anderstalig België was en waar?

Valérie Raets Opleiding - keuzerichting Academiejaar Periode Gastland Gaststad Gastinstelling Doel verblijf Gsm Mailadres Jouw blog?

Verpleegkunde 2009-2010 15 februari tot 21 mei 2010 Spanje Valencia Universitat de Valencia Stage 0485/824836 [email protected] /

Mijn buitenlandse ervaring  Beschrijving van waarom je in het buitenland/anderstalig België was en waar? Het is voor mij altijd al een droom geweest om in het buitenland te studeren: het onbekende, het avontuurlijke, alles achter je laten en opnieuw beginnen, het zelfstandige leven,… Ik was ook benieuwd naar het verpleegkundige aspect: zou het werk en de ziekenhuizen anders zijn of juist heel gelijkend op België. Bovendien had ik niets dan lovende woorden gehoord over de Erasmus ervaringen van vrienden. Er bestond dus geen twijfel over dat ik zou gaan wanneer ik de kans kreeg. Maar welk land/stad mijn voorkeur zou krijgen, daar was ik nog niet helemaal uit! Mijn broer is naar Bordeaux geweest en het Zuiden van Frankrijk sprak me wel aan. Jammer genoeg waren er daar geen stageplaatsen voor verpleegkundigen van de KHL. Enkel Nantes, maar één van mijn voorwaarden was dat ik in een grote stad zou wonen. Twee vrienden zijn op Erasmus geweest in Spanje ( Granada en Cordoba ), en ze waren superenthousiast toen ze terugkwamen. Ik begon dus ook aan Spanje te denken, mede omdat Spaans een wereldtaal is, en dit altijd goed meegenomen is. Ook de Spaanse cultuur, natuur en klimaat sprak me aan. Ik had maar één keuze, Valencia, maar op zich was dit helemaal geen probleem: het is de derde grootste stad van Spanje, heel mooi, modern en authentiek tegelijk, zuidelijk, geografisch goed geleden, de tweede grootste (Erasmus)studentenstad van Spanje… de keuze was snel gemaakt. Ik stelde me kandidaat en ik kon vertrekken. Valencia is een stad in de gelijknamige provincie, en ligt aan de Oostkust van Spanje aan de Middellandse Zee. Er worden twee talen gesproken: Valenciaans, een dialect vergelijkbaar met het Catellaans, en Spaans. Valencia staat vooral bekend voor La Cuidad de las Artes y las Sciencias, ontworpen door de bekende Spaanse architect Calatrava, die ook het station van Luik ontwierp. Het is een futuristisch complex dat je naar adem doet snakken ! Binnenin is onder andere een museum en een aquarium, en er worden tal van festivals en evenementen georganiseerd. Het oude historische centrum is eerder klein, een labyrinth van allerlei kleine straatjes die uitmonden op pleinen, waarvan Plaza de la Reina, Plaza de la Virgen, en Plaza de la Ayuntamiento in mijn ogen de mooiste zijn. De Turia is de naam van de rivier die vroeger door Valencia stroomde, maar omdat deze in 1957 zo erg uit zijn oevers getreden is, heeft de stad besloten deze om te leggen met resultaat een prachtig park van 9 kilometer lang waar de oude rivier stroomde dwars doorheen de stad, ideaal voor joggers, fietsers en wandelaars. Bovendien leent het park zich ideaal uit om tijdens de warme Spaanse dagen op adem te komen. Vermeldenswaard zijn ook Las Fallas in maart: een week lang één groot straatfeest in de hele stad. Fallas zijn grote ( tot 15meter hoog !) sculpturen in papier-maché, elke buurt maakt er jaarlijks één en die worden op straat neergezet. Overal zijn een straatfeestjes en kraampjes. Driee keer per dag is er op diverse plaatsen een groot vuurwerk. Op het einde van de week worden alle Fallas afgebrand, werkelijk een fatalistisch zicht! Het feest eert Jozef, de vader van Jezus. Het is een feest waar de Valencianen heel veel waarde aan hechten, ze leven er echt naar toe. 

Korte voorstelling van de organisatie, de instelling of het bedrijf Exacte coördinaten instelling ? Exacte coördinaten stagecoördinator (naam, adres, mail) ter plaatse?

Stageplaats 1: Centro De Salud Fuente San Luis, Arabista Ambrosio Huici, 30, 406013 Valencia Telefoon: 96.197.29.99 Fax : 96.373.23.69 Stagecoördinator: Isabel Trapero, [email protected] Centro de Salud is letterlijk vertaald een “Centrum van Gezondheid”, er bestaan er heel veel van in Valencia ( en in Spanje ) en wordt toegewezen door de staat naargelang de domiciliëring van de familie.

Een gelijkaardige instelling bestaat niet in België maar het is vergelijkbaar met een Polykliniek of Medisch Centrum. Het bestaat uit een consultatiedienst voor kinderen en volwassenen van allerhande specialisaties, een spoedafdeling en een gedeelte waar er ‟s morgens met afspraak bloednames plaatsvinden en later op de dag mogelijkheid is voor verzorgingen van wonden ( zowel het verwijderen van nietjes/draadjes, als ulcera‟s als abcessen en zoveel meer) of het toedienen van medicaties intramusculair of subcutaan en vaccinaties , beide met doktersvoorschrift. Ook het nemen van EKG‟s is mogelijk. Het is dus een heel algemeen centrum voor niet urgente situaties, zodat de patiënten niet naar een verder gelegen ziekenhuis moeten gaan en lang moeten wachten wanneer dit niet nodig geacht wordt. Stageplaats 2: Hospital Universitaro Doctor Peset, afdeling Algemene Chirurgie en Extracties Avenida de Gaspar Aguilar, 90, 46017 Valencia, Telefoon: 691. 622.300 Stagecoördinator: Isabel Trapero, [email protected] Het is een universitair middelgroot staatsziekenhuis. Het is vergelijkbaar met een regionaal ziekenhuis in België, er zijn 539 bedden beschikbaar. De afdeling Chirurgie is een algemene postoperatieve afdeling, met andere woorden er liggen patiënten van verschillende specialisaties bij elkaar, hoewel oncologie wel overheerst. Het is veel aspecifieker dan bijvoorbeeld in UZLeuven, waar bijna elke specialisatie zijn eigen afdeling heeft. In Extracties wordt bloed afgenomen, preventief, diagnostisch of therapeutisch ( ter controle wanneer er bepaalde medicatie gebruikt wordt ). Ook urinestalen worden er afgeleverd. Dit is erg gelijkend op de centra die we hiervoor in België hebben. 

Korte beschrijving van de stage. Waaraan heb jij precies gewerkt? Welke competenties heb je kunnen verwerven?

Mijn stage, zowel in Centro de Salud als in Peset hield vooral wondzorgen, bloednames, bloeddrukcontroles, EKG afnames, en inspuitingen ( Intramusculair/Subcutaan) in. In Peset kwam daar ook nog medicatietoediening via intraveneuze weg, insulinetoediening en iets complexere wondzorg bij. Op zich lijkt dit niet zo anders dan een Belgische hospitalisatiedienst, maar alles was anders! Er was geen steriel materiaal om wonden te verzorgen, geen steriele sets, kochers of pincetten. Alles werd dus tot op zeker niveau gecontamineerd en niemand deed ook echt inspanning om dit in te dijken: alle wonden werden met niet-steriele handschoenen verzorgd, leidingen werden voor het minste ontkoppeld zonder het gebruik van alcohol, spuiten met heparine werden bij verschillende personen gebruikt en gewoon los in de schort gestoken, er werden vaak geen afsluitdopjes gebruikt waardoor er lange tijd een directe verbinding was tussen de buitenwereld en de ader/blaas,... Met als gevolg dat er heel veel geïnfecteerde wonden waren ( iets wat in België bij gezonde patiënten zelden gebeurt ) en kathetergerelateerde infecties en flebitis. Er is ook geen neergeschreven systeem wanneer wonden/katheters/leidingen… verzorgd moeten of vervangen worden, iedereen doet naar believen. Mijn dag zag er als volgt uit: ik verzorgde de infusietherapie van een aantal patiënten, dan nam ik de bloeddrukken, daarna startte de wondzorg en het vervangen van redons en colo/ileostomiezakjes. Daarna hadden we lunchpauze. Om 12 uur mat ik de suikerspiegel bij bepaalde patiënten en gaf ik eventueel de medicatie. Wanneer het middagmaal toekwam diende ik de insuline toe. Zo was het elke dag. Ik heb dus niet veel bijgeleerd aangezien ik dit allemaal al wel kon, en het werd zo anders en naar onze normen niet correct uitgevoerd dat ik eerder leerde hoe het niet moest. Het is natuurlijk wel interessant om al deze verschillen op te merken en erover te discussieren met de andere Erasmus student. Maar ik heb me hier in de tijd natuurlijk aan aangepast, als je in het buitenland gaat werken ga je hen niet gaan vertellen hoe zij moeten werken! Ik heb er voor gezorgd dat ik ondanks het taalprobleem nuttig werd in het team, en dat ik wist was er van mij verwacht werd, en ik tot op een zeker niveau zelfstandig kon werken. Ik heb natuurlijk ook vooral aan het leren van Spaans gewerkt, hoe met mensen te praten, me verstaanbaar te maken, hen te verstaan, mijn drempelvrees te overwinnen etc. 

Voor Verpleegkunde en Vroedkunde : Welk niveau van werk (competenties eerste, tweede of derde jaar ? ) hoeveel studenten kunnen hier geplaatst worden? Heb je moeten betalen voor deze stageplaats en hoeveel ?

In mijn ogen was het vooral niveau van werk van het eerste en tweede jaar, ik heb niet heel veel nieuws bijgeleerd. Ik ben niet in contact gekomen met complexe verzorgingen of patiënten in kritieke toestand, en ik heb ook geen totaalzorg op me moeten nemen. Misschien heeft dit ook wel te maken met het feit dat de manier van werken ook helemaal anders is: het lijkt allemaal veel simpeler omdat ze dit er ook zelf van maken: je kan proberen volledig steriel te werken, en dan wordt het soms wat complexer en vergt het meer tijd en denkwerk, of je dit gewoon niet doen. Wanneer er niets steriel gedaan wordt is het niet moeilijk om het juist te doen. Het niveau in Spanje is een veel lager dan in België, je merkt dit zowel op vlak van theoretische kennis als in de praktijk. Ik had ook vaak het gevoel dat de verpleging alles deed zoals ze dit zelf wilden doen, er zat niet veel regelmaat in de zorg. Ik heb mijn hele stageperiode met dezelfde student samengewerkt, en eigenlijk was dit genoeg. In Centro de Salud stonden we met vier Spaanse studenten, twee Erasmusstudenten, en in de laatste week nog twee meer, dit was echt te veel want er was echt geen werk! In Peset waren we maar met twee en dit was ideaal, we konden het ook goed met elkaar vinden en hij heeft me heel erg geholpen met het Spaans en me verstaanbaar maken. Ik heb niets moeten betalen.

Enkele praktische richtlijnen  Logement: waar en hoe heb je dit gevonden, praktische richtlijnen bij het zoeken, hulp vanuit het gastland? Omdat ik nogal laat op het jaar aangekomen ben was het voor mij iets moeilijker om verblijf te zoeken, de meeste deftige appartementen waren al verhuurd. In het begin heb ik via berichtjes aan de muren in de universiteitsstraat gezocht, gebeld en gaan kijken. Maar deze waren allemaal heel klein en vuil ! Dan ben ik op internet gaan kijken, en ben bij een organisatie terechtgekomen. Je moest langsgaan bij hun bureau en dan kon je samen naar de foto‟s van appartementen kijken in de regio die je verkoos. Later kon je ze dan gaan bekijken. Dit was heel handig en heeft me heel snel een goede kamer in een appartement opgeleverd. Het enige nadeel is dat je moet betalen voor de service die je ze geven, dit was zo‟n 150 euro. Bij nader inzien heb ik veel te snel een keuze gemaakt, ook omdat ik schrik had dat ik niets zou vinden ( mijn broer had dit immers voorgehad in Bordeaux ! ), ik betaalde te veel voor mijn kamer in vergelijking met andere studenten die zelfs meer luxe hadden. Het is op zich niet moeilijk om in Valencia een mooie, goede, goedkope kamer te vinden, vooral niet in de studentenwijk, maar je moet gewoon wat geduld hebben. Maar dit weet je natuurlijk allemaal niet in de eerste week dat je aankomt ! www.loquo.es is een goede site om kamers te zoeken, het enige nadeel is natuurlijk dat ze bijna altijd spaanstalig zijn en het in het begin dus moeilijk is je verstaanbaar te maken! Veel vrienden van mij hebben ook een kamer gevonden aan de hand van de flyers op straat, maar daarvoor moet je snel zijn en vroeg op het seizoen aankomen. 

Transport: van en naar je gastland, ter plaatse ….

Ik heb gereisd met Vueling en Ryanair. Vueling is iets duurder ( maar meestal scheelt dat niet veel ), maar in mijn ogen beter aangezien je in Zaventem landt en je meer bagage mag meenemen ( 20 ipv 15 kg, en ze maken minder problemen over de handbagage ). Ter plaatse heb ik me een abonnement aangeschaft, dit was maandelijks +- 30 euro voor onbeperkt gebruik van de bus, tram en metro. Een enkele reis met één van deze vervoersmiddelen kost 1.5 euro, met een 10-ritten kaart 7.5 euro. Maar omdat ik voor mijn werk toch minimum 4 keer per dag de metro/bus moest pakken, kwam een abonnement voor mij het voordeligst uit. Bovendien woonde ik ook in de studentenwijk, dus ik moest ook altijd een metro pakken om naar het centrum of het strand te gaan. Een nadeel is wel dat de metro maar tot +- 11 uur ‟s nachts rijdt, vanaf dan moet je een taxi nemen ( of te voet gaan natuurlijk ). Taxi‟s vind je overal in Valencia, en zijn gelukkig niet zo duur als bij ons. Wanneer je na 22 uur een taxi neemt moet je wel minimum 6 euro betalen. In de eerste week heb ik ook een fiets op de zwarte markt gekocht, maar deze was na 2 weken al terug gestolen. Dit is echt een pest in Valencia, als je geen 3 zware kettingen koopt is hij binnen de kortste keren terug gestolen. Maar Valencia leent zich wel goed uit om met de fiets te doorkruisen ! Bovendien is het historisch centrum relatief klein en kan je alles makkelijk te voet doen. 

Eten en uitgaan

Eten is Valencia is relatief goedkoop in vergelijking met België, maar je moet natuurlijk ook wel weten waar je moet gaan! In de toeristenrestaurants rekenen ze altijd goed door. Voordeel in Spanje is wel dat je alles mag delen met meerdere mensen, zo kan je bijvoorbeeld een voorgerecht met 2 of 3 personen delen en geen haan die er naar kraait. Dat drukt dus wel de kosten. Wijn op restaurant is meestal ook niet zo duur, de winstmarge die ze er op nemen is vaak veel kleiner in vergelijking met België. Omdat Spanje het land van de Cava en rode wijn is is een rode huiswijn meestal heel lekker. Tapas zijn meestal niet zo goedkoop, en het is ook heel moeilijk om er lekkere te vinden, omdat dit meestal ook afgesteld is op toeristen. Ook de supermarkten zijn spotgoedkoop in vergelijking met België, net zoals alcoholische dranken en sigaretten. Conclusie : op vlak van voedsel en drank is Spanje een heel goedkoop land om te leven. Hoe goedkoop de basisbehoeften zijn, zo duur is het uitgaan. In alle clubs betaal je gemiddeld tussen de 15 en de 20 euro inkom, een gratis drankje inclusief. Dus is veel in vergelijking met België, waar je door middel van een lidkaart normaal maar 5 euro betaald! Het was even slikken. Ook het kopen van een drankje in de club is veel duurder dan thuis, soms kost een drankje zelfs meer als een fles in de supermarkt ! Bovendien zijn er ook heel wat clubs die je enkel kan bereiken met de taxi, dus dat bedrag komt er ook nog eens bij… Uitgaan is dus relatief duur in Valencia, maar gelukkig zijn er ook heel wat alternatieven. Er zijn heel wat danscafés waar je geen inkom moet betalen, en elke donderdag is er Botellon, dit is een wekelijkse samenkomst van honderden studenten op dezelfde plaats en waar er buiten met zijn allen gedronken wordt. Iedereen brengt dan zijn eigen drankjes mee, het is heel gezellig want je komt er altijd bekend volk tegen. Er worden bovendien ook regelmatig „Pisoparties‟ georganiseerd door de Eramus studenten, dit zijn feestjes bij iemand thuis die altijd heel leuk en ook goedkoop zijn. Interessant om weten is ook dat het leven zich meer ‟s nachts afspeelt, restaurants gaan pas open om 21.30u, clubs om 3u ‟s nachts en zijn pas vol rond 5-6 u! 

Geldzaken

Ik heb iets minder dan 1000 euro studiebeurs gekregen en van mijn ouders kreeg ik 500 euro per maand. Hier kwam ik ruim mee toe. Ik moest maandelijks mijn huur cash betalen. Ik heb een Visa en een gewone bankkaart gebruikt. Ik heb ook een Spaanse prepaid gsm gekocht. 

Kledij op de werkvloer

Ik heb altijd mijn uniform van de KHL aangedaan. In Centro de Salud moest ik enkel het hemd aandoen boven mijn gewone kleren. 

Geschatte kostprijs, welk budget had je nodig?

Dit hangt van persoon tot persoon af: ik heb zoveel mogelijk proberen te profiteren van mijn Erasmus ervaring, ik heb alles gedaan wat ik kon doen en ik ben veel uitgegaan, omdat je dit maar één keer in je leven doet. Ik ben er zeker van dat je veel minder geld kon opdoen als ik gedaan heb in mijn drie maanden. Ik ben bovendien ook 2 keer naar huis gekomen. 

Integratie: wat doen om je integratie ter plaatse te bevorderen?

Het is moeilijk om je snel te integreren als je de taal niet spreekt: alles staat en valt met Spaans. De Spanjaarden zijn heel joviaal en proberen je te betrekken in wat ze doen, maar als ze merken dat je ze niet goed begrijpt geven ze het ook wel snel op ( aangezien zij ook gaan vreemde talen spreken/begrijpen). Dus het beste is om naar Spanje te gaan om je Spaans te perfectioneren, niet om het te leren want dit is onmogelijk op 3 maanden. Omdat ik weinig Spaans sprak heb ik ook enkel Erasmussers leren kennen, en sprak ik dus bijna altijd Engels of Nederlands. Ook dit staat de integratie in de weg. Het beste is om met Spanjaarden samen te wonen, omdat je je dan sneller de taal eigen maakt. Bovendien is een taalcursus ook noodzakelijk om bij te leren. Het Valenciaans zorgt ook voor een extra belemmering om te integreren. 

Visum, papieren, medische vereisten ?

Niets meer dan ik al had in België. Een internationale hospitalisatieverzekering is wel nuttig, maar dat had ik dus ook al van thuis uit. Een reispas is ook een must, vooral als je handtas gestolen wordt, zoals bij mij in mijn laatste week. Enkele interculturele verschillen  Wat zijn de grootste verschillen met het thuisland? Spanjaarden leven meer ‟s nachts, overdag is er siësta, en voor 21.30 moet je in een restaurant niet binnen gaan want de keuken is nog gesloten. Clubs lopen pas vol tegen 4-5u ‟s nachts, en lunchen doe je pas om 3 u in de namiddag. Serieuze aanpassingen voor Belgen ! Het is ook meer een buitenvolk, ze genieten meer van samenzijn dan bij ons, ik heb het gevoel dat er minder belang wordt gehecht aan materiële dingen, maar meer aan elementen die het sociale bevorderen. Zo wordt er altijd heel lang geluncht of gedineerd, en zitten de cafétjes zelfs tijdens de week altijd tot heel laat helemaal vol. Er is altijd wel iets te doen in de stad, zelfs op zondag komen hele families buiten om samen de namiddag door te brengen. In België zijn we meer teruggetrokken, we gaan wel eens op café met vrienden, maar het grootste deel van ons leven brengen we toch binnen de beperkte kring van onze familie door. Spanjaarden zijn ook een groter feestvolk dan wij, er wordt altijd wel iets georganiseerd, en dit is dan ook tot in de puntjes verzorgd. Er wordt ook echt naartoe geleefd, Las Fallas is daar het beste voorbeeld van. Spanjaarden zijn ook veel luider dan ons, ze roepen veel en zijn minder gegeneerd… als ik veralgemeen durf ik te zeggen dat het een boerser volk is, met minder etiquette, ze trekken zich minder aan van de rest. Er is ook een grotere kloof tussen de twee uitersten in de maatschappij. In België heb je natuurlijk ook hele rijke en arme mensen, maar in Spanje valt dit meer op. Ik heb de indruk dat er een minder grote middenklasse is dan bij ons. Er zijn ook heel veel bedelaars. 

Zeker te vermijden: …To do/not to do …

Ik heb niets gedaan waar ik spijt van heb. Ik heb wel altijd gehoord dat je best niet „s nachts in de buurt van de strand komt, omdat dit wat gevaarlijk is, vooral voor meisjes. Voor de rest is Valencia heel veilig, heel proper en er is veel politie. Wel opletten voor dieven dus. Het voelt relatief provinciaal aan, een beetje zoals Leuven, alles ligt kort bij elkaar, er is altijd veel volk op straat. To do zijn zeker alle toeristische trekpleisters: Plaza de la Reina, Plaza de la Virgin, Plaza Ayuntomiento, Cuidad de las Artes y Ciencias,… Ook uitgaan is heel leuk in Spanje, Las Animas of La Indiana zijn de beste clubs van Valencia, en Botellon is ook zeker een aanrader. Las Fallas in maart moet je gezien hebben ! Het is bovendien ook leuk om gewoon je tijd te nemen en door de stad te zwerven. Interessante toeristische tips  Welke leuke bezienswaardigheden of uitstappen heb je gedaan en kan je aanraden? Zie hierboven Mijn evaluatie van de buitenlandse ervaring  Wat vond je er zelf van, wat heb je ervan geleerd , welke competenties heb je verworven, verbeterd? Ik heb vooral geleerd om zelfstandig te leven, om mijn plan te trekken met vallen en opstaan. Ik heb mezelf ook beter leren kennen, omdat je helemaal alleen ergens vreemd opnieuw begint krijg je meer inzicht in wat jij zelf belangrijk vindt in het leven, hoe mensen naar je kijken, wie je echte vrienden zijn. Ik

heb een heel leuke tijd gehad in Valencia, zowel op werkvlak als sociaal vlak was het enorm verrijkend voor mij. Op werkvlak zal ik me vooral sneller kunnen aanpassen aan nieuwe situaties zonder mijn kritische blik te verliezen, en een gulden middenweg zoeken waar zowel ik als de andere zich in kan vinden. Omdat ik het in het begin ook moeilijk heb gehad omdat ik de taal niet sprak maar toch elke dag moest gaan werken, ben ik ook sterker op mijn benen gaan staan. Het was een uitdaging, ik heb ze succesvol afgelegd, terwijl ik niet altijd gemakkelijk was. Ik kan hier alleen maar door gegroeid zijn als persoon. Bovendien is het ook goed om een tijd uit het kleine België weg te zijn, om te proeven hoe het ergens anders is. Ik ben nu meer dan ooit dankbaar dat ik een Belgisch staatsburger ben en kan genieten van een professioneel hoogstaande opleiding en een superieure gezondheidszorg! Foto’s  Hier graag maximum 5 sprekende en of ludieke foto‟s ivm je stage, je bedrijf, je universiteit (of toeristische foto‟s waar jezelf bij opstaat). Van links naar rechts, van boven naar onder: Foto Foto Foto Foto Foto

1: 2: 3: 4: 5:

Crema van de Fallas, juist wanneer hij in brand vloog. Bezoek van mijn vriendje in Cuidad de las Artes y Ciencias. Mijn laatste dag werk, aan het plakkaatje van mijn dienst. Calle Belgica, één van de uitgaansstraten in Valencia. Net voor de start van de stierengevechten.