Atelier Leo
Leo:
Schilderijen en Gedichten
De ontmoeting Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn. Malie
Leo
Op eigen kracht Gevaar is nooit in rust. Bergen, woestijnen, zeeën, Zeeuwse kust. De Schelde ver beneden. Ik leid je door de tijd, weet waar te zijn, Drijf je op liefde, dan voel je geen pijn. Geluk, kent geen spijt. Vriendschap, slechts te leen, gedijt, als jij leert vijand te vermijden, van vriend te onderscheiden en weet waarheen. De zee lacht jouw angsten vóór de wind. De horizon van goud, lonkt welgezind. Je kunt op eigen kracht. leo
Kind van de zee Er bestond geen tijd in je spel met eb en vloed. Er was geluk en veiligheid. Golven brachten dromen, vluchtig als het schuim van zee, morgen moest nog komen. Strand van weleer, Je zand lijkt minder wit, geen schelp is meer zo teer. Leo
Malie
Fietsen
Fietsen leegt mijn hoofd en vult mijn hart. Deelt mijn vreugde met de vogels, maakt van mijn chaos een nieuwe start. Fietsen maakt mij blij, of wind en regen, nu voor mij zijn of tegen. Mistig het vooruitzicht, onzeker hoe of wat. Als de zon gaat schijnen vind ik weer houvast. leo .
Vergeten speelgoed
Bij jou ben ik het kind, dat na een lange winter vergeten speelgoed vind. Als jij lachend naar mij kijkt, is het alsof mijn tijd, hier omgekeerd verstrijkt. Eb groet voor zij verdwijnt, met alles wat is dicht geslibt, waar licht ontbreekt en wind niets meer te lachen vind.
Keer op keer, vind ik in jou verloren jaren, als vloed die leven geeft. Ik kom van ver, maar ben er weer.
leo
Vriendschap Ogen spreken de taal van de zee, die zonder woorden wordt verstaan. Zon verwarmt onbesproken eenzaamheid. Wolken close als vriendschap, leiden ons terug, stap voor stap Leo
Verzoening Het licht dat uit jouw ogen lacht, heeft mijn eenzaamheid benoemd. Toen mijn dag was als de nacht, ons woordeloos verzoend. Leo
Avond aan zee Als de zon verdrinkt, brengt de avond wat de dag verhult. Onverwacht, ontmoet onrust geduld. De avond kleurt rood en terwijl ik daar sta, haasten de meeuwen het licht achterna. De wind dirigeert er een meesterstuk. Dan weet je, dit is geluk. Leo
Moeder De prille ochtendzon, Strand en stilte van de morgen, brengen troost , In al haar zorgen. Het ruisen van de zee, Wekt de herinnering, Voert gedachten terug, naar zomers en seizoenen. Naar al dat is, was en moest gaan. Ondanks dat, hoor ik haar lach, blinkt af en toe een traan. Leo
Ken je dat land? Waar hoge bomen, op kaarsrechte dijken staan. Waar s’nachts aan de hemel miljoenen sterren staan. Ken je het wel? Die wijde blik, het goudgele graan. Daar wil ik zijn! De lage wolken die ik zo mis. Hun spel met de wind, die er altijd is. Daar, heerst niet enkel de tijd, maar stilte die zich op stilte vlijt. Daar wil ik zijn! Land waar de scholekster roept en ongestoord, de zomertortel nog wordt gehoord. Ken je dat land, achter duinen en zee? Kom mijn liefste, ik wijs je de weg. Ga met mij mee. Leo
Eindigheid De winternacht heeft ons ontnomen, wat eens de zomer gaf. Zo zacht en voorbereid, als bloesem van de bomen. Zijn bijbel, al de kleine dingen, onaangeroerd als uit besef, het is de ongeschreven taal van mijn herinneringen. Toen voelden wij de eindigheid, in stilte die niet brak. Het was waar wij de weg in sloegen, die naar voorbij de einder leidt. Leo
Zeeuwse Slikken Zeeuwse slikken , rustend in de avondzon, niet moe van water of van wind, maar moe van politiek gedoe. Windmolens, vervuiling en toeristen, die rechten continue betwisten, van zeehond, kokkel, strandplevier. Waar het water aan de lippen staat, zoekt de mens er zijn vertier. Leo
Strand Berkenbosch Waar het bos de duinrand omarmt, gaat het pad omhoog. Oog in oog met de zee, zingt de wind zijn monoloog. Ongerept golft het duin langs Zeeuwse kust. De zee streelt het strand, vind eindelijk rust. Zilt proeft de dag tussen donker en licht. Hier spreekt het nu en niet het later, ervaar ik ruimte in het vergezicht. Daar waar ik alles achterliet, berust ik in een ver verschiet. Leo
Tempels
Langs eeuwen oude muren vinden ze de weg omhoog, de stemmen, de gebeden. Handen vormen zwijgend rituelen. Hier wordt gezocht naar iets dat zin geeft aan de reis, Na doelloos vluchten uit het niets. Leo
Ruimte Los van mijn wereld hervind ik vrijheid. Geen moeten, of heilige plicht. Ver van mijn wereld wordt alles helder, ruimte bevrijd, geeft mij weer zicht. Tijd is eeuwig, niet eeuwig mijn tijd. Haast mij terug nu ik heb gevonden, mijn eigenheid. Vrijheid en ruimte, lang reeds bekneld, maken bewust, tijd wordt geleend en dagen geteld. Leo
Emotie in verf Schilderen is een van mijn hobby's. In mijn werk communiceer ik met woorden. In deze hobby communiceer ik met verf. Ik schilder met acrylverf zowel op doek als op houten panelen. De panelen worden op maat gemaakt . Gedichten Bij diverse schilderijen maak ik een gedicht. Het laat zien wat mijn persoonlijke emotie is bij het schilderij. Meer informatie en overige schilderijen vind u op www.Atelierleo.nl met dank aan Malie Baehr.
Atelier LEO Oude Domburgseweg 56 Oostkapelle mob: 0651-569220 e.mail:
[email protected] website: www.atelierleo.nl
