Advertenties... 7 en 24. Bert Bolhuis...3. Boxen toegewezen Clubwedstrijd...8. Contract De jaarlijkse zeilwedstrijd De voorpret

In h o u d s o p g a v e

nummer 120

Advertenties…………………………………………………..…………...…7 en 24 Bert Bolhuis……………………………………………………………………..….3 Boxen toegewezen……………………………………………………………..….30 Clubwedstrijd………………………………………………………………......…...8 Contract…………………………………………………………………...……….27 De jaarlijkse zeilwedstrijd………………………………………………………...15 De voorpret………………………………………………………………………..18 Een recreant……………………………………………………….........................12 Havenperikelen……………………………………………………........................25 In Memoriam……………………………………………………………………...11 Mededeling.…………………………………………………………………..…...17 Mutaties ledenbestand………………………………………………………….....30 Nieuwe kopij………………………………………………………………………29 Openingstijden Clubhuis……………………………………………………….....30 T’ is echt waar………………………………………………………………….…26 Uitslag clubwedstrijd…………………………………………………………..….10 Vanuit Box 93………………………………………………………………………2 Wachtlijstgegevens…………………………………………………………..……31 Wie wat waar........................................................................................................ ...32 Zeilen in Kroatië……………………………………………………………..……20

1

VANUIT BOX 93. Beste leden. Zoals velen zullen weten, maar ook wel een aantal niet: Er is een nieuwe voorzitter aangetreden. Daarom lijkt het mij goed om mij eerst voor te stellen, dan is dat deel ten minste op orde. Mijn naam is Wim van Dam en met mijn echtgenote Margot ben ik eigenaar van de motorsailor “Margje”, die in box 93 ligt. Wie mij niet kent adviseer ik om goed naar bovenstaande foto te kijken en als je deze persoon op de haven waarneemt dan is het de voorzitter. Zo dat is dat. Van dit kennismakingspraatje maak ik meteen gebruik om de afgetreden voorzitter Bert Bolhuis te bedanken. Zeker als je bedenkt dat hij 12 jaar de kar getrokken heeft. Verder spreek ik een woord van dank uit naar de leden die op de afgelopen ledenvergadering hun vertrouwen in mij, via hun stem, hebben uitgesproken. Voor diegene die dat niet gedaan hebben; ik heb respect voor hun keuze en ik hoop het vertrouwen ook van hen te verwerven. Omdat ik al vanaf de oprichting lid ben, is het verleidelijk om een opsomming te geven wat ik zoal in de vereniging gedaan heb. Dit ga ik niet doen. Terugkijken heeft weinig zin, liever werp ik een blik vooruit. Traditioneel denkt men al snel dat er bij nieuwe voorzitters ook een nieuwe wind gaat waaien. Wie dit denkt moet ik teleurstellen. Een nieuwe wind zou de indruk geven dat de 12jarige wind van Bert niet goed geweest zou zijn. Deze mening laat ik aan anderen. Wat dan wel zult u denken, want Wim van Dam en Bert Bolhuis zijn toch twee heel verschillende mensen. Dit klopt! In mijn dromen heb ik een idee hoe een echte VERENIGING kan zijn en blijven. Ook ben ik natuurlijk benieuwd wat u onder het begrip VERENIGING verstaat. Daarover vertel ik de volgende keer wat meer, eerst ga ik bij alle commissies kennismaken. Immers op al deze mensen drijft onze vereniging. Vol goede moed begin ik aan deze bestuursperiode en ik weet al dat ik op de overige bestuursleden mag steunen. Tot de volgende Kaaipraat. Wim.

2

BERT IS 12 JAAR VOORZITTER GEWEEST VAN WSV “DE HITSERT” EN GAAT IN GESPREK MET DE REDACTIE. Bert na 12 jaar ben je voorzitter af, hoe voelt dat? Heel onwezenlijk, vooral in het begin. Ik was gewend dagelijks meerdere malen te kijken of er mails waren betreffende wsv De Hitsert en daar ging ik dan mee aan het werk. Er valt nu een taak weg. De hele periode van mijn voorzitterschap heb ik een geweldige tijd gevonden. Vooral de onderlinge samenwerking met de bestuursleden en commissieleden was verdraaid leuk. Vrijwel aan het begin van mijn voorzitterschap hebben wij in het bestuur het project riolering beetgepakt. Henk Wytzes en ik hebben daar heel wat tijd aan besteed. Dit project heeft aardig lang geduurd (ongeveer zes jaar). Het ene moment was het niet haalbaar voor de gemeente, dan niet voor ons en plotseling was de riolering er en het kostte ons slechts 10% van het begrote bedrag. Vanaf voorjaar 2005 kregen we met de milieudienst te maken. Dat heeft het bestuur veel kopzorgen bezorgd, maar is allemaal goed voor elkaar gekomen. M.b.t. riolering en milieudienst hebben wij ook regelmatig contact met de gemeente gehad. In 2008 kwamen de renovatiewerkzaamheden van de haven aan de orde. Omdat de technische kennis voor de renovatie niet binnen het bestuur aanwezig was hebben wij toen de renovatiecommissie in het leven geroepen om e.e.a. uit te werken. In 2011 hadden wij alles heel goed op papier staan en alle vergunningen waren binnen. In 2012 hoefden we alleen nog de financiering te regelen, de Gemeente Korendijk zou garant staan of wij hadden de mogelijkheid om via de gemeente e.e.a. te financieren. Zoals bekend is het in juni 2012 een negatief verhaal geworden. De wethouders moesten toch nog tot een oplossing komen, maar gaven daarna alsnog een negatief advies. Dit was een enorme ontgoocheling voor het bestuur en de leden van de renovatiecommissie. Veel werk aan gehad en dan toch door de gemeente in de hoek gezet worden. Het bestuur heeft toen veel werk verzet om nog tot een goede oplossing te komen. Dit heeft er toe geleid dat in maart jl. onze penningmeester het toch voor elkaar heeft gekregen een financiering te verkrijgen voor de lange loswal. Twaalf jaar heeft Bert het voorzitterschap bekleed. Dit is een lange periode maar voor 99 procent kan Bert het iedereen aanbevelen, het is heel leuk om te doen. Bert gaat 1 november a.s. stoppen met zijn huidige werk, en na die dag weet hij nog niet hoe hij zijn leven in gaat richten en daarom wil hij echt vrij zijn, aldus Bert. 3

De minder leuke dingen die Bert heeft meegemaakt in de vereniging, zijn de sterfgevallen. Daar wordt je dan ook mee geconfronteerd. Wanneer is je belangstelling voor het water c.q. het zeilen ontstaan? Toen ik het idee had om in een badkuip het IJsselmeer over te gaan, heb ik het eerst in een sloot geprobeerd en daar kwam ik niet ver mee. Ik ben opgegroeid in het midden van het land. En samen met een vriend, gingen we zeilen op de randmeren. Wat was je eerste boot? Ik ben begonnen met een surfplank, daar heb ik veel mee gevaren op het Wolderweid (bij Harderwijk), ook nog op het Haringvliet, dit kwam doordat mijn zus in Zuid-Beijerland woonde. Daarna hebben Tjitske en ik samen kano gevaren. Dat was onze eerste gezamenlijke boot (bootje). Als Stuurman heb je verre reizen gemaakt, dit kan ik me herinneren van een Diaserie die je ooit heb vertoont na een ALV. Bijna de hele wereld heb ik rond gevaren. Ben helaas nooit op het zuidelijke halfrond geweest. Singapore was de meest zuidelijke positie. Vroeger veel lijndiensten gevaren in dienst van de Incotrans, de voormalige HollandAmerika-lijn. Midden-Amerika, de Westkust van Noord-Amerika vond ik het mooist. Een jaar lang heb ik tussen Azië en Noord-Amerika gevaren maar dat vond ik minder. De oversteek over de Pacific duurde 14 dagen en dat vond ik te lang. Daarna, in maart 1985 ben ik bij het loodswezen terechtgekomen. Waarom koos je voor het loodswezen? Er werden regelmatig schepen verkocht bij de Incotrans dus ging ik verder om me heen kijken. Inmiddels had ik met goed gevolg enkele bijscholingscursussen gevolgd, waaronder een radarnavigatorcursus. Toen kreeg ik de aanbieding om bij de gemeente Rotterdam als havenloods in dienst te komen. Zelf had ik daar nog niet aan gedacht. Ik vond het echter leuker om ook naar zee te varen en ben daarom bij het Rijk gaan solliciteren voor Rijksloods. In 1988 zijn beide diensten geprivatiseerd en is het één organisatie geworden waarvan de loodsen eigenaar zijn. Hoewel het varen machtig mooi is heb ik van deze stap nooit spijt gehad. Alleen werd er van mij verwacht dat ik in de omgeving van Rotterdam kwam wonen. Zuid-Beijerland was inmiddels bij ons bekend en Oud-Beijerland vonden we een leuke plaats, zodoende wonen Tjitske en ik sinds 1985 in Oud-Beijerland.

4

Vond Tjitske het niet vervelend dat je veel van huis was? Tjitske was en is nog steeds verpleegkundige (onregelmatige diensten) en ik zat op de vaart (ook onregelmatige diensten) en dat ging heel goed samen. Maar als je van plan bent samen verder te gaan, is een baan waarbij je meer thuis bent toch wel beter. Heb je weleens een schipbreuk meegemaakt? Niet echt een schipbreuk maar wel iets wat niet helemaal goed ging. De loodsdienst was gestaakt vanwege een zware zuidwesterstorm. Van een grote bulkcarrier die op de rede van Hoek van Holland ten anker lag, was het anker gaan krabben. Het schip is daarbij door de stroming en wind op drie andere schepen terecht gekomen waarbij het zware averij opgelopen had. Ik werd d.m.v. een helikopter aan boord gezet. De kapitein en eerste stuurman waren niet aanspreekbaar; oftewel daar had ik niets aan. De 3e stuurman wist me te vertellen wat er gebeurd was en kon mij informatie geven over de opgelopen schade. Het schip had o.a. een groot gat op de waterlijn aan bakboord, waardoor het schip ook slagzij maakte. Dat ook het achterschip zwaar beschadigd was werd mij niet verteld en daar kwam ik later pas achter toen binnen de havenhoofden een sleepboot vastgemaakt moest worden. In eerste instantie mocht ik niet naar binnen van de Havendienst. Maar nadat ik duidelijk aangegeven had, dat ik er niets voor voelde om een nat pak te krijgen, kregen wij na enige tijd toch toestemming naar de Europoort te varen, waar we veilig konden meren in de Amazonehaven. Heb je ook wel eens een bijzondere rit gehad? In 2008 heb ik de Rhine Forest, vroeger de Bilderdijk van de H.A.L., voor de laatste keer naar zee gebracht. Voor mij was dat een hele bijzondere reis omdat het schip naar de sloop ging en omdat ik zelf op dat schip als stuurman (en later ook als loods) verschillende reizen heb gemaakt. Hoe weet je naar welk schip je moet? Thuis krijg je bericht dat je aan de beurt bent voor een reis. Dan krijg je de naam van het schip, waar het ligt en waar het naartoe moet. Dan ga je naar één van de loodsposten in Rotterdam en van daaruit word je dan verder naar het schip gebracht. Op zee gaan we via een loodsladder aan of van boord. We klimmen maximaal 9 meter. Als het dek hoger is dan maken we gebruik van een combinatie ladder. Dat is een loodsladder gecombineerd met een gangway. Dan lijkt het minder hoog. Tijdens gestaakte loodsdienst gaan we per helikopter naar of van een schip.

5

Wat was de verste reis met je eigen zeilboot? In 1990 hebben we besloten een zeilboot te kopen: een Victoire 22. Toen moesten we een plekje zoeken en ben ik terechtgekomen bij wsv de Hitsert. Daar hebben we veel korte tripjes mee gemaakt. Ondertussen hebben we 3 kinderen gekregen en dan wordt het een beetje krap aan boord. In 1995 hebben we een Gibsy 84 gekocht de “Happy Five”. En daarna kwam de “Happy Too” Een Hunter 33. Tjiske vond het prettig om meer comfort te hebben aan boord; en zo genieten we nu samen van het varen. Heb je al plannen gemaakt voor deze zomer? Van de zomer gaan weer eens met de boot drie weken op vakantie, waarschijnlijk naar het IJsselmeer. Onze zoons studeren deze zomer alle drie af dus willen we een beetje in de buurt zijn, als ze de uitslagen krijgen. Heb je nog meer hobby’s behalve zeilen? Postzegels verzamelen, lange tijd niets aan gedaan, verder niet zo veel hobby’s. Met opgroeiende kinderen heb je niet zo veel tijd vrij voor hobby’s. Onze drie zoons zijn alle drie in optimistjes begonnen en later overgegaan in Laser en Splahs. Later voor de jongens ook nog een Spanker Flying Arrow aangeschaft. Deze gehele vloot nam aardig wat tijd in beslag voor onderhoud. Onze oudste zoon is nog besmet met het watersportvirus, heeft een eigen boot (de Zenith) en is ook lid van onze vereniging. Wat zijn je plannen voor de toekomst? Daar ben ik nog niet uit, ik heb verschillende mogelijkheden o.a. als loods naar Oman of als loods naar Curaçao en eventueel varen als Noordzeeloods. Oman lijkt heel erg leuk maar daar leef je in een compound, dat is niet zo aantrekkelijk voor Tjitske. Noordzeeloods zie ik wel zitten. Dan stap je bijv. bij Cherbourg aan boord van een schip en breng je haar naar de verschillende bestemmingen in noordwest Europa. Dan blijf je meestal een week tot 10 dagen aan boord. Het is ook mogelijk dat ik samen met Tjitske gewoon ga genieten van mijn vrije tijd en grotere/langere trips met onze boot ga maken. Want ik ben niet meer gebonden aan tijd. Maar ik heb nog geen vast omlijnde plannen. Eén van de dingen die ik tijdens mijn periode op de grote vaart heb geleerd en ervaren is, dat er geen mooiere plek op deze wereldbol is dan thuis bij je gezin, familie en vrienden.

6

Bert, hartelijk dank voor dit interview en ook voor het 12 jaar voorzitterschap. Wij wensen je nog heel veel vaarplezier en gezelligheid op de “Kaai”. Aad van der Hoek/ Truus Koopman.

AANGEBODEN Voor mijn boot liet ik de thuishaven (Zuid-Beijerland) in plakletters maken. (zie de spiegel van de Volonta, box 70). Omdat er soms wat mis gaat met het opplakken liet ik twee exemplaren maken. De eerste keer lukte meteen goed. Mocht iemand belangstelling hebben voor het tweede exemplaar. Letter hoogte 6 cm. Totale lengte 71 cm. De prijs is € 7.50.

B.Roeleveld

Tuinweg 34, Zuid-Beijerland. TEL. 0186 66 18 44 of 06-51 99 54 77.

7

CLUBWEDSTRIJD 4 MEI 2013

Op zaterdag 4 mei vond de jaarlijkse zeilwedstrijd plaats van WSV “De Hitsert”. Wat het weer betrof konden we het niet veel beter treffen. De zon scheen en er was voldoende wind. Het deelnemersveld was helaas wat dunner dan het voorgaande jaar. Toch verschenen er 14 deelnemers bij de briefing. Helaas kon John Kersten met de Four Hands niet meedoen, vanwege de lage waterstand lag zijn schip vast in de box. Ook andere schepen hadden hier last van maar de bemanning kreeg die met veel krachtsinspanning (en uitstel van de start met een half uur) vlot getrokken. Dit jaar heb ik hulp gekregen van Cees de Wolff met het vaststellen van de verschillende handicaps (SW ratings) van de boten. We hebben bij het Watersportverbond de SW rating CD besteld en van alle deelnemende schepen de configuratie en uitvoering van de zeiljachten ingevoerd. Tevens hebben we het deelnemersveld verdeeld in twee groepen t.w. Groep 1 met SW ratings t/m 106 en Groep 2 boven 106. Onder Groep 1 vallen de snellere schepen en onder groep 2 de langzamere schepen. De twee groepen startten 10 minuten na elkaar en hadden ieder een eigen parcours. Groep 1 moest 19 mijl varen en Groep 2 13 mijl. Het idee hierachter was dat beide groepen ongeveer tegelijkertijd door het Vuile Gat voeren, op weg naar de finish. Vanaf het startschip “Margje” van Wim en Margot van Dam waar een vijfkoppige bemanning op zat, te weten: Wim en Margot van

8

Dam, Felicia van Niekerk, Annemieke Bakker en Frank Vos, hebben wij de wedstrijd zo goed mogelijk gevolgd. Helaas zagen wij bij de start wat onregelmatigheden waardoor een tweetal schepen een penalty (10 minuten straftijd) toegewezen hebben gekregen. Ook onderweg vonden enige zaken plaats waarover na de wedstrijd uitvoerig tussen betrokkenen is gesproken. Na de wedstrijd vond de prijsuitreiking plaats waarbij door technische problemen met het rekenbestand de uitslag direct na de uitreiking moest worden gerectificeerd, waarvoor mijn excuses en dank aan de sportieve opvatting van betrokkenen. Om de lege buikjes van de deelnemers te verwennen stond er een tafel vol mooie salades en vlees klaar voor de BBQ die op een fantastische wijze was georganiseerd. Dank aan Ton en Liesbeth en iedereen die verder heeft meegewerkt aan de organisatie van deze dag. Met sportieve groeten, Frank Vos, wedstrijdorganisator. Foto’s: Truus Koopman.

9

SCHEEPSNAAM

SCHIPPER

VERTREK

AANKOMST

Pegasus

Cees de Wolff

11:00:00

Flying Juice

Hans Sap

Le Corbeau

TFC

UU.MM. SS

GROEP

14:17:50

99,0

3:19:50

groep 1

11:00:00

14:14:16

92,5

3:30:01

groep 1

Jos Corbeau

11:00:00

14:27:38

98,5

3:30:48

groep 1

Bersama

Gerhard Monkhorst

11:00:00

14:46:57

103,4

3:39:29

groep 1

Moana

Ton Haakman

11:00:00

14:48:34

102,5

3:43:00

groep 1

Arvid

Jan Koopman

11:00:00

14:46:25

0:10:00

99,6

3:57:22

groep 1

Four Hands

John Kersten

11:00:00

niet gestart

niet gestart

97,3

SCHEEPSNAAAM

SCHIPPER

VERTREK

AANKOMST

CORRECTIE

TFC

UU.MM SS

GROEP

Stoffy

Kees Stofbergen

11:10:00

13:51:20

111,0

2:25:21

groep 2

Tompoes

Derk de Groot

11:10:00

14:00:12

110,6

2:33:53

groep 2

Etula

Rob Dinkla

11:10:00

14:03:12

109,6

2:38:02

groep 2

Monkey Bus

Kevin Monkhorst

11:10:00

14:07:55

110,6

2:40:52

groep 2

Zeerob

Rinus Benjert

11:10:00

14:16:51

116,5

2:48:58

groep 2

Two hands

Yvonne Kersten

11:10:00

14:35:37

116,5

2:56:30

groep 2

Nel

Kees Buitendijk

11:10:00

13:58:50

10

CORRECTIE

0:10:00

Terugtrekking/ diskw.

110,8

groep 1

groep 2

IN MEMORIAM DICK TIELEMAN Ons lid Dick Tieleman is op 18 maart 2013 overleden op de jonge leeftijd van 64 jaar. Dick was vanaf het eerste uur lid van de vereniging. Vele jaren was hij tevens lid van het bestuur en of technische commissie. Van zijn brede kennis op het gebied van loodgieters- en elektrawerk werd veelvuldig gebruik gemaakt. Samen met zijn vrouw Elise en de kinderen, zijn ze in een kleine polyester boot begonnen met zeilen. Na de “Piepelepoen” groeiden zij door naar diverse grotere zeilschepen. Dick mag getypeerd worden als een “Pietje precies” op zijn schepen. Dat Dick niet los te zien is van de vereniging komt door de bel en het blok boven de bar in ons clubhuis. Dit was een geschenk van hem aan de vereniging. Dick is altijd lid gebleven van onze vereniging, maar zijn hobby verlegde zich de laatste jaren naar oude auto’s. Daarmee maakten hij samen met Elise, net als met de boot, veel tochten. Dick is op 22 maart 2013 begraven en met onderstaand beeld nemen we afscheid van Dick. We wensen Elise met haar kinderen en kleinkinderen sterkte met de lege plek die er zal zijn. Wim en Margot van Dam.

11

EEN RECREANT VAART EEN WEDSTRIJD Zaterdagmorgen 4 mei 2013 om kwart voor negen aan de kade van “de Hitsert” Daar lag ze dan, de “Zeerob”, 38 lentes oud, bedekt met druppen van de nacht en gereed om een tochtje te varen. Nieuwe vallen, een uitgemeten mast en, niet zichtbaar, kippenvel antifouling, maar wel lekker in de uierzalf. Er waait een stevig briesje. Perfect voor de clubwedstrijd! Met een grote stap naar beneden stap ik aan boord. Oei, wat staat dat water laag! De wedstrijdnummers liggen al aan boord. Nummer 15. De Zeerob wordt vaarklaar gemaakt. Eerst de motor maar proberen. Een rukje en hij begint te pruttelen. Zeilen kiezen, geen twijfel vandaag, grote fok, schoten en neerhouder niet vergeten. De verenigingsvlag 40 in de achterstag, nummers ophangen. De mooiste boot van de haven is er klaar voor! (Sommigen zullen een andere mening hebben, maar dat mag.) Inmiddels is de opstapper ook gearriveerd en wordt het tijd voor de wedstrijdbriefing. Dit jaar wordt geëxperimenteerd met 2 groepen. Groep 1 zijn 7 grote- en groep 2 zijn 8 kleine boten. Nieuw is ook dat elke boot zijn officiële handicap heeft. Behalve dan de “Stoffy” daar staat een 1 voor de komma en dat moet een 0 zijn. We zullen in twee groepen starten. Eerst groep 1 die een langer traject zal varen en 10 minuten later groep 2 die een stukje mag afsnijden. Met een beetje goede wil komen we zo ongeveer gelijktijdig bij de finish. Zijn er nog boten die vanwege de lage waterstand niet uitkunnen varen? Er wordt bevestigend geantwoord. Er ontstaat discussie over een half uur uitstel. Omdat wij als recreant zonder waterkaart varen moeten we even spieken voor de route. De tonnummers staan op het routebriefje. Zou moeten lukken! We gaan weer naar de “Zeerob” inspecteren alles nog een keer en gaan, zeer gemotiveerd om 10 uur als eerste het water op om te kijken of het grootzeil gereefd moet worden. Na ook op het water alles nog eens te hebben doorgenomen kruisen we wat rond. Heftig windje, boot kan de wind net hebben. Na drie kwartier komen de anderen ook eens buiten kijken. We zien tegen starttijd weinig actie. Geen vlag geen toeter. We denken dat de start een half uur wordt uitgesteld en varen een groter rondje. Maar, net na 11 uur zien we toch een paar boten vertrekken. We krijgen argwaan en spoeden ons naar het startschip. Daar zien we een minuscuul wit vlagje met een piep klein blauw vierkantje in de mast zitten. We worden gemaand op te schieten! Nog 1 minuut voor de start! We zijn achter de startlijn en daar gaat de toeter. Met gezwinde

12

spoed gaan we overstag en hebben gelijk al 100 meter achterstand. Maar ja, dan heb je wat in te halen! Geen gemakkelijke opgave. Zeker niet als je de grootste handicap hebt. Hoog aan de wind varen we het vuile gat uit. Aan boord is slechts een roerganger en een trimmer, geen schipper. Het overstag gaan gaat flitsend. “wat denk je”?; “goed”; “klaar om te wenden”?; “ja”; ”ree”! De boot wendt de steven, de fok staat een paar tellen bak, wordt losgelaten en de schoot wordt vliegensvlug aan gehaald en belegd. En gelijk liggen we weer op koers. Ter hoogte van de Nieuwendijk liggen we op ramkoers met een andere boot. “Wij hebben toch voorrang”? vraagt mijn broer. “Ja”, antwoord ik, … “dat denk ik”. Even later verlegt de andere boot zijn koers. Bij het passeren groeten we elkaar. Een recreant. Als we uit de beschutting van Tiengemeten komen wordt het echt heftig. Inmiddels staat de kuip vol water en heb ik de broekspijpen omgeslagen. Golf na golf kolkt via de bun van de buitenboordmotor de kuip in. Gelukkig net niet naar binnen. De zitbank aan de lijzijde staat ook vol met water dat we over de kuiprand binnen krijgen. Maar zeilen…..! Als een scherp mes snijdt de boeg door de golven. Honderden pareltjes stormen op mij af! Bukken… te laat! Nat…! Op de kop van Tiengemeten gaan we “Two Hands” voorbij met four hands aan boord. In de verte zien we de eersten een ton ronden. Dat moet dan de VG1/HV22 zijn. Omdat we toch overstag moeten om in het hoofdvaarwater te blijven varen we eerst maar stevig de verkeerde kant op om dichterbij de ton te kunnen ronden. Na de ton wordt het koers zetten richting Stad a/h Haringvliet. Met een halvewindse koers sturen we dicht langs de tonnen op zoek naar de HV40! Met de andere stand van de zeilen valt het op dat de schoothoek van de grote fok is uitgescheurd! Dat wordt met beleid verder varen. De HV40 zou een rode ton moeten zijn, maar welke? We komen er niet echt uit en controleren een groene. 37! Klopt niet, moet ergens bij Tiengemeten zijn! Dat wij zonder kaart varen breekt nu op. We hebben geen houvast aan de concurrenten. We zetten beide zeilen uit en gaan voor de wind naar de hals van Tiengemeten. De gang zit er goed in. Kijk dat moet dan de HV40 zijn. Wat raar dat die in het schema is opgenomen? Het wordt nu zoeken naar de HV57, een groene, ergens bij de brug. In de verte zien we de eerste al weer oversteken naar de andere kant van het Haringvliet. Een van die twee tonnen bij de brug moet het zijn. Achter ons zien we de “Flying Juice” naderen. Bij een groene ton ligt een zeilboot voor anker. Een controleur? We besluiten op de ton af te kruisen en het nummer te checken. Nee, ga maar door het is hem niet. Stom hadden we nu maar een kaart dan hoefden we niet het hele Haringvliet af te zoeken. We koersen op de verste ton bij de brug af. Halen we die voor Sap?

13

We doen ons best, en, zijn er eerder! Een gijp, moet lukken. He, het duurt even voor we weer goed op koers liggen richting de scheidingston. Lukt het om ook daar Sap voor te zijn? Jawel, nou het “Flying” kan die er wel afhalen. Is zo’n robje toch wat sneller. We ronden de ton en zetten koers naar de finish. De wind is aangetrokken en we houden nauwlettend de fok in de gaten. Zou hij het houden? Eigenlijk zijn we overtuigd. De “Zeerob” is nogal eens eigenwijs en kiest zijn eigen koers. Inmiddels is de “Flying Juice” ons gepasseerd en worden we door drie anderen opgejaagd. Maar die halen ons toch lekker niet in. Even wordt het nog spannend als blijkt dat we waarschijnlijk de pier van de haven in ons laatste rak niet halen. Geen risico, 2x een kleine overstag en we benne binne! We kijken om en daar zien we zo’n grote boot naderen met 5 man aan boord! Zouden die ook zoveel genoten hebben van het gevecht met de elementen? Terug in de box laat ik de zeilen drogen en neem de schade aan de fok op. Dat wordt niets meer, jammer, het was nog de originele! Om 4 uur is de uitslag. Hoe zouden we het hebben gedaan? Het eerste bericht was hoopgevend. Gediskwalificeerd! Maar dat was eigenlijk te gek dus is het omgezet in 60 straf minuten. Reden? We waren binnen de 5 minuten voor de start in het startgebied geweest. Kreunend laat mijn broer zich ’s avonds in zijn stoel zakken. Hij heeft last van stijve spieren en de kuiprand. “Je wordt oud papa”, zegt zijn dochter. Zelf breng ik thuis verslag uit van de dag en als ik vertel van de schoothoek zegt mijn vrouw; ”Dan kopen we toch van mijn vakantiegeld een nieuwe”! Mooi gebaar, van het vakantiegeld van een UWV uitkering heeft die het formaat van een grote zakdoek! Conclusie: recreanten zonder kaart, log, foon, GPS en kennis van de wedstijdregels doen alleen maar mee om te zeilen en genieten daarvan! Bemanning “Zeerob” Rechts zittend op de muur Rinus Benjert.

Foto: Truus Koopman.

14

DE JAARLIJKSE ZEILWEDSTRIJD De Stoffy heeft weer toegeslagen! Lang geleden, in de vorige eeuw zijn we aan deze traditionele wedstrijd mee gaan doen. Sindsdien staat de naam Stoffy vijf keer als winnaar op de wisselbeker! Steeds met een andere bemanning. Niet ieder jaar was succesvol. De laatste jaren namen wij ook niet altijd deel. Vaak was de Stoffy nog niet klaar, of stond gewoon nog in de loods. Vrienden Hans en Kees waren beschikbaar als er wel gevaren kon worden. Echter zonder succes, dat was volgens hen te wijten aan de manier waarop ik de start van de wedstrijd bedacht. Het gebeurde ook wel dat we als laatste over de startlijn dreven. Inmiddels heb ik mij dat natuurlijk aangetrokken en jawel deze keer gingen we als 3e over de streep. Achter ons gebeurde jammer genoeg een aanvaring. Het hek van de Two-hands kreeg een heel andere vorm. Zonde! Zelf hebben we tijdens de Haringvlietwedstrijden ook wel eens een stalen Tulla van 11 meter met een daverende klap dwars in onze kuip binnen zien komen. Je hart staat stil op dat moment. Maar goed, dit jaar was weinig op de start aan te merken. Ik leer dus nog steeds! Gedurende de wedstrijd hebben we eigenlijk geen wedstrijd gevaren. Voor en achter ons werd het steeds leger op het water. Maar wat een windje! Heerlijk zeilweer. Goed om te weten: de Stoffy is een stalen Carena 32 van ontwerper Hielke Lemstra. Gebouwd in 1969 bij Porsius in Amsterdam. Het ontwerp stamt uit beginjaren zestig toen Hielke aan zijn vriend Cees Bruynzeel (houtfabrikant) vroeg of hij watervast multiplex in S-spant vorm kon maken? Jazeker! Dat kon, en vervolgens is de Carena 32 ontstaan, bedoeld als kruiser -racer, langkieler en met een gewicht van ca 4 ton. Gedurende 3 jaar heeft Hielke met dit schip de Verbondsbezem op het IJsselmeer gewonnen. De Stoffy is bijna 2 x zo zwaar, namelijk 7,5 ton. Er staat alleen geen wedstrijdmast op. Maar je merkt bij elke windvlaag dat de oude dame er heel graag vandoor wil. We hebben genoten! En ook van de clubgenoten vooraf en achteraf. En van allen die hun inzet hebben geleverd voor wedstrijdleiding, barbediening, barbecue etc.etc. Maar helaas, de 6e overwinning zal niet worden bijgeschreven op de historische Wisselbeker. Dit jaar is de wedstrijd in 2

15

divisies gesplitst. Dus er is geen overall winnaar. Maar ik feliciteer natuurlijk de overwinnaar in de andere divisie! Die heet ook Kees! Volgend jaar gaat het feest weer verder, want het is en blijft een heel leuke happening! Kees Stofbergen. z.s. ‘STOFFY”. Foto: Truus Koopman.

ALS IEDEREEN GAAT REVEN EN KNOPEN GAAT DE BOOT VAN KEES PAS LOPEN.

16

MEDEDELING INZAKE DE COMMISSIE CLUBHUIS EN EVENEMENTEN Met ingang van het seizoen 2013 hebben Lucy Corbeau en Pia Stofbergen hun functies als leden van de commissie clubhuis en evenementen neergelegd. Wel blijven ze deel uitmaken van het roulatieteam. De werkzaamheden van Lucy zullen worden overgenomen door Liesbeth Botterman, partner van Cees de Wolff. Overigens zal Lucy haar dit seizoen nog wegwijs maken in het reilen en zeilen van het clubhuis.

Lucy Corbeau, Pia Stofbergen, Ton Haakman, Clubhuis & Evenementen Commissie.

Foto:s v.l.n.r.: Boei, Gele Iris, Zevenblad, heel mooi als het in bloei staat, maar liever niet in onze tuin! Foto:s Truus Koopman.

WIST U DAT……….. 

Wij een nieuwe damwand krijgen



Wij daar heel erg blij mee zijn



Wij spontaan kopij toegezonden kregen



Wij daar gelukkig van worden



Het heel veel heeft geregend de laatste weken



De maasvlakte 2 in gebruik is genomen

 

Dat de vaarroutes op de Noordzee aanmerkelijk zijn gewijzigd Dat wij daar als (zee) zeilers last van hebben

17

DE VOORPRET Clubwedstrijd 2013 Is altijd weer een happening. “Maanden” van voorbereiding. Bemanning regelen. Het weer voorspellen. Getijde regelen. Ja, dat is allemaal wat, de voorpret!! Na de inbraak is de voorbereiding heel lastig geweest, is alles op tijd klaar? Gelukkig met onze elektronicus Bart van Pelt is alles toch weer werkend gekregen. De bemanning is ook altijd spannend, wie kan? Wie heeft er zin in? Wie kan zeilen? Dus ruim van te voren bemanning gepolst. Vier man gepolst en weet je wat: ze konden alle vier. Dus op 4 mei s ’morgens om 09:00uur bij de boot afgesproken om het e.e.a. door te spreken. Dat ziet er spannend uit, super laagwater, dus de boot keivast! Komt goed dacht ik, eerst de briefing. De start: 11:00 uur. Bij de boot aangekomen, nog steeds keivast! Wat nu? Twee mannen aan de lieren met lijnen naar de palen een sleeplijn naar de noordwal, waar vier man aan het trekken zijn, motor vol in z’n achteruit en drie zware mannen aan lijzijde. Warempel, heel langzaam komt de Pegasus uit de box. Nu als een razende naar de startlijn, het is intussen 5 minuten voor 11. Inmiddels zien we de Flying Juice, Le Corbeau, de Arvid en de Bersama, varend in tegengestelde richting! Ook de Moana ligt nog voor de startlijn! Als een speer de motor uit, vervolgens ook gestart. Wat een spanning. Ineens ligt de Etula voor ons op de startlijn, wij moeten uitwijken, terwijl de Etula in groep 2 start. Eindelijk over de startlijn>>>> in de achtervolging. Het voordeel van veel bemanning aan boord te hebben, is dat ze allemaal aan loef kunnen zitten, dan vaar je lekker hoog. Eerst de Arvid, vervolgens Le Corbeau, de Flying Juice is nog net in zicht gebleven. Bij de Put liggen wij boven de Flying Juice, deze moet een slag maken. Nu liggen wij eerste! Bij het westelijke puntje van het eiland Tiengemeten schiet de val los van de genua. Tja met zoveel man aan boord, geen paniek. 2e val erbij en de genua weer omhoog. Inmiddels is de Flying Juice ons weer voorbij gevaren. Op weg naar de Beuningen blijft de Flying Juice erg hoog varen waardoor wij niet de kans

18

krijgen haar aan loef voorbij te gaan. Dan maar aan lij blijven. Tot mijn verbazing kruipen we langzaam onder haar door tot de bovenboei. Daar de boei gerond, richting Stad aan het Haringvliet. Ruime wind dus. Daar kan de Pegasus geen strijd aangaan met de Flying Juice. Met man en macht proberen we enigszins in de buurt te blijven door twee voorzeilen te voeren, dat brengt weinig resultaat, ze loopt verder uit. Dan maar proberen het verschil beperkt te houden. Tja, doe dat maar eens. Het gaat gewoon niet sneller. Richting de Haringvlietbrug zeilend, zien we haar varen, misschien maken we nog kans? (handicap). Pfff wat een spanning, de Flying Juice finisht, maar het verschil is gelukkig niet zo groot, ongeveer zes minuten meen ik. Dat wordt rekenen voor de wedstrijdleiding! Het resultaat? De Pegasus heeft gewonnen, dit allemaal door de hulp van mijn bemanning. Flying Juice 2e en Le Corbeau 3e. Organiseer maar eens een zeilwedstrijd zonder dat iemand iets op of aan te merken heeft. Luisteren en begrijpen is erg lastig! Ik wil de organisatie bedanken voor deze geweldige zeildag. Cees de Wolff z.s. “Pegasus”

Hopelijk tot volgend jaar.

19

ZEILEN IN KROATIE Wanneer de schoolvoorjaarsvakantie in zicht is, krijgen mijn dochter Karin, mijn schoonzoon Jeroen en de kleinkinderen -Berend (17), Veerle (16) en Merel (15) de kriebels: er moet weer gezeild worden. Telkens word ik uitgenodigd ook mee te gaan en daar hoef ik nooit lang over te denken. Reeds driemaal zeilden we in Griekenland vanuit Levkas, vorig jaar deden we Turkije en nu is het Kroatië geworden. Dag 1, Zaterdag 27 april 2013 Jeroen koos voor Ryan Air (het zou niet mijn keuze geweest zijn) omdat het prijsverschil zo enorm groot is zeker voor een gezin van vijf personen. Om naar Zadar te vliegen moesten we eerst naar Brussel/Charleroi rijden. Vergis je niet: laat dat Brussel er maar af want Charleroi ligt tegen de Franse grens! Vliegen met Ryan Air, is reizen is in een andere dimensie. Geen besproken stoelen, wie het eerst aan boord is kiest zelf een mooi plekje uit. De stoelen staan vast in de rechtop positie. Een kotszak zit niet in de stoelleuning zoals later op de terugreis bleek. Er is een strikte beperking op totaal gewicht en stuks handbagage, voor een beetje water moet je een flesje kopen. Enfin, de vlucht duurt maar anderhalf uur. De vliegtuigen zijn allen zeer nieuw. Aangekomen in Zadar namen we de shuttle bus naar de stad en vandaar huurden we een taxibusje, zes personen en de bagage in een gewone taxi gaat niet. Jeroen ging meteen in onderhandeling over de ritprijs en voor nauwelijks meer dan de prijs van het openbaar vervoer reden we naar Sukosan waar de gigantische Marina Dalmaijca is gelegen. Om 18.00 kwamen we op onze bestemming aan, een alleszins redelijke tijd. Daar lag op ons te wachten een spiksplinter nieuwe Dufour 375 voorzien van VHF, Plotter, Autopilot enz. Twee stuurwielen. Al gauw bleek dat nog niets was ingeregeld. Gelukkig hadden we zelf ervaring met het swingen van het kompas, en inregelen van de autopilot. Er was geen gebruiksaanwijzing aan boord. Het schip heeft drie tweepersoonshutten. Een zeer ruime kajuit, een gigantische koelkist. Jeroen en Karin in de voorpiek, Veerle en Merel in de SB achterhut en Berend en ik in de dito BB hut.

20

Prachtig sanitair, toilet, wastafel en douche, maar het aansluiten van de aanwezige zwartwater tank had men maar nagelaten. Direct naar buiten lozen dus. ‘s-Avonds kennis maken met de leden van het flottielje en de leiding en een gezamenlijk diner. Leuk detail: ons schip heette de “One & Only”. In het flottielje nog vier schepen waaronder de boot van de leiding. De leiding telde twee koppen Borna en Nikola, broers die zeer redelijk Engels spraken. Borna, de oudste voer op verzoek mee als schipper van een van de schepen. Dag 2, Zondag 09.00 hr. Briefing. Dit was overigens elke dag vaste prik. Bij Sukosan liggen de eilanden, eigenlijk hoge bergruggen parallel aan het vaste land. Het gevolg is dat bij Noordelijke wind het kruisen wordt om naar boven te komen en omgekeerd bij Zuidelijke wind kruisen om naar het Zuiden te gaan. De leiding kiest na het beluisteren van de weersverwachting voor de iets langere termijn voor een Noord- dan wel Zuid gerichte tocht. We gingen Noordwaarts. Men krijgt wat aanwijzingen en dan is het ieder voor zich en…………. Na de koffie gooiden we los. Bestemming Muline. We legden 23.6 mijl af. Mooi weer maar erg veel vóór de wind zeilen.

21

De zeilen trimmen en het want spannen gaf verbetering in de prestaties en snelheid. De overige flottielje deelnemers hadden op dit terrein minder ervaring en dat was duidelijk te merken. Jeroen verloor zijn pet bij het door de wind gaan Hoewel ieder dat voor zichzelf moest weten, niets is verplicht, dineerden we gezellig met het hele gezelschap.

Dag 3, Maandag Na het ochtend ritueel, briefing, water laden, boodschappen doen op weg. Wederom mooi weer, vriendelijk windje. Onderweg nog even geankerd omdat de jongelui wilden zwemmen in ijselijk koude water. Bestemming was een onbewoond eilandje, genaamd Olib, dat nauwelijks boven water stak en een broedplaats bleek van talloze meeuwen die onze komst niet waarderen konden. 23.4 Mijl afgelegd. Barbecue op het strand. Aan wal gaan kon alleen met de bijboot. Om alles voor de maaltijd aan land te brengen inclusief ons zelf vergde heel wat heen en weer roeien omdat de bijboot erg klein was. Het bootje had geen roeidoft en daarom was de boot vol met twee personen. Het deed me denken aan het bekende probleem van het overzetten van de kool, de geit en de wolf. De BBQ was een succes. De leiding had op verzoek heel veel lokale vlees soorten meegebracht en niet te vergeten de BBQ’s en houtskool. Prachtige zonsondergang. Heerlijke avond. Rond het eilandje was goede ankergrond en we brachten een rustige nacht voor anker door. Dag 4, Dinsdag Bestemming het eiland Premuda. Van te voren werden moorings besproken want er is bij dit dorpje Sukriaf heel weinig ruimte. Bij aankomst bleek de toegezegde plaats onbruikbaar en onveilig. De lokale burgemeester, annex restaurateur, annex supermarkt eigenaar en ook nog havenmeester er op attent gemaakt dat hij kon fluiten naar de klandizie wanneer we geen fatsoenlijke plaats langszij een grote betonsteiger zouden krijgen. Het is de aanlegplaats van de postboot die echter pas morgenmiddag zou komen. Dat kon dus wel want handel is handel. Afgelegd slechts 14.6 mijl De leiding had besproken met de restaurateur dat we een visschotel zouden krijgen die op een heel bijzondere manier werd toebereid. De vissen wer-

22

den in een grote afgedekte schaal gedaan met kruiden, schijfjes aardappel en olijfolie. Het geheel werd begraven onder een piramide van gloeiende houtskool en na twee uur opgediend. Heerlijk. Met een wijntje op het terras nakeuvelen en genieten van de omgeving, de zonsondergang en het goede leven. Dag 5 Woensdag Windstil, zonnig maar toch nog te koud om in de schaduw te zitten. De bimini dus opgeklapt. Geen wind dus dat wordt een beroep doen op het onderwater zeil. De autopilot heeft een drukke dag. Bestemming: Velirat. Wind loopt om van NE naar NW. Afgelegd 17.3 Nm. Wij kwamen als tweede binnen in een vrij grote Marina en meerden af aan de binnenzijde van de drijvende steiger. Allen die na ons kwamen moesten afmeren aan de buitenzijde (het open water). Weliswaar lagen ook daar de gebruikelijke mooring lijnen maar ’s-nachts stak een harde wind op en lagen die schepen verschrikkelijk te rijen. De opvarenden deden geen oog dicht. Dag 6 Donderdag Bestemming Sali. Weersverwachting Wind: 4 – 6 Bft. Kans op onweer in de loop van de dag afnemend. Motoren eerst de baai uit, ronden het eiland en zetten zeil. Plat voor het laken! Opletten voor gijpen dus zelf sturen. Wind neemt al spoedig af en geen onweer gezien. Afgelegd 24.2 Nm. Sali is echt een stadje. Eindelijk een postkantoor want kaarten verzenden was tot dusverre onmogelijk. Mooie wandeling langs de baai gemaakt. Water getankt, dan kon eindelijk weer. Drie tieners aan boord die steeds willen douchen, trekken een zware wissel op de drinkwatertanks. We laten ons weer lekker verwennen in een restaurant. Dag 7 Vrijdag We moeten die avond terug zijn in Sukosan. De kortste weg er naar toe is een route met een brug erin en die brug is te laag. Dit is geen straf. We zeilen, deels motorend, rond het eiland dat ons scheidt van het vaste land. Alweer een prachtige dag. Helaas weer zeer weinig wind. We krijgen onderweg nog een mooie show van oefenende Canadair blus vliegtuigen die als een eskader jachtvliegtuigen heel laag achter elkaar aan vliegen, water scheppen en optrekken en vervolgens niet te ver van ons vandaan water te storten (in zee) op een denkbeeldige brand. Op aanraden

23

van de flottielje leider varen we nog door een natuurreservaat met daarin een zeer nauwe, goed gemarkeerde geul, waar nauwelijks ruimte is om elkaar te passeren. Steenhopen markeren de aslijn van de geul die verschillende knikken vertoont. Afgelegd 29.8 Nm. Later die avond met het gehele gezelschap op de obligate groepsfoto, diner, wijntje en tenslotte aan boord opruimen want we moeten het schip overdragen om 09.00 hr. Een leuke reis zit erop. We horen nog dat de weersverwachtingen uitermate slecht zijn voor de gehele week. Op de terugweg heb ik een probleem: ingewanden van streek. Bij gebrek aan kotszak gebruik ik mijn pet ervoor en die is dus afgeschreven. Bas Roeleveld, ,m.s. Volante. Foto’s: Bas.

AANGEBODEN GIEK Wegens aanschaf rolreefgiek is de giek overbodig geworden. Het is een mooie aluminium giek. Lengte 350 cm. Hij heeft 3 reeflijnen en is geschikt voor een schip van 30 ft. Prijs € 70,00

tel. 0186-613958 of 06-16162427

24

Jan Koopman.

HAVENPERIKELEN

W

at gebeurt er allemaal rondom de haven. Velen onder u weten niet wat de afkorting ROHW betekent. Dit is: Regionaal Overleg Hoeksche Waard. Wij als watersportvereniging hebben ook zitting in deze werkgroep. De gemeente Korendijk heeft hierin de leiding. Alle aandacht richt zich op de ontwikkelingen rondom onze haven. Een paar weken geleden heeft u een aanlegsteiger zien verrijzen ter plaatse van het recreatiegebied. Deze steiger is een onderdeel van de diverse recreatieve voorzieningen. Als bestuur hebben wij hier geen invloed op gehad, omdat we niet op de hoogte waren van dit plotseling gerealiseerde bouwwerk. Ook de gemeente was van deze werkzaamheden niet op de hoogte. Wel is het zo dat de steiger grenst aan het recreatieterrein buiten onze erfgrens. Wij als vereniging hebben daar dan ook niets over te zeggen. U kunt er van verzekerd zijn dat wij nauw betrokken blijven bij de diverse ontwikkelingen en we zullen u hiervan op de hoogte houden. Wim van Dam (voorzitter) Foto: Truus Koopman.

25

“’T IS ECHT WAAR”.

W

at is er waar zult u zeggen. Woensdag 05 juni 2013 zijn de contracten met de aannemer getekend voor de nieuwe damwand ter plaatse van het winterbergingterrein. Na vele jaren van voorbereiding en de tegenvallers met de gemeente omtrent de benodigde gemeentegarantie, kunnen we nu gelukkig beginnen met de nieuwe stalen damwand. De aannemer is Damsteegt en hij gaat eind september 2013 starten met de aanleg, zodat we de 1e week van november de kant op kunnen voor de winterberging. Velen van u zullen eerst nog met vakantie gaan. Wij adviseren u om goed uit te rusten want na de vakantie vragen wij u om een extra handje te helpen met die dingen die de aannemer niet uitvoert. U hoort zo snel mogelijk meer van ons. Met vriendelijke groet van de commissie Havenrenovatie: Bart van Pelt, Mar Augustijn, Rinus Benjert en Wim van Dam. Wim van Dam, voorzitter.

26

27

Voorjaar op de haven

foto: Truus Koopman

28

Kopij voor het volgende nummer van KaaiPraat Bij voorkeur aanleveren als platte tekst dus zonder enige opmaak Let op: een half A4-tje is een hele pagina in KaaiPraat

De kopij dient uiterlijk Dinsdag 10 september 2013 in het bezit van de redactie te zijn

De redactie behoudt zich het recht voor, de aangeboden artikelen in te korten, zonder afbreuk te doen aan de essentie van het verhaal. Evenzo heeft de redactie het recht stukjes kopij niet te plaatsen, als deze niet beantwoorden aan de doelstelling van de watersportvereniging “de Hitsert”

VASTE OPENINGSTIJDEN CLUBHUIS November t/m Maart:

zondag

15.00 - 16.00 uur

April en Mei:

zaterdag

16.30 - 17.30 uur

zondag

16.30 - 17.30 uur

vrijdag

19.30 - 22.30 uur

zaterdag

19.30 - 22.30 uur

zondag

17.00 - 18.00 uur

zaterdag

19.30 - 22.30 uur

zondag

17.00 - 18.00 uur

Oktober:

zondag

16.30 - 17.30 uur

Extra open: Gesloten:

2e Pinksterdag 17.00 – 18.00 uur Kerstdagen en Nieuwjaarsdag.

Juni t/m Augustus:

September:

29

MUTATIES LEDENBESTAND Opgave Jaap van Oudheusden 16 juni 2013

OPZEGGINGEN ALN

541

R. Schollaard

NIEUWE LEDEN ALN

712

T. Fiolet

ALN

713

T. van der Schoor

BOXEN TOEGEWEZEN ALN

184

W. Breeman

BOX 88

ALN

402

J. de Grauw

BOX 1

ALN

658

F. Vos

BOX 73

ALN

710

P. IJsebaert

BOX 38

ALN

712

T. Fiolet

BOX 56

ALN

713

T. van der Schoor

BOX 63

Jaap van Oudheusden, havencommissaris 30

W ACHTLIJSTGEGEVEN D ATUM : 16-06-2013. NO.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19.

ALN

NAAM

DD.

64 205 322 652 628 290 344 122 683 499 670 184 529 697 698 555 565 704 630

J. Ruigendijk B.van Veen A.P. Meijer D.M. Gaasbeek C.H. Hoeksma R. Rook D. de Groot M. van Driel L.van Dam M.Blom J.Jansen W.Breeman C. de Wolff C. Pijpers H. v.d.Veer R. Voogt D. Griffioen J.Snippe J.Jungschlager

INSCHRIJVING LENGTE BREEDTE

01-10-04 27-10-06 05-12-06 04-09-07 18-01-08 05-03-08 10-12-09 07-11-06 29-01-10 03-05-11 12-07-11 01-01-12 21-02-12 21-02-12 21-02-12 07-03-12 06-07-12 25-08-12 22-03-13

9.40 11.00 10.00 9.25 10.35 11.40 9.50 9.00 9.50 10.50 8.00 10.00 10.00 7.00 10.50 14.00 9.50 9.80 9.00

3.20 3.65 3.65 3.00 3.42 3.70 3.00 3.00 3.00 3.25 3.00 3.70 3.30 2.40 3.45 4.30 3.10 2.65 3.00

Inlichtingen: Havencommissaris Jaap van Oudheusden Tel. 06 30 84 62 89 E-mail: [email protected]

31

30e jaargang nummer 120 Juni 2013 ____________________________________________________________________________

Kaai Praat

REDACTIE

✉

Gravinnelaan 64, 3261 AT Oud-Beijerland ☎ 06-12547052 Aad van der Hoek [email protected] eindredacteur Truus Koopman [email protected] ☎ 0186-613958 vormgeving

Hitsersekade 8, 3284 KC Zuid-Beijerland Jaap van Oudheusden [email protected]

☎ 0186-662605

Plevierstraat 26, 3291 XP Strijen

☎ 078-6744097

Voorzitter Secretaris Penningmeester Havenzaken Techniek

Wim van Dam [email protected] Marion Wagenaar [email protected] Rob Rook [email protected] J. v. Oudheusden [email protected] Bart van Pelt [email protected]

☎ 0186-610387 ☎ 078-6744097 ☎ 0186-683402 ☎ 06-30846289 ☎ 0186-661766

ERELEDEN

Rob Dinkla Jan de Vries

☎ 0186-661757 ☎ 0186-662034

Bart van Pelt (planning) Mar Augustijn Sytze Jorritsma Jan Koopman Ko Ridderhof Bertus van Veen Cees de Wolff Henk Wytzes

☎ 0186-661766 ☎ 0186-691716 ☎ 0186-662648 ☎ 0186-613958 ☎ 0186-616720 ☎ 078-6744644 ☎ 0186-841003 ☎ 0186-613957

CLUBHUIS "LIJNTJE" HAVENMEESTER

BESTUUR

✉

☎ 06-30846289

BESTUURSCOMMISSIES TECHNIEK

CLUBHUIS & EVENEMENTEN

Liesbeth Botterman [email protected] ☎ 0186-841003 Ton Haakman [email protected] ☎ 0186-692188

WEDSTRIJDEN

Frank Vos [email protected]

WEBSITE WEBMASTER/ CONTENT BEHEERDER

www.wsvdehitsert.nl

Rabo-bank

rekeningnummer

OMSLAGONTWERP DRUKWERK

JAN DE VRIES OMSLAG DE SNELLE DRUKKERS

Gerhard Monkhorst

32

☎ 0186-617735

[email protected] ☎ 078-6745185 16 02 02 698 FOTO RENS JACOBS KLAASWAAL