AMBER TOOROP (2015)
G’LIJK WELEER, MIJN LIEVE SCHAT
PROJECTPLAN
14 februari 2016 Amber Toorop 26 jaar oud afgestudeerd aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten te Den Haag studierichting documentaire fotografie voorgedragen door Corinne Noordenbos
EEN Titel werk
TWEE Korte tekst over het werk (wordt geredigeerd tot zaal tekst)
DRIE Uitgebreide projectomschrijving
VIER Omschrijving waar ik de YAA bijdrage voor wil gebruiken
VIJF Begroting
EEN Titel werk G’lijk weleer, mijn lieve schat
TWEE Korte tekst over het werk (wordt geredigeerd tot zaal tekst) In Nederland wonen vier generaties Indo’s, die gekenmerkt worden door een sterke eigen identiteit. De eerste verlangt sinds haar migratie naar het moederland en de vierde heeft nog een rijke geschiedenis te formuleren. Als groep voelt men een sterke verbondenheid, maar wanneer naar hun culturele wortels wordt gevraagd lijkt het moeilijk om Nederlands-Indië te herinneren. Ik startte mijn eigen zoektocht naar het land dat ons bindt, maar waarheen niet meer wedergekeerd kan worden.
DRIE Uitgebreide projectomschrijving ‘G’lijk weleer, mijn lieve schat’ gaat over een zoektocht naar mijn Indische afkomst. Deze is gerelateerd aan een plek in een tijd waarheen niet teruggekeerd kan worden. Het betreft namelijk het Nederlands-Indië in de periode tussen 1925 tot 1960, waar mijn opa en oma in opgegroeid zijn. Mijn beeld van dat Nederlands-Indië is gebaseerd op de ervaringen van mijn familie en de verhalen die ik van andere Indo’s van de eerste generatie heb meegekregen. Deze generatie wordt steeds ouder en verdwijnt langzamerhand. Daarmee verdwijnt ook kostbare informatie. Mijn zoektocht wordt gekenmerkt door het gevoel en verlangen naar thuis. Ik merk dat het thuisgevoel nog sterk voort leeft in de hoofden en harten van de gemigreerde Indo’s van de eerste generatie. De daaropvolgende generaties, waarvan ik zelf deel uitmaak, blijken geïnteresseerd in wat zich in de hoofden en harten van hun (voor)ouders afspeelt. Daarom ben ik een zoektocht naar mijn afkomst begonnen om dat gevoel en verlangen ook zelf te vangen.
Publicatie Door (archief)beelden/ verhalen/ herinneringen laat ik zien hoe Indië in de gedachte van de Indische gemeenschap in Nederland blijft bestaan. Elke generatie gaat op een eigen manier om met zijn/ haar afkomst. Bij de eerste generatie zie ik het verlangen terug in het interieur. De tweede generatie ziet nu het belang in om kostbare informatie te conserveren. Heerlijke familierecepten die opgeslagen zitten in het hoofd van de eerste generatie, schrijven de tweede generatie nu op, zodat ze blijven bestaan. En de derde generatie is nieuwsgierig naar het leven in Indië, waar ze nooit geweest zijn. Ik laat zien hoe ze zich proberen te verplaatsen in de eerste generatie, om dat gevoel ook zelf te vangen. De planten in het boek laten goed het verlangen en nostalgie zien, dat refereert naar de tijd in Nederlands-Indië. Door de speciale analoge manier van afdrukken (polymeerdruk) zit het gevoel ook in de tastbaarheid.
Geprojecteerde animatie met geluid Ik wil een beleving creëren bij de kijker, die zo bij het project een eigen interpretatie kan formuleren. Deze beleving is te ervaren in mijn geprojecteerde animatie met geluid. De kijker wordt meegenomen op reis door (haar herinnering) het romantische Indische landschap waar men tegelijkertijd een verhaal hoort van een eerste generatie Indo. Hiermee wordt een kleine link gemaakt naar mijn boek, waarin het schilderij in een interieur terug komt.
Aanleiding project Sommigen van de tweede, de derde en de vierde generatie Indo’s in Nederland hebben Indië nooit gezien en zullen het ook nooit meer zien. Toch is er een grote behoefte om te begrijpen en voor te stellen hoe het daar is geweest. Zo leer je ook jezelf beter kennen. Mijn beeld van Nederlands-Indië is voor een groot deel gebaseerd op (archief)beelden en ervaringen van mijn familie en de verhalen die ik van eerste generatie Indo’s heb gehoord. Omdat de eerste generatie die in Nederland is gekomen hun afkomst nooit duidelijk besproken hebben, is er nu onder de andere generaties veel onwetendheid. De mensen uit de eerste generatie hebben het altijd als een taboe beschouwd om te praten over het leven dat ze hadden voordat ze naar Nederland kwamen. Zij hebben zich altijd aangepast aan de Nederlandse cultuur en hun eigen trauma’s verborgen, omdat mensen in Nederland al eigen oorlogstrauma’s hadden te verwerken. De eerste generatie wordt gekenmerkt door nederige mensen, die hun eigen afkomst weggestopt hebben. Ik ben iemand van de derde generatie die voortkomt uit een cultuur die steeds meer vervaagt. Vorige generaties zijn mijn enige bronnen die me kunnen voorzien van verhalen over Indië die niet in de geschiedenis boeken te vinden zijn. Zij zijn mijn bron van informatie om te begrijpen hoe het leven is geweest. Deze generatie wordt steeds ouder en verdwijnt, daarmee verdwijnt ook kostbare informatie. Veel mensen van de tweede, derde en vierde generatie zijn nu op zoek naar hun ‘roots’. Het is een gevoelig onderdeel in de Nederlandse geschiedenis. Er wordt vaak vanuit een Nederlands perspectief naar gekeken, maar in dit project wordt er gekeken vanuit mijn perspectief, een derde generatie Indo.
VIER Omschrijving waar ik de YAA bijdrage voor wil gebruiken
Een reizende tentoonstelling Graag zou ik met de YAA bijdrage een reizende tentoonstelling willen creëren. Daarmee bedoel ik dat ik op meerdere plekken mijn afstudeerproject ‘G’lijk weleer, mijn lieve schat’ tentoon wil stellen. Ik ben in staat om persoonlijke verhalen voor een breder publiek interessant te maken. Mijn persoonlijke uitgangspunt heeft een verhaal opgelevert dat exemplarisch is voor een belangrijke periode in onze geschiedenis. Een lastig facet van een brute, minder bekende, geschiedenis die zich zo moeilijk onder woorden laat brengen. Ik probeer dat gevoel zichtbaar te maken met mijn project. En ik zou mijn werk aan een zo groot mogelijk publiek willen laten zien, maar wel op intieme plekken, zoals in bibliotheken, bejaardentehuizen, ziekenhuizen, galeries en musea. Na de presentatie aankomende woensdag, wil ik energie gaan stoppen in het vinden van geschikte podia in Amsterdam en Den Haag. Als ik in het Tropenmuseum in Amsterdam zou mogen en kunnen exposeren, zou dat een droom zijn die uit komt. Ik begrijp dat dit hoog gegrepen is, maar ik ga het proberen. De eerste tentoonstelling die gepland staat is bij Pulchri Studio in Den Haag van 28 mei t/m 15 juni 2016. Dit is een duo tentoonstelling waarbij ik een eigen ruimte heb om mijn werk tentoon te stellen. Dit bied mij de mogelijkheid om mijn gehele project in zijn totaliteit te laten zien. Hiervoor heb ik nog niet genoeg ingelijst materiaal. Hieronder staan lijsten met apparatuur dat ik in bezit heb, of moet lenen. En welk werk ik al heb om te laten zien en wat er nog bij moet komen.
De planten laten goed het verlangen en nostalgie zien, dat refereert naar de tijd in Nederlands-Indië. Door de speciale analoge manier van afdrukken (polymeerdruk) zit het gevoel ook in de tastbaarheid. Door deze polymeerdrukken in te lijsten, is de originele analoge druk goed te zien, waardoor het meteen voelbaar voor de kijker is. mijn planten polymeerdrukken in het Nederlands Foto Museum, te Rotterdam
de vitrine tafel met archiefmateriaal in het Nederlands Foto Museum, te Rotterdam
close-up van de vitrinetafel met mijn publicatie
de vitrine tafel, animatie installatie en polymeerdrukken in het Nederlands Foto Museum, te Rotterdam
Mijn boek is opgebouwd in vier hoofdstukken, omdat mijn project gaat over vier generatie Indo’s die hier in Nederland wonen. Daarom wil ik de tentoonstelling ook verdelen in vier delen, waardoor het verhaal in de juiste volgorde verteld wordt en ook begrijpelijk is voor de bezoeker. Elke generatie gaat op een andere manier met het verleden om. Ik wil dan ook elke generatie op een andere manier tentoonstellen. Een eigen vorm vinden voor elk onderdeel. De planten gaan dan de rode draad door de tentoonstelling worden. Ik vind het erg interessant om te leren hoe ik een sterke, persoonlijke maar tegelijkertijd een universele tentoonstelling kan neer zetten. En ik kijk er erg naar uit om deze reizende tentoonstelling tot een succes te maken. Dit is voor mij de mogelijkheid om uiteindelijk een groot publiek met mijn werk in aanraking te laten komen.
VIJF Begroting
Specificaties apparatuur Onderstaande apparatuur heb ik nodig tijdens een tentoonstelling, maar zijn soms aanwezig op de plekken waar ik exposeer. En soms zou ik apparatuur moeten lenen. Het is moeilijk om daar nu al een specifieke begroting voor te hebben.
Huur Laptop met oplader Waar mijn animatie vanuit afgespeeld kan worden. Dit moet een laptop zijn van goede kwaliteit, die snel is, zodat de beelden niet gaan haperen.
Huur beamer Met ongeveer 2000 a 3000 lumen, zodat de animatie in een vrij lichte ruimte nog goed te zien is. Projecteren op de melk-witmatte-plexiglas-plaat. Bijvoorbeeld de Epson tw3200.
Huur geluidsdouche De geluidsdouche kan gehangen worden voor de animatie. Als mensen naar de animatie kijken die in de ruimte zweeft, kunnen ze het bijhorende geluidsfragment horen. Het geluid is op deze manier plaatselijk en word zo geen irritatie voor voor mensen die langer in de ruimte aanwezig zijn.
Wat heb ik al in het bezit? - melk-wit-matte-plexiglas-plaat (70x40 cm) - vier walnoot-houten lijsten met mijn planten polymeerdrukken - vitrine tafel (met archiefmateriaal van mijn familie) - publicatie (als inkijk-exemplaar)
Wat heb nog nodig? - vier portretten ingelijst (eerste, tweede, derde en vierde generatie) - eerste generatie | drie lege interieurfoto’s ingelijst - tweede generatie | de (oorspronkelijke) recepten tentoonstellen bijvoorbeeld in vitrinekast (bij Pulchri is die aanwezig voor gebruik) - derde generatie | drie portretten in Indische kleding ingelijst
± 600 euro ± 300 euro ± 100 euro ± 300 euro
Totaal ± 1300 euro Soms zou ik een laptop, beamer en geluidsaparatuur moeten huren. Daarnaast moet het vervoerd en goed verpakt worden. Het overige geld zou ik hier goed voor kunnen gebruiken. Maar ik begrijp ook goed dat ik hier zelf ook in moet gaan investeren. Het zou al heel erg fijn zijn als ik de reizende tentoonstelling mede met YAA mogelijk zou kunnen maken. De begroting wordt alleen maar specifieker zodra ik er mee verder ga. Dan kan ik mijn plannen specifieker maken en offertes aan gaan vragen. In maart 2016 ga ik hiermee beginnen en eind mei/ begin juni 2016 is mijn deadline. Als er nog onduidelijkheden zijn, hoor ik het graag! Hartelijke groet, Amber Toorop
tweede generatie | recepten
Tante Tiene, 100 jaar oud | portretten
eerste generatie | interieurs
derde generatie | in Indische kleding
