Acht maatregelen voor veiligheid

VPTBEURS2009 Een succes moet je uitbouwen. Na de eerste beurs voor een Veilige Publieke Taak (VPT) in 2008 heeft het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties daarom niet stil gezeten. Op 8 oktober 2009 werd de tweede VPT Beurs in de rijtuigenloods in Amersfoort georganiseerd. Hoe nodig dat was? Sjaak Krombeen, programmamanager Veilige Publieke Taak somt op: “Elke dag raken er vier politiemensen gewond, vinden er vijftig incidenten in het openbaar vervoer plaats en worden er parkeerwachters bedreigd.” Hard nodig dus. Op de beurs konden bezoekers bij de verschillende stands zien wat organisaties met een publieke taak doen tegen agressie en geweld. Verder waren er net als in 2008 diverse workshops waarin van elkaar geleerd kon worden. Krombeen: “We proberen met deze beurs het overleg te faciliteren. Dat is nodig. De organisaties zitten overal in het land; het kost veel tijd om bij elkaar te komen. Op de beurs kan iedereen elkaar zo aanspreken. Ik zie de Ambulancezorg met de Jeugdzorg praten, de Politie met de NS. Er wordt veel kennis overgedragen, dat is exact wat we willen.” De beurs maakt deel uit van het programma Veilige Publieke Taak dat nu een kleine twee jaar loopt. Het programma heeft als doel te komen tot een situatie waarin werknemers met een publieke taak hun werk veilig en respectvol kunnen uitoefenen. Het programma richt zich op twee pijlers: - Regierol naar ketenpartners binnen de overheid en werkgevers met een publieke taak. Dat wil zeggen het ontwikkelen en uitdragen van een duidelijke normstelling en het maken van eenduidige afspraken met politie en het Openbaar Ministerie. - Het faciliteren en ondersteunen van werkgevers met een publieke taak in hun handelen tegen agressie en geweld. Dit komt neer op het kijken naar de oorzaken, gevolgen en omvang van het geweld tegen werknemers in de publieke taak en het aanbieden van instrumenten ter bestrijding van dit geweld. Verder moeten via het programma praktijkvoorbeelden naar voren worden gebracht. “Het is allemaal achterstallig onderhoud,” zegt Krombeen. “We zijn een lange tijd minder scherp geweest in het handhaven van de normen en waarden, dat verandert nu. Het is nodig, de maatschappij is aan het individualiseren en het gebruik van drank en drugs neemt toe.” Volgens Krombeen worden er flinke stappen gemaakt. “Het eerste jaar was de beurs nog vrij algemeen, zo kregen we een beeld van wat er allemaal speelt. Dit jaar hebben we al een beter idee van wat er moet gebeuren en zijn er acht maatregelen geformuleerd die de veiligheid bevorderen. We zijn verder in de bestrijding van agressie en geweld.”

2 | VPT Beurs 2009

VPT Beurs 2009 |

Acht maatregelen voor veiligheid Fer Bouwman van het Witte Kruis laat de stapel visitekaartjes zien die hij vandaag heeft verzameld. “De Belastingdienst, Arbodienst, Politie, zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal hebben ze interesse in wat wij doen.” Het Witte Kruis, dat onder andere Ambulancezorg biedt, heeft ingezet op een goede training van het eigen personeel om geweldsincidenten te verminderen. Bouwman vertelt erover op de VPT Beurs. In de training wordt geleerd het eerst bij jezelf te zoeken. Wat roep je als ambulancebroeder op? Bouwman geeft een klein voorbeeld: “Mensen zijn al twintig minuten bezig met het reanimeren van iemand die onwel is geworden. Dan moet je als ambulancepersoneel niet bruut aan komen rijden en zonder iets te zeggen alles over nemen. Dat kan agressie in de hand werken. Het zijn kleine dingen, maar het kan wel een wereld van verschil maken.” Training/scholing maakt deel uit van de kapstok waaraan de tweede VPT Beurs opgehangen is. In totaal zijn er acht maatregelen opgesteld die tot een vermindering van agressie en geweld tegen werknemers met een publieke taak moeten leiden. Volgens Sjaak Krombeen, programma manager Veilige Publieke Taak, moet elke organisatie de acht maatregelen oppakken om verder te komen. Wat er allemaal mogelijk is, wordt duidelijk op de VPT Beurs. De beursvloer is ingedeeld aan de hand van de acht maatregelen. In de ene hoek is alles te vinden over registratie, hoe kun je een beter inzicht te krijgen in agressie en geweld binnen de organisatie? In de andere hoek vertellen verschillende organisaties hoe zij de schade op de dader verhalen. Voor diegene die de acht maatregelen gemist hebben, zetten we ze nog een keer op een rij.

Draag uw organisatienorm van acceptabel gedrag uit

“De kraan moet dicht” Reageer binnen 48 uur richting de dader indien deze agressie en geweld gebruikt tegen uw werknemers

Het moet duidelijk zijn: geweld en agressie tegen werknemers met een publieke taak kan niet. Er is daarom een duidelijke norm voor organisaties opgesteld die is gebaseerd op vier basisregels: agressief en gewelddadig gedrag wordt niet getolereerd, geef de professional de ruimte om zijn werk te doen, volg de aanwijzingen van de professional op en verstoor de bedrijfsorde niet. Op deze VPT Beurs werd elke organisatie met een publieke taak opgeroepen om deze norm in navolging van alle ministeries en ruim 40 andere organisaties te ondertekenen.

Snelle reactie is het meest effectief, maar hoe vaak geeft uw organisatie een reactie richting de dader? In het gevangeniswezen geeft 60% een reactie. In het voortgezet onderwijs is dit 74%. Bij de sociale diensten geeft 65% een reactie. De gemeente Spijkenisse bezoekt na ieder incident de dader. Het blijkt effectief, het aantal incidenten is sterk afgenomen. De vraag aan andere organisaties is daarom: hoe reageren zij richting de dader?

Bevorder dat uw werknemers elk voorval van agressie en geweld melden

Bevorder dat uw werknemers aangifte doen en/of geef strafbare feiten (zoals fysiek geweld en bedreiging) zelf aan bij de politie

Bij gemeenten melden 45% van de slachtoffers een incident bij de leidinggevende. Dat is minder dan de helft. De vraag is daarom: weten alle werknemers met een publieke taak waar ze geweld moeten melden binnen de organisatie. Als niemand iets meldt, kan er ook niets worden opgelost

Registreer alle incidenten van agressie en geweld tegen uw werknemers Het is belangrijk om een goed inzicht te krijgen in de omvang van het geweld, registratie is daarom essentieel. Via verschillende systemen zoals ARO, GIR en ZIR kan alles goed bij gehouden worden, toch gebeurt dat nog niet overal.

Train uw werknemers in het voorkomen van en omgaan met agressie en geweld Het liefst zou je geweld helemaal voorkomen, maar als er een incident plaatsvindt, dan moeten werknemers goed voorbereid zijn. Training en scholing zijn daarom erg belangrijk. In de sector Jeugdzorg hebben ze dit al goed begrepen. Bijna alle organisaties binnen die sector (89%) bieden trainingen aan. Anderen zoals de Gemeente Enschede geven trainingen aan iedere medewerker, terwijl Medisch Centrum Alkmaar bijvoorbeeld gastvrouwen inzet en het Witte Kruis trainingen individueel aanbiedt.

3

Wanneer doe je als werkgever aangifte? Bij het UWV gebeurt dat in iets meer dan de helft van de gevallen (56%). Bij burgermeesters en wethouders is dat al meer: zij doen in 67% van de gevallen aangifte. Het blijft een heikel punt, vooral omdat slachtoffers soms angst hebben voor represailles van de dader.

Verhaal de schade op de dader Van de gemeenten verhaalt 65% de schade op de dader, dat wil zeggen dat 35% van de gemeenten de schade zelf betaalt. Een terrein dus waar nog winst op te behalen valt. Bij de Politie Haaglanden is dat gebeurd: zij verhalen 100% van de schade op de dader.

Verleen nazorg aan werknemers die slachtoffer zijn van agressie en geweld Bij de NS krijgt 90% van de slachtoffers van een geweldincident nazorg. Hoe is dat bij andere organisaties? En wat voor nazorg is er allemaal? Onder andere door Veiligheidscoaches, BedrijfsOpvangTeams (BOT), Collegiale opvang en Professionele opvang. Op de VPT Beurs werden diverse methoden over het voetlicht gebracht.

Roos van Erp Bruinsma, secretaris-generaal van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, is trots op alle organisaties met een publieke taak die op de VPT Beurs de handen in één slaan tegen agressie en geweld. Een kort interview met de voorzitter van de jury van de Veilige Publieke Taak AWARD. Waarom is deze dag nodig? “De cijfers spreken voor zich. Tweederde van de hulpverlening heeft te maken met agressie en geweld tijdens het werk. Dat is onacceptabel! Het is een prioriteit van ons ministerie om dat te bestrijden. Ik heb op de beurs goede projecten gezien. Bijvoorbeeld Stichting De Hoop ggz. Ze doen er alles aan om geweld te voorkomen. Preventie, daar gaat het om.” Wat is u opgevallen op de VPT Beurs? “Ik vind het in het algemeen mooi opgezet. Ik heb een ronde gemaakt en met enkele deelnemers gepraat, je ziet hoeveel contacten zij leggen met participanten uit andere sectoren. Dat is ontzettend belangrijk, het stemt mij tevreden.” Geweld en agressie tegen werknemers in de publieke taak is een thema dat u na aan het hart ligt, u bent zelf bestuurder geweest van het GVU. “Tot vorig jaar was ik algemeen directeur van het Gemeentelijk Vervoersbedrijf Utrecht. In 2002 zijn wij als vervoersbedrijf nauwer samen gaan werken met de politie. Het was fantastisch om te zien hoeveel dat opleverde. Bus- en trambestuurders zien veel op een dag, het zijn daarom goede extra ogen van de politie.” Het programma VPT loopt nu twee jaar, wat heeft het concreet opgeleverd? “Met een stimuleringsregeling hebben wij 68 organisaties met 2,8 miljoen euro kunnen steunen. Daarnaast zie je dat dankzij het programma Veilige Publieke Taak de aanpak van geweld is versneld. Wat de werkgever doet, vindt sneller opvolging bij de politie. Het Openbaar Ministerie brengt zaken eerder naar de rechter. Het besef dat dit nodig is, is groter geworden. Belediging hoort niet bij het vak, die norm is nu nog duidelijker gesteld.” Is er binnen het programma Veilige Publieke Taak niet te veel aandacht voor de dader? “Vind ik niet, het programma richt zich net zo goed op het slachtoffer. Maar het is belangrijk om de dader goed aan te pakken. Die moet leren dat zijn gedrag onaanvaardbaar is, anders is het dweilen met kraan open. De kraan moet juist dicht. Mensen moeten met plezier hun werk kunnen doen.”

4 | VPT Beurs 2009

En wat vinden zij? Piet Hoogstraten, medewerker personeelszaken Voedsel en Waren Autoriteit (VWA): “De opzet van de beurs is interessant, heel interactief, er worden een hoop ideeën uitgewisseld. Net was ik bij een workshop van het Medisch Centrum Alkmaar. Daar ontstond een levendige discussie tussen de bezoekers. Zelf hebben we als VWA veel te maken met agressie bij de controles op het rookverbod. Tegenwoordig bezoeken we de kroegen anoniem en bij risicocafés waarschuwen we de politie vooraf. Het is triest, maar nodig.”

Korte impressies van twee workshops Workshop Recherche Delft Recherche onderzoek: bedreiging buschauffeur met vuurwapen Buschauffeur Tjan Hanoman vindt het nog steeds moeilijk om te praten over die 31ste oktober 2008. Op die dag, omstreeks twee uur in de middag, houdt een man de bus van Hanoman tegen, hij wil mee. Als de busbestuurder hem vriendelijk verzoekt nog even aan de andere kant van de straat te wachten, krijgt hij een geladen pistool tegen zijn hoofd. Nog altijd met een trillende stem: “Alles wordt dan zwart voor je ogen, je ziet niks meer. Pas de dag daarna besef je wat er gebeurt is. Je gezin lijdt eronder.” Het verhaal van buschauffeur maakt duidelijk wat voor gevolgen geweld kan hebben op werknemers met een publieke taak. In de workshop van de recherche Delft

VPT Beurs 2009 |

Cor Stekenburg, geeft namens vervoerder Arriva voorlichting op scholen: “Ik stond net te praten met Edwin Snuverink van een andere vervoerder, Véolia. Wij zitten in het noorden, zij in het zuiden, maar we kampen met dezelfde problemen. Het is interessant om oplossingen uit te wisselen. Zelf ben ik tot 1994 buschauffeur geweest, ik raakte gefrustreerd door alle vernielingen. Toen ben ik met het idee gekomen van de bus waarmee ik op deze beurs sta. Het is een oude bus die helemaal vol hangt met krantenberichten van vernielingen. Ik rij met deze bus langs scholen om voorlichting te geven. De kinderen schrikken vaak als ze al die krantenkoppen zien, het werkt confronterend. Morgen ga ik weer op pad, naar Winsum.”

Marieke Ossenschrijver, onderzoeker aan het Centrum voor Politie- en Veiligheidswetenschappen van de VU: “Ik doe onderzoek naar geweld door en tegen de politie. Deze beurs trok daarom mijn aandacht. Het is goed om alle verschillende projecten te zien, hoe innovatief iedereen bezig is. Het geweld tegen werknemers in de publieke taak is de laatste jaren toegenomen, het is belangrijk om daar op in te springen. Met deze beurs gebeurt dat. Wat ik vooral interessant vind is dat je hier de persoonlijke verhalen te horen krijgt, niet alleen de cijfers. Ik ga zo naar een workshop van de recherche Delft. Het gaat over een zaak waarin een buschauffeur met een pistool is bedreigd. Ik ben benieuwd wat ze gaan vertellen.”

vertellen twee rechercheurs hoe er bij de politie is omgegaan met de zaak. Tussendoor deelt de chauffeur zijn belevenissen rond de zaak met de bezoekers van de workshop. Hij zegt teleurgesteld te zijn in Connexxion. “Niemand van dat bedrijf heeft me opgevangen. Alleen mijn direct leidinggevende heeft iets van zich laten horen. Het enige dat ze wilden is mij weer zo snel mogelijk op de bus hebben. Uiteindelijk ben ik via Slachtofferhulp Nederland bij een psycholoog terecht gekomen.” De man die het pistool op het hoofd van Hanoman zette, werd begin dit jaar opgepakt. Omdat de chauffeur tijdens de bedreiging een veiligheidsknop indrukte, stond alles op band. Nadat het fragment bij TV West werd uitgezonden, herkenden twee mensen de stem van de dader. Snel daarna werd de man ingerekend. Hij kreeg uiteindelijk negen maanden, waarvan drie voorwaardelijk. Twee weken na de uitspraak deze zomer mocht hij weer naar huis. Hij had al dik vijf maanden in voorarrest gezeten. En Hanoman? “Ik denk er nog elke dag aan, vergeten doe je zoiets niet.”

Workshop Medisch Centrum Alkmaar Borging en verankering van het agressieveiligheidsbeleid In één van de wagons in de rijtuigenloods vertellen Peter Vieveen en Nico Dekker over het beleid tegen agressie en geweld binnen het Medisch Centrum Alkmaar. Zeven jaar geleden zette het ziekenhuis een nieuw traject in, de twee sprekers nemen het stap voor stap door. Het begon destijds allemaal met het interviewen van werknemers. Zo werden de zwakke plekken binnen het agressie-veiligheidsbeleid blootgelegd, daarna was het tijd voor actie. Het zijn soms kleine dingen die een hoop veranderen. Zo werd het meubilair allemaal vastgezet en zit de arts tegenwoordig dichter bij de deur zodat hij snel kan vluchten in het geval dat iemand agressief wordt. “Er zit veel tussen de oren,” vertelt Vieveen. De workshop wordt echt interessant als de heren bij een gevoelig thema uitkomen: aangifte doen. Wat gebeurt er als een arts geen aangifte durft te doen omdat hij bang is voor represailles. Er ontstaat een interessante discussie.

5

Marianne Bos, werkzaam bij de arbodienst in de gezondheidszorg: “Ik vind het een hartstikke goede beurs, erg informatief. Er staan geen verkopers, maar mensen die elkaar willen helpen. De dialoog, daar draait het om hier. Het klinkt cliché, maar uiteindelijk moeten we het toch samen doen. Wat me het meest opvalt, is dat het besef steeds groter wordt dat het niet bij je werk hoort om uitgescholden te worden. Dat is een goede ontwikkeling.”

Vieveen: “Dat gebeurt eigenlijk nooit. Maar goed, als het gebeurt dan neemt het ziekenhuis de aangifte over, dan staat de naam van de arts niet in het dossier.” Bezoeker 1: “Maar als de dader wil kan hij via zijn advocaat toch achter de naam van de arts komen. Dat angstgevoel blijft dus, ook al doet het ziekenhuis de aangifte.” Bezoeker 2: “Ik werk bij de Belastingdienst, wij doen soms geen aangifte, we vinden het te link.” Bezoeker 3: “Bij de gemeente Woerden werken we nauw samen met de politie. Als er angst is voor represailles na een aangifte, dan geven we dat door. De politie houdt de dader dan extra in de gaten.” Bezoeker 2: “Maar het blijft een bottleneck. Er zou via het Ministerie van Justitie iets aan gedaan moeten worden zodat je volledig anoniem aangifte kunt doen.” Bezoeker 4: “Het helpt al heel veel als de voorlichting beter wordt zodat het slachtoffer weet wat er allemaal met zijn informatie gebeurt als hij aangifte doet.” Dekker en Vieveen kijken tevreden toe. Ze hebben wat los gemaakt.

6 | VPT Beurs 2009

Veilige Publieke Taak AWARD 2009 Handen af van onze helpers. Met dit motto werd op de tweede VPT Beurs voor het eerst de Veilige Publieke Taak AWARD uitgereikt. Een jury onder aanvoering van Roos van Erp-Bruinsma, secretarisgeneraal van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, nomineerde drie organisaties met een succesvolle aanpak van agressie en geweld tegen hun medewerkers. Op de beursdag streden het GVB (openbaar vervoersbedrijf Amsterdam), Stichting De Hoop ggz en de Gemeente Spijkenisse om de prijs van 25.000 euro. De bezoekers kozen de winnaar door de stembiljet met hun voorkeur achter te laten in de grote stembussentonnen op de beursvloer. De genomineerden:

Wie? GVB (openbaar vervoersbedrijf Amsterdam)

Wie? Stichting De Hoop ggz

Wie? Gemeente Spijkenisse

Wat? Nadat het geweld in trams, bussen en metro’s tien jaar geleden de spuigaten uitliep, besloot het GVB in actie te komen. De organisatie stelde het Masterplan Veiligheid op. Het nieuwe beleid was gestoeld op drie peilers: centrale aansturing, continu toezicht en communicatie afspraken. Zo worden de bussen, trams en metro’s sindsdien continu door vier personen via camera’s in de gaten gehouden. Gebeurt er wat dan rijden er speciale surveillancewagens rond die op het incident worden afgestuurd. Het is slechts een kleine greep uit de maatregelen die veel hebben opgeleverd.

Wat? De slogan van het project dat deze ggz-instelling in januari 2009 startte, is Samen tegen agressie. Het werd opgezet met drie doelen voor ogen: voorkomen, beperken en afhandelen van agressie. Bij dit project draaide het in eerste instantie om bewustwording. Er werden onder andere kleurrijke posters opgehangen met een duidelijke boodschap: geweld is niet normaal. Daarna was het tijd voor training. Samen met agressiecoaches leerden de cliënten van de instelling hun agressie te beheersen en leerden de medewerkers hoe om te gaan met agressief gedrag.

Wat? Snelheid, daar draait het om bij de aanpak tegen agressie en geweld van de Gemeente Spijkenisse. Het slachtoffer van agressief gedrag wordt door de gemeente meteen opgevangen en het innovatieve: ook met de dader wordt snel contact gezocht. Is een ambtenaar agressief bejegend, dan wordt de dader thuis bezocht. Het werkt, juist in de veilige thuisomgeving beseft de dader dat hij fout is geweest.

Waarom genomineerd? De jury: “We prijzen het GVB vanwege de jarenlange inspanningen tegen agressie en geweld, ook toen een gestage daling van incidenten werd bereikt. In de aanpak wordt het perspectief van medewerkers en klanten goed meegenomen door een koppeling van service en veiligheid.” Het cijfer In 1999 werden er 6500 incidenten van agressie en geweld bij het GVB gemeld, vorig jaar waren dat er 2128. Het gezicht achter het beleid Bij de GVB-stand op de VPT Beurs vertelt Nordin Nassla vol trots over de aanpak van zijn werkgever. Zelf was hij buschauffeur, hij weet hoe moeilijk dat beroep is. “Je bent met vijf dingen tegelijk bezig, een conflict erbij kan dan te veel zijn.” Nassla, die tegenwoordig in een surveillancewagen rondrijdt en voorlichting geeft op scholen, is enorm trots op de nominatie. “Het is een enorme eer, het is een steuntje in de rug. Maar we gaan nu zeker niet achterover leunen, er is nog genoeg werk aan de winkel.”

Waarom genomineerd? Jury: “Het project Samen tegen agressie heeft vooral een nominatie verdiend vanwege de cultuurdoorbrekende insteek. De gekozen aanpak geeft blijk van aandacht voor het eigen personeel en legt de verantwoordelijkheid duidelijk daar waar die hoort: de dader.” Het cijfer Het gevoel van veiligheid onder het personeel van Stichting De Hoop is in een klein jaar met 31% toegenomen. Het gezicht achter het beleid Druk, druk, druk… Er is tijdens de VPT Beurs grote interesse voor het project van Stichting De Hoop. Veel bezoekers willen er het fijne van weten. Dus vraagt Serge Willemstein, de bedenker van de aanpak, of de verslaggever later kan terugkomen. Het zegt genoeg over het succes van de aanpak van de ggz-instelling uit Dordrecht. Het mooie is dat ze het willen delen met anderen. Op hun website (www.dehoop.org) is hun project te downloaden. “Als wij het met verslaafden en gedetineerden kunnen, dan moet het in andere sectoren ook kunnen,” licht Willemstein later, als hij wel even tijd heeft, toe.

Waarom genomineerd? Jury: “Het herstel van menselijk contact is een opvallend punt in deze aanpak. Dat vindt plaats door huisbezoeken aan daders. De medewerkers vragen daarbij zelf om excuses van de daders. Dit wordt als innovatief beschouwd. Deze invulling gaat duidelijk verder dan wat verwacht mag worden en in dat kader spreken wij van ‘goed werkgeverschap’.” Het cijfer Sinds de invoering van de nieuwe aanpak is het aantal meldingen van agressie met de helft afgenomen. Het gezicht achter het beleid Willem van Rijn is 24 uur per dag, zeven dagen per week beschikbaar. Ze kunnen hem bellen als er ergens in de gemeente Spijkenisse iets aan de hand is. Hij gaat dan zo snel mogelijk naar de ambtenaar met een bloemetje. “Als ambtenaar begin je na een incident ook te twijfelen: heb ík misschien iets fout gedaan? Met dat bloemetje laten we zien dat het niet zijn schuld is.” Daarna gaat Van Rijn op zoek naar de dader. “Het helpt, ze bieden vaak hun excuses aan en snappen dat ze fout zitten.” Het is hard werken om dit poldermodel tegen agressie uit te voeren. Een flesje wijn werd daarom wel geopend door Van Rijn toen hij hoorde dat de gemeente Spijkenisse genomineerd was.

Links: Stichting De Hoop neemt de cheque en het kunstwerk in ontvangst. Rechts: de andere twee genomineerden ontvangen een oorkonde. Kunstenares Lieke Smits over haar beeld: “De bol is gevormd door ineengeslagen handen. Dat is uiteraard symbolisch. Ik moest iets doen met de slogan handen af van onze helpers, hulpverleners werken bovendien met hun handen. Daarnaast vormen de handen een gesloten wereld, een wereld waar je niet met geweld moet proberen binnen te dringen.”

En de winnaar is... Om vier uur is het dan eindelijk zover. De drie genomineerden staan zenuwachtig op het podium te wachten op de videoboodschap waarin minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties de winnaar bekend gaat maken. “En de winnaar is…” Kleine stilte. “Stichting De Hoop.” Serge Willemstein van Stichting De Hoop ggz gooit enthousiast zijn handen in de lucht. De cheque van 25.000 euro gaat naar Dordrecht. Andere medewerkers van de ggzinstelling staan aan de rand van het podium toe te kijken. Na afloop kan Willemstein het nauwelijks geloven. “Fantastisch, dit hebben we met een goede club toch maar mooi bereikt. Onwaarschijnlijk! Dit is echt een enorme opkikker.” Hij heeft al zo’n idee wat hij met het geld wil doen. “We zijn nu bezig geweest met volwassenen, maar wij vangen ook kinderen op. Hoe moeten zij omgaan met agressie? Dat is een terrein waar nog veel winst te boeken valt. Daarnaast zit ik er over te denken om met andere organisaties een agressienetwerk op te richten waar ideeën uitgewisseld kunnen worden. Waarom zou je het wiel telkens opnieuw uit vinden.”

8 | VPT Beurs 2009

Het Theater José: “Komt u even binnen!” Freek: “Mooie prijzen, nuttige prijzen.” José: “Freek, Hoeveel moeten we er nog.” Freek: “José, we moeten helemaal niks” José: “Oké, dan gaan we beginnen met de quiz.” Even een luchtig tussendoortje. Daar zorgen Freek -wit pak, roze blouse- en José -strakke gele broek, blouse met tijgerprint en veel gouden sieradenvoor op de VPT Beurs. De acteurs verzorgen tijdens de beurs elke uur een paar luchtige quizjes waar de bezoekers aan kunnen deelnemen. De twee willen met de quiz verbondenheid creëren onder de bezoekers. Freek (Theo Schouwerwou): “We laten de deelnemers wat persoonlijks vertellen tijdens de quiz. Wat doen ze? Zo leren de mensen wat van elkaar.” Daarnaast trachten de twee acteurs de deelnemers via de quiz ook wat afstand te laten nemen van de problematiek. José (Evelien Harberink): “We stellen een vraag, als je het antwoord weet, moet je bingo roepen. Je ziet dan de ene persoon zijn hand opsteken, de ander hé roepen en dan pas schreeuwt iemand bingo. Het verband is te leggen met de aanpak tegen geweld. Er wordt veel gepraat, maar er wordt soms aan de essentie voorbij gegaan. Dat willen we laten zien.” Zo is het toch iets meer dan alleen een luchtig tussendoortje.

Colofon Het Programma Veilige Publieke Taak is een programma van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Postbus 20011 2500 EA Den Haag Tel: 070-4266048 E-mail: [email protected] www.veiligepublieketaak.nl

Wij willen de volgende organisaties bedanken voor hun bijdrage aan de VPT Beurs: Abvakabo FNV AenO Fonds Gemeenten Ambulancezorg Arbeidsinspectie Arriva Nederland AZRR (Regio RotterdamRijnmond) CAOP / Veilige Zorg Centrum School en Veiligheid/APS Divosa/UWV FMN (samenwerking Connexxion, Arriva, etc.) Gemeente Heerlen Gemeente Spijkenisse GVB InternetSpiegel Medisch Centrum Alkmaar Ministerie van Justitie Nederlands Jeugdinstituut

NS Politie Groningen Politie Haaglanden/ Recherche Delft Politie Twente Politie Utrecht en Gemeente Vervoerbedrijf Utrecht Politiebond ACP RET Slachtofferhulp Nederland Stichting de Hoop ggz Stichting M. Stichting slachtoffers en daders Subdriehoek Agressie en Geweld (Gemeente Amsterdam, OM en politie) Veiligheidsregio Limburg-Zuid Witte Kruis Holding

De derde VPT Beurs zal plaatsvinden op 7 oktober 2010! Heeft u een effectieve aanpak of een goed praktijkvoorbeeld en wilt u dat presenteren op deze beurs? Laat het ons weten. Stuur een e-mail naar: [email protected].