A M S T E L L A N D E N D E M E E R L A N D E N

RIBWnieuws E E N

U I T G A V E

V A N

JAARGANG 18

D E

R I B W

K E N N E M E R L A N D / A M S T E L L A N D

NUMMER 3

Ideeënmarkt: inspirerend! 11

E N

D E

M E E R L A N D E N

DECEMBER 2012

Cursus jouw verhaal vertellen 18

AFSCHEID VAN RIBW NIEUWS Voor je ligt de laatste RIBW Nieuws in deze vorm. RIBW Nieuws komt al 18 jaar uit. Bijna 12 jaar maak ik deel uit van de redactie. Tussentijds wijzigde de samenstelling van de redactie, wijzigde de inhoud/lay-out van de nieuwsbrief, gingen we van zwart/wit naar kleur en van veel tekst naar minder tekst en meer plaatjes. Op ons vernieuwde Intranet kunnen we iedere dag actuele berichten op de homepage plaatsen. Datzelfde doen we op onze website. Nieuwsbrieven worden steeds meer elektronisch verstuurd. En ook RIBW K/AM wil dat gaan doen. Verdwijnt dan het gedrukte nieuws? We

Van BW naar BZW 21

HAARLEMSE VRIJWILLIGERSPRIJS

EERSTE PRIJS VOOR SPORTMAATJES! Esther Hoornweg (op de foto met bloemen): “Heel hartelijk dank voor ieders stem op het sportmaatjesproject. Het heeft geholpen!!! 3 december was de uitreiking van de Haarlemse Vrijwilligersprijs 2012. Het was super spannend. Na een mooie speech van wethouder Jack van der Hoek kregen we te horen dat we de winnaar waren. Een hele eer, maar vooral een grote pluim voor de sportmaatjesvrijwilligers. Want

Mijn communicatie-collega Maria Konijnenbelt

zonder hen zouden we lang niet zo goed werk kunnen

en ik gaan de komende tijd kijken hoe we de

leveren.”

denken van niet.

verschillende doelgroepen van RIBW K/AM op de hoogte kunnen houden van nieuws, actuele ontwikkelingen, etc. Om de behoefte bij medewerkers en cliënten te peilen zullen we ergens begin 2013 een enquête houden. De uitkomsten nemen we mee in een advies aan het MT. Ik dank de redactie, medewerkers en cliënten voor hun geleverde aandeel aan RIBW Nieuws

De prijs is een mooi beeldje, een grote bos bloemen, naamsbekendheid via de media (onder andere een artikel in Haarlems Dagblad) en een uitje met alle vrijwilligers: de meezingvoorstelling van The Sound of Music in de Haarlemse stadsschouwburg. Wij zijn er trots op!

door de jaren heen!

De medewerkers van het Sportmaatjesproject:

Suzan Tromp

Katinka Broekhof, Thijs Broersma, Esther Hoornweg en Bianca Rooyers.

Redactie

1

Over het algemeen zijn de cliënten om de meest uiteenlopende redenen dakloos geworden: schulden, scheiding, of ze hebben nooit een eigen plek gehad, terwijl ze wel getrouwd zijn en een kindje hebben. (Om een beeld te geven van de kinderen: er wonen er nu 22 bij ons, in de leeftijd van zes maanden tot zeventien jaar.) De mensen die hier verblijven, komen via het Wmo-loket van de gemeente. De plaatsingen gebeuren altijd op voordracht van de gemeente,

MO HAARLEMMERMEER Per 1 juli zijn we in Hoofddorp gestart met de Maatschappelijke Opvang Haarlemmermeer. Een bestaande locatie waar voorheen begeleiding werd geboden vanuit Humanitas onder Dak. We zijn hier op verzoek van de gemeente dit jaar mee begonnen, omdat de aanbesteding vanaf juli 2013 door RIBW K/AM was binnengehaald. Wij verzorgden al MO in Haarlem en Beverwijk en met de overname van de MO in Hoofddorp doen we dat nu dus ook in onze werkregio Haarlemmermeer. In de maanden voor de start zijn we met een aantal medewerkers, dat al via Humanitas onder Dak op deze locatie werkte, in gesprek gegaan en deze medewerkers hebben een nieuw contract gekregen bij RIBW K/AM. Gezinnen met kinderen Op 2 juli was het officieel zo ver; na een gezamenlijke lunch met Humanitas onder Dak en de gemeente, begon het team enthousiast

die ook bepaalt wie er waar op de wachtlijst komt te staan. Zodra de cliënten geplaatst zijn, maken we een plan dat er op gericht is mensen binnen een maand of negen klaar te maken voor doorstroom naar een eigen woning. Helaas gaat dat vaak niet gemakkelijk en we overleggen daar dan ook intensief over met de gemeente en de woningbouw. We werken met vier persoonlijk begeleiders en twee beheerders en er is inmiddels ook een nieuwe woonzorgmedewerker aangenomen die gaat ondersteunen bij het onderhoud van de units. De functie van beheerder is een nieuwe binnen RIBW K/AM. Het gaat daarbij om een combinatie van toezichthouden, het terrein bijhouden en het opknappen van de units, indien nodig. We werken veel samen met andere instanties op het gebied van financiën en de opvoeding van de kinderen. Deze zaken liggen te ver van ons werk af en we schakelen hier dan ook graag de ketenpartners voor in.

aan deze nieuwe uitdaging. De MO biedt in zogenaamde containerwoningen onderdak aan twintig gezinnen met kinderen (of alleenstaande ouders met kinderen). De containerwoningen (wij noemen ze Units) zijn per vier geclusterd op het terrein aan de Hoofdweg. Per unit is er een kleine slaapkamer met een bed of een stapelbed voor de kinderen. Daarnaast is er een woonkamer annex keuken annex ouderslaapkamer. En er is een badkamer waar ook de wasmachine staat. Het zijn misschien kleine woningen voor vier mensen, maar op het moment dat cliënten hier komen, zijn ze ontzettend blij met deze plek voor henzelf. Voor tijdelijk gebruik is het goed te doen. 2

Eerste paal nieuwbouw Inmiddels is ook de eerste paal van de nieuwe

een ander beveiligingsbedrijf. Daarnaast moeten de medewerkers met allerlei, voor hen, nieuwe

MO de grond ingegaan. Door Ymere wordt een

systemen aan de slag, wat veel tijd en energie

nieuw gebouw neergezet, dat wij als permanente MO in gebruik zullen nemen. Dit gebeurt

vraagt. Maar als teamleider zie ik hoe iedereen hard aan de slag is gegaan en zeer gemotiveerd

op verzoek van de gemeente Haarlemmermeer. Die eerste paal was vooraf kleurrijk beschilderd

werkt. Twee nadelen: de ruimte en de temperatuur… Zo zijn we tijdens de hitte

door kinderen van de huidige opvang. Naar verwachting kunnen we in de zomer van 2013 van start op de nieuwe locatie. De nieuwe

afgelopen zomer maar buiten gaan vergaderen!

opvang zal niet alleen een kwalitatieve verbetering brengen, maar ook de mogelijkheid

Teamleider BW Floriande en MO Haarlemmermeer

Esther van de Haar

om meer mensen op te vangen: we gaan van twintig naar dertig woningen.

LOCATIE MATHILDE WIBAUTSTRAAT OVER VAN GGZ INGEEST NAAR RIBW K/AM

Samen cupcakes bakken voor de gasten Niet alleen wij zijn enthousiast, ook wethouder John Nederstigt is blij dat RIBW K/AM en Ymere zo voortvarend van start zijn gegaan: “We waren altijd tevreden met de tijdelijke gezinsopvang. Dit permanente gebouw is naast een kwalitatieve verbetering ook een uitbreiding van twintig naar dertig woningen voor de gemeenten voor de potentiële gebruikers uit deze gemeenten, want om hen gaat het tenslotte.”

GGZ inGeest heeft enkele maanden geleden aangegeven de locatie Mathilde Wibautstraat en een deel van de huidige cliënten over te willen

In de afgelopen periode is er al een aantal veranderingen met cliënten geweest op de huidige MO. Twee gezinnen zijn uitgestroomd

regio Hoofddorp. RIBW K/AM en GGZ inGeest

Haarlem en Haarlemmermeer, of beter gezegd:

naar een eigen woning, één cliënt is helaas onverwachts overleden en we hebben vier gezinnen kunnen plaatsen. De huisregels zijn aangepast en met de cliënten besproken en er liggen plannen om de bewonerscommissie nieuw leven in te blazen. De kantoren zijn geschilderd en schoongemaakt, er is een woonzorgmedewerker aangenomen en we werken samen met

dragen, het gaat om ouderen met psychiatrische problematiek. Tevens bestaat er bij hen de behoefte aan een RIBW voor ouderen in de hebben elkaar op dit punt gevonden. Beide organisaties spannen zich de komende periode in om per 1 februari 2013 32 cliënten te gaan huisvesten. Hiermee heeft de organisatie er een beschermd wonen plus-locatie in Hoofddorp bij, wat een lang gekoesterde wens in vervulling doet gaan.

3

WOONVORM NIEUWE STIJL: BEWONERSCOMMISSIE NIEUWE STIJL Steeds meer woonvormen bestaan uit Hateenheden. Het wonen is hierdoor individueler geworden, er is steeds minder sprake van groepswonen. Wat voor effect heeft dit op de bewonerscommissies, op de onderwerpen die besproken worden? De invloed van nieuwe woonvormen op de

ook van invloed zijn. Los van de manier van wonen zijn terugkerende onderwerpen in de commissievergaderingen: begroting, budget ontwikkeling en ontspanning, investeringsbegroting, jaarplan, audit, cliënttevredenheidsonderzoek, verbeterpunten medewerkertevredenheidsonderzoek, onderwerpen die in de CCR aan de orde komen, zaken die veranderen op een locatie, aanpassen/opstellen huisregels, deelname aan sollicitaties, onderzoek naar de mening van medebewoners en voorbereiden/ evalueren werkoverleg met team (indien van toepassing).

bewonerscommissies is niet groot, andere factoren spelen een grotere rol. Hoe een

Op een aantal locaties heeft de bewoners-

commissie functioneert, is afhankelijk van wie er

een komt dit beter van de grond dan bij de ander. Onwennigheid, wat bespreken we wel/niet met elkaar en het tijdstip waarop vergaderd wordt, spelen hierbij onder andere een rol. Waar het goed loopt is men blij met deze ontwikkeling. Wij en leden van meerdere bewonerscommissies zouden graag zien dat

in een commissie zitten en de ruimte die een commissie neemt en krijgt. Elke bewonerscommissie functioneert hierdoor anders. Een aantal maakt zelfs geen gebruik meer van een interne ondersteuner. Men regelt zo veel mogelijk alles zelf. Het is wel zo dat, hoe beter de woonsituatie geregeld is, hoe meer men toekomt aan zaken, die niet direct te maken hebben met het leefmilieu.

commissie samen met het team overleg. Bij de

deze ontwikkeling zich verder uitbreidt.

Gevolgen individueel wonen:  Cliënten hebben meer eigen regie en privacy



en daardoor vaak minder irritaties. De sfeer in een groep is echter iets dat meestal in huisvergaderingen wordt besproken. Cliënten hebben minder met algemene regels



te maken. Waar gemeenschappelijke ruimten zijn, gelden er nog wel algemene regels. Op steeds meer locaties krijgen cliënten te maken met de invoering van bepaalde tijden dat ze bij het team terecht kunnen. Cliënten gaan zich hierdoor naar eigen zeggen vaak afhankelijker voelen.

Regels beperken Meer dan van de woonsituatie, verwachten we dat herstelondersteunende zorg effect zal moeten gaan hebben op de bewonerscommissies. Wil je mensen meer de regie over hun eigen leven geven, dan zullen algemene regels tot een minimum beperkt moeten worden. Individuele afspraken in het begeleidingsplan kunnen die vervangen. Daarnaast zal verdere participatie van bewoners

Er is verschil in waarover en hoe vaak de bewonerscommissies om advies worden gevraagd. Verschil in bewustzijn van wat aan bewonerscommissies dient te worden voorgelegd. Het zou mooi zijn als elk team aan het eind van het werkoverleg stilstaat bij de vraag: wat van hetgeen we besproken hebben, moeten we voorleggen aan de bewonerscommissie? In het algemeen zijn dat alle veranderingen die op alle bewoners van invloed zijn. Nelly van der Ouderaa en Margreet Woudt, externe ondersteuners bewonerscommissies 4

DOOR HET OOG VAN PETER BOERSMA

EIGEN BIJDRAGE Met het deelakkoord van begin oktober werd bekend dat de eenzijdige eigen bijdrage voor de tweedelijns curatieve GGZ vanaf 2013 van de baan zou zijn. In het regeerakkoord werd echter opnieuw een eigen bijdrage geïntroduceerd voor 2014. Geïnspireerd door dit bericht schreef Frank Vaatstra onderstaand gedicht. Goed nieuws! Op 4 december werd bekend dat dankzij een motie van Lea Bouwmeester (PvdA) tijdens de begrotingsbehandelingen de eigen bijdrage voor de GGZ voor 2014 is geschrapt. Dat is geweldig nieuws. En het is terecht dat er geen onderscheid meer wordt gemaakt tussen mensen met somatische klachten en mensen met psychische klachten.

Iedere dag gaat Peter, bewoner van BW Zandvoort, met zijn camera de straat op. Hij fotografeert alles wat op zijn pad komt en wat hem interesseert. En iedere dag mag hij het fotorolletje inleveren bij een fotozaak die de foto’s dan gratis voor hem ontwikkelt. Hij geeft ons graag een inkijkje in zijn ‘fotodagboek’. Peter laat ons nog weten dat hij de uitspraak “’s avonds laat loop ik het liefst met m’n ouwe hond op straat” wel een heel mooie uitspraak vindt die goed past bij zijn werk en leven.

ZORGELIJKE POLITIEK

De eigen bijdrage in de zorg gaat omhoog Mijn gezondheid gaat omlaag Ik sta nu voor een keuze De politiek stelt mij de vraag Met mijn bescheiden inkomen Kan ik geen 300 euro missen Dus zal ik moeten gaan beslissen Dat ik de pillen die ik nodig heb Niet meer kan betalen En van dat geld liever Gezond voedsel ga halen De politiek heeft goed begroot Over een jaar ben ik dood Weer een Zorgenkindje minder Frank Vaatstra, cliënt

5

KIJK IN DE WIJK:

worden ze uitgezet om vrijwilligers te vinden die dit leuk vinden om te gaan doen.

HET VERVOLG

café in wijkcentrum Meerwijk-centrum op zondagen. Behalve dat onze cliënten hier naar

In de vorige uitgave van RIBW Nieuws stond een verslag van Kijk in de Wijk, een activiteitenmarkt voor Schalkwijkers, georganiseerd door RIBW K/AM. Door de uiteenlopende activiteiten die dag is een goed beeld naar voren gekomen van wat Schalkwijkers leuk vinden om te doen in hun eigen wijk. Samen met Stichting Dock en Actenz is op basis van die bevindingen een

De tweede activiteit die is gestart is het inloop-

toe kunnen gaan om anderen te ontmoeten op de (soms saaie) zondag, is het ook de bedoeling dat een cliënt-vrijwilliger, samen met een vrijwilliger van Stichting Dock, de bar gaat draaien tijdens dit inloopcafé. Het eerste inloopcafé was zondag 18 november.

activiteitenprogramma ontwikkeld. Dit programma bestaat uit een aantal onderdelen, van yoga tot een inloopcafé en van koken (en eten!) tot het bieden van een werkervaringsplek. Ook komt er één keer per maand een Oppepperscafé waar mensen elkaar kunnen ontmoeten om gezamenlijk iets leuks te gaan doen onder het motto ‘Er op uit.’ Rondleiding wijkcentra Bijna alle activiteiten zullen plaatsvinden in de drie wijkcentra van Stichting Dock in Schalkwijk. De begeleiding hierbij zal - afhankelijk van de activiteit - geleverd worden door Stichting Dock en een medewerker van RIBW K/AM of Actenz. Om een beeld te krijgen van de verschillende wijkcentra, was er door Stichting Dock op 5 juni een rondleiding georganiseerd naar hun drie Schalkwijkse wijkcentra. Met een groep RIBWcollega’s hebben we Meerwijk-centrum, wijkcentrum De Ringvaart en wijkcentrum Europawijk bezocht. Ieder centrum heeft z’n eigen sfeer en inrichting, maar overal waren we van harte welkom. En qua faciliteiten zijn de drie wijkcentra zeer geschikt om de activiteiten in onder te brengen: een heel grote, professioneel ingerichte keuken in wijkcentrum De Ringvaart, een ruime zaal in wijkcentrum

Vergroten maatschappelijke participatie De bedoeling van dit project is in ieder geval onze cliënten meer ‘in de wijk’ te krijgen, dat wil zeggen hun maatschappelijke participatie te vergroten. Er wordt daarbij ook zeker gekeken naar de belemmeringen die zij ondervinden en hoe deze weggenomen kunnen worden. Versterking van de participatie van onze cliënten aan activiteiten in de wijk zal er ook toe bijdragen dat het beeld van de buurtbewoners positief beïnvloed wordt. Onze cliënten ‘halen’ iets, maar ‘brengen’ ook iets waardoor hun zelfbeeld versterkt wordt.

Europawijk en een lichte, zonnige inloopruimte in Meerwijk-centrum.

We hopen dat de geplande activiteiten zullen

Een onderdeel uit het activiteitenprogramma, de

dit terrein.

Werkervaringsplek, is inmiddels gestart. Stichting Dock maakt vacatures van de mogelijke werkplekken die zij hebben en geven

Karin Poelemeijer

aanslaan. Want er is bij alle partijen zeker animo voor uitbreiding van de samenwerking op

Teamleider BW Meerwijk

deze door aan De Werkwinkel. Van daaruit

6

SPORTMAATJE GEZOCHT Hallo allemaal, even kennismaken: ik heet Liesbeth, ben 63 jaar en heb een licht verstandelijke handicap. Ik heb epilepsie en daarom zoek ik een sportmaatje. Ik zwem al bijna zestien jaar in het Boerhaave Zwembad in Schalkwijk en ben goed bekend met de badmeesters. Ik heb eerst met mijn sportmaatje Annelies gezwommen, dat was erg leuk en ik vond het jammer dat zij moest stoppen wegens haar studie en haar werk. Het liefst was zij met mij doorgegaan. Daarom zoek ik een nieuw zwemmaatje, het liefst op zaterdag, andere dagen zijn bespreekbaar. Liesbeth Vonk-Groet

eigenlijk niet meer zonder kan. Vanwege haar handicap is ze niet in staat om dit alléén te doen en met zijn tweeën is natuurlijk ook veel leuker! Elke week heb ik Liesbeth thuis opgehaald en zijn we samen naar het zwembad gegaan om daar even lekker te ontspannen. Ik heb het altijd erg gezellig gehad met Liesbeth en we hebben samen veel gelachen. Het is fijn om iets te kunnen betekenen voor de medemens. En hoe prettig is het dat iemand door hulp van anderen in staat is om zijn/haar passie uit te kunnen voeren. Het gaf mij in ieder geval ontzettend veel voldoening. Helaas moet ik vanwege mijn opleiding stoppen met het Sportmaatjesproject. Jammer genoeg zit Liesbeth nu zonder sportmaatje (net als vele anderen) en is zij niet meer in staat om te zwemmen. U vindt het toch ook belangrijk dat iedereen de kans krijgt om te sporten? Geef u dan op voor Sportmaatjes en help Liesbeth en anderen aan een sportmaatje. Ik ben ervan overtuigd dat het u veel voldoening zal geven. Annelies, vrijwilligster

Zie ook verderop in de nieuwsbrief het verslag van Carla en So Hyun over hun Heemstedeloop. (redactie)

SPORTMAATJE ANNELIES: VEEL VOLDOENING Via een goede vriendin, die werkzaam is voor RIBW K/AM, kwam ik in aanraking met het Sportmaatjesproject. Ik werd direct enthousiast, omdat ik van mening ben dat sporten voor iedereen, dus ook voor mensen met een handicap, mogelijk moet zijn. Ik heb mij dan ook direct aangemeld om sportmaatje te worden. Tijdens de aanmelding heb ik een aantal voorkeuren aangegeven en al snel werd ik gekoppeld aan Liesbeth. Haar passie is zwemmen, dit doet ze al zo veel jaar dat ze 7

bergen van Portugal verbleef en hoog opgaf van de ‘relaxt-heid’ en tijd voor een praatje van de plaatselijke bevolking…. Die bevolking heeft het

HET

misschien niet zo door, dat er zware tijden te wachten staan op economisch gebied? Of zijn zij

LEEUWENDEEL

zo wijs om de sterrennacht er nog es overheen te laten gaan en het dan allemaal te relativeren.

door Marianne van Leeuwen

Want als je een stokbrood hebt en een handvol sardines en olijven en een bed om in te slapen… Nou, dan is het toch al heel goed? Terwijl wij

HEIMWEE Het is een zaterdag in 2012, eind van de zomer. Ik ben aan het werk. Het regent al de hele dag. Wel lekker na die hitte. Heimwee krijg je dan eerst nog, tot het gewend is die herfstsfeer. Van dingen die voorbijgaan. Hoort erbij. Heimwee had ik ook naar mijn oude werkplek, ineens. Zelfs het plakboek erbij gehaald, van mijn afscheid daar. Leuk toch dat stukje van die ene collega die nu weg is bij de RIBW en wat grappig dat gedichtje en wat ontroerend van die cliënten, die jou gaan missen. En die leuke foto’s, o ja, dat was die collega. Daar had ik veel lol mee. Ach ja, het zal de herfstlucht wel zijn

hier veel lopen te stressen. Wie heeft er nog tijd voor een uitgebreid kletspraatje in dit land of voor het zalig niets doen ? Een half uur kijken naar de boom voor je raam? Of het vallen van de avond over je heen laten komen in je tuintje of op je balkon? Oké, we hebben een paar herfststormen gehad, en de winter komt eraan. Kan ook heel mooi zijn. Crisis of niet.

ZOU SINT WEL KOMEN? In spanning zaten de

die zich al lichtelijk, doch onmiskenbaar presenteerde in de avonduren. Je wil de

kinderen van de MO Haarlemmermeer te

blaadjes nog even aan de bomen houden als het ware. Dingen vasthouden die goed waren. Zoals

wachten op Sint en zijn pieten. Zou hij

sommige dingen deze zomer. Wat een goddelijk weer zo af en toe. Op het strand en een duik in de zee, hoe heerlijk kan dat zijn. Zo mocht ik

echt komen? Ja hoor, rond 18.30 uur arriveerde hij samen

ook een dagje en nachtje uitproberen als zeelogee. In het strandhotel, 3 hoog, een leuk

met twee Pieten per auto. En hij had voor alle kinderen cadeautjes

appartementje met uitzicht op zee in Zandvoort.

meegenomen. Een voor een riep hij de kinderen

Niet gek, hoor. Zee-geluiden, de warme zon en het strand en kibbeling aan een kar eten. Mmmm. De zomer op zijn best. En toch ook de

naar voren. In het begin nog even onwennig voor de kinderen, totdat Sint een cadeau voor ze had. Een kinderhand is gauw gevuld en de

andere geluiden dit jaar, houden mij bezig. Minder rustgevend: organisaties die kampen

cadeautjes vielen in goede aarde. Ook aan de

met bezuinigingen en reorganisaties. Verwarring soms, en verdriet van personeel. Ik hoor wel eens wat om mij heen. Ook daarin misschien

een handvol snoepgoed. De tijd vloog voorbij. En toen Sinterklaas voorstelde om ‘Dag Sinterklaasje’ te zingen deed iedereen dat

een soort heimwee naar het onbezorgde, dat we toch wel andere tijden gehad hebben als Nederland zijnde. En maken die zuidelijke

natuurlijk uit volle borst! En zo eindigde een

landen zich nou erge zorgen om hun economische positie? Als ik mijn beste vriendin hoor, die in volmaakte rust aan de kust en in de

ouders was gedacht door de Pieten: ze kregen

geslaagd feest: iedereen blij! Godfried van der Kubbe Beheerder MO Haarlemmermeer

8

VAN LOKHORST NAAR WESTERHOUT: WERELD VAN VERSCHIL Afscheid nemen van de oude woonplek was niet gemakkelijk. Ook al ging het om een doorleefd gebouw waar weinig daglicht binnendrong, de ruimtes te klein waren, de keukens onpraktisch en de rokerige kamers bedompt. Hoe anders is dat nu: van ver ruik je de geverfde muren en de nieuwe vloeren. Alles is lekker licht geworden, de kamers zijn fris. Bewoners konden een keuze maken uit verschillende kleuren kledingkasten, stoelen, tafels en fauteuils en ieder mocht zijn voorkeur voor een kamer aangeven. In de meeste gevallen kon die voorkeur worden gehonoreerd. Een fijne leefomgeving is zo belangrijk en heeft grote invloed op je welbevinden.

Trots en actief Een van de bewoners: “In de algemene ruimte kunnen we niet meer roken, dat doen we op onze eigen kamer of buiten. We hebben een grote tuin en er is veel gras, dus we zijn veel buiten. We maaien ook het gras, voeren de kippen, geven de planten water. Laat mij maar lekker bezig zijn, heerlijk.” Veel bewoners voelen zich betrokken en werken graag mee om huis en tuin er mooi uit te laten zien.

Ongehinderd zagen Saskia Uijtdehaage, teamleider: “In de oude situatie lag de douche aan het eind van de gang en werd gedeeld met nog tien bewoners. Een bewoner die altijd met tegenzin ging douchen stond een dag na de verhuizing te genieten van de warme straal in de eigen badkamer. Een andere bewoner die nooit veel aandacht besteedde aan hoe zijn kamer er uitzag, had de dag na de verhuizing alle dozen zelf uitgepakt en zijn kamer naar eigen smaak gezellig ingericht. Ook van de gezamenlijke huiskamers, ingericht met een mix van nieuwe en oude meubels, wordt goed gebruik gemaakt.” De dag start gemoedelijk in een bistro-achtige huiskamer: samen ontbijten en dan gelijk horen wat er die dag te doen is. In een mooie activiteitenruimte met dakterras kunnen bewoners ongehinderd zagen zonder zich druk te maken om de troep die dat geeft, en samen hard muziek draaien zonder anderen daarmee te storen. En ook mediteren, op je rug op een matje en kijkend naar de lucht, is een activiteit waar verschillende bewoners graag aan

De verhuizing naar het nieuwe pand heeft er duidelijk toe bijgedragen dat steeds meer bewoners trots zijn op en actief zijn in hun eigen omgeving. Bewoners en het team zijn blij met deze ontwikkeling, én met hun nieuwe woon- en werkomgeving. Bij de opening konden ze dat delen met de gasten die de nieuwe locatie kwamen bekijken. De officiële opening gebeurde met de onthulling van een door kunstenaar Kees Deetman ontworpen boom in de hal, en bewoners hingen de door hen gemaakte figuren er in.

meedoen.

9

DE PEN De pen is in handen van een bewoner of medewerker. Hij of zij schrijft een stukje over wat hem of haar bezighoudt. De pen wordt doorgegeven naar een volgende persoon. Zijn of haar stukje is in het volgende RIBW Nieuws te lezen. Trudy Elfring, cliënt, heeft de pen doorgegeven aan Freek van Dijk, teamleider BW Seinpostweg in Zandvoort. OP DE FIETS NAAR SANTIAGO DE COMPOSTELLA Beste lezer, Enige tijd geleden kreeg ik DE PEN van Trudy Elfering, met de bedoeling dat ik een stukje zou schrijven over dat wat me bezighoudt. Gelukkig Trudy was dat op het moment van ontvangst van DE PEN voor mij geen probleem. Ik was namelijk net terug van een fietstocht naar Santiago. Al ruime tijd geleden heb ik gehoord en gelezen over pelgrimstochten naar Santiago de Compostella (Noord-Spanje). Het spreekt me erg aan dat elk jaar tussen de 150 en 200 duizend mensen deze reis maken; 95% doet dit te voet. Het vertrekpunt is aan de FransSpaanse grens tegen de Pyreneeën. Het zijn mensen uit alle landen en nog leuker: mensen met zeer verschillende achtergronden en motivatie om deze reis te doen. Ik wilde deze reis graag doen om nu eens langer uit de drukte van alle dag te zijn en terug te gaan naar de basis (fietsen, eten, kleren wassen en slapen). Naast dit alles wilde ik natuurlijk ook lekker sportief bezig zijn. Het plan was om de hele tocht vanaf het tuinhek in Haarlem naar Santiago te fietsen. Planning was totaal vijf en een halve week.

werk moeten. Ik zou het begin van de tocht dus gebruiken als training. Op 21 april werd ik thuis uitgezwaaid en ging ik in de vroege ochtend de regen in en het avontuur tegemoet. Het was goed dat ik niet heb gewacht op droog weer, want dat kwam pas na drieënhalve week. Ik had een officieel pelgrimspaspoort en heb in Haarlem-Centrum mijn eerste stempel van de reis gehaald. Dit is ook het officiële startpunt vanuit Nederland. Ik heb de oude route gevolgd en had hiervoor speciale routeboekjes. Ik moet toegeven dat ik met zeer grote regelmaat de weg moest zoeken. Dat gaat prima in Nederland en België, maar in Frankrijk en Spanje is dat iets lastiger. Mijn talenkennis is niet enorm. Na ruim een week en al een stuk Frankrijk in bleek dat ik me toch wel verkeken had op de training of eigenlijk het gebrek daar aan. Normaal fiets ik dagelijks van Haarlem naar Zandvoort en dat is toch anders dan ca. 100 kilometer per dag. Mijn knieën wilden niet meer. Ik heb een hartig woordje met de knieën gesproken en moeten beloven dat ik ze wat beter zou verzorgen en wat minder hard de heuvels op zou fietsen. Geleidelijk aan ging het beter. Op het moment dat de bergen in zicht kwamen was ik weer behoorlijk fit. Gelukkig maar, want het is een behoorlijke klus om met fiets en bagage de berg op te gaan. Wat een respect heb ik gekregen voor de mannen van de Tour de France. Wat ik niet wist, is dat de tocht door Noord-Spanje eigenlijk hoofzakelijk over bergen gaat. Schitterende landschappen, dat wel. Na viereneenhalve week reed ik Santiago binnen. Een heerlijk gevoel in een prachtige stad. Hier had ik dus genoeg tijd om rustig rond te kijken en door te fietsen naar Finesterre (letterlijk: eind van de aarde). In Finesterre staat ook het 0,0 km bordje van de oorspronkelijke route (zie foto). Wat ben ik er verder mee gekomen? Naast even los van alles, nou dat is misschien wel de wetenschap dat de mens in de basis goed is en dat iedereen een verhaal heeft dat de moeite waard is.

Begin dit jaar heb ik bij mijn leidinggevende een verzoek ingediend om zo lang weg te mogen zijn van het werk. Dat werd nog een heel gepuzzel. Uiteindelijk was Katinka Broekhof bereid om mijn taken als teamleider waar te nemen (dat heeft ze overigens uitmuntend gedaan, samen met het team BW Jeugd, dank daarvoor) en was de weg vrij om me voor te bereiden op de tocht. Vier weken voor vertrek heb ik een 40 jaar oude fiets gekocht met 12 versnellingen en na opknappen kon ik twee weken voor vertrek gaan oefenen. Dat is natuurlijk veel te weinig, maar in mijn beleving zou ik pas vanaf de Pyreneeën echt aan het 10

IDEEËNMARKT

Vervolg Inmiddels zijn de uitkomsten eind november

INSPIREREND!

een aantal van de ingebrachte ideeën eigenlijk zo kunnen worden opgepakt, wat het MT betreft

Op 27 september werd de eerste Ideeënmarkt georganiseerd in hotel HaarlemZuid. Alle vóór die tijd ingediende ideeën werden gepresenteerd op de markt. Voor aanvang konden de deelnemers zich inschrijven voor twee ideeënshops. Die waren onderverdeeld in vijf thema’s: Herstelondersteunende zorg, Maatschappelijk steunsysteem, Activering, Koersen op zelfstandigheid en Differentiatie aanbod. De indieners van het idee verzorgden, vaak samen met andere collega’s en cliënten, de ideeënshops. Ook tijdens de markt konden nog nieuwe ideeën worden opgeschreven en men

aan het MT gepresenteerd. Conclusie was dat

gebeurt dat ook. Er zijn ook ideeën bij die nog wat inspanning en aanmoediging nodig hebben, het ene meer dan het andere. En een paar ideeën lijken op dit moment niet haalbaar. Frederike Kroon zal naar alle inbrengers terugkoppelen wat het MT van het betreffende idee vond. Wat opvalt is dat veel ideeën over dagbesteding/activering gaan. Daarom zal ook naar de samenhang van deze ideeën worden gekeken. Via Intranet word je op de hoogte gehouden. Naar verwachting zal in januari het onderdeel ‘Kennisplein’ op Intranet online worden gezet. Daar zullen de ideeën een plek krijgen.

kon hierover met elkaar in gesprek gaan. Er was een mooie opkomst, met name uit ZuidKennemerland, inclusief organisatie en ideeënshopbegeleiders waren er 29 cliënten en 51 medewerkers. Bestuurder Iske ter Haar deed de aftrap waarna iedereen naar zijn eerste ideeënshop ging. Het werd een lekker interactieve middag. De ideeënshops werden met veel enthousiasme gepresenteerd. En met net zo veel enthousiasme gaven de deelnemers hun mening over en verdere input voor het idee. Uit de evaluatie bleek dat deelnemers de markt inspirerend en leuk vonden, ook goed voor de saamhorigheid en om meer te weten te komen van anderen uit de organisatie. Ze gaven de organisatie ook een aantal goede suggesties mee voor een volgende keer. Die zullen zeker ter harte worden genomen. Frederike Kroon, manager Innovatie en Kwaliteit, sloot de middag af met de belofte dat samen met de presentatoren van de ideeën wordt gekeken naar alle verzamelde informatie. Uitkomsten worden gebundeld en vervolgens aan het managementteam gepresenteerd. Ze dankte de deelnemers: “Het was een boeiende middag waar het voorbereidend comité veel werk voor had verzet.” 11

KLACHTENCOMMISSIE KORTE KENNISMAKING MET JANNIE ENGWERDA EN CAROLINE OOSTERBAAN Begin dit jaar is de samenstelling van de externe klachtencommissie gewijzigd: Anneke Quispel-Veraart, gedurende 4 jaar waarnemend voorzitter, is Marjon de Groot als voorzitter opgevolgd. De twee termijnen van ieder 4 jaar zaten er voor Marjon op. Ook Frans Thunnissen is om die reden uit de commissie getreden. Twee nieuwe leden hebben hun plaats ingenomen. Inmiddels hebben ze alweer bijna een jaar hun werk voor de commissie gedaan. We stellen ze eens even aan je voor.

Ik ben Caroline Oosterbaan, moeder van twee kinderen (15 en 12) en werkzaam in het HBO. Aan een hogeschool in Rotterdam doceer ik gezondheidsrecht en ik leid jonge beroepsprofessionals op voor (sociaal) juridische functies. Naast mijn werk ben ik in mijn woongemeente lid van de Wmo-raad en sinds dit jaar dus ook onafhankelijk lid van de klachtencommissie van de drie RIBW’s. Mijn zoon heeft een autistische stoornis en zit op speciaal onderwijs. Ik ben dankbaar voor de dingen die ik als persoon van hem leer! Mijn ervaring met zorg en welzijn en mijn juridische kennis wil ik heel graag inzetten voor de kwaliteit van de zorg en begeleiding aan cliënten van de RIBW.

Mijn naam is Jannie Engwerda. Ik vind het erg leuk dat ik benoemd ben voor de onafhankelijke klachtencommisie van de drie RIBW’s: K/AM, ZWWF en Anton Constandse. Ik zal kort vertellen wat ik heb gedaan. Ik ben Averpleegkundige en na deze opleiding heb ik de verkorte HBO-V gevolgd, zodat ik ook in andere velden van de gezondheidszorg aan de slag kon. Ik ben daarna gaan werken als wijkverpleegkundige en vervolgens als psychiatrisch verpleegkundige op een resocialisatie-afdeling. Mijn werk als verpleegkundige heb ik gecombineerd met een rechtenstudie, ik heb me gespecialiseerd in gezondheidsrecht. Momenteel

Iedere klacht is een gratis advies!

werk ik bij Zorgbelang Noord-Holland, een patiëntenbelangenvereniging. Ik ben hier leidinggevende van de afdeling Informatie en klachtenopvang. Daarnaast zit ik in de onafhankelijke klachtencommissie van de GGD van Amsterdam.

12

In Memoriam Bram Mammen

In Memoriam Hans van Langelaar

Maandag 12 november overleed de heer Hans van Langelaar, 61 jaar oud, in zijn woning in BW Weijlandt. Hans was al langere tijd ziek. Zijn overlijden kwam niet onverwacht, wel eerder dan verwacht. Op 20 oktober is onze oudste bewoner de heer Bram Mammen aan een hartstilstand overleden. Graag wijd ik ter nagedachtenis dit stukje aan hem. Bram kwam in 2002 bij BW Zuidwijk wonen. Hij heeft in die tien jaar tijd een hoop meegekregen qua veranderingen in zowel het team als onder de bewoners en uiteindelijk ook met onze verhuizing naar het nieuwe pand. Bram was een rustige, hartelijke man die zich altijd goed wist te vermaken met puzzelboekjes en kranten. In puzzelen was hij erg goed; zijn puzzelboekjes waren in een mum van tijd vol! Ook was het een sociale man met een altijd optimistische instelling, zelfs gedurende zijn laatste ziekenhuisonderzoeken. Want deze heeft Bram in de laatste periode van zijn leven veel gehad. We kunnen wel zeggen dat dit met veel geduld gepaard ging. Bram had verder een groot gevoel voor humor en ik kan me zelfs zijn grappen nog herinneren die hij met de bestralingsarts in het VU ziekenhuis maakte. Wat moet dat ook een lange, vermoeiende dag voor hem zijn geweest! Hoewel ergens de verwachting nog was dat hij na zijn revalidatie in De Poort in Amsterdam misschien wel weer terug kon komen naar BW Zuidwijk, mocht het niet baten. Er is hem echter wel een hoop leed en nog meer ziekenhuisonderzoeken bespaard gebleven.

In het voorjaar van 2008 kwam Hans in De Herberg wonen. Hiervoor leefde hij jaren op straat en in de nachtopvang aan de Bakenessergracht. Zijn kamer in De Herberg betekende voor Hans een plek waar hij zichzelf kon zijn, zoveel mogelijk zijn eigen leven kon leiden en af en toe de bemoeienis kreeg die hij nodig had. In Hans’ eigen woorden in een kranteninterview (Haarlems Dagblad, zomer 2011): “Syl (zijn maatje in De Herberg) en ik eten iedere avond samen, ik kook voor ons. Ik word verzorgd en ik word gezien. Ik vind het wel best zo.” Hans was kok en toonde zich een meester in het bereiden van maaltijden op een éénpits kookplaatje. Hij kon van niets ‘iets’ maken. Op 2 oktober verhuisde Hans mee naar het nieuwe BW Weijlandt. Hij was gelukkig in zijn woning op de begane grond, met tuin: “Heerlijk, zo lekker rustig”. Het metershoge onkruid had hij met zijn blote handen uit de grond getrokken. Eigen gewonnen zaaigoed lag te drogen op een koffiefilter, klaar voor een nieuw seizoen….. Team BW Weijlandt

Bram is op 24 oktober in besloten kring begraven. De bewoners en het team van BW Zuidwijk zullen hem erg missen! Namens het team van BW Zuidwijk, Meike van der Heijde, persoonlijk begeleider

13

ROADSHOW ON THE ROLL

elkaar van gedachten te wisselen over de praktische uitwerking van de decentralisatie. Alle teams zijn bezocht, evenals de CCR, zodat we kunnen kijken hoe we onze cliënten het beste kunnen informeren over en betrekken bij de komende veranderingen. Iedereen ziet het belang van de ontwikkelingen in, al is het natuurlijk per team – en dus per doelgroep – verschillend hoe ver je daarin kunt gaan. Zo zal een team met veel ambulante cliënten meer merken van de decentralisatie en de nieuwe aanpak die dat vraagt, dan een team met slechts een paar ambulante cliënten. Toch betekent de nieuwe Wmo-aanpak ook voor deze teams en cliënten een verschuiving die zichtbaar wordt in het werk. De reacties op de Roadshow zijn overwegend positief en het is ontzettend leuk om te zien wat

In het Meerjarenbeleid 2012–2015 zijn de hoofdlijnen uitgezet voor de komende jaren. Een belangrijke actuele verandering vanuit de overheid is de voorgenomen decentralisatie van ambulante begeleiding vanuit de AWBZ naar de Wmo. De afgelopen maanden hebben we vanuit de regiegroep Decentralisatie en het MT gekeken naar de gevolgen voor onze

er aan ideeën leeft binnen de teams; ideeën die aansluiten bij de Wmo-veranderingen. Daarbij speelt waarschijnlijk mee dat de decentralisatie om een visie vraagt die RIBW K/AM al had: uitgaan van zelfredzaamheid, van de eigen kracht van de cliënt, en inzetten op participatie, op echt meedoen in de samenleving. Eigenlijk is de decentralisatie een duwtje in de rug, maar dan wel in de richting die we toch al op wilden.

organisatie. Daarna was het tijd voor de volgende stap: alle medewerkers informeren en vragen mee te denken over hun rol binnen deze ontwikkeling. Door de val van het kabinet en de verkiezingen is de decentralisatie wat naar achteren geschoven. Dat betekent niet dat we achterover kunnen leunen. Het betekent wel dat we meer tijd hebben om ons voor te bereiden. In juni is de Roadshow Decentralisatie van start gegaan. MT-leden en leden van de regiegroep

Aan het eind van de rit komen we uitgebreid op de Roadshow terug. Dan maken we een inventarisatie van de ideeën en initiatieven waarmee we concreet aan de slag kunnen, of waarop we kunnen voortborduren. Daarbij komt het goed uit dat we nog minimaal een jaar de tijd hebben om te ‘oefenen’. Kortom: wordt vervolgd! Maria Konijnenbelt Redactie

hebben het merendeel van de teams die ambulante begeleiding bieden bezocht, om uit te leggen wat de decentralisatie voor ons kan betekenen. Voor ons als organisatie, team en medewerker en natuurlijk ook: voor onze cliënten. De Roadshow is niet alleen bedoeld om informatie te brengen, maar juist ook om met

14

ROB LUYER (66): “HET LEVEN IS EEN FEEST EN ROB ZORGT WEL VOOR DE SLINGERS, MAAR NIET VOOR DE DRANK

.”

begeleiders langs. Ik vind dat heel belangrijk en heb die controle ook nodig; ik kijk er ook echt naar uit. We praten wat en ze zorgen ervoor dat ik m’n huishouden goed organiseer en mezelf goed verzorg. Mijn oudste dochter woont hier vlakbij en ik zie haar vaak. Maar zij heeft haar eigen drukke leven en ik kan niet van haar vragen om twee keer per dag hier te komen. Ik heb ook goed contact met mijn andere kinderen en mijn broer, maar zij wonen allemaal verder weg. Die RIBW-ers houden mij sterk. Ik vind het leven een feest en Rob zorgt zelf wel voor de slingers. Maar niet meer voor de drank.” Maria Konijnenbelt Redactie

“Ik ben geboren in Haarlem, maar groeide op in Rotterdam. Misschien ben ik daarom wel zo recht voor z’n raap. Ik hield altijd nogal van rode wijn. Iets te veel, zeg maar. Jaren geleden, toen mijn kinderen allemaal al uit huis waren en ik met mijn toenmalige vriendin in Hoofddorp woonde, ging het echt mis. Ik moest ’s nachts naar de wc – dat krijg je als je veel drinkt – en wou naar beneden gaan. Ik struikelde over de hond en viel zo naar beneden, bewusteloos.

ORGANISATIEBROCHURE VERNIEUWD De nieuwe organisatiebrochure is uit! Exemplaren van de brochure ‘begeleid en beschermd wonen’ kunnen in de prullenbak. Op dit moment wordt gewerkt aan een nieuwe brochure voor cliënten, familie, verwijzers. Die wordt begin 2013 gedrukt.

Uiteindelijk werd ik met een ambulance afgevoerd naar het Kennemer Gasthuis. In het ziekenhuis werd er een neuropsycholoog bij gehaald. Ik vond het maar een oude bosheks, maar ja. Ze zei: “Je moet gewoon niet meer drinken.” Makkelijk praten! Maar toch… toen ik uit het ziekenhuis kwam, ben ik met mijn dochter naar de Brijderstichting gegaan. Had die bosheks toch de juiste snaar geraakt! Ik vond die groepssessies daar niets, dus zochten we verder. Mijn dochter kwam toen bij Juliana-Oord uit en uiteindelijk heb ik daar ruim een jaar gezeten. Ik vond het er vreselijk, maar ja, eigen schuld dikke bult hè? Via de RIBW K/AM kreeg ik deze flat. Ik slik nu twee keer per week een medicijn dat de behoefte aan alcohol weghaalt. Het is een smerig goedje, maar ik slik het braaf. Twee keer per dag komen mijn RIBW15

HEEMSTEDELOOP

blijdschap. We did it! Wij komen bij en praten over de wedstrijd onder het genot van een plak ontbijtkoek.

Ik neem al een aantal jaren deel aan het Sportmaatjesproject van RIBW K/AM. Sinds een tijd train ik samen met So Hyun. Zij is erg sportief, zwemt, traint ook nog in Hoofddorp, en ik loop samen met haar een keer per twee weken. Toen ik haar net leerde kennen, hoorde ik dat zij heel graag een keer een marathon wilde lopen. Wij hebben een stappenplan opgesteld en besloten dat wij dan eerst naar een 5 kmwedstrijd toe zouden gaan trainen. Dat plan werd fanatiek gevolgd. Ook natuurlijk wel eens niet zo fanatiek, maar op 28 oktober 2012 was het dan zo ver: de eerste 5 km-wedstrijd. We spreken om 11.00 uur af en fietsen gemoedelijk, maar ook wel wat gespannen, naar de Sportparklaan. Daar aangekomen bezoeken wij natuurlijk eerst het toilet (zenuwen) en zoeken een kleedkamer op. Ik geef de laatste aanwijzingen. We eten nog een halve banaan, drinken goed en gaan natuurlijk nóg een keer naar het toilet. Vervolgens zoeken wij een plek voor de sporttas. Als we die hebben gevonden, gaan wij naar buiten. Daar doen wij eerst nog een warming-up. Dan voegen wij ons tussen de 2.000 deelnemers en willen eigenlijk wel eens beginnen. Wij staan te trappelen. Waar is de finish Ik blijf naast So Hyun lopen en geef aanwijzingen: (“bocht even afsnijden, denk om de bladeren en boomstronken, je doet het goed, nog even…” etc. etc.). Het is een mooi parcours,

We fietsen weer terug en dan hoor ik de opmerking van So Hyun: “Wanneer begint de training voor de 10 km, want daarna wil ik de marathon lopen.” En ik: “Ik ben blij dat ik deelneem aan Sportmaatjes. Je krijgt er zó veel energie voor terug en wat belangrijk is: je doet het SAMEN. Carla en So Hyun

dwars door het bos, door de straten van Heemstede, er is muziek, er zijn mensen die ons aanmoedigen. We krijgen bekertjes water, maar voorál: wij genieten. Het is prachtig weer. En ja hoor, daar is de laatste kilometer, we zijn er bijna. En als So Hyun dan ook nog ineens roept: “Waar is de finish?”, is ze er al. Wij komen hand in hand over de finish, we omhelzen elkaar en wij zijn trots op elkaar. Die adrenaline… en die medaille…! (Dubbel en dwars verdiend.) De Aquarius-drank na afloop is heerlijk verfrissend, maar vooral de power en de energie en de 16

ZEELOGEE IN

walvis, een glazen bak met duizend aanstekers, een slagtand van een mammoet (hee, is die zee

ZANDVOORT

kinderspeelgoed, en een hoop andere malle zaken. Je kijkt je ogen uit.

al zo oud dan?), een slinger met zandzeefjes,

door Marianne van Leeuwen, redactielid

Dan ga ik even langs de Dirk want ik heb wat

Als ik kom op 20 augustus, zit de begeleider al

inkopen nodig. Zo, boodschappen wegbrengen en dan maar es met badhanddoek gewapend

te wachten op de trap van het strandhotel in Zandvoort. “Haai, ik ben de zeelogee,” roep ik blij. Mag zomaar op een werkdag richting Zandvoort, voor RIBW Nieuws het Zeelogeeschap uitproberen. Ik ben zowaar een beetje zenuwachtig, het is toch het onbekende. Ik mag met de lift, met mijn bagage. Twee grote badlakens mee voor je weet maar nooit. Dus flinke tassen bij me. Het is niet zulk heel fraai weer die dag. Het appartement is nog flink heet van de afgelopen dagen. Geen nood, ik zet de balkondeuren wel open de hele dag, denk ik. En nacht. Het ziet er leuk uit, frisse Ikea-look. Keukentje met een magnetron, een elektrisch fornuis, een koffiezetapparaat, een ijskast, een leuk tafeltje met twee stoelen, een teevee, een lekker bed en een douche en wc. Alles piepschoon. En natuurlijk een balkon met uitzicht op zee, hmm. Voor een tientje per nacht, het is te geef! Op een tafeltje ligt een boek wat er te doen is en een gastenboek waar je in kunt schrijven. Leuk! En je kunt een fiets gebruiken als je een borg betaalt van twintig euro. Mooie fiets is het. Zee-avonturen En dan is het zover. Ik krijg de sleutel en dan mag ik mijn Zeelogee-ervaring gaan vergulden. Als eerste ga ik koffie drinken bij strandtent De

naar het strand. Het is niet heel erg warm, maar je kunt toch wel een beetje zitten op het zand. De zee is mooi en prettig als altijd. Ik fotografeer een brutale zeemeeuw en laat mij fotograferen door een andere badgast. “Je mag mijn kuil hebben,” zegt zij aardig. Maar ik begin een beetje te rammelen, zo rond etenstijd. En de viskarren lonken. Mijn diner bestaat uit een portie kibbeling met patat, op een muurtje opgegeten uitkijkend over de zee. Ook de visboer gaat op de foto. Vindt ie leuk. Aardige man. En dan fiets ik nog even over de boulevard richting Bloemendaal en sla linksaf naar Parnassia. Koffie drinken, in een restaurant hoog boven de zee op een duintop. Ik fotografeer nog wat mensen, die daar zitten. En dan is het mooi geweest, ik ga naar mijn balkonnetje nu het nog licht is. En daar zit ik dan, met de ruisende zee op mijn netvlies en in mijn oren, nog na te genieten van alle zee-avonturen. Dan ineens grote mistwolken uit zee, zeemist, en ineens zie en hoor je bijna niets meer. Ook wel interessant. Slapen dan maar. Morgen ontbijten op het balkon en dan zit het er voor mij op. Leuk hoor, Zeelogee. Ook in de winter: doen!

Haven van Zandvoort, vlakbij mijn logeerplek. Daar vlakbij is het Juttermuseum en dat is echt leuk. Met flessenpost, en andere malle dingen gevonden in de zee. Wat er niet aanspoelt: een staartwervel van een potvis die op een muts met flappen lijkt, een zwaard van een zwaard17

ZEELOGEE-ERVARING RUTGER

CURSUS JOUW

door Marianne van Leeuwen

VERHAAL VERTELLEN

“Het was leuk hoor,” zegt Rutger, na een week in Zeelogee in Zandvoort te zijn geweest. “Het is

Door Cindy Schreurs en Stella Steensma

voor herhaling vatbaar. Het fijnst is dat je niet terug hoeft naar huis ‘s avonds als je op het

De cursus ‘Jouw verhaal vertellen’ is

strand geweest bent. Ik ben gek op de zee, dus ik ben er graag heel lang. En er was altijd wel wat te doen in Zandvoort. Er waren hele mooie zandsculpturen, die man met dat paard in het dorp vond ik het mooist. Het zand dat ze gebruikten is rivierzand, dat is steviger. En er was ook een muziekfestival in het dorp in het weekend. Maar ik vermaak mij altijd best in de buurt van de zee. Je kijkt vanaf je balkon uit op de zee. En dan kreeg ik altijd zin om nog even een avondwandeling te maken.

ontstaan uit een wens van het programma Herstel en als opdracht uitgevoerd door Cindy Schreurs (ZZP-er Ervaringsdeskundige). Cindy en Stella Steensma (Promoteamlid) hebben de cursus verzorgd. Het is gebleken dat een herstelverhaal opschrijven en/of vertellen een bijdrage levert aan het herstelproces. Er wordt een begin gemaakt met herstel. Iedereen heeft een eigen herstelverhaal, de cursus biedt ondersteuning bij het vertellen van dat verhaal. Het blijft ten alle tijden het verhaal van de deelnemer(ster). Al enkele weken voor de start van de cursus bezochten wij, Cindy en Stella, verschillende BW locaties in Haarlem om bekendheid te geven aan de cursus. Met als resultaat vier super enthousiaste deelnemers van BW locaties: Coby Schoffelmeer (BW De Herberg), Connie Zwart (BW Meerwijk) en Eduard de Leeuw en Rogier van Buren (BW Kleverpark). Ook vanuit het Promo-team hadden zich al drie heel enthousiaste mensen opgegeven: Dievera

Ik wou graag een mooie zonsondergang meemaken, maar het was meestal een beetje te bewolkt. ‘s Avonds was ik wel es een beetje alleen. Teevee kijken en een sigaretje roken en dan was je toch wel moe van de zeelucht. Ik heb een keer een buurvrouw gezien op het balkon, en de begeleiders komen elke dag eventjes praten. Of ik liep hen mis omdat ik op het strand zat. Of ik een logee mag daar was mij niet helemaal duidelijk. Er was wel een extra uitschuifbedje. Ik wil nog wel een keer. En dan huur ik elke dag een strandbedje! Al dat zand dat je meeneemt de hele tijd! Maar de zee is fijn en het strand is fijn. Mooi weer is wel prettig en niet te hard waaien. Dat zand, dat zit dan echt overal.”

Martens, Jan Buitenkamp en Ron Cornet. In totaal waren er dus zeven deelnemers. Daar waren wij erg blij mee. De eerste bijeenkomst was op 26 oktober. Toen stond het herstel en je verhaal centraal: de vier fasen van herstel kwamen aan bod en je verhaal schrijven/opbouw van een verhaal. In de tweede bijeenkomst stond het eigen verhaal centraal: feedback geven en ontvangen en thema’s om je verhaal op te schrijven. Op 16 november kwamen we voor de derde keer bij elkaar. Toen hebben we het gehad over de thema’s: thema’s uit de verhalen en je verhaal aan de hand van de thema’s. De vierde bijeenkomst stond in het teken van manieren om je verhaal te vertellen en de laatste bijeenkomst op 30 november ging over jouw

18

unieke verhaal. Deze laatste bijeenkomst van de cursus werd afgesloten met het invullen van het evaluatieformulier, het uitreiken van het bewijs van deelname en uitdelen van kaartjes met een persoonlijke noot van de cursusleidsters Cindy en Stella, dit alles met wat lekkers erbij.

Samenvattend kunnen wij stellen, dat wij veel van elkaar hebben geleerd. En we hebben niet alleen veel van elkaar geleerd, maar ook intens van elkaars aanwezigheid genoten. Dus: het nuttige en het aangename verenigd. Dat maakte het afscheid nemen er niet makkelijker op. Maar ach, wat is afscheid: we weten zeker dat wij elkaar some time, some place weer zullen zien! Tot ziens Coby, Connie, Dievera, Eduard, Jan, Rogier en Ron! En dank jullie wel … En nogmaals bedankt voor de schitterende bossen bloemen! With love, Cindy en uw verslaggeefster Stella

FUTURE BIJEENKOMST HERSTEL Eén keer per jaar organiseren medewerkers en vrijwilligers van het programma Herstel een Future bijeenkomst. Samen proberen we een antwoord te vinden op de vraag wat we willen bereiken in 2013. Wat hebben de vrijwilligers nodig en wat kan de organisatie bieden. Na een introductierondje werd een deel van een video vertoond (The Matrix): een persoon stelde een vraag aan iemand tegenover hem. De man gaf hem twee mogelijke antwoorden om uit te kiezen. Hij had twee capsules in zijn handen,

een rode en een blauwe. De rode liet de waarheid zien (realiteit) en de blauwe liet je de onrealistische werkelijkheid zien. Eigenlijk ligt er een vraag onder: “Durf jij te kiezen voor het onbekende? Of blijf je in de bekende wereld zitten die elke dag hetzelfde is?”

Medewerkers en vrijwilligers programma Herstel Na de video gingen wij hierover met zijn allen brainstormen. Nee niet tegelijk, anders konden wij elkaar natuurlijk niet verstaan. Dit nam veel tijd in beslag, er waren verrassende opmerkingen en invalshoeken. Na de pauze gingen we naar het laatste onderdeel van de middag. We werden in drie groepen ingedeeld. Het ging over organisatie, medewerkers en cliënten. De vraag was hoe je alles goed zou kunnen/willen indelen voor het jaar 2013. En wat is er nodig om dit allemaal te kunnen doen: wat hebben de organisatie, medewerker en cliënt nodig; wat heb jij te bieden aan de organisatie, medewerker en cliënt en wat heb je zelf nodig? Met deze drie vragen ging je met je groepje in discussie. Het resultaat werd op een flip-over geschreven en gepresenteerd. Sommigen lukte het om de drie vragen in dertig minuten te beantwoorden, maar dat lukte niet iedereen. Dat maakte ook niet uit. We zijn helaas maar bij één flip-over-presentatie blijven doorpraten/ discussiëren over de onderwerpen. Door tijdgebrek hebben wij besloten om de andere twee resultaten mee te nemen naar een andere keer. Hierna zijn wij met zijn allen lekker wezen eten in de stad. Marco Wolansky Vrijwilliger van het Promo-team, PR-werkgroep Herstel 19

BURENDAG 22 SEPTEMBER Burendag is een jaarlijks terugkerend feest dat je samen viert met je buren en de buurt op de 4e zaterdag in september. Het is een dag

De Boshoek Bij De Boshoek organiseerden ze een buurtfeest voor jong en oud, met spel, muziek, poffertjes, en nog veel meer.

waarop je geze llig samenkomt en waarbij veel mensen iets goeds doen voor elkaar en de buurt. Buurten worden immers leuker, socialer en veiliger als buren elkaar ontmoeten en zich samen inzetten voor hun buurt. BW Zandvoort Dit jaar gingen de bewoners van BW Zandvoort gezellig naar de buren van OOK Zandvoort. Daar hebben ze, samen met kunstenares Mona Meier, een houten bank beschilderd. De bank was al oranje geschilderd en in vakjes verdeeld; iedereen mocht een aantal vakjes inschilderen, geheel naar eigen inzicht. Het was een creatieve drukte en ontzettend gezellig. De bewoners hebben zich erg vermaakt en hun best gedaan om van de bank een waar kunstwerk te maken. De bank staat nu in het gebouw van OOK Zandvoort en dient als ontmoetingsplek voor de wijk.

Uit: artikel infopagina gemeente Velsen BW Zuiderpolder Bij BW Zuiderpolder hadden ze net als het jaar daarvoor de buurt uitgenodigd om nader kennis te maken met de woonvorm. Er waren 108 uitnodigingen verspreid. Het bezoek van een buur resulteerde in een ingezonden brief in het Haarlems Dagblad. De buurtbewoner verwees naar andere plannen van RIBW K/AM in Haarlem en bezwaren daartegen van omwonenden. De man woont tegenover onze woonvorm en heeft nog nooit echte overlast ondervonden van de bewoners. Hij begreep dan ook niets van de commotie elders. Dát is nog eens een positief bericht. En zo zie je, waar een burendag óók goed voor is! Burendag 2013 Communicatie brengt de Burendag ieder jaar onder de aandacht van de clusters/teams, en wil waar nodig en mogelijk meedenken en ondersteunen. Noteer de volgende burendag voor 2013 alvast in je agenda: 28 september, de 4e zaterdag van de maand. En ga op tijd met je team en cliënten rond de tafel zitten om een programma uit te werken. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn. Suzan Tromp, redactie 20

VAN BW NAAR BZW

SUCCESVOL VERHUISD

Zoals iedereen inmiddels begrepen heeft, is het huidige regeringsbeleid er op gericht

Josien Wallast is afgelopen zomer verhuisd van een satellietwoning in Amstelveen naar

de eigen verantwoordelijkheid en onderlinge solidariteit van burgers te bevorderen. Een van de gevolgen van dit beleid is dat het budget ‘extramurale begeleiding’ van de AWBZ wordt overgeheveld naar de

VAN SATELLIET NAAR ZELFSTANDIG WONEN

een eigen woning in dezelfde straat. Voor mij aanleiding om haar eens te bellen en te vragen hoe het haar bevalt. Josien: “Samenwonen met mensen die je niet

gemeenten. Per 1 januari 2013 gaat een

zelf uitkiest is toch wel een riskant gedoe.” Zo

deel van het budget over en per 1 januari 2014 wordt het restant van het totale

begon ons gesprek. “Dat riskante zit hem in gewijzigde doelgroepen voor de satellietwoningen. Zo kreeg ik te maken met iemand die

budget gedecentraliseerd. Tevens zal er per die datum een efficiencykorting van 5% toegepast worden. Landelijk betreft

was afgekickt, maar binnen de kortste keren weer aan de drugs en drank was. Beschermd

deze maatregel 180.000 cliënten waarvan

wonen werd voor mij bedreigd wonen. Het is

56.000 met een psychiatrische stoornis. Voor al deze kwetsbare burgers wordt de gemeente verantwoordelijk.

heel belangrijk om te luisteren naar de mensen die al jaren satelliet wonen, die hebben iets opgebouwd met hun medebewoners. Kijk goed wie je er bij zet.”

Het is nog niet duidelijk hoe de regeringsplannen zullen uitpakken, maar we gaan ervan uit dat (nieuwe) cliënten met een ZZP 1-,2- of 3-indicatie in principe niet meer in aanmerking komen voor een plek binnen een BW-locatie. Voor al deze cliënten streeft de overheid naar een meer zelfstandige vorm van wonen, bijvoorbeeld BZW. Een groot aantal bewoners van RIBW K/AM heeft een ZZP 1- of 2-indicatie en woont in een BW. Gezien het overheidsbeleid zal hier dus kritisch naar gekeken moeten worden. Toch heeft dit beleid niet alleen maar negatieve gevolgen; ook bewoners denken inmiddels zelf (meer) na of zij een zelfstandiger woonvorm zouden willen en aankunnen. Op zich een goede ontwikkeling die geheel in lijn ligt met het beleid van RIBW K/AM. Een aantal bewoners is met zijn of haar persoonlijk begeleider aan het kijken naar de mogelijkheden die er voor hen zijn, welke belemmeringen zij ondervinden en hoe deze weggenomen kunnen worden. En gedurende dit proces is bij sommige bewoners een groeiend (zelf-)vertrouwen waarneembaar, dat maakt dat ze de stap naar zelfstandig(-er) wonen uiteindelijk aandurven. Karin Poelemeijer

Josien heeft lang ‘satelliet’ gewoond. “Voor mensen als ik, die niet tegen veel verandering kunnen, is het eigenlijk best goed om eens een schop onder de kont te krijgen,” aldus Josien. “Bij RIBW K/AM is een beweging ingezet van beschermd/satelliet wonen naar zelfstandig wonen. Maar als ik dan toch moest verhuizen, dan wél naar een woning in dezelfde buurt. Via de buren hoorde ik dat er in de straat een woning leegstond. Ik heb ontzettende mazzel gehad dat woningcorporatie en gemeente dit huis aan mij hebben toegewezen. Overigens ook dankzij de grote inzet van de teamleider, waar ik haar heel dankbaar voor ben.”

Teamleider BW Meerwijk

21

Nog dezelfde begeleiding Josien doet het rustig aan. Ze heeft eerst de

HERSTEL OP

woonkamer leefbaar gemaakt, en stukje bij

FACEBOOK

beetje richt ze het huis verder in. Soms ‘verdwaalt’ ze nog een beetje in haar huis. Haar ‘flexibiliteit’, zoals ze dat noemt, is niet helemaal in orde. Dat heeft ook te maken met haar psychiatrisch probleem. Daar moet ze rekening mee houden en soms even een rustpauze inlassen. Josien: “Structuur opbouwen, zorgen voor een goede basis is voor mij heel belangrijk. Het is fijn dat de begeleiding nog een jaar hetzelfde blijft als in de satellietwoning. Iedere dag komt er iemand langs om te helpen met praktische klussen. De financiering loopt ook nog via de AWBZ. Over een jaar ga ik de huur zelf betalen. Ik leer nu dus om zuinig te zijn.” Vrijwilligerswerk Josien noemt de titel van een boekje van Huub Oosterhuis: Jij die mij ik maakt. “Je hebt elkaar nodig om jezelf te kunnen zijn. Dat lukt de een

Op 13 november heeft de voorzitter van de Centrale Cliëntenraad, Adrie van Eerden, Herstel.Digiklesse op facebook gelanceerd. De PR-werkgroep Herstel is er heel gelukkig mee. Via Facebook wil de werkgroep een netwerk creëren van mensen die geïnteresseerd zijn in herstel: op de digitale snelweg (ervarings)kennis en informatie kunnen delen en/of uitwisselen. Het is een mogelijkheid om op de hoogte te blijven van evenementen (congressen, symposia), trainingen, opleidingen, contacten/links met externe organisaties, lotgenotengroepen, nieuwe initiatieven ontwikkelen of gewoon even ‘Digiklessen’.

beter dan de ander. Ik leer het ook bij mijn vrijwilligerswerk. Ik ben huisfotograaf bij de stichting Odensehuis, voor mensen met dementie. Er komen daar dagelijks zo’n veertig mensen, die heb ik allemaal geportretteerd. Ook fotografeer ik activiteiten die daar worden georganiseerd. Van de foto’s worden bijvoorbeeld posters of kaarten gemaakt. En ik verzorg regelmatig de activiteit ‘wandelen met de camera’.” Zo combineert Josien de ene passie, vrijwilligerswerk, met de andere: fotograferen. Suzan Tromp Redactie Heb je interessante informatie over bijeenkomsten Herstel, of ander nieuws wat je graag wilt delen via deze digitale snelweg, stuur dan een e-mail naar [email protected] onder vermelding van FB Herstel. Zowel cliënten als medewerkers kunnen zich aanmelden voor Herstel.Digiklesse. Het is de bedoeling dat Herstel meer en meer in onze genen gaat zitten. Laten wij de handen ineen slaan en samen optrekken. Eric Bolhoven Projectcoördinator Herstel 22

VROUWENMETAMORFOSE IN SCHAGCHELSTRAAT WEER GESLAAGD! Op zondag 14 oktober stond de Schagchelstraat in Haarlem voor de tweede keer in het teken van de Vrouwenmetamorfose. Wethouder Jack van der Hoek opende de metamorfosemiddag samen met een cliënt. Dit jaar droegen niet alleen ondernemers uit de Schagchelstraat, maar ook ondernemers uit de rest van Haarlem en zelfs uit Alkmaar hun steentje bij. Er was onder meer een naaister om de kleding direct op maat te maken. Er waren pedicures/manicures, visagisten en ook een ontspanningsmassage behoorde tot de mogelijkheden. Huis ten Bosch en haarstylist Johan namen de haarverzorging voor hun rekening, samen met een aantal kappers uit de regio. De dames konden zich laten fotograferen. En alle uitgezochte spulletjes kregen ze mee. De hele middag door werden de nieuwe outfits geshowd op een rode loper.

Een paar reacties van deelnemers: “Catch It - Mijn Metamorfosedag!! Wat een cadeau, ongelofelijk. Hulde aan Linda die het toch maar weer voor elkaar krijgt om de kar te trekken. En dank aan al diegenen (sponsors) die het ons gunnen. Vorig jaar kreeg ik voor het eerst een uitnodiging en mocht zelfs een vriendin meenemen die in dezelfde omstandigheden verkeerde. Wat hebben we een lol gehad en een jaar later hebben we het er nog over. Dat heet nagenieten! Door onze beperking, gecombineerd met een beetje pech, moeten we het financieel met een heel krap budget doen. Het is te doen, maar niet altijd makkelijk. Daarom is een dag als deze heel speciaal, een echte opsteker. Het geeft je energie, brandstof, voeding of hoe je het ook maar wilt noemen voor de dagen als het even wat tegenzit. Eén dag in het jaar krijg je het gevoel dat het om jou gaat, je voelt zoveel vriendelijkheid, je voelt je gezien. Dit jaar was zelfs nog beter. Je herkent de mensen van vorig jaar en dan is een praatje zo gemaakt, erg gezellig. Ik had zelfs het lef om m'n haren in de handen van de kapper (Paul - Huis ten Bosch ) te leggen met de woorden “doe maar wat”. Dat was heel wat voor mij, ben super blij met het resultaat. Alles was gewoon heel leuk, Linda je bent een topper. Val ik in herhaling? In ieder geval kijk ik al uit naar volgend jaar!!” Groetjes Caroline “Hallo allemaal, hier een verslagje van zondag. Wat een opkomst op deze verwendag. Ik heb een complete make-over gehad. Leuke nieuwe kleren en stralende make-up. En een echte hairstylist heeft me een nieuwe coupe gegeven. Dus met recht een welgeslaagde dag. Bij deze wil ik iedereen, de vrijwilligers en de winkeliers, van harte bedanken. Het was echt gaaf!!!!” Groetjes van Vera uit IJmuiden

Foto Ad Schaap

Jack van der Hoek: “Het is een prachtig initiatief van de ondernemers en RIBW K/AM. Een mooi voorbeeld van hoe je met elkaar iets kunt betekenen voor mensen die het niet gemakkelijk hebben, en niet veel te besteden hebben. Ik heb zondagmiddag genoten van de inzet van alle vrijwilligers en de blije gezichten van alle vrouwen die zich even lekker in de watten lieten

“Wat was het weer een geweldige, fantastisch georganiseerde middag met zo veel mooie momenten, zowel voor onze cliënten als alle vrijwilligers, we hebben er enorm van genoten!!! Trouwens, de foto's zijn prachtig.” Jane Marie Bart-Wojcikm, namens team IJmuiden “Ik zag het resultaat van vrouwen die terugkwamen! Mooi, blij, enthousiast! Liepen derhalve de hele avond mooi te zijn! DAAR werd ik weer blij van!!” Ineke de Haan

leggen.”

23

EERSTE PAAL DE LANDTONG GESLAGEN

Inmiddels zijn we 15 jaar verder. Wat toen nieuw was, een hele verbetering voor de bewoners, is inmiddels niet meer van deze tijd. Iske: “Iedereen wil graag een individuele woonplek met eigen keuken, douche en toilet, ook onze cliënten. Stap voor stap vervangen we onze locaties of passen ze aan, binnen de mogelijkheden die wij hebben.” Iedereen is blij dat De Landtong nu aan de beurt is. De bewoners wonen tijdelijk in Bennebroek en zien nu al uit naar het moment dat ze weer terug kunnen keren naar Amstelveen, naar een van de 25 nieuwe tweekamerappartementen, met eigen keuken en sanitair. En voor gezamenlijke activiteiten, bijvoorbeeld koken, is er straks ook een mooie groepsruimte! Jacqueline: “Het is belangrijk dat diegene, met wie het tijdelijk niet zo goed gaat door bijvoorbeeld psychosociale problemen, onder begeleiding kunnen wonen in een ‘gewone’ woonwijk. Met de vernieuwde locatie De Landtong wordt Amstelveen verrijkt met een

Op donderdag 11 oktober sloegen wethouder Jacqueline Koops en Iske ter Haar, bestuurder RIBW K/AM, de eerste paal voor de nieuwbouw van Beschermd Wonen De Landtong in Amstelveen. Dat deden ze onder toeziend oog van team en cliënten van De landtong, buurtbewoners en alle bij de nieuwbouw betrokken partijen. Westvast Planontwikkeling bv zorgde ervoor dat de paal probleemloos de grond in ging.

moderne voorziening voor bewoners die (tijdelijk) een beschermde woonomgeving nodig hebben. Ik ben vereerd dat ik vandaag de eerste paal heb mogen slaan voor dit complex en de nieuwbouw daarmee officieel is gestart.” Jacqueline Koops is wethouder in Amstelveen en onder andere verantwoordelijk voor zorg en welzijn.

Begin augustus 1998 namen de eerste bewoners hun intrek in De Landtong. Er was plaats voor twintig bewoners. Er waren drie woongroepen, ieder bestaande uit vier personen, één woongroep met zes personen en er was plek voor twee eenpersoonshuishoudens. Ze hadden een eigen zit-/ slaapkamer maar deelden keuken, douche en toilet. De nieuwe bewoners woonden eerst in beschermd wonen-locaties in Zandvoort. In Amstelveen was het allemaal kleinschaliger: minder mensen in een

Impressie van de nieuwe locatie

woonvorm, zelf de maaltijden bereiden in plaats van ze voorgeschoteld te krijgen, etc.

24

Medewerkers in en uit dienst

Mevrouw M.M.E. van den Bos – Bol,

IN DIENST: Mevrouw A.J.A. Duijneveld – Warmerdam,

Mevrouw M.J. Keijman, leerling, BW De Wissel, 01-09-2012

woonzorgmedewerker, BW Plus Flora, 04-06-2012

Mevrouw M. van der Linden, woonbegeleider invalpool, 01-09-2012 Mevrouw J.H.C. Nederpelt, persoonlijk

directiesecretaresse, 20-08-2012 Mevrouw S.S. Gokoel, woonzorgmedewerker, MO Hoofddorp, 01-09-2012

Mevrouw J. Meier – Koning, administratief secretarieel medewerker, BW Zandvoort,

begeleider, BW Koekoeksduin, 01-09-2012 Mevrouw Y.T.M. van Reisen, leerling,

15-06-2012 Mevrouw D. Hoogenberk, persoonlijk begeleider, BW Laan der Nederlanden, 01-07-2012

BW De Herberg, 01-09-2012 Mevrouw L. Scholte, huishoudelijk medewerker,

Mevrouw P.M. Ipema, woonbegeleider, BW De Baron, 01-07-2012

BW Plus De Herberg, 01-09-2012 Mevrouw V. Vestdijk, woonbegeleider,

De heer G.T.J.M. van der Kubbe, huismeester, MO Hoofddorp, 01-07-2012 Mevrouw L.M. Leeuwis, persoonlijk begeleider,

Mevrouw R. de Wit, leerling, BW De Landtong,

MO Hoofddorp, 01-07-2012 De heer J.F.J. Smit, persoonlijk begeleider, MO Hoofddorp, 01-07-2012 Mevrouw R.M. Veldkamp, persoonlijk begeleider, MO Hoofddorp, 01-07-2012 Mevrouw D.H.C. Veenvliet, woonbegeleider, BW Laan der Nederlanden, 01-07-2012 Mevrouw L. Kromhout van der Meer, woonbegeleider invalpool, 09-07-2012 Mevrouw L. Blokker, woonbegeleider afroep, BW Plus De Herberg, 16-07-2012 Mevrouw A. Smit, woonbegeleider invalpool, 19-07-2012 Mevrouw G.K. Cartigny, woonbegeleider invalpool, 20-07-2012 Mevrouw B.J.L. Pierik, woonbegeleider invalpool, 24-07-2012 Mevrouw T.N. Coumou, woonbegeleider invalpool, 25-07-2012 Mevrouw A. Kilic – Satilmis, woonbegeleider invalpool, 30-07-2012

BW de Herberg, 01-09-2012 01-09-2012 Mevrouw D. de Bueger, trajectcoach, De Werkwinkel, 03-09-2012 Mevrouw H.M.A.A. van Hulten – Stringer, trajectcoach, De Werkwinkel, 03-09-2012 Mevrouw J.B. Oud, trajectcoach, de Werkwinkel, 03-09-2012 De heer R.L.H. van Stiphout, woonbegeleider, BW Koekoeksduin, 15-09-2012 De heer H.J. Kuijper, medewerker technische dienst, 25-09-2012 Mevrouw J.M. Bol, woonbegeleider invalpool, 01-10-2012 Mevrouw E.M. van Dorp, woonbegeleider invalpool, 01-10-2012 De heer C.S. Geelen, persoonlijk begeleider, BW Meerwijk, 01-10-2012 Mevrouw R. Suiker, woonbegeleider, BW Zandvoort, 01-10-2012 Mevrouw R.H. Presburg, secretaresse, BW Jeugd, 01-10-2012 De heer I.A. de Haan, werkbegeleider,

Mevrouw M.E.W. Diependaal – Theunissen, woonbegeleider, BW Plus Zuidwijk, 01-08-2012 Mevrouw J.W.M. Geels – Groenewoud,

De Werkwinkel, 01-11-2012 Mevrouw M.A. Kaatee, woonbegeleider,

persoonlijk begeleider, BW Plus Zuidwijk,

Mevrouw J. Buter, woonzorgmedewerker, BW De Landtong, 07-11-2012

01-08-2012 Mevrouw J.W.M. Kloosterhuis, woonbegeleider invalpool, 01-08-2012

BW Plus Zuidwijk, 05-11-2012

01-08-2012 Mevrouw G.L. van Welie, woonbegeleider

UIT DIENST: Mevrouw L. van der Laan, directiesecretaresse, 13-06-2012 Mevrouw A. Boorsma, woonzorgmedewerker,

invalpool, 15-08-2012

BW Koekoeksduin, 01-07-2012

Mevrouw A.M. Stam, woonbegeleider invalpool,

25

Mevrouw S. Blommers, woonbegeleider invalpool, 01-07-2012

GEBOREN:

Mevrouw J. van Opzeeland, woonbegeleider invalpool, 01-07-2012 Mevrouw G.C. Rutte – Damen, administratief secretarieel medewerker, BW Jeugd, 07-07-2012 Mevrouw D. Michielsen, persoonlijk begeleider, BW Plus Zuidwijk, 01-08-2012

◊ Renza, dochter van Fabien Schiereck (ondersteuner cliëntenraad) en Paul, op

De heer R.J. Elzinga, projectleider, 01-09-2012 De heer G.P.C.M. Haverkamp, manager

1 juni 2012 ◊ Quinty, dochter van Daphne Sebregts

bedrijfsvoering, 01-09-2012 De heer N.C. Beekhuijs, huismeester, BW de Herberg algemeen, 01-09-2012 Mevrouw S.G. Huijbertsen, woonbegeleider invalpool, 01-09-2012

(persoonlijk begeleider, De Wissel) en Mark, op 27 juni 2012 ◊ Thijs, zoon van Carin Laarhoven (woonbegeleider, BW Laan der Nederlanden) en Paul, op 17 september 2012

Mevrouw G. Dagdeviren, administratief medewerker financiële administratief afroep, 01-09-2012 De heer V.A. Kort, woonbegeleider invalpool, 01-09-2012 De heer B. Souverijn, woonbegeleider invalpool, 07-09-2012 De heer B.P.J.M. van den Boom, woonbegeleider, BW Zandvoort, 01-10-2012 Mevrouw M. van Etten – Brak, gastvrouw, Ambulant team Kennemerhof, 01-10-2012 Mevrouw A.P. Langbroek, beleidsmedewerker kwaliteit, I&K, 01-10-2012 De heer M.W. Obdam, medewerker technische dienst, 01-10-2012 Mevrouw C.M. Schreurs, ondersteuner cliëntenraad, 01-10-2012 Mevrouw C.M. Blokker – de Kort, huishoudelijk medewerker, 01-11-2012 Mevrouw E.C. Lieverse, woonbegeleider, BW Plus Zuidwijk, 01-11-2012

26

Nuttige adressen

Colofon

Klachtencommissie RIBW K/AM

RIBW Nieuws is een bulletin voor medewerkers en cliënten van RIBW K/AM. Voor de inhoud van

t.a.v. het secretariaat Postbus 2257

RIBW Nieuws is de redactiecommissie verant-

2002 CG Haarlem

woordelijk. De dagelijkse werkzaamheden worden uitgevoerd door de redactie.

Ondersteuner Centrale Cliëntenraad Fabien Schiereck

Verspreiding De nieuwsbrief wordt per e-mail verspreid onder

Postbus 2257 2002 CG Haarlem

de medewerkers. Iedere locatie ontvangt een aantal geprinte exemplaren voor bewoners en

Cliëntvertrouwenspersoon RIBW K/AM Annemarieke Hoogland Postbus 2257

medewerkers. Ook staat de nieuwsbrief onder ‘publicaties’ op de website.

2002 CG Haarlem

Zelfstandig wonende cliënten:

06 – 53 78 11 75

De nieuwsbrief wordt toegestuurd aan de zelfstandig wonende cliënten die hebben aangegeven prijs te stellen op ontvangst van deze nieuwsbrief. Eventuele adreswijzigingen kunnen worden gestuurd naar het hiernaast genoemde redactieadres.

Vertrouwenspersoon voor medewerkers Mevrouw Annechien Veenemans Tel.: (023) 515 86 58 (Arbo Unie) E-mail: [email protected] Meldpunt klokkenluider Mevrouw Mr. Marjon de Groot Kenaupark 24 2011 MT Haarlem Tel.: (023) 534 10 69

Redactiecommissie: Ineke de Jonge, clustermanager ZK Marianne van Leeuwen, woonbegeleider Karin Poelemeijer, teamleider BW Meerwijk Maria Konijnenbelt, communicatieadviseur Suzan Tromp, medewerker communicatie

Redactieadres RIBW Nieuws Postbus 2257 2002 CG Haarlem (023) 517 87 06

Vormgeving en eindredactie: Suzan Tromp

E-mail: [email protected]

27

Buiten lijkt het leven stil te staan, maar ondergronds bereidt alles zich voor op een nieuw begin. De natuur is een wijze leermeester, dus waarom niet zelf eens pas op de plaats maken en opnieuw beginnen? (bron: Happinez)

DE REDACTIE WENST JE EEN MOOI EN GEZOND 2013 MET VOORAL VÉÉL GOED NIEUWS!

28