REIS JOS Zuid-Tirol 2005 17/6 – 03/07 VRIJDAG 17/6 Op vrijdagochtend 17/6 is het zover, onze langverwachte reis naar onze 2de Heimat. ’s Morgens om 4 uur vertrekken we via Brussel – Aachen – Koblenz alwaar we een eerste stop maken om onze sandwiches te verorberen, de zon verwelkomt ons met zijn eerste warmte en dit doet deugd na de vele regen in ons Belgenlandje. We zetten onze rit verder naar Mannheim – Heilbron – Ulm – Munchen, na de ring maken we tijd voor ons middagmaal, onze kleine Ayla is ongelofelijk braaf en we zijn dan ook verwondert reeds 900 km achter de kiezen te hebben ! Nog even en de eerste Alpentoppen zullen ons begroeten, het begint te kriebelen, de bewolking wordt echter hardnekkiger en het begin zelfs te regenen….de toppen verstoppen zich in de mist. We besluiten om richting Tauerntunnel te rijden waar we rond Kitzbühl een slaapplaatsje zoeken, we vinden plaats net voorbij Jochberg in het leuke Gasthof “Altes Wacht” …., tijd voor een eerste frisse pint, wat kan dat deugd na 12 uur in de wagen. Op het menu zien we bovendien Tirolergröstl staan, de avond kan niet meer stuk ! Alhoewel….bij het uitpakken stel ik vast dat onze kofferruimte niet meer open gaat, gelukkig hebben we niet veel nodig voor deze avond maar dit wordt wel vervelend voor het uitpakken natuurlijk….. ZATERDAG 18/6 Na een zalige nachtrust en een lekker ontbijt gaat onze rit verder naar de Tauerntunnel, de regen hangt weer boven ons hoofd maar ik heb vertrouwen in een weersverbetering eens we de Noordzijde verlaten….en ja hoor, we rijden Matrei binnen en de eerste mooie opklaringen zijn in zicht, na Lienz rijden we richting Sillian en Innichen. De natuur is prachtig, de Lienzer Dolomieten nodigen uit voor een eerste wandeling maar we zijn vooral benieuwd naar de regio in Hochpusterdal natuurlijk. Daar het appartement pas om 15 uur vrij is besluiten we om eerst Innichen te bezoeken. Een leuk stadje en zeker de moeite om eens door te kuieren ! Na een korte wandeling rijden we toch verder naar Caravan Park Sexten.
Om 12 u 30 rijden we de parking op, alvorens naar het appartement te gaan laten we ons verleiden voor een eerste maaltijd buiten op het terras…en een heerlijk Forst-biertje. Het verblijf valt enorm in de smaak, heel typisch van inrichting…maar vooral ook een prachtig zicht op de Sextener Rotwand…
Nu nog uitpakken…dit wordt zweten, alles moet via de achterbank want de koffer blijkt volledig vast te zitten…
ZONDAG 19/6 Geen wolkje te bespeuren… Na het ontbijt maken we voor de eerste keer onze rugzakken klaar voor een wandeling in het Fischleintal. We besluiten in Moos te parkeren, men kan ook nog verder rijden tot aan de betalende parking bij de Fischleinbodenhut. Zodra we de wagen verlaten krijgen we een eerste prachtig zicht. We komen terecht in een zee van bloemen, prachtige dennenbossen en machtige rotsformaties…we stellen vast dat het eerste gedeelte tot aan de Fischleinbodenhut prachtig is, toch spijtig dat 90% van de bezoekers de auto nemen tot aan de parking en dit gedeelte missen.
Op weg naar de Talschlusshütte krijgen we een ruwer landschap, de Dreischuster en Rotwand maken indruk, maar de Zwölferkogel krijgt mijn grootste aandacht !!
Spijtig genoeg is de hut gesloten (onbegrijpelijk in deze periode ?), we besluiten iets te eten op de terugweg in het Dolomitenhof. Na een prachtige wandeling komen we terug bij ons Appartement. Het is nog maar 15 uur, Ayla en Evelien besluiten nog een middagdutje te doen, tijd om wat aan mijn fysiek te werken…ik ga een halfuurtje lopen richting Kreuzbergpass, toch niet alles zo bergop lopen ! ’s avonds is het opnieuw terrasjesweer en we besluiten buiten te eten in het hotel. De zon gaat onder en de Sextener Rotwand krijgt een prachtig rood kleur, hij heeft zijn naam niet gestolen…
MAANDAG 20/6 Er is weer geen wolkje te bespeuren. Vandaag rijden we naar de Pragser Wildsee, ongeveer een klein uurtje rijden. De parking staat al behoorlijk vol wanneer wij daar rond 10 uur aankomen.
Ayla gaat vandaag de rugzak in want we zouden graag volledig het meer rondwandelen. Zoals Ötzi reeds beschreven had, dit is een prachtige plaats, de bomen en de machtige Seekofel weerspiegelen in het smaragdgroene water. De witte stranden zorgen zelfs voor licht exotisch tintje…
Ayla is blijkbaar niet 100%, na 1 uurtje wandelen stellen we vast dat ze koorts heeft en gaan dan toch in versneld tempo rond het meer en rijden meteen terug naar onze verblijfplaats. Mijn wandelhonger is echter nog niet voorbij, ik vertrek om 14 uur richting Kreuzbergpass en draai rechts omhoog richting Rotwand, wat een machtige omgeving, ik loop volledig langs de Rotwand naar de Rotwandwiesen waar ik na een 2-tal uur zweten geniet van een halve liter Forst….
De afdaling valt een beetje tegen daar men volop aan het werk is, het skigebied wordt blijkbaar verder uitgebouwd… ’s avonds eten we voor het eerst is ons appartement, een lekkere Italiaanse pizza !
DINSDAG 21/6 Ayla heeft nog altijd koorts en we besluiten naar het ziekenhuis te rijden in Innichen waar we de ganse voormiddag vertoeven…gelukkig zonder veel erg, een dag of 2 binnenblijven en alles is opnieuw in orde. Het goede weer blijft aanhouden en om 13 uur trek ik opnieuw naar boven, deze maal aan de andere zijde van het dal naar de Lärchenhut, een mooie romantische hut met fantastisch zicht op de Sextener Dolomieten. Het wolkenspel zorgt voor mooie kleurschakeringen in het Fischleintal. We besluiten de prachtige namiddag met een heerlijke Tirolergröstl in de Stube van het Sextener Park. WOENSDAG 22/6 Gezien de problemen met de koffer besluit ik naar Bruneck te rijden waar een volkswagengarage gevestigd is, het weer is weeral mooi en het is toch een pijnlijke zaak om tijdens mijn vakantie hieraan tijd te moeten spenderen. Gelukkig hebben ze het stuk voorradig en tegen de middag ben ik opnieuw onderweg naar Sexten. Om 13 uur haal ik mijn beide vrouwtjes op voor een leuke lunch aan het dalstation van de Rotwandwiesen, een leuke hut en heerlijke Spinatspätzl. Het wordt onweerachtig maar we gaan toch nog even de gondel in, boven blijkt er een live-optreden te zijn en zo krijgen we onverwachts nog een zeer leuke namiddag….jodelaitie !! DONDERDAG 23/6 Ayla lijkt genezen en de zon weer van de partij. We gaan vandaag naar de Helm-lift in Sexten, boven wandelen we met de buggy naar de Hahnspielhut (2150 m) waar Ayla wat kan spelen op het leuke speelplein, het mag trouwens gezegd dat men in deze regio veel aandacht heeft voor de kinderen… Ik vetrouw op mijn fysiek en beslis heen en weer te gaan naar de top van de Helm (2434 m) om voor de middag terug bij de familie te zijn. De beklimming valt best mee en de beloning is wel zeer mooi, de Helm – net op de grens met Oost-Tirol- zorgt voor een prachtig zicht op de Dolomieten, de Alpenhauptkamm en de Kärnische Alpen. Ook de Grossglockner zie ik in de verte blinken.
Net rond de middag ben ik opnieuw aan de hut en we beleven een prachtige afdaling naar Sexten.
VRIJDAG 24/6 Het wordt een zwoele dag, de toppen hangen half verscholen in de wolken…
Toch besluiten we vandaag een rondrit te maken naar Dobiachersee, Dürensee, Lago di Antorno, Lago Misurina tot in Cortina D’Ampezzo. Onze eerste stop maken we bij de Dürensee, het water staat echter zo laag dat het meer er troosteloos bij ligt en we rijden terug verder. Bij het Lago di Antorno wandelen we even rond het meer, een prachtig romantisch meertje, de vissen springen constant uit het water en zorgen voor een leuk showspel. We zitten aan de achterzijde van de 3 Zinnen, door het mindere weer besluiten we niet door te rijden naar de Auronzo Hut. Het Lago Misurina zorgt opnieuw voor een teleurstelling, er zijn blijkbaar werken en het meer staat maar half vol….na een korte stop rijden we dan maar richting Cortina D’Ampezzo. Deze gekende wintersportplaats ligt er doods bij, veel winkels blijken gesloten te zijn en er lopen enkel wat Einheimische door de straten. Zou het seizoen hier dan zo laat beginnen ? Langs een andere route starten we onze terugweg met een laatste stop aan Lago di Dobiacco, hier maken we toch een mooie wandeling, de zon blijkt weer volop van de partij en na de wandeling eten we een heerlijke Schnitzel vlak aan het prachtige meer. Bij het terugrijden dreigen de onweders en rond 15 uur krijgen we serieus klank- en lichtspel, vanop onze terras genieten we toch van dit schouwspel. Tijdens de naweeën van het onweer nemen we een lekkere sauna en sluiten de avond af in de Stube met een leuk optreden, Tiroler dansen en Billekletsers, onze dochter krijgt er niet genoeg van ! ZATERDAG 25/6 Het onweer heeft alle wolken weggeblazen en we maken ons klaar voor een uitstap naar het Innerfeldtal. We vertrekken aan de eerste parking voor toch wel een lastige klim, Ayla zit weer in de rugzak en de hitte zorgt toch voor extra belasting. De zichten op de Dreischusterspitze maakt echter veel goed en we genieten opnieuw met volle teugen. Na anderhalf uur bereiken we de Dreischusterhut en genieten van een zuurverdiende maaltijd. Bij de afdaling dreigt er opnieuw een onweer maar we ontsnappen net aan een wolkbreuk. We rijden het dal uit en de zon komt weer van de partij, wat kan het weer in de bergen verschillen op zo’n korte afstand. In onze verblijfplaats genieten we verder van de zon, een lekkere zwempartij en een ijsje, ook dit is vakantie natuurlijk.
ZONDAG 26/6 Ik sta op om 6 uur 30 en vertrek met de auto naar de Fischleinhut, wat is het rustig in het prachtige Fischleindal. Samen met een Sillianer trek ik richting Talschlushut en onmiddellijk de klim naar de Zsigmundyhut. De Elfer en Hohe Leist prikken in de hemelsblauwe lucht, dit is weeral genieten. Na een uur klimmen neem ik mijn ontbijt in een prachtige omgeving. Om 9 u 30 bereik ik de eerste hut en neem even de tijd bij een verfrissende mineraal, ik blijk helemaal alleen te zijn, wat een stilte….De zwaarste klim ligt achter mij en nu volgt een mooie wandeling naar de Büllejochhut, de Zwölferkogel ligt nu links, dit moet toch één van de mooiste Dolomietentoppen zijn… Ik ben niet langer alleen, een marmottenfamilie is volop aan het ravotten en geniet evenzeer van de rust. Bij de Büllejochhut kom ik terug bij mijn Sillianer vriend en we drinken samen een frisse halve liter, deze hut is opvallend gezellig en wat een zicht !! Een echte aanrader.
Met spijt verlaat ik deze hut richting Drei Zinnen hut, via de Paternkofel en zicht op de Bodenseen sta ik plots oog in oog met de Drei Zinnen, indrukwekkend zondermeer, maar toch wordt mijn aandacht weggetrokken naar andere taferelen, de Drei Zinnenhut lijkt overspoeld door een massa pizzaliefhebbers in alle geuren en kleuren, roze blinkende bikini’s, gierende gsm’s….ik had mijn lunch hier voorzien maar het ontwaken in deze nachtmerrie doet mij vluchten naar lager gelegen gebied. Na 2 uur dalen komen ik terug aan mijn startplaats, het was een prachtige dag ! ’s avond rijden we naar Gasthof Zum Klaus voor een heerlijke maaltijd aan de voet van de Drieschusterspitze, het is een leuke boel want de Wirt is volop aan het zingen en we belanden bij een groep einheimische en proberen ook onze beste stem boven te halen. Zelfs de 4-jarige zoon haalt zijn trompet boven om een deuntje mee te spelen (en nog goed ook !!!) MAANDAG 27/6 Vandaag rijden we naar onze volgende bestemming, Dorf Tirol, mijn 2e Heimat. Het heeft ons een raar gevoel, we verlaten een schitterende regio maar verlangen toch om weer op onze vaste stek te zijn…Het is weer broeiend heet, en in de pan van Bolzano zien we de temperatuur 37° halen….We genieten de rest van de dag aan het zwembad. DINSDAG 28/6 We doen het nogmaals rustig aan en wandelen via de Tappeinerweg naar Schloss Tirol verder naar de Algunder Waalweg en terug naar Dorf Tirol. In de namiddag lekker rusten in de tuin, boekje lezen, een Sachertorte binnenspelen…
WOENSDAG 29/6 We rijden naar Saltaus en nemen de Hirzer tot aan het middenstation. Met de Buggy maken we een wandeling van Prenn naar Viddeg, een mooi wandeling over almen en bossen maar toch zijn er van die venijnige klimmetjes en het zweet stroomt naar beneden, gelukkig zijn er hier veel Gasthofen en daar maken we volop gebruik van. De lucht dreigt en er is onweer aangekondigd, het lukt ons nog net om buiten een lekkere Spinatknödel te eten voor het onweer in alle hevigheid losbarst.
Eens in het hotel zien we de hagelstenen zo groot als knikkers in de boomgaarden neervallen, schijnbaar toch met enige schade als gevolg voor vele wijnboeren… De rest van de dag spenderen we in het zwembad en de sauna… DONDERDAG 30/6 Voor het eerst staan we op met regen, maar klagen doen we niet natuurlijk !! We gaan naar Merano wat rondkuieren en wat inkopen doen voor thuis, onder de gaanderijen hebben we weinig last van de regen en de temperatuur is nog altijd aangenaam. Gewoontegetrouw blijf ik hangen bij de geur van lekkere spek en worst, hmmm, hoe verleidelijk… Voor Ayla kopen we nog een jodelende beer, leuke herinnering voor thuis… We verlaten de stad en de zon komt alweer piepen en nodigt uit voor nog meer buitenactiviteiten. In het hotel beslis ik om nog een halve dagtocht te maken terwijl de vrouwtjes nog wat nagenieten in het zwembad. Met de auto rij ik rond 15 uur naar de kabinebaan Hochmuth en maak nog een wandeling naar de Mutkopf, vele herinneringen komen opnieuw boven, hier liep ik reeds rond op mijn 4de verjaardag…De Mutspitze lonkt maar spijtig genoeg is het reeds te laat in de namiddag. ’s Avonds er een live-optreden in het hotel, Ayla heeft blijkbaar Tirolerbloed en begint volop mee te jodelen…zo zie ik het graag ! VRIJDAG 1/7 Het beloofd weer een mooie dag te worden en ik sta om 7 u 30 aan de Kabinelift Hochmuth (1350 m)voor een dagwandeling naar de Spronserseen. Een 10-tal anderen hebben blijkbaar hetzelfde idee. Boven geniet ik van het zicht op Merano en wandel via de Meraner Hohenweg naar Leiteralm, ik probeer de eerste te zijn want hier komt men regelmatig herten tegen…en ja hoor, plots zie ik een 50 meter lager een mooi hert aan het grazen ! De wandeling gaat verder naar Hochganghaus (1839 m), na 2 uur toch even verpozen, vanaf nu stijgen we nogmaals 650 meter naar de Hochgangscharte (2455 m). Het is een steil pad in de rotsen, af en toe met kettingen en ladders voorzien en dus “nur für Schwindelfreie”. Het zicht is adembenemend, Merano ligt 2000 meter lager en de Zuidelijke OostAlpen liggen aan je voeten : Dolomieten, Ortlergruppe, Texelgruppe, Hirzergruppe, Zillertaler Alpen, de volledige Vinschgau en nog veel meer…
Eens over de “Scharte” blijkt er boven een koude Noordenwind over de Langsee te waaien, brrrrr, alsof mijn handen bevriezen. Toch geniet ik verder van de wandeling langs de Grünsee, Kasersee en
Pfitschersee. Bij de “Oberkaser Alm”(2133 m) geniet ik van een heerlijk portie verse lever met Röstkartoffeln !
Nu volgt nog een afdaling van 800 meter, ik wandel volledig rond de Mutspitze en zie hoe de gigantische rotsvlakken aan de top door het ijs volledig afgesleten zijn.
Nu verder in de richting van de Muthofe maar ik moet echter nog een sprintje inzetten om er tijdig te zijn, mijn lunch en de kadans van de afdaling heeft blijkbaar zijn gevolgen en ik geraak nog net op tijd bij een Toilette !! (dit was de 1ste maal dat ik geen voorzieningen bij had…maar ook de laatste keer) Moe maar voldaan kom ik terug in het hotel omstreeks 16 uur. Het was een heerlijke dag en we besluiten onze vakantie met een gastronomisch menu en een heerlijk glas wijn. ZATERDAG 2/7 Het is niet te geloven…ons verlof is opnieuw voorbij ! Omstreeks 8 uur rijden we via Bolzano naar de Brennerpas en verder via de gekende route richting België, het wordt een dag van stilstaan. Tussen Munchen en Stuttgart staan we tot 3 maal in de file, daar de autosnelweg aan Heilbronn volledig afgesloten is rijden we dan maar richting Karlsruhe waar we in een 4de file belanden. Mijn geduld geraakt stilaan op, zeker wanneer een volgende file klaarstaat aan Mannheim…17 km !!! Aan Karlsruhe verlaat ik de autosnelweg en rij zo naar Pirmasens richting Luxemburg. Door de vele problemen komen we hier pas rond 19 uur en we besluiten nog een overnachting te zoeken. Het geluk zit ons mee want bij het eerste pension hebben we reeds plaats, bovendien lonkt een heerlijk terras met zicht op de wijngaarden…tijd voor een fris pintje !! We nemen nog een heerlijke maaltijd en gaan omstreeks 21 uur 30 naar bed. We duimen alvast voor een betere laatste rit morgen. ZONDAG 3/7 Het laatste deel van de reis verloopt vlot en rond de middag zijn we terug in Oostende. De reis is definitief achter de rug, we beginnen terug aan normale leven al zal dit gewoontegetrouw weer eventjes wennen zijn.
THE END
