6

16

1 van 5

http://biod.info/2009na/016.htm

v onder

16: Calgary .. Yellowstone NP

Hoe de fotoos te manipuleren

EN

Donderdag, 13 augustus 2009: Van Calgary naar Drumheller, Dinosaurierland. In het verkeer vandaag een galante Canadees, bij een onverwachte wegversmalling laat hij ons er tussen :-) De rit gaat door heel licht golvend boerenland. Aan weg 9 wordt gewerkt, verbreed en rechtgetrokken. Waarom eigenlijk? Zo druk lijkt die weg nu ook weer niet. Aan het begin van de middag bereiken we Drumheller via een afdaling. Naar het dal van de Red Deer River. Het is vreemdsoortig landschap, de Badlands. In Drumheller is het al dinosaurier wat de klok slaat. Bij het Visitor Center staat de grootste dino van de wereld (?). Hij is inwendig te beklimmen en boven zou je een mooi uitzicht hebben. Verspreid over geheel Drumheller staan beelden van dino's. We rijden 6 km door naar het Royal Tyrrell Museum, geheel gewijd aan de paleontologie en in het bijzonder dinosauriers. In de streek zijn erg veel resten gevonden. De eerste onderzoeker was Tyrrell, naar hem is het museum dan ook genoemd. Tevens heeft het het predikaat 'Royal', gekregen van koningin Elizabeth van GB. De Canadezen hebben nog steeds iets met het koninklijk huis van GB. De beeltenis van E staat ook op de dollar. Aangekomen besluiten we toch eerst een plaats op een camping te zoeken. Het museum is tenslotte tot 21u open. Daarom rijden we terug naar Drumheller en kiezen Dino RV Park (cdn$33). Er blijkt geen wifi te zijn, maar wel zijn er bedrade computerplekken in het gebouw beschikbaar tegen $3 per dag. Om 15u30 zijn we weer bij het museum. Velen vertrekken al en dat is voor ons een voordeel, want nu is het dus rustiger. Het museum is de moeite waard. Maar na 3 uren is het wel genoeg. We pakken een MacD'tje als avondeten en keren dan terug naar het kamp. De heledag is het overwegend bewolkt geweest, maar in de avond regent het af en toe.

Vrijdag, 14 augustus 2009: Het regent in Drumheller. We vertrekken richting USA over hwy 56, de Trans-Canadian, hwy 36 en hwy 4 naar de grens met de USA. Het Canadase boerenland is weids en zeer dun bevolkt. Als je als NL-boer vertrekt vanuit het 'knusse' Nederland, moet je wel weten waar je aan begint. Je woont hier echt in het midden van nergens. Tijdens de rit is het weer wat opgeknapt en piept de zon af en toe tussen de wolken door. En dan komt de oversteek naar de USA. Aanvankelijk lijkt het soepel te verlopen: paspoorten laten zien, een wat onbenullige conversatie, iemand kijkt in de auto en in de caravan. Maar dan: parkeer maar op de parkeerplaats en kom naar binnen. De paspoorten worden meegenomen. Na even wachten binnen worden we naar de balie gewenkt. En daar allerlei vragen weer, R. moet haar vingerafdrukken weer tonen, waar we heen gaan, wat ons adres in de VS is. Uiteindelijk komt het mevrouwtje er achter dat we al enige maanden rondreizen en vraagt ze naar witte kaarten. Die hebben we, maar die liggen in de auto. Halen dus. Kapitale fout van ons, die hadden in paspoorten moeten zitten. Mevrouwtje verdwijnt even, zeggend dat ze het ons zo gemakkelijk mogelijk probeert te maken. Dan komt ze terug met de mededeling dat ze de kaarten in de paspoorten geniet heeft. Wel als we vertrekken in New York de kaarten inleveren, anders word je genoteerd als illegaal verblijvende en dan krijg je problemen als je de VS weer in wilt. Op de opmerking dat dat er niet in zit, gaat ze niet in. Dan het laatste probleem, ons adres in de VS. Dat we reizen, heeft ze wel in de gaten, maar de computer wil een adres. Op de vraag of wij de enigen zijn die met een caravan reizen, antwoordt ze ontkennend, maar de anderen weten allen al waar ze die dag heen gaan. Dat wij dat nog niet weten, is voor haar niet te begrijpen blijkbaar. Uiteindelijk worden we toch 'vrijgelaten', geen idee hoe ze het adresprobleem opgelost

30-12-2009 9:51

16

2 van 5


hebben. Welkom in de USA. Echt, als je zoiets weer meemaakt, neem je je voor nooit meer dit land te bezoeken. De manier waarop ze hier mee omgaan, is werkelijk 'pathetic' te noemen. Een super negatief 'wow, oh my god'-moment. :-( Het landschap in Montana waar we doorheen rijden, is net zo geestdodend als het gedrag van de VS-immigratiedienst. Ook begint het weer te regenen waarvan een hele fikse bui. Na de campinggids geraadpleegd te hebben besluiten we te rijden naar Dick's RV Park in Great Falls. En daar zitten we nu. Waarschijnlijk blijven we hier morgen. Dan kunnen we even rustig inkopen doen, want dat is weer nodig, en de Great Falls in de Missouri Rivier gaan bekijken.

Zaterdag, 15 augustus 2009: Vanaf vandaag volgen we zo'n beetje de route die beschreven staat in het boek 'Amerika in een rugzak' van Dolf de Vries (isbn 978-90-475-0185-5). Hij vermeldt de expeditie van Lewis en Clark. Het weer oogt vrolijk vanmorgen, zonnig :-) We doen rustig aan. L. brengt een rand kit aan bij de voorklep, want het lekt achter de strip langs. Dan gaan we op verkenning, naar het Visitor Center, ter orientatie, de watervallen en het Lewis & Clark Interpretive Center van de Lewis_and_Clark_Expedition. Het is zoals Dolf schrijft. de watervallen zijn watervallen, maar ze worden interessant door de expeditie. Ook wordt aan de watervallen afbreuk gedaan omdat boven elke een dam gebouwd is teneinde energie op te wekken. Het Lewis & Clark Interpretive Center daarentegen is erg interessant. (Wij hoeven niet te betalen voor de toegang, want de kaart van de Nationale Parken volstaat). Er is een route uitgezet waarin de expeditie en de context min of meer chronologisch verduidelijkt wordt. Erg instructief is de film over de expeditie die vertoond wordt in het theater. Hij wordt gevolgd door een verhandeling door een ranger over de kleding die tijdens de expeditie gedragen werd. Leuk centrum, en leuk om zo wat van de Amerikaanse geschiedenis te horen. In Great Falls is ook een museum gewijd aan Charles M Russell. Hij heeft o.a. de expeditie in schilderwerken uitgebeeld. In het Lewis & Clark Interpretive Center zijn reproducties te zien. Aan het aan van de middag vereren we de plaatselijke Wal Mart met een bezoek. De voorraad is weer aangevuld ;-) We hadden ook nog een leuke ontmoeting. Een echtpaar spreekt ons aan op de parkeerplaats van het Lewis & Clark Interpretive Center. Het zijn Peter en Sylvia Blokpoel. Al 12 jaar wonen ze in Claresholm, Alberta, Canada. Zij hebben in Canada een toekomst kunnen opbouwen, wat hen in NL niet steeds lukte. Zij hebben nu een paardenfokkerij en hebben het erg naar hun zin in Canada. En welk toeval, Peter is een broer van de Blokpoel bij ons in de straat! ;-)

Zondag, 16 augustus 2009: Gisteravond geborreld met de buren. Twee oudere Canadese dames van Nederlandse origine, Diny en Tiny. Ze zijn al meer dan 50 jaar in Canada en nu beiden weduwe. Ze wonen in Rosedale, zo'n 100km van Vancouver. Zij zijn bevriend met een NL-echtpaar, die er ook zijn. Zij wonen in NL, maar hebben in Canada een truck en caravan gekocht en gestald. Zij komen regelmatig naar Canada. Richting Yellowstone National Park. Naar aanleiding van de opmerking van Dolf de Vries en de wegenatlas gaan we hwy 89 rijden. Van Great Falls tot Belt rijden we door een boomloos landschap, zoals we tot nu toe gewend zijn in Montana. Na Belt, verscholen in een dal, wordt dat anders. We rijden langs de Belt Creek door het Lewis_and_Clark_National_Forest, stijgend tot 2250 m, de Kings Hill-pas. Het bergland heet Little_Belt_Mountains. De weg daalt dan tot White_Sulphur_Springs. Daarna wordt het landschap weer boomloos. We passeren Ringling met kerk en rijden verder door het dal van de Shields Rivier. Dan volgt Livingston. We rijden er in. Er is een spoorwegmuseum, het Livingston Depot

30-12-2009 9:51

16

3 van 5


Center We nemen er een kijkje. Aan de bomen van het parkje in de buurt hangen gele strikken met fotoos van militairen, waarschijnlijk gesneuvelden. Livingston is ook een halteplaats van de Lewis&Clark-expeditie op de terugweg. Er is een park genoemd naar Sacajawea, de indiaanse vrouwelijke tolk, met standbeeld. Highway 89 gaat verder door het dal van de Yellowstone_River naar Gardiner, waar we een plek op Rocky Mountain Campground gereserveerd hebben ($45/nacht). De plek is klein, maar het uitzicht is mooi.

Maandag, 17 augustus 2009: Zaterdag was Obama in Yellowstone, maar misschien daardoor (?) hebben we pech: juist vandaag wordt een deeltje van de Grote Lus volledig gesloten voor enige maanden. Het bekijken van geyser Old faithful wordt zo een probleem vanwege de af te leggen afstand. Het weer oogt schitterend: lekker temperatuurtje, zonnig en helder. We rijden Yellowstone_National_Park in. Na een kilometer of 8 is daar het hoofdkwartier van Yellowstone met o.a. het Visitor Center. Ook is dit de plek van de Mammoth_Hot_Springs. Via plankieren (looppaden) zijn deze te bezichtigen. Dat doen we. We rijden verder. Fotografisch vangen we 2 Canadese kraanvogels (Bedankt, Fred :-) in vlucht. Plotseling zien we een Steenarend vlakbij. Hij cirkelt over de auto en verdwijnt dan. Helaas geen goede foto, wel een stipje in de lucht ter herinnering ;-) Iets verder zien de een berg die stoomt, en daarna een aantal watertjes die stomen. Dan zien we een witte pelikaan in de verte. Dat stomen blijkt een normaal verschijnsel te zijn, overal is stoom te zien. We maken een wandeling van 2,5 km over plankieren in het Norris Geyser Basin. Vervolgens rijden we naar de Noord Rim van de Grand Canyon van Yellowstone (rivier). Daar zijn de bovenwaterval, de onderwaterval en de kloof te bekijken. Van verre is het nest van een Visarend te zien, bovenop een rots in de kloof. Laatste voor vandaag, voor we terug gaan, is de Hayden_Valley. Van verre is de file autoos al te zien. Daar zijn de Bisons dus. En dat is ook zo, een behoorlijke kudde graast daar. We zetten de auto een tijdje stil een genieten van de dieren. En weer worden we aangesproken, nu door Ellen (oorspronkelijk uit Nijmegen), getrouwd met Harry, een Amerikaan. Zij wonen in Baltimore. Vandaaruit wordt het span verscheept, dus wie weet. Leuk gesprekje :-) Dan naar 'thuis', langs een aantal mooie uitzichten en een eenzame bison die op de weg loopt. Net na zessen zijn we terug op het honk. Waar we nu aan beide zijden een 'big rig' hebben, met werkende airco's natuurlijk :-( Een interessante en leuke dag, en, het is al geschreven, heerlijk weer :-)

30-12-2009 9:51

16

4 van 5


Video(Youtube): Poeltjes, Puff'nStuff, Bisons Dinsdag, 18 augustus 2009: Vandaag doen we het rustiger. We nemen een kijkje in Gardiner, maar dat duurt niet lang. Voornamelijk soevenierwinkels en drink/eetgelegenheden. Dan gaan we naar het Mammoth Visitor Center, waar we de expositie en een film bekijken. Daarna gaan we het noord-oostelijke gedeelte van het park in, richting noord/oost-ingang. Eerst het hooggelegen gedeelte van de Grote Lus. Daar bekijken we nog een waterval en een versteende Redwood-boom. De weg naar de ingang loopt lager. Het is een prachtig deel. Eerst zien we een bison, waarschijnlijk de eenzame stier van gisteren. Als het dal breder wordt, zien we weer een kudde bisons. Iets verder bij een vernauwing is het een drukte van belang, veel stilstaande autoos. Oorzaak: beneden is een Grizzly-beer te zien. We stoppen direct, op de weg, maar dat is niet erg want iedereen stopt. Tot er een patrouillewagen komt, die ons sommeert door te rijden. Helaas maar 1 foto van de grizzly kunnen maken, maar we hebben er uiteindelijk toch een gezien! :-) We rijden verder door het brede dal van een rivier. Als we meer kuddes bisons zien, stoppen we en gaan eens rustig een tijdje van de dieren zitten genieten. Dan is het mooi voor vandaag, we rijden terug. We kijken nog even op de plek van de Grizzly, maar die is er niet meer. Een man vertelt dat hij de Grizzly een hele tijd heeft kunnen zien schuifelen langs de waterkant. Uniek, zegt hij. We zien nog een Amerikaanse zeearend. Hier zijn grote stukken sparren ten prooi gevallen aan de Pine Beetle. Maar de zaailingen schieten al weer op, staken blijven staan. Thuis wacht het biertje en de wijn. Het is weer lekker geworden, zonnetje, temperatuurtje van zo'n 24C. We genieten in het zonnetje, terwijl de airco's rond ons lustig zoemen. Wat een energieverspilling :-(

30-12-2009 9:51

16

5 van 5


Woensdag, 19 augustus 2009: 7u44, de motor van een van de bigrigs wordt gestart. Het lijkt er op dat ze gaan vertrekken. Uiteindelijk vertrekken ze om 8u24. Iederen lijkt dit normaal te vinden. Wij zullen hier nooit aan wennen :-( Wij vertrekken vandaag ook. We willen naar een camping meer in de buurt van Old_Faithful, de immer werkende geyser. Dan na aankomst naar de geyser. Morgen verder naar Cody. Zo gezegd, zo gedaan. Om 9u30 rijden we. Eerst nog wat voedsel gekocht: een pak 'cerial' en een simpel tarwebrood voor bijna $10 ! Voorspoedige reis, even na elven zijn we bij campground Bridge Bay, zonder voorzieningen ($20). Inschrijven kost even tijd, want de voorgangers zijn niet zo snel. Ook deze park-camping is weer een fijn kamp. Het geldt in het algemeen voor de parkkampen dat ze aangenamer zijn dan de RV-parken. We staan bij de tenten en dat spreekt ons nog steeds veel meer aan dan die verschrikkelijke bigrigs. 'bigrig' is in onze vocabulaire een nieuw woord met als betekenis 'lelijk'. We gebruiken het als zelfstandig naamwoord, maar ook als bijvoeglijk naamwoord ;-) De afstand van het kamp tot Old_Faithful is een kleine 60 km, dus dat is wel te doen op een middag. Tijdens de heenreis is er een samenscholing langs de weg en dat betekent dat er iets te zien is. Een rustende Elk in dit geval. Old_Faithful is een trekker van jewelste, het barst van de mensen. Er is veel parkeerruimte die bijna vol is. En natuurlijk een Visitor Center en een aantal restauratieve voorzieningen. We zijn er even na tweeen en de uitbarsting blijkt nog niet zolang geleden gebeurd te zijn. Dus moeten we wachten tot 15u30, het verwachte tijdstip van de volgende uitbarsting. En dat klopt wel zo ongeveer. Alvorens hij uitbarst maken we een ronde om Old Faithful en zijn er 2 kleine uitbarstingen in het naburige gebied. Maar dan barst Old Faithful uit. Niet zo vreselijk hoog, maar hij mag er toch zijn. Daarna drinken we een dietcoke en eten we een muffin in een van de cafetaria's. En houden we het voor gezien, we vinden dat we genoeg gezien hebben en gaan naar huis. Onderweg weer een samenscholing, nu voor een gewei dat uit het gras steekt. Waarschijnlijk zit er een Elk aan ;-) Thuis genieten we van de vooravondzon. We missen helaas (vergeten!) het praatje over beren in het amphitheater.

^ top

Volgende pagina

30-12-2009 9:51

6

Recommend Documents