Anne Bruin. Retraite in de Ardennen

www.rotterdam.nl

Trainews

Traineeprogramma

Juni 2011

Nummer 37

Bezuinigen doet pijn. Veel jonge en gemotiveerde collega’s zullen na afloop van hun tijdelijk contract, ondanks hun goede inzet, het concern moeten verlaten. Jammer, want Rotterdam heeft juist een divers en evenwichtig ambtenarenbestand nodig, waar rijp en groen elkaar stimuleren zich verder te ontwikkelen. De 24uurs actie laat echter zien dat deze zorg ook in positieve energie omgezet kan worden. De grote diversiteit aan voorstellen toont dat we niet alleen graag willen besparen, maar ook graag willen verdienen voor het concern. Als Trainews kunnen we natuurlijk niet achterblijven. De vorige Trainews was dan ook de laatste die in hardcopy verschenen is. Op deze wijze besparen we enkele duizenden euro’s op jaarbasis. Misschien een schijntje op de gehele concernbegroting, maar toch snel verdiend.

Rest me nog u veel (digitaal) leesplezier te wensen met deze Trainews, waarin een verse groep trainees zich voorstelt, sportieve bikkel Sanne van groep 14 meer vertelt over haar belevenissen tijdens de Roparun, waar te lezen valt over het sociaal project van groep 13 en het weekendje weg van groep 12 en waar en oud-trainee vertelt over hoe zij zich de afgelopen jaren binnen het concern ontwikkelt heeft. Namens de redactie, Anne Bruin.

Retraite in de Ardennen Vanuit de jacuzzi terugblikken .op de afgelopen 1,5 jaar van het

traineeprogramma én op wat er nog komen gaat. Tegelijkertijd je neus in de frisse lucht hangen en genieten van de omgeving. De jaarlijkse, driedaagse meiretraite van groep 12 heeft tot vernieuwende inzichten geleid waarvan het concern Rotterdam zeker kan profiteren! Na een vorig jaar succesvol verlopen weekend in Arcen kozen we dit jaar voor de Ardennen als uitvalsbasis. Groep 12 streek neer in een royale villa met een fenomenaal uitzicht. Voor intervisie en zelfreflectie bleek voldoende ruimte te zijn: in de outdoor jacuzzi, rondom de BBQ, tijdens het Jeu de Boulen, in het bos en terwijl we over het grasveld dartelden. De beer ging op vrijdagavond los met trefbal. Ondanks de regel ‘niet op het hoofd gooien’ werden voltreffers op het gelaat niet geschuwd. Het bleek een goede oefening om medetrainees eens flink (legaal) gras te laten happen. De volgende dag zetten we koers richting de moun-

tainbikeverhuur. Door het klimmen en dalen was het bij tijd en wijle ‘harken als een aal op een fiets’. Het kwam aan op uithouding en doorzetting. De mannen kwamen, met de vrijdagavond nog steeds in de benen, ternauwernood zonder kleerscheuren boven. De dames kwamen er een stuk bekaaider af, maar die hebben later die dag alles ‘goed gefietst’ – tijdens de voorbereidingen van de BBQ welteverstaan. ‘s Avonds is in de jacuzzi uitgebreid stilgestaan bij het Ardennenoffensief (levend stratego). Hoe kon het toch gebeuren dat de Blauwtjes verloren van de Oranjes? De vermommingen van Eddy en Ruud gaven blijkbaar Trainews

Jaargang 11

onvoldoende beschutting. Of was het toch het enorme loopvermogen van Saskia en Rick dat hen de das om heeft gedaan? Tijdens de afsluitende zondagmiddagwandeling kwamen de trainees terecht op het meeste rechte en saaie fietspad in Wallonië. Genoeg tijd om de voorbije dagen te evalueren dus! Aldaar, uitkijkend over de weidse vlakte, is de intentie uitgesproken om in 2012 weer de hei op te gaan. Weliswaar trainee af dan, maar altijd genoeg redenen om er even tussenuit te glippen. Maurice Geluk

editie 37 pag. 1

Introductieverslag groep 15

Onze nieuwe aanwinsten van groep 15

We schrijven 9 mei 2011. Na een maandenlange selectieprocedure, eindigend met de verlossende woorden ‘we willen je graag hebben’, begint vandaag dan eindelijk ons traineeprogramma. We beginnen met een heerlijk ontbijt in het stadhuis, gevolgd door een groepsfoto in de prachtige hal. We lijken het kabinet wel. Later op de dag krijgen we in het infracentrum, vlakbij het centraal station, een boeiende uitleg over het boren van een tunnelbuis. De dag wordt gezellig afgesloten met een drankje. De volgende ochtend begint in de stromende regen. Mensen duiken bij elkaar onder de paraplu en zo komen we droog aan bij Villa Zebra. Het ligt op een prachtige locatie en is bedoeld om kinderen met kunst in contact te brengen. ’s Middags zijn we te gast bij de Gemeentewerf Centrum. We krijgen de kans ook zelf de straat op te gaan. Dat geeft je toch een heel andere kijk op onkruid, scheef liggende tegels en… jawel: vogelpoep. Gelukkig blijkt de stoep schoon te zijn, waardoor het trottoir kans maakt op het hoogste cijfer! De derde dag staat helemaal in het

teken van Roteb. Mooi om al die verschillende kanten van Roteb, inclusief de re-integratiekant, met eigen ogen te aanschouwen. De dag erna beginnen we de ochtend bij de deelgemeente Delfshaven. Na de presentatie over interventieteams is het duidelijk dat mochten deze teams ooit op zoek gaan naar vrijwilligers, groep 15 enthousiast klaar staat! Hierna is het tijd voor een rondje door de wijk Delfshaven. We zien een voorbeeld van een prachtig burgerinitiatief, maar ook van een pleintje dat juist te lijden heeft onder gigantische desinteresse van haar buurtbewoners. De middag heeft een hele andere sfeer. We worden rondgeleid door het stadhuis, waarna we een deel van een raadsvergadering bijwonen. Ontzettend interessant en verbazingwekkend. Vrijdag staat in het teken van onze eerste opdracht. Leuk, die films over Rotterdam, handig om te horen hoe het traineeprogramma werkt, maar ondertussen willen we gewoon horen waar we terechtkomen en wat we gaan doen. Als we eindelijk uit ons ‘lijden’ zijn verlost, sluiten we de week ontspannen af met een kookTrainews

Jaargang 11

workshop. Zo leren we elkaar weer van een heel andere kant kennen. Als we met z’n allen aan tafel zitten, kunnen we vaststellen dat groep 15 veel goede koks heeft. De nieuwe week begint met nog een introductiedag. Het is vooral een dag waarin we veel informatie krijgen. Hoogtepunt van de middag is toch wel de rondleiding door Stadswinkel Centrum. Erg boeiend om de structuur achter alle balies te ontdekken. Onze laatste introductiedag is de Citysafari, georganiseerd door groep 14. Hoe deze dag verlopen is, kun je lezen op TOOS.Na de introductieweek hebben we al een aardig beeld van elkaar gekregen. We praten over van alles en nog wat, wat de sfeer erg gemoedelijk en vertrouwd maakt. De introductieweek was daarom erg nuttig. Niet eens zozeer om Rotterdam te ontdekken, maar vooral om elkaar te leren kennen. In de korte tijd dat we een groep vormen, is er al een stevige basis gelegd. Dat belooft veel goeds voor de komende twee jaar! Saskia van Groesen

editie 37 pag. 2

Meer over groep 15 Groep 15, de meest recente lichting. Wie is wie en waar zit wie wat te doen? Om deze brandende vragen te kunnen beantwoorden hebben wij het op ons genomen een ieder van ons persoonlijk te introduceren. Dit zou kunnen door een foto en enkele personalia te plaatsen, maar wij kiezen voor een andere vorm: de Introductiequiz! U ziet verschillende rijtjes antwoorden en de foto’s van de tien nieuwe trainees. Aan u om de foto’s te koppelen aan de antwoorden! De goede antwoorden staan op pagina 4.

Favo eten: pasta’s

1

Favo vakantiebestemming: Griekenland Favo TV-serie: Frasier Ik hou wel van een: witbiertje

2

Favo TV-serie: Lie to me Gekste kledingstuk: zelfgemaakte carnavalscreaties Favo sport: hardlopen Ik hou wel van een: prosecco feestje

3

Favo sport: tennis Favo boek: De vrouw van de tijdreiziger Favoriete vakantiebestemming: Nederland & Italië Toen ik 6 was wilde ik worden: schrijfster

4

Favo eten: Japans Favo Schrijver: Tom Clancy Beste prestatie: Eurekaweek 2009 neerzetten Ik hou wel van: een beetje gek

Favoriete boek/schrijver: Mulisch

5

Beste prestatie: 2x Elfstedentocht (roeien) Gekste kledingstuk: oma-pakje Binnen de lijntjes kleuren doe ik: met kleurpotloden Beste prestatie: monologenfestival winnen

6

Gekste kledingstuk: een kattenstaart.. Favo schrijver: Boris Vian Favo TV-serie: The Wire

Favo eten: De Soul Bowl van Toko94

7

Toen ik 6 was wilde ik worden: astronaut Favo tv-serie: Twin Peaks, wat eenklassieker van David Linch! Favo boek: Nietzsches tranen - Irvin D. Yalom

8

Favo eten: alles met rijst: wortelstamppot Beste prestatie: met een voedselvergiftiging 3 dagen de jungle door Toen ik 6 was wilde ik worden: juf Ik hou wel van een: prosecco feestje

Gekste kledingstuk: sokken met tenen

9

Toen ik 6 was wilde ik worden: kokkin Favoriete schrijver: John Grisham Favo sport: hockey en cricket Favo eten: zelfgemaakt

10

Favo vakantiebestemming: VS Favo sport: hardlopen Toen ik 6 was wilde ik worden: advocaat

Trainews

Jaargang 11

editie 37 pag. 3

Trainees presenteren werkzaamheden en bevindingen Traineepresentaties: inmiddels een vertrouwde traditie binnen Gemeentewerken. Aan het einde van hun werkplek presenteren onze Gemeentewerkentrainees hun werkzaamheden en bevindingen aan hun begeleiders en collega’s. Eind mei was het de beurt aan de vijf trainees van de jongste groep, GW3. Het was een verfrissende bijeenkomst met bezoekers vanuit verschillende afdelingen van Gemeentewerken. In een half uur vertelde elke trainee over zijn of haar ervaringen in de afgelopen acht maanden. De trainees vertelden enthousiast over hun projecten, maar uiteraard

ook over hun indruk van Gemeentewerken. Een van de trainees grapte dat hij voor de start van zijn traineeship dacht dat gemeentewerkers vooral veel koffie drinken. Dat doen ze ook, maar tijdens dat drinken werken ze ook nog eens keihard! Verder hebben alle trainees het naar hun zin gehad op hun werkplek. Collega’s zijn behulpzaam en ondanks de wat onzekere tijd is de onderlinge sfeer bij Gemeentewerken gewoon goed!

communicatie essentieel. Het viel de trainees op dat mensen die samen aan een project werken soms veel te weinig met elkaar communiceren. Daarnaast gebeurt er te veel over de mail. Trainees pleitten voor regelmatig, direct en persoonlijk contact! Meer informatie over deze presentaties is te lezen op TOOS. Anne Weeda en Pieter Boersma

De trainees zien daarnaast ook nog genoeg verbeterpunten, bijvoorbeeld op het gebied van communicatie. Voor een goede samenwerking is

Adviescases voor trainees Trainees zijn populair. Laten we er niet omheen draaien: iedereen wil er een. De opdrachten stromen binnen bij onze coördinatoren, niet alleen in de reguliere aanmeldings periode maar door het hele jaar heen. Velen moeten dan ook worden teleurgesteld, er zijn immers meer aanvragen dan trainees. Toch betekent dit niet altijd dat we als traineeprogramma niets voor deze ‘naar een trainee smachtende menen’ kunnen doen. Als het om een concrete adviescasus gaat, helpen traineegroepen graag mee. In de afgelopen maanden heeft groep 13 bijvoorbeeld meegedacht met de Rotterdamse School hoe zij hun bekendheid binnen de gemeente kunnen vergroten. Dit advies, dat moet leiden tot een groter marktaandeel qua opleidingen, belichtte de vraag- en aanbodzijde op een vernieuwende wijze. Daarnaast heeft deze groep het Tour de France projectteam geadviseerd hoe zij het thema ‘New Energy’ nieuw leven in kunnen blazen, een

aantal maanden na de Tour. Hun ideeën zijn een stimulans gebleken voor nieuwe acties van het projectteam. Drie (oud-)trainees van verschillende groepen zijn bezig een bestuursopdracht te doen voor Ruud Schalkwijk over leeftijdsgericht beleid binnen de organisatie. Een erg actueel onderwerp gezien de recente bezuinigingsmaatregelen. Anderen werken naast hun reguliere werk aan een advies over het toekomstgericht inrichten van de organisatie

oud-trainees, geeft een duidelijke boodschap af. Trainees geven graag hun mening, waarbij zij vaak op vernieuwende wijze tegen een vraagstuk aankijken. Blijf ons dus gerust vragen voorleggen, wij worden graag uitgedaagd! Tjalling de Vries

En niet alleen gevraagd voorzien wij de organisatie van adviezen, ook ongevraagd geven we graag onze mening. Dat bleek wel tijdens de 24-uurs werkactie waarbij veel traiees aanwezig waren. Het daaruit voortgekomen adviesdocument voor wethouder Kriens geeft een aantal concrete bezuinigingsvoorstellen. Ook het manifest over de gevolgen van de bezuinigingen voor het trai neeprogramma, opgesteld door Trainews

Jaargang 11

editie 37 pag. 4

De juiste antwoorden:

1J - Tjeerd Stelpstra ( 25 ), Rotterdam. Werkplek: Directie Veiligheid, afdeling strategie en staf 2H - Sanne Jacobs (26), Breda. Werkplek: S&R, afdeling Directieondersteuning en communicatie 3I - Saskia van Groesen (23), Made. Werkplek: Publiekszaken - Klantcontactcentrum 4A - Arwin Siermans (28) Rotterdam. Werkplek: Bestuursdienst, DMC – CIO 5D - Ilse Smit (26), Rotterdam. Werkplek: GGD, beleidscoördinatie 6G - Salomé Aussen (25), Rotterdam. Werkplek: JOS, Jongerenloket 7C - Erik Vogels (26), Rotterdam. Werkplek: S&R, afdeling Beleid en Ontwikkeling 8F - Marloes Soer (24), Utrecht. Werkplek: Publiekszaken, Ontwikkeling Dienstverlening 9E - Marieke Mars (29), Rotterdam. Werkplek: Stadstoezicht 10B - Daan van der Gugten (25), Rotterdam. Werkplek: Interne Zaken Bestuursdienst

Sociaal Project Groep 13: De boer op Meer dan een half jaar zijn we als traineegroep 13 bezig geweest om een pilot voor Natuur- en Milieueducatie op te zetten in opdracht van Sport en Recreatie gericht op het praktijkonderwijs. Op 25 en 26 mei was het zover. Voor zo’n 50 leerlingen van de praktijkscholen LMC Talingstraat en Nieuw-Zuid Olympiaweg hebben we een programma gedraaid op boerderij Hoeve Ackerdijk. De leerlingen leerden van alles over kalveren, melken en weidevogels. Ze mochten de boer ook helpen met het verwijderen van distels uit het land: praktijkonderwijs is immers gericht op al doende leren. Van tevoren zijn de leerlingen op school aan de slag gegaan met een lespakket speciaal voor praktijkonderwijs dat door ons in samenspraak met de docenten is samengesteld. Omdat we als gemeente op alle fronten moeten bezuinigen zijn we als traineegroep 13 op zoek gegaan naar creatieve oplossingen. Zo genoten we beide dagen van een heerlijke lunch die ons grotendeels aangeboden werd door Unilever. Na afloop kreeg iedereen een Roteb plantje mee om thuis of op school

Vogels kijken

te verzorgen. Roteb leverde ook een busje en chauffeur voor het leerlingenvervoer. Stichting Vockestaert heeft lesmateriaal en verrekijkers ter beschikking gesteld en tevens de kosten voor de boerderij gedekt. Ten slotte heeft de Provincie Zuid Holland een financiële bijdrage geleverd. Een goed voorbeeld van gebruik maken van de interne en externe mogelijkheden. Trainews

Jaargang 11

Zowel de leerlingen als de leraren als zeker de trainees vonden het een erg leuke dag. Bovendien heeft SenR het boerderijbezoek opgenomen in hun reguliere aanbod aan de scholen in Rotterdam. Al met al twee zeer geslaagde dagen waar we als traineegroep 13 trots op zijn! Michelle Monster

editie 37 pag. 5

RoPaRun 2011: Team 50! Na maanden van voorbereiding was het dan eindelijk zo ver: de RoPaRun. Dit is een estafetteloop van Parijs naar Rotterdam met als doel geld binnenhalen voor de kankerstichting. Wij hebben dan ook van te voren veel aan sponsorwerving gedaan. Voor de meeste deelnemers van team 50, het team van de Gemeente Rotterdam, was de RoPaRun niet nieuw.

Na maanden van voorbereiding was het dan eindelijk zo ver: de RoPaRun. Dit is een estafetteloop van Parijs naar Rotterdam met als doel geld binnenhalen voor de kankerstichting. Wij hebben dan ook van te voren veel aan sponsorwerving gedaan. Voor de meeste deelnemers van team 50, het team van de Gemeente Rotterdam, was de RoPaRun niet nieuw. Velen wisten dus al wat hen te wachten stond. Dit in tegenstelling tot mijzelf. Uiteraard had ik er wel een beeld bij, maar toch kon ik me niet helemaal voorstellen wat de RoPaRun precies inhoudt. Ik wil jullie dan ook mijn indrukken van de RoPaRun meegeven. Onderweg naar Parijs kwamen we zo her en der al wat andere busjes tegen die ook naar de start reden. Aangekomen in Parijs besefte ik pas echt hoe groot de loop wel niet was. Het hele terrein stond vol met busjes, fietsen en ontzettend veel mensen. Zaterdag om 18.01 gingen we dan echt van start. Ik had de eer om de startloper te zijn van ons

team. Daarmee begon de hele carrousel: twee km lopen, twee km fietsen of twee km in de bus (meestal ga je de bus in, maar die kan niet overal komen), weer twee km lopen…..en dit dan ongeveer zes keer. Dat is dan één etappe, maar er volgen er nog zes, dus in totaal loop je ongeveer 67 km per persoon. Dan zijn de volgende twee lopers van je busje aan de beurt om het volgende stuk te lopen. Ondertussen zit je als loper die al gerend heeft hijgend uit te rusten in de bus, die telkens weer twee km verder rijdt om een loper op te pikken en er weer één uit te zetten. Je probeert wel wat uit te rusten, maar slapen komt er op dat moment weinig van. Dit deels door de adrenaline in je lijf, maar ook omdat je wilt weten hoe het lopen bij de anderen gaat. Bovendien was het ontzettend gezellig in de bus…kortom…weinig slaap. Nadat we met ons busje met vier lopers een etappe hadden afgelegd, was het tijd voor het andere busje om een etappe te starten en konTrainews

Jaargang 11

den wij gaan eten, gemasseerd worden en een poging doen nog een uur slaap te pakken. Waar je slaapt? Overal waar een plekje is: achter een boerderij, op een grasveld naast de kerk, in de bus als het regent of te koud is, etc. Ik denk dat ik in 48 uur tijd ongeveer vier á vijf uur geslapen heb. Mijn indrukken achteraf: het was echt een uitdaging, maar ook een mooie ervaring om zo’n tocht te lopen. Vooral het lopen in de nacht creëerde een extra dimensie. De enthousiaste mensen in de dorpen waar we doorheen kwamen waren geweldig. Maar bovenal het doel dat we met ons team voor ogen hadden, lopen voor de mensen die het nodig hebben, is iets wat me altijd bij zal blijven. En dit doel hebben we met z’n allen bereikt! Lopers, fietsers, chauffeurs, navigators, catering, masseurs en teamcaptain, het was een echt team. Kortom…volgend jaar weer! Sanne de Beer

editie 37 pag. 6

Een week uit het leven van…Tjeerd Stelpstra

Tijdens de eerste opdracht als trainee werk ik bij de Directie Veiligheid van de Bestuursdienst. Hier houd ik mij bezig met crisisbeheersing: een zeer interessant en verantwoordelijk thema. Want als er onverhoopt een ramp of een zwaar ongeval plaatsvindt moeten brandweer, politie, geneeskundige diensten, en ook de gemeente hun organisaties goed op orde hebben. Aan mij de schone taak om een aantal deelprocessen voor de gemeente scherp te krijgen in draaiboeken en deze grondig uit te leggen aan diegenen die er mee moeten werken. Het organiseren van gerichte oefeningen hoort hier ook bij. In mijn derde week heb ik een geheel ongeplande praktijkcursus crisisbeheersing gehad. Er vonden twee crisisoefeningen plaats en ik ben met de ambtenaar rampenbestrijding mee geweest naar een ongeval met een gevaarlijk goedje (calciumhydroxide, in de volksmond ook wel gebluste kalk) in de Rotterdamse haven. Voor de beeldvorming is het erg goed geweest om deze (gesimuleerde) crises in de praktijk mee te maken en te zien welke sociale dynamiek in deze situaties speelt. De eerste oefening betrof een sce-

nario waarbij een brand was ontstaan door een botsing tussen auto’s en een LPG tankwagen. Een potentieel explosieve situatie dus. Omliggende woningen moesten worden ontruimd en bewoners opgevangen in een sportzaal van de dienst Sport en Recreatie. Hiermee werd met het proces van ‘opvang van mens en dier’ geoefend. Dit proces is een samenspel van verschillende diensten zoals SoZaWe, S en R, Publiekszaken, psychosociale hulpverlening en het Leger des Heils. De oefening liet al snel zien dat de praktijk weerbarstig is en dat acties en maatregelen niet altijd het gewenste resultaat opleveren. Dit inzien en daarmee om kunnen gaan is ook de bedoeling van een oefening. Een groot aantal aspecten verliep overigens wel goed en de oefening werd als geslaagd beschouwd. Een dag later mocht ik boven in het World Port Center een crisissimulatie van het Regionaal Operationeel Team meemaken. Bij een grotere crisissituatie zitten hier de commandanten van de uitvoerende hulpdiensten, de veiligheidsregio, de gemeente, en afhankelijk van de aard van de crisis de milieudienst, het havenbedrijf en een waterschap. Dit zijn de echte professionals die Trainews

Jaargang 11

een aantal keer per jaar grondig oefenen. Als climax van de week had ik de kans om mee te gaan naar een real-time crisissituatie op de vondelingenplaat. De dienstdoende ambtenaar rampenbestrijding moest naar het plaats incident en ik kon op de valreep mee. Maar eerst werd de burgemeester ingelicht. Dat gebeurt bij elke crisissituaties waarbij een gecoördineerde multidisciplinaire aanpak is vereist. Bij het plaats incident namen we plaats in de CoPI*bak, (*Commando Plaats Incident) waar de brandweercommandant de leiding had en in kort overleg acties uitzette. De CoPI-bak is een kleine container waarin zo’n zeven personen operationeel overleg voeren. Ook de gemeente had een aantal taken die vooral lagen in het inlichten van een aantal diensten en het opvragen van nadere informatie. Na vier uur was de aanwezigheid van de gemeente niet meer vereist en niet veel later was de gehele situatie onder controle. Achteraf had de gemeente niet veel taken, maar uit voorzorg is de ambtenaar rampenbestrijding toch opgeroepen. Ik was er in ieder geval niet rouwig om. Tjeerd Stelpstra

editie 37 pag. 7

Een oud trainee vertelt Tien jaar geleden kreeg ik de kans om via het traineeprogramma van de gemeente Rotterdam dit mooie concern en mijzelf beter te leren kennen. Het was het eerste jaar dat er een traineeprogramma startte. Ik voelde me ontzettend in de watten gelegd. Ik werd hartelijk ontvangen bij opdrachtgevers, er was een werkplek en begeleiding, ik werd uitgenodigd voor interessante bijeenkomsten en leuke uitstapjes en er was een groot aanbod aan opleidingen. In een beschermde, positieve omgeving kon ik mij ontwikkelen tot een waardevolle werknemer van en voor de gemeente Rotterdam. Gedurende het traject ontdekte ik een kant van mijzelf die ik nog niet eerder had gezien. Ik had mezelf altijd beschouwd als een volger in een groep, maar merkte in het 2e jaar van het traineeprogramma dat ik het fijn vond om invloed uit te oefenen op de koers die er wordt gevaren. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik na het traineeprogramma een functie wilde, waarin ik beslissingsbevoegdheid had. In 2003 vervolgde ik mijn loopbaan bij Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Ik werd teamchef bij de afdeling Individuele Voorzieningen (toen nog Voorzieningen Gehandicapten geheten), een afdeling die nu bijna 190 fte groot is. Deze afdeling voert een onderdeel uit van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en onderzoekt de noodzaak tot ondersteuning van gehandicapte, chronisch zieke en oudere Rotterdammers in hun dagelijks leven. Als die noodzaak is vastgesteld, wordt er hulp geregeld. Bijvoorbeeld door een woning toe- en doorgankelijk te maken voor een rolstoel of door iemand in contact te brengen met de boodschappenplusbus waarmee hij naar de supermarkt kan rijden. Mijn taak was om mijn team aan te sturen in het afhandelen van binnengekomen aanvragen voor ondersteuning. Daarbij hoorde natuurlijk ook het uitvoeren van de gesprekscyclus. Tot slot was ik verantwoordelijk voor de inhoudelijke goedkeuring van elke afgehandelde aanvraag. Het was een functie met beslissingsbevoegdheid op operationeel niveau. Omdat ik nog geen ervaring had met leidinggeven en met de inhoud van de kerntaken van de afdeling was het in het begin een pittige baan. Sinds eind 2007 werden de teamchefs, en dus ook ik, onderdeel van het management team van de afdeling. De beslissingsbevoegdheid verschoof hiermee naar tactisch niveau. Door

deze verschuiving bleef de functie van teamchef voor mij interessant en uitdagend. Ik ben tot nu toe niet van baan veranderd. Wat daarin ook een rol speelt is dat ik tussen de bedrijven door moeder ben geworden van drie fantastische kinderen. Mijn oudste zoon is vijf, mijn jongste zoon bijna vier en mijn dochter bijna twee. Aan het einde van een werkdag mag ik thuis opnieuw aan de bak als manager! Ik werk vier dagen in de week en de combinatie met de zorg voor mijn kinderen vraagt veel van mijn energie. Ik zou echter niet anders willen. Ik houd ontzettend veel van mijn gezin, maar zeker ook van mijn werk. Trainews

Jaargang 11

Onlangs is besloten dat de verstrekking van individuele Wmo-voorzieningen in de nabije toekomst op een andere manier wordt georganiseerd in de stad. Een nieuwe ontwikkeling, die naast een hoop haken en ogen ook nieuwe kansen met zich meebrengt. De vaardigheden en ervaringen die ik vanuit het traineeprogramma heb meegekregen, helpen mij om deze toekomst met zin en vertrouwen tegemoet te treden en vorm te geven. Ik ben bijzonder dankbaar. Liselore Ooijen

editie 37 pag. 8

Column PC40219 en ik Jij en ik staan erom bekend dat we tot uitstekende plannen komen. Met formuleringen waar geen speld tussen te krijgen is. Iedere zin staat altijd op de juiste plek. Samen lukt het ons om talrijke agendaposten, notities, memo’s en e-mails af te leveren. Het lijkt alsof we nooit iets anders hebben gedaan. Ja, jij en ik vormen een perfect team. Ik wil je zeggen dat ik het prettig vind om tussen en na vergaderingen bij je terug te keren. Om in alle hectiek onze plannen concreet te maken.

Soms liever thuis, omdat jij (maar toch vooral ik) door het rumoer op de afdeling te vaak wordt afgeleid. Thuis kunnen we tenminste geconcentreerd meters maken en daar hebben we wél lekkere koffie. Sorry nog voor het morsen laatst. Het lijkt er echter op dat aan deze mooie tijd abrupt een einde komt. Laatst zat ik namelijk in een overleg bij de deelgemeente, met de ‘usual suspects’ weet je wel. Ditmaal was er een nieuwe persoon bij. Had hem niet eerder gezien, wel over gehoord. Ik stond perplex van wat hij daar beweerde. Ben je benieuwd?

Nou, hij zei het volgende: “van papier gaat het niet over”. Nu ik er een paar dagen over heb nagedacht, moet ik bekennen dat hij gelijk heeft. Ik vrees dus dat ik stilletjes aan afscheid van je moet nemen en dat ik vanaf morgen maar eens de straat op ga. Het was leuk samen. Maurice Geluk

Colofon Vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze nieuwsbrief? Mail de redactie. Saskia van Groesen [email protected] Rick Hardenbol [email protected]

Strip

Maurice Geluk [email protected] Arwin Siermans [email protected] Michelle Monster [email protected] Tjalling de Vries [email protected] Anne Bruin [email protected] Saskia Menkel [email protected] Nieuwsbrieven en nog veel meer ander leuks zijn terug te lezen op TOOS. De online traineepagina’s op SJAAN. Wilt u op de hoogte blijven van alle traineeactiviteiten? Meldt u dan aan voor de digitale Trainews via één van de redactieleden! Trainews

Jaargang 11

editie 37 pag. 9