Agility Wij zijn blij dat u geïnteresseerd bent in de behendigheid als vorm van trainingen en sport, waarbij baas en hond in samenwerking plezierig en sportief bezig zijn. Dit schrijven geeft een eerste inzicht in de agility in het algemeen en geeft antwoord op een aantal vragen die u wellicht zult hebben.
De bedoeling van dit verslag is dat je je kunt voorbereiden op de trainingen die u zult gaan volgen bij een kynologische hondenclub.
Een goede voorbereiding is het halve werk....
Maar vooral veel plezier met je hond!!!
Doel van agility Agility is een vorm van hondensport waarbij, zoals je ook bij alle andere vormen van hondensport, het contact baas-hond centraal staat. Maar agility is niet alleen maar een wedstrijdsport. Doordat gebruik gemaakt wordt van veelsoortige commando’s, draagt deze vorm van hondensport in grote mate bij aan de verdieping van de relatie baas-hond. De hond kan zijn capaciteiten benutten en zo een uitlaatklep vinden ter vervanging van zijn vroegere activiteiten. Verder is de hond aan het werk in een groep, waardoor er voortdurend gewerkt wordt aan het sociaal gedrag van de hond. Doordat de baas in de gelegenheid is complimenten en beloningen aan de hond uit te delen, kan de hond steeds meer zelfvertrouwen krijgen. Voor de bazen geldt dat zij kunnen werken aan hun lichaamsbeheersing en coördinatievermogen. Zij kunnen de invloed van de mens op de hond leren kennen en zo tot een beter inzicht in het gedrag van honden in het algemeen en van hun hond in het bijzonder komen. Voor baas en hond samen geldt dat je spelenderwijs veel plezier kunt beleven en onderwijl bezig bent met het bevestigen van de rangorde in de roedel. En dit alles komt weer de relatie baas-hond ten goede. Agility is ook: Een sport die leuk is voor hond, baas en publiek. Een combinatie van snelheid en zorgvuldig opgebouwde techniek. Een combinatie van enthousiasme van de hond en van de baas. Maar iedere geschreven tekst schiet te kort om echt aan te geven wat behendigheid is....
Je moet het gewoon gedaan hebben om te weten hoe het “voelt”!!
Historie In 1978 werd tijdens een pauze op de Crufts Dog show in Engeland voor het eerst een demonstratie van een nieuwe vorm van hondensport gegeven: “agility”. Het was gebaseerd op het concours hippique uit de paardenwereld. In 1979 werd agility in Nederland geïntroduceerd door Marian Tittel-Schilperoort bij K.C. de Hofstad en werd in dat jaar op de Winner-tentoonstelling al een demonstratiewedstrijd gelopen. Een belangrijke impuls voor deze nieuwe hondensport was een tournee in 1983 van een aantal Engelsen langs een aantal landen. Hierbij werd ook Nederland aangedaan. In 1985 vond de eerste Nederlandse kampioenschap plaats in Hilversum. Door de jaren heen werd de term behendigheid vervangen voor agility. Nu trainen duizenden mensen met hun honden behendigheid en nemen velen van hen deel aan wedstrijden. Agility Vanaf de kant van het training- of wedstrijdveld ziet agility er vaak spectaculair uit, blijkt in het algemeen de grote mate van plezier voor baas en hond en zou je soms de indruk kunnen krijgen dat agility gemakkelijk is. Gemakkelijk omdat, in tegenstelling tot de gevorderden bij gehoorzaamheid en dergelijke, de baas zoveel commando’s of signalen mag geven aan de hond als hij maar wil. En dit juist geeft weer de moeilijkheid aan van agility. Want hoe meer er mag, hoe meer er ook fout kan gaan. Bedenk bovendien dat bij de agility vaak op grote snelheid gewerkt wordt; juist dan is een fout snel gemaakt. Dit laatste zul je in de praktijk nog wel merken als je met de trainingen gaat beginnen. Maar zeker als je mee gaat doen aan wedstrijden. Agility is niet alleen maar een wedstrijdsport. Doordat bijna alles, voor wat betreft de signalen en commando’s, mag bij deze vorm van hondensport draagt de behendigheid zeker bij tot verbetering van de verdieping van de relatie baas-hond en hond-baas. En dat is toch de meest belangrijke doelstelling bij de trainingen en wedstrijden. Veel belangrijker nog dan het winnen van een beker; alhoewel dit voor ons mensen natuurlijk, ook erg plezierig is. Als de hond negatieve ervaringen opdoet als hij voor de eerste keer geconfronteerd wordt met een toestel heeft dit vrijwel altijd problemen tot gevolg. Dit kan heel goed al beginnen bij het feit dat de baas onzekerheid uitstraalt bij het toestel. Dit “gevoel” van de roedelleider voelt de hond aan en dan is er automatisch voor de hond minder of zelfs helemaal geen lol meer aan het toestel. En dan praten we in dit geval nog niet eens over het gefriemel c.q. corrigerende gefriemel aan de hond door de baas of de instructeur als een hond schijnbaar “ niet wil” of “ geen zin heeft” of “onzeker” is. De baas moet dus vertrouwen uitstralen naar de hond bij het aanleren van de diverse toestellen. Bij de lessen moeten we ons steeds realiseren dat de instructeur de baas uitlegt hoe de basistechniek voor een bepaalde oefening of toestel is en dat de baas deze techniek op de hond overbrengt. Ook hierbij geldt weer: een goede voorbereiding is het halve werk! Uitgangspunt moet zijn dat de hond graag voor zijn roedelleider wil werken en dat de hond geen onzekerheid van de baas verwacht.
Voorwaarden voor de hond Vrijwel iedere hond kan aan agility doen. Slechts bij honden met een bepaalde lichaamsbouw is voorzichtigheid geboden. Maar hieraan is natuurlijk wel een aantal voorwaarden aan verbonden. Verder is het van belang of je aan agility gaat doen naast een andere vorm van hondensport of gewoon voor de lol meedoet of dat je echt aan wedstrijden mee wilt gaan doen. Dit laatste hoeft je natuurlijk niet te beslissen terwijl je dit boekje aan het lezen bent. Wellicht krijg je pas de spirit als je de beginnerscursus hebt afgerond. Wanneer kunnen we beginnen met de training? Bij sommige toestellen, die geen gevaar opleveren voor de hond, kunnen we al vroeg met de training beginnen, zelfs al bij de puppy-cursus bij de gehoorzaamheids-cursus. Voorbeelden hiervan zijn slurf en tunnel. Sommige instructeurs hanteren de regel: hoe eerder de hond gewend raakt aan de behendigheidstoestellen hoe beter. Maar bij zeer jonge honden geldt ook: voorzichtig aan!!! (Het beendergestel: weet je nog wel). En omdat een foutje altijd in een klein hoekje ligt, zeker bij onervaren geleiders, is het meestal beter gewoon te wachten totdat de hond volgroeid is en de baas de gelegenheid heeft gehad de hond wat beter te leren kennen. Wanneer kunnen we aan wedstrijden meedoen? Om aan wedstrijden deel te nemen geldt, volgens de reglementen, een minimum leeftijd van 18 maanden. Ook dit is logisch als we kijken naar het geen opgemerkt is bij de leeftijd. Natuurlijk is dat een minimum en weer afhankelijk van de grootte van de hond zoals hiervoor is opgemerkt. Als je besluit om aan wedstrijden te gaan deelnemen met de hond moet je een rashondenlogboek hebben wanneer de hond een stamboom heeft en wanneer je een kruising/rasloze hond hebt moet je een werkboekje hebben. Ga verder bij een kynologenvereniging te rade als je hierover informatie wilt hebben. Fysieke geschiktheid en conditie Ook bij mensen kennen we “magere” en “dikke” types maar dit zegt natuurlijk niet altijd iets over hun conditie; maar als we weten dat een hond hiervan last heeft en dit onevenredig snel tot blessures kan leiden moeten we niet aan behendigheid beginnen. Trouwens de meeste van dit soort honden zal geen plezier hebben in behendigheid, en als baas zul je dat al snel merken. Een aantal rassen is absoluut niet geschikt voor behendigheid zoals een Basset en een Ierse Wolfshond. Je doet ten slotte ook niet met een “lelijke eend” mee aan de rally van Monte Carlo. Want dit leidt geheid tot ongelukken. Uiteraard zijn dit extreme voorbeelden en kent elke extremiteit weer zijn uitzonderingen, maar we hopen dat je begrijpt wat er mee bedoeld wordt.
Aandacht hebben voor de baas en voldoende onder appel staan: Dit zijn eigenlijk de eerste vereisten. Want een hond die niet aangelijnd op commando bij de baas blijft en een hond die absoluut geen aandacht voor de baas heeft, is het goed aanleren van behendigheid in principe onmogelijk. De posities: liggen, staan en zitten feitelijk beheersen. Komen op bevel Deze oefening is ook in feite niet direct noodzakelijk maar dat de beheersing van dit commando voordelen heeft, zal je in de loop van de eerste lessen wel duidelijk worden. Liefst ook nog vooruitsturen en eigen voorwerp apporteren. Dit zijn ook weer oefeningen die niet direct noodzakelijk zijn, maar waarvan je wel bijzonder veel voordelen hebt op de cursus. Voorwaarden voor de baas Voor vrijwel iedereen geldt dat er heel wat trainingsuren in gaan zitten voordat er op een soepele wijze een parcours gelopen wordt. Ga maar na: je moet de commando’s met je stem en lichaam beheersen, die op het juiste moment hanteren, onderwijl je hond in de gaten houden en vooral niet op het parcours verdwalen. Dit betekent dat er van de bazen eerste en vooral geduld gevraagd wordt. Zorg er ook voor dat je met een goed humeur aan de training begint. Je hond heeft het onmiddellijk door als je met tegenzin maar wat loopt te rotzooien. En het zou geen hond zijn als daar geen reactie op volgt; bijvoorbeeld door zelf aan de haal te gaan of je op een andere manier in de maling nemen. Met speelsheid haal je het maximale uit je hond; dat betekent dat je indien nodig niet moet schromen, met je hond uit zijn of haar dak te gaan. Behendigheid vereist bij tijd en wijle enig toneelspel. En als anderen daar om kunnen lachen, dan verhoogt dat de sfeer. Een volgende keer kun je plezier beleven aan de uitbundigheid van een ander. Het kan voorkomen dat na enkele trainingen een hond nog steeds opvallend veel moeite met een bepaald toestel heeft. Dit is geen reden om bezorgd te raken. Bij de ene hond of baas lukt nu eenmaal iets sneller dan bij de andere. Met doorzettingsvermogen bereik je je doel wel. Bovendien leert de ervaring dat iedereen vroeg of laat problemen tegen komt. Ook zeer ervaren mensen lopen met hun hond nog tegen problemen aan. En als je het ene probleem onder de knie lijkt te hebben, kan er weer iets anders de kop op steken. Praat daar maar eens over met de wedstrijdlopers. Zij zullen je er graag over vertellen.
Vaak hebben cursisten de neiging alleen op de eigen hond en de eigen verrichtingen te letten. Het is niet ongebruikelijk dat men tijdens de oefeningen van een ander uitgebreid tegen de buurman/vrouw staat te verhalen over de prestaties van de nieuwe auto. Ons advies is juist ook op de prestaties van andere te letten. Ook bij behendigheid kun je veel leren over het hoe en waarom (niet) door naar anderen te kijken. Ten slotte: je hond voelt je stemming, zoals gezegd, vrijwel feilloos aan. Dit betekent dat hij of zij het ook voelt als je geen vertrouwen hebt in een goede afloop. Vertrouw daarom altijd op de capaciteiten van je hond, de instructeur en jezelf. Voor de baas Kleding Zorg voor gemakkelijk zittende kleding die ook nog vuil mag worden. Een trainingspak of iets dergelijks is heel geschikt. Denk er aan dat je bij behendigheid ook moet kunnen rennen. Geen wapperende jassen; want die leiden de hond alleen maar af. Schoeisel Zeer belangrijk is het dragen van goed schoeisel. Geen glijders zoals gympen en gewone schoenen met leren zolen die hetzelfde effect hebben als gympen. Er wordt meestal getraind op gras, en dit is niet zelden ook door de regen extra glad. Het mag niet zo zijn dat je tijdens de lessen steeds maar met je aandacht bij jezelf moet zijn omdat je denkt uit te glijden en daarbij denkt blessures op te lopen. Daarom zijn schoenen met een goede grip op elke ondergrond belangrijk. Hierbij zijn schoenen die bij voetbal of hockey gebruikt worden goed geschikt.
Voor de hond Halsband Bij behendigheid zijn correcties uit den boze. Daarom gebruiken we enkel een platte leren halsband en een lichtgewicht riem of een kort lijntje (zonder lus maar met een knoop aan het einde) dat ook wel “handvat” genoemd wordt. Dus geen slipketting; ook niet op de “dode” ring. We streven er ook naar om zo snel mogelijk los te werken.
Balletje en sjor-sok Verder nemen we nog wat dingen mee om de hond te belonen. In elk geval heb je een balletje en een “sjor-sok” bij elke les nodig. Vergeet deze twee dingen nooit. Koekjes Sommige cursisten gebruiken ook nog graag koekjes of een piepbeest. Maar dit laten we graag aan jezelf over. Werk nooit met stokken. Dit is zeer gevaarlijk voor de hond.
Voor wat dit laatste betreft raden wij aan om de hond voor aanvang van de training goed uit te laten. Ook is het verstandig om de hond geen, of maar heel weinig, eten te geven tot 1½ uur voor dat de training begint. Tenslotte ga je ook niet direct na het eten met een volle maag sporten.
De toestellen. Bij de behendigheid kennen we een aantal toestellen die we naar hun aard kunnen verdelen in groepen. Dit zijn: Hoogtesprongen- Muur - Breedte sprong Band Kenmerkend voor al deze toestellen is dat de hond met de poten van de grond moet. De muur is enkel afwijkend voor de overige toestellen omdat de hond niet kan zien wat “er” achter dit toestel is en dus helemaal moet vertrouwen op de baas. De band wordt ook bij deze soorten toestellen genoemd omdat het voor mensen als een “door” toestel gezien terwijl het voor de honden duidelijk en toestel is, zoals eerder gezegd, waarbij alle voeten van de vloer moeten. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de kruiptoestellen zoals de tunnel en de slurf waarbij de mensen ook een “door” voorstelling hebben maar waarvoor de hond moet “bukken” om er door te kunnen. Raakvlaktoestellen: Schutting Katteloop Wip Alle drie de toestellen hebben aan het begin en aan het eind raakvlakken die de hond moet hebben geraakt met tenminste 1 nagel omdat dit anders strafpunten oplevert.
Tafel Bij benadering van dit toestel moet de hond afremmen om niet “door te schieten”. Op de tafel moet de hond een voorgeschreven houding (staan, zitten of liggen) innemen en die 5 tellen of 5 seconden “ vasthouden” totdat een sein van de keurmeester aangeeft dat hij zijn weg kan vervolgen.
Tunnel - Slurf De tunnel geeft een vrije doorgang aan de hond maar bij de slurf moet hij zich met zijn neus een doorgang banen en is hij tijdelijk in het (half)duister. Een specifiek kenmerk bij deze toestellen is dat de hond niet “omhoog” moet maar dat hij, met uitzondering van de meeste kleine honden, door de voorpoten moet om het toestel te kunnen nemen. Slalom-toestel / Paaltjes (12-stuks) Het toestel waarbij de hond een “weavende” beweging moet maken; daarom wordt er door veel bazen dit toestel ook wel met het woord “weave” aangeduid. De hond passeert het eerste paaltje aan zijn linkerkant en komt uit het toestel met het laatste paaltje aan zijn rechterkant. Dit is het enige toestel dat niet enkel en alleen tijdens de wekelijkse behendigheidslessen aan te leren is.
De commando’s Bij agility bestaan vele soorten commando’s om de hond duidelijk te maken wat we van hem verwachten. Die commando’s zijn te onderscheiden in: Lichaamstaal Honden reageren minstens zo sterk op signalen die wij uitzenden met ons lichaam als op onze stem. Met die lichaamstaal, ook wel non-verbale communicatie genoemd, moeten we bij de behendigheid sterk rekening houden. Het gaat daarbij om gebaren met de handen, armen en benen; het gaat om de houding van ons lichaam en het gaat om de positie die we ten opzichte van de hond innemen. Armen en handen Een uitstekende manier om lichaamstaal aan te geven, is het gebruiken van je armen en handen, al vanaf het begin. Wijs iedere hindernis aan. De hond ziet de handen van een mens als een soort tweede en derde kop. Een kleine handbeweging van de baas kan al voldoende zijn om de hond van richting te doen veranderen. Als je arm gestrekt op horizontale hoogte is, duw je de hond verder van je af; zakt de hand naar je been, dan haal je de hond naar je toe. Gebruik altijd de hand die aan de kant van je hond is om te vermijden dat de hond naar de verkeerde kant komt. Hond links; linkerhand; hond rechts; rechterhand. Maak niet de fout om met twee armen tegelijkertijd te lopen zwaaien; de hond raakt zeker in verwarring.
Lichaamspositie Een ander voorbeeld van lichaamstaal is de manier waarop je je tussen twee hindernissen in beweegt. Het is dan belangrijk zelf soepel te bewegen en rechte lijnen te lopen om te vermijden dat de hond schrikt, afwijkt of overbodige omwegen maakt. Hang ook niet over je hond heen, dat ervaart hij als bedreigend.
Verbale commando’s Verbale commando’s zijn commando’s die we uitspreken om de hond een signaal te geven; hetzij voor een bepaald toestel, hetzij voor een bepaalde richting. In het voorbereiden van deze commando’s moet je wel wat tijd steken omdat zij een heel behendigheidsleven van de hond mee moeten. Voordat je commando’s gaat samenstellen moet je weten dat je met een aantal zaken rekening moet houden.
Dit zijn: 1 - Dat op volle snelheid woorden anders uitgesproken worden dan als we langzamer wandelen. Ook klinken klanken op de training doorgaans anders dan op wedstrijden omdat de mensen op wedstrijden meestal meer gespannen zijn. 2 - Het moge bekend zijn dat honden enthousiaster in hun doen en laten zijn als klanken hoog in toon worden uitgesproken. Dit is in tegenstelling tot tonen die lager en achter in de keel worden gevormd. Opmerking: de dames onder ons zijn hier dus op natuurlijke wijze in het voordeel ten opzichte van hun mannelijke collega’s. Daarom moeten de heren zeker eerst een “klankdrempel” overwinnen. 3- Het geven van de juiste commando’s is zeker van belang als je in een later stadium ook deel gaat nemen aan wedstrijden. Het maakt in principe niet uit voor de hond wat voor klank hij te horen krijgt. Als hij maar weet wat er bij elke klank van hem verwacht wordt en hij hierbij nooit in verwarring gebracht kan worden. Daarom kun je in principe volstaan met “hoog”-dragende klanken voor de toestellen en de richting; en gebruiken we de “lage” klanken enkel bij de appeloefeningen zoals “lig” of “af” en “zit” Thuis training Natuurlijk is het leuk, ook bij behendigheid, om thuis te trainen want een aantal toestellen is heel simpel zelf te maken en een aantal andere toestellen vind je zo tijdens de dagelijkse wandeling. Maar we raden je sterk aan hiermee niet te beginnen als je pas met behendigheid bezig bent en zeker niet als de hond waarmee je behendigheid gaat doen je eerste hond is. De hond moet immers nog wennen aan uw gebaren en commando’s bij deze vorm van hondensport en zelf moet je in de meestal gevallen eerst nog wennen aan je eigen hond.
Ben je thuis wel iets in de lerende vorm van plan dan is het een goede zaak eerst met een instructeur te bespreken wat je van plan bent en hoe je het wilt aan gaan pakken. Want de stelregel bij “iets verkeerd aanleren” is dat je minimaal twee keer zo lang bezig bent om de hond, en ook jezelf in de meeste gevallen, eerst al het fout geleerde af te leren en daarna weer het goede aan te leren. Hiernaast volgt een aantal zaken waarmee je wel meteen kunt beginnen.
Links en rechts werken Bij het lopen van een behendigheidsparcours is het in je eigen voordeel dat de hond in staat is ook aan je rechter zijde te werken. Wissel links en rechts daarom tijdens het wandelen af; gebruik daarvoor aparte commando’s. Vergeet ook niet met zowel de linker- als de rechterhand aan te wijze wat je bedoelt. Spelen met de hond Spelen met de hond geeft een beter contact tussen hond en baas. Daarmee wordt niet alleen bedoeld het gooien van een bal en deze laten apporteren. Trekspelletjes met een bal aan een touwtje, zoekspelletjes, maar ook gewoon een beetje dollen met elkaar levert een hond op die altijd klaar staat voor zijn baas. Een hond die van zichzelf al een wildebras is moet natuurlijk niet nog wilder gemaakt worden. Rennen Tijdens de wandeling kun je ook stukjes rennen met de hond, plotseling stoppen, links en rechts afslaan en eens een draai om je as maken. Kijk daarbij goed naar hoe de hond reageert op deze lichaamssignalen. Ren met de hond aan de linker- en rechterkant en draai je af en toe snel om. Hou het in elk geval spannend voor de hond. En let hierbij weer op het juiste gebruik van de linker- en rechterarm en hand.
Wedstrijden De reglementen Bij behendigheid kennen we een aantal spelsoorten die categorieën worden genoemd. Dit zijn onder andere; het vast-parcours, de jumping, en het spel(gambling). Een aantal regels die bij al deze (wedstrijd)spelletjes horen zijn belangrijk om te weten omdat het noodzakelijk is hiermee rekening te houden. De hond mag niets aan of om hebben. Zelfs geen vlooienband. Dit levert een diskwalificatie op. Het aanraken van de hond of een toestel komt op strafpunten per keer te staan. De hond gaat door de start en de finish, de baas niet. De bevuiling van de ring door de hond levert ook een diskwalificatie op.
Wedstrijdklassen Op wedstrijden kennen we een aantal klassen. Dit zijn: - De A-klasse waarin beginnende combinaties meedoen; - De B-1 en B-2-klasse waarin combinaties lopen die onder andere 3 “u”-tjes (uitmuntend) hebben behaald en - De C-klasse waarin toppers met elkaar om de eer strijden. Ook is er nog een veteranen-klasse waarin enkel honden mogen starten die op de dag van de wedstrijd 7 jaar of ouder zijn. Ook kunnen in deze klasse honden (buiten mededinging) meedoen die herstellende zijn van een blessure omdat de sprongen op maximaal 40 centimeter staan.
Tot slot Agility is in wezen een leuk spel, waarbij de hond de gelegenheid krijgt voor zijn baas te werken. Speel vooral tussendoor en aan het einde van een training of wedstrijd. Moedig je hond aan en beloon voortdurend. Vermijd zo veel mogelijk dat je hond fouten maakt; belonen werkt stimulerend en straffen haalt het plezier weg. Zoek een manier om je hond op te winden; een wild spelletje of een speeltje. Zoek ook een manier om je hond rustig te krijgen op het moment dat jij dit wilt. Pas het een en ander aan bij de aard en het karakter van je hond. Breng variatie aan in het trainen; niet te vaak dezelfde toestellen achter elkaar want dan wordt het saai en gaat het enthousiasme bij hond en baas snel weg. Natuurlijk zul je na een paar keer trainen nog niet de sterren van de hemel lopen. Zelfs mensen die al jaren wedstrijden lopen, leren iedere keer weer bij. Met doorzettingsvermogen, geduld en vertrouwen komen de resultaten vanzelf.
Hondenverenigingen in de buurt;
www.kczeist.nl www.kcculemborg.nl
www.kvnieuwegein.nl
Montage-, Timmer-, en Metaal werkzaamheden Als fanatiek agility-liefhebber is Benatwork jaren geleden begonnen met de ontwikkeling van agilitymateriaal. Hierbij zijn zij uitgegaan van hun eigen visie: solide materiaal wat jaren lang kan meegaan en waarbij de veiligheid van de hond voorop staat. Het agilitymateriaal van Benatwork:
voldoet aan de laatste FCI-normen is gemaakt van aluminium en verzinkte materialen en daardoor onderhoudsvrij is licht van gewicht en volledig demontabel en daardoor makkelijk op te bergen en te vervoeren de raakvlakken zijn voorzien van antislip-rubber Naast de verkoop van agilitymateriaal is het ook mogelijk om meerdere agilitybanen te huren en of een electronische tijdwaarneming te huren voor een wedstrijd of een ander speciaal evenement. Voor sommigen al langer bekend, maar voor de meeste mensen nieuw zijn de autokennels van Benatwork. Dit kan een oplossing zijn voor mensen die een hondenaanhanger lastig vinden in gebruik. De autokennel van Benatwork biedt u een gebruiksvriendelijke oplossing om een (sport)hond veilig en gemakkelijk mee te nemen.
Veiligheid: Uw hond zit veilig in zijn kennel, en leidt u niet af tijdens de rit. Mocht er een ongeval gebeuren dan zit de hond veilig in zijn kennel en wordt niet door de auto gelanceerd, met alle gevolgen van dien. Hygiëne: Uw auto zal niet naar hond ruiken, de kennel neemt, in tegenstelling tot de bekleding van uw auto, geen geuren of vocht op. Ook na een wandeling in een modderig bos of een zwempartij blijft het interieur van uw auto mooi schoon. degelijke kwaliteit op maat gemaakt naar uw eigen wensen aanpasbaar
Ben Gräfe & Helma Hoek Smalriemseweg 42 4112 NC BEUSICHEM
[email protected] www.benatwork.eu 06-20624754
