mooi terras onze zeer verzorgde en perfect bediende avonddiner binnen spelen. En dat het goed was zag je later op die avond bij de terugkomst op de camping dat ze allemaal vol en voldaan redelijk vroeg in hun bedje kropen, buiten natuurlijk de "die hards"onder ons, die denken dat ze elke avond als laatste het licht moeten uitdoen, he Wilfrid? Zondag dag 5: En dan natuurlijk meestal de minst plezante dag van een campeerweekend met de BOCC, de dag van vertrek. Door de zeer droge nacht ervoor zag je dat iedereen al heel vroeg hun buitentent of luifel begonnen afbreken, kwestie van netjes droog op te bergen voordat er terug wat regen uit de lucht zou vallen zoals voorspeld. En dan pas zie je waar het om gaat bij de BOCC, alle mooie oude caravans netjes op een rijtje zonder tenten ervoor, schoon zicht! De terugtocht naar huis werd aangevangen door onze Nederlandse vrienden die nog een hele tocht moeten doen naar het verre noorden. Ikzelf ben vertrokken rond het middaguur zonder mijn vrouwke Hilde, die ging samen met Kris en Katja meerijden tot bij hun thuis om dan vanaf daar met de pickup zonder de Mostard terug naar huis te komen. Volgens de berichten die ik later nog kreeg zijn de meesten daar nog vertrokken in de loop van de namiddag wegens de toen opkomende regen die gedurende het ganse weekend eigenlijk redelijk goed was weg gebleven. Hopelijk is het weer op onze laatste meeting in Westerlo ook zo goed gezind en dan kunnen we het jaar daar ook goed afsluiten. groetjes en tot ziens op een volgende meeting .

Uw verslaggever: Dennis Van den Langenbergh (Notin Quator - 1972)

IN MEMORIAM: DENNIS VAN DEN LANGENBERGH ……… B.O.C.C. Ergens ……..

Rijkevorsel - 51°21'54.4"N 4°45'28.6"E

In Rijkevorsel is dinsdagavond een motorrijder om het leven gekomen bij een aanrijding. Dat meldt de lokale politie van de zone Noorderkempen. De 53-jarige man, Dennis van den Langenbergh, werd omstreeks 20 uur door een wagen aangereden op het kruispunt van Kleine Gammel met de Hoge Putweg. Foto: GVA Dennis werd nog in kritieke toestand overgebracht naar het ziekenhuis, maar overleed daar later aan zijn verwondingen. De man laat een vrouw en twee kinderen achter..Zijn familie was gisteren in shock na het drama . Ook de Belgian Oldtimer Caravan Club (BOCC), waarvan Dennis al meer dan tien jaar bestuurslid was, verkeerde in rouwstemming gisteren. "Het afgelopen weekend, hadden we nog samen doorgebracht op een treffen (Pasen, Kinrooi,red.) Het was slecht weer, maar we hebben ons super goed geamuseerd. Maandag namen we afscheid van elkaar en nu krijgen we twee dagen later plots dit verschrikkelijke nieuws te horen. Dat is echt zo onwezenlijk. Niemand had verwacht dat het afscheid maandag een echt afscheid zou zijn", vertelt Patrick Pelckmans, voorzitter van BOCC. "Dennis zijn grote passie waren voertuigen: motors, caravans, auto's, alles wat rijdt kortom. Hij ging geregeld met de motor rijden en het liefst van al sleutelde hij er graag aan. Dennis was niet alleen gepassioneerd door voertuigen, ook qua techniek wist hij er enorm veel van", vervolgt de voorzitter.

"Gevestigde waarde" "Het verlies van Dennis betekent voor ons een heel groot gemis. Hij laat een enorme leegte na. Dennis was echt een gevestigde waarde in onze club. Iedereen kende hem dan ook. Maar hij was dan ook zo geloofwaardig en hij hielp altijd iedereen. Zoals afgelopen weekend. Het was enorm modderig op het terrein van het treffen en Dennis heeft alle caravans stuk voor stuk op het terrein gezet en er weer afgehaald. Zo gedreven was hij", vertelt Patrick. "Vier keer per jaar organiseren we ook ons eigen treffen. Dennis coördineerde die mee, hij stond in voor de inschrijvingen. Binnen een paar weken zouden we ook naar een internationaal treffen, in Frankrijk gaan. Dennis was volop bezig met die trip te organiseren en voor te bereiden…..

IN MEMORIAM: DENNIS VAN DEN LANGENBERGH Samen plezier, samen op reis, Samen een eenheid, samen eigenwijs, Samen kwaad, samen weer goed, Samen verdriet en samen weer moed, Nu verder zonder hem dat doet pijn, Te weten nooit meer samen te zijn, (Valère)

Bestuur, medewerkers en leden van de B.O.C.C. vzw (Belgian Oldtimer Caravan Club).

Dennis Van Den Langenbergh Onze gedachten zijn bij Hilde, Bart en Caroline, de familieleden, vrienden en naasten. Wij leven intens met hen mee.

Op dit moment heb ik het nog zeer moeilijk om iets op papier te zetten, ik heb een poging ondernomen, maar ben ermee gestopt. Ik ben mijn beste vriend verloren waar ik goed mee overweg kon, de eerste ontmoeting was op 11-08-2006, het klikte meteen. We hebben mooie avonturen mee gemaakt want Dennis deinsde voor niets terug . Hoeveel malen dat we onderweg waren om caravans en autos op te halen weet ik nog allemaal goed, Frankrijk – Engeland – Nederland. Het was altijd een uitdaging , de laatste caravan was 3 weken voor zijn overlijden, De Royal uit Engeland waarmee hij de eerste keer mee in Kinrooi was. Bij de BOCC moesten we alleen eens naar elkaar kijken, zonder woorden, we wisten wat we moesten doen, we waren op elkaar ingesteld en daarom was de verstandhouding goed, vele futiliteiten hebben we kunnen oplossen en altijd een helpende hand. Maar dit alles is nu voorbij, het zal niet meer het zelfde zijn als vroeger maar we moeten verder. Dennis we gaan je missen Je was een goede Vriend Het zal nooit meer hetzelfde zijn Daarom zeggen we geen vaarwel …... Maar tot later.. Met bedroefde groeten, Valère & Lia

Oteppe 2006, een chique combinatie, een Notin Quator (1972) met een Plymouth (1938), komt de camping op. Snel leerde ik Dennis en zijn algemene voorliefde voor oldtimers kennen. Toen wilde ik ook een oldtimer auto, Dennis bood zijn kennis aan, Dennis stond aan mijn deur om de auto mee op te halen uit Nederland.

Sindsdien hebben we samen veel ervaringen gedeeld , we hebben samen in 2011 onze 50ste verjaardag in Jabbeke gevierd, ... Kinrooi 2015, Danny en Nathalie vertrekken met hun combinatie huiswaarts , Dennis en ik wuiven hen uit , ik merk tegen Dennis op : zo een auto als Danny heeft zou voor mij wel eens goede caravantrekker kunnen zijn. Dezelfde avond thuisgekomen , een mail van Dennis : interessante auto als Danny bezit te koop bij … Dit was typerend voor Dennis , zijn hulp was er voor je het goed en wel gevraagd had. Patrick & Anneleen Yvette Deconinck: “sedert de club bestaat heb ik menig leden uit het beeld zien gaan, voorspelbaar, we worden bij de oude garde gerekend, maar het afscheid van een van toffe begeesterde man als Dennis, een harde medewerker treft mij heel diep, zo onverwachts. Ik wens veel sterkte aan Hilde en familie. Ik kan niet bij je zijn, maar bid om kracht. Oprecht medeleven.

IN MEMORIAM: DENNIS VAN DEN LANGENBERGH Dennis, Woensdagmorgen, 8 april, kreeg ik een onthutsend telefoontje van Bryan. Het was een donderslag bij heldere hemel .Een half uurtje later kwam de bevestiging van Heidi. Ik kan het nu nog niet geloven. Dennis had een sterk karakter. We leerden elkaar kennen in Oteppe, waar zijn prachtige Plymouth uit 1938 de meeste aandacht trok. In Werchter (2007, red) vond hij niet beter om tot boven in een zendmast te klauteren om er “ luchtfotos “ te maken. In Ronse sprong hij uit een rijdende huifkar, om er in zijn blote kont boven een dampende drol te pauzeren, welke de trekpaarden daar hadden achtergelaten. Ja, dat was Dennis en zo zal ik hem blijven herinneren. Bob & Vit

Dennis was een man die voor iedereen en alles klaar stond en waarbij geen enkele inspanning hem teveel was. Tijdens het openingstreffen in Bree (2014) en het openingstreffen in Kinrooi (2015) mocht ik op zijn hulp, maar ook op de hulp van Valère, rekenen want zij hebben samen de deelnemers ontvangen, het financiële afgerekend waarvoor mijn dank ook aan Hilde en Lea, en de deelnemers een plaatsje toegekend. Had ik deze 2 vrienden niet gehad, dan had ik problemen want ik kon nooit vanaf de eerste dag aanwezig zijn. En de plaatsen toekennen deed hij ook tijdens andere treffens, van een klein tot groot treffen. Bedankt Dennis voor alles wat je gedaan hebt voor mij en voor de BOCC in het bijzonder. Elk treffen dat ik doe, zal jij er ook zijn want een plaatsje in onze caravan heb je...…... Jean Marie Coenegrachts Dennis wij zullen jou altijd blijven herinneren als iemand die altijd voor de B.O.C.C. en iedereen klaarstond. Wij vonden het altijd prachtig om jou te zien op een evenement met een kleine motor, auto of caravan. Je had altijd iets nieuws bij je. En je genoot zo van alles .Als we aan jou denken, zien we jou voor ons op de duikplank of tractor bij het laatste paasweekend. Dennis, bedankt voor alles en eens komen we elkaar weer tegen! Tot ziens! Mari en Sjannie van Sonsbeek

Bij het treffen in La Roche (2013) was er een kanotocht gepland. Ik en Dennis hadden besloten om samen de tocht te maken hoewel we elkaar maar amper kenden en nog nooit een tocht gedaan hadden, zowel Dennis niet als ik niet. We hadden enorm veel plezier en wonder boven wonder: Het was alsof we het al jaren deden! We hebben enkele leden van de kant gehaald die vastzaten maar op een moment zagen we Frank de Cuyper en zijn vrouw Eliane elk aan een tak hangen en ze gingen steeds kopje onder. Ze waren zo in paniek dat vergaten hun benen uit te strekken want ze konden aan de grond. Na hen geholpen te hebben werden we de 2 helden voor Frank en Eliane en werden Dennis en ik echte vrienden. Wat een boottochtje niet allemaal kan veranderen ! Alleen jammer dat Dennis’ bootje niet langer mocht varen .. Roger&Christine

Onze Dennis zullen we altijd voor ons zien als hij “ja, ja” zei; dan knikte hij ook met z’n hoofd zo typisch. Ook kwam hij regelmatig bij ons z’n ricardje drinken, een grapje vertellen en een babbeltje slaan met Dirk. Hij vond dat zo leuk …. In Kinrooi heeft hij me de donderdag bier {Vinkje} leren drinken. We zullen je heel hard missen ………… Dirk & Nadine

IN MEMORIAM: DENNIS VAN DEN LANGENBERGH Enkele jaren geleden, op een internationaal treffen in Frankrijk, (2005), kwamen wij, ( Gino en Rina ) een beetje moedeloos aan op de camping. We hadden uren gereden, de lucht was gevaarlijk grijs en er waren al bakken water uit de hemel gevallen. Het inchecken op de camping verliep traag en wanordelijk. Wij wilden zo snel mogelijk onze caravan met voortent installeren maar we geraakten maar niet op onze plek, en die fransen waren bovendien meer bezig met hun eigen landgenoten eerst een plaatsje te geven. ( d' abbord les francais.....zei iemand) Er stond 10cm water op het gras waar we een plaats kregen toegewezen, wat ons nu niet bepaald optimistisch maakte. Moedeloos draaide Gino de poten van de caravan uit terwijl ik hem al hoorde mompelen over " terugkeren". Maar plotseling kwam daar de ' altijd grappende en lachende ' Dennis aangeslenterd, met rubberlaarzen aan en vroeg hoe wij het stelden. Na ons gemor zei hij ludiek dat je kan kamperen in alle seizoenen, maar dat je er maar moet naar kleden ( aanpassen) en spetterend stapte hij weer verder. Eigenlijk had hij gelijk, maar we hadden geen van beiden laarzen voorzien. Ik vond het grappig van Dennis dat hij zo optimistisch bleef tussen al die mokkerende leden. Wij zijn jammer genoeg niet gebleven; tegen dat we de voortent hadden opgesteld waren we doornat en zagen het niet zitten om het hele weekend met doorweekte botten in de caravan door te brengen. Maar Dennis' woorden vergeet ik nooit meer........Ook niet toen hij, bij een ledenvergadering, niet akkoord bleek met de aanstelling van nog enkele bestuursleden. Zonder schroom zei hij dat er dan eveneens een tolk moest in dienst genomen worden , om de VLAMINGEN beter te verstaan...... We gaan die man heel erg missen, en niet alleen in de club. Ik vind dat we een volwaardige " vervanger" voor Valère gaan moeten vinden want die man gaat er het ergste onder lijden; alles deden ze samen, zelfs hun vrouwen ook .....maar hij is niet te vervangen, er was maar één DENNIS. Hij was een man van vele woorden, maar van evenveel daden.....de club zal hem zeker missen, en ik hoop dat Hilde er, mits hulp van derden, zeker mee doorgaat om te kamperen, we gaan haar zeker omarmen en helpen…… Gino en Rina Håkan Johnson: God put his arms around you and lifted you to rest, God's garden must be beautiful, He always takes the best …….

Brian Miller: Hilde - All of us in the UK who knew Dennis are devastated at this news. Difficult to know what to say, but he will be greatly missed.

Kim Stone: to Caroline: I was the only American present at the ECCR last year and your father was such a wonderful, helpful person to me. I will never forget him. I just found his business card in my little box of special things from my trip. I never actually needed call him (because I would just ask other campers if they had seen seen him and everyone always knew since he was constantly working on everything in the camp). I thought it was very special how he wrote in the country code on it for me so I knew the proper way to dial from my USA phone. I have many tears for your family and all of the vintage caravan community. Healing thoughts are being sent across the water to everyone else that also knew Dennis.

Guillaume Herbaut: Les amis du RCCF et moi même vous accompagnent dans ce moment tragique. Bien que je ne voyais Dennis qu'une fois par a lors des ECCR, je garde l'image de quelqu'un de joyeux et serviable. Tu vas nous manquer Dennis …..

Nu wordt het stil. Wij moeten verder, de wereld gaat gewoon zijn gang, maar niet voor ons, de zon schijnt bleker, de nachten duren veel te lang. Je plaats is leeg, maar niemand zal er doen alsof jij niet bestaat. We zien je niet, maar toch: je bent er, omdat zo veel nog van je praat: de lege stoel, je dichte boeken en de verhalen die er gaan. Je hoort bij ons, waar je ook heen gaat, bij ons blijf je voorgoed bestaan. Voorgaand In Memoriam aan Dennis had nooit tot stand kunnen komen zonder uw inbreng. Ik dank u dan ook hiervoor. Ik hoop dat het voor Hilde, familieleden en naasten een steun mag zijn om te weten dat wij Dennis, een plaats hebben gegeven in ons BOCC-hart … opdat wij niet vergeten. Namens de Belgian Oldtimer Caravan Club, BOCC, Wilma Lueb, redactie Den Trekker

Kaart 34; Bredene s/mer Camping Club de Belgique. Eind jaren vijftig.

In 1933 wordt de eerste camping in Bredene opgestart door Bredenaar Oscar Devos. Na WO II heeft het zich ontwikkeld tot kampeercentrum van de kust tot er uiteindelijk wel 25 campings waren. De enige herkenbare caravan is deze met de drie raampjes vooraan. Als we dan ook nog de gebogen achterzijde zien weten we dat het hier gaat om een ‘De Reu Bungalow’. Dit was hun grootste model naast de ‘La Cahute’ en de ‘Casa-Blanca’. Verder zie ik niet veel herkenbare caravans. De specialisten onder ons zullen de vele grote Amerikaanse auto’s er wel uithalen.

15

Hobby’s van de leden Voor deze rubriek gingen we deze keer naar Averbode in Vlaams Brabant. Daar woont de familie Vos. Sandro en zijn vouw Els stonden in het vorige blad nog gepubliceerd met de geboorte van hun zoon Sem. ( En het zou geen echte BOCC-er zijn als er niet mooi ‘oud spul’ te vinden zou zijn. Behalve een tot in de puntjes gerestaureerde Deutz tractor, twee motorfietsen waarvan er één echt oud uit de jaren ’40, en een heleboel andere kleine spullen, bezit Sandro een kleine tweehonderd fietsen. Een dikke dertigtal daarvan heeft hij opgeslagen in speciaal daarvoor gebouwd museumpje waar ze voor ieder die geïnteresseerd is, bewonderd kunnen worden. Hoe is het zo gekomen, is dan meteen de eerst gestelde vraag? “Wel” zegt Sandro, “Het begon allemaal toen ik twaalf jaar oud was en de film van ‘De witte van Zichem’ zag”. Dit verhaal van Ernest Claes werd in 1980 opnieuw op film gezet (eerder in 1934) en vertelt het verhaal van de eveneens 12 jarige Louis Verheijden in de arme Kempen aan het prille begin van de 20e eeuw. Sandro was in die voor hem aandoenlijke film zó gefascineerd van een fiets met houten velgen dat hij naarstig op zoek ging om er een te kopen. En voor tweeduizend oude francs van zijn eigen gespaarde geld vond hij er een. Deze werd netjes gemaakt waar nodig en kreeg een prominent plaatsje in huize Vos. Maar de eerste steen was nu gelegd en in de jaren daarna volgden er meer fietsen. De ene wat meer beschadigd of verroest dan de andere, maar allemaal kregen ze een opknapbeurt die vaak niet doet vermoeden dat het een complete restauratie is. Op zijn zoektochten naar fietsen vond Sandro ook wel eens wat met fietsen gerelateerde spulletjes, als reclameborden en onderdelen. Die gingen dan ook maar meteen mee naar huis. Een hoge Bi (héél groot wiel met klein wieltje achter) hoort natuurlijk ook in zo’n collectie. Omdat die nogal weinig meer voor komen en er redelijk wat vraag naar is, heeft hij daar nog goed geld voor moeten neerleggen. Zo ook ging hij eens op zoek naar een fietslamp van een bepaald model. Bij thuiskomst had hij een lamp maar niet het beoogde model, en er zat nog een motorfiets aan vast! Zijn eerste grotere bijou was een feit, en uiteraard heeft hij ‘m nog steeds. Het is een Gillet uit 1947. Dit fabricaat uit het Luikse is een veel gezocht merk in eigen land. Een mooi deel van zijn collectie is een serie niet gerestaureerde koersfietsen. Een daarvan heeft hij nieuw gekocht en meteen opgehangen aan het plafond van zijn kleine museum. De fiets kwam van een fietsenhandelaar die er mee ging stoppen. Deze was overjarig en nog onverkocht, dus kreeg Sandro hem aan een speciaal prijsje.

16

Een andere koersfiets met een (tragisch) verhaal is die van de renner Roger Rivière. Deze toch wel bekende en veelbelovende Franse wielrenner (directe concurrent van Jacques Angetil) kreeg in 1960 een zwaar ongeval in de Tour de France en raakte verlamd. Een neef van Roger kreeg een van zijn fietsen mee toen die naar België vertrok om in een van de Limburgse mijnen te gaan werken. Omdat de vader van Sandro (ook BOCC-lid) in zijn jonge jaren ook een semi professionele wielercarrière maakte kwam deze in contact met de neef van Roger Rivière. Echter de neef verongelukte in de mijn en hij kreeg zijn fiets. Zodoende hangt hij nu bij Sandro in het museumpje. Een andere memorabele fiets is de Itera, Dit is een fiets die geheel van plastic gemaakt is. Tijdens de oliecrisis in de jaren ’70 was het Zweedse Volvo op zoek naar materialen om een auto te maken die zo licht en goedkoop mogelijk te fabriceren was. Als nevenproduct werd er o.a. een fiets bij ontworpen door de ingenieurs van Volvo. Toen het hele project door Volvo in 1978 gedumpt werd, waren er een paar ingenieurs die hier mee door wilden gaan en namen hun ontslag. Met overheidssteun gingen ze van ontwerp naar productie en in 1982 rolden de eerste exemplaren van een band. Het werd echter geen succes want behalve dat de fiets met 17 kg erg zwaar was, vertoonden ze scheuren bij extreme koude. En vooral op de Scandinavische markt zorgde dat voor een spoedig einde van de Itera. Een fiets met cardanaandrijving is ook een van de uitschieters van Sandro’s collectie en vele met houten velgen. Hij vertelde dat er in de koerswereld nog lang, vooral op de baan, houten velgen gebruikt werden vanwege de sterkte in combinatie met het gewicht. En dan mogen we niet vergeten de Opel Ascona die Sandro bij toeval wist te verkrijgen. Deze auto kwam in een speciale uitvoering met heel weinig kilometers op zijn pad en evenals de speciale Honda 550 chopper kon hij die niet laten staan. Alles bij elkaar heeft Sandro een mooie collectie fietsen en “van alles en nog wat” verzameld. Uniek voor een relatief jonge persoon. Op zijn erf telde ik nog drie WaWa’s. “Een voor sloop” zei hij, en dan zijn er nog twee om naar een treffen te komen. Naar Ham waarschijnlijk en, bij goed weer dan ook nog met de tractor….

Links: De Opel voor het kleine museum van Sandro. Boven: Een nog niet gerestaureerde fiets die een toepasselijke ‘badge’ Draagt. LJ _________________________________________________________________________________________________________________

Kunst Rechts een ‘kunstwerk’ dat tevens een protest is tegen de verspilling van materialen. (De caravans worden slechts een paar weken per jaar gebruikt). Zoals je ziet zijn het ook interessante klassiekers bij die, bont beschilderd, de aandacht moeten trekken. Tentoonstelling tot 6 juli in Odapark Venray, NL Limburg En daarna tot 20 augustus in Middelburg, Zeeland.

17

Verslag ECCR, Poix de Picardie Het is donderdagavond, alweer vier dagen na onze thuiskomst van het ECCR internationaal caravantreffen dat ik mijn verslag voor de thuisblijvers schrijf. Wat gaat de tijd vlug. Voor me ligt nog een zondageditie van de Courrier Picard met daarin een uitgebreid fotoverslag voor de lokale bevolking van de Picardie. Als die editie op zaterdag was uitgekomen zou het nog vele malen drukker kunnen zijn geweest op de open deur dag. En het was al gezellig druk; veel mensen waren geïnteresseerd en hadden vragen over onze oude vakantiekotjes op wielen. En niet te vergeten het ‘garnituur’ in de vorm van oude auto’s, fietsen, bijpassend ameublement en allerhande kleinere attributen. Op Facebook komen de verschillende fotoreportages ook al langs, alle mooie caravans en auto’s, bijna gerangschikt. Maar dit geeft niet de juiste sfeer weer, die was ronduit gezellig ondanks het soms minder fraaie weer. Als ‘voorgerecht’ was er voor ons tijdens onze toereis nog een bezoekje aan de voormalige Goliath fabriek aan de Rue d’Houdeng in Le Roeulx. Een paar dagen tevoren had Francis Hendrickx me laten weten dat hij daar naar toe zou gaan op weg naar Poix de Picardie. Een beetje zoekend op ‘Streetview’ zag ik dat daar dichtbij een Panos broodjesbar was, altijd al onze eerste keus. Dus meteen een goede reden om er ook eens te stoppen want het is op nog geen twee-honderd meter van de autoweg, waar ik ook nog kon tanken voor het duurdere Frankrijk binnen te gaan. Toen we eenmaal onderweg waren, was ik alweer vergeten in welke plaats dat was. Dus een sms-je naar de Ci, waarvan ik wist dat die ook op dinsdag zou vertrekken, leerde ons dat hij en Ria veel oponthoud hadden gehad op weg richting Charleroi en dat ze slechts een kwartier voorsprong op ons hadden. Enfin, we troffen elkaar daar en hebben van de reeds omschreven gelegenheden gebruik gemaakt alvorens in de campingwinkel gedetailleerder navraag te doen naar de Goliath activiteiten van weleer. Ci en Ria waren even eerder ook al in de nu rommelige winkel geweest. Maar na wat doorzagen kwam er nu al wat meer informatie uit en ook foto’s werden tevoorschijn getoverd. We hebben wat kopieën mee gekregen en zelf wat foto’s van de oude site kunnen maken. Uiteraard komen we later in een apart artikel hierop terug. Samen zijn we daarna naar Poix de Picardie gereden. Onderweg zagen we weer, evenals in de Westhoek, talloze kleine en grotere militaire begraafplaatsen evenals allerlei monumenten en borden die toonden waar de diverse fronten waren geweest in de grote wereldoorlog. Afwijkend van wat we vorig jaar in de vorige najaar zagen, was dat hier veel begraafplaatsen waren van de Commonwealth landen als Australië, Nieuw Zeeland, Zuid Afrika en Canada. Voordat we in Poix aan kwamen hadden we nog een lachwekkend voorval: Omdat onze GPS-en niet op gelijke waarden waren ingesteld kwam het voor dat we op een rotonde elkaar een andere afslag zagen

18

nemen. Dus gauw een rotonde verder, op nog geen driehonderd meter, terug rond gereden. Ci zag op het laatste moment ook dat wij een andere richting hadden genomen en reed óók de rotonde maar helemaal rond. Dus kwamen we elkaar tegen. Op de volgende rotonde hadden we allebei hetzelfde gedachte en namen we beide de rotonde wéér helemaal om terug te rijden en elkaar wéér tegen te komen. Toen toch maar midden op de rijweg even gestopt om af te spreken naar de naburige Carrefour (hoe toepasselijk!) een sanitaire stop gaan maken en gezamenlijk meteen maar een koffieke te consumeren, want daar waren we wel aan toe. Eenmaal het sms-en in de vingers had ik laten weten dat, wanneer de reeds aanwezige clubvrienden een goed plaatsje voor ons zouden reserveren, ik zou trakteren. “Géén water” was al meteen het antwoord van Valère! En ze hadden een mooi plaatsje voor ons dus kwam ik daar niet onderuit. Om geen afgemeten aantal flesjes te kopen, heb ik het dan maar met een vaatje van 5 liter bier afgehandeld hetgeen naar ik kon constateren in goede smaak viel. Eigenlijk had het eerst tien uur in een koeling moeten liggen maar ze hebben het in twee dagen met veel schuim leeg gemaakt. Ondanks dat de camping geen extra faciliteiten kent, was het een mooie kampeerplaats met door haagjes omheinde vakken voor één, twee of drie caravans. Een Carrefour ligt er bijna naast, en een zwem-bad is niet het eerste waar men aan denkt als het ’s nacht nog een beetje vriest. We misten dus niets. Voor de recepties (dit jaar voor het eerst 2 keer!) was er een grote tent, maar zelfs die was niet nodig vanwege het goede weer juist tijdens die gelegenheden. Uiteraard waren het de Fransen die met de meest exotische caravans ten tonele verschenen, maar als het op leeftijd aan kwam, waren het de Engelsen die o.a. met twee vooroorlogse wagens kwamen opdagen. Een Winchester uit 1938 kreeg dan ook de wisselprijs op het eind van de meeting. Het andere oudje, een Carlight was nog eens vijf jaartjes ouder. Maar ook ‘onze’ Sylvain Brack kwam met een verrassing: Zijn klassieke Chevrolet kenden we al, maar de Willerby er achter was/is een uniek stuk. Wetend dat deze caravans in de jaren ’50 gemaakt werden, zijn ze geheel uit polyester, een nieuw materiaal in die tijd waar naar harte lust mee kon worden geëxperimenteerd. En dat gebeurde dan ook, gelet op het, voor die tijd, futuristische model. Hij kreeg een ereplekje vrijwel aan de ingang van de camping. Een dag later sloot Bryan Rondelez zich aan met zijn even oude Chevrolet, maar met een “eenvoudige” in kleur aangepaste Falter. Ook onze voormalige voorzitter had een mooi ‘ereplekje’ bemachtigd zo pal bij de ingang. Als activiteit vanuit de organisatie was er een stadswandeling waarbij de onderaardse krochten van de kerk werden bezocht en een workshop om speciale pannenkoeken te bakken. Deze laatste werd gegeven door de echtgenoot van de camping uitbaatster die ‘Chef de cuisine’ is. Persoonlijk kreeg ik nog een uitnodiging van haar maar aangezien ik niet echt een pannenkoekeneter ben meldde ik beleefd hierin geen interesse te hebben.

19

Wij maakten op woensdag een fietstocht in de mooie omgeving. Met de ons tevoren aangekondigde steile hellingen viel het wel mee. Donderdag, Hemelvaartsdag dus, was er geen activiteit voorzien. Maar in het op circa 30 km afstand gelegen Crevecoeur le Grand zou een rommelmarkt zijn. Met vier man (de vrouwen bleven thuis) togen we er naar toe. We hebben er uren rondgehangen en waren doodop toen we terug naar de camping gingen. Maar hadden nog lang niet alles gezien. Een paar blikken autootjes en wieldeksels waren mijn aankopen. Het galadiner was voorzien op de vrijdagavond. Deze keer werden eens niet de ellenlange toespraken in vier talen gehouden maar kwam er een goochelaar ten tonele die een avondvullend programma tevoorschijn toverde. Met enige tussenposes werden er acts opgevoerd en daartussen in werden de diverse gerechten door een legertje, merendeels jonge meiden, op de tafels geschoven. Dat daar gerechten tussen zaten die ondergetekende niet kon waarderen mocht de pret niet drukken, ik denk namens meerderen te spreken dat we rammelden van de honger. Zoals gezegd had de tovenaar een avondvullend programma en toen hij laat op de avond ook de knoppen van het mengpaneel ter hand nam was hij tevens discjockey. Toen pas konden de beentjes gaan bewegen op de vloer. Eigenlijk een beetje laat. Op de zaterdag was dan open deur, rommelmarkt en de tweede receptie met daarin de vele dankwoorden en het uitroepen van de mooiste caravan van de meeting. Maar behalve de tijd, max. één minuut, was er ook aan de taal gesleuteld; bijna alles in het Frans met slechts nu en dan een paar worden Engels daartussen. En deze competitie werd met glans gewonnen door onze eigen voorzitter. In zijn speech die hij luid en duidelijk presenteerde nam hij in die ene minuut ruim de gelegenheid om Dennis te herdenken. Want het is nog maar kort geleden en behalve een kleine vermelding in de gids, werd er weinig gememoreerd terwijl er toch een caravan van Dennis op de camping stond. Voor de BOCCers werden er zwarte lintjes uitgereikt voor wie die dragen wilde. De thuisreis werd door de meesten alweer op zondag aanvaard. Slechts enkelen wilden nog een of meerdere dagen blijven. Wij wilden op tijd vertrekken want het was

voor ons toch zo’n 380 kilometer te gaan en we wilden ook nog een paar keer stoppen, o.a. bij de monumenten van de Grote Oorlog. Een koffie en lunchpauze werd ingelast bij een McDonald’s die langs

20

onze route lag. Groot was de verrassing toen we bij het wegrijden op afstand een caravan langs de weg zagen staan. Dichterbij komend bleken er dat drie te zijn en nog wel bekende ook! Het waren Francis, Valère en Paul Lefèvre wiens laatste de auto niet meer wilde starten na een sanitaire stop. Er werd gepoogd met startkabels over te starten. Toen dat niet lukte werd hij aangetrokken, en dat ging meteen met het advies om hem niet meer af te zetten tot thuiskomst. Tegen een uur of vier kwamen we weer thuis en het voelde alsof we een paar weken op vakantie geweest waren. Het was een mooie internationale meeting geweest. Helaas met wat weinig gelegde contacten. Maar we kunnen dat over een paar weken goed maken wanneer we de Goliath mensen nog eens zullen gaan benaderen. Leon Janssen

21

Blikwerk . . . . Merk Kovab blik: Mercedes met Tabbert(?) jaren ’70. Lengte auto 13 cm; lengte caravan 16.cm. Te koop op het internet; Prijs 23,95 bij de ‘Tin Star Company’

Onder en rechts; Airstream van bewerkt blik; niet echt schaal 1 : 12 . 38 x 16,5 x 14 cm. Website: Modelcar Paradise E.34,--

Het Franse merk Joustra kwam toen al met dit vooroorlogs wagentje op de markt

Onder: Shioji/Bandai, Japan - Lengte 15-44 cm - Kavel met 2 Blikken auto's en caravan met frictie- en batterijmotor, jaren 50/60. Bron: Veiling Catawiki; is inmiddels afgelopen. De kavel heeft € 58 opgebracht.

Rechts: Een vintage caravan gemaakt van blik met een kunststof lichtblauw dak en een rood kunststof geperst interieur. De roomwitte caravan heeft een lengte van ca 20 cm lang is 9 cm breed en ca 10 cm hoog. De caravan heeft een zwart met wit nummerbord CHE 4531 daaronder waarschijnlijk een sticker met het merk (onleesbaar). Deze vintage caravan is in een oude staat en mist de deur. (niet zichtbaar)

22

Tot de 19e eeuw zijn het de goud- en zilversmeden alsook de uurwerk- en sloten makers die blikken speelgoed op beperkte schaal maken. Maar aan het eind van die eeuw wordt de fabricage van speelgoed gemechaniseerd. Door gebruik van stoommachines komt de massaproductie van blikken speelgoed op gang. Auto’s, treinen, fietsen en boten en later ook vliegtuigen worden in het klein nagemaakt. Tot in de 18e eeuw zijn spelen voornamelijk een buiten bezigheid. Toen echt speelgoed ter beschikking kwam verplaatsten zich de activiteiten van de jeugd, en dan voornamelijk bij slecht weer, naar binnen. Dan komt er ook specifiek speelgoed voor jongens en meisjes terwijl voordien een tol of hoepel universeel was.

De speelgoedindustrie is typisch iets uit de rijke westerse landen. In arme landen maken de kinderen hun eigen speelgoed uit wat ze in de natuur vinden. De laatste jaren komt daar verandering in omdat het blik ook in de arme landen doorgedrongen is.. Wij kunnen tegenwoordig blikken autootjes kopen die van conservenblikken zijn gemaakt. Doorgaans wordt dit als gadget op de schoorsteenmantel te showen gezet terwijl het aanvankelijk toch echt als speelgoed bedoeld was. Tegenwoordig is elk blikken speeltje een hebbeding en geen speelgoed meer, ook al wordt er nog nieuw gemaakt. De jeugd van tegenwoordig speelt alleen nog maar met elektronica. Het spreekt voor zichzelf dat wij ons beperken tot de blikken caravans die later vanaf het begin van de 20e eeuw op zeer beperkte schaal gefabriceerd werden.

Eerst bekende mobilhome William Gordon Stables, eind 19e eeuw een populaire schrijver, liet in 1880 deze wagen maken door de Bristol Carriage Cie, om over het Britse platteland een tocht te maken. De opdracht aan de fabriek was om een ‘Gentleman’s caravan’ te bouwen. Het werd een 18 voets ontwerp (5,5m) gebaseerd op de zogenaamde ‘’bijbelwagens’ die het bedrijf reeds eerder gemaakt had. Over zijn tochten heeft hij in 1885 een boek geschreven onder de titel: ‘The Gentlemen Gypsy’; vrij vertaalt: ‘De zigeunerheer’.

23

Retouradres: Pelckmans Patrick Binnenweg 30 2950 Kapellen

Driemaandelijks tijdschrift P409433 Afgiftekantoor 8210 Zedelgem

Erwin Hymer Caravan Museum

________________________________________________________________________________________________________________

Beurzen: Mobicar'15 Salon Caravan & Motorhome 2015 Brussel; 15 – 19 oktober ‘15 Kampeer en Caravan Jaarbeurs Utrecht: 7 - 11 oktober 2015 The Motorhome & Caravan Show Birmingham 13 - 18 oktober 2015 Caravan Bremen Bremen Dld. 6 - 8 november 2015

13 juli tot 3 augustus organiseert Avontuurlijke Roadtrips d jaarlijkse Scandinavië Expeditie. Een bijzondere tocht waarbij binnen drie weken meer dan 8500 kilometer afgelegd wordt door OostEuropa, Rusland en Scandinavië. En waarbij je geld inzamelt voor het goede doel.

Verantw. uitgever: P. Pelckmans, Binnenweg 30 - B-2950 Kapellen. Brochure gemaakt met EDITOO, www.editoo.be - E-mail: [email protected] - Tel.: 053 63 03 86.

Het is alweer een hele tijd geleden dat we berichtten over het nieuwe en tevens enige caravanmuseum ter wereld, het Hymer museum in Bad Waldsee in Zuid Duitsland. Nu de vakanties er weer aan komen is het misschien een doel of stopplaats om eens meer caravans van weleer te bekijken. Op de 6000 vierkante meter grote permanente tentoonstelling worden meer dan 80 historische caravans en campers gepresenteerd. De bezoekers reizen op de droomroutes van de wereld. U leert de culturele en historische achtergrond van het mobiele reizen kennen, duikt in de geschiedenis van de pioniers en krijgt spannende wetenswaardigheden te horen over techniek, ontwikkeling, productie en design. De wereld van het mobiele reizen inspireert niet alleen reis-, design- en technologiefans, maar ook het hele gezin. Het ERWIN HYMER MUSEUM is een museum om aan te raken en mee te maken, van dichtbij en via interactieve media. Regelmatig zijn er workshops of andere interessante bezigheden te doen. Op de museumpagina met openingstijden, prijzen en verdere informatie. Voor of na het museumbezoek kan men in het ‘Caravano’-restaurant een eenvoudig of uitgebreid hapje eten. De openingstijden zijn dagelijks van 10 tot 18.00 uur. Alleen tussen kerst en nieuwjaar is het museum gesloten. Bad Waldsee ligt tussen Ulm en Ravensburg dicht bij Memmingen. Er wel rekening mee houden dat huisdieren niet zijn toegelaten in zowel museum als restaurant.